Spelling suggestions: "subject:"resultados""
341 |
"Efeitos de um programa de exercícios baseado em abordagem postural e funcional sobre a capacidade funcional e a qualidade de vida de pacientes com lombalgia crônica" / The effects of a postural and functional approach-based exercise program on the functional capacity and quality of life of chronic nonspecific low back pain patientsRodrigo Pinheiro Vilela 30 August 2006 (has links)
Introdução: Programas de exercícios para pacientes lombálgicos tem sido amplamente descritos na literatura; contudo a efetividade de programas de exercícios para esta condição clínica ainda encontra-se controversa. Objetivo: Avaliar a efetividade de um programa de exercícios baseado em abordagem postural e funcional sobre a capacidade funcional e a qualidade de vida de pacientes com lombalgia crônica. Desenho Experimental: Randomized Controlled Trial. Amostra: 30 pacientes do sexo feminino com lombalgia crônica não-específica. Instrumentos de Análise: Capacidade Funcional (Roland-Morris Disability Questionnaire), Qualidade de Vida (SF-36) e intensidade de dor (Escala Numérica de Dor). Métodos: As pacientes foram divididas em Grupo Controle (GC) e Grupo Experimental (GE). Pacientes em ambos os grupos foram submetidas a três avaliações durante seis semanas, em intervalos de três semanas envolvendo o preenchimento dos questionários Roland-Morris, SF-36 e Escala Numérica de Dor. O grupo experimental foi submetido a um programa de exercícios durante seis semanas objetivando a melhora do recrutamento muscular para melhor manutenção postural e treino de funcionalidade. O grupo controle, após o período de observação, recebeu intervenção idêntica à recebida pelo grupo experimental. Grupos controle e experimental foram comparados através do teste t student. Resultados: O grupo experimental apresentou melhora significativa na capacidade funcional (p= 0,0), qualidade de vida (SF 36;escalas variando com p = 0,0 até 0,02) e intensidade de dor (p= 0,0) ao ser comparado com o grupo controle. Após a intervenção em ambos os grupos, a melhora manteve-se significativa. Conclusão: O programa de exercícios baseado em abordagem postural e funcional mostrou-se eficiente na melhora da dor, capacidade funcional e qualidade de vida de pacientes com lombalgia crônica. / Background: Exercise programs for low back pain have been largely studied; however its effectiveness on this clinical condition is still controversial. Purpose: To assess the effects of a postural and functional approach-based exercise program on functional capacity, quality of life and pain condition of subjects with chronic low back pain (CLBP). Study Design: Randomized Controlled Trial. Patient Sample: 30 women with nonspecific CLBP. Outcome Measures: functional capacity (RMQ, Roland-Morris Disability Questionnaire), quality of life (SF-36 subscales) and pain condition (NRS, Numerical Rating Scale). Methods: Patients were randomly assigned to control (CG) and treatment groups (TG). Patients from both groups were submitted to a three-week interval evaluation involving the completion of RMQ, SF-36 and NRS. TG was submitted to a six-week program of treatment addressing improvement of muscular recruitment for better postural maintenance and functional training. The CG was submitted to the same intervention program, after six weeks of no intervention. CG and TG were compared by applying t student test to the variables. Results: TG showed significant improvement in functional capacity (p= 0.0), quality of life (SF 36 subscales with p ~ 0.0 to 0.02) and pain condition (p= 0.0) compared to CG. The refferences remained significant when the results of intervention in the control group were added to the treatment group and compared to the control group baseline. Conclusions: The postural and functional approach-based exercise program showed efficient in improving the functional capacity, quality of life and pain condition of CLBP patients.
|
342 |
Correlação entre títulos de anticorpos anti-D e desfecho gestacional adverso em gestantes com antecedente de doença hemolítica perinatal / Correlation between anti-D antibody titers and adverse pregnancy outcome in pregnant women with history of hemolytic disease of the fetus and newbornMarcela Vieira Xavier Campos 14 October 2015 (has links)
OBJETIVOS: Avaliar a correlação entre títulos de anticorpos anti-D em gestantes com antecedente de doença hemolítica perinatal (DHPN) e desfecho gestacional adverso. MÉTODOS: Coorte retrospectiva (2006-14) envolvendo gestantes Rh negativo, com antecedente de DHPN moderada ou grave, acompanhadas na Clínica Obstétrica do Hospital das Clínicas da Faculdade de Medicina da Universidade de São Paulo. Critérios de inclusão: gestação única com idade gestacional inferior a 32 semanas e ausência de derrames cavitários ou hidropisia fetal durante a 1a avaliação ultrassonográfica; e desfecho perinatal conhecido. Necessidade de transfusão intrauterina (TIU), ou ocorrência de óbito fetal (OF) foram considerados os desfechos de interesse. Análise por curva ROC foi utilizada para examinar a correlação entre os títulos de anticorpos e os desfechos; valores de sensibilidade, especificidade, preditivos positivo (VPP) e negativo (VPN), acurácia e razões de verossimilhança positiva (RVP) e negativa (RPN) foram calculados para diferentes níveis de corte. RESULTADOS: O estudo envolveu 58 gestações com antecedente moderado (n=18, 31%) ou grave (n=40, 69%) de DHPN. Um total de 29 (50,0%) gestações apresentaram desfecho adverso, sendo que TIU foi realizada em 28 (48,3%, 28/58) casos e OF ocorreu em 7 (12,1%, 7/58). A frequência de desfechos adversos foi diferente entre gestantes com título inicial baixo (< 16: 1/10, 10,0%), moderado (entre 16 e 64: 8/22, 26,9%) e alto ( >= 128: 20/26, 76,9%, p < 0,001). O comportamento dos títulos (declínio, estabilidade ou aumento) não se correlacionou com a necessidade de TIU ou OF (p=0,48). A curva ROC dos títulos iniciais de anticorpos apresentou área sob a curva de 0,78 (intervalo de confiança 95%, IC 95%: 0,66 - 0,90) para predição de desfechos gestacionais adversos, sendo 128 o melhor nível de corte, com sensibilidade de 69,0%, especificidade de 79,3%, VPP de 76,9%, VPN de 71,9%, acurácia de 74,0%, RVP de 3,33 (IC95%: 1,68-7,23) e RVN de 0,39 (IC95%: 0,21 - 0,66). CONCLUSÃO: Gestações com antecedente moderado ou grave de DHPN com títulos de anticorpos anti-D iniciais >= 128 apresentam aumento da chance de ocorrência de desfechos gestacionais adversos (TIU ou OF) de 3,33 vezes em relação àquelas com títulos iniciais baixos. Portanto, a titulação inicial de anti-D auxilia na triagem das gestações com maior chance de anemia fetal moderada ou grave, exigindo vigilância com avaliações mais frequentes do pico de velocidade sistólica da artéria cerebral média / OBJECTIVE: To evaluate the correlation between anti-D antibody titers in pregnant women with a previous history of hemolytic disease and adverse pregnancy outcome. METHODS: Retrospective cohort (2006-14) involving Rh negative pregnant women with a previous history of moderate or severe hemolytic disease, seen at the Department of Obstetrics and Gynecology, Hospital das Clinicas, São Paulo University Medical School. Inclusion criteria: singleton pregnancies, without fetal effusions or hydrops, first evaluated before 32 weeks of gestation, and known perinatal outcome. Primary outcomes were: need for intrauterine transfusion (IUT) and/or stillbirth (SB). ROC curve analysis was used to examine the correlation between antibody titers and adverse pregnancy outcome. Sensitivity, specificity, positive predictive (PPV) and negative (NPV) values, accuracy and positive (PLR) and negative (NLR) likelihood ratios were calculated for different cut-offs. RESULTS: The study included 58 singleton pregnancies with a history of moderate (n=18, 31.0%) or severe (n=40, 69.0%) hemolytic disease in a previous pregnancy. Adverse outcome occurred in 29 (50.0%) pregnancies: IUT was performed in 28 (48.3%, 28/58) cases and SB occurred in 7 (12.1%, 7 / 58). The frequency of adverse outcomes was significantly different (p < 0.001) according to initial antibody titers: low ( < 16), 1/10 (10.0%); moderate (between 16 and 64), 8/22 (26.9%); and high ( >= 128), 20/26 (76.9%). ROC curve analysis showed an area under the curve of 0.78 (95% confidence interval, 95% CI: 0.66 to 0.90) for the prediction of adverse pregnancy outcomes. Initial antiD > 128 was considered the best cut-off level, with sensitivity of 69.0%, specificity of 79.3%, PPV of 76.9%, NPV of 71.9%, accuracy of 74.0%, PLR of 3.33 (95% CI: 1.68 to 7.23) and NLR 0.39 (95% CI: 0.21 to 0.66). Antibody levels trend throughout pregnancy (decrease, stability or increase) was not correlated with adverse outcome (p = 0.48). CONCLUSION: Pregnancies with a previous history of moderate to severe hemolytic disease, and initial anti-D antibody titers >= 128, present increased chance (3.33 times) of need for intrauterine transfusion and/or stillbirth compared to those with low initial titers. Therefore, initial anti-D titers improve the screening of pregnancies at higher risk of moderate/severe fetal anemia and will require more frequent monitoring of fetal middle cerebral artery peak systolic velocity
|
343 |
O impacto do fator humano na obtenção de alto desempenho: estudo de casoGuerreiro, Renato de Oliveira 25 February 2003 (has links)
Made available in DSpace on 2015-04-22T22:11:11Z (GMT). No. of bitstreams: 1
Dissertacao-Renato de Oliveira Guerreiro.pdf: 3063091 bytes, checksum: c05ac9ee5becff678a7dd0cce752745f (MD5)
Previous issue date: 2003-02-25 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / Due to the changing environment being noticed nowadays, a new reality seems to be coming up. Inside the organizations, this new world is noticed by the attempts to build flexible
working environments, towards the respect to people, changing the thinking of men while just part of manufacturing machinery, without however to decrease the performance and
competitiveness very important in the current days assuring a improvement to the organization . Many organizations, therefore, are looking for satisfying human needs while
implementing operational changes, which are usually focused on process reengineering and team work activities. Considering that management practices are critical factors for leading
in this environment, this dissertation s goal is to identify some of those practices, required for the construction of a management behavior based on the link between process management and Organizational Learning. The database research method, adopted in this work, consisted of a theoretical study and a case study. In this case, the managers practices have been observed during the Process Management methodology implementation, taking into account their own feelings, as well the feelings of their employees, together with the researcher observations. The conclusions have highlighted the following issues: the need for developing management
practices, which are able to provide process management understanding; gain people commitment; provide required conditions for team work; encourage systemic vision of reality
and create a continuous information flow through all levels of the organization. Then, management practices are presented while implementing process management, based on the
learning organizational disciplines: group work development; endomarketing planning; commitment behavior; generating creative tension and microworlds; respecting the corparative values and organizational culture; building a shared vision. / O momento de transição vivenciado hoje dá indícios de que uma nova realidade está tomando forma. No âmbito das organizações, essa nova realidade é refletida na crescente
preocupação com a construção de espaços de produção mais flexíveis e direcionados à valorização do ser humano em sua totalidade, modificando a idéia deste enquanto mera
engrenagem do maquinário de produção, sem, no entanto diminuir o desempenho e competitividade fundamentais nos dias atuais assegurando um futuro próspero para a organização. Neste sentido, muitas organizações estão buscando abordagens que incorporem as necessidades humanas às mudanças operacionais, normalmente centradas na reestruturação
dos processos e no fortalecimento do trabalho em equipe. Considerando-se que as ações dos gerentes são fundamentais para guiar esse momento de transição, este trabalho foi
desenvolvido com o objetivo de identificar algumas dessas ações, necessárias à construção de uma abordagem gerencial baseada na visão de complementaridade entre o aperfeiçoamento de processos e a aprendizagem organizacional. Em função desse objetivo, adotou-se a pesquisa de arquivo, que se constituiu da revisão bibliográfica dos temas em questão e de uma aproximação da realidade através de um estudo de caso prático, real e efetivo. Neste caso, as práticas administrativas tem sido observadas durante a implementação da
metodologia de gerenciamento do processo onde se levou em conta seus próprios sentimentos, como também os sentimentos dos colaboradores, em conjunto com as observações de pesquisa. As conclusões demonstraram: a importância de se desenvolver ações gerenciais capazes de propiciar a clareza dos objetivos do aperfeiçoamento de processos; buscar o
comprometimento das pessoas com os mesmos; proporcionar as condições necessárias à realização do trabalho através de equipes; estimular a formação de uma visão sistêmica da
realidade; criar um fluxo contínuo de comunicação em todos os níveis organizacionais. Desta forma, foram traçadas algumas propostas de ações a serem adotadas pelos gerentes quando da
implementação do aperfeiçoamento de processos, tendo como base as disciplinas da aprendizagem organizacional: desenvolvimento de dinâmicas de grupo; planejamento da
comunicação; adoção de uma postura de comprometimento; respeito aos valores corporativos e a cultura organizacional; estímulo à prática do diálogo; construção de uma visão
compartilhada.
