Spelling suggestions: "subject:"murcia.""
31 |
Tibetansk jäst : dess amylolytiska aktivitet / Tibetan yeast : its amylolytic activityNyman, Jonas January 2010 (has links)
Tillverkning av en alkoholhaltig dryck studerades i Indien och prover av dryckenoch tibetansk jäst (phab) togs med till Sverige. Proverna odlades i buljongoch på agarplattor. De förekommande mikroorganismerna isolerades och undersöktes avseende deras amylolytiska aktivitet. Två amylolytiska bakteriearter,B. subtilis och B. cereus, samt två icke amylolytiska jästarter, P. anomalaoch C. lusitaniae isolerades. Tibetansk öl (chang) undersöktes kromatogra skt med avseende på innehåll av alkoholer och yktiga karboxylsyror.Etanolkoncentrationen var 56;5 g=l, ättiksyrakoncentrationen 0;55 g=l och glycerolkoncentrationen4;5 g=l.
|
32 |
Caracterização de solos da Região Agreste de Pernambuco quanto a supressividade à murcha-de-fusário do tomateiroMACHADO, André Luiz Menezes 05 July 2012 (has links)
Submitted by (lucia.rodrigues@ufrpe.br) on 2017-02-17T12:44:24Z
No. of bitstreams: 1
Andre Luiz Menezes Machado.pdf: 1193901 bytes, checksum: 3958c2853de30c17420bd30e2a594162 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-02-17T12:44:24Z (GMT). No. of bitstreams: 1
Andre Luiz Menezes Machado.pdf: 1193901 bytes, checksum: 3958c2853de30c17420bd30e2a594162 (MD5)
Previous issue date: 2012-07-05 / Conselho Nacional de Pesquisa e Desenvolvimento Científico e Tecnológico - CNPq / Tomato (Lycopersicon esculentum) crop yield has been limited by Fusarium wilt occurrence in the State of Pernambuco, Brazil. This disease, caused by Fusarium oxysporum f.sp. lycopersici, drastically reduces the harvest period due to the early fruit fall. This work aimed to analyze the intensity of Fusarium wilt in tomato planted in 47 soil samples from the Agreste region of Pernambuco and to determine factors which could be related to either soil suppressivenes or conduciveness to this disease/pathogen. Bioassays were carried out using tomato (Santa Clara cv.) planted in artificially infested and non-infested soils, aiming to verify the existence of suppressive and conducive soils to the disease. In order to characterize factors which could be related to these phenomena, the samples were submitted to analysis for determination of field capacity, permanent wilting point, clay, silt and sand percentages (physical characteristics), macronutrients, microbialcarbon, carbon from organic matter and total nitrogen levels (chemical characteristics) and population levels of Fusarium oxysporum, Trichoderma spp., Bacillus spp. and Pseudomonas spp. of fluorescent group in the soils (microbiological characteristics). Then the influence of these factors upon each other as well as on the incidence of the disease was verified. Fusarium wilt was positively correlated (r = 0,32) to soil C/N ratio in the first bioassay, however the disease was negatively correlated (r = -0,35) to Ca level in the soil, for the second one, both artificially infested with the pathogen. CAF-1 and CAF-16 samples were considered suppresive, while CAF-2 and SAI-2 were conducive. Infested and non-infested bioassays were related to each other pointing out the occurrence of suppressiveness in the soils No significant correlations (P=0,05) between disease levelsand physical, chemical or microbiological soil characteristics were observed. Furtherstudies must be carried out to characterize soils suppressiveness and conduciveness to Fusarium wilt of tomato in the Agreste region, in order to effectivelly contribute for the development of an integrated disease management / No Estado de Pernambuco, a produtividade da cultura do tomateiro (Lycopersicon esculentum) tem sido limitada devido à ocorrência da murcha-de-fusário, causada por Fusarium oxysporum f.sp. lycopersici, que reduz drasticamente o período de colheita pela queda prematura dos frutos. O presente trabalho teve como objetivos analisar a intensidade da murcha-de-fusário em plantas de tomateiro cultivadas em 47 amostras de solos da região Agreste de Pernambuco e determinar os possíveis fatores associados à supressividade ou conducividade desses solos à doença. Foram realizados bioensaios com plantas de tomateiro (cv. Santa Clara) cultivadas nos solos com e sem infestação artificial com o patógeno, sendo constatada a existência de solos supressivos e conducivos à doença. Visando caracterizar os possíveis fatores envolvidos nesses fenômenos, os solos foram submetidos a análises para determinação das características físicas (capacidade de campo,ponto de murcha permanente e teores de areia, silte e argila), químicas (quantificação de macronutrientes, carbono microbiano, carbono orgânico total e nitrogêncio total) e microbiológicas (levantamento populacional de Fusarium oxysporum, Trichoderma spp., Bacillus spp. e Pseudomonas spp. do grupo fluorescentes). Foi analisada a interrelação entre os fatores e a influência sobre a supressividade e/ou conducividade desses solos à murcha-de-fusário. A incidência da doença se correlacionou positivamente (r = 0,32) com a relação C/N, no primeiro plantio, e negativamente (r = -0,35) com os teores de Ca no solo, no segundo plantio, ambos com infestção artificial. Os solos CAF-1 e CAF-16 foram considerados supressivos, enquano CAF-2 e SAI-2 foram conducivos. Os plantios com esem infestação correlacionaram-se, indicando a supressividade nos solos analisados. Não foram constatadas correlações significativas (P=0,05) dos níveis de doença com as demaiscaracterísticas químicas, físicas e microbiológicas dos solos. Novos estudos devem ser realizados para a caracterização dos mecanismos de supressividade ou conducividade dos solos da região Agreste à murcha-de-fusário do tomateiro, visando contribuir efetivamente para o manejo integrado da doença
|
33 |
Supressividade de um solo a murcha-de-fusário do caupi e influência da doença no rendimento da culturaELOY, Arlinda Pereira 14 March 2003 (has links)
Submitted by (lucia.rodrigues@ufrpe.br) on 2017-02-21T12:45:37Z
No. of bitstreams: 1
