• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 29
  • 11
  • 5
  • 1
  • Tagged with
  • 46
  • 25
  • 24
  • 8
  • 7
  • 7
  • 7
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • 5
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
11

Imigrantes africanos solicitantes de refúgio no Brasil: cooperação para o desenvolvimento e humanitarismo no Atlântico Sul / African immigrants seeking refuge in Brazil: cooperation for development and humanitarianism in the South Atlantic

Allan Rodrigo de Campos Silva 19 March 2018 (has links)
Do fundo do poço lampejam as chamas que consomem a cidadela. O alquimista deixa sua casa: insistia em que era capaz de transformar chumbo em ouro. Mas o telhado quer cair em sua cabeça. Da cidadela se projeta um caminho, uma estrada longa, tão longa que jamais alguém poderia alcançar seu fim. Mesmo que pudesse, teria que atravessar o maior muro já construído, cercado por infantarias de voluntários e matilhas de cães. Se atravessasse o muro, já poderia avistar a escada, que teria que galgar, degrau a degrau, a socos e pontapés, deixando vários para trás, para alcançar o pórtico de onde se vê a porta da Lei. E se estivesse já às portas da Lei - que não pode transpor em nenhuma hipótese e entrasse (!), alcançaria o tribunal. A sentença final, todos sabemos, nunca seria proferida. Deveria contentar-se, portanto, com uma declaração provisória que, aliás, não é aceita por todos os tribunais do Império (nem por qualquer tribunal). Com a sentença em mãos poderia continuar a subir as escadas do templo, de onde já avistaria as chamas do vaso sacrificial. A lua minguante no céu levá-lo-ia a pensar que não se deve aceitar a guerra, o chumbo, o ouro, a estrada, o muro, a escada, a porta, a Lei, o tribunal, a sentença ainda que provisória o templo ou o próprio sacrifício. E, como seria um daqueles dias exóticos, em que se pode ver o Sol nascer enquanto a Lua permanece no céu, teria que conviver com a dúvida, com a luta, com o dia e com a noite. / Del fondo del pozo destellan las llamas que consumen la ciudadela. El alquimista deja su casa: insistía en que era capaz de transformar plomo en oro. Pero la azotea quiere caer en su cabeza. De la ciudadela se proyecta un camino, un camino largo, tan largo que jamás alguien podría alcanzar su fin. Aunque pudiera tendría que atravesar el mayor muro ya construido, cercado por infanterías de voluntarios y manadas de perros. Si atravesara el muro ya podría avistar la escalera, que tendría que montar, escalón a escalón, a golpes y patadas, dejando varios atrás, para alcanzar el pórtico de donde se ve la puerta de la Ley. Y si estuviera ya a puertas de la Ley - que él no puede bajo ninguna hipótesis transponer - y entrara (!), alcanzaría el tribunal. La sentencia final, todos lo sabemos, nunca sería proferida. Él debería contentarse, por lo tanto, con una declaración provisional que, por otra parte, no es aceptada por todos los tribunales del Imperio (por cualquier tribunal). Con la sentencia en manos podría seguir subiendo las escaleras del templo, de donde avistaría ya las llamas del vaso sacrificial. La luna menguante en el cielo le haría pensar que no se debe aceptar la guerra, el plomo, el oro, la carretera, el muro, la escalera, la puerta, la ley, el tribunal, la sentencia - aunque provisional - el templo o el mismo sacrificio. Y, como sería uno de esos días exóticos, en que se puede mirar el sol nacer mientras la Luna sigue en el cielo, tendría que convivir con la duda, con la lucha, con el día y con la noche.
12

