• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 2068
  • 188
  • 36
  • 31
  • 31
  • 31
  • 30
  • 29
  • 26
  • 16
  • 10
  • 10
  • 10
  • 9
  • 7
  • Tagged with
  • 2393
  • 1221
  • 538
  • 379
  • 285
  • 277
  • 267
  • 265
  • 209
  • 205
  • 201
  • 179
  • 176
  • 169
  • 165
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
91

Dorrit Harazim e o ofício de contar histórias : a prática do jornalismo narrativo e o processo de representação /

Quierati, Luciana. January 2017 (has links)
Orientador: Arlindo Rebechi Junior / Banca: Laan Mendes de Barros / Banca: Monica Martinez / Resumo: Esta dissertação centra-se na análise da prática do jornalismo narrativo, mais especificamente no estudo da obra de uma de suas representantes, a jornalista brasileira Dorrit Harazim, que escreveu para alguns dos principais veículos de imprensa do Brasil e em 2016 completou 50 anos de carreira. Objetivando-se identificar seu modo de narrar, tomou-se por base o modelo da tripla mímesis de Paul Ricoeur (2010), que entende a narrativa como mediadora entre um momento de prefiguração, que antecede a escrita do texto e determina a sua forma, e um momento de refiguração, com a recepção do texto pelo leitor. Combinada ao tripé "lugar social - prática - escrita" de Michel de Certeau (2017) e às considerações de S. Elizabeth Bird e Robert W. Dardenne (2016) acerca dos conceitos de estória e registro, a teoria ricoeuriana forneceu aparato teórico-metodológico para o mapeamento das mudanças narrativas do gênero jornalístico ao longo do tempo e posterior análise da produção jornalística de Dorrit Harazim, veiculada em Veja, Jornal do Brasil, O Globo e piauí, no período de 1970 a 2016. Em termos documentais, o trabalho ainda apresenta uma edição com 50 textos da jornalista, em alusão às suas cinco décadas de atuação profissional, revisadas segundo o Novo Acordo Ortográfico da Língua Portuguesa e organizadas com notas de pesquisa para suas respectivas contextualizações. / Abstract: This dissertation focuses on the analysis of the practice of narrative journalism, more specifically from the work of one of its representatives, the Brazilian journalist Dorrit Harazim, who wrote for some of the main media outlets in Brazil and completed 50 years of career in 2016. In order to identify her mode of narration, was taken as basis the Paul Ricoeur's triple mimesis model (2010), which understands a narrative as mediator between a moment of prefiguration, which precedes a writing of the text and determines its form, and a moment of refiguration, with a reception of the text by the reader. Combined with the "social - practice - writing" tripod of Michel de Certeau (2017) and the considerations of S. Elizabeth Bird and Robert W. Dardenne (2016) on the concepts of story and chronicle, the Ricoeurian theory provided a theoretical and methodological apparatus for the mapping of the narrative changes of the journalistic genre over time and later analysis of the Dorrit Harazim's journalistic production, published in Veja, Jornal do Brasil, O Globo and piauí, from 1970 to 2016. In documentary terms, an edition with 50 texts of the journalist, alluding to her five decades of professional activity, revised according to the New Orthographic Agreement of the Portuguese Language and organized with research notes for their respective contextualizations. / Mestre
92

Série na tv sob demanda : as estruturas narrativas frente as mudanças nas práticas de consumo /

