• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 49
  • 46
  • 4
  • 2
  • 1
  • Tagged with
  • 102
  • 102
  • 44
  • 43
  • 40
  • 40
  • 40
  • 40
  • 40
  • 40
  • 40
  • 35
  • 30
  • 30
  • 14
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
81

Relação da angiogênese e da densidade de mastócitos com a fibrose miocárdica em idosos com cardiopatia chagásica crônica / Relation of angiogenesis and mast cell density with myocardial fibrosis in elderly patients with chronic Chagas' disease

Vilela, Joana Estela Rezende 02 July 2015 (has links)
Submitted by Marlene Santos (marlene.bc.ufg@gmail.com) on 2016-06-02T17:42:39Z No. of bitstreams: 2 Dissertação - Joana Estela Rezende Vilela - 2015.pdf: 2631245 bytes, checksum: cc3eb64cd43c485a3a6e07b7034d39e6 (MD5) license_rdf: 19874 bytes, checksum: 38cb62ef53e6f513db2fb7e337df6485 (MD5) / Approved for entry into archive by Luciana Ferreira (lucgeral@gmail.com) on 2016-06-03T11:31:50Z (GMT) No. of bitstreams: 2 Dissertação - Joana Estela Rezende Vilela - 2015.pdf: 2631245 bytes, checksum: cc3eb64cd43c485a3a6e07b7034d39e6 (MD5) license_rdf: 19874 bytes, checksum: 38cb62ef53e6f513db2fb7e337df6485 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-06-03T11:31:50Z (GMT). No. of bitstreams: 2 Dissertação - Joana Estela Rezende Vilela - 2015.pdf: 2631245 bytes, checksum: cc3eb64cd43c485a3a6e07b7034d39e6 (MD5) license_rdf: 19874 bytes, checksum: 38cb62ef53e6f513db2fb7e337df6485 (MD5) Previous issue date: 2015-07-02 / In Americas million people are carriers of Chagas disease caused by Trypanosoma cruzi. Chronic chagasic cardiopathy is the most severe form of the disease, characterized by lesions in the myocardium associated with inflammation and fibrosis which often evolve to progressive decrease of heart function. Chagas’ disease during aging may have specific aspects that require further studies. The aim of the study was to describe the relationship of angiogenesis and mast cell density with myocardial fibrosis in elderly patients with chronic Chagas' disease. To reach this goal we selected left ventricular fragments of autopsied patients at the Clinical Hospital, Federal University of Triangulo Mineiro. The samples were divided into four groups: elderly with chagasic cardiopathy - 6 (CC elderly); elderly without chagasic cardiopathy - 5 (SC elderly); Non-elderly with chagasic cardiopathy - 5 (no elderly CC); Non-elderly without chagasic cardiopathy - 5 (no elderly SC). Picrosirius red staining was performed for quantifying the percentage of collagen in common light and 10x magnification. Immunohistochemistry was performed to obtain the mast cell density, using antitriptase monoclonal antibody, and the density of blood vessels, using CD34 monoclonal antibody. The samples were evaluated under common light and at 40x magnification. The percentage of collagen was significantly higher in the elderly CC group compared to the other groups (p = 0.003). The density of mast cells was higher in elderly CC group, but no significant difference (p = 0.226). The density of blood vessels was lower in the elderly CC group and no significant difference (p = 0.224). Therefore, in elderly CC group there was more collagen, and also higher density of mast cells and lower density of blood vessels, although not significant, which are probably associated to the etiopathogenesis of myocardial lesions in chronic Chagas' disease during aging. / Nas Américas milhões de pessoas são portadoras da doença de Chagas causada pelo Trypanosoma cruzi. A cardiopatia chagásica crônica é a forma mais grave da doença, caracterizada por lesões no miocárdio associadas a processo inflamatório e fibrose que muitas vezes evoluem para progressiva diminuição das funções cardíacas. A doença de Chagas durante o envelhecimento pode ter aspectos específicos que precisam ser mais claramente entendido. O objetivo do estudo foi descrever a relação da angiogênese e da densidade de mastócitos com a fibrose miocárdica em idosos portadores de cardiopatia chagásica crônica. Para tanto foram selecionados fragmentos do ventrículo esquerdo de pacientes autopsiados no Hospital das Clínicas da Universidade Federal do Triângulo Mineiro. Formou-se quatro grupos, idosos com cardiopatia chagásica – 6 (Idoso CC); idosos sem cardiopatia chagásica – 5 (Idoso SC); Não-idosos com cardiopatia chagásica – 5 (não idoso CC); Não-idosos sem cardiopatia chagásica - 5 (não idoso SC). Realizou-se a técnica de picrosirius para quantificação da porcentagem do colágeno sob luz comum e objetiva de 10x. A imunohistoquímica foi realizada para obtenção da densidade de mastócitos utilizando o anticorpo monoclonal antitriptase, e para a densidade de vasos sanguíneos o anticorpo monoclonal CD34, ambas foram avaliadas sob luz comum e objetiva de 40x. A porcentagem de colágeno foi significativamente maior no grupo de idosos CC, quando comparada aos outros grupos (p=0,003). A densidade de mastócitos foi maior no grupo de idosos CC, mas sem diferença significativa (p=0,226). A densidade de vasos sanguíneos foi menor no grupo de idosos CC e sem diferença significativa (p=0,224). Portanto, foi verificada no grupo de idosos CC maior quantidade de colágeno, e ainda, maior densidade de mastócitos e menor densidade de vasos sanguíneos, embora não significativa, que provavelmente estão relacionados com a etiopatogênese das lesões miocárdicas na cardiopatia chagásica crônica durante o envelhecimento.
82

