• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 34
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 36
  • 19
  • 10
  • 8
  • 5
  • 5
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

Expressão de genes da família CYP450 e outras oxigenases em câncer de cavidade oral

Russo, Anelise 23 November 2015 (has links)
Submitted by Natalia Vieira (natalia.vieira@famerp.br) on 2016-05-20T18:11:47Z No. of bitstreams: 1 aneliserusso_tese.pdf: 3261901 bytes, checksum: 7194c2477e2a3932223f1bf8aaa91f60 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-05-20T18:11:47Z (GMT). No. of bitstreams: 1 aneliserusso_tese.pdf: 3261901 bytes, checksum: 7194c2477e2a3932223f1bf8aaa91f60 (MD5) Previous issue date: 2015-11-23 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES / Introduction: Susceptibility to enviromental agents as well as its adverse effects health depend on the personal genetic profile. Some individuals can present increased risk to develop cancer due to differences in biometabolism. Changes in the biotransformation mechanism of endogenous and exogenous compounds by oxidation reactions may be related to the tumorigenesis process. Differential expression of the genes involved in this xenobiotic metabolizing, such as cytochrome P450 (CYP) family members and others oxygenases, can change the activation process of toxic agents and lead to the oral cavity tumor development. Therefore, the individual differences of gene expression of this pathway associated to smoking and drinking can present significant risk factor for neoplasia. Objective: To identify the pattern of the gene expression involved in the biotransformation mechanism of endogenous and xenobiotic compounds in oral cavity tumors, aiming at identifing susceptibility biomarkers to this cancer type. Methods: Eight tissue samples of patients with oral cavity squamous cell carcinoma and eight adjacent non-tumor tissue samples were used. Expression of 92 genes CYP450 family and other oxygenases was quantifited by duplicate reactions of real time qPCR using “TaqMan® Array Human CYP450 and other Oxygenases 96-well fast plate” (Applied Biosystems). For statistical analysis was performed D'Agostino & Pearson omnibus normality test, followed by One-sample T test (data that showed normal distribution), and Wilcoxon signed rank test (data that did not present normal distribution) using GraphPad Prism v.5 program. Correction for multiple testing of Benjamini-Hochberg False Discovery Rate was applied to correct false positives. Bioinformatics tool was used to understand the biological system functions and to associate the differential expressed genes with specific metabolic pathways. Results: Of the 96 investigated genes involved in biotransformation mechanism (excepting the four reference genes), 12 genes showed differential expression in carcinoma tissue of oral cavity squamous cell type compared to non-tumor tissue (p<0.05). Only CYP27B1 gene presented increased expression in the oral cavity tumors, whereas CYP27A1, CYP2E1, CYP2R1, CYP2J2, CYP2U1, CYP4F12, CYP4X1, PTGIS, ALOX12, CYP4B1 and MAOB genes showed reduced expression. After correction by multiple tests, only PTGIS gene presented differential expression, with reduced expression. After data survey bioinformatics, five proteins were observed involved in the metabolism of arachidonic acid associated with important inflammatory processes in carcinogenesis (CYP2E1, CYP2J2, CYP2U1, ALOX12 and PTGIS). Conclusion: Genes involved in the carcinogens oxidation reactions showed differential expression in tumors of oral cavity. The enzymes encoded by these genes play an important role in the arachidonic acid metabolism, only pathway related to PTGIS enzyme, significant after analysis of statistical correction. The arachidonic acid and/or metabolites derived this pathway may modulate others metabolisms in which these enzymes are involved and can influence the regulation of important physiological mechanisms in tumorigenesis process. / Introdução: A suscetibilidade aos agentes ambientais e seus efeitos adversos à saúde dependem do perfil genético individual. Alguns indivíduos podem apresentar risco aumentado de desenvolver o câncer devido às diferenças no biometabolismo. Alterações no mecanismo de biotransformação de compostos endógenos e exógenos por reações de oxidação podem estar relacionadas com o processo de tumorigênese. Expressão diferencial de genes envolvidos nesse metabolismo de xenobióticos, tais como, os membros da família do citocromo P450 (CYP) e outras oxigenases, podem alterar o processo de ativação de agentes tóxicos e levar ao desenvolvimento do tumor de cavidade oral. Desse modo, as diferenças individuais de expressão gênica desta via associadas ao tabagismo e etilismo podem apresentar-se como significante fator de risco para neoplasias. Objetivo: Identificar o padrão de expressão de genes envolvidos no mecanismo de biotransformação de compostos endógenos e xenobióticos em tumores de cavidade oral, visando identificar biomarcadores de suscetibilidade para este tipo de câncer. Casuística e Métodos: Foram analisadas oito amostras de tecido de pacientes com diagnóstico patológico de carcinoma espinocelular de cavidade oral e oito amostras de tecidos não-tumorais adjacentes. A expressão de 92 genes da família CYP450 e outras oxigenases foi quantificada por reações em duplicata de PCRq em tempo real por meio do ensaio TaqMan® Array Human CYP450 and other Oxygenases 96-well fast plate (Applied Biosystems). Para análise estatística, foi realizado teste de normalidade de D'Agostino & Pearson omnibus normality test, seguido dos testes One-sample T test (dados com distribuição normal) e Wilcoxon signed rank test (dados que não apresentaram distribuição normal) no programa GraphPad Prism v.5. A correção para múltiplos testes de Benjamini-Hochberg False Discovery Rate foi aplicada para corrigir falsos positivos. Foram utilizadas ferramentas de bioinformática para compreender as funções do sistema biológico e associar os genes diferencialmente expressos com vias metabólicas específicas. Resultados: Dentre os 96 genes investigados envolvidos no mecanismo de biotransformação (excetuando-se os quatro genes de referência), 12 genes apresentaram expressão diferencial em tecido de carcinoma do tipo escamoso de cavidade oral, comparado ao tecido não-tumoral (P<0,05). Somente o gene CYP27B1 apresentou expressão aumentada nos tumores, enquanto os genes CYP27A1, CYP2E1, CYP2R1, CYP2J2, CYP2U1, CYP4F12, CYP4X1, PTGIS, ALOX12, CYP4B1 e MAOB apresentaram expressão reduzida. Após a correção para múltiplos testes, apenas o gene PTGIS apresentou expressão diferencial nos tumores. Após o levantamento de bioinformática, foram observadas cinco proteínas envolvidas no metabolismo do ácido araquidônico, associado com processos inflamatórios importantes na carcinogênese (CYP2E1, CYP2J2, CYP2U1, ALOX12 e PTGIS). Conclusão: Genes que participam de reações de oxidação de carcinógenos apresentam expressão diferencial em tumores de cavidade oral. Enzimas codificadas por esses genes possuem papel importante no metabolismo do ácido araquidônico, única via relacionada à enzima PTGIS, significante após análise de correção estatística. O ácido araquidônico e/ou os metabólitos provenientes desta via podem modular outros metabolismos, nos quais essas enzimas atuam e podem influenciar a regulação de mecanismos fisiológicos importantes no processo de tumorigênese.
2

