• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 934
  • 30
  • 21
  • 10
  • 5
  • 5
  • 5
  • 4
  • 4
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 1005
  • 231
  • 187
  • 185
  • 141
  • 141
  • 139
  • 114
  • 110
  • 108
  • 93
  • 92
  • 85
  • 84
  • 81
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
211

Sistemas híbridos de glibenclamida e hidróxidos duplos lamelares para incremento de solubilidade e coadministração de micronutrientes funcionais

LEÃO, Amanda Damasceno 03 March 2016 (has links)
Submitted by Fabio Sobreira Campos da Costa (fabio.sobreira@ufpe.br) on 2017-03-02T16:09:36Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 1232 bytes, checksum: 66e71c371cc565284e70f40736c94386 (MD5) DISSERTAÇÃO PARA DEPÓSITO_AMANDA DAMASCENO LEÃO.pdf: 4254308 bytes, checksum: 37ca5d3f981b6ef7d24669240e08a3cc (MD5) / Made available in DSpace on 2017-03-02T16:09:36Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 1232 bytes, checksum: 66e71c371cc565284e70f40736c94386 (MD5) DISSERTAÇÃO PARA DEPÓSITO_AMANDA DAMASCENO LEÃO.pdf: 4254308 bytes, checksum: 37ca5d3f981b6ef7d24669240e08a3cc (MD5) Previous issue date: 2016-03-03 / CNPq / Hidróxidos duplos lamelares são materiais inorgânicos, estruturados bidimensionalmente, dotados de carga elétrica e com capacidade de interagir e carrear moléculas orgânicas. Proporcionam aumento de solubilidade, estabilidade e alteração na liberação da molécula intercalada ou adsorvida. A presente dissertação objetivou o aumento da taxa de dissolução aquosa do hipoglicemiante glibenclamida utilizada no tratamento do diabetes mellitus tipo II, para tanto realizou-se a adsorção do fármaco em HDLs do tipo Mg2Al(OH)8(Cl).nH2O e Zn2Al(OH)8(Cl).nH2O. Os sistemas foram obtidos através de síntese por co-precipitação e caracterizados pelas técnicas: análise elementar; difratometria de raios X; espectroscopia na região do infravermelho (FTIR), microscopia eletrônica de varredura (MEV) e calorimetria exploratória diferencial (TGA-DSC) acoplada à espectrometria de massa (MS). O percentual de glibenclamida nos sistemas segundo a análise elementar foi de 25,23% para Mg2Al(OH)8(Cl).nH2O e de 26,85% para Zn2Al(OH)8(Cl).nH2O, observou-se retardamento de 130°C na decomposição do fármaco em Zn2Al(OH)8(Cl).nH2O e alteração na estrutura cristalina em ambos os sistemas. Para a avaliação das alterações do perfil de dissolução, os sistemas foram submetidos ao teste de dissolução usando meio ácido com pH 1,2 e meio básico com pH 7,3, no qual, foi observado o aumento de 500% na taxa de dissolução da glibenclamida no HDL Mg2Al(OH)8(Cl).nH2O e de 300% na taxa de dissolução de Zn2Al(OH)8(Cl).nH2O em meio básico. Assim, pode-se concluir que os novos sistemas obtidos apresentaram aumento significativo da taxa de dissolução da glibenclamida podendo portanto, ser considerados como promissores para aplicações tecnológicas futuras. / HDLs are inorganic materials, two-dimensionally structured, equipped with electric charge and the ability to interact and caries organic molecules. Provide increased solubility, stability and change in the release of the intercalated or adsorbed molecule. This work aimed to increase the aqueous solubility of hypoglycemic glibenclamide, used in the treatment of diabetes mellitus type II, for both held the adsorption of the drug in the HDLs type Mg2Al(OH)8(Cl).nH2O and Zn2Al(OH)8(Cl).nH2O. The systems were obtained through synthesis by co-precipitation and characterized by the techniques: elemental analysis; X-ray diffraction; scanning electron microscopy (SEM); in the infrared spectroscopy (FTIR), scanning electron microscopy (SEM) and differential scanning calorimetry (DSC-TGA) coupled with mass spectrometry (MS). The loading of the glibenclamide in the systems according to the elemental analysis was 25.23% for Mg2Al(OH)8(Cl).nH2O and 26.85% for Zn2Al(OH)8Cl.nH2O, the retardation was observed 130° C the decomposition of the drug in Zn2Al(OH)8(Cl).nH2O and also to change the crystalline structure of both systems. For the evaluation of the change of the dissolution profile systems were subjected to the dissolution test using pH 1.2 with acidic and basic medium at pH 7.3, which showed an increase of 100% in the solubility of glibenclamide in LDH Mg2Al (OH)8(Cl).nH2O and 60% Zn2Al (OH)8(Cl).nH2O. Thus, one may conclude that the obtained new systems have provided substantial increase of the solubility of glibenclamide and can therefore be considered promising for future technological applications.
212

Desenvolvimento de sistemas de dispersões sólidas para liberação pH dependente do tamoxifeno

