• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 40
  • 2
  • 1
  • Tagged with
  • 43
  • 43
  • 31
  • 28
  • 16
  • 13
  • 12
  • 11
  • 10
  • 9
  • 9
  • 9
  • 9
  • 9
  • 8
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
11

Ações coletivas, cultura política e movimentos sociais: disputas de significado e antagonismo no âmbito da reforma urbana

OLIVEIRA, Francisco Mesquita de 31 January 2010 (has links)
Made available in DSpace on 2014-06-12T23:13:51Z (GMT). No. of bitstreams: 2 arquivo410_1.pdf: 2383897 bytes, checksum: 707f436ded5a06186a2e063ad92b0998 (MD5) license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) Previous issue date: 2010 / Universidade Federal do Piauí / Com esta pesquisa, procedemos à linha de análise sobre práticas articulatórias discursivas de atores sociais coletivos do campo da reforma urbana, embasada na concepção teórica discursiva de Ernesto Laclau e Chantal Mouffe e nas teorias das ações coletivas de Melucci e Touraine. As noções de articulação discursiva, prática articulatória de atores plurais, e de demanda, unidade de análise sociológica constitutiva de um sujeito coletivo, permeiam toda a pesquisa e fundamentam a investigação da atuação dos atores da esfera governamental e da sociedade civil em torno da demanda por reforma urbana. Percorremos distintas noções teóricas relativas à mudança de perfil e de atuação de movimentos sociais urbanos no imbricamento conflituoso com o Estado. A análise possibilitou uma atualização do conceito de sociedade civil, um projeto em constante construção no âmbito das práticas, relações sociais e políticas. Distintas concepções da categoria analítica participação foram abordadas, de modo a fundamentar uma leitura de cultura política dentro da atuação das diversas instâncias da sociedade, extrapolando a compreensão comum estruturada no âmbito do poder político. A análise do discurso, como instrumento metodológico analítico, possibilitou a confrontação de diversos discursos de atores da esfera pública estatal e do campo da reforma urbana, no âmbito da disputa de significado, em torno de demandas sociais urbanas. A análise das ações coletivas de ocupações urbanas revelou a luta antagonística que ocorre, no âmbito municipal, pela articulação de demandas específicas de grupos de sem-teto e evidenciou tendência à mudança no perfil e na atuação dos mesmos grupos, na relação contemporânea com o Estado
12

La Avenida del Oeste de Valencia. Arquitectura de la reforma urbana. Actualización de un espacio inacabado

