• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 227
  • 14
  • 4
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 252
  • 106
  • 44
  • 43
  • 42
  • 40
  • 25
  • 23
  • 23
  • 22
  • 21
  • 19
  • 19
  • 18
  • 18
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
241

[en] CONSTRUCTION AND EVIDENCE OF CONTENT VALIDITY OF THE CHILDREN S SOCIO-EMOTIONAL SKILLS QUESTIONNAIRE / [pt] CONSTRUÇÃO E EVIDÊNCIAS DE VALIDADE DE CONTEÚDO DO QUESTIONÁRIO DE HABILIDADES SOCIOEMOCIONAIS DE CRIANÇAS

25 November 2021 (has links)
[pt] Habilidades socioemocionais são compreendidas como habilidades referentes à regulação de pensamentos, emoções e comportamentos, dizendo respeito a como indivíduos gerenciam suas emoções, percebem-se e se relacionam com outros, influenciando assim uma ampla gama de aspectos pessoais e sociais ao longo da vida. O objetivo geral deste trabalho foi construir uma escala de heterorrelato para avaliar habilidades socioemocionais em crianças entre 6 e 12 anos de idade, destinada aos pais, mães ou responsáveis. Como objetivo específico, foram investigadas evidências iniciais de validade baseada no conteúdo. Os itens do questionário foram desenvolvidos com base nas categorias de definições operacionais de sentimentos e comportamentos encontrados na literatura a respeito do construto, organizados a partir da taxonomia do modelo Big five. A escala de respostas é do tipo likert de sete pontos (concordância). Após sua construção, os itens foram avaliados por três pesquisadores com expertise com a estrutura trabalhada. Foram utilizados o Índice de Validade de Conteúdo para avaliar a qualidade e representatividade dos itens e o índice Kappa para avaliar a concordância entre os especialistas sobre os fatores dos itens. Além disso, foi realizada ainda a análise semântica dos itens com o público-alvo (dois pais, uma mãe e uma avó). Os resultados apontam uma adequada compreensão dos itens, indicando evidências de validade de conteúdo. Novos estudos deverão ser conduzidos para avaliar as propriedades psicométricas do instrumento com o objetivo de obter evidências de validade robustas. / [en] Socio-emotional skills are known as skills related to the regulation of thoughts, emotions and behaviors, concerning how individuals manage their emotions, perceive themselves and relate to others, thus influencing a wide range of personal and social aspects throughout a person s life. The objective of this study was to build a hetero-report scale to assess social-emotional skills in children aged from 6 to 12 years, aimed at fathers, mothers or guardians. As a specific objective, initial evidence of content-based validity was investigated. The questionnaire items were developed based on the categories of operational definitions of feelings and behaviors found in the literature regarding the construct, organized from the taxonomy of the Big five model. The response scale is a seven-point Likert scale (agreement). After its construction, the items were evaluated by three researchers who were familiar with the structure being worked on. The Content Validity Index was used to assess the quality and representativeness of the items and the Kappa index to assess the agreement between experts on the items factors. In addition, a semantic analysis of the items with the target audience (2 parents, 1 mother and 1 grandmother) was performed. The results point to an adequate under-standing of the items, indicating evidence of content validity. Further studies should be conducted to assess the instrument s psychometric properties in order to obtain robust validity evidence.
242

La música como herramienta inclusiva: el conjunto musical en la Escuela de Laurena di Borrello

