Σκοπός της παρούσα διπλωματικής εργασίας είναι η μελέτη της ακαδημαϊκής και κοινωνικής ένταξης των κωφών μαθητών που φοιτούν σε σχολεία γενικής αγωγής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Μελετώνται επίσης οι παράγοντες που την επηρεάζουν καθώς και οι μεταξύ τους συσχετίσεις. Αρχικά γίνεται ανασκόπηση της βιβλιογραφίας που σχετίζεται με την κοινωνική και ακαδημαϊκή ένταξη των κωφών μαθητών που φοιτούν στα γενικά σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και των παραγόντων που την επηρεάζουν. Δείγμα της ερευνάς αποτελέσαν 57 εκπαιδευτικοί γενικής αγωγής που έχουν έστω έναν κωφό μαθητή. Το ερευνητικό εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε ήταν ερωτηματολόγιο. Η ανάλυση των δεδομένων έγινε με το στατιστικό πρόγραμμα SPSS (Πρόγραμμα Στατιστικής Επεξεργασίας Δεδομένων Κοινωνικών Επιστημών). Μέσα από την ανάλυση των δεδομένων προέκυψε το συμπέρασμα πως τόσο η κοινωνική όσο και η ακαδημαϊκή ένταξη των κωφών μαθητών στα σχολεία γενικής αγωγής της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δεν έχει επιτευχθεί. Παρόλα αυτά υπάρχουν παράγοντες, όπως ατομικά χαρακτηριστικά των μαθητών, οι οποίοι επηρεάζουν το βαθμό της ένταξης και είναι καθοριστικοί για την επιτυχία της ή όχι. Επιπλέον, το πλαίσιο της ένταξης και πιο συγκεκριμένα ο χρόνος παραμονής του μαθητή στην γενική τάξη και η υποστήριξη που πιθανά έχει είναι καθοριστικοί παράγοντες για την επιτυχία της. Αξίζει να σημειωθεί ακόμα ότι η ακαδημαϊκή ένταξη αποτελεί ένα βασικό παράγοντα για την επιτυχία της κοινωνικής και αντίστροφα. Τέλος είναι επιτακτική η ανάγκη διεξαγωγής αντίστοιχων ερευνών οι οποίες θα διαφωτίσουν ακόμα περισσότερο τα παραπάνω ζητήματα. / The purpose of this dissertation is to study the academic and social inclusion of deaf and hearing impaired students (D/HH) who study at secondary general education schools. The factors which can affect them are carefully studied along with the different relationships between each factor. In the first part of this work we review the related literature in the area of academic and social inclusion of deaf students from secondary general education schools and the factors that affects them. This study is based on data collected through a questionnaire from 57 different high school teachers of the mainstream schools who had in their class at least one deaf student. The results revealed that both academic as well as social inclusion of D/HH students in secondary, regular schools have not been achieved. Despite this however, there are factors, such as personal student characteristics, which affect the degree of inclusion and which also determine success or failure. Other factors which include the framework of inclusion and, more specifically, the amount of time the student spends in regular classes and their support they receive in them are related to their successful inclusion. Furthermore, academic inclusion is an important factor that determines social inclusion and visa-versa. Finally, it is of critical importance that more studies are done in the area of inclusive education of secondary school students in order to determine all the critical factors and issues related to this important subject.

