• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 157
  • 22
  • 12
  • 6
  • 4
  • 3
  • 2
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 214
  • 151
  • 63
  • 48
  • 44
  • 41
  • 39
  • 39
  • 28
  • 22
  • 22
  • 21
  • 21
  • 20
  • 18
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
21

Atividade inibidora em bactérias lácticas e produção de bacteriocinas / Inhibitory activity in lactic acid bacteria and bacteriocin production

Paula, Rosinéa Aparecida de 21 August 2000 (has links)
Submitted by Nathália Faria da Silva (nathaliafsilva.ufv@gmail.com) on 2017-06-09T19:40:42Z No. of bitstreams: 1 resumo.pdf: 151397 bytes, checksum: 519b67c765e61f265cc494c9a79c87b7 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-06-09T19:40:42Z (GMT). No. of bitstreams: 1 resumo.pdf: 151397 bytes, checksum: 519b67c765e61f265cc494c9a79c87b7 (MD5) Previous issue date: 2000-08-21 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / A inibição de Listeria monocytogenes e Staphylococcus aureus por 51 linhagens de bactérias do ácido láctico isoladas de salame tipo italiano foi estudada. Algumas linhagens que demonstraram atividade inibitória quando cultivadas em superfície de ágar não tiveram este resultado confirmado em meio líquido. Para a maioria das linhagens, ácido láctico e peróxido de hidrogênio foram as substâncias inibidoras produzidas. No entanto, os sobrenadantes das culturas de várias linhagens conservaram a atividade inibitória mesmo após a neutralização do ácido e o tratamento com catalase. Leuconostoc mesenteroides subsp. cremoris ID8.5, Lactobacillus mali PR3.1 e quatro linhagens ainda não identificadas, PD4.7, PD1.5, ID3.1, e ID3.2, tiveram as atividades inibitórias suspensas por proteases. A purificação parcial das proteínas dos sobrenadantes das culturas mostra a presença de frações protéicas inibidoras com massas moleculares maiores que 100KDa e entre 30 e 100KDa. / Inhibition of Listeria monocytogenes and Staphylococcus aureus by 51 strains of lactic acid bacteria isolated from Italian type fermented sausage was studied. Some of the strains that displayed inhibitory activity when grown on agar plates did not reproduce the results when grown in liquid media. For most strains, lactic acid and hydrogen peroxide production could account for the inhibitory activity, however, the supernatants of some strains retained activity after neutralization and treatament with catalase. One strain identified as Leuconostoc mesenteroides subsp. cremoris ID8.5, one identified as Lactobacillus mali PR3.1 and four unidentified strains (PD4.7, PD1.5, ID3.1 and ID3.2) had their inhibitory activities suspended by proteases. Partial purification of the proteins from the growth media supernatants shows that inhibitory proteins of MW > 100KDa and between 30 and 100 KDa are present.
22

Ensino de italiano língua estrangeira: o papel da contextualização

SILVA, Rafael Ferreira da January 2008 (has links)
SILVA, Rafael Ferreira da. Ensino de italiano língua estrangeira: o papel da contextualização. 2008. 220f. Tese (Doutorado) - Universidade Federal do Rio de Janeiro, Programa de Pós-graduação em Letras Neolatinas, Rio de Janeiro, 2008. / Submitted by anizia almeida (aniziaalmeida80@gmail.com) on 2016-09-27T13:53:20Z No. of bitstreams: 1 2008_tese_rfsilva.pdf: 29422732 bytes, checksum: aa9fb2fa2493365bf573a7baed003d2a (MD5) / Approved for entry into archive by Márcia Araújo (marcia_m_bezerra@yahoo.com.br) on 2016-09-28T22:46:08Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2008_tese_rfsilva.pdf: 29422732 bytes, checksum: aa9fb2fa2493365bf573a7baed003d2a (MD5) / Made available in DSpace on 2016-09-28T22:46:08Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2008_tese_rfsilva.pdf: 29422732 bytes, checksum: aa9fb2fa2493365bf573a7baed003d2a (MD5) Previous issue date: 2008 / Neste trabalho são abordados diversos aspectos relacionados a questões didáticas no que diz respeito à contextualização, cultura e ensino de Língua Estrangeira - LE. Pontuam-se fatores científicos, como a justificativa na neurolingüística para a necessidade da contextualização no processo de ensino/aprendizagem, para então se verificar se o discurso didático dos manuais leva em consideração essa ampla e complexa questão. Focaliza-se o papel da contextualização propriamente dita no ensino de Língua Estrangeira, através de um percurso histórico do ensino de línguas. São analisados manuais de Italiano LE, tais como: Rete!, Progetto Italiano, Bravissimo, Uno e In Italiano, para que sejam aferidas as nossas hipóteses.
23