Exploración geológica del área El Refugio, Durango, México

Lemus Bustos, Oniver January 2012 (has links)
Magíster en Ciencias, Mención Geología / En este trabajo de tesis se presentan los resultados de estudio geológico de exploración minera de la zona El Refugio, estos en función de la posible mineralización epitermal de metales preciosos. En esta zona de estudio existen evidencias de alteración hidrotermal (argílica y fílica), donde se ha identificado mineralización aurífera de baja ley en vetas con valores de 0,3 a 0,6 g/t Au. El área de estudio El Refugio se localiza en el flanco oriental de las montañas de la Sierra Madre Occidental, muy cerca del borde con la Mesa Central y dentro de la prolífica faja de mineralización de plata de México. Localmente se ubica en la porción centro-norte del estado de Durango dentro de terrenos de la jurisdicción de los municipios de Rodeo e Indé, y a 150 km al norte en línea recta de la ciudad de Durango. Con el mapeo geológico estructural realizado, a escalas 1:20.000 y 1:2.000, se definieron las estructuras y vetas relacionadas al sistema de fallas San Luis - Tepehuanes con dirección NW-SE y a la distensión que generaron las fosas y pilares donde se localiza el semi-graben de Rodeo. Con las edades U-Pb en circones obtenidas durante el presente trabajo, de 47,8 ± 0,2 y 49,5 ± 0,2 Ma, se interpretan dos edades de cristalización de los cuerpos hipabisales, ubicando a estos en el Eoceno temprano a medio, relacionado regionalmente a las estructuras del sistema de falla San Luis - Tepehuanes y al semi-graben de Rodeo como contemporáneos a estos eventos. Por medio de las dataciones U-Pb realizadas en este trabajo y los emplazamientos de estos cuerpos relacionados a las estructuras mencionadas, se postula que la mineralización del área El Refugio podría estar asociada al emplazamiento de los cuerpos datados Eoceno temprano a medio. La mineralización encontrada en el área El Refugio permite postular un potencial exploratorio por Au-Ag, asociado a ambientes epitermales de metales preciosos. La aseveración anterior es confirmada por estudios de inclusiones fluidas que permiten clasificar los sistemas de vetas en el área de estudio en depósitos epitermales de baja a intermedia sulfuración. Por medio de los estudios geoquímicos mediante ICP-óptico para 31 elementos más oro (Au), por ensaye al fuego, se determinó que el único elemento blanco de exploración es el Au, relacionado a los elementos As y Sb como trazadores. A través de un análisis de factores de estos datos geoquímicos se determinaron los principales factores con más alta implicancia y los cuales agrupan ciertos elementos según su ocurrencia natural. Se determinaron cinco factores. Los factores 1 a 3 reflejan aspectos litológicos y los factores 4 y 5 son representativos de una mineralización de tipo Au-Sb-As. Si bien no existe buena correlación estadística entre Au y Sb-As, estos elementos presentan una relación especial y de ambiente similar, principalmente en vetas y cuerpos hipabisales. El análisis de dispersión del elemento Au, con interés económico, se relaciona directamente al emplazamiento de las vetas del área de estudio con valores que representan anomalías del orden de 0,09 a 0,236 ppm. Además, antecedentes geoquímicos de otros estudios recientes indican que en algunas vetas del área a 0,50 m de profundidad existen leyes del orden de 0,1 a 10,0 g/t de Au y entre 18 y 77 g/t de Ag. Esto permitirá proponer esta zona de estudio, como un potencial prospecto de exploración y programar trabajos de obra directa en los lugares donde las anomalías de contraste positivo presentadas son evidentes. Se recomiendan estudios geológicos de detalle con realización de muestreo en trincheras o zanjas en las vetas.
13

