We live in a world where the resources are not equally divided and that is why charity work is needed. The United Nations Children’s Fund, UNICEF, is a global organization that works for children’s human rights around the world. But perhaps even charity work, which´s often glorified in the society, need to be looked at from different directions. Research about intercultural education, globalization and charity shows that even good deeds can end up reproducing the problem that was supposed to be solved in the first place. There is no research about UNICEF´s work from this perspective and since UNICEF is a global organization that focuses on children and education and has an important role in society, they are an interesting object for research. That is why this study has examined “UNICEF Annual Report 2013” based on the problem to draw attention to minorities exposure and discrimination, without reproducing the majorities global hegemony. The questions that drove this study were which knowledge that was spread about the children and UNICEF in UNICEF´s report, what agency this knowledge enabled and which voices that were heard in the report. “UNICEF Annual Report 2013” was examined based on Faircloughs (1992) critical discourse analysis and three-dimensional method and the text, discursive practice and social practice of the report were analyzed. As a theoretical framework postcolonial theory and especially Gayatri Spivak where used due to their focus on global inequalities and the idea that there is still an ongoing colonialism of human thoughts and intellects around the world, where the European epistemology has been spread as a universal truth (Andreotti, 2011; Spivak, 2004). In “UNICEF Annual Report 2013” three different discourses where located: “Childrendiscourse”, “Educationdiscourse” and “Charitydiscourse”. The result of the critical discourse analysis showed that children are portrayed as innocent victims that only get an ability to change their life through the education that charity organizations like UNICEF provide. The knowledge about the child that gets an agency and voice through education can be criticized from a postcolonial perspective. The picture of the educated child indicates that UNICEF are able to see the children that can´t be seen and hear the voices that can´t be heard, which may lead to a contra productive dream about a local hero created by a European epistemology. Research about the ability to draw attention to minorities exposure and discrimination, without reproducing the majorities global hegemonies indicates that there is no easy solution to this dilemma. As postcolonial theory and intercultural education promotes, everyone needs to approach this problem and question the position that they speak from, otherwise they may end up reproducing the majorities global hegemony and the dilemma that they wanted to solve in the first place.

Βρισκόμαστε στον 21ο αι. και η εκπαίδευση εξακολουθεί να αποτελεί θέμα μείζονος σημασίας. Κι αυτό δεν είναι τυχαίο, αφού, όπως αναφέρει ο Σουμάχερ, η εκπαίδευση αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή ενός πολιτισμού ( Σουμάχερ, 1980) αλλά και δέκτης όλων των κοινωνικών αλλαγών. Η μετατροπή της Ελλάδας σε χώρα υποδοχής μεταναστών είχε ως φυσικό επακόλουθο, μεταξύ άλλων, την αλλαγή της σύστασης του μαθητικού πληθυσμού. Αποτελώντας οι μαθητές από ξένες χώρες το 6% του συνόλου των μαθητικού πληθυσμού, προέκυψε η ανάγκη ενσωμάτωσης κι ένταξής τους στα ελληνικά σχολεία. Οι πρώτες προσπάθειες στερούνταν «ευαισθησίας» απέναντι στα