• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 25
  • 2
  • Tagged with
  • 27
  • 15
  • 13
  • 11
  • 10
  • 8
  • 8
  • 8
  • 7
  • 7
  • 7
  • 6
  • 6
  • 6
  • 5
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
21

Modernização e higienismo: controle sanitário e gesto político-científica na Manchester Mineira (1891-1906)

Barroso, Elaine Aparecida Laier 07 May 2008 (has links)
Submitted by Renata Lopes (renatasil82@gmail.com) on 2016-10-21T17:20:28Z No. of bitstreams: 1 clariceaparecidalaierbarroso.pdf: 1856722 bytes, checksum: a2906ab18dfb78597f69106d2c663482 (MD5) / Approved for entry into archive by Adriana Oliveira (adriana.oliveira@ufjf.edu.br) on 2016-12-15T11:43:26Z (GMT) No. of bitstreams: 1 clariceaparecidalaierbarroso.pdf: 1856722 bytes, checksum: a2906ab18dfb78597f69106d2c663482 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-12-15T11:43:26Z (GMT). No. of bitstreams: 1 clariceaparecidalaierbarroso.pdf: 1856722 bytes, checksum: a2906ab18dfb78597f69106d2c663482 (MD5) Previous issue date: 2008-05-07 / No processo de transição para as relações capitalistas no Brasil houve a difuso de um ideário científico e modernizador, em que a Medicina Sanitária, pautada nos modelos vigentes na Europa, foi parte significante ao propor uma drástica intervenção no espaço público, a fim de promover a salubridade e a organização dos centros urbanos. Juiz de Fora constitui uma amostragem deste empreendimento que vigorou nos grandes centros nos primeiros anos da República. Juiz de Fora então se destacava no contexto da Zona da Mata e do Estado por seu poder econômico. Tal posição era vista como incoerente com o crescimento urbano desordenado que vinha ocorrendo no município. O anseio das elites locais centrava-se na implantação de um projeto sanitário modernizante através da Câmara Municipal, que pudesse situar o município no rol das grandes cidades, sendo fundamental para tanto a reestruturação urbana com vistas contenção das epidemias e o embelezamento da cidade. No intuito de atingir estas finalidades, a Câmara Municipal de Juiz de Fora retoma o plano sanitário instituído no período imperial e, com o apoio da Sociedade de Medicina e Cirurgia, o reorganiza a partir dos postulados científicos em voga no Rio de Janeiro. Amparados no aparato legal criado, as autoridades sanitárias fiscalizavam, intimavam e multavam intensamente os citadinos. Estes, por sua vez, reagiram de forma velada ao movimento sanitário, procurando esquivar-se das medidas profiláticas e das multas aplicadas que intervinham diretamente em seu modus vivendi. As práticas sanitárias ocorridas em Juiz de Fora revelam-se bastante similares aquelas desenvolvidas nas cidades do Rio de Janeiro e de São Paulo, ainda que a primeira se localize no interior do Estado e no tenha a mesma proeminência das capitais. / During transition processes for the capitalism relationship in Brazil an idea of scientific and modern diffusion, where Sanitary Medicine, guided on European models, was significant part to propose a drastic intervention on public space, to promote the salubrious and the organization of city centers. Juiz de Fora is a sample of this development that happens on biggest city centers on first years of Brazilian republic. So, Juiz de Fora stands out on Zona da Mata and on whole state because of its economic power. Such position was observed as incoherent within its disorientate urban growing that was happening specially on town. Yearning for an implementation of modern sanitary project by the local elite through town council, that could set the town on big cities status, been necessary for so an urban restart aiming for an epidemics contention and to make city beautiful. Aiming into achieve those goals, Juiz de Fora town council retakes sanitary plan instituted on imperial age and, with Medicine and Surgery Society support, reorganizes using habits and customs from Rio de Janeiro. Based on legal apparatus created for, the sanity authorities supervise, intimidate and constantly set fees on local people. These, by their way, react to sanitary appeal, trying to avoid the prophylactic action and the high fees applied that interferes directly on its modus vivendi- way to live. The sanitary practices that occurs in Juiz de Fora reveals very similar to those ones developed on Rio de Janeiro and Sao Paulo, even that firstone been placed inn the state and didn’t had same importance as statescapitals.
22

