• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 35
  • 1
  • Tagged with
  • 36
  • 36
  • 18
  • 11
  • 9
  • 6
  • 6
  • 5
  • 5
  • 5
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
11

Efeito da vitamina K da dieta na anticoagulação oral crônica : evidências prospectivas observacionais e randomizadas / Role of dietary vitamin k intake on chronic oral anticoagulation: prospective evidence from observational and randomized data

Franco, Viviane Maria Ferrari January 2002 (has links)
Base Teórica. Embora vários relatos de casos tenham sugerido uma associação entre a ingesta de vitamina K e a instabilidade da anticoagulação oral, o impacto clínico de diferentes quantidades de vitamina K dietética na anticoagulação oral crônica nunca foi prospectivamente estabelecido. Métodos. Características clínicas e estimativas semi-quantitativas sobre a ingesta de vitamina K foram avaliadas, prospectivamente, em 230 visitas ambulatoriais de pacientes anticoagulados em um hospital público universitário (protocolo observacional). Treze pacientes ambulatoriais anticoagulados cronicamente e estáveis foram arrolados em um ensaio clínico randomizado cruzado de intervenção dietética de 4 dias com aumento e diminuição de 5 vezes da sua ingesta habitual de vitamina K (protocolo experimental randomizado). Resultados. Protocolo observacional: Na análise univariada, identificamos uma associação estatisticamente significativa, progressiva e inversa entre um escore global de ingesta de vitamina K e diferentes níveis de anticoagulação. Na análise multivariada, a ingesta de vitamina K dietética foi independentemente associada com níveis subterapêuticos e anticoagulação excessiva (ambos valores de p =0,04), após ajuste para escolaridade, renda, uso de novos fármacos, aderência à anticoagulação oral e intercorrências clínicas. Protocolo randomizado: Após a dieta restrita em vitamina K, observamos um aumento significativo nos valores do INR (de 2,6 ± 0,5 para 3,3 ± 1,0, p=0,03; do início para o dia 7) enquanto, após a dieta enriquecida, identificamos uma diminuição significativa e mais precoce no INR (de 3,2 ± 0,9 para 2,8 ± 0,7, p=0,005; do início para o dia 4). O efeito da ingesta de vitamina K sobre a variação do INR foi particularmente influenciada pela ingesta média habitual da vitamina. Conclusões. Nossos dados prospectivos reforçam o conceito de que a interação vitamina K e fármacos cumarínicos é de fato real e clinicamente relevante, devendo ser reconhecida como um fator importante e independente que interfere com a estabilidade da anticoagulação oral crônica. / Background. Although several case reports suggest a potential association between vitamin K intake and coagulation instability, the clinical impact of different amounts of vitamin K intake on chronic oral anticoagulation has never been prospectively established. Methods. Clinical characteristics and semi-quantitative queries on vitamin K intake were prospectively evaluated in 230 outpatients’ visits in an anticoagulation clinic (observational protocol). Twelve stable chronically anticoagulated outpatients underwent a randomized crossover trial of 4-day in-hospital dietary intervention of 5-fold increase and 5-fold decrease of baseline vitamin K intake (randomized protocol). Results. Observational protocol: In univariate analysis, we identified a progressive and inverse statistically significant association between an aggregated score of vitamin K intake and different levels of anticoagulation. In multivariate logistic regression, dietary vitamin K intake was independently associated with both overcoagulation and undercoagulation, after adjustment for educational level, income, drug compliance, concurrent illness and clinical comorbidities. Randomized protocol: After the vitamin K depleted diet we observed a significant increase in INR values (from 2.6 ± 0.5 to 3.3 ± 0.9, p =0.005; from baseline to day 7), while after the 4-day enriched diet we identified a significant and earlier decrease in INRs (from 3.1 ± 0.8 to 2.8 ± 0.6, p =0.035; from baseline to day 4). The effect of vitamin K intake on INR variation was particularly influenced by the average baseline intake. Conclusions. Our prospective data strengthen the concept that the vitamin K-coumarin interaction is in fact operative and clinically relevant, and must be acknowledged as a major independent factor that interferes with anticoagulation stability.
12

Investigação bioquímica da ocorrência da biossíntese de vitamina K e retinóides no ciclo intraeritrocitário do Plasmodium falciparum. / Biochemical investigation of occurence of retinoids and vitamin K biosynthesis in intraerythrocytic stages of Plasmodium falciparum.

Matsumura, Miriam Yukiko 14 November 2008 (has links)
A malária é uma das principais doenças parasitárias no mundo, e o aumento da resistência aos antimaláricos atualmente utilizados dificulta o controle dessa parasitose. Assim, é de interesse a descoberta de novas vias metabólicas que sirvam de alvos para o desenvolvimento de drogas para combater essa doença. Nosso laboratório, nos últimos anos, tem investido na caracterização de intermediários e produtos finais da via de isoprenóides. Baseando-se na presença das vias 2-C-metil-D-eritritol 4-fosfato e do chiquimato, decidimos verificar se ocorriam as biossínteses de retinóides e vitamina K no ciclo intraeritrocitário do P. falciparum, através da análise de produtos metabolicamente marcados com [1(n)-3H]-pirofosfato de geranilgranila por análises cromatográficas (HPLC e TLC), além da espectrometria de massas. Não identificamos a presença de retinal, retinol e ácido retinóico no ciclo intraeritrocitário do P. falciparum. Já a biossíntese de vitamina K precisa ser estudada com mais profundidade, pois há indícios de biossíntese, em especial da menaquinona-4. / Malaria is one of the most important parasitic diseases in the world. The spread of resistance to the antimalarials impairs the parasite\'s control. Therefore, is necessary the discovery of new metabolic routes to allow new antimalarials development. Our group has been studying the isoprenoid pathway, characterizing the intermediate and secondary products of this pathway. Based on the presence of 2-C-methyl-D-erythritol 4-phosphate and shikimate pathways, we decided to investigate the occurrence of retinoids and vitamin K biosynthesis in P. falciparum, through the chromatography of [1(n)-3H]Geranylgeranylpyrophosphate labeled products of intraerythrocytic stages of P. falciparum, and mass espectometry analysis. The retinal, retinol and retinoic acid were not identified in P. falciparum. The results indicate the menaquinone-4 biosynthesis, although deeper investigation is necessary.
13

