Κύριος σκοπός τη παρούσης μελέτης ήταν η εκτίμηση της επίδρασης της οξείας και χρόνιας εντατικής άσκησης και του χρόνιου αρνητικού ενεργειακού ισοζυγίου στα επίπεδα αντιπονεκτίνης, ρεζιστίνης και βισφατίνης. Επιπλέον, μελετήθηκε η συσχέτιση των επιπέδων των ανωτέρω λιποκινών με τα επίπεδα κορτιζόλης και ινσουλίνης, καθώς και με τις παραμέτρους έντασης της άσκησης. Ως μοντέλο ενεργειακής και μεταβολικής ομοιοστασίας χρησιμοποιήθηκαν αθλήτριες Ρυθμικής Γυμναστικής (RGs) υψηλού επιπέδου πρωταθλητισμού, Οι RGs υποβάλλονται σε χρόνια έντονη ψυχολογική και σωματική καταπόνηση, ενώ, στην προσπάθεια για επίτευξη και διατήρηση λεπτού σωματότυπου, υιοθετούν αυστηρές διαιτητικές συνήθειες και χρόνιο αρνητικό ενεργειακό ισοζύγιο. Υλικό και Μέθοδοι Η αδυναμία συλλογής δειγμάτων αίματος από αθλητές κορυφαίου επιπέδου πρωταθλητισμού επέβαλε τη συλλογή και επεξεργασία σιέλου για την πραγματοποίηση των ορμονικών προσδιορισμών. Ως εκ τούτου, προτού ξεκινήσει η υλοποίηση του πρωτοκόλλου της μελέτης (διαμόρφωση πληθυσμού και συλλογή δειγμάτων), σχεδιάστηκε και εκπονήθηκε μια μελέτη με σκοπό την ανίχνευση και τη μέτρηση των συγκεντρώσεών των λιποκινών αντιπονεκτίνη, βισφατίνη και ρεζιστίνη στο σίελο και τη συσχέτιση των συγκεντρώσεων τους στο σίελο με τις αντίστοιχες συγκεντρώσεις στο αίμα. Προσδιορισμός των συγκεντρώσεων λιποκινών στο σίελο Τα επίπεδα των λιποκινών αντιπονεκτίνη, ρεζιστίνη και βισφατίνη προσδιορίσθηκαν στο σάλιο και τον ορρό 50 υγιών άτομα (33 γυναίκες και 17 άνδρες), με ταυτόχρονη μέτρηση των ανθρωπομετρικών χαρακτηριστικών (ύψος και βάρος σώματος, υπολογισμός ΒΜΙ, ποσοστό λιπώδους μάζας) . Η επίδραση της άσκησης και του αρνητικού ενεργειακού ισοζυγίου στην ορμονική ομοιοστασία του λιπώδους ιστού Στη μελέτη συμπεριελήφθησαν 51 RGs υψηλού επιπέδου από 8 Ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες συμμετείχαν στη διοργάνωση «Κύπελλο Καλαμάτας 2010» τον Απρίλιο του 2010 στην Καλαμάτα. Επίσης, η μελέτη συμπεριέλαβε 27 υγιείς γυναίκες, μη αθλήτριες και χωρίς σημαντική διαφορά ως προς την ηλικία σε σύγκριση με τον πληθυσμό των αθλητριών (matched for age) ως πληθυσμό ελέγχου (μάρτυρες). Το πρωτόκολλο της μελέτης περιελάμβανε μη επεμβατικές κλινικές και εργαστηριακές εξετάσεις, καθώς και τη συμπλήρωση ενός ερωτηματολογίου. Ειδικότερα, προσδιορίσθηκαν τα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά αθλητριών και πληθυσμού ελέγχου, οι αθλήτριες συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο που αφορούσε σε στοιχεία γυναικολογικού και αθλητικού ιστορικού, ενώ συλλέχθηκαν δείγματα σιέλου από τις αθλήτριες και τις μάρτυρες. Οι ορμονικοί προσδιορισμοί στο σίελο αφορούσαν σε μετρήσεις επιπέδων ρεζιστίνης, βισφατίνης, αντιπονεκτίνης, κορτιζόλης και ινσουλίνης σε κατάσταση ηρεμίας και μετά από άσκηση. Αποτελέσματα Προσδιορισμός των συγκεντρώσεων λιποκινών στο σίελο Οι λιποκίνες ρεζιστίνη και αντιπονεκτίνη ανιχνεύονται στο σίελο του ανθρώπου και τα επίπεδά τους συσχετίζονται με τα αντίστοιχα επίπεδα στον ορρό (r=0.441, p=0.003 και r=0.347, p=0.019 αντίστοιχα). Αντίθετα, η λιποκίνη βισφατίνη ανιχνεύεται στο σίελο του ανθρώπου, όμως τα επίπεδά της δε συσχετίζονται με τα αντίστοιχα επίπεδα στον ορρό (r=-0.128, p=0.4431). Η επίδραση της άσκησης και του αρνητικού ενεργειακού ισοζυγίου στην ορμονική ομοιοστασία του λιπώδους ιστού Παρατηρήθηκαν μειωμένα επίπεδα αντιπονεκτίνης (p<0.001) και αυξημένα επίπεδα βισφατίνης (p<0.05) στο σάλιο RGs, ενώ δεν παρατηρήθηκαν διαφορές στα επίπεδα ινσουλίνης, κορτιζόλης και ρεζιστίνης στο σάλιο μεταξύ αθλητριών και πληθυσμού ελέγχου. Στις RGs κορυφαίου επιπέδου η επίδραση της μικρής διάρκειας, έντονης αναερόβιας άσκησης του επίσημου αγώνα οδήγησε σε αύξηση των επιπέδων ινσουλίνης (p<0.001), μείωση των επιπέδων αντιπονεκτίνης και βισφατίνης (p<0.001και p<0.05 αντίστοιχα) και καμιά μεταβολή στα επίπεδα κορτιζόλης και ρεζιστίνης στο σάλιο. Επίσης, καταγράφηκε απουσία διημερήσιας διακύμανσης της κορτιζόλης. Τέλος, τα επίπεδα αντιπονεκτίνης ηρεμίας παρουσίασαν σημαντική συσχέτιση με τις παραμέτρους έντασης της άσκησης. Συμπεράσματα Προσδιορισμός των συγκεντρώσεων λιποκινών στο σίελο Οι λιποκίνες ρεζιστίνη, αντιπονεκτίνη και βισφατίνη ανιχνεύονται στο σίελο του ανθρώπου. Όμως, τα ορμονικά επίπεδα στο σίελο συσχετίζονται με τα αντίστοιχα επίπεδα στον ορρό μόνο για τη ρεζιστίνη και την αντιπονεκτίνη. Η επίδραση της άσκησης και του αρνητικού ενεργειακού ισοζυγίου στην ορμονική ομοιοστασία του λιπώδους ιστού Σε RGs κορυφαίου επιπέδου η χρόνια εντατική άσκηση και το χρόνιο αρνητικό ενεργειακό ισοζύγιο αυξάνουν τα επίπεδα αντιπονεκτίνης και μειώνουν τα επίπεδα βισφατίνης στο σάλιο, ενώ η μικρής διάρκειας, έντονη αναερόβια άσκηση καταστέλλει τα επίπεδα τόσο της αντιπονεκτίνης, όσο και της βισφατίνης στο σάλιο. Επιπλέον, τα επίπεδα αντιπονεκτίνης στο σίελο συσχετίζονται με τη συνήθη ένταση της άσκησης, αντανακλώντας, μάλλον, την επιδείνωση του ενεργειακού ισοζυγίου παρά την κλιμάκωση της έντασης της άσκησης καθαυτής, υποδεικνύοντας έναν πιθανός ρόλο των συγκεντρώσεων αντιπονεκτίνης στο σάλιο στην εκτίμηση της επιδείνωσης του ενεργειακού ισοζυγίου, με ενδεχόμενη χρησιμότητα στην κλινική έρευνα και την ιατρική της άσκησης. / Exercise represents a physical stress challenging homeostasis, disturbing the energy balance and leading to adaptive changes in central and peripheral regulatory mechanisms. The aim of the present study was to evaluate the effect of negative energy balance, acute and chronic exercise on adiponectin, resistin and visfatin levels, their interaction with salivary cortisol and insulin levels and the relationship of the specific adipokines with training frequency and intensity. Elite Rhythmic Gymnasts (RGs) were used as a model of energy homeostasis and metabolism. Elite RGs begin exercise at an early age, undergo physical and psychological stress and adopt negative energy balance to retain a lean physique. The main problem in studying hormonal responses in elite athletes on the field of competition lies on the difficulty in obtaining blood samples. The determination of salivary hormone levels provides a convenient, non-invasive and stress-free alternative to blood analysis. As part of the study design, we invested interest in introducing the methodology for detecting and measuring adipokine levels in saliva and evaluating their association with relative serum levels. Materials and Methods Detection and measurement of adipokine levels in human saliva Resistin, visfatin and adiponectin levels were measured in serum and saliva of 50 healthy adult volunteers (17 male and 33 female) using commercial enzyme immunoassay kits for plasma with minor modifications. The influence of acute and chronic intensive physical training and negative energy balance on salivary adipokine levels in elite RGs The study included 51(fifty one) elite female athletes of RG from 8 European countries, participating in the top level tournament of “Kalamata 2010 Rhythmic Gymnastics World Cup” in Kalamata, Greece on April 2010. 