|
344 |
Estudo randomizado da osteossíntese das fraturas da extremidade proximal do úmero com placa ou haste intramedular / Randomized trial on the proximal humerus fracture osteosynthesis with plate or intramedullary nailingMauro Emilio Conforto Gracitelli 10 December 2015 (has links)
INTRODUÇÃO: As fraturas da extremidade proximal do úmero são frequentes, com incidência crescente no idoso e com impacto na qualidade de vida e na função do ombro. Para os casos com desvio, a placa bloqueada é o método mais utilizado de osteossíntese. Bons resultados clínicos são obtidos tanto com a placa bloqueada como com a haste intramedular bloqueada. O objetivo do estudo foi a comparação desses métodos no tratamento das fraturas da extremidade proximal do úmero quanto aos resultados clínicos, radiográficos e à taxa de complicações. MÉTODOS: Nesse estudo clínico prospectivo e randomizado, 72 pacientes com fraturas desviadas da extremidade proximal do úmero, classificadas como em 2 ou 3 partes de Neer, foram alocados para receberem osteossíntese com placa bloqueada (36 pacientes - Grupo Placa) ou haste intramedular bloqueada (36 pacientes - Grupo Haste). Os desfechos clínicos foram avaliados aos 3, 6 e 12 meses e incluíram as escalas de Constant e Murley, Universidade da Califórnia em Los Angeles modificada (UCLA), escala visual analógica de dor (EVA) e o questionário \"Disability of Arm, Shoulder and Hand\"(DASH) e a amplitude de movimento passiva. Os desfechos radiográficos consistiram na avaliação da consolidação e do ângulo cabeça-diáfise. As complicações foram avaliadas até os 12 meses e incluíram a avaliação do manguito rotador pela ultrassonografia. O desfecho primário do estudo foi a avaliação pela escala de Constant e Murley, aos 12 meses de pós-operatório. RESULTADOS: Sessenta e cinco pacientes completaram 12 meses de seguimento, sendo 32 no Grupo Haste e 33 no Grupo Placa. A escala de Constant aos 12 meses foi de 70,3 pontos para o Grupo Haste e de 71,5 pontos para o Grupo Placa (p = 0,750). A escala de Constant Relativa Individual foi de 81% para o Grupo Haste e de 85% para o Grupo Placa (p = 0,400). Também não houve diferença entre os grupos aos 3 e 6 meses para a escala de Constant. A escala EVA e o questionário DASH também não apresentaram diferença aos 3, 6 e 12 meses, assim como os resultados radiográficos. A escala UCLA apresentou diferença de 4,0 pontos aos 3 meses, com melhores resultados para o Grupo Haste (p = 0,005), mas sem diferença significante aos 6 e 12 meses. A amplitude de movimento apresentou diferença de 2,1 pontos favorável ao Grupo Haste para a rotação medial aos 6 meses (p = 0,042), sem diferença para os demais planos de movimento nos diferentes momentos de avaliação. Foram registradas 38 complicações, sendo 28 no Grupo Haste e 10 no Grupo Placa, com diferença estatística (p = 0,001). As complicações ocorreram em 18 pacientes, sendo 11 (34%) do Grupo Haste e sete (21%) do Grupo Placa, sem diferença estatística (p = 0,137). CONCLUSÕES: A osteossíntese das fraturas da extremidade proximal do úmero com placa bloqueada ou haste intramedular bloqueada produziram resultados clínicos e radiográficos semelhantes. A fixação com haste intramedular bloqueada apresentou maior taxa de complicações e reoperações / INTRODUCTION: Fractures of the proximal humerus are common, with an increasing incidence in the elderly and with a high impact on quality of life and shoulder function. For displaced fractures, the locking plate is the most used method of osteosynthesis. Studies have shown good clinical results with the use of locking plates, but also with the fixation with locking intramedullary nail. The aim of this study was to compare the clinical outcomes, radiographic results and the complications between these two methods in patients with displaced proximal humerus fractures. METHODS: In this prospective, randomized clinical trial, 72 patients with displaced fractures of the proximal humerus, classified as Neer 2- or 3-part, were randomly assigned to receive osteosynthesis with either locking plate (36 patients - Plate Group) or locking intramedullary nail (36 patients - Nail Group). The clinical outcomes were evaluated at 3, 6 and 12 months and included the Constant and Murley, University of California at Los Angeles (UCLA) and Disability of Arm, Shoulder and Hand (DASH) scores, visual analog scale (VAS) and the passive range of motion. Radiographic findings (consolidation and head shaft angle) and complications, which included the evaluation of rotator cuff by ultrasound, were also evaluated. The primary outcome was the Constant and Murley score at 12 months. RESULTS: Sixty-five patients completed 12 months of follow-up, 32 in the Nail Group and 33 in the Plate Group. The mean Constant score at 12 months was 70.3 points for the Nail Group and 71.5 points for the Plate Group (p = 0.750) and the mean Relative Constant score was 81% for the Nail Group and 85% points for the Plate Group (p = 0.400). There was also no difference at 3 and 6 months for the Constant score. VAS, DASH and radiographic findings also did not differ at 3, 6 and 12 months. Range of motion showed a 2.1 points difference in favor of the Nail Group for medial rotation at 6 months (p = 0.042), with no difference for the other motions at 3, 6 and 12 months. The UCLA score presented a difference of 4.0 points at 3 months, with better results for the Nail Group (p = 0.005), but no significant difference at 6 and 12 months. Thirty-eight complications were recorded, 28 in the Nail Group and 10 in the Plate Group, with significant difference (p = 0.001). Complications occurred in 18 patients, 11 (34%) of the Nail Group and seven (21%) of the Plate Group, with no significant difference (p = 0.137). CONCLUSIONS: Locking plates and locking intramedullary nail yielded similar clinical and radiographic results. Locking intramedullary nail fixation has a higher risk for complications and reoperations
|
345 |
Efeitos da terapia miofuncional orofacial em pacientes com ronco primário e apneia obstrutiva do sono na anatomia e função da via aérea / Effects of myofunctional therapy in patients with primary snoring, obstructive sleep apnea on upper airway anatomy and function of the upper airwayFabiane Kayamori 09 October 2015 (has links)