Nascimento Neto, Octávio. January 2016 (has links)
Orientador: Ana Silvia Lopes Davi Médola / Banca: Arlindo Rabechi Junior / Banca: João Carlos Massarolo / Resumo: As maneiras de assistir seriados televisivos vêm mudando e, como consequência, alteram os modos de discursivização das estruturas narrativas, bem como as formas de consumo. Diante de um cenário comunicacional em que o público ganha, por meio dos avanços tecnológicos e mudanças culturais, autonomia para organizar a sua própria programação de conteúdos audiovisuais, as formas de se contar histórias passam a enfrentar novos desafios. Por meio da análise da série House of Cards - da Netflix, com base na semiótica discursiva e nos estudos de televisão, procura-se identificar quais são as características narrativas permanecem e quais são inauguradas na TV por demanda. Como decorrência da fragmentação do consumo, também é analisado o surgimento de aplicativos como o TVShow Time que realizam o gerenciamento do consumo e das relações entre os telespectadores no âmbito da cultura de fãs. / Abstract: The way we watch TV shows has changed and, as a consequence, it alters the discursivization modes of narrative structures, as well as the ways of consumption. As a consequence of the technological advances and cultural changes, the public starts to gain the autonomy to organize their own schedule of audiovisual content, giving us a new communication scenario where the forms of storytelling come to face new challenges. Through the anlysis of the show House of which are the narrative features that remain and which are introduced by TV on demand. As a result of the fragmentation of consumption, it is also analyzed the app appearence, such as the TVShow Time, that perfoms a management of consumption and interaction among viewers within the fan bases / Mestre
93

[en] THE CORDIAL MAN AND THE TRANSLATED MAN: THE MODERNITY OF THE POSTMODERN SCENE / [pt] O HOMEM CORDIAL E O HOMEM TRADUZIDO: A MODERNIDADE NA CENA PÓS-MODERNA

GUSTAVO TADEU ALKMIM 03 June 2008 (has links)
[pt] Esta dissertação cuida da correlação entre homem traduzido do mundo contemporâneo e o homem cordial brasileiro, estabelecendo um paralelo revelador da presença de aspectos da modernidade, inclusive, mas não exclusivamente, socioeconômicos, na cena pós-moderna multicultural e urbana, a partir da premissa de que não há uma efetiva ruptura entre estes dois momentos. Para o desenvolvimento do tema, são considerados elementos que envolvam o processo de globalização econômica, cultural e política, inseridos na dinâmica do capitalismo cibernético, além do debate teórico que cuida da crise de identidade do homem contemporâneo e da busca por espaços híbridos, por hibridação e por transdiferença, com enfoque em certas narrativas e certas personagens da literatura e do cinema brasileiros. / [en] This text concerns the relation between the translated man of the contemporary world and the Brazilian cordial man. It establishes a parallel that reveals aspects of modernity (including, but not exclusively, socio-economic ones) in the multicultural, postmodern and urban scene, considering that there is not an effective rupture between these two moments. In order to develop the subject, we consider elements that involve the economic, cultural and politic process of globalization inserted in the dynamics of the cyber capitalism, along with the theoretical debate about the identity crisis of the contemporary man and the search for hybrid spaces by means of hybridism processes and by transdifference, focusing on certain narrations and characters of the Brazilian literature and cinema.
94

Narrativas transmidi??ticas como estrat??gia de engajamento em campanhas publicit??rias

Siqueira, Rafael Augusto de Matos 14 March 2017 (has links)
Submitted by Sara Ribeiro (sara.ribeiro@ucb.br) on 2018-01-24T16:36:31Z No. of bitstreams: 1 RafaelAugustodeMatosSiqueiraDissertacaoParcial2017.pdf: 258281 bytes, checksum: acc375fb484aee65e566ea38d051c889 (MD5) / Approved for entry into archive by Sara Ribeiro (sara.ribeiro@ucb.br) on 2018-01-24T16:36:42Z (GMT) No. of bitstreams: 1 RafaelAugustodeMatosSiqueiraDissertacaoParcial2017.pdf: 258281 bytes, checksum: acc375fb484aee65e566ea38d051c889 (MD5) / Made available in DSpace on 2018-01-24T16:36:42Z (GMT). No. of bitstreams: 1 RafaelAugustodeMatosSiqueiraDissertacaoParcial2017.pdf: 258281 bytes, checksum: acc375fb484aee65e566ea38d051c889 (MD5) Previous issue date: 2017-03-14 / This work is a study about how the appropriation of the Transmidia Narratives are incorporated in engagement strategies in Advertising Campaigns. By studding the Cases of the Advertising Campaigns from the companies Vivo and Correio Braziliense, we will evaluate how the narrative of this campaigns floated between the midias and how the strategies of the Tansmidia Campaigns can be associated to these practices, rising the engagement of their publics. In this perspective, we can identify clear categories of elements that built this kind of narratives, showing to the reader, not only these categories, but also the concept of the Transmidia Narrative, which embraces what Jenkins (2009) defines as a history that is told through the multiple platforms of the midia, whith each new context contributing in a distinct and valuble way to the set. / Este trabalho contempla um estudo sobre como as narrativas transmidi??ticas podem ser incorporadas a estrat??gias publicit??rias. Para tanto, por meio dos estudos de caso de campanhas publicit??rias das empresas Vivo e Correio Braziliense, examinou-se como as narrativas das campanhas flu??ram entre as m??dias, como configuraram estrat??gias de engajamento dos p??blicos, bem como seus poss??veis benef??cios para as estrat??gias de posicionamento das organiza????es estudadas. Nessa perspectiva, delinearam-se categorias anal??ticas que possibilitaram a investiga????o de aspectos relacionados ??s estruturas das narrativas, aos seus poss??veis efeitos junto aos p??blicos e aos potenciais benef??cios para as estrat??gias de comunica????o.
95

