• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 121
  • 21
  • 17
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 171
  • 171
  • 171
  • 70
  • 57
  • 37
  • 32
  • 21
  • 20
  • 19
  • 19
  • 18
  • 18
  • 16
  • 15
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
161

Niederlassung in ländlichen Gebieten Niedersachsens aus hausärztlicher Sicht / Practising in Rural Areas of Lower Saxony from a GP's Point of View

Heubrock, Annika 05 November 2014 (has links)
No description available.
162

Experiences of diabetes care - patients' and nurses' perspectives /

Hörnsten, Åsa, January 2004 (has links)
Diss. (sammanfattning) Umeå : Univ., 2004. / Härtill 5 uppsatser.
163

A equipe de saúde e a segurança do binômio mãe-bebê no parto e nascimento / Los profesionales de la salud y la seguridad del binomio madre-hijo en el parto y nacimiento / Health team and safety of the mother-child binomial at labor and birth

Dornfeld, Dinara January 2011 (has links)
Trata-se de um estudo qualitativo, do tipo descritivo-exploratório, realizado em uma maternidade pública no município de Porto Alegre/RS, no período entre março e julho de 2010. Teve como objetivo observar e analisar a atuação da equipe de saúde a respeito da segurança do binômio mãe-bebê no parto e nascimento. Foram observadas 20 cenas de parto, sendo a equipe atuante composta por obstetra, residente em Obstetrícia, enfermeira, técnica de Enfermagem e pediatra. As informações coletadas por meio de observação do tipo naturalista foram submetidas à análise temática que evidenciou as seguintes categorias: apoio empático como estratégia de comunicação terapêutica; acolhimento e respeito ao acompanhante de escolha da paciente; contato pele a pele (CPP) implementado como rotina versus cuidado seguro e o ambiente, as necessidades da equipe e a adaptação do recém-nascido (RN) ao novo mundo. Os achados do estudo revelaram que a equipe se mostra, na maioria das vezes, empenhada em dar suporte à paciente por meio do apoio empático e da valorização do acompanhante, promovendo, dessa maneira, circunstâncias seguras de cuidado. Em relação ao CPP entre mãe e bebê e a disposição de um ambiente propício para a recepção do RN, foram identificadas atitudes que demonstram a conscientização dos profissionais sobre os benefícios dessas práticas, no entanto, ainda são necessários esforços para que elas se configurem em circunstâncias seguras de cuidado. Ao se considerar a atuação de cada categoria profissional, identificou-se que a Enfermeira exerce papel diferencial para a efetivação de uma assistência segura, visto que foi preponderante no apoio à mulher e na promoção do CPP. Considera-se ao final que, a partir de um novo olhar sobre a assistência ao parto e nascimento proposto por este estudo, se contribua com as reflexões de profissionais da saúde, da educação, gestores e outros agentes envolvidos na assistência materno-infantil. Além disso, espera-se que os achados desta pesquisa possam servir de subsídios para futuros estudos quantitativos relacionados à segurança da assistência ao processo de parto e nascimento, bem como para outros estudos qualitativos que abordem a percepção da mulher, do acompanhante e demais profissionais da saúde em relação ao tema. / This qualitative, descriptive and exploratory study aimed to observe and analyze the performance of the health team regarding the safety of the mother-child binomial at labor and birth. It was carried out in a public maternity hospital in the city of Porto Alegre, state of Rio Grande do Sul, Brazil, between March and July 2010. In total, 20 birth situations were observed. The performing team consisted of an obstetrician, a resident physician in obstetrics, nurse, nursing technician and pediatrician. Information collected through naturalistic observation was subject to thematic analysis that evidenced the following categories: empathic support as therapeutic communication strategy, welcoming and respect to companions chosen by patients, skin-to-skin contact implemented as routine versus safe care and environment, team’s needs and newborns’ adaptation to the new world. The findings of the study revealed that the team is, most times, engaged in providing support to patients through empathic support and valorization of companions, promoting, therefore, safe care circumstances. Concerning mother-baby skin-to-skin contact and the arrangement of an environment favorable to the reception of the newborn, professionals’ attitudes demonstrate acknowledgement of the benefits of these practices, however, efforts are needed for them to be configured as safe care circumstances. When considering the performance of each professional category, nurses were identified as performing an essential role for the accomplishment of safe care, as they were preponderant in supporting women and in promoting skin-to-skin contact. A new look regarding labor and birth care, proposed by this study, can contribute to reflections by health and education professionals, managers and other agents involved in maternal-infant care. Moreover, the findings from this research can support future quantitative studies related to care safety in labor and birth processes, as well as other qualitative studies that approach women’s, companions’ and health professionals perception regarding the theme. / Se trata de un estudio cualitativo, de tipo descriptivo-exploratorio, realizado en una maternidad pública en el municipio de Porto Alegre/RS, en el período entre marzo y julio del 2010. Tuvo como objetivo observar y analizar la actuación de los profesionales de la salud en relación a la seguridad del binomio madre-hijo durante el parto y el nacimiento. Fueron observados 20 procedimientos de parto, donde participaron los siguientes profesionales de la salud: obstetra, residente en Obstetricia, enfermera, técnica de Enfermería y pediatra. Las informaciones colectadas por medio de observación tipo naturalista fueron sometidas a análisis temático evidenciando las siguientes categorías: apoyo empático como estrategia de comunicación terapéutica; acogida y respeto al acompañante escogido por la paciente; contacto piel a piel implementado como rutina contra cuidado seguro y el ambiente, las necesidades del grupo de profesionales y la adaptación del recién nacido el nuevo mundo. Los resultados del estudio revelaron que los profesionales se muestran, en la mayoría de los casos, empeñados en dar soporte a la paciente por medio del apoyo empático y de la valorización del acompañante, promoviendo, de esta forma, circunstancias seguras de cuidado. En relación al contacto piel a piel entre madre e hijo y la disposición de un ambiente propicio para la recepción del recién nacido, fueron identificadas actitudes que demuestran la concientización de los profesionales sobre los beneficios de esas prácticas, sin embargo, todavía son necesarios esfuerzos para que ellas se configuren en circunstancias seguras de cuidado. Al considerarse la actuación de cada categoría profesional, se identificó que la Enfermera ejerce un papel diferencial para a efectuación de una asistencia segura, una vez que fue esencial para el apoyo a la mujer y para la promoción del contacto piel a piel. Se considera finalmente que, a partir de una nueva perspectiva sobre la asistencia al parto y al nacimiento propuesto en este estudio, se contribuya con las reflexiones de profesionales de la salud, de la educación, gestores y otros agentes involucrados en la asistencia materno-infantil. Además, se espera que los resultados de este estudio puedan servir de subsidio para futuros estudios cuantitativos relacionados a la seguridad de la asistencia al proceso de parto y nacimiento, así como también para otros estudios cualitativos que aborden la percepción de la mujer, del acompañante y demás profesionales de la salud en relación al tema.
164

