• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 51
  • 9
  • 6
  • 3
  • 3
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • Tagged with
  • 73
  • 52
  • 16
  • 13
  • 8
  • 6
  • 6
  • 6
  • 6
  • 6
  • 6
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
21

DESENVOLVIMENTO DE PROCEDIMENTOS ANALÍTICOS PARA DETERMINAÇÃO DE ANALITOS EM AMOSTRAS DE INTERESSE AMBIENTAL, ALIMENTÍCIO E FARMACÊUTICO UTILIZANDO ESPECTROFOTOMETRIA DERIVATIVA E ESPECTROFLUORIMETRIA / ANALYTICAL PROCEDURES FOR DEVELOPMENT DETERMINATION OF INTEREST ANALYTES IN SAMPLES ENVIRONMENT, FOOD AND PHARMACEUTICAL USING SPECTROPHOTOMETRY DERIVATIVE AND SPECTROFLUORIMETRY

Neiva, Ariane Maciel 27 February 2015 (has links)
Submitted by Cibele Nogueira (cibelenogueira@ufgd.edu.br) on 2016-04-13T14:53:03Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 23148 bytes, checksum: 9da0b6dfac957114c6a7714714b86306 (MD5) ARIANENEIVA.pdf: 1246302 bytes, checksum: a9b98c41e97de74c859c345cfeec9d43 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-04-13T14:53:03Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 23148 bytes, checksum: 9da0b6dfac957114c6a7714714b86306 (MD5) ARIANENEIVA.pdf: 1246302 bytes, checksum: a9b98c41e97de74c859c345cfeec9d43 (MD5) Previous issue date: 2015-02-27 / DEVELOPMENT OF ANALYTICAL PROCEDURES FOR DETERMINATION of analytes in SAMPLE ENVIRONMENTAL, FOOD AND PHARMACEUTICAL INTEREST USING SPECTROPHOTOMETRY DERIVATIVE AND SPECTROFLUORIMETRY. In this working is shown the development of three analytical procedures: The first procedure was based on the first-order derivative spectroscopy for the simultaneous determination of BHA, BHT without previous separation, using the zero-crossing technique in mayonnaise and salad dressing samples. The procedure showed a linear range varying between 5.55x10-5 to 3.33x10-4 mol L-1 for quantification of BHA. The linear range for BHT determination varying between 9.08x10-5 to 5.44x10-4 mol L-1. The detection limit and quantification limit obtained for the proposed procedure were 2.53x10-5 mol L-1 and 6.67x10-5 moles L-1, respectively for BHA, and 4.77x10-5 mol L-1 and 1.44x10-4 mol L-1, respectively for BHT. The second developed procedure employs spectrofluorimetry for determination of ketoconazole in different matrices (river water samples and tablets). The calibration curve showed linearity between 5.00x10-7 to 1.00x10-5 mol L-1, and a detection limit of 1.36x10-7 mol L-1. The recoveries ranging from 75.2 to 98.5% for drug samples and from 75.6 to 108% for river water samples were obatined. The third spectrofluorimetric procedure developed was based on the fluorescence of bisphenol-A. The procedure was developed to determine BFA in river water samples. The calibration curve obtained was linear between 7.50x10-7 to 1.00x10-5 mol L-1. the detection limit of 7.37x10-7 mol L-1 and recoveries ranging from 70.5 to 106% for river water samples were obtained. / DESENVOLVIMENTO DE PROCEDIMENTOS ANALÍTICOS PARA DETERMINAÇÃO DE ANALITOS EM AMOSTRAS DE INTERESSE AMBIENTAL, ALIMENTÍCIO E FARMACÊUTICO UTILIZANDO ESPECTROFOTOMETRIA DERIVATIVA E ESPECTROFLUORIMETRIA. Neste trabalhado é apresentado o desenvolvimento de três procedimentos analíticos: O primeiro procedimento emprega a espectroscopia derivativa de primeira ordem para a determinação simultânea de BHA-BHT sem a necessidade de separação prévia, utilizando a técnica zero crossing em amostras de maionese e molho de salada. Os procedimentos apresentaram faixa linear variando entre 5,55x10-5 a 3,33x10-4mol L-1 para quantificação de BHA e 9,08x10-5 a 5,44x10-4 mol L-1 para quantificação de BHT. O limite de detecção e quantificação calculados para o procedimento proposto foram de 2,53x10-5 mol L-1 e 6,67x10-5 mol L-1, respectivamente para BHA, 4,77x10-5 mol L-1 e 1,44x10-4 mol L-1 respectivamente para BHT. O segundo procedimento emprega a espectrofluorimetria para determinação de Cetoconazol em duas matrizes (amostras de água de rio e comprimidos). A curva analítica apresentou uma linearidade entre 5,00x10-7 a 1,00x10-5 mol L-1 e umlimite de detecção de 1,36x10-7 mol L-1. As recuperações que variaram de 75,2 a 98,5% para as amostras farmacêuticas e 75,6 a 108% para amostras de água de rio. O terceiro procedimento apresenta o emprego da espectrofluorimetria para determinação de bisfenol-A em amostras de água de rio. A curva analítica apresentou uma linearidade entre 7,50x10-7 a 1,00x10-5 mol L-1 e um limite de detecção de 7,37x10-7 mol L-1, com recuperações que variaram de 70,5 a 106% para as amostras de água de rio.
22

