• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 390
  • 86
  • 28
  • 21
  • 19
  • 14
  • 13
  • 9
  • 6
  • 6
  • 4
  • 2
  • 2
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 675
  • 86
  • 85
  • 78
  • 77
  • 64
  • 63
  • 58
  • 53
  • 50
  • 50
  • 49
  • 48
  • 46
  • 40
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
131

Mamíferos nativos atropelados em uma área no bioma Pampa: variação sazonal e efeito do tipo hábitat

Koenemann, Joceleia Gilmara 31 August 2009 (has links)
Made available in DSpace on 2015-03-05T16:20:41Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 31 / Bolsa para curso e programa de Pós Graduação / A construção de estradas é um fator de perturbação de alto impacto, removendo a cobertura vegetal original, gerando efeito de borda e alterando a função e a estrutura da paisagem. Este tipo de modificação acarreta em sérios impactos à fauna de vertebrados em processo de deslocamento, que se vêem forçados a superar essas barreiras artificiais, elevando o índice de mortalidade. Nesse contexto, investigamos a fauna de mamíferos atropelados em uma região inserida no Bioma Pampa no oeste do Rio Grande do Sul.
132

Aporte de serapilheira, fauna edáfica e matéria orgânica do solo em diferentes sistemas de restauração florestal /

Machado, Deivid Lopes, 1984. January 2016 (has links)
Orientador: Vera Lex Engel / Coorientador: Luiz Fernando Duarte de Moraes / Banca: Gisela Durigan / Banca: Maria Elizabeth Fernandes Correia / Banca: Rafael Leandro de Figueiredo Vasconcelos / Banca: Brigitte Josrfine Feigl / Resumo: A composição e as características funcionais de espécies vegetais possuem grande efeito no funcionamento de ecossistemas florestais. Entretanto, o conhecimento das relações entre as características da vegetação com processos relacionados à ciclagem de nutrientes em sistemas em processo de restauração ecológica ainda é incipiente. Investigamos os efeitos de sítios e sistemas de restauração com composição e estrutura contrastantes na produção de serapilheira e na transferência de nutrientes, na fauna associada à serapilheira e na matéria orgânica do solo (MOS). Estudamos um experimento que foi implantando em 1997, no Câmpus da UNESP/FCA, em Botucatu, SP, em dois sítios com distintas características edáficas, sendo um localizado na Fazenda Lageado, que é caracterizado por apresentar textura argilosa e de maior fertilidade (Sítio 1 - Nitossolo Vermelho) e o outro localizado na Fazenda Edgardia, apresentando textura arenosa e menor fertilidade (Sítio 2 - Argissolo Vermelho Amarelo). O experimento foi delineado em blocos ao acaso, com cinco tratamentos (sistemas de restauração) e três repetições, em parcelas de 50 x 50 m (2500 m2). Em cada sítio foram implantados quatro sistemas de restauração, que se diferenciaram pelo número e composição de espécies utilizadas: semeadura direta (SEM), sistema agroflorestal (AGR), comercial para madeira e lenha (CML) e diversificado (DIV). Também faz parte do experimento um sistema controle (CON), em que não foi feito plantio (restauração passiva), e se encontra em processo de sucessão natural. Próximo a cada sítio estudamos também um fragmento de Floresta Estacional Semidecidual, como referência ... / Abstract: Functioning of forest ecosystems is greatly affected by composition as well as functional traits of plant species. However, the relationship between vegetation traits with nutrient cycling related processes in ecological restoration is so far under explored in the literature. We investigated the effects of tree species traits on different aspects of nutrient cycling (litter and nutrients production, litter-associated fauna and soil organic matter - SOM) in different ecological restoration systems. We analyzed a long-term experiment implemented in 1997, at the Campus of UNESP/FCA in Botucatu, at two sites with different soil characteristics. Site 1 has a clayey and higher fertility soil (a fertile loamy Ultisol) and Site 2 has a sandy texture and lower fertility soil (Alfisol). The experiment was designed in randomized blocks with five treatments (restoration systems) and three replications in 50 x 50 m plots (2500 m²). Four different restoration systems were implanted at each site. Restoration systems are differentiated by the number and composition of species used: direct seeding (SEM), agroforestry (AGR), commercial timber and firewood and (CML) and diversified (DIV). A control system (CON), with no planting and natural succession processes are following its own way (passive restoration) was also analyzed. Furthermore, we studied a fragment of seasonal semideciduous forest next to each site as a reference (REF). We assessed the number of species (rarefied richness), density, basal area and percentage of nitrogen fixing species and percentage of individuals of deciduous species in all restoration systems and forest reference. Litter and nutrient yield were higher both in the commercial (CML) and diversified (DIV) systems, regardless of site condition, which was due, respectively, to the largest proportion of individuals of putative nitrogen fixing species and higher species richness in those system ... / Doutor
133

Taxonomy and morphology of Cladochaeta Coquillett, 1900 in Brazil (Diptera: Drosophilidae: Drosophilinae) / Taxonomia e morfologia de Cladochaeta Coquillett, 1900 no Brasil (Diptera: Drosophilidae: Drosophilinae)

Ignácio, Gabriela Pirani 31 August 2015 (has links)
Drosophilidae is a very diverse family of acalapytrate flies comprising more than 4,000 described species, worldwide in distribution, occupying a large range of ecological niches and with high morphological variability. Despite the huge number of papers published on different aspects of the genus Drosophila Fallen, 1823 and especially D. melanogaster Meigen, 1830, the group as a whole can still be considered poorly known, since some taxa within it have historically gained more attention than others. As one of the examples of a very speciose but unsatisfactorily studied group, is the drosophiline genus Cladochaeta Coquillet, 1900, with more than 100 described Neotropical and some few southern Nearctic species, but still with a large number of species to be described. In this study the Brazilian fauna of the genus is revised, with the description of 16 new species based on malesCladochaeta sp. 1, nov. sp., C. sp. 2, nov. sp., C. sp. 3, nov. sp., C. sp. 4, nov. sp., C. sp. 5, nov. sp., C. sp. 6, nov. sp., C. sp. 7, nov. sp., C. sp. 8, nov. sp., C. sp. 9, nov. sp., C. sp. 10, nov. sp., C. sp. 11, nov. sp., C. sp. 12, nov. sp., C. sp. 13, nov. sp., C. sp. 14, nov. sp. and C. sp. 15, nov. sp. The descriptions include photographs for each species and detailed illustrations of the male terminalia in different views. A synopsis about the taxonomy and natural history of the genus, a key for the Brazilian species, and a distributional map of the genus in Brazil are provided. Some comments about relationships between some of the species of the genus are made, as well as a discussion about male terminalia sclerite homology, and the issue of association between males and females. / Drosophilidae é uma família extremamente diversa de moscas acaliptradas, compreendendo mais de 4.000 espécies descritas e distribuição mundial, ocupando uma grande variedade de nichos ecológicos e apresentando alta variabilidade morfológica. Apesar do grande número de publicações sobre diversos aspectos do gênero Drosophila Fallen, 1823 e, em especial, sobre D. melanogaster Meigen, 1830, o grupo como um todo ainda é relativamente pouco conhecido. Um exemplo de um grupo muito especioso e insatisfatoriamente estudado é o gênero Cladochaeta Coquillett, 1900 de Drosophilinae, com mais de 100 espécies descritas da região Neotropical e do sul da região Neártica. A fauna brasileira foi revista, resultando na descrição de 16 novas espécies baseadas em machos Cladochaeta sp. 1, nov. sp., C. sp. 2, nov. sp., C. sp. 3, nov. sp., C. sp. 4, nov. sp., C. sp. 5, nov. sp., C. sp. 6, nov. sp., C. sp. 7, nov. sp., C. sp. 8, nov. sp., C. sp. 9, nov. sp., C. sp. 10, nov. sp., C. sp. 11, nov. sp., C. sp. 12, nov. sp., C. sp. 13, nov. sp., C. sp. 14, nov. sp. e C. sp. 15, nov. sp. As descrições incluem fotografias para cada espécie e ilustrações detalhadas das terminálias masculinas em diferentes vistas. São apresentados uma sinopse sobre a taxonomia e história natural, uma chave para as espécies brasileiras e um mapa de distribuição do gênero no Brasil. Alguns comentários são feitos sobre hipóteses de relacionamento entre algumas das espécies, bem como uma discussão a respeito de questões de homologia de escleritos da terminália masculina e a questão da associação entre machos e fêmeas nas espécies do gênero.
134