Ingestão de vitamina K por indivíduos de diferentes faixas etárias / Vitamin K intake by individuals of different age groups

Souza, Wysllenny Nascimento de 24 November 2011 (has links)
A vitamina K é um co-fator importante no processo de coagulação sanguínea e recentemente estudos têm demonstrado os benefícios de sua ingestão sobre o metabolismo ósseo. Dessa forma, a atual recomendação de ingestão dietética para esta vitamina vem sendo questionada, pois se acredita que o requerimento da mesma para a função óssea é muito mais alto do que os necessários para manter a homeostase sanguínea. No Brasil, poucos estudos avaliaram a ingestão de vitamina K em populações saudáveis. Assim, o principal objetivo deste trabalho é avaliar a ingestão de vitamina K em adultos e idosos saudáveis. Foi realizado um estudo transversal com a participação de 173 indivíduos de ambos os sexos. A ingestão dietética de cada participante foi avaliada através da aplicação de três recordatórios 24h não consecutivos. As variabilidades intra e interpessoal foram avaliadas utilizando o software PC-SIDE. Para verificar qual grupo de alimentos que mais contribuiu para ingestão de vitamina K foi feita uma análise dos componentes principais. Os adultos representaram 49,7% da amostra e 65, 3% da população eram do gênero feminino. A média de ingestão de vitamina K na amostra foi de 110,7 µg/dia, com uma mediana de 99 µg/dia, os idosos foram os que apresentaram maiores valores de ingestão com uma mediana de 104 µg/ dia. A ingestão de vitamina K através do consumo de gorduras foi estatisticamente diferente entre as faixas etárias, sendo esta diferença mais acentuada entre adultos jovens e idosos (p=0, 006). O consumo de vitamina K entre adultos e idosos apresentou diferença estatística (p=0,00) e o consumo de hortaliças apresentou forte correlação com o consumo de vitamina K total. Logo, conclui-se que independentemente da faixa etária e do sexo, a ingestão de vitamina K foi insuficiente em quase metade da amostra, o que pode ocasionar um maior risco de inadequação dietética. Isso é preocupante, pois pode acarretar problemas ósseos no futuro e/ou agravar os já presentes quando se trata da população idosa. / Vitamin K is an important cofactor in the blood coagulation process and recent researches have demonstrated benefits of vitamin K intake on bone metabolism. Thus, a current dietary recommendation for this vitamin has been questioned; it is believed that the requirement of this vitamin for this bone function is much higher than that necessary to maintain blood homeostasis. In Brazil, few studies evaluated the intake of vitamin K in healthy populations. Therefore, the aim of this study is to evaluate the intake of vitamin K in healthy adults and the elderly. A cross-sectional study involving 173 subjects of both sexes was conducted. The dietary intake of each participant was evaluated by applying three non-consecutive 24h recalls. The within- to between-person variability was evaluated using the PC-SIDE software. To determine which food group most contributed to the intake of vitamin K, an analysis of the major components was performed. Adults represented 49.7% of the subjects and 65.3% of the populations were female. The mean intake of vitamin K in the sample was 110.7 mg/day and median of 99 mg/day; the elderly presented the highest values with median intake of 104 mg/day. Vitamin K intake by consuming fats differ statistically between age groups; this difference was more pronounced among young adults and the elderly (p=0.006). The intake of vitamin K among adults and the elderly showed a statistical difference (p=0.00) and vegetable intake showed a strong correlation with the total intake of vitamin K. It can thus be concluded that independently of age and gender, the intake of vitamin K was insufficient in nearly half of the subjects, which can cause an increased risk of dietary inadequacy. This is worrying because it could cause bone disorders in the future and/or exacerbate those already present when it comes to the elderly population.
14

Caracterização da função biológica da vitamina K biossintetizada pelas formas intraeritrocitárias de Plasmodium falciparum. / Analysis of the biological function of the vitamin K biosynthesized by intraerytrocytic forms of Plasmodium falciparum.