Mannis, Francesco 02 September 2022 (has links)
[IT] L’obiettivo principale di questo studio consiste nel verificare se l’insegnamento musicale, e in particolar modo la pratica musicale d’insieme (dalle piccole formazioni a quelle orchestrali), sia in grado di facilitare i processi di inclusione in alcuni contesti sociali e didattici compromessi per differenti cause. Per dare risposta a questa domanda, la ricerca ha rivolto la sua attenzione sull’insegnamento musicale nelle Scuole Secondarie di Primo Grado italiane con studenti di età compresa tra 11 e 14 anni e, in concreto, in una scuola calabrese che, nell’ambito della sua offerta formativa, propone il corso di Strumento Musicale; tale materia offre ad alunne e alunni la possibilità di frequentare lezioni di strumento sia a livello individuale sia d’insieme. Partendo da questo obiettivo di carattere generale, si è ritenuto utile anche verificare se le Scuole Secondarie di Primo Grado ad indirizzo musicale italiane (e in particolar modo la pratica musicale d’insieme ad esse correlata) stiano svolgendo una funzione didattico-sociale che varca non solo i confini di una semplice materia scolastica, ma anche quelli dello stesso istituto, con ricadute positive per tutta la società e il territorio circostante. Nonostante l’indirizzo musicale sia ormai una materia presente in molte delle Scuole Secondarie di Primo Grado italiane, la scelta dello studio in questione è ricaduta su una realtà musicale che negli ultimi dieci anni si è fatta conoscere su tutto il territorio nazionale per il forte impatto sociale che la pratica musicale d’insieme ha avuto per l’intera comunità circostante. La ricerca, infatti, si è svolta nella scuola “G. B. Marzano” di Laureana di Borrello (Calabria-Italia) dove il corso di Strumento Musicale è riuscito, grazie anche a una sinergia di intenzioni e lungimiranza di impegni con l’altra realtà musicale del paese (orchestra “Ragone”), a esercitare una forte influenza di coesione sociale che ha oltrepassato gli stessi limiti dell’istituto scolastico. L’attenzione dello studio si è focalizzata nel seguimento di sei alunni vincolati con il corso di Strumento Musicale per i quali, in fase di selezione del campione, sono emersi elementi o problemi concreti che hanno fatto sospettare rischi di esclusione o possibili vantaggi derivanti dalla partecipazione all’attività musicale. Allo stesso tempo, si è cercato di verificare l’efficacia dell’insegnamento dello Strumento Musicale dal punto di vista prettamente tecnico e il ruolo che lo stesso iii ricopre all’interno del ciclo di studi musicali nei suoi rapporti di propedeuticità con gli altri ordini di scuola. La raccolta dei dati utili per il seguimento dei casi in questione si è basata sulla combinazione della metodologia quantitativa e qualitativa in modo che la duplice prospettiva potesse fornire basi più solide per la conferma delle ipotesi strutturate in partenza. L’analisi dei risultati osservati ha evidenziato il forte impatto che lo Strumento Musicale ha esercitato (e sta esercitando) per l’intera comunità di Laureana, anche grazie al forte legame tra lo stesso e l’orchestra “Ragone” che offre un percorso di continuità e di crescita sia dal punto di vista musicale, che umano e sociale. Le conclusioni lasciano pensare, senza cadere in facili e fallaci generalizzazioni, che lo Strumento Musicale stia esercitando un ruolo sociale che va oltre a quello degli obblighi di una semplice materia scolastica, sia per la capillarità della sua diffusione su tutto il territorio italiano, sia per le possibilità di aggregazione sociale e crescita integrale proprie della stessa disciplina, soprattutto negli aspetti connessi alla pratica musicale d’insieme. / [ES] El objetivo principal de este estudio radica en verificar si la enseñanza musical y en particular medida la práctica musical de conjunto (desde las formaciones más pequeñas hasta las formaciones orquestales), puede facilitar los procesos de inclusión en contextos sociales y didácticos comprometidos por diferentes razones. Con el fin de contestar a esta pregunta, se ha focalizado la atención en la enseñanza de la práctica musical en el nivel de secundaria con estudiantes de edades comprendidas entre 11 y 14 años y, más concretamente, en una escuela secundaria de primer grado de la región de Calabria (Italia) que cuenta, en su oferta formativa, con la asignatura de instrumento musical; dicha asignatura permite al alumnado del centro recibir clases de instrumento musical tanto de forma individual como de conjunto. A partir de este objetivo general, también ha resultado útil verificar si las escuelas italianas con la enseñanza de instrumento musical (y en particular medida la actividad de música de conjunto del mismo curso) están desarrollando un rol didáctico y social que va más allá no sólo de los límites de una simple asignatura sino también de los límites de la misma escuela, con efectos positivos para la sociedad y el territorio que rodea la escuela. Aunque la asignatura de instrumento musical esté ya radicada en muchas escuelas italianas, se ha elegido para este estudio una realidad musical que desde hace diez años se ha dado a conocer a nivel nacional por las evidentes influencias sociales que la práctica musical de conjunto ha habido para toda la comunidad. La investigación se ha llevado a cabo en el instituto "G. B. Marzano" de Laureana de Borrello (Calabria-Italia) en el cual el curso de instrumento musical ha logrado, también gracias a una estrecha colaboración con otra realidad musical del pueblo (orquesta "Ragone"), ejercer fuertes influencias de cohesión social que ha ido más allá de los espacios escolares. El estudio se ha centrado en el seguimiento de seis alumnos del curso de instrumento musical de los cuales, en la fase de selección del muestreo, habían salido a la luz algunos elementos que dejaban sospechar tantos probables riesgos de exclusión como ventajas conectadas con la participación a las actividades musicales. Al mismo tiempo se ha intentado averiguar la eficacia de la enseñanza de instrumento desde el punto de vista estrictamente técnico y el rol que dicha asignatura desarrolla en el ciclo de estudios musicales en sus relaciones propedéuticas con los otros grados. La recogida de datos relativos a los casos objeto de estudio se ha llevado a cabo a través de la combinación de la metodología cuantitativa y cualitativa para que la doble perspectiva pudiera otorgar bases más sólidas a la hora de confirmar las hipótesis iniciales. El análisis de los datos observados ha evidenciado la fuerte influencia que la asignatura de instrumento musical supuso (y está suponiendo) para toda la comunidad del pueblo de Laureana, también gracias a la conexión entre el mismo curso de instrumento y la orquesta "Ragone" que ofrece una posibilidad de continuación y de crecimiento tanto desde el punto de vista musical como humano y social. Las conclusiones dejan suponer, sin caer en simples y falsas generalizaciones, que el instrumento musical esté desarrollando una labor social que va más allá de sus obligaciones de asignatura escolar, debido a su difusión capilar en todo el territorio nacional y a las posibilidades de cohesión social y desarrollo integral propias de la misma asignatura, en particular medida por los