• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 213
  • 14
  • 3
  • 2
  • 1
  • Tagged with
  • 235
  • 78
  • 36
  • 34
  • 33
  • 32
  • 31
  • 30
  • 30
  • 29
  • 27
  • 27
  • 27
  • 27
  • 25
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
121

Indutores de resistência e seus efeitos sobre Bipolaris sorokiniana e Azospirillum brasilense em trigo: custos adaptativos e ecológico

Iurkiv, Luciana 12 September 2016 (has links)
Submitted by Helena Bejio (helena.bejio@unioeste.br) on 2017-11-22T12:21:24Z No. of bitstreams: 2 Dout_2016_Luciana_Iurkiv.pdf: 1597492 bytes, checksum: 9d65dcec576d4cb6c86826074cfeb38e (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) / Made available in DSpace on 2017-11-22T12:21:24Z (GMT). No. of bitstreams: 2 Dout_2016_Luciana_Iurkiv.pdf: 1597492 bytes, checksum: 9d65dcec576d4cb6c86826074cfeb38e (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Previous issue date: 2016-09-12 / The induced resistance efficiency in the control of pathogens is recognized, however there are costs related to its use that are still little researched, as the case of fitness and ecological costs. This research aims to verify the efficiency of use of the acibenzolar-S-methyl (ASM), mannanoligosaccharide (MOS) and B. cereus inductors in the control of spot blotch wheat disease, and its relation with the induction of enzymes related to the plant defense, as well as the interference on gas exchanges, on the non-target microrganisms A. brasilense, and on the crop production. The experiment was conduced in green house growing at the Núcleo de Estações Experimentais of the Universidade Estadual do Oeste do Paraná, Marechal Cândido Rondon Campus. The experimental design was made in randomized block design in a factorial schema 4 x 2 x 2, with four replications. The first factor "Resistance Inductors" was constituted by ASM, MOS, B. cereus inductors and water (control). The second factor "Pathogen" was constituted by the presence or absence of B. sorokiniana pathogen. The third factor "PGPR" was made up by the presence or absence of the PGPR A. brasilense. The seeds were inoculated with A. brasilense 24 h before sowing. The treatment with the resistance inductors was done 25 days after the plant emergency and 24 h after it, the inoculation with the pathogen was done. Evaluations for the quantification of peroxidase enzyme, phenylalanine ammonia-lyase and β-1.3-glucanase enzymes activities were done at 0 h, 24 h, 48 h, 72 h and 96 h after treatment. Gas exchanges were evaluated at 0 h, 24 h, 48 h, 72 h, 96 h and 120 h after treatment. The quantification of diazotrophic was made in the implementation of the experiment, at the moment of the use of the resistance inductors and in the flowering. At the flowering, biometric evaluations were performed, and at the end of the cycle, production analysis were held. The use of resistance inductors was efficient in the control of spot blotch wheat disease. The treatment with inductors did not show any interference on the endophytic diazotrophic microrganism. Higher activity of peroxidases for the MOS treatment was observed, that presented high efficiency on the control of the disease. No relation between the activities of phenylalanine ammonia lyase and β-1.3-glucanase and the control of spot blotch was observed. A higher tax of liquid assimilation of CO2 (A) in the absence of the pathogen and presence of the A. brasilense was observed, however, MOS reduced the “A”. The internal concentration of CO2 and the leaf transpiration showed as superior in the treatment with the absence of the pathogen. The stomatal conduce was affected by MOS treatment. The length of the flag leaf and leaf area were affected by ASM use. But, the total weight of grain did not suffer interference of the treatments, in spite of the weight of 100 grains to have been superior to ASM. / É reconhecida a eficiência da indução de resistência no controle de fitopatógenos, no entanto, existem custos relacionados à sua aplicação ainda pouco investigados, como é o caso dos custos adaptativos e ecológicos. No presente trabalho objetivou-se verificar a eficiência da aplicação dos indutores acibenzolar-S-metil (ASM), mananoligossacarídeo fosforilado (MOS) e Bacillus cereus no controle de mancha marrom em trigo, e sua relação com a indução de enzimas relacionadas a defesa, assim como a interferência sobre as trocas gasosas, sobre o microrganismo não alvo Azospirillum brasilense, e a produção da cultura. O experimento foi conduzido sob cultivo protegido no Núcleo de Estações Experimentais da Universidade Estadual do Oeste do Paraná, Campus de Marechal Cândido Rondon. O delineamento experimental foi em blocos ao acaso em esquema fatorial 4 x 2 x 2, com quatro repetições. O primeiro fator “Indutores de Resistência” foi constituído pelos indutores ASM, MOS, Bacillus cereus e a testemunha Água. O segundo fator “Patógeno” foi constituído pela presença ou ausência do patógeno Bipolaris sorokiniana. O terceiro fator “BPCV” constituiu-se pela presença ou ausência da bactéria promotora de crescimento vegetal A. brasilense. As sementes foram inoculadas com A. brasilense 24 h antes da semeadura. O tratamento com os indutores de resistência foi realizado 25 dias após a emergência e 24 horas após foi realizada a inoculação com o patógeno. Foram realizadas avaliações para quantificação das enzimas peroxidase, fenilalanina amônia-liase e β-1,3-glucanase às 0 h, 24 h, 48 h, 72 h e 96 horas após o tratamento. As trocas gasosas foram avaliadas às 0 h, 24 h, 48 h, 72 h, 96 h e 120 horas após o tratamento. A quantificação de diazotróficos foi realizada na implantação do experimento, no momento da aplicação dos indutores de resistência e no florescimento da cultura. No florescimento foram realizadas análises biométricas e no final do ciclo, análise dos componentes da produção. A aplicação dos indutores de resistência foi eficiente no controle da mancha marrom em trigo. Os tratamentos indutores não apresentaram interferência sobre os microrganismos diazotróficos endofíticos. Observou-se maior atividade de peroxidases para o tratamento MOS o qual apresentou grande eficiência no controle da doença. Não observou-se relação entre a atividade de fenilalanina amônia-liase e β-1,3-glucanase e o controle de mancha marrom. Observou-se maior taxa de assimilação líquida de CO2 (A) na ausência do patógeno e presença de A. brasilense, porém MOS reduziu a A. A concentração interna de CO2 e a transpiração foliar apresentaram-se superiores nos tratamentos com ausência do patógeno. A condutância estomática foi afetada pelo tratamento MOS. O comprimento da folha bandeira e a área foliar foram afetados negativamente pela aplicação de ASM. Porém, a massa total de grãos não sofreu interferência dos tratamentos, apesar de a massa de 100 grãos ter sido superior para ASM.
122

