• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 757
  • 40
  • 8
  • 3
  • 2
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 812
  • 364
  • 217
  • 157
  • 149
  • 130
  • 114
  • 101
  • 83
  • 68
  • 60
  • 58
  • 56
  • 55
  • 54
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
181

Efecto a corto y largo plazo de diferentes períodos de isquemia transitoria en la supervivencia de las células ganglionares de la retina de rata adulta: estudio cuantitativo

Sellés Navarro, Inmaculada 24 November 1995 (has links)
La retina es un tejido nervioso que parece tener una mayor tolerancia ante situaciones de hipoxia que el resto del sistema nervioso central (SNC). Sin embargo, las consecuencias funcionales derivadas de la privación de flujo sanguíneo son graves y en la mayoría de los casos irreversibles. Se han realizado numerosas investigaciones con el fin de conocer las alteraciones morfológicas y funcionales de la retina ante situaciones de isquemia de diferente intensidad, sin embargo se carecen de estudios que caractericen específicamente el comportamiento de las células ganglionares de la retina (GCR) ante la isquemia utilizando métodos que nos permiten cuantificar la muerte de las (GCR). Queremos determinar su grado de tolerancia ante la isquemia, y estudiar el patrón de muerte de estas células tras someterlas a diferentes periodos de isquemia transitoria basándonos en técnicas neuroanatómicas. Hemos marcado las CGR con un trazador neuronal fluorescente, el fluoro-Gold, que aplicado en los principales núcleos de proyección de la vía óptica de la rata adulta nos ha permitido distinguir y diferenciar las CGR.
182

Inflamación y estrés oxidativo en el síndrome de isquemia crónica de miembros inferiores

Garcia Vidal, Raúl 19 October 2012 (has links)
El estrés oxidativo y la inflamación juegan un papel clave en la arterosclerosis. La formación de placa aterosclerótica y su progresión se caracteriza por una disfunción de las células endoteliales, la acumulación de agregados de las lipoproteínas en la íntima, y a la migración de monocitos a través del endotelio y su diferenciación en macrófagos. La peroxidación de los lípidos está relacionada con la progresión de la enfermedad de la estría grasa a la placa aterosclerótica avanzada. Exploramos por primera vez, si la relación inversa entre los mecanismos de defensa contra el estrés oxidativo del endotelio y la consiguiente respuesta inflamatoria se puede detectar en la sangre. Hemos encontrado que los resultados obtenidos de MCP-1 plasmático y las concentraciones séricas de PON1 y de PON3 prueban nuestra hipótesis y pueden constituir un nuevo indicador del estado de la enfermedad que pueden actuar como biomarcadores. / Inflamation and oxidative stress play a very important role in atherosclerosis. Atherosclerotic plaque formation and progression is characterized by disfunction of endothelial cells, the accumulation of aggregated lipoproteins in the intima, and monocyte migration across the endothelium and their differentiation into macrophages. The peroxidation of lipids is associated with the progression of the disease of the fatty streak to the advanced atherosclerotic plaque. We explore for the first time, if the inverse relationship between the defense mechanisms against oxidative stress and subsequent endothelial inflammatory response can be detected in blood. We found that that results of MCP-1 and serum PON1 and PON3 confirm our hypothesis and may provide a new indicator of the disease that can act as biomakers.
183

Intercambio Cl<SUP>-</SUP>/HCo<SUB>3</SUB><SUP>-</SUP>, Na<SUP>+</SUP> independiente en la hipertrofia miocárdica hipertensiva

Farías, Fernando January 2009 (has links) (PDF)
Objetivos de este trabajo: 1) Explorar mediante un anticuerpo policlonal antiAE3 con acción inhibitoria, si esta isoforma es responsable de la mayor actividad AE observada en el MH. 2) Determinar si la hiperactividad AE causa hiperactividad compensatoria del NHE-1. 3) Verificar si la inhibición prolongada de la AE modifica la hipertrofia del MH.
184

Valoración de isquemia y función ventricular izquierda en pacientes portadores de cardiopatía isquémica con estudios de perfusión miocárdica Spect gatillado con tecnecio 99 Sestamibi utilizando diferentes apremios físicos y farmacológicos

