• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 12
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 19
  • 19
  • 12
  • 12
  • 11
  • 10
  • 10
  • 6
  • 6
  • 6
  • 6
  • 6
  • 5
  • 4
  • 4
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
11

Participando na cidade : um estudo etnográfico sobre a participação em Políticas Públicas de Esporte e Lazer no Parque Ararigbóia em Porto Alegre/RS.

Forell, Leandro January 2014 (has links)
O Presente estudo aborda os processo de implementação e de gestão de políticas públicas de esporte e lazer no Parque Ararigbóia em Porto Alegre-RS sob a perspectiva da participação da comunidade neste espaço. O objetivo do estudo é compreender como se dá e se mantém a participação da comunidade na gestão das políticas públicas de esporte e lazer desenvolvidas no Parque Ararigbóia em Porto Alegre-RS, um local considerado pelos gestores como 'exemplar' sob esse aspecto. Utilizou-se referencias teórico-metodológicos da antropologia política e da antropologia da religião. Além disso, foi realizada um trabalho etnográfico, cujo trabalho de campo teve a duração de aproximadamente dois anos (registros em diários de campo, análise de documentos e entrevistas semi-estruturadas). Os resultados do estudo foram organizados em dois grandes blocos. No primeiro procurou-se descrever os processos de participação vivenciados no parque, o que se dividiu em três momentos: o primeiro discute a constituição histórica do parque enquanto espaço que dialoga com as diferentes noções de participação e de democracia; no segundo discute-se a atual organização do espaço, estabelecida por grupos sociais caracterizados por diferentes capitais simbólicos, esses importantes para as correlações de poder; no terceiro discute-se a gestão do parque na relação entre associação e coordenação municipal, dialogando com noções como gestão gerencial e burocrática. No segundo capitulo procurou-se - a partir das teorias de rituais - interpretar como as pessoas mantém a política e a participação em atividade no parque. Descreve a manutenção a partir de um sistema ritual ao qual reforça ethos e visões de mundo dos participantes. Estes rituais produzem lógicas de representação dos grupos políticos; de legitimação; de solidariedade; e de modelar as percepções da realidade política. Este capitulo descreve três tipos de rituais: os rituais de comensalidade, os rituais que ocorrem nas práticas corporais, e os rituais evidenciados em reuniões. Por fim, a tese conclui que o atual estágio do modelo histórico de políticas de recreação e lazer, quando comparado a outras políticas promovidas pelo governo federal possui características que qualificam; o processo tais como reconhecimento e qualificação dos professores, salários, estrutura de trabalho e proposta pedagógica descentralizada; mesmo levando em conta seu custo operacional mais elevado. Outra conclusão é de que a apropriação singular de várias mudanças na política da cidade oportunizaram uma aprendizagem comunitária que proporciona as pessoas envolvidas conquistarem avanços em função da representatividade política. Complementarmente, estas aprendizagens são objeto dos rituais de manutenção. / The present article approaches the process of implementation and management of sport and leisure public policies in the Ararigboia Park, in the city of Porto Alegre-RS under the perspective of community participation in that space. The aim of the study is to understand the way in which community participation takes place in the management of public policies of sport and leisure in the park, a place that is considered ‘an example’ in this aspect. Theoretic-methodological references of Anthropology of politics and religion were used, as well as an ethnographic work with a two-year field work (daily records on a field journal, document analysis and semistructured interviews). The results of the study were organized in two blocks. In the first, the processes of participation lived in the park were described, being divided in three moments: the first discusses the historical constitution of the park as a space that dialogues with different notions of participation and democracy; the second discusses the current organization of the space, established by social groups characterized by different symbolic capitals, which are important for the correlations of power; the third moment discusses the management of the park in the relation between association and city management, dialoguing with notions such as managerial organization and bureaucratic management. On the second chapter, it was sought – from the theories of ritual – to interpret the ways people keep the politics and participation in park activities. It describes the maintenance fro a ritual system that reinforces the ethos and world view of the participants. These rituals produce the logic of representation of the groups; of legitimation; of solidarity; and of remodeling the perceptions of political reality. This chapter describes three kinds of rituals: commensality rituals, rituals that take place on the body practices, and rituals shown in reunions. Finally the thesis concludes that the current stage of the historic model of recreational and leisure policies, when compared to other policies promoted by the federal government, has qualifying characteristics; processes such as recognition and qualification of teachers, salary, work structure and decentralized pedagogical proposition, even considering its elevated operational cost. Another conclusion is that the singular appropriation of many changes on city politics allowed a community learning that provides people with advances regarding political representativeness. Complementarily, these learnings are object of maintenance rituals. / El presente estudio discute el proceso de implementación y de gestión de políticas públicas de deporte y ocio en el Parque Ararigbóia en Porto Alegre-RS bajo la perspectiva de la participación de la comunidad en este proceso. El objetivo del estudio es comprender como se da y se mantiene la participación de la comunidad en la gestión de las políticas públicas del deporte y ocio desarrolladas en el Parque Ararigbóia en Porto Alegre-RS. Se utilizó como referencial teórico metodológico los debates de la antropología política y de la antropología de la religión. Además de eso fué realizada una etnografía la cual tubo un trabajo de campo de aproximadamente dos años y que contó con registros pautados por diarios de campo y entrevistas semi estruturadas. Como resultados del estudio, el trabajo fué organizado en dos grandes blocos, donde en el primero se buscó describir los procesos de participación vivenciados en el parque: este se dividió en tres momentos. El primero discute la constitución histórica del parque mientras espacio dialogando con las diferentes nociones de participación y de democracia. En el segundo se discute la actual organización de los espacios por grupos sociales organizados al cual se evidencia capitales simbólicos importantes para la correlación de poder. En el tercero, se discute la gestión del parque en la relación entre asociación y coordinación del parque, dialogando con nociones como gestión gerencial y burocrática. En el segundo capítulo se procuró apartir de las teorías de rituales interpretar del punto de vista simbólico, cómo las personas mantienen la política y la participación en actividad en el parque. Se concluye que existe un sistema ritual que refuerza ethos y visiones del mundo constituyendo entre los participantes el poder de representar grupos políticos; de fornecer legitimidad; de construir solidariedad; y de modelar las percepciones de la realidad política. Este capítulo describe tres tipos de rituales: de comensalidad en las prácticas corporales, y en reuniones. Por fin, la tesis concluye que el actual momento del modelo historico de políticas de recreación y ocio, mientras comparado a otras políticas promovidas por el gobierno federal, es bastante cualificado mismo llevando en cuenta su costo operacional más elevado. Otra conclusión es de que la apropriación singular de varios cambios en la política de la ciudad oportunizaron un aprendizaje comunitaria que proporciona a las personas envolvidas avanzos en función de la representatividad política. Complementarmente, estas aprendizajes son objeto de los rituales de mantenimiento.
12

A formação de agentes sociais do Programa Esporte e Lazer da Cidade (PELC): a visão dos formadores

