• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 109
  • 28
  • 3
  • 2
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 147
  • 84
  • 31
  • 28
  • 25
  • 24
  • 20
  • 19
  • 17
  • 17
  • 16
  • 11
  • 11
  • 11
  • 10
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

Lição de anatomia

Sousa, Evandro de 26 October 2012 (has links)
Dissertação (mestrado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Comunicação e Expressão, Programa de Pós-Graduação em Literatura, Florianópolis, 2011 / Made available in DSpace on 2012-10-26T04:47:40Z (GMT). No. of bitstreams: 0Bitstream added on 2013-07-16T20:47:00Z : No. of bitstreams: 1 297381.pdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) / Este trabalho consiste em um estudo de "entrada" na relação entre o barroco e a fundação da nação, centrado nos escritos de Mário de Andrade. O corpus que se elege, portanto, é composto, sobretudo, pelos escritos de Mário de Andrade e seus posicionamentos estéticos e nos seus desdobramentos e retomadas da questão. O que está em jogo, neste estudo, é muito menos a recuperação monumental do barroco, do que a caracterização de uma leitura das condições da história nacional fundada na questão do pertencimento (ou não) do barroco. O que se opera então, ao conceber o barroco como sintoma de uma história que se histeriza, é justamente um atravessamento do barroco manipulado como símbolo. O problema assim ocorre, mediante ao trabalho que é cercar imagens, ao trabalho de corte efetuado por Mário de Andrade para entender o contra-fluxo dos tempos no que se elege como "o tempo modernista", ou ainda na cronologia que é própria do escritor paulista limitada, nas obras, entre 1917-1945, bem como nas publicações post-mortem realizadas através do Instituto de Estudos Brasileiros. O corpus Mário de Andrade que se ser quer capturar aqui se compõe na escritura fantasmática que prolifera e se impõe na maneira como institui uma direção ao Nacional, porém deixando lastros que impede que esta imagem seja totalizante.
2

Estética barroca y auspicios prerrománticos en La conquista de Mallorca (1792) de Miguel Bover

López Quintáns, Javier 25 September 2017 (has links)
No description available.
3

Gritos e Sussurros. a Retabilística Barroca em São João de Itaboraí. Contribuição ao Estudo Iconológico dos Retábulos e Imagens da Matriz de São João de Itaboraí - Rj

RIBEIRO, L. M. G. 25 June 2012 (has links)
Made available in DSpace on 2016-08-26T15:18:54Z (GMT). No. of bitstreams: 1 tese_5769_Dissertação Luiz Marcello - pós defesa 17-10-2012.pdf: 15620940 bytes, checksum: 0287b3d3f56dd1411960933f09288432 (MD5) Previous issue date: 2012-06-25 / O objetivo deste trabalho é analisar histórica e artisticamente o conjunto retabilístico da igreja Matriz de São João de Itaboraí, Estado do Rio de Janeiro. Durante a pesquisa, buscou-se investigar a história de Itaboraí e sua relação com a cultura dos séculos XVII ao XIX no Brasil. Diversas considerações foram feitas em relação aos retábulos da matriz, porém, com a ausência de fontes primárias, os desenvolvimentos só puderam ser formulados a partir dos referenciais teóricos de autores como Alvim, Costa, Santos, Smith, Oliveira e das análises tipológicas, formais, estilística e visuais, tendo-se em vista ainda aspectos simbólicos a partir dos estudos iconológicos fundamentados em Cassirer, Panofsky e Wittkower. Detectaram-se elementos do estilo nacional (português) e rococó, constatando-se uma hibridização de estilos artísticos e repetições de elementos decorativos em situações comparativas com outros exemplares contemporâneos ao conjunto. Os componentes formais e culturais da retabilística barroca em São João de Itaboraí propõem, na sua expressividade, o acesso à mentalidade criativa de uma época; esta, igualmente, solicita nossa compreensão, pela profundidade do seu legado. Em dissonância com a desteatralização do cotidiano Itaboraiense, o objeto estético enseja discernir os seus conteúdos a partir de sua leitura e reavaliação no contexto ao qual pertence, os quais abrem o caminho ao estudo essencial dos caracteres morfológicos e estruturais identificáveis no local com vistas a um reconhecimento pleno e perpetuação do conjunto. Palavras chaves: Barroco/Retábulo/ Iconologia/ Patrimônio / Itaboraí
4

