Οι περισσότερες έρευνες επικεντρώνονται στις ελλείψεις και τις αδυναμίες των κωφών μαθητών- κυρίως αυτών που φοιτούν σε γενικά σχολεία και πλαίσια ενσωμάτωσης- παρά στις επιτυχείς στρατηγικές που χρησιμοποιούν οι ικανοί κωφοί αναγνώστες (Banner & Wang, 2011). Γι’ αυτό σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση των παραγόντων που σχετίζονται με την κατανόηση της ανάγνωσης των κωφών και βαρήκοων μαθητών που φοιτούν σε ειδικό σχολείο κωφών. Ειδικότερα, εξετάστηκαν οι παράγοντες που διαφοροποιούν τους ικανούς από τους φτωχούς αναγνώστες καθώς και οι στρατηγικές ανάγνωσης και μεταγνώσης που χρησιμοποιούν οι ικανοί αναγνώστες. Οι παράγοντες που εξετάστηκαν είναι το φύλο, η ηλικία, η ηλικία διάγνωσης της απώλειας ακοής, ο βαθμός απώλειας ακοής, η χρήση ακουστικών βοηθημάτων (ακουστικά βαρηκοΐας, κοχλιακά εμφυτεύματα), η συμμετοχή των γονιών σε πρόγραμμα έγκαιρης παρέμβασης, η ακουστική κατάσταση των γονέων, η εκπαίδευσή τους, η εθνικότητα, ο προτιμώμενος τρόπος επικοινωνίας των μαθητών, η ικανότητά τους στην ομιλούμενη Ελληνική και την Ελληνική Νοηματική Γλώσσα (ΕΝΓ), τα κίνητρα, η ποσότητα της ανάγνωσης και η φωνολογική επίγνωση. / Most of the researches focus on the deficiencies in reading of deaf students, mainly of those who attend general education or mainstreaming programs, rather than on the successful strategies used by good deaf readers (Banner & Wang, 2011). The purpose of the present study was to examine the factors related to reading comprehension of deaf/ hard of hearing (hh) students who attend a special school of the deaf. Specifically, the factors that differentiate good from poor readers were examined as well as the reading and metacognitive strategies used by them. Factors examined were sex, age, age of hearing loss, level of hearing loss, use of hearing aids, parents’ involvement in early intervention programs, parents’ education and ethnicity, the preferred way of communication, ability in spoken and sign language, reading motives, reading amount and phonological awareness.

- / -

Στην εργασία αυτή εξετάσαμε αν και κατά πόσο μπορεί ένα πρόγραμμα Φιλοσοφίας για Παιδιά (ΦγΠ), να εφαρμοστεί στο ελληνικό νηπιαγωγείο. Με άλλα λόγια, προσπαθήσαμε να δούμε εάν τα παραμύθια με τις συγκεκριμένες θεματικές που επιλέχθηκαν, ευαισθητοποίησαν τα παιδιά, για να συζητήσουν φιλοσοφικά θέματα. Για να διερευνήσουμε αυτό, χρησιμοποιήσαμε δύο σχολεία, το ένα ως πειραματική ομάδα και το άλλο ως ομάδα ελέγχου. Εδώ, εξετάσαμε αν, στο χώρο που υλοποιήθηκε η ερευνητική παρέμβαση (πειραματική ομάδα), συμμετείχαν περισσότερα παιδιά, αν συνεργάζονταν καλύτερα, αν υπήρξε μεγαλύτερη δυνατότητα για έρευνα, αλλά και για ανάπτυξη κριτικής και δημιουργικής σκέψης. Συμπεράναμε πως τα παιδιά, ύστερα από κατάλληλη παρέμβαση, (πειραματική ομάδα) η οποία στηρίχθηκε σε ερωτήματα, που διερευνούσαν το θέμα του εκάστοτε παραμυθιού, συνεργάστηκαν σε μεγάλο βαθμό, ακούγοντας προσεκτικά τους συνομιλητές τους και διαμορφώνοντας αντίστοιχα τη δική τους άποψη. Ταυτόχρονα, διαπιστώσαμε πως, τα παιδιά αυτά, είχαν μεγαλύτερη δυνατότητα για έρευνα, διαχειριζόμενα καλύτερα τις ερωτήσεις που τους θέτονταν και κάνοντας σε δεύτερο επίπεδο τις δικές τους ερωτήσεις. Το πιο σημαντικό όμως είναι πως, ανέπτυξαν, σε μεγάλο βαθμό, την κριτική τους σκέψη, έχοντας τη δυνατότητα να στηρίξουν με λογικά επιχειρήματα την άποψή τους. Το ίδιο συνέβη και με τη δημιουργική σκέψη, όπου απέκτησαν τη δυνατότητα να κάνουν γενικεύσεις και να διερευνούν υποθετικούς συλλογισμούς. / In this study, we examined whether or not a program of Philosophy for Children can be implemented to the Greek kindergarten system. In other words, we tried to see if the stories which were used, made children more sensitive, in order to discuss philosophical issues. We used two schools to investigate this subject, one as the experimental group and the other as the controller. Here we examined, whether implementation of the experimental group included more children, had better cooperation with each other and created more opportunities for research. We also investigated if the children developed critical and creative thinking. We concluded that children, after appropriate intervention to the experimental group, based on questions that explored the theme of each story, cooperated with each other through listening carefully to the speakers and respectively forming their own opinions. Simultaneously, we found that these children had a greater opportunity for research by answering questions and putting forward their own. The most important thing is that they have developed to a larger extent, critical thinking, having the ability to support logical arguments of their own opinion. At the same time, children, developed creative thinking, to which they developed generalizations and the ability to explore hypothetical reasoning.