Echer, Silvana Regina 23 March 2017 (has links)
Submitted by Silvana Echer (silnoor@gmail.com) on 2017-05-05T02:17:43Z No. of bitstreams: 1 Dissertação Silvana Echer.pdf: 906892 bytes, checksum: 962183b0da7b6b6c525d5ebde149f625 (MD5) / Approved for entry into archive by Maria Auxiliadora da Silva Lopes (silopes@ufba.br) on 2017-05-10T14:15:44Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Dissertação Silvana Echer.pdf: 906892 bytes, checksum: 962183b0da7b6b6c525d5ebde149f625 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-05-10T14:15:44Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Dissertação Silvana Echer.pdf: 906892 bytes, checksum: 962183b0da7b6b6c525d5ebde149f625 (MD5) / Este estudo tem como tema a formação do Programa Esporte e Lazer da Cidade (PELC), criado em 2003 pelo Ministério do Esporte, desenvolvido em convênio com entidades governamentais municipais e estaduais, além de instituições de ensino públicas estaduais e federais. Este programa social tem como objetivo suprir a carência de políticas públicas que atendam às crescentes necessidades e demandas da população por esporte recreativo e lazer, sobretudo das parcelas em situações de vulnerabilidade social e econômica, reforçadoras das condições de injustiça e exclusão a que estão submetidas. Nesta linha, o objetivo geral deste trabalho foi analisar o processo formativo do PELC sob o olhar dos formadores, na busca por interpretações acerca de seu modelo, sua organização pedagógica e sua interface com as realidades de trabalho de cada formador. Por justificativa, apontamos o próprio peso do PELC que oportuniza o direito de acesso a políticas públicas de esporte recreativo e de lazer, atendendo todos os estados do país. Nestes treze anos de sua existência, o PELC trabalhou na qualificação de agentes sociais e gestores, ou seja, a própria capilaridade do programa justifica a necessidade de estudá-lo e, mais ainda, a de analisar seu processo de formação, entendendo que este é essencial em sua proposição. Tomando por base esses dados, deparamo-nos como o problema de estudo, a saber, quais as percepções dos formadores, em relação ao processo formativo do PELC? Como metodologia, optamos pelo uso da revisão de literatura, como meio de lidar com o já produzido sobre o tema, refletindo suas repercussões sobre o foco de estudo. Realizamos também análise dos documentos, como forma de estudar o PELC, sua estrutura e funcionamento. Para levantamento dos dados utilizamos uma entrevista semiestruturada on-line como instrumento de pesquisa, da qual participaram 05 (cinco) formadores, sendo um de cada região do país, selecionados a partir de sorteio aleatório. A análise de dados foi de cunho qualitativo, operando uma relação entre os dados teórico-documentais e os apresentados pelos sujeitos da pesquisa, nos permitindo o estabelecimento de interpretações que dialoguem com nosso problema, a partir do método documentário. Como conclusão, identificamos uma análise positiva das formações e de suas repercussões, para agentes e políticas, um pleno envolvimento de formadores e a capacidade de compreensão mais plena do programa e da formação em suas potencialidades e limites. / ABSTRACT The theme of this research is the City Sport and Leisure Program (PELC), which was created in 2003 by the Ministry of Sports and it is being developed in partnership with municipal and state governmental entities, as well as state and federal public education institutions. This social program aims to overcome the lack of public policies that meet the growing needs and demands of the population for recreational sports and leisure, especially those people in situations of social and economic vulnerability, reinforcing the conditions of injustice and exclusion to which they are subjected. Thus, the general objective of this work is to analyze the PELC formative process under the eyes of the formers, in the quest for interpretations about its model, its pedagogical organization and its interface with the work realities of each former. As justification, we point out the great significance of the PELC that provides the right of access to public policies for recreational sports and leisure, serving all the states of the country. For thirteen years, the PELC has worked in the qualification of social agents and managers. In other words, the capillarity of the program justifies the need to study it and to analyze its formation process, understanding that it is essential in its proposition. Based on these data, we have faced the research problem, namely, what are the perceptions of the formers, in relation to the PELC formative process? As a methodology, we have chosen to use literature review as a means of dealing with the construct has already been produced on the subject, reflecting its repercussions on the focus of study. We have also carried out documentary analysis, as a way of studying the PELC, its structure and functioning. To collect the data, we have conducted an online semi structured interview with 05 (five) formers, one from each region of the country, they were selected from a random draw. The data analysis was qualitative, operating a relationship between the theoretical-documentary data and those presented by the formers, allowing us to establish interpretations that dialogue with the research problem, based on the documentary method. As a conclusion, we have identified a positive analysis of the formations and their repercussions, for agents and policies, a full involvement of formers and the capacity for a fuller understanding of the program and the training in its strengths and limits.
13

Participando na cidade : um estudo etnográfico sobre a participação em Políticas Públicas de Esporte e Lazer no Parque Ararigbóia em Porto Alegre/RS.

