• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 73
  • 4
  • 4
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 85
  • 64
  • 45
  • 27
  • 27
  • 23
  • 22
  • 22
  • 17
  • 17
  • 16
  • 16
  • 14
  • 13
  • 12
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
21

Análise digital da imunoexpressão compartimental de ciclina D1 em estádios III e IV de carcinoma epidermóide de laringe / Digital analysis of cyclin D1 immunoexpression in subcellular compartments in squamous cell carcinoma of the larynx

Magalhães, Lucio André Noleto 07 October 2008 (has links)
Introdução: A ciclina D1 constitui um importante regulador do ciclo celular e pode funcionar como co-regulador de transcrição. A superexpressão da ciclina D1 tem sido associada ao desenvolvimento e progressão do câncer. A degradação irregular da ciclina D1 pode ser responsável pelos seus níveis elevados em algumas neoplasias malignas. A ciclina D1, além disso, modula indiretamente a estrutura da cromatina e transcrição de genes envolvidos na proliferação e diferenciação. Mutações, amplificação e superexpressão da ciclina D1, que alteram a progressão do ciclo celular, são observadas frequentemente em várias apresentações de neoplasias malignas, incluindo o carcinoma epidermóide de laringe, e as elucidações inferidas destas observações podem trazer melhor entendimento à oncogênese. Objetivo: O objetivo deste estudo foi comparar a expressão imunoistoquímica de ciclina D1 e a ocorrência de metástase linfática em estádios III e IV de carcinoma epidermóide de laringe. Métodos: Estudo retrospectivo, coorte longitudinal, por avaliação imunoistoquímica e quantificação digital da imunoexpressão nuclear e citoplasmática de ciclina D1 em espécimes de tumor preservados em parafina oriundos de pacientes consecutivos submetidos à cirurgia oncológica radical, entre 1999 e 2004. A sobrevida global dos pacientes foi avaliada, bem como a idade, sexo, tabagismo, estado de comprometimento linfático, grau de diferenciação e estadiamento (pTNM). A análise estatística teve como significância valores de p< 0.05. A curva de sobrevida foi elaborada utilizando o método de Kaplan-Meier. Resultados: Houve imunomarcação citoplasmática em 566 (1,2%) células, imunomarcação nuclear em 13788 (29,6%) células, a relação do IPc e IPn foi de 0,007 (0,7%), ausência de imunomarcação celular foi observada em 32210 (69,1%) células, perfazendo um total de 46554 (100%) células investigadas. Entre os 28 (59,5%) casos que não apresentaram metástase linfática, o IPn foi de 26,8 (9,7 - 46,9) e o IPc foi de 0,1 (0 0,3); naqueles 19 (40,4%) em que foi observada metástase linfática, o IPn foi de 26,7 (16,7 39,0) e o IPc foi de 0,3 (0 - 1,0). Conclusões: Não houve associação estatisticamente significante entre expressão nuclear e citoplasmática de ciclina D1, em carcinoma epidermóide primário de laringe, e ocorrência de metástase linfática cervical, graus de diferenciação histológica, bem como recidiva loco-regional e metástase hematogênica. O presente estudo não subsidia a superexpressão de ciclina D1 como fator limitante de sobrevida global / Background: Cyclin D1 is an important regulator of cell cycle progression and can function as a transcriptional co-regulator. The overexpression of cyclin D1 has been linked to the development and progression of cancer. Abnormal cyclin D1 degradation appears to be responsible for the increased levels of cyclin D1 in several cancers. Recent findings have identified novel mechanisms involved in the regulation of cyclin D1 stability. Cyclin D1 belongs to the family of cyclin proteins which function as the regulatory subunits of cyclin/cyclin dependent kinase (Cdk) holoenzymes that regulate entry into and progression through the cell cycle. Cyclin D1 expression is induced upon stimulation by growth factors (e.g. EGF, IGF-I/II), aminoacids, hormones, and oncogenes such as Ras, Src, ErbB2, and SV40 T antigen. Cdk4 and Cdk6 can partner with cyclin D1 in early to mid-G1 phase to phosphorylate and inactivate the cell cycle inhibitory function of the retinoblastoma protein (pRB) in cooperation with cyclin E/Cdk2. Cyclin D1 is also known to modulate local chromatin structure and transcription of genes involved in proliferation and differentiation through CDK-independent association with histone acetylases (e.g. CBP, P/CAF) and deacetylases. Mutations, amplification or overexpression of cyclin D1, which alters cell cycle progression, are observed frequently in a variety of tumors, including laryngeal squamous cell carcinoma, and may contribute to oncogenesis. Methods: This was a retrospective study by immunohistochemical determination of cyclin D1 in fixated and paraffin-embedded tumour especimens from 47 consecutive patients with squamous cell carcinoma in larynx treated by curative oncological surgery from 1999 to 2004. Survival of patients was related to age, gender, nodal status and stage at termination of treatment. Significant differences were considered for p<0.05. Results: Cytoplasmic immunostain was observed in 566 (1,2%) cell, nuclear immunostain in 13788 (29,6%) cell, relationship between PIc and PIn was 0,007 (0,7%), absent cell immunostain was observed in 32210 (69,1%), and total 46554 (100%). Among 28 (59,5%) cases with no lymph node metastasis, PIn was 26,8 (9,7 - 46,9) and PIc was 0,1 (0 0,3); those 19 (40,4%) with lymph node metastasis, had a PIn of 26,7 (16,7 39,0) and PIc of 0,3 (0 -1,0). Conclusions: According to these results, it has been concluded that cyclin D1 showed nuclear and cytoplasmic expression in larynx squamous cell carcinoma; however, tumor cyclin D1 expression was not significantly associated with lymph node metastasis when quantified by quantitative or semiquantitative methods. Besides, cyclin D1 expression showed no influence in overall survival
22