Mifsut García, César Damián 07 March 2016 (has links)
[EN] The work shown below offers the analysis of one of the most unique areas in the city of Valencia from both architectural and urban points of view. We're not talking about a historic scene placed in the heart of the old city. It's not a set of listed buildings area as well, but it becomes a special, extraordinary case on urban renewal. Valencia's Avenida Barón de Càrcer -outlined under the name of Western Avenue- is self-defined as a new urban space, both in new typologies and uses. It's referred as a practical answer for updating Valencia's Ciutat Vella -Old Town- against the abandonment after the successful works on city extensions from 19th century. Western Avenue in Valencia is an urban and architectural case study object by itself, due to its next first centennial celebration last 1911 in one hand. In the other hand, because of the modernity shown in its architectural pieces and the hole ensemble. As if that were not enough, its long, unique construction process -and specially its unfinished completion- leads us to rethink its current situation. The echoes of 19th century urban renewals in Europe translate into the early 20th century plans in Valencia. Two plans -1911 and 1929- draw the future West Avenue lines, whose execution will not be started until finishing the Spanish Civil War. Both economic and social difficulties in that moment added to an excessive municipal delegation on private initiative, brought that only the first phase the whole project was completed. In this way, the initial urban layout plan connected San Agustin square in the South and San José bridge in the North, to be developed into five sectors. In practice, only two of them were raised, by the point where the avenue lies Mercado Central. Its connection with the rest of the city was in fact the main objective of the plan in order to reach a progress for the whole town. That situation of an adjourned conclusion deflated social interest and investments, and a new gradual abandonment raised because of other new activity poles in the city. A weak administrative involvement in its execution, playing a role of a simple viewer by providing some benefits and grant aids, led the private sector to reach real heroic accomplishments, just as every building story tells. Time grants to Western Avenue urban area a new dimension. It became a central point in a new city, occupying a prominent place in social and cultural walk paths. In the other hand, time covers its built heritage and highlights its uniqueness as an urban scene. That's why it's time to return its renewal situation. It's time to proceed with this urban renewal update, as well as get a final integration into the city. These papers present three readings on the same Avenue reality: studying its urban origins, by analysing its architectural materiality, and finally making a proposal for its requalification. That's why this can be one of the star areas into the old town for the 21st century in Valencia. Finally, this work reinforces the most singular feature of the Avenue, as a superb urban environment offering interesting examples on a local rationalist expressionist architecture. It can be seen both at the project lines by an expressionist architect -Goerlich- and in the other hand up to the construction of its different buildings by several other important valencian architects between 1940 and 1975. All that deserves a review on 20th century valencian listed architecture, and the consideration of West Avenue as the core of an interesting catalogue on rationalist expressionist architecture in Valencia as well. Then, here you find a study devoted to rethink and update a singular area into Old Town. This dissertation concludes that the current Avenida Barón de Cárcer -Western Avenue, or Avenida del Oeste from now on- represents the hugest chapter on urban regeneration approach along the 20th century in Valencia. / [ES] El trabajo que se expone a continuación recoge el análisis de uno de los espacios más singulares de la ciudad de Valencia desde el punto de vista arquitectónico¿ y urbanístico. No se trata de un entorno histórico, aunque se sitúe en parte del viejo corazón de la ciudad. Tampoco presenta un patrimonio edificado antiguo, pero representa un caso singular y extraordinario de renovación urbana. La Avenida del Barón de Cárcer de Valencia, proyectada como Avenida del Oeste, se define como un espacio nuevo, de tipologías y usos nuevos, que constituye la respuesta de una actualización de Ciutat Vella frente al abandono que ésta sufre con el auge de los exitosos ensanches. Tras el centenario cumplido de su primer planteamiento en 1911, su interés radica en la evidente modernidad de las primeras piezas construidas y en el conjunto generado. Además, su singular y prolongada construcción, y especialmente su inconclusa terminación, hacen necesario un replanteamiento de su situación. El eco de las reformas urbanas del siglo XIX es recogido a principios de siglo XX en unos planes que serán ejecutados hasta superada la Guerra Civil española. La dificultad económica y social de ese momento, sumado a una excesiva delegación municipal en la iniciativa privada, provocarán que sólo se culmine la primera fase del proyecto total. Así, el trazado que debía unir la Plaza de San Agustín con el Puente de San José se quedará detenido a la altura del Mercado Central, uno de los objetivos de la propuesta de apertura. Esa situación de conclusión y aplazada deshinchará el interés social e inversor, derivando en un nuevo gradual abandono acentuado con la aparición de sucesivos polos de centralidad en la ciudad. La escasa implicación administrativa, limitado a la concesión de beneficios e incentivos, avocará a la iniciativa privada a verdaderas realizaciones heroicas en