Forell, Leandro January 2014 (has links)
O Presente estudo aborda os processo de implementação e de gestão de políticas públicas de esporte e lazer no Parque Ararigbóia em Porto Alegre-RS sob a perspectiva da participação da comunidade neste espaço. O objetivo do estudo é compreender como se dá e se mantém a participação da comunidade na gestão das políticas públicas de esporte e lazer desenvolvidas no Parque Ararigbóia em Porto Alegre-RS, um local considerado pelos gestores como 'exemplar' sob esse aspecto. Utilizou-se referencias teórico-metodológicos da antropologia política e da antropologia da religião. Além disso, foi realizada um trabalho etnográfico, cujo trabalho de campo teve a duração de aproximadamente dois anos (registros em diários de campo, análise de documentos e entrevistas semi-estruturadas). Os resultados do estudo foram organizados em dois grandes blocos. No primeiro procurou-se descrever os processos de participação vivenciados no parque, o que se dividiu em três momentos: o primeiro discute a constituição histórica do parque enquanto espaço que dialoga com as diferentes noções de participação e de democracia; no segundo discute-se a atual organização do espaço, estabelecida por grupos sociais caracterizados por diferentes capitais simbólicos, esses importantes para as correlações de poder; no terceiro discute-se a gestão do parque na relação entre associação e coordenação municipal, dialogando com noções como gestão gerencial e burocrática. No segundo capitulo procurou-se - a partir das teorias de rituais - interpretar como as pessoas mantém a política e a participação em atividade no parque. Descreve a manutenção a partir de um sistema ritual ao qual reforça ethos e visões de mundo dos participantes. Estes rituais produzem lógicas de representação dos grupos políticos; de legitimação; de solidariedade; e de modelar as percepções da realidade política. Este capitulo descreve três tipos de rituais: os rituais de comensalidade, os rituais que ocorrem nas práticas corporais, e os rituais evidenciados em reuniões. Por fim, a tese conclui que o atual estágio do modelo histórico de políticas de recreação e lazer, quando comparado a outras políticas promovidas pelo governo federal possui características que qualificam; o processo tais como reconhecimento e qualificação dos professores, salários, estrutura de trabalho e proposta pedagógica descentralizada; mesmo levando em conta seu custo operacional mais elevado. Outra conclusão é de que a apropriação singular de várias mudanças na política da cidade oportunizaram uma aprendizagem comunitária que proporciona as pessoas envolvidas conquistarem avanços em função da representatividade política. Complementarmente, estas aprendizagens são objeto dos rituais de manutenção. / The present article approaches the process of implementation and management of sport and leisure public policies in the Ararigboia Park, in the city of Porto Alegre-RS under the perspective of community participation in that space. The aim of the study is to understand the way in which community participation takes place in the management of public policies of sport and leisure in the park, a place that is considered ‘an example’ in this aspect. Theoretic-methodological references of Anthropology of politics and religion were used, as well as an ethnographic work with a two-year field work (daily records on a field journal, document analysis and semistructured interviews). The results of the study were organized in two blocks. In the first, the processes of participation lived in the park were described, being divided in three moments: the first discusses the historical constitution of the park as a space that dialogues with different notions of participation and democracy; the second discusses the current organization of the space, established by social groups characterized by different symbolic capitals, which are important for the correlations of power; the third moment discusses the management of the park in the relation between association and city management, dialoguing with notions such as managerial organization and bureaucratic management. On the second chapter, it was sought – from the theories of ritual – to interpret the ways people keep the politics and participation in park activities. It describes the maintenance fro a ritual system that reinforces the ethos and world view of the participants. These rituals produce the logic of representation of the groups; of legitimation; of solidarity; and of remodeling the perceptions of political reality. This chapter describes three kinds of rituals: commensality rituals, rituals that take place on the body practices, and rituals shown in reunions. Finally the thesis concludes that the current stage of the historic model of recreational and leisure policies, when compared to other policies promoted by the federal government, has qualifying characteristics; processes such as recognition and qualification of teachers, salary, work structure and decentralized pedagogical proposition, even considering its elevated operational cost. Another conclusion is that the singular appropriation of many changes on city politics allowed a community learning that provides people with advances regarding political representativeness. Complementarily, these learnings are object of maintenance rituals. / El presente estudio discute el proceso de implementación y de gestión de políticas públicas de deporte y ocio en el Parque Ararigbóia en Porto Alegre-RS bajo la perspectiva de la participación de la comunidad en este proceso. El objetivo del estudio es comprender como se da y se mantiene la participación de la comunidad en la gestión de las políticas públicas del deporte y ocio desarrolladas en el Parque Ararigbóia en Porto Alegre-RS. Se utilizó como referencial teórico metodológico los debates de la antropología política y de la antropología de la religión. Además de eso fué realizada una etnografía la cual tubo un trabajo de campo de aproximadamente dos años y que contó con registros pautados por diarios de campo y entrevistas semi estruturadas. Como resultados del estudio, el trabajo fué organizado en dos grandes blocos, donde en el primero se buscó describir los procesos de participación vivenciados en el parque: este se dividió en tres momentos. El primero discute la constitución histórica del parque mientras espacio dialogando con las diferentes nociones de participación y de democracia. En el segundo se discute la actual organización de los espacios por grupos sociales organizados al cual se evidencia capitales simbólicos importantes para la correlación de poder. En el tercero, se discute la gestión del parque en la relación entre asociación y coordinación del parque, dialogando con nociones como gestión gerencial y burocrática. En el segundo capítulo se procuró apartir de las teorías de rituales interpretar del punto de vista simbólico, cómo las personas mantienen la política y la participación en actividad en el parque. Se concluye que existe un sistema ritual que refuerza ethos y visiones del mundo constituyendo entre los participantes el poder de representar grupos políticos; de fornecer legitimidad; de construir solidariedad; y de modelar las percepciones de la realidad política. Este capítulo describe tres tipos de rituales: de comensalidad en las prácticas corporales, y en reuniones. Por fin, la tesis concluye que el actual momento del modelo historico de políticas de recreación y ocio, mientras comparado a otras políticas promovidas por el gobierno federal, es bastante cualificado mismo llevando en cuenta su costo operacional más elevado. Otra conclusión es de que la apropriación singular de varios cambios en la política de la ciudad oportunizaron un aprendizaje comunitaria que proporciona a las personas envolvidas avanzos en función de la representatividad política. Complementarmente, estas aprendizajes son objeto de los rituales de mantenimiento.
14

Políticas públicas de esporte e lazer na cidade de João Pessoa/Paraíba: uma análise do ordenamento legal