La HDAC3 regula l’estabilitat de la ciclina A

Vidal Laliena, Miriam 27 April 2012 (has links)
El cicle cel•lular consta d’una sèrie de fases que donen lloc a dues cèl•lules filles genèticament idèntiques. Les diferents fases del cicle cel•lular (G1, S, G2, la mitosi i la citocinesi) són regulades per diferents complexes CDKs/ciclines. Aquests complexes estan formats per una subunitat catalítica, CDK i una subunitat reguladora, la ciclina. Els complexes CDK4-6/ciclina D regulen la transició G1/S, els complexes CDK2/ciclina A-E regulen la fase S i els complexes CDK1/ciclina A-B regulen la fase M. En aquesta tesi s’ha estudiat la regulació d’una d’aquestes ciclines, la ciclina A. Aquesta proteïna realitza funcions durant la fase S i la fase G2/M del cicle cel•lular, com per exemple, la seva implicació en l’inici i progressió de la replicació del DNA, evitar la re-replicació, regular la formació dels centrosomes, la condensació dels cromosomes i el trencament de l’embolcall nuclear. També, però s’han descrit funcions independents de CDKs, com per exemple la regulació de la invasió cel•lular a través de la via de senyalització de RhoA. La inhibició de la ciclina A provoca un retard en la metafase i anafase, causant un retard en la separació de les cromàtides germanes. En canvi, la sobreexpressió de la ciclina A provoca un avançament en la fase S. De la mateixa manera, s’han trobat nivells elevats de la ciclina A en certs tumors de mama, colon, pròstata,… A més, l’obtenció de ratolins knockout de ciclina A causa letalitat embrionària. En resum l’alteració de l’expressió de la ciclina A causa un desajustament durant el cicle cel•lular. Així doncs, els mecanismes que controlen la regulació de la ciclina A són importants pell bon funcionament de la proteïna a cada fase del cicle cel•lular. La ciclina A es degrada durant la prometafase. La causa de la seva degradació és l’acetilació per l’acetilasa P/CAF a quatre residus de lisina, els quals causen la seva ubiquitinització i posterior degradació per la via del proteasoma. El balanç acetilació/deacetilació està controlat per l’acció oposada d’acetilases i deacetilases. L’actual treball ha demostrat que la ciclina A interacciona amb la HDAC3, un proteïna que pertany a la classe I de la família de les HDACs clàssiques. Hem comprovat la interacció directa de la ciclina A i la HDAC3 a través del domini N-terminal de la ciclina A, el qual és important per a la degradació de la ciclina A. A més, aquestes proteïnes interaccionen durant les fases G1/S i G2/M. La sobreexpressió de la HDAC3 causa una disminució de l’acetilació de la ciclina A, així com la deleció de la HDAC3, provoca un increment en el seu estat d’acetilació, i per tant, una disminució de la vida mitra de la ciclina A. Finalment, hem comprovat que la HDAC3, a la vegada, també es degrada durant la mitosi, i estudis inicials en indiquen que possiblement la fosforilació de la HDAC3 regularia la seva estabilitat.
23

Caracterización genética y molecular del linfoma de células del manto y sus implicaciones clínicas