Rotação da estrela Kepler-63 a partir de trânsitos planetários / Rotation of the star kepler-63 from planetary transits

Netto, Dirceu Yuri Simplicio 25 June 2015 (has links)
Made available in DSpace on 2016-03-15T19:35:53Z (GMT). No. of bitstreams: 1 DIRCEU YURI SIMPLICIO NETTO.pdf: 5745714 bytes, checksum: 3210bc6ef066c76d9c2b76320ed3b1d8 (MD5) Previous issue date: 2015-06-25 / Fundo Mackenzie de Pesquisa / Currently it is possible to estimate the rotation profile of a star that hosts a planet in an orbit such that it eclipses the star periodically. During one of these transits, the planet may occult a spot on the photosphere of the star, causing small variations in its light curve. By detecting the same spot in a later transit, it is possible to estimate the stellar rotation period. A total of more than 1200 planets, from almost 1900 detected, are known to eclipse their host star. Some stars with planets that were detected by the Kepler and CoRoT satellites have been analyzed and their rotation periods and differential rotation determined. Kepler-63 is a sun-like star, very young. It has a planet in a polar orbit, transiting the host star at many different latitudes. The results show that Kepler-63 has differential rotation of 0.133 (rd/d) and a relative differential rotation of 11.4%. Continuous monitoring of the starspots also show that the star probably has an activity cycle, with high spot concetration at the pole. / O perfil de rotação de uma estrela pode se estimado caso esta possua um planeta em órbita que a eclipse periodicamente. Durante um destes trânsitos, o planeta pode ocultar uma mancha na fotosfera da estrela, causando pequenas variações na curva de luz da mesma. Realizando o monitoramento das posições destas manchas em trânsitos posteriores, é possível estimar o período de rotação de uma estrela. Atualmente são confirmados um total de mais de 1900 planetas, onde um pouco mais de 1200 planetas eclipsam a sua estrela hospedeira. Algumas estrelas com planetas detectadas pelos satélites CoRoT e Kepler já foram analisadas por este método e seus perfis de rotação determinados. Kepler- 63 é uma estrela, do tipo solar, muito jovem. Possui um planeta que apresenta órbita polar, transitando a estrela em várias latitudes. Os resultados mostram que Kepler-63apresentarotaçãodiferencialde 0, 133 (rd/d) e um valor de rotação diferencial relativa de 11,4%. O monitoramento das manchas indica também que a estrela provavelmente possui um ciclo de atividade, com alta concentração de manchas no polo.
123

Avaliação de danos e efeito de variáveis ambientais na mancha de alternaria (Alternaria helianthi) em Girassol. / Damage assessment and effect of environmental variables on alternaria leaf spot (Alternaria helianthi) in sunflower.

Regina Maria Villas Bôas de Campos Leite 27 August 2002 (has links)
O desenvolvimento e implementação de uma estratégia de manejo integrado de doenças na cultura do girassol (Helianthus annuus) requer informações precisas e acuradas sobre os danos causados pela mancha de Alternaria, causada por Alternaria helianthi. Os objetivos desta tese foram: elaborar e validar uma escala diagramática para avaliação da mancha de Alternaria; determinar a influência da temperatura (15-32,5 °C) e da duração do período de molhamento foliar (2-24 h) nos componentes monocíclicos da doença; comparar a relação de variáveis relacionadas à doença ou à área foliar com os componentes de produção de girassol, em experimentos de campo. A escala diagramática, com níveis de severidade de: 0,03; 0,2; 0,6; 3; 7; 12; 25; 40 e 66% da área foliar lesionada, foi validada por três avaliadores experientes. A escala permitiu que se fizesse uma avaliação acurada e precisa, quando se utilizou folhas desenhadas ou folhas verdes com sintomas. O erro absoluto ao estimar a severidade foi menor que 13% e a reprodutibilidade das avaliações foi alta. Em ambiente controlado, verificou-se que a densidade relativa de lesões e a severidade foram influenciadas pela temperatura e pela duração do período de molhamento foliar. A doença foi mais severa na temperatura de 25 °C. A temperatura mínima para desenvolvimento da doença foi de 13,0 °C e a máxima foi de 35,8 °C. A doença aumentou com o aumento da duração do período de molhamento foliar. A temperatura mínima estimada para a taxa de crescimento micelial foi de 5,5 °C e a máxima foi de 32,9 °C. A temperatura mínima estimada para germinação de conídios foi de 7,9 °C e a máxima foi de 40,0 °C. Experimentos foram conduzidos nas safras de 1997/1998, 1998/1999 e 1999/2000 para avaliar a relação entre severidade da mancha de Alternaria, área sob a curva de progresso da doença (AUDPC), índice de área foliar sadia em determinado dia (HLAI), duração da área foliar sadia (HAD), radiação interceptada pela área foliar sadia em determinado dia (HRI), absorção da área foliar sadia (HAA) e componentes de produção de girassol, semeado em quatro épocas. A AUDPC teve relação com rendimento de aquênios, com ajuste do modelo exponencial negativo em duas safras. A relação rendimento x HAD foi linear para os três experimentos. Para as variáveis integrais estudadas, a melhor relação com rendimento foi verificada para HAA, com ajuste do modelo exponencial. A taxa da relação severidade x rendimento tendeu a se estabilizar a partir da fase de desenvolvimento R1. A taxa da relação linear entre HLAI e rendimento estabilizou-se entre as fases R1 a R6. A taxa da regressão entre HRI e rendimento foi bastante variável e não mostrou tendência de estabilização. Verificou-se que plantas que apresentaram severidade maior que 10% na fase de desenvolvimento R3 produziram rendimentos inferiores a 500 kg/ha, para as três safras, independentemente da época de semeadura, o que pode ser utilizado como um limiar de dano. A severidade pode ser usada como uma variável independente para um sistema de manejo da mancha de Alternaria em girassol. / The development and implementation of integrated disease-management system on sunflower (Helianthus annuus) require precise and accurate information on the damage caused by Alternaria leaf spot (Alternaria helianthi). The objectives of this thesis were: to develop and to validate a diagrammatic scale for Alternaria leaf spot; to determine the influence of temperature (15-32.5 °C) and leaf wetness duration (2-24 h) on the monocycle of the disease; and to compare the relationship between variables related to Alternaria leaf spot or to leaf area and yield, in field experiments. The diagrammatic scale with levels representing: 0.03; 0.2; 0.6; 3; 7; 12; 25; 40; and 66% of diseased leaf area was validated by three experienced raters. The scale permitted assessments to be accurate and precise, when drawn or detached leaves were used. The absolute error in estimating disease severity was lower than 13% and the reproduc ibility of assessments was high. In controlled environment studies, relative lesion density and severity were influenced by temperature and leaf wetness duration. The disease was more severe in the temperature of 25 °C. The minimum temperature for disease development was 13.0 °C and the maximum was 35.8 °C. The disease increased with increasing periods of leaf wetness. The estimated minimum temperature for mycelial growth rate was 5.5 °C and the maximum was 32.9 °C. The estimated minimum temperature for conidia germination was 7.9 °C and the maximum was 40.0 °C. Three field experiments were carried out in 1997/1998, 1998/1999 and 1999/2000 to investigate the relationship between severity of Alternaria leaf spot, area under disease progress curve (AUDPC), healthy leaf area index at any given day (HLAI), healthy leaf area duration (HAD), radiation intercepted by healthy leaf area at any given day (HRI), total healthy leaf area absorption (HAA), and yield components of sunflower, sowed in four dates. AUDPC showed relationship with yield in two years, following the negative exponential model. The yield x HAD relationship was linear for each of three trials. Among the integral variables analyzed, the yield x HAA relationship was the best one, fitted by the exponential model. The slope of the yield-severity relationship was stable from R1 growth stage. The yield-HLAI relationship was stable between R1 and R6. The yield-HRI relationship was variable and not stable. The yield-severity relationship in R3 growth stage proved that plants with severity higher than 10% had yield lower than 500 kg/ha, despite the sowing date, which can be used as a damage threshold. Severity can be used as an independent variable to a system of sunflower Alternaria leaf spot management.
124

