• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 57
  • 3
  • 1
  • Tagged with
  • 61
  • 24
  • 8
  • 8
  • 6
  • 6
  • 6
  • 6
  • 6
  • 6
  • 6
  • 6
  • 5
  • 5
  • 5
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
31

Influencia de la temperatura y la salinidad sobre el crecimiento y consumo de oxígeno de la dorada ("Sparus aurata" L.)

Calderer Reig, Anna 02 July 2001 (has links)
Actualmente, la dorada es el principal producto de la acuicultura mediterránea. Para rentabilizar su cultivo, es necesario optimizar los procesos biológicos productivos que permitan una buena gestión de la explotación. La presente tesis es una aproximación a las condiciones más idóneas de temperatura, salinidad y concentración de oxigeno disuelto (OD) en el agua, para el cultivo en tierra de la dorada. Para ello, se evaluó la influencia de estas variables sobre el crecimiento de los animales y su metabolismo asociado, factores que influyen directamente en el rendimiento del cultivo. Las contribuciones más relevantes hacen referencia principalmente, al beneficio de reducir la salinidad durante el periodo de pre-engorde de los alevines y al establecimiento de los requerimientos metabólicos y los niveles críticos de OD soportables por la especie.La salinidad óptima para el cultivo de alevines de dorada durante el primer año de vida (hasta 85-90g), está comprendida entre 22 y 28 de salinidad. Alcanzado este peso se modifican estas preferencias hasta los 150g, a partir de los cuales la salinidad marina es la más idónea para obtener el mejor rendimiento en crecimiento y eficacia alimentaria. Este efecto concuerda con el ciclo biológico natural de la dorada. La salinidad óptima es edad-dependiente que soporta la teoría de que existe un modelo ontogénico de tolerancia a la salinidad.Como especie osmoreguladora que es, la dorada puede vivir dentro de un amplio rango salino, pero con un coste metabólico elevado para mantener invariable su osmolaridad plasmática. El ahorro energético de casi el 2% por cada 1 de salinidad disminuido, puede invertirse en otras funciones como el crecimiento. En consecuencia,la tasa metabólica específica de masa (mgO2/Kg/h) es función decreciente del peso y creciente de la temperatura y la salinidad. El metabolismo de rutina de una dorada estándar de 100g de peso, a 20ºC de temperatura y 36 de salinidad, requiere aproximadamente 190 mgO2/Kg/h, de los cuales el 70% corresponde al metabolismo de reposo. El efecto global de la alimentación sobre la tasa metabólica, implica más de la mitad del consumo de oxigeno (CO) total y se prolonga hasta 41 horas después del suministro de alimento.La dorada aumenta su ventilación respiratoria al descender el contenido de oxigeno del agua (hipoxia) para mantener el CO constante. El punto crítico en el cual se inicia este aumento, considerado de estrés hipóxico, se encuentra en 5.5 mgO2/l a 20-22ºC. La concentración crítica a partir de la cual la dorada empieza a perder su capacidad oxireguladora y el CO desciende gradualmente, se encuentra entre 2.0 y 4.5 mgO2/l según salinidad y peso. La concentración crítica a partir de la cual el CO es directamente proporcional al OD, se encuentra entre 1.5 y 2.8 mgO2/l según salinidad y peso. Los síntomas de anoxia se manifiestan a partir de 1.5 mgO2/l y la pérdida de equilibrio hacia 1 mgO2/l, por lo que consideramos estas concentraciones como subletal y letal, respectivamente, para la dorada. El punto crítico de oxigenación del agua es función directa del nivel metabólico del pez en el momento de iniciarse es episodio de hipoxia. Por consiguiente, la dorada será más sensible al descenso de la concentración de OD con cualquier factor que incremente la demanda de oxigeno del pez (peso, temperatura, salinidad, actividad, etc.)
32

Produção comercial de juvenis de peixes : construção de cenários e estudos de caso com custos de produção / Commercial fish production: scenarios building and case studies with production costs

Maschio, Daniel January 2017 (has links)
Nas últimas décadas o mercado brasileiro para a piscicultura apresentou uma série de mudanças significativas, tais como crescimento em produtividade e exploração de espécies com aptidão aos diferentes sistemas de cultivo empregados. Frente a essas modificações, o Rio Grande do Sul, parece ter vivenciado um caminho oposto, já que os últimos levantamentos estatísticos apresentam uma queda na expressão de sua produtividade. Entre as etapas que compõem a aquicultura, a produção de juvenis é de grande importância uma vez que é um insumo indispensável a continuidade da cadeia, no entanto a falta de profissionalismo das unidades produtoras, pode trazer perdas para esta atividade. Portanto com a união dos diferentes temas abordados, esta tese tem por objetivo construir cenários em escala regional, buscando alternativas para que o RS retome o crescimento deste setor e aproveite o seu potencial econômico, além disso, busca através de estudos de caso com custos de produção, construir indicadores auxiliares à gestão dentro das unidades produtoras de pescado. A construção de cenários ocorreu com o método Delphi e os estudos de caso ocorreram com a análise de Custo-Volume-Lucro aplicado em dois sistemas de produção aquícola. A construção de cenários trouxe relevância para o desenvolvimento de políticas favoráveis à piscicultura no RS, ainda chamou atenção para o potencial da tilápia, como uma espécie promissora. A análise de Custo-Volume-Lucro teve fácil aplicação em ambos os casos estudados (produção de juvenis de peixes no RS e engorda de tilápias em tanques-rede na Bahia). Ainda, trouxe indicadores referentes aos insumos, volume produzido, vendas e lucratividade, possibilitando o planejamento e o desenvolvimento de estratégias para que o futuro desses sistemas não seja comprometido. / In the last decades the Brazilian market for fish farming has undergone a series of significant changes, such as growth in productivity and exploitation of species with aptitude for different farming systems. In the face of these changes, Rio Grande do Sul (RS) seems to have experienced an opposite path, since the last statistical surveys show a decrease in the expression of its productivity. Among the stages that make up aquaculture, the production of juveniles is of great importance since it is an indispensable input to the continuity of the chain, however the lack of professionalism of the producing units, can bring losses to this activity. Therefore, with the union of the different themes addressed, this thesis aims to build scenarios on a regional scale, seeking alternatives for the RS to resume the growth of this sector and to take advantage of its economic potential, in addition, search through case studies with costs of Management indicators within the fish producing units. Scenario construction occurred with the Delphi method and the case studies occurred with Cost-Volume-Profit analysis applied in two aquaculture production systems. The construction of scenarios brought relevance to the development of policies favorable to fish farming in RS, still called attention to the potential of tilapia as a promising species. The Cost- Volume-Profit analysis was easy to apply in both studied cases (production of fish juveniles in RS and fattening of tilapia in tanks in Bahia). Still, the results refer to the inputs, volume produced, sales and profitability, enabling the planning and development of strategies for the future of non-committed systems.
33