la construcción individual de los edificios. El paso del tiempo concede al ámbito urbano de la Avenida del Oeste una nueva dimensión, como punto de centralidad y lugar preferente en los recorridos sociales y culturales de Valencia. A su vez, su patrimonio construido adquiere la pátina unificadora que da el paso del tiempo, remarcando la singularidad del conjunto construido. Por ello llega el momento de retomar la renovación de este importante espacio de Ciutat Vella, su actualización y definitiva inserción en la ciudad. El presente trabajo recoge, así, las tres lecturas de una misma realidad de la avenida: estudiando su génesis urbanística, analizando su materialidad arquitectónica y, por último, planteando la propuesta de recualificación de un espacio urbano que puede ser uno de los escenarios protagonistas de la Ciutat Vella de Valencia del siglo XXI. Finalmente, este trabajo incide en la vertiente más característica de la Avenida como un espléndido entorno que ofrece importantes ejemplos de un racionalismo expresionista de tinte local, desde las alineaciones propuestas por un expresionista Goerlich, hasta la construcción de los diferentes edificios a manos de eminentes figuras de la arquitectura valenciana del amplio periodo entre 1940 y 1975. Todo ello bien merece una revisión de las protecciones de la arquitectura valenciana el siglo XX, así como considerar la Avenida del Oeste como el corazón de un interesante catálogo de arquitectura racionalista en la ciudad de Valencia. Vaya pues, a continuación, un trabajo muestra de ese repensar la ciudad histórica y su actualización sobre un espacio tan singular como es la Avenida del Barón de Càrcer de Valencia, desde este momento "Avenida del Oeste", de la que se puede concluir que cuenta, en sí misma, el episodio más profundo de planteamiento de regeneración urbana de la Valencia del siglo XX. / [CAT] El treball que es mostra a continuació planteja l'anàlisi d'un dels espais més singulars de la Ciutat de València des del punt de vista arquitectònic¿ i urbanístic. No es tracta d'un entorn històric encara que s'emplace en part del cor vell de la Ciutat. Tampoc no presenta un patrimoni edificat antic, però representa un cas singular i extraordinari de renovació urbana. La Avinguda del Baró de Càrcer de València, que es projectà com Avinguda de l'Oest, es defineix com un nou espai, per tipologia i usos nous, que constitueix l'actualització de Ciutat Vella front a l'abandó que pateix amb l'auge dels eixitosos eixamples. Darrere el centenari complit del seu primer plantejament al 1911, el seu interès radica a l'evident modernitat de les primeres peces construïdes i pel conjunt sencer. Damunt d'això, la seua construcció singular i perllongada, i especialment la seua inconclusa terminació, fan necessari un replantejament de la seua situació. L'eco de les reformes urbanes del segle XIX és arreplegat a principis de segle XX en uns plans que no seran executats fins superada la Guerra Civil espanyola. La dificultat econòmica i social d'eixe moment, sumat a una excessiva delegació municipal en la iniciativa privada, provocaran que només es culmine la primera fase del projecte total. Així, el traçat que havia d'unir la Plaça de Sant Agustí amb el Pont de Sant Josep es quedarà detingut a l'altura del Mercat Central, fase primera del projecte i verdader objectiu de la proposta d'obertura a fi d'un progrés conjunt de la ciutat. Eixa situació de conclusió ajornada desunflarà l'interés social i inversor, derivant en un nou gradual abandó accentuat amb l'aparició de successius pols de centralitat en la ciutat. L'escassa implicació administrativa, limitada a la concessió de beneficis i incentius, avocarà la iniciativa privada a verdaderes realitzacions heroiques en la construcció individual dels edificis. El pas del temps concedeix a l'àmbit urbà de l'Avinguda de l'Oest una nova dimensió, com a punt de centralitat i lloc preferent dels recorreguts socials i culturals de València. Al seu torn, el seu patrimoni construït adquireix la pàtina unificadora que dóna el pas del temps, remarcant la singularitat del conjunt construït. És per això que arriba el moment de reprendre la renovació d'este important espai de Ciutat Vella, la seua actualització i definitiva inserció en la ciutat. El present treball arreplega, així, les tres lectures d'una mateixa realitat de l'avinguda: estudiant la seua gènesi urbanística, analitzant la seua materialitat arquitectònica i, finalment, plantejant la proposta de requalificació d'un espai urbà que pot ser un dels escenaris protagonistes de la Ciutat Vella de València del segle XXI. Finalment, aquest treball incideix al vessant més característic de l'Avinguda com un extraordinari entorn que recull importants exemples d'una arquitectura racionalista expressionista amb un matis local, des de les línies propostes per un expressionista Goerlich, fins la construcció dels diferents edificis a mans d'eminents figures de l'arquitectura valenciana de l'ample període entre 1940 i 1975. Tot això mereix una revisió de les proteccions a l'arquitectura valenciana del segle XX, així com considerar l'Avinguda de l'Oest com el cor d'un interessant catàleg d'arquitectura racionalista expressionista a la ciutat de Valencia. Vaja així, a continuació, un treball que és una mostra d'eixe repensar la ciutat històrica i la seua actualització sobre un espai tan singular com és l'Avinguda del Baró de Càrcer de València, des d'este moment "Avinguda de l'Oest", de la que es pot concloure que compta, per si mateixa, l'episodi més profund de plantejament de regeneració urbana de la València del segle XX. / Mifsut García, CD. (2016). La Avenida del Oeste de Valencia. Arquitectura de la reforma urbana. Actualización de un espacio inacabado [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/61465 / TESIS
13