A equipe de saúde e a segurança do binômio mãe-bebê no parto e nascimento / Los profesionales de la salud y la seguridad del binomio madre-hijo en el parto y nacimiento / Health team and safety of the mother-child binomial at labor and birth

Dornfeld, Dinara January 2011 (has links)
Trata-se de um estudo qualitativo, do tipo descritivo-exploratório, realizado em uma maternidade pública no município de Porto Alegre/RS, no período entre março e julho de 2010. Teve como objetivo observar e analisar a atuação da equipe de saúde a respeito da segurança do binômio mãe-bebê no parto e nascimento. Foram observadas 20 cenas de parto, sendo a equipe atuante composta por obstetra, residente em Obstetrícia, enfermeira, técnica de Enfermagem e pediatra. As informações coletadas por meio de observação do tipo naturalista foram submetidas à análise temática que evidenciou as seguintes categorias: apoio empático como estratégia de comunicação terapêutica; acolhimento e respeito ao acompanhante de escolha da paciente; contato pele a pele (CPP) implementado como rotina versus cuidado seguro e o ambiente, as necessidades da equipe e a adaptação do recém-nascido (RN) ao novo mundo. Os achados do estudo revelaram que a equipe se mostra, na maioria das vezes, empenhada em dar suporte à paciente por meio do apoio empático e da valorização do acompanhante, promovendo, dessa maneira, circunstâncias seguras de cuidado. Em relação ao CPP entre mãe e bebê e a disposição de um ambiente propício para a recepção do RN, foram identificadas atitudes que demonstram a conscientização dos profissionais sobre os benefícios dessas práticas, no entanto, ainda são necessários esforços para que elas se configurem em circunstâncias seguras de cuidado. Ao se considerar a atuação de cada categoria profissional, identificou-se que a Enfermeira exerce papel diferencial para a efetivação de uma assistência segura, visto que foi preponderante no apoio à mulher e na promoção do CPP. Considera-se ao final que, a partir de um novo olhar sobre a assistência ao parto e nascimento proposto por este estudo, se contribua com as reflexões de profissionais da saúde, da educação, gestores e outros agentes envolvidos na assistência materno-infantil. Além disso, espera-se que os achados desta pesquisa possam servir de subsídios para futuros estudos quantitativos relacionados à segurança da assistência ao processo de parto e nascimento, bem como para outros estudos qualitativos que abordem a percepção da mulher, do acompanhante e demais profissionais da saúde em relação ao tema. / This qualitative, descriptive and exploratory study aimed to observe and analyze the performance of the health team regarding the safety of the mother-child binomial at labor and birth. It was carried out in a public maternity hospital in the city of Porto Alegre, state of Rio Grande do Sul, Brazil, between March and July 2010. In total, 20 birth situations were observed. The performing team consisted of an obstetrician, a resident physician in obstetrics, nurse, nursing technician and pediatrician. Information collected through naturalistic observation was subject to thematic analysis that evidenced the following categories: empathic support as therapeutic communication strategy, welcoming and respect to companions chosen by patients, skin-to-skin contact implemented as routine versus safe care and environment, team’s needs and newborns’ adaptation to the new world. The findings of the study revealed that the team is, most times, engaged in providing support to patients through empathic support and valorization of companions, promoting, therefore, safe care circumstances. Concerning mother-baby skin-to-skin contact and the arrangement of an environment favorable to the reception of the newborn, professionals’ attitudes demonstrate acknowledgement of the benefits of these practices, however, efforts are needed for them to be configured as safe care circumstances. When considering the performance of each professional category, nurses were identified as performing an essential role for the accomplishment of safe care, as they were preponderant in supporting women and in promoting skin-to-skin contact. A new look regarding labor and birth care, proposed by this study, can contribute to reflections by health and education professionals, managers and other agents involved in maternal-infant care. Moreover, the findings from this research can support future quantitative studies related to care safety in labor and birth processes, as well as other qualitative studies that approach women’s, companions’ and health professionals perception regarding the theme. / Se trata de un estudio cualitativo, de tipo descriptivo-exploratorio, realizado en una maternidad pública en el municipio de Porto Alegre/RS, en el período entre marzo y julio del 2010. Tuvo como objetivo observar y analizar la actuación de los profesionales de la salud en relación a la seguridad del binomio madre-hijo durante el parto y el nacimiento. Fueron observados 20 procedimientos de parto, donde participaron los siguientes profesionales de la salud: obstetra, residente en Obstetricia, enfermera, técnica de Enfermería y pediatra. Las informaciones colectadas por medio de observación tipo naturalista fueron sometidas a análisis temático evidenciando las siguientes categorías: apoyo empático como estrategia de comunicación terapéutica; acogida y respeto al acompañante escogido por la paciente; contacto piel a piel implementado como rutina contra cuidado seguro y el ambiente, las necesidades del grupo de profesionales y la adaptación del recién nacido el nuevo mundo. Los resultados del estudio revelaron que los profesionales se muestran, en la mayoría de los casos, empeñados en dar soporte a la paciente por medio del apoyo empático y de la valorización del acompañante, promoviendo, de esta forma, circunstancias seguras de cuidado. En relación al contacto piel a piel entre madre e hijo y la disposición de un ambiente propicio para la recepción del recién nacido, fueron identificadas actitudes que demuestran la concientización de los profesionales sobre los beneficios de esas prácticas, sin embargo, todavía son necesarios esfuerzos para que ellas se configuren en circunstancias seguras de cuidado. Al considerarse la actuación de cada categoría profesional, se identificó que la Enfermera ejerce un papel diferencial para a efectuación de una asistencia segura, una vez que fue esencial para el apoyo a la mujer y para la promoción del contacto piel a piel. Se considera finalmente que, a partir de una nueva perspectiva sobre la asistencia al parto y al nacimiento propuesto en este estudio, se contribuya con las reflexiones de profesionales de la salud, de la educación, gestores y otros agentes involucrados en la asistencia materno-infantil. Además, se espera que los resultados de este estudio puedan servir de subsidio para futuros estudios cuantitativos relacionados a la seguridad de la asistencia al proceso de parto y nacimiento, así como también para otros estudios cualitativos que aborden la percepción de la mujer, del acompañante y demás profesionales de la salud en relación al tema.
165

A equipe de saúde e a segurança do binômio mãe-bebê no parto e nascimento / Los profesionales de la salud y la seguridad del binomio madre-hijo en el parto y nacimiento / Health team and safety of the mother-child binomial at labor and birth

