• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 15
  • 3
  • 1
  • Tagged with
  • 19
  • 19
  • 9
  • 9
  • 6
  • 5
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 3
  • 3
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
11

O parque Natural Regional do Pantanal, Brasil: uma experi?ncia em ?reas privadas. / Regional Natural Park of the Pantanal; Brazil: an experience in private areas.

Gonzales, Gilma Concei??o 30 August 2006 (has links)
Made available in DSpace on 2016-04-28T20:13:44Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2007-Gilma Conceicao Gonzales.pdf: 2361936 bytes, checksum: 28e92898a9e91f27eeeda6ab01ab6f8d (MD5) Previous issue date: 2006-08-30 / The Regional Natural Park of the Pantanal is an area with approximately 1.400.000 hectares, the sum of the farm areas located in Mato Grosso do Sul, on the plain of Pantanal Mato- Grossense, comprehending the rural part of the municipalities of Aquidauana (80%), Rio Verde de Mato Grosso (50%), Corumb? (40%) and Miranda (40%). The Park, organised in private areas, incorporates an innovative experience: it was created in 2002 with a proposal of local development. Its differential: the owners? commitment is free, which leads to the existence of discontinuous areas and to practices of diversified economic activities. The Chartre?s premises (The Park?s Letter) will be established by representatives of the regional farmers, the local community, the State and the municipalities involved, the ville portes , compatible with the convention of sustainable development. The model adopted was based on the French natural parks, and this is the first experience outside France. The Park tries to foment economic activities other than the pre-existing cattle raising, but complementary to it: pousadas pantaneiras (Pantanal inns), Pantaneiro veals, park schools; biodiversity with jaguars and with cougars. All of these are connected with tourism, and are compatible with the permanence of men in their place, keeping their habits and their culture in a unique environment. During the elaboration of this thesis, the park was in a delicate situation because the Instituto Parque do Pantanal (Pantanal Park Institute) - its managing institution - was going through a crisis, with difficulties to negotiate its institutionalization process with the relevant actors, aspects which reflected on the Park consolidation. The crisis comes from contradictions and conflicts inherent to the area complexity: environment protection, valorisation of nature and landscape, on the one hand; and its economic appropriation, interests, wishes to modernize traditional culture, on the other. Despite the crisis and difficulties, we stand that the Pantanal Natural Park has enormous potential and was able to integrate, recreate and deal with local development, from the convention of sustainable development and sustainable tourism, reinventing, thus, the Pantanal. / O Parque Natural Regional do Pantanal ? uma ?rea de aproximadamente 1.400.000 hectares, somat?rio das ?reas de fazendas situadas em Mato Grosso do Sul, na plan?cie do Pantanal Mato-Grossense, compreendendo a parte rural dos munic?pios de Aquidauana (80%), Rio Verde de Mato Grosso (50%), Corumb? (40%) e Miranda (40%). O Parque, organizado em ?reas privadas, incorpora uma experi?ncia inovadora: foi criado em 2002 como uma proposta de desenvolvimento local. Sua diferen?a: a ades?o dos propriet?rios ? livre, o que leva ? exist?ncia de ?reas descont?nuas e a pr?ticas de atividades econ?micas diversificadas. As premissas na Charte (Carta do Parque) ser?o estabelecidas por representantes dos fazendeiros da regi?o, da comunidade local, do Estado e das prefeituras da ?rea, as ville portes , compat?veis com a conven??o do desenvolvimento sustent?vel. O modelo adotado baseou-se nos parques naturais franceses e se trata da primeira experi?ncia fora do territ?rio franc?s. O Parque busca fomentar atividades econ?micas distintas da pecu?ria pr?-existente, mas que lhe sejam complementares: as pousadas pantaneiras, as escolas do Parque, o vitelo pantaneiro e a biodiversidade com a on?a-pintada e com a on?a-parda. Todas essas atividades est?o ligadas ao turismo e s?o compat?veis com a perman?ncia do homem no lugar, mantendo seus costumes e sua cultura em um ambiente ?nico. Na fase de elabora??o da tese, o Parque encontrava-se em momento delicado, em virtude de o Instituto do Parque do Pantanal, institui??o que o administra, estar em crise, com dificuldades de negociar, com os atores relevantes, o seu processo de institucionaliza??o, o que se refletia na prec?ria consolida??o do Parque. A crise adv?m de contradi??es e conflitos inerentes ? complexidade da ?rea: prote??o ambiental, valoriza??o da natureza e da paisagem, por um lado; e sua apropria??o econ?mica, anseios de moderniza??o da cultura tradicional e interesses, por outro. A despeito da crise e das dificuldades, sustenta-se que o Parque Natural do Pantanal tem potencial e logrou integrar, recriar e problematizar o desenvolvimento local, a partir da conven??o do desenvolvimento e do turismo sustent?vel, reinventando o Pantanal.
12

