- / -

- / -

- / -

- / -

Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να διερευνήσουμε την ύπαρξη συμμετοχικής διοίκησης και την αποτελεσματικότητά της στα Δημοτικά Σχολεία της Αιγιαλείας. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιήθηκε αυτοσχέδιο ερωτηματολόγιο κλειστών ερωτήσεων που αναπτύχθηκε σε 5 θεματικούς άξονες. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν από 121 εκπαιδευτικούς των Δημοτικών Σχολείων της Αιγιαλείας. Για την ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε η περιγραφική στατιστική ανάλυση συχνοτήτων. Το σύνολο των αποτελεσμάτων έδειξε ότι στη μεγάλη πλειοψηφία των Δημοτικών Σχολείων στην περιοχή της Αιγιαλείας εφαρμόζεται συλλογική διοίκηση που είναι πολύ αποτελεσματική (Μ.Ο. 4,00). Ειδικότερα: 1. Το 79,3% των σχολικών μονάδων διοικούνται, τουλάχιστον, με αρκετά συλλογικό τρόπο (Μ.Ο. 2,96). 2. Οι εκπαιδευτικοί συμμετέχουν καθολικά στις συνεδριάσεις του Συλλόγου Διδασκόντων του σχολείου τους. 3. Το 81,82% των συνεδριάσεων του Συλλόγου Διδασκόντων είναι καλά οργανωμένες (Μ.Ο. 4,02). 4. Στο Σύλλογο Διδασκόντων τίθενται στόχοι που υλοποιούνται σε ποσοστό 80,17% (Μ.Ο. 4,04). 5. Οι σχέσεις και το κλίμα μεταξύ των εκπαιδευτικών στο Σύλλογο Διδασκόντων είναι καλές έως πολύ καλές σε ποσοστό 98,34% (Μ.Ο. 4,63). 6. Οι Σύλλογοι Διδασκόντων αξιοποιούν τους ειδικούς στη διαδικασία λήψης αποφάσεων ελάχιστες έως λίγες φορές σε ποσοστό 68,6% (Μ.Ο. 2,03). 7. Δεν πραγματοποιήθηκαν ή δεν ολοκληρώθηκαν δραστηριότητες ή εκδηλώσεις που είχαν αποφασιστεί σε ποσοστό 19,83% επί του συνόλου των στόχων. Κύριες αιτίες είναι η έλλειψη οικονομικών πόρων (28,97%), η έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής (26,94%) και η έλλειψη χρόνου (24,54%). 8. Το 64,46% των σχολικών μονάδων παρουσιάζει αρκετή κινητικότητα του διδακτικού τους προσωπικού (Μ.Ο. 3,03). 9. Επίσης σχετιζόμενα με την αποτελεσματικότητα της συλλογικής διοίκησης είναι και τα ευρήματα ότι οι άνδρες εκπαιδευτικοί μετατίθενται συχνότερα από τις γυναίκες και οι έγγαμοι εκπαιδευτικοί περισσότερο από τους άγαμους. / The purpose of this study is to investigate the existence of participatory management and its effectiveness in the elementary schools of Egialia. For this reason, it was used an improvised questionnaire of close-end questions, which was developed in five thematic areas. The data was collected from 121 teachers of the Primary Schools of Egialia. For the data analysis was used the descriptive statistical analysis of frequencies. The overall results showed that in the vast majority of the Primary Schools in the region of Egialia collective administration is applied, which is very effective (average 4.00). More specifically: 1. The 79.3% of school units are run, at least, with quite a collective manner (average 2.96). 2. Teachers are participating unanimously in the meetings of the Teachers’ Association of their schools. 3. The 81.82% of the meetings of the Association of Teachers is well organized (average 4.02). 4. In the Teachers’ Association objectives are implemented, which are fulfilled at a rate of 80.17% (average 4.04). 5. The relationship and the climate among the teachers in the Association of Teachers are good to very good in a rate of 98.34% (average 4.63). 6. The Teachers' Unions make use of the experts for decision making only a few to few times at a rate of 68.6% (average 2.03). 7. Neither took place nor were completed activities or events that were decided at a rate of 19.83% of the total of overall targets. Main causes are the lack of financial resources (28.97%), lack of logistics infrastructure (26.94%) and lack of time (24.54%). 8. The 64.46% of school units presents enough mobility of their teaching staff (average 3.03). 9. Also related to the effectiveness of collective administration are the findings that male teachers are transferred more frequently than female teachers and that married teachers more frequently than the unmarried ones.

