• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 1427
  • 35
  • 7
  • 5
  • 3
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 1488
  • 970
  • 375
  • 244
  • 214
  • 195
  • 161
  • 153
  • 118
  • 104
  • 97
  • 94
  • 91
  • 88
  • 81
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
121

Respuesta defensiva inducida por "Perkinsus atlanticus". Reacción celular y expresión de p225 en "Tapes" spp

Montes Castillo, Juan Francisco 17 March 1997 (has links)
Los protozoos pertenecientes al género "Perkinsus" son parásitos de numerosas especies de bivalvos y gasterópodos marinos. Los efectos deletéreos de esta parasitosis son dependientes de las condiciones medioambientales, habiéndose constatado que temperaturas y salinidades elevadas aumentan la prevalencia y la intensidad de la infección. El ciclo vital conocido de estos protozoos lo componen trofozoitos, hipnosporas y zoosporas, siendo los trofozoitos el estadio vegetativo que prolifera en el tejido conjuntivo del huésped. El parasitismo de "Perkinsus" induce diferentes respuestas defensivas según el huésped y la especie. Las almejas venéridas "Tapes semidecussatus" y "T. decussatus" desarrollan frente a la infección de "P. atlanticus" una reacción inflamatoria, mediada por hemocitos granulares, que causa la encapsulación de este parásito. Si bien la encapsulación es una estrategia defensiva habitual tanto en moluscos como en otros grupos de invertebrados, la desarrollada por estas almejas contra los trofozoitos de "P. atlanticus" exhibe características singulares. Así, mientras las cápsulas de moluscos suelen estar compuestas por hemocitos, células semejantes a fibroblastos y fibras del tejido conjuntivo, en estas almejas venéridas, los trofozoitos de "P. atlanticus" son encapsulados por un material de naturaleza no fibrilar secretado por los hemocitos infiltrados en la vecindad de los parásitos.El componente mayoritario de la cápsula es un polipéptido (p225) de un peso molecular aproximado de 225 kDa. Los ensayos de deglucosilación revelan que p225 no está glucosilado, dado que ni la incubación con Endo II ni la fi-eliminación alcalina mostraron un efecto detectable en su peso molecular. La imnunolocalización de este polipéptido indica que "p225" es almacenado en los gránulos de los granulocitos infiltrados, siendo secretado y organizado como una cápsula alrededor de los trofozoitos. Asimismo, la ausencia de este polipéptido, demostrado por "Western-blot" e inmunolocalización, en los animales no parasitados, indica que "p225" es un producto de nueva expresión asociado con esta parasitosis.Los hemocitos granulares son las células implicadas en la respuesta inflamatoria que "Tapes" spp. desarrolla contra los trofozoitos de "P. atlanticus", coincidiendo, de este modo, con el principal tipo hemocitario identificado en las cápsulas de moluscos. Sin embargo, los granulocitos que componen esta reacción celular exhiben características diferenciales respecto a los circulantes. Así, mientras los granulocitos circulantes de "T. semidecussatus" muestran gránulos de contenido flocular con un halo lúcido periférico, los granulocitos localizados en las proximidades de los trofozoitos se caracterizan por la presencia de numerosos gránulos de contenido homogéneo con abundantes membranas internas. Estas observaciones estructurales y los resultados obtenidos mediante el suero contra "p225" indican que una vez que los hemocitos granulares han accedido al tejido conjuntivo de los órganos parasitados sufren un proceso de rediferenciación dando lugar a un nuevo tipo celular de carácter secretor. La secreción ocurre en la estricta inmediación de los trofozoitos e implica la muerte de los granulocitos.Aunque tanto la respuesta defensiva elaborada por "T. semidecussatus", como la desarrollada por "T. decussatus" conllevan la encapsulación de los trofozoitos de "P. atlanticus", estas respuestas exhiben características diferenciales. Así, mientras la reacción celular de "T. semidecussatus" está organizada en áreas individualizadas, separadas por elementos del tejido conjuntivo aquélla de "T. decussatus" está compuesta por una única masa hemocitaria, sin fibras ni células de origen conjuntivo. Asimismo, los gránulos de los granulocitos rediferenciados de "T. decussatus" muestran menos membranas internas y, además, sin la típica ordenación en paralelo de "T. semidecussatus". Por último, aunque mediante el suero contra "p225" se observó inmunoreactividad en "T. decussatus" en los mismos compartimentos intra y extracelulares relacionados con la síntesis secreción y depósito de "p225" que lo fueron en "T. Semidecussatus", las estimaciones de la densidad de marca, para cada uno de los compartimentos, señalan una disminución relativa de ésta en "T. decussatus".Por otra parte, los resultados obtenidos tras la inoculación de cuerpos extraños en "T. semidecussatus" demuestran que el parasitismo de "P. atlanticus" induce específicamente la rediferenciación de los granulocitos infiltrados y la subsiguiente expresión de "p225"; ni heridas experimentales, ni la inoculación de material biológico de diferente tamaño, como bacterias, algas o hipnosporas no viables de "P. atlanticus", induce esta reacción celular específica. Así, aunque los hemocitos granulares asociados a las áreas inoculadas exhibieron actividad fagocítica, en ningún punto del experimento se observaron procesos de secreción por parte de estas células. En cualquier caso, estos hemocitos granulares no expresaron "p225", el componente mayoritario de la cápsula secretado por los granulocitos de la reacción celular.Tras la administración de 5'-bromodeoxiuridina, tan sólo un pequeño número de granulocitos de la reacción celular mostraron reactividad. Sin embargo, en el tejido conjuntivo epicárdico se observaron diferencias significativas entre los animales parasitados y aquéllos libres de la infección. Estos resultados evidencian que esta respuesta defensiva, basada en una reacción inflamatoria, es consecuencia del reclutamiento de hemocitos y de su rediferenciación, siendo repuestos los niveles hemocitarios mediante la actividad proliferativa de este tejido especializado. / Protozoa of the genus "Perkinsus" (Apicomplexa. Perkinsea) are major disease agents in marine molluscs and they have been associated with large-scale mortality in bivalves and gastropods worldwide. The life cycle of those protozoa consists of trophozoiles, hipnospores and zoospores, trophozoites being the vegetative stage observed in the connective tissue of the hosts.The venerid clams "Tapes semidecussatus" and "T. decussates" develop an inflammatory response, based on a cellular reaction, against "Perkinsus atlanticus" infection. This reaction involves the infiltration of granule-containing haemocytes. The holocrine secretion by the granulocytes gives rise la the encapsulation of the trophozoites. The main component of the capsule is a polypeptide (p225) of about 225 kDa, which is slightly glycosylated. The immunolocalization of this polypeptide shows that p225 is stored in the granules of the granulocytes, and is secreted, in a polarized way, around the trophozoites, leading lo their encapsulation. Moreover, the absence of this polypeptide in non-parasitized specimens, confirmed by Western-blot and immunolocatization, indicates that p225 is produced "de novo" in response to the parasitosis. On the other hand, ultrastructural observations and the results obtained by means of the serum against p225 indicate that under parasite induction these infiltrated granular haemacytes redifferentiate, giving rise to secretory granulocytes.After 5'-bromodeoxyuridine administration, only a few granulocytes of the cellular reaction were labelled. However, significant differences between parasitized and non-parasitized specimens were observed in the epicardic connective tissue. These results show that this defensive reaction involves the infiltration and redifferentiation of granular haemocytes without cell division, and that haemocyte levels are recovered by means of the proliferative activity of this specialized tissue.
122

