• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 410
  • 73
  • 54
  • 2
  • 2
  • Tagged with
  • 541
  • 541
  • 111
  • 109
  • 109
  • 78
  • 62
  • 60
  • 60
  • 36
  • 34
  • 32
  • 32
  • 29
  • 29
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
101

Avaliação do potencial biocatalítico de fungos endófitos de espécies vegetais do Cerrado

Medeiros, João Batista de [UNESP] 20 December 2010 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:30:17Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2010-12-20Bitstream added on 2014-06-13T19:00:05Z : No. of bitstreams: 1 medeiros_jb_me_araiq.pdf: 3851893 bytes, checksum: ca39fa9d9a3d6332fa80515bbbc4edf6 (MD5) / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES) / A área de biocatálise está em franco desenvolvimento e fungos associados a espécies vegetais dos biomas brasileiros são biocatalisadores em potencial, praticamente inexplorados. Nesse contexto, o presente trabalho descreve a avaliação do potencial biocatalítico de 7 fungos endófitos isolados de espécies vegetais do Cerrado. Foi avaliada a capacidade dos micro-organismos Nigrospora sphaerica, Schizophyllum commune, Phomopsis sp., Tricoderma viridae, Aspergillus versicolor, Xylaria sp. e Phomopsis stipata biotransformarem ou biodegradarem os substratos ácido gálico e cassina. O estudo de tolerância dos micro-organismos aos substratos permitiu selecionar as concentrações nas quais o ácido gálico (1,0 g L-1) e a cassina (0,5 g L-1) foram adicionados ao meio reacional na etapa de biotransformação/biodegradação. Todos os micro-organismos estudados se mostraram capazes de biotransformar o substrato ácido gálico. Os 26 produtos biotransformados são mais apolares que o composto de partida e foram encontrados na fase aquosa ou no micélio microbiano. Em relação à cassina, os endófitos Schizophyllum commune, Tricoderma viridae e Xylaria sp. não a metabolizaram, mesmo após 14 dias de incubação.Os endófitos Nigrospora sphaerica e Aspergillus versicolor a biodegradaram, enquanto que Phomopsis stipata e Phomopsis sp. a biotransformaram em 6 e 3 novos compostos, respectivamente. Os produtos de biotransformação do ácido gálico e da cassina terão suas estruturas determinadas em trabalhos futuros, e a partir desses dados poderemos inferir as reações que os fungos são capazes de realizar, e consequentemente sugerir as atividades enzimáticas presentes nos fungos endófitos estudados / The area of biocatalysis is developing fast and fungi associated with plant species of Brazilian biomes are potential biocatalysts, virtually unexplored. In this context, this work describes the evaluation of biocatalytic potential of seven fungal endophytes isolated from species of the Cerrado. We evaluated the ability of the micro-organisms Nigrospora sphaerica, Schizophyllum commune, Phomopsis sp., Tricoderma viridae, Aspergillus versicolor, Xylaria sp. and Phomopsis stipata to biotransform or biodegrade the substrates gallic acid and cassine. The study of microorganisms tolerance to the substrate allowed to select the concentrations in which the gallic acid (1.0 g L-1) and cassine (0.5 g L-1) were added to the reaction medium in step biotransformation/ biodegradation. All microorganisms studied are quite capable of biotransform substrate gallic acid. The 26 biotransformed products are less polar than the starting compound and were found in the aqueous phase or microbial mycelium. In relation to the cassine, the endophytes Schizophyllum commune, Tricoderma viridae and Xylaria sp. didn´t metabolize it, even after 14 days of incubation. Endophytes Nigrospora sphaerica and Aspergillus versicolor biodegraded the cassine, while Phomopsis stipata and Phomopsis sp. biotransformed this substrat in six and three new compounds, respectively. The biotransformation products of gallic acid and cassine will have their structures determined in future studies, allowing to infer which biotransformations occurred, and therefore suggest which the enzyme activities are found in the fungal endophyte studied
102

Síntese de compostos heteroazóicos substituídos no solvente alternativo PEG 400 / Synthesis of heteroazo compounds in alternative solvent PEG 400

Ferreira, Achiles Silva 27 April 2018 (has links)
Submitted by JÚLIO HEBER SILVA (julioheber@yahoo.com.br) on 2018-07-10T12:56:00Z No. of bitstreams: 2 Dissertação - Achiles Silva Ferreira - 2018.pdf: 3183279 bytes, checksum: 59976d2d13952581ed03b3a3f2983a22 (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) / Approved for entry into archive by Luciana Ferreira (lucgeral@gmail.com) on 2018-07-11T10:40:15Z (GMT) No. of bitstreams: 2 Dissertação - Achiles Silva Ferreira - 2018.pdf: 3183279 bytes, checksum: 59976d2d13952581ed03b3a3f2983a22 (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) / Made available in DSpace on 2018-07-11T10:40:15Z (GMT). No. of bitstreams: 2 Dissertação - Achiles Silva Ferreira - 2018.pdf: 3183279 bytes, checksum: 59976d2d13952581ed03b3a3f2983a22 (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Previous issue date: 2018-04-27 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior - CAPES / The present work describes the development of a simple and efficient methodology for the synthesis of 2-aminoheteroazoic compounds using the solvent PEG 400 as an alternative to toxic and flammable organic solvents. Several media and reactional conditions were compared. A series of substituted 2-aminothiazoic compounds was obtained in good yields (60 to 96%) by a 3 hour reaction procedure using PEG 400 at room temperature and without the need for additives or catalysts. A selenium analogue and a 2-imino-1,3-thiazoline were also obtained by this method. The products were characterized by 1H and 13C NMR and infrared spectroscopies and mass spectrometry. The method covers some points of Green Chemistry, such as: safe synthesis, prevention in the formation of residues or derivatives, development of products that do not harm the environment, energy efficiency and accident prevention. / O presente trabalho descreve o desenvolvimento de uma metodologia simples e eficiente para a síntese de compostos 2-amino-heteroazóicos, utilizando o solvente PEG 400 como alternativa a solventes orgânicos tóxicos e inflamáveis. Diversos meios e condições reacionais foram comparados. Uma série de compostos 2-amino-tioazóicos substituídos foi obtida, em bons rendimentos (60 a 96%), através de procedimento reacional com 3 horas de duração, utilizando PEG 400 à temperatura ambiente e sem a necessidade de aditivos ou catalisadores. Um análogo de selênio e uma 2-imino-1,3-tiazolina também foram obtidos através desse método. Os produtos foram caracterizados por espectroscopias de RMN de 1H e 13C e infravermelho e espectrometria de massas. O método abrange alguns pontos da Química Verde, como: síntese segura, prevenção na formação de resíduos ou derivados, desenvolvimento de produtos que não agridem o meio ambiente, eficiência energética e prevenção de acidentes.
103

