• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 23
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 23
  • 23
  • 23
  • 6
  • 5
  • 5
  • 5
  • 3
  • 3
  • 3
  • 3
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
11

O Kwaryp de Kanutari : uma abordagem linguística e etnográfica

Kamaiwrá, Aisanain Páltu 28 May 2015 (has links)
Tese (doutorado)—Universidade de Brasília, Instituto de Letras, Departamento de Linguística, Português e Línguas Clássicas, Programa de Pós-Graduação em Linguística, 2015. / Submitted by Fernanda Percia França (fernandafranca@bce.unb.br) on 2016-06-09T16:24:44Z No. of bitstreams: 1 2015_AisanainPáltuKamaiwrá.pdf: 11429990 bytes, checksum: 217a647ba4f02f31f26b5b1b4a007943 (MD5) / Approved for entry into archive by Raquel Viana(raquelviana@bce.unb.br) on 2016-06-09T21:09:53Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2015_AisanainPáltuKamaiwrá.pdf: 11429990 bytes, checksum: 217a647ba4f02f31f26b5b1b4a007943 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-06-09T21:09:53Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2015_AisanainPáltuKamaiwrá.pdf: 11429990 bytes, checksum: 217a647ba4f02f31f26b5b1b4a007943 (MD5) / Esta tese de doutorado é uma descrição de um ritual do Kwaryp por um indígena, que foi ele mesmo o “dono do morto”, Kanutari, homem importante, fonte de conhecimento da tradição cultural Kamaiurá. A presente tese versa sobre essa edição específica do Kwaryp e focaliza particularmente a função educativa do ritual para os Kamaiurá, descreve estratégias retóricas usadas nos disursos do Kwaryp que os tornam tão eloquentes e didáticos, e apresenta o ritual como um instrumento de renovação da tradição cultural e identidade do povo Kamaiurá, assim como de fortalecimento das alianças dos Kamaiurá com os outros povos alto xinguanos. As estratégias retóricas correspondem ao uso de expressões de modalidade, de aspecto, de interjeições, assim como do uso intenso de simbolismo sonoro característico dos seus ideofones, os quais juntos perfilam também o modo respeitoso e poético por meio do qual os Kamaiurá se comunicam uns com os outros em momentos solenes de sua história. Esta tese se beneficiou enormemente dos trabalhos sobre a cultura e a sociedade Kamaiurá, com ênfase no Kwaryp e nas funções e papéis dos líderes Kamaiurá por Junqueira (2004, 2007, 2010), por Junqueira e Vitti (2009), por Agostinho (1974) e por Galvão (1964). Sobre o conhecimento linguístico da língua Kamaiurá, a pricipal fonte foi Seki (2000). Outras referências bibliográficas fundamentais para este trabalho foram os estudos de Rodrigues (1952, 1953, [1980] 2012) sobre o Tupinambá, principalmente por terem sido inovadores no tratamento de aspecto e modalidade, assim como os estudos de Cabral (2000, 2007) sobre modalidade alética e epistêmica em línguas Tupí-Guaraní, em geral, e Kracke (1989), pioneiro no tratamento de modalidade epistêmica em uma língua Tupí-Guaraní, o Parintintín. Ainda sobre a noção de modalidade, nos orientamos pelos trabalhos de Guencheva e Landaburo (2007) e de Palmer (1986). Muito importante para esta tese foram os estudos sobre dêixis e modalidade nos discursos em sociedades indígenas brasileiras de autoria de Urban ( 1986,1989) e de Basso (2008a, 2008b). / This doctoral dissertation describes a Kwaryp ritual by an Indigenous academic who was himself the “owner of the dead”, Kanutari, an important man, source of knowledge of the Kamiurá cultural traditions. The present dissertation deals with a specific Kwaryp edition, and focus particularly on the educative function of the ritual for the Kamaiurá, as well as on the rhetoric strategies used in the Kwaryp discourses, which make them so eloquent and didactics, characterizing the ritual as a tool of renewal of Kamaiurá cultural identity, as well as a tool for the strengthening of Kamaiurá alliances with other Xingu indigenous people. The rhetoric strategies correspond to the use of modality, aspect and interjection expressions, as well as the intense use of sound symbolism characteristic of Kamaiurá idiophones, which together also characterize the respectful and politic way by means of which the Kamaiurá communicate which each other in solemn moments of their history. This doctoral dissertation had been greatly benefited from the works on the Kamaiurá culture and society, and fundamentally on the Kwaryp ritual by Junqueira (2004, 2007, 2010), by Junqueira and Vitti (2009), by Agostinho (1974), and by Galvão (1974). On the linguistic Knowledge of the Kamiurá language, the main reference had been Seki (2000). Other important linguistic references were Rodrigues (1952, 1953, [1980] 2012) on the Tupinambá language, essentially for being the pioneer studies dealing with modality and aspect in a Tupí-Guaraní language, the Tupinambá, as well as the studies by Cabral (2000, 2007) on epistemic and aletic modality in Tupí-Guaraní languages, and by Kracke (1989), pioneer on the study of aletic and epistemic modality in a Tupí-Guaraní language, the Parintintin. With respect to the notion of modality, we have had as guide Palmer (1986) and Guencheva and Landaburo (2007). Very important for this dissertation were the studies on deixis and modality in Brazilian indigenous discourses by Urban (1986,1989), and by Basso (2008a, 2008b).
12

