• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 222
  • 55
  • 8
  • 6
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 301
  • 95
  • 66
  • 65
  • 55
  • 54
  • 51
  • 48
  • 34
  • 33
  • 28
  • 26
  • 25
  • 24
  • 22
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
191

LA TEORÍA FOTOGRÁFICA CONTEMPORÁNEA: HACIA UNA NUEVA PRAGMÁTICA DEL CAMPO FOTOGRÁFICO

Pérez Fernández, José Raúl 20 July 2011 (has links)
La fotografía, uno de los medios y prácticas característicos de la semiosfera contemporánea, ha sido estudiada a lo largo de su historia desde una gran variedad de enfoques. La presente Tesis Doctoral se centra en las aportaciones teóricas que consideran la misma como un lenguaje, de ahí que preste una especial atención el desarrollo de las teorías que, a partir de la década de 1960, han elaborado aproximaciones vinculadas con la denominada crítica posestructuralista. La primera hipótesis específica de nuestro trabajo propone que es a través del estudio de los procedimientos de codificación propios del medio que podemos desentrañar la especificidad del signo fotográfico, propiciando un análisis tanto de tipo inmanente, como un análisis pragmático que incorpore elementos contextuales. Nuestra segunda hipótesis específica se relaciona con ese citado cambio contextual, ya que intenta responder a un interrogante: ¿la introducción de los procesos digitales ha derivado en la creación de un nuevo lenguaje fotográfico o, por el contrario, su aportación está más vinculada al ámbito de los usos de la imagen? En su expresión más general, lo que este trabajo desentraña a partir de dicho cuestionamiento son las formas en que la digitalización de los procesos fotográficos han modificado, no sólo los aspectos expresivos del lenguaje fotográfico, sino también los extrínsecos, esto es, el giro pragmático experimentado por el campo fotográfico en los últimos veinte años. / Pérez Fernández, JR. (2011). LA TEORÍA FOTOGRÁFICA CONTEMPORÁNEA: HACIA UNA NUEVA PRAGMÁTICA DEL CAMPO FOTOGRÁFICO [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/11228
192

Análisis comparativo de las estrategias metadiscursivas en el género del debate electoral en España y Estados Unidos

Albalat Mascarell, Ana 17 May 2021 (has links)
[ES] Entendida como la disciplina que aborda el estudio de los usos comunicativos del lenguaje, la pragmática ha sido uno de los centros de la investigación en lingüística de las últimas décadas (Escandell Vidal, 2013). En línea con esta orientación teórica eminentemente funcional que otorga preeminencia tanto a la interacción emisor-receptor como al contexto de enunciación, el metadiscurso (Hyland y Tse, 2004; Hyland, 2018) se erige como un paradigma de análisis fiable en la medida en que proporciona un marco conceptual para comprender las diversas estrategias interpersonales que atienden al modo en el que el hablante organiza su discurso y se relaciona con su destinatario, desvelando, por tanto, las prácticas retóricas propias de diferentes comunidades lingüísticas y culturales. La presente propuesta busca examinar estos rasgos y patrones metadiscursivos en el discurso político hablado de las elecciones en España y los Estados Unidos, estableciendo así las bases para una investigación de las estrategias del discurso que acompañan y refuerzan al acto de habla. En este sentido, se pretende avanzar en una doble dirección epistemológica, revelando por un lado las estrategias interpersonales arriba citadas que expresan la función de persuasión en una modalidad concreta, la política, y por otro descubriendo la variabilidad interlingüística e intercultural de estas marcas persuasivas y de adecuación a las exigencias del contexto comunicativo. Todo ello se consigue al estudiar, desde una óptica comparativa, los debates electorales destinados a las comunidades española y estadounidense, aplicando los presupuestos teóricos y metodológicos ya mencionados sobre una gran base documental, es decir, avalada por procedimientos propios de la lingüística de corpus (Baker, 2010). / [CA] Entesa com la disciplina que aborda l'estudi dels usos comunicatius del llenguatge, la pragmàtica ha estat un dels centres de la investigació en lingüística de les últimes dècades (Escandell Vidal, 2013). En línea amb aquesta orientació teòrica eminentment funcional que atorga importància tant a la interacció emissor-receptor com al context d'enunciació, el metadiscurs (Hyland y Tse, 2004; Hyland, 2018), s'erigeix com un paradigma d'anàlisi fiable en la mesura en què proporciona un marc conceptual per comprendre les diverses estratègies interpersonals que atenen la manera en què l'autor organitza el text i es relaciona amb el destinatari, desvetlant, per tant, les practiques retòriques pròpies de diferents comunitats lingüístiques i culturals. La present proposta busca examinar aquests trets i patrons metadiscursius en el discurs polític parlat de les eleccions a Espanya i els Estats Units per tal d'establir les bases per a una investigació de les estratègies del discurs que acompanyen i reforcen l'acte de parla. En aquest sentit, pretenem avançar en una doble direcció epistemològica, examinant d'una banda les estratègies interpersonals adès citades que expressen la funció de persuasió en una modalitat concreta, la política, i d'altra descobrint la variabilitat interlingüística i intercultural d'aquests marcadors persuasius i d'adequació a les exigències del context comunicatiu. Tot això ho aconseguim arran d'estudiar, des d'una òptica comparativa, els debats electorals destinats a les comunitats espanyola i nord-americana, aplicant els pressupostos teòrics i metodològics ja esmentats sobre una gran base documental, és a dir, avalada per procediments propis de la lingüística de corpus (Baker, 2010). / [EN] Characterized as the discipline that focuses on the research of the communicative uses of language, pragmatics has been one of the main areas of linguistics in the last few decades (Escandell Vidal, 2013). In line with this functional orientation that gives prominence to both speaker-hearer interactions and the broad socio-cultural context, the interpersonal metadiscourse model (Hyland y Tse, 2004; Hyland, 2018) emerges as a reliable analytical framework since it provides a way to understand the diverse interpersonal strategies addressing the way in which speakers can organize their own discourse and engage with audiences, thus revealing diverse persuasive resources embedded in particular linguistic and cultural communities. The present proposal seeks to explore these metadiscursive traits and patterns in speeches belonging to the political election campaigns taking place in Spain and the United States, thus establishing the foundations for an investigation of the metadiscourse features that serve and reinforce the speech act. In this sense, it is intended to advance in a two-fold epistemological direction, signalling, on the one hand, the interpersonal strategies that accomplish the role of persuasion in a particular modality, the political one, and, on the other hand, exploring the cross-linguistic and cross-cultural variability of these persuasive markers adapted to the characteristics and demands of a given communicative context. This can be achieved by analizing, from a comparative perspective, the election campaign debates addressed to the Spanish and North-American communities, adjusting to the theories and analytical methods endorsed by corpus linguistics (Baker, 2010). / Albalat Mascarell, A. (2021). Análisis comparativo de las estrategias metadiscursivas en el género del debate electoral en España y Estados Unidos [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/166438
193