O urbano e o sanitário na transformação do espaço em Campinas

Andreucci, Renata Azevedo 14 May 2009 (has links)
Made available in DSpace on 2016-04-18T12:12:32Z (GMT). No. of bitstreams: 2 Renata Azevedo Andreucci1.pdf: 2079250 bytes, checksum: 38537e957879d95675b361834ce399ec (MD5) Renata Azevedo Andreucci2.pdf: 2016379 bytes, checksum: decf770cb490aeae6d68a20ab0981dc6 (MD5) Previous issue date: 2009-05-14 / The paper deals with issues related to the implementation of the town planning health in the cities and of the urban planning to order the accelerated growth of the cities. It relates the action of the sanitary engineer, Francisco Saturnino de Brito and the town planner engineer Francisco Prestes Maia and their influence in the transformation of the urban space of Campinas. The city, located in the inland area of the state of São Paulo, had his origin from the establishment of troops that followed in the direction of the goldmines. It became a town in the cycle of the sugar cane and since then was in intense process of development, with the consolidation of the coffee complex, when its population was devastated by three big consecutive outbreaks of the epidemic of yellow fever. The paper compares some innovative proposals of Saturnino de Brito, in the condition Chief Sanitary District Commission of the State of São Paulo; and of Prestes Maia, the Urban Improvement Plan. It concludes that the urban planning is fundamental to control the natural growth of the cities, avoiding the major problems. / Aborda as questões relacionadas à implantação do urbanismo sanitarista nas cidades e do planejamento urbano, com intuito de ordenar o crescimento acelerado das cidades. Relata a atuação do engenheiro sanitarista, Francisco Saturnino de Brito e do engenheiro urbanista Francisco Prestes Maia e a influência no processo de transformação do espaço urbano de Campinas. A cidade, localizada no interior do estado de São Paulo, teve sua origem a partir do estabelecimento de tropas que seguiam em direção às minas de ouro. Constituiu-se como vila no ciclo da cana de açúcar e estava em processo intenso de modernização, com a consolidação do complexo cafeeiro, quando teve sua população dizimada por três grandes surtos consecutivos da epidemia de febre amarela. O trabalho compara algumas propostas inovadoras feitas por Saturnino de Brito, na condição de Chefe do Distrito da Comissão Sanitária do Estado de São Paulo; e de Prestes Maia, no Plano de Melhoramentos Urbanos. Conclui que o planejamento urbano é fundamental para direcionar o crescimento natural das cidades, antecipando a resolução dos principais problemas.
23

A ordem médica sobre o alagadiço: higienismo e epidemias na Alagoas Oitocentista (1850-1882) / The medical order on the flood

Figueira Junior, Oseas Batista 22 June 2018 (has links)
It is known that the epidemics changed the daily life of the populations bringing the fear of death as a companion of thousands of individuals in several Provinces of Brazil in the second half of the nineteenth century. Thus a set of actions of the provinces governments having as protagonists the medical hygienists were enlarged. Through the Public Hygiene Boards, visits were made to vessels, markets, warehouses, homes and in all spaces, and establishments that could cause damage to public health in the conception of such men of science. In this sense, this study entitled: The medical order on the flood: Hygiene and Epidemics in Imperial Alagoas (1850-1882) aims to understand the impact caused by the epidemics in the Province of Alagoas in the second half of the nineteenth century, and the main actions of physicians Sanitarians, amid the epidemiological outbreaks, as well as the changes in customs proposes by medical thought in this period. / FAPEAL - Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado de Alagoas / Sabe-se que as epidemias mudaram o cotidiano das populações trazendo o medo da morte como companheira de milhares de indivíduos em várias Províncias do Brasil na segunda metade do século XIX. Assim, um conjunto de ações dos governos das províncias tendo como protagonistas os médicos higienistas foram ampliados através das Juntas de Higiene Pública que buscavam operar visitas às embarcações, aos mercados, armazéns, casas e em todos os espaços, e estabelecimentos que pudessem provocar danos à saúde pública na concepção de tais homens da ciência. Neste sentido este estudo intitulado: A ordem médica sobre o alagadiço: Higienismo e Epidemias na Alagoas Imperial (1850-1882) têm como objetivo compreender o impacto causado pelas epidemias na Província de Alagoas na segunda metade do século XIX, e as principais ações dos médicos sanitaristas, em meio aos surtos epidemiológicos, como também as mudanças nos costumes propostas pelo pensamento médico neste período.
24