Uriarte, Rodolfo Marcelo January 2014 (has links) (PDF)
Los objetivos básicos de este trabajo son: 1. Valorar la sensibilidad, especificidad, valor global, valor predictivo positivo y valor predictivo negativo de la tomogammagrafía de perfusión gatillada con 99mTc MIBI para el diagnóstico de la enfermedad coronaria en los pacientes sin infarto previo. 2. Aplicar el teorema de Bayes con la finalidad de determinar para qué valores de prevalencia de la enfermedad coronaria resulta más apropiada la indicación de la tomogammagrafía de perfusión con 99mTc MIBI. 3. Comprobar cuáles son los niveles mínimos de consumo miocárdico de oxigeno (frecuencia cardíaca, presión arterial sistólica y producto frecuencia cardiaca por presión arterial sistólica) y de consumo máximo de oxigeno (Mets) para conseguir un rendimiento óptimo de la tomogammagrafía de perfusión con 99mTc MIBI. 4. Estudiar el incremento que representa para la precisión diagnóstica de la tomogammagrafía de perfusión con 99mTc MIBI el asociar la administración de dipiridamol endovenoso durante la realización de la prueba de esfuerzo convencional en aquellos pacientes en los que la ergometría es insuficiente. 5. Valorar el rendimiento diagnóstico de la adicion de atropina a dipiridamol en pacientes con imposibilidad para realizar esfuerzos físicos. 6. Determinar el papel de la tomogammagrafía de perfusión con 99mTc MIBI en el diagnóstico de la enfermedad coronaria multivaso. 7. Comprobar el grado de coincidencia entre la tomogammagrafía de perfusión 99mTc MIBI y la coronariografía en el diagnóstico de la lesión culpable. 8. Cuantificar el miocardio en riesgo mediante la tomogammagrafía de perfusión con 99mTc MIBI y correlacionarlo con la cuantificación coronariográfica. 9. Valorar la fracción de eyección, volúmenes ventriculares de fin de sístole y de diástole y el engrosamiento sistólico con mapa polar inmediatamente posterior al apremio físico o farmacológico y en reposo para cuantificar la progresión fisiologica de la función ventricular o el deterioro de la contractilidad secundaria a la presencia de isquemia y/o atontamiento miocárdico.
185

Paper de l’apoptosi del neutròfil en el procés inflamatori associat a la síndrome d’isquèmia/reperfusió intestinal

