• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 107
  • 3
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 114
  • 79
  • 68
  • 35
  • 33
  • 20
  • 17
  • 16
  • 15
  • 15
  • 15
  • 14
  • 13
  • 13
  • 13
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
41

Regeneração nervosa periférica em camundongos mdx / Peripheral nerve regeneration in mdx mice

Boni, Robson Aparecido dos Santos 16 August 2018 (has links)
Orientador: Humberto Santo Neto / Dissertação (mestrado) - Universidade Estadual de Campinas, Instituto de Biologia / Made available in DSpace on 2018-08-16T20:39:51Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Boni_RobsonAparecidodosSantos_M.pdf: 2053465 bytes, checksum: ae91ac2421ee67ae72964df4c510de03 (MD5) Previous issue date: 2010 / Resumo: A distrofina é uma proteína de membrana ligada ao citoesqueleto da matriz extracelular das fibras musculares (esqueléticas e cardíacas) e nervosas. Enquanto que o papel da distrofina e os efeitos de sua ausência são bem conhecidos nos camundongos mdx (modelo animal da distrofia muscular de Duchenne), sabe-se pouco sobre sua função em nervos periféricos. A distrofina parece ser importante para o crescimento axonal, no sistema trigeminal a sua falta leva a defasciculação do sistema olfatório de camundongos. Em casos de ausência de distrofina a eliminação sináptica ocorre precocemente à expressão de moléculas pré-sinapticas é reduzida e a habilidade das células de Schwann terminais de guiarem as fibras para reinervação muscular fica comprometida. Estes achados sugerem que a distrofina possui papel essencial na regeneração nervosa periférica. Para testar esta hipótese nós examinamos a regeneração nervosa em camundongos mdx. Foram utilizados camundongos adultos machos da linhagem mdx e camundongos da linhagem C57BL/10 como controle, eles foram anestesiados com mistura de cloridrato de cetamina e cloridrato de xilazina. O nervo isquiático direito foi exposto e esmagado com uso de uma pinça fina sem ranhuras. Após o evento cirúrgico e cessado o efeito do anestésico os animais foram acondicionados em gaiolas e submetidos a regime hídrico e alimentar "ad libitum" com ciclo fotoperiódico claro/escuro de 12 horas. Destes, um grupo foi tratado com injeções intraperitoneais de L-arginina (6mg/kg) diluído em água bidestilada. Seis e 21 dias após o esmagamento os animais foram anestesiados e perfundidos por via intracardíaca com solução de Karnovsky. O nervo isquiático foi removido e imerso em fixador por 24 horas e pós-fixado em tetróxido de ósmio 1% por 2 horas. Posteriormente foram inclusos em blocos e feitos cortes semifinos que foram corados com azul de toluidina 0,5%. As secções foram analisadas em fotomicroscópio NIKON ECLIPSE E-400 (NIKON, Inc.). A densidade dos axônios com mielina (6dias) e axônios em regeneração (21 dias) foram contados. Nossos resultados demonstraram que a densidade de axônios com mielina foi significantemente maior no mdx em comparação ao C57BL/10 (312±10,2/mm2 versus 213,8±4,6/mm2). A densidade de macrófagos e células de Schwann com restos de mielina foram respectivamente 77,6±5,6/mm2 e 148±2,4/mm2. Após 21 dias, todos os parâmetros (diâmetro do axônio, espessura da bainha de mielina e número de axônios regenerados) foram significantemente menores nos camundongos mdx. Nos camundongos tratados com L-arginina os parâmetros foram semelhantes ao controle não havendo diferença estatística. Os resultados mostraram que o papel da distrofina e do óxido nítrico são de fundamental importância na regeneração nervosa periférica. / Abstract: Dystrophin is a membrane protein that links the cytoskeleton to the extracellular matrix in skeletal and cardiac muscle fibers and in the nervous system. While the role of dystrophin is well established and the effects of dystrophin loss, as it occurs in the mdx mice model of Duchenne muscular dystrophy, have been widely examined in muscle fibers, less is known about dystrophin function in peripheral nerves. It seems to be important for axonal outgrowth in the trigeminal system and the lack of dystrophin leads to nerve defasciculation in the mouse olfactory system. In the absence of dystrophin, synapse elimination occurs earlier, expression of presynaptic molecules is reduced and the ability of terminal Schwann cells to guide reinnervation of muscle fibers is impaired. These findings suggest a potential role of dystrophin in the regeneration of peripheral nerves. To test this hypothesis we examined nerve regeneration in mdx mice. Adult male mdx and control C57Bl/10 mice were anesthetized with a mixture of ketamine hydrochloride and thyazine hydrochloride. Right sciatic nerve was exposed at mid thigh and crushed with a fine forceps. The wound was closed and mice were kept with food and water ad libitum in a light-dark cycle of 12hs. One group was treated with L-arginine (6mg/kg) in drinking water. Six and 21 days after nerve crush mice were anesthetized and perfused intracardiacally with Karnovsky solution. Sciatic nerves were excised and fragments were immersed in the same fixative for 24 hours and post-fixed in 1% osmium tetroxide for 2 hours. They were conventionally processed for electron microscopy. Transverse semithin sections were stained with 0.5% toluidine blue. Sections were viewed under a Nikon Eclipse E-400 (Nikon, Inc.) microscope. The density of axons with myelin breakdown, of Schwann cells/macrophages filled with myelin debris (6 days) and of myelinated regenerating axons (3 weeks) were directly counted. Our results demonstrated that the density of axons displaying myelin breakdown was significantly higher in mdx than in crushed C57Bl/10 (312±10,2/mm2 versus 213,8±4,6/mm2) the density of macrophages and Schwann cells with myelin debris were respectively 77,6±5,6/mm2 and 148±2,4/mm2. After 21 days, all parameters (axonal diameter, myelin sheath thickness, number of regenerating axons) were significantly lower in mdx mice. When mdx was treated with L-arginine such parameters were not significantly different from control. These results demonstrated that dystrophin plays a role on nerve regeneration and that nitric oxide may be an important factor in that. / Mestrado / Anatomia / Mestre em Biologia Celular e Estrutural
42

Avaliação ultrassonográfica de nervos periféricos em pacientes com hanseníase, antes e após o tratamento específico / Sonographic evaluation of peripheral nerves in leprosy patients before and after treatment.