Royo Moreno, Cristina 15 January 2013 (has links)
Los resultados de esta tesis doctoral han permitido profundizar en el reconocimiento y clasificación del linfoma de células del manto (MCL), basándonos en dos subtipos poco habituales. Por un lado, hemos estudiado las muestras de los pacientes de MCL que no presentan la traslocación principal t(11;14), característica que ha sido objeto de discusión al pensar que el diagnóstico de MCL podía no ser el correcto. Por otro lado, hemos estudiado los MCL con presentación clínica indolente, larga supervivencia, y que no requieren tratamiento durante largos períodos de tiempo, particularidad llamativa en los pacientes de MCL. En las dos primeras publicaciones de esta tesis hemos profundizado en el estudio de los MCL ciclina D1 negativos. Hemos demostrado que el factor de transcripción SOX11, además de sobreexpresarse en MCL ciclina D1 positivos, es un biomarcador útil para identificar los MCL ciclina D1 negativos. Además, caracterizamos genéticamente estos casos y mostramos que el 55% presenta traslocaciones de la CCND2 predominantemente con cadenas ligeras de los genes de las inmunoglobulinas. El perfil de alteraciones genómicas estudiado con arrays de alta densidad ha demostrado que las alteraciones genéticas secundarias entre los MCL ciclina D1 negativos y positivos son muy similares. Los casos de MCL ciclina D1 negativos tienen características clínicas y patológicas similares a los ciclina D1 positivos. Las translocaciones de CCND2 junto con la expresión de SOX11 son herramientas de diagnóstico muy útiles en la identificación de los MCL ciclina D1 negativos para que éstos puedan beneficiarse de los mismos protocolos terapéuticos usados en los MCL convencionales. En el tercer trabajo de esta tesis, nos hemos centrado en el reconocimiento del grupo de pacientes de MCL que no necesita tratamiento durante largos periodos de tiempo, idea que está modificando la manera de entender el MCL, ya que en general está considerado un linfoma agresivo que requiere un tratamiento inmediato. En este trabajo nos basamos en el estudio de Fernandez et al.1 en que se comparó un grupo de pacientes de MCL con comportamiento clínico indolente con un grupo de pacientes con MCL convencional (agresivo). Ambos grupos de muestras tenían un perfil de expresión global similar, sugiriendo que pertenecen a la misma enfermedad, pero también diferían en la expresión de una pequeña firma de 13 genes que estaba altamente expresada en los casos convencionales de MCL pero era negativa en los tumores de los pacientes con comportamiento indolente. Por lo que en el presente estudio, diseñamos y validamos un ensayo de PCR cuantitativa, seleccionando tres genes de la firma de perfil de expresión génica: SOX11, HDGFRP3 y DBN1 que permiten clasificar los casos en uno de estos dos grupos. El subgrupo con baja expresión de los tres genes incluye principalmente los pacientes con clínica indolente, afectación no-ganglionar, genes de las inmunoglobulinas hipermutados, y una supervivencia significativamente superior en comparación a los casos con expresión alta. Además, los MCL leucémicos sin afectación ganglionar y con alta expresión de los tres genes tienen una supervivencia significativamente inferior y un comportamiento clínico más agresivo que los pacientes con firma de expresión baja sin afectación ganglionar. En cuanto a las alteraciones genéticas, tanto los MCL con alta o baja expresión de los tres genes tenían una supervivencia significativamente inferior si presentan alteraciones en 17p. Por tanto, concluimos que la evaluación de la firma de los tres genes junto con el estudio de 17p/TP53 en muestras leucémicas puede ayudar a identificar un subgrupo particular de MCL y determinar la evolución clínica de estos los pacientes. Por tanto, estos estudios pueden proporcionar una evaluación más precisa del MCL y una ayuda en la decisión de tratamiento más adecuado para cada paciente. / In the first publication of this thesis we have studied the cyclin D1-negative mantle cell lymphomas (MCL). These cases are not well characterized due to the difficulties in their recognition. Overexpression of the transcription factor SOX11 has been observed in conventional MCL. In this study we demonstrated that SOX11 was highly expressed in cyclin D1-negative MCL, thus SOX11 expression is a highly specific marker for both cyclin D1-positive and negative MCL. In the second study we investigated 40 cyclin D1-negative MCL. Chromosomal rearrangements of CCND2 were detected in 55% of the cases and frequently with light chain immunoglobulin (IG) genes as partners. The genomic profile of the cyclin D1-negative cases analyzed by high resolution arrays were similar to the cyclin D1-positive MCL. This characterization of a large series of cyclin D1-negative MCL indicates that these tumors are clinically and biologically similar to the cyclin D1-positive MCL and provides a basis for the proper identification and clinical management of these patients. In the third publication, we studied the clinical and biological features of mantle cell lymphoma with a more indolent disease and long survival. The expression of 3 genes (SOX11, HDGFRP3, DBN1) selected from a gene expression signature distinguishing conventional an indolent MCL was studied in 68 leukemic MCL by quantitative PCR. An unsupervised analysis segregated two groups of MCL based on the expression levels of these genes. The tumors with low expression presented mainly with a non-nodal disease, had more frequently mutated IG, fewer genomic alterations, remained untreated more frequently and longer time, and had a better outcome than the tumors with high expression. The presence of 17p/TP53 alterations had an adverse effect on the outcome of both subgroups of MCL. The detection of the 3-gene signature may help to identify this particular subtype of MCL.
24

Transloquina, una proteïna associada a microtúbuls, regula la localització de la ciclina D1 en cèl·lules quiescents