Desenvolvimento de meio de cultura semi-seletivo para detecção de Xanthomonas axonopodis pv. malvacearum em sementes de algodão (Gossypium hirsutum L.) / Development of a semi-selective medium to detection Xanthomonas axonopodis pv. malvacerum from cotton seeds (Gossypium hirsutum L.)

Cleci Dezordi 09 June 2006 (has links)
Um dos principais fatores limitantes da produção de algodão é a ocorrência de doenças e, entre os patógenos mais importantes estão às bactérias, que causam danos significativos à cultura. A doença conhecida como mancha angular, causada pela bactéria Xanthomonas axonopodis pv. malvacearum (Xam), é uma doença grave, que tem gerado grande preocupação dos produtores. Porém, muitos cultivares com boas características agronômicas apresentam suscetibilidade ao patógeno e, poucos são aqueles que apresentam resistência à doença. O controle da mancha angular é realizado basicamente com uso de resistência genética ao patógeno. Uma das principais fontes de inóculo para esta bactéria é a semente infectada. Este trabalho objetivou o desenvolvimento de um meio semi-seletivo para o isolamento de Xam em sementes de algodão, visando a utilização em análises de rotina em laboratórios de patologia de sementes. O meio de cultura semi-seletivo possuí a seguinte constituição: 3 g de extrato de carne; 5 g de peptona; 10 g de amido solúvel; 10 mL de Tween 80; 0,25 g de cloreto de cálcio; 150 µL de solução de cristal violeta a 1%; 50 mg de cefalexina; 10 mg de clorothalonil; 10 mg de tiofanato metílico e água destilada por 1000 mL. Este meio de cultura possui baixa repressividade a Xam e permite isolar este patógeno de sementes de algodão. / One of the main limiting factors of the cotton production is the occurrence of diseases. The bacteria are among the most important pathogens causing significant losses in the production. Cotton bacterial blight is caused by the bacterium Xanthomonas axonopodis pv. malvacearum (Xam). Is a serious disease that affects cotton and has worried world producers. The main source of inoculum for this bacterium is the infected seed. This work had as objective the development of a semi-selective medium to detect Xanthomonas axonopodis pv malvacearum in cotton seeds for routine tests in seed pathology laboratories. By fungitoxicity tests, basead on qualitative and quantitative antibiograms, it was idealized a semi-selective medium with the folloing composition: peptone (5.0 g/L); agar (15.0 g/L); meat extract (3.0 g); starch (10.0 g/L); violet crystal (150.0 µL violet crystal solution at 1%); water (1,000 mL); CaCl2 (0.25 g); Tween 80 (10.0 mL/L). This medium has small effect on Xam and allows to isolate cotton seeds pathogens.
125

Efeito da quitosana e da radiação UV-C no controle de Guignardia citricarpa em laranja pós-colheita / Effect of chitosan and UV-C on the control of Guignardia citricarpa on postharvest orange