24 (twenty four) healthy pubertal girls not engaged in strenuous sports activities were used as controls. The study protocol included noninvasive clinical and laboratory investigations as well as the completion of a questionnaire. The athletes completed a questionnaire including personal data (age of training onset, usual weekly training intensity and number of participations in international championships per year). Baseline and post exercise salivary cortisol, insulin, adiponectin, resistin and visfatin levels were measured. Results Detection and measurement of adipokine levels in human saliva The present study documented the determination of resistin and adiponectin levels in saliva and the significant correlation of salivary with their respective serum levels (r=0.441, p<0.01 and r=0.347, p<0.05, respectively). Moreover, the identification of visfatin in saliva was achieved, but no significant correlation with serum visfatin levels was observed. The influence of acute and chronic intensive physical training and negative energy balance on salivary adipokine levels in elite RGs At baseline, a significant inverse correlation was documented between salivary insulin and adiponectin levels (r=-0.316, p<0.05), after controlling for the effect of age and BMI. Salivary adiponectin levels were higher (p<0.001) and visfatin lower (p<0.05) in RG’s compared with controls, while no significant changes were observed regarding salivary cortisol, insulin and resistin levels. In elite RG’s short term intensive anaerobic exercise led to increased salivary insulin levels (p<0.001), reduced salivary adiponectin (p<0.001) and visfatin levels (p<0.05) and no changes in salivary resistin levels. Moreover, diurnal variation of salivary cortisol was lost. In addition, salivary adiponectin levels are associated with the intensity of training. Conclusions Detection and measurement of adipokine levels in human saliva The adipokines resistin, visfatin and adiponectin can be detected in human saliva. However, significant correlation between salivary and their relative serum levels are documented only for resistin and visfatin, but not for visfatin. The influence of acute and chronic intensive physical training and negative energy balance on salivary adipokine levels in elite RGs. Chronic intensive physical training and negative energy balance up-regulate salivary adiponectin and down-regulate salivary visfatin levels, while acute glucoregulatory response to short term intensive anaerobic exercise down-regulates salivary adiponectin and visfatin levels. Moreover, salivary adiponectin levels are associated with the intensity of training, reflecting the deterioration of energy balance rather than the training stress. Thus, salivary adiponectin could be introduced as a possible marker of significant energy deprivation, with potential usefulness in clinical and sports medicine.

Tα τελευταία χρόνια, η εξάπλωση του διαδικτύου και το εύρος της πληροφορίας που διατίθεται στο χρήστη, καθιστούν αναγκαία τη χρησιμοποίηση σημασιολογικών τεχνικών προσωποποίησης, προκειμένου να βελτιώσουν την εμπειρία του χρήστη στο διαδίκτυο. Στις μηχανές αναζήτησης, οι χρήστες βελτιώνουν το επερώτημά τους με την προσθήκη, την αφαίρεση ή την αντικατάσταση των λέξεων. Παρ 'όλα αυτά , εκτός από την αλληλεπίδραση με μια μηχανή αναζήτησης, η εμπειρία ενός χρήστη στο διαδίκτυο κατά την αναζήτηση της σωστής πληροφορίας, περιλαμβάνει και την περιήγησή του σε σελίδες ενός δικτυακού τόπου ή μια σειρά από δικτυακούς τόπους. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίας του, ο χρήστης αναδιαμορφώνει την αναζήτησή του. Ωστόσο, τόσο ο καθορισμός της σημασιολογίας της αναζήτησής του, όσο και ο προσανατολισμός της αναζήτησής του (γενίκευση ή εξειδίκευση σε ένα σημασιολογικό πεδίο) με βάση την πλοήγηση μέσα από τις σελίδες, δεν είναι τόσο εύκολοι. Κάθε σελίδα περιέχει περισσότερες από μία έννοιες. Επιπλέον, η επιλογή των αντιπροσωπευτικότερων είναι πολύπλοκη διαδικασία. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η παρουσίαση της μεθοδολογίας SOSACT. Η μεθοδολογία SOSACT αποτελεί μια σημασιολογική μεθοδολογία εξατομίκευσης που παρακολουθεί τις επιλογές του χρήστη κατά τη συνεδρία του και καθορίζει αν ο χρήστης ειδικεύει ή γενικεύει την πλοήγηση του μέσα από τη σημασιολογική ανάλυση των σελίδων, σε ένα εννοιολογικό πεδίο. Η μεθοδολογία SOSACT ορίζει το σημασιολογικό προσανατολισμό της πλοήγησης του χρήστη. Επιπλέον, στην παρούσα εργασία προτείνεται ο αλγόριθμος SOSACT, ο οποίος εντοπίζει το σημασιολογικό προσανατολισμό του χρήστη με τη βοήθεια μίας ταξινομίας. Η μεθοδολογία SOSACT υλοποιείται από το σύστημα SOSACT. Το σύστημα SOSACT εφαρμόζει τον αλγόριθμο SOSACT και προτείνει χρήσιμες συστάσεις προς το χρήστη για τη βελτίωση της διαδικτυακής αναζήτησής του . Το σύστημα SOSACT αξιολογήθηκε με τη χρησιμοποίηση πραγματικής δραστηριότητας χρηστών σε μια ιστοσελίδα, για ορισμένο χρονικό διάστημα. Η μεθοδολογία SOSACT μπορεί να εφαρμοστεί και σε ένα σώμα κειμένων και όχι μόνο σε διαδικτυακές πηγές. Μπορεί να γίνει ένα χρήσιμο εργαλείο για τη βελτίωση της πλοήγησης στο διαδίκτυο. Επιπλέον, η προτεινόμενη μεθοδολογία μπορεί να γεφυρώσει τις τεχνικές αποσαφήνισης του επερωτήματος στις μηχανές αναζήτησης και τις τεχνικές αναδιαμόρφωσης του αντικειμένου περιήγησης. Η μεθοδολογία SOSACT θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε μια συγκριτική μελέτη μεταξύ των δύο αυτών τομέων και να οδηγήσει σε νέες τεχνικές και στις δύο περιοχές έρευνας του Σημασιολογικού Ιστού. / In recent years, the spread of the World Wide Web, as well as the range of information available to