(La) Casa Grande e (la) Senzala Brasiliana tradotta in italiano

Cherobin, Nicoletta January 2015 (has links)
Tese (doutorado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Comunicação e Expressão, Programa de Pós-Graduação em Estudos da Tradução, Florianópolis, 2015. / Made available in DSpace on 2016-01-15T14:52:18Z (GMT). No. of bitstreams: 1 336881.pdf: 210419986 bytes, checksum: 22c5ab0a0a199601d89aa8d33cb92f1f (MD5) Previous issue date: 2015 / Esta tese tem como objetivo principal analisar a versão italiana de Casa Grande e senzala: formação da família brasileira sob o regime de economia patriarcal (1933), publicada com o título Padroni e schiavi e traduzida por Alberto Pescetto, em 1965, pela editora Einaudi, com ênfase nos paratextos, mais especificamente capas, notas, prefácios e glossários. A tese está dividida em 2 volumes. O primeiro é composto por 3 capítulos. O primeiro capítulo contextualiza o autor e a obra, enfatizando as etapas e os acontecimentos da vida do autor que estão mais envolvidas com a produção de Casa Grande e Senzala. Para a elaboração desse capítulo, foram usadas algumas biografias, mas principalmente o diário que Gilberto Freyre publicou na década de 70 do século passado. O resultado foi perceber a heterogeneidade dos influxos que permeiam a personalidade de Freyre, que o tornam um intelectual extremamente complexo e, em alguns casos, controverso. A segunda parte do capítulo foca na produção intelectual do autor no Brasil e apresenta também suas traduções no continente americano e europeu, com ênfase na Itália. Das dezenas de obras publicadas por Gilberto Freyre, as traduzidas para o italiano foram realizadas entre a década de 50 e a década de 70 do século XX. A análise paratextual dessas obras permitiu comprovar que o sucesso do autor na Itália está associado ao momento histórico da época, tornando a América Latina uma espécie de laboratório de onde extrair novas ideias e soluções para construir um novo modelo para o pós-guerra. Em consequência disso, no segundo capítulo, apresento para o leitor italiano Casa Grande e Senzala, e, em ordem cronológica, trato das traduções publicadas, respectivamente, na Argentina, Estados Unidos e França. O texto traduzido por Benjamin de Garay representa a primeira tradução de Casa Grande e senzala que foi publicada, com o mesmo título, exatamente em 1942, em um programa do governo argentino que incentivava a aproximação política e cultural dos dois países. O mesmo aconteceu nos Estados Unidos, onde o brasilianista Samuel Putnam traduz a obra freyriana com o título The Masters and the slaves em 1946. De fato, entre a Segunda Guerra Mundial e a Guerra Fria, a literatura estrangeira traduzida foi vista pelo governo dos Estados Unidos como ferramenta para conhecer a cultura do outro e como instrumento para fortalecer alianças políticas. A política de  Boa Vizinhança promovida por Franklin Roosevelt é um exemplo disso: a editora estadunidense Knopf, como outras, recebia ajudas governamentais para traduzir e publicar obras estrangeiras. Por último, a tradução francesa Maitres et esclaves foi publicada pela famosa editora Gallimard e o sociólogo Roger Bastide, amigo e colega de Freyre, é o autor da tradução com a participação dos intelectuais da Escola dos Anais: Luciene Febvre e Fernand Braudel. O primeiro e o segundo capítulos foram particularmente úteis para elaborar o terceiro capítulo da tese, já que esse apresenta o texto meta italiano produzido há 50 anos, em 1965, por Alberto Pescetto, e publicado pela editora Einaudi. Nesse capítulo, analiso aspectos paratextuais, como os morfológicos (representados pela capa, contracapa, páginas de rosto) e os discursos de acompanhamento (notas, prefácios, posfácios e glossários), bem como apresento a descrição das estratégias desenvolvidas pelos tradutores na tradução de termos mais ligados à tradição cultural e à geografia brasileira, como  senzala , que é um dos topônimos mais representativos da identidade cultural brasileira de origem africana presente na obra e ligado à época da escravidão; os outros termos analisados são:  casa grande ,  sobrado ,  mocambo ,  quilombo e  sertão . Além disso, dada a importância da presença de termos de origem africana e indígena na língua portuguesa, dediquei espaço também para uma análise mais lexical e etimológica de termos como  maracatu ,  capoeira ,  cafuné ,  caçula e  macumba . O volume 2 da tese, em CD-ROM, contém não somente tabelas que resumem os dados elaborados ao longo do primeiro volume, mas também documentos recolhidos durante os anos da pesquisa, em diversas instituições brasileiras e internacionais, além das imagens dos paratextos analisados, em particular, capas, prefácios, glossários. Para atingir meu objetivo e embasar teoricamente minha tese, usei contribuições de diversas disciplinas, como a antropologia e a história (Schwarcz, 1996, 2000, 2012; Peixoto, 2000; Marx, 1998), além dos teóricos dos Estudos da Tradução (Lefevere 1984, 1990, 1992; Venuti, 1999; Holmes, 1972; Torop, 2010), e dos estudos paratextuais (Gérard Genette ,1989; Marie-Hélène C. Torres,2011; 2014; José Yuste Frias, 2010). A conclusão evidenciou que Padroni e schiavi representa um texto principalmente informativo, caraterizado por escolhas empíricas, como a inserção de regionalismos e brasileirismos no glossário traduzido; em outros casos, o significado de palavras específicas é ampliado e a mesma palavra é frequentemente traduzida com diferentes sinônimos, como a própria senzala, com perdas semânticas dos termos sociológicos, a partir do título que se refere à uma imagem medieval, devido à falta de referências históricas e culturais sobre a escravidão. Essas são justificáveis como estratégias editoriais miradas à difusão da reflexão teórica mais geral defendida por Gilberto Freyre, em contramão às teorias racistas que se difundiram na Europa na primeira metade do século XX. A atenta análise dos elementos paratextuais nesta tese também proporcionou a descoberta de numerosos elementos de contato entre os diversos textos meta apresentados, assim como de algumas caraterísticas meramente distintivas do contexto histórico e cultural de recepção. De fato, a produção de Padroni e schiavi conta com a contribuição dos intelectuais da Ecole des Annales e, indiretamente, do brasilianista Samuel Putnam, responsável da tradução estadunidense usada como referência para a tradução francesa e, em seguida, a italiana. Em particular, e como proposta de pesquisa futura, a análise paratextual da tradução italiana mostrou que uma retradução de Casa Grande e senzala na Itália, levando em conta a  transdisciplinariedade dos Estudos da Tradução, enriquecerá o sistema cultural italiano.<br> / Riassunto : Pubblicata nel 1933, Casa Grande e Senzala di Gilberto Freyre rappresenta una delle più importanti opere di cultura brasiliana in costante dialogo con diverse discipline, dalla sociologia alla storia e dalla geografia all antropologia e diffusa in diversi paesi, tra i quali Stati Uniti, Francia, Portogallo e Italia. Allo scopo di verificare la presenza di Gilberto Freyre proprio in Italia, l obiettivo di questa tesi è di contestualizzare ed analizzare la traduzione italiana di Casa Grande e senzala, intitolata Padroni e schiavi, tradotta da Alberto Pescetto e pubblicata nel 1965 dalla Casa Editrice Einaudi, con enfasi sul paratesto - rappresentato da copertine, note, prefazioni e glossari - e su quegli agenti e fattori socioculturali, politici ed economici ritenuti direttamente coinvolti. Attraverso tale percorso di analisi sarà possibile dimostrare non solo come il particolare momento storico abbia influenzato la diffusione/circolazione della traduzione in Italia ma quanto fondamentale sia stato il contributo dato dalla traduzione statunitense del brasilianista Samuel Putnam: The Masters and the slaves (1946) e da quella francese proposta dal sociologo Roger Bastide: Maîtres et esclaves (1952). Oltre a quella statunitense e francese verrà presentata anche la prima traduzione in lingua straniera, realizzata nel 1942 in Argentina da Benjamin De Garay. Attraverso la nozione di paratraduzione proposta da José Yuste Frías (2010) sarà possibile notare come le scelte traduttive ed editoriali conducono alla produzione di testi con caratteristiche molto diverse tra loro, in base al contesto culturale. Al termine verranno presentate le strategie che il traduttore italiano, Alberto Pescetto, ha messo in atto di fronte alla traduzione di un lessico strettamente legato alla tradizione culturale brasiliana.
24

