• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 18
  • 6
  • 4
  • 3
  • 2
  • 2
  • 1
  • 1
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 42
  • 29
  • 23
  • 15
  • 6
  • 5
  • 5
  • 5
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 4
  • 3
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

Modificacions de les Propietats Fisicoquímiques de les "Lies" de Segona Fermentació durant la Criança del Cava

Gallardo Chacón, Joan Josep 15 July 2010 (has links)
Els caves són vins escumosos que es distingeixen per la seva criança particular en contacte amb els llevats de la segona fermentació per un període no inferior a 9 mesos. Com més es perllonga la criança, se suposa una millor qualitat del vi. Així, la categoria “Gran Reserva” implica com a mínim 30 mesos d’envelliment en rima. Tanmateix, encara no s'han esclarit els mecanismes que involucren l’autòlisi amb la qualitat organolèptica dels vins escumosos. En aquest treball s’ha proposat identificar possibles mecanismes que expliquin la relació entre la criança del vi escumós en contacte amb les lies i el temps d’envelliment. Per fer-ho, s'han avaluat els canvis a les propietats fisicoquímiques de les lies atenent a les seves modificacions ultraestructurals al llarg de la criança i s'ha estudiat la capacitat de les lies per retenir compostos volàtils que participen en l’aroma del vi, així com la seva possible intervenció en la protecció del vi enfront de l’oxidació. Les propietats fisicoquímiques de les lies estudiades han estat: hidrofobicitat, capacitat electródonador i electró-receptor i potencial “Xi”; les quals varien amb el període de criança del cava. A més, aquests canvis s'han relacionat amb les modificacions morfològiques de les cèl•lules. Així, les lies de segona fermentació pateixen profunds canvis a la seva ultraestructura al llarg de la rima, els quals impliquen a tots els orgànuls cel•lulars. Es desestructura profundament el citoplasma i desapareixen els orgànuls. La membrana plasmàtica es trenca, augmenta l’espai periplasmàtic i la paret perd progressivament la part amorfa de la seva estructura, relacionada amb el glucà, i exposa la capa fribril•lar interna, relacionada amb les mannoproteïnes. A més, sembla que el vi on es duu a terme la segona fermentació no influeix en la cinètica de degradació del llevat. Pel que fa a la hidrofobicitat de les cèl•lules de llevats, disminueix amb el temps de rima, i aquesta propietat està relacionada amb el seu caràcter electró-donador i amb l’increment de potencial “Xi” i del caràcter electró-receptor. La davallada de la capacitat per flocular de les lies de segona fermentació sembla ésser deguda a les proteïnes de superfície i estar correlacionada amb la pèrdua de la hidrofobicitat. Finalment, les lies en contacte amb el vi retenen compostos volàtils que participen a l’aroma del cava. La desestructuració de la paret cel•lular modificarà els compostos volàtils retinguts així com aquells que es remouran durant el procés de degollament del cava. D'altra banda la superfície de les cèl•lules també ha mostrat tenir una capacitat antioxidant similar a la de fruites i vegetals, després d’ésser analitzades mitjançant els mètodes de FRAP i DPPH. Aquesta capacitat es redueix amb el temps de rima. Els polifenols retinguts semblen ésser els majors contribuïdors al poder reductor de les lies, seguits dels tiols i, finalment, dels mannans i glucans. / Aging on lees after second fermentation is a fundamental stage in the production of some high quality sparkling wines by the traditional method, and it results in an increase in product richness and roundness. During this ageing, lees interact with the wine and undergo important modifications to their structure, due to the self-degradation process known as autolysis. Cell wall biochemical components confer physicochemical surface properties that enable yeasts and lees to interact among them and with other compounds. These interactions are mainly referred to lees sorptive properties toward organic compounds, to the protective effect of lees toward wine oxidation, and to their flocculation capacity. Yeast lees have shown the capacity to interact with wine organic compounds such as volatiles and polyphenols. The sorption capacity of yeast surface seems to be related to both chemical properties of the sorbed substances and cell surface characteristics. These sorptive phenomena are thought to influence the chemical composition of wines during their ageing on lees. The phenomena related with the antioxidant properties of yeast cells is other feature with relevance in wine technology. Lees’ antioxidant properties could be attributed to three main mechanisms: The action of enzymes and biomolecules released during autolysis, the effects of membrane lipids and by means of elements in cell wall (constitutional or retained during aging). Finally, Flocculation capacity is especially important in the production of sparkling wine by the méthode champenoise, in which the yeast cells can only be removed from the bottle by being settled. The flocculation seems to be related with the presence of flocculins (surface proteins), calcium and mannose. Moreover, the behaviour of cells seems strongly conditioned by their cell surface physicochemical properties. The changes in lees wall structure caused by the autolytic process during sparkling wine ageing could induce relevant modifications in the cell surface structure and physicochemical characteristics and thus in the above mentioned lees properties.
2

