• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 526
  • 26
  • 14
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 576
  • 307
  • 259
  • 68
  • 68
  • 66
  • 60
  • 57
  • 53
  • 49
  • 48
  • 45
  • 44
  • 37
  • 36
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
311

Effects of nutritional plans and genetic groups on quantitative traits of pigs / Efeitos de planos nutricionais e grupos genéticos sobre características quantitativas de suínos

Veloso, Rogério de Carvalho 31 March 2016 (has links)
Submitted by Marco Antônio de Ramos Chagas (mchagas@ufv.br) on 2016-12-16T14:41:20Z No. of bitstreams: 1 texto completo.pdf: 461248 bytes, checksum: 46887b912b1532fdd2359fe983b9b976 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-12-16T14:41:20Z (GMT). No. of bitstreams: 1 texto completo.pdf: 461248 bytes, checksum: 46887b912b1532fdd2359fe983b9b976 (MD5) Previous issue date: 2016-03-31 / A seleção de genótipos para alto desempenho teve como consequência redução do teor gordura e perda na qualidade da carne. Uma alternativa para melhorar a qualidade da carne é o cruzamento de raças locais, como o Piau, com raças melhoradas como Duroc, Pietrain e Large White. Contudo, as diferenças nas taxas de crescimento e de deposição de gordura apresentadas pelos suínos indicam que os grupos genéticos tenham diferentes necessidades nutricionais. A genética e o ambiente são importantes na expressão das características de desempenho e qualidade da carne, principalmente quando há variações nas taxas de deposição de tecido magro e gordo. Essas variações podem causar interferência no perfil de expressão dos genes que atuam nas vias metabólicas ou hormonais das características relacionadas à qualidade da carne. Objetivou-se, com este trabalho, avaliar o efeito do grupo genético paterno (Piau, Base-Duroc e Pietrain) e dos planos nutricionais contendo diferentes níveis de lisina digestível (Baixo, Médio e Alto) sobre as características de desempenho, carcaça e qualidade da carne; o padrão de expressão gênica das isoformas da cadeia pesada da miosina (MyHC) nos músculos Longissimus e Psoas; e a expressão diferencial dos genes relacionados com o metabolismo lipídico (FAS, H-FABP, SCD, PRKAG1, PRKAG3 e HSL) no músculo Longissimus de suínos. Os machos castrados e as fêmeas cruzadas Pietrain e Duroc foram similares nas características de desempenho e carcaça e tiveram os melhores valores em comparação aos suínos cruzados Piau. Com relação à qualidade da carne, a perda por gotejamento foi maior nos machos castrados e fêmeas cruzadas Pietrain em comparação com os suínos cruzados Duroc e Pietrain. O consumo diário de lisina digestível dos animais foi maior no plano nutricional Alto, em relação aos planos nutricionais Médio e Baixo. A maioria das características de desempenho, carcaça e qualidade da carne avaliadas nos machos castrados e fêmeas não foram afetadas pelos planos nutricionais. Os níveis de expressão do H-FABP e SCD foram maiores nos suínos Duroc e Pietrain. Maior expressão do gene PRKAG3 foi observada nos machos castrados cruzados alimentados com o plano nutricional Baixo em comparação com os suínos alimentados com plano nutricional Médio e Alto. Houve maior expressão do gene MyHC IIb no músculo Longissimus dos suínos alimentados com os planos nutricionais contendo maiores níveis de lisina digestível em relação aos suínos cruzados que receberam plano nutricional contendo menores níveis de lisina digestível. Os níveis de expressão do gene MyHC IIb no músculo Longissimus foi maior nos machos castrados cruzados Duroc e Pietrain em comparação aos machos castrados cruzados Piau (P < 0,05). Em geral, os suínos cruzados Duroc e Pietrain tiveram melhor desempenho e rendimento de carcaça em comparação aos cruzados Piau. O atual estudo indica que o genótipo tem forte influencia sobre a deposição do conteúdo de gordura intramuscular, principalmente pela regulação da expressão gênica lipogênica intramuscular. A expressão diferencial das isoformas MyHC nos músculos podem ser os fatores mais importantes que influenciam o conteúdo de gordura intramuscular e a perda por gotejamento em suínos. Estes resultados podem fornecer informações valiosas para o entendimento das diferenças na qualidade da carne de diferentes grupos genéticos de suínos. / Selection of genotypes for high performance led to a fat level reduction and loss of meat quality as consequence. An alternative to improve meat quality is the crossbreeding of non-selected local pig breed, such as Piau, with improved breeds such as Duroc, Pietrain and Large White. However, growth rate and fat deposition differences in pigs indicate that genetic groups have different nutritional needs. Genetic and environment are important in expression of performance and meat quality traits, mainly when variations in deposition of lean and fat tissue rates are observed. These variations may affect genes expression profile that acts in metabolic or hormonal pathways of meat quality related traits. In this work, we aimed to evaluate the effects of paternal genetic group (Piau, Duroc-based and Pietrain) and nutritional plans with different digestible lysine levels (Low, Medium and High) on performance, carcass and meat quality traits; gene expression pattern of myosin heavy chain isoforms (MyHC) in Longissimus and Psoas muscles; and differential expression of lipid metabolism-related genes (FAS, H-FABP, SCD, PRKAG1, PRKAG3 and HSL) in Longissimus muscle of pigs. Pietrain and Duroc crossbred barrows and gilts were similar in performance and carcass traits and had greatest values compared to Piau crossbred pigs. Regarding the meat quality, drip loss was greater in Pietrain crossbred barrows and gilts compared to Duroc and Piau crossbred pigs. Daily digestible lysine intake was greater in High nutritional plan animals in relation to Medium and Low nutritional plans. Most of performance, carcass and meat quality traits evaluated in barrows and gilts were not affected by nutritional plans. Expression levels of H-FABP and SCD were higher in Duroc and Pietrain pigs. Higher expression of PRKAG3 gene in barrows fed with Low nutritional plan compared with pigs fed with Medium and High nutritional plan was observed. There was a higher expression of MyHC IIb gene in Longissimus muscle of crossbred barrows fed with greater digestible lysine levels compared to crossbred barrows that received nutritional plan with lower digestible lysine levels. The mRNA expression levels of MyHC IIb in Longissimus muscle was higher in Duroc and Pietrain crossbred compared to Piau crossbred barrows (P < 0.05). In general, Duroc and Pietrain crossbred pigs had greater performance and carcass rate compared to Piau crossbred pigs. The present study indicated that genotype has a strong effect on intramuscular fat content deposition mainly by up-regulation of intramuscular lipogenic gene expression. The differentially expression of MyHC isoforms in muscles may be the most important factors affecting intramuscular fat content and drip loss in pig. These results may provide valuable information to the understanding of meat quality differences in divergent genetic groups of pigs.
312

Digestibilidade ileal de aminoácidos de soja micronizada e de farelo de soja para suínos e avaliação de acidificantes em dietas para leitões / Ileal digestibilility of micronized soybean and soybean meal aminoacids for swine and evaluation of acidifiers in piglet feed