Helena Barbosa Lugão 07 August 2015 (has links)
As consequências mais graves da hanseníase resultam do acometimento neurológico. Recentemente a ultrassonografia (US) têm ganhado importância na avaliação da neuropatia hansênica. O objetivo deste trabalho foi avaliar por US nervos periféricos de pacientes com hanseníase antes e após o tratamento. Buscou-se caracterizar alterações ao diagnóstico e evolução da doença, controlando os efeitos de fatores confundidores e investigando fatores de risco para progressão das alterações (classificação, episódios reacionais, sexo, tempo de evolução). Foram sistematicamente examinados por US os nervos ulnares (regiões pré-túnel cubital UPT e túnel UT), medianos e fibulares comuns bilateralmente para mensuração das áreas de secção transversa (CSA) e cálculo das medidas de assimetria delta CSA (diferença absoluta entre CSAs dos lados direito e esquerdo de cada nervo) e delta Utpt (diferença absoluta entre CSAs de UPT e UT ipsilaterais); também foram analisadas alterações qualitativas (ecogenicidade e Doppler). Foram avaliados 100 pacientes antes do tratamento, sendo 14 paucibacilares (3 indeterminados, 11 tuberculoides) e 86 multibacilares (31 dimorfo-tuberculoides, 34 dimorfo-dimorfos, 13 dimorfo-virchowianos, 8 virchowianos); destes, 73 completaram a avaliação pós-tratamento. Considerando que alterações em pelo menos uma das medidas avaliadas refletem neuropatia, observou-se frequências similares de neuropatia pré-tratamento nos paucibacilares (PB) (35,7 a 57,1%) e multibacilares (MB) (50 a 65,1%). O nervo mais frequentemente acometido nos PB foi o fibular comum, enquanto que nos MB foi o ulnar. As médias de CSA foram maiores nos MB do que nos PB em todos os nervos (p<0,05) e observou-se tendência de maior assimetria (deltas CSA e Utpt) nos MB pré-tratamento. A comparação dos pacientes sem e com alguma reação (tipo 1, tipo 2 e/ou neurite) revelou valores significativamente maiores de CSA, delta CSA e delta Utpt nos pacientes com reações. Constatou-se associação entre presença de sinal Doppler e antecedente de reações (p<0,05). Na avaliação pós-tratamento, nenhum dos fatores de risco foi fortemente relacionado à piora dos achados ultrassonográficos, no entanto algumas análises sugeriram maior risco em pacientes multibacilares (maiores frequências de alterações de CSA nos MB, p>0,05) e com reações hansênicas (odds ratio: 4,67; intervalo de confiança 95%: 1,17-18,64; p<0,05 para alterações de CSA no nervo mediano). Pós-tratamento, os MB apresentaram maior frequência de alterações de ecogenicidade que os PB (p<0,05) e os pacientes sem e com reações apresentaram frequências semelhantes de alterações de ecogenicidade e Doppler, sem aumento significante do odds ratio. O tempo de evolução da doença e o sexo não foram fatores de risco significantes para a progressão das alterações ultrassonográficas. A US demonstrou que o acometimento de nervos periféricos é frequente na hanseníase, independente da classificação e presença de reações. Algumas alterações ultrassonográficas podem não regredir completamente ou mesmo se intensificar apesar do tratamento da infecção. Visto que as consequências mais temidas e estigmatizantes da hanseníase são secundárias à neuropatia, é necessário o aprimoramento de medidas diagnósticas e terapêuticas enfocando o acometimento neurológico. / Leprosy most feared consequences are due to neurological involvement. Recently, ultrasonography (US) is being used to assess imaging findings in leprosy neuropathy. The purpose of this study was to evaluate leprosy patients peripheral nerves using US, before and after treatment. We sought to characterize diagnostic abnormalities and their evolution, controlling the effects of confounding factors and investigating risk factors for progression of US abnormalities (classification, reactions, gender, duration of disease). Ulnar (at pre cubital tunnel area -UPT- and at the tunnel -UT), median and common fibular nerves were systematically and bilaterally scanned in order to measure cross sectional areas (CSA) and to calculate the asymmetry indexes delta CSA (absolute difference between right and left CSAs for each nerve) and delta Utpt (absolute difference between UPT and UT CSAs at the same side). Qualitative abnormalities (echogenicity and Doppler) were also analyzed. One hundred patients underwent US exam before starting treatment: 14 paucibacillary (3 indeterminate, 11 tuberculoid) and 86 multibacillary (31 borderline-tuberculoid, 34 borderline-borderline, 13 borderline-lepromatous, and 8 lepromatous). Seventy-three patients underwent US exam after completing treatment. Considering that abnormalities in at least one US measure reflect neuropathy, we observed similar frequencies of neuropathy between paucibacillary (PB) (35.7-57.1%) and multibacillary (MB) (50-65.1%) patients before treatment. The most frequently involved nerve in PB was common fibular, whereas in MB it was ulnar nerve. Before treatment, MB patients had higher CSA means for all examined nerves (p<0.05) and showed a weak tendency toward greater asymmetry (delta CSA, delta Utpt) compared to PB. Comparing patients with or without leprosy reactions (type 1, type 2 and/or neuritis), we observed greater thickening and asymmetry in the former group; moreover, we detected significant association between Doppler signal and reactions before treatment. After treatment, none of the evaluated risk factors was strongly related to worsening of sonographic findings; however, some analyzes suggested increased risk in MB patients (greater frequency of CSA abnormalities in MB, p>0.05) and in patients with previous leprosy reactions (odds ratio 4.67; 95% confidence interval 1.17-18.64; p<0.05 for CSA abnormalities at the median nerve). MB patients had higher frequencies of echogenicity abnormalities (p<0.05) after treatment and the groups with or without reactions had similar frequencies of echogenicity and Doppler abnormalities, without significant increment in odds ratio. Gender and duration of disease were not significant risk factors for progression of US abnormalities. Peripheral neuropathy demontrated by US is common in all types of leprosy, regardless of classification and presence of reactions. Sonographic abnormalities may not fully improve; they may even worsen despite treatment. As the stigma related to leprosy is due to the consequences of neuropathy, it is essential the improvement of diagnostic and therapeutic procedures focusing peripheral nerve involvement.
43

Ultraestrutura de nervos no diabete experimental em ratos: comparação entre um nervo espinal (nervo isquiático) e um nervo craniano (nervo vestíbulo-coclear)