Gabriel, Heloisa Berti 11 February 2011 (has links)
A falta de uma vacina eficaz e o problema da resistência aos fármacos têm dificultado o controle da malária. A busca de novos alvos biológicos para o desenvolvimento de antimaláricos eficazes tem se concentrado, em parte, na pesquisa e compreensão de vias metabólicas exclusivas do parasita. Nosso grupo vem investigando e caracterizando produtos da biossíntese de isoprenóides em P. falciparum. Resultados preliminares identificaram a biossíntese das duas formas da vitamina K: filoquinona (PhQ) e menaquinona (MQ), ambas provenientes das vias do chiquimato e da via 2-C-metil-D-eritritol-4-fosfato (MEP). Salienta-se, ainda, que as vias do chiquimato e MEP são exclusivas do parasita, portanto alvos interessantes para o estudo e desenvolvimento de drogas alternativas contra a malária. Ensaios enzimáticos demonstraram a participação da MQ-4 na cadeia respiratória como transportadora de elétrons. Resultados indicaram que o parasita controla a concentração de ubiquinona e menaquinona (UQ/MQ) de acordo com as condições de aeração a qual é submetido, assim como descrito em E. coli e Ascaris suum. A biossíntese de MQ em P. falciparum é bloqueada pelo composto Ro 48-8071, inibidor da enzima 1,4-dihidroxi-2-naftoato preniltransferase da via de biossíntese de MQ. Em relação a PhQ, dados preliminares mostram uma provável participação na proteção antioxidante no ciclo intraeritrocítico de P. falciparum. Finalmente, por meio de ensaios de Real Time-PCR, investigou-se o padrão de transcrição de prováveis genes que supostamente codificariam algumas enzimas da via de biossíntese de MQ, PhQ, e UQ (esse último previamente caracterizado). Os resultados demonstraram que não há alterações na transcrição desses genes prováveis nos parasitas mantidos em diferentes condições de pressão de O2. / The lack of an effective vaccine and the problem of drug resistance haves hampered the control of malaria. The search for new biological targets for the development of effective antimalarials in part has focused on research and understanding of metabolic pathways unique to the parasite. Our group has investigated and characterized the products of the isoprenoids biosynthesis in P. falciparum. Preliminary results have identified the biosynthesis of two forms of vitamin K: phylloquinone (PhQ) and menaquinone (MQ), both derived from the Shikimate pathway and 2-C-methyl-D-erythritol-4-phosphate pathway (MEP). The shikimate and MEP pathways are unique to the parasite therefore are interesting targets for study and development of alternative drugs against the malaria. The enzimatic assay showed the participation of MQ-4 in the respiratory chain as electron carrier. Results indicated that the parasite controls the concentration of ubiquinone and menaquinone (UQ / MQ) according to the aeration conditions which is submitted, as described in E. coli and Ascaris suum. The MQ biosynthesis in P. falciparum is blocked by the compound Ro 48-8071, an inhibitor of the enzyme 1,4-dihydroxy-2-naftoato prenyltransferase. Also was described in the parasite, the biosynthesis of another form of vitamin K (PhQ) , and preliminary results showed probably participation of PhQ in the antioxidant protection in the cycle of P. falciparum. Finally, by the Real Time-PCR, we investigated the pattern of transcription of putative genes some enzymes of MQ, PhQ and UQ biosynthesis (the last was previously characterized). The results showed no changes in the transcription profile in the parasites kept in different conditions of O2 pressure.
15

Caracterització del gen GAS6 i associació amb malalties humanes

Muñoz Miralles, Xavier 05 October 2006 (has links)
El producte de growth arrest-specific gene6 (GAS6) és un lligand per als receptors tirosina quinasa TYRO3, AXL i MERTK (TAM). Aquesta proteïna dependent de la vitamina K, està estructuralment relacionada amb la Proteïna S anticoagulant i ha estat implicada en diferents mecanismes de supervivència, proliferació i adhesió cel·lulars i la inhibició de l'apoptosi. El fet que el ratolí deficient en Gas6 estigués protegit en front d'episodis trombòtics demostrà la importancia del paper d'aquesta proteïna en el sistema cardiovascular. L'estructura genètica i proteica de GAS6 és altament homòloga amb la de la Proteïna S. La present tesi tenia com a objectiu determinar l'estructura d'exons i d'introns del gen GAS6 per tal d'analitzar posteriorment la presència de variants al gen que puguessin estar associades a malalties humanes.L'anàlisi bioinformàtic ens va permetre localitzar 15 exons de GAS6, determinar-ne les seqüències d'aquests i de les seves regions intròniques flanquejants en una regió que ocupa 43,5 Kb al braç llarg del cromosoma 13. Un cop obtinguda aquesta estructura es procedí a identificar la presència de variants al·lèliques mitjançant l'anàlisi amb SSCP de productes amplificats de PCR (de mostres de DNA d'un grup d'individus control) que contenien les seqüències exòniques amb les seves regions intròniques flanquejants. Aquestes anàlisis revelaren la presència de diferents variants al·lèliques que varen ser confirmades com a polimorfismes de cadena senzilla (SNP). Un primer estudi d'associació d'aquests SNP identificats mostrà que un d'aquests polimorfismes (c.834+7G>A a l'intró 8 de GAS6) presentava una diferència estadísticament significativa en la distribució al·lèlica i genotípica en el grup de pacients respecte a la població control en una població amb malaltia aterotrombòtica, sobretot en el subgrup de malaltia cerebrovascular. Posteriorment, es va realitzar la confirmació d'aquests resultats en una població amb malatia cerebrovascular molt més gran i independent de l'anterior utilitzant estudis de genotips i haplotips, i es confirmà l'associació del genotip c.834+7 AA amb la reducció del risc per a la malaltia cerebrovascular. L'anàlisi d'alguns polimorfismes coneguts dels gens PROZ i F5 i F7 de la coagulació (situats a la mateixa regió cromosòmica que GAS6) que han estat implicats en malaltia cerebrovasculat tampoc indiquen cap associació entre aquest i la malaltia ni estan en desequilibri de lligament amb cap dels polimorfismes identificats a GAS6.L'anàlisi d'haplotips indicà que aquesta associació era encara més forta quan es combinava amb altres SNP, en un haplotip específic (CACA), per a 4 polimorfismes de GAS6 (rs8191973, rs7331124, rs7323932 (c.834+7G>A), rs8191974). D'una banda, aquests resultats suggereixen un paper protector que disminueix en més de dues vegades el risc a patir un accident cerebrovascular d'origen ateroscleròtic o el que afecta a la microvasculatura de l'al·lel c.834+7A i més concretament de l'haplotip CACA de GAS6 D'altra banda, els estudis funcionals realitzats per a determinar el possible paper del polimorfisme de l'intró 8 de GAS6 no mostraren diferències en plaques aterosclerosades d'artèries coronàries respecte a artèries sense placa. Així, l'efecte observat a nivell poblacional d'aquest polimorfisme identificat podria indicar l'efecte no conegut fins ara d'aquest o d'un altre polimorfisme en desequilibri de lligament amb aquest que estaria afectant la via de GAS6 i els seus receptors tirosina quinasa. / The product of the growth arrest-specific gene 6 (GAS6), a ligand for the TYRO3,AXL, and MERTK tyrosine kinase receptors, is a vitamin K-dependent protein, structurally related to anticoagulant protein S. Gas6-deficient mice are protected against thrombosis, demonstrating the importance of this protein in the cardiovascular system.The present thesis was aimed at determining the human GAS6 intron-exon structure and analyzing the gene for the presence of allelic variants that could be associated with human diseases. Online analyses allowed us to localize 15 GAS6 exons and to determine the sequence of their intron-flanking regions, in a chromosome 13 region spanning 43.5 kb of DNA. SSCP analysis of PCR-amplified GAS6 exons with their intron-flanking regions from control DNA samples, revealed the presence of different variants, which were confirmed to be single nucleotide polymorphisms (SNPs). A preliminary analysis of these SNPs in a group of patients with atherothrombotic disease revealed statistically significant differences between controls and stroke patients in the allelic distributions of one of these variants (c.834+7G>A in intron 8). We confirmed these results in a larger and independent stroke population using genotype and haplotype studies: the GAS6 c.834+7AA genotype was found associated with decreased risk for stroke (OR:0.59; 95%CI:0.37-0.93). Furthermore, haplotype analysis revealed that association was even stronger (OR:0.48;95%CI:0.28-0.83, for ischemic stroke) when the c.834+7 A allele was present in a specific haplotype (CACA) of four GAS6 polymorphisms (rs8191973, rs7331124, rs7323932, rs8191974).These results suggest a protective role for stroke of this haplotype.
16