πραγματικά προβλήματα των μαθητών. Με τις τελευταίες, όμως, μεταρρυθμίσεις, τα νέα σχολικά εγχειρίδια και αναλυτικά προγράμματα αλλά και τη θέσπιση νόμων, γίνεται μια πιο συνειδητή προσπάθεια εφαρμογής της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Στην παρούσα εργασία εξετάσαμε τη δυνατότητα εφαρμογής της μέσα από τα ανθολόγια κείμενα του δημοτικού σχολείου. Πιο συγκεκριμένα, μέσα από την ανάλυση περιεχομένου των κειμένων και των δραστηριοτήτων κι ακολουθώντας το παράδειγμα της συγκεφαλαίωσης, εξετάσαμε κατά πόσο η διαπολιτισμική εκπαίδευση περιορίζεται στην ύπαρξη κάποιων στοιχείων προσθετικής/ τουριστικής προσέγγισης ή στην προβολή ουσιαστικών στοιχείων διαπολιτισμικότητας. Παράλληλα, εξετάστηκε και η ύπαρξη κειμένων/ δραστηριοτήτων που προβάλλουν στοιχεία της ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού. Από την έρευνα προέκυψε πως έχουν γίνει σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης και της μετασχηματιστικής προσέγγισης. Περισσότερο προβάλλονται στοιχεία υψηλής διαπολιτισμικότητας, στοιχεία οικουμενικά που αφορούν όλους τους ανθρώπους και λιγότερο στοιχεία προσθετικής προσέγγισης. Άλλωστε, όπως αναφέρουν και οι Bullivant (1997) και Triandis (1997) η προσθήκη στο Α.Π. τέτοιων επιφανειακών τουριστικών στοιχείων της κουλτούρας μιας γλωσσικά ή πολιτισμικά διαφορετικής ομάδας δε θα οδηγήσει τα παιδιά στην κατανόηση των πολιτισμικών διαφορών ούτε θα τα απαλλάξει από προκαταλήψεις και θα καταλήξει σε αρμονικές σχέσεις και στη βελτίωση της επικοινωνίας μεταξύ των μελών των διαφορετικών ομάδων (Αραπατζή, 2008). Σύμφωνα, δε, με τον ορισμό της UNESCO « πολιτισμός είναι το σύνολο των μοναδικών πνευματικών, υλικών, διανοητικών και συναισθηματικών πτυχών που χαρακτηρίζουν μια κοινωνία ή μια κοινωνική ομάδα. Αυτό δεν περιλαμβάνει μόνο την τέχνη και τη λογοτεχνία αλλά επίσης και μορφές ζωής, θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου, συστήματα αξιών, παραδόσεις και μορφές πίστης» ( Πανταζής, 2003β:68). Το περιεχόμενο των ελληνικών κειμένων είναι κυρίως ήπιο, ενώ οι αρνητικές αναφορές σε άλλους λαούς περιορίζονται σε μερικά κείμενα από την ελληνική ιστορία. Επίσης, σημαντικός αριθμός κειμένων με εθνικιστικό περιεχόμενο προβάλλουν έντονα και στοιχεία υψηλής διαπολιτισμικότητας. Η παρουσίαση, συνεπώς, του πολιτιστικού παρελθόντος του ελληνικού πολιτισμού ενισχύει μεν την εθνική και πολιτιστική ταυτότητα, αποφεύγει όμως τα ακραία και σοβινιστικά στοιχεία που χωρίζουν τους λαούς. Συνεπώς, μπορούμε να πούμε πως τα νέα ανθολόγια παρουσιάζονται σαφώς βελτιωμένα. Επιτρέπουν στα παιδιά να αναγνωρίσουν ως θετικό κοινωνικό φαινόμενο τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των ανθρώπων, επισημαίνουν συμπεριφορές που αναπαραγάγουν στερεότυπα και προκαταλήψεις, επισημαίνουν την αρνητική στάση απέναντι στο διαφορετικό κι αντιπροτείνουν «ορθές» στάσεις και συμπεριφορές που προάγουν το σεβασμό στη διαφορετικότητα, την αλληλοκατανόηση, τη συνεργασία, την κοινωνική και παγκόσμια ειρήνη, την αγάπη σε διάφορες μορφές. Προάγουν αυτό που ο Hohmann ορίζει ως «παιδαγωγική της συνάντησης» και «παιδαγωγική των συγκρούσεων». Η παιδαγωγική της συνάντησης προάγει τη διαπολιτισμική ανταλλαγή και το διαπολιτισμικό εμπλουτισμό ανάμεσα στις εθνοπολιτισμικές ομάδες και η παιδαγωγική των συγκρούσεων χρησιμοποιεί μεθόδους για την εξάλειψη του εθνικιστικού και εθνοκεντρικού τρόπου σκέψης, του ρατσισμού, της εχθρότητας για τον άλλο (Δαμανάκης, 1997). Φυσικά, πάντα υπάρχει περιθώριο για βελτίωση. Ο νόμος 2413/96 περί της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης και οι