Dornfeld, Dinara January 2011 (has links)
Trata-se de um estudo qualitativo, do tipo descritivo-exploratório, realizado em uma maternidade pública no município de Porto Alegre/RS, no período entre março e julho de 2010. Teve como objetivo observar e analisar a atuação da equipe de saúde a respeito da segurança do binômio mãe-bebê no parto e nascimento. Foram observadas 20 cenas de parto, sendo a equipe atuante composta por obstetra, residente em Obstetrícia, enfermeira, técnica de Enfermagem e pediatra. As informações coletadas por meio de observação do tipo naturalista foram submetidas à análise temática que evidenciou as seguintes categorias: apoio empático como estratégia de comunicação terapêutica; acolhimento e respeito ao acompanhante de escolha da paciente; contato pele a pele (CPP) implementado como rotina versus cuidado seguro e o ambiente, as necessidades da equipe e a adaptação do recém-nascido (RN) ao novo mundo. Os achados do estudo revelaram que a equipe se mostra, na maioria das vezes, empenhada em dar suporte à paciente por meio do apoio empático e da valorização do acompanhante, promovendo, dessa maneira, circunstâncias seguras de cuidado. Em relação ao CPP entre mãe e bebê e a disposição de um ambiente propício para a recepção do RN, foram identificadas atitudes que demonstram a conscientização dos profissionais sobre os benefícios dessas práticas, no entanto, ainda são necessários esforços para que elas se configurem em circunstâncias seguras de cuidado. Ao se considerar a atuação de cada categoria profissional, identificou-se que a Enfermeira exerce papel diferencial para a efetivação de uma assistência segura, visto que foi preponderante no apoio à mulher e na promoção do CPP. Considera-se ao final que, a partir de um novo olhar sobre a assistência ao parto e nascimento proposto por este estudo, se contribua com as reflexões de profissionais da saúde, da educação, gestores e outros agentes envolvidos na assistência materno-infantil. Além disso, espera-se que os achados desta pesquisa possam servir de subsídios para futuros estudos quantitativos relacionados à segurança da assistência ao processo de parto e nascimento, bem como para outros estudos qualitativos que abordem a percepção da mulher, do acompanhante e demais profissionais da saúde em relação ao tema. / This qualitative, descriptive and exploratory study aimed to observe and analyze the performance of the health team regarding the safety of the mother-child binomial at labor and birth. It was carried out in a public maternity hospital in the city of Porto Alegre, state of Rio Grande do Sul, Brazil, between March and July 2010. In total, 20 birth situations were observed. The performing team consisted of an obstetrician, a resident physician in obstetrics, nurse, nursing technician and pediatrician. Information collected through naturalistic observation was subject to thematic analysis that evidenced the following categories: empathic support as therapeutic communication strategy, welcoming and respect to companions chosen by patients, skin-to-skin contact implemented as routine versus safe care and environment, team’s needs and newborns’ adaptation to the new world. The findings of the study revealed that the team is, most times, engaged in providing support to patients through empathic support and valorization of companions, promoting, therefore, safe care circumstances. Concerning mother-baby skin-to-skin contact and the arrangement of an environment favorable to the reception of the newborn, professionals’ attitudes demonstrate acknowledgement of the benefits of these practices, however, efforts are needed for them to be configured as safe care circumstances. When considering the performance of each professional category, nurses were identified as performing an essential role for the accomplishment of safe care, as they were preponderant in supporting women and in promoting skin-to-skin contact. A new look regarding labor and birth care, proposed by this study, can contribute to reflections by health and education professionals, managers and other agents involved in maternal-infant care. Moreover, the findings from this research can support future quantitative studies related to care safety in labor and birth processes, as well as other qualitative studies that approach women’s, companions’ and health professionals perception regarding the theme. / Se trata de un estudio cualitativo, de tipo descriptivo-exploratorio, realizado en una maternidad pública en el municipio de Porto Alegre/RS, en el período entre marzo y julio del 2010. Tuvo como objetivo observar y analizar la actuación de los profesionales de la salud en relación a la seguridad del binomio madre-hijo durante el parto y el nacimiento. Fueron observados 20 procedimientos de parto, donde participaron los siguientes profesionales de la salud: obstetra, residente en Obstetricia, enfermera, técnica de Enfermería y pediatra. Las informaciones colectadas por medio de observación tipo naturalista fueron sometidas a análisis temático evidenciando las siguientes categorías: apoyo empático como estrategia de comunicación terapéutica; acogida y respeto al acompañante escogido por la paciente; contacto piel a piel implementado como rutina contra cuidado seguro y el ambiente, las necesidades del grupo de profesionales y la adaptación del recién nacido el nuevo mundo. Los resultados del estudio revelaron que los profesionales se muestran, en la mayoría de los casos, empeñados en dar soporte a la paciente por medio del apoyo empático y de la valorización del acompañante, promoviendo, de esta forma, circunstancias seguras de cuidado. En relación al contacto piel a piel entre madre e hijo y la disposición de un ambiente propicio para la recepción del recién nacido, fueron identificadas actitudes que demuestran la concientización de los profesionales sobre los beneficios de esas prácticas, sin embargo, todavía son necesarios esfuerzos para que ellas se configuren en circunstancias seguras de cuidado. Al considerarse la actuación de cada categoría profesional, se identificó que la Enfermera ejerce un papel diferencial para a efectuación de una asistencia segura, una vez que fue esencial para el apoyo a la mujer y para la promoción del contacto piel a piel. Se considera finalmente que, a partir de una nueva perspectiva sobre la asistencia al parto y al nacimiento propuesto en este estudio, se contribuya con las reflexiones de profesionales de la salud, de la educación, gestores y otros agentes involucrados en la asistencia materno-infantil. Además, se espera que los resultados de este estudio puedan servir de subsidio para futuros estudios cuantitativos relacionados a la seguridad de la asistencia al proceso de parto y nacimiento, así como también para otros estudios cualitativos que aborden la percepción de la mujer, del acompañante y demás profesionales de la salud en relación al tema.
166

"As competências no cuidado com o diabetes mellitus: contribuições à educação e comunicação em saúde" / The competences in diabetes care: contributions to Education and Communication in Health

