• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 145
  • 96
  • 35
  • 24
  • 22
  • 10
  • 10
  • 10
  • 10
  • 10
  • 9
  • 8
  • 6
  • 5
  • 5
  • Tagged with
  • 422
  • 53
  • 50
  • 49
  • 49
  • 38
  • 38
  • 38
  • 37
  • 36
  • 34
  • 30
  • 30
  • 29
  • 28
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
371

"Enflammer le monde et libérer la vie" : l'évolution et l'adaptation de la Congrégation des Sœurs des Saints Noms de Jésus et de Marie en contexte conciliaire (1954-1985)

Laperle, Dominique 08 1900 (has links) (PDF)
Cette étude de la Congrégation des Sœurs des Saints Noms de Jésus et de Marie (SNJM) entre 1954 et 1985 explore l'évolution et l'adaptation d'un institut religieux apostolique féminin sous les effets conjugués du concile Vatican II, de la réforme de l'éducation lors de la Révolution tranquille et du mouvement féministe. Le cas des SNJM, une congrégation transnationale, nous permet de saisir le parcours d'un groupe de femmes consacrées catholiques dans le contexte des changements socioculturels majeurs qui affectent le Québec et l'Amérique du Nord. L'hypothèse générale de notre recherche est que les SNJM, loin de disparaître avec la fin de leur mainmise sur l'enseignement traditionnel, se sont renouvelées en tenant compte des propositions du concile Vatican II ainsi que de la réalité sociopolitique et économique du Québec. Ouvertes aux mêmes influences culturelles que les autres femmes de l'époque, mais portées par une volonté de servir un idéal eschatologique, elles se reconstruisent un nouvel espace d'intervention et d'épanouissement. Notre thèse illumine donc, sous différents angles, le cheminement particulier d'une congrégation, ce qui élargit la vision de l'expérience féminine de cette époque. Ainsi, l'évolution de cette congrégation religieuse n'est pas linéaire, mais le résultat de négociations entre les religieuses et les différentes structures de contrôle que sont la société québécoise, l'Église catholique et la congrégation elle-même. À partir d'un corpus de sources incluant entre autres les archives de la congrégation des SNJM, celles de différentes associations liées au monde de l'éducation, de revues religieuses et de la mise en perspective de cette thèse avec l'historiographie, nous avons été en mesure de situer cette congrégation sur le plan spirituel et apostolique, dans le contexte particulier de la seconde moitié du XXe siècle. À l'orée de la période des changements, soit de 1954 à 1961, les autorités, les supérieures générales et provinciales, exercent leur influence dans un cadre balisé par l'Église et son épiscopat. Toutefois, au-delà de ces apparences, la congrégation et les espaces conventuels qu'elle développe offrent l'occasion à de nombreuses femmes d'exercer des fonctions non-traditionnelles et de s'épanouir professionnellement et personnellement. Dans le contexte du pontificat de Pie XII, la congrégation amorce des réformes sur le plan de la formation des novices et celle des enseignantes. L'action de Mère Joseph-de-la-Providence, la directrice générale des études, pave la voie à la phase préparatoire du Concile. L'horizon d'attente, puis la réception du concile Vatican II (1962-1965) interpellent les SNJM. Les attentes et les représentations que se font les membres de la congrégation sont marquées par les interprétations de l'épiscopat et des spécialistes religieux masculins ainsi que par les médias audiovisuels et imprimés. Les SNJM sont conscientes des enjeux de la tenue et de la réussite du Concile pour l'avenir de l'Église, mais l'éloignement géographique et le rôle passif qu'on leur impose ne leur permet pas de se construire une conscience conciliaire homogène à travers le processus de réception conciliaire. Simultanément au concile Vatican II, le gouvernement du Québec impose une autre réforme dans le champ de l'éducation. Cette situation colore fortement l'aggiornamento des SNJM. Suite aux recommandations du Rapport Parent, l'État québécois entreprend son vaste projet de réforme scolaire. Cela place les congrégations enseignantes féminines dans des situations souvent difficiles, car les changements structuraux sont imposés dans des délais de prescription assez courts. Les SNJM mettront en place des stratégies de sauvegarde de leurs institutions, mais qui se confronteront à la vision de l'État provincial québécois. Cette situation impose une redéfinition du concept d'éducation au sein de la congrégation, dans le contexte de révision constitutionnelle qui suit l'appel au changement du Concile. De nombreuses modifications sont apportées aux Constitutions sous l'inspiration de Vatican II. Les formes traditionnelles de l'autorité sont revisitées et le respect de la personne humaine devient un nouveau fondement des rapports au sein de la congrégation. La vie religieuse commune se transforme aussi, particulièrement sur le plan de la liturgie, à la lumière de la réinterprétation du charisme de la fondatrice. Les SNJM s'intéressent à la question des femmes à partir des années 1960. Sans faire l'unanimité, les idées féministes prennent une place dans les travaux théologiques de certaines SNJM et s'immiscent dans les documents officiels à partir des années 1980. La congrégation devient alors un terrain transnational fertile de débats et d'échanges, particulièrement sur le rôle et la place des femmes dans la structure ecclésiale et le monde laïc. Les religieuses SNJM quittent les anciens couvents qui ont modelé leurs interactions avec le monde extérieur et se lancent dans une série de nouveaux apostolats. À partir de formes renouvelées d'insertion de l'espace urbain séculier, de petites communautés de SNJM développent des œuvres inédites, centrées sur le respect de la personne humaine et l'éducation de la foi. Paradoxalement, les religieuses, malgré un contexte social défavorable, continuent à témoigner du Christ. Les SNJM le font dans une perspective élargie de l'éducation, à travers les initiatives individuelles d'œuvres de justice sociale, d'éducation populaire et d'aide aux femmes, mais aussi au sein de l'Église où elles s'occupent des fonctions et des responsabilités nouvelles. ______________________________________________________________________________ MOTS-CLÉS DE L’AUTEUR : Congrégation religieuse, Sœurs des Saints Noms de Jésus et de Marie, Femmes, Genre, Concile, Vatican II, Réception, Horizons d'attente, Catholique, Modernisation, Adaptation, Agentivité, XXe siècle, Québec
372