Remoção de bisfenol-A por adsorção

Haro, Nathalia Krummenauer January 2013 (has links)
O bisfenol-A (BPA), um monômero usado na fabricação de resinas epóxi e de plásticos de policarbonato, é considerado um potente desregulador endócrino que provoca diversas doenças. O objetivo deste trabalho foi estudar a remoção de BPA, de soluções aquosas através da técnica de adsorção em batelada e em processo contínuo. Também foi investigada a capacidade de regeneração do sorvente utilizado nos testes em batelada. Para isso, foram testados diferentes adsorventes (zeólita em pó e granular modificada com quitosana, zeólita sódica e carvão ativado granular), a fim de determinar qual apresentaria maiores índices de remoção de BPA. Posteriormente foram realizados ensaios de sorção com o sólido escolhido objetivando encontrar as condições mais adequadas de processo considerando os parâmetros de pH, tempo de residência, concentração de sólido sorvente. Ainda, isotermas de equilíbrio para este sistema foram construídas. A adsorção em leito fixo foi avaliada em experimentos via planta piloto de adsorção, segundo a influência de três variáveis: efeito da massa de adsorvente utilizada (5g e 10g), vazão de alimentação (15 mL.min-1 e 20 mL.min-1) e concentração inicial (50 mg.L-1 e 100 mg.L-1). Na regeneração do carvão ativado saturado com BPA, empregaram-se como solventes acetona, n-pentano e diclorometano e também foi utilizada a técnica de ultrassom. As condições de sorção utilizadas foram: pH 6, tempo 60 min, concentração de sorvente 10 g.L-1 e soluções de BPA 10 mg.L-1. A microestrutura externa e a composição elementar semi-quantitativa do carvão ativado antes e após o processo de sorção e regeneração foram analisadas pela técnica de MEV-EDS. No que se refere à sorção, melhores resultados foram encontrados com o carvão ativado granular, atingindo eficiência de remoção de 56,7% em pH 7. O modelo de isoterma de sorção que melhor se ajustou aos dados experimentais foi o modelo de Sips, que forneceu a constante de energia ou afinidade do processo e também a acumulação máxima de BPA no sorvente. Os testes de regeneração mostraram que os melhores agentes regenerativos foram a acetona (100%), com eficiência de remoção de 105,6% e a técnica de ultrassom, a qual apresentou uma eficiência de remoção de 106,4% após um tempo de contato de 30 min. Por ser uma técnica que não gera resíduo, optou-se utilizar o ultrassom para os testes de regeneração em ciclos. O ensaio de tempo de regeneração em banho de ultrassom mostrou que para os tempos de 30, 40, 50 e 60 min de contato a regeneração era muito semelhante. Assim, para os testes de ciclos de sorção-regeneração o tempo de contato utilizado foi de 30 min. Os ensaios de regeneração em ciclos mostraram que após seis (6) ciclos a eficiência de regeneração do sólido sorvente foi de 67,8% e a remoção de BPA obtida ao final desses ciclos foi de 60,9%. Quanto à caracterização do sorvente, as micrografias mostraram que o carvão ativado, antes e após os ciclos de sorção/regeneração (S/R), possui superfícies bastante irregulares, heterogêneas e desordenadas, com elevada porosidade. Ensaios realizados em planta piloto de adsorção mostraram a viabilidade técnica de aplicação do carvão ativado para remoção de bisfenol em processos contínuos, tendo sido possível obter as condições operacionais e a curva de ruptura do sistema. Os resultados indicaram que a adsorção em leito fixo apresentou melhores resultados nas seguintes condições: vazão de alimentação de 20 mL.min-1, concentração inicial de 100 mg.L-1 e 10g de sólido sorvente. / The bisphenol-A (BPA), a monomer used in the manufacture of epoxy resins and polycarbonate plastics is considered a powerful endocrine disrupter which causes various diseases. The objective of this work was to study the removal of BPA from aqueous solutions by adsorption technique in batch and continuous process. The regeneration capacity of sorbents used in batch tests was also investigated. For this purpose, different adsorbents were initially tested (zeolite powder and granular modified with chitosan, sodium zeolite and granular activated carbon) in order to determine which one presents higher removal rates of BPA. After that, sorption tests were carried out with the chosen solid aiming to find the best process conditions considering pH, residence time and sorbent concentration. Hence, equilibrium isotherms were constructed for this system. The fixed bed adsorption was evaluated through adsorption experiments using a pilot plant, according to the influence of three variables: the effect of the mass of the used adsorbent (10g and 5g), flow rate (15 mL.min-1 and 20 mL.min-1) and initial concentration (50 mg.L-1 and 100 mg.L-1). In activated carbon regeneration it was employed acetone, n-pentane and dichloromethane as solvents and the ultrasound technique was also used. The applied sorption conditions were the following: pH 6, time 60 min, sorbent concentration of 10 g.L-1 and BPA solution of 10 mg.L-1. The external microstructure and semi-quantitative elemental composition of the activated carbon before and after the sorption and regeneration were analyzed by SEM-EDS technique. Concerning sorption, the best results were found with granular activated carbon, reaching removal efficiency of 56.7% at pH 7. The sorption isotherm model that best fit the experimental data was the Sips model, which provided constant energy or affinity of the process and also the maximum accumulation of BPA in the sorbent. The regeneration tests showed that the best agents of regeneration were acetone (100%), with removal efficiency of 105.6% and the ultrasound technique, which presented a removal efficiency of 106.4% after a contact time of 30 min. Considering that the technique doesn’t generates waste, it was decided to use the ultrasound tests for regeneration cycles. The regeneration test time in ultrasound bath showed that for contact times of 30, 40, 50 and 60 min the regeneration was very similar. Thus, for testing cycles of sorption-regeneration, the used contact time was 30 minutes. The regeneration cycle tests showed that after six (6) cycles of regeneration efficiency of the solid sorbent was 67.8% and the removal of BPA obtained at the end of these cycles was 60.9%. Regarding characterization of the sorbent, the micrographs showed that the activated carbon before and after cycles of sorption/regeneration (S/R), has very irregular, heterogeneous and disordered surfaces with high porosity. Tests carried out in a pilot plant adsorption showed the technical viability of application of the activated carbon for removal of bisphenol in continuous processes, thus it is possible to obtain operating conditions and the breakthrough curve for this system. These results indicate that the fixed bed adsorption presents best results in the following conditions: feed flow rate of 20 mL.min-1, initial concentration of 100 mg.L-1 and 10 g of solid sorbent.
23

Análise comparativa dos padrões de proliferação e morte celular na próstata ventral de gerbilos sob os efeitos do bisfenol A e cádmio em condições androgênicas normais e após a orquiectomia = Comparative analysis of proliferation and cell death patterns in the ventral prostate of gerbils under the effects of bisphenol A and cadmium in androgenic normal conditions and after orchiectomy / Comparative analysis of proliferation and cell death patterns in the ventral prostate of gerbils under the effects of bisphenol A and cadmium in androgenic normal conditions and after orchiectomy