LA CASA COMO ESPACIO ALIADO Y NO ALIADO EN LA ESCULTURA CONTEMPORÁNEA DE 1970 A 2015

Navarro Torregrosa, Manuela 04 May 2016 (has links)
[EN] This research aims to study the concept of home and cabin -dweller where he became the habitat to link two possible experiential aspects : space as an ally , ally or as space, and the approach of our hypothesis is if the house has been conceived or not as allied and non-allied contemporary sculpture in space 1970 to 2015. the referents of architecture in which the research is based shall work of architects such as Mies van der Rohe , Le Corbusier , Robert Venturi or Smithson , among others; and the leaders of sculpture (which will be the working field ) , in which the research is based are works by artists such as Louise Bourgeois, Gordon Matta Clark , Leandro Erlich , Gloria Lapeña , Ilya Kabakov or Rachel Whiteread to illustrate a space no ally , and the work of Monica Alonso , Santiago Mayo, do Ho Suh or Ana Casas Broda and others to refer to allied space. To determine whether or not envision this concept in the artistic work, previously we define what we mean by two concepts: The first is erected by the inhabitants as a personal projection space that mutates and evolves with it, where the living space becomes a intimate, cozy, quiet and space saver, family and love, which can turn into a house where we talked about the link is maintained and respected, understanding this relationship as an alliance with his experiential space which is the place of events by definition of its inhabitants, who structured childhood memories and will rise as primitive stage in our unconscious space of reference for all our subsequent experiences. In the house ally endearing figure of the mother will be there to bring stability to this scheme domestic space where life flows through their stay accompanied furniture, fittings and other objects, which will populate the Allied and non-Allied house, and that the Like the concept of home, we revisit from artistic readings that we based our proposed hypothesis: partner / no partner. We try to find in all artistic proposals in this paper analogies, confluences and differences to argue and support our proposal to study characteristics that make an ally ally space and not space. Instead understand the house as space ally settle as an architecture of cold aura, the inhabitant will not care where the link to your space and where the home will become a mere recipient cabin necessary for life, more physiological than emotional where its inhabitants do not feel like the epicenter of habitability in the world, maybe it considers itself a place of survival, but not in foster care and welfare. Thus, talk of a disturbing, disturbing and hostile space. In order to realize the objectives of our research, we proceed to review descriptive work of artists of the late twentieth century to 2015. The results of this study will prove the assertion under our proposal and devoid devoid home this link with its inhabitant or not, the evidence that contemporary sculpture of 1970-2015 let us envision instances where some form of understanding space of residence of the individual in the world . / [ES] RESUMEN. La presente investigación pretende estudiar la casa como concepto de habitáculo donde deviene el vínculo hábitat-habitante hacia dos posibles vertientes experienciales: como espacio aliado, o como espacio no aliado, y el planteamiento de nuestra hipótesis será si la casa ha sido concebida o no como espacio aliado y no aliado en la escultura contemporánea de 1970 a 2015. Los referentes de arquitectura en los que se apoya la investigación serán obra de arquitectos como Mies van der Rohe, Le Corbusier, Robert Venturi o los Smithson, entre otros; y los referentes de escultura (que va a ser el campo de trabajo), en los que se apoya la investigación serán obras de artistas como Louise Bourgeois, Gordon Matta Clark, Leandro Erlich, Gloria Lapeña, Rachel Whiteread o Ilya Kabakov para ilustrar un espacio no aliado, y la obra de Mónica Alonso, Santiago Mayo, Do Ho Suh o Ana Casas Broda entre otros para hacer referencia al espacio aliado. Para determinar si vislumbramos esta concepción o no en la obra artística, definiremos previamente lo que entendemos por ambos conceptos: El primero queda erigido por el morador como un espacio de proyección personal que muta y evoluciona con él, donde el espacio habitado se convierte en un espacio íntimo, acogedor, de sosiego y protector, de familia y de amor, que puede devenir en una casa donde el vínculo del que hablamos sea cuidado y respetado, entendiendo este vínculo como una alianza con su espacio vivencial el cual es el lugar de acontecimientos por definición de su morador, el que estructurará los recuerdos de infancia y se elevará como escenario primigenio en nuestro inconsciente para ser espacio de referencia de todas nuestras vivencias posteriores. En la casa aliada la figura de la madre entrañable estará presente para aportar esquemas de estabilidad a este espacio doméstico donde la vida fluye por sus estancias acompañada de enseres, muebles y demás objetos, los cuales poblarán la casa aliada y no aliada, y que al igual que el concepto de casa, revisitaremos desde lecturas artísticas que analizaremos partiendo de nuestra hipótesis planteada: aliado/no aliado. Intentaremos encontrar en todas las propuestas artísticas recogidas en este trabajo las analogías, confluencias o diferencias para poder argumentar y respaldar nuestra propuesta de estudio, características que conforman un espacio aliado y un espacio no aliado. Entendemos por el contrario que la casa como espacio no aliado se conformará como una arquitectura de aura fría, donde el habitante no cuidará el vínculo con su espacio y donde el hogar se convertirá en un mero habitáculo receptor necesario para la vida, más fisiológica que emocional, donde su habitante no lo sentirá como el epicentro de su habitabilidad en el mundo, puede que sí lo considere un lugar de supervivencia, pero no de acogimiento y de bienestar. Así, hablaremos de un espacio desasosegante, inquietante y hostil. Con el fin de dar cuenta de los objetivos de nuestra investigación, se procede a la revisión de tipo descriptivo de obra de artistas de finales de siglo XX hasta 2015. Los resultados del estudio permitirán evidenciar la afirmación bajo nuestra propuesta de la casa carente y desprovista de este vínculo con su habitante o no, la evidencia de que la escultura contemporánea de 1970 a 2015 nos deja ejemplos donde vislumbramos una u otra forma de entender el espacio de residencia del individuo en el mundo. / [CAT] La present investigació pretén estudiar la casa com a concepte d'habitacle on esdevé el vincle hàbitat - habitant cap a dues possibles vessants experiencials : com a espai aliat, o com a espai no aliat, i el plantejament de la nostra hipòtesi serà si la casa ha estat concebuda o no com espai aliat i no aliat en l'escultura contemporània de 1970 a 2015. els referents d'arquitectura en què es dóna suport a la investigació seran obra d'arquitectes com Mies van der Rohe , Le Corbusier , Robert Venturi o els Smithson , entre d'altres ; i els referents d'escultura ( que serà el camp de treball ) , en els quals es dóna suport a la investigació seran obres d'artistes com Louise Bourgeois , Gordon Matta Clark , Leandro Erlich , Glòria Lapeña , Rachel Whiteread o Ilya Kabakov per il¿lustrar un espai no aliat, i l'obra de Mónica Alonso , Santiago maig, Do Ho Suh o Ana Cases Broda entre d'altres per fer referència a l'espai aliat. Per determinar si albirem aquesta concepció o no en l'obra artística, definirem prèviament el que entenem per ambdós conceptes: El primer queda erigit pel habitant com un espai de projecció personal que muta i evoluciona amb ell, on l'espai habitat esdevé un espai íntim, acollidor, d'assossec i protector, de família i d'amor, que pot esdevenir en una casa on el vincle de què parlem sigui cuidat i respectat, entenent aquest vincle com una aliança amb el seu espai vivencial el qual és el lloc d'esdeveniments per definició del seu habitant, el que estructurarà els records d'infància i s'elevarà com a escenari primigeni en el nostre inconscient per ser espai de referència de totes les nostres vivències posteriors. A la casa aliada la figura de la mare entranyable estarà present per aportar esquemes d'estabilitat a aquest espai domèstic on la vida flueix per les seves estades acompanyada d'estris, mobles i altres objectes, els quals poblaran la casa aliada i no aliada, i que al igual que el concepte de casa, revisitaremos des lectures artístiques que analitzarem partint de la nostra hipòtesi plantejada: aliat / no aliat. Intentarem trobar a totes les propostes artístiques recollides en aquest treball les analogies, confluències o diferències per poder argumentar i donar suport la nostra proposta d'estudi, característiques que conformen un espai aliat i un espai no aliat. Entenem per contra que la casa com a espai no aliat es conformarà com una arquitectura d'aura freda, on l'habitant no cuidarà el vincle amb el seu espai i on la llar es convertirà en un mer habitacle receptor necessari per a la vida, més fisiològica que emocional , on el seu habitant no el sentirà com l'epicentre de la seva habitabilitat en el món, pot ser que sí que ho consideri un lloc de supervivència, però no d'acolliment i de benestar. Així, parlarem d'un espai inquietant, inquietant i hostil. Per tal de donar compte dels objectius de la nostra investigació, es procedeix a la revisió de tipus descriptiu d'obra d'artistes de finals de segle XX fins a 2015. Els resultats de l'estudi permetran evidenciar l'afirmació sota la nostra proposta de la casa sense i desproveïda d'aquest vincle amb el seu habitant o no, l'evidència que l'escultura contemporània de 1970-2015 ens deixa exemples on albirem una o altra forma d'entendre l'espai de residència de l'individu en el món. / Navarro Torregrosa, M. (2016). LA CASA COMO ESPACIO ALIADO Y NO ALIADO EN LA ESCULTURA CONTEMPORÁNEA DE 1970 A 2015 [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/63449 / TESIS
14