Bodies and borders : space and subjectivity in three South African texts

Mulder, F. Adele 12 1900 (has links)
Thesis (MA (English))--University of Stellenbosch, 2009. / ENGLISH ABSTRACT: This thesis interrogates the relationship between body, subjectivity and space in three antipastoral novels. The texts which I will be discussing, Karel Schoeman’s This Life, Anne Landsman’s The Devil’s Chimney and J.M. Coetzee’s In the Heart of the Country, all foreground the female protagonist’s relationship to a specifically South African landscape in a colonial time-frame. The inter-relatedness between the body, subjectivity and space is explored in order to show that there is a shifting interaction between these registers in the novels. Arising from this interaction, the importance of perspective as a way of being in the world is foregrounded. The approach adopted in this study is based on the assumption that our experience depends upon how we make meaning of the world through our bodies as we encounter people, places and objects. The lived, embodied experience is always a subjective experience. The conceptual framework is derived broadly from psychoanalysis and phenomenology. My primary concern in this study is how marginal subject positions are explored in the space of the South African farm, which, traditionally, is an ideologically fraught locus of Afrikaner patriarchy and oppression. The novels are narrated by distinctive female voices, each speaking differently, but all having the effect of undermining and exposing the hegemony of the patriarchal farm space. In all three novels the question of genre is involved as forming the space of the text itself. The novels speak to the tradition of the plaasroman and the pastoral and, in doing so, open up a conversation with the past. / AFRIKAANSE OPSOMMING: In hierdie tesis word die verhouding tussen die liggaam, subjektiwiteit en ruimte ondersoek in drie romans wat teen die pastorale literêre tradisie spreek. Die betrokke romans is This Life deur Karel Schoeman, The Devil’s Chimney deur Anne Landsman en In the Heart of the Country deur J.M. Coetzee. Die romans speel af in ‘n koloniale tydperk waar die vroulike protagonis se verhouding met die Suid-Afrikaanse landskap op die voorgrond gestel word. Die verwantskap tussen die liggaam, subjektiwiteit en ruimte word ondersoek om die interaksie tussen hierdie drie konsepte ten toon te stel. Wat vanuit hierdie interaksie voortspruit is die ontologiese rol wat perspektief speel as wyse om met die wêreld te verkeer. Hierdie studie benader die romans vanuit die siening dat die mens se ervaring afhang van hoe hy/sy die wêreld verstaan deur die interaksie tussen die liggaam en ander mense, ruimtes en objekte. Die beliggaamde ervaring is dus ‘n subjektiewe ervaring. Die konsepsuele raamwerk van hierdie ondersoek is afgelei van psigoanalise en fenomenologie. Die kern van hierdie studie is om te ondersoek hoe die posisie van die randfiguur in die ruimte van die Suid-Afrikaanse plaas ten toon gestel word. Die plaas is tradisioneel ‘n ideologiese bestrede ruimte van Afrikaner patriargie en onderdrukking. Die romans word verhaal deur drie kenmerkende en verskillende vroulike stemme wat dien om die hegemonie van die patriargale opset op die plase te ondermyn en ontbloot. Die vraagstuk van genre is in al drie romans betrokke aangesien genre die ruimte van die teks self uitmaak. Die romans spreek teen die tradisie van die plaasroman en die pastorale roman en tree sodoende in gesprek met die verlede.
373