Os lados da mistura : desafios da coabitação e dos intercasamentos na Terra Indígena São Jerônimo (PR, Brasil)

Spenassatto, Josiéli Andréa January 2016 (has links)
Orientadora: Profª. Drª. Laura Pérez Gil / Dissertação (mestrado) - Universidade Federal do Paraná, Setor de Ciências Humanas, Programa de Pós-Graduação em Antropologia Social. Defesa: Curitiba, 15/12/2016 / Inclui referências : f. 200-203 / Resumo: Esta dissertação deriva da etnografia dos povos Guarani, Kaingang e Xetá, habitantes de uma mesma Terra Indígena nomeada São Jerônimo na bacia do Rio Tibagi. Ela se detém sobretudo em uma investigação acerca das dinâmicas de interação entre os seus moradores, principalmente sob o aspecto do parentesco e da política. A primeira parte trata dos processos intensos de transformação socioterriotorial destes povos, em especial na região do Tibagi. Em seguida trata-se das relações de parentesco atuais, e das maneiras como estes grupos se adaptaram ou reagiram às mudanças drásticas provocadas por esses processos históricos, tendo como parâmetro as regras tradicionais de casamento. A compreensão dos conceitos de mistura e de lados são o foco da última parte, que versa sobre as tensões entre práticas de parentesco feitas no convívio (associadas à primeira noção), e as práticas políticas que buscam ordenar e categorizar de forma mais objetiva (associadas à última noção). Palavras-chave: casamento; parentesco; mistura; política; lados. / Abstract: This dissertation derives from the ethnography of the Guarani, Kaingang and Xetá peoples, inhabitants of the same Indigenous Land named St. Jerome in the Tibagi River basin. It focuses mainly on an investigation of the dynamics of interaction between its residents, mainly in the aspect of kinship and politics. The first part deals with the intense processes of socio-territorial transformation of these peoples, especially in the Tibagi region. Next, we discuss current kinship relationships and the ways in which these groups have adapted or reacted to the drastic changes brought about by these historical processes, based on the traditional rules to marriage. The understanding of the concepts of mixing and sides are the focus of the latter part, which deals with the tensions between kinship practices made in the living (associated with the first notion), and the political practices that seek to order and categorize more objectively, (associated with the last notion). Keywords: marriage; kinship; mixture; politics; sides.
13

Suasêri : a caça e suas transformações com os Panará

Bechelany, Fabiano Campelo 21 February 2017 (has links)
Tese (doutorado)—Universidade de Brasília, Instituto de Ciências Sociais, Departamento de Antropologia, Programa de Pós-graduação em Antropologia Social, 2016. / Submitted by Raquel Almeida (raquel.df13@gmail.com) on 2017-06-19T17:28:32Z No. of bitstreams: 1 2017_FabianoCampeloBechelany.pdf: 7816040 bytes, checksum: 7fc6cb872d87d554dee4ae4c925a5ff7 (MD5) / Approved for entry into archive by Raquel Viana (raquelviana@bce.unb.br) on 2017-08-18T18:04:04Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2017_FabianoCampeloBechelany.pdf: 7816040 bytes, checksum: 7fc6cb872d87d554dee4ae4c925a5ff7 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-08-18T18:04:04Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2017_FabianoCampeloBechelany.pdf: 7816040 bytes, checksum: 7fc6cb872d87d554dee4ae4c925a5ff7 (MD5) Previous issue date: 2017-08-18 / Este trabalho é um estudo etnográfico da caça entre os Panará, referida por eles pelo termo suasêri. Os Panará formam um coletivo de língua Jê que habita a TI Panará, ao norte do Mato Grosso e sul do Pará. A caça é uma atividade realizada cotidianamente. O trabalho se concentra sobre os processos da caça, acompanhando sua realização e os efeitos da atividade em diferentes aspectos da vida do grupo, como o parentesco e a aprendizagem. Baseia-se em material coletado em pesquisa de campo e na observação das práticas de caça. Seu objetivo é descrever a dinâmica dos caçadores na floresta e sua interação com os animais, armas e o ambiente da mata, investigando as relações técnicas entre estes elementos. A tese também discute a atualidade da caça e suas transformações, observando como os Panará a realizam no contexto atual de relações com o universo não-indígena. A etnografia destaca os seguintes temas: I) as relações entre a caça, a produção do parentesco e relações de gênero II) a constituição do corpo e as formas da pessoa masculina; III) a relação com entes não-humanos; IV) as formas do movimento que a caça enseja; V) a gênese do caçador na relação com a arma e os animais predados. / This thesis is an ethnographic study about hunting among the Panará indians, addressed by them as suasêri. The Panará people is a Gê language speakers, an collective that inhabits the Panará Indigenous Land, in the northern state of Mato Grosso and southern Pará. Hunting is a quotidian activity. This study focus on the hunting process, following its performance and effects over different spheres of the group life as kinship and apprenticeship, based on field research data and hunting process observation. The main objective here is to describe the forest’s hunters dynamics and their interaction with animals, weapons and the environmental, inquiring about the technical relationships between these elements. This text raises a discussion about the hunting actuality and its transformations, attending the way the Panará people performs it in the contemporary context of interaction with the non-indigenous world. The ethnography highlights the following topics: I) the relations between hunting, kinship making and gender relations; II) the body composing and the masculine person embodiment; III) the interrelations with non-human beings; IV) different movement ways allowed by the hunting; V) the genesis of the hunter in its relation with weapons and preyed animals.
14