the user make the use of semantic personalization techniques a necessity in order to enhance the user experience on the web. In search engines, users refine their query by adding, removing or replacing the keywords in their query. Thus, query refinement is easy to be detected and tell whether a user generalizes or specializes his web search. Nevertheless, besides interaction with a search engine, a user web search involves browsing and navigating through the pages of a web site or a number of web sites while seeking the right information. During this session the user reformulates his search. But, defining search orientation (generalization or specialization) based on navigation through web pages is not that easy. Each page contains more than one concept. Furthermore, the concepts may be developed in the same extend and it is difficult to tell about the representative semantics of a certain page and thus a user session’s orientation. In order to define user navigation’s orientation a semantic web personalization methodology is developed, the SOSACT methodology, which tracks user’s hits through a session and defines whether a user specializes or generalizes his navigation through semantics analysis of the pages in his session window. Moreover, the SOSACT algorithm is proposed of capturing user session orientation based on concept taxonomy. The SOSACT methodology is implemented by the SOSACT system. The SOSACT system applies the SOSACT algorithm and proposes useful recommendation to the user to improve his web search. The SOSACT system is evaluated on real user activity in a web site for a certain period of time. The experimental outcomes satisfied the prospective results. The SOSACT methodology could become a useful tool for navigation refinement. Furthermore, this work is proved to bridge search engine query refinement and browsing reformulation techniques. It could be a comparative study between these two fields and lead to new techniques in both areas or migration techniques between both areas.

Η εξέλιξη της τεχνολογίας των υπολογιστών σε συνδυασμό με την πρόοδο της τεχνολογίας των βάσεων δεδομένων έχουν συμβάλει στην ανάπτυξη νέων αποδοτικών και αυτοματοποιημένων τεχνικών για την αποτελεσματική συλλογή, αποθήκευση και διαχείριση των δεδομένων. Ως συνέπεια, ο όγκος των δεδομένων που αποθηκεύονται και είναι ευρέως διαθέσιμα ηλεκτρονικά αυξάνεται ραγδαία και η ανάγκη ανάπτυξης και χρήσης αποδοτικών μεθόδων ανάλυσης για την εξαγωγή χρήσιμης πληροφορίας καθίσταται ολοένα και πιο επιτακτική. Η εξόρυξη δεδομένων (data mining) ως ένα αναδυόμενο πεδίο διεπιστημονικών εφαρμογών συνδυάζει παραδοσιακές μεθόδους ανάλυσης δεδομένων με εξελιγμένους αλγόριθμους και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην επεξεργασία μεγάλου όγκου δεδομένων. Ο όρος οπτικοποίηση δεδομένων (data visualization) αναφέρεται στη μελέτη τεχνικών οπτικής αναπαράστασης δεδομένων χρησιμοποιώντας γραφικά, κίνηση, τρισδιάστατες απεικονίσεις και άλλα πολυμεσικά εργαλεία. Στόχος των τεχνικών οπτικοποίησης είναι παρουσίαση ενός συνόλου δεδομένων με τρόπο σαφή και αποτελεσματικό που να παρέχει τη δυνατότητα εξαγωγής συμπερασμάτων και ανακάλυψης συσχετίσεων που διαφορετικά θα παρέμεναν άγνωστες. Στη διεθνή βιβλιογραφία, έχουν παρουσιαστεί αρκετές τεχνικές οπτικοποίησης δεδομένων, ενώ τα τελευταία χρόνια η επιστημονική κοινότητα έχει εστιάσει το ενδιαφέρον της και στην οπτικοποίηση των αποτελεσμάτων της εξόρυξης δεδομένων. Στα πλαίσια αυτής της μεταπτυχιακής διπλωματικής εργασίας, προτείνεται μια αποδοτική τεχνική εξόρυξης δεδομένων που βασίζεται σε γνωστές μεθόδους συσταδοποίησης, όπως ο Ιεραρχικός αλγόριθμος και o αλγόριθμος Spherical K-means και είναι κατάλληλη να εφαρμοστεί για την ανάλυση και εξαγωγή χρήσιμης γνώσης σε διαφορετικά σύνολα δεδομένων. Η προτεινόμενη τεχνική εφαρμόστηκε σε δύο διαφορετικούς τύπους δεδομένων: α) κειμενικά δεδομένα (textual data) που προέρχονται από τη βάση δεδομένων του PubMed, β) αριθμητικά δεδομένα (numerical data) από τη βάση δεδομένων της FINDbase. Επιπλέον, παρουσιάζεται μια μελέτη τεχνικών οπτικοποίησης και η ανάπτυξη σύγχρονων εφαρμογών οπτικοποίησης, τόσο για την αποτελεσματική αναπαράσταση των αρχικών δεδομένων μιας συλλογής (πριν από την επεξεργασία τους), όσο και των αποτελεσμάτων που προέκυψαν από την προτεινόμενη τεχνική συσταδοποίησης. / The evolution of computer technology along with advances in database technology have contributed to the development of new efficient and automated techniques for the effective collection, storage and management of data. As a result, the volume of stored and widely available online data is growing rapidly, and the need for effective analytical methods for extracting relevant information is becoming increasingly urgent. As an emerging field of interdisciplinary applications, data mining combines traditional data analysis methods with sophisticated algorithms and plays an important role in the processing of large volumes of data. Data visualization refers to the study of the techniques used for the visual representation of data, including graphics, animation, 3D depictions and other multimedia tools. The main goal of data visualization techniques is to present a set of data in a clear and effective way, so that the extraction of conclusions and discovery of correlations that would otherwise remain unknown, are enabled. While several data visualization techniques have been presented in the relative literature, in recent years the scientific community has been focusing on the visualization of the results obtained by the application of data mining techniques. In the present thesis, we propose an efficient data mining technique that is based on well-known clustering methods, such as the Hierarchical and Spherical K-means ones, and is suitable for the analysis and extraction of useful knowledge from different types of datasets. The proposed technique was applied into two different types of data including: a) textual data from the PubMed database, b) numerical data from the FINDbase database. Furthermore, we present a study of visualization techniques and the development of modern visualization tools for the effective representation of the original dataset (before processing) and the results obtained by the proposed clustering technique.

