• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 40
  • 1
  • Tagged with
  • 41
  • 38
  • 25
  • 15
  • 10
  • 9
  • 8
  • 8
  • 7
  • 7
  • 7
  • 6
  • 6
  • 6
  • 6
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
21

Homem de rua, homem doente: uma análise institucional do discurso da população de rua

Cesar Eduardo Gamboa Serrano 05 August 2013 (has links)
Esta tese apresenta um estudo a respeito das relações e das subjetividades produzidas em uma instituição de assistência à pessoa em situação de rua. Foram analisados os discursos de agentes institucionais e de usuários de um Centro de Inclusão da Pessoa em Situação de Rua e foram discutidos temas como a heterogeneidade, as regras, a exclusão, os encaminhamentos, o tratamento e a regulação da vida de pessoas que vivem nessa situação. Discutimos a produção de um homem doente, nos discursos acadêmicos e dos agentes institucionais, que explica e justificaria toda e qualquer ação que se faça com essa população. Corpo e vida tornam-se regulados e controlados pelas rotinas impostas pelos tratamentos e pela medicalização a que pessoas de rua são submetidas, quando se tornam usuários de instituições de saúde ou de assistência social. Foi discutido que, no mesmo discurso dos técnicos, produz-se, de um lado a existência de um sujeito de rua doente, carente e viciado e, de outro, a expectativa de um usuário que precisa ser são, de corpo e mente, e estar livre de vícios para que possa fazer parte da instituição. Dessa maneira, o homem de rua imaginado pelos técnicos, paradoxalmente, não seria um cliente da instituição que fazem cotidianamente, ou seja, a pessoa de rua não é o cliente ideal para o Centro de inclusão da pessoa em situação de rua. Verificamos, entretanto, a presença de vetores de resistência, tanto nas práticas dos agentes institucionais, quanto nas ações de usuários, que se opõem aos discursos homogeneizadores e aos dispositivos de regulação da vida e de exclusão dos usuários da instituição. As relações afetivas e as negociações produzem o encontro entre técnicos e usuários e dele emergem singularidades, tanto de um lado, quanto de outro / This thesis presents a study about the relationships and subjectivities produced in an institution of assistance to homeless people. Speeches of the institutional agents and users of a Centro de Inclusão da Pessoa em Situação de Rua (Inclusion Center for the Homeless Person) were analyzed and also topics such as the heterogeneity, the rules, the exclusion, the referrals, the treatment and the regulation of the lives of the people living in this situation. We discussed the production of a sick man, in the academic speech and the speech of the institutional agents, which would explain and justify any and every action that is put forth with this population. Body and life become regulated and controlled by the routines imposed by the treatments and the medication to which these people are submitted, once they become users of health institutions or welfare care. It was argued that, within the same speech of the agents, on one hand is produced the existence of a sick, demanding, and addicted street person; and on the other hand the expectation of a user that needs to be healthy, of body and mind, and needs to be free of addictions to belong to the institution. Hence, the street person imagined by the agents, paradoxically, would not be a client of the institutions everyday activity; that is, the homeless is not the ideal client for the Inclusion Center. Nevertheless, we verified the presence of resistance vectors in the agents practices and the users actions that make oppositions to the homogenizing speeches and to the life regulations devices and the exclusion of the users from the institution. The affective relationships and the negotiations produce the encounter of the agents and the users and from it emerge singularities on one side and other
22

Os deslocamentos territoriais dos adultos moradores de rua nos bairros Sé e República / The territorial movements of homeless adults within the districts of Sé e República

Michelle Marie Méndez Esquinca 17 September 2013 (has links)
É fácil perceber no centro da cidade de São Paulo a população em situação de rua; embora sua presença seja notória, a natureza do fenômeno de rua é para muitos desconhecida. Ao observá-lo, dissipam-se os preconceitos e emergem os aspectos complexos da vida de rua, sendo um deles o deslocamento. Embora que eles se deslocam, as pessoas em situação de rua continuam no mesmo lugar pois se mantem nos espaços públicos da cidade e na mesma situação precária de vida. Na situação de rua existem vários tipos de deslocamentos, porém o presente estudo se foca nos deslocamentos territoriais. Grande parte da população de rua se desloca todos os dias na cidade de São Paulo por diferentes motivos; sejam deslocamentos territoriais curtos, sejam longos, constituem o interesse da presente pesquisa. A concatenação das diversas razões que motivam os deslocamentos territoriais dos moradores de rua e das ações das autoridades locais (de renovação ou de assistência social) torna os deslocamentos desenvolvidos na área central ações muito mais complexas. Tanto a renovação urbana da área central, quanto a assistência social especializada para o atendimento à população em situação de rua, parecem à primeira vista ações contraditórias. Por um lado, parece que a renovação urbana provoca que os moradores de rua fujam dos espaços públicos em que se desenvolvem os projetos urbanos, procurando espaços deteriorados do centro da cidade; por outro lado, a assistência social adquire ano a ano mais relevância na área central, provocando que muitos moradores de rua de outras áreas da cidade procurem acolhimento nos centros de assistência especializados que se localizam nessa área. Portanto, a pesquisa apresenta essas duas ações como polos que afastam e atraem os moradores de rua no centro da cidade. Desenvolve-se uma análise das ações das autoridades locais e dos dados dos censos dos moradores de rua a fim de entender os deslocamentos territoriais e seu impacto nos bairros Sé e República. Por constituir um fenômeno urbano cuja natureza flutuante parece adaptar-se ao contexto imediato, o presente estudo o aborda a partir de uma ótica urbana, de uma perspectiva ampla, com a qual se pretende esclarecer o agir desses atores na área central da cidade de São Paulo. / It is easy to notice the population homeless people in the center of the city of São Paulo, though they have a notorious presence, the nature of the street phenomena is ignored by many. At a closer glance the prejudice dissipates and the complex aspects of the street life emerge, movement being one of them. Although they are always on the move, people in the street situation continue to be in the same place, for they remain in the same public spaces of the city and in the same precarious state of life. Within the context of the street life there are several kinds of movements, that is why this study focuses on the ones developed within the territory they occupy. Every day a great part of the street population moves within the city of São Paulo for different reasons, being either short or long, territorial movements constitute the main topic of this research. Once concatenated the reasons that motivate the territorial movements of the people that live in the streets and the actions of the local authorities (being that of renewal or welfare), the movements in the central area of the city turn into much more complex actions. Both the urban renewal of the central area and the welfare specialized on the treatment of the street population at first seem contradictory actions. On one side, it seems that the urban renewal causes the retreat of the homeless from the public spaces where the projects are developed, seeking other deteriorated spaces within the center of the city; on the other side, year by year welfare acquires more relevance in the central area, encouraging people in the street situation on other areas of the city to seek shelter in the specialized treatment centers on the central region. Therefore this academic research presents those two actions as poles that attract and withdraw the homeless in the central region of the city. It was developed an analysis of the actions of the local authorities and the censuses of the street population, that was done in order understand the territorial movements and their impact on the districts of the central region, Sé and Republic. Because it is an urban phenomena, whose wavy nature seems to adapt to the immediate context, this study has an urban approach, a broad perspective, with which seeks to enlighten the action of those players within the central region of the city of São Paulo.
23

