• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 192
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 198
  • 56
  • 50
  • 49
  • 37
  • 27
  • 25
  • 24
  • 22
  • 18
  • 17
  • 16
  • 16
  • 15
  • 15
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
21

Sucessao de fungos em acículas de Pinus taeda em decomposição

Ghizelini, Angela Michelato 12 June 2013 (has links)
A serapilheira depositada sobre a superfície do solo apresenta quantidades significativas de nutrientes, que podem ser reciclados pela decomposição microbiana, principalmente pelos fungos do solo. Sabendo-se da dependência entre a produtividade do sítio, a ciclagem de nutrientes e o processo de decomposição da serapilheira acumulada, o conhecimento da micobiota responsável pela decomposição é o caminho adequado para se obter respostas sobre a produtividade florestal e a demanda de nutrientes. O objetivo desse estudo foi conhecer a diversidade e sucessão dos fungos durante a decomposição da serapilheira de acículas de Pinus taeda, ao longo de 12 meses. Assim como, estabelecer uma relação entre a presença dos fungos e as condições climáticas locais. O estudo foi estabelecido em um plantio experimental de P. taeda, com 4 anos de idade, localizado em Três Barras, SC. Para acompanhar a sucessão, acículas senescentes foram coletadas das árvores e colocadas em sacolas seletivas para microrganismos, deixadas sob a floresta. A primeira amostra foi levada ao laboratório e o restante foi mantido in situ para que as acículas continuassem seu processo de decomposição natural, sendo coletadas a cada três meses. No laboratório, a cada coleta, as acículas foram submetidas a 20 lavagens sucessivas e retirados fragmentos, os quais foram inseridos em placas de Petri contendo meio Extrato de Malte 2% e incubados sob condição ambiente. Dados referentes a temperatura e precipitação pluviométrica da área experimental foram comparados com o número de registros dos fungos isolados para fins de correlação estatística. Durante a sucessão fúngica, foram identificados 13 gêneros fúngicos: Acremonium, Alternaria, Epiccoccum, Cladosporium, Coletotrichum, Gliocladium, Fusarium, Penicillium, Pestalotia, Trichoderma (Deuteromycetes), Mucor (Zygomycetes) e Rhizoctonia (Basidiomycetes). Os gêneros significativamente mais abundantes foram Trichoderma, Fusarium e Verticillium. Sobre a correlação entre os fatores climáticos e a presença dos fungos, verificou-se que somente as temperaturas média e máxima influenciaram significativamente a abundância dos fungos em acículas de pínus em decomposição, durante o período estudado
22

Estudo da atividade antifúngica e perfil de expressão de proteínas em leveduras do gênero Candida após tratamento com extratos de Kielmeyera rubriflora /

Scorzoni, Liliana. January 2008 (has links)
Orientador: Maria José Soares Mendes Giannini / Banca: Helena Siqueira Silva / Banca: Maristela Pereira / Resumo: As novas descobertas tecnológicas e o avanço da medicina têm proporcionado a sobrevida de muitos pacientes. No entanto, estes passam a ser mais suscetíveis a infecções, principalmente por fungos. O aumento dessas infecções tem gerado problemas no tocante ao diagnóstico, bem como na terapêutica empregada. A disponibilidade de antifúngicos na prática médica é relativamente pequena, algumas vezes ineficiente e com toxicidade elevada. Recentemente, houve um agravante do quadro devido ao surgimento de resistência a determinadas drogas, o que reforçou a demanda por novas alternativas terapêuticas. Nosso país é privilegiado pela grande biodiversidade. A busca por novos alvos, o entendimento dos mecanismos de virulência, bem como os de resistência microbiana são fundamentais diante do quadro atual. O objetivo deste estudo foi pesquisar extratos e substâncias de plantas com atividade antifúngica para Candida albicans e C. krusei, selecionar os de maior atividade e verificar o perfil de proteínas de ambas as leveduras, antes e após o contato com a substância de origem vegetal, realizando sua caracterização. Os extratos acetato de etila (AcOEt) e etanólico (EtOH) de Kielmeyera rubriflora foram os que apresentaram maior atividade antifúngica. Os componentes protéicos de C. albicans sem tratamento e tratados com 1400 mg/mL de fluconazol e 1000 mg/mL dos extratos AcOEt e EtOH foram analisados por SDS-PAGE e eletroforese bidimensional. O tratamento com fluconazol revelou modificações na expressão de nove proteínas, que variaram seus pIs de 5,64 a 6,67 e massa molecular de 59,1 a 17,4 kDa, enquanto que os extratos de plantas influenciaram na expressão de 10 e 11 proteínas, respectivamente. O extrato AcOEt influenciou na expressão de proteínas na faixa de pIs de 5,7 a 5,2, massa molecular de 90,5 a 18,8 kDa, enquanto que o...(Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo) / Abstract: The new discoveries and technological advances in medicine have provided the survival of many patients. However, they become more susceptible to infections, mainly by fungi. The increase in these infections has created problems regarding the diagnosis and the therapy employed. The availability of antifungals in medical practice is relatively small, inefficient and sometimes with high toxicity. Recently, there was an aggravating problem due to the emergence of resistance to certain drugs, which increased the demand for new alternative therapies. Our country is privileged in biodiversity. The search for new targets, the understanding of the mechanisms of virulence, as well as, the microbial resistance is essential before the current framework. This study aimed to find extracts of plants and substances with antifungal activity to Candida albicans and C. krusei, select the extracts with the best activity and verify the profile of proteins of both yeasts, before and after contact with the ethyl acetate (AcOEt) and ethanol (EtOH) extracts from Kielmeyera rubriflora, performing its characterization. The AcOEt and EtOH extracts from K. rubriflora had the greater antifungal activity. The C. albicans and C. krusei cells proteins untreated and treated with 1400 mg / mL of fluconazole and 1000 mg / mL of AcOEt and EtOH extracts were analyzed by SDS-PAGE and two-dimensional electrophoresis. Treatment with fluconazole revealed changes in the expression of nine proteins, which varied its pIs of 6.67 to 5.64 and molecular weight of 59.1 to 17.4 kDa, while the plants extracts influenced the expression of 10 and 11 proteins, respectively. The AcOEt extract influenced the expression of proteins in the range from pIs of 5.7 to 5.2, molecular weight of 90.5 to 18.8 kDa, while the EtOH in pIs of 5.8 to 7.4, and mass molecular of 89.2 to 16.3 kDa. The plants extracts ...(Complete abstract click electronic access below) / Mestre
23