Influència d´alguns anestèsics i analgèsics en l´activitat citocrom P45O hepàtica (CYP450) de rata

Gómez Martín, María del Carmen 17 December 2012 (has links)
Els xenobiòtics són compostos exògens als éssers vius, i encara que no formen part de la seva bioquímica normal, s´incorporen a les seves vies metabòliques. Els xenobiòtics entren a l´organisme per diferents vies: oral (p.o.), intravenosa (i.v.) subcutània (s.c.), intramuscular (i.m.), respiratòria, etc. Els xenobiòtics es poden classificar segons el seu origen i segons els seus efectes. Els organismes, per la seva part, han desenvolupat sistemes de detoxificaxió per eliminar-los. En aquest treball, s´estudien xenobiòtics que tenen o estan desenvolupats per tenir una activitat terapèutica (fàrmacs). Aquests compostos són normalment de naturalesa lipofílica, de forma majoritària amb capacitat de difondre per les membranes cel.lulars, encara que alguns interaccionen amb transportadors específics. Un cop dins de la cèl.lula són normalment difícils d´eliminar. Per aquest motiu, els organismes transformen els xenobiòtics mitjançant processos metabòlics, i així faciliten la seva eliminació. En aquest procés de detoxificació intervenen un conjunt d´enzims poc específics que reconeixen una àmplia gamma de compostos. Les reaccions de metabolisme d´aquests enzims s´anomenen reaccions de biotransformació de fase I, i reaccions de conjugació o de fase II. En el present treball s´estudien les reaccions de fase I, que són processos d´oxidació, reducció i hidròlisi que es donen a temperatura fisiològica. El Citocrom P450, CYP450, és el principal complexe enzimàtic encarregat de les reaccions de fase I, i es caracteritza per la gran varietat de processos que poden catalitzar així com la quantitat de substractes diferents que poden metabolitzar. L´estudi es porta a terme mitjançant experiments in vitro en un sistema d´incubacions en microsomes de fetge de rata. Les isoformes on s´estudien les possibles interaccions en la seva activitat són: CYP1A1/2, CYP2A1/2, CYP2B1/2, CYP2C, CYP2C11, CYP2D1, CYP2E1 i CYP3A1/2. Per assolir aquest objectiu global, es va obtenir i caracteritzar el sistema experimental (microsomes de fetge de rata), es van posar a punt sistemes analítics per avaluar les cinètiques enzimàtiques, i es van desenvolupar models cinètics pel tractament de les dades experimentals.
3

Aspectos ecotoxicológicos dos inseticidas diflubenzuron e teflubenzuron para o pacú (Piaractus mesopotamicus)