O "rompimento da caixa" e suas conseqüências na prática do projeto residencial no século XX

Diemer, Merlin Janina January 2006 (has links)
Esta dissertação objetiva mostrar conseqüências ocorridas na prática do projeto residencial provenientes do “rompimento da caixa”. O trabalho investiga um conjunto de residências unifamiliares concebidas durante o século XX, selecionadas por possuírem uma característica comum: serem decorrentes do rompimento da composição univolumétrica iniciado a partir da arquitetura de Frank Lloyd Wright, que “destrói a caixa” compartimentada convencional sem abandonar a ortogonalidade de linhas. A partir do “rompimento da caixa” no início do século XX, foi produzida uma nova classe de elementos mais genéricos e abstratos. Com a arquitetura Neoplástica de Van Doesburg e de Rietveld em meados dos anos de 1920, o plano surge como um elemento de arquitetura na composição das formas. Na primeira parte, através de revisão bibliográfica, o trabalho aborda uma rápida trajetória de aspectos da composição, desde o código clássico até a revisão dos elementos de arquitetura na vanguarda moderna, abordando também os primórdios do Neoplasticismo. A pesquisa considerou a hipótese de que as residências investigadas sigam a lógica construtiva oriunda dessa corrente. Na segunda parte, através da investigação de características espaciais, formais e compositivas, foram agrupados em capítulos os resultados obtidos da verificação de projetos de cinco arquitetos selecionados: Mies van der Rohe, Frank Lloyd Wright, Richard Neutra, Eduardo Souto de Moura e João Álvaro Rocha. / This dissertation shows the “destruction of the box” consequences in residential project. The work investigates a set of “single-family residences” projected in XX century. These houses were elected for presenting a common characteristic: to be decurrently of the “destruction of the box”, initiated from the architecture of Frank Lloyd Wright, who "destroys the conventional box" without abandoning the orthogonality of lines. From the "destruction of the box", in the beginning of century, a new class of elements was produced, more generic and abstract. With the Van Doesburg´s and Rietveld´s Neoplastic architecture (1920), the wall appears as an element in the composition of the forms. Firstly, with a bibliographical revision, the work approaches a fast trajectory in the composition, since the classical architecture, until the revision of elements in the modern vanguard, and approaches the beginning of the Neoplasticism. A research considered the hypothesis, where the investigated residences follow the constructive logic of the Neoplasticism. From there, through the inquiry of spaces characteristics, formal and compositive, the results had been grouped in chapters, gotten through the verification of projects of five selected architects: Mies van der Rohe, Frank Lloyd Wright, Richard Neutra, Eduardo Souto de Moura and João Álvaro Rocha.
374

O templo cristão na modernidade : permanências simbólicas & conquistas figurativas

Müller, Fábio January 2006 (has links)
O estudo enfoca a arquitetura religiosa moderna, no intuito de apreender as permanências simbólicas e as conquistas figurativas alcançadas pelos arquitetos modernistas para dar forma e representação ao templo, em tempo dito ‘dessacralizado’ porque materialista e espiritualmente plural. Fundamentalmente, compila e sistematiza, por similaridades ideológicas, funcionais, simbólicas, tipológicas e formais, o legado eclesiástico projetado e/ou construído no mundo ocidental cristão entre os anos 1850 e 1960, grosso modo. Em sincronia, apresenta suas condições de origem, razões e significados e analisa como os pressupostos modernistas aplicaram-se ao fato arquitetural das novas catedrais, igrejas paroquiais, capelas locais e obras eclesiásticas várias, católicas e protestantes. Revela, também, seus produtores – financiadores, incentivadores, projetistas e construtores – analisando a atenção dada ao tema pelos mais eminentes nomes do período e realçando agentes inestimáveis, desprezados pela ‘bibliografia oficial’ do Movimento Moderno. Nas entrelinhas ensaia, ainda, discussão crítico-interpretativa de obras paradigmáticas ao debate por conjunção especial de fatores, no sentido de identificar as estratégias e signos modernos válidos à prática arquitetural contemporânea.
375