¿Hay diferencias de género cuando los jóvenes madrileños hablan del amor y del sexo? : Un estudio pragmático sociocultural del lenguaje coloquial entre jóvenes de Madrid. / Are there differences between the genders when youngsters in Madrid talk about love and sex? : A sociopragmatic study of coloquial talk between youngsters in Madrid.

Wahlberg Lindstedt, Gunnel January 2014 (has links)
España ha pasado por una transición importante desde los años setenta, una transición que incluye una forma distinta de ver el amor y el sexo. ¿Cómo se refleja esto en el lenguaje de los jóvenes? ¿De qué forma hablan del amor y del sexo? ¿Hay diferencias entre los géneros? Este estudio incluye un análisis de habla coloquial entre jóvenes de Madrid con un enfoque pragmático sociocultural. Contamos con variables como la relación entre los hablantes, el marco situacional, las creencias comunes y estrategias conversacionales como cortesía y descortesía. Estudiamos los efectos sociales de estas estrategias, lo cuál consideramos importantes para el estudio. Analizamos cuatro conversaciones entre chicas, cuatro entre chicos y cuatro entre los dos géneros, con un total de cuarenta y siete jóvenes entre 13 y 19 años de la Comunidad de Madrid. Las conversaciones han sido recopiladas por COLA (Corpus oral de lenguaje de adolescentes, Universidad de Bergen). El principal objetivo de nuestro estudio es encontrar una respuesta a nuestra pregunta ¿Hay diferencias de género en la forma de hablar del amor y del sexo? Nuestra hipótesis tiene como fundamento estudios anteriores, que sí muestran una diferencia entre los géneros en la forma de hablar de estos y otros temas. Por ende pensamos que sí hay diferencias. ¿Encontramos diferencias en nuestro estudio? Después de haber terminado el análisis llegamos a la conclusión de que sí hay diferencias, pero no son ni tan grandes ni de tal índole como habíamos pensado. Nuestra hipótesis queda corroborada sólo en parte.
194

Educação, emancipação e corresponsabilidade em Karl Otto Apel / Education, emancipation e corresponsability in Karl Otto Apel