Στην ιστοτεχνολογία (tissue engineering – TE), η ικανότητα των ικριωμάτων (scaffolds) να διατηρούν συμβατή μηχανική και βιολογική συμπεριφορά με τους περιβάλλοντες ιστούς και όργανα, αλλά και να διευκολύνουν την προσκόλληση κυττάρων του ξενιστή στην επιφάνεια και την τρισδιάστατη δομή τους κρίνεται ως υψίστης σημασίας για την επιθυμητή εκδήλωση αναγεννητικής αντίδρασης των κυττάρων in vivo. Ο σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής είναι η δημιουργία και ο χαρακτηρισμός ακυτταροποιημένης εξωκυττάριας μήτρας από μαλακούς ιστούς ζωικής προέλευσης, με στόχο τη δημιουργία ικριώματος με επιθυμητές μηχανικές και βιολογικές ιδιότητες για εφαρμογές στην ιστοτεχνολογία. Στην εργασία αυτή επιλέχθηκε ως υλικό της μελέτης ο βόειος περικαρδιακός ιστός, λόγω της ευρείας πολύχρονης χρήσης του ως βιοϋλικό σε μοσχεύματα. Εφαρμόστηκαν δύο διαφορετικά πρωτόκολλα για την ακυτταροποίηση του ιστού, χρησιμοποιώντας στο πρώτο Triton Χ-100, SDS και deoxycholic acid (12 ώρες, 4°C - Triton) και στο δεύτερο Trypsin/EDTA με RNAse/DNAse (48 ώρες, 37°C – Trypsin). Η ιστολογική εξέταση επιβεβαίωσε την ολική αφαίρεση των κυττάρων. Τα αποτελέσματα των εμβιομηχανικών δοκιμών δεν έδειξαν στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των μηχανικών ιδιοτήτων των μη κατεργασμένων ιστών και των ακυτταροποιημένων περικαρδιακών ιστών με Triton στην οριζόντια και κάθετη διεύθυνση προς τον οβελιαίο άξονα της καρδιάς σε αντίθεση με τη μείωση του χαμηλού μέτρου ελαστικότητας (φάση ελαστίνης) και του υψηλού μέτρου ελαστικότητας (φάση κολλαγόνου) μετά την κατεργασία των υλικών με Trypsin, και στις δύο κατευθύνσεις. Η βιοχημική ανάλυση επαλήθευσε την άμεση σχέση μεταξύ των μηχανικών βισκοελαστικών ιδιοτήτων των μαλακών ιστών με τα συστατικά (GAGs και κολλαγόνο) του ιστού και την εσωτερική διαμόρφωση τους. Τα αποτελέσματα των μη επεξεργασμένων και των επεξεργασμένων ιστών με τα παραπάνω διαλύματα, έδειξαν ότι το διάλυμα του Triton προκαλεί ήπια κατεργασία, με ελαχιστοποίηση των δομικών μεταβολών της εξωκυττάριας μήτρας, όπως η σταθερή σύσταση των γλυκοζαμινογλυκανών (GAGs) και η περιεκτικότητα των ιστών σε κολλαγόνο. Αυτό δεν επιτεύχθηκε με την χρήση διαλύματος Trypsin, όπου παρατηρήθηκε σημαντική μείωση των GAGs, τόσο στη συγκέντρωση της θειϊκής χονδροϊτίνης / δερματάνης όσο και στο υαλουρονικό. Για την αξιολόγηση της κυτταροσυμβατότητας αορτικά βόεια ενδοθηλιακά κύτταρα καλλιεργήθηκαν στα ακυτταροποιημένα υλικά. Η επιθηλιοποίησή τους επετεύχθη από 24 ώρες μέχρι και 4 μέρες. Προσδιορίστηκε επίσης η δύναμη προσκόλλησης των κυττάρων μετά από 4 μέρες καλλιέργειας στους ακυτταροποιημένους περικαρδιακούς ιστούς με την εφαρμογή διατμητικών τάσεων μέσω ροϊκού πεδίου, με χρήση κατάλληλης μηχανής περιστροφής των δειγμάτων σε ακινητοποιημένο υγρό. Τα αποτελέσματα έδειξαν εξάπλωση και πολλαπλασιασμό των κυττάρων στην επιφάνεια των βιοϋλικών, ενώ παρατηρήθηκε καλή συγκέντρωση κυττάρων (> 60%) στην κλίμακα των φυσιολογικών διατμητικών τάσεων. Συμπερασματικά, η ακυτταροποίηση του βόειου περικαρδιακού ιστού για μεγάλη χρονική διάρκεια στους 37°C (Trypsin) φάνηκε να μεταβάλλει την εμβιομηχανική συμπεριφορά και τη δομική ακεραιότητα του ιστού, η οποία, αντίθετα, διατηρείται σε φυσιολογική κατάσταση μετά από κατεργασία σε χαμηλή θερμοκρασία και σε σύντομο χρόνο (Triton). Επιπλέον, και τα δύο πρωτόκολλα είχαν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία βιοϋλικού συμβατού με τα ενδοθηλιακά κύτταρα κατά την επαφή τους με την επιφάνειά τους. / In TE scaffolding, the ability of scaffolds to preserve proper mechanical and biological function and compatibility with the surrounding tissues and organs, as well to enhance host cells to adhere with scaffold material in their surface and 3D structure is of paramount importance for potential regenerative cell response in vivo. The aim of the present thesis is to produce and characterise a decellularized extracellular matrix derived from animal soft tissues, scoping to a scaffold capable of exhibiting the mechanical and biological properties desired for tissue engineering (TE) applications. For this work bovine pericardial tissue was selected, due to its broad use as a biomaterial in different implant technologies for decades. Two different protocols for the decellularization of bovine pericardial tissue were developed incorporating Triton® X–100, SDS and deoxycholic acid (12 h, 4°C) in solution 1 (Triton) and trypsin/EDTA with RNAse/DNase at 37°C for 48 h in solution 2 (Trypsin). Histological analysis confirmed total absence of cells after both treatments. The results of the biomechanical tests showed no mechanical differences demonstrated between the fresh and decellularized pericardial tissues by Triton solution in both, apex to base and transverse anatomical directions, contrary to a significant decrease of the low elastic modulus (elastin phase) and high elastic modulus (collagen phase) demonstrated after trypsin solution treatment in both directions. Biochemical analysis verified the direct relationship between mechanical viscoelastic properties of soft tissues with the constituent tissue components (GAGs and collagen content) and their internal arrangement. The comparison of the results from untreated and that from treated tissues suggested that the Triton decellularization method seemed to be a very mild treatment, as the glycozaminoglycans (GAGs) composition remained constant, as well as the collagen content. This was not achieved with the decellularization using Trypsin, where a significant reduction of GAGs, both chondroitin/dermatan sulphate and hyaluronan, was found. Aortic bovine endothelial cell seeding was used for estimation of its biomaterials’ cytocompatibility. Endothelialization achieved after 24hrs to 4 days periods. The adhesion strength of cells, cultured for 4 days on decellularized bovine pericardial tissues, was also determined. By applying a radially increasing shear stress field on rotating material samples within a stationary fluid mesh using a spinning disc device, we determined the shear stress necessary to detach the cells from the sfafolds’ surface. Fine cell spreading and proliferation on biomaterials’ surface and good surface cell density (>60%) at physiological shear stress scale were observed and measured. In conclusion, decellularization of bovine pericardial tissues under long time duration in 37°C (Trypsin) seems to alter its biomechanical behaviour and structural integrity, which, in contrast, was retained under low temperature short duration treatment (Triton). Additionally, both protocols resulted in a cytocompatible biomaterial, regarding its surface interactions with endothelial cells.

