Στόχος της παρούσας μελέτης ήταν η σύγκριση των ορθογραφικών επιδόσεων μαθητών της Δ΄ τάξης, της Ε΄ τάξης και της Στ΄ τάξης του δημοτικού σχολείου με μαθησιακές δυσκολίες με μαθητές χωρίς μαθησιακές δυσκολίες, των ίδιων τάξεων, στην ορθογραφική απόδοση λεξικών μορφημάτων λέξεων της ελληνικής γλώσσας. Στην έρευνα έλαβαν μέρος 927 παιδιά. Από αυτά 776 ήταν παιδιά χωρίς μαθησιακές δυσκολίες ενώ 151 ήταν παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Τα αποτελέσματα της έρευνας, απόλυτα συμβατά με ευρήματα άλλων ερευνών, έδειξαν ότι οι επιδόσεις των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες ήταν, με στατιστικά σημαντική διαφορά, χαμηλότερες από τις επιδόσεις των παιδιών χωρίς δυσκολίες της ίδιας ηλικίας ενώ έδειξαν επίσης ότι η διαφορά παραμένει ακόμα και όταν συγκριθούν οι επιδόσεις των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες της Στ’ δημοτικού με αυτές των παιδιών χωρίς μαθησιακές δυσκολίες της Δ΄ τάξης. Παρόλα αυτά. τα αποτελέσματα έδειξαν επίσης ότι, παρά τις διαφορές τους, παιδιά με και χωρίς μαθησιακές δυσκολίες χρησιμοποιούν κοινές ορθογραφικές στρατηγικές ενώ αυτό που φαίνεται να προσδιορίζει το προφίλ των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες είναι η διατήρηση, παρά την ανάπτυξη της ορθογραφικής τους ικανότητας με την ηλικία, λαθών που αλλοιώνουν τη φωνολογική ταυτότητα των λέξεων που αποδίδουν ορθογραφικά. / The aim of this study was to compare the spelling performance of students of class 4th, class 5th and 6th class of primary school with learning difficulties with students of the same classes without learning difficulties, to yield orthographic lexical morphemes of Greek words. The survey took place 927 children. Of these 776 were children without learning disabilities and 151 were children with learning difficulties. The survey results, fully consistent with findings of other surveys, showed that the performance of children with learning difficulties was a statistically significant difference, lower than the children without difficulties of the same age and also showed that the difference remains even when comparing performance of children with learning difficulties of 6th class with those of children without learning difficulties of 4th class. Nevertheless, results also showed that despite their differences, children with and without learning disabilities using common spelling strategies and what seems to determine the profile of children with learning difficulties is to maintain, despite the development of spelling ability with age, errors that alter the identity of phonological give spelling words.

Η παρούσα εργασία αποτελεί μια μελέτη πάνω στις Μαθησιακές Δυσκολίες και ιδιαίτερα τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι μαθητές στα Μαθηματικά. Μελετάται επίσης ειδικότερα και το φαινόμενο της Δυσαριθμησίας. Αρχικά γίνεται μία γενική θεώρηση των Μαθησιακών Δυσκολιών και παραθέτονται τα χαρακτηριστικά των μαθητών με Μαθησιακές Δυσκολίες, έτσι ώστε ο καθηγητής του γενικού σχολείου παρατηρώντας τη συμπεριφορά του μαθητή να τον διακρίνει από τους τυπικούς μαθητές. Ακολουθεί η παρουσίαση των προτεινόμενων τεχνικών διδασκαλίας και στρατηγικών αντιμετώπισης. Η επιλογή αυτών των τεχνικών και στρατηγικών όμως γίνεται με γνώμονα τη δυνατότητα εφαρμογής από εκπαιδευτικό γενικής αγωγής στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Στη συνέχεια παραθέτονται ενδεικτικά Σχέδια Διδασκαλίας μέσω δραστηριοτήτων σε κάποιες ενότητες, με στόχο να ενσωματωθούν σε αυτές κατά το δυνατόν περισσότερες από τις προτεινόμενες προσαρμογές. Ως δεδομένο θεωρείται ότι στην τάξη για την οποία σχεδιάζεται η διδασκαλία υπάρχουν μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες, οι οποίοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες σε συγκεκριμένες δεξιότητες, που οι έρευνες σχετίζουν με την μαθηματική επίδοση. Με αυτή την υπόθεση, η