Estrutura da comunidade fitoplanctônica como alternativa para avaliação da sustentabilidade biológica de áreas com potencialidade aqüícola estabelecida pelo zoneamento costeiro do Estado do Maranhão / PHYTOPLANKTONIC COMMUNITY STRUCTURE AS ALTERNATIVE FOR EVALUATION OF BIOLOGICAL SUSTAINABILITY OF THE AQÜACULTURAL POTENTIALITY AREAS ESTABLISHED BY THE COSTAL ZONING OF MARANHÃO STATE (BRAZIL)

RODRIGUES, Eliesé Idalino 28 November 2006 (has links)
Submitted by Rosivalda Pereira (mrs.pereira@ufma.br) on 2017-09-05T19:29:33Z No. of bitstreams: 1 ElieseRodrigues.PDF: 3280942 bytes, checksum: 8e37c85b5568169b8e38c1788f206aa6 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-09-05T19:29:33Z (GMT). No. of bitstreams: 1 ElieseRodrigues.PDF: 3280942 bytes, checksum: 8e37c85b5568169b8e38c1788f206aa6 (MD5) Previous issue date: 2006-11-28 / Fundação de Amparo à Pesquisa e ao Desenvolvimento Científico e Tecnológico do Maranhão / The estuarine areas in São José de Ribamar, Cedral and Cajapió counties, Maranhão State (Brazil), are between 2° e 3° S and 44° e 45° W. Six superficial collections at high tide in morning time were carried out during the period from May/2005 to April/2006 for each sample station to know the phytoplanktonic biomass, ecology and flora composition, seasonal variations and the hydrological and climatic variables. These stations were defined according to the Costal Zoning of Maranhão State, which considered them as medium and high potentiality for aquatical organisms cultures which are economically important. Two seasonal periods were considered: the wet weather (from January to June) and the dry one (from July to December). Climatological data were taken at meteorological stations at São Luís, Alcântara and Pinheiro counties. In situ data about local depth, temperature, water transparency were registered and, concomitantly, water samples were collected for biological and hydrological variables analysis. Microphytoplankton samples were obtained through superficial horizontal drags, with a dragnet of 1 m length, 30 cm ring and 45 mm mesh size, during 5 minutes. The phytoplanktonic biomass (total and sizefractionated) was measured through chlorophyll a concentrations. A number of 124 taxa had been identified, mainly diatoms, composing 87,1 % of the total taxa. In relation to occurrence frequency, the most important were the diatoms Cyclotella stylorum, Ditylum brightwellii, Thalassionema frauenfeldii and Thalassiosira subtilis, with 94 % of occurrence in the collections and Actinoptychus annulatus, Coscinodiscus centralis, Odontella aurita, O. mobiliensis and Triceratium favus, frequents in 89 % of the samples. The dinoflagellates constituted the second flora group, followed by Chlorophyceae, Cyanophyceae and Euglenophyceae. Shannon’s diversity index (H’) characterizes the environments with medium and high specific diversity degrees. The water transparency varied from 12 cm to 130 cm; the water temperature (from 27,8 to 38,5 °C); salinity (from 10,7 to 33,0) varied from mesohalyne to euhalyne environment; saturation rate of dissolved oxygen (from 61,44 to 160,55 %); pH keep alkaline, varying from 7,40 to 8,68; nitrate (from 1,39 to 24,43 mM), phosphate (from 0,15 to 1,72 mM) and silicate (from 3,25 to 65,03 mM); algal biomass varied from 2,40 to 16,56 mgClorofila.m-3, showing a light seasonality with shorter concentrations during the wet weather and generally with high indices, characterizing the area as an eutrophic environment. In that areas there are serious biological and chemical limitations for aquaculture. In São José de Ribamar and Cajapió, the low phytoplanktonic biomass can be named as inappropriate in some periods of the year, while in São José de Ribamar and Cedral some species with toxic potentiality are presents, as two genera of diatoms (Nitzschia and Pseudo-nitzschia), dinoflagelates of the genera Protoperidinium and cyanobateria of the genera Oscillatoria, Such species can be developed by the consequent environment enrichment with nitrate and phosphate deriving from aquacultural activities. / ESTRUTURA DA COMUNIDADE FITOPLANCTÔNICA COMO ALTERNATIVA PARA AVALIAÇÃO DA SUSTENTABILIDADE BIOLÓGICA DE ÁREAS COM POTENCIALIDADE AQÜÍCOLA ESTABELECIDA PELO ZONEAMENTO COSTEIRO DO ESTADO DO MARANHÃO. As áreas estuarinas dos municípios de São José de Ribamar, Cedral e Cajapió, estado do Maranhão, estão situadas entre as latitudes 2° e 3° S e as longitudes 44° e 45° W. Com o intuito de conhecer a biomassa, a ecologia e a composição da flora fitoplanctônica, as variações sazonais e influência das variáveis climáticas e hidrológicas, seis coletas superficiais entre os meses de maio/2005 a abril/2006 foram realizadas para cada uma das três estações amostrais, durante a preamar, período da manhã. Tais estações foram definidas dentro de módulos do Zoneamento Costeiro do Estado do Maranhão considerados como de médio ou muito alto potencial para o cultivo de organismos aquáticos de interesse econômico, considerando os períodos chuvoso (janeiro a junho) e de estiagem (julho a dezembro). Os dados climatológicos foram procedentes das estações meteorológicas localizadas nos municípios de São Luís, Alcântara e Pinheiro. Foram registrados in situ dados sobre a profundidade local, a temperatura, a transparência da água e, concomitantemente, coletadas amostras d’água para a análise das variáveis hidrológicas e biológicas. As amostras do microfitoplâncton foram obtidas através de arrastos horizontais superficiais, com rede de comprimento de 1 m, aro de 30 cm e 45 mm de abertura de malha, durante 5 minutos. A biomassa fitoplanctônica (total e fracionada) foi medida através das concentrações de clorofila a. Foram identificados 124 táxons, sobressaindo as diatomáceas, com 87,1 % do total de táxons. Destacaram-se, em relação à freqüência de ocorrência, as diatomáceas Cyclotella stylorum, Ditylum brightwellii, Thalassionema frauenfeldii e Thalassiosira subtilis, com 94% de ocorrência nas coletas e Actinoptychus annulatus, Coscinodiscus centralis, Odontella aurita, O. mobiliensis e Triceratium favus, freqüentes em 89 % das amostras. Os dinoflagelados constituíram o segundo grupo da flora, seguido pelas clorofíceas, cianobactérias e euglenofíceas. O índice de diversidade de Shannon (H’) caracterizou os ambientes com graus de média a alta diversidade específica. A transparência da água variou de 12 cm a 130 cm; a temperatura da água (27,8 a 38,5 °C); a salinidade (10,7 a 33,0) variou de ambiente mesoalino a eualino; taxa de saturação do oxigênio dissolvido (61,44 a 160,55 %); o pH manteve-se sempre alcalino, variando de 7,40 a 8,68; nitrato (1,39 a 24,43 mM), fosfato (0,15 a 1,72 mM) e silicato (3,25 a 65,03 mM); biomassa algal de 2,40 a 16,56 mgClorofila.m-3, apresentando uma leve sazonalidade com menores concentrações durante o período chuvoso e geralmente com índices elevados, caracterizando o ambiente como eutrófico. Nessas áreas, há sérias limitações químicas e biológicas para a aqüicultura; em São José de Ribamar e Cajapió, a baixa biomassa fitoplanctônica pode ser colocada como inapropriada em determinados períodos do ano, enquanto que, em São José de Ribamar e Cedral, estão presentes algumas espécies com potencialidade tóxica, tais como dois gêneros de diatomáceas (Nitzschia e Pseudo-nitzschia), os dinoflagelados do gênero Protoperidinium e as cianobactérias do gênero Oscillatoria. Tais espécies podem se desenvolver com o conseqüente enriquecimento do ambiente com nitrato e fosfato oriundos de atividades aqüícolas.
34