A narrativa em Alice Madness Returns: Logosfera e Grafosfera na idade do vídeo

Araújo, Deyseane Pereira dos Santos 17 May 2013 (has links)
Submitted by Andressa Lima (andressa@uepb.edu.br) on 2016-08-18T17:50:45Z No. of bitstreams: 1 PDF - Deyseane Pereira dos Santos Araújo.pdf: 2318554 bytes, checksum: 2fda5f98dd13e5893bf3488878c2ba1b (MD5) / Approved for entry into archive by Irenilda Medeiros (nildamedeiros@uepb.edu.br) on 2016-09-02T15:08:37Z (GMT) No. of bitstreams: 1 PDF - Deyseane Pereira dos Santos Araújo.pdf: 2318554 bytes, checksum: 2fda5f98dd13e5893bf3488878c2ba1b (MD5) / Made available in DSpace on 2016-09-02T15:08:37Z (GMT). No. of bitstreams: 1 PDF - Deyseane Pereira dos Santos Araújo.pdf: 2318554 bytes, checksum: 2fda5f98dd13e5893bf3488878c2ba1b (MD5) Previous issue date: 2013-05-17 / According to Jameson (1996), literature maintained, ideologically, its position as the dominant aesthetic paradigm throughout the modern period going from the socio-cultural transformations of the 1960s, to compete with other symbolic systems springs from a new economic and social, late capitalism. In other words, we move from a world driven by writing to a world driven by intersemiosis image, sound, video of the word itself. The video, a mnemonic training dominant videosphere device, current mediasphere in which we operate (DEBRAY, 1993b), holds currently the position of the binder system of contemporary culture since the brand through its kinetics and intersemiosis, a new logical processes of circulation, production and consumption. Indeed, video extended, nowadays, human communication experiences, particularly the experiences in narratives, due to its numerous semiotic-compositional possibilities. Thus, despite the apocalyptic preaching theory of postmodernity that posits the crisis of the narrative, if not its death, the narrative emerges as the "common element" to all makes and midiasferas unite in contemporary babel, the logosphere experience of grafosfera and videosphere. It works as an integrating element that brings into play various processes of dialogue among media systems. It is precisely focused on this idea that this work is based. Articulating the hypothesis that the narrative has a ubiquity that turns into a major form of temporal understanding of man (RICOEUR, 1994), with the Régis Debray notion of mediasphere, we aim to show the relevance of the narrative in the video, especially in videogame, since, unlike what is postulated by postmodern precepts, we believe that the narrative found a way to renew and produce fruit without deny itself, nor deny its essential principles (FEHER, 1997). Therefore, taking as the analytical corpus Alice Madness Returns video game, developed by Electronic Arts in partnership with Spicy Horse and released in the year 2011, we propose a reflection on the narrative potential of one of the most advanced forms of video, videogame, which in the current scenario presents itself as one of the most significant representatives of a new stage of the permanence of the narrative, due to the fact orchestrates, through digital media, various codes that provide the user with quite rich sensory and emotional experiences through the inter-relationship between matrices of language and thought (Santaella, 2005). For this, we go through the following path: starting from the concept of play as an element of culture and its presence in the digital environment, through what we call the videogame, we highlight the peculiarities of this semiotic system, as well as entanglements it brings up as new through narrative language. Then articulating the idea of narrative as transcultural element (Barthes), Régis Debray notion of mediasphere, we propose that the narrative in video game highlights not only its relevance to the current context, but also acts as an integrating element able to implement midiasferas / language into one system, and it is so evidently processed in our corpus that presents an analytical process of semiosis via rich narrative element. / De acordo com Jameson (1996), a literatura sustentou sua posição de paradigma estético ideologicamente dominante durante todo o período moderno passando, a partir das transformações sócio-culturais dos anos de 1960, a c0ncorrer com outros sistemas simbólicos nascentes de uma nova conjuntura econômica e social, o capitalismo tardio. Em outras palavras, passamos de um mundo orientado pela escrita para um mundo orientado pela intersemiose imagem, som, palavra própria do vídeo. O vídeo, dispositivo mnemotécnico de capacitação dominante da videosfera, atual midiasfera na qual estamos inseridos (DEBRAY, 1993b), ocupa, atualmente, a posição de sistema aglutinante da cultura contemporânea, uma vez que marca, através de seu cinetismo e intersemiose, uma nova lógica nos processos de circulação, produção e consumo. Com efeito, o vídeo ampliou, na contemporaneidade, as experiências de comunicação humana, em especial, as experiências narrativas, devido as suas inúmeras possibilidades semiótico-compositivas. Assim sendo, a despeito do que prega a apocalíptica teoria da pós-modernidade que postula à crise da narrativa, quando não a sua morte, a narrativa surge como o “elemento comum” a todas as midiasferas e faz unir, na babel contemporânea, a experiência da logosfera, da grafosfera e da videosfera. Ela funciona como um elemento integrador que põe em jogo variados processos de diálogos entre os sistemas midiáticos. É justamente com base nessa ideia que este trabalho se fundamenta. Articulando a hipótese de que a narrativa possui uma ubiquidade que a transforma em uma das principais formas de compreensão temporal do homem (RICOEUR, 1994), com a noção de midiasfera de Régis Debray, objetivamos mostrar a pertinência da narrativa no vídeo, em especial no videojogo, uma vez que, diferente do que é postulado pelos preceitos pós-modernos, acreditamos que a narrativa soube se renovar e produzir frutos de alto nível sem negar a si mesma, nem renegar seus princípios essenciais (FEHER, 1997). Para tanto, tomando como corpus analítico o videogame Alice Madness Returns, desenvolvido pela empresa Eletronic Arts em parceria com a Spicy Horse e lançado no ano 2011, propomos uma reflexão sobre o potencial narrativo de uma das formas mais avançadas do vídeo, o videojogo, que se apresenta no cenário atual como um dos representantes mais significativos de um novo estágio da permanência da narrativa, devido ao fato de orquestrar, através do suporte digital, variados códigos que proporcionam ao usuário experiências sensoriais e emocionais bastante ricas, através da inter-relação entre as matrizes de linguagem e pensamento (SANTAELLA, 2005). Para isso, percorremos o seguinte caminho: partindo do conceito de jogo como elemento da cultura e da sua presença no ambiente digital, através daquilo que denominamos de videojogo, evidenciamos as peculiaridades desse sistema semiótico, bem como os enredamentos que ele traz à tona enquanto novo meio de linguagem narrativa. Em seguida, articulando a ideia da narrativa como elemento transcultural (Barthes) à noção de midiasfera de Régis Debray, propomos que a narrativa no videojogo evidencia não só a sua pertinência para o contexto atual, como também funciona como um elemento integrador capaz de pôr em diálogo as diversas midiasferas/matrizes de linguagem em um só sistema, e isso se processa de maneira evidente no nosso corpus analítico que apresenta um processo de ricas semioses via elemento narrativo.
96