Estudi de la resposta immune en pacients infectats pel VIH-1 sotmesos a teràpies immunomediades

López Plana, Anna 25 November 2008 (has links)
La infecció pel virus de la immunodeficiència humana (VIH) es caracteritza per un descens progressiu en la funció i el nombre de limfòcits T CD4+, amb la conseqüent aparició d'infeccions oportunistes. El tractament antiretroviral de gran activitat (TARGA) ha disminuit significativament la morbilitat i mortalitat associades a la infecció pel VIH, però tot i així no permet l'eradicació de la infecció. Aquest és el principal motiu pel qual es busquen teràpies alternatives com les teràpies immunomediades (en la present tesi han estat les interrupcions estructurades del tractament i una vacuna terapèutica de cèl·lules dendrítiques pulsades amb el virus autòleg inactivat per calor), encaminades a estimular el sistema immunològic, principalment la recuperació de la resposta específica cel·lular contra el VIH. Els principals objectius d'aquesta tesi han estat els següents: (1) analitzar les conseqüències de les interupcions estructurades del tractament sobre la dinàmica de la resposta de les cèl·lules T CD4+ i T CD8+ VIH-1-específiques, sobre les subpoblacions de cèl·lules T, i sobre la resposta limfoproliferativa a antígens policlonals i de record en pacients crònics infectats pel VIH-1 amb un sitema immunològic preservat; (2) estudiar l'eficàcia d'una vacuna terapèutica de cèl·lules dendrítiques pulsades amb virus autòleg inactivat per calor en pacients crònics infectats pel VIH-1 amb un sitema immunològic preservat; (3) estudiar les característiques fenotípiques i funcionals de les cèl·lules T CD4+ i T CD8+ VIH-1-específiques en aquests pacients després del calendari d'immunitzacions amb la vacuna de cèl·lules dendrítiques; i per últim (4) analitzar els epítops immunodominants de les regions p17 i p24 del gen gag dels esmentats pacients per analitzar la influència de la variabilitat d'aquests epítops sobre la resposta immune anti-VIH-1 observada. / The main objectives of this thesis were: (1) To analyze the dynamics of T cells subsets and lymphoproliferative responses during structured treatment interruption cycles and after definitive interruption of HAART in early chronic HIV-1-infected patients; (2) to assess the differentiation and maturation markers as well as functional characteristics of HIV-1-specific CD8+ T lymphocytes in chronic HIV-1-infected patients during dendritic cells therapeutic vaccine; (3) To analyze autologous HIV Gag p17 and p24 sequence variability to know if any mutation in immunodominant peptides occurred after vaccination.
123