Produção intensiva de surubins híbridos em gaiolas: estudos de caso / Cage production of hybrid surubins: Case studies

Coelho, Silvio Roméro de Carvalho 06 December 2005 (has links)
A utilização do sistema de tanques-rede na criação intensiva de peixes é uma alternativa para o aproveitamento racional dos corpos de água existentes no Brasil, impróprios para a prática da piscicultura convencional. Diversas espécies nativas apresentam potencial para a aqüicultura, como é o caso dos pintados e surubins. O presente estudo teve como objetivo identificar os fatores limitantes à produção comercial de surubins híbridos(Pseudoplatystoma fasciatum × P. coruscans) em gaiolas. Foi estudado o caso de um empreendimento na região de Santa Maria do Itabira, MG (19o26’58" S; 43o06’45" W; altitude 750 m). Em uma primeira avaliação, de abril a outubro de 2.000, vinte e sete gaiolas foram utilizadas para verificar efeitos do volume da gaiola (27,0 m3; 22,5 m3 e 13,5 m3) e densidade de estocagem (25 peixes m-3, 50 peixes m-3 e 75 peixes m-3) sobre o desempenho zootécnico dos animais e econômico dos nove arranjos produtivos (APn). As características da água permaneceram entre limites aceitáveis para a criação da espécie. A melhor sobrevivência, o melhor índice de conversão alimentar, o maior ganho de peso médio, o maior ganho de peso médio diário e o maior crescimento específico foram medidos no AP1, que usou gaiolas de menor volume (13,5 m3) povoadas com a maior densidade de estocagem (75 peixes m-3). A melhor avaliação econômica foi do AP9 (27,0 m3, 75 peixes m-3) que obteve uma taxa interna de retorno (TIR) de 122,95%, com um custo de produção de R$ 6.56 kg-1 de peixe. A segunda avaliação foi realizada variando a densidade de estocagem de 50, 75, 100 ou 125 peixes m-3 em gaiolas com volume de 10,8 m3, no período de outubro de 2.000 a março de 2.001. O maior índice de crescimento específico, o maior ganho de peso médio, o maior ganho de peso médio diário e o melhor índice de conversão alimentar aparente foram obtidos com o arranjo produtivo de 50 peixes m-3. Já o maior ganho de biomassa e o maior ganho de biomassa por unidade de volume foram conseguidos com o arranjo produtivo 125 peixes m-3. O menor custo unitário por quilo de peixe do arranjo produtivo 75 animais m-3 não significou que ele fosse a melhor decisão de investimento, já que ele apresentou a menor taxa interna de retorno e o pior prazo para a recuperação do capital investido. A taxa interna de retorno de 87,21% foi calculada para o investimento feito para 28 gaiolas com o arranjo produtivo que usou 100 animais m-3. / Intensive cage fish culture is an excellent alternative for the rational use of several Brazilian reservoirs. Several indigenous species, like the flat-head catfish, locally called "pintado" or "surubim", have demonstrated potential for intensive farming. The present study aimed to identify major factors limiting the commercial production of the flat-head catfish hybrid (Pseudoplatystoma fasciatum × P. coruscans) in cages. The study was carried out at Gororó farm, Santa Maria do Itabira, MG, Brazil (19o26’58" S; 43o06’45" W; altitude 750 m). The first evaluation was done from April to October, 2000. Twenty-seven cages were used to verify the effects of cage volume (27.0; 22.5 and 13.5 m3) and stocking density (25, 50 and 75 fish m-3), in triplicate, on growth performance and investment evaluation of the nine production sets obtained (APn). Water quality was within acceptable limits for the species. Best growth performance was registered for the AP1 (13,5 m3; 75 fish m-3). The first ranked investment choice was recorded for the AP9, with an internal rate of return (IRR) of 122.95 %, and total production cost of R$ 6.56 kg-1. The second evaluation was done from October, 2000 to March, 2001. Flat-head catfish hybrids were stocked at four different densities (25, 50, 100 and 125 fish m-3), with seven replicates, using twenty-eight, 10,8 m3 cages. The best specific growth rate, individual average weight gain, daily weight gain and feed conversion was registered for the 75 fish m-3 stocking density. The largest final biomass and biomass per unit of volume was obtained for the 125 fish m-3 density. Even though stocking 50 fish m-3 elicited the lowest production cost (R$ 6.93 kg-1), the best investment choice was the stocking rate of 100 fish m-3 production set, with IRR=87.21%.
35

Control de l'expressió del gen de la glucoquinasa en fetge de "Sparus Aurata"

Egea Liria, Miriam 17 July 2007 (has links)