Ordenamento da malha de trilhas como subsídio ao zoneamento ecoturístico e manejo da visitação no Parque Natural Municipal de Nova Iguaçu - RJ / Planning the networks of tracks as a subsidy to the zoning and management of ecotourism visitation in the Natural Park Hall of Nova Iguaçu - RJ

Flávio Augusto Pereira Mello 17 December 2008 (has links)
O Parque Natural Municipal de Nova Iguaçu (PNMNI) é um parque urbano, inserido na APA do Gericinó-Mendanha, em cujo entorno vivem aproximadamente um milhão de pessoas. Neste sentido, alguns impactos podem ser percebidos como o sobreuso na zona de uso intensivo e que comprometem a qualidade da visitação. Para a realização desta pesquisa, buscou-se ampliar o grau de envolvimento com a administração, de modo que as estratégias de coleta e prospecção de dados puderam ser testadas e mesmo implantadas no decorrer dos trabalhos. Para tanto, após avaliação do zoneamento territorial e ambiental do Plano de Manejo do PNMNI, foram aplicados questionários e investigações quanto ao perfil do visitante e seu padrão de dispersão. Em seguida, através de conceitos de conservação como a fragmentação florestal e efeito de borda, procurou-se ordenar e selecionar trilhas cujos possíveis roteiros valorizem o potencial turístico das áreas eleitas e, ao mesmo tempo, privilegiem as grandes massas florestais ainda existentes, contribuindo também para a regeneração das áreas degradadas. Com estas bases foi aplicado o método de zoneamento de oportunidades recreativas (ROS) para se estabelecer subsídios para zoneamentos turísticos e de lazer para aplicação imediata de gestão da visitação e subsidiar estudos futuros neste sentido. Assim, foi possível concluir os objetivos previstos nesta dissertação, dentre as quais a proposta de zoneamento de oportunidades recreativas, a avaliação atualizada do perfil do visitante e o mapeamento e roteirização de um novo circuito de trilhas. Destaca-se que face às dificuldades de várias unidades de conservação em atualizar seus planos de manejo, adequando-os às realidades que se desenvolvem, este trabalho considera, entre estes e outros aspectos, a possibilidade de estabelecer como ferramenta de gestão, a utilização da malha de trilhas existentes e análise do espectro de oportunidades recreativas como vetores de ações de conservação das massas florestais ou ecossistemas e consequentemente, a atualização do zoneamento territorial e ambiental. / The Municipal Park in Nova Iguaçu (PNMNI) is an urban park, inserted in the BB-Gericinó Mendanha, living environment in which approximately one million people. In this sense some impacts may be perceived as over-use in the zone of intensive use and that compromise the quality of visitation. To achieve this study, we tried to enlarge the degree of involvement with the administration, so that the strategies of exploration and collection of data that could be tested and implemented during the work.Thus, after evaluation of the territorial and environmental zoning of the Management Plan of PNMNI, questionnaires were applied and research on the profile of visitors and their pattern of dispersal. Then, through the concepts of conservation and forest fragmentation and edge effect, tried to sort and select tracks whose possible guidelines emphasize the tourist potential of the areas elected and at the same time, improve the masses forest still exist, but also for the regeneration of degraded areas. On these bases has been applied the method of zoning for recreational opportunities (ROS) to provide subsidies for zonings tourism and leisure management for immediate implementation of visitation and support future studies in this direction.It was possible to complete the objectives set in this dissertation, among which the proposed zoning of recreational opportunities, the assessment of the current profile of visitor and mapping and roteirização of a new circuit of trails. It is that given the difficulties of various units of conservation in updating their management plans, adapting them to the realities that are developed, this study considers, among these and other issues, the possibility of setting as a management tool, the use of existing network of tracks and analyzes the spectrum of recreational opportunities as vectors of actions for the conservation of mass or forest ecosystems and hence the update of zoning and environmental area.
13

Tutela jurídica do Parque Pituaçu como remanescente de Mata Atlântica, em área Urbana, no município de Salvador/BA