SILVA, Dayanne Tomaz Casimiro da 04 March 2016 (has links)
Submitted by Fabio Sobreira Campos da Costa (fabio.sobreira@ufpe.br) on 2017-03-07T13:13:13Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 1232 bytes, checksum: 66e71c371cc565284e70f40736c94386 (MD5) DISSERTAÇÃO DAYANNE.pdf: 3522857 bytes, checksum: cf44960151386725475547d266f32f30 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-03-07T13:13:13Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 1232 bytes, checksum: 66e71c371cc565284e70f40736c94386 (MD5) DISSERTAÇÃO DAYANNE.pdf: 3522857 bytes, checksum: cf44960151386725475547d266f32f30 (MD5) Previous issue date: 2016-03-04 / CAPES / O Tamoxifeno (TMX) utilizado no tratamento do câncer de mama, apresenta diversas desvantagens, elevada toxicidade, baixa solubilidade e precipitação no ambiente gástrico na forma de sal com aumento do risco de ocorrência de câncer de estômago. Os sistemas de dispersões sólidas (DS) têm sido utilizados com polímeros comerciais, Eudragit®, para liberação controlada e em determinados pH. Assim, o objetivo desse estudo foi desenvolver sistemas de dispersões sólidas para liberação pH dependente do tamoxifeno. Utilizou-se os polímeros Eudragit® RL 100, Eudragit® L 100 e TMX, pelo método de evaporação do solvente, obtendo DS10%, 20%, 30%, 40%, 50% e 60%, mistura física MF30% e dispersões binárias (DS binária) sem fármaco. A difração de Raios-X (DRX) mostrou amorfização das dispersões formadas nas proporções de 10%, 20%, 30%, 40%, 50% e 60%. Na MF30% foi constatada a cristalinidade do fármaco. Na análise térmica através das curvas (TG), foi observada aumento da temperatura de decomposição da DS binária. No DSC, para a MF30% foi observado o pico de fusão e as etapas de decomposição do fármaco. Já nas DS10%, DS20% e DS30% observou-se ausência desses picos. Para a DS binária a temperatura de transição vítrea (Tg) se assemelhou a Tg do Eudragit® L 100, aumentando estabilidade das DS. Na espectroscopia de Infravermelho (FTIR) foi verificado interações polímero-polímero através da diminuição e alargamento das bandas de 2601 cm-¹, atribuído ao grupamento livre do ácido carboxílico do Eudragit® L 100. Observou interação fármaco-polímero com ausência dos picos característicos do fármaco nas regiões de 1588 cm-¹, referente ao amônio quaternário, nas DS 10% e DS 20%, e diminuição da intensidade das bandas na DS 30%. Assim com o alargamento de banda das regiões 2601cm-1 do Eudragit® L100, sugerindo a interação do fármaco nessa região. A Microscopia Eletrônica de Varredura exibiu diferenças significativas nas dispersões sólidas DS30% e MF 30%. Para os testes de solubilidade nos meios pH 1,2 e 7,4 a solubilidade do TMX aumentou com a diminuição do pH já com adição de Tween80 no meio pH 7,4 a solubilidade do fármaco aumentou em até 26 vezes a concentração, melhorando a solubilidade do TMX nesse meio. As condições designadas na USP para formulação gastrorresistentes (pH 1,2) foram satisfatórias para as DS10% e DS20%. Porém, para DS30% a condição não foi alcançada devido a mudanças da permeabilidade do polímero, pela formação de iPECS. No pH 7,4 + Tween80 (0,4% p/v) houve controle na liberação do fármaco com aumento de solubilidade de até 200% para DS20% e Ds30%. Portanto, pode-se concluir que o método empregado foi eficaz na obtenção das dispersões com aumento da estabilidade do fármaco nos sistemas formados, atendendo as diretrizes da USP para formulações gastrorresistentes e liberando de forma modificada o fármaco no pH 7,4, com incremento solubilidade. Sendo um promissor sistema para futuras modificações e estudos. / Tamoxifen (TMX) used in the treatment of breast cancer, has several disadvantages, like high toxicity, low solubility and precipitation in the gastric environment in salt form with an increased risk of stomach cancer. Solid dispersions systems (DS) have been used with commercial polymers, Eudragit, for controlled release and certain pH. The aim of this study was to develop solid dispersion systems for pH dependent release of tamoxifen. It was used the polymers Eudragit RL 100, Eudragit L 100 and TMX, the solvent evaporation method, obtaining. DS10%, 20%, 30%, 40%, 50% and 60% physical mixture and binary dispersions PM30% (binary DS) no drug. The X-ray diffraction (XRD) showed amorphization of the dispersions formed in proportions of 10%, 20%, 30%, 40%, 50% and 60%. In PM30% was observed crystallinity of the drug. In the thermal analysis curves through (Tg), it was observed increase of the decomposition temperature of the binary DS. In DSC, for PM30% was observed melting peak of the drug and decomposition steps. Already in DS10%, DS20 and DS30% was observed the absence of these peaks. For binary DS glass transition temperature (Tg) resembled the Tg of Eudragit® L 100, increasing stability of the DS. In infrared spectroscopy (FTIR) was checked polymer-polymer interactions by lowering and widening of the bands 2601 cm-¹ assigned to the free carboxylic acid grouping of Eudragit® L 100 observed drug-polymer interaction with the absence of the characteristic peaks drug in the region of 1588 cm-¹, referring to quaternary ammonium, and the DS 10% DS 20%, and decreased intensity of the bands in DS30%. So, with the extension band of regions 2601cm-1 Eudragit® L100, suggesting the interaction of the drug in this region. The Scanning Electron Microscopy showed significant differences in solid dispersions DS30% and 30% MF. For solubility testing in pH 1.2 and 7.4 means the solubility of TMX increased with decreasing pH already with addition of Tween 80 at pH 7.4 means the solubility of the drug increased up to 26 times the concentration by improving TMX solubility in this medium. The conditions referred to in USP gastroresistant formulation (pH 1.2) were satisfactory for DS10 and DS20%. However, in DS30%, the condition was not achieved due to the polymer permeability changes by forming iPECS. At pH 7.4 + Tween 80 (0,4 w/v) there has been control drug release with increased solubility up to 200% for DS20 and DS30%%. Therefore, it can be concluded that the method employed was effective in obtaining the dispersions with increased drug stability in the systems formed, meeting the USP guidelines for gastroresistant formulations and modifying the release of the drug at pH 7.4, with increased solubility; and that it is a promising system for future modifications and studies.
213