Pérez Ladaga, Albert 13 July 2010 (has links)
La isquèmia/reperfusió (IR) intestinal és una patologia clínica amb una elevada mortalitat del 70% que no ha disminuït durant dècades. La IR intestinal succeeix quan hi ha una disminució o una reducció total del flux sanguini cap a l’intestí, seguida pel restabliment d’aquest flux o reperfusió. Aquesta situació pot succeir per diferents causes, entre elles per trombosi, aneurismes o diverses intervencions quirúrgiques, essent la més característica el transplantament intestinal. El procés d’isquèmia/reperfusió provoca alteracions en el metabolisme cel•lular, entre elles el pas de metabolisme aeròbic a anaeròbic i la conseqüent formació de radicals lliures de l’oxigen (ROS). A més, en els neutròfils, s’ha descrit que una IR provoca un retard en la seva mort cel•lular programada o apoptosi, tot i que en el cas concret de la IR intestinal aquesta situació no ha estat descrita. Una correcta apoptosi dels neutròfisl permet que el seu contingut tòxic intracel•lular no provoqui danys en els teixits circumdants, doncs aquestes restes són fagocitades pels macròfags, comportant una millora de la inflamació. Un retard en l’apoptosi condueix a un augment dels ROS y a la incorrecta resolució de la inflamació degut a l’alteració dels mecanismes fagocítics. L’objectiu del nostre estudi és aconseguir una millora o reducció de la inflamació associada a la IR intestinal mitjançant la modulació del retard de l’apoptosi del neutròfil. Per a aquest fi s’han realitzat experiments en models animals de rata (soques Sprague Dowley i Brown Norway) a les que se’ls hi ha realitzat una IR intestinal mitjançant el clampatge de l’artèria mesentèrica. Per a la modulació de l’apoptosi dels neutròfils es va administrar intravenosament Escherichia coli morta i opsonitzada. El mecanisme apoptòtic dels neutròfils s’ha estudiat amb un model anòxic in vitro amb la línia cel•lular MPRO clon 2.1. Aquesta línia cel•lular és capaç de diferenciar-se a neutròfils madurs en presència de factor de creixement (GM-CSF) i àcid retinòic. Els resultats obtinguts en aquest treball demostren que l’apoptosi dels neutròfils es troba retardada després d’una IR intestinal, i que la modulació d’aquesta apoptosi és capaç de millorar el dany associat. La disminució de l’oxigen provoca l’estabilització del Factor Induïble per la Hipòxia (HIF) en els neutròfils, el que porta a una disminució de la via de senyalització WNT i del seu gen diana 24p3, provocant el retard en l’apoptosi d’aquestes cèl•lules. / Intestinal ischemia/reperfusion (IR) injury is a clinical pathology with a high mortality rate that has not diminished through decades. Intestinal IR occurs when there is a blood flow diminution or total reduction through the intestine, followed by the restoration of this flow or reperfusion. This situation can happen because of many causes, between them, thrombosis, aneurisms or different surgical interventions, being the most characteristic of them intestinal transplantation. Ischemia/reperfusion process provokes alterations in the cellular metabolism, between them, the transition from aerobic metabolism to anaerobic and the consequent formation of Reactive Oxygen Species (ROS). Furthermore, in neutrophils, it has been described that IR provokes a delay in their apoptosis, although it has not been described in the intestine yet. A delay in neutrophil apoptosis drives to an increase of ROS and the incorrect resolution of the inflammation because the phagocytic mechanisms are altered. On the contrary, correct neutrophil apoptosis avoids the possibility of damaging the surrounding tissue because their citotoxic content is phagocytosed by macrophages, driving to an amelioration of the inflammation The aim of our work is to obtain an improvement or a reduction of the intestinal IR associated inflammation through the modulation of the neutrophil apoptosis delay. For this end, experiments were conducted in rats (Sprague Dowley and Brown Norway), and the intestinal IR was provoked through the obstruction of the mesenteric artery with ac clamp. For the neutrophil apoptosis modulation, death and opsonized Escherichia coli were intravenously administered. Neutrophil apoptotic mechanism was studied in an in vitro anoxic model (MPRO clon 2.1 cellular line). This cellular line is able to differentiate into mature neutrophils in presence of growth factor (GM-CSF) and retinoic acid. The results obtained in this work demonstrate that neutrophil apoptosis is delayed after an intestinal IR, and that the modulation of this apoptosis is able to ameliorate the associated injury. The decrease of oxygen provokes the stabilization of the Hypoxia Inducible Factor (HIF) in neutrophils, what drives to a decrease in the WNT signaling pathway and its target gene 24p3, provoking a delay in the apoptosis of these cells.
186

Correlação entre a escala internacional de acidente vascular cerebral do Instituto Nacional de Saúde (NIHSS) e a penetração laríngea e aspiração laringotraqueal no acidente vascular cerebral isquêmico