Insetos visitantes florais em áreas de cerradão e cerrado sensu stricto no estado de São Paulo / Flower-visiting insects in Cerradao and Cerrado areas stricto sensus in Sao Paulo State

Márcia D'Avila 20 April 2006 (has links)
Com o objetivo de conhecer a composição dos insetos e das plantas visitadas nas áreas de cerradão e cerrado sensu stricto, da Estação Experimental de Itirapina, SP, foram realizadas amostragens sistemáticas dos insetos nas plantas, no período de março de 2003 a fevereiro de 2004. Do total de insetos coletados nas flores, 63,3% e 63,8% são da ordem Hymenoptera, 17,1% e 2,5% da ordem Lepidoptera, 16% e 19,5% da ordem Coleoptera e 3,6% e 12,8% da ordem Diptera, respectivamente, para as áreas de cerradão e cerrado sensu stricto, e 1,4% para Hemiptera-Heteroptera no cerrado sensu stricto. A maioria dos insetos coletados, visitando e/ou forrageando, nas duas áreas, foi no período da manhã, exceto os dípteros que preferiram o período da tarde. Na área de cerradão as espécies dominantes de Hymenoptera foram: Exomalopsis (Exomalopsis) sp. e Trigona spinipes; de Lepidoptera foram: Aeria olena e Ithomia agnosia; de Coleoptera foram: Nycterodina sp. e Spintherophyta sp.. Já na área de cerrado sensu stricto os hymenópteros dominantes foram: Apis mellifera, Exomalopsis cf. analis, Tetrapedia rugulosa, Trigona spinipes e Pepsis sp., para Coleoptera foram: Spintherophyta sp., Compsus sp. e Epitragus similis; para Diptera foram: Eristalis sp. e Ornidia obesa. A família Apidae foi a mais rica em espécies e abundância, nas duas áreas de cerrado, seguindo o padrão geral encontrado em outras áreas neotropicais até o momento estudadas, apresentando muitas espécies com poucos indivíduos e poucas espécies com muitos indivíduos. Quanto a composição da flora, em ordem decrescente, as famílias Asteraceae, Melastomataceae, Apocynaceae, Malpighiaceae e Rubiaceae foram as mais representativas na área de cerradão. Na área de cerrado sensu stricto as famílias com maior número de espécies foram Fabaceae, Malpighiaceae, Asteraceae, Bignoniaceae e Myrtaceae. As espécies vegetais com maior percentual de insetos visitantes na área de cerradão foram Diplosodon virgatus (Lythraceae), Daphnopsis racemosa (Thymelaeaceae) e Borreria verticillata (Rubiaceae), e no cerrado sensu stricto foram Ocotea pulchella (Lauraceae) e Miconia rubiginosa (Melastomataceae). A família Apidae foi a que visitou maior número de espécies botânicas, seguida por Nymphalidae, Chrysomelidae, Halictidae e Vespidae, na área de cerradão. No cerrado sensu stricto foram Apidae, Syrphidae, Chrysomelidae, Curculionidae, Halictidae, Vespidae e Pompilidae. Dos insetos dominantes, Apis mellifera foi a que visitou o maior número de espécies de plantas, seguida de Exomalopsis (Exomalopsis) sp., Aeria olena e Trigona spinipes, no cerradão; e no cerrado sensu stricto foram Apis mellifera, Trigona spinipes, Exomalopsis cf. analis e Tetrapedia rugulosa. / Systematic samplings of insects on plants were carried out with the aim of studying the insect composition and visited plants in cerradao and cerrado areas stricto sensus at the Experimental Station of Itirapina ? SP between March 2003 and February 2004. Considering all insects collected on flowers in the cerradao and cerrado areas stricto sensus , 63.3% and 63.8% were Hymenoptera, 17.1% and 2.5% were Lepidoptera, 16.0% and 19.5% were Coleoptera and 3.6% and 12.8% were Diptera, respectively, while in the cerrado stricto sensus 1.4% were Hemiptera-Heteroptera. Most insects collected were visiting and/or foraging in the areas during the morning, except for diptera, which preferred the afternoon period. The dominant species within each order in the cerradao area were: Hymenoptera - Apis mellifera, Exomalopsis (Exomalopsis) sp. and Trigona spinipes; Lepidoptera - Aeria olena and Ithomia agnosia; Coleoptera - Nycterodina sp. and Spintherophyta sp.. In the cerrado area stricto sensus the dominant species were: Hymenoptera - Apis mellifera, Exomalopsis cf. analis, Tetrapedia rugulosa, Trigona spinipes and Pepsis sp.; Coleoptera - Spintherophyta sp., Compsus sp. and Epitragus similis; Diptera - Eristalis sp. and Ornidia obesa. The Apidae Family was the richest in species and most abundant in both cerrado areas, following the general pattern of other Neotropical areas already studied, with many species with few individuals and few species with many individuals. Regarding the floristic composition, the most representative families in the cerradao area were, in order, Asteraceae, Melastomataceae, Apocynaceae, Malpighiaceae and Rubiaceae. Families with most species in the cerrado area stricto sensus were Fabaceae, Malpighiaceae, Asteraceae, Bignoniaceae and Myrtaceae. The plant species in the cerradao area with the greatest percentage of visiting insects were Diplosodon virgatus (Lythraceae), Daphnopsis racemosa (Thymelaeaceae) and Borreria verticillata (Rubiaceae), while in the cerrado stricto sensus they were Ocotea pulchella (Lauraceae) and Miconia rubiginosa (Melastomataceae). The Apidae family was the one visiting most plant species in the cerradao area, followed by Nymphalidae, Chrysomelidae, Halictidae and Vespidae families, while in the cerrado stricto sensus the families visiting most plant species were Apidae, Syrphidae, Chrysomelidae, Curculionidae, Halictidae, Vespidae and Pompilidae. Apis mellifera was the species among the dominant insects of the cerradao area which visited the greatest number of plant species, followed by Exomalopsis (Exomalopsis) sp., Aeria olena and Trigona spinipes. In the cerrado stricto sensus the insect species that visited the greatest number of plants were Apis mellifera, Trigona spinipes, Exomalopsis cf. analis and Tetrapedia rugulosa.
135

