• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 274
  • 40
  • 19
  • 15
  • 8
  • 5
  • 3
  • 3
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 396
  • 396
  • 257
  • 253
  • 83
  • 69
  • 66
  • 49
  • 46
  • 34
  • 34
  • 29
  • 29
  • 27
  • 27
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
161

Controle de doenças de final de ciclo e oídio da soja por extratos aquosos de Cymbopogom citratus, Rosmarinus officinalis e Curcuma longa e solução de curcumina / Control of late season leaf diseases and powdery mildew in soybean by aqueous extracts of Cymbopogom citratus, Rosmarinus officinalis and Curcuma longa and by curcumin solutions

Becker, Andrea 26 August 2005 (has links)
Made available in DSpace on 2017-07-10T17:37:05Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Andrea_Becker.pdf: 511030 bytes, checksum: 278647d66e9e0cc64aaa8eb7b49d9b2d (MD5) Previous issue date: 2005-08-26 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / The occurrence of late season leaf diseases (DFC) caused by Septoria glycines and Cercospora kikuchii and powdery mildew caused by Microsphaera diffusa in soybean (Glycine max) are easily identified in field. In recent years, there has been a seach for alternatives to fungicides that provide satisfactory disease control with low environmental impact and low toxicity to human. The objective of this study was to evaluate the effect of extract of C. citratus, R. officinalis and C. longa and by curcumin solutions, to control DFC and powdery mildew. In vitro assays were conduced to verify the antimicrobial activity of those plant extracts, by evaluation of the mycelial growth of C. kikuchii in PDA medium. Additionally, assays under field conditions were carried out with soybean cv. CD 215. The pyraclostrobin + epoxiconazole fungicide (0,6 L c.p. ha 1) was used as control. Extract of C. citratus inhibited the mycelial growth of C. kikuchii in 36,9%, to concenttrations up to 10% of the extract. To R. officinalis, the inhibited was 42,8% to concentration 10%. The lower antimicrobial activity was with C. longa with 17,9% of inhibition concentration 20%. In relation to field assays extract of C. longa 5% was higher than the control with water to the weight of one hundred seeds, like as C. citratus 5% and R. officinalis 5 and 10 %. The production of the extract of C. longa at 10% was 3856 kg ha-1 with good control of diseases. R. officinalis at 5% showed production higher than the control with water. Those two treatments were 15% higher in relation of grain production than fungicide. The C. citratus and C. longa, both with 5%, and the chemical reduced the severity of late season diseases. The better control of powdery mildew was with extract of C. citratus and R. officinalis at 5%, C. longa at 5 and 10% and the fungicide. R. officinalis and C. longa at concentration of 5% were statistically different in relation to enzymatic peroxidase activity, however lesser the control with water. These results indicate that in spite of reducing diseases severity in soybean with the use of C. longa, C. citratus and R. officinalis extracts, this is have not relations with a probably activation of peroxidase activity and that, possibly, other plant defense mechanisms, or a direct antimicrobial activity, maybe envolved in the control of late season leaf disease and powdery mildew / A ocorrência das doenças foliares de final de ciclo (DFC) causadas por Septoria glycines e Cercospora kikuchii e oídio causada por Microsphaera difusa em soja (Glycine max) são facilmente observadas no campo. Várias alternativas aos fungicidas têm sido avaliadas nos últimos anos na busca de produtos que controlem satisfatoriamente as doenças, que tenham pequeno impacto ambiental e baixa toxicidade aos seres humanos. O objetivo deste trabalho foi avaliar o efeito de extratos Cymbopogom citratus, Rosmarinus officinalis e Curcuma longa e solução de curcumina no controle de DFC e oídio. Foram realizados ensaios in vitro para verificar a atividade antimicrobiana desses extratos, através da análise do crescimento micelial em meio BDA bem como ensaios em condições de campo, com a cultivar de soja CD 215. O fungicida pyraclostrobin+epoxiconazole (0,6 L p.c. ha-1) foi utilizado como tratamento controle. Os extratos de C. citratus foram os que mais inibiram o crescimento micelial de C. kikuchii, com valores de até 36,9% para concentrações a partir de 10% do extrato. Para R. officinalis, as inibições foram verificadas apenas a partir da concentração de 10% do extrato, alcançando o valor de 42,8% de inibição, para o extrato a 20%. C. longa foi a planta com menor atividade antimicrobiana, com inibição de apenas 17,9% para o extrato a 20%. Para a curcumina, soluções a partir de 200 mg L-1, inibiram em média 15,1% o crescimento micelial in vitro do patógeno. Com relação aos ensaios de campo, verificou-se que a massa de 100 grãos do tratamento com C. longa (5%) foi superior à testemunha, porém igual a C. citratus (5%) e R. officinalis (5 e 10 %). Todos esses valores foram superiores ao tratamento com fungicida. Para a variável massa total o tratamento com C. longa (10%) obteve produtividade de 3856 kg ha-1 mostrando também bom controle de DFC e oídio. Extrato de R. officinalis (5%) também proporcionou produção de grãos estatisticamente superior ao tratamento com fungicida. Nesses dois tratamentos a produção foi em média 15% superior àquela com produto químico. O melhor controle de DFC ocorreu nos tratamentos com C. citratus e C. longa, ambas a 5%, e com o fungicida. O melhor controle de oídio ocorreu com extratos de C. citratus e R. officinalis (5%), C. longa (5 e 10%) e fungicida. Os tratamentos com C. longa e C. citratus foram estatisticamente iguais ao fungicida. Para a atividade de peroxidase, R. officinalis e C. longa (5%) resultaram em valores estatisticamente diferentes da testemunha, porém inferiores a esta. Estes resultados indicam que embora tenha ocorrido redução da severidade de DFC e oídio em soja com os extratos de C. longa, C. citratus e R. officinalis, este evento provavelmente não esteja relacionado com alguma possível ativação ou indução da atividade de peroxidases e que, possivelmente, outros mecanismos de defesa da planta, ou mesmo uma atividade antimicrobiana direta, possam estar envolvidos no controle destas doenças
162