A construção social do morador de rua: o controle simbólico da identidade

Rodrigues, Igor de Souza 05 March 2015 (has links)
Submitted by Renata Lopes (renatasil82@gmail.com) on 2016-07-25T12:17:51Z No. of bitstreams: 1 igordesouzarodrigues.pdf: 2477010 bytes, checksum: 7b65c23ed5e7ae025ee01517b70d513d (MD5) / Approved for entry into archive by Adriana Oliveira (adriana.oliveira@ufjf.edu.br) on 2016-07-25T16:33:51Z (GMT) No. of bitstreams: 1 igordesouzarodrigues.pdf: 2477010 bytes, checksum: 7b65c23ed5e7ae025ee01517b70d513d (MD5) / Made available in DSpace on 2016-07-25T16:33:51Z (GMT). No. of bitstreams: 1 igordesouzarodrigues.pdf: 2477010 bytes, checksum: 7b65c23ed5e7ae025ee01517b70d513d (MD5) Previous issue date: 2015-03-05 / CAPES - Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / Este estudo tem como objetivo discutir a questão da identidade do morador de rua a partir da produção simbólica e de sua vinculação à estrutura social, demonstrando como essa constituição está incrustada nas ideologias neoliberais e nos processos de controle e dominação, por exemplo, na transformação da necessidade em escolha, denominada aqui “mito da escolha masoquista”. Nesse sentido, busca-se desconstruir algumas ideologias, que inclusive perpassam a constituição dessa identidade e da formação desses indivíduos, como a “invisibilidade” do morador de rua, a redução do problema a uma dimensão meramente econômica, expressa na classificação “sem-teto”, e a forma policialesca com que são percebidos. Discute-se também como a mão de obra do lumpem se transformou de exército reserva dos empregos fabris em um trabalho autônomo-dependente, não reconhecido sequer como trabalho. A questão principal é a de entender como ser “morador de rua” indica muito mais do que o local onde se dorme, assumindo uma localização em referência ao trabalho, familiar e moral do indivíduo, o que acaba se refletindo no meio acadêmico e em políticas institucionais, dentre elas as formas higienista, domesticadora e piedosa de perceber e atentar para os moradores de rua. / This study aims to discuss the question of the identity of the homeless from the symbolic production and their relation to the social structure, demonstrating how this constitution is embedded in the neoliberal ideologies and processes of control and domination, for example, the transformation of need for choice, called here the "myth of masochistic choice." In this sense, we seek to deconstruct some ideologies that permeate even the constitution of this identity and training of these individuals, as the "invisibility" of the homeless, reducing the problem to a purely economic dimension, expressed in the rating "homeless "policing and the way they are perceived. We also discuss how the hand labor of lumpem became army reserve of factory jobs in a selfdependent work, not even recognized as work. The main issue is to understand how to be "homeless" means much more than the place where you sleep, assuming a location in reference to the work, family and morality of the individual, which ends up being reflected in the academic and policy institutional, among them the hygienist forms, domesticating and pious to notice and pay attention to the homeless.
24

[en] DEHUMANIZATION AND THE NORM: THE SOCIAL CONSTRUCTION OF THE NOTION OF LOAFER AND VAGRANT DURING THE STRUGGLES TO ESTABLISH THE STATE, BRAZIL (1870 - 1900) / [pt] DA DESUMANIZAÇÃO E DA NORMA: A CONSTRUÇÃO SOCIAL DAS NOÇÕES DE VADIO E VAGABUNDO EM MEIO AS ATRIBULAÇÕES DA FABRICAÇÃO DO ESTADO-NAÇÃO NO BRASIL (1870-1900)