Utiliza??o de pseudocaule de bananeira como cobertura morta de solos cultivados com laranjeira lima (Citrus sinensis Osbeck) e mamoeiro (Carica papaya L.) sob manejo org?nico de produ??o. / Use of banana pseudo -stem as mulch in soil cultivated with sweet orange (Citrus sinensis Osbeck) and papaya (Carica papaya L.) in an organic system of production.

Nogueira, Rafael Marques 23 March 2006 (has links)
Made available in DSpace on 2016-04-28T14:58:33Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2006- Rafael Marques Nogueira.pdf: 1478279 bytes, checksum: 63c3bbacfbc19aa84e5b5b0b5f2c26ee (MD5) Previous issue date: 2006-03-23 / Coordena??o de Aperfei?oamento de Pessoal de N?vel Superior / The present work was developed at the Integrated System of Agroecological Production ( Agroecological Small Farm of the Km 49 ), which is conducted through partnership among three institutions: Embrapa, UFRRJ and PESAGRO-RIO. Two experiments were done, one of them installed at orange tree orchard files and the other in an area cultivated with papaya trees Baixinho de Santa Am?lia . The objectives of the first experiment were to evaluate the effects of the dead cover banana tree pseudo-stem application in some chemical, physical and biological soil variables as: temperature, humidity, available contents of some essential elements and soil macro and mesofauna communities. Moreover, it was done an evaluation of the nutrient contents of the orange leaf tissues. In the second experiment at the papaya orchad, the effects of dead cover application were observed on the plants development, the nutrient contents of the leaf tissues and on the spontaneous plants population. The experimental design was of random blocks, with three treatments: an area maintained without covering, another with dead cover formed with the straw of Paspalum notatum grass (in the case of orange) or triturated Pennisetum purpureum cv. Napier grass (in the case of papaya); and the last formed with fragments of pseudo-stem of banana trees. For the humidity determination two methods were used, one through the gravimetric humidity (area with orange tree files) being collected in the depths of: 0-0,05; 0,05-0,10; 0,10-0,20; 0,20-0,40 m and other for tensiometry (area with papaya trees) in the depths of 0-0,10 and 0,10-0,20 m. The temperature was taken jointly with the humidity, with aid of the digital geothermometer in the layer of 0-0,05 m of the soil. For characterization of the edaphic fauna two methodologies were used: for collection of the mesofauna (Berlesse-T?llgren) and macrofauna (TSBF), being the samplings accomplished in the beginning and at the end (macrofauna) and in the beginning, middle and at the end (mesofauna) of the experiment. In the papaya tree plants, it was evaluated the height, diameter of the stem; the radius of the leaf blade; the petiole length; height at the beginning of the flowering and fructification. In relation to the spontaneous vegetation, collections were done for evaluation by the application of some phytossociological indexes. The results indicate that the pseudo-stem use increased the soil K+ content in the orange tree files and increased the P and K in the leaf tissues of both fruit bowls, and reduced the temperature and the hydric deficit in the first layers of the soil (up to 0,10 m) of the two areas. As for the edaphic fauna, was verified that the banana tree pseudo-stem reduced the individuals' medium density, differently of the effect of the covering of Paspalum notatum grass, when compared to the soil without dead cover. It was observed that the group Oligochaeta was expressive and negatively affected by the pseudo-stem cover. In the experiment with papaya trees, it was verified that the use of the pseudo-stem as dead cover provided a decrease in the incidence of the spontaneous vegetation, especially of the mad, beyond to contribute to the plants larger vegetative development in the juvenile phase. Like this, it was evidenced that the use of dead cover with fragments of banana tree pseudo-stem provided important impacts in some chemical, physical and biological characteristics of the soil, as well as in the phytossociology of spontaneous herbs and initial development of papaya trees. / Este trabalho foi desenvolvido no Sistema Integrado de Produ??o Agroecol?gica ( Fazendinha Agroecol?gica do Km 49 ), o qual ? conduzido atrav?s de parceria entre a Embrapa, UFRRJ e PESAGRO RIO. Foram feitos dois experimentos, sendo um instalado em pomar de laranjeira lima e outro em ?rea cultivada com mamoeiros Baixinho de Santa Am?lia . O primeiro teve como objetivo avaliar os efeitos da cobertura morta de pseudocaule de bananeira em vari?veis qu?micas, f?sicas e biol?gicas do solo, tais como: a temperatura, teor de umidade, teores dispon?veis de alguns elementos essenciais e comunidades de macro e mesofauna ed?ficas. Al?m disso, foi feita tamb?m uma avalia??o dos nutrientes essenciais nos tecidos foliares da laranjeira. No segundo experimento, foi avaliado o efeito da cobertura morta sobre o desenvolvimento das plantas, os teores de nutrientes nos tecidos foliares, na temperatura e umidade do solo e na popula??o de plantas espont?neas. O delineamento experimental foi o de blocos casualizados com tr?s tratamentos: ?rea mantida sem cobertura, com cobertura morta formada de palha de grama batatais (laranjeiras) ou capim napier triturado (mamoeiros); e com cobertura de fragmentos de pseudocaule de bananeiras. Na determina??o de umidade foram utilizados dois m?todos, um por meio da umidade gravim?trica (?rea com laranjeira lima) coletando-se nas profundidades de: 0-0,05; 0,05-0,10; 0,10-0,20; 0,20-0,40 m e outro por tensiometria (?rea com mamoeiros) nas profundidades de 0-0,10 e 0,10-0,20 m. A temperatura foi tomada conjuntamente com a umidade, com aux?lio do geoterm?metro digital na camada de 0-0,05 m do solo. Para caracteriza??o da fauna ed?fica foram empregadas as metodologias para coleta da mesofauna (Berlese-T?llgren) e macrofauna (TSBF), sendo as amostragens realizadas no in?cio e ao final (macrofauna) e no in?cio, meados e ao final (mesofauna) do experimento. Nas plantas de mamoeiro, foram determinados a altura; o di?metro do caule; o raio do limbo foliar; o comprimento do pec?olo; a altura de in?cio de florescimento e o in?cio de frutifica??o. Em rela??o ? vegeta??o espont?nea, realizaram-se coletas para avalia??o atrav?s da aplica??o de ?ndices fitossociol?gicos. Evidencia-se a partir dos resultados que o uso de pseudocaule propiciou eleva??o no teor de K+ no solo cultivado com laranjeira lima e de P e K no tecido foliar de ambas fruteiras, assim como uma redu??o da temperatura e atenua??o do deficit h?drico nas primeiras camadas do solo (at? 0,10 m) das duas ?reas. Quanto ? fauna ed?fica, verificou-se que o pseudocaule promoveu redu??o na densidade m?dia de indiv?duos, diferentemente do efeito da cobertura de grama batatais, quando comparado ao solo sem cobertura morta. Observou-se que o grupo Oligochaeta foi expressiva e negativamente afetado pela cobertura com pseudocaule. No experimento com mamoeiros, verificou-se que a utiliza??o do pseudocaule como cobertura morta provocou diminui??o na incid?ncia da vegeta??o espont?nea, especialmente da tiririca, al?m de proporcionar ?s plantas maior desenvolvimento vegetativo na fase juvenil. Assim, evidenciou-se que o emprego de cobertura morta com fragmentos de pseudocaule de bananeira proporcionou impactos importantes em algumas caracter?sticas qu?micas, f?sicas e biol?gicas do solo, bem como na fitossociologia de ervas espont?neas e desenvolvimento inicial de mamoeiros.
136