O agir do estagiÃrio de docÃncia em italiano representado nos relatÃrios de regÃncia: uma anÃlise à luz do interacionismo sociodiscursivo / L'acte du stagiaire de l'enseignement italien reprÃsentà dans les rapports de rÃgence: une analyse à la lumiÃre de sociodiscursivo interactionnisme

Victor FlÃvio Sampaio Calabria 14 October 2016 (has links)
nÃo hà / Le prÃsent travail a pour but dâanalyser comment le stagiaire dâenseignementdâitalien, au moyen des types de discours (BRONCKART, 2012) et des figures dâaction (BULEA, 2010), reprÃsente discursivement son agir dans les rapports de stage. De cette faÃon, nous espÃrons contribuer à la formation initiale de professeurs de langues, en plus dâindiquer des voies possibles pour que la relation entre langage et agir soit analysÃe dans le contexte dâenseignement. Nous assurons que le stage est un moment central dans la formation du futur professeur et nous savons que lâanalyse du discours du stagiaire reprÃsentà dans les textes signifie avoir accÃs aux situations non observables, les analyser et proposer des interventions dans son futur agir enseignant. Nous comprenons que le genre rapport de stage est un espace de reconfiguration de cet agir et câest grÃce à lui que nous profitons de lâoccasion pour comprendre les actions rÃalisÃes par le stagiaire dans la conduite de son mÃtier en construction. Par rapport à la mÃthodologie dâanalyse, nous sommes allÃs des donnÃes à la thÃorie en se basant sur les postulats thÃoriques et mÃthodologiques de lâInteraccionisme Socio-discursif (ISD) et en ayant comme corpus un ensemble de dix-sept rapports de stage dâenseignementdâitalien, produits pendant les semestres de 2012.1 à 2015.2. à propos de la dÃfinition de rapport de stage, nous sommes partis des considÃrations de Leurquin (2008) et, en ce qui concerne les genres professionnels, nous avons fait appel à FaÃta (2004). Pour considÃrer lâenseignement comme travail, nous avons partagà les conceptions thÃoriques et mÃthodologiques des Sciences du travail, notamment, lâErgonomie de lâActività (AMIGUES, 2004; SAUJAT, 2004) et la Clinique de lâActività (FAÃTA, 2004; CLOT, 2006). DâaprÃs cela, au moyen dâune analyse des ÃlÃments prÃ-textuels, comme la couverture et la page de titre â que nous a permis lâaccÃs au contexte physique et socio-subjectif de sa production ; aumoyendâune analyse exhaustive des contenus thÃmatiques à propos du contexte de rÃalisation de la tÃche ; au moyen de lâidentification du plan global de lâensemble de rapports analysÃs et, finalement ; au moyen de lâanalyse des reprÃsentations de lâagir effectuÃes par les stagiaires, il a Ãtà possible dâobserver lâespace social oà se dÃveloppe le stage dâenseignement de langue italienne, les difficultÃs affrontÃes par les stagiaires dans lâexÃcution des activitÃs proposÃes et aussi la faÃon de dire son agir. Les rÃsultats ont montrà que, pendant lâÃcriture des rapports, surtout dans le rÃcit des cours, il y a une prÃdominance de segments de rÃcit interactif et de narration et, en ce qui concerne les figures dâaction, il y a une prÃdominance de lâaction occurrence et de lâaction ÃvÃnement passÃ, ce qui montre que les futurs professeurs sâintÃressent le plus à rapporter les actions rÃalisÃes pendant le stage, sans quâil y ait, nÃcessairement, une rÃflexion sur telles conduites. / O presente trabalho tem por objetivo analisar como o estagiÃrio de docÃncia em italiano, por meio dos tipos de discurso (BRONCKART, 2012) e das figuras de aÃÃo (BULEA, 2010), representa discursivamente o seu agir nos relatÃrios de regÃncia. Desta forma, esperamos contribuir com a formaÃÃo inicial de professores de lÃnguas, alÃm de indicar caminhos possÃveis para que seja analisada a relaÃÃo entre linguagem e agir, em contexto de ensino. Asseveramos que o estÃgio à um momento fulcral na formaÃÃo do futuro professor e concordamos que analisar o discurso do estagiÃrio representado nos textos à ter acesso a situaÃÃes nÃo observÃveis, analisÃ-las e propor intervenÃÃes em seu futuro agir docente. Entendemos o gÃnero relatÃrio de estÃgio como sendo um espaÃo de reconfiguraÃÃo desse agir e à por meio dele que ensejamos entender as aÃÃes exercidas pelo estagiÃrio na conduÃÃo de seu mÃtier em construÃÃo. Quanto à metodologia de anÃlise, partimos dos dados à teoria, seguindo os postulados teÃricos e metodolÃgicos do Interacionismo Sociodiscursivo (ISD) e tendo como corpus um conjunto de dezessete relatÃrios de regÃncia em italiano, produzidos durante os semestres de 2012.1 a 2015.2. No tocante ao conceito de relatÃrio de estÃgio, partimos das consideraÃÃes de Leurquin (2008) e, no que se refere aos gÃneros profissionais, recorremos a FaÃta (2004). Ao considerarmos o ensino como trabalho, compartilhamos das concepÃÃes teÃricas e metodolÃgicas das ciÃncias do trabalho, em especial, a Ergonomia da Atividade (AMIGUES, 2004; SAUJAT, 2004) e a ClÃnica da Atividade (FAÃTA, 2004; CLOT, 2006). Com isso, por meio de