επίσημες διακρατικές συμφωνίες υπαγορεύουν την ισότιμη συμμετοχή όλων των πολιτισμικών και γλωσσικών ομάδων στα επίσημα αναλυτικά προγράμματα και στα εγχειρίδια των μαθητών. Επομένως, θα μπορούσε να αποφευχθεί η άνιση αντιπροσώπευση των λαών στα κείμενα. Θα μπορούσαν να υπάρχουν περισσότερα στοιχεία από πολιτισμούς και άλλων λαών και όχι κυρίως δυτικοευρωπαϊκών. / Faced with increasing and changing diversity as a result of immigration, Greek educational system has been called to respond to the needs of the entire student population, which is not characterized by homogeny. In this essay we examined the goals, principals, dimensions, policies and legislation concerning Greek intercultural education and its influence οn the writing of the new “anthologies” (literature books), which are used in Greek primary schools. How possible is it to apply intercultural education through these textbooks? What kind of intercultural references are prevailing? The contributions approach, the additive or the transformational approach? At the same time we examined the existence of Greek /national elements in these texts. What kind of “nationalism” is prevailing? mild or strong? To analyze our material we used the method of qualitative content analysis. Our results showed that the new textbooks have been certainly affected by the principles and the legislation of multiculturalism, as the references of “high interculturalism’’ are prevailing. There are not many references of additive or contributions approach, while the presence of “strong national elements” is not intense. The references of mild nationalism is more increased.

- / -

- / -

Οι σημερινές κοινωνίες λόγω των συνεχών μετακινήσεων των ατόμων μοιάζουν περισσότερο με παγκόσμιο χωριό. Η πολυπολιτισμική ποικιλομορφία χαρακτηρίζει πια τις περισσότερες χώρες αλλά και την Ελλάδα και αποτελεί παράγοντα που έχει επιπτώσεις στη διαμόρφωση του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Η ισχύς του σχολείου δικαιολογείται από τη σημασία του για την κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας και το καθιστά σημαντικό κοινωνικό δικαίωμα για όλους τους μαθητές ανεξάρτητα από τις πολιτισμικές τους καταβολές. Οι ανωτέρω προϋποθέσεις αφορά όλους τους τύπους σχολείων, ιδιαίτερα όμως των ολιγοθέσιων. Αυτά έχουν στόχο να προσφέρουν μέσω των εκπαιδευτικών τους ποιοτική εκπαίδευση σε μαθητές διαφορετικών ηλικιών σε δυσπρόσιτες περιοχές. Ο διευθυντής των σχολικών αυτών μονάδων δεν ασκεί μόνο διοικητικά καθήκοντα αλλά ανάλογα με του τύπο του σχολείου (μονοθέσιο, διθέσιο, τριθέσιο) έχει την ευθύνη δύο, τριών ή και όλων των τάξεων. Η ύπαρξη αλλοδαπών μαθητών στα ολιγοθέσια σχολεία της χώρας μας προσθέτει ένα ακόμα παράγοντα που πρέπει να αντιμετωπίσει ο διευθυντής των σχολικών αυτών μονάδων. Η συγκεκριμένη μελέτη προσπαθεί να διερευνήσει τις στάσεις και τις αντιλήψεις 9 προϊσταμένων ολιγοθέσιων σχολείων της Αχαΐας σχετικά με ζητήματα που αφορούν τις συνθήκες και τους τρόπους λειτουργίας τους σε συνάρτηση με την παρουσία αλλοδαπών μαθητών. Το ερευνητικό εργαλείο που επιλέχθηκε ήταν η ημιδομημένη συνέντευξη. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι οι προϊστάμενοι νιώθουν μεγάλο βάρος ευθύνης λόγω του όγκου των υποχρεώσεων της ταυτόχρονης διδασκαλίας στην οποία θα πρέπει να ανταποκριθούν και των διοικητικών καθηκόντων. Η παρουσία των αλλοδαπών μαθητών μεγαλώνει το αίσθημα της ευθύνης γύρω από το πώς θα συνδεθούν οι ικανότητες των νεοφερμένων μαθητών μεταναστών ή προσφύγων με την ευρύτερη κοινωνική δομή ώστε να έχουν αποτελεσματικότερη ένταξη. Έτσι, υπάρχουν ζητήματα που αφορούν το πώς θα συνεργαστεί το σχολείο και πώς θα γίνει η προσέγγιση με ανθρώπους πολύ χαμηλών προσδοκιών και υψηλών επιπέδων κοινωνικής απόρριψης όπως είναι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες. Θετικό στοιχείο στην προσπάθεια επίλυσης των ζητημάτων που προκύπτουν είναι το καλό κλίμα ανάμεσα στα μέλη της σχολικής μονάδας αλλά και με την τοπική κοινωνία. / Multiculturalism is a phenomenon in many countries around the world including Greece, especially in the last two decades. Today as Greek schools are no longer characterized by homogeny in their population at the cultural and linguistic level important changes have come about in the structure of our educational system in order to correspond to the challenges of the multicultural Greek classroom. These changes concern all types of schools and especially multigrade schools. The Headmaster of these schools is not only responsible for administrative duties but also for one, two or all the classes depending on the type of school which increases pressure on teaching time. The appearance of foreign students in multigrade schools increases the obligations of the Headmasters. This thesis seeks to set out the opinions of nine Headmasters of multigrade schools in Achaia about issues related to the efficiency of multigrade schools with the presence pf foreign students via semi structured interviews. Our results showed that the presence of foreign students increases the sense of responsibility about how to connect the skills of newly arrived immigrant or refugee students in the broader social structure to succeed in a more effective integration of these students. Also, Headmasters feel a heavy responsibility because of the volume of simultaneous teaching commitments that they will have to meet in conjunction with their administrative duties. A positive element in solving the issues raised is the fact that having a good atmosphere among the members of the school and the local community can and does deal with the various issues that arise from the presence of immigrant and refugee children in the multigrade schools that took part in this study.

Εξαιτίας της διαπολιτισμικής πραγματικότητας, στις επικοινωνιακές σχέσεις που δημιουργούνται μέσα στη σχολική κοινότητα, τα ερεθίσματα που ανταλλάσσονται αποκωδικοποιούνται βάσει του τρόπου που έχει κατακτήσει ο καθένας στα πλαίσια της δικής του κοινωνίας. Το γεγονός αυτό οδηγεί τόσο τους μαθητές όσο και τους εκπαιδευτικούς στο να αντιλαμβάνονται διαφορετικά τα ερεθίσματα που δέχεται ο ένας από τον άλλο. Οι αντιλήψεις που σχηματίζονται έχουν ως αποτέλεσμα προσδοκίες, δηλαδή, προβλέψεις για μελλοντικές συμπεριφορές που αναμένουν να εμφανιστούν. Οι αντιλήψεις και οι προσδοκίες με τη σειρά τους φαίνεται να αποτελούν παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν τη σχολική πορεία του μαθητή. / The communicative relationships that exist into the school community have changed because of the intercultural reality, causing effects to the stimuli that the persons involved in school exchange. The stimuli are decoded due to the way that each person is used to decode them in the terms of his own community. This fact lead both students and teachers to percept the stimuli they exchange in a different way each other. The perceptions that are shaped have as a result the creation of expectations. By expectations we mean the predictions about future behaviors that we expect to appear. The perceptions and the expectations seem to be factors that could affect the school progress of the student.