Narrativas de niños, niñas y adolescentes desde la perspectiva Constructivista Evolutiva

Azócar Hernández, Estrella 09 1900 (has links)
Psicóloga / La presente investigación tiene como objetivo, caracterizar las narrativas de los niños, niñas y adolescentes en tres etapas evolutivas: pre-escolar (5-6 años), escolar (7-11 años) y adolescente (12-17 años). Este trabajo se enmarca dentro del proyecto Bicentenario "Prevención de la victimización secundaria en niños, niñas y adolescentes que han sido víctimas de delitos sexuales", el cual tiene como objetivo modificar las actuales prácticas que transgreden el interés superior de los niños/as que han sido víctimas de delitos sexuales. Para esto se trabajó en la validación del protocolo de entrevista investigativa NICHD. Se utilizó una metodología mixta, aplicando el protocolo como instrumento de recolección de datos a un total de 26 niños/as y adolescentes sin antecedentes de agresión sexual y se analizó la información a través del análisis narrativo temático y la comparación estadística respecto a la estructura narrativa. Se concluye de manera preliminar que se puede observar un progresivo aumento de detalles y descripciones en las narrativas, conforme aumenta la edad, orientando las principales temáticas en la familia, los amigos y el sí mismo
97

Cultura, identitat i narrativa: l'aprenentatge col·laboratiu en l'escola intercultural

Pizzinato, Adolfo 14 December 2007 (has links)
Aquesta tesi està basada en una investigació de perspectiva etnogràfica, que tenia com a objectiu principal identificar elements de la construcció de la identitat en les narratives digitals de nens i nenes de col·lectius ètnics minoritaris en la cultura catalana. Aquestes narratives han estat construïdes en un espai d'aprenentatge col·laboratiu, en el marc escolar, utilitzant sobretot, eines tecnològiques de so, imatge i informàtica. Els resultats apunten a un procés de construcció de la identitat definit per aspectes ètnics, contextuals i evolutius, en una relació contemporània d'hibridació de sentits entre la tradició i la modernitat; la globalització i l'entorn; o la infància i l'adolescència. Es destaquen també les nocions d'audiència de les produccions narratives, els gèneres discursius utilitzats i les relacions entre els principals actors socials implicats en aquesta intervenció/investigació: els alumnes, les mestres i els estudiants universitaris, en un procés col·lectiu i col·laboratiu de construcció de sentits en una comunitat de pràctica.Paraules clau: identitat, cultura, narrativa, comunitats de pràctica / This work is based on an investigation from an ethnographic perspective, that aimed to identify the main elements on the construction of the identity in the digital narratives of children from minority ethnic groups in the Catalan culture. These narratives have been built in a space of collaborative learning in the school context, using mainly technological tools as sound, image and computer softwares. The results point to a process of identity's construction marked by ethnic, contextual and evolutive aspects, in a contemporary relation of hybridization between tradition and modernity; globalization and the environment; or childhood and adolescence. It also shows the notions of audience of the narrative productions, discoursive genders used and the relationship between the main social actors involved on this intervention/research: the pupils, the teachers and the university students, on a collective process of collaborative construction of shared senses in a community of practice.Keywords: identity, culture, narrative, comunnities of practice
98