Silva, Gerson Fausto da 20 August 2004 (has links)
Submitted by Nathália Faria da Silva (nathaliafsilva.ufv@gmail.com) on 2017-07-13T12:02:00Z No. of bitstreams: 1 texto completo.pdf: 439103 bytes, checksum: 2ce77186e1c30f5b2322962a97b61359 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-07-13T12:02:00Z (GMT). No. of bitstreams: 1 texto completo.pdf: 439103 bytes, checksum: 2ce77186e1c30f5b2322962a97b61359 (MD5) Previous issue date: 2004-08-20 / Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico / Foram conduzidos três experimentos com 408 leitões para avaliar a digestibilidade ileal, aparente e verdadeira, de aminoácidos de soja integral micronizada e de farelo de soja; o desempenho e a incidência de diarréia; o potencial hidrogeniônico (pH) da digesta; e a microbiologia do trato gastrintestinal de leitões alimentados com dietas contendo diferentes misturas de ácidos orgânicos como promotores de crescimento. No experimento I, foram utilizados 72 leitões mestiços, com 28 dias de idade, distribuídos aleatoriamente em três tratamentos [tratamento I: dieta isenta de proteína (DIP); tratamento II: dieta à base de soja integral micronizada (SM); e tratamento III: dieta à base de farelo de soja (FS)]; e oito repetições com três animais por unidade experimental. As dietas SM e FS foram formuladas para conter 12,9% de proteína bruta (PB), sendo o alimento avaliado a única fonte de proteína. A DIP foi utilizada para determinação das perdas endógenas de aminoácidos e o óxido crômico para obter o fator de indigestibilidade das dietas. Os animais foram abatidos oito horas após ingestão das dietas experimentais. O farelo de soja apresentou 91,80; 83,40; 90,26; 82,88; 82,70; 90,63; 78,48; 75,80; 71,01; 77,99; 84,00; 88,13; 72,30; 65,98; 74,64; 82,07 e 85,25% de coeficiente de digestibilidade aparente para arginina, fenilalanina, histidina, isoleucina, leucina, lisina, metionina, metionina + cistina, treonina, valina, ácido aspártico, ácido glutâmico, alanina, cisteína, glicina, serina e tirosina, respectivamente, enquanto a soja micronizada apresentou 91,47; 78,03; 88,50; 77,14; 77,82; 91,48; 76,98; 65,75; 62,47; 69,54; 80,90; 86,46; 65,13; 53,88; 69,32; 76,90; 80,76 de coeficiente de digestibilidade aparente para a mesma seqüência de aminoácidos. No experimento II, foram utilizados 224 leitões, machos e fêmeas recém- desmamados, com peso médio de 6,50 kg e mantidos em creche de 21 a 49 dias de idade Utilizou-se o delineamento em blocos casualizados, com sete tratamentos e oito repetições, com quatro animais por unidade experimental. Os tratamentos foram constituídos por dietas complexas suplementadas com: T2: ácido fumárico; T3: blend de acidificantes I (ácidos fumárico, cítrico, fosfórico e fórmico); T4: blend de acidificantes II (ácidos ortofosfórico, fumárico e cítrico); T5: blend de acidificantes III (ácidos fórmico, acético, propiônico e cítrico); T6: blend de acidificantes III + blend à base de ácido lático + 50% de lactose; T7: blend de acidificantes III + blend à base de ácido lático sem lactose; e T1: sem acidificantes (controle). Para análise I foram considerados os tratamentos T1, T2, T3, T4 e T5. Na análise II, foram considerados os tratamentos T1, T2, T5, T6 e T7. Na primeira análise verificou-se que, no período de 35 a 42 dias, os leitões alimentados com dieta contendo blend de acidificantes III apresentaram menor consumo de ração médio diário (CRMD) e ganho de peso médio diário (GPMD) que os demais. Entretanto, na quarta semana observou-se menor CRMD para os leitões que receberam dieta suplementada com blend de acidificantes III. Melhor coeficiente de conversão alimentar foi obtido no grupo de leitões que recebeu dieta suplementada apenas com ácido fumárico, no período de 36 a 49 dias. O tratamento com ácido fumárico apresentou melhor valor de conversão alimentar em relação à dieta-controle de 36 a 49 dias. Os escores de diarréia e os valores de pH do bolo alimentar no estômago e da digesta no duodeno não foram influenciados pelos tratamentos. A suplementação de ácidos não influenciou as contagens bacterianas totais de estômago e íleo dos leitões abatidos aos 28 e 35 dias de idade. Os blends de acidificantes não foram melhores do que o ácido fumárico, embora também tenham reduzido o pH do bolo alimentar na região pilórica do estômago. Na segunda análise, os resultados demonstraram que no período de 21 a 49 dias os animais alimentados com dieta suplementada com ácido fumárico apresentaram maior ganho de peso médio diário quando comparado com os tratamentos T5, T6 e T7. Contudo, na terceira semana (36 a 42 dias) os animais do tratamento-controle apresentaram maior consumo de ração médio diário (CRMD) que os demais. Entretanto, no período de 21 a 49 dias os animais dos tratamentos-controle e com ácido fumárico apresentaram maior CRMD. A conversão alimentar foi influenciada na terceira semana do experimento (36 a 42 dias), quando o tratamento contendo ácido fumárico foi melhor que o controle. Os escores de diarréia e os valores de pH do bolo alimentar no estômago e da digesta no duodeno não foram influenciados pelos tratamentos. Observou-se redução do pH na região pilórica do estômago quando os animais foram alimentados com dietas contendo acidificante. No experimento III, foram utilizados 112 leitões recém-desmamados, com peso médio de 5,50 kg e mantidos em creche de 21 a 42 dias de idade para avaliar o desempenho. Utilizou-se o delineamento em blocos casualizados com sete tratamentos, oito repetições e com dois animais por unidade experimental. Os tratamentos foram assim constituídos: T1: dieta complexa sem acidificante (controle); T2: dieta complexa + ácido fumárico - 1,2 e 1,0%; T3: dieta complexa + blend de acidificantes à base de ácido fórmico – 1,2 e 1,0%; T4: dieta complexa + blend de acidificantes à base de ácido fórmico – 1,0 e 0,8%; T5: dieta complexa + blend de acidificantes à base de ácido fórmico – 0,7 e 0,7%; T6: dieta complexa + blend de acidificantes à base de ácido fórmico - 1,0 e 0,8% + blend à base de ácido lático - 1,0 e 10% + 75% da lactose; e T7: dieta complexa + blend de acidificantes a base de ácido fórmico - 1,0 e 0,8%) + blend à base de ácido lático - 1,0 e 1,0% + 50% da lactose. Todas as dietas foram suplementadas com 1,6 mg/kg de ácido fólico, o dobro do nível utilizado no experimento II. Não houve efeito dos tratamentos sobre o desempenho dos animais, mas valores numéricos maiores foram observados quando a dieta foi suplementada com ácido fólico. / Three experiments using 408 piglets were conducted to evaluate the apparent and true ileal aminoacid digestibility integral soybean micronized and soybean meal; the performance and incidence of diarrhea and pH of digesta; and microbiology of the gastrointestinal tract of piglets fed diets containing different mixtures of organic acids as growth promotors.In experiment I, seventy-two 28-year-old crossbred piglets were randomly grouped into three treatments [treatment I: diet without protein (DWP); treatment II: integral soybean micronized diet (MS); and treatment III: soybean meal diet (SM)]; and 8 repetitions using 3 animals/experimental unit. The SM and FS diets were formulated so as to contain 12.9% of crude protein (CP), with the feed evaluated being the sole source of protein. The DWP diet was applied to determine the endogenous losses of aminoacids and chromic oxide to obtain the indigestibility factor of the diets. The animals were slaugthered eight hours after being fed the experimental diets. Soybean meal presented 91.80; 83.40; 90.26; 82.88; 82.70; 90.63; .48; 75.80; 71.01; 77.99; 84.00; 88.13; 72.30; 65.98; 74.64; 82.07 and 85.25% of apparent digestibility coefficient for arginine, phenylalanine, histidine, isoleucine, leucine, lysine, methionine, methionine + cystine, threonine, valine, aspartic acid, glutamic acid, alanine, cysteine, glycine, serine and tyrosine, respectively, while integral micronized xisoybean presented 91.47; 78.03; 88.50; 77.14; 7.,82; 91.48; 76.98; 65.75; 62.47; 69.54; 80.90; 86.46; 65.13; 53.88; 69.32; 76.90; 80.76 % apparent digestibility coefficient for the same sequence of aminoacids. In experiment II, 224 newly- weaned male and female piglets were used, weighing an average weight of 6.50 kg and kept in a nursery from 21 to 49 days of age. The experiment was arranged in a randomized block design, with 7 treatments and 8 repetitions, with 4 animals per experimental unit. The treatments consisted of complex diets supplemented with: T2: fumaric acid; T3: acidifier blend I (fumaric, citric, phosphoric and formic acids); T4: acidifier blend II (orthophosphoric, fumaric and citric acids); T5: acidifier blend III (formic, acetic, propionic and citric acids); T6: acidifier blend III + blend based on lactic acid + 50% lactose; T7: acidifier blend III + blend based on lactic acid without lactose; and T1: without acidifiers (control). The treatments T1, T2, T3, T4 and T5 were considered for analysis I and the treatments T1, T2, T5, T6 and T7 for analysis II. Analysis I results showed that from d 35 through d 42, the piglets fed diet containing blend of acidifiers III showed a lower intake of average daily feed intake (ADFI) and average daily weight (ADWG) than the others. However, on the 4 th week, lower ADFI was observed for the piglets fed diet supplemented with blend of acidifiers III. A greater feed conversion coefficient was obtained for the animal group fed diet supplemented only with fumaric acid, during the period of 36 to 49 days. The treatment using fumaric acid showed better feed conversion value than the 36 through 49 day control diet. The diarrhea scores and pH values in the digest in the stomach and digesta in the duodenum were not influenced by the treatments. Acid supplementation did not influence the total bacterial counting in the stomach and ileum of the animals slaughtered at 28 and 35 days of age. The acidifier blends were not better than the fumaric acid, despite having also reduced the pH of the digest in the pilloric region in the stomach. Analysis II results showed that from d 21 through d 49, the animals fed diet supplemented with fumaric acid had a greater mean daily weight gain, as compared to those in T5, T6 and T7. However, on the 3rd week (d 36 through d 42), the control animals showed a higher intake of average daily feed intake (ADFI) than the others. On the other hand, from d 21 to d 49, the animals in the control and fumaric acid treatments showed a higher ADFI. Feed conversion was influenced on the third week of the experiment (d 36 to d 42), when the treatment containing fumaric acid was better than the control treatment. The diarrhea scores and pH values of the digest in the stomach and digest in the duodenum were not influenced by the treatments. Reduced pH in the pilloric region of the stomach was observed when xiithe animals were fed acidifier-containing diets. In experiment III, 112 newly-weaned piglets with an average weight of 5.50 kg and kept in a nursery from d 21 to d 42 were observed for performance evaluation.The experiment was arranged in a randomized block design with 7 treatments, 8 repetitions, and 2 animals/ experimental unit. The treatments were thus constituted: T1: complex diet without acidifier (control); T2: complex diet + fumaric acid – 1.2 and 1.0%; T3: complex diet + acidifier blend based on formic acid – 1.2 and 1.0%; T4: complex diet + acidifier blend based on formic acid – 1.0 and 0.8%; T5: complex diet + acidifier blend based on formic acid – 0.7 and 0.7%; T6: complex diet + formic acid-based acidifier blend - 1.0 and 0.8% + lactic acid- based blend - 10 and 10% + 75% lactose; and T7: complex diet + formic acid - based acidifier blend - 1.0 and 0.8%) +lactic acid -based blend - 1.0 and 1.0% + 50% lactose. All diets were supplemented with 1.6 mg/kg of folic acid, double the level used in experiment II. No treatment effect on animal performance was observed, but greater values were found when the diet was supplemented with folic acid.
313