Förskollärarens inställning och arbetssätt till interkulturell undervisning Sex förskollärares inställning till och arbetssätt med interkulturell undervining.    Preschool teacher's attitude and approach to intercultural education Six preschool teachers' attitudes and approaches to intercultural undervining   Syftet med studien är att visa vilken inställning förskollärare har till  interkulturell undervisning i förskolan och vilka arbetssätt de använder sig av. Vi har gjort en kvalitativ studie där sex förskollärare intervjuades. Det teoretiska ramverket för studien utgår från Banks  fem dimensioner av interkulturell undervisning  Studiens resultat påvisade likheter och skillnader mellan förskollärares inställning till interkulturell undervisning. De likheter som framhävdes var förskollärarnas goda intentioner när det gäller att möta alla barn oberoende av kultur, etnicitet och religion. Förskollärare var positiva och intresserade till den interkulturella undervisningen. Skillnaden var förskollärarnas kunskap kring interkulturell undervisning där förskollärarna som arbetar på homogena förskolor påtalade brist på kunskap och utbildning till interkulturell undervisning. Vidare tydliggörs förskollärarnas arbetssätt med interkulturell undervisning. Resultatet påvisade att förskollärarnas inställning till interkulturell undervisning inte särskiljs av förskollärarens arbetsplats, etniskt homogen förskola eller interkulturell förskola. Data som samlades in och transkriberades visar att förskollärarna anser att interkulturell undervisning i förskolan är viktig för att ämnet ska vidare utvecklas. Vidare talar resultatet om förskollärarens känsla av brist på kunskap om undervisningsområdet och att det saknar riktlinjer och arbetssätt i styrdokumenten som presenterar hur förskolläraren ska agera i sitt uppdrag för att gynna barns integration.   Studien presenterar olika sätt för förskollärare att arbeta med interkulturell undervisning i förskolan.

This thesis critically examines constructions of cultural diversity and intercultural education in Greek-Cypriot primary schools. Since 2008 the Cyprus Ministry of Education has officially adopted the Europeanized rhetoric of intercultural education and inclusion as the most effective approach to the increasing diversity in schools. As part of the wider reform of the education system aiming at the creation of the ‘democratic’ and ‘humane’ school, a new curriculum was introduced in 2010 to promote equality of opportunity for access, participation and attainment. Drawing on relevant key theoretical ideas, this study has developed a theoretical framework of intercultural education to assist the critical examination of constructions of intercultural education in Greek-Cypriot primary schools. For the purposes of this study, three-month long critical ethnographic case studies of intercultural education were constructed in three urban Greek-Cypriot primary schools with different profiles. Rich data was generated through in-depth, semi-structured interviews with head teachers, teachers and teachers of Greek as an additional language. The study also engaged in non-participant lesson and school observations, developed participatory methods with children, and undertook semi-participant observations of pupils’ play during breaks and of extra-curricular activities. Relevant policy and school documents were also analysed. The findings of this study reveal that constructions of cultural diversity and intercultural education in Greek-Cypriot primary schools are characterized by contradictions, inconsistencies and a lack of theoretical understanding of issues related to cultural diversity and intercultural education. Different cultures and identities were constructed in different, though mainly, essentialist ways by teachers from the dominant cultural group. This study argues that the concept of cultural diversity needs to be treated with some caution, as it tends to homogenise non-dominant cultures and thus, it may obscure the complexities involved in engagement with and recognition of different Others. Key differences between the two mainstream schools and the ZEP (Zone of Educational Priority) school which participated in this study in terms of the degree of autonomy and financial support officially granted by the Ministry; the school leadership style and the head teacher’s construction of diversity and intercultural education; the composition of the pupil population; and the dominant institutional discourses about diversity affected the extent to which and the ways in which teachers exercised their agency in relation to intercultural education. Moreover, the teachers’ positioning in the Greek Cypriot society and the extent to which they had developed a political literacy and critical consciousness through their life and professional histories also affected their constructions of cultural diversity and intercultural education and the extent to which they perceived and exercised their role as agents of change. In turn, the ways in which cultural diversity and intercultural education were constructed in each class influenced the extent to which and the ways in which bilingual and/or bicultural children used their agency and negotiated their cultural positionings. The findings carry implications for policy and practice. The study highlights the need for a coherent theoretical framework of intercultural education to enable schools and teachers to develop a theoretically-grounded understanding of intercultural education and move beyond fragmented practices that leave structural inequalities and barriers to educational achievement unacknowledged and unaddressed.