La noción de margen en la narrativa de Roberto Bolaño

Ríos Baeza, Felipe Adrián 03 August 2011 (has links)
En esta investigación se afirma que el eje de la propuesta ético-estética del escritor chileno Roberto Bolaño (1953-2003) es una particular noción de «margen», elemento que en su narrativa no sólo actuará con la estática finalidad de reconocer un límite que separe un interior de un exterior (es decir, un «marco», en el que puede advertirse dónde acaba y dónde comienza una realidad fenomenológica), sino que ese «margen», debido a sus particulares y dinámicas características, tenderá en su literatura a abrirse paulatinamente, o bien a desbaratarse con violencia, mezclando en un mismo espacio interioridad y exterioridad, centro y periferia. En su narrativa, Roberto Bolaño parece situar sus tramas y a sus personajes en los «bordes» (tanto argumentales como ideológicos) y desde allí poner en entredichos los materiales plausibles de volverse literatura. Situado en esta compleja «frontera», Bolaño procurará introducir una serie de discursos y herramientas narrativas «marginales» donde el sistema binario interior/exterior (asumiéndolo como una variante de centro/periferia) quedará desmantelado. Así, este trabajo se propone estudiar pormenorizadamente esa noción de «margen» donde el espacio literario parece absorber personajes y temáticas consideradas «anticanónicas» para producir una «textualidad» en constante dinamismo. / This investigation affirms that the axis of the ethical-aesthetical proposal of the Chilean writer Roberto Bolaño (1953-2003) constitutes a particular notion of “margin”. This margin will not only act in his narrative with the stationary objective of recognizing a limit that separates an interior from an exterior (a "frame" in which we can define where a fenomenological reality begins and ends); that margin will also tend, due to its particular and dynamic characteristics, to open gradually or destroy itself violently, mixing interior and exterior, center and periphery in the same space. In his narrative, Roberto Bolaño seems to situate his topics and characters in the “edges” (both, argumentative and ideological) and, from those ends, question the material which could become literature. Situated in this complex “border”, Bolaño will try to introduce a series of “marginal” speeches and narrative tools where the binary interior/exterior system (assuming it as a variant of center/periphery) will be dismantled. Thus, this work proposes to study in detail that notion of “margin”, where the literary space seems to absorb characters and topics considered “anti-canonical” to reproduce a “textuality” in constant dynamism.
99