Avaliação do metabolismo proteico muscular de ratos alimentados com proteinas do soro do leite e submetidos a atividade fisica / Evaluation of muscle protein metabolism in rats fed the whey proteins milk when subjected to physical acivity

Zaffani, Viviane Costa Silva 10 September 2009 (has links)
Orientador: Jaime Amaya-Farfan / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Engenharia de Alimentos / Made available in DSpace on 2018-08-14T12:35:54Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Zaffani_VivianeCostaSilva_M.pdf: 1237742 bytes, checksum: 013e4cb87532470b0d0ebff8e7ade481 (MD5) Previous issue date: 2009 / Resumo: A ocorrência de desvios no metabolismo protéico durante o exercício depende tanto da intensidade, duração e freqüência do exercício, como também da ingestão alimentar, especialmente da qualidade da dieta consumida. Neste contexto, proteína do soro do leite (PSL) destaca-se pelo seu alto valor nutritivo, devido tanto à composição de aminoácidos, quanto à rápida digestão, além de outras funcionalidades relacionadas com a saúde. O objetivo deste estudo foi avaliar em ratos os efeitos da ingestão da proteína do soro do leite, na sua forma intacta e hidrolisada (~12,5% de hidrólise), em associação à atividade física de endurance, sobre os níveis séricos de aminoácidos, evolução ponderal, conteúdo protéico em gastrocnêmio e sóleo, conteúdo de DNA no gastrocnêmio, níveis séricos de IGF1, síntese e degradação protéica no grastrocnêmio e síntese no sóleo. Ratos Wistar foram distribuídos em 6 grupos, de acordo com a proteína consumida (12%): caseína (CAS), isolado protéico do soro do leite (IPSL) ou hidrolisado protéico do soro do leite (HPSL)) e submetidos a um protocolo de atividade física (sedentários (S) e treinados (T)). Os ratos treinados correram em esteira, durante 9 semanas, e foram sacrificados após 48 horas de repouso e 12 horas de jejum. As três dietas utilizadas apresentaram conteúdos semelhantes de aminoácidos totais, mas as dietas IPSL e HPSL destacaram-se apresentando maiores valores absolutos de leucina, isoleucina, lisina, treonina, cistina, alanina e ácido aspártico, em relação a CAS. No geral, os níveis séricos de aminoácidos indispensáveis foram semelhantes para os grupos IS e HS, em comparação com os ratos controle sedentários (CS), enquanto o grupo HT apresentou o maior nível destes aminoácidos, em relação ao CT. A evolução ponderal foi semelhante para todos os grupos de ratos até o final da oitava semana de treinamento. Na nona semana, os grupos treinados apresentaram peso significativamente menor que o CS. Não houve diferença estatística para o peso, conteúdo protéico dos músculos gastrocnêmio e sóleo, níveis séricos de IGF1 e taxas de degradação protéica muscular do gastrocnêmio, entre todos os grupos experimentais. O conteúdo e concentração de DNA no gastrocnêmio foi significativamente menor em ambos os grupos que consumiam a HPSL (HS e HT), independente da atividade física, comparado aos grupos que consumiam as proteínas intactas (CS, IS, CT e IT). As taxas de síntese protéica nos músculos gastrocnêmio e sóleo também foram menores para o grupo HT, comparado aos sedentários (CS, IS e HS), mas sem mostrar diferença com os grupos CT e IT. Os ratos do grupo HT destacaram-se por apresentar diminuição da demanda por nova síntese protéica, e da necessidade de utilização de aminoácidos do pool sérico diminuindo, consequentemente, a necessidade de aumentar a quantidade de DNA celular no músculo gastrocnêmio e ainda assim, manteve o peso, a concentração e o conteúdo protéico muscular sem diferença em relação aos demais grupos. Estes resultados, considerados em conjunto, sugerem que o consumo da proteína hidrolisada do soro do leite pode contribuir para a preservação da massa muscular no gastrocnêmio, quando associado à atividade física de endurance. / Abstract: Physical exercise promotes protein metabolic alterations depending not only on its intensity, duration and frequency, but also on food intake and especially on the quality of the diet. In this context, the milk whey proteins (PSL) stand out because of their high quality, meeting both amino-acid profile and digestibility requirements, besides other functional properties. The aim of this study was to assess the effects of milk whey protein intake in rats, in both the intact and hydrolyzed forms (~12,5% of hydrolysis), associated with physical activity of endurance, on serum amino acids levels, body weight, protein content in both the gastrocnemius and soleus muscles, total DNA content in the gastrocnemius, serum IGF1 levels, protein degradation rate in the gastrocnemius, and of protein synthesis in the soleus and gastrocnemius. Male Wistar rats were divided into six groups as follows: protein consumed (12%), casein - CAS, milk whey protein isolate - IPSL, or milk whey protein hydrolyzate -HPSL) and physical activity protocol (sedentary, S, and trained, T). The trained rats were exercised on the treadmill during nine weeks and sacrificed following 48 hours of rest; the last 12 hours being fasted. The three diets tested produced similar contents of total amino acids, although the IPSL and HPSL diets stood out because of the higher absolute values of leucine, isoleucine, lysine, threonine, cysteine, alanine and aspartate than those of CAS. As a whole, the serum indispensable amino acid levels were similar when comparing both IS and HS groups with the control group (CS). However, the HT group showed higher levels of these amino acids than the CT group. No difference in body weight evolution was apparent among the groups until the end of the eighth week of training. Nevertheless, on the ninth week the trained groups showed significantly lower weights than group CS. There were no significant differences, among all groups studied, in the weight, the content and concentration of both gastrocnemius and soleus muscles, and serum IGF1 levels, as well as the degradation rate of proteins in the gastrocnemius muscle. The content and concentration of DNA in the gastrocnemius were significantly lower in both groups fed HPSL (HS and HT), regardless of physical activity, than in the groups fed intact protein (CS, IS, CT and IT). The rate of protein synthesis in both gastrocnemius and soleus muscles were also lower in the HT group than those found in the CS, IS and HS groups. However, there was no difference when compared to those of the IT and CT groups. Summarizing, the HT group stood out because of its lower demand for new protein synthesis and amino acid utilization from the serum pool, consequently decreasing the need for higher amount of cellular DNA in the gastrocnemius muscle. Even so, this group kept the same muscle mass, protein content and concentration, as those of the other groups. These results suggest that the consumption of hydrolyzed milk whey protein may contribute to the preservation of the gastrocnemius muscle when associated with physical activity of endurance. / Mestrado / Nutrição Experimental e Aplicada à Tecnologia de Alimentos / Mestre em Alimentos e Nutrição
314