VASCONCELOS, Carlos Augusto Carvalho de 31 January 2010 (has links)
Made available in DSpace on 2014-06-12T22:56:38Z (GMT). No. of bitstreams: 2 arquivo1289_1.pdf: 6503896 bytes, checksum: 2024a3abccca22b725a7b6c451be0695 (MD5) license.txt: 1748 bytes, checksum: 8a4605be74aa9ea9d79846c1fba20a33 (MD5) Previous issue date: 2010 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / O nervo isquiático (nervo espinal) é constituído por fibras mielínicas aferentes somáticas e eferentes somáticas e autonômicas. Distribui-se extensamente aos membros inferiores e é comumente afetado pelas neuropatias, principalmente a diabética. O nervo vestíbulo-coclear (VIII nervo craniano) é um nervo aferente puramente sensitivo, constituído por prolongamentos de neurônios bipolares localizados no gânglio espiral (de Corti). Muito tem sido descrito na literatura a respeito das alterações morfológicas e morfométricas nos nervos espinais, tanto em pacientes diabéticos quanto em modelos experimentais da doença. Entretanto, uma comparação entre essas alterações e as eventuais lesões observadas em nervos cranianos ainda não foi realizada. Mais ainda, é amplamente descrito na literatura que pacientes diabéticos apresentam distúrbios da audição. Apesar das alterações histológicas das estruturas da orelha interna de pacientes e em modelos experimentais, uma avaliação histológica do nervo vestíbulo-coclear ainda não foi descrita. No presente estudo, foram descritas alterações ultraestruturais na comparação entre um nervo espinal e um craniano, em ratos com diabete crônico induzido experimentalmente. Foram utilizados ratos machos da linhagem Wistar (n=12), mantidos com dieta padrão do biotério, ao longo do experimento. Animais com 42 dias de idade (n=6), em jejum por 24 horas, foram injetados 60 mg/kg de STZ em dose única, via i.p. Animais controles (n=6) receberam igual volume da solução tampão citrato, pH de 4.5. Após 10 semanas da inoculação da droga os animais adultos foram perfundidos sistemicamente com solução Karnowisky. Em seguida, os nervos isquiáticos e vestíbulo-cocleares de ambos os lados foram retirados, processados com técnicas histológicas de rotina para inclusão em resina epóxi e observados ao microscópio eletrônico de transmissão. Nossos resultados mostraram a presença de fibras mielínicas grandes com sinais de atrofia e degeneração axonal tanto no nervo isquiático quanto no nervo vestíbulo-coclear. Algumas fibras mielínicas de pequeno diâmetro dos nervos isquiáticos mostraram sinais de degeneração da bainha de mielina, caracterizando, para esse nervo, uma neuropatia tipo mista. Em ambos os nervos, células de Schwann com citoplasma edemaciado estavam presentes. Nossos achados sugerem que o diabete crônico induzido pela STZ em ratos, provocou alterações das fibras mielínicas e das células de Schwann, compatíveis com os sinais e sintomas clássicos da neuropatia diabética. As alterações observadas no nervo espinal são comparáveis às observadas no nervo craniano. Alterações morfológicas ultraestruturais do nervo vestíbulo-coclear no diabete experimental em ratos estão sendo descritas pela primeira vez na literatura e podem corroborar para o melhor entendimento das alterações da audição encontradas em pacientes diabéticos
44