Els peixos carnívors estan adaptats a la utilització d'elevades quantitats de proteïnes. Aquestes són el component essencial de la seva dieta natural. D'altra banda, els peixos carnívors presenten una certa intolerància a la glucosa, ja que tenen una baixa capacitat per aprofitar els carbohidrats de la dieta. Aquesta característica queda reflectida en l'elevada hiperglicèmia postprandial que s'observa en alimentar els peixos carnívors amb dietes d'elevat contingut en carbohidrats. Pel que fa a la producció de peixos en cultiu, dietes d'elevat contingut en proteïnes resulten en un increment del cost de producció, així mateix condueixen a problemes ecològics. L'alliberament, junt amb excretes, d'elevades quantitats d'amoni condueixen a l'eutrofització de les aigües. D'altra banda, la necessitat de proteïnes per a la preparació de pinsos, està produint a nivell global una creixent esquilmació de les espècies d'origen marí.La glucoquinasa (GCK) és un l'enzim que participa en la primera reacció de la glucòlisi fosforilant la glucosa a glucosa -6- fosfat. És un enzim essencial per al manteniment de la homeòstasi de la glucosa. Regula un dels cicles substrat clau de les vies glucòlisi/gluconeogènesi. Inicialment, una de les hipòtesi que s'havia suggerit per explicar la baixa utilització de la glucosa pels peixos carnívors, era l'absència d'activitat GCK en fetge d'aquestes espècies. El clonatge i posterior expressió del cDNA que codifica per a la GCK hepàtica d'orada (Sparus aurata) ha permès demostrar la seva existència i funcionalitat en peixos carnívors. Estudis recents han demostrat que l'expressió de la GCK d'orada i d'altres espècies de peixos carnívors està regulada en funció de les condicions nutricionals, tals com: estats de dejuni-realimentació, restricció energètica, composició de la dieta o regulació postprandial. Aquests estudis permeten descartar, per tant, la hipòtesi que suggeria l'absència de la GCK en fetge de peixos com a causa de la intolerància d'aquests animals a la glucosa.Per tal d'aprofundir en les bases moleculars que regulen el metabolisme de carbohidrats en peixos carnívors, ens vam plantejar l'estudi de la regulació de l'expressió del gen GCK en fetge d'orada. Específicament ens vam proposar clonar i caracteritzar el promotor d'aquest gen. La realització d'experiments de transfecció transitòria i assajos de retardació en gel ens han permès determinar que els factors de transcripció SREBP-1a, Sp1 i Sp3 estan implicats en la regulació transcripcional de GCK. Mitjançant diferents experiments, hem demostrat que SREBP-1a és un factor de transcripció que pot ser molt important en l'activació transcripcional de gens que codifiquen per enzims clau en el metabolisme de carbohidrats. A més de l'efecte observat com a activador de la GCK hepàtica d'orada, hem detectat que SREBP-1a també transactiva el promotor de la 6-fosfofructo-2-quinasa/fructosa-2,6-bifosfatasa (PFKFB1) de fetge d'orada, enzim clau en la regulació de les vies glucòlisi-gluconeogènesi.Així mateix, ens vam proposar estudiar els processos moleculars que condueixen a l'activació transcripcional de GCK a través d'insulina. El factor de transcripció Sp1 actua com a mediador de l'acció de la insulina sobre l'expressió de la GCK hepàtica d'orada.D'altra banda, altres resultats obtinguts ens suggereixen que la localització subcel·lular de la GCK hepàtica d'orada podria estar regulada per una proteïna homòloga a la proteïna reguladora de la GCK (GKRP) de mamífers. / Carnivorous fish have poor ability to use dietary carbohydrates and control blood glucose levels. Compared with mammals, these animals show prolonged hyperglycemia after a glucose load or when feeding on high carbohydrate diets. The relative inability of carnivorous fish to use carbohydrates has being reported as being due, in part, to absence of glucokinase (GCK) activity in the liver. The cDNA coding for GCK was isolated from piscine liver and the functionality of the fish GCK was shown. We showed that gilthead sea bream (Sparus aurata) tolerates partial replacement of dietary protein by carbohydrates through a mechanism that involves modulation of the hepatic expression of key enzymes in intermediary metabolism. The expression of GCK is strictly regulated at the transcriptional level by hormonal and nutritional status. To study the mechanism underlying the transcriptional regulation of GCK expression in this species, we isolated the promoter region of S. aurata GCK, and showed that transcription factor Sp1 enhances GCK transcription through binding to a Sp box. Furthermore we provided the evidence that the Sp1/Sp3 ratio in the liver may mediate the insulin regulation of GCK transcription. In this regard, the participation of Sp1 as an effector of insulin signaling pathways is a topic of rising interest. We demonstrated that SREBP-1a binds and transactivates the S. aurata GCK promoter and presented evidence suggesting that Sp1, rather SREBP-1a, mediates insulin-dependent simulation of GCK transcription, and addressed the involvement of Sp1 in insulin-dependent activation of GCK transcription.
36