Στην εργασία αυτή ασχοληθήκαμε με τη θεωρία της φιλοσοφίας για παιδιά και τους θεωρητικούς που ασχολήθηκαν με αυτό το πρόγραμμα. Επίσης παρουσιάζουμε την πρακτική που ακολουθείται σε ένα πρόγραμμα φιλοσοφίας για παιδιά. Τέλος παραθέτουμε την πιλοτική έρευνα που πραγματοποιήσαμε σε δύο νηπιαγωγεία της Πάτρας κατά την οποία εφαρμόσαμε το πρόγραμμα ΦγΠ σε μια ομάδα ελέγχου και σε μια πειραματική ομάδα. / In this project we give a presentation of the theory and practise of Philosophy for Children and those who established this programme. Moreover we present a pilot research that took place in two preschools in Patras,where we put into practice philosophy for children in a trial and a transcript team.

Σκοπός της εργασίας αυτής ήταν μια πρώτη μελέτη του παιχνιδιού και της επικοινωνίας των κωφών/βαρηκόων παιδιών με τα ακούοντα παιδιά μέσα σε ένα νηπιαγωγείο. Συγκεκριμένα, σκοπός μας είναι η μελέτη του κοινωνικού παιχνιδιού και του μη κοινωνικού παιχνιδιού των κωφών/βαρηκόων παιδιών, καθώς και της επικοινωνίας τους με το περιβάλλον τους (κωφά ή ακούοντα παιδιά) μέσα και έξω από τη τάξη. Στη παρούσα εργασία έγινε προσπάθεια να απαντηθούν τα εξής ερωτήματα: α) το είδος παιχνιδιού που χρησιμοποιούν τα κωφά/βαρήκοα παιδιά μόνα τους, μεταξύ τους ή/και με τα ακούοντα παιδιά, μέσα και έξω από τη τάξη και β) τον τρόπο επικοινωνίας που χρησιμοποιούν τα κωφά/βαρήκοα παιδιά μεταξύ τους ή/και με τα ακούοντα παιδιά, μέσα και έξω από τη τάξη. Στην έρευνα έλαβαν μέρος 10 παιδιά (Ν=10), από τα οποία τα πέντε ήταν κωφά/βαρήκοα και τα υπόλοιπα πέντε ήταν ακούοντα παιδιά, τα οποία αποτέλεσαν και την ομάδα ελέγχου. Τα αποτελέσματα της εργασίας έδειξαν ότι τα κωφά/βαρήκοα παιδιά αλληλεπιδρούν και επικοινωνούν με τα ακούοντα παιδιά, μέσα στη τάξη, ενώ δεν συμβαίνει το ίδιο, έξω από τη τάξη, αφού τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα κωφά/βαρήκοα παιδιά αλληλεπιδρούν και επικοινωνούν μόνο μεταξύ τους. Τέλος, τα αποτελέσματα αυτά θα πρέπει να ληφθούν υπόψη από τους εκπαιδευτικούς, προκειμένου οι τελευταίοι να αποκτήσουν τις απαραίτητες γνώσεις και πληροφορίες για τη σχολική ένταξη κωφών/βαρηκόων παιδιών σε σχολεία ακουόντων, με σκοπό να προσφέρουν ευκαιρίες για θετικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ κωφών/βαρήκοων και ακουόντων παιδιών. / The aim of this assignment was a first study of the play and the communication among the deaf/hard of hearing children in the kindergarten. In particular, our aim is the study of social and non social play of deaf/hard of hearing children inside and outside of the classroom. At the present study, an effort was made to answer the following questions: a) the type of play that the deaf/hard of hearing children are using by themselves, between them or/and between hearing children, inside and outside the classroom and b) the way of communication, the deaf/hard of hearing children are using between them and/or the hearing children, inside and outside the classroom. In the study 10 children (N=10) participated, five of which were deaf/hard of hearing and the rest five were hearing children, which represented also the control group. The results of this assignment showed that the deaf/hard of hearing children interact and communicate with the hearing children, inside the classroom, but it does not happen the same outside the classroom, since the results showed that the deaf/hard of hearing children interact and communicate only among them. Finally, these results have to be taken under consideration by the teachers, so that they acquire the necessary knowledge and information for the school integration of the deaf/hard of hearing children in regular schools, with the purpose of offering opportunities for positive interactions between deaf/hard of hearing children and hearing children.