LA CREACIÓN PLÁSTICA AUTOBIOGRÁFICA CONTRA LOS MODELOS IDEALIZADOS DEL INDIVIDUO

Velasco Sebastián, Raquel 07 March 2016 (has links)
[EN] The main goal of this investigation has been to highlight the transcendence and social struggle which we believe as inherent to the genre of autobiographical plastic creation, contextualizing and relating it to the evolution of the occidental philosophical thinking and culture, as well as to the theoretical investigations on essential contemporary questions in our society. This investigation places the autobiographical plastic creation carried out by artists such as Louise Bourgeois, Tracy Emin, Wolfgang Tillmans, Josef Beuys or Sophie Calle, among others, on the opposite side to the widespread idealized models of the human being. We explain that the origin of those idealized models, of and for the human being, lies in the platonic idealism belonging to the classical culture, which has lived on vigorously to our days as a structural thinking of our occidental culture. Its legacy has turned out to be the imposition of an ideal model of the human beings, whom it considers hardly interesting, but for their use as projects of moral, physical or intellectual perfection, which can be seen in the influence, sometimes devastating, of advertising and media models over sexuality, ethnic identity and interpersonal relationships. Autobiographical creation cannot be fully comprehended as it is nowadays without understanding that it has been necessary to accomplish a progressive historical change of the conception of the individual, who has been moving away, step by step, from the achievement of the ideals in order to start giving more relevance both to the personality and to the development of the potentialities and particularities of human beings. We have presented three fundamental theorists in the history of occidental thinking: Friedrich Nietzsche, Sigmund Freud and the philosophical theories of Karl Marx, in order to search for the philosophical origin of the rupture with idealism and the beginning of a global and real conformation of the individual, including their most unconscious and animal aspects, such as their urges. Their theses reply to the platonic and former religious idea of the ideal model existing just by itself, as a materialization of an intangible divinity, denouncing that it is the human being who creates it, with a clear intention and belonging to a certain group of power. The rupture of these theorists with the longing for an idealized model of individuals offers an alternative way, reflected on an essential change in the autobiographical creation, from its confirmation as just a reflection of an illustrious and exemplary life to a place marked by the individual itself, far away from homogenizing and stigmatizing visions on individuals and collectives. The key question risen from the study of the opposition of these philosophical theses against idealism, Who runs the public domain and with which intention?, will be related to the conclusive idea of this thesis: What matters in this kind of creation is not so much who is creating or whether the autobiographical data are really true, but from where and with which intention, inasmuch as all the autobiographical artists studied and presented have contributed with their works to the deconstruction of prejudices that were affecting negatively the peripheral groups they belong to, due to their genre, ethnicity or sexuality. / [ES] El objetivo principal de esta investigación ha sido dotar al género de la creación plástica autobiográfica de la trascendencia y combatividad que nos parecía portar, contextualizándola y vinculándola tanto a la evolución de la cultura y del pensamiento filosófico occidental, como a las investigaciones teóricas sobre cuestiones fundamentales y contemporáneas de nuestra sociedad. Esta investigación sitúa a la creación plástica autobiográfica de artistas como Louise Bourgeois, Tracy Emin, Wolfgang Tillmans, Josef Beuys o Sophie Calle entre otros, en el extremo opuesto de la difusión de modelos idealizados del ser humano. Para ello explicamos cómo las raíces de la creación de modelos ideales del y para el ser humano se ubica en el idealismo platónico de la cultura clásica que ha pervivido con fuerza hasta nuestros días, como pensamiento estructural de nuestra cultura occidental. Su legado es la imposición de un modelo ideal al ser humano, dado que se considera a éste imperfecto y poco o nada interesante si no es por su proyecto de perfeccionamiento moral, físico o intelectual, reflejándose en la influencia en ocasiones devastadora de los modelos publicitarios y mediáticos sobre la sexualidad, la identidad étnica y las relaciones interpersonales. No podemos entender la creación autobiográfica como se entiende en la actualidad sin comprender que ha sido esencial un cambio histórico progresivo en la concepción del individuo, que se ha ido separando poco a poco de la consecución de ideales, para ir concediendo más importancia a la personalidad y al desarrollo de las potencialidades y particularidades del ser humano. Hemos presentado tres teóricos fundamentales de la historia del pensamiento occidental, para plantear el origen filosófico de la ruptura con el idealismo y el inicio de una conformación global y real del individuo, con su parte más inconsciente y animal reflejada en sus pulsiones. Sus tesis contestan la idea platónica y religiosa de que el modelo ideal existe por sí, como una materialización de lo intangible divino, denunciando que es el ser humano quien lo crea con una intención y desde un grupo de poder. La ruptura de estos teóricos con el idealismo platónico abre una vía alternativa que se refleja en un cambio esencial en la creación autobiográfica, de su validación únicamente como reflejo de una vida ilustre y ejemplarizante hacia un lugar marcado por el propio individuo, alejándose de las visiones homogeneizantes y estigmatizantes tanto individuales como colectivas. La pregunta clave que desde estas tesis filosóficas que planteamos se ha hecho contra el idealismo ha sido "¿quién maneja lo público y con qué interés?", lo que conecta con el planteamiento conclusivo de la tesis: lo importante en este tipo de creación no es tanto quién crea o si sus datos son veraces, sino desde dónde y con qué intención, dado que todos los artistas autobiográficos que hemos expuesto han contribuido mediante sus obras a deconstruir los prejucios que recaen sobre los colectivos periféricos a los que pertenecen, ya sea por su género, su etnicidad o su sexualidad. / [CAT] L'objectiu principal d'aquesta recerca ha estat dotar al gènere de la creació plàstica autobiogràfica de la transcendència i combativitat que ens semblava portar, contextualitzant-la i vinculant-la a l'evolució de la cultura i el pensament filosòfic occidental i a les recerques teòriques sobre qüestions fonamentals i contemporànies de la nostra societat. Aquesta recerca situa a la creació plàstica autobiogràfica d'artistes com LouiseBourgeois, TracyEmin, Wolfgang Tillmans, Josef Beuys o SophieCalle entre uns altres, en l'extrem oposat de la difusió de models idealitzats de l'ésser humà. Per a això expliquem com les arrels de la creació de models ideals del i per a l'ésser humà, se situa en l'idealisme platònic de la cultura clàssica que ha perviscut amb força fins als nostres dies com un pensament estructural de la nostra cultura occidental. El seu llegat és la imposició d'un model ideal a l'ésser humà, atès que es considera a aquest imperfecte i poc o gens interessant si no és pel seu projecte de perfeccionament moral, físic o intel·lectual, reflectint-se en la influència en ocasions devastadora dels models publicitaris i mediàtics sobre la sexualitat, la identitat ètnica i les relacions interpersonals. No podem entendre la creació autobiogràfica com s'entén en l'actualitat sense comprendre que ha estat essencial un canvi històric progressiu en la concepció de l'individu, que s'ha anat separant a poc a poc de la consecució d'ideals, per anar concedint més importància a la personalitat i al desenvolupament de les potencialitats i particularitats de l'ésser humà. Hem presentat tres teòrics fonamentals de la història del pensament occidental, per plantejar l'origen filosòfic de la ruptura amb l'idealisme i l'inici d'una conformació global i real de l'individu, amb la seva part més inconscient i animal reflectida en les seves pulsions. Les seves tesis contesten la idea platònica i religiosa que el model ideal existeix per si, com una materialització de l'intangible diví, denunciant que és l'ésser humà qui ho crea amb una intenció i des d'un grup de poder. La ruptura d'aquests teòrics amb l'idealisme platònic obre una via alternativa que es reflecteix en un canvi essencial en la creació autobiogràfica, de la seva validació únicament com a reflex d'una vida il·lustre i exemplar, cap a un lloc marcat pel propi individu, allunyant-se de les visions homogeneïzants i estigmatitzants tant individuals com a col·lectives. La pregunta clau que des d'aquestes tesis filosòfiques que plantegem s'ha fet contra l'idealisme, ha estat "qui maneja el públic i amb quin interès?", la qual cosa connecta amb el plantejament conclusiu de la tesi: l'important en aquest tipus de creació no és tant qui crea o si les seves dades són veraces, sinó des d'on i amb quina intenció, atès que tots els artistes autobiogràfics que hem plantejat han contribuït mitjançant les seves obres a deconstruir els prejudicis que requeien sobre els col·lectius perifèrics als quals pertanyen, ja sigui pel seu gènere, la seva etnicitat o la seva sexualitat. / Velasco Sebastián, R. (2016). LA CREACIÓN PLÁSTICA AUTOBIOGRÁFICA CONTRA LOS MODELOS IDEALIZADOS DEL INDIVIDUO [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/61491 / TESIS
45

Os loteamentos clandestinos no distrito do Jaraguá (SP): moradia e especulação / The clandestine land division in the district of Jaraguá (SP): dwelling and speculation