Concerto Barroco de Alejo Carpentier: tensões barrocas e fuga pela música

Leite, Pedro Henrique 22 October 2013 (has links)
Submitted by isabela.moljf@hotmail.com (isabela.moljf@hotmail.com) on 2016-08-04T19:35:57Z No. of bitstreams: 1 pedrohenriqueleite.pdf: 1334723 bytes, checksum: 030a65521a4207c14274376a97aefc36 (MD5) / Approved for entry into archive by Adriana Oliveira (adriana.oliveira@ufjf.edu.br) on 2016-08-05T11:52:36Z (GMT) No. of bitstreams: 1 pedrohenriqueleite.pdf: 1334723 bytes, checksum: 030a65521a4207c14274376a97aefc36 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-08-05T11:52:36Z (GMT). No. of bitstreams: 1 pedrohenriqueleite.pdf: 1334723 bytes, checksum: 030a65521a4207c14274376a97aefc36 (MD5) Previous issue date: 2013-10-22 / FAPEMIG - Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado de Minas Gerais / Este estudo tem por objetivo oferecer um novo olhar sobre um dos mais prolíficos intelectuais latino-americanos do século XX: o romancista cubano Alejo Carpentier (1904-1980). Parto da análise de um de seus últimos romances, Concerto Barroco (1974), considerado pelo autor como a Suma Teológica de sua carreira. Entendo-o como um espaço em que Carpentier representou alegoricamente muitas das ideias pensadas durante a vida, em especial, a defesa de um ―barroco americano e universal‖ como forma de definir as relações da América com o restante do mundo, numa inversão das relações entre centro e periferia. Ao lado desse discurso da singularidade barroca do continente, Carpentier foi reconhecidamente um fervoroso propagandista da Revolução Cubana (1959) e do Governo de Fidel Castro. Isso gerou muitas críticas a sua figura e algumas tensões em seu próprio discurso, que se refletiram em seus romances, particularmente em Concerto Barroco. É sobre essas tensões presentes no discurso de Carpentier, e que refletiram no referido romance, que centro minha análise como um todo. Trabalho com a hipótese de que a fuga pela música foi uma estratégia utilizada por Carpentier para aliviar as tensões provenientes de seu discurso e que acabaram expressas em Concerto Barroco / This study aims at to provide a new look at one of the most prolific Latin American intellectuals of the twentieth century: the Cuban novelist Alejo Carpentier (1904-1980). It starts with the analysis of one of his last novels, Concerto Barroco (1974), considered by the author as the Summa Theologica of his career. It takes it as a place in which Carpentier allegorically represented many of his ideas thought during his life. In particular, the defense of a baroque that is, at the same time, American and universal, that looked for redefine America‘s relations with the rest of the world, in an inversion of the relationship between center and periphery. Alongside this discourse of the uniqueness baroque continent, Carpentier was admittedly a fervent propagandist of the Cuban Revolution (1959) and the government of Fidel Castro, a fact that generated much criticism of his figure and some tensions in his own speech, which reflected in his novels, including Concerto Barroco. My analysis centers in these tensions within the discourse of Carpentier, and in the novel itself. My hypothesis is that music was an escape route used by Carpentier as a strategy to ease tensions from his speeches that had repercussions in Concerto Barroco.
5