El sistema de personajes en la obra narrativa de Boris Vian

Cortijo Talavera, Adela 19 September 2002 (has links)
El sistema de personajes en la obra narrativa de Boris VianEn esta tesis hemos abordado el estudio de la constelación de personajes en la obra narrativa de Boris Vian. Tras exponer un panorama crítico sobre dicho autor y teórico sobre el personaje narrativo del siglo XX, y una vez que hemos analizado detalladamente la producción vianesca, nos hemos decantado por abordar la configuración de los originales e innovadores personajes de este autor desde diferentes ópticas y aproximaciones.Hemos optado por aprehenderlo en toda su diversidad y complejidad siguiendo las reglas del juego que nos plantea Boris Vian, esto es, intentando no desvirtuar ni guiar hacia otros derroteros su obra narrativa. A fin de dilucidar su presencia y observarlo en todas sus manifestaciones, -tal y como aparece en el universo diegético, de manera a-psicológica, irreal y concreta-, hemos evitado, en la medida de lo posible, prefijar una red teórica fija o extender a priori una urdimbre crítica que desvirtúe la captación espontánea del personaje en su medio vital que es el texto.La metodología escogida está en ese sentido en consonancia con la dificultad del objetivo propuesto. Hemos situado de manera razonada las incidencias concretas de las corrientes generales de la crítica literaria respecto al conocimiento de Boris Vian, para observar hasta qué punto se ha restringido el acercamiento a dicho autor. Después hemos revisado aquellos elementos de las grandes corrientes críticas del siglo XX, a saber: formalismo-estructuralismo, crítica temática y psicocrítica, que son, a nuestro juicio, descartables y/o aprovechables para la aproximación al personaje vianesco.Al tener en cuenta la hibridez y variedad de registros y géneros literarios utilizados por el autor, un primer capítulo de meta-crítica nos ha parecido justificado e imprescindible puesto que el estudio de los personajes en la obra de Boris Vian no responde a un modelo clásico decimonónico pero tampoco se ajusta a los distintos modelos canonizados, en mayor o menor medida, por las escrituras contemporáneas.Así pues, hemos llevado a cabo el acercamiento al personaje vianesco, que elude la introspección psicológica, estudiando su exterioridad. Desde su primera focalización, hemos analizado su calificación, las informaciones textuales sobre su descripción física, su indumentaria y su etiqueta, así como su percepción intertextual y extra-textual. Hemos tenido en cuenta las relaciones e interacciones que se establecen entre los personajes, en un sistema de paralelismos y oposiciones que se instaura entre ellos. Hemos analizado la deshumanización del personaje vianesco en las interferencias con otros reinos. Señalamos la relación del personaje y la acción, la tipología de las acciones; las palabras del personaje, el discurso con el que se expresa, su corporeidad lingüística; su perceptibilidad sensorial y su proyección en el espacio, en la materia que lo circunda, para dar cuenta de un mecanismo de construcción y reconstrucción del personaje extremadamente innovador.Estructuración del trabajo:Tras definir y justificar los criterios de selección de las obras que son objeto de estudio en esta tesis, el primer capítulo, la «Aproximación a la caracterización de los personajes vianescos» cuenta con varios apartados sobre cómo aparecen los personajes en escena; el papel de su onomástica en la caracterización; el regreso de los personajes que pasan de una novela a otra; las personas reales que se ficcionalizan y el personaje como efecto-pretexto, como proyección del autor. Nos centramos aquí en el análisis concreto y exhaustivo del tema elegido, poniendo de manifiesto las premisas teóricas de las que partíamos en la presentación.En el capítulo II titulado «Relaciones establecidas entre los personajes», examinamos las oposiciones psicológicas e ideológicas de grupos simétricos de parejas y tríos; la relevancia y las consecuencias del doble; la jerarquía de personajes principales y secundarios; y el enfrentamiento de víctimas y verdugos, que refleja la lucha del individuo frente la sociedad.El capítulo III «Reinos confundidos en un mundo insólito: humanos, animales, objetos híbridos», muestra las interferencias surrealistas y turbadoras entre los tres reinos; las metamorfosis y los fenómenos de deshumanización: animalización o/y reificación, y, a la inversa, de antropomorfización de los personajes. El cruce 'patafísico entre realidad y ficción sirve de marco explicativo de la dinámica que genera la creación de personajes vianescos, dando lugar a una especie de travestimiento paródico de la realidad referencializada, primer peldaño lúdico en el que el autor instala al lector. El concepto fronterizo de hibridez y los mecanismos anamórficos, -que constituyen el vector existencial, estético e ideológico del autor-, desvelan claramente el tratamiento plástico y visual de los personajes vianescos. Boris Vian pretende subvertir el efecto de realidad mediante la desautomatización de la percepción del personaje.El capítulo IV «Los personajes al descubierto, la exteriorización de su psicología y afectividad», es el capítulo más extenso, y en él analizamos todas aquellas técnicas y procesos que nos llevan a conocer desde el exterior a los personajes vianescos opacos. Este capítulo se divide en cuatro apartados: IV. A. La vestimenta de los personajes; IV. B. Gestos y movimientos; IV. C. Las palabras y IV. D. La perceptibilidad de los personajes de Vian a través de los cinco sentidos. El capítulo V «La proyección de los personajes en un espacio inquietante», se centra en la construcción o caracterización de los personajes atendiendo a su ámbito espacial, las correspondencias que se establecen entre el personaje vianiano y la morfología de ese mundo insólito. Destacándose la estrecha connivencia simbólica entre estos dos elementos del universo narrativo de Boris Vian.En la Bibliografía final hemos especificado, en un primer apartado, la bibliografía acerca de la narratología, del personaje narrativo y del espacio en la que nos hemos basado; así como toda la obra de Boris Vian: novelas, relatos, poesía, teatro, canciones, ópera, artículos y tratados; la bibliografía consultada acerca de la obra crítica sobre Boris Vian y las obras literarias y ensayísticas citadas en el trabajo. En un segundo apartado hemos presentado una bibliografía crítica o comentada, con un recorrido por las ediciones en francés, y hasta la fecha, de las obras de Boris Vian.La aportación de esta tesis se centra en un doble interés: por una parte contribuir a un debate abierto, a una reflexión seria y útil sobre el concepto o la noción de personaje novelístico: su valor, su función, y su modalidad en la novela contemporánea. Dejando patente en este punto la necesidad de prolongar las acotaciones teóricas a través del conocimiento directo de las producciones literarias. Y en segundo lugar, estudiar las particularidades o especificidad del interesante y no suficientemente conocido personaje vianesco. / Character system in Boris Vian's narrative fictionThe main objectives of this doctoral dissertation are the definition and description of the specific features of Boris Vian's characters.Its aim is to investigate and discover the original techniques used in the construction of Boris Vian's narrative fiction characters -such as the peculiar way of displaying their affective and psychologic inner world-, and thus, reveal the contrast with the shaping of traditional novelistic characters. The study points out that the concept of character within contemporary narrative fiction has been subjected to numerous theoretical debates which have failed to establish a rigorous framework of definitions. In this sense, we have considered essential to analyse the innovative contributions made by Vian to the notion of 20th century novelistic character. The analysis has been carried out from several and distinct perspectives the aim of which is to display the shortcomings and inadequacies of immanentist theories as regards the concept of character.When considering the evolution of modern literary criticism we realize the notion of character is probably one of the most difficult features to grasp. Theoretical premises and the contrast with the accurate analysis of Vian's characters are to be integrated in the revision of fonction and value of contemporary novelistic character mentioned above.To describe as well as to discover an overall view of Vian's literary and private universe throughout the study of character constitutes a second objective of the analysis. Hence by means of the grasp of Vian's notion of character, we have been able to comprehend the constituents of the author's narrative discourse.
100

