• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 6
  • 1
  • Tagged with
  • 7
  • 5
  • 5
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

La animación expandida. Repesentación del movimiento en el media-art y el audiovisual contemporáneo

Dematei, Marcelo Alberto 07 March 2016 (has links)
[EN] During most of the XXth century, while animation only told its story, classified artists and at most described their techniques, the film built one of the most brilliant intellectuals corpus of art history. With few exceptions, there was no animation theory; film theory did not included it in their case studies, relegating animation to a totally irrelevant plane. In recent years all this has changed, because it also changed the dimension of what we understand as animation. This new theory, reflects on the fact of animate expansion, since it occupies a privileged place within contemporary visual production. Today we have to resize a set of knowledge and processes that in the XXth century was mostly centered on a specific type of production, which currently involves almost all moving images produced. Obviously, this is a product of social needs, economic determinants, ideological constraints and technological possibilities: the change that the introduction of digital technologies meant at all levels. So animation resignified their role in this new audiovisual universe, using digital technology. The ways of doing animation changed and new ones emerged. In this expansion, the use of these specific knowledge of animation in the media art unveiled an exciting new landscape: a discipline always dependent on its technical artifact, which achieves to be involved in the convergence of art and technology providing specific concepts and issues. Animation, in turn, could incorporate computer cultural forms and techniques. For this and paraphrasing the concept that once inspired talking of Expanded Cinema, we propose Expanded Animation, referring to all animation that exceeds the precepts of what is commonly known as animation. This is a theoretical and practical thesis, where the latter served as generator of theoretical reflection through a creative and intellectual process that lasted the recent years. The experimental practice is used too as a case study for the construction of an argument that finally proposes a series of elements, applications and tools, from the general to suggest a new horizon in the field of animation as part the current audiovisual universe, and from the particular, to analyze the representation of movement that uses databases and fragmentary and spatial narratives. / [ES] Durante gran parte del siglo XX, mientras la animación solo contó su historia, clasificó sus artistas y a lo sumo describió sus técnicas, el cine constituía uno de los más brillantes corpus intelectuales de la historia del arte. Salvo honrosas excepciones, no hubo teoría sobre la animación, y la teoría cinematográfica no la incluyó entre sus casos de estudio, relegándola a un plano totalmente irrelevante. En los últimos años todo esto cambió, porque cambió también la dimensión de lo que entendemos por animación. Esta nueva teoría, reflexiona sobre el hecho de la expansión de lo animado, dado que ocupa un lugar privilegiado dentro de la producción audiovisual contemporánea. Hoy toca redimensionar un conjunto de saberes y procesos que durante el siglo XX se centró mayoritariamente en un tipo específico de producción y que actualmente involucra a la casi totalidad de la imagen en movimiento producida. Evidentemente, esto es producto de necesidades sociales, determinantes económicos, condicionantes ideológicos y una posibilidad tecnológica: el cambio que significó a todos los niveles la introducción de las tecnologías digitales. Así la animación resignificó su papel en este nuevo universo audiovisual, a caballo de las tecnología digitales. Las formas de hacer animación cambiaron y otras nuevas surgieron. Dentro de esa expansión, la utilización de los saberes propios de la animación en el media art desveló un interesante nuevo paisaje, el de una disciplina siempre dependiente de su artefacto técnico, que logra involucrarse en la confluencia entre arte y tecnología aportando problemáticas y conceptos específicos. A su vez la animación pudo incorporar formas culturales y técnicas propias del ordenador. Por esto y parafraseando el concepto que en su momento inspiró el de Expanded Cinema, proponemos hablar de Animación Expandida, refiriéndonos a toda aquella animación que se sale de los preceptos de lo que habitualmente se conoce como animación. Es esta una tesis teórico-práctica, donde este último elemento sirve como generador de la reflexión teórica a través de un proceso creativo e intelectual que abarca los últimos años. También la práctica experimental es utilizada como caso de estudio para la construcción de una argumentación que propone finalmente una serie de elementos, usos y herramientas que, desde lo general, pretenden sugerir un nuevo horizonte en el campo de la animación como parte del audiovisual actual, y, desde lo particular, analizar la representación del movimiento con bases de datos y narrativas fragmentarias y espaciales. / [CAT] Durant gran part del segle XX, mentre l'animació sol va contar la seva història, va classificar els seus artistes i a tot estirar va descriure les seves tècniques, el cinema constituïa un dels més brillants corpus intel·lectuals de la història de l'art. Excepte excepcions, no va haver teoria sobre l'animació, i la teoria cinematogràfica no la va incloure entre els seus casos d'estudi, relegant-la a un plànol totalment irrellevant. En els últims anys tot això va canviar, perquè va canviar també la dimensió del que entenem per animació. Aquesta nova teoria, reflexiona sbre el fet de l'expansió de l'animació, atès que ocupa un lloc privilegiat dintre de la producció audiovisual contemporània. Avui toca redimensionar un conjunt de sabers i processos que durant el segle XX es va centrar majoritàriament en un tipus específic de producció i que actualment involucra a la gairebé totalitat de la imatge en moviment produïda. Evidentment, això és producte de necessitats socials, determinants econòmics, condicionaments ideològics i una possibilitat tecnològica: el canvi que va significar a tots els nivells la introducció de les tecnologies digitals. D'aquesta manera, l'animació va canviar el seu paper, en aquest nou univers audiovisual, a partir de les tecnologies digitals. Les formes de fer animació van canviar i altres noves van sorgir. Dintre d'aquesta expansió, la utilització dels sabers propis de l'animació en el media-art va desvetllar un interessant nou paisatge, el d'una disciplina sempre depenent del seu artefacte tècnic, que assoleix involucrar-se en la confluència entre art i tecnologia aportant problemàtiques i conceptes específics. Al seu torn l'animació va poder incorporar formes culturals i tècniques pròpies de l'ordinador. Per això i parafrasejant el concepte que en el seu moment va inspirar el de Expanded Cinema, proposem parlar d'Animació Expandida, referint-nos a tota aquella animació que se surt dels preceptes del que habitualment es coneix com animació. És aquesta una tesi teòric-pràctica, on aquest últim element serveix com generador de la reflexió teòrica a través d'un procés creatiu i intel·lectual que abasta els últims anys. Tambéla pràctica experimental és utilitzada com cas d'estudi per a la construcció d'una argumentació que proposa finalment una sèrie d'elements, usos i eines que, des del general, pretenen suggerir un nou horitzó en el camp de l'animació com part de l'audiovisual actual, i, des del particular, analitzar la representació del moviment amb bases de dades i narratives fragmentarias i espacials. / Dematei, MA. (2016). La animación expandida. Repesentación del movimiento en el media-art y el audiovisual contemporáneo [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/61437 / TESIS
2