Wato ne hômpu ne kãmpa : Convivo, vejo e ouço a vida Mehi (Mãkrarè)

Krahô, Creuza Prumkwyj 15 May 2017 (has links)
Dissertação (mestrado)—Universidade de Brasília, Centro de Desenvolvimento Sustentável, 2017. / Submitted by Gabriela Lima (gabrieladaduch@gmail.com) on 2017-11-30T13:13:15Z No. of bitstreams: 1 2017_CreuzaPrumkwyjKrahô.pdf: 4497075 bytes, checksum: f2796429dcc5713186cada01b3ad5893 (MD5) / Approved for entry into archive by Raquel Viana (raquelviana@bce.unb.br) on 2018-01-24T12:17:36Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2017_CreuzaPrumkwyjKrahô.pdf: 4497075 bytes, checksum: f2796429dcc5713186cada01b3ad5893 (MD5) / Made available in DSpace on 2018-01-24T12:17:36Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2017_CreuzaPrumkwyjKrahô.pdf: 4497075 bytes, checksum: f2796429dcc5713186cada01b3ad5893 (MD5) Previous issue date: 2018-01-24 / Este trabalho trata da vida, das relações sociais e do movimento da aldeia do meu povo Mehi (Krahô). Trata dos cuidados com o corpo, denominados aqui de resguardos que acontecem a partir de três perspectivas: da pintura corporal, do uso do Crow (tora de buriti) e das músicas Mehi. Os cuidados que a pessoa deve viver ao longo da vida, podem ser individuais ou coletivos. Alguns rituais são relativos à construção da pessoa e tratam do resguardo realizado, por exemplo, pelo nascimento do primeiro filho, do fim de um processo de adoecimento, da primeira menstruação ou ritual de iniciação feminino. O ritual de iniciação masculino que dura mais de um ano e tem uma lógica de sucessão de fatos, está ameaçado porque as pessoas na comunidade não conseguem reconstituí-lo na sua totalidade. Há rituais coletivos, voltados para a sociabilidade entre grupos como, por exemplo, de trocas de alimentos e serviços. Ainda, há os rituais relacionados com o ciclo anual que vincula a estação de chuva e da seca e o sistema agrícola Krahô por meio do plantio e colheita do milho e da batata-doce. Aqui conta esta história dos resguardos a partir da fala das mulheres Mehi. / This work deals with life, social relations and the movement of the village of my people,Mehi (Krahô). It deals with the care of the body, called here “resguardos” that happen from three perspectives: body painting, the use of Crow (“tora de buriti”) and Mehi songs. The care that the person must live through the life, can be individual or collective. Some rituals are related to the construction of the person, for example, by the birth of the first child, the end of a process of illness, the first menstruation or ritual of female initiation. The male initiation ritual that lasts over a year and has a succession of facts is been threatened because the people in the community can’t reconstruct it in its totality. There are collective rituals aimed at sociability among groups such as, for example, food exchanges and services. There are others rituals related to the annual cycle, rainy and dry season and the Krahô farming system. Here I’m writing about the resguardos from the perspectives of the Mehi women.
15

Juventude indígena conectada : narrativas da nova geração do território indígena do Xingu (TIX)