Participação popular e reforma urbana: da constituinte ao estatuto da cidade

Lago, Paulo Cesar do 24 August 2010 (has links)
Made available in DSpace on 2016-03-15T19:33:34Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Paulo Cesar do Lago.pdf: 1617955 bytes, checksum: 95f76edf612a074cffd9c3f890ab0b35 (MD5) Previous issue date: 2010-08-24 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / In this work we attempt to retrace the path of the urban policies in Brazil and to analyze its relation with the popular participation. We examine such participation, firstly, in the context of the conquest of political freedom, expressed mainly within the urban popular movements and their strive for a dignified way of life in the cities, as well as the resistance and fight against the authoritarianism, a stage that climaxed in the popular initiative of amendments to the Federal Constitution of 1988. Secondly, we analyze the interaction of the expanding civil society and its interlocution with the State in the new areas of participation created from the Assembléia Nacional Constituinte (Constitution National Assembly) of 1987/88, concerning to the urban question and the potential of the instruments available to citizens from then on. Our purpose comes true by the analysis of the citizenship from an active and partaking perspective, just as the presupposition of democracy adopted in this work. / Neste trabalho procuramos estabelecer a trajetória da política urbana no Brasil e analisar sua relação com a participação popular. Examinamos a participação,primeiramente no contexto da conquista de liberdade política, expressa sobretudo nos movimentos populares urbanos e suas lutas pela vida digna nas cidades, além da resistência e combate ao autoritarismo, etapa que culminou com a iniciativa popular de emendas ao texto da Constituição Federal de 1988. Em seguida observamos a atuação da sociedade civil em expansão e sua interlocução com o Estado nos novos espaços de participação que se criaram a partir da Assembléia Nacional Constituinte de 1987/88 no que tange à questão urbana e ao potencial dos instrumentos postos à disposição dos cidadãos. Nosso objetivo concretiza-se pela análise da cidadania sob uma perspectiva ativa e participante, tal qual é o pressuposto de democracia que adotamos nesse trabalho.
14

A participação popular na elaboração e revisão dos planos diretores: um estudo sobre a elaboração do projeto de lei da segunda revisão do Plano Diretor do Município de Ribeirão Preto, São Paulo / Citizen participation in the elaboration and revision of urban master plans: a study about the elaboration of the bill of the second revision of the Master Plan of the Municipality of Ribeirão Preto, São Paulo

Perioto, Júlia Navarro 23 September 2016 (has links)
A presente pesquisa tem por objetivo conhecer o processo de elaboração do projeto de lei da segunda revisão do Plano Diretor do Município de Ribeirão Preto a fim de desvendar de que forma o Poder Executivo garantiu a participação popular neste processo e quais foram as percepções de alguns dos atores nele envolvidos. A pesquisa, de caráter qualitativo, foi realizada em duas etapas. A primeira, de caráter documental, foi realizada junto à Secretaria de Planejamento e Gestão Pública - SEPLAN do município de Ribeirão Preto, ao Conselho Municipal de Urbanismo (COMUR), à Câmara Municipal de Ribeirão Preto e ao Ministério Público do Estado de São Paulo onde foram consultados documentos referentes à participação popular nos processos de elaboração e revisão do Plano Diretor de Ribeirão Preto. A segunda etapa se deu através de entrevistas realizadas com diferentes atores participantes do processo de elaboração do projeto de lei da segunda revisão do Plano Diretor do Município de Ribeirão Preto. Observamos através dos documentos e relatos acerca do segundo processo de revisão do Plano Diretor de Ribeirão Preto, que, desconsiderando etapas como a leitura participativa e ações de capacitação, a revisão foi encarada pelo Poder Público como mero requisito formal, sem a garantia da coordenação compartilhada do processo, da diversidade e sem a devida transparência e publicidade sobre os atos praticados. / The objective of this research is to better understand the drafting process for the bill of the second revision of Ribeirão Preto Municipality´s Master Plan in order to reveal how the Executive Power assured the popular participation in this process and what the perceptions of certain social actors involved in it were. The qualitative research was carried out in two stages. The first stage, based on documentary analysis, was conducted within the Department of Planning and Public Management of Ribeirão Preto (SEPLAN), the Municipal Council of Urban Planning (COMUR), the Ribeirão Preto City Council, and the São Paulo State Public Prosecutor\'s Office; where documents related to public participation in the drafting and revision of Ribeirão Preto´s Master Plan were consulted. The second stage was made through interviews with different actors involved in the drafting process for the bill of the second revision of Ribeirão Preto Municipality\'s Master Plan. It was possible to perceive through the analysis of documents and testimonies about the participatory process that, disregarding steps such as participatory reading, training activities, and shared coordination of the process, the review was conducted by the Government as a mere formal requirement, without the guarantee of diversity and without proper transparency and publicity of the acts performed.
15