Neves, Aidê Batista 27 September 2011 (has links)
Submitted by Marcio Emanuel Paixão Santos (marcio.santos@ucsal.br) on 2017-02-17T23:19:44Z No. of bitstreams: 1 NEVES, A.B..pdf: 12144374 bytes, checksum: 1a1b3640a95cd62d3f4466b3fec7cbdd (MD5) / Approved for entry into archive by Maria Emília Carvalho Ribeiro (maria.ribeiro@ucsal.br) on 2017-02-22T15:32:40Z (GMT) No. of bitstreams: 1 NEVES, A.B..pdf: 12144374 bytes, checksum: 1a1b3640a95cd62d3f4466b3fec7cbdd (MD5) / Made available in DSpace on 2017-02-22T15:32:40Z (GMT). No. of bitstreams: 1 NEVES, A.B..pdf: 12144374 bytes, checksum: 1a1b3640a95cd62d3f4466b3fec7cbdd (MD5) Previous issue date: 2011-09 / A carência de áreas verdes de lazer em contato com a natureza, na cidade de Salvador, é relevante. Espaço urbano cuja ocupação desordenada do solo tem se refletido na qualidade de vida da população, a qual, sem opção de áreas públicas de lazer, principalmente as pessoas mais pobres, que ocupam as periferias, em sua maioria mão de obra despreparada, de certa forma, contribuem para aumentar as estatísticas dos índices de violência no nosso Estado. A pressão da expansão urbana e imobiliária cresce, cada vez mais, avançando sobre as últimas áreas protegidas, como o Parque Metropolitano de Pituaçu, que, em 1973, quando foi criado através do Decreto Estadual 23.666/73, ocupava uma área de 660 hectares da qual hoje só restam cerca de 390 há. Grandes áreas foram suprimidas, por doação e/ou omissão dos nossos governantes, desde 1973 até os dias atuais, principalmente na orla e, mais recentemente, na Avenida Paralela. Este trabalho pretende levar os leitores a refletir sobre a importância das áreas verdes de lazer e demonstrar que o Parque Metropolitano de Pituaçu é parque natural, remanescente de mata atlântica em área urbana, unidade de conservação de proteção integral. Alertar os cidadãos sobre a legislação que tutela o parque, para exigirem que seus direitos sejam respeitados, mobilizarem-se contra o desrespeito às leis e especialmente à Carta Magna que veda supressão de espaço especialmente protegido, bem de uso comum do povo, o que só pode ocorrer, conforme artigo 225 III, da Constituição pátria, após Consulta Pública e através de lei, o que não ocorreu. / The lack of green areas for leisure in touch with nature in the city of Salvador is relevant. Urban sprawl whose soil has been reflected in the quality of life without option of public leisure areas, especially the poorest, that occupy the peripheries, mostly untrained labor in a way, contribute to increase the statistics of crime rates in our state. The pressure of urban sprawl and housing grows increasingly advancing into the last protected areas such as the Metropolitan Park Pituaçu, that in 1973, when it was created by State Decree 23.666/73, occupied an area of 660 hectares of which Now there is only about 390 ha. Large areas were removed for donation and / or failure of our rulers, from 1973 to the present day, especially on the edge and, most recently on Paralela Avenue. This paper aims to lead readers to reflect on the importance of green areas for leisure and demonstrate that the Pituaçu Metropolitan Park is a natural park, a remnant of Atlantic forest in an urban area, conservation area protected. It aims to alert citizens about legislation that protects the park, to demand that their rights are respected, and mobilize them against the disregard for the laws especially the Constitution that prohibits removal of a specially protected area, use of the common people, which only can occur, as Article 225 III of the Constitution homeland after public consultation by law, which did not occur.
14

Ordenamento da malha de trilhas como subsídio ao zoneamento ecoturístico e manejo da visitação no Parque Natural Municipal de Nova Iguaçu - RJ / Planning the networks of tracks as a subsidy to the zoning and management of ecotourism visitation in the Natural Park Hall of Nova Iguaçu - RJ