Leite, Letícia Maria de Freitas 31 May 2017 (has links)
Dissertação (mestrado)—Universidade de Brasília, Centro de Desenvolvimento Sustentável, 2017. / Submitted by Raquel Almeida (raquel.df13@gmail.com) on 2017-12-06T17:25:02Z No. of bitstreams: 1 2017_LetíciaMariadeFreitasLeite.pdf: 3306100 bytes, checksum: 8d8fba9d17276e58da38f45e50cfb17a (MD5) / Approved for entry into archive by Raquel Viana (raquelviana@bce.unb.br) on 2018-02-06T17:27:32Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2017_LetíciaMariadeFreitasLeite.pdf: 3306100 bytes, checksum: 8d8fba9d17276e58da38f45e50cfb17a (MD5) / Made available in DSpace on 2018-02-06T17:27:32Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2017_LetíciaMariadeFreitasLeite.pdf: 3306100 bytes, checksum: 8d8fba9d17276e58da38f45e50cfb17a (MD5) Previous issue date: 2018-02-06 / Esta dissertação é uma etnografia, na rede social Facebook, dos índios do Território Indígena do Xingu (TIX). Identifico nesta pesquisa 17 pontos ativos de internet dentro das quatro Terras Indígenas que compõem esse Território, e 850 sujeitos do TIX com conta no Facebook. Capturei postagens públicas da linha do tempo da rede social da juventude indígena conectada: jovens porta-vozes das diferentes sociedades do TIX que transitam em três lugares: aldeia, cidade e internet. Trago as narrativas dessa juventude indígena conectada através da interface de temas que cruzam conteúdos publicados no Facebook com relatos de entrevista que realizei com representantes dessas postagens. Engajamento, mobilização, demonstrações de hierarquia, o cinema ativista, o associativismo, as eleições municipais e a construção de uma Casa da Mulher Yawalapiti são exemplos de temas que a juventude conectada está curtindo e compartilhando na internet. / This dissertation is an ethnography of the indigenous people of the Indigenous Territory of the Xingu (TIX) on the social network Facebook. In this research, 17 active internet points were identified within the four Indigenous Lands that make up this Territory, as well as 850 Facebook account users from the TIX. I have captured public posts from the social network timeline of those I call the ‘connected youth’: young speakers of the different TIX’s societies who navigate across three places: village, city and the internet. I present the narratives of this connected youth through the interface of themes that cut across content published on Facebook with interviews performed with the authors of these posts. Engagement, mobilization, demonstrations of hierarchy, activist filmmaking, associativism, municipal elections and the construction of a Yawalapiti Women's House are examples of themes that this connected youth are liking and sharing on the internet.
16

Milho massa, koshma e caiçuma : um percusso etnográfico no desenvolvimento sustentável dos Manxineru : do passado ao presente

Manchineri, Lucas Artur Brasil 26 May 2017 (has links)
Dissertação (mestrado)—Universidade de Brasília, Centro de Desenvolvimento Sustentável, 2017. / Submitted by Raquel Almeida (raquel.df13@gmail.com) on 2017-12-05T19:36:03Z No. of bitstreams: 1 2017_LucasArturBrasilManchineri.pdf: 5054953 bytes, checksum: 9d8fc49c0c31a9322aab2d86c717732c (MD5) / Approved for entry into archive by Raquel Viana (raquelviana@bce.unb.br) on 2018-02-07T16:27:42Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2017_LucasArturBrasilManchineri.pdf: 5054953 bytes, checksum: 9d8fc49c0c31a9322aab2d86c717732c (MD5) / Made available in DSpace on 2018-02-07T16:27:42Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2017_LucasArturBrasilManchineri.pdf: 5054953 bytes, checksum: 9d8fc49c0c31a9322aab2d86c717732c (MD5) Previous issue date: 2018-02-07 / Secretaria de Políticas de Promoção da Igualdade Racial (SEPPIR). / Nesta dissertação apresento uma descrição do desenvolvimento sustentável tradicional do povo Manxineru, que é um povo de origem Aruák, cujo habitat situa-se no sudeste do Estado do Acre, na fronteira do Brasil com o Peru e a Bolívia. Os dados que compõem esta dissertação vêm sendo coletados, organizados, analisados e sistematizados desde minha pesquisa realizada durante a minha formação no Ensino Médio, realizado na Comissão Pro-índio do Acre. A pesquisa continuou durante a minha graduação, na Universidade Federal do Acre, Campus de Cruzeiro do Sul, concluído em 2014, e foi