διδασκαλία απευθύνεται σε όλους τους μαθητές, βοηθάει εξαιρετικά τα άτομα με Μαθησιακές Δυσκολίες και δεν δημιουργεί πρόβλημα στους προχωρημένους ή/και τους άριστους μαθητές. / The present work is a study of the existing literature about Learning Disabilities and particularly the difficulties faced by students in Mathematics. Also specifically studied the phenomenon of Dyscalculia. Originally is presented an overview of Learning Disabilities and the characteristics of students with Learning Disabilities, in order to distinguish them from the typical students. The teacher of general school can observe the behavior of these students and distinguish them from the typical students. Next follows the presentation of the proposed teaching techniques and strategies. The choice of which is driven by the possibility of application from the teacher of general school in Secondary Education. Then are cited some teaching projects through activities in some sections in order to incorporate them as much as possible over the proposed adjustments. Considered as a given that the class, for which the specific teaching is designed, contains students with Learning Disabilities, who face difficulties in specific skills, which investigations relate to math performance. In this case, the teaching is open to all students, it helps extremely students with Learning Disabilities and there is not a problem for advanced and / or topnotch students.

Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση της σχέσης της λεκτικής εργαζόμενης μνήμης και της παραγωγής γραπτού λόγου από μαθητές Δ’ τάξης Δημοτικού είτε με κανονική επίδοση είτε με μαθησιακές δυσκολίες. Στα περισσότερα γνωστικά μοντέλα γραπτής έκφρασης επισημαίνεται ο καθοριστικός ρόλος της εργαζόμενης μνήμης κατά την παραγωγή γραπτού λόγου. Για τον σκοπό της έρευνας δημιουργήθηκαν δύο εξισωμένες ως προς το φύλο και τη χρονολογική ηλικία ομάδες, οι οποίες διέφεραν στη σχολική επίδοση. Κάθε ομάδα αποτελούταν από 27 μαθητές, οι οποίοι συμμετείχαν σε μια σειρά από δοκιμασίες λεκτικής εργαζόμενης μνήμης, ενώ κλήθηκαν να γράψουν και ένα αφηγηματικό κείμενο. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι υπάρχουν στατιστικώς σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων στις δοκιμασίες εργαζόμενης μνήμης και στη γραπτή παραγωγή. Επιπλέον, υπάρχει συνάφεια μεταξύ της εργαζόμενης μνήμης και της γραπτής έκφρασης, ενώ η εργαζόμενη μνήμη επεξηγεί μεγάλα ποσοστά της συνολικής διακύμανσης της παραγωγής γραπτού λόγου. Περαιτέρω έρευνες κρίνονται απαραίτητες για επαλήθευση των αποτελεσμάτων σε μαθητές και άλλων ηλικιών, αλλά και για διερεύνηση της συνεισφοράς της μνήμης στην παραγωγή άλλων κειμενικών ειδών. / The purpose of the present thesis was to examine the relation between verbal working memory and writing ability in students attending fourth grade of elementary school with and without learning disabilities. Most cognitive models of writing suggest a central role for working memory during the writing of a text. For the purpose of the study, two groups of students matched in gender and chronological age, but differ in educational achievement. Each group consisted of 27 participants, who were tested using a series of verbal working memory tasks and wrote a narrative text. The results of the study indicated that there was statistically significant difference between the two groups in verbal working memory tasks and in written production. Furthermore, there were statistically significant correlations between the working memory tests and the students’ writing ability. Also, working memory interpreted a large percentage of the total variance of the written production. Further research is necessary in order to confirm the results in older school students and to investigate the contribution of working memory in the production of different text genres, in addition to narrative ones.

Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να μελετήσει την ψυχοκοινωνική προσαρμογή και την αυτοεκτίμηση παιδιών με και χωρίς μαθησιακές δυσκολίες (ΜΔ), που φοιτούσαν στην Ε΄και Στ΄τάξη του Δημοτικού. Στη μελέτη έλαβαν μέρος συνολικά 137 μαθητές, εκ των οποίων οι 36 παρουσίαζαν ΜΔ βάσει εκτιμήσεων των εκπαιδευτικών σε αντίθεση με τους υπόλοιπους 101 μαθητές. Σε όλους τους συμμετέχοντες χορηγήθηκε ένα ερωτηματολόγιο αυτοαναφοράς με το οποίο συλλέχθηκαν κάποια δημογραφικά στοιχεία και μετρήθηκε η ψυχοκοινωνική προσαρμογή και οι επιμέρους διαστάσεις της – κοινωνική, σχολική, συναισθηματική επάρκεια, προβλήματα συμπεριφοράς και αυτοαντίληψη – καθώς επίσης η αυτοεκτίμηση. Τα αποτελέσματα των αναλύσεων έδειξαν ότι οι μαθητές με ΜΔ του δείγματος παρουσίαζαν χαμηλότερη ψυχοκοινωνική προσαρμογή και αυτοεκτίμηση από τους τους μαθητές χωρίς ΜΔ. Ακόμη, , τα παιδιά με ΜΔ σημείωσαν χαμηλότερο σκορ στην κοινωνική επάρκεια και την αυτοαντίληψη και υψηλότερο σκορ στα προβλήματα συμπεριφοράς συγκριτικά με τα παιδιά χωρίς ΜΔ. Ωστόσο, δεν υπήρξαν διαφοροποιήσεις μεταξύ των δύο ομάδων συμμετεχόντων ως προς τη σχολική και συναισθηματική επάρκεια. / The purpose of this study was to examine psychosocial adjustment and self-esteem in students with learning disabilities (LD) compared to their normally achieving classmates. The sample of the study consisted of 137 fifth and sixth grade elementary school students. The normally achieving children were 10, whereas the children with LD were 36 and were identified based on teachers' ratings. Self-ratings were used to measure psychosocial adjustment and its dimensions – social competence, school competence, emotional competence, behavioral problems, self-concept ¬– as well as self-esteem. Also, demographic data were obtained. The results of this study showed that children with LD exhibited lower psychosocial adjustment and self-esteem compared to their normally achieving classmates. Also, they had lower scores in social competence and self-concept, whereas they scored in behavioral problems. There was no significant differences found between children with and without LD school and emotional competence.

Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η μελέτη του συγχρονισμού των ηλεκτροεγκεφαλικών σημάτων ως μέθοδος διάγνωσης των μαθησιακών δυσκολιών. Τα δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν είναι ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα ηρεμίας και εγκεφαλικά προκλητικά δυναμικά υγιών και ατόμων με μαθησιακές δυσκολίες. Η μεθοδολογία που εξετάζεται βασίζεται στον υπολογισμό γραμμικών και μη γραμμικών μεγεθών. Τα γραμμικά μεγέθη περιλαμβάνουν την ετεροσυσχέτιση (cross-correlation) και τη συνοχή (coherence). Τα μη γραμμικά μεγέθη περιλαμβάνουν πέντε μεγέθη που προκύπτουν από την ανακατασκευή του σήματος στο χώρο των καταστάσεων, και δύο μεγέθη που προκύπτουν από το μετασχηματισμό Hilbert. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης δείχνουν ότι ο συγχρονισμός στα άτομα με μαθησιακές δυσκολίες είναι σημαντικά ελαττωμένος σε σχέση με τους υγιείς στο σύνολο των ηλεκτροδίων και των εγκεφαλικών ρυθμών. / The aim of the present thesis is the analysis of the synchronization of the electroencephalogram as a method for the diagnosis of learning difficulties. The utilized data are electroencephalogram and evoked potentials of healthy subjects and subjects with learning difficulties. The method includes the estimation of linear and non linear measures. Two linear measures are used, namely cross-correlation and coherence. Five non linear measures are based on the reconstruction of the state space, and two non linear measures are based on the Hilbert transform. Driver synchronization is observed in subjects with learning difficulties as demonstrated by all the studied measures.