Aquino, José Moacir de 09 May 2017 (has links)
Este trabalho aborda, por meio de uma revisão bibliográfica analítico-reflexiva, a possível contribuição da filosofia de Karl Otto Apel no sentido de fundamentar no a priori da comunidade de comunicação para uma perspectiva de educação intencionada na emancipação e na corresponsabilidade. Estruturalmente, este trabalho abrange três partes. Na primeira parte, procura-se compreender a problemática da transformação da filosofia apeliana como abertura para repensar a fundamentação filosófica da educação. São considerados aspectos referentes à retranscendentalização da filosofia no marco do paradigma da linguagem, à recuperação da dimensão pragmática da linguagem na semiótica transcendental de Apel e à pretensão de superação do solipsismo metódico pressuposto na concepção de ciência unitária. Em razão da aparente invisibilidade da questão da educação na filosofia de Apel, inclusive em suas publicações relativas ao campo ético-político, a hipótese guia dessa primeira parte é a suspeita de um déficit de abordagem da filosofia de Apel em relação ao campo da pedagogia e da filosofia da educação. O foco da segunda parte é a especulação acerca de possíveis pontos de desdobramentos da semiótica transcendental, a concepção filosófica original como paradigma de prima philosophia no que tange à razão teorética, para o âmbito da educação. Para tanto, explicita-se o itinerário analítico-crítico de Apel em redor do linguistichermeneutic-pragmatic turn e, em seguida, como contribuição especulativa depreendida da semiótica transcendental, tematiza-se sobre a educação no sentido de uma formação que visa à elevação da humanidade e à autoria do sujeito. A terceira parte trata do entrelaçamento colateral dos conceitos de emancipação, apresentado com a pretensão de esboçar um novo viés da Teoria Crítica ligada à Escola de Frankfurt, e de corresponsabilidade, tematizado no âmbito da ética do discurso de Apel, com a compreensão geral da educação como ciência social da mediação entre teoria e práxis em vista do interesse cognitivo emancipador e da responsabilidade solidária. Com base no a priori da comunidade de comunicação, pretende-se demonstrar que a filosofia de Apel representa uma contribuição relevante para a reflexão de natureza filosófica em meio às abordagens das ciências da educação, à medida que ela fornece a pressuposição última racional dos fundamentos do campo da educação. Como elemento original desse trabalho, defende-se a ideia de que, de modo suplementar à filosofia prática de Apel, a esfera da educação possa figurar, transversalmente aos subsistemas coercitivos da responsabilidade ligados à política, ao direito e à economia, como uma mediação institucional contraestratégica responsável pela formação para a emancipação e corresponsabilidade histórica do homem pelo mundo. A educação pode, então, constituir-se, no sentido da formação que eleva à humanidade e desenvolve o primado judicativo do sujeito com base nos mínimos éticos universais implícitos no jogo hermenêutico-pragmático transcendental de linguagem. Tal via é fundamental para reduzir paulatinamente a diferença radical entre as condições ideais de uma comunidade ilimitada de comunicação e as condições históricas e contingentes da situação da comunidade real de comunicação. Enquanto mediação contraestratégica, a educação pode contribuir na criação das condições sociais suficientes para possibilitar a efetivação da resolução consensual-argumentativa dos problemas teóricos e práticos na sociedade. / This work addresses, through an analytical-reflexive bibliographical revision, the possible contribution of Karl Otto Apels philosophy with the intent of substantiating in the a priori of the communication community a purposeful education perspective in emancipation and corresponsability. Structurally, this work encompasses three parts. In the first part, we seek to comprehend the Apelian philosophy transformation issue as an opening to rethink the philosophical basis of education. We will consider aspects referred to the retranscendentalization of philosophy on what is referenced to the languages paradigm, the recuperation of the pragmatic dimension of language in the transcendental-semiotic of Apel, and to the desire of the surpassing of the methodic solipsism in the conception of unitary science. Because of the apparent invisibility of education in Apels philosophy, even in his publications in the ethical-political field, the guide-hypothesis is the idea of a deficit in the approach of Apels philosophy relating to the field of pedagogy and education philosophy. The second parts focus concerns the speculation on possible unfolding points in transcendental-semiotics, the original philosophical concept as a paradigm of prima philosophia in terms of theoretical reason in the context of education. For that, we clarify Apels analytical-critical itinerary around the linguistic-hermeneutic-pragmatic turn and, following that, as speculative contribution taken from transcendental-semiotics, we argue about education in the sense of a formation that seeks to elevate mankind and the subjects authorship. The third part is about the collateral interweaving of the emancipation concepts, presented with the intent of outlining a new view of Critical Theory, connected to the Frankfurt School, and of corresponsability, in the context of Apels discourse ethics, with the general comprehension of education as a social science of theory and practice mediation, considering the cognitive emancipatory interest and of solidary responsibility. Supported on the communication community a priori, we intend to demonstrate that Apels philosophy represents a relevant contribution to the philosophical reflection in the midst of educational sciences approaches, as it provides the final reasoning of the educational science field. As an unique element in this work, we defend the idea that, in addition to Apels practical philosophy, the educational sphere can appear transversally to the coercive responsibility subsystems, connected to politics, law and economy, as an anti-strategic institutional mediation that results in the formation towards emancipation and historical corresponsability of men throughout the world. Therefore education can be constituted in the sense of formation that elevates to humanity and develops the priority to form a critical opinion of the subjects with a basis on the basic universal ethics implicit in the hermeneutic-pragmatic transcendental game of language. This view is fundamental to slowly reduce the radical differences between an unlimited communication communitys ideal conditions and the eventual situations in a real communication community. As an anti-strategic mediation, education can contribute in creating enough social conditions to make possible the establishing of the consensualargumentative resolution of the theoretical and practical problems in society.
195

Abordagem pragmática para estimulação da comunicação em crianças no espectro do autismo: uma proposta de intervenção parental / Pragmatic approach for communication stimulation for kids under diagnostic hypothesis of autism: a parental intervention proposal