ANTONIO REGUETE MONTEIRO DE SOUZA 24 November 2010 (has links)
[pt] O objetivo geral de nosso trabalho foi investigar, dentro de uma perspectiva genealógica (Foucault, 2006), os diferentes aspectos e fatores socioculturais, presentes na construção social do fenômeno das crianças e jovens pobres que usam as ruas da cidade do Rio de Janeiro, como meio de sobrevivência e/ou moradia; reconhecidas conceitualmente como crianças e jovens em (situação de rua). A busca por um entendimento da genealogia desta problemática nos levou a investigação histórica e, por conseguinte, a delimitação temporal das três últimas décadas do século XIX como foco da nossa investigação. A impossibilidade de transportar o conceito atual de crianças e jovens em (situação de rua) para aquele período nos levou a eleger as categorias de (vadio) e (vagabundo). Estas categorias foram eleitas, por serem de possível averiguação em documentos históricos e, pela semelhança e aproximação da dinâmica social (indivíduo- Estado-sociedade) com a população em (situação de rua) do século XXI, na cidade do Rio de Janeiro. Nesta perspectiva, este trabalho se propõe a analisar a construção social das noções de (vadios) e (vagabundos), através de nosso personagem: crianças e jovens recolhidas das ruas do Rio, no fim do século XIX, por motivo de (vadio) e (vagabundo). A partir deste contexto urbano, discutimos sob que aspectos a idéia de (progresso) e (civilização) centrada na instauração da (ordem) social e urbana se coadunam com a construção social das noções de (vadio) e (vagabundo). Consideramos, ainda, como se estruturaram os discursos e práticas do Estado e sociedade no controle e repressão destes comportamentos e modos de vida, ao enxergá-los como expressões das idéias de ócio, vicio e imoralidade, ligados ao fenômeno da pobreza e a produção de perigos. Focamos também em nossa análise, a maneira pela qual a necessidade de fabricação do Estado-nação brasileiro e a experiência social do cativeiro - que significavam nos planos, real e abstrato produzir uma identidade nacional e conceber a (modernidade) – se inscreveram na arquitetura dos significados presentes na construção social das noções de (vadio) e (vagabundo). Nesta perspectiva, descrevemos as características das crianças e jovens pobres recolhidos dos espaços públicos, nos últimos trinta anos do século XIX na cidade do Rio de Janeiro, por motivo de vadiagem e ou vagabundagem. Abordamos também, a forma pela qual a construção social das noções de (vadio) e (vagabundo), ao serem impregnadas por uma idéia mais geral e abstrata de incorrigíveis, tipificadas dentro de um (estado) de comportamentos ou modos/meios de vida considerados (anormais) e perigosos, passa a justificar a institucionalização de práticas e discursos desumanizantes. Por fim demonstramos o papel central da polícia na institucionalização de discursos e práticas destinados aos pobres considerados perigosos. E, construímos argumentos que descortinam novos horizontes em relação ao processo histórico de construção da assistência na cidade do Rio de Janeiro. / [en] The general purpose of our work was to investigate, within a genealogical perspective (Foucault, 2006), the different sociocultural factors and aspects, which are present in the social construction of the phenomenon of poor children and the young who use Rio de Janeiro city streets as livelihood and/or dwellings. They are conceptually known as (homeless) children and young. The search for understanding the genealogy of this problem has led us to a historical investigation and, accordingly, the temporal constraint of the three last decades of the XIX century as the focus of our inquiry. The impossibility of transporting the current concept of homeless children and young back to that period of time has made us elect the categories of (loafer) and (vagrant). These categories were chosen for being possible to be investigated in historical documents and for the similarity and proximity of the social dynamics (individual-state-society) of the XXI century (homeless) population in Rio de Janeiro city. From this perspective, this study proposes to analyze the social construction of the notions of (loafers) and (vagrants) through our characters: children and young who were collected from the streets of Rio, in the end of the XIX century, accused of being (loafers) and (vagrants). From this urban context, we discuss under what aspects the idea of (progress) and (civilization), centered upon the social and urban order introduction, conform with the social construction of the notions of (loafers) and (vagrants). We also consider how the discourses and practices of the state and society get structured in the control and repression of these behaviors and ways of life, as they are perceived like expressions of vagrancy, bad habit and immorality ideas, bounded to poverty phenomenon and danger production. Our analysis also focus the way the necessity of the nation-state fabrication and the social experience of captivity - which meant in the real and abstract plans to produce a national identity and to conceive (modernity) - enrolled in the architecture of meanings which were present in the social construction of the notions of (loafer) and (vagrant). From this perspective, we describe the features of poor children and young who were collected from public places because of vagrancy in the last thirty years of the XIX century in Rio de Janeiro city. We also discuss the way the social construction of the notions of (loafer) and (vagrant), as being impregnated by a more general and abstract idea of incorrigible, typified in a state of behaviors or ways/means of life considered to be (abnormal) and dangerous, justifies the institutionalization of dehumanizing practices and discourses. Ultimately, we demonstrate the central role of the police in the institutionalization of discourses and practices destined to those poor ones regarded as dangerous. In addition, we build arguments which unveil horizons related to the historical process of assistance construction in the city of Rio de Janeiro.
25