Análise conformacional de alguns ésteres metílicos de aminoácidos e seus N-acetil-derivados / Conformational analysis of some methyl esters of amino acids and their N-acetyl-derivatives

Duarte, Claudimar Junker, 1984- 03 May 2015 (has links)
Orientador: Roberto Rittner Neto / Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Química / Made available in DSpace on 2018-08-27T10:22:25Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Duarte_ClaudimarJunker_D.pdf: 13121295 bytes, checksum: 3401d9f1581d3385c70c6c859f152c76 (MD5) Previous issue date: 2015 / Resumo: Neste trabalho, o equilíbrio conformacional de alguns ésteres metílicos de aminoácidos não acetilados (L-Serina, L-Treonina e L-Triptofano) e N-acetilados (Glicina, L-Alanina, L-Serina, L-Treonina e L-Triptofano) foi avaliado através de cálculos teóricos e técnicas experimentais de espectroscopia no Infravermelho e de RMN. A metodologia aplicada baseou-se em RMN de 1H (através do comportamento da constante de acoplamento spin-spin 3JHH) e deconvolução analítica do espectro de infravermelho na região de estiramento da carbonila. Os resultados obtidos foram utilizados para determinar a variação populacional de cada derivado de aminoácido em vários solventes. Além disso, cálculos teóricos em fase isolada e também considerando o efeito do solvente foram realizados para determinar os valores de 3JHH e a frequência de estiramento C=O. Os resultados calculados estão em boa concordância com os valores experimentais e proporcionam informações sobre o comportamento conformacional induzido por cada solvente. Adicionalmente, a análise dos Orbitais Naturais de Ligação e a Teoria Quântica dos Átomos em Moléculas foram empregadas para investigar a importância de efeitos clássicos e não clássicos sobre o equilíbrio conformacional dos sistemas supracitados. Diferente de várias propostas da literatura, foi demonstrado que efeitos estéricos e de hiperconjugação são interações importantes para o equilíbrio conformacional para o equilíbrio conformacional dos diversos derivados de aminoácidos avaliados, enquanto que ligações de hidrogênio apresentam contribuição secundária / Abstract: In this work, the conformational equilibrium of some methyl esters of amino acids non-acetylated (L-Serine, L-Threonine and L-Tryptophan) e N-acetylated (Glycine, L-Alanine, L-Serine, L-Threonine and L-Tryptophan) was evaluated by theoretical calculations and Infrared and 1H NMR spectroscopies. The applied methodology was based on the 1H NMR data (through the behavior of the 3JHH spin spin coupling constant) and analytical deconvolution of infrared spectra on the C=O stretching region. The obtained results were used to determine the populational variation of each amino acid derivative in several solvents. In addition, theoretical calculations in isolated phase and taking into account the solvent effect were carried out in order to obtain the values of 3JHH and C=O stretching vibration. The calculated results are in good agreement with the experimental data and provide insights into the conformational behavior induced by each solvent. Additionally, Natural Bond Orbital analysis and the Quantum Theory Atoms In Molecules were employed to investigate the importance of classic and non-classic effects over the conformational isomerism of aforementioned systems. In disagreement of several publications in the literature, it was found that steric effect and hyperconjugation are interactions important to conformational preferences of all amino acid derivatives evaluated whereas H-bonding plays a secondary role / Doutorado / Quimica Organica / Doutor em Ciências
315

Caracterização funcional e papel fisiológico da D1-pirrolina-5-carboxilato desidrogenase de Trypanosoma cruzi: uma enzima do metabolismo de prolina. / Functional characterization and physiological role of the D1-pyrroline-5-caboxylate dehydrogenase from Trypanosoma cruzi (TcP5CDH): an enzyme of proline metabolism.

Brian Alejandro Suarez Mantilla 10 July 2013 (has links)
A prolina é convertida em glutamato através de dois passos de oxidorredução. Primeiro, prolina é oxidada em D1-pirrolina-5-carboxilato (P5C) que é convertido em glutamato pela TcP5CDH. Neste trabalho demonstrou-se que a enzima TcP5CDH catalisa a oxidação irreversível de gGSA formando glutamato e NADH/NADPH. A TcP5CDH forma um hexâmero que interage com a membrana interna mitocondrial. Os elétrons a partir de NADH abastecem a cadeia transportadora de elétrons para a síntese de ATP. Além disso vimos que a TcP5CDH é regulada positivamente nos estágios infectivos do parasita e, quando esta é induzida pela inserção de uma cópia ectópica, os mutantes apresentam mudanças morfológicas e alterações na expressão da TcGP82. O DSF, reportado como inibidor de aldeído desidrogenasses, interfere na atividade da TcP5CDH, bem como exibiu um efeito tripanocida. Ensaios de RNAi para a TbP5CDH e a análise da expressão desta enzima nas formas do parasita presentes na mosca tsé-tsé também foram discutidos. Os nossos dados reforçam a relevância bioquímica da via prolina-glutamato em T. cruzi, e constituem as primeiras evidências sobre a ocorrência do metabolismo de P5C nessas espécies de tripanossomatídeos. / Proline is converted into glutamate through two oxidorreduction steps. First, prolina is oxidized into D1-pyrroline-5-carboxylate (P5C), which is further converted in glutamate by TcP5CDH. In this work we demonstrate that TcP5CDH catalyzes irreversibly the oxidation of gGSA rendering glutamate and NADH/NADPH. The TcP5CDH undergoes a hexameric conformation interacting with inner mitochondrial membranes. Electrons from NADH fed electron respiratory chain for ATP synthesis. Moreover, we show that TcP5CDH is up regulated in infective stages (M e T). When an additional copy of TcP5CDH was ectopically introduced into parasites, mutant cells exhibited morphological changes and alterations in TcGP82. O DSF, reported as inhibitor of aldehyde dehydrogenases, interferes with TcP5CDH, as well as exhibited a trypanocidal effect. RNAi silencing assays for TbP5CDH and developmental expression of this enzyme throughout main insect stages within tsetse fly were also addressed. Our data support biochemical relevance of proline-glutamate pathway in T. cruzi, and constitute first evidences regarding occurrence of P5C metabolism over these trypanosomatid species.
316

Síntese de líquidos iônicos anfifílicos derivados de Oxa (tia) zolidinas e estudo da interação com BSA e lipossomas

