Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να συναναγνώσει δύο κείμενα της αρχαιότητας, την Ποιητική του Αριστοτέλη και τη Nāṭyaśāstra του Bharata Muni, δύο κείμενα με αποκλίνοντα χρονικά και γεωγραφικά όρια, με διαφορετικό θεματικό ορίζοντα και διαφορετική σκοποθεσία, τα οποία εντούτοις μοιράζονται το εξής: πρόκειται για τις δύο αρχαιότερες σωζόμενες πραγματείες για την τέχνη του θεάτρου, η πρώτη από τη σκοπιά της Δύσης και η δεύτερη από αυτή της Ανατολής. / The purpose of this master thesis is to study comparatively two texts of antiquity, the Poetics of Aristotle and the Nāṭyaśāstra of Bharata Muni, two treatises with divergent time and geographical limits, with different thematic horizon and different target, which though share the following: these are the two oldest surviving documents on the art of theatre, the first coming from the West, the second from the East.

Η παρούσα διδακτορική διατριβή κινήθηκε γύρω από έναν κεντρικό άξονα: την ιστορία και την κριτική της λογοτεχνίας στα δύο μεγάλα γένη της αρχαίας ελληνικής γραμματείας (επική και λυρική ποίηση). Στόχος της είναι η εξέταση της αρχαίας λογοτεχνικής κριτικής στο αριστοτελικό corpus με βάση το στερεότυπο κείμενο, προκειμένου να μελετηθούν αναλυτικά η λειτουργία, η σπουδαιότητα και τα όριά της. Μπορεί ο Αριστοτέλης να ασκεί αμιγώς λογοτεχνική κριτική στο Περὶ ποιητικῆς, στα κεφ. 1-12 του τρίτου βιβλίου του Περὶ ῥητορικῆς, στα βιβλία Α, α, Λ του Μετὰ τὰ Φυσικὰ και ενίοτε σε κάποια άλλα συγγράμματά του, αλλά η παρούσα εργασία στοχεύει στην περαιτέρω ανάλυση, στο μέτρο του δυνατού, όλων των αναφορών του σε κάποιον επικό ή λυρικό ποιητή και στην εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων. Η εργασία διαρθρώνεται σε επτά κεφάλαια, ακολουθούν τα συμπεράσματα (8ο κεφάλαιο), έπεται η βιβλιογραφία (πρωτογενής και δευτερογενής) και δύο ευρετήρια παραθεμάτων (αρχαίων και νεότερων κύριων ονομάτων) που βοηθούν στην ανάγνωσή της. / The present doctoral thesis was motivated by a central axis: the history and the criticism of literature in the two big genres of ancient Greek literature (epic and lyric poetry). The main objective of this dissertation is the examination of ancient literary criticism of the corpus of Aristotle which is based on the stereotyped text, so that the function, the importance and its limits are studied analytically. Aristotle exerts constructive literary criticism in the Poetics, in third book of Rhetoric (chapters 1-12), in the books A, a, L of Metaphysics and occasionally in some of his other works, however, the present approach aims at the further analysis, as much as possible, of all reports on an epic or lyric poet and the inference of useful conclusions. The research is divided into seven chapters, the conclusions (ch. 8), the bibliography (primary and secondary) and two indeces passages (ancient and new principal names) that help the interpretation.