Antonio de Padua Pithon Cyrino 12 December 2005 (has links)
Um fosso separa o desenvolvimento teórico-metodológico na Educação e Comunicação de sua prática aplicada à Saúde, usualmente, centrada na transmissão de informações para a mudança de comportamento. Nesta pesquisa qualitativa, exploramos o uso do conceito de competência para deslocar o binômio informação - comportamento para uma articulação de outra ordem: problema – saber - ação. Levantamos as competências requeridas para o autocuidado no diabetes, na opinião de diabetólogos, e identificamos as já disponíveis entre portadores, por meio de grupo focal e entrevista. Os resultados mostram a riqueza de saberes e competências que possuem os portadores, o que pode abrir possibilidades novas de diálogo com os profissionais de saúde, bem como promissoras perspectivas de aplicação no campo da inteligência coletiva. / A huge gap separates the theoretical and methodological development in the field of Education and Communication from its practice in health centers, usually focused in the transmission of information aiming at behavioral changes. In our qualitative research we explored the use of competence concept to change the binomial information-behavior into problem- knowledge- action. The requested competences towards diabetic care according to diabetes specialists and those available among diabetics obtained through focus groups and interviews were identified. The vast knowledge and competence of the diabetics shown by the results lead to several new possibilities of dialog with healthcare professional as well as promising prospects of actual application in the field of collective intelligence
167

"A interface entre a homeopatia e a biomedicina: o ponto de vista dos profissionais de saúde não homeopatas" / The interface between homeopathy and biomedicine: the point of view of the non homeopathic professionals

Sandra Abrahão Chaim Salles 09 August 2006 (has links)
Esse estudo tem como objetivo conhecer as características da relação entre a medicina Homepática e a Biomédica enqua nto partícipes de um campo institucional comum, identificando o movimento de aproximação e afastamento entre homeopatas e médicos da biomedicina e identificando os elementos de caráter ideológico, cultural e técnico-cientifico que fazem parte desse processo, segundo o ponto de vista dos profissionais não homeopatas. Por meio de levantamento da atual situação da Homeopatia no campo da saúde no Brasil, identificam-se os municípios com serviços de homeopatia na rede SUS e as faculdades de medicina que desenvolvem atividades relacionadas à homeopatia. Foram selecionados para a pesquisa os municípios com maior produção ambulatorial de consultas homeopáticas de janeiro a novembro de 2003 (Datasus) e entre as faculdades aquelas de reconhecida relevância na formação médica. Foram entrevistados 48 profissionais de saúde (apenas dois não médicos), sendo 20 docentes/pesquisadores de 11 faculdades de medicina, 16 gestores e 12 médicos que trabalham na rede publica em 6 municípios de cinco estados e do Distrito Federal. As análises foram feitas tendo como categorias de referência as concepções de campo social e cientifico de Bourdieu, as concepções de racionalidades médicas de Madel Luz e os conceitos de modelos ou arranjos tecnológicos do trabalho em saúde de Mendes-Gonçalves, de formação de identidade profissional de médico e ideologia ocupacional de Donnangelo e Schraiber. Foram descritos e analisados através dos depoimentos dos entrevistados: os aspectos considerados facilitadores da aproximação entre as duas medicinas, os que dificultam a ampliação da presença da Homeopatia no campo da saúde, as diferentes formas de apresentação das resistências e as suas concepções sobre a Homeopatia. Entre outros, os resultados apontaram que a 6 legitimação profissional, a construção do SUS e a crise da biomedicina são condições favorecedoras da presença da Homeopatia nas instituições. Mas essas condições não garantem espaços de ensino ou assistência, e as iniciativas dos homeopatas ainda dependem de simpatias locais. Os entrevistados valorizam aspectos da pratica homeopática que recuperam a ideologia ocupacional associada ao ideal de boa prática médica: abordagem integral do paciente, a recuperação da dimensão humanística da medicina e os resultados que obtém ao resolver agravos para os quais os recursos da biomedicina são inadequados ou insuficientes. Facilitam a aproximação com a Academia o interesse no desafio cientifico que representa encontrar novos modelos de pesquisa para explicar, comprovar ou medir a ação