GEOMETRIAS DE CIUDAD. EL JUEGO DE LOS AGENTES URBANOS. EL CASO DE VALENCIA

Tomás Llavador, José María 07 April 2016 (has links)
[EN] This thesis focuses on the processes of urban renovation in Valencia in the second half of 19th century, analysing the antecedents and consequences of this transformation in which it is presented in a unique way the relationship between the different urban agents vying for their interests and technical and project support defining the new geometries of the city. In this contrast, you can also read the generic approach of two forms of management of urban intervention, the "Project Plan" against the "Process Plan", this contrast will be recovered in the last third of the twentieth century as two possible formulas and of different scope. A process that necessarily must be analysed in the light of a specific methodological approach and based on a detailed analysis of new documentary and cartographic sources, mostly taken from the Archivo Municipal de Valencia. The unprecedented nature of a significant part of the material used in this research adds value to the thesis, which is completed with the corresponding documentary and cartographic appendices. As distinctive and explanatory features, we can define the outlines of both formulas, and the pros and cons of these two forms of management. On the one hand, the "Project Plan" is a general plan of action, whose main characteristic is the commitment offered to the citizenship and urban agents. On the other, the "Process Plan" is much more flexible, allowing constant rethinking (in terms of execution time, scope, investment, etc.) and involves less risk. The study of the debate among urban agents and the tensions arising around issues of urban regulations becomes the fundamental strategy of this work. This is the reason why we focus on internal operations of greater significance in our timeframe (1865-1910); a social and politically turbulent period, where Republicanism played a leading role in urban transformation of the city. Successive Republican majorities in local government allowed to promote policies that sought to build a city that reflects the republican ideology, with Vicente Blasco Ibáñez as main political leader. On one side, those who became a reality: the opening of the "Calle Revolución", later renamed "Calle de la Paz", and the demolition and reconstruction of the "Barrio de Pescadores". On the other, the general project of urban renovation designed by Luis Ferreres between 1891 and 1892, which raised the construction of two major axes in the form of a cross on the historical center of Valencia. / [ES] La presente tesis doctoral tiene como objetivo concentrar la mirada en los procesos de Reforma Interior de la ciudad de Valencia, analizando los antecedentes y consecuencias de un proceso urbanístico en el que se explicita, de manera singular, el vínculo entre los distintos agentes que pugnan por sus intereses y el soporte técnico y proyectual que define las nuevas geometrías de la ciudad. En esa contraposición, se puede leer también el genérico planteamiento de dos formas de gestión de la intervención urbanística, el plan proyecto frente al plan proceso, cuya contraposición será recuperada en el último tercio del siglo XX como dos fórmulas posibles y de distinto alcance. Este proceso necesariamente debe ser analizado a la luz de un enfoque metodológico específico y partiendo del análisis pormenorizado de nuevas fuentes documentales y cartográficas, en su mayor parte extraídas de los fondos del Archivo Municipal de Valencia. El carácter inédito de una parte importante del material empleado en esta investigación aporta un valor añadido a la tesis, la cual se acompaña de los correspondientes apéndices documentales y cartográficos. Como rasgos distintivos y explicativos, podemos definir las líneas maestras de ambas fórmulas, así como los pros y las contras, de estas dos formas de gestión. Por un lado, el Plan Proyecto, es un plan de intervención global, cuya principal característica es el compromiso que ofrece a la ciudadanía y a los agentes urbanos. Por otro, el Plan Proceso es mucho más flexible, permite replanteamientos constantes (en cuanto a los tiempos de ejecución, alcance, inversión, etc.) e implica un riesgo menor. El estudio del juego de los agentes y del debate y las tensiones surgidas en torno a las cuestiones de policía urbana se convierte en la estrategia fundamental de este trabajo, para el cual nos concentraremos en las intervenciones interiores de mayor calado en la época que abarca nuestro marco cronológico (1865-1910); un periodo social y políticamente convulso, donde el Republicanismo jugó un papel dirigente en la transformación urbana de la ciudad. Las sucesivas mayorías republicanas en el gobierno municipal permitieron impulsar políticas que trataban de construir una ciudad que reflejase el ideario republicano, con Vicente Blasco Ibáñez como principal impulsor político. Por un lado, aquellas que llegaron a producirse: la apertura de la calle Revolución, posteriormente renombrada como calle de la Paz, y el derribo del barrio de Pescadores. Por otro, el proyecto de Reforma Interior diseñado por Luis Ferreres entre los años 1891 y 1892, que planteaba la construcción de dos grandes ejes viarios en forma de aspa sobre el casco histórico de Valencia. / [CAT] La present tesi doctoral té com a objectiu concentrar la mirada en els processos de Reforma Interior de la ciutat de València, analitzant els antecedents i conseqüències d'un procés urbanístic on s'explicita, de manera singular, el vincle entre els distints agents que pugnen pels seus interessos i el suport tècnic i proyectual que defineix les noves geometries de la ciutat. En eixa contraposició, es pot llegir també el genèric plantejament de dos formes de gestió de la intervenció urbanística, el Pla Projecte enfront del Pla Procés, la contraposició del qual serà recuperada en l'últim terç del segle XX com dos fórmules possibles i de distint abast. Aquest procés necessàriament ha de ser analitzat a la llum d'un enfocament metodològic específic i partint de l'anàlisi detallat de noves fonts documentals i cartogràfiques, majoritàriament extretes dels fons de l'Arxiu Municipal de València. El caràcter inèdit d'una part important del material empleat en aquesta investigació aporta un valor afegit a la tesi, la qual es presenta acompanyada dels corresponents apèndixs documentals i cartogràfics. Com a trets distintius i explicatius, podem definir les línies mestres d'ambdós fórmules, així com els pros i les contres, d'aquestes dos formes de gestió. D'una banda, el Pla Projecte, és un pla d'intervenció global, la principal característica del qual és el compromís que ofereix a la ciutadania i als agents urbans. D'un altre, el Pla Procés és molt més flexible, permet replantejaments constants (quant als temps d'execució, abast, inversió, etc.) i implica un risc menor. L'estudi del joc dels agents i del debat i les tensions sorgides entorn de les qüestions de policia urbana es converteix en l'estratègia fonamental d'aquest treball, per al qual ens concentrarem en les intervencions interiors de major calat en l'època que comprén el nostre marc cronològic (1865-1910); un període socialment i políticament convuls, on el Republicanisme va jugar un paper dirigent en la transformació urbana de la ciutat. Les successives majories republicanes en el govern municipal van permetre impulsar polítiques que tractaven de construir una ciutat que reflectís l'ideari republicà, amb Vicente Blasco Ibáñez com a principal impulsor polític. D'una banda, aquelles que van arribar a produir-se: l'obertura del carrer Revolució, posteriorment anomenada com a carrer de la Pau, i el derrocament del barri de Peixcadors. D'un altre, el projecte de Reforma Interior dissenyat per Luis Ferreres entre els anys 1891 i 1892, que plantejava la construcció de dos grans eixos viaris en forma d'aspa al nucli urbà de València. / Tomás Llavador, JM. (2016). GEOMETRIAS DE CIUDAD. EL JUEGO DE LOS AGENTES URBANOS. EL CASO DE VALENCIA [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/62313 / TESIS
25