Η παρουσία μαθητών στο ελληνικό σχολείο που προέρχονται από ποικίλα γλωσσικά και πολιτισμικά περιβάλλοντα έφερε νέα δεδομένα στην άσκηση του εκπαιδευτικού και παιδαγωγικού έργου και ανέδειξε αιτήματα για ισοτιμία μορφωτικών ευκαιριών για όλους τους μαθητές, για εξασφάλιση ευνοϊκών συνθηκών μάθησης, για ανάπτυξη κινήτρων ισότιμης και ενεργούς συμμετοχής όλων των μαθητών στην εκπαιδευτική διαδικασία. Αυτά τα σύνθετα αλλά και πολύπλοκα θέματα περιέχονται στο γενικότερο προβληματισμό της αντιμετώπισης ζητημάτων ετερότητας, που ως ευαίσθητοι εκπαιδευτικοί δεν πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε μόνο θεωρητικά αλλά και μέσα από τις πραγματικές συνθήκες της σχολικής τάξης. Με την εργασία αυτή προσπαθούμε να διερευνήσουμε κατ΄ αρχήν πώς είναι αντιληπτή στην ελληνική βιβλιογραφία η εκπαίδευση των μαθητών που προέχονται από ποικίλα γλωσσικά και πολιτισμικά περιβάλλοντα και κατά πόσο η ένταξή τους στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα σχετίζεται με επιβάρυνση της κοινωνικής τους θέσης και τις αντίστοιχες κοινωνικές ανισότητες. Βασική μας υπόθεση στην εργασία είναι ότι το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι προσανατολισμένο προς μια πολιτική αφομοίωσης των μαθητών που προέρχονται από ποικίλα γλωσσικά και πολιτισμικά περιβάλλοντα , η οποία επιβεβαιώνεται αφ΄ ενός από το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο και αφ΄ ετέρου από το σύνολο της σχετικής ελληνικής βιβλιογραφίας. Σκοπός της εργασίας αποτελεί η εξέταση της ελληνικής βιβλιογραφίας στη διαπολιτισμική εκπαίδευση στο πώς αξιολογεί το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα σε ότι αφορά την εκπαίδευση και αντιμετώπιση των γλωσσικά και πολιτισμικά διαφοροποιημένων μαθητών. Γίνεται επίσης μια σύντομη αναφορά στα μοντέλα εκπαίδευσης των μεταναστών μαθητών, τα οποία ακολουθήθηκαν από διάφορα εκπαιδευτικά συστήματα, για να αναδειχθεί μετά από σύγκριση η σπουδαιότητα του διαπολιτισμικού μοντέλου, το οποίο κρίνεται ως το αποτελεσματικότερο και το καλύτερο σήμερα για την αντιμετώπιση των διακρίσεων όσο και των σχολικών αποτυχιών των μεταναστών μαθητών. Μέσα από βιβλιογραφική διερεύνηση των παραγόντων που επιδρούν στη διαδικασία εκπαίδευσης και ένταξης των «άλλων» μαθητών έχουμε σαν στόχο την ανίχνευση των αιτιών μιας σειράς προβλημάτων άμεσα συνδεδεμένων με τη σχολική επίδοση αυτών των μαθητών, ώστε να αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά και να μην οδηγούνται στην περιθωριοποίηση και τον σχολικό αποκλεισμό. Η διαπολιτισμική εκπαίδευση οφείλει να δώσει μια απάντηση στην πολυπολιτισμικότητα του ελληνικού σχολείου και θα αφορά όλους τους μαθητές, ανεξάρτητα από εθνικές, γλωσσικές και πολιτισμικές ιδιαιτερότητες. Πρέπει να καταπολεμήσει την μονοπολιτισμική και εθνοκεντρική λογική, που είναι έντονη στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. / --

Η παρούσα έρευνα, πραγματεύεται το μεταναστευτικό φαινόμενο και ειδικότερα τη σημαντικότητα που έχει η γνώση της γλώσσας της χώρας υποδοχής για τους μετανάστες. Η έντονη παρουσία των μεταναστών στην Ελλάδα και οι δυσκολίες που αυτοί αντιμετωπίζουν στον κοινωνικό και εργασιακό τομέα, εξαιτίας της αδύναμης κοινωνικής τους θέσης, ήταν η αφορμή για την πραγματοποίηση της έρευνας. Η αναζήτηση των παραγόντων που θα μπορούσαν να βελτιώσουν την ένταξή τους στη χώρα έστρεψε το προσωπικό ενδιαφέρον στην μελέτη της εκμάθησης της γλώσσας της χώρας υποδοχής. Το μεθοδολογικό εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε είναι η ημιδομημένη συνέντευξη και τα ερευνώμενα υποκείμενα είναι μετανάστες, ανεξαρτήτως νομικού καθεστώτος, που κατοικούν στην Ελλάδα. Αναλύοντας τα δεδομένα των συνεντεύξεων, συμπεραίνεται πως η επιρροή της γλώσσας είναι περιορισμένη, καθώς σχετίζεται κυρίως με προσωπικά οφέλη (όπως για παράδειγμα, η αύξηση της αυτοπεποίθησης του μετανάστη), και δεν βοηθά ουσιαστικά, όσο πιστεύεται, στη βελτίωση των συνθηκών ζωής του μετανάστη και την πληρέστερη ένταξή του. Επίσης, εκτός από το ζήτημα της ένταξης, παρατηρήθηκε πως ακόμη και η εκδοχή της γλώσσας που ο μετανάστης μαθαίνει να χρησιμοποιεί, συμβάλλει στην παγίωση της αρχικής του θέσης στην κοινωνία υποδοχής. Αυτό συμβαίνει, επειδή ο γλωσσικός κώδικας που