Flávio Augusto Pereira Mello 17 December 2008 (has links)
O Parque Natural Municipal de Nova Iguaçu (PNMNI) é um parque urbano, inserido na APA do Gericinó-Mendanha, em cujo entorno vivem aproximadamente um milhão de pessoas. Neste sentido, alguns impactos podem ser percebidos como o sobreuso na zona de uso intensivo e que comprometem a qualidade da visitação. Para a realização desta pesquisa, buscou-se ampliar o grau de envolvimento com a administração, de modo que as estratégias de coleta e prospecção de dados puderam ser testadas e mesmo implantadas no decorrer dos trabalhos. Para tanto, após avaliação do zoneamento territorial e ambiental do Plano de Manejo do PNMNI, foram aplicados questionários e investigações quanto ao perfil do visitante e seu padrão de dispersão. Em seguida, através de conceitos de conservação como a fragmentação florestal e efeito de borda, procurou-se ordenar e selecionar trilhas cujos possíveis roteiros valorizem o potencial turístico das áreas eleitas e, ao mesmo tempo, privilegiem as grandes massas florestais ainda existentes, contribuindo também para a regeneração das áreas degradadas. Com estas bases foi aplicado o método de zoneamento de oportunidades recreativas (ROS) para se estabelecer subsídios para zoneamentos turísticos e de lazer para aplicação imediata de gestão da visitação e subsidiar estudos futuros neste sentido. Assim, foi possível concluir os objetivos previstos nesta dissertação, dentre as quais a proposta de zoneamento de oportunidades recreativas, a avaliação atualizada do perfil do visitante e o mapeamento e roteirização de um novo circuito de trilhas. Destaca-se que face às dificuldades de várias unidades de conservação em atualizar seus planos de manejo, adequando-os às realidades que se desenvolvem, este trabalho considera, entre estes e outros aspectos, a possibilidade de estabelecer como ferramenta de gestão, a utilização da malha de trilhas existentes e análise do espectro de oportunidades recreativas como vetores de ações de conservação das massas florestais ou ecossistemas e consequentemente, a atualização do zoneamento territorial e ambiental. / The Municipal Park in Nova Iguaçu (PNMNI) is an urban park, inserted in the BB-Gericinó Mendanha, living environment in which approximately one million people. In this sense some impacts may be perceived as over-use in the zone of intensive use and that compromise the quality of visitation. To achieve this study, we tried to enlarge the degree of involvement with the administration, so that the strategies of exploration and collection of data that could be tested and implemented during the work.Thus, after evaluation of the territorial and environmental zoning of the Management Plan of PNMNI, questionnaires were applied and research on the profile of visitors and their pattern of dispersal. Then, through the concepts of conservation and forest fragmentation and edge effect, tried to sort and select tracks whose possible guidelines emphasize the tourist potential of the areas elected and at the same time, improve the masses forest still exist, but also for the regeneration of degraded areas. On these bases has been applied the method of zoning for recreational opportunities (ROS) to provide subsidies for zonings tourism and leisure management for immediate implementation of visitation and support future studies in this direction.It was possible to complete the objectives set in this dissertation, among which the proposed zoning of recreational opportunities, the assessment of the current profile of visitor and mapping and roteirização of a new circuit of trails. It is that given the difficulties of various units of conservation in updating their management plans, adapting them to the realities that are developed, this study considers, among these and other issues, the possibility of setting as a management tool, the use of existing network of tracks and analyzes the spectrum of recreational opportunities as vectors of actions for the conservation of mass or forest ecosystems and hence the update of zoning and environmental area.
15

Estrutura e diversidade da comunidade arbórea do Parque Natural Municipal da Lajinha (Juiz de Fora, MG, Brasil)

Pessoa, José Felipe Salomão 26 July 2016 (has links)
Submitted by Renata Lopes (renatasil82@gmail.com) on 2017-01-16T13:19:07Z No. of bitstreams: 1 josefelipesalomaopessoa.pdf: 2240048 bytes, checksum: 698aecc874e0df59ca702e747e6bf1be (MD5) / Approved for entry into archive by Diamantino Mayra (mayra.diamantino@ufjf.edu.br) on 2017-01-31T10:34:55Z (GMT) No. of bitstreams: 1 josefelipesalomaopessoa.pdf: 2240048 bytes, checksum: 698aecc874e0df59ca702e747e6bf1be (MD5) / Made available in DSpace on 2017-01-31T10:34:55Z (GMT). No. of bitstreams: 1 josefelipesalomaopessoa.pdf: 2240048 bytes, checksum: 698aecc874e0df59ca702e747e6bf1be (MD5) Previous issue date: 2016-07-26 / CAPES - Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / O objetivo do estudo foi fornecer informações sobre a estrutura, composição florística e o estado de conservação do Parque Natural Municipal da Lajinha, Juiz de Fora, MG. Foram alocadas, aleatoriamente e georreferenciadas 25 parcelas permanentes, de 20 x 20 m, totalizando 1393 indivíduos arbóreos vivos e 145 mortos em pé (CAP ≥ 15,7 cm), pertencentes a 155 espécies, 100 gêneros e 51 famílias. Nectandra nitidula, Eugenia hiemalis, Bathysa australis, Virola bicuhyba, Alchornea triplinervea são as cinco espécies com maior VI, enquanto Fabaceae (23), Myrtaceae (14), Lauraceae (11), Euphorbiaceae (8), Sapindaceae (7), Meliaceae (5), Monimiaceae (5) e Rubiaceae (5) são as famílias com maior riqueza de espécies. O índice de diversidade de Shannon (H’) foi um dos mais altos registrados para florestas da região (H’ = 4,36 nats.ind-1), contendo inclusive espécies ameaçadas (Ocotea odorifera, Virola bicuhyba, Dicksonia sellowiana), segundo critérios do Livro vermelho da flora do Brasil. Metade da comunidade e a maioria das mortas se enquadram na primeira classe diamétrica proposta (7,5 cm), o que reflete elevado grau de competição. A distribuição diamétrica da comunidade seguiu o modelo “J-reverso”, padrão para comunidades florestais tropicais. O elevado índice de equabilidade de Pielou (J’ = 0,866) mostra baixa dominância ecológica e alta heterogeneidade florística da comunidade, confirmadas pelas análises de agrupamento florístico (coeficiente de Morisita-Horn), inferior a 0,5, e DCA (Análise de Correspondência Distendida), que apresentou altos valores, superiores a 0,3 (Eixo 1 = 0,49 e Eixo 2 = 0,33). O resultado da análise de similaridade florística nas unidades amostrais, utilizando o coeficiente qualitativo de Jaccard, evidencia a importância das espécies de baixa densidade na amostra. Esses resultados expõem a complexidade da dinâmica de funcionamento dos processos bióticos presentes em uma comunidade florestal secundária. Estudos com medições posteriores poderão analisar aspectos e atributos funcionais dessas espécies e seu papel efetivo na comunidade. A presença de espécies raras para o Estado de Minas Gerais e o alto índice de diversidade encontrado evidencia o potencial biológico do Parque Natural da Lajinha e reforça a necessidade da adequação do mesmo para se tornar Unidade de Conservação. / The aim of this study is to provide information about the conservation status, structure and composition of the Parque Natural Municipal da Lajinha, Juiz de Fora, Minas Gerais State, Brazil. Randomly placed and georeferenced 25 permanent plots of 20 x 20 m, totaling 1393 individuals living arboreal and 145 dead in sampled (CAP ≥ 15,7 cm), belonging to 155 species, 100 genera and 51 families. Nectandra nitidula, Eugenia hiemalis, Bathysa australis, Virola bicuhyba, Alchornea triplinervea are the five species with higher IV as Fabaceae (23), Myrtaceae (14), Lauraceae (11), Euphorbiaceae (8), Sapindaceae (7), Meliaceae (5), Monimiaceae (5) and Rubiaceae (5) are families with the highest species richness. The Shannon diversity index (H’) was one of the highest recorded for the region's forests (H’ = 4,36 nats.ind-1), containing including endangered species (Ocotea odorifera, Virola bicuhyba, Dicksonia sellowiana), according to Red Book of Brazilian flora. Half community and most dead fall within the first class proposal diameter (7,5 cm), which reflects the high degree of competition. The community diametric distribution followed the model "J-reverse" standard for tropical forest communities. The high evenness index of evenness (J’ = 0.866) shows low ecological dominance and high floristic heterogeneity of the community, floristic confirmed by cluster analysis (Morisita-Horn coefficient) is less than 0,5, and DCA, which showed values greater than 0,3 (Axis 1 = 0,49 and Axis 2 = 0,33). The result of floristic similarity analysis using qualitative coefficient of Jaccard highlights the importance of species of low density in the sample. These results expose the complexity of the operating dynamics of biotic processes present in a secondary forest community. Further resampling studies may analyze functional aspects and attributes of these species and their effective role in community. The presence of rare species for the state of Minas Gerais, the availability of resources for the regional fauna and high diversity index shows the biological potential of the Natural Park of Lajinha and reinforces the need to adapt the same to become a Unit Conservation.
16