uma anÃlise dos elementos prÃ-textuais tais como a capa e a folha de rosto - que nos permitiu o acesso ao contexto fÃsico e sociossubjetivo de sua produÃÃo; bem como atravÃs de uma anÃlise exaustiva dos conteÃdos temÃticos que se referiam ao contexto de realizaÃÃo da tarefa; por meio da identificaÃÃo do plano global do conjunto de relatÃrios analisados e, por fim; por meio da anÃlise das representaÃÃes sobre o agir feitas pelos estagiÃrios foi possÃvel vermos o espaÃo social em que se desenvolve o estÃgio de regÃncia em lÃngua italiana, as dificuldades enfrentadas pelos estagiÃrios na execuÃÃo das atividades propostas, bem como o modo com o qual eles dizem o seu agir. Os resultados demonstraram que, durante a escrita dos relatÃrios, sobretudo no relato das aulas, hà uma predominÃncia de segmentos de relato interativo e de narraÃÃo e, quanto Ãs figuras de aÃÃo, predominam a aÃÃo ocorrÃncia e aÃÃo acontecimento passado, o que demonstra que os futuros professores estÃo mais interessados em relatar as aÃÃes executadas durante o estÃgio, sem que haja, necessariamente, uma reflexÃo sobre tais condutas.
25

Uma viagem brancaleonica pela idade media

Garboggini, João Andre Brito 17 February 2004 (has links)
Orientador: Iara Lis Franco Schiavinatto / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Artes / Made available in DSpace on 2018-08-03T23:24:18Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Garboggini_JoaoAndreBrito_M.pdf: 6626970 bytes, checksum: 2239b71d6a4329a72a91355f2b1b9684 (MD5) Previous issue date: 2003 / Resumo: O presente trabalho propõe uma análise filmica de ''L 'Armata Brancaleone" de Mário Monicelli, produzido entre os anos 1965 e 1966. Na dissertação procuro, inicialmente realizar um mapeamento da commedia all 'italiana, gênero cinematográfico que se desenvolveu a partir do final da década de 1950 e atingiu seu auge em meados de 1970. Aí destacam-se alguns importantes filmes (Pane, Amore e Fantasia -1953, li Sorpasso -1962, Divorzio all1taliana - 1961, por exemplo) e cineastas (Luigi Comencini, Pietro Germi, Dino Risi, entre outros) para a elaboração da perspectiva cinematográfica de Mario Monicelli. Este procedimento permite perceber de que maneira L 'Armata Brancaleone se diferencia dos demais, por recuperar um período histórico, no caso a Idade Média, de uma forma cômica. Em um segundo momento, o objetivo é notar como "L 'Armata Brancaleone ", à medida em que constrói uma ficção histórica no que se refere à Idade Média, dialoga com alguns gêneros literários relacionadas à figura do "cavaleiro andante", tais como a Canção de Gesta, os Romances de Cavalaria, o D. Quixote de Ia Mancha de Cervantes, e também à figura da personagem Capitano da Commedia deU 'Arte, além de insinuar uma crítica à figura do Condottiero renascentista, presente na cinematografia italiana do período fascista. A última etapa consiste numa espécie de análise do filme; um ensaio a partir da "Morfologia do Conto Maravilhoso" de WIadmir Propp (1984), a fim de estudar o percurso das personagens dentro da narrativa filmica, num diálogo das personagens entre si e com o ambiente aonde se desenrola sua trajetória e onde se constrói a noção de um período histórico especificado como medieval / Abstract: The present work proposes an analysis of Mario Monicelli' s film "L' Armata Brancaleone ", produced between 1965 and 1966. In the dissertation I try, at first, to map the commedia all'italiana as a movie genre that started to be developed at the end of the 1950's and reached its heights around the 1970's. At this point some films (Pane, Amore e Fantasia -1953, n Sorpasso -1962 and Divomo ali Jtaliana - 1961, for example) and filmmakers (Luigi Comencini, Pietro Germi, Dino Risi, among others) are important for us to trace Mario Monicelli's perspective as a rnovie maker. This wiIl aIlow us to perceive in which ways "L '.Armata Brancaleone is different ftom other films, reconstructing the Middle Ages as a historic period in a comic way. In a second instance, the objective is to pinpoint how "L' Armata Brancaleone" builds a piece of historic fiction referring to the Middle Ages at the same time it establishes a dialogue with certain literary categories related to the figure ofthe knight, like Cervante's D. Quixote della Mancha, the Chanson de Geste or the Cilvary Romances, also characters like Capitano ftom the Commedia dell'.Arte. At the same time, the filmmaker hints to a critic of the renaissance's Condotiero as a character of the fascist period in the ltalian Cinema. The last part of the work contains an analysis of the film in the form of an essay, that was built having as a starting point Vladimir Propp' s ''Morphlogy of the Folktale" (1984), 50 we could study each character's trajectory inside the narrative, their interaction with each other and their setting, where an identification with a medieval period is constructed. / Mestrado / Multimeios / Mestre em Multimeios
26