LA CASA COMO ESPACIO ALIADO Y NO ALIADO EN LA ESCULTURA CONTEMPORÁNEA DE 1970 A 2015

Navarro Torregrosa, Manuela 04 May 2016 (has links)
[EN] This research aims to study the concept of home and cabin -dweller where he became the habitat to link two possible experiential aspects : space as an ally , ally or as space, and the approach of our hypothesis is if the house has been conceived or not as allied and non-allied contemporary sculpture in space 1970 to 2015. the referents of architecture in which the research is based shall work of architects such as Mies van der Rohe , Le Corbusier , Robert Venturi or Smithson , among others; and the leaders of sculpture (which will be the working field ) , in which the research is based are works by artists such as Louise Bourgeois, Gordon Matta Clark , Leandro Erlich , Gloria Lapeña , Ilya Kabakov or Rachel Whiteread to illustrate a space no ally , and the work of Monica Alonso , Santiago Mayo, do Ho Suh or Ana Casas Broda and others to refer to allied space. To determine whether or not envision this concept in the artistic work, previously we define what we mean by two concepts: The first is erected by the inhabitants as a personal projection space that mutates and evolves with it, where the living space becomes a intimate, cozy, quiet and space saver, family and love, which can turn into a house where we talked about the link is maintained and respected, understanding this relationship as an alliance with his experiential space which is the place of events by definition of its inhabitants, who structured childhood memories and will rise as primitive stage in our unconscious space of reference for all our subsequent experiences. In the house ally endearing figure of the mother will be there to bring stability to this scheme domestic space where life flows through their stay accompanied furniture, fittings and other objects, which will populate the Allied and non-Allied house, and that the Like the concept of home, we revisit from artistic readings that we based our proposed hypothesis: partner / no partner. We try to find in all artistic proposals in this paper analogies, confluences and differences to argue and support our proposal to study characteristics that make an ally ally space and not space. Instead understand the house as space ally settle as an architecture of cold aura, the inhabitant will not care where the link to your space and where the home will become a mere recipient cabin necessary for life, more physiological than emotional where its inhabitants do not feel like the epicenter of habitability in the world, maybe it considers itself a place of survival, but not in foster care and welfare. Thus, talk of a disturbing, disturbing and hostile space. In order to realize the objectives of our research, we proceed to review descriptive work of artists of the late twentieth century to 2015. The results of this study will prove the assertion under our proposal and devoid devoid home this link with its inhabitant or not, the evidence that contemporary sculpture of 1970-2015 let us envision instances where some form of understanding space of residence of the individual in the world . / [ES] RESUMEN. La presente investigación pretende estudiar la casa como concepto de habitáculo donde deviene el vínculo hábitat-habitante hacia dos posibles vertientes experienciales: como espacio aliado, o como espacio no aliado, y el planteamiento de nuestra hipótesis será si la casa ha sido concebida o no como espacio aliado y no aliado en la escultura contemporánea de 1970 a 2015. Los referentes de arquitectura en los que se apoya la investigación serán obra de arquitectos como Mies van der Rohe, Le Corbusier, Robert Venturi o los Smithson, entre otros; y los referentes de escultura (que va a ser el campo de trabajo), en los que se apoya la investigación serán obras de artistas como Louise Bourgeois, Gordon Matta Clark, Leandro Erlich, Gloria Lapeña, Rachel Whiteread o Ilya Kabakov para ilustrar un espacio no aliado, y la obra de Mónica Alonso, Santiago Mayo, Do Ho Suh o Ana Casas Broda entre otros para hacer referencia al espacio aliado. Para determinar si vislumbramos esta concepción o no en la obra artística, definiremos previamente lo que entendemos por ambos conceptos: El primero queda erigido por el morador como un espacio de proyección personal que muta y evoluciona con él, donde el espacio habitado se convierte en un espacio íntimo, acogedor, de sosiego y protector, de familia y de amor, que puede devenir en una casa donde el vínculo del que hablamos sea cuidado y respetado, entendiendo este vínculo como una alianza con su espacio vivencial el cual es el lugar de acontecimientos por definición de su morador, el que estructurará los recuerdos de infancia y se elevará como escenario primigenio en nuestro inconsciente para ser espacio de referencia de todas nuestras vivencias posteriores. En la casa aliada la figura de la madre entrañable estará presente para aportar esquemas de estabilidad a este espacio doméstico donde la vida fluye por sus estancias acompañada de enseres, muebles y demás objetos, los cuales poblarán la casa aliada y no aliada, y que al igual que el concepto de casa, revisitaremos desde lecturas artísticas que analizaremos partiendo de nuestra hipótesis planteada: aliado/no aliado. Intentaremos encontrar en todas las propuestas artísticas recogidas en este trabajo las analogías, confluencias o diferencias para poder argumentar y respaldar nuestra propuesta de estudio, características que conforman un espacio aliado y un espacio no aliado. Entendemos por el contrario que la casa como espacio no aliado se conformará como una arquitectura de aura fría, donde el habitante no cuidará el vínculo con su espacio y donde el hogar se convertirá en un mero habitáculo receptor necesario para la vida, más fisiológica que emocional, donde su habitante no lo sentirá como el epicentro de su habitabilidad en el mundo, puede que sí lo considere un lugar de supervivencia, pero no de acogimiento y de bienestar. Así, hablaremos de un espacio desasosegante, inquietante y hostil. Con el fin de dar cuenta de los objetivos de nuestra investigación, se procede a la revisión de tipo descriptivo de obra de artistas de finales de siglo XX hasta 2015. Los resultados del estudio permitirán evidenciar la afirmación bajo nuestra propuesta de la casa carente y desprovista de este vínculo con su habitante o no, la evidencia de que la escultura contemporánea de 1970 a 2015 nos deja ejemplos donde vislumbramos una u otra forma de entender el espacio de residencia del individuo en el mundo. / [CAT] La present investigació pretén estudiar la casa com a concepte d'habitacle on esdevé el vincle hàbitat - habitant cap a dues possibles vessants experiencials : com a espai aliat, o com a espai no aliat, i el plantejament de la nostra hipòtesi serà si la casa ha estat concebuda o no com espai aliat i no aliat en l'escultura contemporània de 1970 a 2015. els referents d'arquitectura en què es dóna suport a la investigació seran obra d'arquitectes com Mies van der Rohe , Le Corbusier , Robert Venturi o els Smithson , entre d'altres ; i els referents d'escultura ( que serà el camp de treball ) , en els quals es dóna suport a la investigació seran obres d'artistes com Louise Bourgeois , Gordon Matta Clark , Leandro Erlich , Glòria Lapeña , Rachel Whiteread o Ilya Kabakov per il¿lustrar un espai no aliat, i l'obra de Mónica Alonso , Santiago maig, Do Ho Suh o Ana Cases Broda entre d'altres per fer referència a l'espai aliat. Per determinar si albirem aquesta concepció o no en l'obra artística, definirem prèviament el que entenem per ambdós conceptes: El primer queda erigit pel habitant com un espai de projecció personal que muta i evoluciona amb ell, on l'espai habitat esdevé un espai íntim, acollidor, d'assossec i protector, de família i d'amor, que pot esdevenir en una casa on el vincle de què parlem sigui cuidat i respectat, entenent aquest vincle com una aliança amb el seu espai vivencial el qual és el lloc d'esdeveniments per definició del seu habitant, el que estructurarà els records d'infància i s'elevarà com a escenari primigeni en el nostre inconscient per ser espai de referència de totes les nostres vivències posteriors. A la casa aliada la figura de la mare entranyable estarà present per aportar esquemes d'estabilitat a aquest espai domèstic on la vida flueix per les seves estades acompanyada d'estris, mobles i altres objectes, els quals poblaran la casa aliada i no aliada, i que al igual que el concepte de casa, revisitaremos des lectures artístiques que analitzarem partint de la nostra hipòtesi plantejada: aliat / no aliat. Intentarem trobar a totes les propostes artístiques recollides en aquest treball les analogies, confluències o diferències per poder argumentar i donar suport la nostra proposta d'estudi, característiques que conformen un espai aliat i un espai no aliat. Entenem per contra que la casa com a espai no aliat es conformarà com una arquitectura d'aura freda, on l'habitant no cuidarà el vincle amb el seu espai i on la llar es convertirà en un mer habitacle receptor necessari per a la vida, més fisiològica que emocional , on el seu habitant no el sentirà com l'epicentre de la seva habitabilitat en el món, pot ser que sí que ho consideri un lloc de supervivència, però no d'acolliment i de benestar. Així, parlarem d'un espai inquietant, inquietant i hostil. Per tal de donar compte dels objectius de la nostra investigació, es procedeix a la revisió de tipus descriptiu d'obra d'artistes de finals de segle XX fins a 2015. Els resultats de l'estudi permetran evidenciar l'afirmació sota la nostra proposta de la casa sense i desproveïda d'aquest vincle amb el seu habitant o no, l'evidència que l'escultura contemporània de 1970-2015 ens deixa exemples on albirem una o altra forma d'entendre l'espai de residència de l'individu en el món. / Navarro Torregrosa, M. (2016). LA CASA COMO ESPACIO ALIADO Y NO ALIADO EN LA ESCULTURA CONTEMPORÁNEA DE 1970 A 2015 [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/63449 / TESIS
26