CaracterizaÃÃo e quantificaÃÃo dos compostos polifenÃlicos e triterpÃnicos em extratos obtidos a partir das folhas, cascas, frutos e talos de caraipa densifolia mart. / Characterization and quantification of polyphenolic compounds and triterpenic in extracts obtained from the leaves, bark , berries and stalks of Caraipa densifolia mart .

Cleoni Virginio da Silveira 21 May 2010 (has links)
CoordenaÃÃo de AperfeiÃoamento de NÃvel Superior / Trinta e trÃs substÃncias foram detectadas em diferentes extratos das folhas, frutos, talos e cascas de Caraipa densifolia Mart. Os compostos fenÃlicos foram identificados preliminarmente e quatificados por CLAE-ESI-EM apÃs cromatografia em coluna Sephadex LH-20. Estruturas dos compostos, purificada por CLAE semi-preparativa, foram ainda caracterizados por nano-ESI-EM-EM. A presenÃa de Ãcido gÃlico, Ãcido 3,4-diidroxibenzÃico, Ãcido clorogÃnico, Ãcido neoclorogÃnico, galato de metila, Ãcido p-cumÃroil quinato, epicatequina, procainidina dÃmero B2, procianidina trÃmero C1, Ãcido sirÃgico, 1, 2, 3, 6 -tetragalato glicosÃdeo, 1, 3, 4, 6-tetragalato glicosÃdeo, corilagina, Ãcido elÃgico, Ãcido metil elÃgico raminosÃdeo, quercetina-3-O-raminosÃdeo, dois apigenina-C-glicosÃdeos (vitexina e isovitexina), mais trÃs apigenina, cucumerina A, cucumerina B e cucumerina C) e dois luteolina-C-glicosÃdeos (orientina e isoorientina) sÃo relatados nesta espÃcie, pela primeira vez. JÃ identificados anteriormente nesta espÃcie os seguintes terpenÃides: lupeol, lupenona, Ãcido betulÃnico, betulina, friedelina. Sendo inÃdito na espÃcie Caraipa, friedelinol, -sitosterol, estigmasterol, as vitaminas (-tocoferol e -tocoferol), identificados em extratos das folhas de Caraipa densifolia Mart. foram identificados e quatificados por CG-EM. As informaÃÃes obtidas nesse trabalho trazem contribuiÃÃes relevantes para o conhecimento das vÃrias formulaÃÃes geralmente utilizadas na medicina popular e indÃstrias farmacÃuticas, representando uma etapa importante para um estudo de um fitoterÃpico. O ensaio da capacidade antioxidante dos extratos FST, FSD e FSH revelou uma significativa atividade, obtendo assim, melhor atividade antioxidante o extrato FST com IC502,1mg/mL. Os extratos com melhor inibiÃÃo da enzima Acetilcolinesterase em concentraÃÃo de 2mg/mL, aplicados 2,5 μL. das foram FH, TSH, CSH, FSM e FM. O teste moluscicida com caramujo da Biomphalaria glabrata aplicado aos extratos FH e FM, resultou Ãndice de mortalidade 100% para FH em 24h e 60% e 80% para FM em 48h / Thirty three secondary plant substances were detected in various extracts of the leaves,fruits, stem and bark of Caraipa densifolia Mart. Phenolic compounds were preliminarily identified and quantitated by HPLC-ESI-MS after column chromatography on Sephadex LH-20. Structures of the compounds, purified by semi-preparative HPLC, were further characterized by nano-ESI-MS-MS. The presence of gallic acid, 3,4-dihydroxybenzoic acid, chlorogenic acid (plus an isomer), methyl gallate, p-coumaric acid quinate, epicatechin, procaynidin dimer B2, procyanidin trimer C1, syringic acid, 1, 2, 3, 6-tetragallate glucoside, 1, 3, 4, 6-tetragallate glucoside, corilagin, ellagic acid, methyl ellagic acid rhamnoside, quercetin-3-O-rhamnoside, two apigenin-C-glycosides (vitexin and isovitexin), three further apigenin,cucumerin A cucumerin B e cucumerin C, two luteolin-C-glycosides (orientin and isoorientin) are reported in this species for the first time. In addition, the previously reported following terpenoids, lupeol, lupenone, betulinic acid, betulin, friedelin and a previously non-characterized terpenoid in this species, friedelinol were identified and quantitated by GC-MS. A previously identified sterol was -sitosterol along with stigmasterol in this species for the first time. The vitamins -tocopherol and -tocopherol were also identified in extracts of the leaves of Caraipa species for the first time. Information obtained in this study provide significant contributions to the knowledge of the various formulations commonly used in folk medicine and pharmaceutical industry, representing an important step towards a study of a phytotherapic. The test of antioxidant capacity of extracts FST, FSD and FSH showed a significant activity, thereby obtaining better antioxidant extract FST with IC502, 1mg/mL. The extracts with the best inhibition of Acetylcholinesterase in concentration 2mg/mL applied 2.5 μL. were of FH, TSH, CSH, FSM and FM. The molluscicidal test with the snail Biomphalaria glabrata extracts applied to FH and FM resulted mortality rate 100% for FH in 24 and 60% and 80% for FM in 48 hours
104

ContribuiÃÃo ao estudo de Tephrosia toxicaria Pers. (Fabaceae) e Stemodia maritima Linn. (Scrophulariaceae). / Contribution to the study of toxicaria Tephrosia Pers. (Fabaceae ) and stemodia maritima Linn. ( Scrophulariaceae ).