Ribeiro, Priscila Watson [UNESP] 13 May 2013 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-08-13T14:50:44Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2013-05-13Bitstream added on 2014-08-13T18:00:49Z : No. of bitstreams: 1 000753127.pdf: 826516 bytes, checksum: fe85f0bae920852c6bf495af2b6aa206 (MD5) / Estudos têm proposto a utilização da Escala Internacional de Acidente Vascular Cerebral do Instituto Nacional de Saúde (NIHSS) como um instrumento de triagem, como preditor clínico da presença de disfagia orofaríngea e indicador de via de alimentação nos indivíduos pós-AVC, mesmo este não pontuando o distúrbio de deglutição. No entanto, a maioria deles preconizou o uso de parâmetros clínicos na avaliação da deglutição, o que dificulta a identificação de alterações específicas que podem direcionar a conduta sobre a via e consistência de alimentação. Sendo assim, este estudo teve como objetivo verificar a correlação entre a pontuação obtida no NIHSS e a presença de penetração laríngea e aspiração laringotraqueal nos indivíduos pós-AVC isquêmico, utilizando o exame de videofluoroscopia da deglutição. Participaram deste estudo 74 indivíduos pós-AVC isquêmico submetidos à avaliação neurológica e aplicação do NIHSS. Os indivíduos foram divididos em quatro grupos conforme a gravidade do AVC na pontuação do NIHSS, sendo G1 (0-4 pontos), G2 (5-10), G3 (11-20) e G4 (≥ 20). Destes indivíduos, dois foram excluídos da avaliação fonoaudiológica da deglutição por apresentarem comprometimento neurológico grave mensurado pelo NIHSS. 72 indivíduos foram submetidos à avaliação fonoaudiológica clinica e ao exame videofluoroscópico da deglutição, realizados no mesmo dia, com o pastoso fino e líquido ralo, observando a presença de penetração laríngea e aspiração laringotraqueal. Foi verificada a ausência de correlação estatisticamente significante entre a pontuação no NIHSS e a presença de penetração laríngea com pastoso fino ... / The use of the National Institutes of Health Stroke Scale (NIHSS) have been proposed as a screening tool, as clinical predictors of the presence of oropharyngeal dysphagia and an indicator of the safe way of feeding in individuals after stroke, even these not scoring the swallowing disorder. However, most studies recommend the use of clinical parameters in evaluating of swallowing, which hinder identification of specific alterations that could help to decide the way of feeding and the safe consistency. Therefore, this study aimed to determine the correlation between the NIHSS score and the presence of laryngeal penetration and tracheal aspiration in individuals after ischemic stroke, using videofluoroscopic evaluation of swallowing. Seventy-four after ischemic stroke individuals were evaluated; they had been submitted to neurological and NIHSS evaluation. They were divided into four groups according to the severity of stroke in NIHSS score, G1 (0-4 points), G2 (5-10 points), G3 (11-20 points) and G4 (≥ 20 points). Two of these individuals were excluded from the swallowing clinical assessment because they have severe neurological impairment measured by NIHSS. Seventy two subjects were submitted to swallowing clinical evaluation and videofluoroscopy of swallowing, performed on the same day, using thin pasty e liquid consistencies , observing the presence of laryngeal penetration and tracheal aspiration. The absence of a statistically significant correlation between the NIHSS score and the presence of laryngeal penetration with thin pasty (P = 0.3270) and liquid (P= 0.8138) was verified. Likewise, there was no correction between the NIHSS and the presence of tracheal aspiration with thin pastoso (P = 0.3714) and liquid (P=0.6292). The laryngeal penetration occurred in only 06 (8.33%) individuals with thin pasty, distributed in G1 (66.6%) and G2 (33.3%) of the NIHSS. With liquid, laryngeal penetration ...
187

Influência da suplementação de açaí (Euterpe oleracea Mart.) no modelo de isquemia-reperfusão em ratos

Alegre, Patrícia Helena Corrêa. January 2017 (has links)
Orientador: Bertha Furlan Polegato / Resumo: Introdução: o estresse oxidativo é um dos principais mecanismos de lesão durante e após a isquemia miocárdica. O açaí é um fruto que possui uma elevada capacidade antioxidante. O objetivo do estudo foi avaliar a influência do açaí no modelo de isquemia global-reperfusão em ratos. Material e métodos: foram utilizados 19 ratos Wistar machos, alocados em 2 grupos: Controle (receberam dieta padrão) e Açaí (receberam dieta padrão suplementada de açaí a 5%). Após seis semanas, os animais foram submetidos ao protocolo de isquemia global-reperfusão e estudo do coração isolado. Durante o protocolo, foi avaliada a função ventricular no período pós-isquemia e reperfusão. Os corações foram utilizados para análise da porcentagem de área isquêmica, avaliação do estresse oxidativo e metabolismo energético miocárdico. Resultados: Não houve alteração estatisticamente significante entre os grupos com relação ao peso inicial, peso final, consumo diário de ração, área de infarto do miocárdio e na expressão das proteínas NF-κB fosforilado e total, FOXO1 acetilada e total, SIRT1 e Nrf-2. A suplementação de açaí promoveu menor concentração miocárdica de hidroperóxido de lipídio e observamos maior atividade das enzimas catalase, superóxido dismutase e glutationa peroxidase. Observamos maior atividade da β-hidroxiacil-coenzimaA desidrogenase, piruvato desidrogenase e citrato sintase no miocárdio dos animais que receberam açaí e menor atividade das enzimas lactato desidrogenase e fosfofrutoquinase. ... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo) / Mestre
188