aprofundada durante meus estudos no Mestrado em Sustentabilidade de Povos Tradicionais. Traço um panorama da sustentabilidade do meu povo, mostrando que ela já era vivenciada nas raízes da nossa história mais antiga, como parte indissociável de nossa organização social, do nosso modo de ver e viver nossa cultura, se perpetuando em uma perspectiva coletiva, através de um processo de transmissão em que o que vem pelas palavras é alimentado pela prática, em que prevalece o respeito pela natureza que nos dá a água e a vida. Mostro que os animais foram os grandes mestres do ensinamento de nossa cultura e que as fronteiras entre homem e animal muitas vezes se fundem. Finalmente, argumento que, na atualidade, preocupados com o futuro das novas gerações e com a continuidade da sobrevivência física e cultural, nós, os Manxineru, buscamos associar o nosso conhecimento milenar a novas estratégias de sustentabilidade para assegurarmos o nosso futuro. / In this dissertation I present a description of the traditional sustainable development of the Manxineru people, from Aruák origin, whose present day habitat is located at the southeast of the State of Acre, on the borders of Brazil, Peru and Bolivia. The data that compose this dissertation have been collected, organized, analyzed and systematized since my research conducted during my training in High School, held at the Pro-Indian Commission of Acre. The research continued during my graduation, at the Federal University of Acre, Campus of Cruzeiro do Sul, completed in 2014, and was deepened during my studies in the Master in Sustainability of Traditional People. I draw a panorama of the sustainability of my people, showing that it was already lived in the roots of our earliest history, as an inseparable part of our social organization, of our way of seeing and living our culture, perpetuating itself in a collective perspective, through a process of transmission in which what comes from words is nourished by practice. The Manxineru respect for nature prevails, since it gives us water and life. I show that animals were the great masters of the teaching of our culture and that the boundaries between man and animal are often fused. Finally, I argue that, currently, concerned with the future of the new generations and with the continuity of our physical and cultural survival, we, the Manxineru, seek to associate our millenary knowledge with new sustainability strategies to ensure our future. / HKAYAHOXIKOWAKA: Xiye nyonatanru pnete yakaklewatatshri hiwekaklewatatshri wyehiko hwatshrikaka manxinerune hixanukakako, klutshinanu halikaka wuyakaxyawaka harawakwu, há hkanipretshijnekajyawaka hakri tshijne, pero há polihya. Pahixanune halukaluru piranakaka xye yonawahlomta hikakalurupa há rapatjepiranatka, ruhlepokotka, hetjetka hiyrunu ruhle potuktalexikowaka waleni netjepiranaxinitkalu papkoni nyimaka kanatkoklunutka payrine yimaklewleya, Comissão Pro-índio do Acre kamhalerukaka. Há pnute hyapiranaxywaka netjepiranaxywaklu kratowasawo nkamhakanaxinitka honiwesutaxi weterawo hakriya, kampo krosuyro to soya, nikatlu 2014 hwalapni, há hipnute pnutpotu netjexinitkalu nimatkalewaxyawaka meshtratoya pnute yakaklewatatshriya hepixlewatatshri hosha hwatshineya. Nuhlepokpiranatlu hyikhixyawakaplu pnute hyiywakapna nonerune, rekakhitanru wkamhajejekanatanru wutsrukatenni kamhajekanatanru hyinuwaklekawaya runkakletpiranatanruna mitshikawa, psojikaka wkamahjekanatanru wipotshi ptohkakaya, wixannu psojite hiwekle mitshikawni, ralpokokanaxikowakpatka satu kamhapiratkaluru ptowrueneko ptohiya, há hkamhajexikowakaka hakakhitanru wenejikolu há klunerukta wimwa há klunerukta tokantshi hinikatshri há mixkotko hkamhikowakaya halikakpotuko, há hmixkoxikowakapa ho hkahwakpiraxikowakapa hosha honha weneksatjerukaka hiyrunu hiwekluni. Rekakhitanru hosha hwatshine hejnunkaka tsru jimatkalerune rixyawakna há hyimaklewaxyawakna hixa wixannuyako há hejnune yoptoxyawaklu hejnune himatkalu ho yine há hejnune rupalaxyawaka wipoktshikakaya. Hmahlemutka, nixkoxyaplu tshinanu klue, há xawakni , kojwawaktshikakapa xyepnuthohnepatka hinamtshineya maklujine poktshirkakaya reweklekakayapna riwekleyna há rixannuynakaka, wixanuko, manxinerunwu wapanru, wapaxjexyaplu wixako wimatkale mitshikawalutu herotu shinikantshi kamhakalurupa wimwanruko wimiwekanrupa hakashixyawakaplu xye pnute wiwejinrupa.
17