da homeopatia e a inclusão de ambientes extrahospitalares como locais de ensino. Dificultam essa aproximação as resistências ao desconhecido e as dificuldades de compreender, com a visão da racionalidade cientifica moderna, a lógica em que a homeopatia opera. Uma outra forma de resistência é considerar a Homeopatia uma medicina apenas para agravos simples e banais, caracterizando-a como uma medicina insegura. O isolamento dos homeopatas e a falta de divulgação da sua cultura foram referidos como razões que mantém o desconhecimento sobre a Homeopatia. Os entrevistados defendem que aceitar os limites de cada medicina e buscar a complementaridade pode levar ao respeito à pluralidade das medicinas, necessária para dar conta de responder à complexidade presente no campo da saúde. / The objective of this study is to access the characteristics of the relationship between homeopathic medicine and biomedicine as both participants of an interinstitucional common field, identifying the approximation and distance movements between homeopathic physicians and biomedicine physicians and identifying the elements of an ideological, cultural and technical-scientific features that are part of this process, according to the non homeopathic professionals’ point of view. The municipalities with homeopathic assistance in the public network of services (SUS) and the medical schools that develop activities related to homeopathy are identified through a survey focusing the current situation of homeopathy in the health field in Brazil. The municipalities with greater clinic production of homeopathic consultations from January to November 2003 (Datasus) and the most recognized schools, as being of major relevance to the medical education, were selected. Forty eight health professionals were interviewed (only two were not physicians), of whom 20 professors of 11 medical schools, 16 managers and 12 physicians that work in the public assistance network in 6 municipalities of five states and the Federal District. The analysis was carried out using as reference categories Bourdieu’s conceptions of social and scientific field, Madel Luz’s conception of medical rationality, Mendes-Gonçalves’ concepts of models or technological arrangements of the health work, Donnangelo and Schraiber’s conceptions of professionals’ identity formation and occupational ideology. The discourses of the interviewed professionals were described and analyzed taking 8 into consideration: the aspects considered facilitators of the approximation between the two medicines; the ones that make difficult the expansion of the homeopathy presence in the health field; presentation forms of resistance; and the professionals’ conceptions of homeopathy. Among others, the results of the study pointed out, as facilitating conditions for the presence of Homeopathy in institutions, he professional legitimation, the construction of the Universal Health System (SUS) and the biomedicine crises. However, these conditions do not guarantee teaching or assistance spaces, and the homeopathy related initiatives still depend on local sympathies. The interviewed professionals valorize aspects of the homeopathic practice that recover the occupational ideology associated to the ideal of good medical practice: integral approach of the patient, the recovering of the humanistic dimension of medicine and the results that are obtained when solving a health problem in occasions when biomedicine’s resources are inadequate or insufficient. The approximation with the academic field is facilitated by the interest in the scientific challenge that represents the encounter of new research models to explain, proof or measure homeopathy’s actions and the inclusion of extra hospital ambiences as teaching places. This approximation is made difficult by the resistance to the unknown and the difficulties of comprehension of the logic in witch homeopathy operates, difficulties related to modern science’s view on rationality. Another form of resistance is to considerate homeopathy as a medicine directed only to simple and minor health problems, characterizing it as an insecure medicine. The isolation of homeopathic professionals and the little divulgation of their culture were mentioned as reasons that sustain the lack of knowledge on Homeopathy. The interviewed professionals defend the acceptation of each medicine’s limits and the searching for complementarities that can lead to respecting the plurality of medicines, conditions that are necessary to formulate an answer to the present state of complexity in the health field.
168