O uso da contribuição de melhoria para a construção de uma cidade sustentável

Faria, Vivian Monica 20 April 2011 (has links)
Made available in DSpace on 2015-02-04T20:42:36Z (GMT). No. of bitstreams: 1 vivian faria.pdf: 760753 bytes, checksum: 989bdd48e14d1d1f6a13c0a83d066d2f (MD5) Previous issue date: 2011-04-20 / A realidade urbana brasileira clama por reformas necessárias não só para o embelezamento da urbe, mas, principalmente para garantir a sobrevivência da cidade de maneira sustentável e de modo que esta se adéqüe à nova ordem social. Esta nova ordem social pode ser entendida como aquela em que o termo sustentabilidade está presente em todos os níveis e esferas de relações, sejam estas estatais, sociais ou comerciais. Partindo do princípio de que são deveres do Poder Público, tanto a iniciativa destas reformas, quanto também a intermediação das negociações entre os diversos atores, estatais ou não, que vierem a figurar no cenário da reforma urbana, este Poder Público deve valer-se de seus recursos e instrumentos para fomentar e realizar as reformas e intervenções necessárias. É sabido que o orçamento dos entes Federados é fator de limitação da atuação destas figuras, na medida em que condiciona os gastos públicos a existência prévia de receita. Contudo, há ocasiões em que o Poder Público atuando em conjunto com a sociedade pode realizar determinadas intervenções e, se estas intervenções levarem à valorização de imóveis de propriedade de particulares o ente Federativo que realizou a obra poderá, atendidas as exigências da lei, reaver os gastos que teve com determinada obra pública. O mecanismo que permite este reembolso estatal é um tributo denominado contribuição de melhoria e, se bem manejado, pode representar um poderoso instrumento de gestão democrática e compartilhada entre sociedade e Poder Público. É a respeito do manejo deste tributo, atualmente relegado ao esquecimento, que o presente trabalho se dedica. Para a realização da pesquisa serão expostos alguns conceitos tributários, urbanísticos e ambientais para que sejam confrontados com a realidade urbana com o objetivo de encontrar uma alternativa para alcançar a construção da cidade sustentável.
16

Estatuto da cidade e juridificação da reforma urbana no Brasil / City statute and juridification of urban reform in Brazil