Colleta, Simone Jacovaci, 1989- 27 August 2018 (has links)
Orientador: Sebastião Roberto Taboga / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia / Made available in DSpace on 2018-08-27T10:30:24Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Colleta_SimoneJacovaci_M.pdf: 4304217 bytes, checksum: ec5dd4758c1bcc8948cc085490014e3d (MD5) Previous issue date: 2015 / Resumo: A próstata é uma glândula acessória do sistema reprodutor que apresenta desenvolvimento e manutenção regulados por andrógenos e estrógenos. Interferências na ação desses hormônios podem predispor esta glândula a desenvolver doenças como hiperplasia prostática benigna e câncer. O bisfenol A (BPA) e cádmio (Cd) são poluentes ambientais que possuem atividade estereogênica. O BPA e Cd entram no corpo humano, principalmente através da ingestão oral. Assim, o objetivo deste estudo foi avaliar se a exposição ao BPA e ao Cd durante a puberdade pode causar alterações na morfologia, proliferação e morte celular na próstata ventral de gerbilos normais e castrados. Para cumprir estes propósitos foram realizadas técnicas morfológicas, serológicas e immunocitoquímicas (PCNA para detecção de células proliferativas e TUNEL/ caspase-3 para a detecção de células apoptóticas). Os resultados demonstraram que 7 dias depois da exposição ao BPA e Cd, individualmente ou em combinação sob condições androgênicos normais, houve um aumento na altura do epitélio e na espessura da camada muscular lisa (SML). O BPA e Cd individualmente induziram o aumento expressão celular de PCNA e caspase-3. Em associação, o BPA e Cd causam aumento das células imunomarcados por TUNEL. Nos animais castrados, o Cd, individualmente ou em associação com o BPA causou aumento na altura do epitélio, na espessura SML, na área e perímetro nuclear, além da redução no numero de células epiteliais imunomarcadas com PCNA. Além disso, o BPA e Cd combinados, causaram redução das células imunomarcadas por caspase-3. Após 75 dias depois da exposição ao BPA e Cd individualmente ou em combinação, nos animais não castrados, foi observado um aumento na altura epitelial e na espessura da SMC. Todos animais com 120 dias de idade apresentaram focos de lesões intraepitelial prostática (PIN). O BPA promoveu redução da expressão de PCNA nas células do estroma. O Cd, individualmente ou associado com o BPA, causou um aumento das células epiteliais imunomarcadas por PCNA. Além disso, Cd aumentou o numero de células imunomarcadas por TUNEL e diminuiu as células imunomarcadas por caspase-3. Nos animais castrados, a administração BPA e Cd, individualmente ou em combinação, promoveu aumento das células imunomarcadas por TUNEL. Desta forma, podemos concluir que o BPA e o Cd são importantes desreguladores das atividades normais do tecido prostático, alterando os padrões morfológicos, de proliferação e morte celular / Abstract: The prostate is an accessory reproductive system gland presenting the development and maintenance regulated by androgens and estrogens. Interference in the action of these hormones may predispose this gland to develop diseases such as benign prostatic hyperplasia and cancer. The Bisphenol A (BPA) and cadmium (Cd) are environmental pollutants that have estrogenic activity. The BPA and Cd enter in human body, mainly through oral ingestion. Thus, the aim of this study was to evaluate whether exposure to BPA and the Cd during puberty can cause alterations in morphology, proliferation and cell death in normal and castrated gerbils¿ ventral prostate. For this, morphological, serological and immunocitochemical (PCNA for proliferating cells detection and TUNEL/ caspase-3 for apoptotic cells detection) methods were used. The results demonstrated that 7 days after the exposure to BPA and Cd, individually or in combination under androgenic normal conditions, there was an increase in epithelium height and in smooth muscle layer (SML) thickness. The BPA and Cd individually induced increased in PCNA and caspase-3 cellular expression. In association, the BPA and Cd cause increase in TUNEL immunostained cells. In castrated animals, the Cd, individually or in association with the BPA caused an increase in epithelium height, in SML thickness, in area and nuclear perimeter, in addition caused reduction in PCNA immunostained epithelial cells number. In addition, BPA and Cd combined, caused reduction in caspase-3 immunostained cells. Seventy-five days after BPA and Cd exposure, individually or in combination, in non-castrated animals, we observed an increase in epithelial height and the SMC thickness. All animals with 120 days of age had occurrences of lesions prostatic intraepithelial (PIN). The BPA caused a reduction in PCNA stromal cells expression. The Cd, individually or associated with BPA, caused an increase in PCNA immunostained epithelial cells. In addition, Cd increased the number of immunostained cells by TUNEL and decreased the immunostained cells by caspase-3. In castrated animals, the administration BPA and Cd, individually or in combination, increased the immunostained cells by TUNEL. We can conclude that the BPA and Cd are are important agents in endocrine activities changing of normal prostatic tissue patterns, altering the morphological, proliferation and cell death patterns / Mestrado / Histologia / Mestra em Biologia Celular e Estrutural
24

Análise dos efeitos tóxicos do nonilfenol e do bisfenol A em organismos de água doce / The effects of nonylphenol and bisphenol A on freshwater organisms

Mariângela Spadoto 15 February 2013 (has links)
O bisfenol A (BPA) e o nonilfenol (NP), presentes em detergentes, pesticidas, plásticos e resinas, são conhecidos como Endocrine Disrupting-Chemicals (EDCs), Disruptores ou Desreguladores Endócrinos (DE) ou ainda Perturbadores Endócrinos ou Interferentes Endócrinos. O desregulador endócrino pode ser definido como uma substância química exógena ou mistura, que promove alterações em uma ou mais funções do sistema endócrino e na sua estrutura, causando, conseqüentemente, efeitos adversos na saúde de um organismo, ou a sua descendência. Esses compostos estão presentes nas águas de abastecimento, nos efluentes domésticos e industriais. Os desreguladores endócrinos têm ação mimética aos hormônios tanto no sítio de ligação quanto nos efeitos provocados nos seres vivos a eles expostos. Os compostos bisfenol A e nonilfenol foram identificados como desreguladores endócrinos em inúmeros trabalhos em diversos países, porém sendo pouco os efeitos em organismos tropicais. Este estudo teve como objetivo avaliar a toxicidade aguda do bisfenol A e do nonilfenol para Daphnia similis e Ceriodaphnia silvestrii, bem como, a toxicidade crônica para Ceriodaphnia silvestrii e Chironomus xanthus. Nos testes de toxicidade aguda com BPA os valores de CE(I)50; 48h foram de 10,64 mg/L para Daphnia similis e 19,9 mg/L para Ceriodaphnia silvestrii. Nos testes crônicos o valor do CEO obtido para Ceriodaphnia silvestrii foi 1,29 mg/L e para Chironomus xanthus 12 mg/L e o CENO 6 mg/L. Nos testes de toxicidade aguda feitos com NP, os valores de CE(I)50; 48h foram de 0,309 mg/L para Daphnia similis, 0,4520 mg/Lpara Ceriodaphnia silvestrii com solvente água e 0,0541 mg/L com solvente etanol, e 0,03398 mg/L para Ceriodaphnia dubia. O valor do CEO para Ceriodaphnia silvestrii foi 0,0198 mg/L e para Chironomus xanthus foi 100 \'mü\'g/g, com CENO de 50 \'mü\'g/g. Apesar das concentrações encontradas nos testes serem maiores que as encontradas nos estudos que quantificaram esses compostos no ambiente, outros estudos demonstraram que, mesmo em concentrações inferiores as obtidas nesse estudo já ocorrem problemas relacionados com o tempo da muda e com a androgenização do metabolismo de cladóceros. Além disso, a partir dos resultados obtidos com estes testes, pretende-se alertar o poder público sobre os riscos inerentes da presença destes produtos químicos nas águas e da urgência em se adotar novas técnicas no tratamento de efluentes visando à remoção eficaz desses poluentes. / Bisphenol A (BPA) and nonylphenol (NP), present in detergents, pesticides, plastics and resins, are known as Endocrine-Disrupting Chemicals (EDCs), Disruptors or Endocrine Disruptors (ED), Endocrine Disruption or Interferences Endocrine. The endocrine disruptors can be defined as an exogenous chemical substance or mixture, which causes changes in one or more functions of the endocrine system and its structure, causing, therefore, adverse effects on the health of an organism, or its progeny. These compounds are present in the water supply in domestic and industrial effluents. EDs have mimetic action to hormones in both binding site as the effects caused in living beings exposed to them. The compounds bisphenol A and nonylphenol were identified as endocrine disruptors in numerous studies in many countries, but with little effects on tropical organisms. This study aimed to evaluate the acute toxicity of bisphenol A and nonylphenol Daphnia similis and Ceriodaphnia silvestrii, as well as chronic toxicity to Ceriodaphnia silvestrii and Chironomus xanthus. In acute toxicity tests with BPA values EC(I) 50, 48 h were 10.64 mg/L for Daphnia similis and 19.9 mg/L for Ceriodaphnia silvestrii; chronic In the tests the value obtained for the CEO Ceriodaphnia silvestrii was 1.29 mg/L and 12 mg/L Chironomus xanthus CENO and 6 mg/L. In acute toxicity tests made with NP values EC(I) 50; 48h were 0.309 mg/L for Daphnia similis, 0.4520 mg/L for Ceriodaphnia silvestrii solvent and water with 0.0541 mg/L ethanol solvent and 0.03398 mg/L for Ceriodaphnia dubia. The value of the CEO to Ceriodaphnia silvestrii was 0.0198 mg/L and Chironomus xanthus was 100 \'mü\'g/g, with CENO was 50 \'mü\'g/g. Although the found concentrations in the tests are higher than those found in studies to have quantified these compounds in the environment, other studies showed that at concentrations lower than those obtained in this study have problems occur with time and the change of the metabolism of Cladocera androgenization. Also, based on the results obtained with these tests, is intended to alert the public on the risks associated of the presence of these chemicals in the water and the urgency in adopting new techniques in wastewater treatment aiming at the effective removal of these pollutants in water and in the sediment.
25