A??es sanit?rias na imperial cidade de S?o Paulo: mercados e matadouros

Giordano, Carolina Celestino 13 December 2006 (has links)
Made available in DSpace on 2016-04-04T18:21:37Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Carolina Celestino.pdf: 6809962 bytes, checksum: b3eb02929746376e420b71727e2924e0 (MD5) Previous issue date: 2006-12-13 / A presente pesquisa estuda de que maneira as interven??es urban?sticas fundamentadas nas teorias m?dicas, adotadas pelo corpo m?dico, pelos engenheiros e pelos da cidade de S?o Paulo, durante o s?culo XIX, participam de um processo de redefini??o da configura??o e reconfigura??o do espa?o urbano. Dentro dessa an?lise, ? investigado como a id?ia de higiene p?blica, utilizada pelos m?dicos, dar? ? medicina um estatuto pol?tico pr?prio, com o poder efetivo nas medidas de organiza??o, controle e regulariza??o social. O estudo de tais interven??es ? feito atrav?s da investiga??o sobre o corpo legislativo no qual se fundamentavam as interven??es urban?sticas em estudo e da observa??o sobre a maneira como estas preocupa??es com a sa?de p?blica atuaram na localiza??o dos estabelecimentos considerados insalubres e prejudiciais para a sa?de da popula??o. A pesquisa aborda ainda toda uma fiscaliza??o coordenada pela C?mara Municipal relativa ao estabelecimento de matadouros e mercados na cidade, e tamb?m aquela relativa ao abastecimento da popula??o visto que esta quest?o era considerada um fator de manuten??o da sa?de p?blica; para tal, cabia ? C?mara a verifica??o da qualidade das mercadorias comercializadas visando evitar que o seu estado de conserva??o colocasse em risco a sa?de da popula??o.
26

Urbanismo e salubridade na S?o Paulo Imperial: o Hospital de isolamento e o Cemit?rio do Ara?? / Urbanisme et salubrit? dans S?o Paulo ? l??poque Imperiale: l?H?pital de isolement et le Cimeti?re du Ara??