αυτός χρησιμοποιεί διαφέρει από εκείνον της κυρίαρχης - αστικής τάξης, οπότε μιλάμε για κοινωνική αναπαραγωγή. / The present research analyses the immigration phenomenon and more specifically, the importance of the official language´s knowledge of the recipient country for the immigrants. The large presence of immigrants in Greece and the difficulties which they confront in social and labor brenches due to their weak social position, was the starting point of this research project. The search of the agents which could improve their integration in the country made me aim my personal interests into the field of language learning in the recipient country. Semi - structured interviews where used as the methodological tool of the research whose subjects were immigrants living in Greece, regardless of their legal status. By analyzing the results of the interviews, we come to the conclusion that the influence of the language is limited since it is related to personal profits (for example: increase of the immigrants self-confidence feeling) and essentially, does not boost, as it is believed, the immigrant´s life standards´ improvement and his full integration. Moreover, apart from the integration fact, the research also showed that the language stratum which the immigrant acquires and uses, contributes to the settlement of his initial social position in the recipient country. This occurs due to his usage of the language code, which differs from the one used by the dominant - middle class, so it is a question of social reproduction.

Την δεκαετία 2000-2010 το ελληνικό κράτος παρεμβαίνει στους πληθυσμούς των Τσιγγάνων μέσω δύο προγραμμάτων: του Ολοκληρωμένου προγράμματος Δράσης για την Κοινωνική Ένταξη των Ελλήνων Τσιγγάνων και του Προγράμματος Ένταξης των Τσιγγανοπαίδων στο Σχολείο. Το πρώτο πρόγραμμα που υλοποιείται από το τότε ΥΠΕΣΔΔΑ στόχο έχει να μεριμνήσει για τη χορήγηση εγγυημένων δανείων στους Τσιγγάνους προκειμένου να ενταχθούν οικιστικά αποκτώντας ιδιόκτητη κατοικία. Το δεύτερο πρόγραμμα υλοποιείται από το ΥΠΕΠΘ και αφορά την Ένταξη των Τσιγγανοπαίδων στο Σχολείο, μέσα από ένα πλέγμα ενεργειών. Στην παρούσα έρευνα εξετάζουμε την ένταξη των οικογενειών των Τσιγγάνων ως παράγοντα που διαφοροποιεί την φοίτηση των Τσιγγανοπαίδων. Εξετάζουμε αν η οικιστική, κοινωνική, οικονομική και εκπαιδευτική ένταξη των οικογενειών των Τσιγγάνων διαφοροποιεί ποσοτικά και ποιοτικά τη φοίτηση των τέκνων τους. Η βασική μας υπόθεση ότι η ένταξη των οικογενειών των τσιγγανοπαίδων στον κοινωνικό ιστό του τόπου κατοικίας, οι αντιλήψεις των τσιγγάνων γονέων για τη φοίτηση των τσιγγανοπαίδων και οι σχετικές πρακτικές, η αξιοποίηση - διάθεση του ελεύθερου χρόνου τόσο των οικογενειών γενικά όσο και των τσιγγανοπαίδων ειδικά, η τυχόν παραβατικότητα και οι πολιτισμικές ομοιότητες και διαφορές επηρεάζουν τη φοίτηση των τσιγγανοπαίδων. Η έρευνα είναι ποιοτικής μεθοδολογίας. Βασίζεται σε συνδυασμό παρατήρησης και ανοικτής συνέντευξης με τους γονείς. Στο κείμενο των συνεντεύξεων έχει γίνει ανάλυση κειμένου. Παράλληλα έχουν χρησιμοποιηθεί στοιχεία από παρατήρηση των Τσιγγάνων μαθητών στη σχολική τάξη και το προαύλιο και συνεντεύξεις με τους ίδιους και τους δασκάλους τους. Το θεωρητικό πλαίσιο που χρησιμοποιήσαμε εντάσσεται στη Νέα Κοινωνιολογία Της Εκπαίδευσης και συγκεκριμένα στο θεωρητικό σχήμα του Basil Bernstein. Tα αποτελέσματα της έρευνας επιβεβαιώνουν σε ένα μεγάλο βαθμό την αρχική μας υπόθεση. / The sociological dimension of the present study is based on the observation that the Greek contemporary educational system is demanded to solve the problems of an even more complicated social phenomenon: the integration of the Greek Gypsies. Considering the social framework of the modern educational system we claim that parental strategies could have deep positive impact not only on the acquisition of knowledge but also on social action. We argue that B. Bernstein’s theoretical framework relates, theoretically as well as methodologically, to the integration process of the young Gypsies in the school classroom. The methodology of the specific research process is based on the qualitative techniques of observation, interview and content analysis.