Proteômica de Paracoccidioides brasiliensis : uma análise quantitativa das fases miceliana e leveduriforme e da transição dimórfica

Rezende, Tereza Cristina Vieira de 11 October 2011 (has links)
Tese (doutorado)—Universidade de Brasília, Instituto de Ciências Biológicas, Departamento de Biologia Celular, Programa de Pós-Graduação em Biologia Molecular, 2011. / Submitted by Albânia Cézar de Melo (albania@bce.unb.br) on 2012-02-08T13:54:16Z No. of bitstreams: 1 2011_TerezaCristinaVieiraRezende.pdf: 7799530 bytes, checksum: ac6b8b811bee8d8f780e0d60ae6f7bc8 (MD5) / Approved for entry into archive by Marília Freitas(marilia@bce.unb.br) on 2012-02-15T11:45:56Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2011_TerezaCristinaVieiraRezende.pdf: 7799530 bytes, checksum: ac6b8b811bee8d8f780e0d60ae6f7bc8 (MD5) / Made available in DSpace on 2012-02-15T11:45:56Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2011_TerezaCristinaVieiraRezende.pdf: 7799530 bytes, checksum: ac6b8b811bee8d8f780e0d60ae6f7bc8 (MD5) / Dimorfismo é uma característica importante para sobrevivência fúngica em diferentes ambientes e tem sido relacionado com a virulência. O fungo ascomiceto, Paracoccidioides brasiliensis, agente causador da paracoccidioidomicose, pode crescer nas fases de micélio ou de levedura. A patogenicidade do P. brasiliensis é frequentemente associada com a transição dimórfica, de saprófita a patogênico, mas os mecanismos que regulam esse processo permanecem obscuros. Uma das maneiras de estudar esse fenômeno seria isolar e caracterizar proteínas que são especificamente expressas em um dos estágios do ciclo de vida e/ou durante a diferenciação. Eletroforese bidimensional (2-DE) foi utilizada para comparar o proteoma de micélio e de levedura do isolado Pb01 e após 22 h de transição de micélio para levedura. Os géis corados pela prata de três replicatas biológicas independentes foram digitalizados e as imagens foram analisadas utilizando-se o software Image Master 2D Platinum 6.0 software (GE Healthcare). A detecção dos spots e o pareamento foram realizados. A intensidade dos spots foi normalizada e as análises estatísticas avaliada por one-way ANOVA. Os spots de interesse obtidos dos géis 2-D foram retirados, digeridos com tripsina e os peptídeos foram então analisados por MS e/ou MS/MS. Um total de 100 proteínas/isoformas foi identificado; 81 foram diferencialmente expressas nas três fases do fungo, enquanto que 19 proteínas/isoformas foram constitutivamente expressas. A expressão de proteínas como superóxido dismutase e peroxiredoxina mitocondrial foi mais abundante na fase miceliana. Nos estágios iniciais da transição (22 h) algumas enzimas envolvidas na glicólise, como enolase e fosfoglicomutase, estão aumentadas. Proteínas de choque térmico e ATP sintase também estão significantemente aumentadas durante o evento de transição. Proteínas preferencialmente expressas na fase leveduriforme foram identificadas. Muitas das enzimas da via glicolítica e algumas enzimas do ciclo do glioxalato e metabolismo de lipídeos foram mais abundantes em levedura. Para validar os resultados dos géis 2-D foi realizado western blotting de seis proteínas diferentes, e os resultados foram confirmados. Os resultados foram validados por RT-PCR em tempo real nas três condições estudadas, incluindo conídio e transição de conídio para levedura. Os resultados demonstram uma mudança no metabolismo durante a transição de micélio para levedura; o mesmo padrão foi evidenciado na transição de conídio para levedura. ______________________________________________________________________________ ABSTRACT / Fungal dimorphism is important for survival in different environments and has been related to virulence. The ascomycete Paracoccidioides brasiliensis, the causative agent of paracoccidioidomycosis, can grow as mycelia or yeast. The pathogenicity of P. brasiliensis is frequently associated with the dimorphic shift, from a saprobe to a pathogenic lifestyle, but the mechanisms that regulate the process is still poorly understood. One way to study this phenomenon is to isolate and characterize proteins that are specifically expressed in one of the stages of the life cycle and/or during differentiation. Two-dimensional gel electrophoresis we used to investigate the proteins expressed differentially during transition from mycelia to yeast forms of isolate Pb01 after 22 h of temperature shift. Silver-stained gels of three independent biological replicates were digitalized and the images were analyzed using the ImageMaster 2D Platinum 6.0 software (GE Healthcare). Spot detection and matching was performed. Spot intensities were normalized and the statistics analyses were estimated by one-way ANOVA. The spots of interest were excised, in-gel digested with trypsin, and the peptides were then analyzed by MS and/or MS/MS. A total of 100 proteins/isoforms were identified; 81 were differentially expressed in the three phases of the fungus, whereas 19 proteins/isoforms were constitutively expressed. Enzymes such as superoxide dismutase and mitochondrial peroxiredoxin have been detected as abundant in the mycelium phase. After the early stage of transition (22 h) some enzymes involved in glycolysis, such as enolase and phosphoglutomutase, were increased. Heat shock proteins and ATP synthase were also significantly increased in the transition event. Proteins preferentially expressed in the yeast phase were identified. Most of the enzymes of glycolysis, and some of the glyoxylate cycle and lipid metabolism were more abundant in yeast cells. To validate the 2-D gels results we performed western blotting of six different proteins, and the results were confirmed. The results were also validated by real-time RT-PCR in the three studied conditions, including conidia and conidia-yeast transition. The results demonstrated a shift in the metabolism during transition from mycelia to yeast cell; the same patterns were evidenced in the conidia to yeast transition.
24