Avaliação da atividade anti-trypanosoma cruzi in vitro e in vivo de derivados de vitamina K

Castro, Murilo Fagundes de January 2012 (has links)
Submitted by Ana Maria Fiscina Sampaio (fiscina@bahia.fiocruz.br) on 2013-10-18T18:15:09Z No. of bitstreams: 1 Murilo F. Castro. Avaliação da atividade,,, 2012.pdf: 1468986 bytes, checksum: 7b9241cb49aba27e80628022c24eb12a (MD5) / Made available in DSpace on 2013-10-18T18:15:09Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Murilo F. Castro. Avaliação da atividade,,, 2012.pdf: 1468986 bytes, checksum: 7b9241cb49aba27e80628022c24eb12a (MD5) Previous issue date: 2012 / Fundação Oswaldo Cruz. Centro de Pesquisas Gonçalo Moniz. Salvador, BA, Brasil / A doença de Chagas (DC) é considerada um agravo ainda negligenciado. Atualmente, estima-se cerca de 10 milhões de pessoas infectadas pelo Trypanosoma cruzi, em todo o mundo, principalmente na América Latina. Sabe-se que alguns derivados de naftoquinonas podem agir sobre a tripanotiona redutase (TR), enzima específica dos tripanossomatídeos responsável pelo controle oxidativo celular. A inibição da TR favorece um processo oxidativo e morte do protozoário. Este trabalho teve como objetivo investigar o potencial anti-T.cruzi da fitomenadiona, (K1) e menadiona (K3), ambas vitaminas K derivadas de naftoquinonas. Com este propósito, o efeito tripanocida de K1 e K3 foi avaliado através de ensaios in vitro com as formas tripomastigotas e epimastigotas do T. cruzi nas cepas Colombiana e Y utilizando os testes de inibição, citotoxicidade dos compostos, ensaio de infecção em macrófagos, avaliação de alterações ultraestruturais, bem como ensaio em in vivo para avaliação na redução da parasitemia. Os valores de IC50 mais significativos para formas tripomastigotas do T. cruzi foram 27,55 μM para K1, 2,19 μM para K3 e 12,46 μM para o benzonidazol, a droga padrão. Contudo, o tratamento com a vitamina K1 não reduziu a parasitemia in vivo, que permaneceu alta assim como a do controle tratado com veículo. A vitamina K3 foi capaz de inibir ambas as cepas e diferentes formas do parasito em ensaios in vitro. No ensaio de infecção de macrófagos, a vitamina K3 em concentração de 21,4 μM inibiu de forma mais significativa a infecção de células em relação à droga padrão, em concentração de 38,4 μM. Apesar da citotoxicidade mais elevada, esta droga apresentou uma seletividade maior ao parasito do que a células de mamíferos e, em baixas doses, causou a redução na parasitemia in vivo. As avaliações ultraestruturais por microscopia eletrônica de transmissão evidenciaram alterações celulares induzidas por estes compostos, destacando-se a tumefação do cinetoplasto e a presença de vacúolos. A quantificação ultraestrutural na avaliação por microscopia eletrônica de varredura demonstrou alterações em cerca de 80% dos parasitos observados quando tratados com K3 a 5 μM. Nossos resultados demonstram o efeito anti-T. cruzi das moléculas testadas e sugerem que estas possam servir de base para o desenho de novos compostos candidatos a fármacos para o tratamento da doença de Chagas. / Chagas disease (AD) is considered a neglected disease. Currently, it is estimated 10 million people infected with Trypanosoma cruzi, worldwide, mostly in Latin America. It is known that some derivatives of naphthoquinones can act on the trypanothione reductase (TR), specific enzyme of trypanosomatids responsible for controlling oxidative stress. Inhibition of TR favors an oxidative process and death of the parasite. This work aimed to investigate the potential anti-T. cruzi of phytomenadione, (K1) and menadione (K3), both vitamin K derived from naphthoquinones. For this purpose, the trypanocidal effect of K1 and K3 was evaluated by in vitro assays with epimastigotes and trypomastigotes of T. cruzi in strains Colombian and Y using the inhibition tests, cytotoxicity of compounds of infection in macrophages test, evaluation of ultrastructural alterations as well as in vivo test to evaluate the reduction of the parasitemia. The best IC50 values to trypomastigote forms of T. cruzi were 27.55 μM to K1 and 2.19 μM to K3, compared to 12.46 μM of benznidazole, the standard drug. However, the treatment with vitamin K1 did not reduce parasitemia in vivo, which remains high similar to the vehicletreated control group. Vitamin K3 was able to inhibit both strains and different forms of the parasite in in vitro assays. In macrophage infection assay, vitamin K3 at a concentration of 21.4 μM significantly inhibited T. cruzi infection of cells when compared to the standard drug (benznidazole) in a concentration of 38.4 μM. Although this compound had a high cytotoxicity, vitamin K3 showed greater selectivity than the parasite mammalian cells, and in a low dose caused a reduction in parasitemia in vivo. The ultrastructural evaluation by transmission electron microscopy revealed cellular alterations induced by these compounds, especially the swelling of the kinetoplast and the presence of vacuoles. The ultrastructural quantification in the evaluation by scanning electron microscopy showed changes in about 80% of parasites observed when treated with 5 μM K3. Our results demonstrate the anti-T. cruzi molecules tested, suggesting that they may serve as a basis for designing new drug candidate compounds for the treatment of Chagas disease.
17