Um framework para a geração semiautomática de solos de guitarra

Cunha, Nailson dos Santos 24 February 2016 (has links)
Submitted by Fernando Souza (fernandoafsou@gmail.com) on 2017-08-17T15:58:41Z No. of bitstreams: 1 arquivototal.pdf: 2509071 bytes, checksum: 7e5e11344bc01beb22fdb94bee3ccdcf (MD5) / Made available in DSpace on 2017-08-17T15:58:41Z (GMT). No. of bitstreams: 1 arquivototal.pdf: 2509071 bytes, checksum: 7e5e11344bc01beb22fdb94bee3ccdcf (MD5) Previous issue date: 2016-02-24 / This work deals with the development of a framework based on computational and optimization methods for algorithmic composition, more precisely, for the generation of guitar solos. The proposed approach was considered semiautomatic because it makes use of small melodic fragments (licks), previously created from human models. The solos generated are from the musical style Blues and they are applied over a well-known harmonic model called 12-Bar Blues. A licks database was created in which small instances containing a subset of them were randomly derived so as to diversify the possible candidates to be in the solo that will be generated. Once the instance is created, one solves an optimization problem that consists of determining the optimal sequence of a subset of licks by using a integer linear programming model. A set of rules was implemented for creating a matrix that de nes the transition cost between the licks. The outputs generated were stored in the MusicXML format and they can be read by most applications that provide support for this type of le and are capable of displaying it using the tablatures format. The solos created were evaluated by a sample of 173 subjects, classi ed as beginners, intermediates and professional musicians. A web application was developed to streamline the evaluation process. The results obtained show that the solos whose licks were optimally sequenced were statistically much better evaluated than those randomly sequenced, which indicates that the proposed methodology was capable of producing, on average, solos with a favorable percentage of acceptance. / Este trabalho trata do desenvolvimento de um framework baseado em m etodos computacionais e de otimização para a composição algoritmica, mais especifi camente, para a geração de solos de guitarra. A abordagem proposta foi considerada semiautomatica pois faz uso de pequenos fragmentos mel odicos (licks) previamente criados a partir de modelos humanos. Os solos gerados possuem caracter sticas do estilo musical Blues e s~ao aplicados sobre um modelo de harmonia bastante conhecido denominado 12-Bar Blues. Um banco de dados de licks foi criado, do qual são realizados sorteios de instâncias menores do conjunto, diversifi cando os possíveis candidatos a estarem no solo a ser gerado. De posse da inst^ancia, um problema de otimiza c~ao, que consiste em sequenciar de forma otimizada um subconjunto de licks, e resolvido utilizando um modelo de programa c~ao linear inteira. Implementou-se um conjunto de regras para a criação de uma matriz que de ne o custo de transição entre os licks. As sa das geradas s~ao armazenadas no formato MusicXML e podem ser lidas pela maioria dos aplicativos que possuam suporte a esse tipo de arquivo e disponibilizem visualiza c~ao no formato de tablaturas. Os solos criados foram avaliados por uma amostra de 173 indiv duos, classi cados como m usicos iniciantes, intermedi arios e pro fissionais. Uma aplicação web foi desenvolvida para agilizar o processo de avaliação. Os resultados obtidos demonstram que os solos cujos licks foram sequenciados de forma otimizada foram estatisticamente mais bem avaliados que aqueles sequenciados aleatoriamente, indicando que a metodologia proposta foi capaz de produzir, em m edia, solos com percentual de aceitação favorável.
3