Arlinda Pereira Eloy.pdf: 539902 bytes, checksum: b58cec9ba237d600ff69b073b4bcf24c (MD5) / Made available in DSpace on 2017-02-21T12:45:37Z (GMT). No. of bitstreams: 1
Arlinda Pereira Eloy.pdf: 539902 bytes, checksum: b58cec9ba237d600ff69b073b4bcf24c (MD5)
Previous issue date: 2003-03-14 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES / The Fusarium wilt, caused by Fusarium oxysporum f. sp. tracheiphilum, reduces cowpea yield in Northeastern Brazil. This work aimed to characterize the nature and ability to transfer cowpea Fusarium wilt suppressiveness of a soil; to analyze populational dynamic of F. oxysporum f. sp. tracheiphilum and others soilborne microorganisms in two soils with different levels of suppressiveness, as well as to determine the relation of disease severity and the reductions of yield in cowpea seeds, in two plant seasons. In the nature and transfer of suppressiveness analyses the two soils samples used were previously classified as suppressive (CAC) and conducive (GOI) to cowpea Fusarium wilt, and did not slown indigenous populations of Fusarium oxysporum. When the samples were infested with the pathogen and sown with BR 17 Gurguéia (highly susceptible) and IPA 206 (moderately susceptible) cowpea cultivars, total populations of both fungi and bacteria, and Bacillus spp. were higherin rhizosphere of the suppressive soil samples than in the conducive ones. The suppressiveness was not related to a suppressive effect on the pathogen population. Soil sterilization did not change the suppressive capability, pointing out its abiotic origin. The ability suppressiveness transfer to a conducive soil was demonstrated only. In the suppressive soil, a significant influence of pH levels on Fusarium wilt severity was verified, which decreased in increasing pH. The inoculum density alone did not determine the severity of Fusarium wilt on plants cultivated in both soils, due to the influence of the efficiency of the inoculum, which was significantly lower in the suppressive soil. Aiming to determine the linkage of disease severity to the reduction of cowpea seed yield, cultivated during two different period of time, an essay was carried out using plots artificially infested with the pathogen. The first planting was made in April 2002, while the second one in October, in thesame year. At the harvest, yield for each plot was determined through the total weight of seed per plant. After harvesting the severity of Fusarium wilt was evaluated in all plants. There was no significant correlation between inoculum densities of the pathogen that was present in the soil before planting and the disease severity. The yield in the first planting period was higher than in the second one, in non-infested plots, what may have been due to the water stress to which the plants were submitted right before the blossom.Differences between the severity average levels and yield losses were not verified for both essays. Fusarium wilt severity ranged between 3.2 and 93.3%, while the yield losses ranged between 2.2 and 98.1%. / A murcha-de-fusário, causada por Fusarium oxysporum f. sp. tracheiphilum, é responsável por grandes reduções de rendimento na cultura do caupi no Nordeste brasileiro. O trabalho teve como objetivos caracterizar a natureza e a capacidade de transferência de supressividade de um solo à murcha-de-fusário do caupi, analisar a dinâmica populacional de F. oxysporum f. sp tracheiphilum e outros microrganismos em dois solos com diferentes níveis de supressividade, bem como determinar a relação entre a severidade da doença e as reduções no rendimento de sementes de caupi em duas épocas de cultivo. Na análise da natureza e transferência da supressividade foram utilizadas amostras de dois solos, classificados previamente como supressivo (CAC) e conducivo (GOI) à murcha-de-fusário do caupi, nos quais não foram detectadas populações autóctones de F. oxysporum. Quando os solos foram infestados com o patógeno e semeados com as cultivares de caupi BR 17Gurguéia (altamente suscetível) e IPA 206 (moderadamente suscetível), as populações de fungos totais, bactérias totais e Bacillus spp. foram maiores na rizosfera no solo supressivo que no conducivo. A supressividade à doença não foi relacionada com um efeito supressivo sobre a população do patógeno. A esterilização não alterou a capacidade supressiva do solo, indicando sua natureza abiótica, bem como foi comprovada a capacidade de transferência da supressividade para o solo conducivo. Somente no solo supressivo foi constatada influência significativa dos níveis de pH na severidade da murcha-de-fusário, que decresceu proporcionalmente à elevação do pH. A eficiência do inóculo do patógeno foi significativamente inferior no solo supressivo. A análise da relação entre a severidade da doença e as reduções no rendimento de sementes de caupi cultivado em duas épocas, foiconduzida em parcelas artificialmente infestadas com o patógeno, em dois períodos de cultivo, sendo o primeiro plantio realizado em abril de 2002 e o segundo em outubro do mesmo ano. Na fase de colheita de cada época de plantio, foi determinado o rendimento por parcela, representado pelo peso total de sementes por planta. Após a colheita, a severidade da murcha-de-fusário foi avaliada em todas as plantas. Não foram constatadas correlações significativas entre as densidades de inóculo do patógeno detectadas nas parcelas antes do plantio e os níveis de severidade da doença. Nas parcelas não infestadas pelo patógeno, o rendimento no primeiro plantio foi superior ao do segundo plantio, o que pode ter sido conseqüência do estresse hídrico a que as plantas foram submetidas na fase de pré-floração. As reduções no rendimento de sementes foram influenciadas significativamente pelos níveis de severidade da doença. Não foram constatadas diferenças entre os níveis médios de severidade da doença e de perdas de rendimento nos dois períodos de cultivo. A severidade da murcha-de-fusário variou entre 3,2 e 93,3%, enquanto as perdas de rendimento entre 2,2 e 98,1%.