Controle de crestamento bacteriano comum (Xanthomonas axonopodis pv. phaseoli) e alterações bioquímicas em feijoeiro induzidas por Pycnoporus sanguineus / Control of bacterial blight (Xanthomonas axonopodis pv. phaseoli) and biochemical analyses of bean resistance treated with Pycnoporus sanguineus extracts

Toillier, Sandra Luisa 01 August 2008 (has links)
Made available in DSpace on 2017-07-10T17:37:26Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Sandra Luisa Toillier.pdf: 545173 bytes, checksum: 7cdf4b17689b7059b1098820885d4e6c (MD5) Previous issue date: 2008-08-01 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / Bean (Phaseolus vulgaris) is among one of the main Brazilian crops and can be affected by several diseases, such as common bacterial blight caused by Xanthomonas axonopodis pv. phaseoli. The study of this interaction can contribute to development of alternative methods to control this disease. The aim of this work was to verify the antimicrobial and resistance induction activities of Pycnoporus sanguineus extracts for the control of this bean disease. The in vitro assays was conducted at the Laboratory of Plant of the State University of West of Paraná (UNIOESTE) - Campus of Marechal Cândido Rondon - PR and were used aqueous extracts from basidiocarp, mycelium and culture filtrate of P. sanguineus in concentrations of 1, 5, 10, 15 and 20%, with water, acibenzolar-S-methyl (ASM - 125 mg a.i. L-1) and antibiotic (oxytetracycline 22.5 mg L-1 + streptomycin 225 mg L-1) as control treatments. For in vivo assays were evaluated disease severity and the activities of peroxidase, polyphenol oxidase, β-1,3 glucanase and phenylalanine ammonia-lyase, using extracts of mycelium, basidiocarp and culture filtrate of P. sanguineus at 5 and 10%, these tests being conducted in greenhouses in the area belonging to the Complex Biological Control and Protected Cultivation Mario Cesar Lopes of UNIOESTE, Campus of Marechal Cândido Rondon. In vitro was verified antibacterial activity only for culture filtrate in concentrations up 15% and for all concentrations of basidiocarp extract. In vivo the results indicated the potential of basidiocarps extracts from P. sanguineus for the control of Xanthomonas axonopodis pv. phaseoli in bean, which can occur either by direct antimicrobial activity and resistance induction involving the activation of enzymes studied / A cultura do feijão (Phaseolus vulgaris) está entre uma das principais da agricultura nacional e pode ser afetada por várias doenças, como o crestamento bacteriano comum causado por Xanthomonas axonopodis pv. phaseoli. O entendimento desse patossistema pode contribuir para que sejam desenvolvidos métodos alternativos para o controle desta doença. O objetivo deste trabalho foi verificar as atividades antibacteriana e indutora de resistência de extratos de Pycnoporus sanguineus para controle desta doença em feijoeiro. O estudo in vitro foi realizado no Laboratório de Fitopatologia da Universidade Estadual do Oeste do Paraná (UNIOESTE) Campus de Marechal Cândido Rondon PR e foram utilizados extratos aquosos de basidiocarpo, micélio e filtrado de cultura de P. sanguineus nas concentrações de 1, 5, 10, 15 e 20%, além das testemunhas, água, acibenzolar-S-metil (ASM - 125 mg i.a. L-1) e antibiótico (22,5 mg L-1 de oxitetraciclina + 225 mg L-1 de estreptomicina). Para o teste in vivo, foi realizada a avaliação de severidade e atividade de peroxidase, polifenoloxidase, β-1,3 glucanase e fenilalanina amônia-liase, com o uso de extrato de micélio, basidiocarpo e filtrado de cultura de P. sanguineus a 5 e 10%, sendo estes ensaios conduzidos em estufa na área pertencente ao Complexo de Controle Biológico e Cultivo Protegido Mário César Lopes da UNIOESTE, Campus de Marechal Cândido Rondon. In vitro verificou-se atividade antibacteriana apenas para o filtrado de cultura em concentrações acima de 15% e para o extrato de basidiocarpo em todas as concentrações avaliadas. In vivo, os resultados indicaram o potencial de extratos de basidiocarpos de P. sanguineus para o controle de Xanthomonas axonopodis pv. phaseoli em feijoeiro, o que pode ocorrer tanto por atividade antimicrobiana direta quanto por indução de resistência envolvendo a ativação das enzimas de defesa vegetal estudadas
163

Efeito de extratos orgânicos de variedades de cebola sobre o quorum sensing bacteriano / Effect of organic extracts of onion varieties on bacterial quorum sensing