Maria Cristina Canale Rappussi-da-Silva 06 February 2007 (has links)
O Brasil é o maior produtor e exportador de suco de laranja, sendo esta uma das mais importantes atividades econômicas para o país. Os frutos são afetados pela mancha preta dos citros, causada por Guignardia citricarpa, que deprecia comercialmente os frutos, provoca queda prematura e eleva o custo de produção. Medidas alternativas ao controle químico clássico vêm sendo estudadas e, neste contexto, insere-se a indução de resistência. O presente trabalho teve como objetivo avaliar os efeitos in vitro da quitosana e radiação UV-C sobre o crescimento micelial, germinação e formação de apressórios por G. citricarpa e a ação destes agentes abióticos no controle da doença em laranjas pós-colheita, sob armazenamento ambiente e refrigerado, estudando-se também mecanismos de resistência ativados no tecido vegetal em resposta ao tratamento de melhor eficiência. Para tanto, foram utilizadas as concentrações de 0; 0,5; 1,0; 1,5; 2,0 e 3,0% de quitosana e as doses de 0,52; 1,04; 3,13; 10,44 e 15,66 kJ.m-2 da radiação UV-C. A quitosana inibiu o crescimento micelial do fungo e estimulou a germinação e formação de apressórios, os quais se mostraram morfologicamente alterados. A UV-C não inibiu o crescimento micelial, porém a maior dose ocasionou o menor crescimento. Para os experimentos in vivo, laranjas foram coletadas, lavadas, sanitizadas com hipoclorito e posteriormente tratadas. As concentrações de 0,5, 1,0 e 2,0% de quitosana e a dose de 7 kJ m-2 da UV-C apresentaram melhor resultado em laranjas ?Valência? na redução dos sintomas. Análise da cor da casca dos frutos irradiados revelou que houve leve escurecimento. Os fungicidas tiabendazol e imazalil não controlaram a doença em laranjas ?Pêra Rio?, porém, obteve-se menos lesões nos frutos tratados com os fungicidas em combinação com quitosana, tanto em temperatura ambiente quanto em refrigeração. Análises da cor da casca indicaram amarelecimento e não houve alterações significativas nos teores de sólidos solúveis, acidez titulável, pH, vitamina C e ratio. Nos ensaios com quitosana, tiabendazol e UV-C, a quitosana apresentou melhor controle da doença, aplicada isoladamente ou em conjunto com o fungicida e UV-C, em temperatura ambiente ou refrigeração. A quitosana e a proteína harpina apresentaram controle semelhante e, em comparação com o ácido cítrico, a quitosana ocasionou melhor controle em laranjas ?Valência?. Para análises bioquímicas, amostras de flavedo foram homogeneizadas em de tampão acetato, com posterior centrifugação, coletando-se o sobrenadante. Para as reações enzimáticas, foram utilizados os reagentes CM-chitin-RBV, CMCurdlan- RBB, guaiacol, catecol e L-fenilalanina para quitinase, glucanase, peroxidase, polifenoloxidase e fenilalanina amônia-liase, respectivamente. Para a determinação de fenóis, amostras do flavedo foram homogeneizadas em metanol acidificado e a dosagem feita com o reagente Folin-Ciocalteau. A quitosana induziu o aumento da atividade das enzimas nas primeiras 24 h após o tratamento, sendo neste tempo detectada a maior atividade. Não houve atividade de fenilalanina amônia-liase, bem como acúmulo de fenóis. Finalmente, fica evidenciado que quitosana e a UV-C apresentaram efeito in vitro sobre G. citricarpa, porém somente a quitosana exibiu potencial no controle da mancha preta em laranja pós colheita. / Brazil is the biggest producer and exporter of orange juice, and this is one of the most important economical activities for the country. The fruits can be affected by the citrus black spot, disease caused by the fungus Guignardia citricarpa, which depreciates then commercially, causes premature fall and increases the production cost. Alternative measures to the chemical control are being studied and, in this context, resistance induction can be considered. The present work had as objective evaluate the in vitro effects of chitosan and UV-C radiation on mycelial growth, germination and apressorium formation by G. citricarpa and the action of the abiotic agents on controlling the disease on postharvest oranges, under room temperature and refrigeration storage, also studying the mechanisms of resistance in the plant tissue in response to the better treatment. The chitosan concentrations were 0, 0.5, 1.0, 1.5; 2.0 and 3.0% and the UVC doses were 0.52, 1.04, 3.13, 10.44 and 15.66 kJ.m-2. Chitosan inhibited mycelial growth and stimulated the germination and the apressorium formation that were morphologically abnormal. UV-C did not inhibited mycelial growth, but reduced it at the highest dose used. For the in vivo experiments, oranges were collected, sanitized with hypochlorite and treated. Chitosan concentrations of 0.5, 1.0 and 2.0% and the UV-C dose of 7 kJ m-2 exhibited better results in ?Valência ? oranges. Analyses of peel color of irradiated fruits revealed a light browning. The fungicides thiabendazole and imazalil did not control the disease in ?Pêra Rio ? oranges, but fewer lesions appeared on fruits treated with the fungicides in association with chitosan, under room temperature and refrigeration. Color analysis of peel indicated yellowing and no significant differences among soluble solids, titratable acidity, pH vitamin C and ratio. In the chitosan, thiabendazole and UV-C assays, there was a better control of lesion appearing by treatment with chitosan, applied alone or in association with fungicide and UV-C, at room temperature or refrigeration. Chitosan and the harpin protein were similar on the controlling of the disease and, in comparison to the citric acid, chitosan presented better control on ?Valência? oranges. For biochemical analysis, flavedo samples were homogenized in acetate buffer, centrifuged, and the supernatant collected. The reagents used were CM-chitin-RBV, CM-Curdlan-RBB, guaiacol, cathecol and L-phenylalanine for chitinase, glucanase, peroxidase, polyphenoloxidase and phenylalanine ammonia-lyase, respectively. For phenol determination, flavedo was homogenized in acidified methanol and the evaluation was made with Folin-Ciocalteau. Chitosan increased enzyme activities in the first 24 h after treatment, with the highest activity in that time. Activity of phenylalanine ammonia-lyase was not detected, well as absent of phenolic compounds accumulation. Chitosan and UV-C exhibited in vitro effect on G. citricarpa, however, only chitosan showed potential on the control of black spot in postharvest oranges.
126

Ferrugem e mancha angular do feijoeiro: efeito de fungicidas no desenvolvimento do hospedeiro e no progresso das doenças. / Bean rust and angular leaf spot of bean: effect of foliar fungicides on the host vegetative development of host and on the progress of the diseases.