O templo cristão na modernidade 1920 | 1970

Müller, Fábio January 2011 (has links)
O estudo trata sobre o templo cristão na modernidade no período 1920 a 1970 de modo a resgatar, reconhecer e posicionar essa produção, digna de estudo, no contexto da arquitetura do século XX. Panorama acerca do tema, apresenta compilação e sistematização do concebido em capelas, igrejas paroquiais e catedrais, relacionando cristianismo e tempos modernos para identificar e avaliar os reflexos litúrgicos e simbólicos, por um lado, e funcionais, construtivos e estilísticos, por outro, numa inter-relação de homem, arte e sagrado no período. Historiografia crítica sobre o assunto, além de reunir e lançar juízo sobre as obras, recolhendo constatações gerais e peculiaridades como contribuição ao estado da arte moderna, desvela autores e incentivadores destacados em movimentações e resultados arquitetônicos para o templo cristão, afirmando suas importâncias e promovendo seu devido reconhecimento. Por tese, comprova a relevância da arquitetura do templo cristão como programa na modernidade, demonstrando sua continuidade, em quantidade e qualidade e evidenciando que a representação icônica do sagrado, que acontece através do tempo no templo, não se esvaiu ou perdeu-se nesse tempo histórico, tendo continuado o Cristianismo, através de outras construções marcantes, o trabalho inexorável de amparo e consolação espiritual a que se dedica a mais de dois milênios. / The study deals with the Christian temple in the modern period from 1920 to 1970 in order to rescue, to recognize and position this production, worthy of study in the context of twentieth century architecture. Panorama on the subject, has designed the compilation and systematization in chapels, parish churches and cathedrals, linking Christianity and modern times to identify and assess the liturgical and symbolic reflections, on the one hand, and functional, constructive and stylistic, the other, by a cross-relation of man and sacred art in the period. Critical historiography on the subject, besides gathering and lay judgments about the works by collecting general findings and peculiarities as a contribution to the state of modern art, unveils encouraging authors and movements in outstanding architectural and results for the Christian church, affirming their importance and promoting their due recognition. In theory, demonstrates the relevance of the Christian church architecture as a program in modernity, demonstrating its continuity, in quantity and quality, showing that the iconic representation of the sacred, what happens over time in the temple, not faded or lost at this time history, Christianity has continued through other landmark buildings, the relentless work of spiritual support and comfort that is dedicated to more than two millennia.
376

"Boisinhos" e "Lobosinhos" de Heitor Villa-Lobos : o cuidado de si no processo de performance como crítica para a constituição de um sujeito de atitude estética

Vieira, Daniel January 2012 (has links)
Este trabalho inicia com a evocaça o de uma performance de duas peças (O boisinho de chumbo e O lobosinho de vidro) da se rie A Prole do Bebe no. 2 de Heitor Villa-Lobos. Tal performance e inserida como um excerto extraí dos da pra tica dia ria do performer. Essa atividade e caracterizada como uma escrita de si para a reconstituiça o de imagens e experie ncias na memo ria – constituindo parte do que foi denominado de hupomnêmata. O formato de pesquisa artí stica e apontado como o meio para a construça o do trabalho, de forma que as ideias vinculadas ao cuidado de si sa o apresentadas como escopo metodolo gico. Dessa maneira, o cuidado de si articulado a outras teorias que valorizam a condiça o de êthos humano – a Teoria da Influe ncia, por exemplo, favorece a compreensa o e o aprimoramento do ato de performance musical. Se o cuidado de si e focalizado para a constituiça o de si como sujeito de atitude este tica, enta o alguns aspectos da Teoria da Influe ncia proporcionam o entendimento de que a crí tica a uma performance so pode ser outra performance. O cuidado de si indica uma mudança que ocorre no indiví duo consciente de si e livre para a constituiça o de uma este tica da existe ncia, de maneira que a mu sica torna o mu sico sua aça o e sua expressa o. As atividades envolvidas na constituiça o de si sinalizam para a possibilidade de uma pedagogia da performance, integrada a diversas narrativas e individualidades formadoras. / This work begins with the evocation of a performance of two pieces (O boisinho de chumbo e O lobosinho de vidro) from the 2nd series of A Prole do Bebê by Heitor Villa-Lobos. This performance is included as an excerpt taken from the daily practice of the performer. This activity is characterized as a writing in itself for the reconstruction of images and experiences in memory – constituting part of what has been named hupomnêmata. The format of artistic research is indicated as the means for the construction of the work so that the ideas linked to self-care are presented as the methodological scope. Thus, self-care, linked to other theories that value the êthos human condition – the Theory of Influence, for example, promotes the understanding and improvement of the act of musical performance. If self-care is focused to constitute itself as the subject of an aesthetic attitude, then some aspects of the Theory of Influence provide the understanding that the criticism of a performance can only be another performance. Self-care indicates a change that occurs in the individual self-consciousness and thus is free for the establishment of an aesthetics of existence, so that the music makes the musician his action and his expression. The activities involved in the constitution of itself point to the possibility of a pedagogy of performance, integrated in the various narratives and forming individuals.
377

A teoria da entonação de B. Asafiev e a execução musical : concepções analíticas para a interpretação das cirandas de Villa-Lobos