Quecan, Beatriz Ximena Valencia 13 June 2018 (has links)
Muitos genes bacterianos são regulados pelo mecanismo de comunicação denominado quorum sensing (QS). Neste sistema, moléculas sinalizadoras ativam um comportamento de grupo, conforme a densidade celular, permitindo o controle da expressão gênica. Estudos sugerem o potencial de compostos extraídos de plantas sobre o QS, a exemplo da quercetina, um flavonol presente em concentrações elevadas em algumas frutas e hortaliças. Este composto é o flavonoide majoritário presente em cebola (Allium cepa), mas não existem estudos que mostrem a atividade anti-QS de extratos orgânicos deste vegetal. Este trabalho avaliou o potencial antimicrobiano e anti-QS de extratos orgânicos de cebola branca e cebola roxa, assim como de alguns de seus componentes majoritários identificados, em fenótipos regulados pelo QS como a produção de violaceína em Chrormobacterium violaceum ATCC 12472, a motilidade tipo swarming e a formação de biofilmes em Pseudomonas aeruginosa PAO1 e Serratia marcescens MG1. Extratos de cebola branca e roxa foram obtidos por extração em fase sólida utilizando coluna de poliamida e seus compostos identificados e quantificados pelas técnicas de Cromatografia líquida- ionização por elétron spray-espectrometria de massas e cromatografia líquida de alta eficiência acoplada a detector de arranjo de diodo. A atividade antimicrobiana foi avaliada pelas curvas de multiplicação de cada micro-organismo. O efeito dos compostos quercetina aglicona (inibidor do QS já relatado na literatura e encontrado no extrato de cebola roxa) e quercetina-3-β-D-glicosideo (um dos compostos majoritários encontrados em ambos extratos) sobre os micro-organismos utilizados neste estudo foi também avaliado. Foram obtidos três extratos: cebola branca em metanol (CB-MeOH), cebola branca em metanol amônia (CBMeOH/ NH4) e cebola roxa em metanol (CR-MeOH). Os compostos quercetina 3,4\'- diglicosídeio, quercetina-4-glicosídeo, quercetina-3-β-D-glicosideo e quercetina aglicona foram os predominantes nos extratos das duas variedades de cebola. Cianidina-3-O-glicosideo também foi identificada no extrato de cebola roxa. A concentração inibitória mínima (MIC) dos extratos foi igual ou superior a 125 µg/ml (p/v) de extrato seco. Não foi observada inibição significativa da produção de violaceína em C. violaceum pelos extratos orgânicos de cebola e nem pela quercetina-3-β-D-glicosideo, nas concentrações sub-inibitórias avaliadas. No entanto, a quercetina aglicona inibiu significativamente a produção de violaceína em todas as concentrações. A glicosilação da quercetina pode ter afetado sua atividade sobre a inibição da produção de violaceina, já que estudos mostram menor atividade biológica deste composto quando glicosilado. Para a motilidade tipo swarming em P. aeruginosa PAO1 houve inibição significativa pelo extrato de cebola roxa, em todas as concentrações estudadas. Os demais extratos não apresentaram inibição contra este micro-organismo. Para S. marcescens MG1, foi observada inibição da motilidade swarming somente na concentração de 125 µg/ml de CBMeOH/ NH4. As análises de comparação entre os dois tipos de quercetina revelaram que, embora para as duas bactérias testadas os dois compostos apresentaram atividade inibitória sobre a motilidade tipo swarming, a quercetina-3-β-D-glicosideo foi menos eficiente que a quercetina aglicona na concentração de 125 µg/ml. A formação de biofilmes não foi influenciada pelos extratos e, inesperadamente, não se detectou inibição da formação de biofilmes por ambos tipos de quercetina avaliados. De forma geral, os extratos orgânicos de cebola mostraram pouco efeito sobre os fenótipos controlados pelo quorum sensing e a glicosilação da quercetina provavelmente explica a baixa atividade antimicrobiana e anti-QS dos extratos. / Many bacterial genes are regulated by a communication mechanism called quorum sensing (QS). In this system, signaling molecules activate a group behavior according to cell density, allowing the control of gene expression. Studies suggest the inhibitory potential of compounds extracted from plants on the QS system, like quercetin, a flavonol present in high concentrations in some fruits and vegetables. This compound is the main flavonoid found in onion (Allium cepa); however, there are no studies showing the anti-QS activity of organic extracts of this plant. The objective of this work was to evaluate the antimicrobial and anti-QS potential of organic extracts of white and red onions, and their major components studied in QS-regulated phenotypes such as violacein production in Chromobacterium violaceum, swarming motility and biofilm formation in Pseudomonas aeruginosa PAO1 and Serratia marcescens MG1.White and red onion extracts were obtained by solid phase extraction using a polyamide column and its compounds were identified and quantified by Liquid Chromatography - Electron Spray-Mass Spectrometry and high performance liquid chromatography coupled to diode array detector. O The antimicrobial activity was evaluated by growth curves of each microorganism. The effect of non-glycosylated quercetin (a QS inhibitor already reported in the literature and found in red onion extract) and quercetin-3-β-D-glycoside (one of the major compounds found in both extracts) on the microorganisms used in this study was also evaluated. Three extracts were obtained: white onion in methanol (CB-MeOH), white onion in methanol ammonia (CB-MeOH / NH4) and red onion in methanol (CR-MeOH). Our results showed that quercetin 3,4\'- diglycoside, quercetin-4-glycoside, quercetin-3-β-D-glycoside and non-glycosylated quercetin were predominant in the extracts of the two onion varieties. Cyanidin-3-O-glycoside has also been identified in the purple onion extract. The minimum inhibitory concentration (MIC) of extracts was equal or greater than 125 µg / ml (w / v) of dry extract. There was no significant inhibition of violacein production in C. violaceum by organic onion extracts or by quercetin-3-β- D-glycoside at the sub-inhibitory concentrations evaluated. However, non-glycosylated quercetin showed a significant inhibition of violacein production in all tested concentrations. The glycosylation of Quercetin could have altered its inhibition activity towards violacein production, and in fact, some studies have shown less biological activity of some phenolic compounds when they have been glycosylated. For swarming motility in P. aeruginosa PAO1 there was significant inhibition by red onion extract, in all studied concentrations. The other extracts did not present inhibition against this microorganism. For S. marcescens MG1, inhibition of swarming motility was observed only at the concentration of 125 µg / ml of CB-MeOH / NH4. Comparative analyses between the two types of quercetin showed that, although for the two bacteria tested the two compounds showed inhibitory activity on swarming motility, quercetin-3-β-D-glycoside was less efficient than non-glycosylated quercetin in the concentration of 125 µg / ml. Biofilm formation was not influenced by the extracts and unexpectedly, both types of quercetin evaluated did not show inhibition towards biofilm formation. In general, organic onion extracts showed little effect on quorum sensing controlled phenotypes and glycosylation of quercetin probably explains the low antimicrobial and anti-QS activity of the extracts.
164