Centro de rehabilitación integral para mujeres y familias vulnerables - Villa el Salvador

De la Fuente Doménique, Gianira Arlette 12 September 2019 (has links)
En el Perú, la violencia, específicamente hacia las mujeres, se viene incrementando con el paso de los años, tal es así que, actualmente el país ocupa el tercer lugar a nivel mundial con más violencia de género y el segundo lugar en Latinoamérica (Organización Mundial de la Salud, 2016). Existen en Lima trece casas de refugio para mujeres de las cuarenta y seis que hay en el país (Centro de la Mujer Peruana “Flora Tristán”, 2016), pero lamentablemente su capacidad está en función a la infraestructura existente a la cual adaptaron el uso, más no a la cantidad de mujeres que necesitan ser albergadas. Al estar adaptadas, generalmente en viviendas unifamiliares, solo presentan ambientes de acogida y no brindan los servicios de salud necesarios que contribuyen a la recuperación y rehabilitación integral de las mujeres y niños. Por este motivo, el Centro de Rehabilitación Integral para Mujeres y Familias Vulnerables en Villa El Salvador plantea un lugar de acogida con múltiples servicios de salud, capacitación y albergue, entre otros, con el fin de contribuir a la rehabilitación de las mujeres, y reinsertarlas a la sociedad. / In Peru, violence, specifically against women, has been increasing over the years, up to the point that it is currently ranked third place worldwide and second place in Latin America as the country with the most gender violence (World Health Organization, 2016). There are thirteen shelter houses for women in Lima out of 46 that exist in the country as a whole (Center for Peruvian Women “Flora Tristán”, 2016). Unfortunately, their capacity depends on that of the existing infrastructure which was adapted for this new function, and is not tailored for the number of women that need to be sheltered. This adapted buildings are mostly single family houses that only have reception environments and do not provide the necessary health services that contribute to the recovery and integral rehabilitation of women and children. For this reason, the center for integral rehabilitation for women and vulnerable families in Villa El Salvador district proposes a welcoming place with multiple health, training, and shelter services, in order to contribute to their recovery and reintegration to society. / Trabajo de Suficiencia Profesional
15

[en] MIGRANT SUBJECTIVITIES AND THE PATHS OF VIOLENCE: FROM TRAUMA POLICIES TO LITERATURE AS REFUGE / [pt] SUBJETIVIDADES MIGRANTES E AS VEREDAS DA VIOLÊNCIA: DAS POLÍTICAS DO TRAUMA À LITERATURA COMO REFÚGIO