Borba, Laise Costa January 2018 (has links)
Os líquidos iônicos, por geralmente apresentar, em sua estrutura, uma cadeia alquílica apolar e uma parte polar, como o cátion imidazólio, podem ser considerados estruturas anfifílicas, e apresentam semelhanças com os tensoativos. Tais estruturas, devido a este caráter anfifílico, podem interagir com estruturas do tipo Lipossomas ou até mesmo com biomoléculas, como a BSA. Neste trabalho, foram sintetizados três líquidos iônicos inéditos, com rendimentos de 52 a 66%, acoplados a sistemas quirais derivados de aminoácidos naturais e de fácil obtenção, como a L-Cisteína, a L-Serina e a L-Treonina. Estes foram caracterizados tanto do ponto de vista estrutural, quanto por suas propriedades fotofísicas. Como procedimento metodológico utilizou-se de ciclocondensação de aminoácidos, esterificação de Steglich e alquilação para inserção de cadeia carbônica ao anel metil-imidazol. Para investigação e confirmação dessas estruturas utilizou-se de estudos de Ressonância Magnética de 1H e de 13C, Infravermelho, além das espectroscopias de absorção na região do UV-Vis e de emissão de fluorescência. Por fim, estes novos líquidos iônicos foram testados com lipossomas e BSA, cujos resultados mostraram boa interação com essas biomoléculas. / Ionic liquids can be considered as amphiphilic structures and have similarities with the surfactants, once they generally have an apolar alkyl chain and a polar moiety, such as the imidazolium cation. Such structures, due to this amphiphilic character, may interact with liposome structures or even with biomolecules, such as BSA. In this work, three new ionic liquids containing chiral systems derived from naturally occurring amino acids, such as L-Cysteine, L-Serine and L-Threonine were synthesized, with yields ranging from 52 to 66%. They were fully characterized both from the structural point of view, and by its photophysical properties. As methodological procedures, amino acid cyclocondensation, Steglich esterification and alkylation were used. In order to investigate and confirm these structures, magnetic resonance studies of 1H and 13C, infrared, as well as absorption spectroscopies in the UV-Vis region and fluorescence emission were used. At last, these new ionic liquids were tested with liposomes and BSA, and the results showed good interaction with these biomolecules.
317

Efeitos do exercício físico no metabolismo de aminoácidos de cadeia ramificada em ratos wistar obesos /

Celestrin, Carolina Pasqual. January 2018 (has links)
Orientador: Alexandre Gabarra de Oliveira / Banca:Ana Carolina Ghezzi / Banca: Guilherme Zweig Rocha / Resumo: A obesidade, considerada uma epidemia global, está diretamente ligada a diversas patologias, incluindo síndromes metabólicas como a resistência à insulina (RI). Nesse contexto, o excesso circulante de aminoácidos de cadeia ramificada (BCAA) ou mesmo um desequilíbrio em seu metabolismo parece estar fortemente associado com as condições de RI e obesidade. A etapa do metabolismo de BCAA, controlada pela atividade do complexo desidrogenase α-cetoácido de cadeia ramificada (BCKD), pode ser considerada fator limitante, ou seja, fundamental para a manutenção dos valores circulantes de BCAA. Sua atividade é controlada pela ação da BCKD quinase (BDK) e da BCKD fosfatase (BDP), que promovem respectivamente sua inibição e ativação. Portanto, alterações da BCKD podem resultar em acúmulo de BCAA na circulação, que em troca pode promover ou agravar quadros de RI. Paralelamente, o exercício físico vem se destacando como forma de tratamento para a RI, pois induz melhora na sensibilidade à insulina sem importantes efeitos colaterais, como os observados em tratamentos farmacológicos. Porém, a maioria dos estudos enfoca apenas o componente inflamatório do efeito do exercício sobre a RI, ficando assim uma lacuna na literatura quanto ao seu papel sobre os níveis circulantes de BCAA, bem como de seu metabolismo. Desta forma, o objetivo do presente estudo foi analisar os efeitos do exercício físico agudo sobre o metabolismo de BCAA e sua relação com a sinalização de insulina no tecido muscular esqu... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo) / Abstract: The obesity, considered a global epidemic, is linked to several diseases, including metabolic disturbance such as insulin resistance (IR) . In this sense, increased levels or disturbances in metabolism of branched ch ain amino acids (BCAA) seem to be related to IR and obesity. The step of BCAA metaboli sm regulate d by branched - chain α - keto acid dehydrogenase complex ( BCKD) is the rate limiting, i.e., essential to BCAA circulating levels maintenance. Its activity is regulated by BCKD kinas e (BDK) and phosphatase (BDP), which respectively induces its inhibition and activation. Therefore, changes in BCDK activity may result in BCAA accumulation, which in turn will promote or worsen IR. In parallel, the exercise have been standing out as a treatment for IR, as it induces insulin sensitivity improvement without significant side effects, such as those normally observed in pharmacological treatments. However, most studies have focused only the inflammatory component of the effect of exercise on RI. S o, there is a gap in the literature regarding the potential exercise effects on BCAA circulating levels or in its metabolism. Thus, this study aim to analyze the effects of physical exercise acute on the BCAA metabolism and its association to insulin signaling in skeletal muscle of Wistar rats fed on high fat diet. As a result, acute physical swimming exercise resulted in an improvement in glucose and insulin tolerances, and an increase in serum adiponectin levels. However, it w... (Complete abstract click electronic access below) / Mestre
318

Efecto de la sustitución de la harina y el aceite de pescado por fuentes vegetales y animales en la alimentación de la seriola (Seriola dumerili. Risso, 1810)