Ús de la proteïna de dietes de substitució en la truita irisada ("Oncorhynchus mykiss") i l'orada ("Sparus aurata"). Estudi amb isòtops estables

Beltran Arcas, Marta 29 September 2006 (has links)
El creixement de la indústria aqüícola depèn, en part, de reduir el contingut de farina de peix de les dietes. Actualment les dietes comercials contenen un 30 - 40% de proteïna vegetal, però percentatges majors de substitució provoquen un menor creixement i una menor eficiència d'utilització de l'aliment. Aquests efectes estan provocats per la presència en les fonts vegetals de factors antinutricionals, sucres complexes, per la limitació del fòsfor, la pitjor palatabilitat i per un perfil no balancejat d'aminoàcids.Existeix una estreta relació entre el contingut d'aminoàcids de la dieta (especialment aminoàcids essencials), els aminoàcids lliures dels teixits, el metabolisme d'aquests teixits i la utilització dels aminoàcids per sintetitzar proteïnes. Estudiar aquestes relacions és necessari per millorar la utilització dietes amb un elevat (> 30%) contingut de proteïna vegetal. Per fer aquests estudis es van marcar dietes amb diferent percentatge de substitució (0%, 50%, 75%, 100%) amb isòtops estables (13C i 15N). Es va fer el seguiment postprandial (11 i 24h) de la proteïna de la dieta, analitzant la incorporació de marcatge en els components principals (proteïna, lípid i glicogen) dels teixits (fetge, múscul blanc i paquet visceral), així com en els aminoàcids lliures de plasma i múscul.Els nostres estudis demostren que en les dues espècies estudiades (truita irisada i orada) es pot substituir un 50% de la farina de peix per fonts vegetals sense alterar l'ús de la proteïna de la dieta.En la truita, la dieta de 75% de substitució va provocar una major oxidació de la proteïna de la dieta, incidint negativament sobre el creixement. Ara bé, en aquest grup, el patró de distribució dels marcadors en components principals de teixits era similar al de la situació control. En canvi, el 100% de substitució va provocar en aquesta espècie un increment del reciclatge dels aminoàcids del múscul, una disminució de la relació essencials/no essencials en plasma i múscul, així com una major activitat de la gluconeogènesi hepàtica. D'altra banda, el seguiment dels hidrats de carboni de la dieta 100% vegetal (mitjançant marcatge amb midó-13C) va posar de manifest la baixa disponibilitat d'aquests.En l'orada, un 75% de substitució va provocar una major oxidació de la proteïna de la dieta. En aquesta espècie, la disponibilitat dels aminoàcids de la dieta 100% vegetal era menor en comparació als altres grups, fet que va provocar un increment del reciclatge proteic en múscul, evidenciat per el major enriquiment en 13C de l'alanina, l'aspartat i la prolina, així com per la disminució de la relació essencials/no essencials. A diferència de la truita, l'orada no va presentar problemes de digestió i absorció dels hidrats de carboni de la dieta 100% vegetal.La tècnica de marcatge amb isòtops ha permès fer aquests estudis sense problemes de contaminació ambiental i personal. A més, l'estudi del fraccionament isotòpic del 15N ha resultat un eina molt útil per determinar el reciclatge proteic. D'altra banda, els nostres estudis mostren que el 15N pot ser un bon marcador de l'origen de la proteïna de la dieta. / High percentage (>40%) of plant sources in feedstuffs for carnivorous fish generally provoke a decrease of the growth. This is associated with the minor quality of the plant proteins in comparison with the animal proteins.The aim of this thesis was to study the effect of the fish meal substitution (0, 50, 75,100%) by plant protein on the use of dietary protein in rainbow trout and gilthead sea bream. Diets were marked with protein enriched in 13C and 15N. The incorporation of 13C-protein and 15N-protein in the principal components (lipid, protein, glycogen) of tissues (muscle, liver, gut), and in the free amino acids of plasma and muscle was measured11 and 24 hours after forced-feeding.In both species, 50% of fish meal substitution did not change the use of dietary protein in comparison with control group (0%). In trout, 75% of substitution provoked a major oxidation of dietary protein but the distribution of the markers in the principal components of tissues was similar to that of the control situation. Total substitution (100%) provoked in trout an increase amino acids turnover in muscle, a decrease in the ratio essential / not essential amino acids in plasma and muscle, and an activation of the hepatic gluconeogenesis. The follow-up of the carbohydrates of the diet 100% vegetable (diet labeled with starch - 13C) showed the low availability of sugars.In gilthead sea bream, 75 % of substitution provoked a major oxidation of dietary protein. In this species, the availability of the amino acids was lower in 100% substituted diet than in the control group. It provoked an increase of protein turnover in muscle. Sea bream did not show problems of digestion and absorption of the carbohydrates of 100% diet.The study of 15N fractionation allowed to study the protein turnover and the origin of dietary protein.
37