MARIANA SALLES KEHL 09 November 2022 (has links)
[pt] Uma reflexão a respeito dos deslocamentos migratórios forçados e do status quo do refugiado apresenta-se, em âmbito global, como uma questão imperativa. De modo igualmente crítico, a violência e suas múltiplas formas de expressão evidenciam-se como uma das mais categóricas adversidades contemporâneas cuja ponderação se faz necessária. Tais fenômenos podem ser localizados reiteradamente na história e seu recrudescimento convoca a psicanálise, um saber que dialoga com a cultura, a posicionar-se diante de suas especificidades. Frente às configurações subjetivas encontradas no âmbito dos movimentos de migração forçada, a clínica com refugiados pode revelar particularidades, assim como, contingencialmente, a presença de elementos traumáticos e hiatos expressivos na capacidade representacional dos sujeitos, resultantes da exposição à violência. Com o referencial teórico alicerçado sobretudo em Freud e Lacan, propõe-se, nesta tese, a retomada do percurso da psicanálise no que se refere à concepção do termo violência – aproximando-o principalmente do registro do imaginário –, seus desdobramentos, sua articulação com as políticas do trauma e, como recurso ilustrativo, com as experiências de diáspora através da literatura promovida por autores com antecedentes biográficos migratórios. Dessa forma, pretende-se desenvolver aspectos fundamentais para a compreensão lógica do sujeito refugiado e suas fronteiras, e da psicanálise e seus litorais. / [en] A reflection on forced migratory displacements and the status quo of the refugee presents itself, on a global scale, as an imperative issue. In an equally critical way, violence and its multiple forms of expression are evidenced as one of the most categorical contemporary adversities whose consideration is necessary. Such phenomena can be located repeatedly in history and their resurgence calls for psychoanalysis, a knowledge that dialogues with culture, to position itself in the face of its specificities. Considering the subjective configurations found within the scope of forced migration movements, clinical practice with refugees may reveal particularities, such as, contingentially, the presence of traumatic elements and expressive gaps in the representational capacity of the subjects, resulting from exposure to violence. With the theoretical framework based primarily on Freud and Lacan, it is proposed in this thesis, the resumption of the course of psychoanalysis regarding the conception of the term violence – approaching it mainly in the register of the imaginary – its developments, its articulation with the politics of trauma and, as an illustrative resource, with the experiences of diaspora through the literature promoted by authors with biographical migratory background. In this way, we intend to develop fundamental aspects for the logical understanding of the refugee subject and his borders, and of psychoanalysis and its littorals.
16

[en] GLOBALIZATION AND REFUGE: THE CONGOLESES REFUGEES IN THE CITY OF RIO DE JANEIRO AS AN EXAMPLE OF THIS COMPLEX RELATIONSHIP / [pt] GLOBALIZAÇÃO E REFÚGIO: OS REFUGIADOS CONGOLESES NA CIDADE DO RIO DE JANEIRO COMO EXEMPLO DESSA RELAÇÃO COMPLEXA

GIULIANNA SILVA SERRICELLA 19 September 2016 (has links)
[pt] O objetivo deste trabalho é analisar as interações entre globalização e refúgio exemplificada pelo processo de reterritorialização dos refugiados congoleses na cidade do Rio de Janeiro. No trabalho tentaremos responder a seguinte questão: como se apresentam as interações entre globalização e refúgio a partir do exemplo do processo de reterritorialização dos refugiados congoleses na cidade do Rio de Janeiro? Procura-se analisar como a globalização e a questão dos refugiados estão relacionadas, tendo como marco a criação da Convenção de 1951 e do Protocolo de 1967 relativos ao Estatuto dos Refugiados. Em seguida, busca se analisar a política em relação aos refugiados adotada no Brasil, a partir da promulgação da Lei 9.474/1997 e a criação do Comitê Nacional para Refugiados. Estabelece-se a interação entre diferentes agentes e atores (órgãos estatais, organização internacional e instituições da sociedade civil e os refugiados) que estão envolvidos na criação e implementação de ações voltadas para a integração local de refugiados no Brasil e, mais especificamente, no Rio de Janeiro. Demonstra-se, a partir do caso específico dos congoleses em situação de refúgio no Rio de Janeiro, que a reterritorialização e a integração local dos refugiados no Brasil ocorrem a partir de estratégias criadas por diferentes agentes, destacando os próprios refugiados e, possibilitando, com isso, sua integração através de redes sociais locais. / [en] This piece of work aims to analyse the interactions between the globalization and refuge as exemplified by the reterritorialization process of the Congolese refugees in the city of Rio de Janeiro. In this work we try to answer the following question: how do present the interactions between the globalization and the refuge onwards the example of the reterritorialization process of the Congolese refugees in the Rio de Janeiro city? We seek to analyse how the globalization and the issue of refugee are related, based on the 1951 Convention and the 1967 Protocol related to the Refugee Statute. Thereafter, we aim to analyse the Brazilian refugee politics adopted by Brazil, from the Law 9.474/1997 and the implementation of the National Committee for Refugees (CONARE). Is established the interaction between different agents and actors (governmental bodies, international organizations and institutions from civil society and the refugees) that are involved in the creation and implementation of practices related to local refugee integration in Brazil, and more specifically, in Ro de Janeiro. We demonstrate, from the specific case of the Congolese refugees in Rio de Janeiro, where the territorialisation and local integration of the refugees in Brazil happen through different strategies created by different agents, where refugees is being highlighted and where the integration becomes through local social networks.
17

[pt] A RAZÃO ANTINEGRA DO REFÚGIO E AFROMOBILIDADES NO BRASIL / [en] THE ANTIBLACK REASON OF ASYLUM AND AFROMOBILITIES IN BRAZIL