Nilceli Fernandes Buzzerio 18 January 2002 (has links)
Foram conduzidos quatro experimentos com a cultivar 'Carioca' do feijoeiro (Phaseolus vulgaris), objetivando a possibilidade de implementação de um sistema de manejo integrado da ferrugem e mancha angular do feijoeiro após a intervenção com os fungicidas oxycarboxin (Hokko Plantvax 750 - 700 gramas/ha) e trifenil hidróxido de estanho (Mertin â - 660 ml/ha), respectivamente, aplicados em diferentes épocas. Foi realizada a quantificação de danos nesses patossistemas, verificando por meio de regressões lineares e não lineares as possíveis relações existentes entre as variáveis integrais AUDPC (área sob a curva de progresso de doença)¸ HAD (duração da área foliar sadia) e HAA (absorção da área foliar sadia) e suas correspondentes HLAI (índice de área foliar sadio) e HRI (absorção da área foliar por unidade de tempo) com a produção (gramas/planta). Os melhores resultados foram obtidos com as variáveis HAD e HAA, com coeficientes de determinação (R 2 ) variáveis entre 0,19 e 0,56 para HAD e 0,23 e 0,49 para HAA. Quando as variáveis HLAI e HRI foram relacionadas com a produção, os coeficientes de determinação variaram entre 0,24 e 0,57 para HLAI e 0,28 e 0,56 para HRI. A partir das avaliações semanais de HLAI e HRI foram realizadas regressões lineares entre estas variáveis e a produção (gramas/planta). Os coeficientes angulares foram relacionados com os estádios de desenvolvimento observando-se a estabilização das curvas entre os estádios R5-R8 para o patossistema ferrugem - feijão e entre os estádios V4-R8 para o patossistema mancha angular - feijão para HLAI e HRI. Nesses experimentos foram também realizadas avaliações do Índice de Área Foliar (LAI) utilizando-se medições diretas (avaliações manuais) e indiretas com ceptômetro. As medições obtidas com o este equipamento apresentaram sensibilidade suficiente para captar as variações no índice de área foliar sadio e portanto podem ser usadas em sistemas de manejo integrado da ferrugem e da mancha angular do feijoeiro. / Four trials were carried out on dry beans (Phaseolus vulgaris), variety 'Carioca' with goal to verify the possibility of implementation of an integrated management system for rust and angular spot after the application with of oxycarboxin (Hokko Plantvax 750 - 700 g/ha) and trifenil stannic hydroxide (Mertin â - 660 ml/ha) fungicides, applied in different timings. The damage quantification in these pathosystems were done analyzing the possible existing relation among the integral variables AUPDC (Area Under Disease Progress Curve), HAD (Healthy Area Duration) and HAA (Healthy Area Absorption) and its correspondents HLAI (Healthy Leaf Area Index) and HRI (Healthy Radiation Intercept) with yield (grams/plant) through linear and non linear regression. The best results were obtained using the variables HAD and HAA with the determination coefficients (R 2 ) from 0.19 to 0.56 for HAD and 0.23 to 0.49 for HAA. When HLAI and HRI were related with yield, the determination coefficient ranged from 0.24 and 0.57 for HLAI and 0.28 to 0.56 for HRI. From weekly assessments of HLAI and HRI, linear regression analysis were done between those variables and yield (grams/plant). The angular coefficient were related with the different crop stages and the stability of curves was observed between R5-R8 stages for rust - dry bean pathosystem and between V4-V8 stages for angular spot – dry bean pathosystem when HLAI and HRI were analyzed. In these experiments, Leaf Area Indice (LAI) was also assessed with direct (manual) and indirect measures with a ceptometer. The measures obtained using this set provided necessary sensibility to catch HLAI variation and, therefore, may be used in an integrated management system of rust and angular spot in dry beans.
127

Dinâmica temporal e espacial da mancha preta (Guignardia citricarpa) e quantificação dos danos causados à cultura dos citros. / Temporal and spatial dynamics of citrus black spot (Guignardia citricarpa) and quantification of the damages caused to citrus culture.

Marcel Bellato Sposito 27 January 2004 (has links)
A mancha preta dos citros (MPC), incitada pelo fungo Guignardia citricarpa, causa lesões em frutos depreciando-os para a comercialização no mercado interno de fruta fresca, restringindo-os para a exportação e pode causar queda prematura. Para auxiliar nos estudos epidemiológicos, foi desenvolvida uma escala diagramática para a severidade da MPC que contempla os dois tipos de sintomas usualmente observados no campo, “mancha dura”, cujos valores variam entre 0,5 e 49,0%, e “falsa melanose”, cujos valores variam entre 1,1 e 68%. O grau de suscetibilidade das variedades cítricas ‘Hamlin’, ‘Pera’ e ‘Valência’ à MPC foi avaliado em pomar comercial, sob infecção natural. O modelo monomolecular ajustou-se às curvas de progresso da incidência e da severidade da doença para as três variedades. Não houve diferença estatística significativa entre as taxas de progresso da MPC, concluindo-se que as três variedades possuem o mesmo grau de suscetibilidade à doença. O agente causal da MPC em sua fase epidêmica forma ascósporos e conídios. Os ascósporos, formados em folhas em decomposição no solo, são disseminados a curtas e longas distâncias pela ação do vento. Os conídios, formados em ramos e frutos fixados à planta, são disseminados a curtas distâncias pela ação da água. O padrão de distribuição espacial de plantas com MPC foi avaliado pelo índice de dispersão e pela função K de Ripley. As plantas doentes mostraram-se agregadas independentemente da incidência da doença, indicando elevada importância da dispersão do inóculo a curtas distâncias. Avaliou-se, também, o padrão de distribuição de frutos sintomáticos dentro da planta, pelo índice de dispersão e pela forma binária da lei de Taylor. Pelo índice de dispersão 84% das plantas avaliadas mostraram agregação de frutos sintomáticos. Pela lei de Taylor concluiu-se que a agregação de frutos sintomáticos independe da incidência da doença na planta, sugerindo a participação dos conídios no incremento da doença em condições de campo. Estudou-se o efeito da supressão de ascósporos, pela retirada periódica de folhas cítricas em decomposição do campo e o de conídios, pela colheita antecipada de frutos de maturação tardia, na intensidade da MPC, por dois anos, em área com alta pressão de inóculo. Esses tratamentos reduziram a severidade da doença, no segundo ano de avaliação, entretanto não foram suficientes para controlá-la adequadamente. Estas medidas de sanitização são importantes no controle da MPC, devendo ser adotadas em conjunto com o controle químico. Danos causados pela redução na produtividade e perdas medidas pelo retorno financeiro foram avaliados em dois experimentos. Tratamentos cujo incremento na produção por hectare que, em comparação com a isenção de tratamento, excederam 100 caixas de 40,8 kg, foram rentáveis. A amostragem de áreas para diagnosticar a presença da MPC depende da finalidade da produção. Em áreas para exportação e mercado interno de fruta fresca deve-se avaliar todas as plant as do talhão, uma vez que esta doença é quarentenária e causa danos qualitativos. Em áreas para a indústria de suco cítrico concentrado, 285 plantas são suficientes para amostrar incidências superiores a 15% de MPC, em pomares médios de 2200 plantas. / The fungus Guignardia citricarpa is the causal agent of citrus black spot (CBS), which is a disease that become the fruits unsightly and unsuitable for the fresh fruit market. Besides, premature fruit drop may occur, reducing the productivity. A diagrammatic scale for the two symptoms of CBS (hard spot and false melanose) was developed to evaluate the severity and help in epidemiological studies of this disease. The susceptibility level of ‘Hamlin’, ‘Pera’ and ‘Valência’ sweet orange to CBS was evaluated in commercial orchard, under natural infection. The monomolecular model was fitted to the incidence and severity progress curves of the disease for the three sweet oranges. According to the progress curves, there was not significant difference among cultivars, showing that ‘Hamlin’, ‘Pera’ and ‘Valência’ sweet orange have similar susceptibility level to CBS. G. citricarpa in the epidemic phase produce ascospores and conidia. The ascospores, produced in leaves on soil, are disseminated by wind, while conidia, produced in plant twigs and fruits, are disseminated by water. The pattern of spatial distribution of CBS plants was evaluated by dispersion index and Ripley K function. The groups of symptomatic plants were distributed independently of disease incidence, suggesting that short distance dispersion of the inocullum could be the most important factor in distribution of the disease. The binary form of Taylor´s power law and dispersion index were used to evaluate the distribution of symptomatic fruits in the plant. According to dispersion index 84% o f the evaluated plants showed aggregation of symptomatic fruits, while by the Taylor´s power law the symptomatic fruits aggregation occurred independently of the incidence of plant disease, suggesting that the increase of disease in field conditions is related to conidia production. The effect of ascospore suppression on intensity of CBS was evaluated by removing citrus leaves from the orchard soil surface, while the conidia suppression was evaluated by early harvesting of late maturation fruits. These treatments, carried out during two years in a high inocullum incidence area, reduced the disease severity in the second year, but the satisfactory control was not observed. However, these treatments could be important in CBS control whether used in association with chemical control. Damages caused by yield reduction and losses of financial return were evaluated in two experiments. In relation to non-treated orchards, those treated orchards where the production/ha increased more than hundred boxes (40.8 kg each box) were considered profitable. The destination of the orange production (juice of fresh fruit market) are important for determine the size of samples to assess the CBS incidence. Since the G. citricarpa fungus is considered a quarentine organism that causes qualitative losses, in areas used for production of fresh fruit market whole orchard has to be evaluated. However, in areas used for production of fruits to concentrated orange juice, 285 plants sampled are enough to determinate the CBS incidence superior to 15%, in average orchards containing 2200 plants.
128