Caracterização de comunidade microbiana em biofilme associada a filtro biológico para o tratamento de efluente de aquacultura

Oliveira, Karina Vogel Vidal de January 2010 (has links)
Na aquacultura de recirculação são utilizados filtros biológicos para o tratamento do efluente antes que este retorne aos tanques. Estas unidades de tratamento têm como finalidade a transformação de nitrogênio amoniacal em nitrato, pois a amônia e o nitrito são tóxicos para os peixes. O nitrogênio amoniacal tende a se acumular na água de cultivo, pois é um importante produto de excreção dos organismos aquáticos e degradação da ração não consumida. Nestes filtros biológicos, os microorganismos responsáveis pelo tratamento da água residuária se encontram aderidos no meio de preenchimento, formando um biofilme. O presente trabalho teve como objetivo caracterizar as comunidades microbianas presentes no biofilme associado ao filtro biológico de uma unidade experimental de tratamento de efluente de aquacultura. Durante o experimento, realizado em dois sistemas paralelos representando unidades de aquacultura com e sem recirculação de água, também foram monitorados parâmetros de qualidade da água. Os tanques experimentais foram povoados com juvenis de tilápias-do-Nilo (Oreochromis niloticus), que foram submetidos a pesagens a cada quinze dias para avaliar seu ganho de biomassa. As bactérias foram identificadas através da técnica de análise microbiológica da hibridização fluorescente in situ (FISH). A estrutura do biofilme foi avaliada através de microscopia eletrônica de varredura. Os resultados indicam que a nitrificação teve um papel mais importante no controle da qualidade da água no sistema com recirculação em relação ao tanque sem recirculação. A análise microbiológica do meio de preenchimento do filtro revelou uma presença marcante (com proporções de Cy3/DAPI variando entre 0,5% e 7,6%) de células ativas de organismos nitrificantes (oxidadores de amônia e de nitrito), pertencendo a gêneros distintos como Nitrobacter, Nitrococcus e Nitrosomonas, além de outros grupos de presença expressiva, como bactérias filamentosas (com proporções de 11,2% a 17,3% da contagem de células marcadas com DAPI). As imagens de Microscopia Eletrônica de Varredura revelaram a natureza do arranjo destas bactérias no meio filtrante, caracterizando um biofilme bem desenvolvido, composto por diversos morfotipos microbianos. O conhecimento das bactérias que compõe este biofilme pode tornar possível a geração de melhorias que podem ser implementadas para aumentar a eficiência do sistema. / In recirculating aquaculture, biological filters are used for treating the effluent before it returns to tanks. These treatment units are intended for transforming ammoniacal nitrogen into nitrate, since ammonia and nitrite are toxic to fish. Ammoniacal nitrogen tends to accumulate in culture water, because it is an important excretion product from aquatic organisms and also due to degradation of non consumed feed. In these biological filters, microorganisms responsible for the treatment of waste water adhere to the filler, forming a biofilm. The present work intended to characterize the microbial community present in the biofilm associated to the biological filter at an experimental aquaculture effluent treatment unit. During the experiment, conducted in two parallel systems representing aquaculture units with and without water recirculation, water quality parameters were also monitored. Experimental tanks were populated with juvenile Nile Tilapias (Oreochromis niloticus), which were subjected to weighing every 15 days in order to assess their biomass gain. Bacteria were identified through the microbiological analysis technique of Fluorescent In Situ Hybridization (FISH). The biofilm structure was assessed using scanning electron microscopy. The results indicate that nitrification had a more important role in the control of water quality in the system with recirculation compared with the tank without recirculation. The microbiological analysis of the filter media revealed a significant presence (with Cy3/DAPI range between 0.5% e 7.6%) of active cells from nitrifying organisms (ammonia and nitrite oxidizers), which belonged to different genera such as Nitrobacter, Nitrococcus and Nitrosomonas, in addition to groups that had an expressive presence, such as filamentous bacteria (representing 11.2% to 17.3% of the total DAPI stained cells). Scanning Electron Microscopy images revealed the nature of the arrangement of these bacteria in the filtering media, characterizing a well developed biofilm made up of diverse microbial morphotypes. The knowledge about the bacteria making up the biofilm may enable improvements that can be implemented to increase system effectiveness.
38

Análise da Sustentabilidade da Aquicultura em Águas de Domínio da União, no Parques Aquícolas do Reservatório do Castanhão, Estado do Ceará: Estudo de Caso. / Evaluation of Sustainability of Aquaculture in Brazilian Federal Waters (Union Domain Waters), Using the Aquaculture Parks in Castanhão Reservoir, in Ceará State: a Case Study