aspectos relacionados a la práctica musical de conjunto. / [CA] L'objectiu principal d'aquest estudi radica en verificar si l'ensenyament musical i en particular mesura la pràctica musical de conjunt (des de les formacions més xicotetes fins a les formacions orquestrals), pot facilitar els processos d'inclusió en contextos socials i didàctics compromesos per diferents raons. Amb la finalitat de contestar a aquesta pregunta, s'ha focalitzat l'atenció en l'ensenyament de la pràctica musical en el nivell de secundària amb alumnes d'edats compreses entre 11 i 14 anys i, més concretament, en una escola secundària de primer grau de la regió de Calàbria (Itàlia) que compta, en la seva oferta formativa, amb l'assignatura d'instrument musical; aquesta assignatura permet al alumnat del centre rebre classes d'instrument musical tant de manera individual com de conjunt. A partir d'aquest objectiu general, també ha resultat útil verificar si les escoles italianes amb l'ensenyança d'instrument musical (i en particular mesura l'activitat de música de conjunt del mateix curs) estiguen desenrotllant un rol didàctic i social que va més enllà no sols dels límits d'una simple assignatura sinó també dels límits de la mateixa escola, amb efectes positius per a la societat i el territori que rodeja l'escola. Encara que l'assignatura d'instrument musical estiga ja radicada en moltes escoles italianes, s'ha triat per a este estudi una realitat musical que des de fa deu anys s'ha donat a conéixer a nivell nacional per les evidents influències socials que la pràctica musical de conjunt hi ha hagut per a tota la comunitat. La investigació s'ha dut a terme en l'institut "G. B. Marzano" de Laureana de Borrello (Calabria-Italia) en el qual el curs d'instrument musical ha aconseguit, també gràcies a una estreta col·laboració amb una altra realitat musical del poble (orquestra "Ragone"), a exercir fortes influències de cohesió social que ha anat més enllà dels espais escolars. L'estudi s'ha centrat en el seguiment de sis alumnes del curs d'instrument musical dels quals, en la fase de selecció del mostratge, havien eixit a la llum alguns elements que deixaven sospitar tants probable riscos d'exclusió com a avantatges connectades amb la participació a les activitats musicals. Al mateix temps s'ha intentat esbrinar l'eficàcia de l'ensenyança d'instrument des del punt de vista estrictament tècnic i el rol que la dita assignatura desenrotlla en el cicle d'estudis musicals en les seues relacions propedèutiques amb els altres graus. La recollida de dades relatives als casos objecte d'estudi s'ha dut a terme a través de la combinació de la metodologia quantitativa i qualitativa perquè la doble perspectiva poguera atorgar bases més sòlides a l'hora de confirmar les hipòtesis inicials. L'anàlisi de les dades observats han evidenciat la forta influència que l'assignatura d'instrument musical va suposar (i està suposant) per a tota la comunitat del poble de Laureana, també gràcies a la connexió entre el mateix curs d'instrument i l'orquestra "Ragone" que oferix una possibilitat de continuació i de creixement tant des del punt de vista musical com a humà i social. Les conclusions deixen suposar, sense caure en simples i falses generalitzacions, que l'instrument musical estiga desenrotllant un rol social que va més enllà de les seues obligacions d'assignatura escolar, a causa de la seua difusió capil·lar en tot el territori nacional i a les possibilitats de cohesió social i desenrotllament integral pròpies de la mateixa assignatura, en particular mesura pels aspectes relacionats a la pràctica musical de conjunt. / [EN] The main objective of this study is to verify whether musical teaching and in particular ensemble musical practice (from smaller formations to orchestral formations) can facilitate inclusion processes in social and didactic contexts, which are compromised for different reasons. In order to find answers to this question, the main focus lies on musical practice teaching at the secondary level with students between the ages of 11 and 14 and, more specifically, at a middle school in the region of Calabria (Italy), that includes, in its formative offer, the subject of musical instrument; this subject allows students of the center to receive musical instrument classes both individually and in groups. Based on this general objective, it has also been useful to check whether Italian schools offering musical instruments teaching (and in particular the activity of ensemble music in the same academic course) are developing a didactic and social role, that goes beyond not only the limits of a simple subject but also the limits of the same school, with positive effects on society and the communities surrounding the school. Although the subject of musical instrument is already rooted in many Italian schools, for this study a specific musical reality has been chosen, which in these last ten years has come to be known nationwide because of the obvious social influences that the ensemble musical practice has had for the whole community. The research has been carried out at the High School "G.B. Marzano" in Laureana de Borrello (Calabria-Italy) in which the class of musical instrument has achieved, partly due to a close collaboration with another musical reality of the town (the "Orchestra Ragone"), to exert a strong influence of social cohesion that has gone beyond the school areas. The study focused on the follow-up of six students of the musical instrument class. Regarding a number of these students some elements had come to light during the sampling selection phase that hinted to likely risks of exclusion as well as to advantages to be gained from the participation in musical activities. At the same time an attempt has been made to evaluate and measure the effectiveness of instrument teaching from a strictly technical point of view, and also the role that this school subject plays in the cycle of musical studies in its propedeutic relationships with the other degrees. The collection of data relating to the cases under study has been carried out through the combination of quantitative and qualitative methodology so that the dual perspective could provide stronger foundations when confirming the initial hypotheses. The analysis of the studied data has shown the strong influence and meaning that the entire community of the people of Laureana attaches to the subject of musical instrument, also thanks to the connection between the same instrument class and the "Orchestra Ragone", that offers a possibility of continuation and growth both from a musical and a human and social point of view. The conclusions suggest, without falling into simple and false generalizations, that the musical instrument teaching is developing a social role that goes beyond its obligations as a school subject. This is so, because of its capillary dissemination throughout the whole of the country and the possibilities of social cohesion and integral development it offers, typical of the same subject, in particular of the specifics related to ensemble musical practice. / Mannis, F. (2022). La música como herramienta inclusiva: el conjunto musical en la Escuela de Laurena di Borrello [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/186009 / TESIS
243