Las ideas y los instrumentos específicos del proyecto arquitéctónico. Giuseppe Terragni frente a la ortodoxia del Movimiento Moderno

Acosta Llera, Francisco José 01 September 2015 (has links)
[EN] It's important to know the political and social life to Giuseppe Terragni. He wanted to express the new artist and political order. He takes part in controversial design and in his public life. His work has been, until recently, a critical for his links with fascism the mussolini. His brother, the fascist mayor of Como, and Margherita Sargatti, Mussolini's lover, they make possible orders of Terragni. He was a high moral, sensitive artist and fascist. He was the most important on Italian modern architecture. The Terragni's life is connected to Como. The study - laboratory from The Terragni brothers in Via Independeza 23, is a place to meet and discuss for the group of artist and intellectual to Como, such as Mariano Radice, Marcello Nizzoli, Manlino Rho and Carlos Badiali. Also Pietro Lingeri, the best friend to Terragni. All of them will be on his professional life. First, the thesis investigates relations between theoretical principles and projects methods, delving in architecture, using the Casa del Fascio and the Danteum. He made architectonic analysis, centered initial objectives, without forgetting any other stimulus. This analysis made with planes and schemes, are graphics documents that help to understand the work to Giuseppe Terragni. The data obtained with the analysis, is sorted in comparative tables that explaining the matters sought. The Casa del Fascio and the Danteum identify with the policy of the fascist revolution, basing its link in abstraction. Research shows a direct relationship between architectural ideas of Terragni and theoretical principles of the Fascist revolution, without them, his work wouldn't exist. The thesis presents the direct relation between political activism and the resulting architecture. The formalist absence between the two buildings increases their representative role. Both projects belong to the world of meaning. These meanings are complex and multiple readings, are very prone to erroneous or contradictory interpretations, endorsing importance of the importance of the work of Terragni. Second, research, using the Novocomum and the Parvulario Sant'Elia, looks for proyectual genesis of the two, start with the first drawing, solutions to problems are compared and try to extract the ideas of both. It's pay close attention to the times when the architect pass from one idea to another and also to understand some of the reasons that cause these changes. This thesis shows that despite their differences, there is a resemblance between the Novocomum and the Parvulario Sant'Elia. Both were built. The Novocomum is the first built in the writings of Gruppo 7. The Parvulario is where Terragni built most elements of his vocabulary with very unique synthesis. Probably the two buildings are the least politically contextualized and the opposite happens in the Casa del Fascio and Danteum, which are a purely architectural analysis. / [ES] Es difícil aproximarse a la figura de Giuseppe Terragni sin tener en cuenta el marco político- social que lo envolvía. En su voluntad de expresar un nuevo orden artístico y político, intervino en las polémicas estéticas y en la vida pública con idéntica pasión. Su obra ha sido, hasta hace bien poco, fuente permanente de incomodidad crítica por sus vínculos, sentidos en profundidad, con el fascismo mussoliniano. Su hermano, el alcalde fascista de Como y Margherita Sarfatti, amante de Mussolini, marcan sus encargos profesionales. Hombre de elevada moral, artista sensible y ardiente fascista, es uno de los protagonistas más importantes de la arquitectura moderna italiana. La vida de Terragni está ligada a Como. El estudio- laboratorio de los hermanos Terragni en Vía Indipendenza 23, es un lugar de encuentro y discusión para el grupo de artistas e intelectuales de Como, entre los que se encuentran Mario Radice, Marcello Nizzoli, Manlio Rho y Carlos Badiali. También estará Pietro Lingeri, querido amigo y colega. Todos quedarán unidos a Terragni de una manera u otra a lo largo de toda su vida profesional. La tesis, en primer lugar, investiga en profundidad las relaciones entre principios teóricos y métodos proyectuales, ahondando en el papel de la arquitectura como representación, utilizando para ello la Casa del Fascio y el Danteum. Realiza análisis arquitectónicos de las mismas, centrados en los objetivos iniciales, pero sin obviar cualquier otro estimulo. Estos análisis, realizados mediante elaboraciones de planos y esquemas, constituyen documentos gráficos que aportan un mayor entendimiento de la obra de Giuseppe Terragni. Los datos obtenidos de dichos análisis, se ordenan en cuadros comparativos, que permiten poner de manifiesto aquellas cuestiones buscadas. La Casa del Fascio y el Danteum, identifican claramente la política de transparencia de la revolución fascista, basando su nexo de unión en la abstracción. La investigación demuestra la relación directa entre los conceptos arquitectónicos usados por Terragni y los principios teóricos que sustentaban su creencia en la revolución fascista y sin los cuales, su obra no existiría. La tesis no elude, en modo alguno, esta cuestión, sino más bien al contrario, plantea de la misma, uno de sus objetivos, poniendo luz e investigando la correlación, que en este caso es directa, entre la militancia política e ideológica y la arquitectura resultante. La inexistencia de formalismo