ESTUDO DA INTERAÇÃO DA CICLODEXTRINA COM FÁRMACOS VIA SIMULAÇÃO DE PRIMEIROS PRINCÍPIOS

Figueiredo, Jaciéli Evangelho de 25 August 2010 (has links)
Made available in DSpace on 2018-06-27T18:56:02Z (GMT). No. of bitstreams: 3 Jacieli Evangelho de Figueiredo.pdf: 2905042 bytes, checksum: 577b7716deef90f233a689cb2e861976 (MD5) Jacieli Evangelho de Figueiredo.pdf.txt: 123610 bytes, checksum: 2d86310cb91039f2eb8ce3e716d0a1c7 (MD5) Jacieli Evangelho de Figueiredo.pdf.jpg: 3372 bytes, checksum: 5504b695397c5fd50208bde8ed91789f (MD5) Previous issue date: 2010-08-25 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / Cyclodextrins, macrocyclic polymers, built up of units of D-()-α-glucopyranose (1-4). Have toroidal shape of truncated cone with a hydrophobic cavity in the form of donut in which various types of drugs may be included to form inclusion complexes. The cyclodextrin are three different types of structures that occur by enzymatic modification of six, seven or eight glucose units, called, respectively, α, β and γ-cyclodextrin. Recent studies show the possibility of using these substances in various biomedical applications as vehicles for delivering drugs and biological agents, and its goal of targeting drugs to carry the desired amount for the target and releasing it at a controlled rate. Additionally, by including the compounds can be protected against oxidation, degradation by light, heat losses and volatility, in addition, can prevent unpleasant tastes or odors. Considering possible biological applications of these compounds, this study aims to evaluate, through computer simulations based on first-principles Density Functional Theory (DFT), the interaction of α and β - cyclodextrin with drugs: aspirin, nimesulide and vitamin E. We will show that the α and β - cyclodextrins can include these compounds maintain their structures unchanged, with binding energies between -1.17 and -0.06 eV. Analyzing the structural and electronic properties, we can see what settings are most conducive to the carrying of drugs and thereby further demonstrated the potential of cyclodextrins for pharmaceutical and related applications. / As ciclodextrinas são polímeros macrocíclicos construídas por unidades de D-(+)-glucopiranose α-(1-4). Têm forma toroidal de cone truncado, com uma cavidade hidrofóbica na forma de donut, no qual vários tipos de fármacos podem ser incluídos, formando complexos de inclusão. A ciclodextrina apresenta três diferentes tipos de estruturas que ocorrem por modificação enzimática de seis, sete ou oito unidades de glicose, denominadas, respectivamente, α, β e γ-ciclodextrina. Estudos recentes demonstram a possibilidade de utilizar essas substâncias em diversas aplicações biomédicas, como veículos para entrega de fármacos e agentes biológicos, tendo como propósito o direcionamento da droga para transportar a quantidade desejada para o alvo e disponibilizá-la a uma taxa controlada. Adicionalmente, através da inclusão, os compostos podem ficar protegidos contra oxidação, degradação pela luz, calor, perdas por volatilidade e, além disso, podem previnir gostos ou odores desagradáveis. Considerando possíveis aplicações biológicas desses compostos, esse trabalho tem o objetivo de avaliar, através de simulações computacionais de primeiros princípios, baseadas na Teoria do Funcional da Densidade (DFT), a interação de α e β - ciclodextrinas com os fármacos: ácido acetilsalicílico, nimesulida e vitamina E. Mostraremos que a α e β - ciclodextrinas podem incluir estes compostos mantendo suas estruturas inalteradas, com energias de ligação entre -1,17 e -0,06 eV. Analisando as propriedades estruturais e eletrônicas, se pode observar quais configurações são mais propícias para o carreamento de fármacos e, através disso, demonstramos o potencial das ciclodextrinas para aplicações farmacêuticas e relacionadas.
214

Investigação de tuberculose pulmonar por infecção policlonal de Mycobacterium tuberculosis e possível associação com a resistência aos fármacos antimicobacterianos