Το Internet επεκτείνεται και οι χρήστες του αυξάνονται με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου. Ήδη διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην ταξιδιωτική βιομηχανία. Και στην πραγματικότητα αποτελεί την κύρια δεξαμενή άντλησης οποιασδήποτε μορφή πληροφόρησης της ταξιδιωτικής βιομηχανίας. Αν και αποτελούν νέες σχετικά έννοιες τα δίκτυα κοινωνικής ενημέρωσης αλλά και το περιεχόμενο (UGC) που παράγεται από τους καταναλωτές κερδίζουν συνεχώς μερίδιο στους ταξιδιωτικούς καταναλωτές και έτσι επηρεάζουν όλο και πιο έντονα τις αποφάσεις τους. Οι αποφάσεις τους αυτές έχουν σαν συνέπεια να αυξάνουν όλο και περισσότερο το μέρος της τουριστικής ζήτησης που μετακινείται προς το ηλεκτρονικό εμπόριο. Αφού εξεταστούν οι επιπτώσεις του UGC, στην ταξιδιωτική βιομηχανία, στην οποία οι μονάδες φιλοξενίας έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς, η έρευνα αυτή θα εστιαστεί κυρίως στις επιπτώσεις που ήδη έχει επιφέρει, στις ξενοδοχειακές μονάδες του ευρύτερου κέντρου της Αθήνας. Θα εξετάσει διεξοδικά τις συσχετίσεις που επιφέρουν τα reviews των καταναλωτών στον καθορισμό της τιμής των ξενοδοχείων, θα εξετάσει τις συσχετίσεις που μπορούν να έχουν οι παρεχόμενες υπηρεσίες των ξενοδοχείων στην διαμόρφωση των βαθμολογιών των κυριότερων ταξιδιωτικών σελίδων. Θα γίνει μία καταγραφή των κυριοτέρων από αυτές και θα επεξεργαστούν τα στοιχεία- σχόλια που έχουν οι επτά δημοφιλέστερες. Θα ερευνηθούν οι συσχετίσεις των βαθμολογιών με τις κατηγορίες των ξενοδοχείων της Αθήνας, τόσο σε επίπεδο αστέρων όσο και σε επίπεδο μεγέθους. Θα εξετάσει την συμπεριφορά των διάφορων ομάδων που στέλνουν σχόλια στο διαδίκτυο σε σχέση με τι διάφορες κατηγορίες των ξενοδοχείων. Επίσης θα ερευνηθούν οι διαφορές θερινής και χειμερινής τιμής και πως αυτές επηρεάζονται από την αξιολόγηση των ταξιδιωτικών ιστοσελίδων, σε συνδυασμό με τις διάφορες κατηγορίες. Tέλος, θα ερευνηθούν οι συσχετίσεις των βαθμολογιών με τις τιμές και τα κύρια χαρακτηριστικά των ξενοδοχείων (παροχές, απόσταση από μέσα μεταφοράς, απόσταση από κέντρο κλπ.) αλλά και αντίστροφα το κατά πόσο οι τιμές επηρεάζονται και με ποιό πρόσημο και ένταση από τις αξιολογήσεις των ταξιδιωτικών ιστοσελίδων. Η επιρροή τους στην τιμή και επομένως στον ανταγωνισμό, μήπως οδηγεί σε "παραπλανητικά" σχόλια; Ποια η αξιοπιστία τους; Θα μετρηθεί με τεστ αξιοπιστίας όλων των ταξιδιωτικών ιστοσελίδων και θα συγκριθεί με υπάρχοντα επαγγελματικά εμπορικά εργαλεία. Τέλος, θα προσπαθήσει η έρευνα αυτή να βρει εργαλεία τα οποία με απλούς αλλά δόκιμους τρόπους θα προσπαθήσουν να εκτιμήσουν την τιμή που μπορούν να έχουν οι ξενοδοχειακές μονάδες και αν μπορέσουν να ξεπεράσουν τα reliability test, να εξεταστεί η δυνατότητα της εφαρμογής τους σαν ένας εναλλακτικός τρόπος τιμολόγησης, πέρα από τις συνήθεις μεθόδους τιμολόγησης κόστους και ανταγωνισμού. / The Internet expands and users are increasing at a rate of geometric progress. Already plays a key role in the travel industry. And the reality is the main tank pumping any form of information of the travel industry. Although these are new concepts for the networks social media and content (UGC-) produced by consumers are gaining market share in travel consumers and thus affect more and more strongly their decisions. Their decisions have resulted to increase more and more the part of tourist demand that moves toward e-commerce. After examining the effect of the UGC-, in the travel industry, in which the hospitality units have the largest market share, this research will focus mainly on the effects which already has brought ,the hotel units of the larger center of Athens. We will examine in detail the assignments which bring about the reviews of the consumer in determining the price of hotels, will examine the correlations which can have the services of hotels in configuration of scores of major travel pages. There will be a record of the main from them and draw up the data; reviews the seven most popular. We will investigate the correlations of the scores for each of the categories of hotels in Athens, both star and sizes. We will examine the behavior of the various groups to send comments on the internet in relation to what various categories of hotels. It will also investigate the differences between summer and winter price and that those affected by the assessment of travel sites, in conjunction with the various categories.Finally, will investigate the correlations of scores with the values and the main features of the hotel (facilities, distance from transport, distance from center etc. ) and vice versa whether prices are influenced and with what sign and intensity of the evaluations of travel sites. Their influence on price and therefore in competition, that leads to a "misleading" comments? What their credibility? Will be measured with test reliability of all travel sites and will be compared with existing professional commercial tools. Finally, we will try to research this to find tools with simple but trainee ways will try to appreciate the value that may have been the hotel units and if they can overcome the reliability test, to examine the possibility of implementing them as an alternative billing method, apart from the usual methods cost pricing and competition.