Proposta para interpretação da grande de Antônio dos Santos Cunha

Rocha, Edilson Assunção January 2005 (has links)
90 f.:il / Submitted by JURANDI DE SOUZA SILVA (jssufba@hotmail.com) on 2013-03-15T13:12:45Z No. of bitstreams: 1 Dissertacao Edilson Assuncao Rocha.pdf: 6266721 bytes, checksum: 169fe7347751b0d1336a28dd4fba7116 (MD5) / Approved for entry into archive by Rodrigo Meirelles(rodrigomei@ufba.br) on 2013-03-15T13:34:42Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Dissertacao Edilson Assuncao Rocha.pdf: 6266721 bytes, checksum: 169fe7347751b0d1336a28dd4fba7116 (MD5) / Made available in DSpace on 2013-03-15T13:34:42Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Dissertacao Edilson Assuncao Rocha.pdf: 6266721 bytes, checksum: 169fe7347751b0d1336a28dd4fba7116 (MD5) Previous issue date: 2005 / A presente pesquisa procurou identificar procedimentos interpretativos para a obra Missa Grande de Antônio dos Santos Cunha, cuja data aproximada é a virada do século XVIII. Foi realizada pesquisa bibliográfica sobre a regência, estilos musicais, historia da música brasileira, sobre o contexto histórico e cultural das Minas Gerais, coletando dados para reflexões sobre interpretação. Foi realizada também pesquisa de campo, entrevistando e coletando dados junto aos músicos e às orquestras bicentenárias de São João del-Rei, MG, local de origem da composição. Nestas foram acompanhados os ensaios, apresentações e outras atividades. Foram buscadas informações sobre a obra e o autor através de entrevistas com musicistas do passado e outros em atuação, além de estudiosos e especialistas sobre a música desta localidade. Foi realizada revisão musicológica dos originais encontrados e edição em mídia moderna para execução pública em concerto e o posterior retorno deste material revisado às instituições de origem, para a continuidade de suas interpretações naquela comunidade. Foi efetuado também o registro em áudio da obra. Chegou-se a conclusão que apesar de existirem fatores sociais, econômicos e culturais que poderiam ter influenciado a composição da peça estudada, estes não foram profundos o suficiente para distanciá-la de sua principal referencia, que foi o classicismo europeu. O mesmo constitui base segura para sua interpretação. Foi constatado que a audição das orquestras bicentenárias de São João del-Rei pode ser um elemento importante para aqueles que desejem interpretar fora do seu contexto original as composições constantes em seus acervos. / Salvador
6

MacunaÃma nas Volutas do Barroco: contribuiÃÃes da literatura para a compreensÃo da cultura brasileira. / Macunaima dans les volutes du baroque: contributions de la littÃrature à la comprehension de la culture brÃsilienne.

Nahyara Estevam Marinho 16 September 2014 (has links)
FundaÃÃo Cearense de Apoio ao Desenvolvimento Cientifico e TecnolÃgico / MacunaÃma: o herÃi sem nenhum carÃter à uma obra literÃria fruto da pesquisa de MÃrio de Andrade sobre a cultura popular brasileira. Basicamente, a obra conta a histÃria de um Ãndio negro que se tornou branco em fontes mÃgicas e, apÃs ter perdido sua muiraquitÃ, viaja para SÃo Paulo com seus irmÃos com o objetivo de reavÃ-la. AÃ, MacunaÃma se surpreende com o avanÃo tecnolÃgico da vida moderna, alÃm de viver vÃrias peripÃcias, quando ora se utiliza de astÃcia, ora à vÃtima de sua inocÃncia. Na obra andradiana, està presente uma forte tensÃo entre a adoÃÃo do modelo europeu e a valorizaÃÃo da diferenÃa nacional. A busca da muiraquità seria a busca por uma brasilidade, aÃÃo que se apresenta em quase toda a obra. Mas a aspiraÃÃo pelo progresso, pelo modo de vida europeu, seria o desejo secreto do herÃi que, mesmo apÃs a reparaÃÃo do amuleto, tem um fim triste. MacunaÃma constitui uma fonte relevante para a pesquisa sobre a cultura brasileira e um marco na literatura moderna. O Movimento Modernista, por sua vez, criticou as formas tradicionais do fazer artÃstico e buscou uma espÃcie de independÃncia cultural por meio da valorizaÃÃo dos elementos nacionais. Foi preciso olhar para um passado distante na busca de raÃzes culturais: a fase colonial no Brasil e o estilo artÃstico que predominou nesse momento serviram como fontes inspiradoras. Como caracterÃsticas do barroco, posso destacar a unificaÃÃo de elementos distintos, sagrados e profanos, a ligaÃÃo com a terra pela valorizaÃÃo dos sentidos e pela alusÃo ao baixo ventre. Na AmÃrica Latina à relevante ressaltar as variadas matrizes culturais marcadas tambÃm pela tensÃo, em um movimento de ruptura e reunificaÃÃo. Essas sÃo algumas das caracterÃsticas desse estilo que posso observar tambÃm em MacunaÃma, ou seja, como o estilo barroco permeia nossa cultura, que foi objeto de pesquisa de MÃrio de Andrade e trabalhada esteticamente em uma obra literÃria.
7