Mata, áurea Augusta Rodrigues da 16 December 2011 (has links)
Made available in DSpace on 2015-05-07T15:08:22Z (GMT). No. of bitstreams: 1 arquivototal.pdf: 2296231 bytes, checksum: 7f279e358650cfa90d937492d00cb9e7 (MD5) Previous issue date: 2011-12-16 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / The present study aims to evaluate the Sports and Leisure Public Policies developed in the city of João Pessoa/Paraíba, through its legal budget. To accomplish this goal, it was designed the following research problem: considering sport and leisure as a constitutional right, what connections and relationships are established between the public policies of sport and leisure developed in the aforementioned city, in the aspects related to the legal budget, with the public policies at the federal and state level. From the methodological standpoint, the study takes a qualitative approach and uses of the method of explanatory and documentary research, for the analysis, we use the ―método de análise de conjuntura‖. We take as reference the historical and dialectical materialism as a theory of knowledge. To achieve the objectives of this research, we mapped out the legal budget related to sport and leisure of that city, the state and also at the federal level. We develop an analytical framework drawing on two significant landmarks for the politics and also for the sport and leisure in our country. They are: The enactment of the 1988 Federal Constitution and the election of Luiz Inácio Lula da Silva in 2002. To this end, the study started with the evaluation of the existent data and pointed to indicators for these regional policies for sport and leisure at the municipal and federal level, from the perspective of democratization and socialization of the sport and leisure. The path taken alongside the object of study, brought the following results: a) Public policies for sport and leisure at the municipal and federal level are guided by neo-liberals orientation which favor the interests of the logic of the market at the expense of human needs. Neglecting, thus, the sport and leisure to the poorest section of the population, that is, the children of the working class, b) Currently, the legal budget of the city does not present a consistent policy that effectively enables the democratization and socialization of this section, and that it raises the degree of development of sports and leisure culture of the population. There are missing elements to make a public policy in this perspective. The access that the poorest people have in this section is restricted and precarious; and c) However, there are proposals under consideration at ―Câmara Municipal‖ of João Pessoa, which, if approved and implemented, will enable a greater access to sport and leisure, and possibly help raising the standard for sports and culture of its population as well as to collaborate in the structuring of the Brazilian Sports System. For this, policies for sport and leisure in the city cannot be guided only by the possibility of the city to become one of the places for a mega sports event, in this case, FIFA s 2014 World Cup. They need to take into account the socio-historical determinations of Brazilian society and assume that sport is a part of humanity's cultural heritage, a social right supported by the constitution and one that should be present in the lives of all people. This requires the force of properly regulated public policy and this regulation should provide for benchmarks related to: finance, public spaces, projects and programs in all areas - education, participation and high performance. With guidance, planning, personnel and infrastructure that actually create viable and articulated policies around access to sport that universalize and democratize it. / O presente estudo se propõe avaliar as Políticas Públicas de Esporte e Lazer desenvolvidas no município de João Pessoa/Paraíba, através do seu ordenamento legal. Para dar conta desse objetivo, foi elaborado o seguinte problema de pesquisa: quais relações e nexos são estabelecidos entre as políticas públicas de esporte e lazer desenvolvidas no referido município, nos aspectos relativos ao ordenamento legal, com as políticas públicas destes setores a nível federal e estadual, considerando o esporte e o lazer como direito constitucionais? Do ponto de vista metodológico, tomamos como base a abordagem qualitativa e nos utilizamos do método de pesquisa documental e explicativa; para análise, nos valemos do método de análise de conjuntura. Assumimos como referência o materialismo histórico-dialético como teoria do conhecimento. Para a consecução dos objetivos desta pesquisa, realizamos um levantamento do ordenamento legal relacionado ao esporte e ao lazer do referido município, do estado e também a nível federal. Desenvolvemos um quadro analítico tomando como base dois significativos marcos históricos para a política e também para o esporte e o lazer no nosso país. São eles: a promulgação da Constituição Federal de 1988 e a eleição de Luiz Inácio Lula da Silva no ano de 2002. Para tanto, partiu-se da avaliação dos dados da realidade e apontou indicadores para essas políticas setoriais de esporte e lazer em nível municipal e federal, na perspectiva da democratização e universalização do esporte e do lazer. O percurso trilhado junto ao objeto de estudo, fez chegar aos seguintes resultados: a) As políticas públicas de esporte e lazer a nível municipal e federal são pautadas por orientações neoliberais que privilegiam os interesses da lógica do mercado em detrimento das necessidades humanas, negligenciando, assim, o esporte e o lazer as camadas mais carentes da população, isto é, aos filhos da classe trabalhadora; b) Atualmente, o ordenamento legal do município não apresenta política pública consistente que possibilite efetivamente a democratização e universalização desse setor, e que elevem o grau de desenvolvimento da cultura esportiva e de lazer da população. Faltam elementos para compor uma política pública nessa perspectiva. O acesso que a população mais carente tem a esse setor é precário e restrito; e, c) Contudo, existem propostas tramitando na Câmara Municipal de João Pessoa que, se aprovadas e efetivadas, possibilitarão um maior acesso ao esporte e ao lazer, e possivelmente contribuirão para elevar o padrão esportivo e cultural da sua população, além de colaborar na estruturação do Sistema Brasileiro Esportivo. Para isso, as políticas para o esporte e lazer no município não podem ser pautadas apenas pela possibilidade da cidade se tornar subsede de um megaevento esportivo, a Copa do Mundo FIFA 2014. Elas precisam levar em consideração as determinações sócio-históricas da sociedade brasileira e assumir que o esporte é um patrimônio cultural da humanidade, um direito social, previsto na constituição, que deve se materializar na vida de todos. Para tanto é necessário o impulso das Políticas Públicas devidamente regulamentadas e esta regulamentação deve prever marcos referentes ao: financiamento; espaços públicos; projetos e programas em todas as manifestações educacional, de participação e alto rendimento. Com diretrizes, planejamentos, pessoal e infra-estrutura que realmente viabilizem políticas articuladas de acesso ao esporte para universalizá-lo e democratizá-lo.
15

Participando na cidade : um estudo etnográfico sobre a participação em Políticas Públicas de Esporte e Lazer no Parque Ararigbóia em Porto Alegre/RS.

Forell, Leandro January 2014 (has links)
O Presente estudo aborda os processo de implementação e de gestão de políticas públicas de esporte e lazer no Parque Ararigbóia em Porto Alegre-RS sob a perspectiva da participação da comunidade neste espaço. O objetivo do estudo é compreender como se dá e se mantém a participação da comunidade na gestão das políticas públicas de esporte e lazer desenvolvidas no Parque Ararigbóia em Porto Alegre-RS, um local considerado pelos gestores como 'exemplar' sob esse aspecto. Utilizou-se referencias teórico-metodológicos da antropologia política e da antropologia da religião. Além disso, foi realizada um trabalho etnográfico, cujo trabalho de campo teve a duração de aproximadamente dois anos (registros em diários de campo, análise de documentos e entrevistas semi-estruturadas). Os resultados do estudo foram organizados em dois grandes blocos. No primeiro procurou-se descrever os processos de participação vivenciados no parque, o que se dividiu em três momentos: o primeiro discute a constituição histórica do parque enquanto espaço que dialoga com as diferentes noções de participação e de democracia; no segundo discute-se a atual organização do espaço, estabelecida por grupos sociais caracterizados por diferentes capitais simbólicos, esses importantes para as correlações de poder; no terceiro discute-se a gestão do parque na relação entre associação e coordenação municipal, dialogando com noções como gestão gerencial e burocrática. No segundo capitulo procurou-se - a partir das teorias de rituais - interpretar como as pessoas mantém a política e a participação em atividade no parque. Descreve a manutenção a partir de um sistema ritual ao qual reforça ethos e visões de mundo dos participantes. Estes rituais produzem lógicas de representação dos grupos políticos; de legitimação; de solidariedade; e de modelar as percepções da realidade política. Este capitulo descreve três tipos de rituais: os rituais de comensalidade, os rituais que ocorrem nas práticas corporais, e os rituais evidenciados em reuniões. Por fim, a tese conclui que o atual estágio do modelo histórico de políticas de recreação e lazer, quando comparado a outras políticas promovidas pelo governo federal possui características que qualificam; o processo tais como reconhecimento e qualificação dos professores, salários, estrutura de trabalho e proposta pedagógica descentralizada; mesmo levando em conta seu custo operacional mais elevado. Outra conclusão é de que a apropriação singular de várias mudanças na política da cidade oportunizaram uma aprendizagem comunitária que proporciona as pessoas envolvidas conquistarem avanços em função da representatividade política. Complementarmente, estas aprendizagens são objeto dos rituais de manutenção. / The present article approaches the process of implementation and management of sport and leisure public policies in the Ararigboia Park, in the city of Porto Alegre-RS under the perspective of community participation in that space. The aim of the study is to understand the way in which community participation takes place in the management of public policies of sport and leisure in the park, a place that is considered ‘an example’ in this aspect. Theoretic-methodological references of Anthropology of politics and religion were used, as well as an ethnographic work with a two-year field work (daily records on a field journal, document analysis and semistructured interviews). The results of the study were organized in two blocks. In the first, the processes of participation lived in the park were described, being divided in three moments: the first discusses the historical constitution of the park as a space that dialogues with different notions of participation and democracy; the second discusses the current organization of the space, established by social groups characterized by different symbolic capitals, which are important for the correlations of power; the third moment discusses the management of the park in the relation between association and city management, dialoguing with notions such as managerial organization and bureaucratic management. On the second chapter, it was sought – from the theories of ritual – to interpret the ways people keep the politics and participation in park activities. It describes the maintenance fro a ritual system that reinforces the ethos and world view of the participants. These rituals produce the logic of representation of the groups; of legitimation; of solidarity; and of remodeling the perceptions of political reality. This chapter describes three kinds of rituals: commensality rituals, rituals that take place on the body practices, and rituals shown in reunions. Finally the thesis concludes that the current stage of the historic model of recreational and leisure policies, when compared to other policies promoted by the federal government, has qualifying characteristics; processes such as recognition and qualification of teachers, salary, work structure and decentralized pedagogical proposition, even considering its elevated operational cost. Another conclusion is that the singular appropriation of many changes on city politics allowed a community learning that provides people with advances regarding political representativeness. Complementarily, these learnings are object of maintenance rituals. / El presente estudio discute el proceso de implementación y de gestión de políticas públicas de deporte y ocio en el Parque Ararigbóia en Porto Alegre-RS bajo la perspectiva de la participación de la comunidad en este proceso. El objetivo del estudio es comprender como se da y se mantiene la participación de la comunidad en la gestión de las políticas públicas del deporte y ocio desarrolladas en el Parque Ararigbóia en Porto Alegre-RS. Se utilizó como referencial teórico metodológico los debates de la antropología política y de la antropología de la religión. Además de eso fué realizada una etnografía la cual tubo un trabajo de campo de aproximadamente dos años y que contó con registros pautados por diarios de campo y entrevistas semi estruturadas. Como resultados del estudio, el trabajo fué organizado en dos grandes blocos, donde en el primero se buscó describir los procesos de participación vivenciados en el parque: este se dividió en tres momentos. El primero discute la constitución histórica del parque mientras espacio dialogando con las diferentes nociones de participación y de democracia. En el segundo se discute la actual organización de los espacios por grupos sociales organizados al cual se evidencia capitales simbólicos importantes para la correlación de poder. En el tercero, se discute la gestión del parque en la relación entre asociación y coordinación del parque, dialogando con nociones como gestión gerencial y burocrática. En el segundo capítulo se procuró apartir de las teorías de rituales interpretar del punto de vista simbólico, cómo las personas mantienen la política y la participación en actividad en el parque. Se concluye que existe un sistema ritual que refuerza ethos y visiones del mundo constituyendo entre los participantes el poder de representar grupos políticos; de fornecer legitimidad; de construir solidariedad; y de modelar las percepciones de la realidad política. Este capítulo describe tres tipos de rituales: de comensalidad en las prácticas corporales, y en reuniones. Por fin, la tesis concluye que el actual momento del modelo historico de políticas de recreación y ocio, mientras comparado a otras políticas promovidas por el gobierno federal, es bastante cualificado mismo llevando en cuenta su costo operacional más elevado. Otra conclusión es de que la apropriación singular de varios cambios en la política de la ciudad oportunizaron un aprendizaje comunitaria que proporciona a las personas envolvidas avanzos en función de la representatividad política. Complementarmente, estas aprendizajes son objeto de los rituales de mantenimiento.
16