Ensaios ecotoxicol?gicos como ferramenta para avalia??o do impacto ambiental de res?duos de minera??o sobre o solo / Ecotoxicological assays as a tool for environmental impact assessment of mining waste on soil

BIANCHI, Miriam de Oliveira 27 February 2013 (has links)
Submitted by Jorge Silva (jorgelmsilva@ufrrj.br) on 2017-08-29T17:27:52Z No. of bitstreams: 1 2013 - Miriam de Oliveira Bianchi.pdf: 4091539 bytes, checksum: 098efb42e3013339939d9ac91d1c741c (MD5) / Made available in DSpace on 2017-08-29T17:27:52Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2013 - Miriam de Oliveira Bianchi.pdf: 4091539 bytes, checksum: 098efb42e3013339939d9ac91d1c741c (MD5) Previous issue date: 2013-02-27 / CAPES / The studies were carried part of the University of Coimbra - Portugal (Ecotoxicology Laboratory of Soil and Marine Research Institute-IMAR) and part of the premises of Embrapa Agrobiology - RJ. Originated from the beneficiation process aluminum, red mud (red mud), is generated from the refining of bauxite to produce alumina (Al2O3). Characterized as material of high alkalinity and large amount of salts associated with a huge amount produced annually by industries, the disposal of this material requires innumerous care. Accordingly, studies involving the analysis of the possible effects of the use and application of this material in the soil and on water sources emerge as key tools to minimize damage, either to the soil biological community, as water bodies. The aim of this study were assessing the intrinsic toxicity of red mud in soil organisms in artificial soil (Chapter I), and In Natural soil (Chapter II); end on aquatic organisms (Chapter III) as a result of leaching from contaminated soil solution. For ecotoxicological tests with soil organisms we studied two 'types' of waste, namely the red mud ?In Natura? and "Filtered" (with a 3% reduction in the content of Na). The concentrations tested were initially 0, 10, 20, 30, 40, 50, 60, 70, 80 and 90% of the residue ?In Natura?, and then set new doses of 0, 2.5, 5, 10, 20, 30 and 40% residual In Natura and also the "Filtered", and two types of soil collected in the same region (Po?os de Caldas - MG) where there are deposits of bauxite (Alcoa). In Chapter a considerable difference in the sensitivity of the test organisms was checked. The results showed that the red mud strongly inhibited reproduction for each. The high sodium concentration (Na+ = 18500.9 mg L-1) is probably the most deleterious factor for the reproduction of these species and has not been minimized toxicity by treatment applied to the sludge to reduce this salt. In Chapter II was observed an increase in the effects of the toxicity associated with natural soils. Still, the particular characteristics of each soil allow achieving particular outcomes for each environment tested. In Chapter III the residue ?In Natura? proved toxic to all aquatic organisms studied. / Os estudos foram realizados parte na Universidade de Coimbra ? Portugal (Laborat?rio de Ecotoxicologia de Solos e Instituto de Pesquisas Marinhas-IMAR) e parte nas instala??es da Embrapa Agrobiologia ? RJ. Originada do processo de beneficiamento do alum?nio, a lama vermelha (lama vermelha), ? gerada a partir do refino da bauxita para produ??o de alumina (Al2O3). Caracterizada como material de alta alcalinidade e grande quantidade de sais, associado ? grande quantidade produzida anualmente pelas ind?strias, o descarte desse material necessita de in?meros cuidados. Nesse sentido, estudos que envolvam a an?lise dos poss?veis efeitos da utiliza??o e aplica??o desse material tanto no solo como sobre as fontes de ?gua surgem como ferramentas fundamentais para minimizar danos, seja para a comunidade biol?gica do solo, como de corpos h?dricos. Os objetivos deste estudo foram avaliar a toxicidade intr?nseca da lama vermelha sobre organismos em solo artificial (Cap?tulo I); e em solos naturais (Cap?tulo II); e sobre organismos aqu?ticos (Cap?tulo III) em consequ?ncia da lixivia??o da solu??o do solo contaminado. Para os ensaios ecotoxicol?gicos com organismos de solo foram estudados dois ?tipos? do res?duo, a saber, a lama vermelha ?In Natura? e ?Filtrado? (com redu??o de 3% no teor de Na). As concentra??es ensaiadas foram inicialmente 0, 10, 20, 30, 40, 50, 60, 70, 80 e 90% do res?duo ?In Natura?, e em seguida, definidas novas doses de 0, 2,5, 5, 10, 20, 30 e 40% de res?duo ?In Natura? e tamb?m do ?Filtrado?, al?m de dois tipos de solo coletados na mesma regi?o (Po?os de Caldas - MG) onde ocorrem jazidas de bauxita. No Cap?tulo I foi verificada uma consider?vel diferen?a na sensibilidade dos organismos testados. Os resultados demonstraram que a lama vermelha inibiu fortemente a reprodu??o para cada um deles. O alto teor de s?dio (Na+ = 18500,9 mg L-1) ? provavelmente o fator mais delet?rio para a reprodu??o dessas esp?cies, n?o tendo sido minimizada a toxicidade pelo tratamento aplicado ? lama para a redu??o desse sal. No cap?tulo II foi poss?vel observar um incremento dos efeitos dessa toxicidade quando associado a solos naturais. Ainda assim, caracter?sticas particulares de cada solo permitem alcan?ar resultados particulares para cada ambiente testado. No Cap?tulo III o res?duo ?In Natura? mostrou-se t?xico para todos os organismos aqu?ticos estudados.
137