alguno en ambos edificios aumenta su papel representativo, recorriendo ampliamente el trabajo esta cuestión, significándola como un elemento proyectual clave. Ambos proyectos pertenecen al mundo de los significados. Significados complejos y de lecturas múltiples, muy dados a interpretaciones erroneas o contradictorias, que subscriben la importancia de la obra de Terragni. En segundo lugar, la investigación, utilizando el Novocomun y el Parvulario Sant'Elia, busca las génesis proyectuales de ambos, partiendo del primer borrador, comparando soluciones a problemas específicos e intentando extraer las ideas en ellos contenidas. Se trata de poner especial atención en aquellos momentos en que el arquitecto pasa de una idea a otra y de entender y manifestar algunas de las razones que producen estos cambios. Esta tesis manifiesta que a pesar de sus diferencias, la proximidad entre el Novocomun y el Parvulario Sant'Elia, resultaevidente. Ambos son manifiestos construidos. El Novocomun es la primera síntesis construida de los escritos del Gruppo 7. Es en el Parvulario Sant'Elia, donde Terragni construye la mayoría de elementos que, constituyen el vocabulario fundamental del movimiento moderno, enriqueciéndolo con aportaciones personales muy singulares. Son, probablemente ambos, dos de los edificios menos contextualizados a nivel político y, por ello y, en contraposición con la Casa del Fascio y el Danteum, los que permiten un análisis más puramente arquitectónico / [CAT] És difícil aproximar-se a la figura de Giuseppe Terragni sense tindre en compte el marc politicosocial que ho embolicava. En la seua voluntat d'expressar un nou orde artístic i polític, va intervindre en les polèmiques estètiques i en la vida pública amb idèntica passió. La seua obra ha sigut, fins fa ben poc, font permanent d'incomoditat crítica pels seus vincles, sentits en profunditat, amb el feixisme mussoliniano. El seu germà, l'alcalde feixista de Como i Margherita Sarfatti, amant de Mussolini, marquen els seus encàrrecs professionals. Home de llevada moral, artista sensible i ardent feixista, és un dels protagonistes més importants de l'arquitectura moderna italiana. La vida de Terragni està lligada a Como. L'estudi-laboratori dels germans Terragni en Via Independenzia 23, és un lloc de trobada i discussió per al grup d'artistes i intel·lectuals de Como, entre els que es troba Mario Radice, Marcello Nizzoli, Manlio Rho i Carlos Badiali. També estarà Pietro Lingeri, benvolgut amic i col·lega. Tots quedaran units a Terragni d'una manera o una altra al llarg de tota la seua vida professional. La tesi, en primer lloc, investiga en primer lloc les relacions entre principis teòrics i mètodes projectuals, aprofundint en el paper de l'arquitectura com a representació, utilitzant per a això la Casa del Fascio i el Danteum. Realitza anàlisis arquitectòniques de les mateixes, centrats en els objectius inicials, però sense obviar qualsevol altre estímul. Estes anàlisis, realitzats per mitjà d'elaboracions de plans i esquemes, constituïxen documents gràfics que aporten un major enteniment de l'obra de Giuseppe Terragni. Les dades obtingudes de dit anàlisi, s'ordenen en quadros comparatius, que permeten posar de manifest aquelles qüestions buscades. Les Casa del Fascio i el Danteum, identifiquen clarament la política de transparència de la revolució feixista, basant el seu nexe d'unió en l'abstracció. La investigació, demostra la relació directa entre conceptes arquitectònics usats per Terragni i els principis teòrics que sustentaven la seua creença en la revolució feixista i sense els quals, la seua obra no existiría. La tesi no eludix, de cap manera, esta qüestió, sinó més aïna al contrari, planteja de la mateixa, un dels seus objectius, posant llum i investigant la correlació, que en aquest cas és directa, entre la militància política i ideològica i l'arquitectura resultant. La inexistència de cap formalisme en ambdós edificis augmenta el seu paper representatiu, recorrent àmpliament el treball esta qüestió, significant-la com un element clau. Ambdós projectes pertanyen al món dels significats. Significats complexos i lectures múltiples, molt donats a interpretacions errònies o contradictòries, que subscriuen la importància de l'obra de Terragni. En segon lloc, la investigació, utilitzant el Novocomun i el Parvulario Sant'Elia, busca les gènesis projectuals d'ambdós, partint el primer esborrany, comparant solucions a problemes específics i intentant extraure les idees en ells contingudes. Es tracta de posar especial atenció en aquells moments en què l'arquitecte passa d'una idea a una altra i d'entendre i manifestar algunes de les raons que produïxen estos canvis. Esta tesi manifesta que a pesar de les seues diferències, la proximitat entre el Novocomun i el Parvulario Sant'Elia, resultaevident. Ambdós són manifestos construïts. El Novocomun és la primera síntesi construïda dels escrits del Gruppo 7. És el Parvulario Sant'Elia, on Terragni construïx la majoria d'elements que, constituïxen el vocabulari fonamental del moviment modern enriquint-ho amb aportacions molt singulars. Són, probablement ambdós, dos dels edificis menys contextualitzats a nivell polític i, per això i, en contraposició a la Casa del Fascio i al Danteum, la qual cosa permeten una anàlisi més purament arquitectònic. / Acosta Llera, FJ. (2015). Las ideas y los instrumentos específicos del proyecto arquitéctónico. Giuseppe Terragni frente a la ortodoxia del Movimiento Moderno [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/54119 / TESIS
27