Digitala knuffar: den osynliga handen vid online handel : En fallstudie av ett ledande detaljhandelsföretag inom sport- och livsstilsmodesegmentet / Digitala knuffar: the invisible hand in online retail : A case study of a leading reatil company within the sports and leisure fashion segment

Lundgren, Tintin January 2023 (has links)
Som resultat av globalisering och teknologisk utveckling genomför människor flera beslut i sina privata och professionella liv från digitala enheter. Beslutsfattningen varierar från informationsinhämtning, underhållning och framför allt näthandel. Användandet av digitala miljöer för detaljhandeln ökade under Covid-19 pandemin, och en ledande marknad var sport- och livsstilsmodesegmentet. Däremot har digitaliseringsvågens tillgång inneburit ett informationsöverflöd, som ofta överskrider individers bearbetningsförmåga. Utfallet är felaktiga eller närmare bestämt dåliga beslut utifrån snabba och impulsiva beslut utifrån heuristiska och underliggande fördomar. Som svar försöker organisationer implementera knuffar i sina digitala kanaler för att vägleda individer till bättre beslutsfattning. Tidigare forskning gällande knuffar har analyserat traditionell handel, användarupplevelse och design av digitala knuffar, däremot finns det begränsad forskning om detaljhandelsföretag med digitala handelskanaler och plattformar inom det alltmer viktigare segmentet för sport- och livsstilsmode. För detaljhandelsföretag med digitala teknikkanaler kan det vara svårt att identifiera lämpliga knuff-tekniker och ofta står verksamheterna inför en tids- och resurskrävande arbetsprocess, med risk för negativ påverkan av kundupplevelsen och eventuellt förlorade försäljningsintäkter. Denna studie syftar till att öka förståelsen om hur digitala knuffar kan appliceras och används av detaljhandelsföretag med digitala teknikkanaler inom sport- och livsstilsmodesegmentet. Detta uppnås genom att besvara forskningsfrågorna: Hur kan detaljhandelsföretag inom sport- och livsstilsmodesegmentet gynnas av digitala knuffar utifrån interna företagsfördelar? Och vilka knuff-tekniker kan tillämpas av detaljhandelsföretag inom sport- och livsstilsmodesegmentet för sina digitala handelskanaler? För att kunna uppnå forskningsarbetets syfte och svara på forskningsfrågorna applicerades en kvalitativ enfallsstudiedesign hos ett ledande detaljhandelsföretag, inom sport- och livsstilsmodesegmentet, med digitala teknikkanaler. Datainsamling skedde genom semi-strukturerade intervjuer samt analys av publika dokument, rapporter och pressmeddelanden som fallföretaget har publicerat. Studien redogör hur detaljhandelsföretag inom sport- och livsstilsmodesegmentet kan gynnas av digitala knuffar utifrån interna företagsfördelar då knuff-arbetet möjliggör bättre förståelse av detaljhandelsföretagets målsättning och konsumenternas livsstil och behov, effektivare resursanvändning, utveckling av digitala förmågor som möjliggör medarbetarnas arbete, och till en intern arbetskultur som utgår från företagsmålen för att skapa en miljö där samarbete och en lärande organisation står i fokus. Vidare redovisas fallföretaget arbete med knuff-strategierna känsla av brådska och multiplattformsaktivitet, och presenterar exempel på hur applicering av knuff-tekniker såsom förenkla och inrama information, använda och påverka sociala normer, och förändringar av handelsmiljön kan planeras, implementeras och integreras i ett detaljhandelsföretags verksamhetsaktiviteter. / As a result of globalization and technological development, people make many decisions in their private and professional lives from digital devices. The decision making varies from gathering information, entertainment, and online shopping. The degree of use of digital environments within the retail industry increased during the Covid-19 pandemic, where a leading market was the sports and leisure fashion segment. However, the digitalization wave has led to an abundance of information which often surpasses the individual's ability to process, resulting in wrong or simply put bad decision making which is quick and impulsive, and based on heuristic and underlying prejudices. To respond, companies implement nudges to help guide consumers in their digital channels. Previous research regarding nudging has focused on nudging in traditional retail, as well as the user experience and design of digital nudges. Yet there is limited research on retail companies with digital channels within the increasingly important segment of sports and leisure fashion. For many retail companies with digital channels, it is difficult to identify which nudging techniques are appropriate. In many cases, retail companies are faced with work which is consuming both time and resources, and with the risk of negatively impacting the consumer experience and possible loss of revenue. This research aims to increase the understanding of how digital nudges can be applied and used by retail companies with digital channels in the sports and leisure fashion segment. This by answering the research questions: How can retail companies in the sports and lifestyle fashion segment benefit from digital nudging based on internal company benefits? And what nudging techniques can retail companies in the sports and lifestyle fashion segment apply to their digital channels? To achieve the study’s purpose and answer the research questions, a single-case case study design was conducted at a leading retail company within the sports and leisure fashion segment, with digital channels. Data collection materialized through semi-structured interviews and analysis of public documents, reports, press statements released by the case company. The study showcases how retail companies within the sports and leisure fashion segment can benefit from digital nudges and attain internal company benefits as the nudging work enhances understanding of the company's objectives and the consumers' lifestyles and needs, enables resource efficiency, development of digital capabilities which enables the employees, and contribute to improved internal work culture which is based on the company’s objectives, where collaboration and a learning organization are at center stage. Furthermore, the study showcases how the case company works with the nudging strategies sense of urgency and multiplatform activity, and presents examples on how nudging techniques as simplification and framing of information, use of social norms and changes to the retail environment can be planned, implemented and integrated in a retail company’s activities.
17