Estudi de l'evolució del comportament escumant i de la fracció col·loidal del cava durant la seva elaboració; efecte de diferents tractaments

Vanrell Truyols, Guillem 15 November 2002 (has links)
El comportament escumant d'un vi escumós (cava, champagne, etc) vé determinat, sobretot, per l'efecte dels diferents compostos amb propietats tensioactives presents en el propi vi i la seva capacitat per a estabilitzar o desestabilitzar les interfases líquid-gas de les bombolles. En el present treball es posa de manifest l'efecte favorable dels col·loides del vi (proteïnes, glicoproteïnes i polisacàrids) en l'expressió de les característiques escumants, així com també l'efecte negatiu que semblen exercir determinats ácids grassos.Durant el procés d'elaboració d'un vi escumós, qualsevol intervenció o transformació que suposi una alteració de la composició química podrá alterar-ne també el comportament escumant. En aquest sentit, s'ha volgut estudiar quin és l'efecte dels diferents productes utilitzats en la clarificació del vi i en el tiratge sobre l'escuma i la seva relació amb els canvis que provoquen en la concentració col·loidal del vi. Davant la diversitat de clarificants disponibles en el mercat, el nostre objetiu ha estat poder ajudar a l'elaborador a prendre una decisió en el moment d'escollir entre un o altre productes disponibles. S'ha proposat, a més, l'ús de nous additius (escorces de llevat i col·loides procedents de les pells de raïm o de la fermentació d'un medi sintètic) per tal de millorar la qualitat de l'escuma d'aquests vins.En relació amb la presa d'escuma (segona fermentació alcohòlica) es mostra també que l'efecte de la soca de llevat sobre les característiques escumants és un criteri addicional a tenir en compte en el moment de la seva selecció. Finalment, s'han posat de manifest els canvis que es dónen en la concentració de diferents fraccions de col·loides durant la criança del vi escumós (conservació en contacte amb els llevats) com a conseqüència de l'autòlisi, així com també el seu efecte sobre les característiques escumants. / Le comportement moussant d'un vin effervescent (cava, champagne, etc) est déterminé surtout par l'effet des différentes molécules présentes dans le vin qui ont des propriétés tensioactives et par leur capacité pour stabiliser ou non les interfaces gaz-liquide des bulles. Dans ce travail, on constate l'effet favorable des colloïdes du vin (protéines, glycoprotéines et polysaccharides) vis-à-vis de l'expression des caractéristiques moussantes, ainsi que de l'effet negatif de certains acides gras.Concernant le procès d'élaboration d'un vin mousseux, toute intervention ou transformation qui puisse altérer leur composition chimique pourra aussi modifier le comportement moussant. En ce sens, on a étudié quel était l'effet des différents produits utilisés pour la clarification du vin et l'effet des adjuvants de tirage sur les caractéristiques de la mousse et leur relation avec les changements provoqués sur la concentration des colloïdes du vin. Face à la quantité et diversité des produits de clarification disponibles sur le marché, nous nous sommes fixés comme objectif de pouvoir aider l'élaborateur à choisir entre l'un ou l'autre produit. De plus, on a proposé l'utilisation de nouveaux additifs (écorces de levures et colloïdes extraits des pellicules des baies de raisin ou provenant de la fermentation d'un milieu synthétique) afin d'améliorer la qualité de la mousse des vins effervescents.En ce qui concerne la prise de mousse (deuxième fermentation alcoolique) on a aussi constaté l'importance du choix de la souche de levure sur les caractéristiques moussantes du vin; il s'agit donc d'un critère additionnel que l'on doit considérer lors de la sélection de ces levures. Finalement on a montré quels étaient les changements qui se produisaient sur la concentration des différentes fractions de colloïdes pendant le viellissement des vins effervescents sur lattes (conservation du vin en contact avec les levures) à cause de l'autolyse, ainsi comme leur effet sur les caractéristiques moussantes. / The foaming ability of a sparkling wine is conditioned by different tensioactive products and their capacity to stabilise or not the bubble's gas-liquid interphase. The present study proves the positive effect of wine colloids on foaming expression as well as the negative effects of some fatty acids. During sparkling wine making, any change that may modify the chemical composition will change the foaming ability. We have studied the effect of different compounds used for wine fining and tirage on the foam and their relation to changes in wine colloid concentration. Facing the broad diversity of these products available to wine maker, our goal is to provide decision tools for its election. Some new additives are proposed for foam improvement (inactivated yeasts and colloids coming from grape skin or fermented synthetic medium). As for the prise de mousse (second alcoholic fermentation), the yeast strain is an additional parameter to be considered. Finally, the changes during ageing in contact with yeast lees affect both the colloid composition of wine, and thus the foaming ability. / El comportamiento espumante de un vino espumoso (cava, champagne, etc) viene determinado, sobretodo, por el efecto de los diferentes compuestos con propiedades tensioactivas presentes en el propio vino y su capacidad para estabilizar o desestabilizar las interfases líquido-gas de las burbujas. En el presente trabajo se pone de manifiesto el efecto favorable de los coloides del vino (proteínas, glicoproteínas y polisacáridos) en la expresión de las características espumantes, así como el efecto negativo que parecen ejercer determinados ácidos grasos.Durante el proceso de elaboración de un vino espumoso, cualquier intervención o transformación que suponga una alteración de la composición química podrá alterar también su comportamiento espumante. En este sentido se ha querido estudiar cual es el efecto de los diferentes productos utilizados en la clarificación del vino y en el tiraje sobre la espuma y su relación con los cambios que provocan en la concentración coloidal del vino. Ante la diversidad de clarificantes disponibles en el mercado, nuestro objetivo ha sido poder ayudar al elaborador a tomar una decisión en el momento de escoger entre uno u otro producto disponibles. Se ha propuesto además el uso de nuevos productos (cortezas de levadura y coloides procedentes de la piel de las uvas o de la fermentación de un medio sintético) para mejorar la calidad de la espuma de estos vinos.En relación con la toma de espuma (segunda fermentación alcohólica) se muestra también que el efecto de la cepa de levadura sobre las características espumantes es un criterio adicional a tener en cuenta en el momento de su selección. Finalmente, se han puesto de manifiesto los cambios que tienen lugar en la concentración de diferentes fracciones de coloides durante la crianza del vino espumoso (conservación en contacto con las levaduras) como consecuencia de la autólisis, así como su efecto sobre las características espumantes.
3