A (re) significação do mundo: um olhar sobre atividades estético-culturais dos moradores de calçada

Pilan, Hânia Cecília 17 August 2012 (has links)
Made available in DSpace on 2016-03-15T19:44:09Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Hania Cecilia Pilan.pdf: 15559422 bytes, checksum: eae834aa2a5d0daddc074ad470e524e8 (MD5) Previous issue date: 2012-08-17 / Fundo Mackenzie de Pesquisa / The subject of this thesis is the analysis of the everyday life narratives of Sao Paulo's sidewalk residents and its (Re) meanings that enter the field of aesthetic needs. The human being is complex and at the same time transparent, desiring to be someone significant, uses mechanisms to survive as an individual among the society. And, when excluded from the group to which he belongs, he necessarily must (Re) mean, in order to join a new group. In the case of sidewalk residents, this action is exacerbated, becoming more evident the necessity of expression and the use of archetypes in the battle against invisibility within their social group and if possible, achieving to stand out among his peers. The narratives, conducted through interviews, allowed penetrate into a parallel world where neither time has the same value and setting as we were used to. In order to understand the narratives of this (Re) meaning world daily and achieve the proposed objectives, it was used as a theoretical study of social representations, with the cultural-historical psychology foundations, depth psychology and art contexts and concepts. Supported by these bibliographical sources, documentary, and especially in the participatory field research, it was possible to articulate a discussion of the aesthetic needs of the sidewalk's residents in their socio-historical context and their need to (re) signification. Among the various analyzed, we have chosen four main characters for their sensible aesthetic productions, which demonstrate the social segment in which they belong, to be analysis objects of their (RE) meanings. Among them, we were able to find heroes, faithful man, poets, painters, performers, bricoleurs, who have art as their mainspring of their social development, presenting archetypes to (Re) mean their world. / O objeto de estudo desta tese consiste na análise de narrativas do cotidiano dos moradores de calçada da cidade de São Paulo quanto as suas (Re) significações que adentram o campo das necessidades estéticas. O ser humano, complexo e ao mesmo tempo transparente, no afã de ser alguém significante, usa de mecanismos para sobreviver como indivíduo dentro da sociedade. E, quando excluído do grupo ao qual pertence, tem necessariamente que se (Re) significar, para inserir-se em um novo grupo. No caso dos moradores de calçada, essa ação é exacerbada tornando mais evidente a necessidade de expressão e o uso de arquétipos na batalha contra a invisibilidade dentro de seu grupo social e se possível, conseguindo se destacar entre seus pares. As narrativas, realizadas por meio de entrevistas, possibilitaram adentrar em um mundo paralelo, onde nem o tempo tem a mesma valia e marcação como fomos aculturados. Para compreender as narrativas deste mundo (Re) significado diariamente e atingir os objetivos propostos foi usado como referencial teórico o estudo de representações sociais, com os fundamentos da psicologia histórico-cultural, a psicologia profunda e os contextos e conceitos da arte. Apoiada nessas fontes bibliográficas, documentais, e principalmente na pesquisa participante de campo, foi possível articular uma discussão sobre as necessidades estéticas dos moradores de calçada no seu contexto sócio-histórico e sua necessidade de (Re) significação. Dentre os inúmeros analisados, escolhemos quatro protagonistas pelas suas produções estético sensíveis, que exemplificam o segmento social ao qual pertencem, para serem objeto de análise de suas (Re) significações. Entre eles pudemos encontrar heróis, homens de fé, poetas, pintores, performáticos, bricoleurs, que fazem da arte a mola propulsora da sua projeção social, arquétipos que se apresentam para (Re) significar seu mundo.
27