Monge Ortiz, Raquel 02 November 2020 (has links)
Tesis por compendio / [ES] La Seriola dumerili (Risso, 1810) se presenta como una especie emergente en la acuicultura, con una buena adaptación a la cautividad y un rápido crecimiento. Sin embargo, apenas se dispone de información acerca de la composición adecuada de los piensos para esta especie, lo que es de especial importancia, dado que muchos de los ingredientes óptimos, como las harinas y aceites de pescado, se consideran recursos limitados, tanto desde el punto de vista ambiental como económico. En la presente tesis doctoral, se llevaron a cabo diferentes experimentos en Seriola dumerili, con el objetivo de evaluar el efecto de la sustitución de la harina de pescado y el aceite de pescado en el crecimiento, parámetros nutritivos, eficiencia del crecimiento y calidad del producto final. Los experimentos se iniciaron con una prueba para determinar la digestibilidad de fuentes proteicas alternativas para su inclusión en dietas para la seriola, con el objetivo de comprobar su idoneidad para esta especie, permitiendo en las siguientes pruebas formular los piensos en base a los coeficientes digestibles. Se ensayon 12 materias primas, vegetales y animales (harinas de: habas, camelina, soja, guisante, girasol, trigo, krill, krill desengrasado, pollo, calamar y pescado). Las proteínas animales fueron las que resultaron más adecuadas para la especie, y las vegetales por sí mismas no ofrecían un buen balance nutricional, aunque combinadas con otras fuentes proteicas, podían ser consideradas un ingrediente proteico. Posteriormente, se llevó a cabo un experimento de sustitución de la harina de pescado por una mezcla de fuentes proteicas animales y vegetales. El experimento se inició con peces de 39 g y se finalizó con un peso medio de 365 g tras 154 días. Se ensayaron cuatro niveles de sustitución de la harina de pescado (0%, 33%, 66% y 100%). De los resultados de esta prueba se concluyó que la sustitución total de la harina de pescado no es posible para esta especie, ya que el crecimiento fue mucho menor, debido principalmente a la menor digestibilidad de los aminoácidos esenciales, así como de la energía, además con este pienso se observó una mayor mortalidad. Con la sustitución del 66% se obtuvieron buenos resultados de crecimiento, eficiencia nutritiva y una elevada supervivencia. A partir de los resultados obtenidos en la primera prueba de fuentes proteicas, se inició un segundo experimento con peces de 530 g (los peces fueron alimentados con los mismos piensos durante todo el periodo de crecimiento) y finalizó tras 84 días con un peso medio de 850 g de peso medio. Se ensayaron los tres piensos de la prueba anterior que mejores resultados habían proporcionado (0%, 33%, 66% de sustitución de harina de pescado), con el objetivo de estudiar el efecto de éstos en la calidad de la carne (perfil de ácidos grasos, metales pesados, análisis sensorial y organoléptico) de peces a talla comercial. Al final del experimento, se observó una reducción en la mayor parte de los ácidos grasos a medida que aumentaba la sustitución. En cuanto al nivel de metales pesados en el músculo, éstos no excedieron en ningún caso los valores recomendados por la UE. Algunos de los parámetros fisicoquímicos del filete sí se vieron afectados, pero no se reflejó en el análisis organoléptico, donde los jueces no fueron capaces de apreciar diferencias entre dietas, excepto en el color. En el siguiente experimento se estudió el efecto de la sustitución del aceite de pescado por una mezcla de aceites vegetales (utilizando una mezcla de aceite de palma y aceite de linaza en proporción 4:1). La fase de crecimiento se inició con peces de 39 g y se finalizó con 390 g de peso medio tras 154 días de experimento. Se ensayaron tres niveles de sustitución (0%, 50% y 100% del aceite de pescado). Se observó que la mezcla de aceites vegetales puede ser utilizada para sustituir completamente el aceite de pescado en juveniles de Seriola dumerili sin afectar al crecimiento ni la utilización del alimento. Asimismo, el perfil de ácidos grasos esenciales en la dieta cubrió las necesidades de los juveniles de la seriola sin afectar a la salud de los peces, ni a las características nutricionales del pescado. De los resultados de la presente tesis, se confirma que, la sustitución de harina de pescado en piensos por la mezcla de fuentes proteicas alternativas ensayada, no afecta negativamente al crecimiento de la afectar al crecimiento ni la utilización del alimento. Asimismo, el perfil de ácidos grasos esenciales en la dieta cubrió las necesidades de los juveniles de la seriola sin afectar a la salud de los peces, ni a las características nutricionales del pescado. De los resultados de la presente tesis, se confirma que, la sustitución de harina de pescado en piensos por la mezcla de fuentes proteicas alternativas ensayada, no afecta negativamente al crecimiento de la seriola en periodos largos de alimentación, así como a parámetros de calidad como el perfil de ácidos grasos del filete, cuando dichas sustituciones son menores del 66%. En cuanto a la sustitución lipídica, la sustitución completa de aceite de pescado por aceites vegetales es posible en juveniles de S. dumerili sin afectar al crecimiento, rendimiento, utilización del alimento y salud de los peces, lo que deberá de tenerse en cuenta en futuras formulaciones de piensos específicos para esta especie. / [EN] Seriola dumerili (Risso, 1810) is presented as a emerging specie in aquaculture, with a good adaptation to captivity and a rapid growth, but actually but not much information is currently available on the optimal feed composition for this specie. This is especially important since many of the optimal ingredients, such as fishmeal and fish oils, are considered limited resources from an environmental and economic point of view. In the present Ph. D thesis, different experiments were carried out in Seriola dumerili, with the objective of evaluate the effect of fish meal ad fish oil substitution on growth, nutritional parameters, growth efficiency and the quality of the final product. Experiments with alternative protein sources were initiated with a digestibility test of raw materials recommended for the Seriola dumerili, in order to check their suitability for this specie and permiting in the next experiments formulate the diets according the obtained results. 12 raw materials based on vegetables and animal sources, were tested (meals from: beans, camelina, soya, peas, sunflower, wheat, krill, degreased krill, chicken, squid and fish). Animal proteins were selected as the most adequate proteins for this specie. In addition, it was demonstrated that vegetable proteins alone did not present a good nutritional balance; however, they could be used as an ingredient for S. dumerili diets in combination with other protein sources. Based on the results obtained, fish meal was replaced for a mixture of animal and vegetable protein sources. This study was started with 39 g of fish and it was finished with 365 g after 154 days. Four levels of fish meal substitution were studied (0%, 33%, 66%, 100%). With the results obtained in this experiment, it concludes that the total substitution of fish meal was not viable due to the lower digestibility capacity of essential amino acids and energy. In addition, higher mortality level was found after the ingestion of this diet. It was concluded that a replacement of 66 % led to a successful growth, nutritional efficiency and better survival results. Considering results obtained in the first protein source test, a second study was carried out. It started with 530 g of fish (the fish were feed with the same diets during all the growth period) and ended up with 850 g after 84 days. The three diets with the best results of the previous experiments were asayed (0%, 33%, 66% of fish meal substitution) with the aim to study their effect in the meat quality (fatty acids profile, heavy metals, sensory and organoleptic analyses) in fish with commercial size. At the end of the experiment a reduction of most fatty acids with the increase of substitution level was detected. In addition, heavy metal levels in muscle did not exceed in any case the values permitted by the European Commission. Thus, they do not present a risk for human health. Otherwise, some of the physicochemical properties of the Seriola dumerili fillet were affected, however, this effect was not reflected on the organoleptic analyses, where tasters were not able to appreciate differences between diets, excepting for the final color. In the next experiment, the effect of replacing the fish oil for a mixture of vegetable oils (palm oil and linseed oil in a proportion of 4:1) was elucidated. This study was started with fishes that weighted 39 g and finished with 390 g after 154 days. Three substitution levels were used (0%, 50% and 100% of fish oil). It was shown that the vegetable mixture can be used to completely replace the fish oil for young Seriola dumerili fishes, without affecting growth and nutrient efficiency. In addition, fatty acids profile in diet, fulfilled the need of Seriola dumerili juveniles without influencing their health and their final nutritional characteristics. Based on the results obtained in this Ph. D thesis, it can be confirmed that feeding Seriola dumerili with fish meal substitution during long periods of time, do not affects negatively its growth and quality parameters such as fatty acids profile, especially with substitutions under than 66%. Good results were also obtained with lower percentages of substitution levels. Regarding to the lipid substitution, a complete substitution of fish oil for vegetable oils was feasible for young Seriola dumerili, without affecting their growth, yield, feed utilization and health, which should be considered in future feed formulations specific to this species. / [CA] La Seriola dumerili (Risso, 1810) es presenta com una espècie emergent en l'aqüicultura, amb bona adaptació a la captivitat i un ràpid creixement, però actualment no es disposa de molta informació sobre la composició adequada dels pinsos per a aquesta espècie, la qual cosa és d'especial importància donat el fet que molts dels ingredients òptims, com les farines i olis de peix, es consideren recursos limitats, tant des del punt de vista ambiental com econòmic. En la present tesi doctoral, es van a dur terme diferents experiments en Seriola dumerili, amb l'objectiu d'avaluar l'efecte de la substitució de la farina de peix i l'oli de peix en el creixement, paràmetres nutritius eficiència del creixement i qualitat del producte final. Els experiments es van iniciar amb una proba per a determinar la digestibilitat amb fonts proteiques alternatives per a la inclusió de dietes en la seriola, amb l'objectiu de comprovar la seua idoneïtat per a aquesta espècie permitint en les següents probes formular els pinsos sobre la base dels coeficients digestibles. Es van assajar 12 matèries primeres, vegetals i animals (farines de: faves, camelina, soja, pésol, gira-sol, blat, krill, krill desgreixat, au, calamar i peix). Les proteïnes animals van ser les que van resultar més adequades per a l'espècie i les vegetals per si mateixes no oferien un bon balanç nutricional, encara que combinades amb altres fonts proteiques, podien ser considerades un ingredient proteic. Posteriorment, es va dur a terme un experiment de substitució de la farina de peix per una mescla de fonts proteiques animals i vegetals. L'experiment es va iniciar amb peixos de 39g i es va finalitzar amb una pes mig de 365 g després de 154 dies. Es van assajar quatre nivells de substitució de la farina de peix (0%, 33%, 66% i 100%). Dels resultats d'aquesta prova es va concloure que la substitució total de la farina de peix no és possible per a aquesta espècie, ja que el creixement va ser molt menor, degut principalment a la menor digestibilitat dels aminoàcids essencials, així com de l'energia, a més amb aquest pinso va haver-hi una major mortalitat. Amb la substitució del 66% es va obtindre un bon resultat de creixement, eficiència nutritiva i una alta supervivència. A partir dels resultats obtinguts en la primera prova de fonts proteiques es va iniciar un segon experiment amb peixos de 530 g (els peixos van ser alimentats amb els mateixos pinsos durant tot el període de creixement) i va finalitzar després de 84 dies amb una grandària de 850 g de pes mitjà. Es van assajar els tres pinsos de la prova anterior que millors resultats havien proporcionat (0%, 33%, 66% se substitució de farina de peix), amb l'objectiu d'estudiar l'efecte d'aquests mateixos pinsos en la qualitat de la carn (perfil d'àcids greixos, metalls pesats, anàlisi sensorial i organolèptic) en peixos aconseguint una talla comercial. Al final de l'experiment, es va observar una reducció en la major part dels àcids greixos a mesura que augmentava la substitució. En quant al nivell de metalls pesats en el múscul, aquests no van excedir en cap cas els valors recomanats per la UE. Alguns dels paràmetres fisicoquímics del filet sí que es van veure afectats, però no es va reflectir en l'anàlisi organolèptic, on els tastadors no van ser capaços d'apreciar diferències entre dietes, excepte en el color. En el següent experiment es va estudiar l'efecte de la substitució de l'oli de peix per una mescla d'olis vegetals utilitzant una mescla d'oli de palma i oli de llinosa en proporció 4:1). L’experiment es va iniciar amb peixos de 39 g i es va finalitzar amb 390 g de pes mitjà després de 154 dies d'experiment. Es van assajar tres nivells de substitució (0%, 50% i 100% de l'oli de peix). Es va observar que la mescla d’olis vegetals pot ser utilitzada per a substituir completament l’oli de peix en juvenils de Seriola dumerili no va afectar el creixement ni la utilització de l’aliment. Així mateix, el perfil d’àcids greixos essencials en la dieta, va cobrir les necessitats dels juvenils de la seriola sense afectar la salut dels peixos ni a les característiques nutricionals del peix. Dels resultats de la present tesi, es confirma que, en períodes llargs d’alimentació la substitució de farina de peix per la mescla de fonts proteiques alternatives assajada en pinsos, no afecta negativament al creixement de la seriola i a paràmetres de qualitat com el perfil d'àcids greixos del filet, quan aquestes substitucions són menors del 66%. Quant a la substitució lipídica, la substitució completa d'oli de peix per olis vegetals és possible en juvenils de S. dumerili sense afectar el creixement, rendiment, utilització de l’aliment i salut dels peixos, la qual cosa haurà de tindre’s en compte en futures formulacions de pinsos específics per a aquesta espècie. / Monge Ortiz, R. (2020). Efecto de la sustitución de la harina y el aceite de pescado por fuentes vegetales y animales en la alimentación de la seriola (Seriola dumerili. Risso, 1810) [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/153798 / TESIS / Compendio
319

