• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 13
  • 7
  • 4
  • 3
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 29
  • 13
  • 5
  • 5
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

Mito y reconciliación. Sobre el concepto de mito en la Dialéctica de la Ilustración

Escobar Moncada, Jairo 09 April 2018 (has links)
Mi propósito en este ensayo es discutir y entender las relaciones entre mito e Ilustración en la Dialéctica de la Ilustración, que Horkheimer y Adorno expresan con la enigmática frase de que el mito es ya Ilustración y la Ilustración recae en la mitología”. Para estos autores, la barbarie del siglo XX, que ha tenido una expresión inhumana en los campos fascistas y estalinistas de trabajo y de muerte, los lleva a repensar las relaciones entre los conceptos ya mencionados. Esta inhumanidad no es meramente producto de fuerzas oscuras”, sino que en ellos se manifiesta una forma limitada de la racionalidad, que no ha podido superar el elemento mítico de la venganza y el sacrificio. Esta limitación es producto de una razón que se ha puesto a sí misma como algo libre de toda naturaleza y corporeidad. Para aclarar esto, discuto los conceptos de razón identificadora, progreso, humanidad, sí mismo, sacrificio de sí y del otro. En la parte final, se analiza el viaje al Hades de Odiseo, que para estos autores encarna el momento de reconciliación entre ser humano y naturaleza, entre mito y razón, que no señala a un más allá de la historia, sino a la capacidad de la razón de darle voz a lo reprimido y de no olvidar sus determinaciones naturales.
2

Dokumentärligheten : Filmen Sacrificio (2001) genom publikens ögon

Svahn, Niklas, Falk, Lovisa January 2013 (has links)
Syftet med den här uppsatsen är att djupstudera hur publiken uppfattar sanningshalten i dokumentärfilmen Sacrificio av Erik Gandini och Tarik Saleh som sändes i Sveriges Television år 2001. Filmen handlar om vem som avslöjade gerillaledaren Che Guevara. Vi har utgått från tre grupper som fått agera publik och tittat på dokumentärfilmen under tre separata tillfällen. Dessa grupper har sedan blivit intervjuade som en enhet och därefter har svaren tolkats som tre enheter. Grupperna har varit åldersbaserade och bestått av fyra till fem personer. Uppsatsen har ett hermeneutiskt perspektiv. Vi har i denna uppsats utgått från frågeställningar som efterfrågat hur publiken upplevde sanningshalten i den visade filmen, varför/varför inte och i hur stor grad publiken tyckte att filmen var trovärdig/övertygande. För att komma åt frågeställningarna i denna uppsats har gruppintervjuerna utgått från en intervjumanual. Den manualen har behandlat många olika aspekter av den valda dokumentärfilmen; trovärdighetsfrågor, gestaltningsfrågor, karaktärsfrågor och miljöfrågor. Alla dessa frågor har utvecklat studien och gett en djupare förståelse för hur publiken kan uppfatta dokumentärfilmen Sacrificio i synnerhet, och med detta som grund, dokumentärfilm i allmänhet via en fallstudie. Resultatet av den utförda studien pekar på att det finns en mer eller mindre kritisk syn på den utvalda dokumentärfilmen från alla tillfrågade grupper. Samtidigt har vi kunnat göra kopplingar som tyder på att publikens förförståelse i ett visst ämne påverkar hur de ser på filmen. Till exempel svarade den äldre gruppen som var i åldrarna 69 till 80 att filmen inte rätade ut några frågetecken. De talade om en tydlig agenda i filmen. Den yngre gruppen, med mindre kunskap om Che Guevara och händelserna kring gerillaledaren, anmärkte på tekniska aspekter och detta kan bero på att deras generation har större förkunskaper inom teknikämnet. Medelåldersgruppen resonerade kring att det finns flera sanningar i en film beroende på vad som väljs att ta med. De visade viss skepsis till hur dokumentärfilmen Sacrificio gestaltats.
3