Estudio de movilidad de compuestos disruptores Endocrinos bisfenol a y 17-a-etinilestradiol en suelos Tratados con biosólidos, mediante el uso de columnas de Lixiviación

Romero Pacheco, Edgardo Andrés January 2018 (has links)
Memoria presentada a la Universidad de Chile para optar al Título de Químico / El aumento explosivo de la población mundial desde aproximadamente la segunda mitad del siglo XX, además del aumento del ingreso per cápita y la demanda de una dieta más variada por parte de las economías de los mercados emergentes, han llevado a elevar la demanda alimentaria y con ello mejorar la producción agrícola. De acuerdo a las condiciones climáticas y el uso del suelo, éste puede verse afectado, alterando su calidad debido a variaciones en sus componentes biológicos y fisicoquímicos, llevándolo finalmente al estado de degradación. A fin de recuperar esta condición se han implementado diversos métodos que apuntan a entregar nutrientes, a través de abonos orgánicos y fertilizantes. En Chile, para llevar a cabo la recuperación de los suelos agrícolas el SAG permite la utilización de lodos estabilizados (biosólidos), provenientes de las plantas de tratamiento de aguas servidas. Los biosólidos pueden contener contaminantes generados por actividades antrópicas, a algunos de ellos se les conoce como contaminantes emergentes, y no están considerados en la normativa que controla la aplicación de estos residuos en suelos o en los análisis de los efluentes provenientes de dichas plantas. La importancia y peligrosidad de estos contaminantes radica en su capacidad de incorporarse a la cadena trófica y bioacumularse. En seres vivos, algunos de estos contaminantes han demostrado generar alteraciones a nivel hormonal, con lo que han sido catalogados bajo el nombre de “Compuestos Disruptores Endocrinos” (CDE). Dentro de viii éstos, encontramos tanto al Bisfenol A (BPA) como a 17α-etinilestradiol (EE2), los cuales poseen elevada actividad biológica, presentándose como un potencial peligro. Este estudio tuvo por objetivo evaluar la movilidad de estos compuestos en tres suelos de la zona centro del país (Melipilla) al ser tratados con biosólido. El estudio sobre actividad microbiana, llevado a cabo en muestras de suelo, suelo-biosólido y suelo-biosólido enriquecido (en BPA 30mgkg -1 y EE2 10mgkg ix -1 ) por el transcurso de 30 días, mostró un aumento de ésta en los suelos tratados con biosólido enriquecido por sobre los tratados con biosólido y suelo sin tratar. Mediante la utilización de columnas de lixiviación cargadas con suelo y suelo-biosólido en razón de 90Mgha -1 , se agregaron los contaminantes y eluyeron con solución 0,01M de CaCl 2 recolectando y analizando los lixiviados. El análisis de éstos, mostró retención de los compuestos en función de la textura de los suelos y actividad microbiana presente en ellos / Study of mobility of the endocrine disrupting compounds Bisphenol A and 17-α-ethinylestradiol in soils amended with biosolids, through the use of leaching columns. The massive increase in world population since the second half of the XX century, as well as the growth of the income per-capita and the demand of a variety of foods by the economies in emerging markets have led to increase food demand and thereby improve agricultural production. Depending on climatic conditions and use, the soils could be affected by a change in their biological and physico-chemical components, leaving it in the condition of degraded soil. In order to reverse and combat this condition, multiple methods have been implemented, aiming to deliver minerals and nutrients in form of manure and fertilizers. To make possible the soil restoration for agricultural use in Chile, SAG allows the use of stabilized sludge. Coming from wastewater treatment plants, the biosolids concentrate a series of pollutants from anthropogenic activities, these are known as emerging contaminants, which until now haven’t been considered in the regulations and analysis of effluents. These pollutants can be bioaccumulated and incorporated into trophic chains. In living organism, it has been revealed the effect generated in the endocrine system, which is why they are known as Endocrine Disrupting Compounds (EDC). Between them, we can find x Bisphenol A (BPA) and 17α-ethinylestradiol (EE2), both have a high biological activity, and shows potential danger of endocrine disruption. The main objective of this research was evaluate the mobility of this components through 3 soils of the R.M. (Melipilla) when they are treated with biosolids. The assays for microbial activity and nitrogen cycle, carried out on samples of soil, soil-biosolids and soil-biosolids spiked with 30mgkg -1 of BPA and 10mgkg xi -1 of EE2, for the course of a month, showed an enhance of the microbial activity in the soils treated with spiked biosolids over the treated with biosolids and untreated soil. At the same time, it was found that the compounds under study increase the transformation of ammonium to nitrate (Nitrification process) Through the use of leach columns loaded with soil and soil-biosolids in a rate of 90 Mgha -1 , the pollutants were added and leached with 0.01M CaCl 2 solution, collecting and analyzing the leachates. This showed retention of the compounds in function of the texture and microbial activity of the soils into the column
26

Efectos del disruptor endocrino Bisfenol A en neuronas nociceptoras de ratón: de la bases iónicas a los mecanismos moleculares