'Exculhidos': ex-moradores de rua como camponeses num assentamento do MST / Homeless as peasant in an agrarian reform settlement organized by Rural Workers´Landless Movement (MST)

Justo, Marcelo Gomes 04 August 2005 (has links)
Os objetos desta tese são os conflitos internos num assentamento de reforma agrária cuja luta foi organizada pelo Movimento dos Trabalhadores Rurais Sem Terra (MST) e a relação entre a trajetória de ex-moradores de rua da cidade de São Paulo e este movimento de luta pela terra. Foram tratadas duas hipóteses: primeira, a ida para o campo pode ser uma alternativa não-capitalista para o problema social dos moradores de rua; e, segunda, os assentados encontram formas de gerir de maneira pública os conflitos sociais referentes à vida em comum no assentamento. A investigação decorrente destas hipóteses propiciou compreender como se constitui a alternativa e quais são as limitações da gestão do assentamento. Ao longo da tese, comprova-se que o trabalho do MST de conquistar um assentamento possibilita que os moradores de rua criem ondições de vida e de produção que lhes dão indepedência em relação ao mercado de trabalho assalariado. Porém, verifica-se que para a realização de uma alternativa na área da economia solidária é preciso que os moradores de rua cheguem ao assentamento com maior força como grupo, que tenham alguma organização inicial e que estejam ligados a redes. Quanto à segunda hipótese, constata-se que os assentados tanto buscam formas judiciais quanto não-judiciais de gestão dos conflitos internos e que há o potencial de uma gestão pública do assentamento com relativa autonomia em relação ao Estado. No entanto, entre aos moradores o aprendizado de formas democráticas de gestão de conflito ainda é incipiente. Demonstra-se como os conflitos internos configuram o território, mapeando as redes de alianças e ataques entre os assentados. Neste sentido, contribui-se para os estudos geográficos sobre a fração de território camponês acrescentando a noção de redes como componente central da dinâmica da disputa de poder no assentamento. Problematiza-se a questão do ethos camponês como elemento de aptidão para a permanência como assentado. Mostra-se que o ethos é objeto de disputa entre os assentados, que reivindicam entre si maior legitimidade como camponês. / This dissertation has two subjects. First, the social conflicts inside an agrarian reform settlement. Second, the relationship between the personal trajectory of the homeless people living in São Paulo city and the Rural Workers Landless Movement (MST). There are two hypotheses: the Landless Movement (MST) can be a non-capitalistic alternative to homeless people and there is a possibility of creating a public sphere to manage the social conflicts related to settlement organization. The investigation showed how that alternative can be built and what the limits to public management of the settlement are. The conquest of a piece of land by MST work gives the opportunities to the homeless to create ways of living and of production, instead of waiting for a job. But, the homeless people need to be organized and connected to a network to have the opportunity of building a kind of “solidarity economy", in a socialistic term. Related to the second hypothesis, it was observed that there are judicial and non-judicial forms of conflict management. There is the potential for a public sphere to manage the social conflicts autonomously in relation to the state. Anyway, among the settlers, the learning of how to deal with social conflicts in a democratic way is a process in its first steps. The dissertation shows that the settlement as territory is shaped by social conflicts, by mapping alliances and attacks between the settlers. One theoretical contribution of this dissertation is the use of the notion of network as a complementary form for the territory concept. The dissertation demonstrates that the peasant ethos is a subject of dispute between the settlers. Who use this to legitimate their position as peasant or to not legitimate the position of the others, like the ones who came from the streets.
28