Winkaler, Elissandra Ulbricht [UNESP] 18 July 2008 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:30:30Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2008-07-18Bitstream added on 2014-06-13T19:00:42Z : No. of bitstreams: 1 winkaler_eu_dr_jabo.pdf: 2401389 bytes, checksum: 3b8d20a39c2ee3641205a9c6930923aa (MD5) / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES) / Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado de São Paulo (FAPESP) / Dentre os agrotóxicos comumente utilizados na piscicultura para controle de ectoparasitos e insetos aquáticos, destacam-se o diflubenzuron (Dimilin®) e o teflubenzuron (Nomolt®), inseticidas com ação reguladora do crescimento. Na aqüicultura, o tratamento com inseticidas pode ser realizado com a aplicação direta na água, ou administração na ração dos animais. Apesar de muito utilizados, poucos são os trabalhos sobre ecotoxicologia, comportamento e bioacumulação do diflubenzuron (DFB) e teflubenzuron (TFB) na água e seus efeitos em organismos aquáticos de clima tropical. Os objetivos deste trabalho foram: estimar a toxicidade (CL(50-96h)) do DFB e TFB para o pacu (Piaractus mesopotamicus), calcular o risco alimentar para o consumo humano, determinar resíduos de DFB e TFB na água, sedimento e músculo de pacus, após a exposição aos inseticidas na água ou na ração dos peixes e analisar a atividade hepática das enzimas glutationa-S-transefrase (GST) e catalase (CAT) em pacus alimentados com ração acrescida de DFB ou TFB. A CL50;96h do DFB para o pacu foi superior a 1200 mg.L-1 e a do TFB, superior a 1000 mg.L-1. Os resíduos de DFB foram detectáveis até 7 dias após a aplicação (com 18,3% de resíduo) e para o TFB, foram detectáveis ate o terceiro dia (8% de resíduo). No sedimento, as maiores concentrações de DFB e TFB foram observadas nas primeiras 24 h e em todos os períodos amostrados foram detectados resíduos dos inseticidas. Nos filés dos pacus foram detectados resíduos dos inseticidas após a alimentação com a ração tratada e após aplicação de DFB e TFB na água. A ingestão diária estimada (IDE) de DFB e TFB encontra-se acima dos valores de ingestão diária aceitável (IDA), mesmo para as amostras com menores valores de resíduos detectados nos filés do pacu. Em relação aos biomarcadores bioquímicos... / Diflubenzuron and teflubenzuron are growth regulator inhibitors insecticides, used to control ectoparasites in fish and aquatic insects. In aquaculture these pesticides can be injected directly in the water or in the fish food. Besides their large utilization, there are few works about the effects of these insecticides on the fish metabolism and biomagfication, especially in tropical aquatic organisms. This study aims to: evaluate the acute toxicities (LC(50-96h)) in pacu (Piaractus mesopotamicus), measure the risk food for human consumption, determinate residues of DFB and TFB in water, sediment and muscle of pacus after the management of the insect-powders on water or in the fish food and to analyze the hepatical activity of the enzymes catalase (CAT) and glutathione-S-transferase (GST) in fishes fed with ration plus DFB or TFB. The LC((50- 96h)) of DFB and TFB for the pacu was higher than 1.200 mg.L-1 and 1.000 mg.L-1, respectively. The residues TFB were detected until the thirth day (8% of residue) and DFB until seventh day after application in the water (18,3% of residue). In the sediment, the highest concentrations of DFB and TFB had been observed in the first 24 h and in all the samplings there were . In muscle of pacus, residues of the insecticides had been detected after the feeding with the ration treated and after application to DFB and TFB in the water. The daily ingestion estimate (DIE) of DFB and TFB meets above of the values of acceptable daily ingestion (DAI), exactly for the samples with lesser values of residues detected in filés of pacu. For the enzymes the CAT activity was not affected by both pesticides, but the GST activity was reduced five days after the feeding. Besides the importance of the evaluation of the toxicity of DFB and TFB for the fish, the determination of residues and the alimentary risk, it can subsidize the determination of measures of sanitary... (Complete abstract click electronic access below)
4

Avaliação da mutagenicidade, antimutagenicidade e estrogenicidade de Byrsonima spp. /