O canibal partido ao meio

Moraes, Caléu Nilson 24 October 2012 (has links)
Dissertação (mestrado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Filosofia e Ciências Humanas, Programa de Pós-graduação em Antropologia Social, Florianópolis, 2009 / Made available in DSpace on 2012-10-24T07:44:45Z (GMT). No. of bitstreams: 1 276257.pdf: 820493 bytes, checksum: 2107bc48671b715c5bf89ef1dc42ad75 (MD5) / Este trabalho é um estudo acerca das sucessivas dicotomizações que a figura do canibal tupinambá tem sofrido ao longo de quinhentos anos de literatura tupinológica. Trata-se, é certo, duma pesquisa bibliográfica, duma releitura das fontes acerca dos Tupinambá, povo indígena que habitou a costa brasileira no século XVI, e constatar as tensões, de Hans Staden a Viveiros de Castro, entre as mais diversas e, não raro, coliden-tes, interpretações da prática canibalesca indígena. Tem-se o propósito de mostrar, ao longo deste trabalho, de que maneira a declarada guerra verbal, manifesta numa acerbada polêmica religiosa, entre o franciscano André Thevet e o protestante Jean de Léry, marcaram profundamente, até os tempos da etnologia ameríndia do último século, as partições ao meio do canibal tupinambá. De um lado, o do cosmógrafo, surgiu uma corrente interpretativa baseada na utilização da metáfora católica do canibalismo, que vai culminar, depois de seguir pelos jesuítas, no ro-mantismo de José de Alencar e nas visões psicanalíticas de Estevão Pinto. Por outro lado, seguindo pela influência do pastor calvinista, descobrir-se-á outra corrente, marcadamente anticatólica, calcada na interpretação do canibalismo tupinambá pela vingança, que vai culmi-nar, decididamente, na antropologia política de Hélène Clastres e na crítica de Viveiros de Castro ao conceito de religião. Apesar, distante de postular qualquer unidade no interior destas correntes, ressaltar-se-á figuras de transição, como Florestan Fernandes que vindica o culto an-cestral (uma razão religiosa, decerto) como explicação para o canibalis-mo tupinambá, articulando o primeiro com o que chama vindita, que não é mais que a famosa justificativa da antropofagia pela vingança. A cha-ve para que o sucesso da pesquisa, crê-se, fica no conceito de sacrifício que, mostrar-se-á, transforma-se de metáfora em categoria explicativa do canibalismo tupinambá. Contudo, com o passar dos anos, surgiram outras vias interpretativas da antropofagia indígena, duas precisamente: uma ecológica, representada por Marvin Harris, e outra negacionista, famosa, sobretudo, pelos trabalhos de William Arens. A primeira surge dum resgate dos trabalhos de Evans-Pritchard acerca do canibalismo zande; a segunda, por seu turno, num contexto de crítica e reforma de certa antropologia colonialista. / This work is a study on the successive dichotomization of the tupinamba cannibal in five hundred years of tupinologic literature. This is, of course, a bibliographical search, a rereading of the sources about the Tupinamba, indigenous people who inhabited the Brazilian coast in the sixteenth century, to find the tensions, of Hans Staden to Viveiros de Castro, among the most diverse and conflicting interpretations of indi-genous cannibalistic practice. It is the intention to show, throughout this work, how the verbal war declared, express in religious controversy, between the Franciscan Andre Thevet and the Protestant Jean de Lery, deeply marked, until the time of the last century Amerindian ethnology, the partitions in the middle of the tupinamba cannibal. On one hand, of the cosmography, appears a stream of interpretation based on the use of the Catholic metaphor of cannibalism, followed by the Jesuits, which will lead in the Jose de Alencar.s romanticism and Estevao Pinto.s psy-choanalytic views. Moreover, following the influence of Calvinist pas-tor, will find another stream, markedly anti-catholic, based on interpre-tation of cannibalism of the Tupinamba for revenge, which will lead in the political anthropology of Helene Clastres and the critical of religion of Viveiros de Castro. Although, far from postulating any unit in these streams, will be show a transitional figure like Florestan Fernandes, who vindicate the ancestral cult (a religious reason, certainly) as an explana-tion of tupinamba cannibalism, articulating it with he calls vindita, which is nothing more than then the famous reasons of revenge by anth-ropophagy. The key to the successes of this research, it is believed, is the concept of sacrifice that becomes the metaphor in explanatory cate-gory. However, over the years, there were others ways of interpreting indigenous anthropophagy: ecological, represented for Marvin Harris, and another denial, famous, represented especially for the works of Wil-liam Arens. The first appears of the redemption of the Evans-Pritchard.s works about zande cannibalism; the second, in a context of criticism and reform of the colonial anthropology.
4