Meso e macrofauna de solo cultivado com milho e irrigado com água residuária da suinocultura / Meso and macrofauna of soil cultivated with maize and irrigated

Castaldelli, Ana Paula Almeida 19 August 2013 (has links)
Made available in DSpace on 2017-07-10T14:38:20Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Ana Castaldelli.pdf: 255183 bytes, checksum: 693fe70a71159e4949195848bf0b9a63 (MD5) Previous issue date: 2013-08-19 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / The use of soil fauna as anthropogenic and environmental changes tillage systems has been growing in recent years. However, still there are few long-term studies that relate these organisms with application of organic residues in the soil. This study aimed to evaluate, in two cycles of culture of maize, the effects of the application of different doses and types of swine wastewater (ARS) combined or not with mineral fertilization on the edaphic meso and macrofauna. Four doses (0, 100, 200, 300 m3 ha-1) of ARS, treated in anaerobic digester in the first year of study and raw waste in the second year, associated or not with mineral fertilization were applied in two cycles of culture of maize totaling 24 experimental plots, being 12 using mineral fertilizer. Pit-fall traps were installed in each of the plots to be sampled soil fauna and the results were evaluated by multivariate statistical techniques (NMS and Per-MANOVA). The application of ARS both raw waste as treated in anaerobic digester and mineral fertilizacion did not influence soil fauna. Chemical soil parameters differed the edaphic meso and macrofauna only between the years / A utilização da fauna edáfica como bioindicadora de alterações antrópicas e ambientais vem crescendo nos últimos anos. No entanto, ainda são poucos os estudos à longo prazo que relacionam esses organismos com aplicação de resíduos orgânicos no solo. O objetivo desse trabalho foi avaliar, em dois ciclos da cultura do milho, os efeitos da aplicação de diferentes doses e tipos de águas residuárias da suinocultura (ARS) combinadas ou não com adubação mineral sobre a meso e macrofauna de solo. Quatro doses (0, 100, 200, 300 m3 ha-1) de ARS, tratada em biodigestor no primeiro ano de estudo e bruta no segundo ano, associadas ou não com adubação mineral foram aplicadas em dois ciclos da cultura de milho totalizando 24 parcelas experimentais, sendo 12 com utilização de adubação mineral. Armadilhas de queda foram instaladas em cada uma das parcelas para amostrar a fauna edáfica, sendo os resultados encontrados avaliados por técnicas de estatística multivariada (NMS e Per-MANOVA). A adição de ARS tanto bruta quanto tratada em biodigestor e de adubação mineral não influenciou a fauna de solo. Os parâmetros químicos do solo diferenciaram a meso e macrofauna edáfica somente entre os anos
138

Avaliação ecotoxicológica da vinhaça de cana-de-açúcar no solo / Ecotoxicological assessment of sugarcane vinasse in the soil

Alves, Paulo Roger Lopes 05 February 2015 (has links)
O uso da vinhaça de cana-de-açúcar na fertirrigação de solos agrícolas, além de ser uma boa opção para o descarte do resíduo, gera vantagens econômicas. Embora, há anos, este tipo de efluente seja amplamente aplicado em áreas agrícolas, pouco se sabe sobre seus riscos ecológicos para os organismos do solo. Neste estudo, os efeitos de duas vinhaças provenientes de usinas destilatórias diferentes (VA e VB), e outra derivada de uma destilação em laboratório (VC), sobre a fauna e microbiota do solo, foram avaliados em dois Latossolos (LV e LVA) e em um Solo Artificial Tropical (SAT). Concentrações crescentes das vinhaças foram aplicadas nos três solos para avaliar os efeitos sobre a reprodução e comportamento de espécies da fauna, bem como os efeitos dos efluentes sobre a biomassa microbiana de carbono (BMC), respiração basal (C-CO2), atividade da enzima desidrogenase (DHA), colonização de raízes de cana-de-açúcar por fungos micorrízicos arbusculares (FMA) e estrutura da comunidade bacteriana foram avaliados nos Latossolos LV e LVA. Para a fauna do solo, as vinhaças das usinas destilatórias foram consideradas as mais tóxicas, uma vez que os solos tratados com estes efluentes foram evitados pelas minhocas e colêmbolos, assim como a reprodução de todas as espécies foi reduzida em pelo menos um, entre os solos testados. A vinhaça originada em laboratório não causou fuga nos organismos testados e somente reduziu a reprodução de minhocas e enquitreídeos em SAT e LVA, respectivamente. Os ácaros foram os organismos menos sensíveis à presença das vinhaças. O crescimento (BMC) e metabolismo microbiano (C-CO2) aumentaram na presença de todas as vinhaças, assim como também houve incremento na colonização dos FMA nas raízes, em LVA. Entretanto, a estrutura da comunidade bacteriana foi alterada na presença das vinhaças, ocorrendo, inclusive, reduções da riqueza e diversidade, bem como aumentos da dominância de alguns grupos bacterianos no solo LV. A toxicidade das vinhaças para a fauna foi atribuída, principalmente, ao alto teor de sais, em especial ao potássio. Contudo, sugeriu-se que os aumentos no crescimento e metabolismo microbiano foram decorrentes do aumento da matéria orgânica e de outros nutrientes, adicionados ao solo pelas vinhaças. As alterações na colonização dos FMA nas raízes de cana-de-açúcar e na estrutura da comunicade bacteriana também podem ter sido influenciadas pelo acrécimo de nutrientes no solo, ou foram respostas a elementos ou substâncias poluidores presentes nas vinhaças, como, por exemplo, o excesso de potássio, ou outros aditivos utilizados durante a fermentação. Estes resultados indicam que critérios de proteção para organismos do solo devem ser considerados na derivação das doses de vinhaça de cana-de-açúcar aplicadas em solos tropicais. / The use of vinasse of cane sugar in ferti-igation of agricultural soils is a good option for disposal of this waste and generates economic advantages. This type of waste has been applied to agricultural soil for many years; however, there is little information about its ecotoxicological risks on soil organisms. In this study, the effects of two vinasse from different distillerie plants (VA and VB), and another from a laboratory distillation (VC) on the soil fauna and soil microorganisms were evaluated in two Oxisols (LV and LVA) and in a Tropical Artificial Soil (TAS). Increasing concentrations of these vinasses were applied to the soils to assess the effects on the behavior and reproduction of fauna species, and the effects of the effluents on microbial biomass carbon (MBC), basal respiration (C-CO2), dehydrogenase activity (DHA), colonization by mycorrhizal fungi (AMF) and on the structure of the bacterial community were evaluated in the Oxisols. For the soil fauna, the vinasses from commercial distilleries proved to be the most toxic: earthworms and collembolans avoided the soils that were contaminated with these vinasses, and the reproduction of all organisms was reduced in at least one of the soils. The vinasse from the laboratory did not promote any avoidance behavior in the tested organisms and only reduced the reproduction of earthworms and enchytraeids in TAS and LVA soil, respectively. Mites were the least sensitive organisms to the vinasses. Microbial growth (MBC) and metabolism (C-CO2, DHA) increased in the presence of all the vinasses, and there was an increase in the AMF colonization of sugar-cane roots. The structure of the soil bacterial community was significantly modified by all the vinasses, with richness and diversity reductions, and increases of the dominance of bacterial groups. For the soil fauna the toxicity was attributed mainly to the high salt contents, especially to the potassium content in the vinasses. However, the increases in microbial growth and metabolism were attributed to the additional organic carbon and other nutrients added into the soils by the wastes. Changes in colonization by AMF and on the bacterial community may also have been influenced by the nutrient increase; however, these were especially considered microbial responses to the polluting elements/substances in the vinasses, as high potassium content, antibiotics or other substances added during the fermentation process. These results indicate that protection criteria for soil organisms should be considered during the derivation of the application limits of sugarcane vinasse in tropical soils.
139