Efeitos da oxigenoterapia hiperbárica em lesões actícas da veia cava e aorta infra-renal. Estudo experimental em ratos / Hyperbaric oxygen on radiation injuries in the vena cava and aorta of rats

Palma Filho, Rubens [UNIFESP] January 2007 (has links) (PDF)
Submitted by Diogo Misoguti (diogo.misoguti@gmail.com) on 2016-06-14T15:03:10Z No. of bitstreams: 1 tese_rubens.pdf: 5507944 bytes, checksum: de288dfc28a3588aaff46a8886d3e8a3 (MD5) / Approved for entry into archive by Diogo Misoguti (diogo.misoguti@gmail.com) on 2016-06-14T15:03:51Z (GMT) No. of bitstreams: 1 tese_rubens.pdf: 5507944 bytes, checksum: de288dfc28a3588aaff46a8886d3e8a3 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-06-14T15:03:51Z (GMT). No. of bitstreams: 1 tese_rubens.pdf: 5507944 bytes, checksum: de288dfc28a3588aaff46a8886d3e8a3 (MD5) Previous issue date: 2007 / Objetivos: Estudar o efeito da Oxigenoterapia Hiperbárica sobre as lesões causadas pela radiação ionizante na veia cava e aorta. Método: Foram utilizados 32 ratos adultos distribuídos aleatoriamente em 4 grupos: 3 no grupo controle; 10 no grupo oxigenoterapia hiperbárica (5 sessões e 3 ATA e após 3 dias, operados), 9 no grupo radioterapia (8 sessões de 5Gy, atingindo 54Gy, sendo operados após 7 dias), 10 no grupo radioterapia e oxigenoterapia hiperbárica (procedimento radioterapia, observação por 7 dias, submetidos a 5 sessões de oxigenoterapia hiperbárica e após 3 dias, são operados. Ressecamos a veia cava e aorta infrarenal para estudo morfológico (integridade endotelial, infiltrado inflamatório e integridade da vasa-vasorum), avaliação do ciclo celular pelo método do AgNOR e índice de apoptose nas distintas camadas dos vasos, através da Caspase-3 (imuno-histoquímica). Resultados: O grupo radioterapia – oxigenoterapia hiperbárica apresentou diminuição estatisticamente significativa das alterações morfológicas em vasa-vasorum, aumento da atividade celular na camada média e também diminuição do índice de apoptose nas camadas íntima e média da aorta infra-renal quando comparados ao grupo apenas submetidos à radiação ionizante. A lesões rádio induzidas na veia cava não apresentaram melhora significativa com a oxigenoterapia hiperbárica Conclusão: A oxigenoterapia hiperbárica é capaz de minimizar as lesões radio-induzidas em fase aguda em aorta. / Objectives: The role of hyperbaric oxygen treatment on radiation injuries in vena cava and aorta. Methods: It was chosen 32 rats distributed in 4 groups: 3 surgery; 10 hyperbaric oxygenation (5 exposures to 3 ATA for 90 minutes and after 3 days surgery); 9 radiotherapy (8 exposures of 5 Gy each reaching a total dose of 54 Gy in the vena cava and aorta, after 7days, surgery procedures), and 10 radiotherapy/ hyperbaric oxygenation (8 exposures of 5 Gy each reaching a total dose of 54 Gy, after 7 days, 5 exposures to 3 ATA for 90 minutes and after 3 days surgery). The vena cava and aorta species were studied by histological morphology, histochemical (AgNOR), and immunocytochemical aspects (caspase-3). Results: There have been statistically significant differences among the group radiotherapy and radiotherapy/hyperbaric oxygenation in morphological aspects of aorta vasa-vasorum, cellular cycle of the media aorta wall and decrease at apoptosis index in the endothelium and media. There have been no statistically significant differences among the group radiotherapy and radiotherapy/hyperbaric oxygenation in vena cava. Conclusion: The hyperbaric oxygenation reduced the radiation injures in the aorta wall.
4