Análise de materiais e propostas de cursos para o ensino do italiano jurídico / Analysis of materials and courses used to teach legal Italian

Mastelaro, Quézea Regina Albolea 04 April 2014 (has links)
O presente trabalho tem por objetivo analisar a metodologia aplicada ao ensino do italiano em contextos específicos, mais precisamente, a linguagem técnica adotada no âmbito profissional jurídico. Para alcançar essa finalidade, primeiramente, analisamos os manuais didáticos de italiano jurídico disponíveis no Brasil e destinados a um público adulto que já tenha conhecimentos básicos do idioma e sinta a necessidade de aprofundá-los por motivos pessoais, profissionais, acadêmicos etc. Além de fazer essa análise, preparamos e ministramos cursos de italiano jurídico para três grupos: um de estudantes que têm o perfil indicado nesses livros didáticos, e dois de alunos iniciantes. Nosso intuito ao propor tais cursos consistia em tentar mostrar que, se os aprendizes fazem parte do mundo jurídico, eles conseguem desenvolver o léxico específico ao mesmo tempo em que conseguem aprender/adquirir as estruturas básicas da língua italiana. Nas aulas ministradas, utilizamos um dos manuais didáticos de italiano jurídico e, também, um livro didático voltado para o público geral, entretanto não nos restringimos ao uso desses materiais, isto é, elaboramos e propusemos novas atividades. Os cursos foram avaliados pelos alunos por meio de questionários. Com base na análise da utilização dos materiais mencionados e das atividades propostas bem como nas respostas dos discentes, chegamos a algumas conclusões quanto à abordagem de ensino do italiano jurídico. / This dissertation aims at analyzing the methodology applied to teaching Italian for specific purposes, focusing on the technical language used in the legal setting. To reach this goal, we first analyzed educational materials used to teach legal Italian in Brazil which are targeted at adults with basic language skills who want to enhance those skills due to personal, academic or professional needs. We also prepared and taught Italian classes to three distinct groups: a group of students whose profile matched the target audience for those educational materials and two groups of beginners. Our goal was to show that, if beginners have a legal background, they can develop the specific legal vocabulary at the same time as they learn/acquire the basic structures of the Italian language. In our classes, we also used one of the Legal Italian teaching manuals and a book used to teach students in general. However, we did not restrict ourselves to the use of these materials, but rather prepared and used new activities in the classes. These Italian courses were assessed by students through surveys. Based on the analysis of the materials used in classes as well as the activities proposed, we reached some conclusions as to the approach to be used in teaching legal Italian courses.
28

Análise de materiais e propostas de cursos para o ensino do italiano jurídico / Analysis of materials and courses used to teach legal Italian

Quézea Regina Albolea Mastelaro 04 April 2014 (has links)
O presente trabalho tem por objetivo analisar a metodologia aplicada ao ensino do italiano em contextos específicos, mais precisamente, a linguagem técnica adotada no âmbito profissional jurídico. Para alcançar essa finalidade, primeiramente, analisamos os manuais didáticos de italiano jurídico disponíveis no Brasil e destinados a um público adulto que já tenha conhecimentos básicos do idioma e sinta a necessidade de aprofundá-los por motivos pessoais, profissionais, acadêmicos etc. Além de fazer essa análise, preparamos e ministramos cursos de italiano jurídico para três grupos: um de estudantes que têm o perfil indicado nesses livros didáticos, e dois de alunos iniciantes. Nosso intuito ao propor tais cursos consistia em tentar mostrar que, se os aprendizes fazem parte do mundo jurídico, eles conseguem desenvolver o léxico específico ao mesmo tempo em que conseguem aprender/adquirir as estruturas básicas da língua italiana. Nas aulas ministradas, utilizamos um dos manuais didáticos de italiano jurídico e, também, um livro didático voltado para o público geral, entretanto não nos restringimos ao uso desses materiais, isto é, elaboramos e propusemos novas atividades. Os cursos foram avaliados pelos alunos por meio de questionários. Com base na análise da utilização dos materiais mencionados e das atividades propostas bem como nas respostas dos discentes, chegamos a algumas conclusões quanto à abordagem de ensino do italiano jurídico. / This dissertation aims at analyzing the methodology applied to teaching Italian for specific purposes, focusing on the technical language used in the legal setting. To reach this goal, we first analyzed educational materials used to teach legal Italian in Brazil which are targeted at adults with basic language skills who want to enhance those skills due to personal, academic or professional needs. We also prepared and taught Italian classes to three distinct groups: a group of students whose profile matched the target audience for those educational materials and two groups of beginners. Our goal was to show that, if beginners have a legal background, they can develop the specific legal vocabulary at the same time as they learn/acquire the basic structures of the Italian language. In our classes, we also used one of the Legal Italian teaching manuals and a book used to teach students in general. However, we did not restrict ourselves to the use of these materials, but rather prepared and used new activities in the classes. These Italian courses were assessed by students through surveys. Based on the analysis of the materials used in classes as well as the activities proposed, we reached some conclusions as to the approach to be used in teaching legal Italian courses.
29

E chi se ne frega? Análise, reflexões e propostas para o tratamento lexicográfico de verbos italianos conjugados com mais de uma partícula pronominal. / E chi se ne frega? Analisi, riflessioni e proposte per il trattamento lessicografico di verbi italiani coniugati con più di una particella pronominale.