Sousa, Camila Bolivar Vieira 10 December 2018 (has links)
Esse trabalho descreve uma pesquisa realizada com pais de crianças entre dois e cinco anos de idade que apresentavam hipótese diagnóstica de autismo (CID F 84, escala CARS acima de 30 ou critérios do DSM-5). O objetivo do estudo foi verificar a eficácia de um programa de intervenção com os pais dessas crianças. As análises partiram de oito encontros com as crianças e/ou seus pais para fins de avaliação, orientação teórica e intervenção prática. As sessões foram filmadas para análise qualitativa e quantitativa e os questionários de avaliação e reavaliação foram tabulados individualmente para tratamentos estatísticos visando a mensuração da eficácia do programa. Os seguintes instrumentos foram utilizados: Questionário sociodemográfico, Questionário \"Perfil de dificuldades comunicativas de cuidadores de crianças no espectro do autismo\" (Balestro, JI & Fernandes, FDM, 2012), Questionário APLSC \"Avaliação pragmática da linguagem e comunicação social\" (Fernandes, Hyter, Applegate, Vogindroukas, 2017), \"Teste PFC: Perfil Funcional da Comunicação\" (Fernandes, FDM, 2004), programa de intervenção parental e questionário de satisfação sobre o grupo de pais. Verificou-se que a intervenção parental desenvolvida foi efetiva e benéfica para o desenvolvimento sociocomunicativo das crianças em questão. Houve aproveitamento do programa realizado, confirmado a partir das mudanças significativas encontradas na diminuição das dificuldades comunicativas observadas pelos pais (p= 0,02) e também, das dificuldades de comunicação social sob a ótica dos pais (p=0,046). Os achados pragmáticos com relação ao percentual de interatividade, espaço comunicativo utilizado e número de atos comunicativos expressos também apresentaram mudanças estatisticamente relevantes (p > 0,05). Por fim, o questionário de satisfação aplicado apontou opiniões positivas dos pais referentes ao tipo de intervenção realizada. Com este trabalho foi possível sobretudo validar uma forma de intervenção parental, passível de ser replicada em contexto clínico, que busca transformar as relações pais -paciente - terapeuta de forma humanizada e ao mesmo embasada cientificamente / This work describes a research accomplished with parents of kids from two to five years old, presenting diagnostic hypothesis of autism (CID F84, CARS scale over 30, DSM-5 criteria). The purpose of this study was to investigate the efficiency of an intervention program for these children\'s parents. The analysis derived from eight encounters with the children and/or their parents in order to assess the child`s communication, followed by technical instruction and practical intervention. The sessions were filmed for qualitative and quantitative analysis and the assessment and reassessment questionnaires were separately registered on a spread-sheet for statistical treatment in order to measure the training program\'s efficiency. The following resources were used: Social Demographic Questionnaire, Questionnaire \"Comunicative difficulty profile from carers of children under autism spectre (Balestro, JI & Fernandes, FDM, 2012), Questionnaire LPSCE Language\'s pragmatic and social communication evaluation\" (Fernandes, Hyter, Applegate, Vogindroukas, 2017), CFP Test: Comunication Functional Profile (Fernandes, FDM, 2004), Parental Intervention Program and satisfaction questionnaire for the parent\'s group. It was verified that the developed parental intervention was effective and beneficial for the social and communicative development of those children. The program was wee succeed, confirmed by the significant changes found in the decrease in the communicative difficulties observed by the parents (p = 0.02) and also in the difficulties of social communication from the perspective of the parents (p = 0.046). The pragmatic findings regarding the percentage of interactivity, communicative space used and number of communicative acts expressed also showed statistically relevant changes (p > 0.05). Finally, the questionnaire of satisfaction applied pointed to positive opinions of the parents regarding the type of intervention performed. From this work, it was possible to validate a form of parental intervention, to be replicated in a clinical context, which seeks to transform the parent - patient - therapist relationship in a humanized and scientifically based manner
196

Cortesia e marcadores discursivos: contrastes entre discursos orais chilenos e espanhóis e as percepções de brasileiros / Politeness and discourse markers: contrasts between the chilean and spanish oral discourses and perceptions of brazilians