Pereira, Sandra de Castro 07 April 2006 (has links)
A produção e a reprodução dos espaços periféricos da cidade de São Paulo são organizadas e realizadas dentro da lógica capitalista, caracterizada por uma permanente especulação imobiliária fortalecida pelo déficit habitacional e pela necessidade de moradia, bem como pelo sonho da casa própria. As escassas políticas públicas de habitação voltadas para as classes menos favorecidas, juntamente com o oportunismo de algumas pessoas, geram uma ocupação periférica marcada pela presença de loteamentos clandestinos e irregulares, como o que acontece no Distrito do Jaraguá, região noroeste da cidade de São Paulo. Nesse distrito, destaca-se nessa atividade, a Associação dos Trabalhadores Sem Terra de São Paulo (ATSTSP), coordenada por um atual vereador da mesma cidade e que deve em grande parte, sua eleição ao cargo executivo, aos associados da Associação, que depositaram seus votos como agradecimento, por ter conseguido comprar um lote, ou por ter a esperança de consegui-lo. Quando o Estado não cumpre seu compromisso em relação à habitação, abre um precedente para a formação de associações que fazem uso da necessidade da população para conseguir vantagens políticas e econômicas. / The production and the reproduction of the outlying spaces of the city of São Paulo are organized and accomplished inside of the capitalist logic, characterized by a permanent real state speculation strengthened by the habitation deficit and for the dwelling need, as well as for the dream of the own house. The scarce public politics of habitation directed to the less favored classes, together with the opportunism of some people, generate an outlying occupation characterized by the presence of clandestine and irregular territory division, as what it happens in the District of Jaraguá, northwest area of São Paulo city. In that district the Association of the Workers Without Earth of the State of São Paulo (ATSTSP) stands out in that activity, coordinated by a current political representant of the same city and that it largely owes, its election to the executive position, to the associated of the Association, that they deposit its votes as gratefulness, for having gotten to buy a lot, or for having the hope of getting it. When the State doesn\'t execute its commitment in relation to the habitation, he opens a precedent for the formation of associations that makes use of population\'s need to get political and economic advantages.
46

Avaliação para o manejo da úlcera neuropática associada à hanseníase: produção e validação de vídeo educativo / Evaluation for the management of leprosy-associated neuropathic ulcer: production and validation of educational video

Souza, Camilla Borges Lopes 27 November 2018 (has links)
A hanseníase é uma das maiores causas de complicações neuropáticas no mundo. Dentre estas, estão as úlceras neuropáticas, consideradas uma das causas mais comuns de amputações, morbidade e mortalidade, consequência de uma assistência à saúde embasada em procedimentos fragmentados com baixa resolutividade. Estudo de delineamento metodológico, com abordagem quali-quantitativa dos dados, que objetivou desenvolver um vídeo para intervenção educativa sobre avaliação para manejo da úlcera neuropática associada à hanseníase, a ser disponibilizado a enfermeiros. A pesquisa foi aprovada pelo Comitê de Ética em Pesquisa e foi realizada em 4 etapas: 1: Produção do roteiro e storyboard; 2:Validação do roteiro e storyboard; 3: Edição do vídeo e 4: Estudo piloto. A produção do conteúdo do roteiro e storyboard seguiu as recomendações do Ministério da Saúde e da Wound, Ostomy and Continence Nurses. A validação de conteúdo e aparência foi realizada por um comitê de especialistas. O instrumento apresentou os seguintes quesitos: objetivo; conteúdo; relevância; ambiente; funcionalidade, usabilidade e eficiência, os quais foram considerados validados a partir da concordância de 78% entre os avaliadores, calculada por meio do Índice de Validade de Conteúdo. Entre os especialistas na temática, houve maior prevalência do sexo feminino (88,9%), com idade entre 29 e 62 anos (média de 42,3 anos e desvio padrão de 11,0 anos), sendo a maior titulação acadêmica o doutorado (55,6%), e tempo de atuação profissional entre seis e 30 anos (média de 14,9 anos e desvio padrão de 8,2 anos). Dos especialistas em vídeo, a maioria era do sexo feminino (62,5%), com idade entre 30 e 46 anos (média de 37,5 anos e desvio padrão de 6,4 anos), com maior número de mestres (50%) e tempo de atuação profissional entre 2 e 24 anos (média de 10,8 anos e desvio padrão de 7,3 anos). Para todos os quesitos avaliados, obteve-se um Índice de Validade de Conteúdo superior ao mínimo preconizado. Após a adequação do roteiro e storyboard em face da validação, o vídeo foi gravado e, a partir de uma préedição, um estudo piloto (validação semântica) foi realizado por meio da técnica de grupo focal, com a participação de nove enfermeiros que atuavam na assistência à pessoa com hanseníase. Houve prevalência do sexo feminino (88,9%), com idade entre 29 e 50 anos e maior titulação acadêmica em nível de mestrado (55,6%), sendo que a maioria (55,6%) atuava na Estratégia Saúde da Família. A partir da análise de conteúdo do grupo focal, emergiram as categorias: dialogar sobre os objetivos propostos; identificar a aplicabilidade do vídeo na prática clínica do enfermeiro e valorizar a consulta de enfermagem na avaliação de pessoas com úlcera neuropática associada à hanseníase. Acredita-se que o vídeo educativo validado poderá auxiliar na realização de uma avaliação de enfermagem eficaz, segura e com qualidade à pessoa com úlcera neuropática decorrente da hanseníase / Leprosy is one of the major causes of neuropathic complications in the world. Among the complications most commonly found are neuropathic ulcers, considered one of the most common causes of amputations, morbidity and mortality in the world, as a consequence of health care based on fragmented procedures with low resolution. This is a methodological design study with qualitative and quantitative data, aiming to develop a video for educational intervention on evaluation for the management of neuropathic ulcer associated with leprosy, to be made available to nurses. The research was approved by the Research Ethics Committee and was carried out in 4 stages: 1: Production of the script and storyboard; 2: Script and storyboard validation; 3: Video editing and 4: Pilot study. The production of script content and storyboard followed the recommendations of the Ministry of Health and Wound, Ostomy and Continence Nurses. Validation of content and appearance was performed by a committee of experts. The instrument presented the following requirements: objective; content; relevance; environment; functionality, usability and efficiency, which were considered validated from the agreement of 78% between the evaluators, calculated through the Content Validity Index Among the specialists in the subject, there was a higher prevalence of female (88.9%), aged between 29 and 62 years (mean of 42.3 years and standard deviation of 11.0 years), the highest academic qualification being the doctoral degree (55.6%), and professional performance time between six and 30 years (mean of 14.9 years and standard deviation of 8.2 years). Of the video specialists, the majority were female (62.5%), aged between 30 and 46 years (mean of 37.5 years and standard deviation of 6.4 years), with a greater number of masters (50%) and time of professional activity between 2 and 24 years (mean of 10.8 years and standard deviation of 7.3 years). For all evaluated items, a Content Validity Index higher than the recommended minimum was obtained. After the adaptation of the script and storyboard in the face of validation, the video was recorded and, from a pre-edition, a pilot study (semantic validation) was performed through the focal group technique, with the participation of nine nurses who assisted the person with leprosy. There was a prevalence of females (88.9%), aged between 29 and 50 years, and a higher academic degree at the master\'s level (55.6%), with the majority (55.6%) working in the Family Health Strategy. From the content analysis of the focus group, the following categories emerged: dialogue about the proposed objectives; to identify the applicability of the video in the clinical practice of the nurse and to value the nursing consultation in the evaluation of people with neuropathic ulcer associated with leprosy. It is believed that the validated educational video can help in the performance of an effective, safe and quality nursing assessment to the person with neuropathic ulcer due to leprosy
47