|
34 |
Uso do silício na micropropagação visando o manejo da murcha-de-fusário e do moko da bananeiraROLLEMBERG, Christtianno de Lima 30 April 2013 (has links)
Submitted by (lucia.rodrigues@ufrpe.br) on 2017-02-21T13:35:42Z
No. of bitstreams: 1
Christtianno de Lima Rollemberg.pdf: 2445206 bytes, checksum: 4da0aaed00880d13a23b17cdb6cae239 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-02-21T13:35:42Z (GMT). No. of bitstreams: 1
Christtianno de Lima Rollemberg.pdf: 2445206 bytes, checksum: 4da0aaed00880d13a23b17cdb6cae239 (MD5)
Previous issue date: 2013-04-30 / This study evaluated the use of silicon (Si) in micropropagation of banana 'Silk' and 'Pacovan Ken' aiming to reduce the severity of fusarium wilt caused by Fusarium oxysporum f. sp. cubense and moko disease caused by Ralstonia solanacearum race 2. The banana plantlets were produced in vitro by adding calcium silicate and potassium silicate (0, 0.25, 0.5, 0.75 and 1 g L-1) to MS medium in the phases of multiplication and rooting. After in vitro culture, the plants were transferred to plastic tubes containing substrate plus the same sources of Si, and maintained in a greenhouse for 45 days, when they were inoculated with the pathogens. With respect to fusarium wilt in cultivars Silk and Pacovan Ken, the elevation of Si increased the incubation period (IP) and reduced the disease index (DI) and area under the disease progress curve (AUDPC). In cultivar Silk but not in Pacovan Ken calcium silicate was significantly more effective than potassium silicate. In shoots and roots of both cultivars in both sources, before and after acclimatization Si concentration was greater at a dose of 1.0 g L-1 compared to the control without Si. Before acclimatization, calcium silicate provided higher Si concentration in the shoots than potassium silicate. The opposite happened with the Si concentration in the roots. After acclimatization, there was no difference between the calcium silicate and potassium silicate, for both cultivars. In general, for both cultivars and sources of Si there were positive correlations with the concentration of Si and IP, and negative correlations with DI and AUDPC. Before and after acclimatization, the anatomical variable of roots: thickness of the root epidermis, cortex, endodermis and central cylinder of banana 'Silk' and 'Ken Pacovan' were influenced by Si sources. Calcium silicate was more efficient in increasing the thickness of the root epidermis, cortex and central cylinder, while potassium silicate was more efficient in thickening of the endodermis. In general, there were positive correlations among anatomical variable of roots with PI and negative correlations with DI and AUDPC, except for potassium silicate in cultivar Silk. The research conducted with moko disease showed that increase of Si in Silk and Pacovan Ken cultivars caused increase in IP and decreases the DI and AUDPC. At the dosage of 1.0 g L-1 AUCPD was reduced by 27.3%. In cultivar Silk, calcium silicate was more effective than potassium silicate (P≤0.05), while in „Pacovan Ken‟ there was no difference. In both cultivars, plants treated with Si showed, in general, concentrations of chlorophylls a, b and total higher than plants Si- up to six days after inoculation, which may have influenced the disease IP. In general, both the enzymes related to oxidative stress (CAT, SOD and APX), as the plant defense (POX, PPO, CHI and GLU), had increased its activities in plants treated with Si, especially those with calcium silicate, indicating a possible role in reducing the severity of the disease. The supply of Si in micropropagation of banana 'Silk' and 'Pacovan Ken' promoted reduction of Fusarium wilt and moko disease, and therefore can be used as a new technology in the management of these diseases. / Este estudo avaliou o uso do silício (Si) na micropropagação de bananeira „Maçã‟ e „Pacovan Ken‟ visando a redução da severidade da murcha-de-fusário, causada pelo Fusarium oxysporum f. sp. cubense e do moko da bananeira causado por Ralstonia solanacearum raça 2. As mudas de bananeira foram produzidas in vitro com adição de silicato de cálcio e silicato de potássio (0; 0,25; 0,5; 0,75 e 1 g L-1) ao meio de cultivo MS nas fases de multiplicação e enraizamento. Após o cultivo in vitro, as plantas foram transferidas para tubetes contendo substrato acrescido das mesmas fontes de Si, e mantidas em casa de vegetação por 45 dias, quando foram inoculadas com os patógenos. Com relação à murcha-de-fusário, nas cultivares Maçã e Pacovan Ken, a elevação das doses de Si aumentou o período de incubação (PI) e reduziu o índice de doença (IDO) e a área abaixo da curva de progresso da doença (AACPD). Em „Maçã‟ o silicato de cálcio foi significativamente mais eficiente que o silicato de potássio, o que não ocorreu na „Pacovan Ken‟. A concentração de Si na parte aérea e raízes das cultivares, em ambas as fontes, antes e após a aclimatização foi maior na dose de 1,0 g L-1 em relação à testemunha sem Si. Antes da aclimatização, o silicato de cálcio proporcionou maior concentração de Si na parte aérea que o silicato de potássio. O contrário aconteceu com a concentração de Si nas raízes. Após aclimatização, não houve diferença entre o silicato de cálcio e o silicato de potássio, para as duas cultivares. Em geral, para ambas as cultivares e fontes de Si foram observadas correlações positivas da concentração de Si com PI e correlações negativas com IDO e AACPD. Antes e após a aclimatização das plantas, as espessuras da epiderme radicular, córtex, endoderme e cilindro central das bananeiras „Maçã‟ e „Pacovan Ken‟ foram influenciadas pelas fontes de Si. O silicato de cálcio foi mais eficiente no aumento da espessura da epiderme radicular, córtex e cilindro central, enquanto o silicato de potássio foi mais eficiente no aumento da espessura da endoderme. Em geral, foram observadas correlações positivas das variáveis anatômicas das raízes com PI e correlações negativas com IDO e AACPD, exceto para silicato de potássio em bananeira „Maçã‟. Na pesquisa desenvolvida com o moko da bananeira, a elevação das doses de Si nas cultivares Maçã e Pacovan Ken causou aumento no PI e reduções do IDO e AACPD. Na dosagem de 1,0 g L-1, a AACPD foi reduzida em até 27,3%. Em bananeira „Maçã‟ o silicato de cálcio foi mais eficiente que o silicato de potássio (P≤0,05), enquanto na „Pacovan Ken‟ não houve diferença. Nas duas cultivares, plantas tratadas com Si apresentaram, de maneira geral, concentrações de clorofilas a, b e total maiores que as plantas Si- até os seis dias após inoculação, o que pode ter influenciado o PI da doença. Em geral, tanto as enzimas relacionadas ao estresse oxidativo (CAT, SOD e APX), quanto as de defesa da planta (POX, PFO, GLU e QUI), tiveram suas atividades aumentadas nos tratamentos com silício, especialmente naqueles com silicato de cálcio, indicando uma possível participação na redução da severidade da doença. O fornecimento de Si na micropropagação de bananeiras „Maçã‟ e „Pacovan Ken‟ promoveu redução da murcha-de-fusário e moko da bananeira, podendo ser utilizado como uma nova tecnologia no manejo dessas doenças.