Formação de biofilme por leveduras emergentes: desenvolvimento, arquitetura e reposta ao tratamento

LEITE, Melyna Chaves 24 February 2016 (has links)
Submitted by Alice Araujo (alice.caraujo@ufpe.br) on 2018-04-20T18:31:48Z No. of bitstreams: 1 DISSERTAÇÃO Melyna Chaves Leite.pdf: 1697174 bytes, checksum: 6f7bcace46236ca853b000bd01b6072b (MD5) / Made available in DSpace on 2018-04-20T18:31:48Z (GMT). No. of bitstreams: 1 DISSERTAÇÃO Melyna Chaves Leite.pdf: 1697174 bytes, checksum: 6f7bcace46236ca853b000bd01b6072b (MD5) Previous issue date: 2016-02-24 / CNPQ / As infecções fúngicas invasivas causadas por leveduras representam causa frequente de óbito, especialmente em pacientes de Unidades de Terapia Intensiva. Apesar de Candida albicans ser a mais comum, espécies emergentes de Candida, tem surgido como importante causa de infecções graves, além de se mostrarem resistentes aos tratamentos. Dentre as mais importantes causas desta infecção, destaca-se a formação de biofilme. O biofilme, conjunto de microrganismos envolvidos numa matriz polimérica extracelular de carboidratos, proteínas e ácidos nucleicos, pode se aderir a tecido vivo e superfície inerte como os dispositivos médicos. Deste modo, conduz importantes repercussões clínicas, uma vez que vem sendo verificado aumento da resistência à terapia antifúngica e da habilidade das células em resistir às defesas do sistema imune. Assim, o objetivo da pesquisa foi avaliar leveduras emergentes quanto à formação de biofilme analisando arquitetura e resposta antifúngica. Foram analisadas 15 leveduras emergentes provenientes de amostras clínicas e estocadas na Micoteca URM, Universidade Federal de Pernambuco, Brasil. As culturas foram autenticadas por características morfofisiológicas e proteômica/MALDI-TOF MS. A avaliação do biofilme foi por redução do XTT (quantitativo) e então, selecionados quanto a maior capacidade de formação. A arquitetura foi avaliada em discos de cateteres, analisados em 24 e 48 horas por microscopia de varredura. Foram realizados tratamento anti-biofilme com anfotericina B e fluconazol seguindo o protocolo do M27-A3 baseado em testes de sensibilidade com células planctônicas. As leveduras testadas formaram biofilme, destacando-se o isolado clínico de C. ciferri do qual, não há relatos quanto a este potencial de virulência. Na sensibilidade antifúngica, houve mudança no perfil entre células planctônicas e as agregadas, as quais se mostram mais resistente. Diante do alto potencial de virulência verificado nos isolados, é necessário a busca por novas substâncias como futura alternativa terapêutica de candidíase invasiva. / Invasive fungal infections caused by yeast are a frequent cause of death, especially in patients of Intensive Care Units. Although Candida albicans is the most common, emerging species of Candida, it has emerged as a major cause of serious infections, in addition to being resistant to treatments. Among the most important causes of this infection is the biofilm formation. Biofilm, a collection of microorganisms involved in an extracellular polymeric matrix of carbohydrates, proteins and nucleic acids, can adhere to living tissue and inert surfaces such as medical devices. Thus, it has important clinical repercussions, since it has been verified increased resistance to antifungal therapy and the ability of cells to resist immune system defenses. Thus, the objective of the research was to evaluate emerging yeasts regarding biofilm formation analyzing architecture and antifungal response. Fifteen emerging yeasts from clinical samples and stored at the URM Micoteca, Federal University of Pernambuco, Brazil, were analyzed. The cultures were authenticated by morphological and proteomic characteristics / MALDI-TOF MS. The evaluation of the biofilm was by reduction of the XTT (quantitative) and then, selected for the greater capacity of formation. The architecture was evaluated in catheter discs, analyzed in 24 and 48 hours by scanning microscopy. Antibiofilm treatment with amphotericin B and fluconazole following the M27-A3 protocol based on sensitivity tests with planktonic cells was performed. The yeasts tested formed a biofilm, with a clinical isolate of C. ciferri, of which there are no reports of this virulence potential. In the antifungal sensitivity, there was a change in the profile between planktonic cells and aggregates, which are more resistant. In view of the high potential of virulence in isolates, it is necessary to search for new substances as a future therapeutic alternative for invasive candidiasis.
25