Neuropatia auditiva/dessincronia auditiva: um estudo em alunos de três escolas especiais para deficientes auditivos da cidade de São Paulo / Auditory neuropathy/auditory dys-synchrony: a study with the hearing impaired students of three special schools in the city of São Paulo

Sanfins, Milaine Dominici 15 January 2004 (has links)
Introdução: A Neuropatia auditiva/Dessincronia auditiva (NA) é um transtorno que foi identificado há apenas 20 anos, os pacientes que possuíam este transtorno eram diagnosticados como deficientes auditivos como conseqüência da falha no diagnóstico. Com o surgimento do registro das Emissões Otoacústicas e sua presença no repertório de testes de avaliação auditiva, foi possível ao clínico fazer o diagnóstico de NA. Assim sendo, é possível que alguns indivíduos que foram diagnosticados como portadores de uma perda auditiva neurossensorial, tivessem, na verdade, NA. Objetivos: O objetivo deste estudo foi caracterizar o tipo e grau da deficiência auditiva em uma população de deficientes auditivos da cidade de São Paulo; verificar a época da suspeita pelos pais da deficiência auditiva bem como do diagnóstico audiológico nestes indivíduos; identificar os participantes cujas avaliações comportamentais são incompatíveis com as avaliações eletrofisiológicas, visando identificar casos de Neuropatia Auditiva e realizar estudo qualitativo de casos dos participantes com incompatibilidade de respostas nas avaliações comportamentais e eletrofisiológicas. Método: Foram avaliados 89 deficientes auditivos de três escolas especiais da cidade de São Paulo e 11 do setor de Audiologia Educacional da Faculdade de Medicina da Universidade de São Paulo através de alguns testes audiológicos: imitanciometria, audiometria tonal limiar (ATL), emissões otoacústicas (EOA) e potencial evocado auditivo do tronco-encefálico (PEATE). Resultados: Dos 100 participantes deste estudo, 99% apresentaram uma deficiência auditiva do tipo neurossensorial e em 50% o grau predominante da deficiência auditiva foi profundo, um deles não conseguiu realizar a ATL. A média de idade da suspeita dos pais foi de 15,52 meses e o diagnóstico clínico foi de 25,07 meses, em todos os grupos a suspeita dos pais foi anterior ao diagnóstico. Apenas um participante apresentou avaliações comportamentais incompatíveis com as eletrofisiólogicas, todavia, no decorrer da pesquisa o quadro foi modificado, sendo que a flutuação da audição foi o fator mais marcante observado. Conclusões: Os resultados sugerem que a NA é um transtorno raro mesmo na população dos deficientes auditivos e alertam para a necessidade de acompanhar longitudinalmente os casos de suspeita do transtorno / Introduction: Auditory Neuropathy/Auditory Dys-synchrony (AN) is a disorder identified only 20 years ago. Due to diagnosis failure, patients with this disorder were diagnosed as hearing impaired. AN diagnosis was made possible upon the appearance of OAE\'s recordings and its presence in hearing evaluation battery. Therefore, it is possible that some individuals who have been diagnosed as suffering from sensorioneural hearing loss had indeed AN. Purpose: The purpose of this study was to characterize the type and degree of auditory impairment in a population of the hearing impaired in the city of São Paulo; to verify when parents had the suspicious of the hearing impairment and when was the audiological diagnosis done in these individuals; to identify the subjects whose behavioral evaluations are not compatible with the electrophysiological evaluations in order to identify Auditory Neuropathy events and carry out a qualitative study of the cases of subjects with incompatibility of responses in the behavioral and electrophysiological evaluations. Method: 89 hearing impaired individuals from three school for the deaf in the city of São Paulo, and 11 from the Educational Audiology Division of the Medicine School of the University of São Paulo were evaluated in some audiological tests: imitanciometry, audiometer evaluation (AE), otoacoustic emissions (OAE) and Auditory Brainstem Response (ABR). Results: Out of the 100 subjects in this study, 99% presented a sensorioneural hearing loss, and in 50% the predominant degree of auditory loss was profound, one of the subjects was not able to perform AE. The average age of parents suspicion was 15.52 months and the clinical diagnosis was 25.07 months, in all the groups the parents suspicion was prior to the formal diagnosis. Only one subject presented behavioral evaluations incompatible with the electrophysiological, however, in the course of the research the chart was changed, whereas the hearing fluctuation was the most remarkable factor observed. Conclusions: The results suggest that AN is a rare disorder even in the hearing impaired community and alert the need of long term follow up in the cases of suspected disorder
48

"Efeito Citogenético do 153Sm-EDTMP em Linfócitos Periféricos de Pacientes com Câncer Metastático" / Cytogenetic effect of Sm-153-EDTMP in peripheral lymphocytes of patients with metastaic cancer