Η εργασία μελετά όλα τα μέτρα που έχουν εφαρμοστεί από το 1974 έως και το 2009 σχετικά με την πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση μέσα από τους πολιτκούς λόγους των ελληνικών κοινοβουλευτικών κομμάτων. Σκοπός να κατανοήσουμε το ιδεολογικό υπόβαθρο των θέσεων τους. / In this thesis we study all the measures that have been taken since 1974 about the entrance into the tertiary education through the political speeches of the Greek parliamentary parties. Our goal is to comprehend their ideological basis.

Αντικείμενο αυτής της διπλωματικής εργασίας είναι η μελέτη των προγραμμάτων ενέργειας που υλοποιήθηκαν στα πλαίσια της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, της δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, τη δεκαετία 2000-2010 στο Νομό Αχαΐας. Μεταξύ των προγραμμάτων αυτών, κυρίαρχη θέση έχουν τα προγράμματα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Στην εργασία γίνεται αρχικά, μια ιστορική αναδρομή για το πώς θεσμοθετήθηκε η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και ενσωματώθηκε στην εκπαιδευτική διαδικασία, διεθνώς, ευρωπαϊκά και στην ελληνική πραγματικότητα. Στη συνέχεια εξετάζεται η παιδαγωγική διάσταση του θέματος. Δηλαδή, ποιες παιδαγωγικές μέθοδοι χρησιμοποιούνται και πως, καθώς και πως μπορεί να σχεδιαστεί και υλοποιηθεί ένα περιβαλλοντικό πρόγραμμα. Στη συνέχεια παραθέτονται τα ενεργειακά περιβαλλοντικά προγράμματα της περιόδου αυτής, όπου συγκρίνονται και συσχετίζονται τα στοιχεία που μας παρέχουν αυτά. Ταυτόχρονα γίνεται μία έρευνα στα σχολικά εγχειρίδια για να διαπιστωθεί αν οι πληροφορίες που δέχονται οι μαθητές για τις ΑΠΕ, περιορίζονται στα προαιρετικά περιβαλλοντικά προγράμματα ή υπάρχουν και στην κύρια εκπαιδευτική διαδικασία. Τέλος γίνονται προτάσεις για την βελτίωση της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης με τη εγκατάσταση τεχνολογικών εφαρμογών των ΑΠΕ στα σχολεία, καθώς και με την υψηλού επιπέδου επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. Γίνονται επίσης προτάσεις για την καλύτερη κατανόηση και εμπέδωση των ΑΠΕ από τους μαθητές με τη χρήση ενδεικτικών πειραματικών κατασκευών, υπολογιστικών ασκήσεων και θεμάτων για συζήτηση. / The subject of this thesis is the study of energy projects implemented under the Environmental Education, Secondary Education, in the decade 2000-2010 in the prefecture of Achaia. Among those programs are the dominant programs of Renewable Energy Sources (RES). In the first thesis, a historical overview is carried out of how environmental education was established and incorporated in the educational process at international, European and Greek reality. Then the educational aspects are considered. That is, what teaching methods are used and how, and how to design and implement an environmental program. Then the energy-environmental schemes of that period are presented, comparing and correlating the information provided. Simultaneously a survey of textbooks is attempted to determine whether the information received by students for RES is limited to voluntary environmental programs or are in the main educational process. Finally, there are proposals to improve environmental education with the installation of renewable energy technology applications in schools and high-level teacher training. Also proposals are included to improve understanding and uptake of renewable energy from the students by using reference test construction, computer exercises and topics for discussion.