|
35 |
Sobrevivência de Ralstonia solanacearum em resto de cultura de pimentão e diferentes tipos de solo de Pernambuco, BrasilFELIX , Kátia Cilene da Silva 18 February 2009 (has links)
Submitted by (lucia.rodrigues@ufrpe.br) on 2017-03-14T15:38:58Z
No. of bitstreams: 1
Katia Cilene da Silva Felix (1).pdf: 376089 bytes, checksum: 45b421012fb39c4ea534d1182006970e (MD5) / Made available in DSpace on 2017-03-14T15:38:58Z (GMT). No. of bitstreams: 1
Katia Cilene da Silva Felix (1).pdf: 376089 bytes, checksum: 45b421012fb39c4ea534d1182006970e (MD5)
Previous issue date: 2009-02-18 / Conselho Nacional de Pesquisa e Desenvolvimento Científico e Tecnológico - CNPq / Bacterial wilt caused by Ralstonia solanacearum, race 1, biovars 1 and 3 causes severe damage to pepper growth in Agreste region of state of Pernambuco in Brazil. The pathogen survival in infected tissues of stem and roots incorporated to the soil at 0, 5 and 15 cm; and at 10 different soil types of Pernambuco without host plant was studied by using a spontaneous mutant resistant to 100 mg l-1 of rifampicin (R. solanacearum A1-9Rif). Pathogen survival only showed difference (P<0.05) in relation to vegetal tissue. Pepper root tissues showed higher survival duration (DUR) (17.1 d), area under population curve (AACPOP) (430x104) and population at 7 (POP7) (5.0x104 UFC g-1 tissue) and 21 days (POP21) (3.1x104 UFC g-1 tissue) than stem tissues, which were respectively, 7.0 d; 3.8 x104; 0.35 and 3.1x104 UFC g-1 tissue. On the other hand stem tissues presented higher decomposition index (81.3%) and pH (7.7) than root tissues, respectively 68.9% and 6.8. The previous soil microbiological analysis did not finddifferences among populations of actinomycetes, copiotrophic, bacteria, total bacteria and total fungi respectively 5.02; 3.63; 5.23 and 4.19 log UFC g-1 dry soil. Populations of oligotrophyc bacteria, Bacillus spp., fluorescent Pseudomonas spp. and Trichoderma spp. were not detected. The pathogen was isolated from the soil adjacent to infected tissues of stem and roots at the three depths six weeks after experiment establishment. The analysis of AACPOP in relation to locals (counties) of soil sampling, type of soil coverage at the sampling time and soil texture was not significant by Kruskal-Wallis test (P≤0.05). Among the 10 studied soils, seven were classified as suppressive showing low intervals of DUR (42 to 49 days), AACPOP (0.77 to 4.05), POP14 (5.59 to 6.18 log UFC g-1 soil) and POP42 (5.44 to 6.31 log UFC g-1 soil). The soils S3, S4 and S6 were evaluated as conducive. Considering all soils together or only the suppressive, DUR,AACPOP and POP42 only showed significant correlation with soil physical and chemical characteristics, positive for clay, residual humidity and useful water and negative for pH. The population of copiotrophic bacteria, actinomycetes, total bacteria, total fungi (Fusarium spp., Aspergillus spp., Penicillium spp. and Rhizopus spp. were identified) and Bacillus spp. did not differ among the 10 soil types. / A murcha-bacteriana do pimentão é causada por Ralstonia solanacearum, raça 1, biovares 1 e 3 e causa grandes prejuízos à cultura desta solanácea. Este trabalho teve por objetivo estudar a sobrevivência do patógeno em tecidos infectados de caule e raiz incorporados ao solo às profundidades de 0, 5 e 15 cm; e em 10 diferentes tipos de solo na ausência da planta hospedeira. Foi utilizado um mutante resistente a 100 mg l-1 de rifampicina (R. solanacearum A1-9Rif). A sobrevivência do patógeno diferiu significativamente (P<0,05) apenas em relação aos tecidos vegetais analisados isoladamente. Desta forma, tecidos de raiz de pimentão apresentaram maior duração da sobrevivência (17,1 d), área abaixo da curva da população (AACPOP) (430x104) e população aos 7 (POP7) (5,0 x 104 UFC g-1 tecido) e 21 dias (POP21) (3,1 x 104 UFC g- 1 tecido) que os de caule, que foram respectivamente, 7,0 d; 3,8; 0,35 x104 e 0,48 x 104UFC g-1 tecido. Por outro lado, os tecidos do caule apresentaram maior índice de decomposição (81,3%) e pH (7,7) do que os de raízes, respectivamente 68,9% e 6,8. A análise microbiológica prévia deste solo não evidenciou diferenças significativas entre as populações de actinomicetos, bactérias copiotróficas, bactérias totais e fungos totais, que foram de 5,02; 3,63; 5,23 e 4,19 log UFC g-1 solo seco, respectivamente. Não foram encontradas populações de bactérias oligotróficas, Bacillus spp., Pseudomonas spp. fluorescentes, e Trichoderma spp. Entre os 10 tipos de solos estudados, sete foram classificados como supressivos por apresentarem baixas duração da sobrevivência (42 a 49 dias), AACPOP (0,77 a 4,05), POP14 (5,59 a 6,18 log UFC g-1 solo) e POP42 (5,44 a 6,31 log UFC g-1 solo). Os solos S3, S4 e S6 foram avaliados como conducivos. Neste estudo, apenas algumas características físicas e químicas apresentaram correlaçãosignificativa com duração da sobrevivência, AACPOP e POP42, considerando todos ossolos em conjunto ou apenas os supressivos, destacando-se argila, umidade residual e água disponível que apresentaram correlação positiva e o pH com correlação negativa.