Mastromauro, Giovana Carla 24 August 2008 (has links)
Made available in DSpace on 2016-04-04T18:21:48Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Giovana Carla Mastromauro.pdf: 2647121 bytes, checksum: c8d495ac9f2223ee6153c80f69d6d3d9 (MD5) Previous issue date: 2008-08-24 / Cette communication fait une analise d?une partie de la ville de S?o Paulo ammenag?e ? la fin du dizneuvi?me si?cle. Au d?bout, em 1880, a ?tte construit a cet endroit L?Hospital de Isolamento, haujourd?hui Hospital Em?lio Ribas, et en suite, en 1887, le nouveau cimmeti?re publique de la ville, le Cemit?rio do Ara??, tout au long de l?avenue Municipal, haujourd?hui Avenida Dr. Arnaldo, devant l?Hospital de Isolamento. Ces batiments ont ?t? construit a cet endroit quand dominait une ideologie du higienisme et du sanitarisme. Toutefois, cette periode est justement laquelle ou la th?orie bacteriologique a mise em cause les th?ories sur le miasme que dominait jusqu?? ce moment et que justifiait l?isolement de ces ?quipements publiques. / O presente estudo analisa uma ?rea da cidade de S?o Paulo ocupada no final do s?culo XIX. Inicialmente, em 1880, ali seria constru?do o Hospital de Isolamento, hoje Hospital Em?lio Ribas, e em seguida, em 1887, o novo cemit?rio p?blico da cidade, o Cemit?rio do Ara??, ao longo da Avenida Municipal, hoje Avenida Dr. Arnaldo, em frente ao Hospital de Isolamento. Estes edif?cios se instalam no local sob a orienta??o ideol?gica do higienismo e da salubridade. Todavia, o per?odo em an?lise ? justamente aquele no qual a teoria bacteriol?gica veio a abalar as teorias miasm?ticas ent?o dominantes, as quais justificavam o isolamento destes equipamentos p?blicos. Procura-se desvendar, neste trabalho, como a no??o de sa?de p?blica e os conceitos de higienismo da ?poca est?o presentes nas justificativas das escolhas de implanta??o destes edif?cios na regi?o.
27

O Higienismo e a constru??o dos matadouros e mercados p?blicos / The Hygienism and construction of slaughterhouses and public markets