Espanha, Lívia Greghi. January 2014 (has links)
Orientador: Eliana Aparecida Varanda / Banca: Mirim Sannomiya / Banca: Denise Crispim Tavares / Resumo: O cerrado brasileiro contém inúmeras plantas utilizadas no tratamento popular de várias enfermidades onde destacamos as espécies do gênero Byrsonima. Os relatos de seu uso são diversos: tratamento de infecções fúngicas e bacterianas, feridas crônicas, doença de Chagas, contra tuberculose, como diurética, antiemética e etc. Na literatura, há comprovação para atividades: antioxidante, antiprotozoário, depressor no Sistema Nervoso Central (SNC), antihiperglicêmicas e antihiperlipêmica. O perfil fitoquímico demonstra taninos, flavonóides, triterpenos, ésteres aromáticos, entre outros, o que indica o potencial farmacológico deste gênero. Sabe-se que o uso não padronizado de plantas pode ser danoso aos usuários, devido a propriedades desconhecidas ou por conterem contaminantes ambientais. Embora haja diversos estudos abordando o potencial biológico das plantas deste gênero, amplamente utilizadas na medicina popular, ainda há poucos estudos sobre sua segurança Por esta razão, o objetivo deste trabalho foi avaliar as atividades mutagênica, antimutagência e estrogênica de extratos etanólicos padronizados (70%) de folhas de quatro espécies: Byrsonima verbascifolia, Byrsonima coccolobifolia, Byrsonima correifolia e Byrsonima ligustrifolia. A atividade mutagênica foi realizada pelo Teste de Ames, utilizando o ensaio de pré-incubação, na ausência e presença de ativação metabólica (S9). As linhagens utilizadas foram TA98, TA97a, TA100 e TA102 e foram testadas cinco concentrações de cada amostra. A atividade antimutagênica foi testada apenas para as amostras negativas para o teste de Ames (B. verbascifolia e B. correifolia), com a diferença que sempre foi associada a um agente mutagênico conhecido. A atividade estrogênica foi avaliada por dois testes: -Recombinant Yeast Assay (RYA) que utiliza a levedura Saccharomyces cerevisiae (linhagem BY4741) modificada geneticamente, contendo um gene para receptor e... / Abstract: The Brazilian cerrado contain several native plants used in folk medicine for treating many diseases. Plants of the genus Byrsonima are one of them. There are several reports of its use: the treatment of fungal and bacterial infections, chronic wounds, Chagas disease, tuberculosis, as a diuretic and antiemetic. In literature there is evidence for activities: antioxidant, antiprotozoal, depressing CNS, antihiperglicemic and antihiperlipemic. The phytochemical profile shows tannins, flavonoids, triterpenes, aromatic esters and others, which indicates the pharmacological potential of this genus. It is known that the use of non-standard plant can be harmful to users due to unknown properties or for containing environmental contaminants. Although there are several studies about the biological potential of plants of this genus, widely used in folk medicine, there are few studies about their safety. For this reason, the aim of this study was to investigate the mutagenic, antimutagenic and estrogenic activities of standardized ethanolic extracts (70%) of leaves of four species: Byrsonima verbascifolia, Byrsonima correifolia, Byrsonima coccolobifolia and Byrsonima ligustrifolia. Mutagenic acivity was evaluated by Ames Test, performed according to preincubation assay, in absence and presence of metabolic activation system (S9). TA98, TA97a, TA100 and TA102 strains were used and five concentrations of each sample, in triplicates, were tested. For antimutagenicity assay were used only the samples negative in Ames Test (B. verbascifolia and B. correifolia), with the difference that samples were associated a known mutagenic agent The estrogenic activity was evaluated by two assays: -The Recombinant Yeast Assay (RYA) uses the yeast Saccharomyces cerevisiae (BY4741 strain)genetically modified, containing a gene for human estrogen receptor and a plasmid which expresses the β-galactosidase enzyme of Escherichia coli and - Escreen, a test that evaluates ... / Mestre
5

Perfil proteômico de Acinetobacter junii cultivada em petróleo e diesel

Souza Neto, Júlio Nino de 25 February 2015 (has links)