|
36 |
Reação de genótipos de tomateiro às raças 2 e 3 de Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici / Reaction of tomato genotypes to races 2 and 3 of Fusarium oxysporum f. sp. lycopersiciSOUZA, Leonardo Tavares de 18 February 2009 (has links)
Submitted by (lucia.rodrigues@ufrpe.br) on 2017-03-14T16:51:26Z
No. of bitstreams: 1
Leonardo Tavares de Souza (1).pdf: 547012 bytes, checksum: 3ce24d8a338d375481b7eaa6393560c4 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-03-14T16:51:26Z (GMT). No. of bitstreams: 1
Leonardo Tavares de Souza (1).pdf: 547012 bytes, checksum: 3ce24d8a338d375481b7eaa6393560c4 (MD5)
Previous issue date: 2009-02-18 / Conselho Nacional de Pesquisa e Desenvolvimento Científico e Tecnológico - CNPq / The Fusarium wilt caused by Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici, is an important disease of tomato (Solanum lycopersicon L.) in Northeastern Brazil. Order to select genotypes with potential for use in the disease management, 60 strains were evaluated (F7 generation) from the crossing of access BHRS-2, 3 and Viradoro cultivar in relation to isolates from the physiologic races 2 and 3 of F. oxysporum f. sp. lycopersici. Seedlings 21 days old were inoculated using the method of cutting the roots and soak in the suspension of conidia of the pathogen. The evaluation was performed after 21 days, with the scale of grades ranging from 1 to 5. The genotypes were grouped into five classes of reaction. Most genotypes (73.3%) behaved as highly resistant to the race 2 isolate, while 45.0% were classified as susceptible and 28.3% as highly susceptible to the race 3 isolate. Only the L-1 strain showed high resistance reaction to both isolates. The stability of this line of resistance was evaluated on five isolates ofeach race (2 and 3). The line L-1 showed high levels of resistance to all race 2 isolates, therefore indicating high stability of resistance. However, for race 3 isolates, this strain showed three distinct classes of reaction, ranging from highly resistant to susceptible, indicating instability of resistance to this race. / A murcha-de-fusário, causada por Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici, é uma importante doença do tomateiro (Solanum lycopersicon L.) no Nordeste brasileiro. Visando selecionar genótipos com potencial de utilização no manejo da doença, foram avaliadas 60 linhagens (geração F7) oriundas do cruzamento entre o acesso BHRS-2,3 e a cultivar Viradoro, em relação a isolados das raças fisiológicas 2 e 3 de F. oxysporum f. sp. lycopersici. Mudas com 21 dias de idade foram inoculadas pelo método do corte de raízes e imersão na suspensão de conídios do patógeno. A avaliação foi realizada após 21 dias, com o auxílio de escala de notas de 1 a 5, para agrupamento dos genótipos em cinco classes de reação. A maioria dos genótipos (73,3%) se comportou como altamente resistente ao isolado da raça 2, enquanto 45,0% foram classificados como suscetíveis e 28,3% como altamente suscetíveis ao isolado da raça 3. Somente a linhagem L-1 apresentou reação de alta resistência aos dois isolados de ambas as raças. A estabilidade da resistência dessa linhagem foi avaliada em relação a cinco isolados de cada raça (2 e 3) do patógeno. A linhagem L-1 apresentou reação de alta resistência a todos os isolados da raça 2, evidenciado estabilidade da resistência. No entanto, em relação aosisolados da raça 3, essa linhagem apresentou três classes de reação distintas, variando de altamente resistente a suscetível, indicando instabilidade da resistência à essa raça.
|
37 |
Avaliação da agressividade e caracterização genética de linhagens de Ralstonia Solanacearum isoladas de diferentes plantas hospedeirasRodrigues, Lucas Mateus Rivero [UNESP] 28 May 2010 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:28:36Z (GMT). No. of bitstreams: 0
Previous issue date: 2010-05-28Bitstream added on 2014-06-13T20:37:45Z : No. of bitstreams: 1
rodrigues_lmr_me_botfca.pdf: 618458 bytes, checksum: cb654c56905a6abeae0bdd7484f37739 (MD5) / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES) / O presente trabalho teve como objetivo avaliar a agressividade de linhagens de Ralstonia solanacearum provenientes de solanáceas, plantas ornamentais e eucalipto, em plantas de batata, tomate e fumo, bem como caracterizar as linhagens por meio de técnicas moleculares. Vinte e duas linhagens foram utilizadas nos ensaios de avaliação da agressividade, em experimentos conduzidos em casa-de-vegetação evidenciaram alta severidade da doença pelas linhagens de R. solanacearum quando inoculadas em plantas de tomate e batata, sendo a batata mais afetada nas inoculações. Todas as linhagens mostraram-se agressivas, sendo que o fumo mostrou baixa suscetibilidade ao ataque das bactérias. As linhagens mais agressivas em plantas de tomate foram IBSBF 309, IBSBF 1712, IBSBF 1839, IBSBF 1882, IBSBF 1883 e IBSBF 2000, pertencentes às biovares I, II e III. As linhagens mais agressivas às plantas de fumo foram IBSBF 309, IBSBF 2131 e IBSBF 292T, pertencentes à biovar I. Foi efetuado também ensaio de microbiolização in vitro em sementes de eucalipto, a fim de se identificar possíveis linhagens patogênicas a esta espécie vegetal e concluiu-se que todas as linhagens utilizadas infectaram plantas de eucalipto ou afetaram seu crescimento. A caracterização molecular de 41 linhagens de Ralstonia solanacearum, provenientes de diversas plantas hospedeiras, incluindo solanáceas, bananeira, helicônia, plantas ornamentais e eucalipto, foi efetuada empregando-se ERIC e BOX-PCR e os resultados mostraram grande diversidade genética entre as linhagens. A análise de PCR-RFLP da região espaçadora 16S-23S DNAr permitiu distinguir os isolados pertencentes à biovar III das demais biovares (I, II, IIA e IIT), quando digeridos com as enzimas Taq I e Hin6 I. A análise de sequenciamento de parte dos genes Endoglucanase (Egl) e MutS possibilitou a classificação em filotipos e os resultados... / This study aimed to evaluate the aggressiveness of strains of Ralstonia solanacearum from solanaceus, ornamental and eucalyptus plants, on potato, tomato and tobacco, and to characterize the strains through molecular techniques. Twenty-two strains were used in this study to evaluate the aggressiveness and, the experiments conducted in a greenhouse revealed the high susceptibility of tomato and potato plants, with the potato being the most affected on through the inoculations. All isolates proved to be aggressive and higher tolerance to the attack of bacteria was verified on tobacco plants. Strains more aggressive on tomato were IBSBF 309, IBSBF 1712, IBSBF 1839, IBSBF 1882, IBSBF 1883 and IBSBF 2000, belonging to biovars I, II and III. The more aggressive strains on the tobacco plants were IBSBF 309, IBSBF 292T and IBSBF 2131 belonging to biovar I. Tests in vitro of microbiolization of eucalyptus seeds were also performed in order to identify possible pathogenic strains to this species and the results showed that all strains used cause infection on emerging plants or affected their growth. To molecular characterization of 41 strains of Ralstonia solanacearum from several host plants including solanaceous, banana, heliconia, ornamentals and eucalyptus were employed to ERIC and BOX-PCR, and the results showed high genetic diversity among strains. The analysis of PCR-RFLP of 16S-23S spacer region rDNA allowed us to distinguish the isolates belonging to biovar III from the others (biovars I, II, IIA and IIT) when digested with enzymes Taq I and Hin6 I. The sequence analysis of the partial of Endoglucanase (Egl) and MutS genes allowed the classification in phylotypes and the results revealed a predominance of the phylotype II in Brazil, and four isolates were classified in the phylotype I, all belonging to biovar III