Relação entre macrofauna, agregação e atributos edáficos em sequência de culturas sob plantio direto /

Batista, Itaynara, 1986. January 2015 (has links)
Orientador: Maria Helena Moraes / Coorientador: José Eduardo Corá / Coorientador: Maria Elizabeth Fernandes Correia / Banca: Nilvania Aparecida de Mello / Banca: Maria de Fátima Guimarães / Banca: Lucia Helena Cunha dos Anjos / Banca: Juliano Carlos Calonego / Resumo: O sistema de plantio direto (PD) é apresentado como técnica agrícola que melhora as propriedades químicas, físicas e biológicas do solo. No entanto, ainda permanecem muitas questões quanto ao efeito do tipo e sequência de culturas sobre as interações planta-organismos-solo. O objetivo deste estudo foi investigar o efeito de sequências de culturas em sistema de plantio direto na comunidade da macrofauna edáfica e nas características químicas e físicas dos agregados em duas épocas de avaliação, seca e chuvosa em áreas de domínio morfológico de Mata Atlântica. As hipóteses testadas foram: i) a rotação de culturas com espécies de gramíneas/leguminosas (milho/soja) favorece a formação dos agregados de diferentes tipos morfológicos com diferentes características físicas e químicas, devido à atuação de raízes e a seleção alimentar pela macrofauna do solo; ii) a época de avaliação promove mudanças no ambiente para a formação dos agregados em função da cultura recente e da sazonalidade; iii) os agentes biológicos (macrofauna e raízes) alteram a dinâmica da matéria orgânica associada aos agregados do solo, devido à seleção alimentar pela macrofauna e pela atuação de raízes; iv) a rotação de gramíneas/leguminosas promove maior riqueza de indivíduos, uniformidade da macrofauna edáfica, maior abundância de grupos decompositores de matéria orgânica e engenheiros do ecossistema quando comparada com gramíneas ou com leguminosas, devido a melhoria na disponibilidade de recursos alimentares. O experimento foi realizado sob PD em Jaboticabal - SP, os tratamentos analisados foram: monocultura de soja (leguminosa) no verão e crotalária (leguminosa) na entressafra (S-C), monocultura de milho (gramínea) no verão e milho na entressafra (M-M), rotação soja/milho no verão e uma milho na entressafra (S/M-M) e rotação soja/milho no verão e crotalária ... / Abstract: The no-tillage system (NT) is presented as an agricultural technique that improves the chemical, physical and biological soil properties. However, many questions still remain as to the effect of the type and sequence of cultures on plantsoil- organisms interactions. The objective of this study was to investigate the effect of crop sequences in no-tillage system in the community of soil macrofauna and chemical and physical characteristics of aggregates in two evaluation periods, dry and wet in areas of morphological domain of Atlantic Forest. The hypotheses tested were: e) crop rotation with species of grass/legumes (corn/soybean) favors the formation of aggregates of different morphological types with different physical and chemical characteristics, due to the action of roots and food selection by soil macrofauna; ii) the evaluation period promotes changes in the environment for the formation of aggregates due to the recent culture and seasonality; iii) biological agents (macrofauna and roots) alter the dynamics of organic matter associated with soil aggregates due to food selection by macrofauna and action of roots; iv) the rotation of grass/legumes promotes greater richness of individuals, uniformity of soil macrofauna, greater abundance of groups decomposers of organic matter and engineers of the ecosystem when compared to grasses or legumes, due to improvement in the availability of food resources. The experiment was conducted under NT in Jaboticabal - SP, the treatments analyzed were: soybean monoculture (legume) in the summer and sun hemp (legume) in the off season (S-SH), corn monoculture (grass) in the summer and corn in the off season (C-C), rotation soybean/corn in the summer and a corn in the off season (S/C-C) and rotation soybean/corn in the summer and sun hemp in the off-season (S/C-SH). The sampling was carried out in August 2012 and March 2013. ... / Doutor
140

Taksonomija i zoogeografija paukova (Arachnida,Araneae) Republike Makedonije / Taxonomy and zoogeography of spiders (Arachnida, Araneae) of Republic of Macedonia