Morbimortalidade por causas externas em um centro de trauma no município de Campina Grande, Paraíba / Morbidity and mortality from external causes in a trauma center in Campina Grande, PB

Lucena, Belchior de Medeiros 14 March 2012 (has links)
Made available in DSpace on 2015-09-25T12:18:38Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Belchior de Medeiros Lucena Parte 1.pdf: 1755075 bytes, checksum: 805804d176c5c8e065af77494d6c1f53 (MD5) Previous issue date: 2012-03-14 / Objective: To analyze the morbidity and mortality from external causes in patients treated at the Regional Hospital of Emergency and Trauma in Campina Grande, PB. Methodology: This was a cross-sectional descriptive and analytical study using secondary data. We analyzed medical records of 9,734 patients treated at between January 2009 and December 2009, being selected in 1889(19,4%) confirmed cases of patients affected by external causes that were distributed according to etiology. The data collection tool was formulated according to the information in medical records. The ethical aspects of research with human subjects were met: the project was approved by the ethical committee for research of UEPB and also was authorized by the direction of the institution. In the data analysis were used techniques of descriptive statistics (absolute and percentage distributions) and inferential (chi-squared or Fisher's exact test, likelihood test, confidence intervals and odds ratio), adopting a significance level of 5,0%, with confidence intervals of 95.0%. The statistical program used to prepare the database and make the statistical calculations was SPSS (Statistical Package for Social Sciences) version 15. Results: The age of patients ranged from 0 to 99 years, had a mean of 30.74 years, median 27.00 years and standard deviation of 19.80 years. Of the 1789 surveyed, 1376 (76.9%) were male and 413 (23.1%) were female. The higher frequency of cases occurred on Sunday (18.6%) and the others days corresponded to percentages ranging from 11.6% to 15.4%. The category of 18:01 to 24:00 h showed the highest frequency of cases (37.9%). The most frequent etiologies were motorcycle accident (20.8%), falls (19.8%), burns (11.2%), gunshots(10.5%), snake bite (8.5%) and stab wound (8.3%). The body regions most affected were the lower limbs (36.2%), upper limbs (32.4%), chest (16.8%), abdomen (14.2%) and face (12.0%). A significant association was observed between violence and the age of the second, third and fourth decades of life and among those surveyed were male (24.4% vs 6.5%). Conclusions: The subjects were male, young, in the age of the second, third and fourth decades of life are more susceptible to external causes and particularly violence and traffic accidents. Vascular lesions are uncommon and are associated with longer hospitalization and higher mortality. / Objetivo: Analisar a morbimortalidade por causas externas em pacientes atendidos no Hospital Regional de Urgência e Trauma de Campina Grande/PB. Metodologia: Foi realizado um estudo transversal, descritivo e analítico com dados secundários. Foram analisados 9734 prontuários médicos de pacientes atendidos entre janeiro de 2009 e dezembro de 2009, sendo selecionados 1889 (19,4%) casos confirmados de pacientes acometidos por causas externas e distribuídos segundo a etiologia. O instrumento de coleta de dados foi formulado de acordo com as informações existentes no prontuário médico. O projeto foi aprovado pelo comitê de ética em pesquisa da UEPB e foi autorizado pela direção da instituição. Na análise dos dados foram utilizadas técnicas de estatística descritiva (distribuições absolutas e percentuais) e inferencial (Testes do Qui-quadrado de Pearson ou Exato de Fisher, teste de Verossimilhança, intervalos de confiança e o Odds Ratio), sendo adotado um nível de significância de 5,0% e os intervalos com confiabilidade de 95,0%. O programa estatístico utilizado para elaboração do banco de dados e realização dos cálculos estatísticos foi o SPSS (Statistical Package for the Social Sciences) na versão 15. Resultados: A idade dos pesquisados variou de 0 a 99 anos, teve média de 30,74 anos, mediana de 27,00 anos e desvio padrão de 19,80 anos. Dos 1789 pesquisados, 1376 (76,9%) eram do sexo masculino e 413 (23,1%) eram do sexo feminino. A maior frequência de casos ocorreu no dia de domingo (18,6%) e os demais dias corresponderam a percentuais que variaram de 11,6% a 15,4%. A categoria de 18:01 h a 24:00 h foi a que apresentou a maior frequência de casos (37,9%). As etiologias mais frequentes foram acidente de moto (20,8%), queda (19,8%), queimaduras (11,2%), PAF (10,5%), picada de cobra (8,5%) e ferimento por arma branca (8,3%). Os locais do corpo mais atingidos foram membros inferiores (36,2%), membros superiores (32,4%), tórax (16,8%), abdômen (14,2%) e face (12,0%). Foi observada associação significativa da violência com as faixas etárias da segunda, terceira e quarta décadas de vida e entre os pesquisados do sexo masculino (24,4% versus 6,5%). Conclusões: Os indivíduos do sexo masculino, jovens, nas faixas etárias da segunda, terceira e quarta décadas de vida estão mais susceptíveis às causas externas e sobretudo à violência e acidentes de transporte. As lesões vasculares são pouco frequentes e estão associadas com maior tempo de internação e maior mortalidade.
83