Estudio de los efectos de las infraestructuras de transporte sobre la fauna en un humedal costero mediterráneo (Parque Natural de l'Albufera de Valencia). Propuesta de medidas para la desfragmentación y valoración de sus efectos sobre dos especies representativas: ánade azulón (Anas platyrhynchos) y gineta (Genetta genetta)

García Suikkanen, Carolina 03 February 2012 (has links)
El estudio se centra en dos de los efectos más importantes que ejerce la presencia de las infraestructuras lineales sobre la fauna: los atropellos y el efecto barrera. El área de estudio corresponde un humedal costero protegido, el Parque Natural de l'Albufera. Para el estudio de los atropellos se prospectaron las carreteras que recorren el interior de dicho Parque en bicicleta, registrando los atropellos de vertebrados detectados. Mediante este estudio se pudo comprobar el gran impacto que supone la presencia de estas vías sobre la fauna presente en el entorno. Uno de los grupos faunísticos más afectados corresponde al grupo de las aves, entre las cuales destacaba el ánade azulón. Dada su importancia se desarrolló un estudio en profundidad de las condiciones que determinan la elevada mortalidad de esta especie. Así se comprobó como los atropellos se producen cuando las familias atraviesan la carretera CV-500 desde la Devesa, una zona forestal empleada para la nidificación, hacia los arrozales del marjal, zona que emplean para la alimentación de los pollos. Este fenómeno se repite todos los años, con una elevada concentración temporal (mayoritariamente durante el mes de junio) y espacial (en el tramo de CV-500 que bordea la Devesa del Saler). Otra de las especies que se ve afectada por la presencia de estas vías de transporte corresponde a la gineta. Este carnívoro de medio tamaño se dio por extinto en el Parque en los años 70. Para estudiar la población de gineta se emplearon diversas metodología que incluían el estudios de radio tracking, seguimiento de letrinas y trampeo fotográfico. Mediante estas técnicas se ha podido comprobar la presencia de una población estable de gineta en la zona forestal de la Devesa. Sin embargo, los resultados obtenidos indican que el tamaño poblacional debe ser muy reducido, por lo que el impacto de los atropellos se considera un problema muy grave. / García Suikkanen, C. (2011). Estudio de los efectos de las infraestructuras de transporte sobre la fauna en un humedal costero mediterráneo (Parque Natural de l'Albufera de Valencia). Propuesta de medidas para la desfragmentación y valoración de sus efectos sobre dos especies representativas: ánade azulón (Anas platyrhynchos) y gineta (Genetta genetta) [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/14636 / Palancia
17