Η επιλογή επαγγέλματος είναι ένα γεγονός ιδιαίτερης σημασίας για το άτομο. Αρχίζει να το απασχολεί από την εφηβική ηλικία και από αυτή τη συγκεκριμένη επιλογή θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό η μελλοντική του σταδιοδρομία και η κοινωνική του ευημερία. Πλέον, στην επαγγελματική ανάπτυξη αποδίδεται η έννοια της συνεχούς εξέλιξης που εμπεριέχει η επαγγελματική πορεία του ατόμου από τα πρώτα κιόλας σχολικά του χρόνια μέχρι και την ώριμη ηλικία. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση του επιπέδου επαγγελματικής ανάπτυξης μαθητών του Δημοτικού σχολείου, σύμφωνα με τη θεωρία επαγγελματικής ανάπτυξης του Donald E. Super. Προκειμένου να διερευνηθούν οι απόψεις των μαθητών για το εκπαιδευτικό και επαγγελματικό μέλλον τους, τους εκπαιδευτικούς και επαγγελματικούς στόχους που έχουν θέσει, τις δραστηριότητες με τις οποίες ασχολούνται και το αν αυτές βοηθούν στη διερεύνηση της σταδιοδρομίας τους και, τέλος, το ρόλο των σημαντικών άλλων στις εκπαιδευτικές και επαγγελματικές αποφάσεις που λαμβάνουν, επιλέχθηκε η ποιοτική έρευνα, και συγκεκριμένα η διεξαγωγή ημιδομημένων συνεντεύξεων με τους δεκαοκτώ (18) μαθητές που φοιτούσαν στην Ε΄ Τάξη σε 8/θέσιο Δημοτικό σχολείο της Πάτρας κατά το σχολικό έτος 2011-2012. Όπως φάνηκε από τα αποτελέσματα της έρευνας, οι μαθητές έχουν αναπτύξει και τις εννέα διαστάσεις της επαγγελματικής ανάπτυξης, όπως αυτές παρουσιάζονται στη θεωρία του Super. Ειδικότερα, έχοντας επίγνωση της αυτοαντίληψης τους και της προοπτικής του χρόνου, αναπτύσσουν την ιδέα του σχεδιασμού και είναι σε θέση να συσχετίσουν την εκπαιδευτική τους εμπειρία με τα επαγγέλματα. / Career planning is an event of the utmost importance for every human being. Since that particular choice will deeply influence the future career and social prosperity of a person, it should be thoroughly thought over from adolescence. Career development is a life-long procedure initiating at early school years and going forth the course of a lifetime. The purpose of this study is to explore the level of career development of primary school students, according to the theory of career development by Donald E. Super. In order to explore the views of pupils on educational and professional future and goals they have set, the activities they are employed with and whether these contribute to exploring their career and finally, the role of significant others in educational and professional decisions they take, qualitative research has been chosen and particularly the conduction of semi-structured interviews. Those interviews involved the participation of eighteen students enrolled in fifth grade of an Primary Patras School during the 2011-2012 academic year. The results achieved in the current study have shown that students have developed the nine dimensions of career development, as presented in the theory by Super. Specifically, students being aware of their self-concept and time perspective, they reach the position of planning their career and are capable of relating professions with educational experience acquired.