Ação da angiotensina II no remodelamento da matriz extracelular perivascular em camundongos. / Action of angiotensin II in perivascular extracellular matrix remodeling in mice.

Katia Aparecida da Silva Viegas 05 October 2012 (has links)
Neste estudo avaliou-se a ação da Angiotensina II (Ang II) e do bloqueio dos seus receptores AT1 e AT2 no remodelamento da matriz extracelular (MEC) e traçamos o perfil da sinalização intracelular envolvida no processo. O estudo foi feito in vivo em camundongos isogênicos C57Bl/6J submetidos a tratamento durante 7 e 14 dias com doses subpressoras de Ang II, bloqueador do receptor AT1 (Losartan) e uma combinação destes. Os animais foram sacrificados e procedeu-se a coleta de tecidos de artérias (aorta, carótida e femoral), coração, rins e pulmão para análise da síntese e degradação de componentes da MEC. Foram feitas avaliações hemodinâmicas, morfológicas em microscopia de luz, morfométricas, imunohistoquímicas para os componentes da matriz extracelular: colágeno (tipos I, III, IV e VI), fibronectina, tenascina-C, elastina, metaloproteinases (tipos 2 e 9), e quantificação de algumas proteínas ligadas à sinalização intracelular da via das Proteínas quinases ativadas por mitógenos (MAPK - Mitogen-activated protein kinases) usando-se Western Blotting. / In this study we evaluated the action of Angiotensin II (Ang II) and the blockade of AT1 and AT2 receptors in the remodeling of extracellular matrix (ECM) and outlines the process involved in intracellular signaling. The study was done in vivo in C57Bl/6J inbred mice undergoing treatment for 7 and 14 days subpressor doses of Ang II, AT1 receptor blocker (Losartan) and a combination thereof. The animals were sacrificed and proceeded to collect tissues of arteries (aorta, carotid and femoral arteries), heart, kidneys and lungs for analysis of the synthesis and degradation of ECM components. We assessed hemodynamic, morphological light microscopy, morphometry, immunohistochemistry for extracellular matrix components: collagen (types I, III, IV and VI), fibronectin, tenascin-C, elastin, metalloproteinases (types 2 and 9) and quantification of some proteins related to intracellular signaling pathways of the mitogen-activated protein kinase (MAPK) using Western Blotting.
84

Estudo histológico comparativo entre laser de baixa potência, própolis e associação de ambos sobre lesões de pele de Rattus norvegicus albinus / Comparative histological study between low power laser, propolis, and the association of both in the treatment of skin lesions in Rattus norvegicus albinus