"A construção coletiva do croqui geográfico em sala de aula" / "La construcción colectiva del croquis geográfico en la sala de clases"

Mastrangelo, Ana Maria 13 May 2002 (has links)
Esta Dissertação de Mestrado é o resultado de um grande esforço para elaborar uma proposta de abordagem didática, com o objetivo de trabalhar os seguintes Elementos da Linguagem Gráfica em Cartografia: Escala, Proporção, Orientação, Visão Vertical e Oblíqua, a partir de um Tema, com alunos do 1º Termo do Ensino Supletivo, do Ensino Fundamental, do período Noturno de uma Escola Pública Municipal de São Paulo, considerando-se as condições de trabalho reais do dia-a-dia do professor. O trabalho de pesquisa foi realizado durante o expediente normal das aulas, envolvendo a rotina diária da Escola, da classe em questão, seus problemas, suas dificuldades, seu calendário etc, o que exigiu também da professora a tarefa de observação e registro do que foi possível, do próprio trabalho. O tema escolhido foi: A Desigualdade Social na Cidade de São Paulo, sob o ponto de vista da moradia, emprego e qualidade de vida. À medida que o tema se desenvolveu, sob questionamentos, análises de imagens, produção de textos do aluno, leitura e entendimento de textos de jornais, observação de mapas e tabelas de jornais, textos sínteses envolvendo conceitos próprios da Geografia como paisagem, lugares próximos ou distantes em diferentes escalas, o aluno foi tomando conhecimento, dos elementos e habilidades próprias da Cartografia, chegando à leitura de mapas e à construção de croquis simplificados. Na verdade, o trabalho desencadeou um processo de alfabetização como um todo. O aluno de Suplência, geralmente, tem facilidade em Matemática, mas dificuldades em leitura e entendimento de textos. Foi preciso trabalhar a Alfabetização Cartográfica, Geográfica e Lingüística como um todo. Foi preciso construir os conceitos, num trabalho coletivo, seja em dupla ou em trio, para que, nessa interação com o outro, o aluno ultrapassasse suas dificuldades. Seria muito bom se houvesse continuidade desta construção de conceitos nos Termos seguintes. Mas, como sabemos, a próxima turma do professor, geralmente, é nova, não conhece os elementos básicos para a leitura de mapas. Sendo assim, esta proposta poderia ser vista como um conjunto “necessário" de elementos e situações de domínio do professor que possibilitem ao aluno chegar à leitura de mapas, independente do tema, da série, do conteúdo. O conhecimento dos elementos da Linguagem Gráfica pode ter início com a leitura do caminho casa-trabalho-escola, chegando-se até à leitura das curvas de nível do local onde está a Escola e seus arredores. O fato é que, ter conhecimento dos Elementos da Linguagem Gráfica Cartográfica é fundamental para o usuário de mapas, nos dias de hoje. Independente de ter ou não formação em Cartografia, o usuário precisa ler com desenvoltura os símbolos e signos dos guias de ruas, mapas turísticos croquis de imobiliárias etc, orientando-se espacial e mentalmente diante de um mapa, com uma possível visão crítica, do espaço em questão. Neste sentido, as novas tecnologias e a informatização na produção desses produtos cartográficos avança rapidamente o que já não acontece com o domínio da leitura informatizada pela maioria da população. Sabe-se que, no momento, apenas cerca de 7% da população brasileira tem acesso e consegue ler a linguagem da Informática. O Embasamento Teórico da pesquisa conta com um número mínimo de teóricos da Cartografia como Meio de Comunicação e Informação no Ensino de Geografia. Inicialmente apresentamos definições, evolução histórica e tendências atuais da Cartografia. Em seguida damos destaque aos Modelos de Comunicação Cartográfica das décadas de 70 e 90, selecionando pesquisadores como: Board e Kolacny na Teoria da Informação; Bertin na Semiologia Gráfica; Robinson e Petchenik na Teoria da Cognição; DiBiase, MacEachren e Taylor na Teoria da Informática. Por fim destacamos a pesquisa de M.E. Simielli na Alfabetização Cartográfica e o Ensino de Geografia. Quanto à Metodologia, a 1ª parte envolve o processo de trabalho em sala de aula e a relação professor x aluno; a construção de um cronograma para se chegar à construção do croqui em sala de aula e à Geografia que se pretende. Isto envolveu a elaboração e prática de nove Planos de Aulas, num trabalho que se ampliou do próximo para o distante, questionando-se em classe o significado desse próximo e distante do aluno. Nesses Planos de aula trabalhamos o caminho casa-trabalho-escola, orientação, maquete, uso da bússola, planta dos arredores da Escola, do Município de São Paulo, da Grande São Paulo, sob o ângulo da desigualdade social da cidade, chegando à construção do croqui coletivo. Na 2ª parte registramos o resultado do processo, analisando os resultados das observações quanto aos Planos de Aulas, objetivos propostos e retorno à realidade des/Integrada e entendemos que o professor precisa ter esse conhecimento mínimo da Cartografia, essa visão de conjunto, do todo, trabalhando-a sempre que houver necessidade dentro dos oito anos do Ensino Fundamental instrumentalizando o aluno na Alfabetização como um todo e desmistificando a Cartografia Desenho. / Esta Disertación de Maestría es el resultado de un gran esfuerzo para elaborar una propuesta de planteamiento didáctico, con el objetivo de trabajar los siguientes Elementos del Lenguaje Gráfico en Cartografía: Escala, Proporción, Orientación, Visión Vertical y Oblicua, a partir de un Tema, con alumnos del “1º Termo do Ensino Supletivo", del período Nocturno de una Escuela Pública Municipal de São Paulo, considerándose las condiciones de trabajo reales del día a día del profesor. El trabajo de pesquisa se realizó durante el horario normal de las clases, abarcando la rutina diaria de la Escuela, de la clase en cuestión, sus problemas, sus dificultades, su calendario etc, lo que exigió también de la profesora la tarea de observación y registro de lo que fue posible, del propio trabajo. El tema escogido fue: La Desigualdad Social en la ciudad de São Paulo, bajo el punto de vista de la vivienda, empleo y cualidad de vida. A medida que el tema se desarrolló, bajo cuestionamientos, análisis de imágenes, producción de textos del alumno, lectura y entendimiento de textos de periódicos, observación de mapas y lista de periódicos, textos síntesis con conceptos propios de Geografía como paisaje, lugares próximos o lejanos en diferentes escalas, el alumno fue enterándose de los elementos y habilidades propias de la Cartografía, llegando a la lectura de mapas y a la construcción de croquis simplificados. En verdad, el trabajo desencadenó un proceso de alfabetización como un todo. El alumno de “Suplência", generalmente, tiene facilidad en Matemáticas, pero dificultad en lectura y entendimiento de textos. Fue necesario trabajar la Alfabetización cartográfica, Geográfica y Lingüística como un todo. Fue necesario construir los conceptos, en un trabajo colectivo, ya en pareja o en trío, para que, en esa interacción con el otro, el alumno superase sus dificultades. Sería muy bueno si hubiese continuidad de esta construcción de conceptos en los Términos siguientes. Pero, como sabemos, los próximos alumnos del profesor, generalmente, son otros, no conocen los elementos básicos para la lectura de mapas. Así pues, esta propuesta puede ser vista como um conjunto “necesario" de elementos y situaciones de dominio del profesor que posibiliten al alumno llegar a la lectura de mapas, independiente del tema, del nivel, del contenido. El conocimiento de los elementos del Lenguaje Gráfico puede tener inicio con la lectura del camino casa-trabajo-escuela, llegando a la lectura de las curvas de nivel del local donde está la Escuela y sus alrededores. El hecho es que, tener conocimiento de los Elementos del Lenguaje Gráfico Cartográfico es fundamental para el usuario de mapas, hoy día. Independiente de tener o no formación en Cartografía, el usuario necesita leer con desarrollo los símbolos y signos de las guías de calles, mapas turísticos, croquis de inmobiliarias, etc, orientándose espacial y mentalmente ante un mapa, con una posible visión crítica, del espacio en cuestión. En este sentido, las nuevas tecnologías y la informatización en la ejecución de esos productos cartográficos avanza rápidamente lo que no ocurre con el dominio de la lectura informatizada por la mayoría de las personas. Se sabe que, de momento, sólo cerca de 7% de la población brasileña tiene acceso y consigue leer el lenguaje de la Informática. El Fundamento Teórico de la pesquisa cuenta con un número mínimo de teóricos de la Cartografía como Medio de Comunicación e Información en la Enseñanza de Geografía. Inicialmente presentamos definiciones, evolución histórica y tendencias actuales de la Cartografía. En seguida damos destaque a los Modelos de Comunicación Cartográfica de las décadas de 70 y 90, seleccionando pesquisadores como: Board y Kolacny en la Teoría de la Información; Bertin en la Semiología Gráfica; Robinson y Petchenik en la Teoría de la Cognición; DiBiase, MacEachren y Taylor en la Teoría de la Informática. Por fin destacamos la pesquisa de M.E. Simielli en la Alfabetización Cartográfica y la Enseñanza de Geografía. En cuanto a la Metodología, la 1ª parte trata del proceso de trabajo en la sala de clases y la relación profesor x alumno; la construcción de un cronograma para llegar a la construcción del croquis en la sala de clases y a la Geografía que se pretende. Esto abarcó la elaboración y práctica de nueve Planes de Clases, en un trabajo que se amplió del próximo para el distante, cuestionándose en clase el significado de ese próximo y distante del alumno. En esos Planes de Clases trabajamos el camino casa-trabajo-escuela, orientación, maqueta, uso de la brújula, planta de los alrededores de la Escuela, del Municipio de São Paulo, de la Grande São Paulo, bajo el ángulo de la desigualdad social de la ciudad, llegando a la construcción del croquis colectivo. En la 2ª parte registramos el resultado del proceso, analisando los resultados de las observaciones cuanto a los Planes de Clases, objetivos propuestos y retorno a la realidad des/Integrada y entendemos que el profesor precisa tener ese conocimiento mínimo de la Cartografía, esa visión de conjunto, del todo, trabajándola siempre que haya necesidad dentro de los ocho años de la Enseñanza Fundamental instrumentalizando el alumno en la Alfabetización como un todo y desmistificando la Cartografía Diseño.
244

"A construção coletiva do croqui geográfico em sala de aula" / "La construcción colectiva del croquis geográfico en la sala de clases"