Ruiz Miró, Maria 02 February 2010 (has links)
El cicle cellular és el conjunt d'esdeveniments ordenats que permeten a la cèllula donar lloc a dues cèllules filles genèticament idèntiques. Diversos senyals externs i interns regulen aquest procés per a que la cèllula proliferi només en les condicions apropiades. Un punt de control important pel que fa a la coordinació de la proliferació amb el creixement cellular es troba en la fase G1 (punt de restricció), on la cèllula comprova que ha adquirit la massa i la maquinària necessària per la replicació del DNA. Les ciclines D són molècules que juguen un paper clau en la regulació de la fase G1. Les cèllules de mamífer contenen gens que codifiquen per 3 ciclines de tipus D altament homòlogues (D1, D2, D3), que s'expressen de manera específica de teixit i s'associen a Cdk4 o Cdk6 per formar una proteïna quinasa activa. D'aquestes tres ciclines la ciclina D1 és la més estudiada ja que es troba freqüentment superexpressada en molts càncers humans. L'expressió de ciclina D1 i la seva unió a Cdk4 representa un dels esdeveniments més importants, regulats per senyals mitogènics, necessaris per la progressió del cicle cellular a través del punt de restricció. Les cèllules inhibeixen l'entrada en cicle en la fase G1 principalment per dos mecanismes diferents: la disminució de l'expressió de ciclines D i l'augment de les proteïnes KIP que inhibeixen l'activitat residual del complex Cdk4/6ciclina D. Tot i discrepàncies d'origen metodològic, diferents estudis han observat l'acumulació de la ciclina D1 en el citoplasma de cèllules quiescents o diferenciades, suggerint l'existència d'altres mecanismes que podrien regular l'activitat dels complexes Cdk4ciclina D1 a nivell de la seva distribució nucleocitoplasmàtica. D'altra banda, en el nostre laboratori s'havia desvetllat un mecanisme de retenció citoplasmàtica de Cln3, l'homòleg funcional de ciclina D1 en llevat de gemmació, que regula l'entrada en cicle i juga un paper molt important en la coordinació entre creixement i proliferació. Aquests antecedents ens van conduir a plantejar com a hipòtesi de treball d'aquesta tesi doctoral l'existència d'un mecanisme de control de la localització de la ciclina D1 entre el nucli i el citoplasma, que podria tenir un paper especialment rellevant en situacions d'aturada de la proliferació cellular. En aquest treball hem demostrat que la ciclina D1 es localitza en el citoplasma de fibroblasts embrionaris de ratolí quiescents, i que això succeeix per un mecanisme independent de l'export mediat per Crm1. De la cerca d'interactors de ciclina D1 per dihíbrid i copurificació hem identificat la transloquina, una proteïna que havia estat descrita com a important en el procés d'import nuclear de FGF2. En observar durant el nostre treball que FGF2 és un potent estimulador de l'acumulació nuclear de ciclina D1, varem decidir analitzar en detall les seves implicacions funcionals. La superexpressió de transloquina inhibeix l'acumulació nuclear de ciclina D1 en cèllules proliferant. En canvi, la inhibició de l'expressió de transloquina causa l'efecte oposat, és a dir, indueix l'acumulació nuclear de ciclina D1 i la fosforilació de RB per Cdk4 en cèllules sotmeses a condicions de quiescència. En resum, en aquest treball de tesi doctoral hem desvetllat i descrit un mecanisme de retenció citoplasmàtica de la ciclina D1 en fibroblasts embrionaris de ratolí, on la transloquina hi juga un paper important per a mantenir l'estat de quiescència cellular. La transloquina i Cdk4 s'uneixen i competeixen pel mateix domini de ciclina D1 i, donat que cal la formació prèvia del complex Cdk4ciclina D1 per al seu import nuclear, aquest fet permet establir una base molecular senzilla pel propi mecanisme de retenció citoplasmàtica. / El ciclo celular es el conjunto de sucesos ordenados que permiten a la célula originar dos células hijas genéticamente idénticas. Distintas señales internas y externas regulan este proceso para que las células proliferen sólo en las condiciones más apropiadas. Uno de los puntos de control importantes, donde se coordina la proliferación con el crecimiento celular se encuentra en la fase G1 (punto de restricción). En este punto la célula comprueba que ha adquirido la masa y la maquinaria necesaria para la replicación del DNA. Las ciclinas D son moléculas que tienen un papel clave en la regulación de la fase G1. Las células de mamífero contienen genes que codifican para tres ciclina tipo D altamente homólogas (D1, D2, D3), que se expresan de forma específica de tejido y se asocian a Cdk4 o Cdk6 para formar una proteína quinasa activa. Entre las tres ciclinas, la ciclina D1 es la más estudiada, ya que se encuentra sobrexpresada en muchos cánceres humanos. La expresión de ciclina D1 y su unión con Cdk4 representa uno de los acontecimientos más importantes, regulados por señales mitogénicas, necesarios para la progresión del ciclo celular a través del punto de restricción. Las células inhiben la entrada en ciclo en la fase G1 principalmente por dos mecanismos distintos: la disminución de la expresión de ciclinas D y el aumento de las proteínas KIP que inhiben la actividad residual del complejo Cdk4/6ciclina D. A pesar de alguna inconsistencia de origen metodológico, distintos estudios han observado la acumulación de la ciclina D1 en el citoplasma de células quiescentes o