Submitted by Gábia Leite (gabya.leite@gmail.com) on 2016-06-24T13:30:58Z No. of bitstreams: 1 Dissertação -Júlio Nino de Souza Neto.pdf: 35170831 bytes, checksum: d166c9fe0bd603a43f8d552548c23421 (MD5) / Approved for entry into archive by Divisão de Documentação/BC Biblioteca Central (ddbc@ufam.edu.br) on 2016-07-05T15:20:44Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Dissertação -Júlio Nino de Souza Neto.pdf: 35170831 bytes, checksum: d166c9fe0bd603a43f8d552548c23421 (MD5) / Approved for entry into archive by Divisão de Documentação/BC Biblioteca Central (ddbc@ufam.edu.br) on 2016-07-05T15:26:19Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Dissertação -Júlio Nino de Souza Neto.pdf: 35170831 bytes, checksum: d166c9fe0bd603a43f8d552548c23421 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-07-05T15:26:20Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Dissertação -Júlio Nino de Souza Neto.pdf: 35170831 bytes, checksum: d166c9fe0bd603a43f8d552548c23421 (MD5) Previous issue date: 2015-02-25 / CNPq - Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico / Natural environment has suffered high accumulations of pollutants which not only affect the soil, groundwater, rivers, lakes, water courses and air, but also human health due to forming of unhealthy conditions. Among the many effects when crude oil and derivates spill, the released xenobiotics to environment make worrisome because of its enviromental persistence and harmful effects to life. One solution to this problem is bioremediation, a tool that uses microorganisms for biochemical degradation of these compounds, transforming them into less or non-toxic substances. In this context, a previous study isolated the bacteria A. junii SB132 from macrophytes of the Negro River bank located by the port of Manaus and confirmed its identity by morphology and 16S gene sequencing. Biodegradation tests performed in laboratory have confirmed the ability of this bacteria to degrade oil and diesel fuel. Therefore, the aim of this research was to identify proteins of A. junii SB132 related in degradation pathways of the crude oil and diesel fuel. Ribosomal proteins, phenotypic, bacterial morphology, sensitivity profile to antibiotics and plasmid profile analysis were obtained. Proteins extracted from bacterial grown in crude oil, diesel fuel and yeast extract, 1.3% respectively, were used for 2-DE gels and similar and differential proteins were identified by using mass spectrometry and database at NCBI. The identity bacterial was confirmed and the plasmid profile was taken. These data revealed that the bacteria studied in this research is the really A. junii specie and that this had plasmids with size ranging 94.000pb to 5.000pb. Identified putative proteins were related to cellular processes, such as degradation of xenobiotic compounds, biosynthesis of molecules, DNA repair and protection, membrane transport proteins, cell signaling and transcription factors. / O ambiente natural vem sofrendo elevados acúmulos de poluentes os quais não somente prejudicam o solo, as águas subterrâneas, rios, lagos, vias pluviais e o ar, mas também a saúde humana em virtude da formação de condições insalubres. Dentre os muitos efeitos, os derramamentos de petróleo e derivados acumulam no ambiente compostos xenobióticos que se tornam preocupantes pela sua persistência e seus efeitos nocivos à vida. Uma das soluções para esse problema é a biorremediação, uma ferramenta que utiliza microrganismos para degradação bioquímica desses compostos, transformando-os em substâncias menos, ou não tóxicas. Neste contexto, um estudo prévio isolou a bactéria A. junii SB132 de macrófitas do Rio Negro no porto de Manaus e confirmou sua identificação por morfologia e sequenciamento do gene 16S. Testes de biodegradação realizados em laboratório confirmaram a capacidade de esta bactéria degradar petróleo e diesel. O objetivo desta pesquisa foi identificar proteínas de A. junii SB132 envolvidas com vias de degradação de petróleo e diesel. Foram feitas análises de identificação usando proteínas ribossomais e análises fenotípicas como morfologia da bacteriana, perfil de sensibilidade a antibióticos e perfil plasmidial. A partir das proteínas extraídas de bactérias cultivadas em petróleo bruto 1,3%, diesel 1,3% e extrato de levedura 1,3%, foram feitos géis 2-DE e proteínas de spots similares e diferenciais foram identificadas por análise em espectrometria de massa e banco de dados no NCBI. A confirmação da identidade bacteriana foi obtida, bem como o perfil plasmidial. Estes dados revelaram que de fato a bactéria estudada nesta pesquisa é a A. junii e que esta possui plasmídeos com tamanhos de variam de 94.000pb a 5.000pb. As proteínas putativas identificadas estavam relacionadas a processos celulares como degradação de compostos xenobióticos, biossíntese de moléculas, reparo e proteção do DNA, proteínas transportadoras de membrana, sinalização celular e fatores de transcrição.
6