Síntese, caracterização, estudo espectroscópico e termoanalítico de complexos de picratos de terras raras (III) e aminoácidos / Synthesis, characterization, Thermal analysis and spectroscopic study of complexes of rare earth picrates (III) and amino acids

Martins, Tereza da Silva 25 November 2004 (has links)
O estudo envolvendo a interação entre picratos de terras raras (III) hidratados e aminoácidos é reportado no presente trabalho. Este estudo consiste na preparação dos compostos de adição entre esses sais e os aminoácidos Larginina (Arg), L-lisina (Lys) e L-Ieucina (Leu), bem como a caracterização dos mesmos utilizando várias técnicas físico-químicas e analíticas. Os compostos foram preparados na relação molar 1:2 entre os respectivos sais hidratados e os ligantes (Arg, Lys e Leu) utilizando rotas de sínteses específicas para cada um desses aminoácidos. Os compostos obtidos são sólidos pouco cristalinos e higroscópicos. Os compostos com Arg e Lys são aparentemente, parcialmente solúveis em água e insolúveis em etanol, metanol, acetonitrila e nitrometano. Os compostos com Leu são aparentemente, solúveis em água, acetona, etanol, metanol, nitrometano, parcialmente solúveis em acetonitrila e comportam-se como não-eletrólitos em soluções de acetona e nitrometano. As fórmulas gerais dos compostos foram propostas tomando-se como base os teores de terras raras obtidos por análise complexométrica com EDTA e termogravimetria, dos teores de água também obtidos por termogravimetria, além dos teores de C, N e H obtidos por análise elementar. Através da combinação desses resultados foi possível sugerir as seguintes fórmulas gerais: TR(pic)32AA.2H2O e TR(pic)32Leu.5H2O (TR = La - Lu e Y, pic = picrato, AA = Arg e Lys). Em todos os compostos, os aminoácidos estão coordenados aos íons terras raras através do átomo de nitrogênio do grupo amino do carbono &#945; e os picratos, pelos menos em parte, estão coordenados de forma bidentada, através do átomo de oxigênio do grupo fenólico e um átomo de oxigênio de um dos grupos orto-nitro, conforme evidenciado por espectros de absorção no infravermelho. Todos os compostos de lisina são isomorfos entre si. Os compostos TR(pic)3.2Arg.2H2O (TR = La - Nd e Gd - Lu) formam uma série isomorfa, porém os compostos TR(pic)32Arg.2H2O (TR = Sm, Eu e Y) não pertencem a série citada e também não são isomorfos entre si. Os compostos de leucina formam três séries isomorfas. A primeira série corresponde aos compostos dos elementos La - Nd, a segunda Tb e Gd e a terceira Ho - Lu e Y. Os compostos de Sm, Eu e Dy não pertencem as séries citadas e também não são isomorfos entre si. Através dos parâmetros obtidos dos espectros de absorção na região do visível dos compostos de neodímio, foi verificado que as ligações metais-ligantes são de baixo caráter covalente. Os compostos de európio apresentam luminescência à temperatura ambiente e 77 K, já os compostos com térbio não mostram luminescência devido a seu estado emissor estar acima do estado tripleto do ligante, sendo este determinado utilizando o espectro de fosforescência do picrato, no complexo de gadolínio. As características espectrais e o comportamento biexponencial dos compostos de európio mostram que existe a presença de mais de um ambiente químico ao redor do íon Eu3+, ou seja, os compostos podem formar estruturas poliméricas. A estabilidade e o comportamento térmico dos compostos foram estudados por meio das técnicas de termogravimetrialtermogravimetria derivada (TG/DTG) e calorimetria exploratória diferencial (DSC). A estabilidade térmica dos compostos dentro de cada série é semelhante e comparando os compostos com os três aminoácidos, verifica-se que os compostos com o aminoácido Lys são os mais estáveis e os com Arg os menos estáveis. A decomposição térmica dos compostos com os três aminoácidos é distinta, porém dentro de cada série o processo ocorre de forma similar. Através das curvas termogravimétricas, além de informações quanto à estabilidade e os processos de decomposição térmica, foi possível também determinar a quantidade de moléculas de água, bem como as percentagens dos íons terras raras. / A study involving the interaction of rare-earth (III) hydrated picrates and amino acids is reported in this work. The addition compounds with L-arginine (Arg), L-Iysine (Lys) and L-Ieucine (Leu) were prepared and characterized by severaI common techniques. The compounds were prepared in the molar ratio 1:2 (hydrated salts: ligands, Arg, Lys and Leu) using specific synthetic routes for each amino acid. The Arg and Lys complexes are partially soluble in water and insoluble in ethanol, methanol,acetonitrile and nitromethane. The Leu complexes are soluble in water, acetone, ethanol, methanol and nitromethane; they are partially soluble in acetonitrile and they are non-electrolytes in acetone and nitromethane. The general formulae for the complexes, determined by EOTA titrations, elemental analyses and thermogravimetry, are RE(pic) 3.2AA.2H2O and RE(pic) 3.2Leu.5H2) (RE =La-Lu and Y, pic =picrate, AA =Arg and Lys). In all compounds, the amino acids are bonded to RE(III) ions through the &#945;aminogroup nitrogen atom and picrates, at least partially, are coordinated as bidentate ligands, through the phenoxy oxygen and one o-nitrogroup oxygen atom, as evidenced by IR absorption spectra. The Arg and Lys complexes display only one isomorphous series, but the Leu compounds present three isomorphous series. Parameters obtained from visible absorption spectra of the Nd complexes indicate that ligand-metal bonds are weakly covalent. Eu complexes are luminescent, both at room temperature and at 77K. Tb complexes are not luminescent, since their upper emitting state is above the Iigand\'s triplet state. The position of this state was determined by the picrate phosphorescence spectra of the Gd compound. Spectral characteristics, as well as the biexponential decay of Eu luminescence suggest that there is more than one coordination environment around the Eu(III) ion and that these complexes have polymeric structures. The stability and thermal behavior of these compounds were studied by thermogravimetry (TG), derivative thermogravimetry (DTG) and differential scanning calorimetry (DSC). In the three series of complexes thermal stability is similar, but the Lys complexes are the most stable and the Arg complexes the least stable ones. Thermal decompositions differ, but in each series the decomposition is similar. From TG curves it was possible also to determine water contents and the RE percent compositions.
320