Propuesta de una fórmula de interpretación para la práctica instrumental históricamente informada del repertorio clásico para trompeta. Aplicación performativa al Concierto para Trompeta y Orquesta en Mi Bemol Mayor de Franz Joseph Haydn

García Sevilla, José Antonio 08 June 2018 (has links)
Existen unas convenciones interpretativas que afectan de manera directa a los diferentes estilos musicales. La música de los distintos periodos o etapas en las que clasificamos la historia de la música generan una manera de escribir por parte del compositor que plantea numerosas dudas a la hora de una interpretación fiel al estilo de la obra. Se pueden observar distintas maneras de escribir que han ido evolucionando hasta llegar en la actualidad a un grado de concreción en cierto modo extenuante, que viene determinado por algunas tendencias que surgieron a partir de la segunda mitad del siglo XX. Las partituras de la primera mitad del siglo XVIII, barroco tardío, son en cierto modo imprecisas por la ausencia o carencia de indicaciones respecto a la dinámica o signos de expresión y articulación. Por otra parte, las partituras de la segunda mitad del siglo XVIII, clasicismo, contienen signos de articulación y dinámicas mucho más concretas, así como ciertos signos de expresión (rinforzando, crescendo, diminuendo, fortepiano, etc). Esto se puede observar fácilmente al comparar manuscritos de estas dos etapas tan distintas en cuanto a la interpretación musical. Si tomamos como modelos dos grandes de la historia de la música como J. S. Bach y W. A. Mozart, podemos comprobar que, pese a observar algunas diferencias significativas, se supone van dirigidas a músicos que no necesitan indicaciones para saber cómo se han de interpretar estas obras, cada una en su época y con su estilo. No obstante, la manera de articular o dar una cierta duración a los sonidos, por ejemplo a las corcheas delante de semicorcheas, o a las corcheas cuando van por grados conjuntos o por saltos que corresponden a intervalos mayores, suponen en la práctica musical unos aspectos que determinan el estilo. La tecnología actual permite medir la duración de todos estos sonidos a partir de registros sonoros y nos capacita para ofrecer una serie de criterios que determinen un estilo determinado. En esta investigación nos interesa de manera especial el estilo clásico aplicado a la trompeta, instrumento al que nos dedicamos de manera profesional desde hace más de 27 años. La interpretación de la trompeta en el clasicismo, tanto como parte de la orquesta como en la función de solista, recoge en gran medida el estilo interpretativo heredado del barroco. / There are interpretative conventions that directly affect the various musical styles. The various ages or periods whereby we classify the history of music influence the composer to write in a way that brings up many questions when we want to play a version according to the accurate style of the work. It is possible to observe various composing styles that have evolved up to a somehow extenuating degree of specification, which is determined by some trends that appeared during the second half of the 20th century. Scores of the first half of the 18th c. -late Baroque- are somehow imprecise due to the absence or lack of instructions regarding dynamics or articulation and expression. On the other hand, scores of the second half of the 18th c. -Classicism- include much more precise signs for articulation and dynamics, as well as some signs for expression (rinforzando, crescendo, diminuendo, fortepiano, etc.). This can easily be noticed when comparing manuscripts of these two periods that are so different in terms of music interpretation. If we take J. S. Bach and W. A. Mozart, who are two relevant figures in history of music, as models, we realize that they wrote for musicians that do not need directions to know how to play these works -each of them in their own period and style- despite some significant differences. Nevertheless, some aspects that determine the style in music performance are the tonguing fashion or the length given to particular sounds, such as quavers that are before semiquavers or quavers that evolve stepwise or by a greater leap. Current technologies allow us to measure the length of these sounds by using sound records and to offer a series of criteria to determine a particular style. The particular focus of this research is the Classical period applied to the trumpet, the instrument to which I have professionally devoted more than 27 years. Trumpet playing in the Classical era, both as an orchestral part and a soloist role, largely comprises the style inherited from Baroque. / Existeixen unes convencions interpretatives que afecten de manera directa als diferents estils musicals. La música dels diferents períodes o etapes en què classifiquem la història de la música generen una manera d¿escriure per part del compositor que planteja nombrosos dubtes a l¿hora d¿una interpretació fidel a l¿estil de l¿obra. Es poden observar diferents maneres d¿escriure que han anat evolucionant fins arribar en l¿actualitat a un grau de concreció en certa manera extenuant, que ve determinat per algunes tendències que van sorgir a partir de la segona mitat del segle XX. Les partitures de la primera mitat del segle XVIII, barroc tardà, són en certa manera imprecises per l¿absència o manca d¿indicacions respecte a la dinàmica o signes d¿expressió i articulació. D'altra banda, les partitures de la segona meitat del segle XVIII, classicisme, contenen signes d'articulació i dinàmiques molt més concretes, així com certs signes d'expressió (rinforzando, crescendo, diminuendo, fortepiano, etc). Això es pot observar fàcilment al comparar manuscrits d'estes dos etapes tan diferents pel que fa a la interpretació musical. Si prenem com a models dos grans de la història de la música com J. S. Bach i W. A. Mozart, podem comprovar que, malgrat observar algunes diferències significatives, se suposa que van dirigides a músics que no necessiten indicacions per a saber com s'han d'interpretar estes obres, cadascuna en la seua època i amb el seu estil. No obstant això, la manera d'articular o donar una certa duració als sons, per exemple a les corxeres davant de semicorxeres, o a les corxeres quan van per graus conjunts o per salts que corresponen a intervals majors, suposen en la pràctica musical uns aspectes que determinen l'estil. La tecnologia actual permet mesurar la durada de aquests estos sons a partir de registres sonors i ens capacita per a oferir una sèrie de criteris que determinen un estil determinat. En esta investigació ens interessa de manera especial l'estil clàssic aplicat a la trompeta, instrument al qual ens dediquem de manera professional des de fa més de 27 anys. La interpretació de la trompeta en el classicisme, tant com part de l'orquestra com en la funció de solista, recull en gran manera l'estil interpretatiu heretat del barroc. / García Sevilla, JA. (2018). Propuesta de una fórmula de interpretación para la práctica instrumental históricamente informada del repertorio clásico para trompeta. Aplicación performativa al Concierto para Trompeta y Orquesta en Mi Bemol Mayor de Franz Joseph Haydn [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/103685 / TESIS
8