|
38 |
Transmissão planta - semente de Curtobacterium flaccumfaciens pv. flacumfaciens em cultivares de feijoeiroCamara, Renata de Cássia [UNESP] 17 October 2008 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:28:37Z (GMT). No. of bitstreams: 0
Previous issue date: 2008-10-17Bitstream added on 2014-06-13T18:35:03Z : No. of bitstreams: 1
camara_rc_me_botfca.pdf: 801275 bytes, checksum: 592eec45674d9d05b35db65533ca4c37 (MD5) / Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado de São Paulo (FAPESP) / murcha-de-curtobacterium é uma doença que acarreta sérios prejuízos na produção do feijoeiro no País e seu agente causal, a bactéria Curtobacterium flaccumfaciens pv. flaccumfaciens (Cff), é transmitido por sementes. São indicados o uso de sementes livres do patógeno, rotação de culturas e cultivares resistentes para o manejo da doença em campo. Foi realizada a avaliação da transmissão de Cff via sementes de feijão, em três ensaios, em seis cultivares de feijoeiro (IAC Carioca, IAC Carioca Aruã, IAC Carioca Akytã, IAC Carioca Pyatã, IAC Carioca Tybatã e Pérola). Essas cultivares foram inoculadas com um isolado de Cff via punção no caule e os sintomas da doença foram avaliados com uma escala de notas. A análise da transmissão da bactéria pelas sementes foi realizada nos três ensaios, em 500 sementes das cultivares IAC Carioca, IAC Carioca Aruã, IAC Carioca Akytã, IAC Carioca Pyatã, IAC Carioca Tybatã e para a cultivar Pérola, foram analisadas 46, 155 e 87 sementes respectivamente no primeiro, segundo e terceiro ensaios. As sementes foram maceradas individualmente em água destilada e esterilizada, incubadas por 24 horas e a suspensão obtida foi semeada em placas de Petri contendo meio de cultura semi-seletivo para Cff e incubadas à temperarura de 28 a 30 oC, durante 96 a 120 horas. As colônias com características típicas de Cff, comparadas com um isolado puro padrão, foram purificadas em meio NSA + NaCl 7%, realizados testes de coloração diferencial de Gram, KOH e patogenicidade. Os isolados primeiro e segundo ensaios foram caracterizados por Microlog2TM e os do terceiro, via PCR. Os resultados mostraram que as cultivares de feijoeiro IAC Carioca Aruã, IAC Carioca Akytã, IAC Carioca Pyatã e IAC Carioca Tybatã apresentaram baixos índices de severidade da doença, indicando resistência à murcha-de-curtobacterium, já as cultivares Pérola e IAC... / Bean bacterial wilt is a disease that cause serious losses to the Brazilian dry beans production and its causal agent, Curtobacterium flaccumfaciens pv. flaccumfaciens (Cff), is seedtransmitted. The use of pathogen-free seeds, culture rotation and resistant cultivars are recommended for disease handling on the field. The evaluation of Cff transmission by seeds was carried out by conducting three assays in six common beans cultivars (IAC Carioca, IAC Carioca Aruã, IAC Carioca Akytã, IAC Carioca Pyatã, IAC Carioca Tybatã and Pérola). These cultivars were inoculated with a Cff isolate via a puncture on the stem and the desease symptoms were evaluated with severity index. The analysis of bacterial seed transmission was carried out in all of the three assays in 500 seeds of cultivars IAC Carioca, IAC Carioca Aruã, IAC Carioca Akytã, IAC Carioca Pyatã and IAC Carioca Tybatã. For cultivar Pérola, 46; 155 and 87 seeds were analyzed respectively on the first, second and third assays. Seeds were individually macerated in distilled and sterilized water for 24 hours and the suspension thus obtained was sown on Petri dishes with a Cff semi-selective medium and incubated at 28 - 30 °C from 96 to 120 h. Colonies with typical Cff characteristics as compared with a standard pure isolate were purified in a NSA + NaCl 7% medium, Gram, KOH and pathogenicity tests being carried out. The isolates from the first and second assays were characterized by Microlog2TM and those of the third one by PCR. Results showed that common beans cultivars IAC Carioca Aruã, IAC Carioca Akytã, IAC Carioca Pyatã and IAC Carioca Tybatã presented... (Complete abstract click electronic access below)
|
39 |
Histopatologia e identificação de genes diferencialmente expressos durante a interação Ceratocystis fimbriata - Eucalyptus spp / Histopathology and identification of genes differentially expressed during the Ceratocystis fimbriata - Eucalyptus spp. interactionLeguízamo Betancourth, Blanca Mercedes 19 July 2016 (has links)
Submitted by Reginaldo Soares de Freitas (reginaldo.freitas@ufv.br) on 2017-02-08T16:07:29Z
No. of bitstreams: 1
texto completo.pdf: 4996993 bytes, checksum: 7316ddf61eff1e251dc9ce03e4fb3eb9 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-02-08T16:07:29Z (GMT). No. of bitstreams: 1
texto completo.pdf: 4996993 bytes, checksum: 7316ddf61eff1e251dc9ce03e4fb3eb9 (MD5)
Previous issue date: 2016-07-19 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / Com o aumento das áreas plantadas surgem as doenças que incidem na cultura do eucalipto. A murcha-de-Ceratocystis, causada por Ceratocystis fimbriata, é atualmente uma das doenças mais importantes no Brasil. Esse patógeno é um fungo do solo que pode infectar seus hospedeiros por meio de ferimentos no caule e nas raízes, onde coloniza principalmente os tecidos vasculares e causa escurecimento do lenho e morte das plantas. Uma alteração contínua na resistência de Eucalyptus à murcha-de-Ceratocystis tem sido observada, variando de altamente suscetível a altamente resistente, o que indica um padrão típico de resistência horizontal. Devido a isto, tem sido sugerido um alto grau de controle genético aditivo e uma baixa influência de dominância alélica. A alta variação genética entre e dentro das famílias parece estar associada com as contribuições para a alta herdabilidade e ganho genético para resistência à murcha-de-Ceratocystis. Em Eucalyptus, a existência dessa ampla variabilidade inter e intraespecífica para resistência a essa doença torna a seleção de genótipos resistentes a melhor estratégia de controle. No entanto não se conhece, em nível histopatológico, a colonização do patógeno nos tecidos de clones resistentes e suscetíveis e nem os genes que conferem resistência a esse patógeno, informação que é