Tarquinio, Daniel Junqueira January 2012 (has links)
Автор представляемого исследования изучает одно из самых значимых произведений Вилла-Лобоса – 16 Cirandas (Сирандас). Он предлагает анализ и различные интерпретационные концепции каждой музыкальной пьесы цикла. При поиске принципов, которые лежат в основе семантики и синтаксиса музыкального произведения, автор опирался в своем анализе на выдающиеся работы Б. Асафьева «Теория интонации» и «Музыкальная форма как процесс», критически представленные в этом исследовании в контексте других созданных в 20 веке музыкальных теорий. В анализе каждой из музыкальных пьес, называемом в работе «Интонационный анализ», как единый комплекс рассматривались следующие элементы: структурирование музыкального материала; звуковой поток в единицу времени в свете теории энергетики искусства Асафьева, импульсы музыкального движения, музыкальное движение, функции синхронных и последовательных звуковых элементов и их сочетаний; присущие музыкальной структуре семантические и синтаксические аспекты; пианистический язык Вилла-Лобоса; такие вопросы исполнительского искусства как аппликатура, туше, движения рук и плеч. Музыкальное исполнение, с точки зрения «Теории интонации», понимается как интонирование музыкального произведения, таким образом, звуковое воплощение происходит в руках и голосе интерпретатора, который передает свое психологическое/ интеллектуальное/эмоциональное/смысловое состояние в данном историческом и культурном контексте. В соответствии с пониманием Б. Асафьева, музыка – это «искусство интонируемого смысла». Вилла-Лобос, будучи неотъемлемой частью своего времени, интонирует в Сирандас культурные универсалии через исторически кристаллизованные интонации бразильского социального сознания. / Este trabalho investiga parte significativa da obra para piano de Villa-Lobos, as 16 Cirandas, com objetivo de apresentar concepções analíticas e interpretativas para a execução de cada uma das peças. Partindo da busca por um conhecimento que abordasse as questões semânticas e sintáticas, expressas no ato da execução musical, foram adotados, para as análises, os trabalhos de B. Asafiev, Teoria da Entonação e Forma Musical como Processo apresentados e contextualizados frente às teorias analíticas do século XX. Em cada concepção analítica das peças, neste trabalho, com o título de análises entonacionais, os itens a seguir foram tratados: a estruturação do material musical; o fluxo sonoro no tempo manifestado por intermédio dos conceitos “asafianos” de energia, impulso ao movimento musical, movimento musical e seu término, funções dos elementos e conjuntos sonoros simultâneos e sucessivos; os aspectos semânticos e sintáticos, imanentes e emanantes das estruturas musicais; a linguagem pianística de Villa-Lobos; aspectos do processo de execução, como dedilhados, movimentos de dedos, mãos e braços. Integrada à Teoria da Entonação, a execução musical é entendida como entonação de uma obra musical, ou seja, manifestação sonora originada das mãos e voz dos intérpretes, que comunica seu estado psicológico intelectual/emocional/semântico em um contexto cultural e histórico. Por sua vez, a música é entendida por Asafiev como “a arte do sentido entonado”. Conectado à sua contemporaneidade, Villa-Lobos entoa, nas Cirandas, um universo cultural por meio de entonações historicamente cristalizadas no consciente social brasileiro. / This work investigates a substantial part of Villa-Lobos’ work for piano, the 16 Cirandas. It proposes analytical and interpretive conceptions to the performance of each musical piece. Searching for principles that would encompass the semantics and syntax expressed in the act of musical performance, B. Asafiev’s Intonation Theory and Musical Form as Process was used as the basis for analysis, being presented and contextualized with the analytical theories of the 20th century. In each analytical conception of the pieces, entitled here as intonation analyses, the following items were treated as a complex: structuring of the musical material; sound flow within time manifested through the Asafie’s concepts of energy, impulse to the musical movement, musical movement and its conclusion; functions of simultaneous and successive sound elements and sets; semantic and syntactic aspects immanent and emanating of musical structures; pianistic language of Villa-Lobos; aspects of the performing process such as fingering, finger, hand and arm movements. Musical performance, integrated to the Theory of Intonation, is understood as intonation of a work of music, thus, manifestation of sound originated in the hands and voice of the interpreters, which communicates their psychological/intellectual/emotional/semantic state in a historical and cultural context. According to Asafiev’s understanding, music is the “art of intoned meaning”. Villa-Lobos, in touch with his contemporaneity, intones in his Cirandas a cultural universe through historically crystallized intonations of the Brazilian social consciousness.
378

Vivências de familiares sobre o trabalho de uma equipe de saúde mental na perspectiva da sociologia fenomenológica de Alfred Schutz