"Sacrifício" : uma leitura psicanalítica

Souto, Luís Adriano Salles January 2013 (has links)
Este trabalho parte de uma interrogação acerca do significante “sacrifício” num contexto clínico e avança, através de diferentes autores do campo da psicanálise e da antropologia, em direção ao estabelecimento de aproximações e distanciamentos entre o sacrifício ritual e o sacrifício que se revela sob a forma da “renúncia”. Sustentando que as “ações sacrificiais dessacralizadas” são análogas àquelas que se realizam por meio dos rituais, o autor propõe que tanto nos rituais sacrificiais quanto na forma dessacralizada da renúncia o sacrifício pode ser interpretado a partir da posição do sujeito em relação à falta interente à estrutura simbólica. / This research starts from a interrogation about the term “sacrifice” in a clinical context and progresses through different authors from the field of psychoanalysis and anthropology towards the establishment of similarities and differences between the sacrifice ritual and sacrifice that reveals itself as the "renunciation" form. Arguing that the "sacrificial actions desacralized" are analogous to those that take place through the rituals, the author proposes that the sacrificial rituals as well as the renunciation form can be interpreted from the position of the subject in relation to the lack interente to the symbolic structure.
5

Figuras sacrificiales en la dramaturgia chilena contemporánea : alegorías de la comunidad derrotada : Déjala sangrar de B. Galemiri, Almuerzo de mediodía o Brunch de R. Griffero y PieSobrEspaladadeniño de J.C Burgos

Barría Jara, Mauricio Adrián January 2013 (has links)
Doctor en filosofía con mención en estética y teoría del arte / Una de las consecuencias menos evidentes al comienzo de la llamada “transición” que dejó la violencia dictatorial fue la desactivación de la sociedad civil, que se tradujo en un sentimiento de desconfianza ante la posibilidad de cualquier proyecto colectivo. Pero la violencia ejercida por la Dictadura no es sino la continuación de aquella que supuso la implantación de los procesos de modernización y que hoy ha supuesto la instauración del neoliberalismo en todos los ámbitos de la sociedad. De este modo, el proyecto modernizador es coincidente con el desarrollo de una sociedad inmunitaria en la que la vinculación entre comunidad y violencia aparecen como connaturales. Para comprender la relación que se establece entre ambas es que acudimos a la noción de sacrificio, pues parece darnos una clave para desentrañar la diversidad de formas que esta relación adquiere: que van desde la comunidad fundada desde un delito original, que genera una deuda insaldable ante lo cual las sociedades se inmunizan, pasando por el sacrificio trágico que pone en juego el carácter discontinuo de la historia por la urgencia de la decisión, para finalmente hacer emerger la pregunta de la comunidad como una interrogante ontológica referida al ser del estar-en-común, y el reconocimiento de esa instancia como falta. Creemos que el Teatro es un lugar privilegiado para tratar esta cuestión en la medida que sacrificio y teatro entran en una relación esencial. El sacrificio opera como una representación en el teatro y la dramaturgia y en ese sentido lo denominamos una figura. Sostenemos que la figura sacrificial constituye la pieza articuladora fundamental de la función dramática y de la teatralidad como fenómeno escénico. En cuanto procedimiento de representación la figura de lo sacrificial opera alegóricamente, pues es un procedimiento autoreflexivo que lleva a un límite la posibilidad de representación. Este procedimiento que es posible verificar en algunas dramaturgias de posdictadura, en las cuales se representa un cierto resultado de la violencia dictatorial, determinaría una suerte de poética de la memoria, bajo la forma de una escritura del pathos, y que podría ser suficientemente representativa como para convertirse en una herramienta hermenéutica para abordar la dramaturgia de nuestra época.
6

"Sacrifício" : uma leitura psicanalítica

Souto, Luís Adriano Salles January 2013 (has links)
Este trabalho parte de uma interrogação acerca do significante “sacrifício” num contexto clínico e avança, através de diferentes autores do campo da psicanálise e da antropologia, em direção ao estabelecimento de aproximações e distanciamentos entre o sacrifício ritual e o sacrifício que se revela sob a forma da “renúncia”. Sustentando que as “ações sacrificiais dessacralizadas” são análogas àquelas que se realizam por meio dos rituais, o autor propõe que tanto nos rituais sacrificiais quanto na forma dessacralizada da renúncia o sacrifício pode ser interpretado a partir da posição do sujeito em relação à falta interente à estrutura simbólica. / This research starts from a interrogation about the term “sacrifice” in a clinical context and progresses through different authors from the field of psychoanalysis and anthropology towards the establishment of similarities and differences between the sacrifice ritual and sacrifice that reveals itself as the "renunciation" form. Arguing that the "sacrificial actions desacralized" are analogous to those that take place through the rituals, the author proposes that the sacrificial rituals as well as the renunciation form can be interpreted from the position of the subject in relation to the lack interente to the symbolic structure.
7