Murilha, Douglas 15 February 2011 (has links)
Made available in DSpace on 2016-04-04T18:21:57Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Douglas Murilha-1.pdf: 14097136 bytes, checksum: de6509aa6792a81ed834e6fa52dc439d (MD5) Previous issue date: 2011-02-15 / This research aims to study the theories and concepts hygienists present on the body of doctors and engineers, from the early nineteenth century until the mid-twentieth century, checking the impact thereof on the construction of public buildings - markets and slaughterhouses . We also intend to investigate an analytical perspective that focuses on the constructive-typological conceptions of slaughterhouses and public markets of these cities, which are the objects of investigation of research both in Europe and Brazil. From the second half of the nineteenth century, the construction of slaughterhouses and markets began to be administered by the municipalities of S?o Paulo Province. These buildings were linked to food production and movement of goods. Generally, they were built in locations away from the urban center at the time, so as to cater to the principles hygienists. The epidemics that afflict European cities in Brazil were also concerned with the arrival of cholera by ship from Europe in the 1850s and led the Imperial Government passed obliging local councils to adopt their positions on health determinations, provided the imperial legislation of 1828, which are based on the theory that hygienist largely attributed to the "poison" in this environment the cause of several epidemics. Since then, the political hygienist who largely had their bases in the miasma theory, began to explain the control of government in the marketing of foodstuffs in the cities. Municipalities are now responsible for the construction and administration of abattoirs and markets, which, thereafter, they became public, no longer private. Many of these buildings built in cities in the interior have been demolished, and the Municipal Slaughterhouse of Campinas, designed by renowned architect-engineer Francisco de Paula Ramos de Azevedo. The slaughterhouse of Vila Mariana in Sao Paulo with Alberto Kuhlmann design, opened in 1887, was preserved and is now a cultural center. Still, it was preserved in Sao Paulo Municipal Market of Santo Amaro, opened in 1897, built in brick masonry, where it supplies the capital of timber, grain and other goods produced in the region or received from nearby cities like Itapecerica and Embu. Indeed, part of this heritage today tumbled by CONDEPHAAT Sao Paulo is linked to the production office of architect-engineer Francisco de Paula Ramos de Azevedo. This is the case Paulistano Municipal Market, opened in 1933, built in neoclassical style. Another example is the Municipal Market of Campinas, opened in 1908, also designed by Ramos de Azevedo, and this style neomourisco. This paper presents a set of case studies of public markets and slaughterhouses still exist in some cities in the interior, which are of significant historical value and still unprotected by the municipal bodies. / A presente pesquisa tem como objetivo o estudo das teorias e as concep??es higienistas presentes junto ao corpo de m?dicos e engenheiros, a partir do in?cio do s?culo XIX at? meados do s?culo XX, verificando a repercuss?o das mesmas na constru??o de edif?cios p?blicos mercados e matadouros. Pretende-se tamb?m investigar uma perspectiva de an?lise que foca as concep??es tipol?gicas-construtivas dos matadouros e mercados p?blicos destas cidades, sendo estes os objetos de investiga??o da pesquisa, tanto na Europa como no Brasil. A partir da segunda metade do s?culo XIX, a constru??o de matadouros e mercados passaram a ser administrados pelas municipalidades da Prov?ncia Paulista. Estes edif?cios estavam ligados ? produ??o aliment?cia e a circula??o das mercadorias. Geralmente, os mesmos foram constru?dos em locais afastados do centro urbano na ?poca, para assim, atenderem aos princ?pios higienistas. Os surtos epid?micos que acometiam as cidades europ?ias tamb?m se manifestaram no Brasil com a chegada da c?lera atrav?s de navios vindos da Europa na d?cada de 1850 e fez com que o Governo Imperial passasse a obrigar as c?maras municipais a adotarem em suas posturas determina??es sanit?rias, previstas na legisla??o imperial de 1828, sendo estas fundamentadas na teoria higienista que em grande parte atribu?a ao veneno presente no ambiente a causa das diversas epidemias. A partir de ent?o, as pol?ticas higienistas que em grande parte possu?am na teoria miasm?tica suas bases, passaram a explicar o controle das administra??es p?blicas na comercializa??o dos g?neros aliment?cios nas cidades. As C?maras Municipais passam a ser as respons?veis pela constru??o e administra??o dos matadouros e mercados, da qual, a partir da?, os mesmos passaram a ser p?blicos, n?o mais particulares. Muitos destes edif?cios constru?dos em cidades do interior paulista j? foram demolidos, como o Matadouro Municipal de Campinas, projetado pelo renomado arquiteto-engenheiro Francisco de Paula Ramos de Azevedo. O Matadouro da Vila Mariana em S?o Paulo com projeto de Alberto Kuhlmann, inaugurado em 1887, foi preservado e ? hoje um centro cultural. Ainda, em S?o Paulo foi preservado o Mercado Municipal de Santo Amaro, inaugurado em 1897, constru?do em alvenaria de tijolos, onde este abastecia a capital de madeiras, cereais e outras mercadorias produzidas na regi?o ou recebidas de cidades pr?ximas, como Itapecerica e Embu. Na verdade, parte deste patrim?nio hoje tombado pelo CONDEPHAAT de S?o Paulo est? vinculada ? produ??o do escrit?rio do arquiteto-engenheiro Francisco de Paula Ramos de Azevedo. ? o caso do Mercado Municipal Paulistano, inaugurado em 1933, constru?do no estilo neocl?ssico. Outro exemplo ? o Mercado Municipal de Campinas, inaugurado em 1908, tamb?m projetado por Ramos de Azevedo, sendo este em estilo neomourisco. O presente trabalho apresenta um conjunto de estudos de caso de matadouros e mercados p?blicos ainda presentes em algumas cidades do interior paulista, sendo estes de significativo valor hist?rico e ainda desprotegidos pelos ?rg?os municipais.

Page generated in 0.0568 seconds