Submitted by Luciana Ferreira (lucgeral@gmail.com) on 2015-01-27T13:27:24Z No. of bitstreams: 2 license_rdf: 23148 bytes, checksum: 9da0b6dfac957114c6a7714714b86306 (MD5) Dissertação - Luciana Leite da Silva - 2014.pdf: 3399825 bytes, checksum: 877639e09b21f55b34365cfc319826ce (MD5) / Approved for entry into archive by Luciana Ferreira (lucgeral@gmail.com) on 2015-01-28T11:09:15Z (GMT) No. of bitstreams: 2 license_rdf: 23148 bytes, checksum: 9da0b6dfac957114c6a7714714b86306 (MD5) Dissertação - Luciana Leite da Silva - 2014.pdf: 3399825 bytes, checksum: 877639e09b21f55b34365cfc319826ce (MD5) / Made available in DSpace on 2015-01-28T11:09:15Z (GMT). No. of bitstreams: 2 license_rdf: 23148 bytes, checksum: 9da0b6dfac957114c6a7714714b86306 (MD5) Dissertação - Luciana Leite da Silva - 2014.pdf: 3399825 bytes, checksum: 877639e09b21f55b34365cfc319826ce (MD5) Previous issue date: 2014-08-08 / Conselho Nacional de Pesquisa e Desenvolvimento Científico e Tecnológico - CNPq / The proposal of analyzing the historical ideas of children from different cultural contexts has the aim of evaluating the reaching of theoretical references, that conducts the field of Didactics of History in Brazil and the intercultural approaches in the education of History. This research comes from a paradox lived in the classroom. In one side, the politics of ethnic and races. On the other side, the presence of Eurocentric tales in books as much as in teachers' and students' conversation. The experience in the course of Intercultural Education for Indian Teachers opened new perspectives of analyses about this question, as showed other problems that mark the conflituous relations between the indian and non-indian societies. Beyond the land questions, as are frequently showed in the media, we aim to ascertain the different ways of narrating the being in the world, so that we can think about an intercultural historical learning that treats the diversity in a more embracing way than the antiracists speeches. / A proposta de analisarmos as ideias históricas de crianças pertencentes a diferentes contextos culturais tem como principal objetivo avaliar o alcance dos referenciais teóricos, que orientam o campo da Didática da História no Brasil, e as propostas de abordagens interculturais no ensino de história. Esta pesquisa parte de um paradoxo vivenciado em sala de aula. Por um lado, as políticas públicas educacionais com as determinações legais sobre a educação para as relações etnicorraciais. Por outro, a presença de narrativas essencialmente eurocêntricas, tanto nos livros didáticos quanto nas expressões de grande parte dos estudantes e dos professores. A experiência no curso de Educação Intercultural para Professores Indígenas abriu novas perspectivas de análise acerca desta questão assim como apresentou outras problemáticas que marcam as relações conflituosas entre sociedades indígenas e não indígenas. Para além das questões territoriais, como habitualmente são representados estes conflitos na mídia, a subalternização das formas de lidar com os marcadores temporais, de elaborar e de comunicar os saberes se constituem como fatores que balizam a relação entre Estado Nacional e Territórios Indígenas. Neste sentido, nos propomos aqui a verificar diferentes formas de narrar o ser e estar no mundo, para então pensarmos uma aprendizagem histórica intercultural que reconheça/amplie os limites de nossas orientações conceituais e trate a diversidade de forma mais contundente que os atuais discursos antirracistas.