Ο λιπώδης ιστός θεωρείται πλέον ενδοκρινές όργανο που παράγει πληθώρα βιολογικά δραστικών πεπτιδίων, που καλούνται λιποκίνες. Ανάλογα με την ανατομική τους εντόπιση, οι διαφορετικές αποθήκες λίπους έχουν και διαφορετική ικανότητα παραγωγής λιποκινών και επίδρασης σε φυσιολογικές λειτουργίες. Οι λιποκίνες που παράγονται από τον περιαγγειακό λιπώδη ιστό εμπλέκονται στην παθογένεια αγγειακών νόσων, συμπεριλαμβανόμενης της αθηροσκλήρωσης. Είναι γνωστό πως η αντιπονεκτίνη ασκεί αντιαθηρογόνες δράσεις, ενώ ο ρόλος της Τ-καντχερίνης ως υποδοχέα της αντιπονεκτίνης δεν έχει πλήρως διαλευκανθεί. Το απελινεργικό σύστημα, αποτελούμενο από την απελίνη και τον υποδοχέα της APJ, αποτελεί μεσολαβητή ποικίλων καρδιαγγειακών λειτουργιών και ενδέχεται να συμμετέχει και στην αθηροσκληρωτική διαδικασία. Η χεμερίνη είναι λιποκίνη με γνωστό ρόλο στην ανοσία, στη λειτουργία του λιπώδους ιστού και στο μεταβολισμό, δρώντας κυρίως μέσω του υποδοχέα της CMKLR1. Μελετήσαμε την πρωτεϊνική έκφραση της αντιπονεκτίνης και της Τ-καντχερίνης, της απελίνης και του APJ, της χεμερίνης και του CMKLR1 σε ανθρώπινες αορτές, στεφανιαίες αρτηρίες και στον αντίστοιχο περιαγγειακό λιπώδη ιστό και συσχετίσαμε την έκφρασή τους με την παρουσία αθηροσκλήρωσης και με κλινικές παραμέτρους. Εφαρμόστηκε ανοσοϊστοχημική χρώση για την αντιπονεκτίνη, την Τ-καντχερίνη, την απελίνη, τον APJ, τη χεμερίνη και τον CMKLR1 σε δείγματα ανθρώπινων αορτών και στεφανιαίων αρτηριών, περιλαμβανόμενου και του περιαγγειακού λίπους. Οι αορτικές και στεφανιαίες αθηρωματικές βλάβες αξιολογήθηκαν με βάση την κατάταξη του AHA. Ανοσοϊστοχημική χρώση, ποικίλης έντασης, για την αντιπονεκτίνη ανιχνεύθηκε μόνο στα λιποκύτταρα, ενώ η Τ-καντχερίνη εντοπίστηκε στα αγγειακά λεία μυικά κύτταρα (ΑΛΜΚ) και στα ενδοθηλιακά κύτταρα. Ανοσοϊστοχημική χρώση για την απελίνη ανιχνεύθηκε σε λιποκύτταρα, ΑΛΜΚ, ενδοθηλιακά κύτταρα και μακροφάγα-αφρώδη κύτταρα των αθηρωματικών βλαβών, ενώ ο APJ εντοπίστηκε στα ΑΛΜΚ και στο ενδοθήλιο των αγγείων. Ανοσοθετικότητα για τη χεμερίνη παρατηρήθηκε και στις δύο αποθήκες λίπους ,στα ΑΛΜΚ και σε αφρώδη κύτταρα των αθηρωματικών βλαβών. Ο CMKLR1 εκφράστηκε σε ΑΛΜΚ και σε αφρώδη κύτταρα αορτών και στεφανιαίων αγγείων με αθηρωματικές βλάβες. Η έκφραση αντιπονεκτίνης στον περιαγγειακό λιπώδη ιστό και η έκφραση Τ-καντχερίνης στα ΑΛΜΚ συσχετίστηκαν αρνητικά με την αθηροσκλήρωση και στις δύο εντοπίσεις, όπως και η έκφραση απελίνης στα ΑΛΜΚ. Η έκφραση χεμερίνης στις περιαγγειακές αποθήκες λίπους και στα αφρώδη κύτταρα συσχετίστηκε στατιστικά σημαντικά με τη βαρύτητα της αθηροσκλήρωσης και στις δύο εντοπίσεις. Πολλές ακόμα – ειδικές για την εντόπιση – συσχετίσεις παρατηρήθηκαν. Τα αποτελέσματά μας υποδεικνύουν πιθανό ρόλο της Τ-καντχερίνης ως μεσολαβητή των αντιαθηρογόνων δράσεων της αντιπονεκτίνης, ενώ υποστηρίζουν το ενδεχόμενο αντιαθηρογόνο προφίλ της απελίνης και του υποδοχέα της APJ στις ανθρώπινες αρτηρίες. Ενισχύουν, ακόμα, τον υποτιθέμενο ρόλο της χεμερίνης στην εξέλιξη των αθηρωματικών βλαβών, πιθανότατα δρώντας μέσω του CMKLR1 υποδοχέα της. Περαιτέρω έρευνα είναι αναγκαία για να αποσαφηνιστεί ο ρόλος της τοπικά παραγόμενης αντιπονεκτίνης, απελίνης και χεμερίνης και της σηματοδότησης μέσω των αντίστοιχων υποδοχέων τους – T-cadherin, APJ και CMKLR1 – στην παθογένεια της αθηροσκλήρωσης στον άνθρωπο. / Adipose tissue is considered an endocrine organ, producing numerous bioactive peptides, called adipokines. Depending on their anatomical location, different fat depots have a different capacity to produce adipokines and influence physiological functions. Adipokines produced by periadventitial fat have been implicated in the pathogenesis of vascular disease, including atherosclerosis. Adiponectin has established anti-atherogenic actions, while the role of T-cadherin as an adiponectin receptor is not fully elucidated. The apelinergic system, consisting of apelin and its APJ receptor, is a mediator of various cardiovascular functions and may also be involved in the atherosclerotic process. Chemerin is an adipokine with an established role in immunity, adipose tissue function and metabolism, acting, mainly through its CMKLR1 receptor. We investigated the protein expression of adiponectin and T-cadherin, apelin and APJ, chemerin and CMKLR1 in human aortas, coronary vessels and the respective periadventitial adipose tissue and correlated their expression with the presence of atherosclerosis and clinical parameters. Immunohistochemistry for adiponectin, T-cadherin, apelin, APJ, chemerin and CMKLR1 was performed on human aortic and coronary artery samples including the periadventitial adipose tissue. Aortic and coronary atherosclerotic lesions were assessed using the AHA classification. Adiponectin immunostaining, of varied intensity, was detected only in adipocytes, while T-cadherin was localized to vascular smooth muscle cells (VSMCs) and endothelial cells. Apelin immunostaining was detected in adipocytes, VSMCs, endothelial cells and foam cells in atherosclerotic lesions, while APJ was found in VSMCs and endothelia. Chemerin immunopositivity was noticed in both periadventitial fat depots, in VSMCs and foam cells in atherosclerotic lesions. CMKLR1 was expressed in VSMCs and foam cells in aortic and coronary vessels with atherosclerotic lesions. Periadventitial adiponectin and VSMC T-cadherin expression were negatively correlated with atherosclerosis in both sites, as was VSMC apelin expression. Chemerin expression in periadventitial fat depots and foam cells was statistically significantly correlated with the severity of atherosclerosis in both locations. Several other – depot specific – associations were observed. Our results suggest a possible role for T-cadherin as a mediator of anti-atherogenic adiponectin actions, while they support the putative anti-atherogenic profile for apelin and its APJ receptor in human arteries. They also lend some support to a presumable role of chemerin in the progression of atherosclerotic lesions, possibly acting through its CMKLR1 receptor. Further research is necessary to elucidate the role of locally produced adiponectin, apelin and chemerin and signaling through their respective receptors – T-cadherin, APJ and CMKLR1 – in the pathogenesis of human atherosclerosis.