Ogusku, Maurício Morishi 28 June 2012 (has links)
Submitted by Divisão de Documentação/BC Biblioteca Central (ddbc@ufam.edu.br) on 2016-12-13T15:48:01Z No. of bitstreams: 1 Tese - Maurício M. Ogusku.pdf: 3811428 bytes, checksum: f32cda31f56f3f4d15311ce015f3600a (MD5) / Approved for entry into archive by Divisão de Documentação/BC Biblioteca Central (ddbc@ufam.edu.br) on 2016-12-13T15:48:32Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Tese - Maurício M. Ogusku.pdf: 3811428 bytes, checksum: f32cda31f56f3f4d15311ce015f3600a (MD5) / Approved for entry into archive by Divisão de Documentação/BC Biblioteca Central (ddbc@ufam.edu.br) on 2016-12-13T15:48:47Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Tese - Maurício M. Ogusku.pdf: 3811428 bytes, checksum: f32cda31f56f3f4d15311ce015f3600a (MD5) / Made available in DSpace on 2016-12-13T15:48:47Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Tese - Maurício M. Ogusku.pdf: 3811428 bytes, checksum: f32cda31f56f3f4d15311ce015f3600a (MD5) Previous issue date: 2012-06-28 / Item withdrawn by Divisão de Documentação/BC Biblioteca Central (ddbc@ufam.edu.br) on 2016-12-14T13:23:59Z Item was in collections: Doutorado em Biotecnologia (ID: 76) No. of bitstreams: 3 Tese - Maurício M. Ogusku.pdf: 3811428 bytes, checksum: f32cda31f56f3f4d15311ce015f3600a (MD5) Tese - Maurício M. Ogusku.pdf.txt: 191579 bytes, checksum: ee0f8a6107947c9c2298bc9b541a1c9c (MD5) Tese - Maurício M. Ogusku.pdf.jpg: 4160 bytes, checksum: 65c7cd943f5481f875e561b9fda3e11e (MD5) / Item reinstated by Divisão de Documentação/BC Biblioteca Central (ddbc@ufam.edu.br) on 2016-12-14T13:28:41Z Item was in collections: Doutorado em Biotecnologia (ID: 76) No. of bitstreams: 1 Reprodução Não Autorizada.pdf: 47716 bytes, checksum: 0353d988c60b584cfc9978721c498a11 (MD5) / FAPEAM - Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado do Amazonas / In clinical practice is widely accepted that an episode of active tuberculosis (TB) is caused by a single clone of Mycobacterium tuberculosis. However, several studies have shown that there is heterogeneity of clones and this can be much larger than expected. In this context, the aim of this study was to investigate pulmonary TB by M. tuberculosis polyclonal infection in newly diagnosed patients, from a sputum sample and before starting treatment. A total of 62 of sputum samples were select. By screening in 7H10 medium, simultaneous presence of M. tuberculosis clones phenotypically sensitive and resistant to INH and/or RIF in the same isolate was observed in 30.6% (n=19). Genotyping by DRE-PCR and DNA sequencing of katG, inhA and rpoB genes were carried out in 74 clones INH and RIF sensitive, 65 clones INH-resistant, a clone RIF-resistant and 3 clones INH/RIF-resistant. The presence of resistant and sensitive clones to INH and/or RIF as well as the occurrence of different genotypes indicating heterogeneity in the same isolated from M. tuberculosis. The frequency of polyclonal infection was superior to published studies that show percentages ranging from 0.4% to 19.0%. These results indicate that the presence of polyclonal infection is not a rare phenomenon in patients with pulmonary TB in this population. The partial sequencing of the katG gene revealed that only 4.4% of INH-resistant clones were present described mutations in this gene. For inhA gene mutations were not detected for INH-resistant clones. Clones resistant to RIF present mutations in the rpoB gene. In clones INH-resistant, 83.8% not show mutations in katG and inhA genes, while 11.7% had mutations in katG gene not yet described. The absence of mutations commonly associated with drug resistance in katG and inhA genes, besides detection of new mutations in M. tuberculosis INH-resistant clones, suggests the need to sequencing larger fragments of these genes to propose strategies for fast detection of M. tuberculosis resistance. The results of this survey show that polyclonal infection is present in approximately one third of patients newly TB diagnosed, either by genotypic or phenotypic characteristics of M. tuberculosis clones, although both are not strictly related. / Na prática clínica é amplamente admitido que um episódio de tuberculose (TB) ativa seja causado por um único clone de Mycobacterium tuberculosis. Contudo, vários estudos têm revelado que há uma heterogeneidade de clones e isso pode ser bem maior que o esperado. Neste contexto, o objetivo do presente trabalho foi investigar a TB pulmonar por infecção policlonal de M. tuberculosis em pacientes recém-diagnosticados, a partir de uma amostra de escarro e antes do início do tratamento. Foram selecionadas 62 amostras de escarros, sendo 31 paucibacilares e 31 multibacilares. A triagem de clones em meio de 7H10 proporcionou o isolamento de clones sensíveis e resistentes à Isoniazida (INH) e/ou Rifampicina (RIF) coexistentes em 19 (30,6%) isolados de M. tuberculosis. A genotipagem por DRE-PCR e o sequenciamento parcial de DNA para os genes katG, inhA e rpoB foram realizados em 74 clones sensíveis à INH e RIF, 65 clones resistentes à INH, 1 clone resistente à RIF e 3 clones resistentes à INH e RIF. A presença de clones sensíveis e resistentes a INH e/ou RIF, assim como a ocorrência de diferentes genótipos indicam a heterogeneidade de clones em um mesmo isolado de M. tuberculosis. A frequência de infecção policlonal observada foi superior aos estudos descritos na literatura, visto que os mesmos apresentaram percentuais de 0,4% a 19,0%. Estes resultados permitem afirmar que a presença de infecção policlonal não é um fenômeno raro em pacientes com TB pulmonar na população estudada. O sequenciamento parcial dos genes katG revelou que apenas 4,4% dos clones resistentes à INH apresentaram as mutações comumente descritas neste gene. Para o gene inhA não foram detectadas mutações para os clones resistentes à INH. Os clones resistentes para RIF apresentaram mutações no gene rpoB. Dos clones resistentes à INH, 83,8% não apresentaram mutações nos genes katG e inhA, enquanto 11,7% apresentaram mutações ainda não descritas no gene katG. A ausência das mutações comumente associadas à resistência medicamentosa nos genes katG e inhA e a detecção de novas mutações em clones de M. tuberculosis resistentes à INH, explicitam a necessidade de sequenciar fragmentos maiores desses genes ou ampliar a busca de mutações em outros genes, a fim de que sejam propostas estratégias mais rápidas para a detecção de resistência em M. tuberculosis. Os resultados da presente pesquisa evidenciam que a infecção policlonal está presente em aproximadamente 1/3 dos pacientes de TB recém-diagnosticados, seja pelas características fenotípica ou genotípica dos clones de M. tuberculosis, embora estas não estejam estritamente relacionadas.
215

Efeito de diferentes protocolos de terapia fotodinâmica antimicrobiana na eliminação de Aggregatibacter actinomycetemcomitans in vitro / Effect of different protocols of antimicrobial photodynamic therapy on elimination of Aggregatibacter actinomycetemcomitans in vitro

Luisa Andrade Valle 04 April 2016 (has links)
O tratamento da doença periodontal consiste na remoção mecânica do biofilme, sendo que terapias complementares como a terapia fotodinâmica antimicrobiana (aPDT) podem melhorar os resultados obtidos. Este trabalho avaliou in vitro o efeito dos corantes azul de toluidina e azul de metileno com distintos parâmetros de laser (70; 100mW) e LED em Aggregatibacter actinomycetemcomitans (A.a) em suspensão. O primeiro experimento avaliou efeito bactericida de diferentes concentrações dos dois corantes sozinhos (0,05; 0,1; 0,5, 1,0; 2,0; 5,0; 10 mg/ml). O segundo foi dividido nos seguintes grupos: controles positivo e negativo (gentamicina), grupos somente com luz aplicada, grupos com três concentrações (0,05; 0,1; 10 mg/ml) de corante sozinhos ou associados ao laser de baixa intensidade (660 nm; 2,91 e 4,16 W/cm2; 70 e 100mW; 45 J/cm2; 0,024 cm2; 12 e 18s) e LED (627 ± 10 nm; 150mW/cm2; 10,5 mW; 20 J/cm2; 0,07cm2; 123s). Os dados foram analisados pelo teste ANOVA complementado por Tukey (p<0,05). Os resultados demonstraram que ambos os corantes na concentração de 10 mg/ml sozinhos ou associados com laser (ambas as potências) ou LED causaram 100 % de morte bacteriana semelhante ao controle negativo (p>0,05). Com isso, pode-se concluir que aPDT pode eliminar o A.a. de forma dependente da concentração do corante. / The main treatment of periodontal disease is the mechanical removal of biofilm. Adjuvant therapies as antimicrobial photodynamic therapy (aPDT) may offer better results. The aim of this in vitro study was to evaluate the effect of toluidine and methylene blue dyes, associated to red laser (70; 100mW) and LED on elimination of a suspension of Aggregatibacter actinomycetemcomitans (A.a). A first test evaluated the bactericidal effect of various concentrations of both dyes (0.05; 0.1; 0.5, 1.0; 2.0; 5.0, 10 mg/ml) in absence of light. In the second test, the experimental groups consisted of positive and negative (gentamicin) controls, groups with three concentrations (0.05; 0.1,10 mg/ml) of dyes alone of associated to low level laser (660 nm; 2.91 and 4.16 W/cm2; 70 and 100mW; 45 J/cm2; 0.024 cm2; 12 and 18s) and LED (627 ± 10 nm; 150mW/cm2; 10.5 mW; 20 J/cm2; 0.07cm2; 123s). Data were analyzed by ANOVA complemented by Tukeys test (p<0.05). The results showed that both dyes, with 10 mg/ml, alone or associated to laser and LED caused 100% of death as the negative control (p>0.05). It can be concluded that aPDT is capable of eliminate A.a depending of the dye concentration.
216