Identificació de noves dianes en càncer: mecanismes de resposta a la inducció per hipòxia

Eixarch Puigcerver, Helena 28 February 2006 (has links)
La hipòxia és un factor clau per al desenvolupament tumoral, i correlaciona amb l'estat del tumor, amb una menor supervivència dels pacients i amb la resistència al tractament anti-tumoral convencional com és la quimioteràpia o la radioteràpia.La majoria d'estudis es centren en l'estudi de la hipòxia a llarg termini, i en HIF-1, factor de transcripció clau per a la resposta cel.lular a aquest estrés.En aquest treball, i mitjançant una aproximació per electroforesi bidimensional de proteïnes lligada a especrometria de masses s'han estudiat els canvis proteics produits després d'una hipòxia de 30 minuts, i s'han analitzat aquestes proteïnes com a possibles dianes per a la teràpia anti-tumoral. / Hypoxia is a key factor for tumor development, and it correlates with tumor stage, diminished survival and with resistance to conventional anti-tumor treatment, as chemotherapy or radiotherapy.Most of studies focus on long-term hypoxia and HIF-1, key transcription factor for the cell response to the stress.Through a 2D-gel electrophoresis aproach, linked to mass spectrometry, we have studied protein changes after a 30 min hypoxia, and these proteins have been analyzed as putative targets for anti-tumor therapy.
124

Efecto de los isoprostanos en la reactividad vascular pulmonar y sistémica durante el período neonatal.