Níveis de ácido L-glutâmico e de vitamina K no desempenho e deformidades ósseas e perfil de enzimas digestivas de pintos de corte alimentados com dietas purificadas / Dietary Levels of L-Glutamic Acid and Vitamin K on Broiler Chick Performance

Rodrigues, Ana Claudia Peres 29 January 2001 (has links)
Submitted by Nathália Faria da Silva (nathaliafsilva.ufv@gmail.com) on 2017-07-05T14:25:48Z No. of bitstreams: 1 texto completo.pdf: 743716 bytes, checksum: 58ae3c6c0c86dd0630b89789ca61d3c6 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-07-05T14:25:48Z (GMT). No. of bitstreams: 1 texto completo.pdf: 743716 bytes, checksum: 58ae3c6c0c86dd0630b89789ca61d3c6 (MD5) Previous issue date: 2001-01-29 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / Foram utilizados 256 pintos de corte, de um dia , machos, Avian Farm, por um período de 14 dias, com peso médio inicial de 48,0 g, criados em baterias aquecidas com piso de tela elevado. O delineamento experimental foi um esquema fatorial inteiramente casualizado 2 x 4 ( 2 níveis de L-glutâmico x 4 níveis de vitamina K), consistindo de 8 tratamentos, 4 repetições de 8 aves cada. Os tratamentos consistiram de uma dieta básica purificada contendo todos os L- aminoácidos indispensáveis, minerais e vitaminas (exceto a Vit. K) suplementada com a combinação de 2 níveis (6,25 e 12,5 %) de L-glutâmico (L-Glu), com 4 níveis (0,02; 0,2 2,0 e 20,0 mg/kg de dieta) de vitamina K (Vit. K). Os animais receberam as dietas e água à vontade durante todo o período experimental de 14 dias. Para o estudo enzimático o período experimental foi estendido por mais uma semana totalizando 21 dias. Não foram observados efeitos significativos da interação L-Glu X Vit. K no desempenho dos animais e na composição química e bioquímica de tibiotarsos e fêmures. Os níveis de Vit. K não afetaram os parâmetros de desempenho, composição química e características físicas (comprimento e resistência) não afetando também os teores de Proteínas Totais (PT) dos tibiotarsos e fêmures. Os níveis de L-Glu não afetaram o consumo das aves, a resistência , a composição química e os teores de PT dos ossos. As aves alimentadas com dietas experimentais contendo 12,5% de L-Glu apresentaram maior ganho de peso (172 g), melhor conversão alimentar (1,51), menor incidência de problemas de pernas (26,8%), ossos maiores (fêmures, 36,8 mm e tibiotarsos, 51,5 mm), menores teores de proteínas não colagenosas (PNC) (3,16mg% tibiotarsos, e 3,23mg%, fêmures) e maiores teores de proteínas colagenosas (PC) (27,47mg%, tibiotarsos e 27,44 mg%, fêmures) do que aquelas alimentadas com dietas suplementadas com 6,25 % de L-Glu que apresentaram ganho de peso médio de 158g, conversão alimentar de 1,60, 100 % de incidência de problemas de pernas, tibiotarsos medindo 47,4 mm e fêmures 32,1 mm, teores de PNC de 4,03 mg% (tibiotarso) e 4,02 mg% (fêmur) e teores de PC de 26,60 mg% (tibiotarso) e 26,58 mg%, (fêmur). Observou-se efeito quadrático dos níveis de Vit. K nos teores de PNC e PC, sendo que para PNC o efeito foi decrescente e para PC crescente. Os animais alimentados com dietas suplementadas com 12,5% de L-Glu apresentaram maior espessura do osso compacto e maior diâmetro do canal medular, do que aqueles alimentados com 6,25% de L-Glu. As diferenças observadas entre os tratamentos em relação aos níveis de Vit. K não foram significativas. O menor comprimento médio do disco epifisário e alto nível de organização foi obtido com 12,5% de L-Glu, independente dos níveis de Vit. K. Em relação ao peso dos órgão e características histológicas do intestino delgado observou-se que o máximo de peso relativo para os órgãos (fígado, pâncreas e intestino) foi encontrado no 14 o dias de idade. O peso absoluto aumentou continuamente durante o período experimental e os parâmetros morfométricos (altura de vilo, profundidade de cripta e espessura de membrana) aumentaram com a idade. 0 perfil de enzimas digestivas apresentou- se da seguinte forma: as atividades de α-amilase e lipase tanto no quimo como no pâncreas, quando expressa por 100 g de peso corporal aumentaram com a idade. A atividade de tripsina no quimo não se alterou com a idade, e no pâncreas a maior atividade foi observada no 21 o dia de idade / In order to study the effects of L-glutamic (L-Glu) acid and vitamin K (Vit. K) on growth, leg abnormalities, bone biochemical and chemical composition, development of the digestive tract and activities of digestive enzymes, one experiment was conducted with 246 day old chicks, male, Avian Farm, fed purified L-aminoacid diets with two levels (6.25 and 12.5 %) of (L-Glu) combined with four levels (0.02; 0.2; 2.0 and 20.0 mg/kg of diet) of menadione sodium bisulfite (Vit. K). The trial was a 2 x 4 factorial in a completely randomized design using 4 replicates of 8 chicks each. Chicks were fed the experimental diets and water ad libitum from one to 14 days of age. For the study development of chick digestive tract and activities of digestive enzymes, the experimental period was from 1 to 21 days of age. No significant L-Glu X Vit. K interaction was observed on growth and biochemical and chemical composition and bone strenght of tibiotarsus and femur. No significant L-Glu X Vit. K interaction and no Vit. K effects were observed in the chick performance. Chicks fed 12.5 % showed higher weigth gains, better feed/gain rations and lower incidence of leg problems than those fed 6.25% L-Glu. Feed consumption was not affected by the levels of L-Glu. Chicks fed with 12.5 % de L-Glu and 2.0 mg of Vit. K/kg of diet showed the lowest leg abnormalities incidence (14.3 %). L-Glu, at 12.5 % level, improved performance and xireduced the incidence of leg problems. The data obtained confirmed that the dietary level of nonspecific ntrogen is important for the normal chick development. The ash, Ca, P and Mg contents, Ca:P ratio of the femur and tibiotarsus ash and bone strenght were not affected by the levels of L-Glu and Vit K studied. Chicks fed 12.5 % L-Glu had longer femur than those fed 6.25 % L-Glu. Based upon the data observed in this experiment, it appears that leg abnormalities of young chicks fed purified diets is not associated with the mineral contents of femur but, probably, could be relates with the organic matrix of the bone. Chicks fed 6,25 % de L-Glu showed higher levels of non collagen proteins (NCP) and lower contents de colagenous proteins (CP) in femur and tibiotarsus than those fed 12,5 % de L-Glu. It was observed quadratic effects of levels of vitamin K in the contents of NCP and CP of femur and tibiotarsus. Chicks fed 12.5 % L-Glu had longer length of compact bone and longer diameter of medular chanel than those fed 6.25 % de L-Glu. No Vit. K effects were observed on parameters studied. The lower lenght of epifhyseal growth plate and better plate organization level were observed with chicks fed 12.5 % of L-Glu independently of the Vit. K levels. Chicks fed 6.25 % of L-Glu and 0.2 mg of Vit. K/kg of diet showed presence of cartilage in the bone diafise. Examination of the morphology of the small intestine showed that morphometric values increased with age. The maximal relative weights of pancreas, liver and intestine were at 14 days of age. Absolute weights increased linearly during the experimental period. The results observed showed that specific activities of amylase and lipase of chymo were not changed among 14 and 21 day of age. But activities expressed per kg body weigth increased with age. Specific activities of trypsin did not change during the experimental period. But specific activites of trypsin per kg body weigth showed a maximum value at 21 st day and the activities on day 7 and 14 did not change. Specific activities of amylase of pancreas were higher at 14 th day than the other ages. Specific activities of lipase of pancreas were higher at hatching. Amylase and lipase activities per kg body weigth increased with age. Specific activities of trypsin of pancreas did not change during the experimental period. But when expressed per kg of body weigth, the maximal values were obtained at 14 th day. The activities on day 7 and 21 were similar.
18

Uso do escore SAME-TT2R2 em ambulatório de anticoagulação para predição de tempo na faixa terapêutica e de eventos adversos