Desenvolvimento e validação de método indicador de estabilidade de formulações farmacêuticas de uso tópico contendo peróxido de benzoíla / Development and validation of indicator stability method of pharmaceutical formulations for topical use containing benzoyl peroxide

Fernando Lino Dias 17 March 2014 (has links)
O peróxido de benzoíla, produto de interação do peróxido de sódio com cloreto de benzoíla, é um poderoso agente antibacteriano de amplo espectro com ação queratolítica, comedolítica, descamativa, antipruriginosa e desengordurante, além de também ser um potente agente oxidante, que reage com materiais orgânicos rompendo as membranas celulares de inúmeros agentes patogênicos. Em virtude de suas características, o peróxido de benzoíla é utilizado como produto de eleição como adjuvante no tratamento de sarnas (dermodicidoses), desqueratinizações, complexo seborréico, piodermites, foliculites superficiais, impetigo e piodermite de dobras. Neste projeto é abordado o desenvolvimento e validação de um método indicador de estabilidade do fármaco peróxido de benzoíla, cujo objetivo é ser utilizado como ferramenta para a identificação e doseamento de maneira precisa e exata dos produtos de degradação desconhecidos formados, a partir de variados ambientes de acondicionamento estressantes, nos quais o medicamento possa ser eventualmente submetido durante o seu prazo de vida de prateleira. O método analítico proposto foi validado conforme os requerimentos vigentes da ANVISA e se baseia na técnica de cromatografia líquida de alta eficiência (CLAE) para doseamento do princípio ativo e seus produtos de degradação, em uma única corrida analítica, o que permite determiná-los simultaneamente, e portanto é adequado para utilização durante o estudo de estabilidade acelerado e de longa duração, além de metodologia indicadora de estabilidade.Durante o estudo de degradação forçada foram geradas uma série de \"picos\" desconhecidos inerentes ao fármaco, especialmente nas condições de aquecimento, hidrólise em meios ácido e alcalino, e fotólise. Entretanto, durante o estudo foram investigados aqueles originados a partir desta última, uma vez a posologia da preparação medicamentosa estudada é via tópica, pois se trata da forma farmacêutica semi-sólida gel. Para avaliação dos produtos de degradação gerados durante a fotólise foi utilizada a cromatografia líquida com detecção por espectrometria de massas, onde o fármaco foi ionizado na forma positiva (+) através da técnica Electrospray ionization (ESI+), a qual permitiu a proposição da estrutura molecular da substância gerada, a partir da provável perda do grupamento alquil ou aldeído, justificando assim a razão massa carga 199,1 u.m.a. / Benzoyl peroxide , the produced by interaction of sodium peroxide with Benzoyl chloride is a powerful antibacterial agent with keratolytic , comedolytic , scaly , antipruritic and degreasing action, as well as being a powerful oxidizing agent that reacts with organic materials disrupting the membrane cell of many pathogens agents . Due to its characteristics, benzoyl peroxide is used as the main choice in the treatment of scabies, seborrhea complex, pyoderma, superficial folliculitis, impetigo and pyoderma folds. This project addresses the development and validation of an indicator stability method for benzoyl peroxide, which is intended to be used as a tool for the identification and accurate and preciously determination of unknown degradation products formed from various stressful environments, in which the API may eventually be submitted during the period of shelf life. The proposed analytical method was validated according to the applicable/current requirements of ANVISA and it is based on the technique of high performance liquid chromatography (HPLC) assay for the active ingredient and its degradation products in a single analytical run, allowing dosing them simultaneously, and thus it is suitable for use during accelerated and long term stability studies and as stability indicating method. During the forced degradation study many unknown \"peaks\" inherent to drug were generate, especially under heating, acid and alkaline hydrolysis, beyond photolysis conditions. However, throughout this study were investigated that obtained from the photolysis, since the sample preparation are applied topically because it is semi - solid dosage gel form. To evaluate the degradation products generated during photolysis were used liquid chromatography with detection by mass spectrometry, where the drug was ionized in the positive (+) form by technical Electrospray ionization (ESI+) technique, which allowed the proposition of the molecular structure substance generated from the probable loss of the alkyl or aldehyde grouping , thus justifying the mass/charge ratio 199.1 amu.
217

Manejo de fármacos antiepilépticos após hemisferotomia: implicações em recorrência de crises, aspectos práticos, neuropsicológicos e do desenvolvimento / Manegement of antiepileptic drugs after hemispherotomy: implications for seizures recurrence, practical, neuropsychological and development aspects