González Luis, Gema Esther 25 November 2005 (has links)
INTRODUCCIÓN: Los isoprostanos son compuestos similares a las Prostaglandinas (PGs) que se producen mediante una peroxidación no enzimática del ácido araquidónico inducida por radicales libres (Roberts & Morrow, 1997; Morrow y cols., 1999). Debido a su semejanza estructural con las PGs, se postula que no sean simples marcadores de la peroxidación lipídica, sino que también posean actividad específica. Se ha investigado la función biológica de los isoprostanos en animales adultos, en donde ejercen un efecto dual de predominio vasoconstrictor a nivel pulmonar y coronario. Sin embargo son muy pocos los referentes en este campo durante el período neonatal.OBJETIVOS: 1.- Estudiar los efectos contráctiles y relajantes de diversos isoprostanos sobre vasos pulmonares y sistémicos de lechones recién nacidos (12-24 h) comparado con lechones de 2 semanas (15-18 días). 2.- Dilucidar los mecanismos de transducción de las respuestas vasculares a los isoprostanos en estos tejidos.ANIMALES DE EXPERIMENTACION, MATERIAL Y MÉTODOS: Se estudió las respuestas contráctil y relajante de algunos isoprostanos (8-iso PGE1, 8-iso PGE2, 8-iso PGF1α, 8-iso PGF1β, 8-iso PGF2α, 8-iso PGF2β) y del mimético del tromboxano A2 -U46619- usando para ello el miógrafo mediante la técnica del baño de órganos. Se utilizaron anillos vasculares de la tercera rama de la arteria pulmonar (AP) y de la vena pulmonar (VP), del tronco principal de la arteria mesentérica (AM) y de la coronaria descendente anterior izquierda (AC). RRESULTADOS: - Contracción: Los isoprostanos producen una potente vasoconstricción dependiente de la concentración en AP, VP y AM (magnitudes 1,5-2 veces superiores a la respuesta de KCl 62,5 mM), pero ésta resulta ser muy inferior a la vasoconstricción desarrollada por U46619. La AP del lechón recién nacido resulta ser más sensible a la acción de 8-iso PGE2, 8-iso PGF1α, 8-iso PGF1β y 8-iso PGF2β que la AP del lechón de 2 semanas, sin que se observe un patrón ontogénico claro para el resto de los compuestos. La VP del recién nacido resulta más sensible a la acción de 8-iso PGE2 y 8-iso PGF1α y la AM del recién nacido a la acción 8-iso PGE2, 8-iso PGF1α, 8-iso PGF2α y 8-iso PGF2β que los correspondientes vasos de los animales de 2 semanas. La respuesta contráctil de todos los isoprostanos y del U46619 se revierte por SQ 29,548 (antagonista del receptor del tromboxano A2 -TP-), lo que indica que indica que la respuesta mediada por los isoprostanos implica al receptor TP. La contracción mediada por los isoprostanos se reduce en presencia de inhibidores de la tirosina cinasa (genisteína) y de la Rho cinasa (Y 27632 e hidroxifasudilo) pero no en presencia de inhibidores de la proteína cinasa C (queleritrina), de la cinasa de la proteína activadora del mitógeno (PD 98059) o de la p-38 cinasa (SB 203580). -Relajación: 8-iso PGE2 induce una relajación en AP de lechones de dos semanas precontraídas con U46619 (máxima 60.1±8,7%) superior a la obtenida tras precontraer la AP con ET-1 en presencia de SQ 29,548 o en AC precontraídas con U46619. A diferencia de otros vasos, se observa también efecto relajante en AC para los siguientes isoprostanos: 8-iso PGE1 y 8-iso PGF2α. La relajación mediada por 8-iso PGE2 en la AP se redujo en presencia del inhibidor de la óxido nítrico sintetasa (L-NAME) y del inhibidor de la guanilato ciclasa soluble (ODQ). El Misoprostol, la PGE1 y la PGE2 indujeron relajación en la AP, pero no lo hicieron ni la PGD2 ni el iloprost.CONCLUSIONES: 1.- Los isoprostanos tienen efectos contráctiles, los cuales son mayores en el recién nacido y se median por el receptor TP acoplado a la tirosina cinasa y Rho cinasa. 2.- Los isoprostanos tienen efectos relajantes que son mayores en animales de 2 semanas y que se median a través de la vía NO-GMPc. / "Effects of Isoprostanes in Pulmonary and Sistemic Vascular Reactivity during Neonatal Period".BACKGROUND: Isoprostanes are prostaglandin (PG)-like compounds produced non enzymatically by free radical-catalyzed peroxidation of arachidonic acid. The vascular effects of these compounds in neonatal vasculature are poorly known.OBJECTIVE: We aimed to study the effects of several E-ring and F-ring isoprostanes on mechanical activity in pulmonary arteries (PA), pulmonary veins (PV) and in mesenteric arteries (MA) from newborn and 2-week-old piglets. DESIGN/METHODS: The contractile and relaxant responses to 8-iso PGE1, 8-iso PGE2, 8-iso PGF1α, 8-iso PGF1β, 8-iso PGF2α, 8-iso PGF2β, and the thromboxane A2 mimetic U46619 were studied using organ bath techniques. RESULTS: Isoprostanes produced powerful concentration-dependent contractions of PA, PV and MA. Neonatal PA were more sensitive to 8-iso PGE2, 8-iso PGF1α, 8-iso PGF1β and 8-iso PGF2β than 2- week-old PA, but a clear ontogenic pattern was not observed for the rest of the compounds. Neonatal PV were more sensitive to 8-iso PGE2 and 8-iso PGF1α, and neonatal MA were more sensitive to 8-iso PGE2, 8-iso PGF1α, 8-iso PGF2α and 8-iso PGF2β than the corresponding 2-week-old vessels. The sensitivity to U46619-decraesed with postnatal age in MA but did not change in PA and PV. The contractile responses to all the isoprostanes and to U46619 were reverted by the thromboxane A2 receptor (TP) antagonist SQ 29,548. Moreover, isoprostanes-evoked contractions were blocked by inhibitors of tyrosine kinase (genistein) and Rho kinase (Y 27632 and hydroxy-fasudil). 8-iso-PGE2 induced modest dose-dependent relaxations (maximal relaxation of 60.1±8,7%) in 2-week-old PA. In CA, 8-iso PGE2 was the most potent vasodilator but relaxant responses evoked by 8-iso PGE1 y 8-iso PGF2α were also observed. 8-iso PGE2 -evoked PA relaxation was markedly impaired by the nitric oxide (NO) synthase inhibitor L-NAME and the soluble guanylate cyclase inhibitor ODQ. Misoprostol, PGE1 and PGE2 fully relaxed U46619-contracted PA, while no relaxation was observed in response to PGD2 or iloprost.CONCLUSIONS: 1. Isoprostanes produce constriction of neonatal porcine pulmonary and mesenteric vascular smooth muscle which involve TP receptors coupled to tyrosine kinases and Rho kinases. 2. Isoprostanes produce modest or absent relaxant responses in piglet vascular smooth muscles. 8-iso-PGE2-evoked relaxation of piglet PA is likely to be mediated by NO.
125

A influencia de tres tecnicas anestesicas na resposta imunologica do idoso

Vaz, Marcia da Silveira Charneca. January 1998 (has links) (PDF)
Doutor -- Escola Nacional de Saude Publica, Rio de Janeiro, 1998.
126

Ação da serotonina associada á Lactobacillus spp. na resposta imune e morfometria intestinal de frangos de corte (Gallus gallus domesticus-LINNAEUS 1758) desfiados com Salmonella enteritidis /