Gerdan, Omer Faruk 01 December 2009 (has links) (PDF)
Fresh produces, fruit juices and herbal teas used in our regular diet may have importance in the protective treatment of some infectious diseases. In this study, dietary produces were investigated for their antioxidant activities and antimicrobial activities against group A &szlig / -haemolytic streptoccoci. Streptococcus pyogenes, a member of the group A &szlig / -haemolytic streptococci, is a very dangerous pathogen, which may cause diseases such as tonsillopharyngitis, meningitis, rheumatic arthritis. Fruits and vegetables / onion, radish, carrot, plum, fruit juices / orange, peach, pomegranate, grape and teas / sage, anise, rosehip, chamomile were chosen as samples of regular daily diets. Dry extracts were obtained either by lyophilizing or fractionating in ethyl acetate. Antioxidant activities of extracts were examined by total phenolic content determination, and 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl radical scavenging (DPPH) methods. Antimicrobial activities of extracts were studied by disk diffusion test, minimum inhibitory and bactericidal concentration methods. Sage, plum, onion and radish displayed high radical scavenging activity with EC50 values of 0.043, 0.049, 0.148 and 0.414 mg/mL, respectively. Plum, sage, onion and radish were found high in total phenolic contents with &amp / #956 / g gallic acid equivalent of 50.506, 48.299, 44.427 and 13.135 in mg extract, respectively. High antimicrobial activities were obtained by onion, radish, anise, carrot and peach extracts as tested by disk diffusion method with respective 20, 16, 16, 14 and 14 millimeters clear growth inhibition zones. Carrot, onion and radish extracts were found as effective bacteriostatic and bactericidal agents with minimum inhibitory and bactericidal respective concentrations of 0.008, 0.125, 0.250 mg/mL and 0.06, 0.5, 1 mg/mL.
165

5-nitrofuraldehido darinių antimikrobinio aktyvumo tyrimas, toksiškumo, farmakokinetikos ir struktūros aktyvumo ryšio įvertinimas / Analysis of 5-nitrofuraldehyde derivatives antimicrobial activity, evaluation of toxicity, pharmacokinetic properties and structure – activity relationship

Gaivelytė, Kristina 21 June 2010 (has links)
5-nitrofuraldehido darinių antimikrobinio aktyvumo tyrimas, toksiškumo, farmakokinetinių savybių ir struktūros aktyvumo ryšio įvertinimas. K. Gaivelytės magistro baigiamasis darbas. Moksliniai vadovai: dr. V. Petrikaitė, dr. J. Šarlauskas, prof. habil. dr. A. Pavilonis; Kauno medicinos universiteto, Farmacijos fakulteto, Vaistų chemijos katedra. Kaunas, 2010. Darbo tikslas – įvertinti 5-nitrofuraldehido darinių struktūros įtaką jų antimikrobiniam aktyvumui ir parinkti perspektyviausius antimikrobinius junginius tolimesniems tyrimams. Tyrimo metodai. Junginių antimikrobinio aktyvumo prognozė atlikta panaudojant PASS programą. Antimikrobinis aktyvumas ištirtas in vitro serijinio skiedimo standžioje terpėje metodu. Junginių farmakokinetinių savybių ir toksiškumo prognozė atlikta, panaudojant ADME/Tox Boxes programą. Tyrimo rezultatai. PASS programa antibakterinį ir priešgrybelinį aktyvumą prognozavo visiems tiriamiems junginiams. Atlikus tyrimus in vitro, nustatyta, kad junginių aktyvumas prieš įvairius mikroorganizmus skyrėsi, nitrofurano fragmento neturintys junginiai buvo visai neaktyvūs. Nitrofurano bisdariniai yra gana aktyvūs prieš visas bakterijas (MSK = 0,5 100 μg/ml), išskyrus P. aeruginosa, K. pneumoniae ir P. mirabilis. Bisjunginys BIC-34, turintis butilo fragmentą, buvo aktyviausias prieš S. aureus, E. faecalis ir B. subtilis, o piridino liekaną turintis bisjunginys BIC 67 – prieš K. pneumoniae, P. aeruginosa, P. mirabilis (MSK = 50 μg/ml). Gali būti, kad šio... [toliau žr. visą tekstą] / Analysis of 5-nitrofuraldehyde derivatives antimicrobial activity, evaluation of toxicity, pharmacokinetic properties and structure – activity relationship. K. Gaivelytė Master Thesis. Scientific supervisors: Dr. V. Petrikaitė, Dr. J. Šarlauskas, Prof. Habil. Dr. A. Pavilonis; Kaunas University of Medicine, Faculty of Pharmacy, Department of Medicinal Chemistry. Kaunas, 2010. The Aim of the Research – to evaluate the influence of the structure of 5-nitrofuraldehyde derivatives and identify the most promising compounds for the further research. Methods. Prognosis of antimicrobial activity of all compounds was carried out by using PASS software. Antimicrobial activity was tested in vitro by using a serial dilution in agar technique. Pharmacokinetic properties and toxicity were predicted by using ADME/Tox Boxes program. Results. PASS program predicted antibacterial and antifungal activity for all tested compounds. The results of experiments in vitro showed that activity against various microorganisms was different; compounds without nitrofuran fragment were not active. Biscompouds were active enough against all bacteria (MIC = 0,5-100 μg/ml), except P. aeruginosa, K. pneumoniae and P. mirabilis. Biscompoud possessing butyl fragment in its structure was the most active against S. aureus, E. faecalis and B. subtilis and biscompound BIC-67 with the moiety of pyridine was the most active against K. pneumoniae, P. aeruginosa, P. mirabilis (MIC = 50 μg/ml). It could be that the... [to full text]
166