Pivatto Junior, Fernando January 2018 (has links)
O escore SAMe-TT2R2 foi desenvolvido visando predizer quais pacientes em anticoagulação oral com antagonistas da vitamina K (AVKs) atingirão um tempo na faixa terapêutica (TFT) adequado (> 65-70%) no seguimento. Estudos também o relacionaram com a ocorrência de eventos adversos. Na presente dissertação, tivemos por objetivo descrever o TFT de acordo com o escore, além de relacionar a pontuação obtida com a ocorrência de eventos adversos em pacientes com fibrilação atrial (FA) não valvar em anticoagulação oral com AVKs. Foi realizado um estudo de coorte retrospectivo incluindo pacientes com FA não valvar em acompanhamento em ambulatório de anticoagulação de um hospital terciário, sendo feita uma avaliação retrospectiva de consultas ambulatoriais, visitas a emergência e internações hospitalares na instituição no período de janeiro-dezembro/2014. O TFT foi calculado aplicando-se o método de Rosendaal. No estudo, foram analisados 263 pacientes com TFT mediano de 62,5%. O grupo de baixo risco (0-1 ponto) obteve um TFT mediano maior em comparação com o grupo de alto risco ( 2 pontos): 69,2% vs. 56,3%, P = 0,002. Da mesma forma, o percentual de pacientes com TFT 60%, 65% ou 70% foi superior nos pacientes de baixo risco (P < 0,001, P = 0,001 e P = 0,003, respectivamente). Os pacientes de alto risco tiveram um percentual maior de eventos adversos (11,2% vs. 7,2%), embora não significativo (P = 0,369). Desta forma, a presente dissertação demonstra que o escore SAMe-TT2R2 parece representar uma ferramenta eficaz na predição do TFT em pacientes com FA em uso de AVKs para anticoagulação, embora não tenha se associado à ocorrência de eventos adversos. / The SAMe-TT2R2 score was developed to predict which patients on oral anticoagulation with vitamin K antagonists (VKAs) will reach an adequate time in therapeutic range (TTR) (> 65-70%). Studies have reported a relationship between this score and the occurrence of adverse events. In this dissertation, we aimed to describe the TTR according to the score, in addition to relating the score obtained with the occurrence of adverse events in patients with nonvalvular atrial fibrillation AF on oral anticoagulation with VKAs. A retrospective cohort study including patients with nonvalvular AF attending an outpatient anticoagulation clinic of a tertiary hospital was conducted. Visits to the outpatient clinic and emergency, as well as hospital admissions to the institution, during 2014 were evaluated. The TTR was calculated through the Rosendaal´s method. In the study, we analyzed 263 patients (median TTR: 62.5%). The low-risk group (score 0-1) had a better median TTR as compared with the high-risk group (score 2): 69.2% vs. 56.3%, P = 0.002. Similarly, the percentage of patients with TTR 60%, 65% or 70% was higher in the low-risk group (P < 0.001, P = 0.001 and P = 0.003, respectively). The high-risk group had a higher percentage of adverse events (11.2% vs. 7.2%), although not significant (P = 0.369). In this way, this dissertation demonstrates that the SAMe-TT2R2 score seems to represent an effective tool to predict patients with a better TTR, although was not associated with adverse events.
19

Osteoporose : uma análise ultraestrutural do tecido ósseo em camundongos C57 e apoeko ovariotectomizados