Ana Paula Soares Carvalho 04 May 2012 (has links)
Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico / O início da década passada foi marcado por um importante evento relacionado ao tratamento das questões urbanas no Brasil. Em dez de julho de 2001, foi promulgada a Lei Federal n 10.257, conhecida como Estatuto da Cidade, que regulamenta o capítulo da política urbana da Constituição de 1988. O Estatuto da Cidade provê suporte legal consistente para aquelas municipalidades comprometidas com o enfrentamento dos problemas sociais e urbanos que afetam diariamente as condições de vida dos habitantes das cidades. São princípios que o norteiam: a função social da propriedade e a gestão democrática das cidades. A lei, que tramitou por mais de dez anos no Congresso Nacional, pode ser vista como uma conquista de um movimento multissetorial de escopo nacional que vem lutando há décadas pela causa da reforma urbana e pela criação de um marco regulatório federal para a política urbana. São objetivos desta tese investigar o processo que levou à promulgação dessa lei, bem como seus impactos já observáveis. Ao tratar desse processo, o estudo aqui proposto se insere no campo das análises sobre a relação entre a sociedade civil e o Estado, refletindo sobre as formas como as demandas sociais são processadas na esfera pública e causam impactos nas ações do poder público. Além disso, uma vez que aborda a transformação de uma demanda em legislação, esta tese inclui-se na área de estudos da juridificação das relações sociais, observando o Estatuto da Cidade a partir de referenciais teóricos que tratam de um processo amplo de inclusão de mais e mais áreas da vida ao rol dos temas justiciáveis. Busca-se, assim, lançar um olhar sobre os limites e potencialidades da interação entre sociedade civil e Estado e tratar das possibilidades de leis que tratam de direitos sociais alcançarem força normativa em um país marcado por profundas desigualdades. Para a consecução deste trabalho, procedeu-se a uma revisão da literatura sobre os movimentos por acesso a moradia e infraestrutura urbana e o movimento pela reforma urbana no Brasil; à leitura de documentos produzidos pelo Fórum Nacional de Reforma Urbana e de publicações de entidades ligadas ao Fórum notadamente do Instituto Pólis e da Federação de Órgãos para Assistência Social e Educacional (FASE); e à realização de entrevistas com atores envolvidos com a luta pela reforma urbana. Visando a, de alguma forma, medir os impactos do Estatuto da Cidade, recorreu-se ao estudo dos planos diretores feitos ao longo da última década no país sob a égide da Lei n 10.257. A fonte básica consultada foi o material produzido sobre a elaboração e aplicação dos planos diretores em cidades de todos os estados brasileiros no projeto Rede de Avaliação e Capacitação para a Implementação dos Planos Diretores Participativos. Fez-se também uma análise de decisões judiciais que envolviam os preceitos previstos no Estatuto da Cidade, obtidas junto aos sites dos tribunais de justiça estaduais e da Justiça Federal. / The beginning of the last decade was marked by an important event in the realm of the treatment of urban problems in Brazil. In July of 2001 the Federal Act number 10.257, known as City Statute, was enacted. The act provides the legal basis for city governments committed to face the urban and social problems that affect its inhabitants. The two main principles of this act are the social function of land property and democratic urban management. The act, which took more than ten years to be approved by the federal congress, can be seen as an achievement of a multisectoral social movement of national scope, which fought for decades for the cause of the urban reform and for the creation of a federal regulation for urban policy. In this thesis we discuss the process that leads to the enactment of the act, as well as analyze its impacts. In so doing, this thesis aims to contribute to the major debate about the relationship between civil society and the state, discussing the ways social demands are processed in the public sphere and impact on the actions of the public authority. Insofar as it also addresses the transformation of a social demand into a legislation, the proposed discussion places itself in the field of studies of the juridification of social relations. It analyses the City Statute based on theories that deal with a broad process of inclusion of more and more areas of social life to the cathalog of justiciable themes. The aim is to shed a light on the limits and potentialities of the interaction among civil society and the state and address the possibilities of acts related to social rights, in order to achieve normative power in a nation coined by deep social inequalities. The execution of this thesis included the following steps: review of the literature on the theme; analysis of documents produced by the Fórum Nacional de Reforma Urbana and the associations connected to this Fórum, such as Instituto Pólis and Federação de Órgãos para Assistência Social e Educacional (FASE); interviews with actors involved with the urban reform movement; analysis of city master plans aproved after the enaction of the City Statute; and analysis of court rulings mentioning the City Statute.
17

Capitalidade e civilização na reforma urbana de Pereira Passos (1903-906) / Capitality and civilization in the urban reform of Pereira Passos (1903-1906)

Juliana de Souza Fonseca 24 October 2007 (has links)
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / O presente trabalho analisa a reforma urbana realizada pelo prefeito Francisco Pereira Passos no Rio de Janeiro entre os anos 1903 e 1906. A questão da reforma urbana obteve a partir da segunda metade do século XIX uma posição central na maioria das grandes cidades ocidentais. No Rio de Janeiro houve solicitações por obras de remodelação da cidade e encaminhamento de projetos à municipalidade desde a década de 1870. No entanto, a grande reforma urbana que a cidade exigia só foi iniciada em 1903 no governo do Presidente Rodrigues Alves, sob a administração municipal do prefeito Francisco Pereira Passos. O início do período republicano é marcado por um reordenamento da capitalidade da cidade do Rio de Janeiro, mais precisamente a partir de 1891 com a Constituição Republicana. Analisamos como a reforma urbana municipal, implementada diretamente pelo prefeito Francisco Pereira Passos,propôs reafirmar a capitalidade da cidade dentro da nova ordem republicana, através da opção de civilizar o espaço urbano. / The present work analyzes the urban reform done by the mayor of Rio de Janeiro, Pereira Passos, between 1903 and 1906. Since the second part of XIX century, the urban reform got a central position in the majority of the bigger occidental cities. In Rio de Janeiro,since the decade of 1870, requests for city remodeling and routing projects to municipality had been done. However, the big urban reform that the city was in need for was only initialized in 1903, during the government of the president Rodrigues Alves, under the municipal administration of the mayor Francisco Pereira Passos. The beginning of the republican period is marked by a reordering of the capitalidade of the Rio de Janeiros city, more precisely since 1891, with the Republican Constitution. We Analyze how the municipal urban reform was directly implemented by the mayor Francisco Pereira Passos. He proposed to reaffirm the capitalidade of the city inside of the new Republican order, through the option of civilizing the urban space.
18

Capitalidade e civilização na reforma urbana de Pereira Passos (1903-906) / Capitality and civilization in the urban reform of Pereira Passos (1903-1906)