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν ο έλεγχος της υπόθεσης, σύμφωνα με την οποία τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες χρησιμοποιούν λιγότερο τη φωνολογική κωδικοποίηση και την επανάληψη. Στο πλαίσιο που είχαν εργαστεί νωρίτερα οι Steinbrink και Klatte, η έρευνα μελέτησε τις επιδόσεις 14 μαθητών της Β’ δημοτικού με χαμηλές αναγνωστικές και ορθογραφικές ικανότητες και 14 μαθητών ίδιας τάξης με υψηλές αντίστοιχες ικανότητες, σε έργα σειριακής ανάκλησης ερεθισμάτων. Τα ερεθίσματα ποίκιλαν ως προς τη φωνολογική ομοιότητα και το μέγεθος της λέξης. Η παρουσίαση τους έγινε οπτικά και ακουστικά και συνδυάστηκε με οπτική και προφορική ανάκληση, προκειμένου να ελεγχθούν οι στρατηγικές που επιλέγουν τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, ανάλογα με τις απαιτήσεις του έργου. Oι επιδόσεις των παιδιών με αναγνωστικές και ορθογραφικές αδυναμίες ήταν χαμηλότερες σε όλες τις συνθήκες, με εξαίρεση τη συνθήκη οπτικής παρουσίασης - οπτικής ανάκλησης. Ωστόσο, οι επιδράσεις της φωνολογικής ομοιότητας και του μεγέθους της λέξης δε διέφεραν ανάμεσα στις ομάδες. Επομένως, όλοι οι συμμετέχοντες έκαναν ίση χρήση της φωνολογικής κωδικοποίησης και της επανάληψης. Ακόμη, στις συνθήκες που ευνοούσαν τη χρήση οπτικών στρατηγικών, όλοι οι συμμετέχοντες προέβησαν σε ένα συνδυασμό φωνολογικών και οπτικών στρατηγικών. Τα αποτελέσματα της έρευνας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά με αναγνωστικές και ορθογραφικές αδυναμίες χρησιμοποιούν μεν το φωνολογικό κύκλωμα, αλλά με λιγότερο αποτελεσματικό τρόπο. / Τhe purpose of this study was to test the hypothesis that children with learning disabilities make less use of phonological coding and rehearsal. In the framework of Steinbrink and Klatte’s previous research, this study examined the performance of second-grade children with poor versus good reading and spelling abilities in serial recall tasks. The stimuli used, varied in phonological similarity and word length. Their presentation was visual and auditory and it was combined with visual and verbal recall, so that to investigate the strategies that children with learning disabilities use, depending on the task’s demands. The performance of children with reading and spelling difficulties was lower in all conditions, except the condition of visual presentation - visual recall. However, phonological similarity and word length effects did not differ between groups. Consequently, all participants made equal use of phonological coding and rehearsal. Furthermore, in conditions where visual strategies could be used, all participants used a combination of phonological and visual strategies. The results suggest that children with reading and spelling impairments use the phonological loop, but in a less efficient way.