Ana Maria Mastrangelo 13 May 2002 (has links)
Esta Dissertação de Mestrado é o resultado de um grande esforço para elaborar uma proposta de abordagem didática, com o objetivo de trabalhar os seguintes Elementos da Linguagem Gráfica em Cartografia: Escala, Proporção, Orientação, Visão Vertical e Oblíqua, a partir de um Tema, com alunos do 1º Termo do Ensino Supletivo, do Ensino Fundamental, do período Noturno de uma Escola Pública Municipal de São Paulo, considerando-se as condições de trabalho reais do dia-a-dia do professor. O trabalho de pesquisa foi realizado durante o expediente normal das aulas, envolvendo a rotina diária da Escola, da classe em questão, seus problemas, suas dificuldades, seu calendário etc, o que exigiu também da professora a tarefa de observação e registro do que foi possível, do próprio trabalho. O tema escolhido foi: A Desigualdade Social na Cidade de São Paulo, sob o ponto de vista da moradia, emprego e qualidade de vida. À medida que o tema se desenvolveu, sob questionamentos, análises de imagens, produção de textos do aluno, leitura e entendimento de textos de jornais, observação de mapas e tabelas de jornais, textos sínteses envolvendo conceitos próprios da Geografia como paisagem, lugares próximos ou distantes em diferentes escalas, o aluno foi tomando conhecimento, dos elementos e habilidades próprias da Cartografia, chegando à leitura de mapas e à construção de croquis simplificados. Na verdade, o trabalho desencadeou um processo de alfabetização como um todo. O aluno de Suplência, geralmente, tem facilidade em Matemática, mas dificuldades em leitura e entendimento de textos. Foi preciso trabalhar a Alfabetização Cartográfica, Geográfica e Lingüística como um todo. Foi preciso construir os conceitos, num trabalho coletivo, seja em dupla ou em trio, para que, nessa interação com o outro, o aluno ultrapassasse suas dificuldades. Seria muito bom se houvesse continuidade desta construção de conceitos nos Termos seguintes. Mas, como sabemos, a próxima turma do professor, geralmente, é nova, não conhece os elementos básicos para a leitura de mapas. Sendo assim, esta proposta poderia ser vista como um conjunto “necessário” de elementos e situações de domínio do professor que possibilitem ao aluno chegar à leitura de mapas, independente do tema, da série, do conteúdo. O conhecimento dos elementos da Linguagem Gráfica pode ter início com a leitura do caminho casa-trabalho-escola, chegando-se até à leitura das curvas de nível do local onde está a Escola e seus arredores. O fato é que, ter conhecimento dos Elementos da Linguagem Gráfica Cartográfica é fundamental para o usuário de mapas, nos dias de hoje. Independente de ter ou não formação em Cartografia, o usuário precisa ler com desenvoltura os símbolos e signos dos guias de ruas, mapas turísticos croquis de imobiliárias etc, orientando-se espacial e mentalmente diante de um mapa, com uma possível visão crítica, do espaço em questão. Neste sentido, as novas tecnologias e a informatização na produção desses produtos cartográficos avança rapidamente o que já não acontece com o domínio da leitura informatizada pela maioria da população. Sabe-se que, no momento, apenas cerca de 7% da população brasileira tem acesso e consegue ler a linguagem da Informática. O Embasamento Teórico da pesquisa conta com um número mínimo de teóricos da Cartografia como Meio de Comunicação e Informação no Ensino de Geografia. Inicialmente apresentamos definições, evolução histórica e tendências atuais da Cartografia. Em seguida damos destaque aos Modelos de Comunicação Cartográfica das décadas de 70 e 90, selecionando pesquisadores como: Board e Kolacny na Teoria da Informação; Bertin na Semiologia Gráfica; Robinson e Petchenik na Teoria da Cognição; DiBiase, MacEachren e Taylor na Teoria da Informática. Por fim destacamos a pesquisa de M.E. Simielli na Alfabetização Cartográfica e o Ensino de Geografia. Quanto à Metodologia, a 1ª parte envolve o processo de trabalho em sala de aula e a relação professor x aluno; a construção de um cronograma para se chegar à construção do croqui em sala de aula e à Geografia que se pretende. Isto envolveu a elaboração e prática de nove Planos de Aulas, num trabalho que se ampliou do próximo para o distante, questionando-se em classe o significado desse próximo e distante do aluno. Nesses Planos de aula trabalhamos o caminho casa-trabalho-escola, orientação, maquete, uso da bússola, planta dos arredores da Escola, do Município de São Paulo, da Grande São Paulo, sob o ângulo da desigualdade social da cidade, chegando à construção do croqui coletivo. Na 2ª parte registramos o resultado do processo, analisando os resultados das observações quanto aos Planos de Aulas, objetivos propostos e retorno à realidade des/Integrada e entendemos que o professor precisa ter esse conhecimento mínimo da Cartografia, essa visão de conjunto, do todo, trabalhando-a sempre que houver necessidade dentro dos oito anos do Ensino Fundamental instrumentalizando o aluno na Alfabetização como um todo e desmistificando a Cartografia Desenho. / Esta Disertación de Maestría es el resultado de un gran esfuerzo para elaborar una propuesta de planteamiento didáctico, con el objetivo de trabajar los siguientes Elementos del Lenguaje Gráfico en Cartografía: Escala, Proporción, Orientación, Visión Vertical y Oblicua, a partir de un Tema, con alumnos del “1º Termo do Ensino Supletivo”, del período Nocturno de una Escuela Pública Municipal de São Paulo, considerándose las condiciones de trabajo reales del día a día del profesor. El trabajo de pesquisa se realizó durante el horario normal de las clases, abarcando la rutina diaria de la Escuela, de la clase en cuestión, sus problemas, sus dificultades, su calendario etc, lo que exigió también de la profesora la tarea de observación y registro de lo que fue posible, del propio trabajo. El tema escogido fue: La Desigualdad Social en la ciudad de São Paulo, bajo el punto de vista de la vivienda, empleo y cualidad de vida. A medida que el tema se desarrolló, bajo cuestionamientos, análisis de imágenes, producción de textos del alumno, lectura y entendimiento de textos de periódicos, observación de mapas y lista de periódicos, textos síntesis con conceptos propios de Geografía como paisaje, lugares próximos o lejanos en diferentes escalas, el alumno fue enterándose de los elementos y habilidades propias de la Cartografía, llegando a la lectura de mapas y a la construcción de croquis simplificados. En verdad, el trabajo desencadenó un proceso de alfabetización como un todo. El alumno de “Suplência”, generalmente, tiene facilidad en Matemáticas, pero dificultad en lectura y entendimiento de textos. Fue necesario trabajar la Alfabetización cartográfica, Geográfica y Lingüística como un todo. Fue necesario construir los conceptos, en un trabajo colectivo, ya en pareja o en trío, para que, en esa interacción con el otro, el alumno superase sus dificultades. Sería muy bueno si hubiese continuidad de esta construcción de conceptos en los Términos siguientes. Pero, como sabemos, los próximos alumnos del profesor, generalmente, son otros, no conocen los elementos básicos para la lectura de mapas. Así pues, esta propuesta puede ser vista como um conjunto “necesario” de elementos y situaciones de dominio del profesor que posibiliten al alumno llegar a la lectura de mapas, independiente del tema, del nivel, del contenido. El conocimiento de los elementos del Lenguaje Gráfico puede tener inicio con la lectura del camino casa-trabajo-escuela, llegando a la lectura de las curvas de nivel del local donde está la Escuela y sus alrededores. El hecho es que, tener conocimiento de los Elementos del Lenguaje Gráfico Cartográfico es fundamental para el usuario de mapas, hoy día. Independiente de tener o no formación en Cartografía, el usuario necesita leer con desarrollo los símbolos y signos de las guías de calles, mapas turísticos, croquis de inmobiliarias, etc, orientándose espacial y mentalmente ante un mapa, con una posible visión crítica, del espacio en cuestión. En este sentido, las nuevas tecnologías y la informatización en la ejecución de esos productos cartográficos avanza rápidamente lo que no ocurre con el dominio de la lectura informatizada por la mayoría de las personas. Se sabe que, de momento, sólo cerca de 7% de la población brasileña tiene acceso y consigue leer el lenguaje de la Informática. El Fundamento Teórico de la pesquisa cuenta con un número mínimo de teóricos de la Cartografía como Medio de Comunicación e Información en la Enseñanza de Geografía. Inicialmente presentamos definiciones, evolución histórica y tendencias actuales de la Cartografía. En seguida damos destaque a los Modelos de Comunicación Cartográfica de las décadas de 70 y 90, seleccionando pesquisadores como: Board y Kolacny en la Teoría de la Información; Bertin en la Semiología Gráfica; Robinson y Petchenik en la Teoría de la Cognición; DiBiase, MacEachren y Taylor en la Teoría de la Informática. Por fin destacamos la pesquisa de M.E. Simielli en la Alfabetización Cartográfica y la Enseñanza de Geografía. En cuanto a la Metodología, la 1ª parte trata del proceso de trabajo en la sala de clases y la relación profesor x alumno; la construcción de un cronograma para llegar a la construcción del croquis en la sala de clases y a la Geografía que se pretende. Esto abarcó la elaboración y práctica de nueve Planes de Clases, en un trabajo que se amplió del próximo para el distante, cuestionándose en clase el significado de ese próximo y distante del alumno. En esos Planes de Clases trabajamos el camino casa-trabajo-escuela, orientación, maqueta, uso de la brújula, planta de los alrededores de la Escuela, del Municipio de São Paulo, de la Grande São Paulo, bajo el ángulo de la desigualdad social de la ciudad, llegando a la construcción del croquis colectivo. En la 2ª parte registramos el resultado del proceso, analisando los resultados de las observaciones cuanto a los Planes de Clases, objetivos propuestos y retorno a la realidad des/Integrada y entendemos que el profesor precisa tener ese conocimiento mínimo de la Cartografía, esa visión de conjunto, del todo, trabajándola siempre que haya necesidad dentro de los ocho años de la Enseñanza Fundamental instrumentalizando el alumno en la Alfabetización como un todo y desmistificando la Cartografía Diseño.
245