Estudo calorimétrico da influência de xenobióticos na atividade microbiana de alguns solos cultivados por algodão / Calorimetric study of xenobiotic influence on the microbial activity of some cotton cultivated soils

Ullah, Hameed, 1983- 20 August 2018 (has links)
Orientador: José de Alencar Simoni / Tese (doutorado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Química / Made available in DSpace on 2018-08-20T04:40:31Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Ullah_Hameed_D.pdf: 3883316 bytes, checksum: 16c65c6adf8cd9be149151992846d83b (MD5) Previous issue date: 2012 / Resumo: O presente estudo investiga a influência da adição de alguns xenobióticos comuns em práticas agrícolas, na atividade microbiana de três solos de diferentes regiões, utilizando a calorimetria isotérmica. Amostras de Latosolo vermelho do Brasil: Unik (Unicamp-Campinas) de mata original, Lebra (Leme-SP) cultivada por algodão, e Pak (Faisalabad, Paquistão) cultivada por algodão. Esses solos foram caracterizados por análise elementar de CHN, pH e acidez total, análise microbiológica e análises térmicas (TGA e DSC). A atividade microbiana foi acompanhada por calorimetria isotérmica, com o objetivo de se investigar a influência de fatores como: tempo de armazenamento, estação de coleta, adição de herbicidas do grupo das sulfoniluréias; clorimuron e metsulfurom, e arsênio. Utilizou-se a glicose como substrato principal, como fonte de carbono, nesse estudo. Os principais resultados evidenciam que o uso dos herbicidas conjuntamente com glicose aumentou a liberação de energia e, portanto, de CO2, quando comparado à adição simples de glicose. A emissão de CO2 (catabolismo) também foi maior para os solos com cultivo intensivo de monocultura de algodão, sendo que a ordem de emissão foi Pak>Lebra>Unik1. Por outro lado a adição de As provoca uma diminuição do catabolismo e, portanto, diminuindo a emissão de CO2 / Abstract: The present study investigates the influence of the addition of some xenobiotics, commonly used in agricultural practices, on the microbial activity of soils from three different regions, by using isothermal calorimetry. Samples of red Latosol from Brazil: Unik (Unicamp-Campinas) of the original forest, Lebra (Leme, São Paulo) cultivated with cotton, and Pak (Faisalabad, Pakistan) cultivated with cotton. These soils were characterized by CHN elemental analysis, pH, total acidity, microbiological analysis and thermal analysis (TGA and DSC). Microbial activity was monitored by isothermal calorimetry, in order to investigate the influence of factors such as time of storage, collection station, the addition of the sulfonylurea herbicides, chlorimuron and metsulfuron, and arsenic ion. Glucose was used as main substrate as carbon source in this study. The main results show that the use of the herbicides together with glucose increased the release of energy, so CO2, compared to the simple addition of glucose. The CO2 emissions (catabolism) was also higher for soils with intensive cultivation of cotton monoculture, and the order was Pak > Lebra > Unik1. Moreover the addition of As causes a decrease in catabolism and thus decreasing the CO2 production to the environment / Doutorado / Físico-Química / Doutor em Ciências
7

Substituição dos componentes xenobióticos empregados no meio de cultura para manutenção de queratinócitos humanos, por similares de origem humana / Replacement of xenobiotic components, applied in the culture medium for maintenance of human keranocytes, by human similar