The concept of social integration has gained prominence in the social and policy debates all over the Europe. Children of immigrants, constituting a significant percentage of modern population of European Union, go through some demanding changes in their processes of social and school integration. As the number of immigrants in Greece is growing, it is of high importance to identify, examine, and understand problems that young immigrants living in this country might have. Our research investigates social and school integration of adolescents’ from Polish immigration families residing in Athens, Greece. By this project we wish to build and advance beyond the current research and contribute to existing knowledge in the field of social integration. The study is based on a qualitative research method relying on semi-structured, in–depth interviews with 12 young respondents from Greek and Polish high schools in Athens. The results indicate that the level of social integration of adolescent Poles is various and depends on the school that young people attend extracurricular activities they participate in, social networks within Greek population, parents’ socioeconomic status and Greek language competency. In case of respondents from the Group of Polish schools at Polish Embassy in Athens observed level of integration was lower, than in the group of pupils from Greek schools. / Η έννοια της κοινωνικής ένταξης έχει κερδίσει εξέχουσα θέση στις κοινωνικές και πολιτικές αντιπαραθέσεις σε όλη την Ευρώπη. Τα παιδιά των μεταναστών, που αποτελούν ένα σημαντικό ποσοστό του σύγχρονου πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υφίστανται σε ορισμένες απαιτητικές αλλαγές κατά την κοινωνική και σχολική τους ένταξη. Καθώς ο αριθμός των μεταναστών στην Ελλάδα αυξάνεται, είναι υψηλής σημασίας ο εντοπισμός, η εξέταση, και η κατανόηση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι νέοι μετανάστες που ζουν στη χώρα αυτή. Η έρευνά μας διερευνά την κοινωνική και σχολική ένταξη των εφήβων που προέρχονται από πολωνικές οικογένειες μεταναστών, οι οποίες κατοικούν στην πρωτεύουσα της Ελλάδας, Αθήνα. Στην παρούσα μελέτη προσπαθούμε να οικοδομήσουμε και να προωθήσουμε την έρευνα και να συμβάλουμε στην υπάρχουσα γνώση, στον τομέα της κοινωνικής ένταξης. Η μελέτη βασίζεται σε μια ποιοτική μέθοδο έρευνας η οποία στηρίζεται σε ημι-δομημένες, λεπτομερείς συνεντεύξεις 12 νέων ερωτηθέντων από ελληνικά και πολωνικά γυμνάσια στην Αθήνα. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ο βαθμός της κοινωνικής ένταξης των εφήβων Πολωνών διαφέρει από άτομο σε άτομο και εξαρτάται από: το σχολείο, το οποίο οι νέοι συμμετέχουν, τις εξωσχολικές δραστηριότητες στις οποίες συμμετέχουν, τα κοινωνικά δίκτυα στον ελληνικό πληθυσμό, την κοινωνικo-οικονομική κατάσταση των γονέων τους και την ευχέρεια τους στην χρήση της ελληνικής γλώσσας. Στην περίπτωση των ερωτηθέντων από το συγκρότημα των πολωνικών σχολείων στην πολωνική πρεσβεία στην Αθήνα, παρατηρήθηκε ότι το επίπεδο της ένταξης τους ήταν χαμηλότερο, συγκριτικά με την ομάδα των μαθητών που προέρχονταν από ελληνικά σχολεία.