Larissa Aparecida Batista 29 May 2018 (has links)
Introdução: a cirurgia de epilepsia é uma opção de tratamento para pacientes com epilepsia refratária. A hemisferotomia pode produzir um controle notável da epilepsia hemisférica clinicamente intratável em crianças. O resultado final desejável, após a hemisferotomia, é o controle de crises e a redução ou retirada de fármacos antiepiléticos, visando a melhora cognitiva e do desenvolvimento da criança. Objetivos: verificar a efetividade da hemisferotomia no controle de crises e na retirada ou redução de fármacos antiepilépticos em pacientes classificados como Engel 1, e analisar os desfechos cognitivo e de desenvolvimento após a abordagem cirúrgica e redução de fármacos antiepilépticos. Métodos: revisão de prontuários médicos e banco de dados de pacientes crianças e adolescentes, com idade inferior a 19 anos no momento da cirurgia, submetidos a hemisferotomia para tratamento de epilepsia refratária no Centro de Epilepsia de Ribeirão Preto do Hospital das Clínicas da Faculdade de Medicina de Ribeirão Preto, entre anos de 1995 e 2015. Resultados: foram avaliados 120 prontuários médicos, dos quais foram considerados aptos 82. Amostra sem diferença significativa entre sexos. Para o manejo de fármacos foram considerados 44 pacientes que eram classificados como Engel 1 no segundo ano pós cirúrgico. Para estes pacientes foram avaliadas variáveis como retirada ou redução de fármacos antiepilépticos, bem como o tempo para que esse manejo fosse realizado, além do desfecho cognitivo e de desenvolvimento. Conclusão: A hemisferotomia é uma cirurgia eficaz para pacientes com doença hemisférica, possibilitando que paciente fique livre de crises e, eventualmente, livre de fármacos antiepilépticos. O desfecho de sucesso cirúrgico é dependente de inúmeras variáveis e o manejo de fármacos é realizado conforme experiência de profissionais de cada serviço. / Introduction: Epilepsy surgery is a treatment option for patients with refractory epilepsy. Hemisferotomy can produce a remarkable control of clinically intractable hemispheric epilepsy in children. The intended outcome, after hemispherotomy, is the seizure control and the reduction or withdrawal of antiepileptic drugs, aiming at the cognitive and developmental improvement of the child. Objectives: To verify the effectiveness of the hemispherotomy in the crisis control and in the withdrawal or reduction of antiepileptic drugs in patients classified as Engel 1, and to analyze the cognitive and developmental outcomes after the surgical approach and reduction of antiepileptic drugs. Methods: review of medical records and database of children and adolescents under 19 years of age at the time of surgery submitted to hemispherotomy for the treatment of refractory epilepsy at the Epilepsy Center of Ribeirão Preto, Hospital das Clínicas, Faculdade de Medicina of Ribeirão Preto between 1995 and 2015. Results: 120 medical records were evaluated, of which 82 were considered suitable. Sample with no significant difference between gender. For the management of drugs, 44 patients were classified as Engel 1 in the second postoperative year. For these patients, variables such as withdrawal or reduction of antiepileptic drugs were evaluated, as well as the time for this management to be performed, in addition to the cognitive and developmental outcome. Conclusion: Hemispherotomy is an effective surgery for patients with hemispheric disease, allowing patients to be seizure free and eventually free of antiepileptic drugs. The outcome of surgical success depends on innumerable variables and the management of drugs is performed according to the experience of professionals of each service.
218

Planejamento Estrutural, Síntese e Avaliação das Propriedades Tripanocidas de 4-tiazolinonas e seus Análogos Estruturais do Tipo 1,3-tiazóis

Filho, Gevanio Bezerra de Oliveira 02 1900 (has links)
Submitted by Ramon Santana (ramon.souza@ufpe.br) on 2015-03-05T13:58:04Z No. of bitstreams: 2 Dissertaçao Gevanio de Oliveira Filho.pdf: 3050082 bytes, checksum: f5a110f44cf40d78aceeea49163a6a10 (MD5) license_rdf: 1232 bytes, checksum: 66e71c371cc565284e70f40736c94386 (MD5) / Made available in DSpace on 2015-03-05T13:58:04Z (GMT). No. of bitstreams: 2 Dissertaçao Gevanio de Oliveira Filho.pdf: 3050082 bytes, checksum: f5a110f44cf40d78aceeea49163a6a10 (MD5) license_rdf: 1232 bytes, checksum: 66e71c371cc565284e70f40736c94386 (MD5) Previous issue date: 2013-02 / CNPq (Conselho Nacional de Desenvolvimento Cientifico e Tenológico) FACEPE (Fundação de Amparo à Ciência e Tecnologia de Pernambuco) / A doença de Chagas é uma infecção parasitária sistêmica causada pelo protozoário Trypanosoma cruzi, que afeta entre 8 a 10 milhões de pessoas em todo o mundo. O benznidazol é o único fármaco aprovado para o tratamento durante a fase aguda e crônica assintomática, contudo não é eficaz durante a fase crônica sintomática. Com isso, o desenvolvimento de novos fármacos úteis para o tratamento da doença de Chagas é necessário. Com o objetivo de identificar fármacos tripanocidas, o planejamento estrutural e a síntese de inéditas aril-4-tiazolinonas (23a–o) e seus análogos estruturais do tipo aril-1,3-tiazóis (24a–v) foi realizado. As aril-4-tiazolinonas (23a–o) foram planejadas com intuito de identificar compostos menos citotóxicos e mais potentes em inibir o parasito do que os compostos protótipos (tiossemicarbazonas Int-1-3). Almeja-se também compreender a relação estrutura-atividade anti-T. cruzi para essa classe de tiazolinonas e por isso, substituintes diversos foram inseridos nas posições N3 e C5 do anel heterociclo. Já o planejamento estrutural dos aril-1,3-tiazóis (24a–v) teve como objetivo comparar a atividade tripanocida entre 4-tiazolinonas e 1,3-tiazóis. A atividade tripanocida foi determinada em tripomastigostas da cepa Y, e a toxicidade foi estimada em macrófagos J774. Após a triagem das propriedades tripanocidas dos compostos (23a–v) e (24a–o), foi possível identificar os compostos (23d e 23l–m) como agentes tripanocidas com potência similar ao benznidazol e com baixa toxicidade para macrófagos. Os compostos (23l–m) possuem em comum uma fenila em N3, sugerindo que a presença desse substituinte é importante para atividade anti-T. cruzi. Da mesma maneira nós observamos que os tiazóis contendo uma fenila na posição C4 também apresentaram propriedades tripanocidas in vitro tao potentes quanto o benznidazol tais como (24a, 24f, 24q e 24t). Quando testados em macrófagos infectados, os compostos (23l–m) foram capazes de erradicar amastigotas intracelulares, enquanto que o benznidazol não curou a infecção. De uma maneira geral, demostramos que as tiazolinonas possuem atividade tripanocida superior a das tiossemicarbazonas (Int-1-3), sendo mais seletivas em relação a toxicidade para macrófagos, demonstrando assim que esses compostos são protótipos a fármacos anti-T. cruzi.
219