Santos, Roseli Dornelles dos 27 May 2011 (has links)
Verbos conjugados com mais de uma partícula pronominal, tais como farcela, fregarsene e cavarsela, são frequentes na língua italiana, sendo facilmente encontráveis em jornais e na literatura, sobretudo na variante neostandard. Entretanto, não apresentam uma denominação consolidada nas gramáticas e dicionários, podendo ser classificados como verbi procomplementari, verbi sintagmatici, verbi frasali, verbos pronominais ou verbos reflexivos. Para realizarmos esta pesquisa, utilizamos a nomenclatura verbos pronominais múltiplos (VPMs) com base em Simone (1996). Tratando sobre a formação dos VPMs, analisamos como o processo de aglutinação das partículas pronominais ao verbo produz estruturas de significado sintagmático que, como tais, representam uma dificuldade para os aprendizes de italiano LE, semelhante ao que acontece com os phrasal verbs da língua inglesa, aos quais já foram comparados. A partir de um corpus de análise de 72 VPMs, obtidos em dicionários monolíngues e jornais italianos on-line, investigamos a presença e o tratamento lexicográfico dos VPMs no corpus documental, formado por três dicionários bilíngues português italiano. Sob o prisma da Lexicografia Pedagógica bilíngue, analisamos as características da macro e microestrutura dos dicionários bilíngues do corpus documental, verificando quais opções lexicográficas foram adotadas e quais poderiam ser favoráveis ao aprendiz de italiano LE. O papel do dicionário como instrumento pedagógico e de autonomia do aprendiz na aquisição/ aprendizagem da LE permeou a investigação. A análise culminou na elaboração de um modelo de verbete e em algumas amostras de verbetes na direção italiano português para os VPMs. / Verbi coniugati con più di una particella pronominale, come farcela, fregarsene e cavarsela, sono frequenti nella lingua italiana e si riscontrano spesso sui giornali e in letteratura, soprattutto nella variante neostandard. Essi, tuttavia, non hanno ricevuto una denominazione consolidata nelle grammatiche e nei dizionari, in cui vengono classificati come verbi procomplementari, verbi sintagmatici, verbi frasali o verbi pronominali o anche come verbi riflessivi. Per condurre la presente ricerca, abbiamo utilizzato la nomenclatura verbi pronominali multipli (VPM), sulla scorta di Simone (1996). Occupandoci della formazione dei VPM, abbiamo analizzato in quale maniera il processo di agglutinazione al verbo delle particelle pronominali produce strutture di significato sintagmatico: in quanto tali, essi rappresentano una difficoltà per coloro che apprendono l\'italiano LS, in modo analogo a ciò che accade con i phrasal verbs della lingua inglese, ai quali sono già stati comparati. Partendo da un corpus di analisi di 72 VPM, raccolti in dizionari monolingui e giornali italiani on-line, abbiamo effettuato una ricerca sulla presenza e il trattamento lessicografico dei VPM nel corpus documentale, formato da tre dizionari bilingui portoghese italiano. Alla luce della Lessicografia Pedagogica bilingue, abbiamo analizzato le caratteristiche della macro e della microstruttura dei dizionari bilingui del corpus documentale, verificando quali scelte lessicografiche sono state adottate e quali potrebbero agevolare colui che apprende l\'italiano LS. La ricerca è stata permeata dal ruolo del dizionario come strumento pedagogico e di autonomia dello studente nell\' apprendimento/acquisizione della LS. L\'analisi si è conclusa con l\'elaborazione di un modello di lemma e con alcuni campioni di lemmi di VPM nella direzione italiano portoghese.
30

La caduta tragica dell'uomo : Archetipi letterari in Dino Buzzati / The tragic fall of man : Literary archetypes in Dino Buzzati

Söderberg, Sofia January 2016 (has links)
To fully appreciate the thematic essence of the Italian short-story writer Dino Buzzati it is necessary to understand his use of literary archetypes. As these have been discussed by the Canadian literary critic Northrop Frye, the question for the study was whether his theory about the tragic mode could be mapped directly onto the themes of Buzzati and, if there were discrepancies, what impact they had on the received message. The study presupposed the archetypes found in the tragic mode of the fifth phase and in the low mimetic mode as described by Frye, exemplified by Adam and the episode of the fall of man, and found many of them in the short stories collection La boutique del mistero by Buzzati. The narrative follows the archetypal theory perfectly with the cause, fall and effect of the situation, and many tragic characters can be found, such as Adam. However, Frye’s seven cyclic worlds correspond in only five cases, whereas two violate the tragic archetypal laws: the cosmological and the vegetable worlds. The literary effect is that tragedy is perceived as occurring too soon in the protagonist’s life and described by the ironic observational writer as having no effect on the world, leaving the readers with the sense that they too might be excluded from society the way Adam was and prematurely die alone.

Page generated in 0.0463 seconds