Gil-Rivera, Minerva 24 September 2021 (has links)
Los seres humanos están continuamente expuestos a disruptores endocrinos como el bisfenol A (BPA). El BPA es un componente de los plásticos de policarbonato y resinas epoxi. Se encuentra en muchos productos de uso cotidiano, como envases de comida o el papel térmico de los tickets de la compra. El BPA tiene actividad estrogénica y puede afectar a diversos sistemas del organismo. Se sabe que el 17-β-estradiol aumenta la nocicepción a través de la modulación de diferentes canales iónicos y receptores. Sin embargo, no se conoce el papel del BPA en los mecanismos de nocicepción. En este trabajo, se realizó un estudio para examinar los efectos de una dosis ambientalmente relevante de BPA (1 nM) en la función y expresión de los canales de sodio dependientes de voltaje (Nav) de las neuronas del ganglio de la raíz dorsal (DRG) y determinar el mecanismo de acción del BPA a través de los receptores de estrógenos (ER). Para ello, se llevaron a cabo experimentos electrofisiológicos para analizar los parámetros biofísicos de los canales NaV. Las neuronas tratadas con BPA mostraron un aumento de la corriente de rampa de los canales Nav1.7y de la frecuencia de disparo de potenciales de acción. También se realizó un ensayo de expresión en el que se vio que el BPA no modificaba la expresión de los canales de Nav de las neuronas de los DRGs. Por otra parte, se realizó un experimento de comportamiento para evaluar las respuestas al dolor térmico. Los ratones tratados con inyecciones subdérmicas de BPA (50 μg/kg/día) mostraban un tiempo de respuesta al estímulo menor que los ratones control. Para determinar el mecanismo a través del cual el BPA modificaba las propiedades biofísicas del canal Nav1.7, se utilizaron agonistas y antagonistas de los receptores de estrógenos ERα y ERβ, así como ratones knockout para ERβ. Las neuronas fueron incubadas durante 24 h con 1 mM PPT (agonista de ERα), que ejercía el mismo efecto que el BPA sobre la corriente de rampa. Por otra parte, la acción del BPA fue bloqueada con 100 nM MPP (antagonista de ERα). Además, se observó que la potenciación de la corriente de rampa producida por el BPA se veía disminuida al usar 100 nM wortmanina (inhibidor de PI3K). En conclusión, este estudio sugiere que el BPA altera la corriente de rampa del canal NaV1.7 y aumenta la excitabilidad en neuronas de los DRGs a través de la vía de ERα y PI3K.
27

Mikroplaster från erosionsskador på vindkraftsblad : En kartläggning av utsläppen från Mörttjärnberget.

Österdahl, Måns January 2023 (has links)
Det finns kunskapsluckor att fylla när det gäller mikroplaster från vindkraftsblad. Denna studie bidrar med ökad kunskap om mikroplaster från erosionsskador på vindkraftsblad. Metoden som använts består av datainsamling från bladreparationer och manuell granskning av bladskador via plattformen IRIS från Clobotics. Resultatet visar att vindparken Mörtjärnberget (MTB) eroderar i snitt cirka fem gram mikroplaster per turbin per år eller cirka 1,8 kilo för hela parken per år och totalt cirka 14 kilo sedan etableringen. Skadeläget för Mörttjärnberget visar på att det finns erosionsskador på alla turbiner. Kemikalierna som sprids och påverkar miljön finns i coatingen (topplacken) det handlar om methyl 1,2,2,6,6-pentamethyl-4-piperidyl sebacate och bis (1,2,2,6,6-pentamethyl-4-piperidyl) sebacate. Dessa kemikalier är väldigt skadliga för vattenlevande organismer med långvarig effekt. Totalt har parken på MTB släppt ut 4,56 kilogram coating som innehåller de miljöfarliga ämnena. En slutsats från denna rapport är att utsläppen av mikroplaster från Mörtjärnberget i form av erosionsskador är lägre än vad flera tillverkare och vinkraftsägare uppger. En annan slutsats är att om mikroplaster släpps ut vid reparationen av erosionsskador i form av slipdamm så kan dammet spridas i den lokala miljön. Den högsta koncentrationen vid markytan beräknas vara efter 300 meter respektive 500 meter i vindens riktning med en vindhastighet på en meter per sekund beroende på atmosfärisk stabilitet. Mikroplasterna från reparation av erosionsskador kan hamna i avrinningsområden med en ekologisk status som kan försämras av mikroplaster. / There are knowledge gaps to be filled regarding microplastics from windturbine blades, this study contributes with increased knowledge about microplastics from erosion damage. The method used consists of data collection from blade repairs and manual review of blade damage via the IRIS platform from Clobotics. The results show that the Mörtjärnberget wind farm erodes an average of about five grams of microplastics per turbine per year or about 1.8 kilograms for the entire park per year and a total of about 14 kilograms since it was built. The damage situation for Mörttjärnberget shows that erosion damage is present on all turbines and all turbines have at least one more serious erosion damage that reach the layer filler. The chemicals that spread and affect the environment are found in the coating (topcoat), it is about methyl 1,2,2,6,6-pentamethyl-4-piperidyl sebacate and bis (1,2,2,6,6-pentamethyl-4- piperidyl) sebacate. These chemicals are very harmful to aquatic organisms with long-term effects. In total, the park at MTB has released 4.56 kilograms of coating that contains environmentally hazardous substances. One conclusion from this report is that the emissions of microplastics from the Mörtjärnberget in the form of erosion damage are lower than what several manufacturers and what is said in the media. Another conclusion is that if microplastics are released during the repair of erosion damage in the form of grinding dust, the dust can be spread in the local environment. The highest concentration at the ground surface should be after 300 meters and 500 meters respectively in the direction of the wind with a wind speed of one meter per second depending on atmospheric stability. The microplastics from the repair of erosion damage can end up in watersheds with an ecological status that canbe degraded by microplastics. / <p>2023-11-03</p>
28

Desenvolvimento de um método para a determinação simultânea de parabenos, bisfenóis e benzofenonas em urina por MEPS-LC-MS/MS / Development of a method for simultaneous determination of parabens, bisphenols and benzophenones in urine by MEPS-LC-MS/MS