[en] ALGORITHMIC MODERATION AND DIGITAL SELF-DEFENSE: THE SELF-EXPOSURE OF INSTAGRAM FEMALE USERS AS RESISTANCE TO THE ALGORITHMIC GOVERNMENT OF CONDUCT / [pt] MODERAÇÃO ALGORÍTMICA E AUTODEFESA DIGITAL: A AUTOEXPOSIÇÃO DE USUÁRIAS DO INSTAGRAM COMO RESISTÊNCIA AO GOVERNO ALGORÍTMICO DAS CONDUTAS

CAROLINA BOUCHARDET DIAS 08 August 2022 (has links)
[pt] Com o crescente emprego de inteligência artificial na moderação de conteúdo do Instagram, a empresa é cada vez mais criticada pelos efeitos discriminatórios de seus sistemas algorítmicos, que parecem revelar uma hierarquia de humanidades dentro da rede social. Ainda que a autoexposição dos usuários seja a fonte primária de dados usados pelo Instagram em sua geração de lucros, alguns corpos detêm plena e irrestrita visibilidade enquanto outros são desproporcionalmente ocultados pela moderação automatizada. A moderação algorítmica na rede social integra um novo tipo de governo das condutas, baseado em dados e correlações estatísticas, que assume traços específicos com relação a usuárias mulheres. Trata-se de um poder que, ocultado sob discursos tecnoutópicos e corporativistas do Instagram, não se reconhece como poder e se torna mais dificilmente detectável. Existe, contudo, a possibilidade de resistência a tal governo das condutas. Enquanto grande parte dos trabalhos acadêmicos sobre resistência online é focada na resistência ora a violências interpessoais entre usuários ora a práticas e discursos sexistas, é escassa a literatura sobre a resistência ao poder dos sistemas algorítmicos de moderação de conteúdo. Esta pesquisa pretende contribuir com o debate sobre o tema, explorando como técnica de resistência ou autodefesa digital, a autoexposição das usuárias do Instagram voltada à denúncia do poder algorítmico da rede social, em especial aos silenciamentos e discriminações por ele perpetuados. / [en] With the increasing use of artificial intelligence in Instagram s content moderation, the company is increasingly criticized for the discriminatory effects of its algorithmic systems, which seem to reveal a hierarchy of humanities within the social network. Even though users self-exposure is the primary source of data used by Instagram in its profit generation, some bodies hold full and unrestricted visibility while others are disproportionately hidden by automated moderation. Algorithmic moderation on the social network integrates a new kind of government of conducts, based on data and statistical correlations, that takes on specific traits with regard to female users. This is a power that, hidden under Instagram s technoutopian and corporatist discourses, does not recognize itself as power and becomes more difficult to detect. There is, however, the possibility of resistance to such government of conduct. While much of the academic work on online resistance is focused on resistance either to interpersonal violence between users or to sexist practices and discourses, the literature on resistance to the power of algorithmic content moderation systems is scarce. This research intends to contribute to the debate on the theme, exploring as a resistance technique or digital selfdefense, the self-exposure of female Instagram users aimed at denouncing the algorithmic power of the social network, especially the silences and discriminations perpetuated by it.
4