Andrade, Adriana Marcelle de 04 August 2010 (has links)
Este estudo evidencia o modo como se organizam as estratégias de cortesia que se manifestam na ocorrência dos marcadores discursivos pues, ya e claro em intervenções orais de adolescentes de duas capitais, Madri e Santiago do Chile, presentes no Corpus de Lenguaje Adolescente (COLA). Considerando a diversidade sociocultural (Bravo, 2004) e que os marcadores discursivos sinalizam a direção em que se deve buscar a relevância dos enunciados (Escandell-Vidal, 1998), esta pesquisa também analisa se adolescentes brasileiros, estudantes de língua espanhola, da região de São Paulo, constroem uma interpretação adequada quanto à presença ou ausência da cortesia, ao entrar em contato com as conversações do material de análise. Como resultado, foram descritos os contrastes entre as amostras das variedades - a santiaguina e a madrilena - de língua espanhola quanto ao uso das partículas pues, ya e claro. Observou-se que essas diferenças se relacionam ao contexto de enunciação e ao processamento discursivo, semântico e pragmático desses marcadores, comprovando que a cortesia apresenta particularidades e possui um valor relativo de acordo com a interação verbal, os traços culturais e o tipo de relação social entre os interlocutores. Através da escuta de alguns diálogos extraídos do corpus e guiados por um questionário, a maioria dos estudantes brasileiros construiu interpretações equivocadas das formações discursivas. Verificou-se que estas construções de sentido concerniram ao desconhecimento da forma ou do uso dos marcadores, que impediu que estes orientassem o processo de interpretação, e à desconsideração das diferenças interculturais e dos modelos de cortesia em diferentes interações verbais. / This study shows how strategies of politeness occurring when discourse markers are used in oral interventions of teenagers from the two capital cities of Madrid and Santiago de Chile contained in the Corpus de Lenguaje Adolescente (COLA) are organized. Considering the socio-cultural diversity (Bravo, 2004) and discourse markers indicate in which direction we should look for the relevance of utterances (Escandell-Vidal, 1998), this research also analyzes if Brazilian teenagers, students of Spanish language in São Paulo region, have a proper interpretation regarding the presence or the absence of politeness when they are exposed to the conversations of the material analyzed. As a result, the differences between samples of Spanish language varieties from Santiago and from Madrid regarding the use of the particles pues, ya and claro were described. Such differences were seen to be related to the context of enunciation and the discursive, semantic, and pragmatic processing of the markers, which confirms that the politeness shows particularities and has a relative value according to the verbal interaction, cultural traits, and the type of social relationship between interlocutors. By hearing some of the dialogs extracted from the corpus and guided by a questionnaire, most Brazilian students had wrong interpretations of discursive formations. Such constructions of meaning were seen to be related to the lack of knowledge of the markers form or usage, which prevented the markers to guide the interpretation process, and the disregard of intercultural differences and models of politeness in various verbal interactions.
197

UM OLHAR A PARTIR DE ATOS DE FALA DO ROMANCE VIDAS SECAS

Moraes, Marcela Marabeli de 13 March 2015 (has links)
Made available in DSpace on 2017-07-21T14:53:49Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Marcela Marabeli Moraes.pdf: 797686 bytes, checksum: 9f394dd20fb155647549af5a41c1a3e5 (MD5) Previous issue date: 2015-03-13 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / This thesis has the general objective to reflect about some aspects of the language policy that can permeates the speech acts (Armengaud, 2006; Melo, 2014; Ottoni, 1998; Pinto, 2006, 2014) of the novel Vidas secas (Candido, 2012; Moraes, 2012) written by Graciliano Ramos, in order to improve the approaches which refers to language policy (Correa, 2014; Rajagopalan, 2013, 2014) and agencies (Asad, 2000; Ahearn, 2000) from one study proposal of one classic book of the national literature. As the hypothesis of this work, we comprehend that, as the characters discover the language during the narrative, we, as readers and researchers of the work, (re)discover other linguistics resolutions, which are reiterated by the speech acts of the migrants family. To develop this idea, the methodological procedures interleave theoretical research and the analysis of the related work, which features the corpus of this work. In this sense, the research is divided in three axis: linguistics policies, speech acts and the literary text in question, which are interconnected by the mean of specifics objectives: a) discuss the concepts of policy and linguistics politics; b) investigate possible traces of linguistics policy in the literary writing of Graciliano Ramos; c) know the author´s political identity; d) Defend the idea that Vidas secas corresponds to one novel about the language discovery; e) think about the speech acts and the political function of them in this narrative; f) define the characters as social agents and their practice as agencies. As the research results, we comprehend that the “language has, in addition to everything that is believed that it has, one political dimension” (RAJAGOPALAN, 2014) in an emancipatory research or not. This way, we see Fabiano, Sinhá Vitória, Menino mais velho e Menino mais novo as linguistics agents, managers of agencies supported in the critical resolution, especially, related to the power and the hegemonic speech, turning them into agents in civilization process, essentially, by the capacity of auto knowledge and social knowledge of them. We emphasize that the present study is a part of the Works for the Ponta Grossa State University Master Program in Language, Identity and Subjectivity. / Esta dissertação tem por objetivo geral refletir sobre alguns aspectos de política linguística que podem permear os atos de fala (Armengaud, 2006; Melo, 2014; Ottoni, 1998; Pinto, 2006, 2014) do romance Vidas secas (Candido, 2012; Moraes, 2012) de Graciliano Ramos, a fim de aprimorar abordagens que se referem à política linguística (Correa, 2014; Rajagopalan, 2013, 2014) e agenciamentos (Asad, 2000; Ahearn, 2000) a partir de uma proposta de estudo de um clássico da literatura nacional. Como hipótese do trabalho, compreendemos que, na medida em que os personagens descobrem a linguagem no decorrer da narrativa, nós como leitores e pesquisadores da obra (re)descobrimos outras reflexões linguísticas, as quais são reiteradas pelos atos de fala da família de retirantes. Para desenvolver essa ideia, os procedimentos metodológicos intercalam pesquisa teórica e análise da referida obra, a qual caracteriza o corpus do trabalho. Nesse sentido, a pesquisa se divide em três eixos: política linguística, atos de fala e o texto literário em questão, os quais são interligados por meio dos objetivos específicos: a) discutir os conceitos de política e políticas linguísticas; b) investigar possíveis traços de política linguística na escrita literária de Graciliano Ramos; c) conhecer a identidade política do autor; d) Defender a ideia de que Vidas secas corresponde a um romance sobre a descoberta da linguagem; e) pensar sobre os atos de fala e a função política deles nessa narrativa; f) definir os personagens como agentes sociais e suas práticas como agenciamentos. Como resultados da pesquisa, compreendemos que a “linguagem tem, em acréscimo a tudo que se acredita que ela tem, uma dimensão política” (RAJAGOPALAN, 2014) em uma perspectiva emancipatória ou não. Dessa forma, vemos Fabiano, Sinhá Vitória, Menino mais velho e Menino mais novo como agentes linguísticos, gestores de agenciamentos sustentados na reflexão crítica, sobretudo, em relação ao poder e ao discurso hegemônico, tornando-os agentes em processo de civilização, essencialmente, pela capacidade de autoconhecimento e conhecimento social deles. Ressaltamos que o presente estudo faz parte dos trabalhos do Programa de Mestrado em Linguagem, Identidade e Subjetividade da Universidade Estadual de Ponta Grossa.
198