De la pagina a la pantalla: memoria de la Guerra Civil espanola en la narrativa contemporanea

Smith, Matthew Price January 2009 (has links)
Esta disertacion estudia la memoria de la Guerra Civil espanola presente en cuatro relatos escritos y sus correspondientes adaptaciones fi­lmicas de la democracia. Lo hace dentro del contexto de la recuperacion de la memoria historica vigente en Espana durante los ultimos anos, algo evidenciado por los continuados descubrimientos de fosas comunes y la aprobacion en diciembre de 2007 de la Ley de la Memoria Historica, legislacion que supone el primer esfuerzo oficial significativo de dignificar la memoria colectiva del bando vencido y reparar a las vi­ctimas de la represion llevada a cabo por los vencedores durante la contienda y despues en la dictadura.Capi­tulo uno explica las diferentes teori­as asociadas con la memoria que informan el estudio y expone la metodologi­a que se utiliza durante el analisis textual. En primer lugar se examina la nocion de Maurice Halbwachs de que toda memoria tiene a la vez un aspecto tanto individual como social. Despues se discute el concepto de "collective remembrance" postulado por Jay Winter y Emmanuel Sivan, que limita el significado de "memoria colectiva" a las rememoraciones que tienen lugar dentro de la esfera de lo publico, asi como otras ideas acerca de la memoria recopiladas por estos autores en su libro. A continuacion se presenta el pensamiento de Pierre Nora, cuyo termino lieux de memoire, o espacios de memoria, tiene una marcada relevancia para la presente investigacion. Despues se comenta la metodologi­a empleada durante el analisis, fruto de la teori­a de Gerard Genette-narrativa escrita-y David Bordwell y Kristin Thompson-narrativa fi­lmica. Capi­tulo dos ofrece un contexto historico que explica la guerra, sus causas asi­ como sus consecuencias, y traza la evolucion de la memoria de la misma desde su terminacion hasta la actualidad. Capi­tulos tres a seis se dedican al analisis textual de las siguientes obras: Luna de lobos, La lengua de las mariposas, El lapiz del carpintero y Soldados de Salamina. A rai­z de dicha investigacion se concluye que mientras algunas de las representaciones condenan de manera impli­cita o expli­cita la represion de los vencedores, otras evocan el conflicto de manera mas ambigua, por motivos esteticos o comerciales.

Page generated in 0.0693 seconds