[en] TECHNOMICS AND DEMOGRAMMAR: LAW AND TECHNICS IN THE NOMOS OF PLATFORMS / [pt] TECNOMIA E DEMOGRAMÁTICA: DIREITO E TÉCNICA NO NOMOS DAS PLATAFORMAS

JOSE ANTONIO REGO MAGALHAES 14 June 2021 (has links)
[pt] Esta pesquisa se pretende um movimento de abertura tanto no campo da teoria do direito quanto no dos estudos de direito e tecnologia, e em especial na intersecção entre esses campos. Ela busca construir uma teoria do direito e da sua relação com as técnicas que permita navegar a passagem contemporânea entre o que chamo de tecnomia moderna e uma tecnomia das plataformas ligada à emergência da compu-tação em escala global, da governança algorítmica e da crise climática. Para tanto, busco, em primeiro lugar, contribuir para uma teoria especulativa do direito (nem uma teoria interna do direito moderno como o conhecemos, nem uma teoria crí-tica/desconstrutiva do direito). Procuro fazê-lo lendo dois pensadores chave do direito moderno, Hans Kelsen e Carl Schmitt, como complementares e à luz de cor-rentes da chamada virada especulativa da filosofia contemporânea. Kelsen é lido como um aceleracionista/inumanista, e Scmitt à luz da cosmo/geontopolítica, en-quanto a filosofia dos agenciamentos de Deleuze e Guattari serve como o fundo pelo qual tudo isso se articula. Em segundo lugar, mobilizo esse aparato a fim de especular sobre uma tecnomia das plataformas. Construo conceitos tecnômicos de código, plataforma, dispositivo, aplicativo, interface e usuário. A demogramática algorítmica é definida como operando por captação massiva de dados, traçado de grafos e modulação de condutas. Procuro traçar algumas tendências na transição à tecnomia das plataformas, e.g. tendências à contingência das posições de pessoa e de coisa, à indistinção entre norma e viés, à não-instrumentalidade das técnicas, à pluralidade dos mundos, à sobreposição de nomias, à imbricação entre cognição e governo etc. Termino sugerindo três modelos/paradigmas especulativos para a na-vegação da tecnomia das plataformas – um modelo inumano, fundado na hipótese da inteligência geral; um paradigma animista, ligado à hipótese/mito de Gaia, e, por fim, uma tentativa de composição entre os dois. / [en] This thesis intends an opening move in the field of legal theory as well as in that of law and technology studies, and especially in the intersection of the two. It tries to construct a theory of law and of its relation to technology that allows for the navi-gation of the contemporary passage from what I call modern technomics to a plat-form technomics linked to the emergence of planetary scale computation, algorith-mic governance and the climate crisis. To do that, I first try to make a contribution to a speculative legal thery (neither an internal theory of modern law as we know it, nor a critical/deconstructive legal theory). I do so by reading two key thinkers of modern law, Hans Kelsen and Carl Schmitt, as complementary, and through cur-rents of the so-called speculative turn in contemporary theory. Kelsen is read as an accelerationist/inhumanist, and Schmitt in light of cosmo/geontopolitics, while Deleuze and Guattari s assemblage theory serves as a background through which the rest is connected. Secondly, I mobilize this conceptual apparatus to speculate about platform technomics. I build technomic concepts of code, platform, device, application, interface and user. Algorithmic demogrammar is defined as operating by massive data collection, tracing of graphs and modulation of conducts. I look to trace some tendencies in the transition to platform technomics, e.g. to the contin-gency of the positions of person and thing, to the indistinction between norm and bias, to the non-instrumentality of technics, to the plurality of worlds, to the super-imposition of nomoi, to the confusion of cognition and governance etc. I finish by offering three speculative models/paradigms for the navigation of platform tech-nomics – an inhuman model, based on the hypothesis of general intelligence; an animistic paradigm, linked to the Gaia hypothesis/myth, and, finally, a tentative composition between the two.
5

[pt] DIREITO À EXPLICAÇÃO E PROTEÇÃO DE DADOS PESSOAIS NAS DECISÕES POR ALGORITMOS DE INTELIGÊNCIA ARTIFICIAL / [en] RIGHT TO AN EXPLANATION AND DATA PROTECTION IN DECISIONS BY ARTIFICIAL INTELLIGENCE ALGORITHMS