Efeito da suplementação de cisteína ou glutamina sobre o metabolismo dos aminoácidos sulfurados e glutationa de pacientes infectados pelo HIV nas condições de jejum e pós-sobrecarga de metionina / Effect cysteine supplementation or glutamine on the metabolism of sulfur amino acids and glutathione HIV-infected patients in fasting and post overload conditions methionine

Santos, Maria Dorotéia Borges dos 03 April 2007 (has links)
INTRODUÇÃO: Metionina (Met), cisteína (Cys), homocisteína (Hcy) e taurina (Tau) são os quatro aminoácidos sulfurados (AAS), mas apenas a Met e Cys são incorporadas em proteínas. Os três principais produtos doS AAS, glutationa, (GSH), Hcy e Tau influenciam, principalmente, as respostas inflamatória e imune. A Tau e GSH diminuem a inflamação, enquanto que a Hcy apresenta efeito oposto. Os pacientes HIV+ apresentam baixos níveis de GSH e outros nutrientes antioxidantes, mostrando relação direta entre Cys (e GSH) com células CD4+. Não se conhece o mecanismo pelo qual as mudanças na ingestão dos AAS influenciam este fenômeno. Paralelamente, as relações entre Hcy, doenças inflamatórias e alterações in vitro no comportamento das células imunes levantou ressalvas sobre a suplementação de dietas com AAS. OBJETIVOS : investigar as vias dos AAS em pacientes HIV+ nas condições de jejum e pós-sobrecarga de Met frente à dieta habitual (OH) isolada ou acompanhada da suplementação de Cys (NAC) ou glutamina (Gln). MÉTODOS : 12 pacientes HIV+ (6 M e 6 F, de 25 a 36 anos), sob tratamento anti-retroviral pelo esquema tríplice, sem infecções secundárias e 20 controles saudáveis (10M e 10F, 23-28 anos) foram randomicamente distribuídos para suplementação com NAC (N-acetilcisteína, 1g/d) ou Gln (20 g/d) em estudo cruzado com 7 dias de dieta separados por uma semana de washout (Wo com DH). Amostras de sangue após jejum noturno de 10 a 12 horas foram coletadas antes (MO) e após (M1) cada regime dietético. A seguir, os indivíduos ingeriram metionina (100 mg/kg), com coletas de sangue após 2 e 4 horas para a determinação da área abaixo da curva (AAC). No MO, ambos os grupos foram avaliados quanto à antropometria (IMC, kg/m2), funções glomerular (uréia, creatinina) e hepatocelular (&#947;-GT), estados nutricional (albumina, cálcio, ácido fólico e vitamina 812) e antioxidante (ácido úrico, GSH, GSSG, Hcy), glicose, lipídios (triacilgliceróis e frações de colesterol) e AAS, serina (Ser), glicina (Gly), glutamato (Glu) e Gln. O grupo HIV também foi caracterizado pela carga viral e contagem de CD4+ e CD8+. As comparações estatísticas entre os grupos e entre as dietas mostraram homogeneidade para IMC, albumina, cálcio, vitamina 812, Hcy, HDL-colesterol, uréia e creatinina. Os pacientes apresentaram valores maiores de glicose, triacilgliceróis, &#947;-GT, LDL-colesterol e GSSG paralelalemente às menores concentrações de ácido úrico, GSH e todos os AAS, exceto Hcy. A sobrecarga de metionina igualou (pelos valores de delta) os grupos para Met, Hcy, Tau e Gln. As suplementações de NAC e Gln levaram o grupo HIV+ a concentrações maiores de GSH (NAC > Gln), atuando diferentemente em seus precursores: G/y (Gln > NAC) e Cys (NAC > Gln) e resultando em consumo similar de Ser e produção de Tau. Ambas as dietas reduziram GSSG/GSH (NAC > Gln) e apenas NAC aumentou (6 x) a Hcy. Esta última foi piorada pela sobrecarga de Mel. Assim, HIV+ resulta em deficiências múltiplas de vitaminas e aminoácidos levando a menores níveis de GSH e GSSG/GSH mais elevada. Os principais problemas de menor formação de Cys e menor incorporação de Cys em GSH foram resolvidos dando-se Met, NAC e Gln aos pacientes, ainda permanecendo a desvantagem do aumento da Hcy com Met ou suplementação de NAC. / BACKGROUNO: Methionine (Met), cysteine (Cys), homocysteine (Hcy), and, taurine (Tau) are the 4 sulfur-containing amino acids (SAA), but only Met and Cys are incorporated into proteins. The 3 major products of SAA, glutathione (GSH), Hcy and Tau influence, mainly, inflammatory and of immune responses. Tau and GSH ameliorate inflammation whereas Hcy has the opposite effect. HIV+ patients present low levelis of GSH and other antioxidants nutrients, showing a direct relationship between Cys (and GSH) with CD4+/ cells. How changes in SAA intake influence this phenomenon is unknown and the relationships among Hcy, inflammatory diseases, and in vitro alterations in immune cell behavior create a cautionary note about supplementation of diets with SAA. OBJECTIVE: To investigate SAA pathways in HIV+ patients on fast and Met-overload (Met-DL) states after taken diet habitual without (HD) or with supplements of Cys (NAC) or glutamine (Gln). METHOOS: 12 HIV+ (6M and 6F, 25-36 yrs old) patients under HAART without secondary infections and 20 healthy (10M and 10F, 23-28 yrs old) controls were randomly assigned to either NAC (N-acetylcysteine, 1g/d) or Gln (20g/d) diets, in a 7-day diet crossover design, separated by a 7-day washout (with HD) period. Blood samples were drawn after overnight fast before (MO) and after each dietary treatments (M1) for the resting measurements. Immediately after blood sampling ali subjects started the Met-DL by ingesting at once 100 mg Met/kg BW and having the blood draw after 2 and 4 hours for the area under the curve (AUC) determination. At MO both groups were assessed for anthropometry (BMI, kg/m2), glomerular (plasma urea and creatinina) and hepatocellular (plasma &#947;GT activity) funetions, nutritional (albumin, calcium, folic acid and vitamin B12) and antioxidant (uric acid, GSH, GSSG, Hey) states, glucose, lipids (triglycerides and cholesterol fractions) and SAA, serine (Ser), glyeine (Gly), glutamate (Glu) and Gln. The HIV+ group was characterized also by viral load, CD4+ and CD8+ counts. The statistical comparisons between groups and among diets showed group homogeneity for 8MI, albumin, calcium, vitamin B12, Hey, HDL-cholesterol, urea and creatinine. The patients presented higher values of glucose, triglycerides, &#947;-GT, LDL-cholesterol, and GSSG along with lower concentrations of uric acid, GSH and all but Hcy amino acids. The Met-OL equalized (&#916; values) the groups for Met, Hcy, Tau and Gln. NAC and Gln diets led the HIV+ group to a higher concentrations of GSH (NAC > Gln) by acting differently on its precursors: Gly (Gln > NAC) and Cys (NAC > Gln), resulting similar consumption of Ser and production of Tau. Both diets reduced GSSG/GSH (NAC > Gln) and only NAC increased (6 x) Hey. The later was worsened by Met-OL. Thus HIV+ results in multiple deficiencies of vitamins and amino acids leading to lower levels of GSH and higher GSSG/GSH ration. The main problems of lower formation of Cys and low ineorporation of Cys and Gly into GSH were greatly solved by giving Met, NAC and Gln to the patients, hence remaining the drawback of increasing Hcy with Met or NAC supplements.

Page generated in 0.1586 seconds