A formação dos educadores sociais de esporte e lazer no Programa Esporte e Lazer da Cidade (PELC) em Porto Alegre

Tondin, Gilmar January 2011 (has links)
Esta dissertação trata da formação dos Educadores Sociais de Esporte e Lazer do Programa Esporte e Lazer da Cidade (PELC) ocorrido em Porto Alegre. Este programa constitui-se em uma ação da política pública de esporte e lazer do governo federal. O estudo buscou compreender os impactos e significados atribuídos às formações por estes educadores que atuam em comunidades localizadas nas periferias da cidade. Procurou-se identificar em que medida as formações contribuíram para a prática pedagógica do educador social de esporte e lazer. A partir destas premissas formulou-se o seguinte problema de pesquisa: De que modo os Educadores Sociais de Esporte e Lazer relacionam a formação do Programa Esporte e Lazer da Cidade e a prática pedagógica que realizam nas comunidades? Quais os limites e potencialidades dessa relação? Foi utilizado como instrumentos de coleta de informações no trabalho de campo a entrevista semiestruturada, o diário de campo e a análise documental. A partir da análise das informações construíram-se as seguintes categorias: a formação no programa esporte e lazer da cidade; o lazer e o esporte no programa esporte e lazer da cidade; a prática pedagógica; a comunidade; e, a gestão local do programa. Na sequência discutem-se as categorias a partir das falas tanto do grupo dos educadores sociais do programa, como o dos gestores e formadores, contemplando esses distintos olhares. Foi possível identificar consenso entre os grupos, como o curto período de duração do programa, considerado insuficiente para a consolidação desta política pública. Também foi possível perceber discordâncias entre os grupos. O tempo do gestor e o tempo do educador para respostas e anseios da formação são distintos. Enquanto um procura elementos para a reflexão, o outro deseja sugestões para auxiliá-lo na ação. Para o grupo de educadores, as metodologias para desenvolver o trabalho no seu dia a dia tem mais significado que as discussões conceituais e teóricas. O sistema de formação e o trabalho junto às comunidades foram considerados elementos de destaque no programa. Os fatores de mobilização para o envolvimento dos educadores no programa esporte e lazer da cidade foram: a possibilidade de novas aprendizagens; adquirir experiências por estarem em início de carreira profissional; e, o interesse em se envolver em trabalhos sociais. Este estudo permitiu identificar a necessidade de estruturar uma formação diferenciada daquela em ambiente escolar para o educador social de esporte e lazer. Considerase importante compreender que este sujeito atua em espaços físicos ressignificados para a prática do lazer e em um ambiente educativo não escolar, mas nem por isso distanciado de um processo de desenvolvimento de cidadania dos sujeitos. / This dissertation deals with the training of social educators of sport and leisure program for sport and leisure of the city occurred in Porto Alegre. This program is a public policy action on sport and leisure of the federal Government. The study sought to understand the impacts and meanings assigned to these educators who work in communities located in the outskirts of the city. I have tried to identify to what extent the training contributed to the pedagogical practice of social educator of sport and leisure. From these assumptions I made the following: search problem As Social educators of sport and leisure related training PELC and the pedagogical practice that perform in communities? What are the limits and potential of this relationship? Used as information-gathering instruments in the field work interview semiestruturada, the field journal and documentary analysis. From the analysis of information construct the following categories: training in sport and leisure of the city; Leisure and sport in sport and leisure of the city; the pedagogical practice; the community; and, the local management of the program. Present and discuss the categories from the speeches of both the Group of social educators, such as the program managers and trainers, contemplating these distinct looks. Unable to identify consensus among groups, such as the short duration of the program, considered insufficient for the consolidation of this public policy. It was also possible to realize dichotomies between the groups. The Manager's time and the time of the educator to responses and yearnings of formation are distinct. While a search elements for reflection in the other want suggestions to assist you in action. For the Group of educators, methodologies to develop the work in their day to day has more meaning as conceptual and theoretical discussions. The system of training and work communities were considered prominent elements in the program. The factors of mobilization for the involvement of educators in sport and leisure of the city were: the possibility of new apprenticeships; acquire experiences by being in early professional career; and, the interest in getting involved in social work. This study identified the need to structure a differentiated formation from those in the school environment for the social educator of sport and leisure. It is necessary to consider this subject plays in physical spaces to practice ressignificados and leisure in an educational environment not at school, but not so distanced from the development process of citizenship of the subject. / Esta tesis se ocupa de la formación de educadores sociales del deporte y programa de ocio, deporte y ocio de la ciudad se produjo en Porto Alegre. Este programa es una acción de política pública sobre el deporte y ocio del Gobierno federal. El estudio trató de entender el impacto y la entiende estos educadores que trabajan en comunidades ubicadas en las afueras de la ciudad. He intentado identificar en qué medida la formación ha contribuido a la práctica pedagógica de la educadora social del deporte y ocio. ¿Desde estos supuestos hice los siguientes: buscar los educadores como Social problema del deporte y ocio relacionadas con la formación PELC y la práctica pedagógica que realizan en las comunidades? ¿Cuáles son los límites y el potencial de esta relación? Utilizados como instrumentos de recopilación de información en el trabajo de campo entrevista semiestruturada, el diario de campo y análisis documental. El análisis de información de construir las siguientes categorías: capacitación en deporte y ocio de la ciudad; Ocio y el deporte en el deporte y ocio de la ciudad; la práctica pedagógica; la comunidad; y la gestión local del programa. Presentar y discutir las categorías de los discursos del grupo de los educadores sociales, tales como los entrenadores, contemplando estas distintas miradas y los directores de programa. No se ha podido identificar un consenso entre los grupos, como la corta duración del programa, considerado insuficiente para la consolidación de esta política pública. También fue posible realizar dicotomías entre los grupos. Tiempo del administrador y el tiempo del educador respuestas y anhelos de formación son distintos. Mientras un elementos de búsqueda para la reflexión en el otro quieren sugerencias que le ayudarán a la acción. El grupo de educadores, metodologías para desarrollar el trabajo en su día a día tiene más significado como debates conceptuales y teóricos. El sistema de formación y las comunidades de trabajo se consideraron elementos destacados en el programa. Los factores de movilización para la participación de educadores en el deporte y ocio de la ciudad fueron: la posibilidad de nuevos aprendizajes; adquirir experiencias por estar en carrera profesional; y el interés en involucrarse en el trabajo social. Este estudio identificó la necesidad de estructurar una formación diferenciada de aquellas en el entorno escolar para el educador social del deporte y ocio. Es necesario tener en cuenta que este asunto juega en espacios físicos para prácticas ressignificados y ocio en un entorno educativo no en la escuela, pero no tan distanciada desde el proceso de desarrollo de la ciudadanía sobre el tema.
18