Camatta, Marcio Wagner January 2008 (has links)
Desde o nascimento da psiquiatria, a participação da família no tratamento dos indivíduos em sofrimento psíquico tem sido pouco encorajada. Tendo em vista os recentes avanços alcançados pelo movimento da reforma psiquiátrica brasileira, dentre os quais, a implementação de serviços substitutivos ao hospital psiquiátrico como os Centros de Atenção Psicossocial (CAPS), torna-se relevante investigar o que nos apontam as famílias de usuários sobre o trabalho da equipe que atua nestes serviços. O objetivo deste estudo foi compreender as vivências de familiares de usuários de um CAPS sobre o trabalho da equipe, sob a perspectiva da Sociologia Fenomenológica de Alfred Schutz. Trata-se de um estudo de abordagem qualitativa, do tipo fenomenológico. Foram entrevistados 13 familiares em outubro e novembro de 2006, em um CAPS localizado em Porto Alegre. Para a coleta dos depoimentos, foi utilizada entrevista com a seguinte questão orientadora: “Fale sobre o trabalho da equipe do Centro de Atenção Psicossocial”. Da análise compreensiva, emergiram três categorias: o trabalho como projeto, ação e ato; fundamentado no interesse à mão; permeado por relações interativas. A análise realizada permitiu considerar que o trabalho da equipe do CAPS sofre interferência da gestão das políticas públicas municipais; tem resultados concretos na assistência em saúde mental; deveria integrar mais a família ao serviço. Estas considerações podem servir de subsídios para as equipes de saúde mental refletirem suas práticas quanto ao envolvimento da família no seu trabalho em um serviço substitutivo ao hospital psiquiátrico. / Since psychiatry has arisen, family participation in the treatment of subjects undergoing psychiatric suffering has been little encouraged. Considering the recent progress reached by the movement of the Brazilian psychiatric reform, among which, the implementation of services in replacement of the psychiatric hospital like the Centers of Psychosocial Care (CAPS), it is relevant investigating what the users´ families point out to us about the work of the team that perform in these services. This study aimed at understanding the life experiences of family members of CAPS users about the team work, under the perspective of the Phenomenological Sociology of Alfred Schutz. It is a study of qualitative approach of the phenomenological type. Thirteen family members were interviewed in October and November 2006 at a CAPS unit, located in Porto Alegre. For the collection of the testimonies, interview was carried out with the following guiding issue: “Talk about the team work of the Center of Psychosocial Care”. From the comprehensive analysis, three categories have emerged: the work as project, action and act; founded in the interest at hand; featured by interactive relations. The performed analysis allowed considering that the CAPS team work suffers interference from the management of municipal public policies; it has concrete results in the mental health care; it should integrate more the family into the service. The considerations can provide inputs for the mental health teams to think over their practices regarding the involvement of the family in their work in a service that replaces the psychiatric hospital. / Desde el nacimiento de la psiquiatría, la participación de la familia en el tratamiento de los individuos en sufrimiento psíquico ha sido poco encorajada. Teniendo en cuenta los recientes avances alcanzados por el movimiento de la reforma psiquiátrica brasileña, de entre los cuales la implementación de servicios sustitutivos al hospital psiquiátrico como los Centros de Atención Psicosocial (CAPS), es relevante investigar lo que nos apuntan las familias de usuarios acerca del trabajo del equipo que actúa en estos servicios. El objetivo de este estudio fue comprender las experiencias de familiares de usuarios de un CAPS sobre el trabajo del equipo, bajo la perspectiva de la Sociología Fenomenológica de Alfred Schutz. Se trata de un estudio de abordaje cualitativo, de la clase fenomenológica. Fueron entrevistados 13 familiares en octubre y noviembre de 2006, en un CAPS localizado en Porto Alegre. Para la recolección de los testimonios, fue utilizada entrevista con la siguiente cuestión orientadora: “Hable acerca del trabajo del equipo del Centro de Atención Psicosocial”. Del análisis compreensivo emergieron tres categorías: el trabajo como proyecto, acción y acto; fundamentado en el interés a la mano; impregnado por relaciones interactivas. El análisis realizado permitió considerar que el trabajo del equipo del CAPS sufre interferencia de la gestión de las políticas públicas municipales; tiene resultados concretos en la asistencia en salud mental; debería integrar más la familia al servicio. Estas consideraciones pueden servir de subsidios para los equipos de salude mental reflexionar acerca de sus prácticas cuanto al envolvimiento de la familia en su trabajo en un servicio sustitutivo al hospital psiquiátrico.
379

Meditação Autobiográfica Sobre A arte de viver de Sri Sri Ravi Shankar: aventura, formação, sabedoria e espiritualidade / Autobiographical Meditation About the Art of Living of Sri Sri Ravi Shankar: adventure, training, wisdom and spirituality