ATIVIDADE ANTIMICROBIANA DE ÓLEOS ESSENCIAIS DE CONDIMENTOS SOBRE Escherichia coli ISOLADAS DE SUÍNOS, AVES E BOVINOS

Santurio, Deise Flores 03 February 2011 (has links)
Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico / This study evaluated the antimicrobial activity of the essential oils of Origanum vulgare (oregano), Thymus vulgaris (thyme), Cinnamomum zeylanicum (cinnamon), Lippia graveolens (Mexican oregano), Zingiber officinale (ginger), Salvia officinalis (sage), Rosmarinus officinalis (rosemary) and Ocimum basilicum (basil) against Escherichia coli 31 strains isolated from swine, 43 strains from poultry and 36 strains from cattle. The minimum inhibitory concentration (MIC) and minimum bactericidal concentration (MBC) were determined for each isolate using the broth microdilution technique. Antimicrobial activity was observed with the maximum concentration tested (6400 μg/ml) or less for the essential oils of oregano, Mexican oregano, thyme and cinnamon; the oregano essential oil had the most potent activity against the evaluated microorganisms, whereas cinnamon essential oil had the lowest activity. / Avaliou-se a atividade antibacteriana dos óleos essenciais (OES) de Origanum vulgare (orégano), Thymus vulgaris (tomilho), Cinnamomum zeylanicum (canela), Lippia graveolens (orégano mexicano), Zingiber officinale (gengibre), Salvia officinalis (sálvia), Rosmarinus officinalis (alecrim) e Ocimum basilicum (manjericão) frente a Escherichia coli sendo 31 isolados de suínos, 43 isolados de aves e 36 isolados de bovinos. A concentração inibitória mínima (CIM) e a concentração bactericida mínima (CBM) foram determinadas através da técnica de microdiluição em caldo. Observou-se atividade antimicrobiana inferior ou igual à máxima concentração testada (6400μg/ml) para os óleos essenciais de orégano, orégano mexicano, tomilho, canela. Observou-se que o óleo essencial de orégano foi o que possuiu maior atividade sobre os microrganismos testados. O óleo essencial de canela apresentou menor atividade em relação aos demais óleos essenciais.
167

Perfil químico e atividade antibacteriana in vitro e em matriz alimentar do óleo essencial de Croton rhamnifolioides Pax & Hoffm.

Costa, Ana Caroliny Vieira da 14 October 2011 (has links)
Made available in DSpace on 2015-04-17T14:49:15Z (GMT). No. of bitstreams: 1 arquivototal.pdf: 801635 bytes, checksum: 261f730c2041a0e20295da7ba9b8fbe5 (MD5) Previous issue date: 2011-10-14 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES / The search for alternative compounds to develop a rational use in food conservation in order to answer to a customers demand for safer, more natural and resistant products has attracted a massive scientific interested on the investigation of various medicinal and aromatic plants and condiments due to their high potential as natural agents. In special, the essential oils have received a great attention because of their proven antimicrobial property. The aim of this study was to investigate the chemical composition of the essential oil Croton rhamnifolioides Pax & Hoffm. and its inhibitory effect in the development of strains of bacteria of interest in in vitro food and in food matrix. The identification and quantification of the essential oil compounds was done through a gas chromatography mass spectrometry (CG-MS). The preliminary analysis of antimicrobial activity was done through the diffusion in solid technique, the Minimum Inhibitory Concentration (MIC) was determined through the technique of macrodilution while the interference of different concentrations of the essential oil through the microbial viability was realized through the viable cell count. It was also evaluated the effectiveness of the oil in inhibit the microbiota of fresh cheese during a fifteenday period. The CG-MS analysis presented 1,8-cineol (46,32%) as the prevailing compound in this essential oil, followed by 1-phellandrene (16,70%), p-cymene (10,21%), sabinene (8,14%) and trans-cariophyllene (4,81%). The MIC and CBM values of the essential oil oscillate from 2,5 - 20 μL/mL and 5 - 40 μL/mL, respectivelly. The essential oil of Croton rhamnifolioides in concentration whose references are MIC and MIC/2 affected the cellular viability of all bacteria tested along 12 hours. When inserted in the composition of the fresh cheese, the essential oil in concentrations that were superior from 1% showed the inhibition capacity of its microbiota related to its control. These results demonstrate that the essential oil of Croton rhamnifolioides presents an antimicrobial activity that transforms it in a good alternative for use, along with other conservation methods on the control of pathogenic and deteriorative micro-organisms growth in food. / A busca de compostos alternativos para um emprego racional na conservação de alimentos a fim de atender a demanda de consumidores por produtos mais seguros, naturais e com vida de prateleira prolongada, tem atraído um grande interesse científico para a investigação de várias espécies de plantas aromáticas, medicinais e condimentares, em função do seu potencial como fonte de agentes naturais. Em especial, os óleos essenciais, tem recebido grande atenção devido a sua comprovada propriedade antimicrobiana. O objetivo deste estudo foi investigar a composição química do óleo essencial de Croton rhamnifolioides Pax & Hoffm. e o efeito inibitório sobre o crescimento de cepas de bactérias de interesse em alimentos in vitro e em matriz alimentar. A identificação e quantificação dos componentes do óleo essencial foram realizadas através de cromatografia gasosa espectrometria de massa (CG-EM). A análise preliminar da atividade antimicrobiana foi realizada através da técnica de difusão em meio sólido, a Concentração Inibitória Mínima-CIM foi determinada através da técnica de macrodiluição, enquanto a interferência de diferentes concentrações do óleo essencial sobre a viabilidade microbiana foi realizada através da contagem de células viáveis. Foi avaliado, ainda, a efetividade do óleo em inibir a microbiota do queijo minas frescal ao longo de 15 dias. A análise de CG-EM mostrou 1,8-cineol (46,32%) como o composto prevalente no óleo essencial ensaiado, seguido por 1-felandreno (16,70%), p-cimeno (10,21%), sabineno (8,14%) e trans-cariofileno (4,81%). Os valores de CIM e CBM do óleo essencial oscilaram de 2,5 - 20 μL/mL e 5 - 40 μL/mL, respectivamente. O óleo essencial de Croton rhamnifolioides em concentrações referentes ao CIM e CIM/2 afetou a viabilidade celular de todas as bactérias ensaiadas ao longo de 12 horas. Quando inserido na composição do queijo minas frescal, o óleo essencial em concentrações superiores a 1% mostrou capacidade de inibição da sua microbiota, em relação ao controle. Estes resultados demonstram que o óleo essencial de Croton rhamnifolioides apresenta atividade antibacteriana, o que o torna uma alternativa para uso, em conjunto com outros métodos de conservação, no controle do crescimento de microorganismos patogênicos e deterioradores em alimentos.
168