Os desafios de envelhecer na rua / The challenges of aging in the street

Bueno, Ermelinda Maria 10 October 2013 (has links)
Made available in DSpace on 2016-04-27T18:47:13Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Ermelinda Maria Bueno.pdf: 695914 bytes, checksum: 1f4c3c2a749f1844ec58e854f1d5083e (MD5) Previous issue date: 2013-10-10 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / The World Health Organization considers 60 as a starting point characterization of aging, although this process happens differently for each individual, depending on the environment they live in and the quality of life. For individuals who live permanently in the street sense of aging, physical marks, diseases arriving earlier in step with the chronological age. In this analysis perspective this research aimed to determine the socio-demographic profile of the elderly resident of Street Mogi, knowing how he perceives the aging and their coping strategies to double vulnerability: being elderly and living on the street. The survey was conducted with 10 men, aged above 50 years. The methodology consisted of qualitative analysis. For data collection we used a previously prepared script of questions and interviews were recorded and transcribed. The results indicated that all seniors make use of alcoholic beverages, have low education do not receive social security benefits nor participate in transfer programs and income do not earn any income. The health conditions of these seniors are poor, 90% reported some illness. The feeding is done in the hostels, or ask in homes and bars. Most have family and maintain sporadic contact with them, but do not want to come home. Consider that living on the street anticipates aging, some already feel old, even though he has 60 years and none of them want to go for a long-stay institution when he is older. In cognitive tests performed, we found that 60% are with better cognitive ability score, while 40% have a score greater degree of cognitive impairment. We conclude that the elderly in the street have low quality of life, look older than your actual age, because of the double vulnerability: the socio-economic exclusion and physical frailty. The hostels and foster homes contribute to the improvement of living conditions of the elderly in the streets and public policy for this portion of the population needs to be effective, trained professionals to serve them / A Organização Mundial da Saúde considera 60 anos como marco inicial caracterizador do envelhecimento, embora este processo aconteça de forma diferenciada para cada indivíduo, dependendo do meio em que vive e da qualidade de vida. Para sujeitos que vivem permanentemente na rua a sensação de envelhecimento, marcas físicas, doenças chegam mais cedo, em descompasso com a idade cronológica. Nesta perspectiva de análise esta pesquisa objetivou traçar o perfil sócio-demográfico dos idosos morador de Rua de Mogi Guaçu, conhecer como ele percebe o envelhecimento e suas estratégias de enfrentamento a dupla vulnerabilidade: ser idoso e morar na rua. A pesquisa foi realizada com 10 homens, com idades acima de 50 anos. A metodologia utilizada consistiu em análise qualitativa. Para a coleta de dados utilizamos um roteiro das questões previamente preparado, sendo as entrevistas gravadas e transcritas. Os resultados indicaram que todos os idosos fazem uso de bebidas alcoólicas, tem baixa escolaridade, não recebem benefícios previdenciários e nem participam de Programas de Transferência de renda e não auferem nenhum rendimento. As condições de saúde destes idosos são precárias, 90% referiram alguma doença. A alimentação é feita nos albergues, ou pedem nas casas e nos bares. A maioria tem familiar e mantêm contatos esporádicos com eles, mas não desejam voltar para a casa. Consideram que viver na rua antecipa o envelhecimento, alguns já se sentem velhos, mesmo não tendo 60 anos e nenhum deles deseja ir para uma Instituição de Longa Permanência quando for mais velho. Nos testes de cognição realizados, verificamos que 60% estão com score de melhor capacidade cognitiva, enquanto que 40% apresentam score de maior grau de comprometimento cognitivo. Podemos concluir que os idosos em situação de rua tem baixa qualidade de vida, aparentam ser mais velhos do que sua idade real, em razão da dupla vulnerabilidade: a exclusão socioeconômica e fragilidade física. Os albergues e as casas de acolhida contribuem para a melhoria das condições de vida dos idosos em situação de rua e que a política publica para esta parcela da população necessita ser efetiva, com profissionais capacitados para atendê-los
29

Vida cotidiana e habitação de interesse social em Morrinhos: uma perspectiva de análise para a (re)produção do espaço urbano / Everyday life and social housing project of Morrinhos: an analysis of the (re)production of urban space