diferenciadas, sugiriendo la existencia de otros mecanismos que podrían regular la actividad de los complejos Cdk4ciclina D1 a nivel de su localización núcleocitoplasmática. Por otro lado, en nuestro laboratorio se había descrito un mecanismo de retención citoplasmática de Cln3, el homólogo funcional de ciclina D1 en levadura de gemación, que regula la entrada en ciclo y juega un papel muy importante en la coordinación entre crecimiento y proliferación. Estos antecedentes nos llevaron a plantear, como hipótesis de trabajo de esta tesis doctoral, la existencia de un mecanismo de control de localización de ciclina D1 entre el núcleo y el citoplasma, que podría tener un papel relevante en situaciones de detención de la proliferación celular. En este trabajo hemos demostrado que la ciclina D1 se localiza en el citoplasma de fibroblastos embrionarios de ratón quiescentes, y que además sucede por un mecanismo independiente del exporte por Crm1. De la búsqueda de interactores de ciclina D1 por dihíbrido y copurificación hemos identificado la transloquina, una proteína cuya implicación ya se había descrito en el proceso de importe nuclear de FGF2. Además, durante nuestro trabajo observamos que FGF2 es un potente estimulador de la acumulación nuclear de ciclina D1. La sobreexpresión de transloquina inhibe la acumulación nuclear de ciclina D1 en células proliferando. En cambio, la inhibición de la expresión de transloquina causa un efecto opuesto, induce la acumulación nuclear de ciclina D1 y la fosforilación de RB por Cdk4 en células sometidas a condiciones de quiescencia. En resumen, en este trabajo de tesis doctoral hemos identificado un mecanismo de retención citoplasmática de la ciclina D1 en fibroblastos embrionarios de ratón, donde la transloquina juega un papel importante para mantener el estado de quiescencia celular. La transloquina y Cdk4 se unen y compiten por el mismo dominio de ciclina D1, y puesto que la formación del complejo Cdk4ciclina D1 es un requisito previo para el importe nuclear, este hecho permite establecer una base molecular sencilla para el propio mecanismo de retención citoplasmática. / The cell cycle is the series of events by which the cell duplicates its contents and divides into two daughter cells identical genetically. This process is regulated by different external and internal signals allowing the cell to proliferate under suitable conditions. Higher eukaryotes control proliferation and growth in late G1 at the restriction point, where they ensure that enough appropriate nutrients and extracellular mitogens are present to enter a new cell cycle and initiate DNA replication. Dtype cyclins are a key target in the regulation of G1 phase. Mammalian cells contain genes encoding three highly homologous Dtype cyclins (D1, D2, D3) that associate in a tissue specific manner with either Cdk4 or Cdk6 to form an active protein kinase. Among them, cyclin D1 is the most studied because its overexpression is frequently present in human tumors. Mitogendriven upregulation of cyclin D1 levels and assembly into active complexes with Cdk4/6 are key events for exit from quiescence and G1 progression in mammalian cells. Quiescent cells are thought to inhibit cell cycle entry mainly by two different mechanisms: downregulation of Dtype cyclin expression and upregulation of KIP proteins to inhibit residual Cdk4/6cyclin D activity. However, cytoplasmic accumulation of cyclin D1 in quiescent or differentiated cells has been observed in different instances, suggesting the existence of other mechanisms to control the nucleocytoplasmic distribution of cyclin D1 as a function of growth signals. On the other hand, we have previously characterized a cytoplasmic retention device that sequesters Cln3, the functional homologue of Dtype cyclins in budding yeast, to regulate G1 progression and cell size homeostasis. Thus, as the initial hypothesis of this doctoral thesis, we asked whether mammalian cells control the nucleocytoplasmic distribution of cyclin D1 as a function of growth signals. In this doctoral thesis we show that cyclin D1 is localized in the cytoplasm in quiescent mouse fibroblasts by a mechanism that does not involve the Crm1 exportin. We have screened for cyclin D1 interactors by twohybrid and coimmunopurification strategies and we have identified translokin, a protein that interacts with FGF2 and facilitates its nuclear import. We have also observed that FGF2 treatment of quiescent cells causes nuclear accumulation of cyclin D1. Overexpression of translokin prevents proper cyclin D1 accumulation in the nucleus of proliferating cells. On the other hand, downregulation of translokin levels results in nuclear accumulation of cyclin D1 and causes Cdk4dependent phosphorylation of RB in quiescent cells. In summary, in the present doctoral thesis we show that cyclin D1 is also subject to an analogous but different cytoplasmic retention mechanism in quiescent mouse fibroblasts. We have identified translokin as an interactor of cyclin D1 that plays an essential role to inhibit its accumulation in the nucleus under quiescence conditions. As translokin interacts with cyclin D1 domains also needed for Cdk4 binding and subsequent nuclear import, we propose that translokin is an essential component of a cytoplasmic retention mechanism of cyclin D1 that prevents cell cycle entry during cellular quiescence.
25