Caracterização do pontencial biológico de Leiothrix spiralis Ruhland E Syngonanthus nitens (Bong.) Ruhland (Eriocaulaceae)

Araújo, Marcelo Gonzaga de Freitas. January 2011 (has links)
Resumo: A família Eriocaulaceae apresenta cerca de 1.200 espécies e 11 gêneros, com distribuição pantropical. Suas espécies são conhecidas popularmente como „sempre viva‟. Leiothrix spiralis Ruhland e Syngonanthus nitens (Bong) Ruhland são espécies de Eriocaulaceae, estudos químicos tem mostrado predominantemente a presença de xantonas e flavonas, principalmente O-glicosídeos e C-glicosídeos derivados da luteolina. Propriedades etnofarmacológicas de Eriocaulaceae são pouco conhecidas. Por esta razão, foi avaliado o potencial biológico dos extratos e compostos isolados das espécies L. spiralis e S. nitens. Os extratos metanólicos de escapos, capítulos e folhas destas espécies e os compostos fenólicos isolados do extrato metanólico de folhas de L. spiralis mostraram significativa atividade antimicrobiana contra bactérias Gram-positivas e Gram-negativas e leveduras, a capacidade antioxidante pelo ensaio de redução do ABTS●+ pode ser observada. Os extratos foram avaliados quanto à capacidade de inibir a formação de hifas de C. albicans, sendo verificado que o extrato de escapos de S. nitens foi capaz de inibir a fase de transição para a forma filamentosa. As atividades citotóxica e hemolítica dos extratos foram investigadas e o extrato metanólico de folhas de L. spiralis apresentou ação citotóxica sobre as células HeLa. O extrato de escapos de S. nitens foi incorporado a um creme vaginal e avaliada a atividade antifúngica e mutagênica em um modelo animal de candidíase vaginal. Os resultados mostraram que o tratamento com este produto foi eficaz neste modelo animal, erradicando a carga fúngica vaginal de ratas infectadas após 8 dias de tratamento. A atividade mutagênica foi avaliada pelo teste do micronúcleo, em tratamento agudo e subagudo, e o produto não apresentou mutagenicidade nessas condições. O presente estudo sugere que estas espécies podem ser uma fonte promissora para aplicação como antifúngico / Abstract: Eriocaulaceae is a pantropical family, comprising around 1200 species in 11 genera. Their species are popularly known as „sempre viva‟. Leiothrix spiralis Ruhland and Syngonanthus nitens (Bong.) Ruhland are two species of Eriocaulaceae, and chemical studies of these species showed predominantly flavones, mainly O-glucosides and C-glucosides derivatives of luteolin. The ethnopharmacological properties of Eriocaulaceae are little known. For this reason we evaluate the biological potential of extracts and isolated compounds from L. spiralis and S. nitens. The methanolic extracts from capitula and flower heads from this species and the phenolics isolated from the methanolic extract of leaves of L. spiralis showed significantly antimicrobial activity against Gram-positive and Gram-negative organisms and yeasts, and the antioxidant capacity by the ABTS●+ reduction assay could be observed. The extracts were evaluated as the ability to inhibit the hyphal formation on C. albicans and the extract of flower heads of S. nitens was able to inhibit the transition stage from budding to hyphal growth. The cytotoxic and hemolytic activities of the extracts were investigated and the extract of leaves of L. spiralis showed cytotoxic action on HeLa cells. A vaginal cream containing the methanolic extract of scapes from S. nitens was tested as antifungal and mutagenic in a vaginal candidiasis animal model. The results showed that treatment with this product was very effective in this animal model, and was able eradicate the vaginal fungal burden of infected rats after 8 days on treatment. The in vivo mutagenic activity of the vaginal cream was assessed by the micronucleus assay, in acute and subacute treatment, and it was not mutagenic in this conditions. The present study suggests that these Eriocaulaceae species could be a promising source of compounds to produce antifungal phytomedicines / Orientador: Taís Maria Bauab / Coorientador: Maria Virginia Costa Scarpa / Banca: Marlus Chorilli / Banca: Hérida Regina Nunes Salgado / Banca: Claudia Elena Sotomayor / Banca: Elfriede Marianne Bacchi / Doutor
169

Micro-organismos marinhos como fonte de metabólitos bioativos: atividade anti-trichomonas vaginalis, antibiofilme e antibaceriana