INTRODUÇÃO: A apneia obstrutiva do sono (AOS) é um problema de saúde pública, com grande prevalência e graves consequências. O tratamento considerado padrão-ouro para AOS grave é a aplicação do aparelho de pressão positiva aérea contínua (CPAP) durante o sono. Porém a adesão ao CPAP é baixa, em especial nos pacientes com ronco primário e AOS leve. Estudo prévio do nosso laboratório demonstrou que a terapia miofuncional orofacial (TMO) é efetiva em pacientes com AOS moderada (Guimaraes et. al, AJRCCM 2009:(179);962-966). No entanto, no trabalho inicial o número de pacientes foi relativamente pequeno (n=31), avaliou-se apenas pacientes com AOS moderada. Adicionalmente, a quantidade de exercícios orofaríngeos realizados foi relativamente grande (n=10) dificultando a adesão ao tratamento e os potenciais mecanismos de ação da terapia não foram elucidados. OBJETIVO: O objetivo primário do trabalho é avaliar a efetividade na redução da gravidade da AOS de um programa com um número reduzido de exercícios de TMO (6 exercícios) em pacientes com ronco primário, AOS leve, moderada e grave. Os objetivos secundários foram avaliar o impacto da TMO no índice de apneia hipopneia (IAH) em pacientes estratificados pelo IAH basal, a anatomia da via aérea superior (VAS) por meio da ressonância magnética (RM), a fisiologia da VAS por meio da força e fadiga da língua e a pressão crítica de fechamento (Pcrit). METODOLOGIA: Foram incluídos pacientes de ambos os sexos, com idade entre 20 e 65 anos, recentemente diagnosticados com ronco primário, AOS leve, moderada ou pacientes com AOS grave que se recusaram a utilizar o CPAP. Foram excluídos pacientes com índice de massa corpórea (IMC) >= 35 kg/m2, malformações craniofaciais, desdentados, uso regular de medicação hipnótica, doença obstrutiva nasal grave, pacientes já submetidos a outros tipos de tratamentos e pacientes com indisponibilidade de comparecimento semanal durante o estudo. Os pacientes foram avaliados no início e final do estudo por questionário de sonolência (Epworth, variando de 0 a 24 pontos), qualidade de sono (Pittsburgh, variando de 0 a 21 pontos), avaliação fonoaudiológica específica para AOS (variando de 0 a 20 pontos), RM da via aérea superior, força e fadiga de língua, Pcrit e polissonografia. Os pacientes foram sorteados para 3 meses de TMO (6 exercícios) ou controle (dilatador nasal durante o sono e exercícios respiratórios inespecíficos). Todos os pacientes foram acompanhados semanalmente por uma fonoaudióloga e orientados a realizar os exercícios três vezes por dia. Foi realizada ANOVA de dois caminhos para medidas repetidas para avaliar a eficácia dos tratamentos nos diferentes desfechos. Secundariamente também avaliamos o efeito dos tratamentos por meio do teste t pareado. RESULTADOS: Inicialmente 251 pacientes foram avaliados, e após avaliação dos critérios de inclusão e exclusão, 60 pacientes entraram no estudo, sendo que 30 foram randomizados para TMO e 30 para o grupo Controle. Os dois grupos foram semelhantes para todos os parâmetros na entrada. Finalizaram o estudo 58 pacientes (58,6% do sexo masculino, média de idade 45,9 ± 12,2 anos, IMC 28,8 ± 4,3 kg/m2, IAH=18,4 ± 12,6 eventos/h e saturação mínima de oxigênio 84,6 ± 6,4%). O grupo Controle não teve modificações em nenhuma das variáveis ao longo do estudo. O grupo TMO não modificou o IMC e não apresentou mudança significativa nos questionários Epworth e Pittsburgh. Em relação ao início do estudo, o grupo TMO apresentou uma redução significativa na circunferência cervical (38,8±3,3 vs 38,4±4 cm), índice de despertar (21,3±10,9 vs 16,9±7,9 despertares/h), IAH (19,5 ± 14,2 vs 15 ± 10,2 eventos/h) e avaliação fonoaudiológica específica para AOS (9,3 ± 2,9 vs 3,6 ± 2,4). O efeito da TMO sobre o IAH foi significativo somente nos pacientes que apresentavam na entrada AOS moderada (23,8 ± 5,2 vs 17,7 ± 5,2) e grave (43,9 ± 19,5 vs 24,7 ± 21,4). Não foram observadas modificações significativas quando avaliado por meio do teste de ANOVA de duas vias para medidas repetidas na RM da via aérea superior em 24 pacientes (10 Controle e 14 TMO) e fisiologia avaliados por força e fadiga de língua em 38 pacientes (19 Controle e 19 TMO) e Pcrit em 17 pacientes (7 Controle e 10 TMO). No entanto, observamos uma redução significativa (teste t pareado) com diminuição do volume da língua (p=0.031), quantidade de gordura da língua (p=0.008) e aumento significativo da força da língua (p=0,046) no grupo TMO. CONCLUSÃO: Um programa reduzido de TMO é efetivo e capaz de reduzir a gravidade da apneia do sono em pacientes com AOS moderada e grave. A tendência ao aumento da força de língua e redução da gordura de língua podem auxiliar a explicar os efeitos benéficos da TMO em pacientes com AOS / INTRODUCTION: Obstructive sleep apnea (OSA) is a public health problem, with high prevalence and severe consequences. The gold standard treatment for severe OSA is the application of continuous positive airway pressure (CPAP) during sleep. However, adherence to CPAP is low, especially in patients with primary snore and mild OSA. A previous study from our laboratory demonstrated that oropharyngeal exercises are effective in patients with moderate OSA (Guimaraes et. al, AJRCCM 2009:(179);962-966). Nonetheless, in this first study the number of patients included in the randomized trial was relatively small (n=31) and evaluated only patients with moderate OSA. Moreover, the number of oropharyngeal exercises the patients had to do 3 times a day was large (n=10) and raised doubt about the compliance to treatment, and the mechanism by which the therapy was effective was not elucidated. OBJECTIVE: The primary objective was to evaluate the effectiveness to reduce OSA severity of a short program of oropharyngeal exercises (6 exercises) in patients with primary snore, mild, moderate and severe OSA. The secondary objective was to evaluate the impact of reduced oropharyngeal exercises program on apnea hypopnea index (AHI) in patients stratified by baseline AHI, the anatomy of upper airway by magnetic resonance (MR), strength and fatigue of the tongue and critical closing pressure (Pcrit). METHODOLOGY: Patients of both sexes, with age between 20 and 65 years old, recently diagnosed with primary snore, mild, moderate or severe OSA who refused to use CPAP were included. Patients with body mass index (BMI) >= 35kg/m2, craniofacial deformities, edentulous, regular use of hypnotic medication, severe nasal obstruction, patients undergoing other treatments for OSA and patients with unavailability to comply with the protocol were excluded. The patients were evaluated at the beginning and end of the study by questionnaire