Devesa de l'Albufera: el cambio de paradigma en el turismo de masas de la ciudad de Valencia

Martínez Lloréns, Felipe 27 May 2019 (has links)
[ES] El litoral mediterráneo español ha sido protagonista de un intenso proceso de desarrollo urbanístico desde la década de los 60 del siglo XX. Este proceso ha sido provocado por el incremento de las actividades económicas basadas en el crecimiento de las ciudades y el desarrollo del turismo. En la actualidad, en la comunidad valenciana el sesenta por ciento del suelo contiguo al dominio público marítimo terrestre está clasificado como suelo urbano, mientras que el veinte por ciento se encuentra amparado por alguna figura de protección ambiental. La urbanización de la "Devesa de l¿Albufera" (Valencia) fue uno de los primeros prototipos urbanísticos implantados en España como respuesta al fenómeno del turismo de masas, pero a diferencia de otros prototipos coetáneos (como La Manga del Mar Menor, en Murcia) no llegó a construirse en su totalidad. La paralización de este proyecto fue consecuencia de una movilización ciudadana en defensa de este territorio, y la finca inicialmente destinada a la construcción de una ciudad de turismo acabó siendo protegida e integrada en el primer parque natural de Valencia: el Parque Natural de L¿Albufera (PNLA). En este trabajo se aborda la reconstrucción histórica del proceso de cambio de paradigma de la Devesa, desde la planificación y construcción de la ciudad de turismo hasta la restauración y protección del territorio mediante la declaración del PNLA, identificando los hitos históricos de relevancia en la evolución del caso, las causas del cambio de paradigma y las características que definen el paradigma alternativo derivado de este cambio. / [CAT] El litoral mediterrani espanyol ha sigut protagonista d¿un intens procés de desenvolupament urbanístic des de la dècada dels 60 del segle XX. Este procés ha sigut provocat per l¿increment de les activitats econòmiques basades en el creixement de les ciutats i el desenvolupament del turisme. Actualment, en la Comunitat Valenciana el seixanta per cent del sòl contigu al domini públic marítim terrestre està classificat com a sòl urbà, mentres que el vint per cent es troba emparat per alguna figura de protecció ambiental. La urbanització de la "Devesa de l¿Albufera" (València) va ser un dels primers prototipus urbanístics implantats a Espanya com a resposta al fenomen del turisme de masses, però a diferència d¿altres prototipus coetanis (com el de La Manga del Mar Menor, a Múrcia) no va arribar a construir-se en la seua totalitat. La paralització d¿este projecte va ser conseqüència d¿una mobilització ciutadana en defensa d¿este territori, i la finca inicialment destinada a la construcció d¿una ciutat de turisme va acabar sent protegida i integrada dins del primer parc natural de València: el parc natural de l¿Albufera (PNLA). En este treball s¿aborda la reconstrucció històrica del procés de canvi de paradigma de la Devesa, des de la planificació i construcció de la ciutat de turisme fins a la restauració i protecció del territori mitjançant la declaració del PNLA, identificant les fites històriques de rellevància en l¿evolució del cas, les causes del canvi de paradigma i les característiques que definixen el paradigma alternatiu derivat d¿este canvi. / [EN] The spanish mediterranean coast has been the main protagonist of an intense process of urban development from the 60s of the twentieh century. This process has been caused by the increase of economic activities based on the growth of the cities and the development of tourism. Nowadays, the Valencian Community have sixty percent of the land adjacent to the maritime terrestrial public domain (the seaside) classified as urban soil, while only twenty percent of it is covered by some figure of environmental protection. At the beginning, the urbanization of "Devesa de l¿Albufera" (Valencia) was one of the first urban prototypes proposed in Spain in order to solve the phenomenon of mass tourism, but unlike other contemporary prototypes (such as the Manga del Mar Menor, in Murcia) this one hasn¿t been never completely built. The strong citizen mobilization in defense of its territory, forced the paralysis of the project; then, the parcel initially intended to be the main tourism¿s city site, turned out to be an integrated and protected area inside the first natural park of Valencia: the natural park of L¿Albufera (PNLA). This actual research is all about the historical reconstruction of the paradigm change process, that took place in the Devesa; the planning and construction of the tourism¿s city changed once the declaration of the PNLA was obtained, then began the restoration and protection of the territory. The methodology of this research has been mainly about the identifycation of the historical milestones in the evolution of the case, the causes of this paradigm change and finally the characteristics defining the alternative paradigm derived from this change. / Martínez Lloréns, F. (2019). Devesa de l'Albufera: el cambio de paradigma en el turismo de masas de la ciudad de Valencia [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/121137 / TESIS
18