Σκοπός της εργασίας αυτής ήταν μια πρώτη μελέτη του παιχνιδιού και της επικοινωνίας των κωφών/βαρηκόων παιδιών με τα ακούοντα παιδιά μέσα σε ένα νηπιαγωγείο. Συγκεκριμένα, σκοπός μας είναι η μελέτη του κοινωνικού παιχνιδιού και του μη κοινωνικού παιχνιδιού των κωφών/βαρηκόων παιδιών, καθώς και της επικοινωνίας τους με το περιβάλλον τους (κωφά ή ακούοντα παιδιά) μέσα και έξω από τη τάξη. Στη παρούσα εργασία έγινε προσπάθεια να απαντηθούν τα εξής ερωτήματα: α) το είδος παιχνιδιού που χρησιμοποιούν τα κωφά/βαρήκοα παιδιά μόνα τους, μεταξύ τους ή/και με τα ακούοντα παιδιά, μέσα και έξω από τη τάξη και β) τον τρόπο επικοινωνίας που χρησιμοποιούν τα κωφά/βαρήκοα παιδιά μεταξύ τους ή/και με τα ακούοντα παιδιά, μέσα και έξω από τη τάξη. Στην έρευνα έλαβαν μέρος 10 παιδιά (Ν=10), από τα οποία τα πέντε ήταν κωφά/βαρήκοα και τα υπόλοιπα πέντε ήταν ακούοντα παιδιά, τα οποία αποτέλεσαν και την ομάδα ελέγχου. Τα αποτελέσματα της εργασίας έδειξαν ότι τα κωφά/βαρήκοα παιδιά αλληλεπιδρούν και επικοινωνούν με τα ακούοντα παιδιά, μέσα στη τάξη, ενώ δεν συμβαίνει το ίδιο, έξω από τη τάξη, αφού τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα κωφά/βαρήκοα παιδιά αλληλεπιδρούν και επικοινωνούν μόνο μεταξύ τους. Τέλος, τα αποτελέσματα αυτά θα πρέπει να ληφθούν υπόψη από τους εκπαιδευτικούς, προκειμένου οι τελευταίοι να αποκτήσουν τις απαραίτητες γνώσεις και πληροφορίες για τη σχολική ένταξη κωφών/βαρηκόων παιδιών σε σχολεία ακουόντων, με σκοπό να προσφέρουν ευκαιρίες για θετικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ κωφών/βαρήκοων και ακουόντων παιδιών. / The aim of this assignment was a first study of the play and the communication among the deaf/hard of hearing children in the kindergarten. In particular, our aim is the study of social and non social play of deaf/hard of hearing children inside and outside of the classroom. At the present study, an effort was made to answer the following questions: a) the type of play that the deaf/hard of hearing children are using by themselves, between them or/and between hearing children, inside and outside the classroom and b) the way of communication, the deaf/hard of hearing children are using between them and/or the hearing children, inside and outside the classroom. In the study 10 children (N=10) participated, five of which were deaf/hard of hearing and the rest five were hearing children, which represented also the control group. The results of this assignment showed that the deaf/hard of hearing children interact and communicate with the hearing children, inside the classroom, but it does not happen the same outside the classroom, since the results showed that the deaf/hard of hearing children interact and communicate only among them. Finally, these results have to be taken under consideration by the teachers, so that they acquire the necessary knowledge and information for the school integration of the deaf/hard of hearing children in regular schools, with the purpose of offering opportunities for positive interactions between deaf/hard of hearing children and hearing children.