Donato, Taís Cremasco. January 2013 (has links)
Orientador: Raphael Lucio Andreatti Filho / Coorientador: Adriano Sakai Okamoto / Banca: Raphael Lucio Andreatti Filho / Banca: Angelo Berchieri Junior / Banca: Ivens Gomes Guimarães / Resumo: Tendo em vista a variedade de funções da serotonina e poucos estudos em aves sobre o tema, o presente trabalho teve como objetivo avaliar os efeitos da serotonina, através do seu precursor (5-hidroxitriptofano) e seu inibidor (m-hidroxibenzilhidrazine), associados à Lactobacillus spp. na resposta imune e na morfometria intestinal de frangos de corte desafiados com Salmonella Enteritidis. A partir da avaliação do comportamento e peso corporal das aves, estabeleceu-se a dose do precursor (5HTP), da serotonina, e do inibidor (NSD1015). Com a dose definida, o estudo foi dividido em dois experimentos, aves sem desafio com S. Enteritidis e aves com desafio. Avaliou-se a resposta imune humoral das aves através das concentrações de IgA no fluido intestinal e IgG no soro sanguíneo e recuperação de S. Enteritidis no conteúdo cecal. A morfometria intestinal foi determinada por meio da avaliação do peso corporal, número e altura das vilosidades no duodeno, e, a disponibilidade de serotonina no duodeno foi observada por ensaios imunoistoquímicos. Serotonina ocasionou alterações caracterizadas por sonolência e diminuiu o ganho de peso das aves. Seu precursor (5HTP) também ocasionou sonolência nas aves, porém em intensidade menor e o ganho de peso foi mantido. As aves em que o inibidor (NSD1015) foi administrado não apresentaram alterações no comportamento e ganho de peso. O precursor, inibidor e Lactobacillus spp. não influenciaram nas concentrações de IgA e IgG, mas o precursor e Lactobacillus spp. reduziram a quantidade de S. Enteritidis no conteúdo cecal. Com relação à morfometria intestinal, as aves tratadas com 5HTP apresentaram aumento no peso corporal, no número e altura das vilosidades no duodeno. Lactobacillus spp. e S. Enteritidis determinaram a elevação de células que imunoexpressaram serotonina no duodeno. Os resultados obtidos nos mostram uma possível interação do precursor e ... / Abstract: Given the variety of functions of serotonin and few studies in birds on the topic, this study aimed to evaluate the effects of serotonin, through its precursor (5-hydroxytryptophan) and its inhibitor (m-hidroxibenzilhidrazine) in association with Lactobacillus spp. in the immune response and the intestinal morphometric of broiler chickens challenged with Salmonella Enteritidis. From the evaluation of the behavior and body weight of the birds, established the dose of the precursor (5HTP), serotonin, and inhibitor (NSD1015). With a defined dose, the study was divided into two experiments, birds without challenge with S. Enteritidis and birds challenge. We evaluated the humoral immune response of the birds by the concentrations of IgA in intestinal fluid and the blood serum IgG recovery and S. Enteritidis in cecal contents. The intestinal morphology was determined by evaluating the weight, number of villi and duodenal villus height, and the availability of serotonin in the duodenum was observed by immunohistochemical assays. Serotonin induced changes characterized by drowsiness and decreased weight gain of birds. Its precursor (5HTP) also caused drowsiness in birds, but at a lower intensity and weight gain was maintained. And the birds in the inhibitor (NSD1015) was administered showed no changes in behavior and weight gain. The precursor, inhibitor and Lactobacillus spp. did not affect the concentrations of IgA and IgG, but the precursor and Lactobacillus spp. reduced the number of S. Enteritidis in cecal contents. With regard to intestinal morphology, 5HTP-treated birds showed an increase in body weight, the number of villi and duodenal villus height. Lactobacillus spp. and S. Enteritidis determined the elevation of cells imunoexpressaram serotonin in the duodenum. The results suggested a possible interaction of the precursor and Lactobacillus, acting on the immune response and development of villi inestinais / Mestre
127