Matias, João Felipe Nogueira January 2012 (has links)
MATIAS, João Felipe Nogueira. Análise da Sustentabilidade da Aquicultura em Águas de Domínio da União, no Parques Aquícolas do Reservatório do Castanhão, Estado do Ceará: Estudo de Caso. 2012. 126 f . : Tese (doutorado) - Universidade Federal do Ceará, Centro de Ciências Agrárias, Departamento de Engenharia de Pesca, Fortaleza-CE, 2012 / Submitted by Nádja Goes (nmoraissoares@gmail.com) on 2016-07-26T15:20:59Z No. of bitstreams: 1 2012_tese_jfnmatias.pdf: 3782406 bytes, checksum: 45522708ae24dcb10a808bc69a58a288 (MD5) / Approved for entry into archive by Nádja Goes (nmoraissoares@gmail.com) on 2016-07-26T15:21:15Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2012_tese_jfnmatias.pdf: 3782406 bytes, checksum: 45522708ae24dcb10a808bc69a58a288 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-07-26T15:21:15Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2012_tese_jfnmatias.pdf: 3782406 bytes, checksum: 45522708ae24dcb10a808bc69a58a288 (MD5) Previous issue date: 2012 / The fisheries activity already reached or exceeded the limits of sustainable maximum capture in the majority of fisheries in the world. At the same time, the consumption of fish products in world-wide level comes more increasing each time. The problem is how to increase the fish production without increasing the fisheries efforts. The solution can be aquaculture, however this activity must be carried through with social insertion, environmental responsibility, economic viability and with a good governance. In Brazil, aquaculture have been a very good developing, specially in the water reservoirs of Union domain. This work had analyzed the sustentability of aquaculture in these waters using the aquícolas parks of the reservoir of Castanhão, in the state of Ceará as a case study. For this, it was used an elaboration of a socialeconomical profile of two groups of assignees (beneficiary and controll), what it demonstrated the positive influence of the fishculture in this profile. And it was elaborated subíndexes that involves social, environmental, institucional (governance) and economic dimensions of sustentability; that had allowed the construction of the index of sustainable development of the aquaculture. It was verified that this aquaculture system in question got a result fit as of media sustentability. / O extrativismo pesqueiro já alcançou ou até já ultrapassou os limites de captura máxima sustentável na maioria das pescarias no mundo. Ao mesmo tempo, o consumo de pescado per capta em nível mundial vem aumentando cada vez mais. O problema é como aumentar a produção de pescado sem aumentar os esforços de pesca. A solução pode ser a aqüicultura, porém esta atividade deve ser realizada com inserção social, responsabilidade ambiental, viabilidade econômica e com uma boa governança. No Brasil, a aqüicultura vem se desenvolvendo bastante, especialmente nos reservatórios de águas de domínio da União. Este trabalho se propôs a analisar a sustentabilidade da aqüicultura em águas de domínio da União utilizando os parques aquícolas do reservatório do Castanhão, no estado do Ceará como estudo de caso. Para isto, utilizou-se a elaboração de um perfil socioeconômico de dois grupos de cessionários (beneficiário e controle), o que demonstrou a influência positiva da piscicultura neste perfil. E elaborou-se subíndices que englobaram as dimensões sociais, ambientais, institucionais (governança) e econômicas de sustentabilidade; que por sua vez permitiram a construção do índice de desenvolvimento sustentável da aquicultura. Verificou-se que o sistema aquícola em questão obteve um resultado enquadrado como de média sustentabilidade.
39

Avaliação da sustentabilidade do projeto de Piscicultura Curupati-Peixe no açude Castanhão, Jaguaribara-CE / Assessment of the sustainability of fish farming Curupati - Fish project in Castanhão dam, Jaguaribara -CE

Nascimento, Sandra Carla Olveira do January 2007 (has links)
NASCIMENTO, Sandra Carla Olveira do. Avaliação da sustentabilidade do projeto de Piscicultura Curupati-Peixe no açude Castanhão, Jaguaribara-CE. 2007. 127 f. : Dissertação (mestrado) - Universidade Federal do Ceará, Pró-Reitoria de Pesquisa e Pós-Graduação, Programa Regional de Pós-Graduação em Desenvolvimento e Meio Ambiente - PRODEMA / Submitted by Nádja Goes (nmoraissoares@gmail.com) on 2016-05-09T12:52:38Z No. of bitstreams: 1 2007_dis_sconascimento.pdf: 1795959 bytes, checksum: f35aa296de798cde8808bb84c47d7633 (MD5) / Approved for entry into archive by Nádja Goes (nmoraissoares@gmail.com) on 2016-05-09T12:52:53Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2007_dis_sconascimento.pdf: 1795959 bytes, checksum: f35aa296de798cde8808bb84c47d7633 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-05-09T12:52:53Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2007_dis_sconascimento.pdf: 1795959 bytes, checksum: f35aa296de798cde8808bb84c47d7633 (MD5) Previous issue date: 2007 / The humanity, until very little time behind, it thought to be the ocean and the water inexhaustible goods and with conditions of provisioning unlimitedly the necessary animal protein to the life. With the growth of the population and the growing demand for food was possible to observe that the alone nature would not be capable to supply those needs. After the decade of 1970, due to overfishing of some important species a new found alternative went commercially to aquaculture. One of the objectives of this work is to answer the aquaculture, as technology of production of victuals of aquatic origin, it can be a sustainable alternative for the solution of the problem mentioned above, using for that a study of case of the project of fish farming Curupati-Peixe installed in the dam Castanhão, Jaguaribara-Ceará. For that it was used as methodology indexes and sustainability degree obtained by three scopes- economicsocial, technological and environmental indicators, everybody these defined and measured for the aquaculture. The method of systems was used as form of capturing the maximum of interrelations among the sub-systems that it composes the sustainable aquaculture. It was observed that the fish farming is shown potentially maintainable, obtaining a medium sustainability (0,603) for the project Curupati-Peixe, being the index of Social Capital (ICS), with value of 0,797, the one that more contributed and the Technological Index (IT), just 0,407, which fewer contributes to that sustainability level. / O ser humano, até bem pouco tempo atrás, pensava ser o oceano e a água bens inesgotáveis e com condições de abastecer ilimitadamente a proteína animal necessária à vida. Com o crescimento populacional e a crescente demanda por alimento foi possível observar que a natureza sozinha não seria capaz de suprir essas necessidades. Após a década de 1970, devido a sobrepesca de algumas espécies importantes comercialmente uma nova alternativa encontrada foi a aqüicultura. Um dos objetivos deste trabalho é responder se a aqüicultura, como tecnologia de produção de alimentos de origem aquática, pode ser uma alternativa sustentável para a solução do problema citado acima, usando para isso um estudo de caso do projeto de piscicultura Curupati-Peixe instalado no açude Castanhão, Jaguaribara-Ceará. Para isso usou-se como metodologia índices e grau de sustentabilidade obtidos por três escopos – indicadores econômico-sociais, tecnológicos e ambientais, todos estes definidos e mensurados para a aqüicultura. Utilizou-se o método sistêmico como forma de captar o máximo de interrelações entre os subsistemas que compõe a aqüicultura sustentável. Observou-se que o projeto de piscicultura Curupati-Peixe mostra-se potencialmente sustentável, obtendo uma média sustentabilidade (0,603) para o projeto Curupati-Peixe, sendo o Índice de Capital Social (ICS), com valor de 0,797, o que mais contribuiu e o Índice Tecnológico (IT), apenas 0,407, o que menos contribui para esse nível de sustentabilidade.
40