Infecções fúngicas em unidade de terapia intensiva cardiológica e caracterização dos agentes etiológicos quanto à capacidade de aderência e formação de biofilme

SILVEIRA, Alice Cristiane Rangel 19 February 2013 (has links)
Submitted by Isaac Francisco de Souza Dias (isaac.souzadias@ufpe.br) on 2016-04-19T17:17:06Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 1232 bytes, checksum: 66e71c371cc565284e70f40736c94386 (MD5) DISSERTAÇÃO Alice Cristiane Rangel Silveira.pdf: 1302269 bytes, checksum: 8f5b04b6d5f0a0232c8c70de8f20da1d (MD5) / Made available in DSpace on 2016-04-19T17:17:06Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 1232 bytes, checksum: 66e71c371cc565284e70f40736c94386 (MD5) DISSERTAÇÃO Alice Cristiane Rangel Silveira.pdf: 1302269 bytes, checksum: 8f5b04b6d5f0a0232c8c70de8f20da1d (MD5) Previous issue date: 2013-02-19 / CNPQ / Infecções fúngicas constituem um problema crescente em pacientes críticos como os admitidos em unidades de terapia intensiva cardiológica (UTIc). Os agentes etiológicos dessas infecções podem expressar fatores de virulência que propiciem sua instalação e disseminação, como a capacidade de aderência e formação de biofilme. Assim, este trabalho teve como objetivo verificar a ocorrência de infecções fúngicas em pacientes internados em UTIc de hospital público de referência em cardiologia do estado de Pernambuco/Brasil, caracterizar os agentes etiológicos quanto à capacidade de aderência a células epiteliais bucais e formação de biofilme e relatar dois casos de infecção fúngica. Foram realizadas coletas de diversas amostras clínicas de pacientes de UTIc com suspeita de infecção fúngica e procedeu-se à investigação laboratorial no Laboratório de Micologia Médica da Universidade Federal de Pernambuco/Brasil. Do total de 70 pacientes avaliados, dezesseis (22,85%) desenvolveram infecção fúngica. Destes, oito apresentaram candidemia, cinco infecção superficial, dois infecção urinária, um apresentou candidemia associada à infecção urinária. O agente mais frequente foi Candida albicans (5) seguido de C. tropicalis (4), C. parapsilosis (3), C. krusei (3), Malassezia sp. (2), C. guilliermondii (1). Também foi isolada C. albicans em ponta de catéter de um caso de candidemia causado pela mesma espécie de levedura. De um total de 19 isolados obtidos, em dez (52,63%) foi evidenciada a capacidade de forte aderência celular, sendo oito obtidos em amostras de sangue. Formação de biofilme intermediária a forte foi revelada em 14 (73,68%) isolados, onze provenientes de amostras de sangue. Candidíase prevalece como a infecção fúngica mais frequente em UTIc, e os agentes etiológicos dessas infecções estão associados a uma maior virulência por frequentemente apresentarem alta capacidade de aderência a células epiteliais bucais e formação de biofilme moderada a forte. / Fungal infections are an increasing problem in critically ill patients as those admitted to cardiology intensive care units (CICU). The etiologic agents of these infections can express virulence factors that facilitate their installation and dissemination as the ability of adherence and biofilm formation. Thus, this study aimed to analyze the occurrence of fungal infection in patients admitted to CICU of public referral hospital in cardiology of the state of Pernambuco/Brazil, characterize the etiologic agents with respect to their ability of adherence to oral epithelial cells and biofilm formation and report two cases of fungal infection. Various clinical specimens were collected from CICU patients with suspected fungal infection and the laboratory investigation was conducted in the Medical Mycology Laboratory of the Federal University of Pernambuco/ Brazil. Of the total 70 patients, 16 (22.85%) developed fungal infection. Of these, eight had candidemia, five superficial infections, two urinary tract infection and one had candidemia associated with urinary tract infection. The most frequent agent was Candida albicans (5) followed by C. tropicalis (4), C. parapsilosis (3), C. krusei (3), Malassezia sp. (2) C. guilliermondii (1). Was also isolated C. Albicans from catheter tip in a case of candidemia caused by the same species of yeast. Of a total of 19 isolates, 10 (52.63%) were strongly adherent to epithelial cells, eight obtained from blood samples. Biofilm formation was revealed moderate to strong in 14 (73.68%) isolated from 11 blood samples. Candidiasis prevails as the most common fungal infection in CICU and the etiologic agents of these infections are associated with greater virulence often associated to high capacity of adherence to oral epithelial cells and moderate to strong biofilm formation.
26