Francisca Renata Lopes da Silva 02 August 2013 (has links)
Conselho Nacional de Desenvolvimento CientÃfico e TecnolÃgico / Tephrosia toxicaria Pers. (sin. Tephrosia sinapou (Bucâhoz) A. Chev), Fabaceae, à uma planta tropical ictiotÃxica, popularmente conhecida como âtimbÃâ e utilizada como defensivo agrÃcola natural. Stemodia maritima Linn. (Scrophulariaceae) à conhecida no Nordeste brasileiro como âmelosaâ e tambÃm encontrada nas ilhas do Caribe onde à usada para tratar vÃrios tipos de doenÃas. O estudo quÃmico das raÃzes de T. toxicaria permitiu o isolamento da flavanona obovatina que sofreu reaÃÃo de hidrogenaÃÃo para gerar um derivado hidrogenado TTR-1H. O estudo quÃmico das folhas de S. maritima forneceu dois diterpenos do tipo estemodanos, sendo eles a estemodina e estemodinol, alÃm da flavona jaceidina. O extrato etanÃlico das folhas de S. maritima apresentou atividade antioxidante comparÃvel à da vitamina C. A obovatina reduziu o infiltrado inflamatÃrio e a hiperalgesia facial em articulaÃÃo temporomandibular de ratos nas concentraÃÃes de 1 e 10 mg/Kg, exercendo atividades anti-inflamatÃria e analgÃsica em um modelo experimental de artrite induzida por zymosan. A estemodina, o extrato SMFE e obovatina foram submetidos a ensaios de atividade antibacteriana e demonstraram aÃÃo moderada frente a cepas de Staphylococcus aureus (12692), Staphylococcus aureus (358), Bacillus cereus (33018), Pseudomonas aeruginosa (15442) e Escherichia coli (27). As substÃncias isoladas foram identificadas por mÃtodos espectromÃtricos e espectroscÃpicos (IV, EM, RMN 1H e RMN 13C), incluindo RMN bidimensional (HMBC, HSQC, NOESY e COSY) e por comparaÃÃo com dados da literatura. / Inorganic matrices have been used as adsorbent mate rial for removal of chemical pollutants in aquatic systems, due to its good adsorption capacity for physical and chemical stabilities and this work was synthesized silica spheres functionalized with EDTA in order to remove metal ions in aqueous solution. The kinetics of adsorption of the ions under study (Cu2 + , Cd2 + and Zn2 +) was performed at pH 5.5 at a concentration of 60 mg L-1, where it was observed that equilibrium is reached very fast, about 10 minutes, indicating that limiting step of the adsorption process may be the chemisorption, as evidenced by t he best fitting model for the pseudo-second order. The adsorption isotherms were subjected to linear and nonlinear model for comparison, using the error function SSE and R2 as a reference. The study of simple and multielement ions was carried out at pH 5.5, concentrations ranging from 10-300 mg L-1, where the data were submitted to the models of Langmuir, Freundlich, Temkin and Redlich-Peterson. The results showed a better fit to the Langmuir model, which argues that the adsorption sites are homogeneous and monolayer adsorption. The maximum sorption capacities observed in studies of equilibrium for the system mono and multielement fo llow the order Cu2 +> Zn2 +> Cd2+. For comparison model method was used Akaike's where proved that the Langmuir model is the best. With respect to the study of adsorption column, the breakthrough curves indicate that saturation occurs in the same volume of 35 mL. The use of the eluent 0.1 M HCl, allowed to recover 100% of the adsorbed ions. The column was used for three cycles to verify their potential use, and it was proved that in the three-cycles can recover 100% of the metals, which means an optimum efficiency of the spheres of silica-APTS-EDTA.
105

ContribuiÃÃo ao conhecimento quÃmico de Calliandra mucugeana e Calliandra sessilis / Contribution to chemical knowledge and mucugeana Calliandra Calliandra sessilis