fundamental para obtenção de genótipos com resistência durável. Assim, no presente trabalho objetivou-se comparar, em nível histopatológico, e estudar o transcriptoma durante o processo infeccioso de C. fimbriata. Em geral, foram constatadas as mesmas reações em ambos os clones, mas houve variação na intensidade e velocidade da resposta, sendo maior em plantas do clone resistente, capaz de limitar a colonização do fungo nos seus tecidos. Entre essas respostas estiveram a formação de tiloses, o acúmulo de compostos fenólicos e cristais de oxalato, o fechamento de pontuações nos vasos do xilema, entre outras. Além disso, foram identificados vários genes expressos diferencialmente entre os dois clones testados, tendo sido induzido um maior número desses genes no pool R às primeiras horas da interação. Entre eles foram constatados genes codificadores de receptores de membrana, genes relacionados com a sinalização dependente de cálcio e hormônios, fatores de transcrição, genes de proteínas de parede celular, genes envolvidos no sistema redox e na resposta sistêmica adquirida e outros genes de defesa. Desse modo, a resistência à murcha-de-Ceratocystis em Eucalyptus pode estar relacionada com a velocidade e a intensidade da resposta de defesa ao patógeno. / With the increase in planted areas, arise diseases that affect the eucalyptus culture. Among these diseases, Ceratocystis wilt caused by Ceratocystis fimbriata is currently one of the most important in Brazil. This pathogen is a soil fungus that can infect their hosts through wounds in the stem and roots, which mainly colonizes the vascular tissues and causes wood darkening and plant death. It has been observed a continuous variation in Eucalyptus resistance to the Ceratocystis wilt, ranging from highly susceptible to highly resistant, which indicates a typical pattern of horizontal resistance. Due to this, it has suggested a high degree of genetic control additive and a low allelic dominance influences. The high genetic variation between and within families appears to be associated with contributions to the high heritability and genetic gain for Ceratocystis wilt resistance. The existence in Eucalyptus, of that extensive inter and intraspecific variability for resistance to this disease makes the selection of resistant genotypes to better control strategy. However it is not known, in a histopathological level, the pathogen colonization in tissues of susceptible and resistant clones and even genes that confer resistance to this pathogen, key information for obtaining durable resistance genotypes. Thus, this study aimed to compare, in the histopathological level, and study the transcriptoma during the infection process of C. fimbriata. In general, the same reactions in both clones were observed, but there was variation in the intensity and velocity of response, being higher in the resistant clone plants, able to limit the colonization of the fungus in their tissues. Among these responses were the formation of tyloses, accumulation of phenolic compounds and oxalate crystals, xylem vessels pores closing, among others. Moreover, several defense genes differentially expressed between the two clones tested were identified, being induced more of these genes in R pool at the early hours of interaction. Among these genes were genes coding for membrane receptors, genes related to calcium and hormones-dependent signaling, transcription factors, cell wall protein genes, genes involved in the Redox system and the systemic acquired response and other defensive genes. Thus, resistance to Ceratocystis wilt in Eucalyptus may be related to the speed and intensity of the pathogen defense response.
|
40 |
Uso de características espectrais para detecção precoce da antracnose e murcha-de-fusário em feijoeiro-comum / Use of spectral characteristics for early detection of anthracnose and fusarium wilt in common beansPrado, Eduardo Vicente do 21 December 2015 (has links)
Submitted by Marco Antônio de Ramos Chagas (mchagas@ufv.br) on 2016-07-08T13:23:46Z
No. of bitstreams: 1
texto completo.pdf: 552394 bytes, checksum: 546f7fbd0d9e3696eb5deef8aa13a64c (MD5) / Made available in DSpace on 2016-07-08T13:23:46Z (GMT). No. of bitstreams: 1
texto completo.pdf: 552394 bytes, checksum: 546f7fbd0d9e3696eb5deef8aa13a64c (MD5)
Previous issue date: 2015-12-21 / Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico / O presente trabalho pretende testar a hipótese de que é possível detectar precocemente doenças fúngicas em feijoeiro, utilizando reflectâncias foliares. Para isso, foram feitas análises diárias do comportamento espectral de folhas infectadas com os fungos Colletotrichum lindemuthianum ou Fusarium oxysporum f. sp. phaseoli, causadores da antracnose e murcha-de-fusário, respectivamente, construção de classificadores baseados em redes neurais artificiais para detecção de folhas infectadas, teste de modelos existentes (índices de vegetação) e seleção de comprimentos de onda mais representativos para a detecção das folhas infectadas e nível de conídios por mililitros, utilizando análise por componentes principais. Foram implantados dois experimentos em casa de vegetação. Os dois experimentos (um de antracnose e um de murcha-de-fusário) foram instalados em casa de vegetação, em Viçosa, Minas Gerais. As cultivares de feijão foram Rudá (carioca), RBS Supremo (preto) e Vermelhinho (vermelho). Nestes experimentos, as concentrações de conídios/mL foram: para a antracnose [zero (controle), 1,2 x 10 4 (baixa), 1,2 x 10 5 (média) e 1,2 x 10 6 (alta) conídios/mL]; e para a murcha-de-fusário [zero (controle), 1,0 x 10 4 (baixa), 1,0 x 10 5 (média) e 1,0 x 10 6 (alta) conídios/mL]. O delineamento experimental foi o inteiramente casualizado (DIC), com seis repetições para cada doença. Cada experimento foi repetido duas vezes. Medidas de reflectância hiperespectral foram obtidas por espectrorradiômetro com resolução de 1nm. A faixa útil de leitura utilizada foi entre 400 e 900 nm. Para as medidas das reflectâncias foliares utilizou-se uma sonda de contato, que possui uma lâmpada de halogênio integrada de 100 W, que foi ligada 90 minutos antes de cada coleta de dados para sua estabilização. A calibração do espectrorradiômetro utilizando a referência do branco, com placa de Spectralon, foi feita no início de cada coleta de dados e depois a intervalos regulares de 15 minutos. O tempo de medida de cada leitura foi ajustado para 544 ms, sendo que cada coleta de reflectância, em cada folha, foi a média de 10 leituras efetuadas pelo espectrorradiômetro. As severidades da antracnose e da murcha-de-fusário foram avaliadas, diariamente, por interpretação visual por pesquisador experimentado nesta atividade. Dos dados de reflectância foram retiradas cinco bandas espectrais: azul (440 – 510 nm), verde (520 – 590 nm), vermelho (630 – 685 nm), red edge (690 – 730 nm) e infravermelho próximo (760 – 850 nm). Análise por componentes principais foi aplicada aos dados dessas cinco bandas para uma redução