SIQUEIRA, Bruno Lourenço 04 May 2016 (has links)
Submitted by Luciana Ferreira (lucgeral@gmail.com) on 2017-01-16T12:20:12Z No. of bitstreams: 2 Dissertação - Bruno Lourenço Siqueira - 2016.pdf: 3725386 bytes, checksum: 856c6bef64b6448974c795668cba129b (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) / Approved for entry into archive by Luciana Ferreira (lucgeral@gmail.com) on 2017-01-16T12:20:55Z (GMT) No. of bitstreams: 2 Dissertação - Bruno Lourenço Siqueira - 2016.pdf: 3725386 bytes, checksum: 856c6bef64b6448974c795668cba129b (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) / Made available in DSpace on 2017-01-16T12:20:55Z (GMT). No. of bitstreams: 2 Dissertação - Bruno Lourenço Siqueira - 2016.pdf: 3725386 bytes, checksum: 856c6bef64b6448974c795668cba129b (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Previous issue date: 2016-05-04 / Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado de Goiás - FAPEG / This paper aims to understand the (re)production of the urban space of Morrinhos, state of Goias, Brazil, starting with the Social Housing Project (SHP) and the social relations consubstantiated and exposed on the everyday life of the residents. The specific goals are: to learn about the organization of urban space of Morrinhos, based on historical, economical and social conditions; to read the general conditions of the housing of the aforementioned city, and elucidate part of the intentionalities of the housing policies in Brazil as an important part for the process of (re)production of urban space and; lastly, to meet several components of the everyday life of a few SHP residents in areas such as Monte Verde, Bela Vista I and Bela Vista II, in Morrinhos, and, thus, to assess part of the assumptions that are related to the socio-spatial reproduction of these localities. The methodological procedures were based on theoretical research, especially in bibliographic sources that debate the (re)production of urban space, housing and everyday life. In the documental research, the public domain data, especially the ones from Morrinhos, were organized; regarding the field research, a semistructured interview script was used to SHP residents, and observation were registered on the field journal and photographic records in the selected areas for empirical research. The present study reveals that everydayness is a characteristic of the researched residents, i.e. the objective and subjective attainment of the residents decreases their creative potentiality and determine them to the fragmentation of life in spheres, such as in the work environment, private life, leisure etc, purposely unarticulated of the social reality as a whole. Thereby, the urban space of Morrinhos reproduces inhumanely, so that the resident contemplated with a SHP becomes a reduced subject to the labor force condition and also as a consumer. Such strangeness overlaps the feeling of belonging to the class, which legitimates, thus, the entire process of reproduction of capital and space. / Este trabalho tem como objetivo principal compreender a (re)produção do espaço urbano de Morrinhos - GO, a partir das Habitações de Interesse Social (HIS) e das relações sociais consubstanciadas e expostas na vida cotidiana dos moradores. Os objetivos específicos são: apreender a organização do espaço urbano de Morrinhos, fundamentado pelas condições históricas, econômicas e sociais; interpretar as condições gerais das habitações deste município, bem como elucidar parte das intencionalidades das políticas habitacionais no Brasil enquanto parte importante para o processo de (re)produção do espaço urbano e; por fim, conhecer alguns componentes da vida cotidiana de alguns moradores de Habitações de Interesse Social nos setores Monte Verde, Bela Vista I e Bela Vista II, em Morrinhos, e, assim, avaliar parte das premissas que se relacionam com a reprodução socioespacial de tais localidades. Os procedimentos metodológicos pautaram-se na pesquisa teórica, sobretudo, em fontes bibliográficas que discutem a (re)produção do espaço urbano, a habitação e a vida cotidiana. Na pesquisa documental, foram organizados os dados de domínio público acerca, principalmente, de Morrinhos e, na pesquisa de campo, utilizou-se da aplicação de roteiro de entrevistas semiestruturado aos moradores das HIS, observações registradas em diário de campo e registro fotográfico nos setores selecionados para a pesquisa empírica. Este estudo revela que a cotidianidade é uma característica do morador pesquisado, isto é, a captura objetiva e subjetiva deste reduz suas potencialidades criativas e condiciona-o à fragmentação da vida em esferas (do trabalho, da vida privada, do lazer etc.), propositalmente desarticuladas da realidade social total. Dessa forma, o espaço urbano de Morrinhos se reproduz perversamente, de modo que o morador contemplado com uma HIS é transformado em um sujeito reduzido à condição de força de trabalho e consumidor, cujo estranhamento se sobrepõe ao sentimento de pertencimento à classe, legitimando, assim, todo o processo de reprodução do capital e do espaço.
30

Circulação e fixação: o dispositivo de gerenciamento dos moradores de rua em São Carlos e a emergência de uma população / Circulation and settlement: the device management of the homeless São Carlos and the emergenci of a population

Oliveira, Luciano Marcio Freitas de 06 November 2012 (has links)
Made available in DSpace on 2016-06-02T20:39:19Z (GMT). No. of bitstreams: 1 5606.pdf: 19565785 bytes, checksum: c7b7a39c3ddad2b7ed1687f53515b147 (MD5) Previous issue date: 2012-11-06 / Financiadora de Estudos e Projetos / The aim of this dissertation is to present how homeless people have been produced and managed in a contemporary context. It also intends to show how changes in the practices of care to the homeless influence directly in their daily lives, specifically in the ways they organize themselves in the city. We highlight bancas - a term which defines, in Carlos and in other cities of São Paulo s State, groups of homeless people which are designed in certain places of the city. We have chosen the bancas as the locus of analysis here due to the fact that it is the most common way of living on the streets among the homeless in the researched city. Also, it gives a visibility to these groups in the urban space, obligating the creation of new forms of public management to this situation. As a mythological approach, we developed an ehtnograpy on Social Care Institutions and on the streets. Also, we performed in-depth interviews with care workers. The use of ethnography allowed us to develop analytical constructs such as Circulation and Settlement , which permitted us to conduct investigations about the changes in care practices in this population, giving the contemporary device of public management on the issue of the homeless. / O objetivo desta dissertação é apresentar como têm sido produzidos e gerenciados, em contexto contemporâneo, os moradores de rua. Pretende-se demonstrar que as mudanças ocorridas nas práticas de atendimento aos moradores de rua influenciam diretamente no seu cotidiano, especificamente nas maneiras como se organizam na cidade. Destacamos as bancas, termo que designa em são Carlos e outras cidades do interior paulista, agrupamentos de moradores de rua que se formam determinados lugares de cidade. A escolha das bancas como lugar lócus de análise deve a maneira mais comum de viver nas ruas entre os moradores de rua no município pesquisado, além da visibilidade que tais agrupamentos provocam no espaço urbano, ensejando formas de gerenciamento público do problema que representam. Para a consecução da pesquisa destacamos o método etnográfico, realizado em instituição de Assistência Social (Centro POP) e nas ruas, entrevistas com técnicos e trajetória profissional do gestor-pesquisador. O recurso à etnografia possibilitou a elaboração de constructos analíticos Circulação e Fixação, que permitem conduzir as investigações sobre as transformações nas práticas de atendimento dessa população, originando o dispositivo contemporâneo de gestão pública da questão dos moradores de rua.

Page generated in 0.0412 seconds