Altran, Silvana Cereijido 03 June 2011 (has links)
Epitélios confluentes de queratinócitos autólogos, cultivados segundo metodologia padronizada por Rheinwald e Green em 1975, têm sido usados como enxertos em diferentes situações clínicas. Contudo, a presença de componentes xenobióticos empregados nesta metodologia implica na possibilidade de transmissão de zoonoses, príons e viroses aos pacientes, além de envolver questões éticas relacionadas à utilização de animais. Tais preocupações têm direcionado pesquisadores a buscar alternativas que superem este impasse; no entanto, as formulações obtidas até o momento não são completamente satisfatórias. Assim, nossa proposta neste estudo, foi omitir ou substituir os componentes xenobióticos tradicionalmente utilizados no meio para queratinócitos, por similares humanos. Como resultado, padronizamos um meio de cultura onde omitimos o emprego de toxina colérica, substituímos o soro fetal bovino por lisado de plaquetas humanas na concentração de 2,5% e a insulina de origem bovina foi substituída por insulina recombinante humana na mesma concentração do método original (5 &mu;g/mL). Com os resultados obtidos foi possível concluir ser viável o cultivo de queratinócitos humanos, mantidos em meio de cultura livre de componentes xenobióticos. / Confluent epithelia of autologous keratinocytes, cultivated according to standardized methodology by Rheinwald and Green in 1975, have been used as grafts in different clinical situations. However, the presence of xenobiotics components applied in this method implies the possibility of transmission of zoonoses, príons, and viruses to patients, besides involving ethical issues related to the use of animals for components obtainment. Such concerns have driven researchers to seek alternatives that overcome this deadlock, as the formulations obtained so far are not completely satisfactory. Thus, our proposal in this study was to omit or replace the xenobiotics components traditionally used in the medium to keratinocytes culture, by human similar. As a result, we have standardized a culture medium whereby we omitted the use of cholera toxin, replaced fetal bovine serum by human platelet lysate at a 2.5% concentration and bovine insulin was replaced by recombinant human insulin at the same concentration as the original method (5 &mu;g/mL). With the results obtained we could conclude that the method to be viable to cultivate human keratinocytes, kept in culture medium free of xenobiotics components.
8

Efeitos combinados da atrazina (fórmula comercial Proof®), da elevação da temperatura e da flutuação termal diária sobre o desenvolvimento larval de anuros / Combined effects of atrazine (commercial formula Proof®), increase in temperature and daily thermal fluctuation on the anuran larval development

Domenico, Eleonora Aguiar De 02 September 2016 (has links)
A alteração do clima da Terra induzida pelas atividades humanas e a poluição têm sido apontados como potenciais estressores sinergísticos que ameaçam a persistência de populações de anuros em ambientes naturais. Entretanto, mediante um cenário complexo de mudanças antropogênicas globais, o conhecimento acerca do efeito isolado de estressores, bem como de sua interação, é ainda incipiente. Além do aquecimento como tendência central, a mudança climática tem sido relacionada, de modo cada vez mais consistente, ao aumento de eventos extremos, que podem resultar no aumento da ocorrência e da magnitude de temperaturas diárias extremas quentes e frias, impondo desafios adicionais à biota. No presente trabalho, foi testada a hipótese de que o aquecimento e a flutuação termal diária interferem na toxicidade da atrazina sobre larvas de três espécies de anuros (Dendropsophus minutus, Leptodactylus podicipinus e Physalaemus nattereri) que habitam áreas de cultivo de cana-de-açúcar, onde a utilização desse herbicida é frequente. Para testar essa hipótese, foram estudados os efeitos do aquecimento (23-27 ºC para D. minutus e L. podicipinus e 28-32 ºC para P. nattereri), da flutuação termal diária (23±4 ºC e 27±4 ºC para D. minutus e L. podicipinus e 28±4 ºC para P. nattereri) e da exposição à atrazina (120 &mu;g/L para D. minutus e L. podicipinus e 30, 120 e 180 &mu;g/L para P. nattereri), de maneira isolada e combinada, no desenvolvimento larval dessas espécies. A fim de compreender tais efeitos, foram monitorados os seguintes parâmetros: tempo de desenvolvimento, massa e comprimento na metamorfose, condição corpórea, proteínas e lipídios hepáticos totais, atividade de enzimas antioxidantes (catalase, GST e SOD) e nível de peroxidação lipídica. As respostas encontradas foram diferentes entre as funções de desempenho fisiológico analisadas, com possíveis consequências positivas ou negativas para a aptidão, além de terem sido espécie-específicas. Além disso, no caso do efeito combinado dos estressores analisados, foram observadas interações sinergísticas, neutras ou mesmo antagônicas. De modo isolado, a atrazina e a flutuação termal promoveram o retardo ou a aceleração do desenvolvimento, enquanto o aquecimento acelerou ou não teve efeito sobre o mesmo. A atrazina, surpreendentemente, promoveu a melhora da condição corpórea, enquanto a flutuação termal diária promoveu a melhora, a piora ou não teve efeito sobre esse parâmetro, e, por fim, o aquecimento piorou ou não alterou a condição corpórea. Os três fatores testados, de modo isolado, promoveram a ativação da catalase e, de modo menos frequente, da GST, embora apenas o aquecimento, de modo isolado, tenha induzido o dano oxidativo, com aumento do nível de LPO tendo sido observado na espécie D. minutus. Os fatores analisados (aquecimento, flutuação termal diária e exposição a concentrações ecologicamente relevantes de atrazina) tiveram efeito sinergístico em D. minutus, em que houve piora da condição corpórea, e neutro em L. podicipinus, espécie na qual não foi verificada alteração nesse parâmetro. Houve ainda sinergismo na indução de dano oxidativo (aumento do nível de LPO), constatado nas três espécies analisadas nos casos mais severos de combinação de estressores. O presente trabalho evidencia a complexidade da interação de fatores ambientais e, portanto, reafirma a necessidade de estudar os efeitos das mudanças globais sobre a biota para a melhor definição dos limites de tolerância e da capacidade de resiliência das espécies / Global climate change, induced by human activities, and pollution has been considered as potential synergistic stressors that threaten the persistence of amphibian populations in natural environments. However, considering the complexity of anthropogenic global changes, the current state of knowledge on the isolated effects of these variables, and their interactions, is still incipient. Besides the tendency to average global warming, climate change has been consistently associated to enhanced extreme events, which may result in an increase of frequency and magnitude of extreme hot and cold daily temperatures, imposing additional challenges to the biota. In this study, we tested the hypothesis that the increase in temperature and daily thermal fluctuation intensify the toxicity of atrazine on larvae of three anuran species (Dendropsophus minutus, Leptodactylus podicipinus and Physalaemus nattereri), which inhabit industrial sugarcane cultures areas, where the use of this herbicide is frequent. To test this hypothesis, the effects of the increase in temperature (23-27 °C for D. minutus and L. podicipinus, and 28-32 °C for P. nattereri), the daily thermal fluctuation (23 ± 4 °C and 27 ± 4 °C for D. minutus and L. podicipinus, and 28 ± 4 °C for P. nattereri), and the exposition to atrazine (120 &mu;g/L for D. minutus and L. podicipinus, and 30, 120 and 180 &mu;g/L for P. nattereri) on the larval development of these species were studied in an isolated and in a combined way. To evaluate the effects of these stressors, time of metamorphosis, mass and length, body condition, total hepatic proteins and lipids, antioxidant enzymes (catalase, GST and SOD) activity, and lipid peroxidation (LPO) were monitored. The responses were variable, which possible positive or negative consequences to fitness, according to the endpoint, and were species-specific. Moreover, the interactive effects of these stressors were synergistic, antagonistic, and even neutral. Atrazine and thermal fluctuation led to a delay or acceleration of the metamorphosis, while the warming accelerated or did not affect development. Surprisingly, exposure to atrazine improved body condition, whereas the daily thermal fluctuation improved, worsened or did not affect this parameter, and, finally, the increase of temperature worsened or did not affect body condition. All stressors promoted the activation of catalase, and, less frequently, activated GST. However, the increase in temperature was the only isolated factor to induce oxidative damage as observed in D. minutus. The factors studied here (increasing in temperature, daily thermal fluctuation and exposure to environmentally relevant concentrations of atrazine) had synergistic effect on the induction of oxidative damage in the all species analyzed. This study highlights the complexity of interaction among stressors and, therefore, reaffirms the need to study the effects of environmental changes on the biota to better understand the limits of tolerance and resilience of the species
9