Freire, Maria Cristina Gomes Souza 05 August 2010 (has links)
Made available in DSpace on 2016-05-02T13:54:47Z (GMT). No. of bitstreams: 1 MariaCristinaGomesSouzaFreire-dissertacao.pdf: 2236739 bytes, checksum: 70bf01d25f055de68fe07a8b82e35a80 (MD5) Previous issue date: 2010-08-05 / Wound treatment involves local and systemic aspects developed by professionals from different fields, such as low power laser and propolis. The purpose of this study was to identify and histologically compare the effects of the application of 3 treatments on surgically induced skin wounds in rats: 658 nm low power laser (LPL); propolis; and LPL laser + propolis. One hundred and forty-four male Wistar albino rats (Rattus norvegicus albinus), aged 16 weeks, weighing 350-500g, from the Unifenas Central Biotherium, were used. After general anesthesia with ketamine® (ketamine hydrochloride) / Rompun® (xylazine) (0.2 mL per 100g of animal weight: 50% ketamine and 50% Rompun), the rats were shaved on the back between the shoulder blades, and then submitted to the punch excision of the skin. The animals were divided into seven groups: GL: treated with 15 mW 658 nm LPL, with radiant energy density of 3 J/cm2, with spot-type application in the center of the excision, during 3 (three), 7 (seven), 14 (fourteen) and 21 (twenty-one) consecutive days; GP5%: treated with 5% propolis; GP10%: treated with 10% propolis; GCL (Control Laser): control rats underwent the same procedures, but with the laser device off; GCP: control rats underwent the same procedures, but treated with a solution of sterile deionized water and 15% alcohol; GLP5%: treated with LPL associated with 5% propolis; GLP10%: treated with LPL associated with 10% propolis. The animals were sacrificed and histologically processed for the quantitative analysis of fibroblasts and blood vessels by means of light microscopy. Statistical tests were applied by the mean and the standard deviation in each group, based on the program SPSS 15.0, version 2007. The results showed statistical differences (Kruskal-Wallis, p≤0.01 and p≤0.05) in LPL treatment on day 3; 5% propolis treatment on day 7; LPL + 10% propolis on days 14 and 21, when compared with the other groups. No significant statistical difference was found on days 3, 7, 14 and 21 with the LPL and 5% propolis, but, when compared with the other groups, the results were significant. In face of the results, especially on days 3 and 7, both laser and propolis contributed to a faster wound healing. / O tratamento de feridas envolve aspectos sistêmicos e locais desenvolvidos por profissionais de diferentes áreas, destacando-se o laser de baixa potência e a própolis. Objetivou-se identificar e comparar histologicamente os efeitos da aplicação do laser de baixa potência (LBP) 658 nanômetros (nm), da própolis e associação de ambas sobre lesões de pele de Rattus norvegicus albinus, induzidas cirurgicamente, por meio de estudo histológico. Utilizaram-se 140 ratos albinos, machos da linhagem WISTAR (Rattus novergicus albinus), com 16 semanas, peso 350 a 500g, provenientes do Biotério Central da Universidade José do Rosário Vellano UNIFENAS. Após a anestesia geral com uso de ketamina® (cloridrato de cetamina)/ Rompun® (cloridrato de xilazina) (0,2 mL para cada 100g de peso por animal, sendo 50% de ketamina e 50% de Rompun), os ratos foram submetidos à tricotomia no dorso (região entre as escápulas) e, posteriormente, à excisão cirúrgica circular da epiderme, com uso do punch devidamente milimetrado (0,5 cm de diâmetro). Os animais foram distribuídos em 7 grupos: GL: aplicando-se o laser de baixa potência 658 nm, 15 mW de potência, com densidade de energia radiante de 3 J/cm2, com aplicação do tipo pontual, no centro da excisão, durante 03 (três), 07 (sete), 14 (catorze) e 21 (vinte e um) dias consecutivos; GP5%: os ratos foram submetidos à aplicação da própolis a 5%; GP10%: os ratos foram submetidos à aplicação da própolis a 10%; GCL (Controle Laser): os ratos controle foram submetidos aos mesmos procedimentos, porém com o aparelho de laser desligado; GCP: os ratos controle foram submetidos aos mesmos procedimentos, porém com o uso de solução composta por água deionizada estéril e álcool a 15%; GLP5%: os ratos foram submetidos à aplicação de laser de baixa potência associado a própolis 5%; GLP10%: os ratos foram submetidos à aplicação de laser de baixa potência associado a própolis 10% . Após o sacrifício dos animais, procedeu-se à análise histológica para análise quantitativa do número de fibroblastos e vasos sanguíneos, por meio de microscopia de luz. Processaram-se os resultados e, por meio da média e desvio padrão em cada grupo, foram aplicados os testes estatísticos, alicerçados pelo programa SPSS 15.0, versão 2007. Os resultados evidenciaram que aos 3 dias com tratamento laser; aos 7 dias com tratamento própolis a 5%; aos 14 e 21 dias com tratamento associado de laser e própolis a 10% diferiram estatisticamente (Kruskal-Wallis, p≤0,01 e p≤0,05) quando comparados aos demais grupos. Não houve diferença estatisticamente significante aos 3, 7, 14 e 21 dias com tratamento associado de laser e própolis a 5%, porém, ao comparar os grupos associados com demais grupos, seus resultados foram significativos. Diante dos resultados, principalmente aos 3 e 7 dias, observou-se que tanto o laser quanto a própolis contribuíram para um reparo mais rápido da lesão.
85

Nuevos marcadores de inflamación y enfermedad renal crónica terminal

Lavín Gómez, Bernardo Alio 04 February 2016 (has links)
Los pacientes con enfermedad renal crónica en fase terminal tienen alto riesgo cardiovascular (RCV). Los factores de RCV clásicos no justifican este exceso de riesgo. Las últimas Guías Europeas (2012) asocian enfermedad renal crónica (ERC) en estadio avanzado con RCV alto o muy alto. Sin embargo, este aumento no lo relacionan con ningún marcador biológico. El objetivo de esta investigación es evaluar el RCV de estos pacientes con los factores de RCV clásicos y emergentes, y definir el estado inflamatorio en la ERC, con diferentes terapias de reemplazo renal (diálisis peritoneal, hemodiálisis), y con trasplante renal. Se estudiaron factores de RCV emergente y nuevos marcadores biológicos relacionados con el sistema inmunológico, como homocisteína, lipoproteína (a), proteína C-reactiva, pentraxina-3, componente sérico amiloide-A, procalcitonina y cistatina-C. Los resultados apoyan la infraestimación del RCV con tablas tradicionales, y aconsejan el análisis de nuevos marcadores en la evaluación clínica y seguimiento del riesgo cardiovascular. / The end-stage chronic kidney disease patients have high cardiovascular risk. The major risk factors of cardiovascular risk can not justify this excess of risk. The last European Guideline of cardiovascular risk (2012) associates end-stage chronic kidney disease to high or very high cardiovascular risk. However this increase of risk is not related to any particular biological marker. The aim of this research is evaluate the cardiovascular risk of ESKD patients with major and emerging cardiovascular risk factors, and also define the inflammatory state in ESKD patients, with the different renal replacement therapies (peritoneal dialysis, hemodialysis), and with renal transplantation. Emerging risk factors and new biological markers related to immune system, such as homocistein, lipoproteín(a), C-reactive protein, pentraxin-3, serum amyloid-A, procalcitonin and cystatin-C, were studied. Results support cardiovascular risk underestimation with traditional tables, and advise the analysis of new markers in clinical evaluation and monitoring of cardiovascular risk.
86