Alterações na atividade e no perfil eletroforético da enzima peroxidase em mesocótilos e folhas de milho (Zea mays L.) em resposta á inoculação com Helminthosporium maydis Nisik. E Miy., Raça O, Helminthosporium carbonum Ullstrup, Raça 1 e à injúria mecânica / Changes in activity and electrophoretic pattern of peroxidase in maize (Zea mays L.) mesocotyls and leaves after inoculation with (Helminthosporium maydis Nisik. & Miy., Race O, (HeIminthosporium carbonum Ullstrup, Race 1 and mechanical injury

Marcos Fernando de Godoy Lusso 21 March 1990 (has links)
O trabalho foi desenvolvido com o objetivo de se verificar o papel da enzima peroxidase nas respostas de plantas de milho ao ferimento com carborundo e à inoculação com H.carbonum (interação de resistência) ou H. maydis (interação de suscetibilidade). Os estudos basearam-se na atividade da enzima in vitro e nas alterações do perfil isoenzimático de extratos obtidos das plantas feridas ou inoculadas. A análise dos extratos mostrou um aumento na atividade da peroxidade em respostas à inoculação com H. maydis ou a ferimento. No material inoculado com H. maydis, a máxima atividade enzimática ocorreu ao redor de 48 h após a inoculação. Em relação ao ferimento observou-se nos mesocóticos um máximo de atividade ao redor de 48 h enquanto que nas folhas esse máximo ocorreu ao redor de 24 h após a injúria. Por sua vez, o material inoculado com H. carbonum apresentou atividade enzimática menor quando comparado a H. maydis e próxima aos valores encontrados para os tecidos controle. No tocante ao perfil isoenzimático, observou-se nos extratos de tecidos foliares tratados o aparecimento de duas e o desaparecimento de três isoperoxidases no material extraído 12 h após os tratamentos. Esses mesmos resultados foram observados em extratos obtidos em 24 e 48 h. Finalmente, os resultados sugerem que as alterações da peroxidase, tanto em relação ao aumento da atividade quanto ao perfil isoenzimático, mostram-se comuns ao ferimento causado por um agente abrasivo bem como à infecção por fungos / The role of the enzyme peroxidase on maize plants after wounding with carborundum or inoculation with the fungi H.carbonum (resistant interaction) or H.maydis (susceptible interaction) was studied. The work was carried out based upon enzyme activity in vitro as well as on isoenzimatic patterns in extracts obtained from wounded or inoculated tissues. Results showed an increase in peroxidase activity after inoculation with H.maydis or wounding. In maize tissues inoculated with H.maydis the highest level of enzyme activity was observed 48 h after inoculation. In tissues wounded with carborundum, the highest enzyme activity was observed to occur 48 h in mesocotyls and leaves inoculated with H.carbonum exhibited an enzyme activity smaller than that observed in tissued inoculated with H.maydis, and the level of activity was close to the values observed for uninoculated tissues. Regarding the isoenzimatic studies, two new isoenzymes were observed in extracts obtained from wounded or inoculated leaves 12 h after the treatments. At the same time, it was observed the desappearance of three others isoenzymes in the same material. The same results were observed in leaf extracts obtained 24 and 48 h after wounding or inoculation. Finally, the results suggest that changes in peroxidase, based upon enzyme activity and isoenzyme patterns, are common responses of maize tissues to wounding by abrasion and to fungal infection
129

Escarola (Cichorium endivia L.): sistemas de manejo y ciclos como factores de la incidencia de fisiopatías y la acumulación de nitratos