Estudo da proteção renal com propofol e o isoflurano durante a esquemia e a reperfusão, com hiperglicemia transitória /

Carraretto, Antonio Roberto. January 2011 (has links)
Orientador: Pedro Thadeu Galvão Vianna / Banca: Yara Marcondes Machado Castiglia / Banca: Eliana Marisa Ganem / Banca: Alexandra Rezende Assad / Banca: Anita Leocádia de Mattos / Resumo: A hiperglicemia aumenta a lesão renal na isquemiareperfusão em ratos anestesiados com isoflurano (Iso). Este efeito é desconhecido com o uso do propofol (Prop). O objetivo desse estudo é avaliar o efeito do isoflurano (Iso) e do propofol na lesão renal de isquemia-reperfusão na presença de hiperglicemia transitória.Utilizou-se 36 ratos Wistar machos, distribuídos de modo aleatório em seis grupos de seis animais, designados: PHS (Prop + Hiperglicemia - Sham); IHS (Iso + Hiperglicemia - Sham); PHI (Prop + Hiperglicemia + Isquemia); IHI (Iso + Hiperglicemia + Isquemia); PI (Prop + Isquemia) e II (Iso + Isquemia). A anestesia foi mantida com isoflurano (1,5 a 2%) (IHS, IHI e II) ou propofol (1 mg.kg-1.min-1) (PHS, PHI e PI). A pressão arterial média (PAM) foi medida para o controle da anestesia. A hiperglicemia foi induzida com a injeção de 2,5 g.kg-1 de solução de glicose por via intraperitoneal. Todos os animais foram submetidos à nefrectomia direita. Os dois grupos "sham" foram submetidos à hiperglicemia. Os demais grupos foram submetidos à isquemia renal por 25 minutos. Os valores plasmáticos da glicose e da creatinina foram determinados no início (M1), no final do experimento (M2) e 24 horas após o final do experimento (M3), quando os animais retornaram ao laboratório e foram anestesiados com isoflurano para coleta de uma nova amostra sanguínea e nefrectomia esquerda, para análise histológica, com o uso de uma escala para avaliação da necrose tubular (0 a 5 = lesão máxima), e avaliação por citometria de fluxo, para determinação dos percentuais da apoptose inicial (APTi) e de células viáveis (VC). Houve tratamento estatístico para os valores da PAM, glicose e creatinina plasmáticas escore de lesão histológica e avaliação da citometria de fluxo,sendo as diferenças consideradas significantes quando <0,05.A glicemia (mg.dL-1) em M2 foi maior nos grupos... (Resumo completo, clicar acesso eletrônico abaixo) / Abstract: The hyperglycemia augments the renal ischemic-reperfusion injury (IRI) in rats anesthetized with isoflurane (Iso). This effect with propofol (Prop) is unknown. The purpose of this investigation was to examine the effect of isoflurane and propofol in renal ischemia/reperfusion injury (IRI) during transient hyperglycemia.Rats were randomly assigned in six groups of six animals, groups: PHS (Prop + Hyperglycemia - Sham); IHS (Iso + Hyperglycemia - Sham); PHI (Prop + Hyperglycemia + Ischemia); IHI (Iso + Hyperglycemia + Ischemia); PI (Prop + Ischemia) and II (Iso + Ischemia). Propofol in a dose of 1 mg.kg-1.min-1 (PHS, PHI and PI) or saline was infused (IHS, IHI and II). Mean arterial pressure (MAP) was monitored for anesthesia control. Hyperglycemia was induced with the injection of 2.5 g.kg-1 of glucose solution. All animals underwent to right nephrectomy. The two sham groups underwent to hyperglycemia with ischemia. The others groups were submitted to a left renal ischemia for 25 minutes. Serum creatinine and glucose values were determined in the beginning (M1) and at the end of experiment (M2) and 24 hours after the experiment (M3) rats were anesthetized with isoflurane and blood sample was collected and the left kidney removed for histological analysis, using a scale for tubular necrosis (0-5 = injury maximum). In addition to a histological study, cells from the left kidney were evaluated for apoptosis by flow cytometry (FCM) as a % of initial apoptosis (APTi) and viable cell (VC). Statistical analysis were applied to the values of MAP, serum creatinine and glucose, histological score injury and FCM and statistical differences were considered when p<0.05.Serum glucose at M2 was higher in PHS (351.8±141.0) and IHI (348.3±52.3) in relation to groups PI (147.0±62.4) and II (162.7±40.2). Groups IHS (302.5±80.0) and PHI (308.5±74.5) showedintermediary values. Serum creatinine... (Complete abstract click electronic access below) / Doutor
189