Wildson Max Barbosa da Silva 13 April 2012 (has links)
CoordenaÃÃo de AperfeiÃoamento de Pessoal de NÃvel Superior / FundaÃÃo Cearense de Apoio ao Desenvolvimento Cientifico e TecnolÃgico / Este trabalho descreve a investigaÃÃo quÃmica das espÃcies Calliandra sessilis e Calliandra mucungeana (Fabaceae). A ProspecÃÃo quÃmica dos extratos das raÃzes das respectivas espÃcies permitiu o isolamento e caracterizaÃÃo de esteroides, diterpenos e Ãsteres graxos. Do extrato hexÃnico foram isolados a mistura ternÃrias dos esteroides, β-sitosterol, espinasterol e estigmasterol, o triterpeno pentacÃclico lupeol, alÃm de um diterpeno de esqueleto cassano 2,12-dioxo-3-hidrÃxi-15,17-epÃxi-cassa-13(15),14(17)-dieno. Do extrato etanÃlico foram isolados uma mistura binÃria dos Ãsteres tetracosanodioato de bis-(2,3-diidroxipropila) e docosanodioato de bis-(2,3-diidroxipropila) e ainda, a mistura dos esteroides glicosilados, β-sitosterol, espinasterol e estigmasterol. Na determinaÃÃo estrutural dos compostos isolados, utilizou-se tÃcnicas espectomÃtricas como: infravermelho (IV), espectrometria de massas (EM-IES) e ressonÃncia magnÃtica nuclear de hidrogÃnio (RMN 1H) e carbono-13 (RMN 13C), incluindo tÃcnicas bidimensionais (COSY, HSQC e HMBC ) alÃm de comparaÃÃo com dados descritos na literatura / This work describes the chemical investigation of Calliandra sessilis and Calliandra mucungeana (Fabaceae). The Chemical prospection of the root extracts of the two species resulted in the isolation and characterization of steroids, diterpenes and fatty esters. From the hexane extract were isolated a ternary mixture of the steroids β-sitosterol, espinasterol and estigmasterol, the pentacyclic triterpene lupeol, besides a diterpene of skeleton cassane, 2,12-dioxo-3- hydroxy-15,17-epoxy-cassa-13(15),14(17)-diene. From the ethanol extract were isolated a binary mixture of bis-(2,3-dihydroxypropil) tetracosanodioate and bis-(2,3- dihydroxypropil) docosanodioate, as well as, a glucosidal steroidal mixture constituted of β-sitosterol, espinasterol and estigmasterol. The structural determinations of isolated compounds were performed by spectrometric techniques, such as: infrared (IR), mass spectrometry (IES-MS) and proton nuclear magnetic resonance (1H NMR) 13-carbon ( 13C NMR), including dimensional techniques (COSY, HSQC and HMBC), besides comparison with described data
106

AplicaÃÃo de tÃcnicas espectromÃtricas e cromatogrÃficas na caracterizaÃÃo de seis tipos quÃmicos de Myracrodruon urundeuva (Aroeira-do-sertÃo).

Nayara Coriolano de Aquino 14 March 2013 (has links)
Conselho Nacional de Desenvolvimento CientÃfico e TecnolÃgico / Myracrodruon urundeuva Fr. Alem. (Anacardiaceae) is the scientific designation of âaroeira-do-sertÃoâ, a tree well dispersed at the northeasttern of Brazil characteristic âcaatingaâ, whose medicinal use is widespread throughout the rural population. The inner trunk bark decoction is ethnopharmacologically used to treat cutaneous affections, urinary and respiratory diseases, as an aseptic bath postpartum, and as a remedy to other gynecological problems. Recently, âaroeira-do-sertÃoâ has been included by ANVISA, in the official list of plants with reputed folk medicinal use having potential for phitoterapic exploration. On the hand, due to its predatory extractivism, it has also been included in the IBAMA list of native species under extinction threat. This work has as the main objective the phytochemical analysis of the leaves of âaroeira-do-sertÃoâ seeking for scientific details about the volatile chemical composition as well as the non-volatile constitution. Fresh leaves of 52 wild âaroeira-do-sertÃoâ specimens were submitted to hydrodistillation. Analyses by 1H NMR and GC-MS of all oil samples permited the characterization of six chemomarkers and, in consequence, the characterization of six âaroeira-do-sertÃoâ chemotypes: (E)-β-ocimene (Z)-β-ocimene, Δ3-carene, α-pinene, myrcene and limonene. The volatile composition of oil samples from leaves of 43 cultivated âaroeira-do-sertÃoâ revealed the same type of behavior for young plants. Both the aqueous (obtained by decoction) and the ethanol (by maceration) extracts from leaves of âaroeira-do-sertÃoâ were submitted to pharmacological assays showing no cytotoxic effect, but antiflammatory potential. The phytochemical analysis of both extracts, using spectroscopic and chromatographic techniques, lead to the isolation and characterization of gallic acid, methyl gallate, quinic acid and the unknown N-methyl-3R*, 5R*-dihydroxy-2-piperidinone / Myracrodruon urundeuva Fr. Allem (Anacardiaceae) à a designaÃÃo cientÃfica para a aroeira-do-sertÃo, uma das plantas cujo uso medicinal à dos mais difundidos na populaÃÃo rural no Nordeste do Brasil. O decocto da entrecasca apresenta uso etnofarmacolÃgico no tratamento de afecÃÃes cutÃneas, problemas relacionados com doenÃas respiratÃrias e urinÃrias, alÃm de excelente âbanho-de-assentoâ no pÃs-parto e outros problemas ginecolÃgicos. Recentemente a aroeira-do-sertÃo foi incluÃda na lista oficial de plantas ANVISA, preconizadas pelo uso popular, com potencial uso fitoterÃpico, mas o extrativismo predatÃrio a tem colocado na lista do IBAMA das espÃcies da caatinga nordestina em risco de extinÃÃo. Este trabalho tem como objetivo a anÃlise fitoquÃmica das folhas de Myracrodruon urundeuva, visando o detalhamento da composiÃÃo quÃmica volÃtil, e o isolamento dos constituintes nÃo volÃteis. As folhas frescas de 52 espÃcimes silvestres de aroeira-do-sertÃo foram submetidas à extraÃÃo por hidrodestilaÃÃo, para obtenÃÃo dos Ãleos essenciais. As anÃlises por RMN 1H e CG-MS das diversas amostras de Ãleos essenciais provenientes de folhas de aroeira-do-sertÃo silvestres permitiu a caracterizaÃÃo de seis marcadores quimiotaxonÃmicos e, em conseqÃÃncia de seis diferentes tipos quÃmicos ((E)-β-ocimeno, (Z)-β-ocimeno, Δ3-careno, α-pineno, mirceno e limoneno) revelando, portanto uma variaÃÃo quÃmica intra-especÃfica. TambÃm foram analisados os Ãleos essenciais das folhas de plantas cultivadas, caracterizando-se a constituiÃÃo quÃmica volÃtil semelhante as plantas silvestres. Os extratos aquoso (decocÃÃo) e etanÃlico (maceraÃÃo) da folhas de aroeira-do-sertÃo foram submetidos a testes farmacolÃgicos de citotoxicidade e anti-inflamatÃrio em neutrÃfilo humano, revelando que os extratos nÃo apresentaram citotoxicidade, mas tinham potencial anti-inflamatÃrio. O estudo fitoquÃmico dos extratos resultou no isolamento e caracterizaÃÃo de quatro compostos: Ãcido gÃlico, galato de metila, Ãcido quÃnico e N-metil-3R*,5R*-di-hidroxi-2-piperidinona, uma lactama inÃdita na literatura.
107