Contribuição ao estudo do isolamento de Paracoccidioides brasiliensis : avaliação da temperatura e da nistatina na descontaminação

Sugizaki, Maria Fatima 25 September 1986 (has links)
Orientador: Pedro Bertolini / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Faculdade de Odontologia de Piracicaba / Made available in DSpace on 2018-07-16T20:23:53Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Sugizaki_MariaFatima_M.pdf: 2623810 bytes, checksum: 731401dad432440f82c91b75281af3d1 (MD5) Previous issue date: 1986 / Resumo: Não informado / Abstract: Paracoccidioidomycosis, an infectious disease induced by the pathogenic fungus Paracoccidioides brasiliensis has drawn a great deal of attention in Brazil, specially in the State of são Paulo, where the infection is endemic. The major difficulty in studying this disease , by the mycological view point, is related to theethiological agent isolation usually provided from clinical samples, which are always contamineted other kinds of microorganisms, whose accelerated growth impedes recuperation from P. brasiliensis ...Note: The complete abstract is available with the full electronic digital thesis or dissertations / Mestrado / Mestre em Biologia e Patologia Buco-Dental
27

Clamidósporos do Paracoccidioides brasiliensis : isolamento e estudo da infecticidade em modelo experimental murino /

Minatel, Igor Otavio. January 2011 (has links)
Resumo: Este trabalho objetivou desenvolver um protocolo para produção, isolamento e purificação de clamidósporos do P. brasiliensis (Pb) e estudar seu potencial infectante em camundongos. A cepa Bt83 foi cultivada em meio líquido por 14 dias à temperatura de 25 ºC e posteriormente incubada por 36 horas a 32°C para a produção de clamidósporos. Os clamidósporos foram liberados por agitação magnética e sonicação. A purificação foi realizada em gradiente de concentração com Percoll a 95%, resultando em suspensão de clamidósporos com viabilidade de 90% e com poucos (8%) fragmentos miceliais. Para avaliar seu potencial infectante, os clamidósporos foram inoculados em camundongos por via intranasal, e os animais eutanasiados após 24h, 1, 2 e 4 semanas de infecção foram estudados através da histologia e quantificação da carga fúngica pela contagem de unidades formadoras de colônia dos pulmões, baço e fígado. Vinte e quatro horas pós-infecção observaram-se no pulmão focos de broncopneumonia contendo grande número de leveduras, algumas em brotamento múltiplo. Nos períodos subseqüentes observaram-se lesões granulomatosas, com presença de fungos, principalmente nos pulmões. A disseminação para baço e fígado foi precoce, iniciando na 1ª semana de infecção. Neste trabalho demonstramos que os clamidósporos do Pb podem ser, fácil e rapidamente, produzidos e isolados. Também mostramos que estes esporos são altamente infectantes e capazes de disseminação precoce. Os resultados indicam que os clamidósporos podem desempenhar um importante papel na infecção e desenvolvimento da paracoccidioidomicose / Abstract: This study aimed at development a protocol for production, isolation and purification of chlamydospores of P. brasiliensis (Pb) and study their potential infectious in mice. Bt83 strain was grown in liquid medium for 14 days at 25 °C and then incubated for 36 hours at 32°C to produce chlamydospores. The chlamydospores were released by magnetic stirring and sonication. The purification was performed in concentration gradient with Percoll to 95%, resulting in a suspension of chlamydospores 90% viable and few (8%) mycelia non-viable fragments. To assess their potential infectious the chlamydospores, mice were inoculated intranasally and euthanized after 24 h, 1, 2 and 4 weeks of infection and their lungs, spleen and liver studied histologically and quantified the fungal burden by colony forming units counting. Twenty-four hours postinfection, multiple foci of bronchopneumonia were seen containing many multibudding yeast cells. In subsequent periods there were granulomatous lesions with the presence of fungi, mainly in the lungs. Dissemination to the spleen and liver was an early event, starting at 1 week of infection. This work provided evidences that the chlamydospores of Pb can be quickly and easily produced and isolated. It was also shown that these spores are highly infectious and have great ability to disseminate soon after infection. These results indicate that chlamydospores might be elected as an important infectious particle in paracoccidioidomycosis / Orientador: Denise Fecchio / Coorientador: Julio Defaveri / Banca: Angela Maria Victoriano de Campos Soares / Banca: Terezinha Inez Estivalet Svidzinski / Mestre
28