ISABELLA ZALCBERG FRAJHOF 26 October 2022 (has links)
[pt] Em um mundo mediado por algoritmos, em que espaços de tomada de decisão antes destinados a humanos passam a ser dominados por estes artefatos, surge uma demanda para que estas decisões algorítmicas sejam explicáveis. Este desafio ganha uma camada de complexidade quando há o uso de técnicas de inteligência artificial, em especial, a aplicação de modelos de aprendizado de máquina, diante da opacidade e inescrutabilidade do modo de funcionamento e dos resultados gerados de alguns tipos destes algoritmos. Neste sentido, esta tese tem início com a apresentação do conceito e dos desafios da inteligência artificial e do aprendizado de máquina para o Direito, particularmente para direitos fundamentais (i.e. proteção de dados pessoais, privacidade, liberdade, autonomia e igualdade). Em seguida, é compartilhada a discussão envolvendo o direito à explicação quando do seu surgimento, e como a sua previsão na LGPD poderá ser interpretada à luz dos aprendizados e interpretações já colhidos no âmbito do GDPR. Ainda, serão analisados como os principais desafios para os direitos fundamentais que são colocados por tais algoritmos de tomada de decisão podem ser resumidos sob os princípios de transparência, prestação de contas e responsabilização e justiça/igualdade. É proposta uma abordagem multifacetada e multidisciplinar, a ser aplicada em diferentes momentos, para assegurar a observância de tais princípios no desenvolvimento e uso de algoritmos de tomada de decisão de aprendizado de máquina. Por fim, propõe-se que a garantia de um direito à explicação, atualmente inserido em uma discussão mais ampla de prestação de contas e responsabilização, deve atender a uma perspectiva de mérito e de procedimento. São identificados os diferentes tipos de conteúdos que têm sido mapeados como passíveis de serem exigidos a título de explicação, e os valores e direitos que um direito à explicação visa proteger, demonstrado, ao final, a importância de que este conteúdo possa estar sujeito a algum tipo de escrutínio público. / [en] In a world mediated by algorithms, in which decision-making spaces previously destined for humans are now dominated by these artifacts, urges a demand for these algorithmic decisions to be explainable. This challenge gains a layer of complexity when artificial intelligence techniques are used, in particular, the application of machine learning models, given the opacity and inscrutability of the operating mode and the results generated by some types of these algorithms. In this sense, this thesis begins with the presentation of the concept and challenges of artificial intelligence and machine learning for the area of Law, particularly for fundamental rights (i.e. data protection, privacy, freedom, autonomy and equality). Then, the discussion involving the arise of a right to explanation is presented, and how its provision in the LGPD can be interpreted in the light of the lessons learned and interpretations already gathered under the GDPR. Furthermore, it will be analyzed how the main challenges for fundamental rights that are posed by such decision-making algorithms can be summarized under the principles of transparency, accountability and justice/equality. A multifaceted and multidisciplinary approach is proposed, to be applied at different moments in time, to ensure that such principles are incorporated during the development and use of machine learning decision-making algorithms. Finally, this thesis proposed that guaranteeing a right to explanation, which is currently allocated in a broader discussion involving accountability, must take into account a perspective of merit and procedure. The different types of content that have been mapped as likely to be required as an explanation are identified, as well as the values and rights that a right to explanation aims to protect, demonstrating, finally, the importance that such content be subject to public scrutiny.
6

[pt] OS IMPACTOS DA INTELIGÊNCIA ARTIFICIAL NO SISTEMA DE PRECEDENTES / [en] THE IMPACT OF ARTIFICIAL INTELLIGENCE IN THE PRECEDENTS SYSTEM