Η παρούσα διατριβή στοχεύει να απαντήσει στο ερώτημα: «Ποιος είναι ο «Λόγος» για την ένταξη των ΤΠΕ στο εκπαιδευτικό πλαίσιο και τη διδασκαλία των Θετικών Επιστημών στην Ελλάδα» και αποτελεί προσέγγιση εκπαιδευτικών κειμένων. Η μελέτη θεωρητικά αναφέρεται στα γενικά χαρακτηριστικά, τις ευρύτερες απόψεις ένταξης των ΤΠΕ και σε μοντέλα ενσωμάτωσης των ΤΠΕ στην εκπαίδευση. Δεδομένα της έρευνας αποτελούν ενενήντα επτά κείμενα του ελληνικού, εκπαιδευτικού περιοδικού «Σύγχρονη Εκπαίδευση» που αναφέρονται στην ενσωμάτωση των ΤΠΕ στο εκπαιδευτικό πλαίσιο και τη διδασκαλία των Θετικών Επιστημών στην Ελλάδα στο χρονικό διάστημα 1984-2006. Η εμπειρική εργασία στηρίζεται σε μεγάλο μέρος στο θεωρητικό και μεθοδολογικό εργαλείο των Aviram&Tami (2004), στο πλαίσιο του οποίου οι απόψεις για την ενσωμάτωση των ΤΠΕ αναλύονται υπό το φως δύο παραμέτρων: των προσεγγίσεων και των τοποθετήσεων των συγγραφέων, οι οποίες από κοινού διαμορφώνουν μία μήτρα χαρτογράφησης του διατυπωμένου «λόγου». Επίσης, αξιοποιούνται και κάποιες θεωρητικές έννοιες του Foucault για το «λόγο» και του Bernstein για τον «παιδαγωγικό μηχανισμό» και τον «παιδαγωγικό λόγο». Εντός της πρώτης παραμέτρου, «των προσεγγίσεων», οι οποίες υιοθετούνται από τους συγγραφείς του υπό μελέτη υλικού, αναφορικά με τους στόχους της ενσωμάτωσης των ΤΠΕ στο εκπαιδευτικό πλαίσιο και τη διδασκαλία των Θετικών Επιστημών διαπιστώνεται η ύπαρξη έξη προσεγγίσεων. Οι συγγραφείς υιοθετούν Διοικητικές, Αναλυτικού Προγράμματος Σπουδών, Διδακτικές, Οργανωτικές, Πολιτιστικές και Ιδεολογικές Προσεγγίσεις. Εντός της δεύτερης παραμέτρου, «των τοποθετήσεων», τις οποίες ακολουθούν οι συγγραφείς αναφορικά με την έκταση και το επίπεδο των αλλαγών στις οποίες η ένταξη των ΤΠΕ μπορεί να οδηγήσει την εκπαίδευση, αναδεικνύεται η υιοθέτηση τεσσάρων διαφορετικών τοποθετήσεων: αγνωστικιστικών, συντηρητικών, μετριοπαθών και ριζοσπαστικών. Οι προκύπτοντες συνδυασμοί των προσεγγίσεων και των τοποθετήσεων των συγγραφέων περιγράφουν και αποκαλύπτουν το πλήθος των διαφορετικών και συχνά αντιτιθέμενων απόψεων, αλλά και εκείνων που είναι αδύνατο να παρουσιαστούν, στο συγκεκριμένο, δομολειτουργικό και συναινετικό περιβάλλον που κυριαρχεί στον ελληνικό εκπαιδευτικό χώρο. Η εργασία οδηγεί στην παρουσίαση ενός θεωρητικού μοντέλου περιγραφής όλων των απόψεων (τετριμμένων και καινοτόμων) που εμφανίζει ο μελετώμενος «λόγος» για την ένταξη των ΤΠΕ στο εκπαιδευτικό πλαίσιο και τη διδασκαλία των Θετικών Επιστημών στην Ελλάδα, στη χρονική περίοδο 1984-2006 και την ένταξή τους σε τρεις διαφορετικές «Προοπτικές Ενσωμάτωσης» των ΤΠΕ, που ουσιαστικά αντιπροσωπεύουν τρία διαφορετικά «Παραδείγματα». Καταδεικνύεται η αναμενόμενη κυριαρχία της «Τεχνοκρατικής Προοπτικής» ενσωμάτωσης των ΤΠΕ (ρυθμίσεις και αλλαγές, αγνωστικιστικού και συντηρητικού χαρακτήρα, σε επίπεδο διοικητικό, εκπαιδευτικού έργου και διδασκαλίας), όπως και η ισχυρή παρουσία της «Ολιστικής Προοπτικής» (συντηρητική και σπανιότερα ριζοσπαστική αποδόμηση των επερχόμενων της ένταξης των ΤΠΕ αλλαγών, σε επίπεδο πολιτιστικό και ιδεολογικό), προοπτικών που συνυπάρχουν σε όλη το μελετώμενη χρονική περίοδο, (1984-2006). Ωστόσο, ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα καθίσταται η μετά το έτος 1997 σχετικά ήπια εμφάνιση και διατήρηση της «Μεταρρυθμιστικής Προοπτικής» ένταξης των ΤΠΕ στο εκπαιδευτικό πλαίσιο και τη διδασκαλία των Θετικών Επιστημών (δηλαδή της μεταρρυθμιστικής στροφής προς ένα δυναμικό, εναλλακτικό, διδακτικό παράδειγμα εποικοδομιστικής μάθησης) στο μελετώμενο «λόγο» στην Ελλάδα. / Τhe present thesis aims to answer the question: «What is the “Discourse” that stems from the integration of ICT, the educational context and the teaching of Natural Sciences in Greece», by studying educational “texts”. The study focuses theoretically on the general characteristics, the wider aspects of ICT integration and the derived ICT integration educational models. Ninety-seven texts published in the educational magazine "Modern Education" (ΣύγχρονηΕκπαίδευση), all referring to the integration of ICT in the educational context and teaching of science in Greece during the period 1984-2006, served as survey data. The