Detecção e extração de redes vasculares usando transformada de Hough / Detection and Extraction of Vascular Networks using Hough Transform

Macedo, Maysa Malfiza Garcia de 30 August 2012 (has links)
Doenças vasculares são um problema mundial, que representa 28% das mortes no mundo e 66% do total de doenças que acometem os brasileiros. Dessa forma, há um grande interesse em pesquisar formas de prevenção e tratamento dessas doenças. Algumas medidas são relevantes no auxílio de diagnóstico, tal como: tamanho médio dos ramos, diâmetro médio das seções transversais dos vasos e padrões de divisão de ramos. Calcular essas medidas de forma manual é uma tarefa demorada e trabalhosa. Assim, esta Tese tem como objetivo, propor um método computacional de rastreamento e extração de atributos em redes vasculares a partir de imagens 3D de angiografia por ressonância magnética e por tomografia computadorizada. Trata-se de uma abordagem de rastreamento e identificação de bifurcações que difere das técnicas anteriores, utilizando a Transformada de Hough para identificar o diâmetro do vaso em cortes transversais num dado ponto ao longo de um vaso sanguíneo. Mais detalhadamente, essa abordagem utiliza um campo vetorial advindo do cálculo de uma matriz formada por derivadas parciais de segunda ordem, obtida da intensidade luminosa da imagem, para identificar a direção de um ramo de vaso. Além disso, durante o processo de rastreamento de um ramo de vaso, são calculados vários descritores de forma com o objetivo de classificar regiões como pertencentes a uma bifurcação ou não. Em adição a estes descritores, desenvolvemos uma nova medida chamada de variância do raio que permite distinguir, bifurcações, não-bifurcações e segmentos de vaso com stents (aparelho metálico usado para aumentar o diâmetro dos vasos). Para a classificação de bifurcações, criamos a medida de bifurcação, que trata-se de uma combinação linear de todos os descritores de forma apresentados neste trabalho. Testes foram realizados para atestar a eficácia da abordagem proposta, utilizando tanto imagens sintéticas quantoimagens reais. Os resultados mostraram que o método é capaz de rastrear 91% de uma rede vascular sintética variando o ponto de inicialização e 76% variando o nível de ruído. Também foi observado por meio de testes que o método proposto consegue rastrear vasos e identificar bifurcações em imagens reais sem avaliação numérica. Essa abordagem permite a extração da relação hierárquica entre os ramos em uma rede vascular e a extração do padrão de divisão dos vasos, o que contribui sobremaneira para o estudo do comportamento do fenômeno da angiogênese e no auxílio no diagnóstico de anomalias vasculares. / Vascular diseases are a main health problem, representing 28% of deaths worldwide and 66% of all diseases affecting the Brazilian population. Thus, it is important that researches in prevention and treatment of this type of disease increase. Moreover, there are several demands, such as computational tools capable of analyzing and extracting attributes from non-invasive images. The scope of this work is the analysis and extraction of data from magnetic resonance angiography and computed tomography angiography images by highlighting blood vessels. In this context, this thesis aims the development of a novel computational tracking and feature extraction method for vascular networks from 3D images. Our approach presents the following steps: First, identify the vessel cross-sections along it using the Hough transform. Then, compute a matrix composed of second order partial derivatives of image intensity to identify the direction of the vessel. Perform a feature analysis of the vessel contour to classify the bifurcation point, and finally, identify the direction of the new branch in a bifurcation point. The main contribution of this Thesis is the two new measures developed, called radius ratio and bifurcation measure, the radius ratio is capable to distinguish between a region with bifurcation, stents or without both of them. The bifurcation measure is a linear combination that allows to classify a region as bifurcation or not. Tests were performed in order to verify the proposed approach effectiveness, using both synthetic images and real images. The results showed the method is capable to track 91% of synthetic vascular networks varying the seed point and 76% varying the level of noise. Also, we performed tests in real images and by visual evaluation, we could observed that the proposed method was able to track vessels and identify bifurcations from different parts of the body. This approach allows to calculate, in the future, the density of bifurcations in a vascular network, the distance between them, the stenosis and aneurysms grading and characterize specific vessels. In addition, the vascular networks extraction allows the study of the angiogenesis phenomena and vascular anomalies.
87