A floresta urbana e seu simbolismo na vida de moradores da Vila Parque da Cidade Rio de Janeiro

Gnaccarini, Suzana Silveira 24 October 2013 (has links)
Made available in DSpace on 2016-04-27T18:15:44Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Suzana Silveira Gnaccarini.pdf: 40979334 bytes, checksum: f4c50a5ef76ba6cbdce37e27e1308d03 (MD5) Previous issue date: 2013-10-24 / The result of this research came from a study of the geographical production of space in the Vila Parque da Cidade community, in the City of Rio de Janeiro. Its goal was to analyze the built space by the spatial practice according the basic needs to live. We developed a study from the relationship between the community, the neighbor Municipal Natural City Park and the Botanical Garden both hosted by the Tijuca National Forest, making a mosaic among local protected areas. We attempted to get the perception of that community about the usages of the main forest and its amenities and symbolism. The methodology comes through semistructured interviews followed by questionnaires and author observation. The research also investigated information taken from official censuses and papers of research institutes and others private, seeking to identify the spatial movement of social classes and their impact on the environment, especially the structural reasons of this movement. The results showed that the expansion of capital in urban space has the State as an supporter, drawing on urban planning policies without the necessary consideration of a development that could incorporate the rights of workers and the assumptions of environmental preservation, resulting as housing the slums, generally allocated in preservation areas / Esta dissertação realizou um estudo sobre a produção do espaço geográfico, na Comunidade Vila Parque da Cidade no município do Rio de Janeiro. Seu objetivo foi analisar o espaço construído segundo a necessidade básica de habitar numa área de floresta urbana. Foi realizado um estudo da relação dessa Comunidade com o Parque Natural Municipal da Cidade, justaposto ao Parque Nacional da Tijuca e o Jardim Botânico, formando o Mosaico de áreas de proteção ambiental. Buscou-se o levantamento da percepção dessa Comunidade acerca dos usos da floresta e os serviços que oferece, e seus simbolismos. A metodologia empregada foi a de entrevistas semiestruturadas, acompanhada de questionários e observação. A pesquisa investigou também informações retiradas dos censos oficiais e Institutos de pesquisa oficiais e privados buscando identificar o movimento espacial das classes sociais e seu impacto no ambiente, principalmente as razões estruturais desse movimento. Os resultados mostram que a expansão do capital no espaço urbano tem o estado como aliado, valendo-se das políticas de planejamento urbana, sem a consideração necessária de um desenvolvimento que incorpore os direitos da população trabalhadora e os pressupostos da preservação ambiental. A busca do direito à moradia em assentamentos precários é em geral alocada em áreas de preservação
19

La patrimonialisation des espaces fluviaux urbains et l'expérience des usagers, visiteurs et habitants. Une approche comparée Pau (France) et Saragosse (Espagne) / Patrimonialization of urban river spaces and experience of the users, visitors and inhabitants. A compared approach Pau (France) and Saragossa (Spain). / Patrimonialización de los espacios fluviales urbanos y la experiencia de los usuarios, visitantes y habitantes. Comparación entre las ciudades de Pau (Francia) y Zaragoza (España)