Altered immune response in benign HPV positive genital lesions /

Stuqui, Bruna. January 2017 (has links)
Orientador: Paula Rahal / Coorientadora: Paola Jocelan Scarin Provazzi Trabulsi / Banca: Tatiana Rabachini / Banca: Cristiane Damas Gil / Banca: Patricia Simone Leite Vilamaior / Banca: Rejane Maira Góes / Resumo: Introdução. A infecção por Papilomavírus humano (HPV) está relacionada a doenças benignas e malignas, sendo o grau de patologia dependente do tipo viral, da resposta imune do hospedeiro e de fatores ambientais. O condiloma acuminado são lesões hiperproliferativas benignas encontradas principalmente em epitélios não queratinizados. O objetivo deste estudo foi identificar genes e vias celulares associadas às alterações imunes em indivíduos que não eliminaram espontaneamente o vírus e, assim, desenvolveram verrugas genitais. Material e Métodos. Vinte e sete biópsias de condiloma foram genotipadas por sequenciamento direto e seus cDNAs foram organizados em três pools - HPV 6, HPV 11 e pool HPV negativo (margem). Noventa e dois genes relacionados à resposta imune foram analisados por meio da metodologia de TaqMan Array. Seis genes com expressão diferencial obtidos a partir do ensaio de expressão foram validados por qPCR. Além disso, cinquenta e seis amostras parafinadas de condiloma foram submetidas a imuno-histoquímica com anticorpos primários para CD1a, FOXP3, CD3, CD4, CD8 e interferon gama (IFNG). Resultados. Todas as vinte e sete amostras foram HPV positivas e apresentaram HPV 6 (70,4%) ou HPV 11 (29,6%). A análise de expressão gênica resultou em 31 genes diferencialmente expressos em lesões de condiloma acuminado. Seis desses genes tiveram a expressão validada por qPCR. O gene GZMB foi regulado positivamente em 63% das amostras, enquanto o IFNG, IL12B e IL8 foram superexpre... / Abstract: Human papillomavirus (HPV) infection is related to several benign and malignant diseases, the pathology degree is dependent of viral type, host immune response and local environmental factors. Condyloma acuminate are benign proliferative disease, a category of anogenital warts, found mainly on non-keratinized epithelia. The aim of this study was highlight candidate genes and pathways associated with the immune changes in individuals that not eliminated spontaneously the virus and thus developed genital warts. Methods. Twenty-seven condyloma biopsies were genotyped by sequencing and their cDNAs were arranged in three pools - HPV 6, HPV 11 and HPV negative pool (margin). Ninety-two ... / Doutor
128

Estudo da infecção e resposta imune a Porphyromonas gingivalis e do perfil imunogenético em mestiços brasileiros portadores de periodontite crônica

Tunes, Urbino da Rocha January 2006 (has links)
Submitted by Hiolanda Rêgo (hiolandarego@gmail.com) on 2016-07-08T14:16:04Z No. of bitstreams: 1 Tese_ICS_ Urbino da Rocha Tunes.pdf: 1098875 bytes, checksum: ac782c32d15adc75a543331375ca0baf (MD5) / Approved for entry into archive by Delba Rosa (delba@ufba.br) on 2016-08-23T15:50:50Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Tese_ICS_ Urbino da Rocha Tunes.pdf: 1098875 bytes, checksum: ac782c32d15adc75a543331375ca0baf (MD5) / Made available in DSpace on 2016-08-23T15:50:50Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Tese_ICS_ Urbino da Rocha Tunes.pdf: 1098875 bytes, checksum: ac782c32d15adc75a543331375ca0baf (MD5) / FAPESB;FBDC;LABIMUNO/ICS/UFBA / Periodontite é uma doença multifatorial que se inicia e é mantida pela agressão das bactérias periodontopatogênicas do biofilme dental subgengival, cuja forma de manifestação clínica é dependente do tipo de resposta imuno-inflamatória provocada pela complexa interação patógenohospedeiro. Dentre essas bactérias, a Porphyromonas gingivalis tem sido associada com o início e progressão da DP, principalmente em indivíduos adultos. Ademais, há evidências de que variações na resposta imune do hospedeiro estão, em parte, sob controle genético. Diante disto, foram objetivos do presente trabalho: ① identificar a presença de Porphyromonas gingivalis no biofilme subgengival; ② avaliar a produção de IL-10 e IFN-g em cultura de células de sangue total (CCST) sob estímulo com extrato dessa bactéria, bem como a produção de IgA, IgG e subclasses (IgG1, IgG2, IgG3, IgG4); ③ avaliar os polimorfismos dos genes das citocinas IL-1b+3953C/T, TNFa-308G/A, IL-6-174G/C, TGF-b1códons 10T/C e 25G/C, IFN-γ+874T/A e IL-10-1082G/A,-819C/T,-592C/A, e do HLA-DR, -DQ, associando esses achados com a periodontite crônica severa. Oitenta e quatro indivíduos não-fumantes, idade de 30 a 50 anos, de ambos os gêneros, foram selecionados para o estudo: 43 pacientes com periodontite crônica severa constituíram o grupo caso (PCS) e 41 pacientes sem periodontite, o grupo controle (NP). Parâmetros clínicos periodontais foram avaliados. Amostras do biofilme subgengival foram coletadas para identificação da presença de P.gingivalis, usando-se a técnica da reação em cadeia da polimerase (PCR). Para identificação dos polimorfismos citados, foi extraído o DNA genômico de amostras de sangue periférico, sendo a genotipagem realizada também pela PCR. Dos voluntários selecionados, levando em conta o leucograma respectivo, CCST foi realizada com amostras sangüíneas de 35 indivíduos, 18 do grupo PCS e 17 do grupo NP, estimulada com antígenos bacterianos. As concentrações das citocinas nos sobrenadantes e das imunoglobulinas séricas foram determinadas utilizando-se o teste ELISA. A análise estatística foi realizada usando os testes t-student, Mann- Whitney, Teste de Correlação de Spearman e Teste Exato de Fisher. Foi detectada a presença de P.gingivalis em 29 (67,4%) dos pacientes do grupo PCS enquanto que a presença deste periodontopatógeno não foi observada em nenhum dos indivíduos do grupo NP. Os antígenos testados induziram altas concentrações de IL-10, e baixa de IFN-γ, especialmente P.gingivalis. CCST do grupo PCS apresentou significativamente (p<0,05) maior produção de IL-10, do que do grupo NP, quando foi estimulada com LPS de E.coli e extrato de P.gingivalis. Quanto à resposta imune humoral, os níveis séricos de IgG, IgG1, IgG4 (p£0,001) e IgG2 (p£0,05) anti-P.gingivalis foram significantemente mais elevados no grupo PCS em comparação ao grupo NP. Nos polimorfismos estudados foram encontradas diferenças estatisticamente significativas nas freqüências alélicas, genotípicas e fenotípicas entre os indivíduos do grupo PCS e NP em relação ao gene da IL-1b+3953(C/T); o genótipo homozigoto para o alelo 1 (CC), fenótipo previsto como baixo produtor, teve freqüência significativamente maior (p=0,03) no grupo NP (81,48%) do que no PCS (65%); inversamente, e com tendência de significância estatística (p=0,08), o alelo 2 da IL-1b+3953(T), fenótipo previsto como alto produtor, estava associado mais ao grupo PCS (21,25%) do que ao NP (10,53%). Foi também observada uma freqüência significativamente maior (p<0,05) do alelo HLA-DQB1*05 nos indivíduos do grupo NP em relação ao grupo PCS. A produção elevada de IL-10 e baixa de IFN-γ na CCST estimulada com extrato bruto de P.gingivalis dos pacientes do grupo PCS, bem como elevados níveis de IgG4 anti-Pg, podem sugerir que este periodontopatógeno desvia a resposta imune para um perfil Th2. Por sua vez, os resultados dos polimorfismos sugerem que o genótipo homozigoto para o alelo 1 (CC) da IL-1b+3953(C) pode ser um fator de proteção, assim como o alelo HLA-DQB1*05, e que o alelo 2 IL-1b+3953(T) pode ser um fator de risco para o desenvolvimento da periodontite crônica severa, em mestiços brasileiros.
129