Mecanismes de regulació de la Lisil Oxidasa i la Fibulina-5 a nivell vascular: modulació per hipòxia

Guadall Roldán, Anna 11 June 2012 (has links)
El remodelat vascular es un procés crític que present en el desenvolupament de patologies cardiovasculars com l’aterosclerosi i l’aneurisma d’aorta abdominal (AAA). La Lisil Oxidasa (LOX) i la Fibulina-5 (FBLN5) són dues proteïnes de matriu extracel•lular essencials en la formació i manteniment de les fibres elàstiques. Ambdues participen en processos fisiopatològics caracteritzats per l’alteració de l’equilibri síntesi/destrucció de la matriu extracel•lular i han estat involucrades en el remodelat vascular. Estudis en models experimentals han proporcionat indicis sobre la possible vinculació d’aquestes proteïnes en el desenvolupament d’aterosclerosi i d’AAA, si bé existeixen molts aspectes de la biologia d’aquestes proteïnes que haurien de ser analitzats en profunditat. Un aspecte crític en el remodelat vascular associat a la progressió de la lesió ateroscleròtica és l’aparició de regions d’hipòxia. L’estrès hipòxic és característic d’alguns processos fisiològics, però també de patologies com el càncer, els trastorns isquèmics, la inflamació crònica i l’aterosclerosi. Les cèl•lules endotelials són els sensors primaris d’aquest estrés hipòxic, i la seva adaptació a la hipòxia es produeix a través d’una complexa resposta finament regulada que afecta múltiples aspectes de la seva biologia, com la supervivència cel•lular, el control del to i la permeabilitat vascular, l’angiogènesi i el remodelat de la matriu extracel•lular. No obstant, no s’ha establert si la hipòxia pot regular la expressió de la LOX i la FBLN5 en cèl•lules endotelials ni la repercussió fisiològica que podria tenir. Les investigacions desenvolupades pel nostre grup indiquen que la LOX és un enzim clau en el manteniment de la integritat de l’endoteli i de la funció endotelial. La capacitat d’aquest enzim de controlar l’expressió gènica, en base a la seva activitat al nucli, així com l’activitat de factors de creixement fonamentals en l’homeòstasi vascular com el bFGF i el PDGF, suggereix que aquest enzim controla funcions cel•lulars que poden ser determinants en el desenvolupament de malalties cardiovasculars. En base a aquests antecedents, ens hem plantejat com a hipòtesis de treball que la LOX i la FBLN5 són proteïnes clau en l’homeòstasi vascular, que participen en la resposta adaptativa de les cèl•lules vasculars a la hipòxia, i que contribueixen al desenvolupament de patologies vasculars com l’aterosclerosi i l’aneurisma d’aorta abdominal. Els nostres resultats han demostrat que en artèries coronàries humanes, la LOX s’expressa principalment a l’endoteli i a l’adventícia, i que és la isoforma més expressada en cèl•lules vasculars, juntament amb la LOXL2. En cèl•lules endotelials, l’expressió de LOX i FBLN5 s’incrementa en resposta a hipòxia a través de mecanismes transcripcionals, si bé amb clares diferències entre ambdues proteïnes. Així, el factor HIF-1 juga un paper secundari en la regulació de la LOX per hipòxia en cèl•lules endotelials, una resposta en la que estan involucrades proteïnes de la família Smad i l’estrès oxidatiu. Per contra, HIF-1 és el principal responsable de la inducció de la FBLN5 en cèl•lules endotelials, en les quals hem demostrat que aquesta proteïna contribueix a la resposta adaptativa a l’estrès hipòxic. Finalment, hem observat que la sobre-expressió de LOX en cèl•lules endotelials mitjançant un sistema lentiviral indueix canvis en l’expressió gènica que afecten la senyalització i la comunicació cèl•lula-cèl•lula, d’entre els quals en destaca la inhibició de l’α2-macroglobulina. / Vascular remodeling is a critical process in the development of cardiovascular diseases such as atherosclerosis and abdominal aorta aneurysm (AAA). Lysyl oxidase (LOX) and Fibulin-5 (FBLN5) are two extracellular matrix proteins essential for the elastic fiber development and maintenance, and they both have an active role in physiological processes in which vascular remodeling is involved. By using different animal models, these proteins have been suggested to be involved with atherosclerosis and AAA. A critical aspect of the vascular remodeling in the atherosclerotic lesion is the apparition of hypoxic areas. Endothelial cells are primary sensors to the hypoxic stress, responding to it in a complex but subtly regulated way that affects multiple aspects of its biology. Nevertheless, it has not been established if the hypoxic stimulus can modulate LOX and FBLN5 expression, nor its possible physiological repercussions. Research made in our group shows the importance of LOX in the endothelial activity and vascular function. LOX can control the genetic expression as well as the activity of growth factors essential for the vascular homeostasis, suggesting that this enzyme may control cellular functions essential for the development of cardiovascular diseases. Based on these results, we have considered as working hypothesis that LOX and FBLN5 are key proteins in the vascular homeostasis, that they take part of the vascular response to hypoxia, and that they contribute to the development of vascular diseases like atherosclerosis and the AAA. Our results show that hypoxia transcriptionally induces LOX and FBLN5 in endothelial cells. While HIF-1 plays a secondary role in the regulation of LOX, being also involved in this modulation Smad proteins and oxidative stress, it is the main factor responsible for the FBLN5 induction. We also demonstrate that the modulation of FBLN5 in endothelial cells contributes to their adaptive response to hypoxia. Moreover, we have observed that overexpressing LOX in endothelial cells downregulates α2-macroglobulin expression.
88