Funções comunicativas de partículas modais alemãs em fóruns de discussão na internet / Comunicative functions of german modals particles in discussion forums in the internet

Souza, Marilyn Landim de 15 August 2008 (has links)
Os fóruns de discussão na internet apresentam características de língua falada, entre as quais a alta freqüência do uso de partículas modais (PMs). As PMs têm diversas funções complexas que só podem ser analisadas do ponto de vista pragmático ou conversacional. Nesta dissertação, são analisadas as funções comunicativas e conversacionais das partículas modais em oito excertos de um fórum alemão de discussão sobre política, economia e meio ambiente. As 26 PMs presentes no corpus e suas funções comunicativas foram identificadas, descritas e interpretadas com base na classificação de Helbig (1990), sendo as mais freqüentes ja1 (18% do total), also (11%) e eben (6%), que respondem juntas por 35% das ocorrências no corpus. As PMs foram também agrupadas de acordo com suas funções conversacionais. Propõe-se que as PMs atuam em 13 procedimentos específicos, aqui denominados ações conversacionais, níveis intermediários entre as funções comunicativas próprias de cada PM e as funções conversacionais propostas por Helbig (1990). Cinco funções conversacionais foram identificadas no corpus, a saber: indicadora atitudinal, indicadora ou modificadora de ilocução, articuladora conversacional, realizadora de estratégia interacional e conectora. Apenas a função definidora situacional não apresenta ocorrências, possivelmente porque a situação comunicativa já é fortemente definida. A função conversacional mais utilizada foi a articuladora conversacional (35,05%), seguindo-se a indicadora atitudinal (22,68%), a conectora (22,16%), a realizadora de estratégia interacional (12,89%) e a indicadora ou modificadora de ilocução (7,22%). Os resultados do estudo demonstram que as PMs podem ser utilizadas ativamente na organização e manutenção da conversação, não apenas para expressar a atitude do falante (como costuma ser indicado na literatura sobre o tema), mas também com fins argumentativos e para manter e direcionar a interação. / Discussion forums in the Internet present characteristics from spoken language, among those marks is a high frequency of modal particles (Modalpartikeln). Modal particles have several complex functions that only can be analyzed from a pragmatic or conversational point of view. In this dissertation, communicative and conversational functions of modal particles are analyzed in eight interactions in discussion forums about politics, economics and environment. The 26 modal particles present in the corpus and their communicative functions were identified, described and analyzed according to HELBIGs classification (1990), the most frequent being ja1 (18%), also (11%) e eben (6%), which together account for 35% from all events in the corpus. The modal particles were also classified according to their conversational functions. It is proposed that modal particles act in 13 specific procedures, named here conversational actions, intermediate levels between the characteristic communicative functions of each modal particles and the conversational functions proposed by Helbig (1990). Five conversational functions were identified in the corpus: attitude indicator; illocution indicator or modifier; discourse articulator, interactional strategist, discourse connector. Only the situational qualifier function was not present in the corpus, probably because the communicative situation is already clearly defined. The most frequent conversational function was the discourse articulator (35,05%), followed by the attitude indicator (22,68%), the discourse connector (22,16%), the interactional strategy marker (12,89%) and the illocution indicator or modifier (7,22%). The results show that modal particles play a important role organizing and maintaining the discourse, not only to express the speaker attitude (as commonly found in the literature), but also to reach argumentative aims and to maintain and to manage the interaction.
199