BARONTINI, Lúcia Rejane de Araújo January 2009 (has links)
BARONTINI, Lúcia Rejane de Araújo. Meditação autobiográfica sobre a arte de viver de Sri Sri Ravi Shankar: aventura, formação, sabedoria e espiritualidade. 2009. 320 f. Tese (Doutorado em Educação) – Universidade Federal do Ceará. Faculdade de Educação, Programa de Pós-Graduação em Educação Brasileira, Fortaleza-CE, 2009. / Submitted by Raul Oliveira (raulcmo@hotmail.com) on 2012-07-05T14:44:09Z No. of bitstreams: 1 2009_Tese_LRABarontini.pdf: 7141667 bytes, checksum: c67803630165f3b9e0a5e449fdcab540 (MD5) / Approved for entry into archive by Maria Josineide Góis(josineide@ufc.br) on 2012-07-19T13:44:57Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2009_Tese_LRABarontini.pdf: 7141667 bytes, checksum: c67803630165f3b9e0a5e449fdcab540 (MD5) / Made available in DSpace on 2012-07-19T13:44:57Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2009_Tese_LRABarontini.pdf: 7141667 bytes, checksum: c67803630165f3b9e0a5e449fdcab540 (MD5) Previous issue date: 2009 / This is an autobiographical research, which was originated in the search for my inner self at a moment of personal and professional crisis. I perform an academic adventure experiencing new ways of autobiographical construction. My experiences in the Art of Living of Sri Sri Ravi Shankar – a yoga training program, experiential, of self-knowledge, of the potential and spiritualization development – constitute the core-narrative of this research. Living, narrating and reflecting about my attitude towards life are the basis on which rests this self-formation experience, in which the subject and researcher is united in a self-reflexive process. The general objective of this study was experiencing the trainer potential of the autobiographical research as self-formation and self-knowledge. I have sought to interpret and understand the senses/meanings of these experiences in the physical, energy, mental, emotional and spiritual levels, in the realm of my life and building my identity; take awareness of the changes arising in my life and of the resulting design; and yet, discover and understand the Hindu cultural universe implicit in the education/training proposal for adults in the Art of Living. Aiming to contribute in reinventing the multi-shape practices that compose the biographical method, I created an innovative methodology that called autobiographical meditation that consists of a method to access the founding experiences and/or training based on the spiritual practices of the Art of Living (asanas, pranayamas, sudarshan kryia® and meditation). After these practices, in a meditative state of calm and tranquility, the flow of thoughts is observed and transcribed to the paper without judgment or rationalization. The final narrative is structured in three central chapters. In the second chapter, I narrate an unforgettable trip to India where I lived a deep experience of inner peace, I plunged into the Hindu culture and Yoga, I experienced moments of pure spirituality and find the essence of the Self: existence, consciousness and happiness. In the following chapter I say how this spiritual adventure was started, my first contact with the stress control program through breathing and the Sudarshan Kriya® and how the changes began to take place at all levels of my physical, energetic, mental, emotional and spiritual existence. The fourth chapter is dedicated to understand the expansion of my conscience, the obstacles that have made present and the profound changes that have spread to various areas of my life: personal, social and professional. In the last chapter I discuss about how living and acting in the world according to a spiritual ethics can become a teaching purpose for the Self, by the Self and through the Self. The autobiographical meditation was a way of great self-formation potential. In addition to facilitating the writing, it leads into a dive in the history of life itself, which is seen, felt, under the light of a more pure conscience, under the light of super-consciousness; it is a way of improving meditation. Narrating and reflecting on the experiences consisted of moments to recover the ownership of my own story, the story of my life, of my design as a person and as a professional. The writing process stimulated overcoming personal limits regarding low selfesteem, negativity, difficulties of writing and self-discipline; providing a higher understanding about my formative and personal history, and the emergence of a new identity and integration of the various parties of my Self. / Esta é uma pesquisa autobiográfica, que teve origem na minha busca interior, em um momento de crise pessoal e profissional. Realizo uma aventura acadêmica ao experimentar novos caminhos de construção autobiográfica. As minhas experiências na Arte de Viver de Sri Sri Ravi Shankar, programa formativo de Yoga, experiencial, de autoconhecimento, de desenvolvimento das potencialidades e de espiritualização, constituem o núcleo narrativo da pesquisa. Viver, narrar e refletir sobre a minha atitude frente à vida constituem a base em que se assenta esta experiência autoformativa, em que sujeito e pesquisador se unificam em um processo autoreflexivo. O objetivo geral deste estudo foi vivenciar o potencial formador da pesquisa autobiográfica como processo de autoformação e de autoconhecimento. Busquei, ainda, interpretar e compreender os sentidos/significados destas experiências nos níveis físico, energético, mental, emocional e espiritual, no âmbito da minha vida pessoal e na construção da minha identidade; tomar consciência das transformações decorrentes na minha vida profissional e da consequente projetualidade; e, ainda, descobrir e compreender o universo cultural hindu implícito na proposta educativa/formativa para adultos da Arte de Viver. Querendo contribuir para reinventar as práticas multiformes que compõem o método biográfico, criei uma metodologia inovadora que denominei de meditação autobiográfica que consiste em uma metodologia de acesso às experiências fundadores e/ou formadoras com base nas práticas espirituais da Arte de Viver (asanas, pranayamas, sudarshan kryia® e meditação). Após estas práticas, em um estado meditativo, de calma e tranquilidade, o fluxo de pensamentos é observado e transcrito para o papel sem julgamentos ou racionalização. A narração final está estruturada em três capítulos centrais. No segundo capítulo narro uma viagem inesquecível à Índia em que vivi uma profunda experiência de paz interior, mergulhei na cultura hindu e no Yoga, vivi momentos de pura espiritualidade e descobri a essência do Ser: existência, consciência e felicidade. No capítulo seguinte conto como esta aventura espiritual foi iniciada, o meu primeiro contato com o programa de controle de estresse através da respiração e do Sudarshan Kriya® e de como as transformações começaram a se dar em todos os níveis da minha existência, físico, energético, mental, emocional e espiritual. O capítulo quarto é dedicado à compreensão da ampliação da minha consciência, dos obstáculos que se apresentaram e das profundas transformações que se expandiram para os diversos âmbitos da minha vida: pessoal, social e profissional. No último capítulo discorro sobre como viver e atuar no mundo segundo uma ética espiritual podem tornar-se finalidade de uma pedagogia para o Ser, pelo Ser e através do Ser. A meditação autobiográfica mostrou-se um caminho de grande potencial autoformativo. Além de facilitar a escrita, leva a um mergulho na história da própria vida, que é vista, sentida, sob a luz de uma consciência mais pura, sob a luz da superconsciência, é um caminho de aperfeiçoamento da meditação. Narrar e refletir sobre as experiências constituíram momentos de reapropriação da minha história, de mim mesma, da minha vida, da minha projetualidade como pessoa e como profissional. O processo de escrita estimulou a superação de limites pessoais relativos à baixa autoestima, negatividade, dificuldades de escrita e autodisciplina; proporcionado uma maior compreensão sobre a minha história formativa e pessoal, e o emergir de uma nova identidade e integração das diversas partes do meu ser.
380