Efectos de un extracto de uva enriquecido en resveratrol en el perfil aterogénico, inflamatorio y fibrinolítico de pacientes en prevención primaria y secundaria de riesgo cardiovascular. Evidencia en marcadores y expresión genética en dos ensayos clínicos aleatorios de un año.

Tomé Carneiro, João Tiago Estêvão 05 July 2013 (has links)
Las enfermedades cardiovasculares son la causa principal de muerte prematura en los países desarrollados. El control de los factores de riesgo disminuye la aparición de estas enfermedades (Prevención Primaria) o su recaída (Prevención Secundaria). Sin embargo, a pesar del uso de tratamientos farmacológicos optimizados, en muchas ocasiones siguen apareciendo eventos adversos debido a un riesgo residual por lo que resulta esencial la búsqueda de estrategias complementarias a estos tratamientos farmacológicos. En dos ensayos clínicos aleatorios de un año, triple-ciego, de tres brazos, controlados por placebo, en 150 pacientes de Prevención Primaria y Secundaria, hemos constatado la mejora del perfil aterogénico, inflamatorio y fibrinolítico tras el consumo de un extracto de uva enriquecido en resveratrol. Nuestros resultados avalan que este suplemento contribuye a la prevención cardiovascular y complementa su tratamiento, sin efectos adversos, y supone un importante avance en la prevención del riesgo cardiovascular a través de un tratamiento no farmacológico. / Cardiovascular diseases are the main cause of premature death in developed countries. Controlling risk factors reduces the beginning (Primary Prevention) or relapse (Secondary Prevention) of these diseases. Nevertheless, a residual risk still remains and adverse outcomes often arise despite of optimized pharmacological treatments, thus the search for complementary strategies to these treatments is essential. In two randomized, triple blind, three-arm parallel, placebo-controlled clinical trials, with 150 primary and secondary prevention patients, we observed an improvement on the atherogenic, inflammatory and fibrinolytic profile after the consumption of a resveratrol enriched grape extract. Our results support that this supplement contributes to cardiovascular prevention and complements its treatment, without adverse effects, and is an important advance in cardiovascular risk prevention through a non-pharmacological treatment.
89

Infecciones en úlceras de pie diabético : epidemiología, factores predictivos de multirresistencia y pronósticos asociados con amputación:estudio prospectivo 2008-2012

García Zafra, María Victoria 08 July 2014 (has links)
No description available.
90

Alteraciones del metabolismo hidrocarbonado en pacientes con infarto agudo de miocardio : valor pronóstico de la hemoglobina glicosilada y papel en la predicción del desarrollo de alteraciones de la regulación de la glucosa