Tricomicets ibèrics

Guàrdia i Valle, Laia 19 December 2004 (has links)
Aquesta tesis té com a principal objectiu fer una aproximació al coneixement de la diversitat de tricomicets de la Península Ibèrica i Illes Balears. Es tracta d'organismes filamentosos endosimbionts d'artròpodes, anteriorment inclosos en la classe Trichomycetes (Zygomycota), actualment disgregats entre la SubDiv. Kickxellomycotina (Fongs) i la Classe Mesomycetozoea (Protozous). Es tracta d'organismes simbionts que habiten el tracte digestiu dels seus hostes, bàsicament insectes aquàtics o terrestres, diplòpodes i crustacis. En aquesta tesis es segueix la taxonomia clàssica, incloent tots els ordres en la classe Tricomicets, ja que en el moment de redacció i defensa de la tesis encara no s'havien produït els canvis sistemàtics profunds que afectarien aquest grup i l'organitzarien de manera coherent. En aquesta obra s'han estudiat un total de 23 gèneres (17 Harpellales, 2 Asellariales i 4 Eccrinales), dels quals, dos son nous per la ciència. El nombre d'espècies ascendeix a 54 (46 Harpellales, entre les quals, 15 noves per a la ciència i 19 cites inèdites peninsulars; 4 Asellariales, de les quals una nova per a la ciència i les altres inèdites a nivell peninsular; 4 Eccrinales, totes cites noves peninsulars). S'hi descriuen zigòspores (espores sexuals) en espècies i gèneres on aquestes eren desconegudes (Bojamyces, Orphella, diversos Smittium). Es descriuen processos de germinació també inèdits (en Spartiella barbata o Orphella coronata). S'hi inclouen estudis micromorfològics amb Scanning que mostren estructures anteriorment desconegudes, com ara ornamentacions en espores i altres cèl·lules. També es descriu per primer cop un tricomicet capaç de créixer fora de l'hoste viu (Bojamyces transfuga). En definitiva, el coneixement dels tricomicets a la Península s'ha ampliat considerablement, però evidentment que el mostreig no ha pogut abraçar la totalitat del territori, i podem anticipar el futur descobriment de nous tàxons, nous hostes o noves localitats de tricomicets a la Península i Balears. / Esta tesis pretende ser una aproximación al conocimiento de la diversidad de tricomicetos en la Península Ibérica y Baleares. Se trata de organismos filamentosos endosimbiontes de artrópodos, anteriormente agrupados en la clase de los Tricomicetos (Zigomicota), y actualmente disgregados entre la SubDiv. Kickxellomycotina (hongos) y la Clase Mesomycetozoea (Protozoos). Se trata de organismos que habitan en el tracto digestivo de sus hospedantes, básicamente insectos acuáticos o terrestres, diplópodos y crustáceos. El tratamiento taxonómico que se hace en la disertación no incluye los recientes cambios sistemáticos que han reorganizado este complejo de organismos. Se han estudiado un total de 23 géneros de tricomicetos (17 Harpellales, 2 Asellariales y 4 Eccrinales), de los cuales, dos son nuevos para la ciencia. El número de especies asciende a 54 (46 Harpellales, entre ellas, 15 nuevas para la ciencia y 19 citas inéditas peninsulares; 4 Asellariales, de las cuales una nueva para la ciencia y las otras inéditas a nivel peninsular; 4 Eccrinales, todas citas nuevas para la Península). Hemos hallado zigósporas (esporas sexuales) en especies y géneros donde estas eran anteriormente desconocidas (Bojamyces, Orphella, varios Smittium). Se describen procesos de germinación también inéditos (en Spartiella barbata o Orphella coronata). Se incluyen estudios micromorfológicos con Scanning, los cuales muestran estructuras novedosas, como ornamentaciones en esporas y otras células. Se describe por primera vez un tricomiceto capaz de desarrollarse fuera del huésped vivo (Bojamyces transfuga). En definitiva, el conocimiento de los hongos tricomicetos en la Península ha sido ampliado, pero es evidente que el muestreo no ha podido abarcar la totalidad del territorio, con lo cual es de prever aun el futuro descubrimiento de nuevos taxones, en nuevos hospedantes o nuevas localidades. / The main objective of the present dissertation is the achievement of a better knowledge on the diversity of trichomycetes in the Iberian Peninsula and Balearic Islands. These are filamentous organisms living symbiotically associated with diverse arthropods, counting insects, diplopods and crustaceans. The taxonomic treatment in the dissertation is based on the classic conception of the group as a Class, which has been recently disaggregated into the SubPhyllum Kickxellomycotina (the fungal components) and the Class Mesomycetozoea (the protozoan components). The study includes a total of 23 genera (17 Harpellales, 2 Asellariales and 4 Eccrinales), of which two are new for he science. The number of species treated is 54 (46 Harpellales, of which, 15 new species and 19 new peninsular reports; 4 Asellariales, including one new species and 3 new peninsular records; 4 Eccrinales, all new for the Iberian territory). Zygospores are described for the first time in diverse species and genera (Bojamyces, Orphella, and diverse Smittium species). Inedit observations on germination processes are also described (for Spartiella barbata and Orphella coronata). Diverse microscopy techniques have been used, and new features as spore ornamentations have been observed with SEM. The dissertation also includes the report of a new species that can grow outside the living host (Bojamyces transfuga). The development of this dissertation has provided new and interesting information on Iberian trichomycetes; nonetheless many attractive localities in the territory are yet to be explored and new species, hosts and/or localities may be discovered in the coming years.
29