A cortesia em grupos de estudo: as diferentes estratégias utilizadas por brasileiros e chilenos no contexto acadêmico / Politeness in study groups: different strategies used by Brazilians and Chileans in an academic context

Andrade, Adriana Marcelle de Andrade 30 March 2016 (has links)
Esta pesquisa se fundamenta na pragmática sociocultural, com o propósito de descrever, dentro do próprio sistema sociocultural a que pertencem os falantes do estudo, a produção e a interpretação das mensagens transmitidas (Bravo, 2010). Pretende-se ir, por um lado, para além da análise da transcrição de um corpus específico (Charaudeau, 2012) e, por outro, abrir novos horizontes para os estudos interdisciplinares, contrastivos e holísticos, cujo objeto seja o uso da linguagem. Assim, como objetivo, esta pesquisa procura descrever e contrastar estratégias pragmáticas, com foco na manifestação da cortesia, em português e em espanhol, em comunidades de fala de São Paulo e Santiago do Chile, indagando quais recursos os interlocutores, universitários em grupos de estudos, utilizam no trabalho de imagem em atos assertivos e exortativos. Para isso, apresentamos uma proposta metodológica que visa a delinear aspectos das construções discursivas, a revelar a complexidade dos fenômenos da interação oral e a variedade de componentes envolvidos em uma situação comunicativa. Nesse sentido, definimos quatro etapas: o enfoque interdisciplinar, a análise do corpus oral, os testes de hábitos sociais (Hernandez Flores, 2002; Contreras, 2004 e Bernal, 2007) e o contraste cross-cultural. O corpus é composto por vinte e cinco horas de gravações em vídeo de reuniões em grupo de estudantes universitários, no Chile e no Brasil, e quarenta testes de hábitos sociais de cada comunidade de fala também. Em uma análise sincrônica, identificamos no contexto brasileiro, a tendência de o indivíduo projetar a imagem de cordialidade, cooperação e semelhança na gestão da autoimagem. Entre os interlocutores chilenos, a imagem de ordem e a de hierarquia foram as que se evidenciaram. Na gestão interrelacional, destacamos contrastes, além de semelhanças, entre algumas estratégias pragmáticas: o fenômeno da atenuação assertiva, nas intervenções brasileiras, em maior número se associa a posturas afiliativas, na gestão da alo- e autoimagem; no material de análise chileno, a atenuação, muitas vezes é construída como uma estratégia autocêntrica; em ambas as comunidades de fala encontramos mecanismos de autorrepetição e intensificação, vinculados à força argumentativa e fenômenos de heterorrepetição que promovem o contato social; no entanto, no contexto chileno, a heterorrepetição ocorre na expressão do desacordo com mais frequência do que no contexto brasileiro; realizados de maneira direta, encontramos atos exortativos, como a petição, em interações brasileiras e chilenas, mas nas primeiras, geralmente, ocorrem atos de justificação, a expressão da diminuição do custo para os ouvintes e, em maior grau, mecanismos de atenuação. Os resultados, que encontraram eco em estudos de outras ciências do comportamento humano, na análise do corpus e nas respostas dos informantes dos testes hábitos sociais, podem sinalizar a projeção de experiências específicas de um corpus a um estilo de cortesia que se estenda a outras situações de comunicação sem prescindir da enorme diversidade do uso da linguagem (Bravo, 2004). / This research is based upon sociocultural pragmatics and aims at describing within the very sociocultural system to which the speakers participating in this study belong how transmitted messages are produced and interpreted (Bravo, 2010). On the one hand, this research aims at going beyond analyzing the transcription from a certain corpus (Charaudeau, 2012); on the other, opening up new horizons for interdisciplinary, contrastive and holistic studies on the use of language. Thus, this research aims at describing and contrasting pragmatic strategies focused on how politeness is shown both in Portuguese and Spanish within speaking communities from São Paulo, Brazil, and Santiago, Chile while investigating which features are used by interlocutors (undergraduates in study groups) in their face-work during assertive and persuasive acts. In order to do so, our proposed methodology is aimed at outlining the core of discursive constructions, unveiling the complexity of verbal interaction phenomena and the variety of components involved in a communication situation. To that end, four stages have been defined: interdisciplinary focus, speech corpus analysis, social behavior tests (Hernandez Flores, 2002; Contreras, 2004 and Bernal, 2007) and cross-cultural contrast. The corpus consists of about five hours of videotaped undergraduate study group meetings in Chile and Brazil and 40 social behavior tests from each speaking community. In a synchronous analysis, we found that Brazilian individuals tend to convey an image of kindness, cooperation and similarity in managing their self-image. An image of order and hierarchy stood out among Chilean interlocutors. As to inter-relationship management, contrasts and similarities were noted between a few pragmatic strategies: in Brazilian interventions, the assertive attenuation is mostly connected with affiliative postures in allo-image and self-image management; in the Chilean material, attenuation is often constructed as an self-centric strategy. Self-repetition and intensification mechanisms (linked to argument strength) and hetero-repetition fostering social contact were found in both speaking communities. Nevertheless, hetero-repetition occurs more often when expressing disagreement in Chilean context than in the Brazilian context; it is performed directly and with exhortative acts (such as petition) in Brazilian and Chilean interactions, but the former usually present justification acts, expression of effort reduction for listeners and in a higher degree attenuation mechanisms. The results which were supported by studies from other behavioral sciences, corpus analysis and answers from informants of social behavior tests can indicate the projection of experiences that are specific to a corpus to a politeness style comprising other communication situations without forgoing the immense diversity of the use of language (Bravo, 2004).
200