Leichnig, Kildine 04 December 2015 (has links)
Cette thèse de géographie humaine porte sur l’expérience sensible qu’ont les usagers -visiteurs et habitants- d’espaces fluviaux en cours de patrimonialisation, dans deux villes du Sud-ouest de l’Europe : Pau et Saragosse. Soucieuses d’améliorer leur cadre de vie et de poursuivre leur développement économique et urbain, l’agglomération paloise et la ville de Saragosse tentent en effet de mieux intégrer leurs cours d’eau dans leur territoire en se lançant dans un processus de patrimonialisation. Toutefois, la place accordée au tourisme dans ces processus est pour le moins équivoque. L’offre touristique et de loisirs demeure peu structurée et exploitée par les pouvoirs publics, les attentes des visiteurs ignorées. La thèse vise à pallier pour partie ces lacunes en fournissant des éléments de connaissance de l’expérience sensible des usagers. En effet, ces derniers sont susceptibles d’enrichir le projet urbain et d’améliorer la prise en compte du potentiel de l’espace fluvial. Pour questionner l’expérience sensible, entendue dans ses dimensions sensorielles et émotionnelles, et faire émerger la parole des usagers, une démarche de recherche combinatoire a été adoptée. Elle repose sur de l’observation directe et participante et sur le recours à l’outil photographique et filmique comme support d’enquête à l’entretien. L’analyse des 137 rencontres a permis de dégager deux résultats majeurs : d’une part, l’expérience multisensorielle et fragmentaire des espaces fluviaux introduit un rapport intime à l’espace et au temps ; d’autre part, la méconnaissance de l’espace fluvial urbain ne signifie pas nécessairement que les usagers ne s’y intéressent pas et qu’ils n’ont pas d’avis sur les questions de nature-urbaines. Plus généralement, en interrogeant le rapport homme/espace fluvial ou autrement dit homme/nature, cette thèse révèle que ce dernier est perçu de manière ambivalente. Bien qu’apprécié, voire chéri, le cours d’eau est vu comme un espace naturel ordinaire ou possédant quelques éléments remarquables. Qualifié parfois de « sauvage », cet espace se doit toutefois d’être maîtrisé et contrôlé. L’approche géographique adoptée conduit ainsi à placer au cœur du projet urbain l’expérience (res)sentie et vécue par les usagers des espaces publics de nature / This human geography PhD thesis focuses on the sensitive experience that users – visitors and inhabitants - from two south-western European cities, Pau and Saragosse, have of the urban river spaces undergoing a process of patrimonialization. In their attempt to improve the quality of their living environment and carry on with their economic and urban development, the Pau agglomeration and the city of Saragossa are trying to better integrate their watercourses into the urban system through a process of patrimonialization. As for tourism, it holds an ambiguous place in these processes. The offer of tourist and leisure activities is hardly developed and exploited by the public authorities and visitors’ expectations are ignored. This research aims at mitigating some of these gaps by providing information on users’ sensitive experience. As a matter of fact, a better knowledge of users’ experience can enrich the urban project and increase awareness upon the potential of river spaces. In order to explore the sensitive experience, both in its sensory and emotional dimension and highlight users’ considerations, a combinatorial research approach was adopted. It relies on direct and participant observation and on the use of photographic and cinematic tool as a support during the interview. The analysis of the 137 interviews taken allowed the identification of two major results: on one hand, multisensory and fragmentary experience of river spaces generates an intimate reference to space and time and, on the other hand, the ignorance of the river space does not necessarily mean that users are not interested in river spaces, or that they have no opinion on urban nature issues. Extensively, by questioning the relationship between man and river space or in other words man and nature, this PhD thesis reveals that the latter is perceived in an ambivalent way. Although appreciated, and even cherished, the river is seen either as an ordinary natural space or as a place that holds certain remarkable elements. Sometimes qualified as wild, this space ought to be managed and controlled. With regard to the urban project, the geographical approach adopted determines the focus on the experience felt and lived by the users of natural public places. / Esta tesis doctoral en geografía humana, examina la experiencia sensible que tienen los usuarios –visitantes y habitantes- en los espacios fluviales que están en proceso de patrimonialización, en dos ciudades del Sudoeste de Europa: Pau y Zaragoza. Estas dos localidades, con el objetivo de mejorar su entorno de vida e impulsar su desarrollo económico y urbano, intentan integrar el curso de los ríos en su territorio, desarrollando así un proceso de patrimonialización. No obstante, la posición concedida al turismo en estos procesos es confusa, ya que la oferta turística y de ocio queda poco estructurada y explotada por los poderes públicos. Además, las expectativas de los visitantes no se han tomado en cuenta. La tesis aboga por paliar en parte a estas carencias proporcionando elementos de conocimiento de la experiencia sensible de los usuarios. En efecto, estos últimos son susceptibles de enriquecer el proyecto urbano, mejorar y tener en consideración el potencial del espacio fluvial. Para estudiar dicha experiencia, entendida en sus dimensiones sensoriales y emocionales y hacer emerger la voz de los usuarios, se ha adoptado una metodología de investigación combinatoria. En ella se plantea la observación directa y activa y el recurso del instrumento fotográfico y cinematográfico como soporte de las entrevistas. El análisis de los 137 casos nos ha permitido destacar dos importantes resultados. Por una parte, la experiencia multisensorial y fragmentaria de los usuarios acerca de la patrimonialización de los espacios fluviales, que refleja una relación íntima entre espacio y tiempo. Por otra parte, el desconocimiento del espacio fluvial urbano, no significa necesariamente que los usuarios no posean ningún interés u opinión sobre los asuntos de la naturaleza en su entorno urbano. Estas entrevistas también plantean preguntas sobre el vínculo entre el hombre y el espacio fluvial, o entre el hombre y la naturaleza. En ellas hemos observado, que esta relación es percibida de manera ambivalente. Aunque el río es apreciado, y en ocasiones intensamente, representa un espacio ordinario que posee para ciertos usuarios elementos remarcables. Descrito en ocasiones como “salvaje”, debe no obstante ser controlado. A través del enfoque geográfico adoptado en esta tesis, queremos resaltar el lugar céntrico de estos espacios fluviales dentro del proyecto urbano y la experiencia vivida por los usuarios dentro de la naturaleza.

Page generated in 0.0929 seconds