Στόχος της παρούσας έρευνας ήταν να διερευνηθούν οι επιδόσεις και τα είδη των στρατηγικών που χρησιμοποιούν οι μαθητές της Δ΄ τάξης του δημοτικού σχολείου, με και χωρίς μαθησιακές δυσκολίες στα μαθηματικά (ΜΜΔ), όταν υπολογίζουν νοερά προσθέσεις και αφαιρέσεις διψήφιων αριθμών και να διαπιστωθεί αν υπάρχει αξιόλογη διαφορά στην επίδοση μεταξύ των μαθητών αυτών. Προηγούμενες μελέτες που αφορούν στις ΜΜΔ έχουν ασχοληθεί με τις απλές (π.χ. 3+5) και όχι με τις διψήφιες νοερές προσθέσεις και αφαιρέσεις. Στην παρούσα έρευνα συμμετείχαν 85 μαθητές (40 με ΜΜΔ και 45 κανονικής επίδοσης στα μαθηματικά-ΚΕ), όπως προέκυψε από την αξιολόγησή τους με σταθμισμένες και μη δοκιμασίες. Επιπλέον, στους μαθητές αυτούς χορηγήθηκε δοκιμασία στους νοερούς υπολογισμούς. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι οι μαθητές ΚΕ χρησιμοποιούν, κατά κύριο λόγο, στρατηγικές υψηλού επιπέδου (αυτές που συντελούν στην καλύτερη κατανόηση των αριθμών) τόσο στην πρόσθεση όσο και στην αφαίρεση. Παρόλα αυτά, η χρήση στρατηγικών υψηλού επιπέδου είναι πιο έντονη στην πρόσθεση συγκριτικά με την αφαίρεση, γεγονός που υποδηλώνει τη δυσκολία της αφαίρεσης ως πράξη. Επιπλέον, οι αφαιρέσεις με κρατούμενο είναι πιο δύσκολες από αυτές χωρίς κρατούμενο και για τις δύο ομάδες. Επίσης, τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι επιδόσεις των μαθητών με ΜΜΔ γενικά σε όλες τις πράξεις είναι χειρότερες από αυτές των μαθητών ΚΕ. Τέλος, οι μαθητές με ΜΜΔ υπέπεσαν σε περισσότερα λάθη σε σχέση με τους μαθητές ΚΕ, ανάλογα με το είδος της πράξης, αλλά και σε περισσότερα είδη λαθών. Τα περισσότερα λάθη των μαθητών εντοπίστηκαν κυρίως στις αφαιρέσεις με κρατούμενο, όπου είτε αφαιρούσαν τις μονάδες του μειωτέου από τις μονάδες του αφαιρετέου είτε έκαναν κάποιο λάθος στο δανεισμό. Περαιτέρω έρευνες είναι απαραίτητες προκειμένου να διαπιστωθούν οι διαφορές που εντοπίζονται στην επίδοση, τις στρατηγικές και τα λάθη μεταξύ των παραπάνω μαθητών στις διψήφιες νοερές προσθέσεις και αφαιρέσεις. / The purpose of the present study was to investigate the performance and the kinds of strategies that students, with and without mathematical learning disabilities (MLD), attending fourth grade of elementary school (9 years old) use when they add and subtract two-digit numbers mentally and to find out whether there is any notable difference in the performance between these groups. Previous studies related to MLD have dealt with simple mental additions and subtractions (eg 3+5) and not with two-digit calculations. Eighty five students participated in the present study (40 with MLD and 45 normally achieving students – NA). All students completed tests, which evaluated their mathematical skills. The results from these tests led to the selection of the students that would form each one of the two groups. Moreover, students of both groups were assessed on a mental calculation task. The results of the study indicated that NA students tend to use sophisticated strategies (those that contribute to a better understanding of numbers) both in addition and subtraction. However, the percentage of sophisticated strategies appeared to be higher in addition than in subtraction, a fact that implies there is a particular difficulty in subtractions. Moreover, this study found that subtractions, which involve regrouping procedures (such as “carrying” or “borrowing”), are more complex than others for both groups. Furthermore, the results showed that the performance of MLD students on mental calculation tasks was worse than NA students. Last but not least, MLD children made more errors than NA children depending on the type of operation and they made more types-categories of errors than NA children. Most errors were made in subtractions with carrying digit. There either they subtracted minuend’s units from subtrahend’s units or they made an error with the carrying digit. Further research is necessary in order to investigate the performance and the kinds of strategies that students, with and without mathematical learning disabilities when they add and subtract mentally two-digit numbers.