Marjan Komnenov 30 September 2019 (has links)
<p>Doktorska&nbsp; disertacija&nbsp; predstavlja&nbsp; studiju&nbsp; faune paukova (Arachnida, Araneae) Makedonije baziranu na&nbsp; kritičkoj&nbsp; analizi&nbsp; publikovanih&nbsp; podataka&nbsp; koji obuhvataju&nbsp; period&nbsp; od&nbsp; 1907.&nbsp; do&nbsp; 2018.&nbsp; godine, taksonomskoj reviziji relevantnih arahnolo&scaron;kih zbirki iz osam evropskih prirodnjačkih muzeja i rezultatima sopstvenih tridesetogodi&scaron;njih istraživanja. Terenski&nbsp; rad&nbsp; je&nbsp; baziran&nbsp; na&nbsp; sakupljanju&nbsp; materijala<br />kori&scaron;ćenjem&nbsp; standardnih&nbsp; metoda&nbsp; kao&nbsp; &scaron;to&nbsp; su&nbsp; ručno sakupljanje&nbsp; i&nbsp; sakupljanje&nbsp; putem&nbsp; klopki&nbsp; i&nbsp; noviju metodu&nbsp; upotrebom motornog&nbsp; usisivača. Materijal je<br />laboratorijski obrađivan standardnim postupcima uz pomoć binokularne lupe i mikroskopa. Ukupno&nbsp; su&nbsp; registrovane&nbsp; 742&nbsp; vrste&nbsp; paukova&nbsp; iz&nbsp; 40 familija.&nbsp; Pet&nbsp; taksona&nbsp; pretstavljaju&nbsp; nove&nbsp; vrste&nbsp; za nauku. Dve vrste predstavljaju nove&nbsp; nalaze za&nbsp; faunu paukova&nbsp; Balkanskog&nbsp; poluostrva.&nbsp; &Scaron;ezdeset&nbsp; i&nbsp; dva taksona&nbsp; su&nbsp; po&nbsp; prvi&nbsp; put&nbsp; zabeležene&nbsp; za&nbsp; faunu Makedonije. Drevna familija Anapidae je sa jednom vrstom po prvi put registrovana u fauni Makedonije. Revizijom publikovanih podataka, ustanovljeno je da je179&nbsp; vrsta&nbsp; pogre&scaron;no&nbsp; identifikovano&nbsp; i&nbsp; navedeno&nbsp; za<br />faunu Makedonije. Vrste&nbsp; su&nbsp; kategorisane&nbsp; prema&nbsp; trenutnom&nbsp; poznavanju njihove rasprostranjenosti, na osnovu čega je izvr&scaron;ena zoogeografska&nbsp; analiza&nbsp; faune.&nbsp; Ustanovljena&nbsp; su&nbsp; 32 horotipa&nbsp; u&nbsp; fauni&nbsp; paukova&nbsp; Makedonije,&nbsp; svrstana&nbsp; u četiri&nbsp; horolo&scaron;ka&nbsp; kompleksa:&nbsp; &scaron;ire&nbsp; rasprostranjene, evropske, mediteranske i endemske vrste. Najveći broj vrsta registrovano je u kompleksu &scaron;iroko rasprostranjenih&nbsp; vrsta&nbsp; (44,3%)&nbsp; koji&nbsp; daju&nbsp; glavni karakter fauni. Visok stepen zastupljenosti evropskih (19,1%)&nbsp; i&nbsp; eurosibirskih&nbsp; (11,3%)&nbsp; horolo&scaron;kih elemenata,&nbsp; kao&nbsp; dva&nbsp; pojedinačno&nbsp; najzastupljenija&nbsp; u fauni&nbsp; paukova&nbsp; Makedonije,&nbsp; je&nbsp; odraz&nbsp; dominantnog planinskog&nbsp; karaktera&nbsp; reljefa&nbsp; Makedonije.&nbsp; Horolo&scaron;ki kompleks&nbsp; mediteranskih&nbsp; vrsta&nbsp; zastupljen&nbsp; je&nbsp; sa&nbsp; 99 vrsta&nbsp; (13,3%).&nbsp; Visok&nbsp; udeo&nbsp; vrsta&nbsp; (11,3%)&nbsp; koje pripadaju horolo&scaron;kim elementima koji su zastupljeni na prostorima Južne Evrope, Mediterana, Zapadne i<br />Srednje&nbsp; Azije&nbsp; govori&nbsp; o&nbsp; bogatoj&nbsp; fauni&nbsp; paukova kserofilnih,&nbsp; termofilnih&nbsp; i&nbsp; aridnih&nbsp; terena.&nbsp; Lokalni karakter faune može se sagledati u relativno velikom broja&nbsp; vrsta&nbsp; iz&nbsp; kompleksa&nbsp; endemskih&nbsp; vrsta&nbsp; (87).&nbsp; Iz ovog kompleksa najdominantniji su vrste iz horotipa &quot;endemiti užeg područja&quot; sa 45 vrsta.Doktorska&nbsp; disertacija&nbsp; predstavlja&nbsp; studiju&nbsp; faune paukova (Arachnida, Araneae) Makedonije baziranu na&nbsp; kritičkoj&nbsp; analizi&nbsp; publikovanih&nbsp; podataka&nbsp; koji obuhvataju&nbsp; period&nbsp; od&nbsp; 1907.&nbsp; do&nbsp; 2018.&nbsp; godine,<br />taksonomskoj reviziji relevantnih arahnolo&scaron;kih zbirki iz osam evropskih prirodnjačkih muzeja i rezultatima sopstvenih tridesetogodi&scaron;njih istraživanja.Terenski&nbsp; rad&nbsp; je&nbsp; baziran&nbsp; na&nbsp; sakupljanju&nbsp; materijala kori&scaron;ćenjem&nbsp; standardnih&nbsp; metoda&nbsp; kao&nbsp; &scaron;to&nbsp; su&nbsp; ručno sakupljanje&nbsp; i&nbsp; sakupljanje&nbsp; putem&nbsp; klopki&nbsp; i&nbsp; noviju metodu&nbsp; upotrebom motornog&nbsp; usisivača. Materijal je laboratorijski obrađivan standardnim postupcima uz pomoć binokularne lupe i mikroskopa. Ukupno&nbsp; su&nbsp; registrovane&nbsp; 742&nbsp; vrste&nbsp; paukova&nbsp; iz&nbsp; 40<br />familija.&nbsp; Pet&nbsp; taksona&nbsp; pretstavljaju&nbsp; nove&nbsp; vrste&nbsp; za nauku. Dve vrste predstavljaju nove&nbsp; nalaze za&nbsp; faunu paukova&nbsp; Balkanskog&nbsp; poluostrva.&nbsp; &Scaron;ezdeset&nbsp; i&nbsp; dva taksona&nbsp; su&nbsp; po&nbsp; prvi&nbsp; put&nbsp; zabeležene&nbsp; za&nbsp; faunu Makedonije. Drevna familija Anapidae je sa jednom vrstom po prvi put registrovana u fauni Makedonije. Revizijom publikovanih podataka, ustanovljeno je da je179&nbsp; vrsta&nbsp; pogre&scaron;no&nbsp; identifikovano&nbsp; i&nbsp; navedeno&nbsp; za<br />faunu Makedonije. Vrste&nbsp; su&nbsp; kategorisane&nbsp; prema&nbsp; trenutnom&nbsp; poznavanju njihove rasprostranjenosti, na osnovu čega je izvr&scaron;ena zoogeografska&nbsp; analiza&nbsp; faune.