Estudo QuÃmico de uma amostra de PrÃpolis Verde de Passa Quatro-MG / Chemical study of a sample of Green Propolis Passa Quatro - Minas Gerais

Leonardo Carvalho Tavares 25 February 2010 (has links)
A prÃpolis, produto de apiÃrios comercializado em paralelo ao mel, Ã um material resinoso de consistÃncia viscosa elaborado pelas abelhas que coletam matÃria-prima de diversas partes de plantas como brotos, cascas e exsudatos de Ãrvores. O presente trabalho teve como objetivo a investigaÃÃo fitoquÃmica de uma amostra de prÃpolis de Passa Quatro â MG, onde foram isolados sete constituintes: o Ãcido (E)-3-(4-(3-fenilpronanoiloxi)-3,5-bis(3-metilbut-2-enil) acrÃlico (PRO-1), o Ãcido 3,5-diprenil-4-hidroxicinÃmico (PRO-2), uma mistura de flavonÃis (Ramnocitrina e Eupalitina) (PRO-3) em uma proporÃÃo de 34,5% e 65,5%, respectivamente; os triterpenos lupeol (PRO-4), a mistura de α,β-amirina (PRO-5), um flavonÃide, a acacetina (PRO-6) e o Ãcido 3-prenil-4-hidroxinÃmico (PRO-7). A elucidaÃÃo estrutural das substÃncias isoladas foi realizada atravÃs do uso de tÃcnicas espectromÃtricas como infravermelho (IV), espectrometria de massas (EM e EM-IES) e ressonÃncia magnÃtica nuclear de hidrogÃnio (RMN 1H) e carbono-13 (RMN 13C), incluindo tÃcnicas bidimensionais (COSY, HSQC E HMBC) e comparaÃÃo com dados descritos da literatura. / Propolis, a product marketed in parallel apiaries honey is a viscous resin material prepared by bees that collect raw material from different parts of plants such as buds, bark and tree exudates. The present study aimed to phytochemical investigation of a sample of propolis Passa Quatro - MG, where seven constituents were isolated: the (E)-3-(4-(3-phenylenylpronanoyloxy)-3,5-bis(3-methylbut-2-enyl)acrylic acid (PRO-1), the 3,5-diprenyl-4-hydroxycinnamic acid (PRO-2), a mixture of flavonols (Ramnocitrin and Eupalitin) (PRO-3) in a ratio of 34 5% and 65.5 % respectively; the triterpene lupeol (PRO-4), the mixture of α,β-amyrin (PRO-5), a flavonoid, a acacetin (PRO-6) and the 3-prenyl-4-hydroxycinnamic (PRO-7) . The structural elucidation of the isolated compounds was performed by using spectroscopic techniques such as infrared (IR), mass spectrometry (MS and ESI-MS) and nuclear magnetic resonance of hydrogen (1H NMR) and carbon-13 (13C-NMR), techniques including two dimensional (COSY, HSQC and HMBC) and comparison with the data described in the literature.
108

Síntese, caracterização físico química e avaliação citotóxica de chalconas, chalconas sulfonamidas e quinolinonas / Synthesis, physical chemical characterization and cytotoxic evaluation of chalcones, sulfonamid chalkones and quinolinones