Unión fotoquímica irreversible de ligandos a albúminas séricas

Molins Molina, Óscar 27 March 2020 (has links)
[ES] En esta tesis se ha desarrollado una estrategia multidisciplinar que incluye la irradiación de complejos ligando/proteína junto con estudios de fluorescencia y/o espectroscopía de absorción transitoria, cromatografía de exclusión por tamaño seguida de espectroscopía de absorción y/o fluorescencia, análisis proteómico y modelización (docking y simulaciones de dinámica molecular) con el fin de profundizar y obtener información relevante en procesos relacionados con la formación de complejos irreversibles ligando-proteína. Ello ha permitido lograr la descripción del centro de reconocimiento molecular de albúminas séricas de distintas especies por el fármaco carprofeno, profundizar en procesos de fotoalergia producidos por el metabolito del fármaco triflusal y llevar a cabo el marcaje de residuos de lisina de la albúmina sérica humana por fotogeneración de electrófilos latentes "quinone methide". A continuación se describen brevemente cada uno de estos aspectos. En primer lugar, se ha estudiado la posible existencia de un centro de reconocimiento común en las albúminas séricas (AS) de diferentes especies empleando el fármaco antiinflamatorio no esteroideo (S)-carprofeno (CPF) como sonda fotoactiva. Así, se ha seguido la irradiación de los complejos de CPF/SA a ¿max = 320 nm por fluorescencia, mostrandose un aumento de la emisión debido a la deshalogenación. Tras la cromatografía de filtración en gel, la fracción proteica presentaba emisión proveniente del ligando, verificando la unión covalente del radical fotogenerado intermedio CBZ¿ a las AS. El análisis proteómico reveló la incorporación de CBZ¿ en varias posiciones en las diferentes albúminas. Se observaron modificaciones en la interfaz IB/IIIA en todos los casos (Tyr452 en las albúminas séricas humana, conejo y rata y Tyr451 en las albúminas séricas bovina, cerdo y oveja). Estudios de docking y de simulación de dinámica molecular el caso de albúmina sérica humana corroboraron las modificaciones covalentes observadas experimentalmente. Posteriormente, se ha investigado la unión fotoquímica del HTB, el metabolito del antiagregante plaquetario triflusal a albúmina sérica humana (ASH). El análisis proteómico de las disoluciones de HTB/ASH tras ser irradiadas mostró la adición de HTB en los grupos ¿-amino de los residuos Lys137, Lys199, Lys205, Lys352, Lys432, Lys541, Lys545 y Lys525 de la ASH. El mecanismo de reacción parece implicar la substitución del grupo CF3 del HTB por un nuevo residuo amida. Solo el residuo Lys199 se localiza en una cavidad interna de la proteína mientras que el resto de los residuos modificados resultaron estar situados en la parte externa. Los estudios computacionales revelaron que la unión supramolecular de HTB a ASH se produce en la región "V-cleft". Esta unión fotoquímica puede estar en la base de la aparición de efectos secundarios fotoalérgicos no deseados. Finalmente, se ha demostrado la utilidad de los 4-trifluorometilfenoles como pre-cursores de electrófilos latentes tipo "quinone methide" (QM) para la unión específica a residuos de lisina que se encuentran en los sitios de unión de la proteína. Así, se ha observado que estos aceptores de Michael, generados de modo fotoinducido, han sido capaces de realizar una modificación covalente específica de residuos de lisina en albúmina sérica humana (ASH). En concreto, los intermedios reactivos de tipo QM generados tras la irradiación de los complejos 4-trifluorometil-1-naftol o 4- (4-trifluorometilfenil) fenol con ASH exhibieron selectividad química hacia los residuos de lisina dando lugar a aductos de amida. Un estudio detallado realizado mediante análisis proteómico confirmó este hecho. Así, para el derivado de naftol se observó la modificación covalente de los residuos Lys106 y Lys414 (ubicados en los subdominios IA y IIIA, respectivamente), mientras que para el derivado de bife-nilol ocurrió la modificación / [CAT] En aquesta tesi s'ha desenvolupat una estratègia multidisciplinària que inclou la irradiació de complexos lligand/proteïna juntament amb estudis de fluorescència i/o espectroscopia d'absorció de transients, cromatografia d'exclusió de grandària se-guida d'espectroscòpia d'absorció i/o fluorescència, anàlisi i modelització proteòmica (docking i simulacions de dinàmica molecular) amb l'objectiu d'aprofundir i obtenir informació rellevant en els processos relacionats amb la formació de com-plexos lligand-proteïna irreversibles. Això ha permès la descripció del centre de reconeixement molecular d'albúmines sèriques de diferents espècies pel fàrmac carprofen, i aprofundir en processos de fotoal·lèrgia produïts pel metabolit del fàrmac triflusal i realitzar el marcatge de residus de lisina d'albúmina sèrica humana per fotogeneració d'electròfil "quinone methide" latent. Cadascun d'aquests aspectes es descriu breument a continuació. En primer lloc, s'ha estudiat la possible existència d'un centre de reconeixement comú en albúmines sèriques (AS) de diferents espècies utilitzant el fàrmac antiinflamatori no esteroïdal (S)-carprofèn (CPF) com a sonda fotoactiva. Així, s'ha se-guit la irradiació dels complexos de CPF/SA a un màxim de 320 nm per fluorescència, amb un augment de les emissions a causa de la deshalogenació. Després de la cromatografia de filtració de gel, la fracció de proteïna presentava emissió del lli-gand, verificant la unió covalent del radical fotogenerat intermedi CBZ¿ a les AS. L'anàlisi proteòmica va revelar la incorporació de CBZ¿ en diverses posicions en els diferents albúmines. En tots els casos s'han observat modificacions a la interfície IB/IIIA (Tyr452 en albúmina sèrica humana, conill i rata i Tyr451 en albúmines sèriques bovina, porc i ovella). Els estudis de docking i de simulació de dinàmiques moleculars en el cas d'albúmina sèrica humana van corroborar les modificacions covalents experimentalment observades. Posteriorment, s'ha investigat la unió fotoquímica del HTB, el metabòlit de l'antiagregant plaquetari triflusal a l'albúmina sèrica humana (ASH). L'anàlisi proteòmica de les solucions HTB/ASH després de ser irradiades mostraren l'addició de HTB en els grups ¿-amino dels residus Lys137, Lys199, Lys205, Lys352, Lys432, Lys541, Lys545 i Lys525 de la ASH . El mecanisme de reacció podria implicar la substitució del grup CF3 de la HTB amb un nou residu d'amida. Només el residu Lys199 està situat en una cavitat interna de la proteïna, mentre que la resta dels residus modificats van resultar estar situats a l'exterior. Els estudis computacionals van revelar que la unió supramolecular de HTB a ASH es produeix a la regió "V-cleft". Aquesta unió fotoquímica pot ser la base de l'aparició d'efectes secundaris fotoal·lèrgics no desitjats. Finalment, s'ha demostrat la utilitat de 4-trifluorometilfenols com a precursors d'electròfils latents "quinone methide" (QM) per a la unió específica a residus de lisina trobats en els llocs d'unió de la proteïna. Per tant, s'ha observat que els acceptors de Michael, generats de manera foto-induïda han pogut fer una modificació covalent específica de residus de lisina en albúmina de sèrica humana (ASH). Concretament, els intermedis reactius del tipus QM generats després de la irradiació dels complexos 4-trifluoromethyl-1-naftol o 4-(4-trifluoromethylphenyl) fenol amb ASH exhibiren selectivitat química als residus de lisina resultant en aductes ami-da. Un estudi detallat realitzat mitjançant anàlisi proteòmica confirmà aquest fet. Així, pel derivat del naftol, es va observar la modificació covalents de residus Lys106 i Lys414 (localitzada en subdominis IA i IIIA, respectivament), mentre que per al derivat de bifenil la modificació es va produir en el Lys195 (en subdomini IIA). Els estudis teòrics proporcionen una visió molecular més profunda de la selectivitat observada / [EN] In this thesis a multidisciplinary strategy has been developed that includes irradiation of ligand/protein complexes along with fluorescence and/or transient absorption spectroscopy, size-exclusion chromatography followed by absorption and/or fluorescence spectroscopy, proteomic analysis and modelling (docking and molecular dynamics simulations) in order to deepen and obtain relevant information in processes related to the formation of irreversible ligand-protein complexes. This has made it possible to achieve the description of the molecular recognition centre of serum albumin of different species by the carprofen drug, to deepen in photoallergy processes produced by the metabolite of the triflusal drug and to carry out the la-belling of lysine residues of human serum albumin by photogeneration of latent electrophiles "quinone methide". Each of these aspects is briefly described below. First, the possible existence of a common recognition centre in serum albumin (SA) of different species has been studied using the non-steroidal antiinflammatory drug (S)-carprofen (CPF) as a photoactive probe. Thus, irradiation of the CPF/SA complexes at ¿max = 320 nm has been followed by fluorescence, showing an increase in emission due to dehalogenation. After gel filtration chromatography, the protein fraction presented emission from the ligand, verifying the covalent bonding of the CBZ¿ intermediate photogenerated radical to the SA. Proteomic analysis revealed the incorporation of CBZ¿ in various positions in the different albumins. Modifications in the IB/IIIA interface were observed in all cases (Tyr452 in human, rabbit and rat serum albumin and Tyr451 in bovine, porcine and sheep serum albumin). Docking and molecular dynamics simulation studies in the case of human serum albumin corroborated the experimentally observed covalent modifications. Subsequently, the photochemical binding of HTB, the metabolite of the triflusal platelet antiaggregant to human serum albumin (HSA), has been investigated. Proteomic analysis of the HTB/HSA solutions after being irradiated showed the addition of HTB in the ¿-amino groups of residues Lys137, Lys199, Lys205, Lys352, Lys432, Lys541, Lys545 and Lys525 of the HSA. The reaction mechanism seems to involve replacing the CF3 group of HTB with a new amide residue. Only the Lys199 residue is located in an internal cavity of the protein whilst the rest of the modified residues were found to be located on the outside. Computational studies revealed that supramolecular binding of HTB to HSA occurs in the "V-cleft" region. This photochemical binding may be at the base of the appearance of unwanted photoallergic side effects. Finally, the utility of 4-trifluoromethylphenols as precursors of latent "quinone methide" (QM) type electrophiles for specific binding to lysine residues found at the protein binding sites has been demonstrated. Thus, it has been observed that these photogenerated Michael acceptors, have been able to perform a specific covalent modification of lysine residues in human serum albumin (HSA). Specifically, the QM type reactive intermediates generated after irradiation of the 4-trifluoromethyl-1-naphthol or 4- (4-trifluoromethylphenyl) phenol complexes with HSA exhibited chemical selectivity towards lysine residues giving rise to amide adducts. A detailed study conducted by proteomic analysis confirmed this fact. Thus, for the naphthol derivative the covalent modification of residues Lys106 and Lys414 (located in subdomains IA and IIIA, respectively) was observed, while for the biphenyl derivative the modification occurred in Lys195 (in subdomain IIA). Theoretical studies provided a deeper insight at the molecular level of the experimentally observed selectivity. / Molins Molina, Ó. (2020). Unión fotoquímica irreversible de ligandos a albúminas séricas [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/139676 / TESIS
220