Η μελέτη εξετάζει την μετάδοση της βρουκέλλωσης από την πάσχουσα μητέρα στο έμβρυο, αναλύει τα κλινικά και εργαστηριακά ευρήματα στην παιδική βρουκέλλωση και τα επιδημιολογικά δεδομένα της νόσου στον Ν. Αχαΐας στην διάρκεια 15 ετών από το 1986 μέχρι το 2000. Η εργασία μας δείχνει ότι η νόσος μπορεί να μεταδοθεί διαπλακουντιακά από την πάσχουσα μητέρα στο έμβρυο. Έγινε αναδρομική ανάλυση κλινικών και εργαστηριακών ευρημάτων 52 παιδιών, που νοσηλεύθηκαν στην Παιδιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Πατρών για βρουκέλλωση. Στο 50% των καλλιεργειών αίματος απομονώθηκε B. abortus. Ο πυρετός, η αρθρίτιδα και η αρθραλγία ήταν τα πιο συχνά συμπτώματα. Τα μικρότερα σε ηλικία παιδιά είχαν πιο συχνά θετικές καλλιέργειες αίματος από τα μεγαλύτερα. Η μέση διάρκεια θεραπείας στα παιδιά ήταν 28 ημέρες και περιλάμβανε συνδυασμό φαρμάκων. Δεν υπήρχαν επιπλοκές, ενώ υποτροπή εμφάνισε μόνο ένα παιδί. Από τα 52 παιδιά επανεξετάσθηκαν 47, τουλάχιστον 6 μήνες μετά το πέρας της θεραπείας και ήσαν όλα υγιή. Η επίπτωση της βρουκέλλωσης στο Νομό Αχαΐας για την χρονική περίοδο 1986 έως 2000 ήταν συνολικά 7,3, στις αστικές περιοχές 3,1, στις ημιαστικές 68,0 και στις αγροτικές 9,9/100.000 κατοίκους. Η νόσος αποτελεί μείζον πρόβλημα υγείας σε συγκεκριμένες αγροτικές περιοχές (περιοχή Χαλανδρίτσας και Τριταίας, επίπτωση 28,9). Από τους 352 ασθενείς με βρουκέλλωση 96 ήταν παιδιά ηλικίας μικρότερης των 14 ετών. Η επίπτωση στα παιδιά υπολογίζεται σε 12,4 και είναι μεγαλύτερη από αυτή των ενηλίκων, που ήταν 6,3 (p< 0,001). Τα αγόρια προσβάλλονται πιο συχνά από τα κορίτσια, η διαφορά όμως δεν είναι στατιστικά σημαντική (επίπτωση 13,9 έναντι 10,9 p>0,1). Στους άνδρες η επίπτωση είναι στατιστικά σημαντικά μεγαλύτερη από τις γυναίκες (8,3 έναντι 4,3, p<0,001). Εξάρσεις της νόσου εμφανίζονται κατά την διάρκεια της άνοιξης. Δεν παρατηρήθηκε σημαντική μείωση της νόσου κατά την διάρκεια της μελέτης. Συμπερασματικά, η νόσος μπορεί να μεταδοθεί και διαπλακουντιακά από την μητέρα στο έμβρυο. Η βρουκέλλωση ήταν ήπια στα παιδιά, πιθανώς επειδή συχνά οφειλόταν σε B. abortus. Στο Νομό μας η νόσος προσβάλλει πιο συχνά παιδιά από ότι ενήλικες και αποτελεί μείζον πρόβλημα υγείας σε ορισμένες αγροτικές περιοχές και στις ημιαστικές περιοχές. / The purpose of this study was to examine the transplacentally transmission of brucellosis from the affected mother to the neonate, to evaluate the clinical and laboratory findings, the treatment modalities and the final outcomes in childhood brucellosis and to analyze the epidemiological data of the disease in Achaia for the years 1986 to 2000. Our findings demonstrate that brucellosis due to B. abortus can be also transplacentally transmitted from the affected mother to the neonate. Signs, symptoms, laboratory findings, treatment modalities and final outcomes were retrospectively analyzed in 52 children with brucellosis treated in the Department of Pediatrics. B. abortus was the main pathogen isolated in 50% of positive cultures. Fever and arthritis or arthralgia, were the main symptoms. Young children had statistically significantly more often positive blood cultures than older children. Treatment with a combination of antibiotics lasted for 28 days on average. There were no complications and relapses except one among the 52 children. Out of the 52 children 47 were reexamined for brucellosis at least 6 months after the end of treatment, and all of them were healthy. The incidence of brucellosis in the Prefecture of Achaia during the period 1986 to 2000 was in total 7.3, in urban regions 3.1, in suburban 68.0 and in rural 9.9/100.000 inhabitants. Brucellosis is an important problem in concrete rural regions of the Prefecture (Chalandritsa and Tritaia, incidence 28.9). Out of the 352 patients with brucellosis 96 (27.3%) were children. The incidence of brucellosis was statistically significantly higher in children than in adults (12.4 vs 6.3, p< 0.001) and in males than in females (8.3 vs 4.3, p< 0.001). Boys are also more often affected than girls, but the difference is not statistically significant (p>0.1). Exacerbations occurred during spring. The incidence of the disease did not change during the fifteen year-period. In conclusion, brucellosis can be also transmitted transplacentally from affected mother to neonate. The disease was mild among children probably because it was mainly due to B. abortus. In the Prefecture of Achaia brucellosis affect more often children than adults and is an important problem in the suburban regions as well as in some rural-areas.