Senger, Franciane Rios January 2016 (has links)
Nos últimos anos, os metabólitos isolados de fungos marinhos vêm ganhando considerável atenção em razão de possuírem estruturas químicas únicas com diversas atividades biológicas já descritas, incentivando novas pesquisas na área. A tricomoníase é a doença sexualmente transmissível (DST) de origem não viral mais comum no mundo, estando associada a sérias consequências à saúde, sendo relatado um aumento no número de isolados clínicos resistentes ao tratamento de escolha. Infecções causadas por bactérias com diferentes mecanismos de resistência, representam um grande desafio para a saúde pública atual, acarretando em altas taxas de mortalidade e morbidade. As bactérias patogênicas dispõem de fatores de virulência, como a formação de biofilme, que agravam infecções tornando-as persistentes. Devido ao potencial biológico dos produtos de origem marinha e a importância dessas infecções, o objetivo deste estudo foi avaliar a atividade anti-T. vaginalis, antimicrobiana e antibiofilme de moléculas obtidas da fermentação de fungos associados a organismos marinhos. As 14 cepas fúngicas foram isoladas de esponjas e corais marinhos, obtidos da costa do estado de Alagoas, Brasil. Após produção do metabólito, o micélio foi separado do meio. O micélio foi extraído com metanol e o meio com acetato de etila. As frações foram submetidas aos ensaios de atividade anti-T.vaginalis, antimicrobiana e antibiofilme (inibição da formação e erradicação). As frações que demonstraram atividade foram submetidas ao ensaio de hemólise, avaliação da citotoxicidade (HMVII e Vero) e toxicidade em modelo de Galleria mellonella. A fração que demonstrou os melhores resultados nos ensaios de atividade foi submetida ao fracionamento bioguiado. As frações orgânicas dos fungos Aspergillus niger (FMPV 03) e complexo Trichoderma harzianum/Hypocrea lixii (FMPV 09) foram ativas frente ao T. vaginalis ATCC 30236, com valores de MIC de 2 mg/mL e 1 mg/mL, respectivamente. Quando investigadas, essas frações mantiveram a atividade frente ao isolado clínico resistente ao metronidazol (TV-LACM2R), apresentado os mesmo valores de MIC encontrados para o isolado ATCC. Para a atividade antimicrobiana, as frações orgânicas do Aspergillus niger (FMPV 03), Aspergillus tubingensis (FMPV 06), complexo Trichoderma harzianu/Hypocrea lixii (FMPV 09) e Aspergillus sydowii (FMPV 10) foram ativas contra S. epidermidis ATCC 35984. Ainda, frente a P. aeruginosa ATCC 27853 somente as frações orgânicas do Aspergillus niger (FMPV 03) e Aspergillus tubingensis (FMPV 06) demonstraram atividade. Neste ensaio, para ambas as bactérias, os valores de MIC não ultrapassaram 1,5 mg/mL. A atividade destas frações também foi observada frente às mesmas bactérias no ensaio de antiformação de biofilme, já que ocorreu a morte das células. A habilidade de erradicar biofilmes foi detectada somente para a fração orgânica do fungo Aspergillus flavus (FMPV 01), o qual foi capaz de remover 52% do biofilme já formado de S. epidermidis ATCC 35984. A ausência de hemólise dos eritrócitos foi observada em todas as frações ativas estudadas. Na avaliação da citotoxicidade in vitro frente às linhagens celulares HMVII e Vero, apenas a fração orgânica do Aspergillus niger (FMPV 03), não apresentou efeito citotóxico. No entanto, no ensaio de avaliação da toxicidade in vivo, nenhuma das amostras testadas causou redução na sobrevivência das larvas de Galleria mellonella. Então, a fração orgânica do fungo Aspergillus niger (FMPV 03) foi submetida ao fracionamento bioguiado utilizando coluna RP-18. Sete frações foram obtidas, sendo que a primeira (100% água), foi ativa contra T. vaginalis, S. epidermidis e P. aeruginosa. Quando submetida à Cromatografia em Camada Delgada (CCD), demonstrou quatro bandas que foram coradas com anisaldeído-ácido sulfúrico e ninhidrina. Além disso, a fração 100% água não demonstrou redução da sobrevivência das larvas de Galleria mellonella, nas três concentrações testadas. Portanto, a gama de atividades relatadas corrobora o potencial dos fungos marinhos na produção de moléculas bioativas. / In recent years, the isolated metabolites from marine fungi have been attracted considerable attention due to unique chemical structures with diverse biological activities, encouraging further research in the area. Trichomoniasis is the most prevalent non-viral sexually transmitted disease (STD) worldwide. This has been linked to serious health consequences and an increase in the number of clinical isolates resistant to the treatment of choice has been reported. Infections caused by bacteria with different resistance mechanisms represent a major challenge to the current public health, resulting in high rates of mortality and morbidity. Pathogenic bacteria present virulence factors, such as biofilm formation, which migth enhance the persistence of infections. Due to the biological potential of marine products and the importance of these infections, the aim of this study was to evaluate the anti-T. vaginalis, antimicrobial and antibiofilm activities of the obtained molecule from the fermentation of fungi associated with marine organism. The 14 fungal strains were isolated from sponges and corals marine obtained from the coast of Alagoas, Brazil. After production of the metabolite the mycelium was separated from the medium. The mycelium was extracted with methanol and the medium with ethyl acetate. The fractions were subjected to the assays anti-T. vaginalis, antimicrobial and antibiofilm (inhibition of the formation and eradication) activities. The fractions that showed activity were subjected to the assays of hemolysis, cytotoxicity evaluation (HMVII and Vero) and toxicity Galleria mellonella model. The fraction which showed the best results in activity assays was subjected to fractionation bioguided. The organic fraction of Aspergillus niger (FMPV 03) and Trichoderma harzianum/Hypocrea lixii complex (FMPV 09) were active against T. vaginalis ATCC 30236 with MIC values of 2 mg/mL and 1 mg/mL, respectively. When investigated, these fractions maintained activity against resistant clinical isolate to metronidazole (TV-LACM2R), presented the same MIC values found to isolate ATCC. For the antimicrobial activity, the organic fractions of Aspergillus niger (FMPV 03), Aspergillus tubingensis (FMPV 06), Trichoderma harzianum/Hypocrea lixii complex (FMPV 09) and Aspergillus sydowii (FMPV 10) were active against S. epidermidis ATCC 35984. Even, against P. aeruginosa ATCC 27853 only the organic fractions of Aspergillus niger (FMPV 03) and Aspergillus tubingensis (FMPV 06) demonstrated activity. In this test, for both bacteria, MIC values did not exceed 1.5 mg/mL. The activity of these fractions was also observed across the same bacteria in the antibiofilm formation assay, since cell death occurred. The ability to eradicate biofilms was detected only for the organic fraction of the fungus Aspergillus flavus (FMPV 01) which was able to remove 52% of the already formed biofilm of S. epidermidis ATCC 35984. The absence of hemolysis of red cells was observed in all active fractions studied. In the assessment of cytotoxicity in vitro against the cell lines HMVII and Vero, only the organic fraction of Aspergillus niger (FMPV 03), showed no cytotoxic effect. However, in the test evaluation of in vivo toxicity, none of the samples tested caused a reduction in the survival of the larvae of Galleria mellonella. Then, the organic fraction of the fungus Aspergillus niger (FMPV 03) was submitted to bioguided fractionation using RP-18 column. Seven fractions were obtained, of which the first (100% water), was active against T. vaginalis, S. epidermidis e P. aruginosa. When subjected to thin layer chromatography (TLC) showed four bands were stained with ninhydrin and anisaldehyde-sulfuric acid. In addition, 100% water fraction showed no reduction of the survival of larvae of Galleria mellonella at the three concentrations tested. Therefore, the range of activities reported corroborates the potential of marine fungi to produce bioactive molecules.
170