Silva, Marcia Augusta da 05 September 2001 (has links)
O 153Sm-EDTMP é um radiofármaco utilizado em medicina nuclear com resultados promissores no alívio da dor metastática. No entanto, pouco se sabe sobre os efeitos do 153Sm-EDTMP em nível celular. O presente trabalho foi conduzido com o intuito de avaliar os efeitos citogenéticos do 153Sm-EDTMP em linfócitos periféricos de pacientes com metástases ósseas (com e sem radio e/ou quimioterapias anteriores) pela da técnica de detecção de aberrações cromossômicas, tanto in vivo como in vitro. Para tanto, as amostras sangüíneas foram coletadas antes e 1 hora após a administração endovenosa do 153Sm- EDTMP (atividade média de 42,53 + 5,31 MBq/kg de peso corpóreo), levando-se em consideração o rápido clearance sangüíneo. Os principais tipos de aberrações cromossômicas estruturais encontrados foram os gaps e quebras, fragmentos acêntricos, anéis cêntricos, double minutes e dicêntricos. A análise estatística mostrou que o único grupo de pacientes que apresentou uma diferença significativa na freqüência de aberrações cromossômicas 1 hora após o tratamento foi o que recebeu prévio tratamento radio e quimioterápico antes da terapia com 153Sm-EDTMP. Quanto a averiguação do número modal de cromossomos e da cinética do ciclo celular, a análise estatística mostrou que não houve diferença significativa entre os grupos analisados, sugerindo que o tratamento com 153Sm-EDTMP não influenciou nesses parâmetros. A molécula carreadora, EDTMP, não teve qualquer influência na indução de aberrações cromossômicas. Em relação aos ensaios in vitro, os dados obtidos de linfócitos periféricos submetidos às diferentes concentrações radioativas de 153Sm-EDTMP (0,046 – 1,110 MBq/mL) de doadores sadios e de pacientes sem prévio tratamento se ajustaram melhor ao modelo de regressão linear (Y=A+BX). O dano cromossômico induzido pelo 153Sm-EDTMP observado in vitro foi cerca de 2 vezes maior do que o encontrado in vivo para o grupo de pacientes sem prévio tratamento. Os dados obtidos mostraram que a terapia com 153Sm-EDTMP induziu uma pequena quantidade de danos citogenéticos em linfócitos periféricos de pacientes 1 hora após sua administração, embora, teoricamente, um efeito estocástico a longo prazo não possa ser descartado. / The 153Sm-EDTMP is a radiopharmaceutical used in nuclear medicine with promising results for the relief of metastatic pain. Therefore, there are few knowledge about the effects of 153Sm-EDTMP at cellular level. The present study was conducted with the aim of evaluating the cytogenetic effects of 153Sm-EDTMP in peripheral lymphocytes from patients with bone metastasis (with and without previous radio and/or chemotherapy) by the chromosome aberration technique, either in vivo or in vitro. For that, the blood samples were collected before and one hour after the endovenous administrations of 153Sm-EDTMP (mean activity of 42.53 + 5.31 MBq/kg body weight), taking into account the rapid blood clearance. The principal types of structural chromosome aberrations found gaps and breaks, acentric fragments centric rings, double minutes and dicentrics. The statistical analysis showed that the group submitted to previous radio and chemotherapy before153Sm-EDTMP administration showed significant difference in chromosome aberrations frequency one hour after the treatment. The analysis of the chromosome modal number and the kinetics of cellular cycle showed no statistical difference among the groups, suggesting that the treatment with 153Sm-EDTMP, did not influence these parameters. The carrier molecule, EDTMP, did not influence the induction of chromosome aberration. In relation to the in vitro assays, the obtained data of peripheral lymphocytes of healthy donors and patients with no previous treatment exposed to different radioactive concentration of 153Sm-EDTMP (0.046 – 1.110 MBq/mL) were better adjusted by linear regression model (Y=A+BX). The chromosome damage induced by 153Sm-EDTMP observed in vitro was about 2 fold higher than that found in vivo for the group of patients with no previous treatment. The obtained data showed that the therapy with 153Sm- EDTMP induced a few quantity of cytogenetic damages in peripheral lymphocytes one hour after its administration in patients, although, theoretically, a long term stochastic effect cannot be disregarded.
49

"Efeito Citogenético do 153Sm-EDTMP em Linfócitos Periféricos de Pacientes com Câncer Metastático" / Cytogenetic effect of Sm-153-EDTMP in peripheral lymphocytes of patients with metastaic cancer

Marcia Augusta da Silva 05 September 2001 (has links)
O 153Sm-EDTMP é um radiofármaco utilizado em medicina nuclear com resultados promissores no alívio da dor metastática. No entanto, pouco se sabe sobre os efeitos do 153Sm-EDTMP em nível celular. O presente trabalho foi conduzido com o intuito de avaliar os efeitos citogenéticos do 153Sm-EDTMP em linfócitos periféricos de pacientes com metástases ósseas (com e sem radio e/ou quimioterapias anteriores) pela da técnica de detecção de aberrações cromossômicas, tanto in vivo como in vitro. Para tanto, as amostras sangüíneas foram coletadas antes e 1 hora após a administração endovenosa do 153Sm- EDTMP (atividade média de 42,53 + 5,31 MBq/kg de peso corpóreo), levando-se em consideração o rápido clearance sangüíneo. Os principais tipos de aberrações cromossômicas estruturais encontrados foram os gaps e quebras, fragmentos acêntricos, anéis cêntricos, double minutes e dicêntricos. A análise estatística mostrou que o único grupo de pacientes que apresentou uma diferença significativa na freqüência de aberrações cromossômicas 1 hora após o tratamento foi o que recebeu prévio tratamento radio e quimioterápico antes da terapia com 153Sm-EDTMP. Quanto a averiguação do número modal de cromossomos e da cinética do ciclo celular, a análise estatística mostrou que não houve diferença significativa entre os grupos analisados, sugerindo que o tratamento com 153Sm-EDTMP não influenciou nesses parâmetros. A molécula carreadora, EDTMP, não teve qualquer influência na indução de aberrações cromossômicas. Em relação aos ensaios in vitro, os dados obtidos de linfócitos periféricos submetidos às diferentes concentrações radioativas de 153Sm-EDTMP (0,046 – 1,110 MBq/mL) de doadores sadios e de pacientes sem prévio tratamento se ajustaram melhor ao modelo de regressão linear (Y=A+BX). O dano cromossômico induzido pelo 153Sm-EDTMP observado in vitro foi cerca de 2 vezes maior do que o encontrado in vivo para o grupo de pacientes sem prévio tratamento. Os dados obtidos mostraram que a terapia com 153Sm-EDTMP induziu uma pequena quantidade de danos citogenéticos em linfócitos periféricos de pacientes 1 hora após sua administração, embora, teoricamente, um efeito estocástico a longo prazo não possa ser descartado. / The 153Sm-EDTMP is a radiopharmaceutical used in nuclear medicine with promising results for the relief of metastatic pain. Therefore, there are few knowledge about the effects of 153Sm-EDTMP at cellular level. The present study was conducted with the aim of evaluating the cytogenetic effects of 153Sm-EDTMP in peripheral lymphocytes from patients with bone metastasis (with and without previous radio and/or chemotherapy) by the chromosome aberration technique, either in vivo or in vitro. For that, the blood samples were collected before and one hour after the endovenous administrations of 153Sm-EDTMP (mean activity of 42.53 + 5.31 MBq/kg body weight), taking into account the rapid blood clearance. The principal types of structural chromosome aberrations found gaps and breaks, acentric fragments centric rings, double minutes and dicentrics. The statistical analysis showed that the group submitted to previous radio and chemotherapy before153Sm-EDTMP administration showed significant difference in chromosome aberrations frequency one hour after the treatment. The analysis of the chromosome modal number and the kinetics of cellular cycle showed no statistical difference among the groups, suggesting that the treatment with 153Sm-EDTMP, did not influence these parameters. The carrier molecule, EDTMP, did not influence the induction of chromosome aberration. In relation to the in vitro assays, the obtained data of peripheral lymphocytes of healthy donors and patients with no previous treatment exposed to different radioactive concentration of 153Sm-EDTMP (0.046 – 1.110 MBq/mL) were better adjusted by linear regression model (Y=A+BX). The chromosome damage induced by 153Sm-EDTMP observed in vitro was about 2 fold higher than that found in vivo for the group of patients with no previous treatment. The obtained data showed that the therapy with 153Sm- EDTMP induced a few quantity of cytogenetic damages in peripheral lymphocytes one hour after its administration in patients, although, theoretically, a long term stochastic effect cannot be disregarded.
50