Siqueira, Daniel de 26 September 2014 (has links)
Submitted by Maykon Nascimento (maykon.albani@hotmail.com) on 2016-04-19T18:34:36Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 23148 bytes, checksum: 9da0b6dfac957114c6a7714714b86306 (MD5) Tese Daniel de Siqueira.pdf: 3819887 bytes, checksum: 775c634df123886dc749019879e0e4a8 (MD5) / Approved for entry into archive by Patricia Barros (patricia.barros@ufes.br) on 2016-05-16T13:33:28Z (GMT) No. of bitstreams: 2 license_rdf: 23148 bytes, checksum: 9da0b6dfac957114c6a7714714b86306 (MD5) Tese Daniel de Siqueira.pdf: 3819887 bytes, checksum: 775c634df123886dc749019879e0e4a8 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-05-16T13:33:28Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 23148 bytes, checksum: 9da0b6dfac957114c6a7714714b86306 (MD5) Tese Daniel de Siqueira.pdf: 3819887 bytes, checksum: 775c634df123886dc749019879e0e4a8 (MD5) / Observa-se atualmente um aumento na incidência de doenças osteometabólicas, particularmente a osteoporose. Esta doença decorre de uma alteração do equilíbrio entre formação e reabsorção óssea, intimamente ligada ao avançar da idade. Na osteoporose, observa-se que o predomínio da reabsorção óssea acaba levando a redução da densidade mineral óssea (DMO). Acredita-se que a diminuição da DMO seja o principal fator de risco para a maior casuística de fraturas observada nestes pacientes. Ainda que a osteoporose apresente a queda na DMO como um fator de risco muito bem definido, esta doença é de caráter multifatorial. Outra característica marcante na osteoporose é sua prevalência em mulheres pós-menopausadas. Sabe-se hoje que o estrogênio é um dos principais fatores responsáveis pela formação de tecido ósseo e sua mineralização. Portanto, sua deficiência na menopausa resulta numa maior incidência da doença nesta população. Embora os estudos em seres humanos possam contribuir imensamente para o entendimento da doença, as limitações impostas pelas técnicas a serem utilizadas impede a investigação de alguns mecanismos associados à osteoporose. Para determinar alguns mecanismos intrínsecos a doença, portanto, são utilizados modelos animais que mimetizam a osteoporose pós-menopausa. Neste trabalho, utilizamos camundongos fêmeas ovariotectomizadas (OVX) como modelo para osteoporose pós-menopausa, visando estudar fenômenos associados à ultraestrutura do tecido ósseo em condições que podem ser de grande importância para o tratamento da doença. Para tanto foram utilizados uma combinação de análises histológicas, bioquímicas e microscopia eletrônica além do padrão ouro no diagnóstico de osteoporose: A Absorciometria dupla de raio-X (DXA). A queda do estrogênio circulante levou a profundas alterações em diferentes marcadores de reabsorção e formação óssea, queda da DMO e presença de microfraturas no tecido ósseo. Partindo desta caracterização, foram realizados dois estudos paralelos, porém complementares, sobre o papel da vitamina K – um agente que se acredita ser fundamental para mineralização óssea – e a apoliproteína E, molécula que se acredita estar associada também ao risco de osteoporose. Resultados obtidos ao longo deste trabalho demonstraram que a suplementação com vitamina K em animais OVX alterou a ultraestrutura do tecido ósseo (determinado por análises de microscopia eletrônica de varredura). Contudo, a suplementação com vitamina K não levou a alterações tão marcantes em biomarcadores da doença. Em contrapartida, a perda da ApoE em animais geneticamente modificados (APOEKO) alterou tanto os biomarcadores séricos utilizados no diagnóstico da osteoporose quanto a ultraestrutura do tecido em camundongos OVX. Tomados conjuntamente, nossos resultados indicam – através da combinação de análises ultraestruturais no tecido ósseo e mensuração de biomarcadores - que a vitamina K afeta majoritariamente as microfraturas em camundongos OVX enquanto que a ausência do gene ApoE levou à uma queda na DMO. Portanto, mesmo que o eixo estrogênio-ApoE-vitamina K seja bem definido no contexto da patogênese da osteoporose, nossos resultados apontaram para efeitos distintos destas moléculas no metabolismo ósseo. / It is currently observed an increase in the incidence of osteometabolic diseases, particularly osteoporosis. This disease is caused by an imbalance between bone formation and bone resorption, closely linked to aging. In osteoporosis, it is observed that the predominance of bone resorption leads to a lower bone mineral density (BMD). It is believed that decrease in BMD is the main risk factor for bone breaking observed in these patients. Although low BMD represents the main risk factor for osteoporosis, this disease is multifactorial. Another remarkable feature in osteoporosis is its prevalence in postmenopausal women. It is now known