Стигматизација особа оболелих од епилепсије / Stigmatizacija osoba obolelih od epilepsije / Stigmatization of people with epilepsy

Jajić Slađana 17 June 2019 (has links)
<p>Упркос значајном напретку који је остварен на пољу разумевања природе епилепсије и њеног лечења, већина људи са епилепсијом је и даље изложена стигматизацији. Спроведене студије у различитим земљама показују да стигма има снажан утицај на економски статус, социјалне интеракције и свеукупно здравље. Стигма може ометати благовремено обраћање здравственој служби и придржавање препоручене терапије, те оболели приступају алтернативним начинима лечења. Уз претходно наведено, стигма је повезана са широким спектром психосоцијалних последица, укључујући губитак самопоштовања, социјално повлачење и изолацију. Значајан проблем представља и стигма од стране здравствених радника која може негативно утицати на начин пружања услуге лечења и здравствену негу оболелих од епилепсије. Поред улоге у пружању здравствене заштите, здравствени радници су важни друштвени субјекти у одређивању понашања шире друштвене заједнице. Знање и ставови о епилепсији здравствених радника и оболелих од епилепсије су важни фактори за редукцију последица напада, потенцијално штетних поступака за самопомоћ и емоционалних последица болести. Основни циљеви овог истраживања били су анализа стигматизације особа оболелих од епилепсије, како из њиховог сопственог угла, тако и из угла здравствених радника, као и анализа знања о самој болести. Истраживање је спроведено у свим објектима Дома здравља &bdquo;Нови Сад&ldquo;, анкетирањем здравствених радника и особа са постављеном дијагнозом епилепсије. За процену знања о епилепсији, за обе групе је кориштен Упитник о познавању епилепсије, а за испитивање степена стигме и стамостигме је кориштена стандардизована Скала стигме за епилепсију, посебно прилагођена за обе испитиване групе. Резултати овог истраживања показују да више од половине здравствених радника примарне здравствене заштите има низак степен стигматизације према особама оболелим од епилепсије. Такође, наши резултати указују да постоји статистички значајна негативна корелације између степена самостигматизације и нивоа знања о епилепсији код особа оболелих од епилепсије, али и да не постоји статистички значајна корелације између степена стигматизације здравствених радника примарних здравственох установа према особама оболелим од епилепсије и нивоа знања о епилепсији. Степен стигме здравствених радника, према нашем истраживању статистички је нижи од степена самостигме испитаника оболелих од епилепсије, док је ниво знања о епилепсији здравствених радника статистички виши од нивоа знања о епилепсији испитаника оболелих од поменуте болести. На основу резултата овог рада могу се донети препоруке засноване на доказима, а које представљају реалне и оствариве циљеве смањивања стигматизације особа оболелих од епилепсије, које су свакако неопходне. Резултати овог рада указују и на неопходност имплементације образовних програма које би спроводили здравствени радници са позитивним порукама о болести, чиме би се подигао ниво знања о епилепсији, смањила постојећа стигматизација и самостигматизација оболелих од епилепсије те би се омогућило комплетно укључивање особа оболелих од епилепсије у ширу друштвену заједницу и осигурало поштовање основних људских права.</p> / <p>Uprkos značajnom napretku koji je ostvaren na polju razumevanja prirode epilepsije i njenog lečenja, većina ljudi sa epilepsijom je i dalje izložena stigmatizaciji. Sprovedene studije u različitim zemljama pokazuju da stigma ima snažan uticaj na ekonomski status, socijalne interakcije i sveukupno zdravlje. Stigma može ometati blagovremeno obraćanje zdravstvenoj službi i pridržavanje preporučene terapije, te oboleli pristupaju alternativnim načinima lečenja. Uz prethodno navedeno, stigma je povezana sa širokim spektrom psihosocijalnih posledica, uključujući gubitak samopoštovanja, socijalno povlačenje i izolaciju. Značajan problem predstavlja i stigma od strane zdravstvenih radnika koja može negativno uticati na način pružanja usluge lečenja i zdravstvenu negu obolelih od epilepsije. Pored uloge u pružanju zdravstvene zaštite, zdravstveni radnici su važni društveni subjekti u određivanju ponašanja šire društvene zajednice. Znanje i stavovi o epilepsiji zdravstvenih radnika i obolelih od epilepsije su važni faktori za redukciju posledica napada, potencijalno štetnih postupaka za samopomoć i emocionalnih posledica bolesti. Osnovni ciljevi ovog istraživanja bili su analiza stigmatizacije osoba obolelih od epilepsije, kako iz njihovog sopstvenog ugla, tako i iz ugla zdravstvenih radnika, kao i analiza znanja o samoj bolesti. Istraživanje je sprovedeno u svim objektima Doma zdravlja &bdquo;Novi Sad&ldquo;, anketiranjem zdravstvenih radnika i osoba sa postavljenom dijagnozom epilepsije. Za procenu znanja o epilepsiji, za obe grupe je korišten Upitnik o poznavanju epilepsije, a za