Efeitos do exercício resistido no músculo sóleo após lesão compressiva do nervo isquiático de ratos wistar

Lovison, Keli 02 February 2016 (has links)
Made available in DSpace on 2017-07-10T14:17:14Z (GMT). No. of bitstreams: 1 DISSERTAcaoO_ KELI.pdf: 1674157 bytes, checksum: f976ff9c495b873b950cdeee2b8ec507 (MD5) Previous issue date: 2016-02-02 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / Peripheral nerves injuries result in interruption of the transmission of nerve impulses, with a decrease or loss of sensation and motor function in innervated area, directly affecting the muscle tissue and the individual's mobility. Annually in developed countries, their impact is significant and affects mainly the active economically peoples, leading to decrease in quality of life and socio-economic impacts. In the rehabilitation process physical exercises are used as a therapeutic modality that can assist in maintaining muscle properties and functional recovery. Thus, this study aimed to analyze the effects of resistance exercise with ladder climbing in the soleus muscle, after compression of the sciatic nerve of Wistar rats. For this purpose, 24 adult rats were used, randomly divided into 4 groups of 6 animals each: control; exercise; lesion; and exercise with lesion. Three days after the compression of the sciatic nerve, the animals in the exercise group and the exercise with lesion group were submitted to resistance exercise for 21 days. After this period, the animals were euthanized and the soleus muscle processed for histomorphometric analysis. The results showed an increase cross-sectional area of muscle fibers in group exercise as compared to the other groups, as well as an increase area in group exercise with lesion in relation the group lesion. In the measurement of smaller diameter of the fibers, higher values were observed in group exercise when compared to control and lesion. Also, an increase in the number of blood capillaries in group lesion in comparison with exercise and exercise with lesion, and decreased number of fibers in group exercise, when compared to lesion and exercise with lesion. There was a fewer of sarcomeres at 300 &#956;m, while its length is increase in lesion and exercise with lesion, as compared to control. The morphology analysis revealed that group exercise, most of the fibers had hypertrophied, while in group lesion was evident muscle damage resulting from sciatic compression, with irregular fibers, nucleus central and with surrounding halo, disruption of fiber and muscle fascicle, myoblasts to the site of injury and increased blood capillaries. Since the group exercise with lesion, a significant improvement in muscle morfology was found, with few fibers altered characteristics. The AQP1 was imunolocalizada the endothelium of blood capillaries present in the muscle fibers of all groups. Thus, it is concluded that resistance exercise with ladder climbing initiated during the acute phase, was an effective therapeutic modality in the recovery of morfology in the soleus muscle after denervation. / Lesões nos nervos periféricos resultam na interrupção da transmissão de impulsos nervosos, que pode levar à diminuição ou perda da sensibilidade e motricidade no território inervado, afetando diretamente o tecido muscular e a mobilidade do indivíduo. Anualmente, em países desenvolvidos, sua incidência é expressiva e acomete, principalmente, a população economicamente ativa, levando à diminuição na qualidade de vida e impactos socioeconômicos. No processo de reabilitação os exercícios físicos são utilizados como modalidade terapêutica, auxiliando na manutenção das propriedades musculares e na recuperação funcional. Por este motivo, este estudo objetivou analisar os efeitos do exercício físico resistido de subida em escada no músculo sóleo, após lesão compressiva do nervo isquiático de ratos Wistar. Para tanto, foram utilizados 24 ratos adultos divididos aleatoriamente em 4 grupos, com 6 animais cada: controle, exercício, lesão e lesão com exercício. Três dias após a compressão experimental do nervo isquiático, os grupos exercício e lesão com exercício, foram submetidos ao exercício resistido de subida em escada, durante 21 dias. Após este período, os animais foram eutanasiados e o músculo sóleo processado para avaliação histomorfométrica. Os resultados mostraram maior área de secção transversa das fibras musculares no grupo exercício, quando comparado com os demais grupos, assim como, uma maior área no grupo lesão com exercício em relação ao grupo lesão. Na mensuração do menor diâmetro das fibras, foram verificados valores maiores no grupo exercício quando comparado com os grupos controle e lesão. Também, houve aumento do número de capilares sanguíneos no grupo lesão, quando comparado com os grupos exercício e lesão com exercício, e diminuição do número de fibras no grupo exercício, quando comparado com os grupos lesão e lesão com exercício. Houve menor número de sarcômeros em 300 &#956;m, ao mesmo tempo em que seu comprimento foi maior nos grupos lesão e lesão com exercício, quando comparado ao grupo controle. A análise morfológica revelou que no grupo exercício a maioria das fibras se apresentava hipertrofiada, enquanto que no grupo lesão foram evidentes os sinais de dano muscular decorrentes da lesão isquiática, com fibras irregulares, núcleos centrais e com halo circundante, desorganização da fibra e do fascículo muscular, mioblastos no local da lesão e aumento dos capilares sanguíneos. Já no grupo lesão com exercício, foi verificado uma melhora significativa na morfologia muscular, com poucas fibras com características alteradas. A AQP1 foi imunolocalizada no endotélio dos capilares sanguíneos presentes nas fibras musculares de todos os grupos. Assim, conclui-se que o exercício resistido de subida em escada, iniciado na fase aguda, foi uma modalidade terapêutica eficaz na recuperação de aspectos morfológicos no músculo sóleo após a desnervação

Page generated in 0.1208 seconds