Expressão da proteína P16 em melanomas cutâneos primários, com e sem metástase em linfonodo sentinela

Fauri, Jorge Antônio Caleffi January 2008 (has links)
Nas últimas décadas, é intensa a procura de uma explicação genética sobre a origem, crescimento e progressão do melanoma cutâneo. A tentativa de encontrar uma ligação direta entre as mutações gênicas e a origem da doença tem sido o objetivo dos pesquisadores dedicados ao estudo dessa neoplasia. Diversos métodos são utilizados na busca de uma avaliação prognóstica para a progressão do melanoma, citando-se, entre eles, a pesquisa do linfonodo sentinela, a imunoistoquímica, as técnicas moleculares e a técnica de microarray. A necessidade de estabelecer um método, com excelente sensibilidade e especificidade, tem levado os pesquisadores a buscarem melhores evidências. É importante para esses estudos a obtenção de dados confiáveis sobre as técnicas, progressão e sobrevida livre de doença. Por meio da imunoistoquímica, técnica relativamente simples e de baixo custo, a expressão da proteína p16 pode ser analisada e correlacionada com o prognóstico da doença. No melanoma cutâneo, a expressão da proteína diminui, à medida que aumenta sua agressividade, ou seja, é forte nos nevos e melanomas in situ, e fraca ou ausente nos melanomas metastáticos. Em alguns estudos, a comparação com outros marcadores é analisada. A finalidade deste estudo é fazer uma revisão da literatura internacional sobre o uso da proteína p16 como fator prognóstico para o melanoma, bem como avaliar a importância das alterações do gene p16INK4a, co-responsáveis pela gênese e evolução do melanoma.
26

Associação entre a variabilidade no gene CDKN1B e o risco de desenvolvimento de câncer de ovário /Giane Ferreira da Costa Silva ; orientador, Fábio R. Faucz

Silva, Giane Pereira da Costa January 2011 (has links)
Dissertação (mestrado) - Pontifícia Universidade Católica do Paraná, Curitiba, 2011 / Inclui bibliografias / No sistema reprodutor feminino há dois ovários localizados na região pélvica, laterais ao útero. Suas principais funções são: a liberação do ovócito secundário e a produção de hormônios progesterona e estrógeno, os quais desempenham papel importante no ci
27

Expressão da proteína P16 em melanomas cutâneos primários, com e sem metástase em linfonodo sentinela

Fauri, Jorge Antônio Caleffi January 2008 (has links)
Nas últimas décadas, é intensa a procura de uma explicação genética sobre a origem, crescimento e progressão do melanoma cutâneo. A tentativa de encontrar uma ligação direta entre as mutações gênicas e a origem da doença tem sido o objetivo dos pesquisadores dedicados ao estudo dessa neoplasia. Diversos métodos são utilizados na busca de uma avaliação prognóstica para a progressão do melanoma, citando-se, entre eles, a pesquisa do linfonodo sentinela, a imunoistoquímica, as técnicas moleculares e a técnica de microarray. A necessidade de estabelecer um método, com excelente sensibilidade e especificidade, tem levado os pesquisadores a buscarem melhores evidências. É importante para esses estudos a obtenção de dados confiáveis sobre as técnicas, progressão e sobrevida livre de doença. Por meio da imunoistoquímica, técnica relativamente simples e de baixo custo, a expressão da proteína p16 pode ser analisada e correlacionada com o prognóstico da doença. No melanoma cutâneo, a expressão da proteína diminui, à medida que aumenta sua agressividade, ou seja, é forte nos nevos e melanomas in situ, e fraca ou ausente nos melanomas metastáticos. Em alguns estudos, a comparação com outros marcadores é analisada. A finalidade deste estudo é fazer uma revisão da literatura internacional sobre o uso da proteína p16 como fator prognóstico para o melanoma, bem como avaliar a importância das alterações do gene p16INK4a, co-responsáveis pela gênese e evolução do melanoma.
28

O possível papel da proteína ROC1 na expressão da proteína ciclina D1 em melanomas cutâneos

Nai, Gisele Alborghetti [UNESP] 27 April 2009 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:33:24Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2009-04-27Bitstream added on 2014-06-13T20:44:51Z : No. of bitstreams: 1 nai_ga_dr_botfm.pdf: 3030402 bytes, checksum: 8e4cb8d3e8bdba62388efa31559314a0 (MD5) / Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado de São Paulo (FAPESP) / O aumento da expressão de ciclina D1, demonstrado em melanomas cutâneos, provavelmente está relacionado ao potencial invasivo do tumor. A diminuição da proteína ROC1, envolvida na degradação da ciclina D1, pode constituir uma alternativa para explicar o aumento desta proteína na ausência de superexpressão gênica. O objetivo deste estudo foi avaliar a relação da proteína ROC1 com a expressão de ciclina D1 em melanomas cutâneos. Foram estudados 62 casos de melanomas primários de pele e 58 nevos melanocíticos compostos. Realizou-se imuno-histoquímica com marcação para os anticorpos ciclina D1 e ROC1, e hibridação “in situ” fluorescente para avaliação da expressão do gene CCND1. Em 87,9% dos nevos melanocíticos, a expressão da proteína ROC1 foi evidenciada em mais de 50% das células, enquanto nos melanomas ocorreu em 45,2% dos casos (p=0,0014). A correlação entre a expressão da proteína ROC1 e da proteína ciclina D1 foi significativa e negativa em todos os casos estudados (p=0,0008985). Nos nevos melanocíticos, o aumento de expressão de ROC1 em relação à ciclina D1 ocorreu em 86,2% dos casos e nos melanomas em 45,2% (p<0,001). A relação ROC1/ciclina D1 não está associada à medida de Breslow (p=0,166), nem ao tipo histológico de melanoma (p=0,605). Entre os melanomas não amplificados, 50% daqueles que apresentaram expressão de ciclina D1 em mais de 50% das células mostraram expressão de proteína ROC1 em menos de 25% delas. A expressão da proteína ROC1 está correlacionada negativamente à expressão da proteína ciclina D1 nos melanomas, mostrando sua importância para degradação da ciclina D1 nestas neoplasias. / Complete abstract click electronic access below
29