Juliana de Souza Fonseca 24 October 2007 (has links)
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / O presente trabalho analisa a reforma urbana realizada pelo prefeito Francisco Pereira Passos no Rio de Janeiro entre os anos 1903 e 1906. A questão da reforma urbana obteve a partir da segunda metade do século XIX uma posição central na maioria das grandes cidades ocidentais. No Rio de Janeiro houve solicitações por obras de remodelação da cidade e encaminhamento de projetos à municipalidade desde a década de 1870. No entanto, a grande reforma urbana que a cidade exigia só foi iniciada em 1903 no governo do Presidente Rodrigues Alves, sob a administração municipal do prefeito Francisco Pereira Passos. O início do período republicano é marcado por um reordenamento da capitalidade da cidade do Rio de Janeiro, mais precisamente a partir de 1891 com a Constituição Republicana. Analisamos como a reforma urbana municipal, implementada diretamente pelo prefeito Francisco Pereira Passos,propôs reafirmar a capitalidade da cidade dentro da nova ordem republicana, através da opção de civilizar o espaço urbano. / The present work analyzes the urban reform done by the mayor of Rio de Janeiro, Pereira Passos, between 1903 and 1906. Since the second part of XIX century, the urban reform got a central position in the majority of the bigger occidental cities. In Rio de Janeiro,since the decade of 1870, requests for city remodeling and routing projects to municipality had been done. However, the big urban reform that the city was in need for was only initialized in 1903, during the government of the president Rodrigues Alves, under the municipal administration of the mayor Francisco Pereira Passos. The beginning of the republican period is marked by a reordering of the capitalidade of the Rio de Janeiros city, more precisely since 1891, with the Republican Constitution. We Analyze how the municipal urban reform was directly implemented by the mayor Francisco Pereira Passos. He proposed to reaffirm the capitalidade of the city inside of the new Republican order, through the option of civilizing the urban space.
19

Estatuto da cidade e juridificação da reforma urbana no Brasil / City statute and juridification of urban reform in Brazil

Ana Paula Soares Carvalho 04 May 2012 (has links)
Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico / O início da década passada foi marcado por um importante evento relacionado ao tratamento das questões urbanas no Brasil. Em dez de julho de 2001, foi promulgada a Lei Federal n 10.257, conhecida como Estatuto da Cidade, que regulamenta o capítulo da política urbana da Constituição de 1988. O Estatuto da Cidade provê suporte legal consistente para aquelas municipalidades comprometidas com o enfrentamento dos problemas sociais e urbanos que afetam diariamente as condições de vida dos habitantes das cidades. São princípios que o norteiam: a função social da propriedade e a gestão democrática das cidades. A lei, que tramitou por mais de dez anos no Congresso Nacional, pode ser vista como uma conquista de um movimento multissetorial de escopo nacional que vem lutando há décadas pela causa da reforma urbana e pela criação de um marco regulatório federal para a política urbana. São objetivos desta tese investigar o processo que levou à promulgação dessa lei, bem como seus impactos já observáveis. Ao tratar desse processo, o estudo aqui proposto se insere no campo das análises sobre a relação entre a sociedade civil e o Estado, refletindo sobre as formas como as demandas sociais são processadas na esfera pública e causam impactos nas ações do poder público. Além disso, uma vez que aborda a transformação de uma demanda em legislação, esta tese inclui-se na área de estudos da juridificação das relações sociais, observando o Estatuto da Cidade a partir de referenciais teóricos que tratam de um processo amplo de inclusão de mais e mais áreas da vida ao rol dos temas justiciáveis. Busca-se, assim, lançar um olhar sobre os limites e potencialidades da interação entre sociedade civil e Estado e tratar das possibilidades de leis que tratam de direitos sociais alcançarem força normativa em um país marcado por profundas desigualdades. Para a consecução deste trabalho, procedeu-se a uma revisão da literatura sobre os movimentos por acesso a moradia e infraestrutura urbana e o movimento pela reforma urbana no Brasil; à leitura de documentos produzidos pelo Fórum Nacional de Reforma Urbana e de publicações de entidades ligadas ao Fórum notadamente do Instituto Pólis e da Federação de Órgãos para Assistência Social e Educacional (FASE); e à realização de entrevistas com atores envolvidos com a luta pela reforma urbana. Visando a, de alguma forma, medir os impactos do Estatuto da Cidade, recorreu-se ao estudo dos planos diretores feitos ao longo da última década no país sob a égide da Lei n 10.257. A fonte básica consultada foi o material produzido sobre a elaboração e aplicação dos planos diretores em cidades de todos os estados brasileiros no projeto Rede de Avaliação e Capacitação para a Implementação dos Planos Diretores Participativos. Fez-se também uma análise de decisões judiciais que envolviam os preceitos previstos no Estatuto da Cidade, obtidas junto aos sites dos tribunais de justiça estaduais e da Justiça Federal. / The beginning of the last decade was marked by an important event in the realm of the treatment of urban problems in Brazil. In July of 2001 the Federal Act number 10.257, known as City Statute, was enacted. The act provides the legal basis for city governments committed to face the urban and social problems that affect its inhabitants. The two main principles of this act are the social function of land property and democratic urban management. The act, which took more than ten years to be approved by the federal congress, can be seen as an achievement of a multisectoral social movement of national scope, which fought for decades for the cause of the urban reform and for the creation of a federal regulation for urban policy. In this thesis we discuss the process that leads to the enactment of the act, as well as analyze its impacts. In so doing, this thesis aims to contribute to the major debate about the relationship between civil society and the state, discussing the ways social demands are processed in the public sphere and impact on the actions of the public authority. Insofar as it also addresses the transformation of a social demand into a legislation, the proposed discussion places itself in the field of studies of the juridification of social relations. It analyses the City Statute based on theories that deal with a broad process of inclusion of more and more areas of social life to the cathalog of justiciable themes. The aim is to shed a light on the limits and potentialities of the interaction among civil society and the state and address the possibilities of acts related to social rights, in order to achieve normative power in a nation coined by deep social inequalities. The execution of this thesis included the following steps: review of the literature on the theme; analysis of documents produced by the Fórum Nacional de Reforma Urbana and the associations connected to this Fórum, such as Instituto Pólis and Federação de Órgãos para Assistência Social e Educacional (FASE); interviews with actors involved with the urban reform movement; analysis of city master plans aproved after the enaction of the City Statute; and analysis of court rulings mentioning the City Statute.
20