da dimensão dos dados originais, com o primeiro componente principal de cada banda espectral foram gerados os valores dos escores, que serviram como vetores de entrada da rede neural artificial. A acurácia da classificação foi feita pelo índice Kappa. A discriminação das folhas infectadas e sadias obteve índice Kappa de 0,36 a 0,53 e exatidão global de 81,3% a 85,4%, um dia após a inoculação do fungo C. lindemuthianum e três dias antes dos primeiros sintomas da doença tornarem-se visíveis. Medidas de reflectâncias e índices de vegetação provenientes de reflectâncias hiper e multiespectrais foliares foram utilizados nos dois experimentos. Os índices de vegetação utilizados foram NDVI, DVI, GNDVI, MCARI, RDVI e TCARI. O classificador mais eficiente utilizou o índice DVI multiespectral como variável de entrada e dois neurônios na camada escondida. Esse classificador obteve coeficiente Kappa de 0,32 e exatidão global de 79,3%. O classificador detectou a antracnose três dias antes que os primeiros sintomas característicos se tornassem visíveis. Os resultados indicaram que o uso de dados hiperespectrais não apresentou melhora significativa na classificação, quando comparado com dados multiespectrais. O classificador não detectou folhas infectadas com o fungo F. oxysporum f. sp. phaseoli precocemente. O classificador se mostrou eficiente na discriminação, depois que os primeiros sintomas se tornaram visíveis. O classificador obteve coeficiente Kappa de 0,21 na classificação um dia após o surgimento dos primeiros sintomas característicos da doença. Os resultados nos dois experimentos indicaram que as mudanças nas respostas espectrais, relacionados com cada doença, são dependentes do comprimento de onda. O método de seleção de variáveis baseado em análise por componentes principais e os índices de vegetação com base em medidas hiperespectrais apresentaram melhor desempenho. A região espectral do red edge apresentou os comprimentos de onda que melhor discriminaram folhas infectadas para ambas as doenças. Os resultados das combinações dos índices DVI com GNDVI, MCARI ou TCARI mostraram maior sensibilidade na detecção de folhas infectadas e níveis de severidade para as duas doenças. / This paper aims to test the hypothesis that it is possible to detect early fungal diseases in bean plants using leaf reflectance. We made daily analysis of the spectral behavior of the leaves infected with Colletotrichum lindemuthianum or fungi Fusarium oxysporum f. sp. phaseoli, causing anthracnose and fusarium wilt, respectively, construction of a classifier based on artificial neural networks for the detection of infected leaves, test existing models (Vegetation Index) and selecting the most representative wavelengths for the detection of infected leaves and severity level using principal component analysis. Two experiments were implanted in a greenhouse. The two experiments (one of anthracnose and a wilt fusarium) were installed in a greenhouse, located on the premises of the Agricultural Research Corporation of Minas Gerais - EPAMIG, Regional Unit Epamig Zona da Mata (UREZM) and on the premises of the Federal University of Viçosa (UFV), in Viçosa, Minas Gerais. The bean cultivars used in both experiments were Rudá (carioca trade group), RBS Supremo (black trade group) and Vermelhinho (red trade group). In these experiments, th three concentrations of conidia/mL were to anthracnose [zero (control), 1.2 x 10 4 (low), 1.2 x 10 5 (medium) and 1.2 x 10 6 (high) conidia/mL]; and for Fusarium wilt [zero (control), 1.0 x 10 4 (low), 1.0 x 10 5 (medium) and 1.0 x 10 6 (high) conidia / mL]. The experimental design was completely randomized (DIC), with four treatments and six repetitions for each disease. Each experiment was repeated twice. Hyperspectral reflectance measurements were obtained by spectroradiometer with a resolution of 1 nm. Useful range of used reading was between 400 and 900 nm. For reflectance measurements of leaf used a contact probe, which features an integrated halogen lamp of 100 W, which was connected 90 minutes before each data collection for stabilization. The calibration of the spectroradiometer using the white reference plate with Spectralon, was taken at the beginning of each data collection and later at regular intervals of 15 minutes. The measuring time for each reading was set to 544 ms, and each collection reflectance in each leaf was the average of 10 readings performed by the spectroradiometer. The severities of anthracnose and fusarium wilt were evaluated, daily, for visual interpretation by researcher experienced in this activity. From the reflectance data were taken five spectral bands: blue (440 - 510 nm), green (520 - 590 nm), red (630 - 685 nm), red edge (690 - 730 nm) and near infrared (760 - 850 nm). Principal component analysis was applied to the data of these five bands for a reduction in the size of the original data, with the first principal component of each spectral band were generated the score values, which served as input vectors of artificial neural network. The classification accuracy was taken by Kappa index. The discrimination of infected and healthy leaves obtained Kappa index 0.36 to 0.53 and overall accuracy of 81.3% to 85.4%, a day after the inoculation of the fungus C. lindemuthianum and three days before the first symptoms of disease become visible. Reflectance measurements and vegetation indices from hyper and multispectral reflectance leaf were used in both experiments. Vegetation indices used were NDVI, DVI, GNDVI, MCARI, RDVI and TCARI. The most efficient classifier used the DVI multispectral index as input variable and two neurons in the hidden layer. This classifier obtained Kappa coefficient of 0.32 and overall accuracy of 79.3%. The classifier detected anthracnose three days before the first characteristic symptoms become visible, for the three cultivars. The results indicated that the use of hyperspectral data showed no significant improvement in ranking when compared with multispectral data. The classifier does not detect the leave infected with the fungus F. oxysporum f. sp. phaseoli early. The classifier was efficient in discrimination after the first symptoms become visible. The classifier obtained Kappa coefficient value of 0.21 in the classification one day after the appearance of the first symptoms characteristic of the disease. The results of the two experiments indicated that the changes in spectral responses, associated with each disease, are dependent on the wavelength. The variable selection method based on principal component analysis and vegetation indices based on hyperspectral measurements showed better performance. The spectral region of red edge presented wavelengths that best discriminated infected leaves of both diseases. The results of the combinations of the indices DVI with DVI, MARI or TCARI showed greater sensitivity in detecting infected leaves and severity levels for the two diseases.
|
Page generated in 0.0736 seconds