LINGUAGEM COMO PRÁTICA SOCIAL: AÇÕES DA/NA ESCRITA ACADÊMICA

Borges, Cristiane Nunes 28 February 2012 (has links)
Made available in DSpace on 2017-07-21T14:53:59Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Cristiane Nunes Borges.pdf: 1087562 bytes, checksum: a5ce1d9f629b0c6e94a430be85751ead (MD5) Previous issue date: 2012-02-28 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / This paper aims to discuss the academic writing through the social practices of the university. It starts with the hypothesis that there is a constructive process of writing closely related to the process of (re)construction of identities (BAUMAN, 2005; HALL,2006) of academics during graduation, because they become part of the university practices and intervene in that environment using the language as a subsidy. The methodology of this paperwork, qualitative basis, consists in the monitoring of two graduates of the Bachelor's Degree in Modern Language from the State University of Ponta Grossa to check and analyze some of these influences which are coming from the university environment and reflect in the production of academic writing (BALOCCO,2001, WILSON 2009). To organize the corpus of this research, interviews were conducted, analysis of texts produced by academic participants during graduation were made, and a discussion group. Thus, this research discusses, from the data, the reflections of this process in order to notice the linguistic actions reverberated in the writing of the participants, considering the individual and institutional interests, which rule some norms of the academic writing. The theoretical studies are related to Linguistic Pragmatics (RAJAGOPALAN, 2010; MEY, 2001a, 2010) in order to reflect on the uses of language in a perspective in which it is seen as performative (AUSTIN,1962; OTTONE, 1998) and in the critical study of language and discourse (FAIRCLOUGH, 2001a, 2001b). It is considered that the doing in linguistic uses involves interests and choices, which are eminently political (RAJAGOPALAN, 1998,2003, 2008a) and should also be approached from a critical view in pragmatics in order to realize the games of power in social environments as a fundamental aspect in political writing (CORREA, 2010; 2011), in the acting and the intervening in the subject. Thus,the results indicate that it is possible to see some Language politics acting in the academic writing amid social practices in the university environment exerting thus influence on identity construction and on the production process of academic writing. / Este trabalho tem por objetivo discutir a escrita acadêmica em meio às práticas sociais da universidade. Parte-se da hipótese de que há um processo de construção da escrita intimamente relacionado ao processo de (re)construção de identidades (BAUMAN, 2005; HALL, 2006) de acadêmicos durante a graduação, pois esses passam a fazer parte das práticas universitárias e a intervir nesse meio usando a linguagem como subsídio. A metodologia deste trabalho, de base qualitativa, consiste no acompanhamento de duas graduandas do curso de Licenciatura em Letras da Universidade Estadual de Ponta Grossa para verificar e analisar algumas dessas influências as quais são advindas do ambiente universitário e refletem nas produções da escrita acadêmica (BALOCCO, 2001; WILSON, 2009). Para organizar o corpus da pesquisa foram realizadas entrevistas, análise de textos de caráter acadêmico produzidos pelas participantes durante a graduação e um grupo de discussão. Assim, esta pesquisa procura discutir, a partir dos dados, as reflexões sobre esse processo de modo a perceber as ações linguísticas repercutidas na escrita das participantes, considerando os interesses individuais e institucionais que regem algumas normas da escrita acadêmica. Os estudos teóricos estão relacionados à pragmática linguística (RAJAGOPALAN, 2010; MEY, 2001a, 2010) visando a refletir sobre os usos da linguagem em uma perspectiva na qual ela é vista como performativa (AUSTIN, 1962; OTTONI, 1998) e ao estudo crítico da linguagem e do discurso (FAIRCLOUGH, 2001a, 2001b). Considera-se que o fazer nos usos linguísticos envolve interesses e escolhas, os quais são iminentemente políticos (RAJAGOPALAN, 1998, 2003, 2008a) e devem ser também abordados sob um olhar crítico na pragmática com intuito de perceber os jogos de força nos ambientes sociais como um aspecto fundamental nas políticas de escrita (CORREA, 2010; 2011), no agir e intervir dos sujeitos. Dessa forma, os resultados apontam que é possível perceber algumas políticas de linguagem agindo nos usos linguísticos da escrita acadêmica em meio às práticas sociais no ambiente universitário exercendo, assim, influência na construção identitária e no processo de produção da escrita acadêmica. Palavras-chave: Práticas sociais, identidades, pragmática, escrita acadêmica.

Page generated in 0.0367 seconds