Tekoha - som da terra : a liderança das nhandesy nos processos autogestionários da vida e do território do povo Kaiowa no Tekoha Takuara

Ferreira, Rodrigo Siqueira 23 May 2017 (has links)
Dissertação (mestrado)—Universidade de Brasília, Centro de Desenvolvimento Sustentável, 2017. / Submitted by Raquel Almeida (raquel.df13@gmail.com) on 2017-12-04T15:35:18Z No. of bitstreams: 1 2017_RodrigoSiqueiraFerreira.pdf: 79673897 bytes, checksum: a2c7037a5ab5b5ee7dc8970b0d5117cd (MD5) / Approved for entry into archive by Raquel Viana (raquelviana@bce.unb.br) on 2018-02-07T18:50:29Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2017_RodrigoSiqueiraFerreira.pdf: 79673897 bytes, checksum: a2c7037a5ab5b5ee7dc8970b0d5117cd (MD5) / Made available in DSpace on 2018-02-07T18:50:29Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2017_RodrigoSiqueiraFerreira.pdf: 79673897 bytes, checksum: a2c7037a5ab5b5ee7dc8970b0d5117cd (MD5) Previous issue date: 2018-02-07 / Este Memorial é o resultado escrito de pesquisa-intervenção no Tekoha Takuara, localizado no município de Juti – Mato Grosso do Sul (MS), realizada em processo intercultural colaborativo com lideranças femininas em território de retomada do Povo Kaiowa, entre 2015 e 2017. O movimento de reocupação física desse Tekoha completou dezoito anos e o processo administrativo de demarcação da Terra Indígena Taquara está paralisado desde 2010, com suspensão de seus efeitos por liminar judicial. Os capítulos apresentam análises descritivas e críticas sobre: o filme TEKOHA -som da terra (DF/MS, 2017, 20 minutos), produto audiovisual submetido como requisito parcial neste Mestrado Profissional; o processo intercultural colaborativo com Valdelice Veron no roteiro, direção e edição desse curta-metragem e com as nhandesy Kaiowa nas filmagens; e as perspectivas de autoria indígena e narrativas contra-hegemônicas nos cinemas de lutas e resistências dos PovosOriginários no Brasil. No Apêndice 1, estabelecilinha temporal de marcos da retomada do Tekoha Takuara, do processo demarcatório e do impasse jurídico que agrava o conflito no território disputado. No Apêndice 2, aprofundei a análise de contextos históricos, políticas públicas e processos socias que resultaram no despojo do grande território ancestral do Povo Kaiowa Guarani e Guarani Nhandeva no MS; analisei a afetação severa das condições socioambientais necessárias à manutenção do modo de ser e viver (nhandereko) dessePovo e à suareproduçãofísica e cultural nasterrastradicionais. Embasado em bibliografia acadêmica e técnica, também abordei a grave crise humanitária vigente nas reservas e áreas de retomada, a omissão do Estado brasileiro na demarcação das terras reivindicadas, a insustentabilidade do desenvolvimento do agronegócio no estado e a escalada da violência étnica – denunciada pelos representantes do Conselho Aty Guasu como genocídio. O tema central é a liderança das nhandesy, enquanto matriarcas e guias espirituais, por meio do exercício dos processos autogestionários da vida e do território na retomada do TekohaTakuara. / This memorial is the written result of research-intervention that took place in the TekohaTakuara, located in the municipal of Juti, in the state of MatoGrossodoSul (MS). This intercultural collaborative process with the female leaders of this reclaimed territory of the Kaiowa People occurred from 2015 through 2017. While the movement of physical reoccupation of this Tekoha has completed eighteen years, the administrative demarcation process of the Indigenous Land Taquara has been paralyzed since 2010, with the suspension of its effects by Justice. The following chapters present descriptive analyses and critiques of: the movie TEKOHA - sound of the land (DF/MS, 2017, 20 minutes), the audiovisual product submitted as a partial requisite of this Professional Master’s Program; the intercultural and collaborative processes with ValdeliceVeron – for the script, directing and editing – and with the many nhandesyKaiowa during filming; perspectives of indigenous authorship and anti-hegemonic narratives in movies of the resistance of the Original Peoples in Brazil. In Apendix 1, I establish a timeline of the short film of reclaiming TekohaTakuara, along with the demarcation process and legal argument that aggravated the conflict of the disputed territory. In Appendix 2, I analyze in depth the historical contexts, public politics and social processes that have resulted in the eviction of the great ancestral territory of the Kaiowa and Guarani People in MS; I analyze the severe affectation of social-environmental conditions necessary for the maintenance of the way of being and living (nhandereko) of these People and their physical and cultural reproduction in traditional lands. Based on an academic and technical bibliography I also illustrate the grave humanitarian crisis visible in the reserves and reclaimed areas, the omission of demarcation of claimed lands by the Brazilian state, the unsustainability of the development of agribusiness within the state and the escalation of ethnic violence – denounced by representatives of the Aty Guasu Councilas genocide. The central theme of this memorial is the leadership of nhandesy, as matriarchs and spiritual guides, through their practice in processes of management of life and of the reclaimed territory TekohaTakuara.
18

Transformações Karajá : os “antigos” e o “pessoal de hoje” no mundo dos brancos

Nunes, Eduardo Soares 13 May 2016 (has links)
Tese (doutorado)—Universidade de Brasília, Instituto de Ciências Sociais, Departamento de Antropologia, Programa de Pós-graduação em Antropologia Social, 2016. / Submitted by Fernanda Percia França (fernandafranca@bce.unb.br) on 2016-09-01T19:14:04Z No. of bitstreams: 1 2016_EduardoSoaresNunes.pdf: 17184721 bytes, checksum: 1ce391cd356c6a2f5891bb20619a2f0e (MD5) / Approved for entry into archive by Raquel Viana(raquelviana@bce.unb.br) on 2016-10-03T22:36:09Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2016_EduardoSoaresNunes.pdf: 17184721 bytes, checksum: 1ce391cd356c6a2f5891bb20619a2f0e (MD5) / Made available in DSpace on 2016-10-03T22:36:09Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2016_EduardoSoaresNunes.pdf: 17184721 bytes, checksum: 1ce391cd356c6a2f5891bb20619a2f0e (MD5) / Essa tese trata da transformação no e do universo inỹ por meio do intercruzamento de dois contrastes, quais sejam, aquele entre o espaço residencial feminino (ix ỹ) e o pátio ritual masculino (ijoina), e aquele entre o “tempo dos antigos” e o “tempo do pessoal de hoje”. Guiado pelo primeiro contraste, desenvolvo uma etnografia sobre produção de parentesco – que tem lugar fundamentalmente no espaço residencial – e transformação ritual masculina como modos de ações voltados em sentidos opostos. A partir desse material, apresento uma série de elementos que apontam para uma associação entre feminino e humanidade, de um lado, e masculino e alteridade, de outro. O segundo contraste se faz presente ao longo de todo o texto e, em alguns lugares, experimento com certas possibilidades de transformação estrutural que alguns de seus elementos específicos colocam – como entre aldeias circulares (jê-bororo) e lineares (Inỹ), e do “virar branco” como uma transformação análoga àquela que, para uma pessoa viva, a morte implica. _________________________________________________________________________________________________ ABSTRACT / This thesis deals with transformation in e of the Inỹ world by the intersecting of two contrasts, namely that between female residential space (ixỹ) and male ritual plaza (ijoina) and that between “the time of the ancient people ” and “the time of today’s people”. Guided by the first contrast, I develop an ethnography of both the making of kinship – which has residential space as its ground – and male ritual transformation as modes of actions that work in opposite directions. I extract from that material a series of evidence that point to an association between femaleness and humanity, by the one side, and maleness and alterity, by the other. The second contrast makes itself present all the way through the text, and in some places I experiment with certain possibilities of structural transformation that some of its specific elements bring forth – as that between circular villages (jê-bororo) e linear villages (Inỹ) and that of “white becoming” as a transformation analogous to that which death implies to a living person.
19