Gromaz Roig, Andrea 27 February 2017 (has links)
Abstract Endive (Cichorium endivia L.) is a leafy vegetable mainly used in ready-to use salads. Nitrate accumulation, is a serious problem in this type of vegetables, because when ingested, nitrate has toxic effects in the human health. Solar radiation, nitrogen fertilization and temperature are some factors that affect nitrate concentration in leaves. 'Tipburn' , bolting and 'glassines' are some physiological disorders that appears in endives and impairs their marketable quality. 'Tipburn' is characterized by necrosis on the outside of leaves, and 'glassines' is associated with oil spots on leaves. In this thesis have been studied the influence of different environmental factors (temperature, relative humidity), nitrogen fertilization and cultivar in the nitrate accumulation, the incidence of physiological disorders and marketable production. Also, we studied the correlations between different parameters in order to know, with some of this, if the chlorophyll meters SPAD-502 and the colorimeter could be useful for estimating indirectly nitrate and nitrogen content in endives. Different experiments were realized using broad-leaved endive cultivars ('Cuartana', 'Natacha', 'Santel') that were cultivated in open-field and in greenhouse with different humidity levels in different seasons. Regarding nitrogen fertilization, the experiments were separated in two groups. In the first group the NH4+/NO3- ratio was modified, increasing the percentage of nitrogen applied in ammonium form (0, 5, 10, 20%). In the second, three nutrient solutions were applied. In these solutions, a part of the nitrates were replaced by chloride (0, 20, 40% of total nitrogen). Periodically, the chlorophyll content (extracted by acetone and measured with a chlorophyll meter SPAD-502), color parameters, nitrate concentration (reflectometry), total nitrogen (Kjeldahl) and phosphorus were determined. Also nitrate reductase activity was measured. At the end of each cycle the production and the incidence of physiological disorders were determined. Results showed that cv. 'Cuartana' was more resistant to 'tipburn'. The hotest cycles and greenhouse favored the incidence of 'tipburn', but increasing the relative humidity we achieved reduced it. Cv. 'Santel' presented the highest susceptibility to bolting in conditions of short photoperiod. 'Glassines' was favored by low relative humidity, and cv. 'Cuartana' was the most susceptible. Nitrate accumulation was higher in spring-summer cycles and in greenhouse. Applying a 10-20% of ammonium with the nutrient solution and replacing part of the nitrates by chloride, nitrate concentration in endive leaves was reduced, maintaining the quality of the plants. In the other hand, in our conditions, the chlorophyll meter SPAD-502 and the colorimeter wouldn't be useful for estimate indirectly the nitrate and nitrogen content in plants. / Resumen La escarola (Cichorium endivia L.) es una hortaliza aprovechable por sus hojas tanto de forma directa como en presentaciones de 'IV gama'. La acumulación de nitratos en este tipo de hortalizas es un factor a tener en cuenta en su cultivo, puesto que su ingesta tiene efectos perjudiciales en la salud humana y que se encuentra influenciada por factores como la fertilización nitrogenada, la radiación y la temperatura. El 'tipburn', la subida a flor prematura y la 'mancha translúcida' son tres de las fisiopatías que afectan a la calidad comercial de la escarola. El 'tipburn' se manifiesta como una desecación marginal de las hojas, mientras que la 'mancha translúcida' se presenta como manchas aceitosas en los limbos. En esta tesis doctoral se ha estudiado la influencia de diferentes factores ambientales (temperatura y humedad), de la fertilización nitrogenada y del cultivar empleado en la acumulación de nitratos, incidencia de fisiopatías y producción comercial en plantas de escarola. Por otro lado, se han establecido correlaciones entre los diferentes parámetros fisiológicos determinados con el fin de conocer, a través de algunas de ellas, si los medidores portátiles SPAD-502 y el colorímetro podrían emplearse para determinar de forma indirecta el contenido en nitratos y nitrógeno. Para ello se realizaron diferentes experimentos utilizando en todos ellos cultivares de escarola de hoja lisa ('Cuartana', 'Natacha', 'Santel') que fueron cultivados tanto al aire libre como bajo invernadero y bajo distintos niveles de humedad en diferentes ciclos de cultivo. Respecto de la fertilización, los experimentos se dividieron en dos bloques. En el primero de ellos se realizaron varios ensayos en los cuales se modificó la ratio NH4+/NO3-, variando el porcentaje de nitrógeno aportado en forma de amonio (0, 5, 10 y 20%). En el segundo bloque, se aportaron tres soluciones nutritivas, en las que parte de los nitratos se reemplazaron por iones cloruro representando un 0, 20 y 40% respecto del nitrógeno total. Periódicamente se determinó el contenido en clorofilas (extracción mediante acetona y medidor SPAD-502), color, concentración de nitratos (reflectometría), porcentaje de nitrógeno total (Kjeldahl) y fósforo, así como la actividad de la enzima nitrato-reductasa. Al final del ciclo se determinó la producción y la incidencia de fisiopatias. Los resultados mostraron que el cultivar 'Cuartana' resultó más resistente a la aparición de 'tipburn', cuya incidencia fue más severa en ciclos estivales y bajo invernadero, pero se consiguió disminuirla con incrementos de la humedad relativa. El cultivar 'Santel' presentó una mayor susceptibilidad a la subida a flor prematura, que afectó en mayor medida en condiciones de fotoperiodo corto, mientras que la 'mancha traslucida' se vio favorecida por las condiciones de humedad relativa más baja, siendo más susceptible el cultivar 'Cuartana'. La acumulación de nitratos fue superior en ciclos primaverales-estivales y bajo invernadero. Con el aporte de un 10-20% de amonio en la solución nutritiva y el reemplazo de parte de los nitratos por iones cloruro se redujo el contenido de nitratos de las hojas de escarola sin verse disminuida su calidad comercial. Por otro lado, en nuestras condiciones el medidor SPAD-502 así como el colorímetro no serían herramientas útiles para estimar de manera indirecta el contenido en nitratos y nitrógeno de la planta. / Resum L'escarola (Cichorium endivia L.) és una hortalissa aprofitable per les seues fulles, tant de forma directa, com en presentacions de 'IV gama'. L'acumulació de nitrats en aquest tipus d'hortalisses, és un factor a tenir en compte en el seu cultiu, ja que la seua ingesta té efectes perjudicials en la salut humana, i es trova influenciada per factors com la fertilització nitrogenada, la radiació i la temperatura. El 'tipburn', la floració prematura i la 'taca translúcida', són tres de les fisiopaties que afecten a la qualitat comercial de l'escarola. El 'tipburn' es manifesta com una dessecació marginal de les fulles, mentre que la 'taca translúcida' es presenta en forma de taques olioses als limbes. A aquesta tesi doctoral s'ha estudiat la influència de diferents factors ambiental, como la temperatura i la humitat relativa, així com de la fertilització nitrogenada i del cultivar emprat en l'acumulació de nitrats, incidència de fisiopaties i producció comercial en plantes d'escarola. Per altra banda, s'han establert correlacions entre els diferents paràmetres fisiològics determinats, amb l'objectiu de conèixer, mitjançant algunes d'elles, si els mesuradors portàtils de clorofil·la SPAD-502 i el colorímetre es podrien utilitzar per a determinar de forma indirecta el contingut en nitrats i nitrogen total. Per assolir aquestos objectius, es varen realitzar diferents experiments emprant en tots ells cultivars d'escarola de fulla llisa ('Cuartana', 'Natacha', 'Santel') que foren cultivats tant a l'aire lliure con a l'hivernacle, amb distints nivells d'humitat en diferents cicles de cultiu. Quan a la fertilització nitrogenada, els experiments es varen dividir en dos grups. En el primer d'ells es varen dur a terme diferents assaigs en els quals, es va modificar la ratio NH4+/NO3- variant el percentatge de nitrogen aplicat en forma d'amoni (0, 5, 10 y 20%). En el segon bloc, s'aportaren tres solucions nutritives, en les quals part dels nitrats van ser reemplaçats per ions clorur, representant un 0,20 y 40% respecte del nitrogen total. Periòdicament es va determinar el contingut en clorofil·les (mitjançant extracció amb acetona i amb el mesurador SPAD-502), el color, la concentració de nitrats (reflectometria), percentatge de nitrogen (Kjeldahl) i fòsfor, així com l'activitat de l'enzima nitrat-reductasa. A la fi de cada cicle de cultiu es va determinar la producció i la incidència de fisiopaties. Els resultats mostraren que el cultivar 'Cuartana' va ser més resistent a l'aparició de 'tipburn'. Fisiopatia que va aparèixer amb més intensitat en cicles estivals i en hivernacle, però que es va reduir amb increments de la humitat relativa. El cultivar 'Santel' presentà una major susceptibilitat a la floració prematura, que va afectar en major mesura en condiciones de fotoperíode curt. La 'taca translúcida' es va veure afavorida per les condicions d'humitat relativa més baixa, sent més susceptible el cultivar 'Cuartana'. L'acumulació de nitrats va ser superior en els cicles de primavera i estiu i en el cultiu a l'hivernacle. Amb l'aplicació d'un 10-20% d'amoni en la solució nutritiva i el reemplaçament de part dels nitrats per ions clorur, es va reduir el contingut de nitrats en les fulles d'escarola, sense veure un descens en la qualitat comercial. D' altra banda, en les nostres condiciones, el mesurador SPAD-502, així com el colorímetre, no serien unes eines útils per estimar de manera indirecta el contingut en nitrats i nitrogen de la planta. / Gromaz Roig, A. (2017). Escarola (Cichorium endivia L.): sistemas de manejo y ciclos como factores de la incidencia de fisiopatías y la acumulación de nitratos [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/78295 / TESIS
130