ispitivanje stepena stigme i stamostigme je korištena standardizovana Skala stigme za epilepsiju, posebno prilagođena za obe ispitivane grupe. Rezultati ovog istraživanja pokazuju da više od polovine zdravstvenih radnika primarne zdravstvene zaštite ima nizak stepen stigmatizacije prema osobama obolelim od epilepsije. Takođe, naši rezultati ukazuju da postoji statistički značajna negativna korelacije između stepena samostigmatizacije i nivoa znanja o epilepsiji kod osoba obolelih od epilepsije, ali i da ne postoji statistički značajna korelacije između stepena stigmatizacije zdravstvenih radnika primarnih zdravstvenoh ustanova prema osobama obolelim od epilepsije i nivoa znanja o epilepsiji. Stepen stigme zdravstvenih radnika, prema našem istraživanju statistički je niži od stepena samostigme ispitanika obolelih od epilepsije, dok je nivo znanja o epilepsiji zdravstvenih radnika statistički viši od nivoa znanja o epilepsiji ispitanika obolelih od pomenute bolesti. Na osnovu rezultata ovog rada mogu se doneti preporuke zasnovane na dokazima, a koje predstavljaju realne i ostvarive ciljeve smanjivanja stigmatizacije osoba obolelih od epilepsije, koje su svakako neophodne. Rezultati ovog rada ukazuju i na neophodnost implementacije obrazovnih programa koje bi sprovodili zdravstveni radnici sa pozitivnim porukama o bolesti, čime bi se podigao nivo znanja o epilepsiji, smanjila postojeća stigmatizacija i samostigmatizacija obolelih od epilepsije te bi se omogućilo kompletno uključivanje osoba obolelih od epilepsije u širu društvenu zajednicu i osiguralo poštovanje osnovnih ljudskih prava.</p> / <p>Despite the significant progress made in understanding the nature of epilepsy and its treatment, most people with epilepsy remain exposed to stigmatization. Studies conducted in different countries shows that stigma has a strong impact on economic status, social interactions and overall health. Stigma can interfere with timely addressing the health service and adhering to the recommended therapy, and patients approach alternative treatments. In addition to the above, the stigma is associated with a wide range of psychosocial consequences, including loss of self-esteem, social retreat and isolation. A significant problem is the stigma of health workers, which can negatively affect the way in which the treatment service and the care of epilepsy sufferers are provided. In addition to the role in providing health care, health workers are important social factor in determining the behavior of the wider community. Knowledge and attitudes about the epilepsy of health workers and epilepsy sufferers are important factors in reducing the consequences of epilepsy attacks, potentially harmful self-help and emotional impacts. The main objectives of this study were the analysis of the stigmatization of epilepsy patients both from their own perspective and from the perspective of health professionals, as well as analysis of knowledge about the disease itself. The research was carried out in all facilities &quot;Dom zdravlja Novi Sad&quot; in the form of a cross section study, interviewing health workers and persons with diagnosed epilepsy. For the assessment of epilepsy knowledge, the Epilepsy Questionnaire was used for both groups, and a standardized Scala stigma of epilepsy was used to test the degree of stigma and self stigma, specifically designed for both examined groups. The results of this study show that more than half of health care workers in primary health care have low stigmatization rates for people with epilepsy. Also, our results indicate that there are statistically significant negative correlations between the degree of self stigma and knowledge about epilepsy, in epilepsy patients, but also that there are no statistically significant correlations between the degree of stigmatization of health workers in primary health care institutions against people with epilepsy and knowledge about epilepsy. The degree of stigma of health workers, according to our research, is statistically lower than the degree of self stigma of respondents suffering from epilepsy, while the level of knowledge about the epilepsy of health workers is statistically higher than the level of knowledge about the epilepsy of respondents with epilepsy. Based on the results of this paper, recommendations based on evidence can be made, which represent real and achievable goals of reducing stigmatization of people with epilepsy, which are certainly necessary. The results of this paper also point to the necessity to implement educational programs that would be carried out by healthcare workers with positive messages about the disease, which would increase the knowledge about epilepsy, reduce the existing stigmatization and self stigma of people with epilepsy, and enable complete inclusion of persons suffering from epilepsy in the wider social community and ensure respect for basic human rights.</p>
169