&nbsp; Ustanovljena&nbsp; su&nbsp; 32 horotipa&nbsp; u&nbsp; fauni&nbsp; paukova&nbsp; Makedonije,&nbsp; svrstana&nbsp; u četiri&nbsp; horolo&scaron;ka&nbsp; kompleksa:&nbsp; &scaron;ire&nbsp; rasprostranjene, evropske, mediteranske i endemske vrste. Najveći broj vrsta registrovano je u kompleksu &scaron;iroko rasprostranjenih&nbsp; vrsta&nbsp; (44,3%)&nbsp; koji&nbsp; daju&nbsp; glavni karakter fauni. Visok stepen zastupljenosti evropskih (19,1%)&nbsp; i&nbsp; eurosibirskih&nbsp; (11,3%)&nbsp; horolo&scaron;kih elemenata,&nbsp; kao&nbsp; dva&nbsp; pojedinačno&nbsp; najzastupljenija&nbsp; u fauni&nbsp; paukova&nbsp; Makedonije,&nbsp; je&nbsp; odraz&nbsp; dominantnog planinskog&nbsp; karaktera&nbsp; reljefa&nbsp; Makedonije.&nbsp; Horolo&scaron;ki kompleks&nbsp; mediteranskih&nbsp; vrsta&nbsp; zastupljen&nbsp; je&nbsp; sa&nbsp; 99 vrsta&nbsp; (13,3%).&nbsp; Visok&nbsp; udeo&nbsp; vrsta&nbsp; (11,3%)&nbsp; koje pripadaju horolo&scaron;kim elementima koji su zastupljeni na prostorima Južne Evrope, Mediterana, Zapadne i<br />Srednje&nbsp; Azije&nbsp; govori&nbsp; o&nbsp; bogatoj&nbsp; fauni&nbsp; paukova kserofilnih,&nbsp; termofilnih&nbsp; i&nbsp; aridnih&nbsp; terena.&nbsp; Lokalni karakter faune može se sagledati u relativno velikom broja&nbsp; vrsta&nbsp; iz&nbsp; kompleksa&nbsp; endemskih&nbsp; vrsta&nbsp; (87).&nbsp; Iz ovog kompleksa najdominantniji su vrste iz horotipa &quot;endemiti užeg područja&quot; sa 45 vrsta.</p> / <p>The PhD research project is a study of fauna of spiders (Arachnida,&nbsp; Araneae)&nbsp; of&nbsp; Macedonia&nbsp; based&nbsp; on&nbsp; a critical analysis of published data covering the period from &nbsp; 1907&nbsp; to&nbsp; 2018,&nbsp; taxonomic&nbsp; review&nbsp; of&nbsp; relevant arachnological&nbsp; collections&nbsp; from&nbsp; eight&nbsp; European Natural history museums and the results of author&rsquo;s thirty years of research. Field&nbsp; work&nbsp; is&nbsp; based&nbsp; on&nbsp; the&nbsp; collection&nbsp; of&nbsp; materials using standard methods such as manual collection and trapping and a newer method using a motor&nbsp; vacuum cleaner.&nbsp; The&nbsp; material&nbsp; was&nbsp; processed&nbsp; with&nbsp; standard procedures&nbsp; using&nbsp; a&nbsp; dissecting&nbsp; binocular&nbsp; and&nbsp; a microscope.A total of 742 species of spiders from 40 families have been registered. Five taxa are new species for science. Two species present new findings for the fauna of the spiders of the Balkan Peninsula. Sixty&nbsp; two taxa were recorded for the first time&nbsp; for the fauna of Macedonia.An&nbsp; ancient&nbsp; family&nbsp; Anapidae&nbsp; with&nbsp; one&nbsp; species&nbsp; has been&nbsp; registered&nbsp; for&nbsp; the&nbsp; first&nbsp; time&nbsp; in&nbsp; the&nbsp; fauna&nbsp; of Macedonia. By reviewing&nbsp; the&nbsp; published data, it was established&nbsp; that&nbsp; 179&nbsp; species&nbsp; were&nbsp; incorrectly identified&nbsp; and&nbsp; listed&nbsp; for&nbsp; the&nbsp; fauna&nbsp; of&nbsp; Macedonia. Species&nbsp; are&nbsp; categorized&nbsp; according&nbsp; to&nbsp; the&nbsp; current knowledge of their distribution, on the basis of which a zoogeographic analysis of the fauna was performed.32&nbsp; chorotypes&nbsp; were&nbsp; established&nbsp; in&nbsp; the&nbsp; fauna&nbsp; of&nbsp; the spiders&nbsp; of&nbsp; Macedonia,&nbsp; classified&nbsp; into&nbsp; four chorological&nbsp; complexes:&nbsp; widespread,&nbsp; European, Mediterranean and endemic species. The&nbsp; largest&nbsp; number&nbsp; of&nbsp; species&nbsp; is&nbsp; registered&nbsp; in&nbsp; the complex of widespread species (44.3%), which give the main character of the fauna. The high degree of representation of European (19.1%) and Eurosiberian (11.3%)&nbsp; chorological&nbsp; elements,&nbsp; as&nbsp; the&nbsp; two individually&nbsp; most&nbsp; represented&nbsp; in&nbsp; the&nbsp; fauna&nbsp; of&nbsp; the spiders of Macedonia, is a reflection of the dominant mountain&nbsp; character&nbsp; of&nbsp; the&nbsp; relief&nbsp; of&nbsp; Macedonia.&nbsp; The chorological&nbsp; complex&nbsp; of&nbsp; Mediterranean&nbsp; species&nbsp; is represented&nbsp; by&nbsp; 99&nbsp; species&nbsp; (13.3%).&nbsp; The&nbsp; high proportion&nbsp; of&nbsp; species&nbsp; (11.3%)&nbsp; belonging&nbsp; to&nbsp; the chorological elements that are present on the territory of&nbsp; Southern&nbsp; Europe,&nbsp; the&nbsp; Mediterranean,&nbsp; West&nbsp; and Central&nbsp; Asia&nbsp; speaks&nbsp; of&nbsp; the&nbsp; rich&nbsp; fauna&nbsp; of&nbsp; spiders&nbsp; of&nbsp; xerophilic,&nbsp; thermophilic&nbsp; and&nbsp; arid&nbsp; terrain.&nbsp; The&nbsp; local character of the fauna can be seen in a relatively large number&nbsp; of&nbsp; species&nbsp; from&nbsp; the&nbsp; complex&nbsp; of&nbsp; endemic species&nbsp; (87).&nbsp; From&nbsp; this&nbsp; complex&nbsp; are&nbsp; the&nbsp; most dominant&nbsp; species&nbsp; from&nbsp;&nbsp; the&nbsp; chorotype&nbsp; &quot;narrower endemic&quot; with 45 species.Western&nbsp; Macedonia&nbsp; is&nbsp; the&nbsp; richest&nbsp; with&nbsp; fauna&nbsp; of spiders, with 23 species from the group of endemites of&nbsp; the&nbsp; narrower&nbsp; area,&nbsp; which&nbsp; speaks&nbsp; of&nbsp; the&nbsp; great importance of this region as a refugium and space in which&nbsp; the&nbsp; processes&nbsp; of&nbsp; speciation&nbsp; were&nbsp; intensively carried out.</p>

Page generated in 0.0662 seconds