Η εκθετική ανάπτυξη του Παγκόσμιου Ιστού και η συνεχής διασπορά του σε διάφορους τομείς της καθημερινότητας, έχει τροφοδοτήσει την ανάπτυξη μίας νέας γενιάς εφαρμογών, οι οποίες χαρακτηρίζονται πλέον από μεγάλο βαθμό πολυπλοκότητας. Η ανάπτυξη τέτοιων εφαρμογών είναι στην ουσία ένα υβρίδιο που συνδυάζει παραδοσιακά Πληροφοριακά Συστήματα με εφαρμογές Υπερμέσων (Hypermedia). Αυτός ο συνδυασμός θέτει νέες προκλήσεις στις υπάρχουσες προσεγγίσεις σχεδιασμού και παραγωγής λογισμικού. Στα πλαίσια της συγκεκριμένης διδακτορικής διατριβής, διερευνώνται θέματα βελτίωσης της απόδοσης εφαρμογών Παγκόσμιου Ιστού (ιδιαίτερα απαιτητικών σε δεδομένα - data intensive), σε ολόκληρο τον κύκλο ζωής τους. Βασικός στόχος είναι η βελτίωση της απόδοσης εφαρμογών, σε πρώτο επίπεδο στα πλαίσια του σχεδιασμού, ανάπτυξης και συντήρησης τους και σε δεύτερο επίπεδο στα πλαίσια της διάθεσής τους προς τον τελικό χρήστη. Στο πρώτο κεφάλαιο της διδακτορικής διατριβής παρουσιάζεται η τρέχουσα κατάσταση σε σχέση με τις μεθοδολογίες σχεδιασμού και ανάπτυξης εφαρμογών Παγκόσμιου Ιστού που έχουν προταθεί από την ερευνητική κοινότητα μέχρι σήμερα. Γίνεται μία προσπάθεια να αναγνωριστούν και να χαρακτηριστούν οι διάφορες κατηγορίες λύσεων και παρουσιάζεται μία πρώτου επιπέδου αξιολόγηση σε σχέση με την επάρκεια που παρουσιάζουν στις απαιτήσεις της διαδικασίας ανάπτυξης εφαρμογών Παγκόσμιου Ιστού. Επιπλέον, επισημαίνονται διάφορα ανοιχτά προβλήματα και αναλύονται οι πιθανές μελλοντικές τάσεις. Ακόμη, αναλύεται σε μεγαλύτερο βάθος η μεθοδολογία και η αντίστοιχη γλώσσα μοντελοποίησης εφαρμογών Παγκόσμιου Ιστού WebML, καθώς αποτελεί τη βάση (γλώσσα επίδειξης) πάνω στην οποία θα στηριχτεί η παρουσίαση των τεχνικών και μεθόδων που προτείνονται στα επόμενα δύο κεφάλαια της διδακτορικής διατριβής. Στη συνέχεια, συζητούνται θέματα σε σχέση με τη μεθοδολογική προσέγγιση που χρησιμοποιήθηκε για το σχεδιασμό συγκεκριμένων παραδειγμάτων πραγματικών εφαρμογών και αναλύονται τα πλεονεκτήματα και τα αντίστοιχα μειονεκτήματα που παρουσιάστηκαν. Το δεύτερο κεφάλαιο επικεντρώνεται σε θέματα αξιολόγησης και αναδιάταξης του εννοιολογικού σχήματος-μοντέλου εφαρμογών Παγκόσμιου Ιστού. Εισάγεται η έννοια των Κλώνων Μοντέλου (Model Clones), ως μικρότερα μοντέλα υπερκειμένου που επαναλαμβάνονται σε ένα ευρύτερο μοντέλο εφαρμογής και η έννοια των Οσμών Μοντέλου (Model Smells), ως ενδείξεις ύπαρξης κλώνων. Παρουσιάζεται μία μέθοδος ανίχνευσης πιθανών προβλημάτων αποδοτικότητας, συνέπειας, ευχρηστίας και ποιότητας στο επίπεδο του σχήματος υπερκειμένου της εφαρμογής μέσω της εξόρυξης κλώνων μοντέλου. Έτσι μπορεί να επιτευχθεί ο αποδοτικός επανασχεδιασμός και η βελτίωση της συνολικής ποιότητάς της, σε επίπεδο διαχείρισης δεδομένων, διάταξης του υπερκειμένου και παρουσίασης του περιεχομένου. Επιπλέον, παρέχονται μετρικές αξιολόγησης, οι οποίες δίνουν τη δυνατότητα ποσοτικοποίησης της "ακατάλληλης" επαναχρη-σιμοποίησης των κλώνων και προτείνονται κανόνες αναδιάταξης του μοντέλου της εφαρμογής. Τέλος, αναλύονται θέματα αυτοματοποίησης της διαδικασίας αναδιάταξης του μοντέλου της εφαρμογής με βάση τους κλώνους μοντέλου που έχουν ανιχνευθεί. Οι τεχνικές που παρουσιάζονται μπορούν να εφαρμοστούν κατά τη διάρκεια σχεδιασμού της εφαρμογής, καθώς και κατά τη διάρκεια συντήρησης και επανασχεδιασμού της. Βασικός στόχος είναι να υποστηριχτεί η ανάγκη να προσεγγιστούν όλες οι πτυχές αποδοτικού και ποιοτικού σχεδιασμού από την αρχή του κύκλου ανάπτυξης εφαρμογών Παγκόσμιου Ιστού. Στο τρίτο κεφάλαιο μελετάται το πρόβλημα εντοπισμού αποδοτικών σχεδιαστικών λύσεων και σχεδιαστικών προτύπων μέσα στο εννοιολογικό σχήμα-μοντέλο μίας ή περισσότερων εφαρμογών Παγκόσμιου Ιστού. Τα σχεδιαστικά πρότυπα παράγονται από πεπειραμένους σχεδιαστές λογισμικού, οι οποίοι εμπειρικά μελετούν μια σειρά από επιτυχημένες εφαρμογές και στη συνέχεια ορίζουν ένα ή περισσότερα από αυτά. Επιπλέον, το μεγαλύτερο ποσοστό σχεδιαστικών προτύπων μέχρι σήμερα, έχει προταθεί από ένα πολύ μικρό αριθμό σχεδιαστών. Με στόχο την αντιμετώπιση του παραπάνω προβλήματος, προτείνεται μία μέθοδος αυτόματης εξόρυξης αποτελεσματικών σχεδιαστικών λύσεων κατά τη διάρκεια σχεδίασης (ή συντήρησης και επανασχεδιασμού) μίας εφαρμογής, στο επίπεδο του μοντέλου της. Η συγκεκριμένη μεθοδολογική προσέγγιση, στην περίπτωση που εφαρμοστεί σε εννοιολογικά σχήματα πολλών εφαρμογών μίας συγκεκριμένης κατηγορίας, μπορεί να οδηγήσει στον προσδιορισμό Πλαισίων Ανάπτυξης Εφαρμογών για τον αποδοτικό σχεδιασμό εφαρμογών της συγκεκριμένης αυτής κατηγορίας, ή ακόμα και στον αυτόματο εντοπισμό σχεδιαστικών προτύπων. Τέλος, παρουσιάζεται ο συνδυασμός της μεθόδου με υψηλότερου επιπέδου γλώσσες χειρισμού μοντέλου εφαρμογών, ώστε να επιτευχθεί η αυτοματοποίηση της εφαρμογής των αποδοτικών σχεδιαστικών λύσεων που ανακτήθηκαν με τη χρήση της, για τη δημιουργία ή επέκταση του εννοιολογικού σχήματος μίας εφαρμογής. Στο τελευταίο κεφάλαιο της διδακτορικής διατριβής γίνεται διερεύνηση του προβλήματος της συνεχώς αυξανόμενης κίνησης στον Παγκόσμιο Ιστό και της επίδρασης που έχει αυτό στην ποιότητα των εφαρμογών που βασίζονται στο συγκεκριμένο περιβάλλον. Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, η κίνηση στον Παγκόσμιο Ιστό διπλασιάζεται κάθε χρόνο. Οι χρήστες απαιτούν όλο και μεγαλύτερο όγκο πληροφορίας από τους Ιστοχώρους του Παγκόσμιου Ιστού, ενώ παράλληλα θέλουν να ξοδέψουν όσο το δυνατόν μικρότερο χρόνο για την καταφόρτωση δεδομένων (downloading). Για το λόγο αυτό, όλο και περισσότερο εύρος ζώνης Διαδικτύου απαιτείται και οι παροχείς πρόσβασης στο Διαδίκτυο (ISPs) προσπαθούν να λύσουν το πρόβλημα κατασκευάζοντας δίκτυα υψηλών ταχυτήτων. Στο συγκεκριμένο κεφάλαιο παρουσιάζεται μία μέθοδος μείωσης του χρόνου καταφόρτωσης ιστοσελίδων με τη χρήση αλγορίθμων συμπίεσης δεδομένων. Επίσης, παρουσιάζεται μια περιπτωσιολογική μελέτη (case study) που υπολογίζει τη μείωση του χρόνου που απαιτείται για να καταφορτωθεί πλήρως μία ιστοσελίδα και να παραδοθεί στον τελικό χρήστη. Επιπλέον, αναλύεται ο τρόπος υπολογισμού του ποσοστού μείωσης του όγκου των μεταφερόμενων δεδομένων, των πόρων σε εύρος ζώνης και του χρόνου απόκρισης, όταν το χαρακτηριστικό συμπίεσης του πρωτοκόλλου HTTP/1.1 ενεργοποιηθεί. / The exponential growth of the Web and its capillar diffusion in a variety of productive contexts are nurturing a novel generation of applications, characterized by a large degree of complexity. The development of such applications is a hybrid between traditional Information Systems development and Hypermedia authoring. This combination challenges the existing tools and approaches for software production. In this dissertation we take an in-depth look at a wide range of aspects concerning the performance improvement of data-intensive Web applications. The main goal is to improve the performance at all levels of the application life-cycle. At a first level we focus on the processes of design, development and maintenance of Web applications and at a second level on their effective delivery to their end users. In the first chapter we present the current practices and methodological approaches proposed by the research community, in order to provide a firm and effective framework for the design/modeling and development of Web applications. We evidentiate the software engineering, architectural, and applicative issues of Web development, and compare the current approaches on Web modeling, in order to identify open problems and potential extensions. We provide an in-depth analysis of Web Modeling Language (WebML), as it will be utilized for the demonstration of the methods and techniques proposed in the next two chapters. Finally, we summarize the results and report on the advantages and disadvantages identified during the design and development of four real life web applications using a modeling language. The second chapter focuses on evaluating and refactoring the conceptual schemas of Web applications. We introduce the notion of Model Clones, as partial conceptual schemas that are repeated within a broader application model and the notion of Model Smells, as certain blocks in the Web applications model, that imply the possibility of refactoring. We illustrate a methodology for detecting and evaluating the existence of potential model clones, in order to identify problems in an application

Στη διπλωματική μας παραθέτουμε ένα μεγάλο κομμάτι βιβλιογραφίας σχετικής με Τεχνικές Εξατομικευμένης Αναζήτησης στον Παγκόσμιο Ιστό. Επίσης περιγράφονται αναλυτικά οι εφαρμογές που κατασκευάστηκαν στην διπλωματική μας και οι τεχνολογίες που χρησιμοποιήθηκαν για την υλοποίησή τους. Συγκεκριμένα κατασκευάστηκε ένα σύστημα εξατομίκευσης, το οποίο καταγράφει την συμπεριφορά ενός χρήστη και στην συνέχεια του δίνει την δυνατότητα να εξατομικεύσει τα αποτελέσματα μιας μηχανής αναζήτησης(Google) με βάση την προηγούμενη συμπεριφορά του. Υλοποιήθηκαν τρεις διαφορετικοί αλγόριθμοι(ένας αλγόριθμος που βασίζεται στις ακμές του γράφου, ένας αλγόριθμος πρόσθεσης εικονικών κόμβων και ένας εκτεταμένος αλγόριθμος πρόσθεσης εικονικών κόμβων), οι οποίοι με βάση την προηγούμενη συμπεριφορά του χρήστη κατασκευάζουν ένα γράφημα συμπεριφοράς για αυτόν, το οποίο χρησιμοποιούν στη συνέχεια για να εξατομικεύσουν τα αποτελέσματα μιας ερώτησης. Οι αλγόριθμοι αυτοί καλούνται από το χρήστη μέσω του συστήματος εξατομίκευσης για μια ερώτηση και ταξινομούν τα αποτελέσματα της ερώτησης σύμφωνα με την νέα σειρά που υποδεικνύει το γράφημα συμπεριφοράς που έχει κατασκευαστεί για τον συγκεκριμένο χρήστη. Στη συνέχεια δίνονται αναλυτικά παραδείγματα λειτουργίας για κάθε αλγόριθμο, που αποδεικνύουν τους θεωρητικούς υπολογισμούς. Τέλος παρατίθενται βασικά κομμάτια του κώδικα που δημιουργήθηκε για την υλοποίηση του συστήματος εξατομίκευσης. / In our diplomatic we mention a big piece of bibliography relative with Techniques of Personalized Search in the World Wide Web. Also we describe analytically the applications that were manufactured in our diplomatic and the technologies that were used for their implementation. In particular, we construct a personalization system, which records the behaviour of user and then gives him the possibility of personalizing the results of a search engine (Google) with base his previous behaviour. They constructed three different algorithms(an algorithm that based on the edges of the graph, an algorithm that add virtual nodes and an extensive algorithm that add virtual nodes), which with base the previous behaviour of user construct a graph, which they use then in order to personalize the results of the query. These algorithms are called by the user via the personalization system for a query and they categorize the results of query according to the new order that indicates the graph of behaviour that has been constructed for the particular user. Then they are given analytic examples for each algorithm, which proves the theoretical calculations. Finally, they mentioned basic pieces of code that were created for the construction of the personalization system.