Gea García, José Higinio de 24 July 2014 (has links)
Las alteraciones del metabolismo hidrocarbonado (MHC) no conocidas previamente, incluida la diabetes mellitus (DM) son frecuentes en los pacientes con infarto agudo de miocardio (IAM) y es importante su detección precoz ya que puede mejorar el pronóstico. De esta forma, en un ingreso por un IAM no debiera perderse la oportunidad de establecerse el diagnóstico y el subsiguiente inicio del tratamiento. Desafortunadamente, la estrategia óptima para identificar las alteraciones del MHC en el contexto de un IAM no está totalmente establecida. OBJETIVOS Los objetivos principales del presente estudio fueron dirigidos a verificar la hipótesis de que la determinación precoz de la Hemoglobina glicosilada (HbA1c) en pacientes con IAM es relevante: - En la caracterización pronóstica tanto en los pacientes con DM conocida, de novo o en los pacientes sin DM. - Una mejor identificación de la DM no conocida en los pacientes que ingresan por IAM. - Identificación de aquellos pacientes que en ausencia de una alteración del MHC al ingreso son propensos a desarrollarla ulteriormente. MATERIAL Y MÉTODOS Estudio observacional, prospectivo y longitudinal de los pacientes que ingresaron en la Unidad Coronaria del Hospital Clínico Universitario Virgen de la Arrixaca (Murcia) con el diagnóstico de IAM. El periodo de estudio comprende desde Enero de 1999 hasta Enero de 2008. Al ingreso se recogieron variables clínicas y analíticas, incluyendo la HbA1c. Se realizó un seguimiento convencional a largo plazo de los pacientes para conocer su evolución y si habían desarrollado alguna alteración del MHC. A un subgrupo de pacientes se les realizó al año del IAM una sobrecarga oral de glucosa (SOG) para un estudio detallado del metabolismo de la glucosa. RESULTADOS Durante el periodo de estudio ingresaron 1.795 pacientes por un IAM. Entre todos los pacientes, 622 presentaban DM previamente conocida y en 159 casos se estableció el diagnóstico de DM de novo utilizando una HbA1c% al ingreso ≥6,5%. A los pacientes sin alteración del MHC (1.014), y una vez excluidos los fallecidos, se les realizó un seguimiento de aproximadamente 7 años. De los 951 pacientes estudiados, en 126 casos se confirmó el diagnóstico de DM, en 766 casos no habían sido diagnosticados de DM ni refirieron estar siendo tratados, mientras que en los 59 restantes no dispusimos de datos suficientes para documentar la existencia de algún grado de alteración del MHC. En el subgrupo de pacientes, 138, que se les realizó la SOG: 38 presentaron un MHC normal y el resto fueron clasificados como 38 con alteración de la glucosa en ayunas, 39 con intolerancia a la glucosa y 23 con DM. Tras los análisis realizados, en nuestro estudio, la HbA1c al ingreso se asoció independientemente con: - La aparición de DM en los pacientes a los que se les realizó un seguimiento convencional (OR:2,62, p<0,001). - La aparición de DM entre aquellos pacientes que se les realizó una SOG al año del IAM (OR:7,28, p=0,009). - La mortalidad en todos los pacientes independientemente de la situación metabólica al ingreso. CONCLUSIONES El presente estudio confirma la alta prevalencia de las alteraciones del MHC en la Región de Murcia entre los pacientes que presentan un IAM, tanto de DM previamente conocida como de novo. Así mismo, de nuestros hallazgos se desprende la utilidad de la HbA1c en la identificación de pacientes con DM de novo con un valor igual o superior a 6,5%. Por último, nuestro estudio evidencia que la HbA1c en el momento del ingreso, se asocia de forma independiente con la mortalidad a largo plazo (en pacientes con o sin DM, y en aquellos con DM de novo al ingreso) y la ulterior aparición de DM. / Previously unknown disorders in carbohydrate metabolism (MHC), including diabetes mellitus (DM), are common in patients with acute myocardial infarction (AMI), and thus early detection is important because it can improve the prognosis. Also, in an income for AMI should not be missed the opportunity to establish the diagnosis and the subsequent treatment initiation. Unfortunately, the optimal strategy for identifying MHC disorders in a context of AMI, is not fully established. OBJECTIVES This study was designed to test the hypothesis that early determination of glycosylated hemoglobin (HbA1c) in patients with AMI is relevant and useful through the following: - In the prognostic characterization both in patients with known DM, de novo, or in patients without DM. - Better identification of the unknown DM in patients admitted for AMI. - Identification of patients that in the absence of MHC disorder are subsequently prone to develop the disease. MATERIAL AND METHODS Observational, prospective, longitudinal study of patients admitted to the Coronary Care Unit of the Clinical Hospital Universitario Virgen de la Arrixaca (Murcia) with the diagnosis of AMI, over a study period of January 1999 to January 2008. At admission clinical and laboratory variables were recorded, including HbA1c. Conventional long-term follow-up of patients was done in order to evaluate the changes and determine whether they had developed any alteration of MHC. A year after the AMI, a subgroup of patients underwent an oral glucose tolerance test (OGTT) for a detailed study of glucose metabolism. RESULTS During the study period, 1,795 patients were admitted for AMI. Of these, 622 had previously been diagnosed with DM and in 159 cases the diagnosis of DM was established de novo using HbA1c (≥ 6.5% at admission). Patients without alteration of MHC (1,014), and excluding the deceased, were monitored for about 7 years. Of the 951 patients studied, 126 cases of DM diagnosis were confirmed; in 766 cases DM had been diagnosed or reported to be being treated, while the remaining 59 did not provide sufficient data to document the existence of some degree of alteration of MHC. In the subgroup of patients, for 138 who underwent OGTT, 38 had normal MHC and the rest were classified as 38 with impaired fasting glucose, 39 with glucose intolerance, and 23 with DM. Following the analysis performed in our study, HbA1c at admission was independently associated with: - The appearance of DM in patients who underwent a conventional follow-up (OR: 2.62, p < 0.001). - The appearance of DM among patients who underwent OGTT one year after AMI (OR: 7.28, p = 0.009). - The mortality in all patients regardless of the metabolic status at admission. CONCLUSIONS This study confirms the high prevalence of abnormal MHC in Murcia among patients with AMI, both previously known as de novo DM. Our findings indicate the usefulness of HbA1c in identifying patients with de novo DM with a value equal to or greater than 6.5%. Finally, our study shows that HbA1c at admission was independently associated with long-term mortality (in patients with or without DM and those with de novo DM) and the subsequent development of DM.

Page generated in 0.0419 seconds