Wright e Siza : a qualidade espacial em dois museus

Kohlmann, Andrya Campos January 2016 (has links)
Este trabalho tem como principal objetivo a análise da qualidade espacial em dois museus, a Fundação Iberê Camargo em Porto Alegre e o museu Guggenheim em Nova York. A Fundação Iberê Camargo foi escolhida em função da aclamação de crítica que recebeu e seu destaque no panorama arquitetônico da cidade gaúcha, onde o trabalho foi desenvolvido. Da mesma forma, o museu Guggenheim foi selecionado por ser uma edificação icônica, consagrada no imaginário arquitetônico mundial. Os dois exemplares foram escolhidos também, e principalmente, em função de suas semelhanças em termos de partido arquitetônico e forma, programa, dimensões e escala. As análises serão realizadas à luz do conceito da qualidade espacial, noção essa definida pela relação como os espaços acolhem, ou não, o corpo dos usuários. A pesquisa consiste, portanto, em um trabalho de natureza prática/empiríca, que buscará avaliar os desempenhos das edificações a partir da aplicação do “método do observador”. Para tal, serão utilizados parâmetros de avaliação como a legibilidade e a funcionalidade de diversas situações ao longo dos percursos analíticos realizados em ambas as edificações. / This work aims to analyze the spatial quality in two museums, Fundação Iberê Camargo in Porto Alegre and Guggenheim Museum in New York. Fundação Iberê Camargo was chosen due to the critical acclaim it has received and its prominence in the architectural panorama of Porto Alegre, city where the work was developed. Similarly, the Guggenheim museum was selected because it is an iconic building, enshrined in global architectural imagination. The two buildings were chosen also, and mainly, due to their similarities in terms of architectural concept and form, program, size and scale. Analyzes will be carried out in the light of spatial quality, a concept that is defined through the relationship of space and body, and the way the first receive, or not, the second. This work is, therefore, a work based on practical/empirical approach, which seek to evaluate the performance of these buildings from the application of “the observer method”. In order to achieve this, evaluation parameters such as legibility and functionality, will be used in various situations along the analytical paths performed in both buildings.

Page generated in 0.0334 seconds