A expressão da ciclina D1 nos bócios submetidos a tireoidectomias em Manaus

Freitas, Rodolfo Fagionato de 13 December 2012 (has links)
Made available in DSpace on 2015-04-20T12:31:17Z (GMT). No. of bitstreams: 1 rodolfo.pdf: 816515 bytes, checksum: e22fa8b8a75851c23c61ffb380635b34 (MD5) Previous issue date: 2012-12-13 / The goiters stand out among the hyperplastic thyroid pathologies by high prevalence in the Amazon region. Manaus, in recent decades, receives patients with goiter from the states of Pará to Acre in search of treatment of their pathologies. This work evaluated the immunoexpression of cyclin D1 in a qualitative way in surgical specimens with histopathologic diagnosis of goiter patients undergoing thyroidectomy in Manaus / AM. Forty-one selected patients with a histopathologic diagnosis of goiter, and from the paraffin blocks of histopathology, immunohistochemistry analysis submitted to the expression of cyclin D1. Data were analyzed according to the association between the expression of cyclin D1 and the diagnosis of goiter adopting the index of statistical significance (p <0.05) and the odds ratio (OR). Of the 41 patients, 36 (87.8%) were women, with a mean age of 48 years. Twenty (48.8%) patients were positive for the expression of cyclin D1 and the observed correlation between histopathology and the results were positive for cyclin D1 (Pearson correlation = 26.1%) for goiters. The chance of a female patient have resulted positive for cyclin D1 is 4.5 times higher than in male patients (OR = 4.5). But even if the absolute majority of cases positive for cyclin D1 is female, a statistical correlation was not significant for the genre - Fisher exact test (p-value = 0.16). Commonly regarded as a marker of cell differentiation in malignant thyroid lesions, where may perform a function the cell multiplication, this study showed that cyclin D1 may be present also in benign hyperplastic lesions, such as goiters on Amazon. / Os bócios destacam-se entre as patologias hiperplásicas tireoidianas pela elevada prevalência na região Amazônica. Manaus, nas últimas décadas, recebe pacientes portadores de bócio oriundos dos estados do Pará até o Acre em busca do tratamento de suas patologias. Este trabalho avaliou a imunoexpressão de ciclina D1 de forma qualitativa em peças cirúrgicas com o diagnóstico histopatológico de bócio de pacientes submetidos à tireoidectomia na cidade de Manaus/AM. Selecionados quarenta e um pacientes com diagnóstico histopatológico de bócio, e, a partir dos blocos de parafina da histopatologia, submetidos a análise imunohistoquímica da expressão da ciclina D1. Os dados foram analisados segundo a associação entre a expressão da ciclina D1 e o diagnóstico de bócio adotando-se o índice de significância estatística (p<0,05) e o odds ratio (OR). Dos 41 pacientes, 36 (87,8%) eram mulheres, com média de idade de 48 anos. Vinte (48,8%) pacientes apresentaram positividade para a expressão de ciclina D1 e a correlação observada entre o diagnóstico histopatológico e os resultados para ciclina D1 foi positiva (Correlação de Pearson = 26,1%) para bócios. A chance de um paciente feminino ter resultado positivo para ciclina D1 é 4,5 vezes maior do que em pacientes masculinos (OR = 4,5). Mas, mesmo que a maioria absoluta dos casos positivos para ciclina D1 seja do gênero feminino, a correlação estatística não se mostrou significante para o gênero - teste Exato de Fisher (p-valor = 0,16). Comumente considerada como marcador de diferenciação celular nas lesões tireoidianas malignas, onde pode exercer uma função de multiplicação celular, este estudo mostrou que a ciclina D1 pode estar presente, também, em lesões hiperplásicas benignas, como os bócios no Amazonas.
30

Análise digital da imunoexpressão compartimental de ciclina D1 em estádios III e IV de carcinoma epidermóide de laringe / Digital analysis of cyclin D1 immunoexpression in subcellular compartments in squamous cell carcinoma of the larynx