"Sacrifício" : uma leitura psicanalítica

Souto, Luís Adriano Salles January 2013 (has links)
Este trabalho parte de uma interrogação acerca do significante “sacrifício” num contexto clínico e avança, através de diferentes autores do campo da psicanálise e da antropologia, em direção ao estabelecimento de aproximações e distanciamentos entre o sacrifício ritual e o sacrifício que se revela sob a forma da “renúncia”. Sustentando que as “ações sacrificiais dessacralizadas” são análogas àquelas que se realizam por meio dos rituais, o autor propõe que tanto nos rituais sacrificiais quanto na forma dessacralizada da renúncia o sacrifício pode ser interpretado a partir da posição do sujeito em relação à falta interente à estrutura simbólica. / This research starts from a interrogation about the term “sacrifice” in a clinical context and progresses through different authors from the field of psychoanalysis and anthropology towards the establishment of similarities and differences between the sacrifice ritual and sacrifice that reveals itself as the "renunciation" form. Arguing that the "sacrificial actions desacralized" are analogous to those that take place through the rituals, the author proposes that the sacrificial rituals as well as the renunciation form can be interpreted from the position of the subject in relation to the lack interente to the symbolic structure.
8

El tópico de la mors immatura en la Eneida : entre la transgresión y el sacrificio : tomo I

Sisul, Ana Clara 03 December 2018 (has links)
La muerte de personajes juveniles de la Eneida acontece como consecuencia directa de la apropiación transgresiva (literal o figurada) de armas ajenas, que representa metonímicamente su prematura inserción en la guerra. Virgilio presenta este acontecimiento como un sacrificio necesario en pos de un bien mayor: el establecimiento del imperio. Sin embargo, el tono luctuoso de las escenas involucradas confiere a este evento un sentido alternativo: la potencial pérdida del futuro en el cual debería garantizarse la pervivencia de la empresa heroica del protagonista. De este modo, la representación de las mortes immaturae se constituye como expresión de una voz disidente dentro de la obra. / The death of youth in the Aeneid is a product of a transgressive act of appropriation (whether literal or figured) of someone else’s weapons, which represents, as a metonymy, these young warrior’s premature insertion in war. Virgil presents this event as a sacrifice for a bigger gain: the establishment of empire. However, all the scenes involved carry a tragic overtone that portrays an alternative interpretation: the loss of the future that ought to guarantee the survival of Aeneas’ heroic task. As a result, the representation of mortes immaturae becomes an expression of a dissident voice inside Virgil’s work.
9

El sacrificio de la misa de Gonzalo de Berceo : estudio socio-cultural del poema con un análisis particular de su estructura tipológica

Escuer-Riera, Iris 05 1900 (has links)
The following study is divided into two parts. The first is a socio-cultural analysis of a poem by Gonzalo de Berceo (late 12th-early 13th century) entitled Sacrificio de la Misa. The second is a study of the typological structure of Berceo's poem. Critics have generally advanced the idea that Berceo was a poet with little academic formation, and that he composed his poetry for the delight of a lay audience. This study of the Sacrificio de la Misa suggests that the opposite is true; that is, that Berceo could well have received academic training, even though it may not have been what was available to monks who, at that time, received the highest level of education. The Sacrificio de la Misa also shows that the audience to whom it was aimed was not an unlettered one; rather, it was directed to students, specifically those who were preparing for the priesthood in the monastery of San Millan. We reach these conclusions after a study of the academic world of Berceo's time. We also examine the likelihood that Berceo attended a studium generate, specifically the University of Palencia. The thesis also questions the purpose of the poem, and the reason why Berceo composes a doctrinal work in which he describes in detail the canon of the Mass according to the Roman Rite. We conclude that the Sacrificio de la Misa was composed in order to establish this rite in a territory where previously the Mozarabic Rite had predominated. The poet takes the opportunity of teaching the structure of the Roman Rite to the students to whom he addresses the poem. The second part of the thesis consists of an analysis of the typological structure of the poem, a subject about which little has been written. Berceo adds nothing new to the use of typology in a Christian context, since he has acquired this method from the Bible itself, from which St. Paul already took events in the Old Testament as prophetic prefigurations of the New. Berceo's novelty lies in his adaptation of this literary technique to Castilian poetry.
10

Gonzalo de Berceo El sacrificio de la misa, a study of its symbolism and of its sources ...

Goode, Teresa Clare, January 1933 (has links)
Thesis (Ph. D.)--Catholic University of America. / At head of title: The Catholic university of America. "Selected bibliography": p. ix-xvii.

Page generated in 0.0383 seconds