Terapia Fotodinâmica Antimicrobiana com Utilização da Clorina-e6 sobre Biofilme Periodontopatogênico /

Carvalho, Gabriel Garcia de. January 2020 (has links)
Orientador: Daniela Leal Zandim-Barcelos / Resumo: A resistência bacteriana é uma ameaça real alertada pela OMS. A terapia fotodinâmica antimicrobiana (TFDA) pode ser uma das soluções para superar este desafio, uma vez que já demonstra ação antimicrobiana frente a inúmeros patógenos. A clorina-e6 (Ce6) provou ser um fotossensibilizador (FS) com potente efeito quando irradiada pela luz vermelha, contra diferentes biofilmes. No entanto, o principal pico de absorção deste FS está no espectro visível de luz azul, ainda insuficientemente investigado. Este estudo teve como objetivo avaliar o efeito da TFDA com utilização da Ce6 irradiada a 450 e 660 nm contra biofilmes relacionados à doença periodontal. Biofilmes monoespécie de Streptococcus oralis, Fusobacterium nucleatum, Porphyromonas gingivalis e Aggregatibacter actinomycetemcomitans foram desenvolvidos em condições adequadas por cinco dias. A TFDA foi realizada em diferentes concentrações de fotossensibilizador (100 e 200 µM) e comprimentos de onda de luz (450 e 660 nm), e comparada ao controle negativo (DMSO a 1%) e positivo (clorexidina a 0,2%) por análise de unidades formadoras de colônias (UFC) e microscopia confocal. O uso de luz e FS também foram testados individualmente. A maior redução bacteriana foi observada no grupo em que a TFDA foi realizada com utilização da Ce6 a 200 µM e aplicação de luz azul para todas as cepas (redução de 4,01 log10 para A. actinomycetemcomitans e redução total para P. gingivalis e S. oralis), exceto para F. nucleatum, onde o melhor resultado... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo) / Mestre

Page generated in 0.0466 seconds