Coordenação e governança : um estudo de caso na cadeia de malacocultura da grande Florianópolis

Dorow, Reney January 2013 (has links)
A aquicultura representa uma importante fonte de proteína na alimentação humana. A Ásia é responsável por aproximadamente 90% da produção mundial. No Brasil, a partir da década de 1990, uma especialidade da aquicultura denominada malacocultura, focada na produção de moluscos bivalves (sobretudo ostras, mexilhões e vieiras), começou a se destacar em Santa Catarina, Estado que concentra atualmente mais de 90% da produção brasileira e a maior parte é produzida na região da Grande Florianópolis. Este trabalho teve como objetivo identificar e analisar a estrutura de governança na cadeia de Malacocultura da Grande Florianópolis, símbolo de qualidade na produção de ostras derivado da concentração geográfica dessa região. Foi realizado um estudo de caso tendo como enfoque teórico a Nova Economia Institucional (NEI) complementada pela abordagem microanalítica da Economia dos Custos de Transação (ECT), baseada nos trabalhos de Oliver E. Williamson. Realizou-se pesquisa qualitativa e utilizou-se da Análise Estrutural Discreta Comparada para a análise e interpretação dos dados. Utilizou-se questionário e realizaram-se entrevistas com agentes de todos os elos produtivos, análise de documentos e consulta a dados secundários. Verificou-se que a cadeia de Malacocultura da Grande Florianópolis se distingue em uma cadeia de comercialização curta e outra longa, e sofre influência de diversos fatores indutores de formas de governança, destacando a alta especificidade de ativos, a alta frequência e a elevada racionalidade limitada em ambas as cadeias de comercialização. Com base no Esquema da Indução das Formas de Governança, proposto por Zylbersztajn, identificou-se que a cadeia curta de comercialização deve adotar uma estrutura de governança híbrida, enquanto a cadeia de comercialização longa deve utilizar uma estrutura de governança híbrida ou integrada verticalmente. Verificou-se fraco a semiforte grau de coordenação nas duas cadeias de comercialização, o que impossibilita uma maior organização dos seus agentes, prejudicando a consolidação da cadeia de Malacocultura da Grande Florianópolis em inúmeros mercados. / Aquaculture represents an important source of protein in human nutrition. Asia is responsible for approximately 90% of world production. In Brazil, from 1990 onwards, bivalve molluscs production (oysters, mussels and scallops) began to stand out in Santa Catarina State. It concentrates more than 90% of the Brazilian production, most of it is produced in the Florianópolis Region. This study is aimed at identifying and analyzing the governance structure in the bivalve molluscs culture chain in the Florianópolis Region, which is a symbol of oyster production quality resulted from their geographical concentration in that region. A case study was conducted using the theoretical approach named New Institutional Economics (NIE) complemented by the micro analytical approach called Transaction Costs Economics (TCE), based on the studies of Oliver E. Williamson. Qualitative research was carried out and Comparative Discrete Structural Analysis was used in data analysis and interpretation. Questionnaires were applied and interviews were carried out with agents of all productive links. Both documentary and secondary data analyses were also conducted. It was found that the bivalve molluscs culture chain in the Florianópolis Region is distinguished by one short-chain and another long-chain commercialization. This chain is influenced by several factors inducing forms of governance, specially the high asset specificity, high frequency and high limited rationality in both commercialization chains. Based on the Induction Scheme for Forms of Governance, proposed by Zylbersztajn, it was identified that the short-chain of commercialization should adopt a hybrid governance structure, while the long-chain commercialization should use a hybrid or vertically integrated governance structure. It was observed a low/semi-strong coordination degree in the two commercialization chains, which makes it impossible to achieve a better organization of their agents and turns the consolidation of the bivalve molluscs culture chain of Florianópolis Region into a difficult task in many markets.

Page generated in 0.0491 seconds