of daytime sleepiness (Epworth, ranging from 0 to 24 points), quality of sleep (Pittsburgh, ranging from 0 to 21 points), oral myofunctional evaluation for OSA (ranging from 0 to 20 points), MR of the upper airway, tongue strength and fatigue, critical closing pressure (Pcrit) and polysomnography. The patients were randomized to 3 months of oropharyngeal exercises (6 exercises) or Control (use of nasal dilator strip and respiratory non specific respiratory exercises). All patients were instructed to perform the exercises 3 times a day and evaluated by a speech pathologist once a week. The primary endpoints were evaluated primarily by two-way repeated-measures ANOVA. A paired t test was also used as a secondary evaluation. RESULTS: A total of 251 patients were evaluated and 60 patients were randomized. The 2 groups (n=30) were similar at study entry for all the parameters and 58 patients completed the study (58.6% males, age: 45.9±12.2 years, BMI: 28.8±4.3 kg/m2, AHI=18.4±12.6 events/h and minimum saturation84.9±6.4%). All variables remained unchanged in the Control group. There were no changes in Epworth and Pittsburgh questionnaires as well as BMI in patients randomized to oropharyngeal exercises. As compared to study entry, there was a significantly reduction on neck circumference (38.8 ± 3.3 vs 38.4±4.4cm), arousals index (21.3 ± 10.9 vs 16.9 ± 7.9 arousals/h), AHI (19.5 ± 14.2 vs 15 ± 10.2 events/h), oral myofunctional evaluation for OSA (9.3 ± 2.9 vs 3.6 ± 2.4) in the patients randomized for oropharyngeal exercises. Oropharyngeal exercises only reduced AHI significantly among patients with moderate OSA (23.8 ± 5.2 vs 17.7 ± 5.2) and severe OSA (43.9 ± 19.5 vs 24.7 ± 21.4) at study entry. No significantly changes as evaluated by two-way repeated-measures ANOVA were observed on upper airway MR anatomy (10 Control and 14 oropharyngeal exercises), tongue force and fatigue (19 Control and 19 oropharyngeal exercises) and Pcrit (7 Control and 10 oropharyngeal exercises). As compared to study entry there was a significant reduction as evaluated by paired T test on tongue volume (p=0.031), tongue fat (p=0.008) and a significant increase of tongue strength (p=0.046) of patients randomized to oropharyngeal exercises. CONCLUSION: A short program of oropharyngeal exercises is effective to reduce OSA severity in patients with moderate and severe OSA. The trend to increase tongue strength and reduce tongue fat may explain the beneficial effects of oropharyngeal exercises
|
346 |
Correlação entre títulos de anticorpos anti-D e desfecho gestacional adverso em gestantes com antecedente de doença hemolítica perinatal / Correlation between anti-D antibody titers and adverse pregnancy outcome in pregnant women with history of hemolytic disease of the fetus and newbornCampos, Marcela Vieira Xavier 14 October 2015 (has links)
OBJETIVOS: Avaliar a correlação entre títulos de anticorpos anti-D em gestantes com antecedente de doença hemolítica perinatal (DHPN) e desfecho gestacional adverso. MÉTODOS: Coorte retrospectiva (2006-14) envolvendo gestantes Rh negativo, com antecedente de DHPN moderada ou grave, acompanhadas na Clínica Obstétrica do Hospital das Clínicas da Faculdade de Medicina da Universidade de São Paulo. Critérios de inclusão: gestação única com idade gestacional inferior a 32 semanas e ausência de derrames cavitários ou hidropisia fetal durante a 1a avaliação ultrassonográfica; e desfecho perinatal conhecido. Necessidade de transfusão intrauterina (TIU), ou ocorrência de óbito fetal (OF) foram considerados os desfechos de interesse. Análise por curva ROC foi utilizada para examinar a correlação entre os títulos de anticorpos e os desfechos; valores de sensibilidade, especificidade, preditivos positivo (VPP) e negativo (VPN), acurácia e razões de verossimilhança positiva (RVP) e negativa (RPN) foram calculados para diferentes níveis de corte. RESULTADOS: O estudo envolveu 58 gestações com antecedente moderado (n=18, 31%) ou grave (n=40, 69%) de DHPN. Um total de 29 (50,0%) gestações apresentaram desfecho adverso, sendo que TIU foi realizada em 28 (48,3%, 28/58) casos e OF ocorreu em 7 (12,1%, 7/58). A frequência de desfechos adversos foi diferente entre gestantes com título inicial baixo (< 16: 1/10, 10,0%), moderado (entre 16 e 64: 8/22, 26,9%) e alto ( >= 128: 20/26, 76,9%, p < 0,001). O comportamento dos títulos (declínio, estabilidade ou aumento) não se correlacionou com a necessidade de TIU ou OF (p=0,48). A curva ROC dos títulos iniciais de anticorpos apresentou área sob a curva de 0,78 (intervalo de confiança 95%, IC 95%: 0,66 - 0,90) para predição de desfechos gestacionais adversos, sendo 128 o melhor nível de corte, com sensibilidade de 69,0%, especificidade de 79,3%, VPP de 76,9%, VPN de 71,9%, acurácia de 74,0%, RVP de 3,33 (IC95%: 1,68-7,23) e RVN de 0,39 (IC95%: 0,21 - 0,66). CONCLUSÃO: Gestações com antecedente moderado ou grave de DHPN com títulos de anticorpos anti-D iniciais >= 128 apresentam aumento da chance de ocorrência de desfechos gestacionais adversos (TIU ou OF) de 3,33 vezes em relação àquelas com títulos iniciais baixos. Portanto, a titulação inicial de anti-D auxilia na triagem das gestações com maior chance de anemia fetal moderada ou grave, exigindo vigilância com avaliações mais frequentes do pico de velocidade sistólica da artéria cerebral média / OBJECTIVE: To evaluate the correlation between anti-D antibody titers in pregnant women with a previous history of hemolytic disease and adverse pregnancy outcome. METHODS: Retrospective cohort (2006-14) involving Rh negative pregnant women with a previous history of moderate or severe hemolytic disease, seen at the Department of Obstetrics and Gynecology, Hospital das Clinicas, São Paulo University Medical School. Inclusion criteria: singleton pregnancies, without fetal effusions or hydrops, first evaluated before 32 weeks of gestation, and known perinatal outcome. Primary outcomes were: need for intrauterine transfusion (IUT) and/or stillbirth (SB). ROC curve analysis was used to examine the correlation between antibody titers and adverse pregnancy outcome. Sensitivity, specificity, positive predictive (PPV) and negative (NPV) values, accuracy and positive (PLR) and negative (NLR) likelihood ratios were calculated for different cut-offs. RESULTS: The study included 58 singleton pregnancies with a history of moderate (n=18, 31.0%) or severe (n=40, 69.0%) hemolytic disease in a previous pregnancy. Adverse