empirical work is largely based on the theoretical and methodological tool of Aviram & Tami (2004), in which the views about the integration of ICT are characterized in the light of two parameters: the “approaches” and the “attitudes” of the authors, which combined form a matrix mapping the studied “Discourse”. In addition, the study exploits certain theoretical concepts described by Foucault concerning the “Discourse” and those by Bernstein concerning the “Pedagogical Device” and “Pedagogical Discourse”. Within the first parameter, “the approaches”, which are adopted by the authors of the study material, regarding the aims and/or the nature of the ICT integration in the educational context and teaching of Science, six distinct approaches are found. The authors adopt Administrative, Curricula, Didactic, Organizational, Cultural and Ideological approaches. Within the second parameter, “the attitudes”, followed by the authors, in reference to the kind and the level of change that the merging of ICT with education will, or should lead to, four different attitudes emerged: Agnostic, Conservative, Moderate and Radical. The resulting combinations of approaches and attitudes of the authors describe and reveal the existence of highly varying different and often conflicting views, including those that cannot be identified in the specific, functional and consensual environment that dominates the Greek educational “champ”. The study proposes a novel theoretical model describing all views (trivial and innovative) as revealed by the envisaged “Discourse” by classifying them according to three different “Integration Prospects”, three essentially different “Paradigms”. The anticipated prevalence of the "Technocratic Perspective” integration of ICT (settings and changes, agnostics and conservative nature, in terms of administration, educational work and teaching), as well as the strong presence of the coexisting “Holistic Perspective”(conservative and rarely radical deconstruction of the upcoming integration of ICT changes on cultural and ideological bases) throughout the studied period (1984-2006), is demonstrated. Interestingly, from 1997 onwards, the “Reformistic Perspective” appears and is maintained throughout the studied period (that is a reform shift to the dynamic, alternative, instructive example of constructivist learning).

Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της εκπόνησης του μεταπτυχιακού προγράμματος “Νέες Μέθοδοι Διοίκησης Επιχειρήσεων” του τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Πατρών. Αφορά έρευνα με θέμα: “Η απορρόφηση των πτυχιούχων Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Πατρών” και στόχος της είναι η εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με τον βαθμό,τη ποιότητα και τη διαδικασία ένταξης των αποφοίτων του εξεταζόμενου τμήματος στην αγορά εργασίας. Η έρευνα αυτή κατατάσσεται στην κατηγορία των ερευνών “επαγγελματικής ένταξης” και “μετάβαση των νέων από την εκπαίδευση στην εργασία”. / -

Children with disabilities are equally entitled to a bright future with education being the cornerstone and a fundamental right for this achievement. Global organizations and policies are fighting for the inclusion of children with disabilities in mainstream schools. Nonetheless, inclusion is not enough if children's participation at school is not guaranteed. The provision of support services to ensure children's participation at school is an obligation of each state. Occupational therapists have a long tradition in the school context characterized by discrepancies. Therefore, this systematic literature review aims to map how school-based occupational therapists work with participation interventions to facilitate the participation of children with disabilities. After a comprehensive search in five databases, a selection process, quality assessment and data extraction, this paper resulted in nine qualitative, quantitative, and mixed design studies. The results presented under the scope of OTPF-3 and fPRC frameworks have revealed that occupational therapists traditionally use push-in and pull-out direct approaches as