Estudos das respostas imunológicas em caprinos experimentalmente infectados por Corynebacterium pseudotuberculosis sob efeito dos hormônios da reprodução

Oliveira, José Vasconcelos Lima January 2006 (has links)
Submitted by Hiolanda Rêgo (hiolandarego@gmail.com) on 2016-08-22T15:42:47Z No. of bitstreams: 1 Tese_ICS_ José Vasconcelos Lima Oliveira.pdf: 540159 bytes, checksum: 47dbc8499e63f844012184f4cc1bfab4 (MD5) / Approved for entry into archive by Delba Rosa (delba@ufba.br) on 2016-08-31T11:46:18Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Tese_ICS_ José Vasconcelos Lima Oliveira.pdf: 540159 bytes, checksum: 47dbc8499e63f844012184f4cc1bfab4 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-08-31T11:46:18Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Tese_ICS_ José Vasconcelos Lima Oliveira.pdf: 540159 bytes, checksum: 47dbc8499e63f844012184f4cc1bfab4 (MD5) / Considerando a grande dificuldade em identificar e excluir animais com infecções subclínicas de Corynebacterium pseudotuberculosis nos programas de biotecnologia da reprodução, foram analisados aspectos das respostas imune celular e humoral de caprinos infectados experimentalmente com uma cepa selvagem de C. pseudotuberculosis. Foram determinados os valores séricos de IgG e IgM total e específico anti- C. pseudotuberculosis, contagem total e diferencial dos leucócitos de sangue periférico e os níveis da produção de interferon-γ por células de sangue total. Utilizaram-se seis grupos experimentais assim distribuídos: G I – ovariectomizados + C. pseudotuberculosis; G II – estrógeno + C. pseudotuberculosis; G III – ciclo estral + C. pseudotuberculosis; G IV – Progesterona + C. pseudotuberculosis; G V – Animais machos + C. pseudotuberculosis; G VI – Controle. Os resultados obtidos na utilização do antígeno secretado como revelador da ativação dos componentes humoral e celular na resposta imune do hospedeiro caprino, na comparação das médias dos índices de produção do IFN- لا entre as coletas dos diversos grupos experimentais, não apresentaram diferenças (p > 0,05), como também entre as respostas dos índices do antígeno com mitógeno PWM e com PBS. Observou-se nas fêmeas redução do número total de leucócitos, ficando abaixo da média normal da espécie, e no grupo dos animais masculinos houve um aumento do número total dos leucócitos, comparado com o grupo controle e as médias leucocitárias descritas na literatura. Concluiu-se que as alterações fisiológicas nas fêmeas e nos machos podem ser causadas pelos hormônios utilizados nos respectivos grupos experimentais. Não foi observada influência (p>0,05) sobre os níveis séricos de imunoglobulinas (IgG e IgM) entre os grupos experimentais tratados. Porém, os anticorpos IgG específicos foram bem caracterizados com diferença (p < 0,05) entre os grupos infectados experimentalmente e o grupo não infectado (controle).
130