A formação dos educadores sociais de esporte e lazer no Programa Esporte e Lazer da Cidade (PELC) em Porto Alegre

Tondin, Gilmar January 2011 (has links)
Esta dissertação trata da formação dos Educadores Sociais de Esporte e Lazer do Programa Esporte e Lazer da Cidade (PELC) ocorrido em Porto Alegre. Este programa constitui-se em uma ação da política pública de esporte e lazer do governo federal. O estudo buscou compreender os impactos e significados atribuídos às formações por estes educadores que atuam em comunidades localizadas nas periferias da cidade. Procurou-se identificar em que medida as formações contribuíram para a prática pedagógica do educador social de esporte e lazer. A partir destas premissas formulou-se o seguinte problema de pesquisa: De que modo os Educadores Sociais de Esporte e Lazer relacionam a formação do Programa Esporte e Lazer da Cidade e a prática pedagógica que realizam nas comunidades? Quais os limites e potencialidades dessa relação? Foi utilizado como instrumentos de coleta de informações no trabalho de campo a entrevista semiestruturada, o diário de campo e a análise documental. A partir da análise das informações construíram-se as seguintes categorias: a formação no programa esporte e lazer da cidade; o lazer e o esporte no programa esporte e lazer da cidade; a prática pedagógica; a comunidade; e, a gestão local do programa. Na sequência discutem-se as categorias a partir das falas tanto do grupo dos educadores sociais do programa, como o dos gestores e formadores, contemplando esses distintos olhares. Foi possível identificar consenso entre os grupos, como o curto período de duração do programa, considerado insuficiente para a consolidação desta política pública. Também foi possível perceber discordâncias entre os grupos. O tempo do gestor e o tempo do educador para respostas e anseios da formação são distintos. Enquanto um procura elementos para a reflexão, o outro deseja sugestões para auxiliá-lo na ação. Para o grupo de educadores, as metodologias para desenvolver o trabalho no seu dia a dia tem mais significado que as discussões conceituais e teóricas. O sistema de formação e o trabalho junto às comunidades foram considerados elementos de destaque no programa. Os fatores de mobilização para o envolvimento dos educadores no programa esporte e lazer da cidade foram: a possibilidade de novas aprendizagens; adquirir experiências por estarem em início de carreira profissional; e, o interesse em se envolver em trabalhos sociais. Este estudo permitiu identificar a necessidade de estruturar uma formação diferenciada daquela em ambiente escolar para o educador social de esporte e lazer. Considerase importante compreender que este sujeito atua em espaços físicos ressignificados para a prática do lazer e em um ambiente educativo não escolar, mas nem por isso distanciado de um processo de desenvolvimento de cidadania dos sujeitos. / This dissertation deals with the training of social educators of sport and leisure program for sport and leisure of the city occurred in Porto Alegre. This program is a public policy action on sport and leisure of the federal Government. The study sought to understand the impacts and meanings assigned to these educators who work in communities located in the outskirts of the city. I have tried to identify to what extent the training contributed to the pedagogical practice of social educator of sport and leisure. From these assumptions I made the following: search problem As Social educators of sport and leisure related training PELC and the pedagogical practice that perform in communities? What are the limits and potential of this relationship? Used as information-gathering instruments in the field work interview semiestruturada, the field journal and documentary analysis. From the analysis of information construct the following categories: training in sport and leisure of the city; Leisure and sport in sport and leisure of the city; the pedagogical practice; the community; and, the local management of the program. Present and discuss the categories from the speeches of both the Group of social educators, such as the program managers and trainers, contemplating these distinct looks. Unable to identify consensus among groups, such as the short duration of the program, considered insufficient for the consolidation of this public policy. It was also possible to realize dichotomies between the groups. The Manager's time and the time of the educator to responses and yearnings of formation are distinct. While a search elements for reflection in the other want suggestions to assist you in action. For the Group of educators, methodologies to develop the work in their day to day has more meaning as conceptual and theoretical discussions. The system of training and work communities were considered prominent elements in the program. The factors of mobilization for the involvement of educators in sport and leisure of the city were: the possibility of new apprenticeships; acquire experiences by being in early professional career; and, the interest in getting involved in social work. This study identified the need to structure a differentiated formation from those in the school environment for the social educator of sport and leisure. It is necessary to consider this subject plays in physical spaces to practice ressignificados and leisure in an educational environment not at school, but not so distanced from the development process of citizenship of the subject. / Esta tesis se ocupa de la formación de educadores sociales del deporte y programa de ocio, deporte y ocio de la ciudad se produjo en Porto Alegre. Este programa es una acción de política pública sobre el deporte y ocio del Gobierno federal. El estudio trató de entender el impacto y la entiende estos educadores que trabajan en comunidades ubicadas en las afueras de la ciudad. He intentado identificar en qué medida la formación ha contribuido a la práctica pedagógica de la educadora social del deporte y ocio. ¿Desde estos supuestos hice los siguientes: buscar los educadores como Social problema del deporte y ocio relacionadas con la formación PELC y la práctica pedagógica que realizan en las comunidades? ¿Cuáles son los límites y el potencial de esta relación? Utilizados como instrumentos de recopilación de información en el trabajo de campo entrevista semiestruturada, el diario de campo y análisis documental. El análisis de información de construir las siguientes categorías: capacitación en deporte y ocio de la ciudad; Ocio y el deporte en el deporte y ocio de la ciudad; la práctica pedagógica; la comunidad; y la gestión local del programa. Presentar y discutir las categorías de los discursos del grupo de los educadores sociales, tales como los entrenadores, contemplando estas distintas miradas y los directores de programa. No se ha podido identificar un consenso entre los grupos, como la corta duración del programa, considerado insuficiente para la consolidación de esta política pública. También fue posible realizar dicotomías entre los grupos. Tiempo del administrador y el tiempo del educador respuestas y anhelos de formación son distintos. Mientras un elementos de búsqueda para la reflexión en el otro quieren sugerencias que le ayudarán a la acción. El grupo de educadores, metodologías para desarrollar el trabajo en su día a día tiene más significado como debates conceptuales y teóricos. El sistema de formación y las comunidades de trabajo se consideraron elementos destacados en el programa. Los factores de movilización para la participación de educadores en el deporte y ocio de la ciudad fueron: la posibilidad de nuevos aprendizajes; adquirir experiencias por estar en carrera profesional; y el interés en involucrarse en el trabajo social. Este estudio identificó la necesidad de estructurar una formación diferenciada de aquellas en el entorno escolar para el educador social del deporte y ocio. Es necesario tener en cuenta que este asunto juega en espacios físicos para prácticas ressignificados y ocio en un entorno educativo no en la escuela, pero no tan distanciada desde el proceso de desarrollo de la ciudadanía sobre el tema.
19