ANÁLISE DO POLIMORFISMO DA GLUTATIONA S-TRANSFERASE M1 E T1 EM HOMENS COM INFERTILIDADE IDIOPÁTICA

Finotti, Ana Carolina Franco 19 June 2009 (has links)
Made available in DSpace on 2016-08-10T10:39:25Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Ana Carolina Franco Finotti.pdf: 1174608 bytes, checksum: 94099b94b18d65f4bd321975ff4f8b0e (MD5) Previous issue date: 2009-06-19 / The infertility is a significant problem in the world-wide population, more than affecting 15% of the couples in reproductive age. Separately the man contributes with 50% in the conjugal infertility. The genetic causes are responsible for 60% of the cases of idiopathic infertility. The polymorphisms in genes that codify enzymes of phase II detoxificant can modify its expression or function, modifying the biometabolism of toxic composites to the male reproductive system. Genes GSTM1 and GSTT1 they codify enzymes of same name, they are basic in the process of detoxification of the endogenous or exogenous xenobiotics, facilitating its excretion. The aim of the present study was to detect the polymorphism of genes GSTM1 and GSTT1 in men with idiopathic infertility for the Service of Reproduction Human being of the Hospital das Clínicas de Goiânia (HC), according to finding of the spermograms. To the total 304 samples of patients with age between 15 had been evaluated - 69 years, diagnosis with idiopathic infertility, in the period of 2004 - 2006. The results had observed in samples of DNA of semen gen frequencies of 28,6% (30/105) for genotype GSTM1/T1 (null) in normal individuals and 50,0% (6/128) for the GSTM1/T1 (null) in abnormal individuals, demonstrating to significant relation statistics enters the polymorphism of gene GSTM1 and GSTT1 with the idiopathic male infertility. The seminal alteration associate to the polymorphic genotype of higher frequency GSTM1/T1 (null) does the number alteration (oligozoospermia) possessing bigger frequency in such a way for GSTM1 (78.9%) as well as for GSTT1 (73.7%), although not to be significant. Analyzing the genotype frequencies of the samples of blood we do not find statistical associations with male infertility, since 46.6% (34/76) are GSTM1/T1 (null) in normal individuals and 58, 4% (73/125) are GSTM1/T1 (null) in abnormal individuals. Significant influence of the consumption of alcohol, cigarette, mumps and use of xenobiotics analyzed in the basic parameters of the analyzed spermogram was not found. Polymorphic individuals for genes GSTM1 and GSTT1 are susceptiveis the reduction in the seminal quality and infertility, possibly being that oligospermic individuals are affected by the genic polymorphism. / A infertilidade é um problema significante na população mundial, afetando mais de 15% dos casais em idade reprodutiva. Isoladamente o homem contribui com 50% na infertilidade conjugal. As causas genéticas são responsáveis por 60% dos casos de infertilidade idiopática. O polimorfismo em genes que codificam enzimas detoxificantes de fase II pode alterar sua expressão ou função, modificando o biometabolismo de compostos tóxicos ao sistema reprodutor masculino. Os genes GSTM1 e GSTT1 codificam enzimas de mesmo nome, são fundamentais no processo de detoxificação dos xenobióticos endógenos ou exógenos, facilitando sua excreção. O objetivo principal do presente estudo foi detectar o polimorfismo dos genes GSTM1 e GSTT1 em homens com infertilidade idiopática pelo Serviço de Reprodução Humana do Hospital das Clínicas de Goiânia (HC), segundo o laudo dos espermogramas. Ao total foram avaliadas 304 amostras de pacientes com idade entre 15 e 69 anos, diagnosticados com infertilidade idiopática, no período de 2004 a 2006. Os resultados observados em amostras de DNA de sêmen, freqüências genotípicas de 28,6% (30/105) para o genótipo GSTM1/T1(nulo) em indivíduos normais e 50% (6/128) para o GSTM1/T1(nulo) em indivíduos alterados, demonstrando significativa relação estatística entre o polimorfismo do gene GSTM1 e GSTT1 com a infertilidade masculina idiopática. A alteração seminal associada ao genótipo polimórfico de maior freqüência GSTM1/T1 (nulo) é a alteração de número (oligozoospermia) possuindo maior freqüência tanto para GSTM1 (nulo) (78,9%) quanto GSTT1 (nulo) (73,7%), apesar de não ser significante. Analisando as freqüências genotípicas das amostras de sangue não encontramos associações estatísticas com a infertilidade masculina, já que 46,6% (34/76) são GSTM1/T1 (nulo) em indivíduos normais e 58, 4% (73/125) são GSTM1/T1 (nulo) em indivíduos alterados. Não foi encontrada influência significativa do consumo de álcool, cigarro, caxumba e uso de xenobióticos analisados nos parâmetros básicos dos espermogramas analisados. Indivíduos polimórficos para os genes GSTM1 e GSTT1 estão mais susceptíveis a redução na qualidade seminal e possivelmente infertilidade, sendo que indivíduos oligospérmicos são os mais afetados pelo polimorfismo gênico.
10

Substituição dos componentes xenobióticos empregados no meio de cultura para manutenção de queratinócitos humanos, por similares de origem humana / Replacement of xenobiotic components, applied in the culture medium for maintenance of human keranocytes, by human similar

Silvana Cereijido Altran 03 June 2011 (has links)
Epitélios confluentes de queratinócitos autólogos, cultivados segundo metodologia padronizada por Rheinwald e Green em 1975, têm sido usados como enxertos em diferentes situações clínicas. Contudo, a presença de componentes xenobióticos empregados nesta metodologia implica na possibilidade de transmissão de zoonoses, príons e viroses aos pacientes, além de envolver questões éticas relacionadas à utilização de animais. Tais preocupações têm direcionado pesquisadores a buscar alternativas que superem este impasse; no entanto, as formulações obtidas até o momento não são completamente satisfatórias. Assim, nossa proposta neste estudo, foi omitir ou substituir os componentes xenobióticos tradicionalmente utilizados no meio para queratinócitos, por similares humanos. Como resultado, padronizamos um meio de cultura onde omitimos o emprego de toxina colérica, substituímos o soro fetal bovino por lisado de plaquetas humanas na concentração de 2,5% e a insulina de origem bovina foi substituída por insulina recombinante humana na mesma concentração do método original (5 &mu;g/mL). Com os resultados obtidos foi possível concluir ser viável o cultivo de queratinócitos humanos, mantidos em meio de cultura livre de componentes xenobióticos. / Confluent epithelia of autologous keratinocytes, cultivated according to standardized methodology by Rheinwald and Green in 1975, have been used as grafts in different clinical situations. However, the presence of xenobiotics components applied in this method implies the possibility of transmission of zoonoses, príons, and viruses to patients, besides involving ethical issues related to the use of animals for components obtainment. Such concerns have driven researchers to seek alternatives that overcome this deadlock, as the formulations obtained so far are not completely satisfactory. Thus, our proposal in this study was to omit or replace the xenobiotics components traditionally used in the medium to keratinocytes culture, by human similar. As a result, we have standardized a culture medium whereby we omitted the use of cholera toxin, replaced fetal bovine serum by human platelet lysate at a 2.5% concentration and bovine insulin was replaced by recombinant human insulin at the same concentration as the original method (5 &mu;g/mL). With the results obtained we could conclude that the method to be viable to cultivate human keratinocytes, kept in culture medium free of xenobiotics components.

Page generated in 0.4754 seconds