O ressurgimento da suíte para teclado na segunda metade do século XIX e início do século XX / O ressurgimento da suíte para teclado na segunda metade do século XIX e início do século XX

Heidrich, Adriano Figueiredo 04 December 2009 (has links)
Com a elaboração deste trabalho pretende-se demonstrar o ressurgimento da suíte em meados do século XIX e posterior aplicação no inicio do século XX, a partir da suíte para cravo do século XVIII. Procurou-se verificar a influência formal e estilística do gênero barroco nas escolas posteriores, além do papel fundamental da suíte revisitada, como peças referenciais no repertório pianístico. Contextualização histórica e sócio-cultural da forma e do estilo em questão, bem como, da importância desse gênero para o repertório romântico e suas influencias nas escolas posteriores. Comparação formal e estilística entre a suíte barroca e a suíte da segunda metade do século XIX e inicio do século XX e, ainda, análise com finalidade ilustrativa de obras do gênero. A suíte da segunda metade do século XIX e inicio do século XX teve papel fundamental no rompimento, por parte dos compositores das escolas nacionalistas, com os paradigmas da música alemã do período em questão. / With the development of this work is intended to demonstrate the resurgence of the suite in mid-nineteenth century and subsequent implementation at the beginning of the twentieth century, from the suite for harpsichord of the eighteenth century. Tried to verify the formal and stylistic influence of gender in baroque schools later, and the role of the suite revisited, as reference pieces in the pianist repertoire. Historical background and socio-cultural fashion and style in question, as well as the importance in this kind for the Romantic repertoire and their influences in schools later. Formal and stylistic comparison between the Baroque suite and the suite of the second half of the nineteenth and early twentieth century, and also illustrative analysis with works of the genre. The suite of the second half of the nineteenth and early twentieth century played a key role in the disruption, by the nationalist composers, with the paradigms in German music.
9