NATALIA CINTRA DE OLIVEIRA TAVARES 27 June 2022 (has links)
[pt] Afromigrantes são um dos principais grupos de solicitantes de refúgio e refugiados no Brasil desde 1990. Até então praticamente ausentes dos horizontes imigratórios no país, a categoria de refúgio foi uma das maiores responsáveis por ampliar seus modos de chegada e estadia no Brasil. Apesar disto, não há estudos que discutam profundamente os impactos de racializações e racismos no desenvolvimento do sistema institucional e processual de refúgio no Brasil, seus efeitos nas afromobilidades para o país, bem como nas vivências processuais de solicitantes de refúgio negros. Com práticas e políticas migratórias historicamente antinegras, este trabalho busca discutir, portanto, como o princípio de raça e racismos antinegros são traduzidos ao longo dos anos no Brasil, inclusive no âmbito do estabelecimento de uma categoria considerada humanitária. Partindo-se do pressuposto da antinegritude e da vida póstuma da escravidão, este estudo enfocase na identificação e aprofundamento das técnicas e tecnologias aplicadas no âmbito do universo migração/refúgio que continuam a demarcar racialmente a (in)desejabilidade de certos imigrantes e refugiados em detrimento de outros, tendo como centro a díade negro/não-negro. Este estudo é resultado de uma etnografia feita no decorrer dos anos 2017-2019 cujo objeto eram as minhas interações com as elites do refúgio, durante meu trabalho como advogada de solicitantes de refúgio no Rio de Janeiro. A etnografia, aliada à análise documental de fontes primárias e secundárias, compõe o bojo analítico principal deste estudo, que demonstra a importância da antinegritude para entender a gênese e desenvolvimento das respostas institucionais do universo migração/refúgio no que se refere principalmente aos afromigrantes. As permanências da antinegritude na gestão de corpos negros para - e no Brasil - demonstram seus alcances inclusive no âmbito do universo de refúgio, herança do mundo colonial e nele estruturado e, portanto, também (re)produtor na divisão antinegra de Humanidade. Repensar modos de existir no mundo que superem a antinegritude inerente às - e fundante das - fronteiras nacionais e as categorias delas derivadas somente é possível, portanto, em um mundo em que se demande o fim dessas mesmas fronteiras. / [en] Afromigrants are one of the main groups of asylum seekers and refugees in Brazil since 1990. Until then, they were practically totally absent from the migratory horizons in the country. Asylum has therefore represented one of the main categories to widen their means of travel, entry and stay in Brazil. Despite that, there have been no studies which discuss in depth the impacts of racializations and racisms in the development of the institutional and procedural asylum systems in the country, their effects in afromobilities to and in Brazil, as well as in the procedural experiences of black asylum seekers. With historically antiblack migratory practices and policies, this research seeks to therefore discuss how the principle of race and antiblack racisms are translated throughout the years in Brazil, including in the establishment of a category considered humanitarian. Drawing from the concepts of antiblackness and the afterlife of slavery, this study focuses on the identification and deepening of the understanding of techniques and technologies applied in the context of the asylum/migration system, which continue to racially demarcate the (un)desirability of certain immigrants and refugees in comparison to others, especially considering the black/non-black divide. This research is the result of an ethnography conducted during 2017-2019 whose object were the interactions between asylum elites and myself, as I have acted as a refugee lawyer in Rio de Janeiro in that period. The ethnography, along with documentary analysis of primary and secondary sources compose the main analytical structure of this study, which demonstrates the importance of antiblackness to understand the genesis and development of the institutional responses of the migratory/asylum system concerning afromigrants. Continuities of antiblackness in the management of foreign black bodies to and in Brazil demonstrate its reach even in the asylum system, which is, in itself, an inheritance of the colonial world and embedded in it and, therefore, also (re)productive of the antiblack division of Humanity. Rethinking modes of existence able to overcome the intrinsic and founding antiblackness of national and territorial borders and its derivative categories is thus only possible in a world where there is a demand for the end and destruction of these same borders.
18

[en] RACISM AND ITS FRONTIERS: LOOKING AT THE CONTEXT OF REFUGE / [pt] RACISMO E SUAS FRONTEIRAS: OLHARES PARA O CONTEXTO DO REFÚGIO

ANDRESSA MACIEL CORREA 11 January 2021 (has links)
[pt] As práticas do racismo se inserem nas estruturas sociais, perpassando e orientando as políticas migratórias, a gestão de fronteiras e os aparatos de controle estatais e internacionais. Populações em refúgio cada vez mais são enquadradas pelo aparato fronteiriço de segurança que barra sua travessia e deslocamento, ou que faz com que o direito destas seja colocado à mercê, a partir de um jogo estratégico e retórico dos Estados e atores internacionais. O estudo problematiza esses processos presentes no refúgio pela chave de inteligibilidade do racismo, a fim de compreender os nexos e suas fronteiras, externas e internas, de experiências que se atualizam na diferença do que veio de fora, no seio dos Estados-Nação, em diálogo transversal com o ordenamento internacional e suas consequências para a reintegração do refugiado. / [en] Racism practices are inserted in social structures, permeating and guiding migratory policies, border management, and state and international control apparatus. Refugee populations are increasingly framed by the border security apparatus that bars their crossing and displacement or that causes their right to be placed at the mercy of a strategic and rhetorical game of States and international actors. The study problematizes these processes present in the refuge by the key to the intelligibility of racism, to understand the nexus and its borders, external and internal, of experiences that are updated in the difference of who came from outside, inside the Nation-States, in cross-sectional dialogue with international system and its consequences for the reintegration of refugees.
19