Σκοπός της έρευνας είναι η ανάδειξη στοιχείων και όψεων της υποκειμενικότητας των παιδιών πολιτισμικά διαφορετικών ομάδων σε μια χώρα υποδοχής, των κοινωνικών διαμεσολαβήσεων που τη διαμορφώνουν μέσω των υποκειμενοποιήσεων που συνεπάγονται, καθώς και των υποκειμενικών νοηματοδοτήσεων ως προς την εθνική καταγωγή και την προσωπικότητά τους. Επιπρόσθετο σκοπό αποτελεί η σύγκριση σε όλα τα πιο πάνω επίπεδα των αποτελεσμάτων σε δύο χώρες υποδοχής μεταναστών, την Ελλάδα και την Κύπρο. / The aim of the study is to investigate and to define subjectivity aspects of children from culturally different groups in a receiving country. The definition of subjectivity derives from the investigation of social mediations, subjectifications, and children’ s subjective opinions for their national and personal orientation. An additional aim is to compare the results of the study in two immigrant receiving countries, Greece and Cyprus.

Στη παρούσα εργασία περιλαμβάνονται 4 ενότητες. Στην πρώτη ενότητα εισάγεται το θεωρητικό υπόβαθρο του προβλήματος που εξετάζεται, η περιγραφή του πίνακα εισροών-εκροών κατά Leontief, η μεθοδολογία της μήτρας των τεχνολογικών συντελεστών και της αντίστροφης μήτρας του Leontif. Στην δεύτερη ενότητα γίνεται μια εισαγωγή στους κλάδους κλειδιά και στους δείκτες οριζόντιων και κάθετων διασυνδέσεων. Επίσης παρουσιάζονται οι δείκτες chenery-watanabe, rasmussen, cuello et al (a) και cuello et al (b) και επιχειρείται μία αξιολόγηση-κριτική τους. Στην τρίτη ενότητα εξηγείται η διαδικασία συλλογής των δεδομένων και η συγκρότηση του πίνακα εισροών-εκροών(OECD). Επίσης παρουσιάζεται η ανάλυση των δεδομένων για τους δείκτες chenery-watanabe, rasmussen, cuello et al (a) και cuello et al (b) καθώς και η μεταξύ τους σύγκριση ως προς τους κλάδους κλειδιά. Τέλος, στην τέταρτη ενότητα παρουσιάζονται και αξιολογούνται τα συμπεράσματα της εργασίας. Οι δείκτες είναι ο λόγος του μέσου πολλαπλασιαστή της γραμμής (οριζόντιες διασυνδέσεις)-στήλης (κάθετες διασυνδέσεις) προς τον μέσο πολλαπλασιαστή του πίνακα. Ως κλάδοι-κλειδιά ορίζονται αυτοί όπου οι δείκτες των οριζόντιων και κάθετων διασυνδέων έχουν τιμές πάνω από την μονάδα. Ως κλάδοι κλειδιά με βάση την ανάλυση δεδομένων των μη σταθμισμένων δεικτών ορίζονται οι κλάδοι 7, 8, 9, 13, 18 και οι κλάδοι 11 (chenery-watanabe) και 15(rasmussen) ενώ με βάση την ανάλυση σταθμισμένων δεικτών είναι οι κλάδοι 1, 4, 5, 9, 30, 31, 32, 39, 44, 46 και 45 (cuello et al (a))και 13, 38 (cuello et al (b)).Στην συνέχεια γίνεται μία σύγκριση στα αποτελέσματα μεταξυ των σταθμισμένων και μη σταθμισμένων δεικτών στους κλάδους κλειδια με βάση ομοιότητες και διαφορές στις οριζόντιες και κάθετες διασυνδέσεις τους και εξάγονται συμπεράσματα. / The present paper includes 4 parts.The first part includes the theoritical background of the problem to be examined, the description of the input-output table by Leontief, the methodology of the technical coefficients matrix and the inverse Leontief matrix. In the second part is presented an introduction to the Key sectors and into the indices of forward and backward linkages. Moreover the Chenery-Watanabe, Rasmussen, Cuello et al (a) and Cuello et al (b) are presented and their evaluation and assessment is attempted. In the third part the procedure of the data collection is explained as well as the creation of the imput-output matrix (OECD). The analysis of the data coming from the indices chenery-watanabe, rasmussen, cuello et al (a) and cuello et al (b)is illustrated as well as their among comparison concerning the Key sectors. Finally in the fourth part the conclusions of the project are presented. The indices are a ratio of the average multiplier of the row(forward linkages)-colums (backward linkages) divided to the average multiplier of the table. The Key sectors are those whose indices which refer to the forward and backward linkages have result over the unit. As key sectors according to chenery-watanabe and rasmussen are the sectors 7, 8, 9, 13, 18 and the sector 11 (chenery-watanabe) and 15 (rasmussen)while according to the cuello at al (a) and cuello et al (b) are the sectors 1, 4, 5, 9, 30, 31, 32, 39, 44, 46 and 45 (cuello et al (a) and 13, 38 (cuello et al (b)). A comparison concerning the results among the indices, specially for key sectors is attempted, according to simmilarities and differances of the forward and backward linkages.