Castro, Mirian Rita Carrilho de 01 September 2017 (has links)
Submitted by Luciana Ferreira (lucgeral@gmail.com) on 2017-10-30T10:24:52Z No. of bitstreams: 2 Tese - Mirian Rita Carrilho de Castro - 2017.pdf: 7039906 bytes, checksum: 5d352db979557bb35c672dba708ae0e8 (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) / Approved for entry into archive by Luciana Ferreira (lucgeral@gmail.com) on 2017-10-30T10:26:18Z (GMT) No. of bitstreams: 2 Tese - Mirian Rita Carrilho de Castro - 2017.pdf: 7039906 bytes, checksum: 5d352db979557bb35c672dba708ae0e8 (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) / Made available in DSpace on 2017-10-30T10:26:18Z (GMT). No. of bitstreams: 2 Tese - Mirian Rita Carrilho de Castro - 2017.pdf: 7039906 bytes, checksum: 5d352db979557bb35c672dba708ae0e8 (MD5) license_rdf: 0 bytes, checksum: d41d8cd98f00b204e9800998ecf8427e (MD5) Previous issue date: 2017-09-01 / Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado de Goiás - FAPEG / The chalcones are key intermediates for the biosynthesis of flavonoids and have shown an abundance of pharmacological effects including the antitumor effect. Thus, the synthesis and characterization of several chalcones and derivatives become important to develop a new class of compounds having antitumor activity. In the present work, the synthesis of chalcones, nitrochalcone sulfonamides and quinolinones was performed. By adjusting the reaction time and the sequence of the reactions, hybrids of open-chain chalcone sulfonamide whose molecular hybridization occurred at the ortho position of the benzoyl chalcone group through the Claisen- Schmidt condensation of acetophenone sulfonamide and nitrobenzaldehyde can be obtained at shorter reaction times, whereas quinolinone from cyclization at β carbon can be achieved if the reaction is stopped sequentially later. It is also noted that a novel structure, a chalcone (bis) sulfonamide, was prepared when chalcone was first synthesized and then reacted with benzenesulfonyl chloride. From the sulfonamide chalcones prepared with the m- aminoacetophenone sulfonamide and the o-, m- and p-nitrobenzaldehyde, a single product was formed. Among the 21 compounds prepared, five were ketone sulfonamides and sixteen were hybrid compounds (chalcones, chalcones, sulfonamides and quinolinones), which were purified by extraction, recrystallization and column chromatography and characterized by small molecule crystallography, melting point, Proton Nuclear Magnetic Resonance ( 1 H NMR) and infrared IV (IR). The antitumor activity was evaluated against three cancer cell lines: SF-295 (human glioblastoma), PC-3 (prostate) and HCT-116 (colon). Compounds 39, 40, 42, 43, 45a, 48a, 48b, 48c, 49 and 51 were cytotoxic to the three tumor cell lines tested. However, the quinolinones showed no relevant cytotoxic effect. It is also worth noting that compound 45a with a higher cytotoxic effect than doxorubicin, a drug used today against the three cancer cell lines evaluated, was a promising prototype for a new drug. / As chalconas são compostos intermediários da biossíntese de flavonóides e têm demonstrado uma variedade de efeitos farmacológicos entre eles o efeito antitumoral. Assim a síntese e caracterização de várias chalconas e derivados se tornam importantes para o desenvolvimento de uma nova classe de compostos com atividade antitumoral. No presente trabalho foi realizada a síntese de chalcona, nitro chalconas sulfonamidas e quinolinonas. Ajustando o tempo e a ordem das reações, os híbridos de chalcona sulfonamida de cadeia aberta, cuja hibridação molecularocorreu na posição orto do grupo de chalcona benzoíla através da condensação Claisen-Schmidt da acetofenona sulfonamida e nitrobenzaldeído, podem ser obtidos em tempos de reação mais curtos, enquanto que a quinolinona proveniente da ciclização no carbono β pode ser alcançada se a reação for parada sequencialmente mais tarde. Destaca-se uma nova estrutura, uma chalcona (bis) sulfonamida, foi formada quando se sintetizou a chalcona primeiramente e então reagiu-a com o cloreto de benzenosulfonila. A partir das chalconas sulfonamidas preparadas com a m- aminoacetofenona sulfonamida e o o-, m- e p-nitrobenzaldeído, formou-se apenas um produto. Dos 21 compostos preparados 5 são cetonas-sulfonamidas e 16 compostos híbridos (chalconas, chalconas sulfonamidas e quinolinonas), que foram purificados por extração, recristalização e coluna de separação, e caracterizados por cristalografia de pequenas moléculas, ponto de fusão ressonância magnética de prótons ( 1 H-RMN) e infravermelho (IV). A atividade antitumoral foi avaliada frente a três linhagens de células cancerosas: SF-295 (glioblastoma - humano), PC-3 (próstata) e HCT-116 (colón). Os compostos 39, 40, 42, 43, 45a, 48a, 48b, 48c, 49 e 51, apresentaram citotoxicidade nas três linhagens de células tumorais testadas. Já as quinolinonas não apresentaram efeito citotóxico relevante. Destaca-se ainda que o composto 45a com maior efeito citotóxico do que a doxorrubicina, medicamento utilizado hoje contra as três linhagens celulares de câncer avaliadas, mostra-se como um promissor protótipo a um novo fármaco.