- / -

- / -

Η διπλωματική μας εργασία έχει ως θέμα της «οι αντιλήψεις των παιδιών ηλικίας 11 ετών σχετικά με το περιεχόμενο ενός κλασικού παιδικού μυθιστορήματος της Πηνελόπης Δέλτα, του «Τρελαντώνη». Το θέμα της είναι πρωτότυπο καθώς από την βιβλιογραφική μας ανασκόπηση δεν εντοπίσαμε να έχει γίνει και να έχει δημοσιευτεί παρόμοια έρευνα στο παρελθόν. Ο λόγος που ασχοληθήκαμε με την μελέτη του εν λόγω θέματος ήταν το γεγονός ότι ο «Τρελαντώνης» είναι ένα παιδικό μυθιστόρημα ιδιαίτερα αγαπητό στα παιδιά του δημοτικού από το 1932 μέχρι σήμερα, παρόλο που η ιστορία που περιγράφει έχει πραγματοποιηθεί όταν η Πηνελόπη Δέλτα ήταν ακόμη παιδί, δηλαδή στα τέλη του 19ου αιώνα. Μελετώντας προσεκτικά όλα τα κεφάλαια του βιβλίου ξεχωρίσαμε ορισμένες έννοιες που θωρήσαμε ενδιαφέρουσες και θα επιθυμούσαμε να ανακαλύψουμε πώς τις αντιλαμβάνονται τα παιδιά σήμερα. Αυτές είναι η έννοια της ντροπής, του αξιωματικού, του βασιλιά και της ζητιανιάς που υπάρχουν μέσα στα αποσπάσματα-σκηνές του βιβλίου που διαλέξαμε να διαβάσουμε στα παιδιά στα πλαίσια μιας ηχογραφημένης συνέντευξης μαζί τους. Επομένως για την διερεύνηση του συγκεκριμένου θέματος πραγματοποιήσαμε συνέντευξη σε 41 αγόρια και κορίτσια ηλικίας 11 ετών από τον διευρυμένο σύμφωνα με τον Καλλικράτη, Δήμο Πατρέων. Προφανώς τα αποτελέσματα στα οποία καταλήξαμε μπορεί να μην οδηγούν σε γενικεύσεις αλλά έχουν ενδιαφέρον ως ενδείξεις. / -