Efeito do pré-condicionamento isquêmico sobre aspectos funcionais, morfológicos e celulares no modelo de hemorragia intracerebral focal em ratos Wistar adultos

Boisserand, Lígia Simões Braga January 2013 (has links)
O pré-condicionamento (PC) é um fenômeno biológico decorrente da exposição de um tecido ou órgão a um estímulo sub-letal capaz de promover adaptações teciduais que levam a uma proteção a um evento subsequente similar. Alguns estímulos, no entanto podem levar a uma proteção mesmo quando a lesão subsequente é de natureza distinta, isto é chamado de tolerância cruzada. Estudos experimentais vêm utilizando esta estratégia para reduzir o dano provocado pelo acidente vascular encefálico. Com o objetivo de testar a possível tolerância cruzada que o evento isquêmico produziria sobre a lesão causada pela hemorragia, testamos um modelo de pré-condicionamento cruzado induzido por 10 ou 20 minutos de oclusão bilateral das artérias carótidas comuns sobre a hemorragia intracerebral (HIC) induzida por colagenase tipo IV-S no estriado dorsolateral. Para tanto, utilizamos 60 ratos Wistar machos adultos que foram divididos em 6 grupos: sham, PC10, PC20, HIC, PC10+HIC e PC20+HIC. De acordo com o grupo, os animais receberam 10 ou 20 minutos de pré-condicionamento isquêmico (exceto os grupos sham e HIC) e 24 horas após foram submetidos à hemorragia intracerebral ou a cirurgia sham, onde os animais receberam apenas salina. Os animais foram avaliados quanto ao seu desempenho motor através do teste do cilindro e teste da escada horizontal durante o período do experimento. Vinte dias após a indução da HIC, os animais foram perfundidos e foram obtidas amostras do tecido encefálico para a avaliação do volume da lesão e densidade óptica regional de astrócitos (GFAP+) e microglia (CD11b). Em nossos resultados detectamos que 10 ou 20 minutos de PC foram capazes de proteger o tecido da lesão promovida pela HIC (p<0,05) e de reduzir a densidade de GFAP+ (p<0,05). No entanto, não houve diferenças quanto ao desempenho funcional avaliado por nossos testes, tampouco sobre a ativação microglial no período estudado. Conjuntamente nossos resultados evidenciam que a tolerância tecidual induzida pelo pré-condicionamento isquêmico foi capaz de promover algum grau de proteção no modelo de hemorragia intracerebral induzido por colagenase do tipo IV-S, mesmo que isso não tenha sido evidenciado no desfecho funcional avaliado por nossos testes comportamentais. Além disso, os diferentes tempos de PC estudados não mostraram diferentes graus de proteção.
190

Efeitos do precondicionamento isquêmico e do precondicionamento farmacológico com a infusão de L-arginina intraportal sobre as lesões de isquemia e reperfusão hepática normotérmica : estudo experimental em suínos

Giovanardi, Rafael Omar January 2006 (has links)
Resumo não disponível

Page generated in 0.0363 seconds