109

Síntesis de materiales reticulares metal-orgánicos para su aplicación como catalizadores heterogéneos con interés industrial y medioambiental

Santiago Portillo, Andrea 04 January 2019 (has links)
En la presente tesis doctoral se ha estudiado la aplicación de los MOFs de las fa-milias MIL-101 y UiO-66 como catalizadores heterogéneos y su facilidad para ser modificados tanto sintéticamente como post-sintéticamente, bien sea intercambiando un porcentaje de metal del nodo, como modificando el ligando introduciendo grupos electrodadores o electroaceptores, demostrando además la posibilidad de combinar ambas estrategias. En particular, la tesis se centra en la aplicación de los MOFs como catalizadores heterogéneos para reacciones de oxidación aeróbica, como la oxidación de compuestos bencílicos, de dibenzotiofenos, de bencilaminas o de alquenos, y reacciones de catálisis ácido de Lewis como la reacción de Prins, la apertura de epóxidos o la acetalización. A la vista de los resultados obtenidos se ha demostrado que los MOFs son catali-zadores y promotores de reacciones de oxidación aeróbica que trascurren a través de especies reactivas de oxígeno como fundamentalmente hidroperóxido e hidroxilo sin sufrir degradación o descomposición. También, se ha demostrado, que estos materiales en las condiciones de reacción empleadas no sufren desactivación con los reusos, ya que no se produce prácticamente lixiviado de metal a la fase líquida durante las reac-ciones y además mantienen la cristalinidad después de varios cíclos catalíticos. Además, se ha observado que la presencia de sustituyentes fuertemente aceptores de electrones aumentan la actividad catalítica de estos materiales para reacciones que implican los átomos metálicos, bien sea ácido-base o reacciones de oxidación aeróbica. / En la present tesis doctoral se ha estudiat l'aplicació dels MOFs de les famílies MIL-101 y UiO-66 com a catalitzadors heterogenis y la seua facilitat per a ser modifi-cats tant sintèticament como post-sintèticament, be siga intercanviant un percentatge de metall del node, como modificant el lligand introduint grups electrodadors o elec-troaceptors, demostrant a més la possibilitat de combinar ambdues estratègies. En particular, la tesis es centra en la aplicació dels MOFs como a catalitzadors heterogenis per a reaccions d'oxidació aeròbica, como l'oxidació de compostos bencí-lics, de dibenzotiofens, de bencilamines o d'alquens, y reaccions de catàlisis d'àcid de Lewis com la reacció de Prins, la apertura de epòxids o la acetalització. En vista dels resultats obtinguts s'ha demostrat que els MOFs son catalitzadors y promotors de reaccions d'oxidació aeròbica que tenen lloc a través d'espècies reactives d'oxigen com fonamentalment hidroperòxid e hidroxil sense sofrir degradació o des-composició. També, s'ha demostrat, que estos materials en les condicions de reacció empleades no experimenten desactivació amb els reusos, ja que no es produeix pràcti-cament lixiviat de metall a la fase líquida durant les reaccions i a més, mantenen la cristalinitat després de diversos cicles catalítics. A més, s'ha observat que la presència de substituents fortament acceptors d'electrons augmenten l'activitat catalítica d'estos materials per a reaccions que impli-quen els àtoms metàl·lics, be siga àcid-base o reaccions d'oxidació aeròbica. ¿ / In the present doctoral thesis, we study the application of the MOFs MIL-101 and UiO-66 families as heterogeneous catalysts and their ease to be modified both syn-thetically and post-synthetically, either by exchanging a percentage of the metal of the node, as modifying the ligand introducing electron donors or electron acceptors groups, demonstrating also the possibility of combining both strategies. Particularly, the thesis focuses on the application of MOFs as heterogeneous cata-lysts for aerobic oxidation reactions, such as the oxidation of benzylic compounds, dibenzothiophenes, benzylamines or alkenes, and Lewis acid catalysis reactions such as Prins reaction, ring opening of epoxies or acetalization of benzaldehyde. In view of the results obtained, it has been demonstrated that MOFs are catalysts and promoters of aerobic oxidation reactions that pass through reactive oxygen species such as hydroperoxide and hydroxyl without suffering degradation or decomposition. Also, it has been demonstrated that these materials under the reaction conditions used do not undergo deactivation with reuse, since there is practically no leaching of metal to the liquid phase during the reactions and they also maintain the crystallinity after several catalytic cycles. In addition, it has been observed that the presence of strongly electron-accepting substituents increases the catalytic activity of these materials for reactions involving the metal atoms, either acid-base or aerobic oxidation reactions. / Santiago Portillo, A. (2018). Síntesis de materiales reticulares metal-orgánicos para su aplicación como catalizadores heterogéneos con interés industrial y medioambiental [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/114829 / TESIS
110