La Edad del Bronce en el corredor de Yecla (Murcia)-Caudete (Albacete): datos para su estudio

Cabezas Romero, Rubén 15 August 2023 (has links)
En este trabajo de tesis doctoral se estudian las características esenciales del poblamiento en el corredor de Yecla (Murcia)-Caudete (Albacete) durante la denominada Edad del Bronce, y más en concreto, entre el 2200 y el 1500 cal BC. Este territorio constituye un espacio de fácil transición entre las tierras de la cuenca del río Vinalopó y el altiplano jumillano. Está integrado morfoestructuralmente en el dominio geológico del Prebético meridional, en el que se alternan elevaciones montañosas con dirección SO-NE con zonas llanas. Aunque la tradición investigadora en el ámbito de la Prehistoria ha sido amplia, no ha estado estructurada en ningún momento con el fin de profundizar en las características y dinámica del poblamiento durante el periodo en estudio. Para ello, ha sido necesario llevar a cabo una catalogación exhaustiva de todos los enclaves posibles existentes o conservados, en concreto 34, a través de la realización de una labor crítica sobre la información producida hasta la fecha; la prospección arqueológica selectiva de distintos espacios geográficos en los que habían detectado vacíos; el estudio de los materiales arqueológicos depositados en distintos museos y colecciones, en especial, de la colección del yacimiento del Cerro de la Campana, profusamente excavado, y la aplicación, al registro resultante, de diversas técnicas de arqueología espacial. El análisis de toda la información recopilada ha permitido comparar las carácterísticas y distribución espacial del conjunto a las determinadas en otros espacios geográficos próximos, con similares niveles de calidad de información. El resultado de todo este proceso ha permitido proponer una propuesta sobre la dinámica del poblamiento entre el 2200 y el 1500 cal BC, con características muy similares a los espacios contiguos no argáricos, determinando un importante abandono de asentamientos a partir de estas fechas. Los asentamientos de mayor tamaño, de orientación plenamente campesina y con unas dimensiones máximas entre 0,3 y 0,5 ha, serían los enclaves desde los que se articularía la gestión económica y espacial del territorio, así como serían también los núcleos políticos principales desde los que se decidiría los aspectos relacionados con la producción y reproduccion social del grupo. De hecho, es en torno a estos sobre los que se distribuyen el resto de asentamientos menores o establecimientos secundarios asociados, mostrando así, un poblamiento estable a lo largo del tiempo, socialmente articulado durante varios siglos. Con la crisis del 1550-1500 cal BC que afectó a todo el cuadrante suroriental de la península ibérica y a otras regiones de Europa, las comunidades campesinas detectadas acabaron desarticulándose, sin que por el momento dispongamos de información sobre su devenir.

Page generated in 0.0427 seconds