THIAGO LUIZ NOGUEIRA DA SILVA 04 August 2023 (has links)
[pt] O trabalho tem como objetivo analisar os modelos de aplicação tecnológica dos precedentes judiciais pelo STF, que possuem a intenção de automatizar o juízo de admissibilidade, e, verificar se tal tecnologia pode ser utilizada sem infringir os princípios constitucionais, especialmente o devido processo legal. O cerne do estudo está consubstanciado nas ferramentas de inteligência artificial que vem sendo utilizadas pelo Poder Judiciário com o objetivo de auxiliar a atividade jurisdicional a lidar como fenômeno da hiperjudicialização. Para tanto, apresentamos o sistema de precedentes do Código de Processo Civil de 2015 que tem como finalidade a garantia e aplicação dos princípios da isonomia e segurança jurídica, assim como diminuir o problema das ações repetitivas. Trabalhou-se também os sistemas de inteligência artificial utilizados, assim como os problemas mais relevantes que eles apresentam tais como, data sets viciados, opacidade algorítmica e discriminação racial e social. Abordou-se também a utilização do Sistema Victor pelo Supremo Tribunal Federal que tem como finalidade automatizar o juízo de admissibilidade dos recursos. Por fim, procurou-se avaliar de que modo as tecnologias podem contribuir para um mais eficaz processamento dos recursos, em especial no que diz respeito ao juízo de admissibilidade. / [en] The purpose of this study is to analyze the models of technological application of judicial precedents by the STF, which intend to automate the admissibility determination, and to determine whether such technology can be used without violating constitutional principles, particularly due process of law. The core of the study consists of the artificial intelligence tools utilized by the Judiciary to assist the judicial activity in dealing with the phenomenon of hyperjudicialization. Consequently, we present the precedent system of the Civil Procedure Code of 2015, which aims to ensure and apply the principles of isonomy and legal certainty, as well as reduce the problem of repetitive actions. In addition, the employed artificial intelligence systems and the most pertinent problems they present, such as biased data sets, algorithmic opacity, and racial and social discrimination, were examined. The Federal Supreme Court s use of the Victor System, which aims to automate the appeals admissibility determination, was also discussed. Lastly, an effort was made to evaluate how technologies can contribute to a more efficient appeals processing, particularly with regard to the admissibility determination.
7

[pt] A FRONTEIRA ALGORÍTMICA NAS MÍDIAS SOCIAIS: ALGUMAS REFLEXÕES SOBRE A ESPACIALIDADE EM UM ESPAÇO TECNOCÊNTRICO / [en] THE ALGORITHMIC FRONTIER IN SOCIAL MEDIA: SOME REFLECTIONS ON A TECHNOCENTRIC SPACE

MATHEUS BARCELLOS SOARES BRANDAO 31 October 2023 (has links)
[pt] A presente pesquisa analisará a ascensão e a complexificação da Web 2.0, situando-a sobre a emergência da tecnologia algorítmica. Os chamados algoritmos nascem no século XIX, tornando-se no presente século um dos maiores dispositivos tecnológicos referente à coleta, hierarquização, acumulação e coordenação de dados. Assim, este trabalho busca compreender como os algoritmos, em seu desenvolvimento, adquiriram inúmeras funções nas mídias sociais, transcendendo a finalidade de aumento da competitividade econômica das empresas no Vale do Silício. A referida pesquisa fará uma análise conjunta entre as escolas dos Estudos Críticos sobre Algoritmos, Estudos Críticos sobre Fronteiras e de Sociologia Política Internacional, a fim de compreender o que é e como nasce essa Fronteira Algorítmica, quais seriam os seus efeitos sociopolíticos e por que ela é algo que atinge em distintos graus toda a humanidade no século XXI. Após a introdução, a análise, o desenvolvimento e a discussão nos três primeiros capítulos, o último capítulo se destinará a comparar o Caso Snowden e o Escândalo da Cambridge Analytica, evidenciando semelhanças e afastamentos sobre como os algoritmos podem ser usados com fins que não se limitam à escala econômica e política, mas também são entidades capazes de influenciar a níveis psicológicos e sociológicos a raça humana. / [en] This research will analyze the rise and complexity of Web 2.0, placing it on the emergence of algorithmic technology. The so-called algorithms were born in the 19th century, becoming in the present century one of the greatest technological devices regarding the gathering, hierarchy, accumulation and coordination of data. Thus, this work seeks to understand how the algorithms in their development were acquiring numerous functions in social media, transcending the purpose of increasing the economic competitiveness of companies in Silicon Valley. This research will make a joint analysis between the schools of Algorithms Critical Studies, Borders Critical Studies and International Political Sociology, to understand what this Algorithmic Frontier is and how it is born, what would be its socio-political effects and why it is something that affects all of humanity in the 21st century to varying degrees. After the introduction, analysis, development and discussion in the first three chapters, the last chapter will compare the Snowden case and the Cambridge Analytica scandal, highlighting similarities and differences on how algorithms can be used for purposes that are not limited to economic and political scale, but they are also entities capable of influencing humans at psychological and sociological levels.

Page generated in 0.0605 seconds