outcome occurred in 29 (50.0%) pregnancies: IUT was performed in 28 (48.3%, 28/58) cases and SB occurred in 7 (12.1%, 7 / 58). The frequency of adverse outcomes was significantly different (p < 0.001) according to initial antibody titers: low ( < 16), 1/10 (10.0%); moderate (between 16 and 64), 8/22 (26.9%); and high ( >= 128), 20/26 (76.9%). ROC curve analysis showed an area under the curve of 0.78 (95% confidence interval, 95% CI: 0.66 to 0.90) for the prediction of adverse pregnancy outcomes. Initial antiD > 128 was considered the best cut-off level, with sensitivity of 69.0%, specificity of 79.3%, PPV of 76.9%, NPV of 71.9%, accuracy of 74.0%, PLR of 3.33 (95% CI: 1.68 to 7.23) and NLR 0.39 (95% CI: 0.21 to 0.66). Antibody levels trend throughout pregnancy (decrease, stability or increase) was not correlated with adverse outcome (p = 0.48). CONCLUSION: Pregnancies with a previous history of moderate to severe hemolytic disease, and initial anti-D antibody titers >= 128, present increased chance (3.33 times) of need for intrauterine transfusion and/or stillbirth compared to those with low initial titers. Therefore, initial anti-D titers improve the screening of pregnancies at higher risk of moderate/severe fetal anemia and will require more frequent monitoring of fetal middle cerebral artery peak systolic velocity
|
347 |
El resultado global en el ámbito de la información financiera internacional: marco conceptual, análisis comparado de normas y un estudio empírico para grupos europeos cotizados en NYSE y NASDAQSousa Fernández, Francisco 13 July 2007 (has links)
Esta Tesis Doctoral plantea como objetivo general verificar desde una óptica conceptual (Capítulo I), normativa (Capítulo II) y empírica (Capítulo III), si el resultado global -comprehensive income- presenta una mayor relevancia o calidad informativa que el resultado neto -net income-, en particular, para los inversores, considerados en el Marco Conceptual como usuarios de referencia.De este modo, el Capítulo I, hemos revisado los fundamentos teóricos sobre los que se sustenta el resultado global, particularmente en la literatura y regulación contables norteamericanas, destacando que con su adopción asistimos a un hecho trascendental para la Contabilidad como es el acercamiento al concepto de resultado económico, de especial interés para los suministradores de capital-riesgo. Sobre esa base conceptual, en el Capítulo II hemos realizado un estudio de normativa comparada a nivel internacional, evidenciándose un potente movimiento a favor de la adopción del resultado global, en el que se aprecia una tendencia a la convergencia con el modelo IASB, pero también se han constatado diferencias notables entre las normas que lo regulan en el concierto mundial, que dificultan la comparabilidad. Sobre esta base teórico normativa, en el Capítulo III, hemos desarrollado un estudio empírico con una muestra de 136 grupos empresariales europeos cotizados den NYSE y NASDAQ, tomando información de las reconciliaciones con los US GAAP en el período 1999-2004 cuando presentan cuentas a la SEC en los 20-F, tendente a evaluar a través de un conjunto de herramientas no paramétricas el impacto del comprehensive income frente al net income atendiendo a las variables año, tamaño y sector. Se han rechazado todas las hipótesis nulas formuladas, lo que nos lleva a afirmar que el impacto relativo del comprehensive income frente al net income presenta un elevado poder de discriminación entre los años del período 1999-2004, atendiendo al tamaño de los grupos empresariales, y en menor medida por sectores de actividad empresarial, lo que evidencia una mayor relevancia informativa del primero frente al segundo para los usuarios de la información financiera, en particular, para los inversores.En definitiva, tomando de forma integrada los resultados de las dimensiones conceptual, normativa y empírica, sobre las que ha discurrido esta Tesis Doctoral, hemos evidenciado que el comprehensive income presenta una mayor calidad informativa que el net income, de especial interés para los suministradores de capital-riesgo. / The aim of this Doctoral Thesis, from a conceptual (Chapter I), normative (Chapter II) and empirical (Chapter III) point of view, is to verify if comprehensive income shows greater relevance or information quality than net income, particularly for the investors, considered as reference users within the Conceptual Framework.In Chapter I we have reviewed the theoretical foundations on which comprehensive income is based, particularly in North American accounting regulation and literature, emphasizing that with its adoption we are witnessing a significant event in the world of Accounting as it is the approach to the concept of economic income, of special interest to capital-risk providers. On that conceptual base, in Chapter II we have made a comparative study on standards at the international level, demonstrating a powerful movement in favor of the adoption of comprehensive income, in which there is a noticeable tendency to the convergence with the IASB model, but remarkable differences have also been confirmed between the standards that regulate it on the global stage, which hinder comparability. On this normative theoretical base, in Chapter III we have developed an empirical study with a sample of 136 European corporate groups quoted on the NYSE and NASDAQ, taking information from the reconciliation with U.S. GAAP in the period between 1999-2004 when they file their annual reports with the SEC on Form 20-F, tending to evaluate, through a nonparametric set of tools, the impact of comprehensive income opposed to net income considering the year, size and sector variables. All the null hypotheses formulated have been rejected, which leads us to affirm that the relative impact of comprehensive income in comparison to net income presents a higher power of discrimination between the years 1999-2004, considering the size of the corporate groups, and to a lesser extent to business activity sectors, which in general terms shows a greater informative relevance of the first, as opposed to the second, for users of the financial information, particularly for the investors.In short, taking the results of the conceptual, normative and empirical dimensions as integrated, on this Doctoral Thesis has been developed, we have demonstrated that comprehensive income presents higher information quality than net income, of special interest to capital-risk providers.