Proteinas de superficie de Paracoccidioides brasiliensis

Castro, Nadya da Silva 05 1900 (has links)
Tese (doutorado)—Universidade de Brasília, Faculdade de Medicina, 2008. / Submitted by wesley oliveira leite (leite.wesley@yahoo.com.br) on 2009-09-15T19:37:58Z No. of bitstreams: 1 2008_NadiaSilvaCastro.pdf: 1694398 bytes, checksum: 0128cdccb93616f46069ecd716dbb71a (MD5) / Approved for entry into archive by Luanna Maia(luanna@bce.unb.br) on 2009-09-21T12:39:11Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2008_NadiaSilvaCastro.pdf: 1694398 bytes, checksum: 0128cdccb93616f46069ecd716dbb71a (MD5) / Made available in DSpace on 2009-09-21T12:39:11Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2008_NadiaSilvaCastro.pdf: 1694398 bytes, checksum: 0128cdccb93616f46069ecd716dbb71a (MD5) Previous issue date: 2008-05 / Paracoccidioides brasiliensis é um fungo termodimórfico, agente etiológico da paracoccidioidomicose. Em humanos, a infecção inicia-se pela inalação de propágulos fúngicos que alcançam os pulmões. A parede dos microrganismos constitui um importante reservatório de macromoléculas imunoreativas e um potencial alvo para a procura de candidatos a vacinas. Em muitos patógenos, as proteínas com âncoras de glicosilfosfatidilinositol (GPI) mostraram-se imunogênicas e importantes fatores de virulência. Assim, com o objetivo de estudar as proteínas de superfície foram efetuadas análises no banco de dados do transcriptoma de P. brasiliensis, onde pesquisou-se por proteínas GPI-ancoradas localizadas na membrana plasmática ou parede celular, bem como por proteínas que estivessem envolvidas na síntese, ligação e clivagem da âncora de GPI. Estas proteínas foram identificadas em várias categorias funcionais, tais como: (i) enzimas: glicanosiltransferases (1-3), (ii) prováveis antígenos de superfície, (iii) proteínas com papel estrutural e envolvidas na biossíntese da parede celular. Foram identificados transcritos codificantes para proteínas da via de biossíntese e hidrolise da âncora de GPI. Visando o conhecimento de mecanismos moleculares que participem da montagem e morfogênese da parede celular de P. brasiliensis, foi realizado o estudo de ?-1,3-glicanosiltransferas e 3 (PbGel3). PbGel3 mostrou-se em cópia única no genoma deste fungo com maiores níveis do transcrito e de proteína na fase miceliana. A proteína foi imunolocalizada na superfície de células leveduriformes e de micélio de P. brasiliensis. O potencial papel de PbGel3p na biossíntese e remodelamento foi evidenciado pela habilidade em recuperar o fenótipo do mutante gas1? de Saccharomyces cerevisiae. O homólogo da proteína DFG5 (deficiente para o crescimento filamentoso 5) de P. brasiliensis, uma proteína glicosilada provavelmente ligada à parede celular pela rede de ?-glicana foi estudado. Estudos de interação demonstraram que a proteína PbDfg5p recombinante se liga aos componentes da matriz extracelular, sugerindo um papel importante nos passos iniciais de colonização e aderência de P. brasiliensis aos tecidos do hospedeiro. Em função de seu papel biológico, bioquímica única, organização estrutural e a ausência da maioria de seus constituintes em células de mamíferos, a parede celular é um alvo atraente para o desenvolvimento de novos agentes antifúngicos e essencial para o entendimento da patogênese fúngica. _____________________________________________________________________________________ ABSTRACT / Paracoccidioides brasiliensis is a temperature dependent dimorphic fungus, the etiological agent of paracoccidioidomycosis. In human, infection starts by inhalation of fungal propagules reaching the pulmonary epithelium, where the morphogenetic conversion is correlated with changes in the cell wall composition, organization and structure. The cell wall constitute an important reservoir of immunoreactive molecules and potential target for the search of vaccine candidates. In many pathogens, the proteins with glicosilfosfatidilinositol (GPI)-anchors are immunogenic and important virulence factors. Thus, P. brasiliensis transcriptome data were analyzed for potential GPI-anchored proteins localized in plasma membrane or cell wall, as well as for proteins involved in synthesis, attachment and cleavage of the GPI anchor. The proteins were identified in several functional categories: (i) enzymes: glucanosyltransferases(1- 3), (ii) probable surface antigens, (iii) proteins involved in cell wall biosynthesis and structural role. It was identificated transcript encoding to proteins involved in GPI anchor biosynthesis and hydrolysis. In an effort to elucidate the molecular mechanisms involved in the fungus cell wall-assembling and morphogenesis it was performed the study of the B-1,3-glucanosyltransferase 3 (PbGel3). PbGel3 showed one copy in genome of this fungus with the highest level of transcript and protein in the mycelium phase. The protein was immunolocalized at the surface in both mycelium and yeast phase. The potential role of PbGel3p in cell wall biosynthesis and remodeling was evidenced by its ability to rescue the phenotype of the Saccharomyces cerevisiae gas1 mutant. The DFG5 (defective in filamentous growth) homologue of P. brasiliensis, a probably glicosylated and B-glucan linked cell-wall protein was also studied. Studies demonstrated that the recombinant PbDfg5p binds to extracellular matrix components, indicating that it can be important for initial steps leading of P. brasiliensis attachment and colonization of host tissues. Because of its essential biological role, unique biochemistry, structural organization and the absence of the most of their constituents in mammalians cells, the cell wall is an attractive target for the development of new antifungal agents and essential for understanding the fungal pathogenesis.
30