Submitted by Divisão de Documentação/BC Biblioteca Central (ddbc@ufam.edu.br) on 2016-05-03T20:34:54Z No. of bitstreams: 1 Dissertação - Lucas Antunes Furtado.pdf: 1945553 bytes, checksum: 7ce23be3e88024393a2b8e7618859e97 (MD5) / Approved for entry into archive by Divisão de Documentação/BC Biblioteca Central (ddbc@ufam.edu.br) on 2016-05-03T20:35:20Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Dissertação - Lucas Antunes Furtado.pdf: 1945553 bytes, checksum: 7ce23be3e88024393a2b8e7618859e97 (MD5) / Approved for entry into archive by Divisão de Documentação/BC Biblioteca Central (ddbc@ufam.edu.br) on 2016-05-03T20:36:22Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Dissertação - Lucas Antunes Furtado.pdf: 1945553 bytes, checksum: 7ce23be3e88024393a2b8e7618859e97 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-05-03T20:36:22Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Dissertação - Lucas Antunes Furtado.pdf: 1945553 bytes, checksum: 7ce23be3e88024393a2b8e7618859e97 (MD5) Previous issue date: 2015-12-28 / FAPEAM - Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado do Amazonas / This work will focus on intercultural pedagogical practice of / the teacher / the Munduruku in the State School boiler Esther Cardoso, located at Kwata community of Indigenous Kwata- Orangery Municipality of Borba / Am. It is mainly aimed to "identify and analyze the pedagogical practice of / the teacher / the Munduruku of elementary school final years, the indigenous school Kwata community and its relationship with the cultural elements Munduruku". Initially, we tried to identify the cultural elements of the Munduruku people and check the intercultural pedagogic practice / a teacher / a community school. The work was developed through a case study that used as data collection technique: The observation, semistructured interviews and document analysis. The data collected were given a qualitative approach. From the dialogues between the objectives outlined, the data collected and foundational theories, we got the following considerations: Some / the teacher / the Munduruku need to better understand what is and what is the meaning of intercultural education. Such a claim derives from the fact that most / the teacher / the show understand and, where possible, promote a dialogue between disciplines and cultural elements present in the community. There are those / those who are content to identify and name a classroom, stereotyped cultural aspects of Munduruku people, that is, are content to relate the cultural elements as an "object" or "accessory" and this may prevent the real aspects cultural that are "alive" in the reality of Kwata community are seen and seized. This practice, which can be identified as relational intercultural teaching practice does not answer, in our opinion, the expectations of / the own / the teachers / as, of leaders and community / as in general / Este trabalho versará sobre a prática pedagógica intercultural dos/as professores/as Munduruku na Escola Estadual Ester Caldeira Cardoso, localizada na comunidade de Kwatá da Terra Indígena Kwatá-Laranjal do Município de Borba/Am. Tem como objetivo central identificar e analisar a prática pedagógica dos/as professores/as Munduruku do ensino fundamental, anos finais, na escola indígena da comunidade de Kwatá e sua relação com os elementos culturais Munduruku. Inicialmente, buscamos identificar os elementos culturais do povo Munduruku e verificar a prática pedagógica intercultural do/a professor/a na escola da comunidade. O trabalho foi desenvolvido através de um estudo de caso que utilizou como técnica de coleta de dados: a observação, a entrevista semi-estruturada e análise de documentos. Os dados coletados receberam uma abordagem qualitativa. A partir dos diálogos entre os objetivos traçados, os dados levantados e as teorias fundantes, chegamos as seguintes considerações: alguns/algumas professores/as Munduruku precisam compreender melhor o que é e qual o sentido de uma educação intercultural. Tal afirmação decorre do fato de a maioria dos/as professores/as demonstrarem compreender e, dentro do possível, promoverem um diálogo entre as disciplinas e os elementos culturais presentes na comunidade. Existem aqueles/as que se satisfazem em identificar e citar, em sala de aula, aspectos culturais estereotipados do povo Munduruku, ou seja, se satisfazem em relacionar os elementos culturais como um “objeto” ou “acessório” e isto pode impedir que os reais aspectos culturais que estão “vivos” na realidade da comunidade de Kwatá sejam vistos e apreendidos. Essa prática, que pode ser identificada como prática pedagógica intercultural relacional não atende, segundo nosso entendimento, as expectativas dos/as próprios/as professores/as, das lideranças e comunitários/as em geral