Julgamento antecipado em segundo grau: a utilização do § 3º do art. 515 do CPC nos julgamentos de agravo de instrumento

Borges, Flávio Buonaduce 04 September 2008 (has links)
Made available in DSpace on 2016-04-26T20:27:52Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Flavio Buonaduce Borges.pdf: 876677 bytes, checksum: 928b1a1adc1bff746bf8e20d2c5cfed8 (MD5) Previous issue date: 2008-09-04 / This parar begins with a historic approach to the recourses, going through a point by analysis of the origin as well as the existing effects on the appeal and on the bill of review, arriving at its core by examining the possibility of using an ability attributed to the courts, through the appraisal of an appeal, in the judgement of a bill of review. Such a possibility is found regulated in § 39, of article 515 of the Civil Process Code, where it is foreseen that in cases of the Gonclusionof lhe process wíthout judgement of the merit, the court may, upon finding itself convinced about the matter placed betore it, and being only of law, immediately decide the dispute. Therefore, the court wíll evaluate the possíbility of the application of the rule of §3º, article 515, of the Civil Process Code in the judgament of the BiII of Revíew, deciding upon the merit of the controversy, even if there has not been a decísion by the first instance court / O presente trabalho se inicia através de uma abordagem histórica dos recursos, passando por uma análise pontual tanto da origem como dos efeitos existentes na apelação e no agravo de instrumento, chegando ao seu núcleo examinando a possibilidade de se utilizar uma faculdade atribuída aos tribunais, quando da apreciação de uma apelação, no julgamento de um agravo de instrumento. Tal possibilidade encontra-se disciplinada no § 3º, do art. 515, do Código de Processo Civil, onde prevê que, em casos de extinção do processo sem julgamento do mérito, o tribunal poderá, encontrando-se convencido sobre a matéria colocada à sua apreciação, e sendo ela só de direito, julgar desde logo a lide. Assim, se avaliará a possibilidade de aplicação da regra do § 3º, do art. 515, do Código de Processo Civil no julgamento do Agravo de Instrumento, decidindo o mérito da controvérsia, ainda que não haja qualquer decisão do juiz de primeiro grau
246

A avaliação da brincadeira de faz de conta por meio do ChIPPA: perspectivas para a prática pedagógica na Educação Infantil / The avaluation of the “make-believe” play through the ChIPPA: perspectives for the pedagogical practice in Early Childhood Education