Silveira, Romena Sanglard 01 March 2018 (has links)
Bisfenóis, filtros UV de benzofenona, parabenos e antimicrobianos como triclocarban são amplamente utilizados em produtos alimentares, farmacêuticos, cosméticos e de cuidados pessoais e também são encontrados como contaminantes. A maioria destes compostos apresentam possíveis efeitos adversos à saúde, principalmente devido ao fato de sua potencial atividade desreguladora endócrina. Neste sentido, é crescente o interesse pelo desenvolvimento de métodos analíticos que sejam mais simples e que possam ter a capacidade de detecção do maior número de analitos possíveis simultaneamente para uso em estudos de biomonitoramento humano. O objetivo deste projeto foi desenvolver um novo método de preparo de amostras em microextração em sorvente empacotado (MEPS, do inglês \"microextraction by packed sorbent\") para a extração simultânea de substâncias potencialmente desreguladoras endócrinas (parabenos, bisfenóis, benzofenonas e triclocarban). Em 250 ?L de urina sintética (pH 5,3) foram adicionados os analitos a uma concentração de 20 ng/mL e diluídos com 250 ?L de água. Após este procedimento, os compostos foram extraídos manualmente da amostra de urina usando MEPS C18 com 5 ciclos de aspirar-dispensar de 100 ?L. A eluição dos analitos foi realizada utilizando 100 ?L (metanol/água 80:20), seguido de análise em LC-MS/MS. O cartucho MEPS, após a limpeza, foi reutilizado para extrações múltiplas sem a presença de efeito de memória. As separações cromatográficas foram conduzidas em uma coluna C18 a 40 °C. A fase móvel foi composta por um gradiente de metanol e água a uma vazão de 500 ?L/min. Os dados foram adquiridos no modo MRM com íons negativos como precursores. O método MEPS-LC-MS/MS proposto apresentou curva de calibração linear para todos os analitos com coeficiente de correlação (r) maior que 0,99 no intervalo do limite inferior de quantificação (LIQ) a 20,0 ng/mL. Os LODs variaram de 0,005-0,1 ng/mL e os LIQ variaram de 0,5-2,5 ng/mL. Além disso, a precisão foi expressa como o coeficiente de variação, onde os valores obtidos foram menores que 20% (n=3) nos LIQ e menores que 15% (n=3) nas concentrações de 10,0 e 20,0 ng/mL. A exatidão foi expressa na forma de erro padrão relativo, onde os valores obtidos não foram superiores a ±20% (n=3) para os LIQ e ±15% (n=3) nas concentrações 10,0 e 20,0 ng/mL. O procedimento MEPS proposto apresentou vantagens que incluem a possibilidade de extração e determinação simultânea de 16 analitos em urina, com redução dos volumes de amostra e solvente utilizados, além de vantagens como tempo reduzido de preparo de amostra, clean up da matriz e dispensa etapa prévia ao preparo de amostra / Bisphenol, benzophenone UV filters, parabens and antimicrobials as triclocarban are widely used in food, pharmaceuticals products, cosmetic and personal care products or they are fond as contaminants. Most of these compounds show possible health adverse effects, mainly due to the fact of its potential endocrine disrupting activity. Thus, there is an increasing interesting in new analytical method development that will be simple and able to detect largest number of analytes possible simultaneously to be used in human biomonitoring studies. The project goal was developed a new sample preparation methody in Microextraction in packed sorbent (MEPS) to simultaneous extraction followed by liquid chromatography coupled to mass spectrometry in tandem analysis (LC-MS/MS) of 16 substances potentially endocrine disrupting (parabens, bisphenols, benzophenones and triclocarban). In 250 ?L of synthetic urine (pH 5.3) were spiked with compounds at a concentration of 20 ng/mL and diluted with 250 ?L of water. After this procedure, the compounds were extracted manually from urine sample using MEPS C18 with 5 draw-eject 100 ?L cycles. The elution was performed using 100 ?L (methanol/water 80:20) followed by LC-MS/MS analysis. The MEPS cartridge, after cleaned, was used for multiple extractions without any carry-over effect. Chromatographic separations were carried out on a C18 column at 40 oC. The Mobile phase was composed by a gradient methanol and water at a flow rate of 500 ?L/min. Data were acquired the MRM mode with negative ions as precursors. The proposed MEPS-LC-MS/MS method showed calibration curve linear to all analytes with correlation coefficient higher than 0,99 in the range from low limit of quantification (LIQ) to 20,0 ng/mL. The LODs range from 0,005-0,1 ng/mL and LIQ range from 0,5 to 2,5 ng/mL. Moreover, the precision was reported as variation coefficient, where the values were less than 20% (n=3) to the LIQ and less than 15% (n=3) to 10,0 and 20,0 ng/mL concentrations. The accuracy was reported as relative standard error, where the values were less than ±20% to the LIQ and less than ±15% (n=3) to 10,0 and 20,0 ng/mL concentrations. The MEPS procedure proposed showed advantages including possibility to extraction and simultaneous determination of 16 analytes in urine, with sample and solvents volume reduction besides it shows advantages as time reducing in sample preparation, matrix clean up and dispense previous sample preparation step.
29

Exposi??o de embri?es e larvas de zebrafish a compostos bisfen?licos para elucida??o de mecanismos neurotoxicol?gicos