|
348 |
Evaluación del uso de medidas de calidad de vida en la práctica clínica : aplicación a pacientes con cataratasValderas Martínez, José María 22 June 2005 (has links)
The objective of this work is the evaluation of the impact on health care of the systematic use of health related quality of life (HRQL) measures. A systematic review and a meta-analysis of randomized clinical trials were performed. A novel method was developed for the interpretation of scores that was based on Item Response Theory and it was applied to Visual Function Index VF-14, a perceived visual function measure for cataract patients. In a before-after trial, the visual function of 833 consecutive cataract patients attending 19 ophthalmologists in hospital and primary care based practices was routinely assessed. The results suggest that the feed back on HRQL and perceived health to health professionals might improve some aspects of medical care process, but not its outcome. / El objetivo del presente trabajo es evaluar el impacto en la atención médica del uso sistemático de instrumentos de medida de la calidad de vida relacionada con la salud (CVRS). Para ello se realizó una revisión sistemática y meta-análisis de ensayos clínicos. Se desarrolló un método para la interpretación de las puntuaciones basado en Teoría de Respuesta al Ítem y se aplicó al Índice de Función Visual VF-14, una medida de función visual percibida para pacientes con cataratas. Se diseñó un estudio de intervención antes-después en el que se midió de forma sistemática la función visual de 833 pacientes con cataratas que acudieron de forma consecutiva a las consultas de 19 oftalmólogos en centros hospitalarios y de atención primaria. Los resultados indican que la administración de información sobre CVRS y salud percibida a los profesionales de la salud podría modificar algunos componentes del proceso de la atención sanitaria, pero no su resultado. / L' objectiu del present treball és l'avaluació de l'impacto a l' atenció mèdica de l'us sistemàtic dels instruments de mesura de la qualitat de vida relacionada amb la salut (QVRS). Es realitzà una revisió sistemàtica i meta-anàlisi d'assaijos clínics. Es va desenvolupar un mètode per a la interpretació de les puntuacions basat en la Teoria de Resposta a l'Ítem que es va aplicar a l'Índex de Funció Visual VF-14, una mesura de funció visual percebuda per a pacients amb cataractes. Es va dissenyar un estudi d'intervenció abans-després en el que es mesurà de forma sistemàtica la funció visual de 833 pacients amb cataractes atesos de forma consecutiva a les consultas de 19 oftalmòlegs de centres hospitalaris i d'atenció primària. Els resultats indiquen que l'administració d'información sobre QVRS i salut percebuda als professionals de la salut pot modificar alguns components del procés de l' atenció sanitària, pero no el seu resultat.
|
349 |
Evolução e distribuição de riqueza da cultura de soja nas principais regiões produtoras no BrasilMendes Neto, Edilberto Batista 27 February 2015 (has links)
The subsector of Brazilian agribusiness has a highlight and growth scenario in GDP composition. Culture and soybean trade in grains have shown performance in the Brazilian economy, representing the trade 27 % of exports in the country. Farming soybeans, in the perception of society, government and the owners, is known to have a high degree of Wealth, understood by the fact that their activity attract jobs, income sources and improved quality of services. In addition, we identified, in theory, instruments that allow measuring the value of this wealth and its distribution. The objective of this work is to understand the process of evolution and wealth distribution seen in crop soybean in Brazil, understood from 1998 to 2014. To meet these goals, data adequacy was held on Wealth, identifying eleven variables, the time horizon of 17 years. The study was delimited to five producing cities represented in the soybean cultivation in the South and Midwest. The analysis presents descriptive and quantitative, has been carried out in two steps: the creation of the comparative examination of the evolution of elements of Wealth by Analysis of Variance and subsequently the bivariate correlation, evaluating the membership level of the variable results with other data. The results showed that the Wealth Generated, costs Seeds and Pesticides, Equity Compensation and the results have similar characteristics in major producing regions when evaluated the average values. The relevance of this study is the theoretical contribution highlighting elements that make up the Value Added cultivation of soybeans. / O subsetor do agronegócio brasileiro apresenta um cenário de crescimento e destaque na composição do Produto Interno Bruto. A cultura e o comércio de soja em grãos têm apresentado um desempenho na economia brasileira, representando o comércio em 27% das exportações no país. A atividade agrícola da sojicultora, na percepção da sociedade, do governo e dos proprietários, é conhecida por apresentar um elevado grau de Riqueza, compreendida pelo fato de sua atividade atrair empregos, fontes de renda e melhoria na qualidade de serviços. Além disso, foram identificados, na teoria, instrumentos que possibilitam mensurar o valor dessa Riqueza e a sua forma de distribuição. O objetivo deste trabalho é a compreensão do processo de evolução e de distribuição de riqueza observado na cultura agrícola de soja no Brasil, compreendido no período de 1998 a 2014. Para atender a esses propósitos, foi realizada adequação de dados sobre a Riqueza, identificando-se onze variáveis, no horizonte temporal de 17 anos. O estudo foi delimitado a cinco cidades produtoras com representatividade no cultivo de soja na Região Sul e Centro-Oeste. A análise apresenta caráter descritivo e quantitativo, tendo sido realizada em duas etapas: a realização do exame comparativo dos elementos de evolução da Riqueza por meio da Análise de Variância e, posteriormente, a Correlação Bivariável, avaliando-se o nível de associação da variável Resultado com os demais dados. Os resultados apontaram que a Riqueza Gerada, Custos com Sementes e Agrotóxicos, Remuneração de Capital Próprio e o Resultado possuem características semelhantes nas grandes regiões produtoras quando avaliados o valores médios. A relevância deste estudo está na contribuição teórica que evidencia elementos que configuram o Valor Adicionado do cultivo da soja em grão. / Mestre em Ciências Contábeis
|
350 |
Os alicerces da avaliação educacional no Brasil : a elaboração teórica de intelectuais na década de 1980Borges, Regilson Maciel 31 March 2017 (has links)
Submitted by Ronildo Prado (ronisp@ufscar.br) on 2017-08-22T14:11:34Z
No. of bitstreams: 1
TeseRMB.pdf: 5203285 bytes, checksum: e4c78fb66acd160ed3fe1c6ff8644618 (MD5) / Approved for entry into archive by Ronildo Prado (ronisp@ufscar.br) on 2017-08-22T14:11:46Z (GMT) No. of bitstreams: 1
TeseRMB.pdf: 5203285 bytes, checksum: e4c78fb66acd160ed3fe1c6ff8644618 (MD5) / Approved for entry into archive by Ronildo Prado (ronisp@ufscar.br) on 2017-08-22T14:12:16Z (GMT) No. of bitstreams: 1