Ambra, Karen 22 May 2018 (has links)
Submitted by Filipe dos Santos (fsantos@pucsp.br) on 2018-07-25T11:50:29Z No. of bitstreams: 1 Karen Ambra.pdf: 3522031 bytes, checksum: 2af655ed53277c5da95825cc304ed5b1 (MD5) / Made available in DSpace on 2018-07-25T11:50:29Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Karen Ambra.pdf: 3522031 bytes, checksum: 2af655ed53277c5da95825cc304ed5b1 (MD5) Previous issue date: 2018-05-22 / Fundação São Paulo - FUNDASP / ChIPPA, on the play of “make-believe”, are perceived as pedagogically relevant to Early Childhood Education. For this purpose, twelve children, attending this level of education, participated in the study, as well as four teachers who worked there, in this level of education, and one primary school literacy teacher, all of them from a private school, located in the south of São Paulo (SP), Brazil. The literature review showed that play is a difficult concept to define, still seen in the daily school life as a natural phenomenon. It has also been demonstrated that, on the contrary, it has a social character, which is why it should be understood as a child right and, thus, intentionally implemented in schools too. The theoretical perspective adopted was Socio-historical Psychology, especially the Vygotskian concepts that deal with the relations of learning and development, of language and thought, of meanings and significance, of mediation and zone of proximal development, and the role of play in the child development. The method consisted in the application of the Children's Initiated Assessment Tool (ChiPPA) to the participating children and the use of two questionnaires, addressed to the teachers: one focused on their initial ideas about playing and their presence in the daily life of the Early Childhood Education, and another, after having made available the information on the ways of playing of each child, to verify if this data could guide the teaching planning and improve the educational practices. The results show that the ChIPPA can guide the elaboration of pedagogical objectives, since they indicate the different levels of abilities of the children in “make-believe” play. In addition, the teaching discourses that initially defended the play, but did not implement it in the quantity and quality expected in the daily school life, pointed out that, knowing the children's abilities in the games proposed, new pedagogical perspectives were unveiled, that is, the need to extend the frequency of play and its duration; to propose situations of “make-believe” play and symbolic play, and also to analyze carefully the play to, based on this, propose better planned pedagogical interventions. It was suggested that ChIPPA is an important tool for teachers in the service of learning and child development / Esta pesquisa teve como objetivo investigar se (e como) os dados oferecidos pelo ChIPPA, sobre a brincadeira de faz de conta da criança, são percebidos como pedagogicamente relevantes para a Educação Infantil. Para tanto, participaram do estudo doze crianças que frequentavam este nível de ensino, quatro professoras que nele atuavam e uma alfabetizadora do 1º ano do Ensino Fundamental de uma escola particular, situada na zona sul da cidade de São Paulo (SP), Brasil. A revisão de literatura mostrou que a brincadeira é um conceito de difícil definição, visto ainda no cotidiano escolar como um fenômeno natural. Foi também demonstrado que, ao contrário, ela possui caráter social, razão pela qual deve ser entendida como um direito infantil e, deste modo, implementada intencionalmente também nas escolas. A perspectiva teórica adotada foi a Psicologia Sócio-histórica, em especial os conceitos vigotskianos que tratam das relações da aprendizagem com o desenvolvimento, da linguagem com o pensamento, de sentidos e significados, de mediação e zona de desenvolvimento proximal e o papel da brincadeira no desenvolvimento infantil. O método consistiu na aplicação do Instrumento de Avaliação do Faz de Conta Iniciado pela Criança (ChiPPA) junto às crianças participantes e no emprego de dois questionários, dirigidos às professoras: um voltado às suas ideias iniciais sobre o brincar e a presença dele no cotidiano da Educação Infantil e, outro, após ter disponibilizado as informações sobre as formas de brincar de cada criança, para verificar se estes dados poderiam orientar o planejamento docente e aprimorar as práticas educativas. Os resultados mostram que o ChIPPA pode orientar a elaboração de objetivos pedagógicos, por indicarem os diferentes níveis de habilidades das crianças no brincar de faz de conta. Adicionalmente, os discursos docentes que defendiam inicialmente o brincar, mas sem o implementar na quantidade e qualidade esperada no cotidiano escolar, apontaram que, conhecidas as habilidades das crianças nas brincadeiras propostas, novas perspectivas pedagógicas foram descortinadas, ou seja, a necessidade de ampliar a frequência das brincadeiras e seu tempo de duração; de propor situações de faz de conta em torno do brincar convencional e do brincar simbólico e, também, de analisar criteriosamente a brincadeira para, com base nisso, propor intervenções pedagógicas mais bem planejadas. Sugeriu-se, portanto, que o ChIPPA constitui uma importante ferramenta para as professoras, a serviço da aprendizagem e do desenvolvimento infantil
247

Comitê de representantes de trabalhadores da empresa e o Estado Democrático de Direito como instrumento de efetivação dos direitos fundamentais / Representatives of the workers committee and the Democratic State as an instrument for enforcement of fundamental rights

Soares, Rodrigo Chagas 14 April 2014 (has links)
Made available in DSpace on 2016-04-26T20:23:00Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Rodrigo Chagas Soares.pdf: 394781 bytes, checksum: 3b644927936f7d1dfaa03783a539e552 (MD5) Previous issue date: 2014-04-14 / This dissertation addresses the practical aspects of the Committee of Representatives of companies, aiming to empower enablers to collective agreements concluded between companies and committee representatives elected by the employees, away from the discussions brought in later lawsuits designed to nullify the terms adjustment agreement between the employer and employees / O presente estudo aborda os aspectos práticos do comitê de representantes de empresas, tendo por objetivo dar meios viabilizadores aos acordos coletivos celebrados entre empresas e comitês de representantes eleitos pelos próprios empregados, afastando-se as discussões trazidas em ações judiciais posteriores destinadas a anular os termos do ajuste celebrado entre empregador e empregados
248

A reclamação no novo Código de Processo Civil: um desafio entre a segurança jurídica e o poder criativo do julgador

Moraes, José Magno Linhares 10 August 2015 (has links)
Made available in DSpace on 2016-04-26T20:23:44Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Jose Magno Linhares Moraes.pdf: 904489 bytes, checksum: fa1af1b5d6ab124bbe5ab9f801f41a40 (MD5) Previous issue date: 2015-08-10 / This thesis aims to study the legal institute of Reclamação in two aspects, which should be seen as complimentary to obtain adequate legal certainty to a complex, pluralist and mutant society, namely, as a guarantee instrument of the authority of court decisons and their respective powers, and, on the other hand, as a legal means of promoting the necessary adjustments of paradigma decision to the case. For this purpose, the study of specialized doctrine, case law of our higher courts and the new civil procedure law was fundamental (Law n. 13.105 of 16 March 2015). Since the recognition of reclamação by the Supremo Tribunal Federal case law, as appropriate legal means to ensure the authority of its decisions, based on the theory of implied powers, it became clear that this institute, genuinely Brazilian, would have great utility in our country, deeply marked by cultural and economic contrasts. Court decisions, as legal rules, may give rise to plurality and interpretive inconsistencies. However, in the Democratic Rule of Law, legal certainty is a value of utmost importance. This certainty, in turn, should allow progress on a social reality that suffers daily influx of economic and political events. Therefore, the analysis of legal certainty in the light of systems theory. Also, it is important to highlight the impacts of the discipline of reclamação in the Brazilian legal system. With the possibility of all the country s courts settle legal arguments with binding power through procedural issues, the assumption of jurisdiction and resolution of repetitive demands, reclamação begins to have far-reaching. This new scenario approaches, in a way, our legal system to the world of the stare decisis theory of common law by privileging, now, respect for the determining reasons for the decision. Thus, through reclamação opens a new path to the desired stability, coherence and equality of law and adjudication / A presente dissertação tem como objetivo principal estudar o instituto jurídico da reclamação sob dois aspectos, que devem ser vistos como complementares para a obtenção de uma segurança jurídica adequada a uma sociedade complexa, pluralista e mutante, a saber: como instrumento de garantia da autoridade das decisões dos tribunais e de suas respectivas competências; e, por outro lado, como meio jurídico para promover os necessários ajustes da decisão paradigma ao caso concreto. Para tanto, foi fundamental o estudo da doutrina especializada, da jurisprudência dos nossos tribunais superiores e da nova legislação processual civil (Lei n. 13.105, de 16 de março de2015). Desde o reconhecimento da reclamação pela jurisprudência do Supremo Tribunal Federal, como meio jurídico adequado a garantir a autoridade de suas decisões, com base na teoria dos poderes implícitos, ficou evidente que esse instituto, genuinamente brasileiro, teria grande utilidade em nosso país, marcado profundamente por contrastes culturais e econômicos. As decisões dos tribunais, como normas jurídicas, podem ensejar pluralidade e inconstâncias interpretativas. Todavia, no Estado Democrático de Direito a segurança jurídica é um valor de alta importância. Essa segurança, por sua vez, deve permitir avanços diante de uma realidade social que cotidianamente sofre influxo de eventos econômicos e políticos. Por isso, a análise da segurança jurídica à luz da teoria dos sistemas. Também é importante ressaltar os impactos do novo disciplinamento da reclamação no sistema processual brasileiro. Com a possibilidade de todos os tribunais do país fixarem teses jurídicas com poder vinculante, por meio de incidentes processuais da assunção de competência e da resolução de demandas repetitivas, a reclamação passa a ter largo alcance. Esse novo cenário aproxima, de certo modo, o nosso sistema jurídico do mundo dos precedentes do direito, do common law, ao privilegiar o respeito aos fundamentos determinantes da decisão. Assim, por meio da reclamação, abre-se um novo caminho para a desejada estabilidade, coerência e igualdade do direito na prestação jurisdicional
249