Lucio André Noleto Magalhães 07 October 2008 (has links)
Introdução: A ciclina D1 constitui um importante regulador do ciclo celular e pode funcionar como co-regulador de transcrição. A superexpressão da ciclina D1 tem sido associada ao desenvolvimento e progressão do câncer. A degradação irregular da ciclina D1 pode ser responsável pelos seus níveis elevados em algumas neoplasias malignas. A ciclina D1, além disso, modula indiretamente a estrutura da cromatina e transcrição de genes envolvidos na proliferação e diferenciação. Mutações, amplificação e superexpressão da ciclina D1, que alteram a progressão do ciclo celular, são observadas frequentemente em várias apresentações de neoplasias malignas, incluindo o carcinoma epidermóide de laringe, e as elucidações inferidas destas observações podem trazer melhor entendimento à oncogênese. Objetivo: O objetivo deste estudo foi comparar a expressão imunoistoquímica de ciclina D1 e a ocorrência de metástase linfática em estádios III e IV de carcinoma epidermóide de laringe. Métodos: Estudo retrospectivo, coorte longitudinal, por avaliação imunoistoquímica e quantificação digital da imunoexpressão nuclear e citoplasmática de ciclina D1 em espécimes de tumor preservados em parafina oriundos de pacientes consecutivos submetidos à cirurgia oncológica radical, entre 1999 e 2004. A sobrevida global dos pacientes foi avaliada, bem como a idade, sexo, tabagismo, estado de comprometimento linfático, grau de diferenciação e estadiamento (pTNM). A análise estatística teve como significância valores de p< 0.05. A curva de sobrevida foi elaborada utilizando o método de Kaplan-Meier. Resultados: Houve imunomarcação citoplasmática em 566 (1,2%) células, imunomarcação nuclear em 13788 (29,6%) células, a relação do IPc e IPn foi de 0,007 (0,7%), ausência de imunomarcação celular foi observada em 32210 (69,1%) células, perfazendo um total de 46554 (100%) células investigadas. Entre os 28 (59,5%) casos que não apresentaram metástase linfática, o IPn foi de 26,8 (9,7 - 46,9) e o IPc foi de 0,1 (0 0,3); naqueles 19 (40,4%) em que foi observada metástase linfática, o IPn foi de 26,7 (16,7 39,0) e o IPc foi de 0,3 (0 - 1,0). Conclusões: Não houve associação estatisticamente significante entre expressão nuclear e citoplasmática de ciclina D1, em carcinoma epidermóide primário de laringe, e ocorrência de metástase linfática cervical, graus de diferenciação histológica, bem como recidiva loco-regional e metástase hematogênica. O presente estudo não subsidia a superexpressão de ciclina D1 como fator limitante de sobrevida global / Background: Cyclin D1 is an important regulator of cell cycle progression and can function as a transcriptional co-regulator. The overexpression of cyclin D1 has been linked to the development and progression of cancer. Abnormal cyclin D1 degradation appears to be responsible for the increased levels of cyclin D1 in several cancers. Recent findings have identified novel mechanisms involved in the regulation of cyclin D1 stability. Cyclin D1 belongs to the family of cyclin proteins which function as the regulatory subunits of cyclin/cyclin dependent kinase (Cdk) holoenzymes that regulate entry into and progression through the cell cycle. Cyclin D1 expression is induced upon stimulation by growth factors (e.g. EGF, IGF-I/II), aminoacids, hormones, and oncogenes such as Ras, Src, ErbB2, and SV40 T antigen. Cdk4 and Cdk6 can partner with cyclin D1 in early to mid-G1 phase to phosphorylate and inactivate the cell cycle inhibitory function of the retinoblastoma protein (pRB) in cooperation with cyclin E/Cdk2. Cyclin D1 is also known to modulate local chromatin structure and transcription of genes involved in proliferation and differentiation through CDK-independent association with histone acetylases (e.g. CBP, P/CAF) and deacetylases. Mutations, amplification or overexpression of cyclin D1, which alters cell cycle progression, are observed frequently in a variety of tumors, including laryngeal squamous cell carcinoma, and may contribute to oncogenesis. Methods: This was a retrospective study by immunohistochemical determination of cyclin D1 in fixated and paraffin-embedded tumour especimens from 47 consecutive patients with squamous cell carcinoma in larynx treated by curative oncological surgery from 1999 to 2004. Survival of patients was related to age, gender, nodal status and stage at termination of treatment. Significant differences were considered for p<0.05. Results: Cytoplasmic immunostain was observed in 566 (1,2%) cell, nuclear immunostain in 13788 (29,6%) cell, relationship between PIc and PIn was 0,007 (0,7%), absent cell immunostain was observed in 32210 (69,1%), and total 46554 (100%). Among 28 (59,5%) cases with no lymph node metastasis, PIn was 26,8 (9,7 - 46,9) and PIc was 0,1 (0 0,3); those 19 (40,4%) with lymph node metastasis, had a PIn of 26,7 (16,7 39,0) and PIc of 0,3 (0 -1,0). Conclusions: According to these results, it has been concluded that cyclin D1 showed nuclear and cytoplasmic expression in larynx squamous cell carcinoma; however, tumor cyclin D1 expression was not significantly associated with lymph node metastasis when quantified by quantitative or semiquantitative methods. Besides, cyclin D1 expression showed no influence in overall survival

Page generated in 0.0405 seconds