Ένα μεγάλο ποσοστό ιστότοπων παράγεται και συντηρείται με χρήση Συστημάτων Διαχείρισης Περιεχομένου (Content Management Systems – CMS), τα οποία, εκτός από περιεχόμενο κειμένου, διαχειρίζονται και δομημένα δεδομένα. Από την άλλη, ο Σημαντικός Ιστός αν και έχει αρχίσει να γίνεται πραγματικότητα παραμένει σε εμβρυϊκό στάδιο σε σχέση με τον παραδοσιακό Ιστό. Η σύγκλιση των δύο κόσμων θα μπορούσε να αποφέρει τεράστια οφέλη και να πυροδοτήσει την ταχύτερη εξάπλωση του Σημαντικού Ιστού. Στην παρούσα διπλωματική εργασία καταγράφονται και μελετώνται τα πιο διαδεδομένα εργαλεία Σημαντικού εμπλουτισμού CMS, καθώς και μια σειρά από CMS που φέρουν εγγενή χαρακτηριστικά Σημαντικού Ιστού. Τέλος, υλοποιείται μια πρότυπη δικτυακή πύλη με τη χρήση της έκδοσης 7 του CMS Drupal, η οποία ενσωματώνει χαρακτηριστικά Σημαντικού Ιστού στον πυρήνα της (όπως αυτόματη ενσωμάτωση στις σελίδες που παράγονται του νεοσύστατου πρότυπου RDFa). / Currently a large number of Web sites are driven by Content Management Systems (CMS), which manage not only textual content but also structured data. On the other hand, even though Semantic Web is beginning to materialize, it is still dwarfed by the traditional Web. The convergence of the two worlds could produce significant benefits and trigger a faster spread of the Semantic Web. In the current diploma thesis, prevalent CMS semantic enrichment tools and a series of Semantic CMS are thoroughly examined. Finally, an experimental web portal is developed using CMS Drupal’s version 7, which integrates Semantic Web features in its core (such as the automatic embedding of the emergent RDFa standard in the pages created).

Nowadays,hospitals are equipped with high resolution medical imaging systems such as MRI, CT that help the radiologists to make more accurate diagnosis. However these systems cannot give any information of the explicit content that is on the image pixels. The vast amount of images that are produced in hospitals is processed mainly by the medical domain users. Even systems such as PACS cannot retrieve images with anatomical or disease-­‐related criteria. The integrating of semantic web technologies in health care can provide a solution. The benefits for the semantic web technologies are owed to the core element of the semantic web, which is the ontology. The ontology sets strict relationships between its entities. The main goal of this thesis is to design and develop an online approach for Semantic Annotation and Retrieval of Medical Images. The architecture of the proposed system is based on a service oriented approach that enables the expandability of the system by integrating new features such as image processing algorithms to perform Computer Aided Diagnosis (CAD) tasks and to make queries with low -­‐ level image characteristics. Also the adopting of such an approach for the architecture allows to add new reference ontologies to the system without redesigning the core architecture. The ontology framework of the system includes (a) three reference ontologies, namely the Foundational Model of Anatomy (FMA) for the anatomy annotation, the International Classification of Disease (ICD-­‐10) for the disease annotation and the RadLex for the radiological findings and (b) an application ontology that connects the medical document with the concepts of the medical ontologies (FMA, ICD-­‐10, Radlex) and it also contains information about patient, hospital and image modality. Part of application ontology information is extracted from the DICOM header. In the context of the current thesis, the system was used to annotate and retrieve several medical images. The proposed online approach for annotation and retrieval of medical images system can enable the interoperability between different Health Information Systems (HIS) and can constitute a tool for discovering the hidden knowledge in medical image data. / -

Οι μηχανές αναζήτησης είναι ένα ανεκτίμητο εργαλείο για την ανάκτηση πληροφοριών από το διαδίκτυο. Απαντώντας στα ερωτήματα του χρήστη, επιστρέφουν μια λίστα με αποτελέσματα, ταξινομημένα κατά σειρά, με βάση τη συνάφεια του περιεχομένου τους προς το ερώτημα. Ωστόσο, αν και οι μηχανές αναζήτησης είναι σίγουρα αρκετά καλές στην αναζήτηση συγκεκριμένων ερωτημάτων, όπως είναι η εύρεση μιας συγκεκριμένης ιστοσελίδας, αντίθετα μπορούν να είναι λιγότερο αποτελεσματικές όσον αφορά την αναζήτηση ασαφών, προς αυτές, ερωτημάτων, όπως για παράδειγμα όταν συναντούμε το φαινόμενο της αμφισημίας, όπου μια λέξη μπορεί να πάρει περισσότερες από μία έννοιες μέσα στα συμφραζόμενα διαφορετικής πρότασης. Άλλο ένα παράδειγμα ερωτήματος είναι όταν υπάρχουν περισσότερες από δύο υποκατηγορίες και νοήματα σ’ ένα ερώτημα, πράγμα που σημαίνει ότι ο χρήστης θα πρέπει να διατρέξει έναν μεγάλο αριθμό αποτελεσμάτων για να βρει αυτά που τον ενδιαφέρουν. Στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η ανάπτυξη ενός έμπειρου συστήματος, που θα μετά-επεξεργάζεται τις απαντήσεις μας κλασικής μηχανής αναζήτησης και θα ομαδοποιεί τα αποτελέσματα σε μια ιεραρχία από κατηγορίες με βάση το περιεχόμενο τους. Οι σημαντικότερες σημερινές λύσεις πάνω στο πρόβλημα της αντιστοίχησης των αποτελεσμάτων σε συστάδες είναι τα συστήματα Vivisimo, Carrot, CREDO και SnakeT. Η συνεισφορά που προτείνεται στη παρούσα εργασία, είναι η χρήση μίας σειράς τεχνικών που βελτιώνουν την ποιότητα των ομάδων απάντησης. Μία πρωτότυπη τεχνική που χρησιμοποιήθηκε στην παρούσα εργασία είναι η αναδιατύπωση των ερωτημάτων (query reformulation) μέσω διαφόρων στρατηγικών. Ο λόγος που παρουσιάζονται τέτοιες στρατηγικές, είναι επειδή συχνά οι χρήστες τροποποιούν ένα προηγούμενο ερώτημα αναζήτησης ώστε να ανακτήσουν καλύτερα αποτελέσματα ή κι επειδή πολλές φορές δεν μπορούν να διατυπώσουν σωστά ένα ερώτημα λόγω της μη γνώσης επιθυμητών αποτελεσμάτων. Επιπλέον, επωφεληθήκαμε από τη Wikipedia αντλώντας δεδομένα από τους τίτλους των σελίδων αλλά κι από τις κατηγορίες στις οποίες ανήκουν αυτές οι σελίδες. Αυτό γίνεται μέσω της σύνδεσης των συχνών όρων που ανήκουν στα κείμενα των αποτελεσμάτων αναζήτησης με τη σημασιολογική εγκυκλοπαίδεια Wikipedia, με σκοπό την εξαγωγή των διαφορετικών εννοιών και νοημάτων του κάθε όρου. Ειδικότερα, αναζητείται στη Wikipedia η ύπαρξη σελίδας (ή σελίδων για το φαινόμενο της αμφισημίας) που αντιστοιχίζονται στους όρους αυτούς με αποτέλεσμα τη χρησιμοποίηση του τίτλου και της κατηγορίας ως επιπρόσθετη πληροφορία. Τέλος η Wikipedia χρησιμοποιείται και στην ανάθεση ετικετών στις τελικές συστάδες ως επιπρόσθετη πληροφορία κάθε ξεχωριστού κειμένου που βρίσκεται στη συστάδα. / -