Fonseca, Raphaela Soares 26 February 2018 (has links)
Submitted by PPG Zoologia (zoologia-pg@pucrs.br) on 2018-06-29T17:28:48Z No. of bitstreams: 1 Dissertac?a?o_Mestrado_Raphaela_ (003).pdf: 1487803 bytes, checksum: 85e14999295df94278920f21e8362c4d (MD5) / Approved for entry into archive by Sheila Dias (sheila.dias@pucrs.br) on 2018-07-09T11:35:44Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Dissertac?a?o_Mestrado_Raphaela_ (003).pdf: 1487803 bytes, checksum: 85e14999295df94278920f21e8362c4d (MD5) / Made available in DSpace on 2018-07-09T11:42:43Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Dissertac?a?o_Mestrado_Raphaela_ (003).pdf: 1487803 bytes, checksum: 85e14999295df94278920f21e8362c4d (MD5) Previous issue date: 2018-02-26 / Coordena??o de Aperfei?oamento de Pessoal de N?vel Superior - CAPES / The increase of environmental pollutants sources directly affects the ecosystem and human health, mainly due to loss of soil and water quality. Among these toxic agents are included endocrine disruptors, which can cause changes in biochemical pathways and physiological changes in organisms. Studies with different forms of bisphenols, compounds present in many products of human consumption and the environment, had already demonstrated extremely adverse effects on behavior and gene expression of targets related to neural and endocrine systems during development. The zebrafish, Danio rerio, is an excellent model organism for studying neurotoxicity, due to its advantages with respect to specific aspects of their development and a low maintenance cost when compared to other vertebrate model organisms. This work proposes the investigation of the effects of bisphenol A (BPA), its chlorinated derivatives and its substitutes (BPS and BPF), toxicological and behavioral parameters combined with characterization of its potential underlying cellular and molecular mechanisms such as cell death and proteins and gene expression in the nervous and endocrine systems. After the embryo and larvae were exposed to different concentrations of BPA and its derivatives, morphological analyzes and embryo survival were carried out, as well as behavioral tests of locomotion and cognitive evaluation of the larvae. In the concentrantion curve of the different bisphenolic compounds, no significant difference was observed in the survival, teratogenesis and hatching of the animals, however, a significant increase was detected in the exploratory parameters of the BPA and BPF groups. When comparing the aversive behavior of the BPA with the DMSO, there was no statistical difference between the groups, whereas in the BPS an improvement in the escape response of the larvae occurred. Additionally, behavioral and locomotor activity analyzes will be performed in adult animals previously treated with the compounds studied during the initial development. In this way, it is expected to contribute to the current knowledge of neurotoxicity mechanisms related to endocrine disruption caused by contaminants of the bisphenol family. / O crescimento das fontes de poluentes ambientais afeta diretamente o ecossistema e a sa?de humana, principalmente devido ? perda da qualidade do solo e da ?gua. Entre estes agentes t?xicos, est?o inclu?dos os disruptores end?crinos, os quais podem acarretar diversas mudan?as em vias bioqu?micas e altera??es fisiol?gicas em organismos. Estudos com diferentes formas de bisfen?is, compostos presentes em diversos produtos de consumo humano e inclusive no ambiente devido ? contamina??o por efluentes industriais, j? apresentaram efeitos extremamente nocivos na regula??o da express?o de genes relacionados ao sistema neural e end?crino durante o desenvolvimento, al?m de altera??es comportamentais severas. O zebrafish, Danio rerio, ? um excelente organismo modelo para estudar neurotoxicidade, uma vez que possui vantagens em rela??o a aspectos espec?ficos do seu desenvolvimento e um custo reduzido de manuten??o quando comparado a outros vertebrados modelos. Este projeto prop?s o estudo dos efeitos do bisfenol A (BPA), seus derivados clorados e substitutivos (BPS e BPF), sobre par?metros de embriotoxicidade e comportamento, buscando tamb?m caracterizar os mecanismos celulares e moleculares dos potenciais efeitos observados avaliando morte celular e n?veis de prote?nas e express?o de genes alvos em embri?es e larvas de zebrafish. Para tanto, ap?s a exposi??o dos embri?es e larvas a diferentes concentra??es de BPA e seus derivados, foram realizadas an?lises morfol?gicas e sobreviv?ncia dos embri?es; ensaios comportamentais de locomo??o e avalia??o cognitiva das larvas. Ao realizar a curva de concentra??o dos diferentes compostos bisfen?licos, n?o foi observada diferen?a significativa na sobreviv?ncia, teratog?nese e eclos?o dos animais, por?m, ao analisar o comportamento explorat?rio dos animais tratados com BPA e BPF foi detectado um aumento significativo nos par?metros explorat?rios das larvas. Ao compararmos o comportamento aversivo do BPA com o controle tratado com o ve?culo DMSO, n?o existiu diferen?a estat?stica entre os grupos, enquanto no BPS ocorreu uma melhora na resposta de escape das larvas. Adicionalmente, ser?o realizadas an?lises comportamentais e de atividade locomotora em animais adultos previamente tratados com os compostos estudados durante o desenvolvimento inicial. Desta forma, espera-se contribuir para o conhecimento atual dos mecanismos de neurotoxicidade relacionados ? disrup??o end?crina causada por contaminantes da fam?lia dos bisfen?is.
30

Efeitos citotóxicos, genotóxicos e epigenéticos do Bisfenol A em células HL-60, MCF-7 e em ratos / Cytotoxic, genotoxic and epigenetics effects of Bisphenol A on HL-60, MCF-7 cells and rats