“Crianças adoadas” : um estudo sobre o direito humano a ter um povo

Costa, Aline Guedes da 26 September 2016 (has links)
Dissertação (mestrado)—Universidade de Brasília, Centro de Estudos Avançados Multidisciplinares, Programa de Pós-Graduação em Direitos Humanos e Cidadania, 2016. / Submitted by Fernanda Percia França (fernandafranca@bce.unb.br) on 2016-12-22T15:02:05Z No. of bitstreams: 1 2016_AlineGuedesdaCosta.pdf: 1400004 bytes, checksum: 78dc477140f5e2a764f9d89677600805 (MD5) / Approved for entry into archive by Raquel Viana(raquelviana@bce.unb.br) on 2017-02-10T21:11:41Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2016_AlineGuedesdaCosta.pdf: 1400004 bytes, checksum: 78dc477140f5e2a764f9d89677600805 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-02-10T21:11:41Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2016_AlineGuedesdaCosta.pdf: 1400004 bytes, checksum: 78dc477140f5e2a764f9d89677600805 (MD5) / A presente pesquisa pretende refletir sobre como a gramática dos direitos e dos direitos humanos pode ser utilizada para legitimar retiradas arbitrárias e violentas de crianças indígenas de junto de suas famílias, sua comunidade e seu povo. Para isso, a pesquisa apresenta de que forma a subtração de crianças indígenas de suas famílias e comunidades foi utilizada pelos Estados coloniais/modernos como estratégia para submeter os povos indígenas e analisa, a partir de um estudo de caso etnográfico com o povo guarani kaiowá, de que maneira a gramática dos Direitos – Humanos e da Criança – é utilizada para continuar com o projeto colonial de submissão dos povos, agora a partir de outras linguagens e estratégias. / The present research intends to reflect on how the grammar of rights and human rights can be used to legitimize arbitrary and violent withdrawals of indigenous children from their families, their community and their people. For this, the research shows how the subtraction of indigenous children from their families and communities was used by the colonial / modern states as a strategy to submit indigenous peoples and analyzes, based on an ethnographic case study with the Guarani Kaiowá people, in what way the grammar of Rights - Human and Child - is used to continue with the colonial project of submission of peoples, now from other languages and strategies.
20

Da estruturação a (r)evolução : o controle social indígena pós-criação da Secretaria Especial de Saúde Indígena