Η δημιουργία καλλιτεχνικού έργου και η άρθρωση επιστημονικού λόγου αποτελούν φαινόμενα μιας μακράς εξελικτικής διαδικασίας, όχι άσχετης με τη βιολογική, διανοητική και κοινωνική ωρίμανση του ανθρώπινου είδους. Η γνωστική διάσταση επιστήμης και τέχνης αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους λόγους που καθιστά δυνατή την ιδιαίτερη επικοινωνία που τα δύο πεδία αναπτύσσουν μεταξύ τους. Η γνώση, ως θεμελιακό δομικό στοιχείο τους, συμβάλλει στην ευρύτερη αλληλεπίδρασή τους, αλλά και στη δυνατότητά τους να είναι συμπαραγωγοί και συνδιαμορφωτές κοινών δημιουργιών. Επιπλέον ερμηνεύει τη δυνατότητά τους να συμπράττουν στην εκπαιδευτική διαδικασία. Η διαθεματική προσέγγιση της γνώσης παρέχει μια σημαντική ευκαιρία για συνεργασία των δύο πεδίων και την προώθηση μιας ολιστικής εκδοχής της, που οδηγεί στη συγκρότηση από τον/την μαθητή/μαθήτρια μιας προσωπικής θεώρησης για τον κόσμο και τα φαινόμενά του. Στη σχολική πρακτική ωστόσο η τέχνη υποβαθμίζεται και συχνά χρησιμοποιείται ως εργαλείο προώθησης των στόχων που θέτει η επιστήμη, με συνέπεια τη μη ισόρροπη συμμετοχή των δύο περιοχών κατά την διδακτική πράξη και την άρση εν τέλει της αυθεντικής διαθεματικής προσέγγισης της γνώσης. / The production of the work of art and scientific discourse building are facts of a long evolutionary process, not irrelevant to the biological, mental and social maturity of mankind. The cognitive dimension of science and art is one of the major reasons for allowing the specific communication between the two fields. Knowledge, as their fundamental structural component, contributes to wider interaction and in their ability to being co-producers of common creations. Moreover it interprets their ability to collaborate in the educational process. The cross-thematic approach provides an important opportunity for collaboration between the two fields and it promotes a holistic version of knowledge that can lead pupils to the formation of their point of view about the world and its phenomena. In school practice, however, art is downgraded and often it is used as a promotion tool for science objectives. As a result the participation of the two fields in the lesson is unbalanced and finally the authentic Cross-thematic approach of knowledge is revoked.

Η παρούσα εργασία εκπονείται στα πλαίσια της επιστήμης του μανατζμεντ του ανθρώπινου παράγοντα-κεφαλαίου και ειδικότερα υπό το πρίσμα της εκπαίδευσης και ανάπτυξης στελεχών μέσω του θεσμού της συμβουλευτικής / συμβούλευσης / mentoring στους Ελληνικούς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς. Παράλληλα, διεξάγεται έρευνα που αφορά στο κατά πόσο τα ανωτέρω στελέχη αντιλαμβάνονται κάποιο πρόσωπο, από το εργασιακό τους περιβάλλον, στο ρόλο του μέντορα και πως επηρεάζονται. / The present study is concentrated on the science of human resource management and specifically describes the methods of training and development for executives in the Greek financial institutions, while it is focused on the method of mentoring. At the same time is carried out research that concerns to find out if the above executives conceive at least a person, from the same organism, in the role of mentor and how they are influenced by him/her.