Model Studies on the Photorepair of (6-4) Dimeric Lesions of DNA

Fraga Timiraos, Ana Belén 04 March 2019 (has links)
[ES] La radiación ultravioleta está asociada a la formación de ciertas lesiones en el ADN que están en el origen del cáncer de piel. Entre las más relevantes se encuentran los daños que se producen en las bases pirimidínicas: los dímeros ciclobutánicos (CPDs) y fotoproductos (6-4) (6-4PPs). Como protección contra las fotolesiones del ADN, los organismos vivos disponen de enzimas que restauran las lesiones a su forma original, manteniendo así la integridad genética. Algunos organismos manifiestan un proceso de reparación adicional de los CPDs y los 6-4PPs, que corresponde a la foto-rreactivación y que involucra enzimas denominadas fotoliasas CPD y (6-4). En con-creto, actualmente existe una viva discusión sobre el mecanismo de reparación por la fotoliasa (6-4). El objectivo general de esta tesis doctoral ha sido estudiar la ciclorre-versión de los intermedios clave propuestos para la lesión 6-4PP para apoyar uno de los mecanismos propuestos hasta ahora. En primer lugar se ha preparado un modelo de la azetidina intermedia de la le-sión 6-4PP en secuencias TC para investigar su reparación mediante un proceso de donación de electrones a través de fotosensibilizadores con un potencial redox ade-cuado, mimetizando así el cofactor flavina de la fotoliasa (6-4). Los estudios de elec-troquímica, espectroscopía, análisis y química computacional mostraron que la posibi-lidad de inyectar un electrón al anillo de la azetidina conlleva una ciclorreversión de la azetidina bipirimidínica generando las bases timina y 6-azauracilo. También se ha evi-denciado que la transferencia de electrones sólo tiene lugar si el componente timina está presente en el modelo. En segundo lugar, se ha investigado la ciclorreversión de la azetidina mediante un proceso oxidativo en cual el anillo de azetidina dona un electrón al fotosensibilizador. La comparación con un derivado ciclobutánico mostró que la presencia del nitrógeno en el anillo de cuatro miembros disminuye el potencial redox facilitando el proceso de oxidación. En tercer lugar, el paso de ciclorreversión se ha estudiado con dos fotosensibili-zadores intrínsecos, la guanina y el daño oxidativo 8-oxoguanina (OG), unidos cova-lentemente a un CPD o a un oxetano, como modelo del intermedio formado en la reparación del daño (6-4). En conjunto, los datos de espectroscopía y análisis croma-tográfica mostraron la posibilidad de que estos fotosensibilizadores endógenos pueden actuar como dadores de electrones mimetizando, por tanto, la función del cofactor flavina en la fotoliasa. Finalmente, el anillo de azetidina ha sido incorporado en un oligonucleótido para estudiar su ciclorreversión mediante transferencia de electrones. En base a los resulta-dos de los capítulos previos, OG ha sido elegido como un fotorreductor natural. En un primer paso, una metodología ha sido desarrollada para insertar la azetidina dentro de una secuencia de oligonucleótido. Luego, la irradiación en estado estacionario del dúplex que contiene OG y la azetidina ha demostrado que la transferencia de electro-nes tiene lugar y conlleva a la ciclorreversión del heterociclo. Además, experimentos preliminares han sido llevados a cabo para evaluar la reparación del anillo de cuatro miembros, como un análogo del intermedio generado en el caso del fotoproducto (6-4), por las fotoliasas reales CPD y (6-4). / [CAT] La radiació ultravioleta està associada a la formació de certes lesions en l'ADN que podrien concluir al càncer de pell. Entre les més rellevants es troben els danys que es produïxen en les bases pirimidínicas: els dímers ciclobutánics (CPDs) i els fotopro-ductes (6-4) (6-4PPs) . Per a protegir-se de les fotolesions al l'ADN, els organismes vius disposen d'enzims que restauren les lesions a la seua forma original, mantenint així la integritat genètica. En alguns organismes els CPDs i els 6-4PPs manifesten un procés de reparació addicional, que correspon a la fotorreactivació on están involu-crats enzims denominades fotoliases CPD i (6-4) . En concret, actualment hi ha una viva discussió sobre el mecanisme de reparació per la fotoliasa (6-4) . L'objectiv gene-ral d'esta tesi doctoral ha sigut estudiar la ciclorreversió dels intermedis clau proposats per a la lesió 6-4PP com a recolzament d' un dels mecanismes proposats fins ara. En primer lloc s'ha preparat un model de l'azetidina intermèdia de la lesió 6-4PP en seqüències TC per a investigar la seua reparació per mitjà d'un procés de donació d'electrons per fotosensibilizadors amb un potencial redox adequat, mimetitzant així el cofactor flavina de la fotoliasa (6-4) . Els estudis d'electroquímica, espectroscòpia, anàlisi cromatogràfica i química computacional van mostrar que la possibilitat d'injec-tar un electró a l'anell de l'azetidina comporta una ciclorreversió de l'azetidina bipiri-midínica a les bases de timina i 6-azauracil. També s'ha evidenciat que la transferència d'electrons només té lloc si la base timina està present en el model. En segon lloc, s'ha investigat la ciclorreversión de l'azetidina mitjacant procés oxidatiu en que l'anell d'azetidina dóna un electró cap al fotosensibilizador. La compa-ració amb un derivat ciclobutánic va mostrar que la presència del nitrògen en el anell de quatre membres disminuïx el potencial redox facilitant el procés d'oxidació. En tercer lloc, el pas de ciclorreversió s'ha estudiat amb dos fotosensibilizadors intrínsecs, guanina i el dany oxidatiu 8-oxoguanina (OG) , units covalentment a un CPD o a un oxetano, com a intermedi del dany (6-4) . En conjunt, les dades d'espec-troscòpia i anàlisi cromatogràfica van mostrar la possibilitat que estos fotosensibiliza-dors endògens poden actuar com a donadors d'electrons mimetitzant, per tant, la fun-ció del cofactor flavina en la fotoliasa. Finalment, l'anell d'azetidina ha sigut incorporat en un oligonucleotid per a estu-diar la seua ciclorreversió per mitjà de una transferència electrònica. Basant-se en els resultats dels capítols previs, OG ha sigut triat com un fotorreductor natural. En un primer pas, una metodologia ha sigut desenvolupada per a inserir l'azetidina dins d'una seqüència d'oligonucleòtid. Després, la irradiació en estat estacionari del dúplex que conté OG i l'azetidina ha demostrat que la transferència d'electrons té lloc i comporta a la ciclorreversió de l'heterocicle. A més, experiments preliminars han sigut duts a terme per a avaluar la reparació de l'anell de quatre membres, com un anàleg del in-termedi en la reparació del fotoproducte (6-4) , per les fotoliases reals CPD i (6-4). / [EN] Ultraviolet radiation is associated with the formation of certain lesions in the DNA that are at the origin of skin cancer. Among the most relevant are the damages that occur at pyrimidine bases: cyclobutane dimers (CPDs) and (6-4) photoproducts (6-4) (6-4PPs). To obtain protection from DNA photolesions, living organisms have enzymes that restore the lesions to their original form, thus maintaining genetic integ-rity. In some organisms, CPDs and 6-4PPs show an additional repair process, which corresponds to photoreactivation and involves enzymes called CPD and (6-4) photol-yases. In particular, there is currently a lively discussion about the mechanism of repair by (6-4) photolyase. The general objective of this doctoral thesis has been to study the cycloreversion of the proposed intermediate of 6-4PP lesions as a key to support one of the mechanisms proposed so far. In a first place, a model of the intermediate azetidine of the 6-4PP lesion for TC sequences was prepared to investigate its repair by means of electron donation by photosensitizers with suitable redox potential, mimicking the flavin cofactor of the (6-4) photolyase. Electrochemical, spectroscopic, analytical measurements as well as computational studies showed that the injection of an electron into the azetidine ring leads to a cycloreversion of the bipyrimidine azetidine to the thymine and 6-azauracil bases. It has also been shown that electron transfer only takes place if the thymine component is present in the model. Secondly, the cycloreversion of azetidine has been investigated by means of an oxidative process in which the azetidine ring donates an electron to the photosensitiz-er. The comparison with a cyclobutane derivative showed that the presence of the nitrogen in the four-membered ring decreases the redox potential, facilitating thus the oxidation process. Third, the cycloversion step has been studied with two intrinsic photosensitizers, guanine and the oxidatively generated damage 8-oxoguanine (OG), covalently bound to a CPD or to an oxetane, as a model for the intermediate of 6-4PP repair. Altogeth-er, the spectroscopic and analytical data showed that these endogenous photosensitiz-ers can act as electron donors mimicking, thus, the function of the flavin cofactor in photolyase. Finally, azetidine ring has been incorporated in an oligonucleotide to study its cy-cloreversion by electron transfer. Based on the results of the previous chapter, OG has been chosen as a natural photoreductant. In a first step, a methodology has been developed to insert the azetidine within the oligonucleotide sequence. Then, steady-state irradiation of the duplex containing OG and the azetidine has demonstrated that the electron transfer takes place and leads to the cycloreversion of the heterocycle. In addition, preliminary experiments have been carried out to evaluate the repair of this four-membered ring, as an analog to the (6-4) photoproduct intermediate, by real CPD and (6-4) photolyases. / Fraga Timiraos, AB. (2019). Model Studies on the Photorepair of (6-4) Dimeric Lesions of DNA [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/117610 / TESIS

Page generated in 0.0508 seconds