that estrogen is one of the major factors responsible for the formation of bone tissue and its mineralization. Therefore, its deficiency at menopause results in a higher incidence of the disease in this population. Nevertheless studies in humans have contributed immensely to the understanding of the disease, the limitations imposed by the techniques to be used prevents the investigation of some mechanisms associated with osteoporosis. To determine some intrinsic mechanisms of the disease, therefore, animal models that mimic the postmenopausal osteoporosis are commonly used. In this study, we used ovariectomized female mice (OVX) as a model for postmenopausal osteoporosis, aiming to study phenomena associated with the bone tissue ultrastructure under conditions that can be of great importance for the treatment of the disease. For this purpose, were used a combination of histological and biochemical analyses as well as electronic microscopy, besides the gold standard in the diagnosis of osteoporosis: Dual X-ray Absorptiometry (DXA). The drop in circulating estrogen led to profound changes in different markers of bone formation and bone resorption, decreased BMD, and the presence of microfractures in bone tissue. From this characterization, were conducted two parallel studies, despite complementary, on the role of vitamin K - molecule believed to be essential for bone mineralization - and apolipoprotein E, a molecule that is also associated to increased risk of osteoporosis. Results obtained throughout this study demonstrated that supplementation with vitamin K in OVX animals led to profund changes in the ultrastructure of bone tissue (determined by analysis of scanning electronic microscopy). However, supplementation with vitamin K did not lead to such deep changes in biomarkers of the disease. In contrast, the loss of ApoE in genetically modified animals (APOEKO) significantly changed several serum biomarkers for the diagnosis of osteoporosis and the ultrastructure of tissue in OVX mice. Taken together, our results indicate - through a combination of ultrastructural analyses on bone tissue and measurement of biomarkers - that vitamin K affects mainly microfractures in OVX mice while the absence of the ApoE gene led to a decrease in BMD. Therefore, even if the axis estrogen-ApoE-vitamin K is well defined in the context of the pathogenesis of osteoporosis, our results pointed to different effects of these molecules on bone metabolism.
20

Investigação bioquímica da ocorrência da biossíntese de vitamina K e retinóides no ciclo intraeritrocitário do Plasmodium falciparum. / Biochemical investigation of occurence of retinoids and vitamin K biosynthesis in intraerythrocytic stages of Plasmodium falciparum.

Miriam Yukiko Matsumura 14 November 2008 (has links)
A malária é uma das principais doenças parasitárias no mundo, e o aumento da resistência aos antimaláricos atualmente utilizados dificulta o controle dessa parasitose. Assim, é de interesse a descoberta de novas vias metabólicas que sirvam de alvos para o desenvolvimento de drogas para combater essa doença. Nosso laboratório, nos últimos anos, tem investido na caracterização de intermediários e produtos finais da via de isoprenóides. Baseando-se na presença das vias 2-C-metil-D-eritritol 4-fosfato e do chiquimato, decidimos verificar se ocorriam as biossínteses de retinóides e vitamina K no ciclo intraeritrocitário do P. falciparum, através da análise de produtos metabolicamente marcados com [1(n)-3H]-pirofosfato de geranilgranila por análises cromatográficas (HPLC e TLC), além da espectrometria de massas. Não identificamos a presença de retinal, retinol e ácido retinóico no ciclo intraeritrocitário do P. falciparum. Já a biossíntese de vitamina K precisa ser estudada com mais profundidade, pois há indícios de biossíntese, em especial da menaquinona-4. / Malaria is one of the most important parasitic diseases in the world. The spread of resistance to the antimalarials impairs the parasite\'s control. Therefore, is necessary the discovery of new metabolic routes to allow new antimalarials development. Our group has been studying the isoprenoid pathway, characterizing the intermediate and secondary products of this pathway. Based on the presence of 2-C-methyl-D-erythritol 4-phosphate and shikimate pathways, we decided to investigate the occurrence of retinoids and vitamin K biosynthesis in P. falciparum, through the chromatography of [1(n)-3H]Geranylgeranylpyrophosphate labeled products of intraerythrocytic stages of P. falciparum, and mass espectometry analysis. The retinal, retinol and retinoic acid were not identified in P. falciparum. The results indicate the menaquinone-4 biosynthesis, although deeper investigation is necessary.

Page generated in 0.045 seconds