Οι σημερινές κοινωνίες λόγω των συνεχών μετακινήσεων των ατόμων μοιάζουν περισσότερο με παγκόσμιο χωριό. Η πολυπολιτισμική ποικιλομορφία χαρακτηρίζει πια τις περισσότερες χώρες αλλά και την Ελλάδα και αποτελεί παράγοντα που έχει επιπτώσεις στη διαμόρφωση του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Η ισχύς του σχολείου δικαιολογείται από τη σημασία του για την κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας και το καθιστά σημαντικό κοινωνικό δικαίωμα για όλους τους μαθητές ανεξάρτητα από τις πολιτισμικές τους καταβολές. Οι ανωτέρω προϋποθέσεις αφορά όλους τους τύπους σχολείων, ιδιαίτερα όμως των ολιγοθέσιων. Αυτά έχουν στόχο να προσφέρουν μέσω των εκπαιδευτικών τους ποιοτική εκπαίδευση σε μαθητές διαφορετικών ηλικιών σε δυσπρόσιτες περιοχές. Ο διευθυντής των σχολικών αυτών μονάδων δεν ασκεί μόνο διοικητικά καθήκοντα αλλά ανάλογα με του τύπο του σχολείου (μονοθέσιο, διθέσιο, τριθέσιο) έχει την ευθύνη δύο, τριών ή και όλων των τάξεων. Η ύπαρξη αλλοδαπών μαθητών στα ολιγοθέσια σχολεία της χώρας μας προσθέτει ένα ακόμα παράγοντα που πρέπει να αντιμετωπίσει ο διευθυντής των σχολικών αυτών μονάδων. Η συγκεκριμένη μελέτη προσπαθεί να διερευνήσει τις στάσεις και τις αντιλήψεις 9 προϊσταμένων ολιγοθέσιων σχολείων της Αχαΐας σχετικά με ζητήματα που αφορούν τις συνθήκες και τους τρόπους λειτουργίας τους σε συνάρτηση με την παρουσία αλλοδαπών μαθητών. Το ερευνητικό εργαλείο που επιλέχθηκε ήταν η ημιδομημένη συνέντευξη. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι οι προϊστάμενοι νιώθουν μεγάλο βάρος ευθύνης λόγω του όγκου των υποχρεώσεων της ταυτόχρονης διδασκαλίας στην οποία θα πρέπει να ανταποκριθούν και των διοικητικών καθηκόντων. Η παρουσία των αλλοδαπών μαθητών μεγαλώνει το αίσθημα της ευθύνης γύρω από το πώς θα συνδεθούν οι ικανότητες των νεοφερμένων μαθητών μεταναστών ή προσφύγων με την ευρύτερη κοινωνική δομή ώστε να έχουν αποτελεσματικότερη ένταξη. Έτσι, υπάρχουν ζητήματα που αφορούν το πώς θα συνεργαστεί το σχολείο και πώς θα γίνει η προσέγγιση με ανθρώπους πολύ χαμηλών προσδοκιών και υψηλών επιπέδων κοινωνικής απόρριψης όπως είναι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες. Θετικό στοιχείο στην προσπάθεια επίλυσης των ζητημάτων που προκύπτουν είναι το καλό κλίμα ανάμεσα στα μέλη της σχολικής μονάδας αλλά και με την τοπική κοινωνία. / Multiculturalism is a phenomenon in many countries around the world including Greece, especially in the last two decades. Today as Greek schools are no longer characterized by homogeny in their population at the cultural and linguistic level important changes have come about in the structure of our educational system in order to correspond to the challenges of the multicultural Greek classroom. These changes concern all types of schools and especially multigrade schools. The Headmaster of these schools is not only responsible for administrative duties but also for one, two or all the classes depending on the type of school which increases pressure on teaching time. The appearance of foreign students in multigrade schools increases the obligations of the Headmasters. This thesis seeks to set out the opinions of nine Headmasters of multigrade schools in Achaia about issues related to the efficiency of multigrade schools with the presence pf foreign students via semi structured interviews. Our results showed that the presence of foreign students increases the sense of responsibility about how to connect the skills of newly arrived immigrant or refugee students in the broader social structure to succeed in a more effective integration of these students. Also, Headmasters feel a heavy responsibility because of the volume of simultaneous teaching commitments that they will have to meet in conjunction with their administrative duties. A positive element in solving the issues raised is the fact that having a good atmosphere among the members of the school and the local community can and does deal with the various issues that arise from the presence of immigrant and refugee children in the multigrade schools that took part in this study.