[pt] O QUE HÁ NUM NOME?: UMA ANÁLISE SOBRE A POLÍTICA DE CATEGORIZAÇÃO E O FLUXO VENEZUELANO PARA O BRASIL / [en] WHAT S IN A NAME?: AN ANALYSIS OF THE POLITICS OF CATEGORIZATION AND THE VENEZUELAN FLOW TO BRAZIL

MARIANA FERNANDES BRAGA SANTOS 19 August 2021 (has links)
[pt] A presente dissertação propõe analisar a política e as práticas de categorização e de classificação de sujeitos em movimento na busca de proteção, a partir da experiência brasileira de acolhimento aos refugiados e, mais especificamente ao fluxo venezuelano no Brasil. Para tanto, o trabalho parte de um debate teórico amplo, começando com a discussão sobre o Estado, fronteiras, limites e pertencimento, e da literatura crítica sobre refúgio e migração. Argumenta-se que a separação problemática entre um refugiado legítimo e um migrante econômico culmina na multiplicação de categorias que visam conter e controlar a mobilidade humana. Essa multiplicação de categorias expõe o desejo de dificultar o acesso ao refúgio, mas também reflete o reconhecimento da necessidade de proteção desses não refugiados. Essas relações entre proteção e regularização, gestão e controle, ficam claras quando olhamos para como o Brasil tem lidado com os fluxos migratórios em seu próprio território. Assim, à luz desse debate, compreendendo que o Brasil está inserido num contexto internacional mais amplo e, portanto, em práticas e normas que ultrapassam seus limites territoriais, o fluxo venezuelano é analisado como um estudo de caso que permite vislumbrar a complexidade e insuficiência dessas categorias da mobilidade na prática, e sua relação direta à manutenção da condição de precariedade e provisoriedade a que esses sujeitos estão submetidos. / [en] This dissertation proposes an analysis of the politics and practices of categorizing and classifying subjects on the move in search of protection, based on the Brazilian experience of welcoming refugees and, more specifically, the Venezuelan flow in Brazil. For this purpose, the research proceeds with a broad theoretical debate, starting with the discussion on the State, borders, limits and the sense of belonging, as well as engaging with the critical refugee and migration studies. It is argued that the problematic separation between a legitimate refugee and an economic migrant culminates in the multiplication of categories that aim to contain and control human mobility. Such multiplication of categories exposes the will to hinder access to refugee protection, but it also reflects the recognition of these non-refugees need for protection. These relations between protection and regularization, management and control, become clear when we look at how Brazil has dealt with migratory flows in its own territory. In light of the debate, understanding that Brazil is inserted in a broader international context and, therefore, in practices and norms that go beyond its territorial limits, the Venezuelan flow is analyzed as a case study that allows to glimpse the deficiency and insufficiency of these categories of mobility, and their direct relation to the perpetuation of the precarious and provisional condition to which those on the move are subjected to.
20

[pt] O ACOLHIMENTO DE PESSOAS LGBTQIA+ EM SITUAÇÃO DE REFÚGIO NA CIDADE DE SÃO PAULO: DESAFIOS AOS PROFISSIONAIS DE UM CENTRO DE ATENDIMENTO / [en] WELCOMING LGBTQIA+ PEOPLE IN REFUGEE SITUATIONS IN THE CITY OF SÃO PAULO: CHALLENGES FOR PROFESSIONALS IN A SERVICE CENTER