Los vástagos de Clitemnestra

Alarcón Castillo, Lorena January 2012 (has links)
Este trabajo nace de la experiencia personal. Y apenas ésta emerge, se oculta tras el velo del artificio. Es una obra dividida en dos partes, y de distintas naturalezas: una está plenamente dedicada a la pintura, mientras que la otra pretende ser literatura. La primera está compuesta por doce retablos pintados al óleo, retablos que por lo demás tienen la característica de la orfandad, de maderas olvidadas en la calle o en algún rincón oculto dentro de una tienda de muebles antiguos. La segunda es un relato, quizá un cuento, que muestra las injusticias cometidas a diario en instituciones consagradas al develamiento de la verdad. En ambas se presenta la experiencia según corresponda; una la transmite, la otra relata, y en ambas se disfraza esa experiencia en capas y capas de penumbra, de volutas y ribetes, de violentos contrastes que solo pueden pertenecer a los artificios del arte Barroco.
10

A colina sagrada: por uma crítica puro visibilista

Lissonger, André Luiz Ferreira January 2002 (has links)
186f. / Submitted by Suelen Reis (suziy.ellen@gmail.com) on 2013-03-04T13:07:18Z No. of bitstreams: 1 Lissonger.pdf: 1531731 bytes, checksum: 6c40d3267c8b3e3d53d8c56be435c651 (MD5) / Approved for entry into archive by Edilene Costa(ec@ufba.br) on 2013-03-06T23:00:44Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Lissonger.pdf: 1531731 bytes, checksum: 6c40d3267c8b3e3d53d8c56be435c651 (MD5) / Made available in DSpace on 2013-03-06T23:00:44Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Lissonger.pdf: 1531731 bytes, checksum: 6c40d3267c8b3e3d53d8c56be435c651 (MD5) Previous issue date: 2002 / O trabalho procura realizar uma crítica de matriz fenomenológica e método puro visibilista de uma parte da cidade de Salvador: a Colina Sagrada do Bonfim. Para tanto, parte do pressuposto que o objeto arquitetônico da Igreja do Bonfim, vai além da sua fisicidade; analisando-o sob uma matriz teórica rossiana, abrangendo no seu estudo: o locus, o genius loci, a sua espacialização, suas relações com a cidade, o ritual que o envolve, o percurso citadino, o traçado, suas permanências, etc. Esta dissertação é iniciada introduzindo a compreensão da crítica de arte, sobretudo de arquitetura, nas suas diferentes formas e a eleição natural de uma delas, no caso, o puro visibilismo. O primeiro capítulo procura dar conta do aprofundamento das possibilidades do puro visibilismo enquanto teoria e método visual, para sua posterior aplicação ao objeto selecionado. Antes do encontro metodológico crítico puramente visibilista com o objeto, torna-se necessário conceituá-lo [o objeto] enquanto arquitetura, passo esse realizado no segundo capítulo, sob a matriz rossiana. É aí que se procura provar que a Colina Sagrada é arquitetura e assim, torna-se objeto passível de crítica. O terceiro capítulo é justamente o encontro do método crítico puro visibilista com esse objeto de estudo já reconhecido enquanto arquitetura da cidade. Dá-se justamente através de exercícios figurativos que foram obrigados a serem realizados através da grande extensão de espacialização do objeto de estudo pela cidade. Tais exercícios sintetizam o supra-sumo da crítica em seu limite puramente visibilista e não apenas verbal ancorando uma poética estritamente pessoal na recriação do objeto. Então, sob a estética das aquarelas, temos o momento de reconhecimento metodológico da obra de arte. No quarto capítulo será o chamado Estado da Arte ou Crítica da Crítica sobre a arquitetura barroca, onde, procura-se concluir com a contribuição da crítica visibilista para a atualização do tema. É um capítulo que fora realizado após a verificação da proximidade dos valores da obra com os valores visuais da arquitetura da cidade barroca. O próximo passo, na busca de uma conclusão, procura-se verificar algumas coincidências entre a crítica puramente visibilista realizada no capítulo três e os valores visibilistas da arquitetura barroca. Pondo assim, em relevo, a possibilidade de vislumbrar alguns registros da arquitetura da Colina Sagrada, sob um olhar pura visibilista, coincidentes com a arquitetura barroca também vista sob esta matriz. / Salvador

Page generated in 0.0343 seconds