A formação dos educadores sociais de esporte e lazer no Programa Esporte e Lazer da Cidade (PELC) em Porto Alegre

Tondin, Gilmar January 2011 (has links)
Esta dissertação trata da formação dos Educadores Sociais de Esporte e Lazer do Programa Esporte e Lazer da Cidade (PELC) ocorrido em Porto Alegre. Este programa constitui-se em uma ação da política pública de esporte e lazer do governo federal. O estudo buscou compreender os impactos e significados atribuídos às formações por estes educadores que atuam em comunidades localizadas nas periferias da cidade. Procurou-se identificar em que medida as formações contribuíram para a prática pedagógica do educador social de esporte e lazer. A partir destas premissas formulou-se o seguinte problema de pesquisa: De que modo os Educadores Sociais de Esporte e Lazer relacionam a formação do Programa Esporte e Lazer da Cidade e a prática pedagógica que realizam nas comunidades? Quais os limites e potencialidades dessa relação? Foi utilizado como instrumentos de coleta de informações no trabalho de campo a entrevista semiestruturada, o diário de campo e a análise documental. A partir da análise das informações construíram-se as seguintes categorias: a formação no programa esporte e lazer da cidade; o lazer e o esporte no programa esporte e lazer da cidade; a prática pedagógica; a comunidade; e, a gestão local do programa. Na sequência discutem-se as categorias a partir das falas tanto do grupo dos educadores sociais do programa, como o dos gestores e formadores, contemplando esses distintos olhares. Foi possível identificar consenso entre os grupos, como o curto período de duração do programa, considerado insuficiente para a consolidação desta política pública. Também foi possível perceber discordâncias entre os grupos. O tempo do gestor e o tempo do educador para respostas e anseios da formação são distintos. Enquanto um procura elementos para a reflexão, o outro deseja sugestões para auxiliá-lo na ação. Para o grupo de educadores, as metodologias para desenvolver o trabalho no seu dia a dia tem mais significado que as discussões conceituais e teóricas. O sistema de formação e o trabalho junto às comunidades foram considerados elementos de destaque no programa. Os fatores de mobilização para o envolvimento dos educadores no programa esporte e lazer da cidade foram: a possibilidade de novas aprendizagens; adquirir experiências por estarem em início de carreira profissional; e, o interesse em se envolver em trabalhos sociais. Este estudo permitiu identificar a necessidade de estruturar uma formação diferenciada daquela em ambiente escolar para o educador social de esporte e lazer. Considerase importante compreender que este sujeito atua em espaços físicos ressignificados para a prática do lazer e em um ambiente educativo não escolar, mas nem por isso distanciado de um processo de desenvolvimento de cidadania dos sujeitos. / This dissertation deals with the training of social educators of sport and leisure program for sport and leisure of the city occurred in Porto Alegre. This program is a public policy action on sport and leisure of the federal Government. The study sought to understand the impacts and meanings assigned to these educators who work in communities located in the outskirts of the city. I have tried to identify to what extent the training contributed to the pedagogical practice of social educator of sport and leisure. From these assumptions I made the following: search problem As Social educators of sport and leisure related training PELC and the pedagogical practice that perform in communities? What are the limits and potential of this relationship? Used as information-gathering instruments in the field work interview semiestruturada, the field journal and documentary analysis. From the analysis of information construct the following categories: training in sport and leisure of the city; Leisure and sport in sport and leisure of the city; the pedagogical practice; the community; and, the local management of the program. Present and discuss the categories from the speeches of both the Group of social educators, such as the program managers and trainers, contemplating these distinct looks. Unable to identify consensus among groups, such as the short duration of the program, considered insufficient for the consolidation of this public policy. It was also possible to realize dichotomies between the groups. The Manager's time and the time of the educator to responses and yearnings of formation are distinct. While a search elements for reflection in the other want suggestions to assist you in action. For the Group of educators, methodologies to develop the work in their day to day has more meaning as conceptual and theoretical discussions. The system of training and work communities were considered prominent elements in the program. The factors of mobilization for the involvement of educators in sport and leisure of the city were: the possibility of new apprenticeships; acquire experiences by being in early professional career; and, the interest in getting involved in social work. This study identified the need to structure a differentiated formation from those in the school environment for the social educator of sport and leisure. It is necessary to consider this subject plays in physical spaces to practice ressignificados and leisure in an educational environment not at school, but not so distanced from the development process of citizenship of the subject. / Esta tesis se ocupa de la formación de educadores sociales del deporte y programa de ocio, deporte y ocio de la ciudad se produjo en Porto Alegre. Este programa es una acción de política pública sobre el deporte y ocio del Gobierno federal. El estudio trató de entender el impacto y la entiende estos educadores que trabajan en comunidades ubicadas en las afueras de la ciudad. He intentado identificar en qué medida la formación ha contribuido a la práctica pedagógica de la educadora social del deporte y ocio. ¿Desde estos supuestos hice los siguientes: buscar los educadores como Social problema del deporte y ocio relacionadas con la formación PELC y la práctica pedagógica que realizan en las comunidades? ¿Cuáles son los límites y el potencial de esta relación? Utilizados como instrumentos de recopilación de información en el trabajo de campo entrevista semiestruturada, el diario de campo y análisis documental. El análisis de información de construir las siguientes categorías: capacitación en deporte y ocio de la ciudad; Ocio y el deporte en el deporte y ocio de la ciudad; la práctica pedagógica; la comunidad; y la gestión local del programa. Presentar y discutir las categorías de los discursos del grupo de los educadores sociales, tales como los entrenadores, contemplando estas distintas miradas y los directores de programa. No se ha podido identificar un consenso entre los grupos, como la corta duración del programa, considerado insuficiente para la consolidación de esta política pública. También fue posible realizar dicotomías entre los grupos. Tiempo del administrador y el tiempo del educador respuestas y anhelos de formación son distintos. Mientras un elementos de búsqueda para la reflexión en el otro quieren sugerencias que le ayudarán a la acción. El grupo de educadores, metodologías para desarrollar el trabajo en su día a día tiene más significado como debates conceptuales y teóricos. El sistema de formación y las comunidades de trabajo se consideraron elementos destacados en el programa. Los factores de movilización para la participación de educadores en el deporte y ocio de la ciudad fueron: la posibilidad de nuevos aprendizajes; adquirir experiencias por estar en carrera profesional; y el interés en involucrarse en el trabajo social. Este estudio identificó la necesidad de estructurar una formación diferenciada de aquellas en el entorno escolar para el educador social del deporte y ocio. Es necesario tener en cuenta que este asunto juega en espacios físicos para prácticas ressignificados y ocio en un entorno educativo no en la escuela, pero no tan distanciada desde el proceso de desarrollo de la ciudadanía sobre el tema.

Page generated in 0.2325 seconds