LUIZA CARLA CASSEMIRO 21 November 2022 (has links)
[pt] A tese se insere no campo de estudos sobre o refúgio e sua intersecção com o campo das dissidências LGBTQIA+. Nesse contexto, produziu-se uma leitura acerca da geopolítica de corpos dissidentes em deslocamento em busca de refúgio no Brasil, em particular na cidade de São Paulo. Corpos que se deslocam nas fronteiras, atravessados por seus gêneros, sexualidades e outros marcadores da diferença. Corpos que sofrem perseguições, violências e políticas de morte (necropolítica), que têm os seus direitos humanos negados: o direito à vida, à residência e a viver livremente. Os principais objetivos deste trabalho basearam-se em refletir sobre as articulações entre a tríade gêneros, sexualidades e a política de refúgio na perspectiva contemporânea; analisar o contexto sociopolítico em que ocorreu a incorporação da temática das dissidências de gêneros e sexuais no Sistema Internacional de Proteção às pessoas refugiadas; analisar as experiências dos atendimentos dos profissionais de um centro de atendimento que atuam com o deslocamento, a integração local e o acolhimento de pessoas refugiadas e solicitantes de refúgio LGBTQIA+ na cidade de São Paulo; conhecer os processos de partidas e chegadas das tessituras institucionais de refugiados/as LGBTQIA+ no acesso aos direitos em São Paulo e identificar barreiras nos serviços, projetos e programas prestados nos diferentes espaços das redes de apoio e proteção, dentro das políticas públicas aos/as refugiados/as LGBTQIA+ na cidade de São Paulo. O percurso metodológico baseou-se em pesquisa qualitativa e exploratória. Foi realizado levantamento bibliográfico sobre dissidências de gênero e sexuais, Teoria Queer, refúgio, migração e análise de documentos internacionais e nacionais das políticas de proteção aos refugiados. Foram realizadas entrevistas semiestruturadas de forma remota com duas profissionais do Centro de Referência e Atendimento para Imigrantes – Oriana Jara (CRAI) de São Paulo e com um ativista que atua com a população LGBTQIA+ em situação de refúgio, tendo em vista o cenário pandêmico da COVID-19. Observou-se que em São Paulo, apesar de possuir uma rede complexa de serviços públicos e privados que integram políticas de atendimento/acolhida/integração para imigrantes e refugiados/as (heterossexuais) e políticas para LGBTIs (nacionais), ainda não dispõe de ações e estratégias consolidadas em relação ao público imigrante LGBTQIA+. Logo, o cenário vivenciado pela população LGBTQIA+ é de vulnerabilidade e marginalização, suscetíveis a sofrerem desproteção social, LGBTfobia, xenofobia e racismo. Pode-se inferir que existe uma invisibilidade das pessoas que migram devido às questões de gênero e sexualidade nos atendimentos do CRAI, pela ausência de dados oficiais dos órgãos locais, nacionais e internacionais. O maior desafio apontado pelos profissionais é a questão do trabalho para este público, por sofrer discriminação de várias ordens. Ressalta-se, porém, que mesmo com obstáculos de ordem jurídica, social, política e econômica, encontra-se potência na agenda de proteção social no Brasil para pessoas LGBTQIA+ refugiadas, como os grupos organizativos que possibilitam resistências coletivas, o respeito ao uso do nome social nos equipamentos públicos e o acesso aos serviços de saúde. São inúmeros os desafios ao acesso da população LGBTQIA+ aos tratamentos no Sistema Único de Saúde - SUS, principalmente ao grupo trans, como a transfobia, discriminação, exclusão, violências, patologização da transexualidade, porém, de acordo com os profissionais, o Brasil é um dos países compreendidos por esse público, onde possuem o direito ao acesso a tratamentos e serviços específicos. / [en] The thesis is part of the field of studies on refuge and its intersection with the field of LGBTQIA+ dissidences. In this context, a reading was produced about the geopolitics of dissident bodies in displacement in search of refuge in Brazil, particularly in the city of São Paulo. Bodies that move across borders, crossed by their genders, sexualities and other markers of difference. Bodies that suffer persecution, violence and death policies (necropolitics), who have their human rights denied: the right to life, residence and to live freely. The main objectives of this work were based on reflecting on the articulations between the triad of genders, sexualities and the refuge policy in the contemporary perspective; to analyze the socio-political context in which the issue of gender and sexual dissidence was incorporated into the International System for the Protection of Refugees; to analyze the experiences of professionals from a service center who work with displacement, local integration and reception of refugees and LGBTQIA+ asylum seekers in the city of São Paulo; to know the departure and arrival processes of the institutional fabrics of LGBTQIA+ refugees in accessing rights in São Paulo and identify barriers in the services, projects and programs provided in the different spaces of the support and protection networks, within the public policies for refugees LGBTQIA+ in the city of São Paulo. The methodological course was based on qualitative and exploratory research. A bibliographic survey was carried out on gender and sexual dissidence, Queer Theory, refuge, migration and analysis of international and national documents on refugee protection policies. Semi-structured interviews were conducted remotely with two professionals from the Centro de Referência e Atendimento para Imigrantes – Oriana Jara (CRAI) from São Paulo and with an activist who works with the LGBTQIA+ population in refugee situations, in view of the COVID pandemic scenario. It was observed that in São Paulo, despite having a complex network of public and private services that 17 integrate care/welcome/integration policies for immigrants and refugees (heterosexuals) and policies for LGBTIs (nationals), it still does not have actions and consolidated strategies in relation to the LGBTQIA+ immigrant public. Therefore, the scenario experienced by the LGBTQIA+ population is one of vulnerability and marginalization, susceptible to social unprotected, LGBTphobia, xenophobia and racism. It can be inferred that there is an invisibility of people who migrate due to gender and sexuality issues in CRAI care, due to the absence of official data from institutions (local, national and international). The biggest challenge pointed out by professionals is the issue of work for this public, as they suffer discrimination of various kinds. It is noteworthy, however, that even with legal, social, political and economic obstacles, there is power in the social protection agenda in Brazil for LGBTQIA+ refugees, such as the organizational groups that enable collective resistance, respect the use of the social name in public facilities and access to health services. There are numerous challenges to the LGBTQIA+ population s access to treatments in the Unified Health System - SUS in portuguese, especially to the trans group, such as transphobia, discrimination, exclusion, violence, pathologization of transsexuality, however, according to professionals, Brazil is a of the countries comprised by this public, where they have the right to access specific treatments and services.

Page generated in 0.0304 seconds