a medium to enhance the performance skills and activity competence of children. However, there is a shift of occupational therapists toward participation interventions with indirect ways through service delivery models focusing on the school's social and physical environment with their collaboration with teachers being of major importance. Children's establishment of a balanced and healthy school routine, as well as the adoption of a representative student role, are identified as chief aspects of facilitating participation. Results can not be generalized, but this paper gives incentive for further investigation of occupational therapy school-based vitality regarding school participation. / Τα παιδιά με αναπηρίες δικαιούνται ένα εξίσου λαμπρό μέλλον με την εκπαίδευση να αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο και θεμελιώδες δικαίωμα για αυτό το επίτευγμα. Παγκόσμιοι οργανισμοί και νόμοι αγωνίζονται για την ένταξη των παιδιών με αναπηρίες στα γενικά σχολεία. Ωστόσο, η ένταξη δεν αρκεί εάν δεν εξασφαλίζεται η συμμετοχή των παιδιών στο σχολείο. Η παροχή υπηρεσιών υποστήριξης για τη διασφάλιση της συμμετοχής των παιδιών στο σχολείο είναι υποχρέωση κάθε κράτους. Οι εργοθεραπευτές έχουν μακρά παράδοση στο σχολικό πλαίσιο η οποία χαρακτηρίζεται από ασάφειες. Επομένως, αυτή η συστηματική βιβλιογραφική ανασκόπηση στοχεύει στο να χαρτογραφήσει τον τρόπο με τον οποίο οι σχολικοί εργοθεραπευτές δουλεύουν με παρεμβάσεις συμμετοχής για να εδραιώσουν την συμμετοχή των παιδιών με αναπηρία στο σχολείο.  Μετά από μια ολοκληρωμένη αναζήτηση σε πέντε βάσεις δεδομένων, την διαδικασία επιλογής, την αξιολόγηση ποιότητας και την εξαγωγή δεδομένων, η παρούσα έρευνα οδήγησε σε εννέα ποιοτικές, ποσοτικές και μικτές μελέτες. Τα αποτελέσματα που παρουσιάζονται κάτω από το πλαίσιο των OTPF-3 και fPRC αποκάλυψαν ότι οι εργοθεραπευτές χρησιμοποιούν παραδοσιακά άμεσες προσεγγίσεις εντός και εκτός της τάξης ως μέσο για την ενίσχυση των δεξιοτήτων απόδοσης και της ικανότητας δραστηριότητας των παιδιών. Ωστόσο, υπάρχει μια μετατόπιση των εργοθεραπευτών προς παρεμβάσεις συμμετοχής με έμμεσους τρόπους μέσω μοντέλων παροχής υπηρεσιών που εστιάζουν στο κοινωνικό και φυσικό περιβάλλον του σχολείου, με τη συνεργασία σε σχέση με τους δασκάλους να είναι μείζονος σημασίας. Η καθιέρωση μιας ισορροπημένης και υγιούς σχολικής ρουτίνας στα παιδιά, καθώς και η υιοθέτηση ενός αντιπροσωπευτικού ρόλου μαθητή, αναγνωρίζονται ως βασικές πτυχές της διευκόλυνσης της συμμετοχής. Τα αποτελέσματα δεν μπορούν να γενικευτούν, αλλά αυτή η μελέτη δίνει κίνητρο για περαιτέρω διερεύνηση της σημαντικότητας της σχολικής εργοθεραπείας.

Σκοπός αυτής της Διπλωματικής είναι η μελέτη του προβλήματος οικονομικής κατανομής φορτίου και η μελέτη του προβλήματος ένταξης μονάδων ενός καθαρά θερμικού συστήματος. Το πρόβλημα της οικονομικής κατανομής φορτίου και της ένταξης μονάδων εξετάζονται αρχικά θεωρητικά. Στα πλαίσια αυτής της Διπλωματικής γίνεται και εφαρμογή της οικονομικής κατανομής φορτίου και της ένταξης μονάδων σ' ένα ενδεικτικό δίκτυο δοκιμών με χρήση Η/Υ. Για την οικονομική κατανομή φορτίου χρησιμοποιείται το πρόγραμμα Economic Dispatch Program και για την ένταξη μονάδων, τα προγράμματα Unit Commitment και Unitcom. Επίσης εξετάζεται συνοπτικά το Ελληνικό σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας και δίνονται τα βασικά σημεία της Απελευθέρωσης Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας στην Ελλάδα. / This diploma essay's purpose is to study the economic dispatch problem and the unit commitment problem of a simple thermal power system. Initially, the economic dispatch problem and the unit commitment problem are examined theoretically. In this essay takes place an application of the economic dispatch problem and an application of the unit commitment problem, in an indicative test network, with the use of a PC. For the economic dispatch problem is used the Economic Dispatch Program and for the unit commitment problem are used the Unit Commitment and Unitcom programs. Furthermore, in this essay are concisely examined the Hellenic power system and the release of the Hellenic electric market.