Atividade antimicrobiana do mel de abelhas Apis mellifera L. e Melipona subnitida L. frente amostras bacterianas multirresistentes de Staphylococus aureus e Pseudomanas aeruginosa / Antimicrobial activity of honey bees Apis mellifera L. and Melipona subnitida L. front bacterial samples multiresistant of Staphylococcus aureus and Pseudomonas aeruginosa

Andrade Neto, Francisco Vicente de 25 August 2010 (has links)
Submitted by Socorro Pontes (socorrop@ufersa.edu.br) on 2017-05-22T14:36:59Z No. of bitstreams: 1 FranciscoVAN_DISSERT.pdf: 1013354 bytes, checksum: 1be0d7fcc15937d75236ebd887a49afc (MD5) / Made available in DSpace on 2017-05-22T14:36:59Z (GMT). No. of bitstreams: 1 FranciscoVAN_DISSERT.pdf: 1013354 bytes, checksum: 1be0d7fcc15937d75236ebd887a49afc (MD5) Previous issue date: 2010-08-25 / In recent years, bacterial resistance to multiple drugs has increased due to the indiscriminate use of antibiotics, widely used to treat infections. This situation has challenged scientists to search for new alternatives such as natural substances, in order to develop new guidelines with antibacterial recognized. Natural products have been used for thousands of years by the popular medicine for several purposes. Among them is the honey, a product resulting from collection and exudates of various plants by bees. Besides its nutritional value, honey is receiving greater attention by the scientific evidence of its medicinal effects through its therapeutic properties, especially the antimicrobial activity. Thus, this study aims to evaluate the in vitro antimicrobial activity exerted by the honey bee Apis mellifera L. and Melipona subnitida L. on the microorganisms Metilcilina Resistant Staphylococcus aureus (MRSA) and Pseudomonas aeruginosa isolated from hospital samples. The honey samples used were obtained from hives maintained in the region of Serra do Mel, RN, Brazil, and the Technological Center of Beekeeping (CETEC) of UFERSA, Mossoró, RN, Brazil. Data on the physical and chemical properties were used for characterization of honey from Apis mellifera L., in addition to color, consisting of honey-colored (mC), light amber (mAC) and dark amber. The method of Kirby and Bauer, diffusion in Mueller Hinton agar was used to evaluate the antimicrobial activity of honey, using wells 06 mm in diameter, in the presence of 06 bacterial isolates. To control the experiment, were conducted in parallel with different antibiograms commercial antibiotics, using the strains ATCC 25953 and ATCC 27853. The test results showed a susceptibility to MRSA, reaching inhibition zones of up to 31 mm in diameter. However, for Pseudomonas aeruginosa, the zones of inhibition reached 19 mm, considered minor when compared to produce about MRSA, probably due to factors intrinsic resistance to Pseudomonas aeruginosa. Therefore, this study identified to date for a therapeutic potential of this natural product, in particular the antimicrobial activity of honey from Apis mellifera L., proving to be the more efficient than honey from Melipona subnitida / Nos últimos anos, a resistência bacteriana a múltiplas drogas tem aumentado devido ao uso indiscriminado de antibióticos, amplamente utilizados no tratamento de infecções. Essa situação tem forçado à busca de novas alternativas como substâncias naturais, com a finalidade desenvolver novos princípios com atividades antibacterianas reconhecidas. Os produtos naturais têm sido utilizados há milhares de anos pela medicina popular para diversos propósitos. Dentre eles está o mel, produto resultante da coleta e exsudatos de várias plantas pelas abelhas. Além de seu valor nutricional, o mel vem recebendo uma maior atenção pela comprovação de seus efeitos medicinais através de suas propriedades terapêuticas, especialmente a atividade antimicrobiana. Desta forma, o presente trabalho tem por objetivo avaliar a atividade antimicrobiana in vitro exercida pelo mel das abelhas Apis mellifera L. e Meliponea subnitida L. sobre os microorganismos Staphylococcus aureus Resistente a Metilcilina (MRSA) e Pseudomonas aeruginosa multirresistentes isolados de amostras hospitalares. As amostras de mel utilizadas foram obtidas de colméias mantidas na região de Serra do Mel, RN, Brasil, e do Centro Tecnológico de Apicultura (CETEC) da UFERSA, Mossoró, RN, Brasil. Dados das análises físico-químicas foram utilizadas para caracterização dos méis de Apis mellifera L., além da cor, consistindo em mel de cor clara (mC), âmbar claro (mAC) e âmbar escuro. O método de Kirby e Bauer, difusão em Agar de Mueller Hinton, foi utilizado para avaliação da atividade antimicrobiana do mel, utilizando poços de 06 mm de diâmetro, em presença de 06 isolados bacterianos. Para controle do experimento, em paralelo foram realizados antibiogramas com diferentes antibióticos comerciais, utilizando as linhagens ATCC 25953 e ATCC 27853. Os resultados dos testes demonstraram uma suscetibilidade para o MRSA, atingindo halos de inibição de até 31 mm de diâmetro. Porém, para a Pseudomonas aeruginosa, as zonas de inibição chegaram até 19 mm, consideradas menores quando comparadas as produzidas sobre o MRSA, devido, provavelmente, a fatores de resistência intrínsecos à Pseudomonas aeruginosa. Portanto, este estudo apontou até o momento para um potencial terapêutico deste produto natural, em especial a atividade antimicrobiana do mel de Apis mellifera L., demonstrando ser mais eficiente do que o mel de Melipona subnitida / 2017-05-22

Page generated in 0.0851 seconds