[en] SPACE AS A PRODUCT, MEANS AND CONDITION TO A TRANSFORMING POPULAR EDUCATION: THE PEDAGOGIC PRACTICE OF ESPAÇO CRIARTE IN THE MANUEL CONGO OCCUPATION - MNLM-RJ / [pt] O ESPAÇO COMO PRODUTO, MEIO E CONDIÇÃO PARA UMA EDUCAÇÃO POPULAR TRANSFORMADORA: A PRÁTICA PEDAGÓGICA DO ESPAÇO CRIARTE NA OCUPAÇÃO MANOEL CONGO - MNLM-RJ

VINICIUS NEVES VASCONCELOS 23 June 2015 (has links)
[pt] O presente trabalho busca aliar o exercício militante do autor junto ao Movimento Nacional de Luta pela Moradia com a reflexão teórica e a pesquisa acadêmica, a fim de compreender a relação de mútua determinação entre a educação popular e o cotidiano de uma ocupação urbana no centro da cidade do Rio de Janeiro, na construção de uma prática espacial libertadora. Para tal tarefa trabalharemos de uma forma geral com as ideias e concepções do filósofo Henri Lefebvre, principalmente no que tange a sua análise teórico-metodológica da produção do espaço enquanto condição, meio e produto da sociedade. Dentro dessa perspectiva, utilizaremos a tríade lefebvriana de concebido-percebido-vivido no afã de compreender múltiplas dimensões que conformam a referida prática pedagógica, esperando contribuir para a construção de uma educação popular comprometida com a transformação radical da sociedade capitalista na luta pelo direito à cidade. / [en] The following reserach intends to link the militant action of the author from the National Movement for Housing Struggle to the theoretical reflection and academic research in order to understand the relation of mutual determination between popular education and daily life of an urban settlement in the city center of Rio de Janeiro, in the construction of a liberating spatial practice. For this task we will work with the philosopher Henri Lefevre s general ideas and conceptions, specially regarding their theoritical and methodological analysis of the production of space as condition, means and product of society. Within this perspective, we use the lefebvriana triad of conceived-perceived-lived so as to comprehend the multiple dimensions that make such a pedagogical practice, hoping to contribute to the developing of a popular education committed to the radical transformation of capitalist society, in the struggle for the right to the city.

Page generated in 0.0708 seconds