Το αντικείμενο αυτής της εργασίας είναι η μελέτη των στελεχιαίων ακουστικών προκλητών δυναμικών σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Στόχος είναι η εξέταση και η σύγκριση τυχόν διαφορών ως προς το χρόνο έλευσης των κυμάτων στον εγκέφαλο μετά το ερέθισμα click και ως προς το αν οι λανθάνοντες χρόνοι ήταν μέσα στα φυσιολογικά επίπεδα μεταξύ των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες και των φυσιολογικών παιδιών (χωρίς μαθησιακές δυσκολίες). Το δείγμα μας αποτελείται από 20 παιδιά ηλικίας από 7 εως 14 ετών. Τα δέκα από αυτά είναι παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες επίσημα διαγνωσμένα από τον κρατικό φορέα Κ.Δ.Α.Υ. ενώ τα υπόλοιπα αποτελούν το συγκριτικό δείγμα της μελέτης. Τα κύματα που εξετάσαμε ήταν το I-II-III-IV-V καθώς και οι διαφορές τους III-I, V-III, V-I. Επιπλέον, εκτός από το χρόνο έλευσης αυτών των κυμάτων εξετάσαμε και το αν οι χρόνοι αυτοί ήταν μέσα στα φυσιολογικά πλαίσια. Συμπερασματικά αναφέρω, πως σύμφωνα με τον έλεγχο των μηδενικών υποθέσεων που έγινε με τη στατιστική δοκιμασία Student’s t-test, η μέση τιμή του χρόνου που απαιτείται για την έλευση των κυμάτων στα φυσιολογικά παιδιά είναι ίση με την αντίστοιχη μέση τιμή των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες.Επίσης, η μέση τιμή των χρονικών διαφορών έλευσης των κυμάτων στα φυσιολογικά παιδιά είναι ίση με την αντίστοιχη μέση τιμή των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες. Για κάθε ένα από τα κύματα I-V αλλά και για τις αντίστοιχες διαφορές τους ελέγχθηκαν μηδενικές υποθέσεις του τύπου «Η παρατήρηση παθολογικών λανθανόντων χρόνων είναι ανεξάρτητη της ύπαρξης μαθησιακών δυσκολιών». Από αυτή τη μελέτη βρέθηκε το εξής σημαντικό, πως το 50% των παιδιών μεμαθησιακές δυσκολίες παρουσίασαν εκτός φυσιολογικών ορίων χρόνους για το κύμα II στο αριστερό αυτί. Παρατηρήθηκε δηλ. στατιστικώς σημαντική διαφορά στο χρόνο έλευσης του κύματος II στο δεξί αυτί (R-tII) στα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες έναντι των υπολοίπων (p=0,026). Ο έλεγχος της μηδενικής υπόθεσης έγινε με τη στατιστική δοκιμασία Fisher’s exact test. Τα στελεχιαία ακουστικά προκλητά δυναμικά εγκεφαλικού στελέχους, όντας εύκολα στη χορήγηση, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως ένα άμεσο και εύκολο διαγνωστικό εργαλείο για τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, έτσι ώστε να αρχίσει η λογοθεραπευτική παρέμβαση και αποκατάσταση των προβλημάτων από μικρή ηλικία. / The object of this work is the study of auditory evoked potential in children with learning disorders. Our aim is to examine and compare any differences in the time of arrival of waves in the brain after the stimulus click and as to whether the latent period was within the normal levels among children with learning disabilities and normal children (without learning difficulties).