Att arbeta med kvinnor för kvinnor : En intervjustudie om barnmorskors inställning till hemförlossning / Working with women for women : An interview study about midwives’ views towards home birth

Dovstedt, Karolina, Helsmo, Emmie January 2023 (has links)
Bakgrund: Kvinnor har rätt att välja var de vill föda barn. I Sverige sker majoriteten av alla förlossningar på sjukhus. De som föder hemma väljer det för att det är ett säkert alternativ samt för att vara i en bekant miljö och föda på sina egna villkor. Det finns idag varken nationella riktlinjer eller statlig finansiering för hemförlossningsverksamhet i Sverige, med enstaka undantag. Barnmorskors attityd till hemförlossning varierar internationellt. I de länder som har planerad hemförlossning integrerat i vårdvalet är barnmorskorna generellt positiva inställda. Motiv: I detta examensarbete undersöks hur barnmorskor som arbetat på förlossningsavdelning inom slutenvården ställer sig till planerad hemförlossning. De svenska studier som finns undersöker främst upplevelser hos barnmorskor som i privat regi redan arbetar med hemförlossning.  Syfte: Syftet med detta arbete är att undersöka barnmorskors inställning till planerad hemförlossning samt möjliga hinder för att bedriva sådan verksamhet. Metod: Semistrukturerade intervjuer genomfördes med 10 barnmorskor från fyra regioner i Sverige. Intervjuerna analyserades med tematisk analys. Resultat: Analysen resulterade i ett övergripande tema, ”Barnmorskors önskan att arbeta med kvinnor för kvinnor”, två huvudteman, ”Barnmorskor är positivt inställda till planerad hemförlossning” och ”Hinder för planerad hemförlossning”. Temana underbyggs av sju subteman. Konklusion: Förlegade patriarkala normer och hierarkier där läkarens ord väger tyngre än barnmorskans gör att barnmorskorna upplever att de inte har förutsättningar att arbeta så kvinnocentrerat och evidensbaserat som de önskar för att säkerställa god vård. Barnmorskorna i studien ansåg att det finns stora vinster med planerad hemförlossning för kvinnan och barnet men även för barnmorskan. Befintlig forskning styrker deras erfarenheter och många länder har implementerat rådande evidens i sin förlossningsvård och inkludera planerad hemförlossning i verksamheten.
170

Evaluation of educational preparation for cancer and palliative care nursing for children and adolescents in England

Long, T., Hale, C., Sanderson, L., Tomlinson, P., Carr, K. 28 August 2007 (has links)
No / This paper reports the findings of a study which was carried out to evaluate the educational preparation of cancer and palliative care nurses in England. The study was carried out in three stages and covered the following areas; documentary analysis of curriculae, assessment of practice, patients and professionals views of threshold and expert practice. The findings suggested that although there was widespread compliance with a national standard for cancer nursing, this was not the case for palliative care nursing. There was uncertainty about what should be assessed in practice and ambiguity about what was actually assessed. Partnership with children and their parents, clinical skills, multi-disciplinary working, and personal attributes were the main foci for expectations of threshold practice but an expert panel had difficulty in describing the attributes of higher level practice. The paper also describes how some of recommendations from the study are being taken forward in current policy and practice.

Page generated in 0.1026 seconds