Caracterização de frações antigênicas de Leishmania braziliensis e avaliação da resposta imune em pacientes com Leishmaniose Tegumentar

Carvalho, Josiane Silva Martins January 2004 (has links)
Submitted by Hiolanda Rêgo (hiolandarego@gmail.com) on 2016-08-29T13:16:30Z No. of bitstreams: 1 Dissertação_ICS_ Josiane Silva Martins Carvalho.pdf: 768971 bytes, checksum: 1b2302804a368fa23b8330cae55b6d4a (MD5) / Made available in DSpace on 2016-08-29T13:16:30Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Dissertação_ICS_ Josiane Silva Martins Carvalho.pdf: 768971 bytes, checksum: 1b2302804a368fa23b8330cae55b6d4a (MD5) / Leishmania braziliensis é um dos principais causadores da leishmaniose tegumentar americana (LTA), doença endêmica na região de Corte de Pedra - Bahia, Brasil e em aproximadamente 88 países em todo o mundo, com maior concentração em áreas tropicais e subtropicais. Diversos estudos foram realizados empregando antígeno solúvel de leishmania (SLA), porém poucos relatam sobre antígenos de L. braziliensis, nativos ou recombinantes. São descritos na literatura antígenos de elevado peso molecular, o lipofosfoglicano (LPG) de membrana, moléculas de 72, 63, 46, 30, 20 e 11 KDa, além de histonas e heat-shock proteins (HSP). O presente trabalho teve como objetivos fracionar SLA de promastigotas de L. braziliensis e caracterizar as respostas imunológicas humoral e celular induzidas. Foram utilizados promastigotas cultivados em meio Schneider. O extrato total após sonicação, foi submetido à cromatografia em coluna de Bio-Gel P-60 e as frações obtidas foram analisadas por eletroforese em gel de poliacrilamida a 10% e revelado com nitrato de prata. A reatividade humoral foi determinada por immunoblotting empregando plasma de pacientes com leishmaniose cutânea. A partir dos resultados obtidos, foram selecionadas duas fracões: F-VI: 64 KDa e F-V: 64, 47, 32 e 19 KDa, com as quais foi realizado o estudo da resposta celular. A medida da produção de citocinas (IFN-, TNF- e IL-10) por células mononucleares do sangue periférico (CMSP) de 15 pacientes com leishmaniose cutânea (LC) e 5 pacientes com leishmaniose mucosa (LM) foi determinada pelo método de ELISA. Foram obtidos os seguintes resultados: para LC: IFN-: 180,0233,2 pg/mL (F-VI) e 611,6 603,4 pg/mL (F-V) (p=0,0164); TNF-: 793,9555,6pg/mL (F-VI) e 780,3739,7 pg/mL (F-V) (p>0,05) e IL-10: 54,663,5 pg/mL (F-VI) e 35,938,8 pg/mL (F-V) (p>0,05). Para os pacientes com LM: IFN-: 69,2  64,9 pg/mL (F-VI) e 389,0612,6 pg/mL (F-V) (p>0,05); TNF-: 583,1637,4 pg/mL (F-VI) e 552,2589,2 pg/mL (F-V) (p>0,05) e IL-10: 22,324,0 pg/mL (F-VI) e 30,950,6 pg/mL (F-V) (p>0,05). CMSP de pacientes com LC foram estimuladas a produzir altos níveis de IFN- e TNF- e baixos níveis de IL-10, especialmente pela FÇ-V. Nas CMSP dos pacientes com LM, houve alta produção das citocinas de resposta Th1, porém sem diferença estatisticamente significativa, além de uma discreta produção de IL-10. A avaliação da correlação mostrou que nas CMSP dos pacientes LM estimuladas pela FÇ-V, o IFN- produzido favoreceu significativamente a produção de TNF- (p=0,037). A reação sorológica revelou que apenas os plasmas dos pacientes com LC reconheceram as moléculas de 64, 32 e, mais fracamente, 19 KDa. Esses dados sugerem uma provável participação ativa destas moléculas na indução da resposta à leishmaniose e que, em LM a associação destes antígenos pode contribuir para o aumento da lesão, enquanto que nos pacientes LC esta associação pode ter um efeito imunoprotetor.

Page generated in 0.1243 seconds