TeseRMB.pdf: 5203285 bytes, checksum: e4c78fb66acd160ed3fe1c6ff8644618 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-08-22T14:12:24Z (GMT). No. of bitstreams: 1
TeseRMB.pdf: 5203285 bytes, checksum: e4c78fb66acd160ed3fe1c6ff8644618 (MD5)
Previous issue date: 2017-03-31 / Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico (CNPq) / The research analyzes the configuration of the scientific field of educational evaluation in Brazil in the 1980s, starting with the identification of Brazilian authors who helped to construct this field and their respective theoretical contributions on the subject in question. The 1980s were particularly rich for the organization of the Brazilian educational field, especially for evaluation, as it was a period in which the first systematized evaluation experiences for education in the country were formulated (Edurural / 1981, Paru 1983 , Cnres / 1985, Geres / 1986), a period in which considerable knowledge on educational evaluation was also accumulated, and which eventually became the main theoretical references for this subject. With these information, we can discuss the following question: what was the configuration of the scientific field of Brazilian educational evaluation in the 1980s? In order to respond to this questioning, we do a bibliographical and documentary research, associated with the strategies of bibliometric studies and content analysis. This methodology was developed in four stages: 1) Review of the bibliography; 2) Collection and organization of sources; 3) Analysis and interpretation of data; and 4) Presentation of the results of the research. Our hypothesis is that it was in the 1980s that the two main approaches to evaluation that started the discussions about educational evaluation in Brazil began to be outlined: one based mainly on the measurement of results and another that primarily advocates participation in evaluation processes. The results try to make explicit the understanding of the authors analyzed around what is evaluation, of which who are the responsible for the evaluation process, the methodologies defended in the accomplishment of the evaluation processes and of which uses of the evaluation results. The following positions are recurrent in the period: a) the evaluation appears as an inherent activity to the human doing, and therefore cannot be reduced to a mechanical action, since it implies in a relationship of power and negotiation between evaluator and evaluated; b) for the evaluator is required maturity and professional experience to deal with the complex activities that result from the evaluation process; c) the evaluation methodologies do not have a single standard, because they vary according to what is being evaluated and with the expertise of the evaluator; and d) regarding the use of evaluation results, the best option was if they made it public as soon as possible to assist in making decisions that aim at improving what has been evaluated. The research also shows that being in favor of one of the evaluation approaches, besides representing the interests of agents who defend and put into practice fundamentals that guide the understanding about what is evaluation, who should conduct the process, how it should be carried out and the what to do with its results, also reveals the more general concepts that support the very existence of the field. Our conclusion is that the scientific field of educational evaluation in Brazil in the 1980s was in the process of being constituted and its logic of functioning was based more on the complementarity of ideas on the subject of evaluation than on conflicts and competitions. / A pesquisa analisa a configuração do campo científico da avaliação educacional no Brasil na
década de 1980, tendo como ponto de partida a identificação de autores brasileiros que
ajudaram a construir o campo e as suas respectivas contribuições teóricas sobre a temática em
questão. A década de 1980 foi particularmente rica para a organização do campo educacional
brasileiro, em especial para a avaliação, por se tratar de um período em que foram formuladas
as primeiras experiências sistematizadas de avaliação para a educação no país (Edurural/1981,
Paru/1983, Cnres/1985, Geres/1986), período no qual também se acumulou considerável
conhecimento sobre avaliação da educação, e que acabaram se constituindo como principais
referências teóricas para a temática. Diante disso, discutimos a seguinte questão: qual era a
configuração do campo científico da avaliação educacional brasileira na década de 1980? A
fim de responder a esse questionamento, realizamos uma pesquisa de caráter bibliográfica e
documental, associada às estratégias dos estudos bibliométricos e à análise de conteúdo. Essa
metodologia foi desenvolvida em quatro etapas: 1) Revisão da bibliografia; 2) Coleta e
organização das fontes; 3) Análise e interpretação dos dados; e 4) Apresentação dos
resultados da pesquisa. Nossa hipótese é a de que foi nos anos 1980 que começaram a ser
delineadas as duas principais abordagens de avaliação que embasaram as discussões em torno
da avaliação educacional no Brasil: uma fundamentada principalmente na mensuração dos
resultados e outra que defende prioritariamente a participação nos processos avaliativos. Os
resultados buscam explicitar o entendimento dos autores analisados em torno do que é
avaliação, de quais são os atores responsáveis pelo processo de avaliação, de quais as
metodologias defendidas na realização dos processos avaliativos e de quais os usos dos
resultados da avaliação. São recorrentes no período os seguintes posicionamentos: a) a
avaliação aparece como uma atividade inerente ao fazer humano, e por isso não pode se
reduzir a uma ação mecânica, pois implica numa relação de poder e de negociação entre
avaliador e avaliado; b) do avaliador é exigida maturidade e experiência profissional para
lidar com as atividades complexas que decorrem do processo de avaliação; c) as metodologias
de avaliação não possuem um padrão único, pois elas variam de acordo com o que está sendo
avaliado e com a expertise do avaliador; e d) quanto ao uso dos resultados da avaliação, o
ideal é que eles fossem tornados públicos o mais cedo possível para ajudar na tomada de
decisões que visem a melhoria do que foi avaliado. A pesquisa mostra ainda que ser partidário
de uma das abordagens de avaliação, além de representar os interesses de agentes que
defendem e põem em prática fundamentos que orientam o entendimento acerca do que é
avaliação, quem deve conduzir o processo, como deve ser realizada e do que fazer com os
seus resultados, também revela os conceitos mais gerais que dão sustentação a própria
existência do campo. Nossa conclusão é a de que o campo científico da avaliação educacional
no Brasil na década de 1980 se encontrava em processo de constituição e sua lógica de
funcionamento se baseava mais na complementaridade das ideias sobre o tema da avaliação
do que nos conflitos e competições.
|
Page generated in 0.0811 seconds