Στην εργασία παρουσιάζεται η Θεωρία Δικαίου του Καντ, σε συνδυασμό με την Ηθική και Πολιτική Φιλοσοφία του φιλοσόφου προκειμένου να αναδειχθεί η κοινή θεμελίωσή τους στον ηθικό νόμο που ενυπάρχει στον ανθρώπινο Λόγο και ελευθερία.. Η σύνδεση πολιτικής, δικαίου και ηθικής διατυπώνεται ρητά από τον Καντ, και επίσης υπό την ανάλυση του σύγχρονου φιλοσοφικού στοχασμού (Τίμμονς, Βίλλασεκ, ΜακΝτάουελ) τεκμηριώνεται η ανεξάλειπτη ηθική διάσταση εντός του δικαίου και της πολιτικής μέσα από την πραγμάτευση των σύγχρονων αντιλήψεων, όπως η περιγραφικότητας, η εξωτερικότητα και η επιτακτικότητα, και μέσα από την απόρριψη των επιμέρους θέσεων της ανεξαρτησίας και της εξωτερικότητας του δικαίου. / In this paper, the Kant’s Doctrine of Right is presented in combination with his Moral and Political Philosophy, in order to display; their common foundation on the moral law that prevails on the human Reason and freedom. Kant has explicitly expressed the connection between politics, law and morality, and additionally in the modern philosophical thought (Timmons, Willaschek, McDowell) the ineffaceable moral dimension of right and politics is validated through the modern concepts of descriptivity, externality and prescreptivity, by the refutation of Independence and Externality Theses.

Η παρούσα μελέτη αποσκοπεί στη διερεύνηση της σκηνικής προσέγγισης της αριστοφανικής κωμωδίας στο Εθνικό Θέατρο, καθώς επίσης και της κριτικής της πρόσληψής, μέσα από το παράδειγμα των Νεφελών. Η σκηνοθεσία των Νεφελών σε κλειστό χώρο το 1951 από τον Σωκράτη Καραντινό, σηματοδότησε την έναρξη των παραστάσεων της αττικής κωμωδίας στο Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας. Ο Καραντινός, ο οποίος βασίσθηκε σε ιστορικές και αρχαιολογικές πηγές, προσπάθησε να εφαρμόσει τον αρχαίο τρόπο σκηνικής παρουσίασης. Ωστόσο από τις αρχαιοπρεπείς Νεφέλες του, έλειπε τελείως το κωμικό και το διονυσιακό στοιχείο του αριστοφανικού πνεύματος. Παρά τις αντικρουόμενες κριτικές η παράσταση του Καραντινού έθεσε τις βάσεις για έναν σοβαρό προβληματισμό πάνω στη σκηνική παρουσίαση της αττικής κωμωδίας στο Εθνικό Θέατρο. Ο Αλέξης Σολομός (1970) προσπάθησε να «ζωντανέψει» τον Αριστοφάνη εφαρμόζοντας τις αρχές που διατύπωσε στην πραγματεία του: «Ο ζωντανός Αριστοφάνης». Σύμφωνα με τον Σολομό η αρχαία κωμωδία έχει συγγένειες με σύγχρονες μορφές κωμωδίας, όπως είναι τα διάφορα νούμερα της επιθεώρησης, του τσίρκου, του μιούζικ χολ. Υιοθετώντας αυτές τις σκηνικές φόρμες κατάφερε να κάνει τον Αριστοφάνη προσιτό στο ευρύ κοινό, ιδιαίτερα στο φεστιβάλ της Επιδαύρου και των Αθηνών. O Κώστας Μπάκας με την έλευσή του στο Εθνικό Θέατρο, κόμισε εκεί την αριστοφανική σκηνική προσέγγιση του δασκάλου του Κάρολου Κουν, ο οποίος κινήθηκε στο πλαίσιο της «ελληνικότητας» και του «ελληνικού λαϊκού εξπρεσιονισμού». Τόσο ο Κοραής Δαμάτης, (1994) όσο και ο Γιάννης Ιορδανίδης (2001), παρόλο που χρησιμοποίησαν στοιχεία από τις δύο ερμηνευτικές σχολές (ηθοποιούς που εκπαιδεύτηκαν στο Θέατρο Τέχνης, τη θεαματικότητα του Σολομού με τους πολυπληθείς χορούς, τους αναγνωρισμένους συνθέτες και τους δημοφιλείς ηθοποιούς) προσπάθησαν να διαφοροποιηθούν από αυτές, χρησιμοποιώντας κάποια νεωτερικά στοιχεία που αφορούσαν κυρίως στη μουσική, τα σκηνικά, τα κοστούμια και τη μουσική. Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Ιορδανίδης στις Νεφέλες του, εφάρμοσε την πρακτική της «νεοελληνικής αναλογίας», την αντικατάσταση δηλαδή των αγνώστων προσώπων, πραγμάτων, γεγονότων κλπ. της αριστοφανικής κωμωδίας, από ανάλογα γνωστά της σύγχρονης νεοελληνικής ζωής, ιστορίας, τέχνης, παράδοσης κλπ. / This study aims to explore the staging approach to Aristophanic comedy at the National Theatre, as well as its critical reception, through the example of The Clouds. The 1951 indoor direction of The Clouds by Sokrates Karantinos marked the outset of the performances of Attic comedy at the Greek National Theater. Karantinos, based on historical and archaeological sources, tried to apply the ancient way of staging. However, his archaic Clouds lacked completely the comic and the Dionysiac element of the Aristophanic spirit. Despite its controversial reviews, Karantinos’ performance laid the foundation for a serious questioning over the staging of Attic comedy at the National Theater. Alexis Solomos (1970) tried to “revive” Aristophanes applying the principles he put forward in his treatise: “The living Aristophanes.” According to Solomos the ancient comedy has affinities with modern forms of comedy such as the various numbers of the revue, the circus and the music hall. Adopting these stage forms he managed to make Aristophanes accessible to the general public, especially at the Epidaurus and Athens Festivals. Kostas Bakas with his advent at The National Theater in 1984, he brought there the Aristophanic stage approach of his teacher Karolos Koun, who moved into the frame of “Hellenism” and “Greek Folk Expressionism.” Both, Korais Damates (1994) and Yannis Iordanides (2001) although they used some elements of the two interpretative schools of Attic comedy (actors trained at the Art Theatre, the pageantry of Solomos with the numerous choruses, acknowledged composers and popular protagonists ) they tried to differentiate from them, using various innovative elements concerning mainly the sets, the costumes and the music. It should be noted that Iordanides in his Clouds applied the practice of the “Modern Greek analogy” which is the replacing of the unknown persons, things, facts etc. of the ancient comedy by analogous known ones from the Modern Greek life, history, art, tradition etc.

Over the last decades inclusive education has emerged as the most effective, transformative way to promote and ensure equitable quality education for all and is totally attuned to the 2030 United Nations Agenda for Sustainable Development. This thesis aims to conduct research on how inclusive education in greek educational context is promoted through the school subject of "Social and Political Education" with the lens on discourses focusing on ages eleven to fifteen (11-15), during preadolescence and early adolescence. As a method I will use Critical Discourse Analysis (CDA) on "Social and Political Education" school textbooks in primary and secondary level following Norman Fairclough’s approach in order to examine whether discursive representations spread throughout these textbooks illuminate and foster the values of inclusion in school material.