Moura, Bianca Coelho 03 March 2016 (has links)
Dissertação (mestrado)—Universidade de Brasília, Faculdade de Ciências da Saúde, Programa de Pós-Graduação em Saúde Coletiva, 2016. / Submitted by Fernanda Percia França (fernandafranca@bce.unb.br) on 2016-04-26T15:32:57Z No. of bitstreams: 1 2016_BiancaCoelhoMoura.pdf: 749453 bytes, checksum: 030842101732677d401eb832f4ea69c8 (MD5) / Approved for entry into archive by Raquel Viana(raquelviana@bce.unb.br) on 2016-04-27T18:33:22Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2016_BiancaCoelhoMoura.pdf: 749453 bytes, checksum: 030842101732677d401eb832f4ea69c8 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-04-27T18:33:22Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2016_BiancaCoelhoMoura.pdf: 749453 bytes, checksum: 030842101732677d401eb832f4ea69c8 (MD5) / A presente pesquisa objetiva discutir o processo de reorganização do controle social indígena a partir da criação da Secretaria Especial de Saúde Indígena do Ministério da Saúde, em 2010, destacando as estratégias adotadas, iniciativas promovidas pela gestão, além dos principais problemas enfrentados, buscando compreender o processo pelo qual o subsistema alcançou seus resultados, positivos e negativos, analisando a dinâmica da intervenção estatal e os problemas concretos advindos da sua implementação. Trata-se de um estudo qualiquantitativo, que utilizou informações obtidas por meio de diversas fontes públicas. Foi realizada análise de documentos, relatórios e informes técnicosproduzidos pela SESAI, bem como relatórios de gestão da secretaria. Utilizou-se, também, informações de indicadores demográficos e socioeconômicos do Instituto Brasileiro de Geografia e Estatística (IBGE), bem como dispositivos legais, como, leis, portarias, decretos, além de pesquisas bibliográficas que se relacionam com o tema abordado. Os resultados evidenciam o fortalecimento das instâncias de controle social, observadas pelo contexto histórico da saúde indígena e, ainda, apresentadas em três categorias construídas a partir dos dados coletados, 1. Organização e caracterização do Controle Social; 2. Qualificação dos Conselheiros; e 3. Investimento, as quais apresentam os desafios e avanços evidenciados a partir dos achados. Conclui-se com esta pesquisa que existe uma gama de desafios a ser enfrentado pela gestão da saúde indígena no Brasil, porém a criação da Secretaria Especial de Saúde Indígena do Ministério da Saúde favoreceu de forma sistemática e estrutural o fortalecimento do controle social da saúde indígena, principalmente na regulamentação dos papeis de cada instância de controle, na capacitação e formação dos conselheiros e conselheiras da saúde indígena, no crescente investimento nos programas e ações voltados ao controle social no subsistema e, ainda, na garantia do respeito aos processos democráticos estabelecidos pela atual organização do controle social da saúde indígena, representada hierarquicamente por suas instâncias. ________________________________________________________________________________________________ ABSTRACT / This research aims to discuss the reorganization of the indigenous social control from the creation of the Special Secretariat of Indigenous Health of the Ministry of Health in 2010, highlighting the strategies adopted, initiatives promoted by the management, in addition to the major problems faced, trying to understand the process by which the subsystem has achieved its results, positive and negative, analyzing the dynamics of state intervention and the practical problems arising from its implementation. This is a quantitative and qualitative study, using information obtained from various public sources. Document analysis was performed, reports and technical reports produced by SESA and the secretariat management reports. It was used also demographic and socioeconomic indicators to the Brazilian Institute of Geography and Statistics (IBGE), as well as legal provisions, such as laws, ordinances, decrees, and literature searches that relate to the topic discussed. The results show the strengthening of social control instances, observed by the historical context of indigenous health and also presented in three categories constructed from the data collected, 1. Organization and characterization of Social Control; 2.Qualification of Directors; and 3.investment, which present challenges and advances evidenced from the findings. The conclusion of this research that there is a range of challenges to be faced by the management of indigenous health in Brazil, but the creation of the Special Secretariat of Indigenous Health of the Ministry of Health favored systematically and structurally strengthening the social control of indigenous health mainly in the regulation of the roles of each level of control, training and training of counselors and advisors of indigenous health, increasing investment in programs and actions aimed at social control in the subsystem, and also in ensuring respect for democratic processes established by current organization of social control of indigenous health, represented hierarchically by its instances. ________________________________________________________________________________________________ RESUMEN / Esta investigacióntiene como objetivo discutir lareorganizacióndelcontrol social indígena de lacreación de laSecretaría Especial de Salud Indígena delMinisterio de Saluden 2010, destacando lasestrategias adoptadas, las iniciativas promovidas por laadministración, además de losprincipales problemas que afrontan, tratando de comprenderlaproceso por elcualel subsistema ha logrado sus resultados, positivos y negativos, elanálisis de ladinámica de laintervencióndel estado y los problemas prácticos derivados de suaplicación. Se trata de unestudiocuantitativo y cualitativo, utilizando lainformaciónobtenida de diversas fuentes públicas. Se realizóelanálisis de documentos, informes e informes técnicos producidos por el SESA y los informes de gestión de secretaría. También utiliza indicadores demográficos y socioeconómicos para el Instituto Brasileño de Geografía y Estadística (IBGE), así como lasdisposicioneslegales, como lasleyes, ordenanzas, decretos y búsquedas bibliográficas que se relacionanconel tema tratado. Los resultados muestranelfortalecimiento de las instancias de control social, observada por el contexto histórico de lasalud indígena y también se presenta entrescategoríasconstruidas a partir de losdatosrecogidos, 1. Organización y caracterización de control social; 2. Calificación de Administración; y 3. La inversión, que presentandesafíos y avances en evidencia a partir de loshallazgos. La conclusión de esta investigación que hay una serie de retos que se enfrenta lagestión de lasalud indígena en Brasil, pero lacreación de laSecretaría Especial de Salud Indígena delMinisterio de Saludfavorecieron de manera sistemática y estructuralmenteelfortalecimientodelcontrol social de lasalud de los indígenas principalmente enlaregulación de las funciones de cada nivel de control, capacitación y formación de asesores y consejeros de salud de los indígenas, el aumento de lainversiónen programas y acciones dirigidas a control social enel subsistema, y tambiénengarantizarelrespeto de losprocesos democráticos establecidos por organizaciónactualdelcontrol social de lasalud de los indígenas, jerárquicamente representados por sus instancias.

Page generated in 0.0829 seconds