Avaliação micológica de rações comerciais para cães e gatos e potencial micotoxinogênico de espécies selecionadas

Copetti, Marina Venturini January 2005 (has links)
A eficácia dos meios ágar batata acidificado, ágar dicloram rosa de bengala e cloranfenicol e ágar dicloram glicerol 18% foi comparada para isolamento e quantificação de fungos a partir da análise de 54 amostras de rações comerciais secas para cães e gatos (34 para cães e 20 para gatos), produzidas por 9 empresas. A atividade de água das amostras foi quantificada, apresentando valores entre 0,45 e 0,82. Em 74% das amostras foi detectada a presença fúngica, onde, além de fungos com micélio estéril e leveduras, 23 gêneros de fungos foram identificados. As 40 amostras positivas apresentaram níveis de contaminação, com contagens variando entre 101 e 103 UFC/g. Não se verificou correlação entre atividade de água e contaminação fúngica e não se observou diferença significativa entre o número de colônias isoladas e os diferentes meios de cultivo utilizados. Apesar disto, o DG18 foi o meio que apresentou melhores resultados tanto na quantidade quanto na variedade de fungos isolados. Comparando-se os resultados obtidos com diferentes meios observa-se que os microrganismos isolados dependem dos meios de cultivo empregados. O gênero Aspergillus e a espécie Aspergillus niger foram os mais freqüentemente isolados. Isolados pertencentes a espécies potencialmente produtoras de aflatoxinas e ocratoxina A foram avaliados através do método de ágar plug-TLC. Vinte por cento dos A. flavus isolados produziram aflatoxina B1, todos os isolados de A. ochraceus produziram ocratoxina A e nenhum isolado de A. niger foi detectado como produtor de ocratoxina através do método de screening utilizado. A avaliação fúngica realizada com o emprego de 3 meios de cultura tornou claro que a detecção de fungos é dependente do meio de cultura utilizado. A Aw do alimento e do meio também devem ser consideradas para que as análises microbiológicas possam detectar ou valorar a micobiota que, efetivamente, está contaminando o alimento.

Page generated in 0.0558 seconds