Ribeiro, André Luiz Teroso 07 December 2015 (has links)
Bisfenol A (BPA) é um insumo largamente utilizado na produção de plástico policarbonato e amplamente difundido no meio ambiente, levando o ser humano à exposição crônica desde o período intrauterino. A literatura aponta a possibilidade de BPA aumentar o risco de diversos tipos de câncer, mas são necessários estudos que possibilitem o entendimento de mecanismos pelos quais isso pode ocorrer. Neste trabalho foram investigados os efeitos do BPA ou nitro-BPA em células HL-60, MCF-7 e tecidos de ratos. Células HL-60 foram expostas ao BPA ou nitro-BPA nas concentrações de 25, 100 e 250 &#181;M (0,1 % DMSO v/v) por 2, 24 ou 48 horas na presença ou ausência de H2O2 (40 nmol/5 x 104 células). Células MCF-7 foram expostas da mesma forma, sem o uso de H2O2, mas na presença e ausência de agonista (PCB) de receptor Ah. Ratos Sprague-Dawley machos receberam BPA diariamente ao longo de 4 semanas (50 mg/kg de peso corpóreo) por gavagem, na vigência e ausência de diabetes, com subsequente coleta de urina, fígado, rins, medula óssea e sangue. Nos experimentos com as células, a viabilidade, ciclo celular, fragmentação do DNA e a produção intracelular de espécies reativas de oxigênio (ROs) foram avaliadas por citometria de fluxo, a atividade da cadeia respiratória mitocondrial pelo ensaio do XTT, e a atividade de MPO de células HL-60 por ensaio de fluorescência, bem como a produção de &#8226;NO. A metilação e hidroximetilação global do DNA e os adutos 8-oxodG, CEdG, 1,N6-&#949;dA, 1,N2-&#949;dG e BPA-Gua no DNA das células, tecidos, meio de cultura e urina foram analisados por HPLC-ESI-MS/MS. O hemograma e mielograma dos animais foram obtidos no Laboratório de Hematologia Experimental da FCF USP. Observou-se que tanto BPA quanto nitro-BPA induziram a geração de ROS em células HL-60 logo após 2h de incubação. BPA levou subsequentemente à perda de atividade da cadeia respiratória mitocondrial, aumento da permeabilidade da membrana plasmática, fragmentação do DNA, parada na fase G2/M do ciclo celular e hipermetilação acompanhada de hipohidroximetilação global do DNA. A citotoxicidade induzida pelas mesmas concentrações de nitro-BPA em células HL-60 foi menos pronunciada, sem perda de atividade da cadeia respiratória mitocondrial, com pouca fragmentação do DNA, mas com parada na fase G0/G1 do ciclo celular e indução de hipohidroximetilação global do DNA na presença de H2O2. Não foi observada a indução de adutos de DNA nas células HL-60 incubadas com BPA, mas sim de CEdG nas células incubadas com nitro-BPA. Os dados obtidos a partir da exposição das células HL-60 a BPA e nitro-BPA nos indicam que as duas moléculas provocam alterações metabólicas distintas nesse tipo celular, independentes da via estrogênica, que levam a alterações predominantemente epigenéticas (BPA) ou genéticas e epigenéticas (nitro-BPA), que podem ter consequências fenotípicas, como progressão maligna, que precisam ser investigadas. Foi observado que as células MCF-7 são mais resistentes que as células HL-60 à citotoxicidade induzida por BPA e nitro-BPA. Como resultado da exposição das células MCF-7 a BPA, houve pequeno aumento da permeabilidade da membrana plasmática (250 &#181;M), indução dos níveis de ROS após 24 h (25 &#181;M) e aumento da população de células em sub G1, ou seja, com DNA fragmentado (100 &#181;M e 250 &#181;M), mas sem alteração do ciclo celular. No caso de nitro-BPA, foi observada parada do ciclo celular em G2/M (25 &#181;M, 100 &#181;M e 250 &#181;M), assim como aumento de permeabilidade da membrana plasmática após 24 h de incubação (25 &#181;M, 250 &#181;M), sem indução de ROS ou aumento de células em sub G1. Entretanto, observou-se aumento dos níveis de CEdG e 8-oxodG no DNA das células incubadas com BPA (100 &#181;M, 250 &#181;M) sem a ativação prévia de receptores Ah. A ativação dos receptores Ah com PCB levou a menor aumento do nível das lesões após as incubações com BPA. A maior resistência das células MCF-7 aos efeitos citotóxicos do BPA está provavelmente relacionada à ação estrogênica desse xenobiótico. A sinalização estrogênica juntamente com o aumento dos níveis de lesões no DNA aumenta a chance de mutações e de transformação maligna. Nas células com ativação do receptor Ah, BPA levou ainda ao aumento da hidroximetilação global, sem alteração da metilação global do DNA. Os animais não diabéticos expostos ao BPA apresentaram quantidades diminuídas de promielócitos, blastos e bastonetes na medula óssea (aplasia medular), sem alteração no hemograma. Houve aumento dos níveis de CEdG no fígado, da metilação e hidroximetilação global do DNA hepático, e não foi observada alteração das marcas epigenéticas e adutos de DNA no rim ou na urina. Os animais diabéticos expostos ao BPA apresentaram aumento do número de eosinófilos e linfócitos na medula óssea, podendo-se sugerir a indução de um estado inflamatório alérgico, e aumento do número total de hemácias circulantes e do hematócrito. Houve aumento dos níveis de CEdG, da metilação e hidroximetilação global do DNA hepático, aumento dos níveis de 8-oxodG no DNA renal, sem alteração das marcas epigenéticas no rim, e não foi observada alteração dos adutos de DNA na urina. Os dados obtidos apontam para a geração de ROS como uma importante via de cito- e genotoxicidade induzidas por BPA. Sua biotransformação para BPA-3,4- quinona nos modelos utilizados parece ter menor importância para os efeitos, uma vez que não foi detectada a lesão BPA-Gua em nenhuma amostra de DNA, meio de cultura das células ou urina dos animais. Alterações metabólicas induzidas por BPA e ROS podem favorecer as alterações das marcas epigenéticas observadas no DNA das células HL-60, MCF-7 e fígado dos animais. Todas essas alterações podem contribuir para a transformação maligna de células expostas ao BPA. / Bisphenol A (BPA) is a compound widely used in polycarbonate plastic production and widespread in the environment, humans are chronic exposed to BPA in intrauterine period and entire life. The literature suggests the possibility of BPA increase the risk of developing cancers, but studies are required to enable the understanding of mechanisms by which this can occur. HL -60 cells were exposed to BPA or nitro-BPA at concentrations of 25, 100 and 250 uM (0.1% DMSO v/v) for 2, 24 or 48 hours in presence or absence of H2O2 (40 nmol/5x104 cells), MCF-7 cells followed a similar profile of exposure without the use of H2O2, but in presence or absence of Ah agonist receptor (PCB126). Male Sprague-Dawley rats received BPA daily over 4 weeks (50 mg/kg body weight) by gavage in presence and absence of diabetes, with subsequent collection of urine, liver, kidney, bone marrow and circulating blood. The viability, cell cycle, DNA fragmentation and the intracellular production of reactive oxygen species (ROS) was evaluated by flow cytometry, MPO activity and NO production was evaluated by fluorescence assay for HL- 60 cells, mitochondrial activity by XTT assay, and the global DNA methylation was checked by HPLC-PDA. DNA adducts 8-oxodG, CEdG, 1,N6-&#949;dA, 1,N6-&#949;dG and BPA-Gua were quantified by HPLC- ESI-MS/MS in DNA of cells, culture medium, urine and tissue collected from Sprague-Dawley rats. Blood count and bone marrow examination were obtained in collaboration with Experimental Hematology Laboratory of University of Sao Paulo We observed that both BPA and BPANO2 induced ROS generation in HL- 60 cells after 2 hours of incubation. BPA subsequently led to failure of mitochondrial respiratory chain activity, increased permeability of the plasma membrane, DNA fragmentation, arrest in G2/M phase of cell cycle, DNA hypermethylation with global hipohydroxymethylation. We saw low cytotoxicity in HL-60 cells induced by nitro-bpa n the same concentration, without loss of mitochondrial respiratory chain activity, discrete DNA fragmentation, but leading cell cycle to stopping at G0/G1 phase, and induction of DNA global hypermethylation. No lesions were observed in the DNA of HL-60 cells.The results obtained from the exposure of HL-60 cells to BPA and nitro-BPA indicate that these two molecules induce different metabolic abnormalities in this cell line, independent of estrogen pathway, leading to changes in epigenetic (BPA) or genetic and epigenetic (nitro-BPA) profile, that can induce phenotypic consequences such as malignant progression. It was observed along the study that MCF-7 cells are more resistant than HL-60 cells to cell damage induced by BPA and nitro-BPA. As a result of MCF-7 cells exposure to BPA, we saw a slight increase in membrane permeability (250 mM), ROS generation after 24h (25 mM) and increase in cell population in sub G1, so we had DNA fragmentation (100 uM and 250 uM), but with no effect on cell cycle. However, we observed increased levels of CEdG and 8-oxodG on DNA of cells incubated with BPA (100 uM, 250 mM) without prior activation of Ah receptors. The activation of Ah receptors with PCB took a small increase in the level of DNA lesions after incubations with BPA. MCF-7 cells resistance to the cytotoxic effects of BPA is probably related to estrogen action of this compound. Estrogen signaling in addition with the increased levels of DNA damage increases the chance of mutations and malignant transformation. In cells with Ah receptor activation, BPA also led to increased DNA global hydroxymethylation, without changing the global DNA methylation. Nondiabetic animals exposed to BPA had decreased amounts of promyelocytes, blasts and rods in the bone marrow, with any change in blood count. There were an increase of CEdG levels in liver, methylation and global hydroxymethylation on hepatic DNA, and was observed any alteration on epigenetic markers and DNA adducts in kidney or urine. On the other hand diabetic animals exposed to BPA showed increased numbers of eosinophils and lymphocytes in bone marrow, suggesting the induction of an allergic inflammatory state. There were increased levels of CEdG, methylation and global hydroxymethylation on hepatic DNA, increased 8-oxodG levels on kidney DNA without changing epigenetic markers, was not observed DNA adducts in urine. The data obtained indicate that the generation of ROS could be the major route of cytotoxic and genotoxic induced by BPA exposure. BPA biotransformation to BPA-3,4-quinone used in the models seem to have poor effects, since we was not detected BPA-Gua lesion in any DNA sample, culture medium of cells or urine of the animals. Metabolic changes induced by BPA and ROS can enable changes in epigenetic markers observed in the DNA of HL-60 cells, MCF-7 and liver tissue. All these changes may contribute to malignant transformation of cells that were exposed to BPA.

Page generated in 0.446 seconds