Το Σύστημα Διαχείρισης Μαθησιακών Δραστηριοτήτων LAMS είναι ένα διαδικτυακό εργαλείο για τη δημιουργία και διαχείριση ακολουθιών μαθησιακών δραστηριοτήτων με στόχο την υποστήριξη της σύγχρονης και ασύγχρονης μαθησιακής διαδικασίας. Στην παρούσα έρευνα περιγράφεται μία μελέτη περίπτωσης για την οποία μελετώνται η σχεδίαση, η ανάπτυξη-υλοποίηση και η αξιολόγηση κατάλληλων ακολουθιών μαθησιακών δραστηριοτήτων με το LAMS στα πλαίσια της Θεματικής Ενότητας (ΘΕ) ΠΛΗ37 του ΕΑΠ κατά το ακαδημαϊκό έτος 2010-2011. Οι ακολουθίες μαθησιακών δραστηριοτήτων διατέθηκαν στους φοιτητές μέσω της πλατφόρμας ασύγχρονης και εξ αποστάσεως εκπαίδευσης (εξΑΕ) Moodle της εν λόγω ΘΕ και ο κύριος στόχος τους ήταν η υποστήριξη των φοιτητών στην εκπόνηση των δύο (2) πρώτων γραπτών εργασιών (ΓΕ) τους. Στα πλαίσια της έρευνας μελετήθηκαν οι αντιλήψεις και οι στάσεις των φοιτητών αναφορικά με τις μαθησιακές δραστηριότητες LAMS, η συμμετοχή τους στις δραστηριότητες αυτές, καθώς και οι γραπτές επιδόσεις τους στις δύο (2) πρώτες ΓΕ της συγκεκριμένης ΘΕ. Για το σκοπό αυτό, οι φοιτητές συμπλήρωσαν ανώνυμο ερωτηματολόγιο και συμμετείχαν σε ατομικές συνεντεύξεις μετά το πέρας της ΘΕ, ενώ αξιοποιήθηκαν τα αρχεία καταγραφής τόσο του LAMS όσο και του Moodle. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι οι φοιτητές εξέφρασαν θετικές αντιλήψεις και απέκτησαν θετική στάση αναφορικά με τις μαθησιακές δραστηριότητες LAMS, ενώ επίσης, παρατηρήθηκε θετική γραμμική συσχέτιση της συμμετοχής τους στις συγκεκριμένες μαθησιακές δραστηριότητες και των επιδόσεών τους στις αντίστοιχες ΓΕ. / The Learning Activity Management System LAMS is a web tool for creating and managing sequences of Learning Activities in support of synchronous and asynchronous learning process. This research describes a case study which examined the design, development-implementation and evaluation of appropriate sequences of learning activities with LAMS, in the PLI37 course of the Hellenic Open University, during the academic year 2010-2011. These sequences of learning activities were available to students through the asynchronous distance learning platform of Moodle, aiming to support the students in the preparation of their first two written tasks. The research examined the conceptions and attitudes of students regarding the learning activities of LAMS, their participation in these activities and their written performance in the first two written tasks. For this purpose, the students completed an anonymous questionnaire and participated in individual interviews after the end of the course, while the log files of LAMS and Moodle were also evaluated. The results showed that students expressed positive conceptions and acquired positive attitudes towards the learning activities of LAMS, while a positive linear correlation between the participation in the learning activities and the performance in their respective written tasks was also observed.

Στην παρούσα έρευνα επιχειρείται η διερεύνηση των προτιμώμενων τρόπων μάθησης των μεταπτυχιακών φοιτητών στα προγράμματα σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου «Σπουδές στην Εκπαίδευση» και «Εκπαίδευση Ενηλίκων», στο πλαίσιο της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Ως ερμηνευτικό πλαίσιο της έρευνας χρησιμοποιείται η θεωρία της εμπειρικής μάθησης του Kolb. Η συλλογή των δεδομένων στηρίχθηκε στη μέθοδο της επισκόπησης, με εργαλείο μέτρησης το ερωτηματολόγιο. Από την ποσοτική επεξεργασία των εμπειρικών δεδομένων διαπιστώνεται η τάση των μεταπτυχιακών φοιτητών προς τον συγκλίνοντα μαθησιακό τύπο. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η μεθοδολογία της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης εμπίπτει στις προτιμώμενες μαθησιακές συνθήκες του συγκεκριμένου μαθησιακού τύπου. / This research focuses on the attempt to look into the learning preferences of Hellenic Open University’s post graduate students, in the fields of “Education” and “Adult Education”, that they study in the context of open and distance learning methodology. The interpretative context of the research is formed by Kolb’s theory of experiential learning. The research method is based on the questionnaire. The quantitative processing of data ascertains the tendency of post graduate students towards convergent learning style. The results demonstrate that the methodology of open and distance education, as a learning environment, supports the preferences which associate with convergent learning style.