Amplificadores de banda ancha y bajo ruido basados en tecnología de GaAs para aplicaciones de radiometría

Aja Abelán, Beatriz 19 January 2007 (has links)
En esta Tesis se ha realizado análisis, diseño y caracterización de los amplificadores de bajoruido y banda ancha en tecnología de GaAs PHEMT con aplicación a los módulos posteriores delradiómetro del instrumento de baja frecuencia del satélite Planck. La Tesis se compone de las siguientes partes:- Introducción y estudio del funcionamiento del radiómetro del instrumento de baja frecuencia de Planck.- Diseño y caracterización de amplificadores de bajo ruido utilizando tecnología de GaAs. Se presentan diseños MMIC en la banda Ka y en la banda Q, y un diseño MIC en la banda Q.- Diseño y construcción de los módulos posteriores en las bandas de 30 y 44 GHz. Se presentan varios prototipos fabricados en ambas bandas, así como medidas de cada uno de los subsistemas que los forman.- Desarrollo de técnicas de medida para receptores de banda ancha con detección directa y su aplicación a la caracterización de los módulos posteriores, mostrando el funcionamiento de los prototipos representativos para las dos bandas de frecuencia.- Integración de los módulos posteriores con los módulos frontales y presentación de algunos de los resultados de medida de los radiómetros completos. / This Thesis deals with the analysis, design and characterization of broadband low noise amplifiersin GaAs PHEMT technology with application to the radiometer Back-End Modules for the Planck Low Frequency Instrument (LFI). The Thesis is composed of the next parts:- Introduction and study about the radiometer of the Planck low frequency instrument.- Design and characterization of low noise amplifiers using GaAs technology. Ka-band MMIC designs and Q-band MMIC and a MIC design are presented.- Design and assembly of the 30 and 44 GHz back-end modules. Several prototypes have been manufactured in both frequency bands and the most representative test results of each subsystem are presented.- Development of measurement techniques for broadband direct detection receivers and their application to the characterization of the back-end modules. Performance of representative prototypes in both frequency bands is included.- Integration of the back end modules and front end modules and significant results of the tests for a radiometer in each frequency band.
250

Licitação como instrumento de política pública de desenvolvimento regional

Baradel, Evandro Meira 21 December 2011 (has links)
Submitted by Evandro Baradel (ebaradel@usp.br) on 2012-02-02T19:35:05Z No. of bitstreams: 1 DissertaçãoFGV-EvandroMeiraBaradel.pdf: 3505315 bytes, checksum: 52f701783e460955785428d0e9df64ab (MD5) / Approved for entry into archive by Suzinei Teles Garcia Garcia (suzinei.garcia@fgv.br) on 2012-02-02T19:57:26Z (GMT) No. of bitstreams: 1 DissertaçãoFGV-EvandroMeiraBaradel.pdf: 3505315 bytes, checksum: 52f701783e460955785428d0e9df64ab (MD5) / Made available in DSpace on 2012-02-03T10:31:14Z (GMT). No. of bitstreams: 1 DissertaçãoFGV-EvandroMeiraBaradel.pdf: 3505315 bytes, checksum: 52f701783e460955785428d0e9df64ab (MD5) Previous issue date: 2011-12-21 / This dissertation shows that the bidding issue can be used as a regional development public policy instrument. The biddings in the state of São Paulo are based on a public policy that requires procedures of territorial decentralization. The decree that regulates this policy is focused mainly on giving a favored and simplified treatment to micro and small businesses. On the issue of decentralization the São Paulo government presents innovation in relation to federal legislation dealing with the subject. The decentralization phenomenon can contribute to increase the amount of winning companies that belong to particular region where the biddings producing 'regional economic growth'. However, here we adopt the hypothesis that this differential has not been effective. To verify it, we conducted a case study focused on two units of the University of São Paulo, both located in countryside. Analyzed the presence and electronic (reverse auctions) bidding procedures. The comparative analysis was still supplemented by a questionnaire given to civil servants of the procurement area of various units of this University. The result obtained in this paper shows that the effect of promoting regional development has not been achieved in both cases studied. It concludes that we must go a long way in the discussion about the use of governmental purchasing power as a potential inducer of regional development, which invariably suffers from legal changes. It’s also necessary to adopt complementary public policies. / Esta dissertação aborda a questão das licitações e como elas podem ser usadas como instrumento de política pública de desenvolvimento regional. As licitações do estado de São Paulo são orientadas sob uma política pública que exige procedimentos licitatórios que considerem a descentralização territorial. O decreto que regulamenta tal política tem como principal enfoque o tratamento simplificado e favorecido a micro e pequenas empresas, sendo que o aspecto da descentralização inova em relação à legislação federal que aborda o assunto. O fenômeno descentralizador pode contribuir para o aumento da quantidade de empresas vencedoras pertencentes a uma determinada região na qual ocorrem às licitações, podendo desta forma produzir 'crescimento econômico regional'. Contudo, adota-se aqui a hipótese de que esse diferencial não tem surtido efeito. Para verificar tal hipótese, realizou-se um estudo de caso centrado em duas unidades da Universidade de São Paulo, ambas localizadas no interior do estado. Foram analisadas as licitações realizadas de maneira presencial e eletrônica (pregões). A análise comparativa ainda foi complementada por um questionário submetido aos servidores da área de licitação das diversas unidades desta Universidade. O resultado obtido neste trabalho indica que o efeito de promoção do desenvolvimento regional não ocorreu em ambos os casos estudados. Conclui-se, ainda, que é preciso avançar muito na discussão acerca da utilização do poder de compra do Estado como potencial indutor de desenvolvimento regional. Esta atuação estatal invariavelmente deverá sofrer mudanças legais, sendo necessária, também, a adoção de outras políticas públicas complementares.

Page generated in 0.0878 seconds