Avaliação hemodinâmica de duas vias de reposição volêmica em um modelo de hemorragia da veia cava caudal em porcos / Evaluation hemodinamic of two fluid resuscitation ways in vena cava hemorrhagic shock model in pigs

Ferreira, Paulo Sérgio Venerando da Silva [UNIFESP] January 2006 (has links) (PDF)
Submitted by Diogo Misoguti (diogo.misoguti@gmail.com) on 2016-06-15T13:52:32Z No. of bitstreams: 1 capa.pdf: 765127 bytes, checksum: e20e88ad131753bf3483e71f8c50f063 (MD5) / Approved for entry into archive by Diogo Misoguti (diogo.misoguti@gmail.com) on 2016-06-15T13:53:09Z (GMT) No. of bitstreams: 1 capa.pdf: 765127 bytes, checksum: e20e88ad131753bf3483e71f8c50f063 (MD5) / Made available in DSpace on 2016-06-15T13:53:09Z (GMT). No. of bitstreams: 1 capa.pdf: 765127 bytes, checksum: e20e88ad131753bf3483e71f8c50f063 (MD5) Previous issue date: 2006 / Introdução: A reposição volêmica em pacientes traumatizados tem sido controvérsa. O A.T.L.S. recomenda a infusão de um grande volume de fluidos na fase inicial de tratamento, enquanto outros autores recomendam a administração somente quando do controle da hemorragia. O acesso venoso femoral é contra indicado em pacientes com trauma abdominal por temor de aumento de hemorragia. A solução hipertônica de NaCl a 7,5% (SH) possui benefícios consideráveis de logística e de recuperação hemodinâmica com pequenos volumes de infusão, semelhante as vantagens das soluções padrões isotônicas na fase pré-hospitalar. Objetivos: Criar um modelo de choque hemorrágico induzido por trauma venoso. Avaliar a hemodinâmica e o volume de hemorragia abdominal nos animais submetidos a choque hemorrágico e tratados com SH via acesso femoral e jugular. Métodos: Em 18 porcos da raça landrace, divididos em 3 grupos de 6 animais (Controle, Jugular e Femoral), foi induzido um choque hipovolêmico não controlado pela ruptura da veia cava caudal. Os animais do grupo controle (GC) foram observados por 40 minutos quanto ao seu padrão hemodinâmico de Pressão de Artéria Pulmonar (PAP), Pressão Artérial Média (PAM), Débito Cardíaco (DC) e Fluxo de Veia Porta (FVP), porém sem reposição volêmica. Os animais dos grupos Femoral (GC) e Jugular (GJ) foram tratados com 4 ml/Kg de solução hipertônica de NaCl a 7,5% (SH) aos 20 minutos de experimento. Ao final do experimento, o volume de hemorragia abdominal foi mensurado.Resultados: O grupo controle (GC) apresentou queda dos valores hemodinâmicos aos 10 minutos e estes permaneceram estáveis até o final do experimento. Os animais dos grupos tratamento (GF e GJ) apresentaram melhora da hemodinâmica aos 30 minutos, sem aumento da hemorragia abdominal. Conclusão: A solução hipertônica de NaCl (SH) permitiu a melhora parcial da hemodinâmica no modelo de choque hipovolêmico, sem aumento da hemorragia, independentemente do acesso utilizada para a infusão. / Introduction: Volemic replacement in traumatized patients is controversial. The A.T.L.S. recommends the infusion of a great volume of fluids in the initial phase of the treatment, while other authors recommend the administration only when the hemorrhage is controlled. Venous femoral access is not indicated in patients with abdominal trauma because of fear of increasing hemorrhage. A 7.5% NaCl hypertonic solution (HS) has considerable logistic and hemodynamic recovery benefits with small volumes of infusion, similar to the advantages of standard isotonic solutions in the pre-hospital phase. Objectives: To create a hemorrhagic shock model induced by venous trauma. To evaluate the hemodynamic and the abdominal hemorrhage volume in the animals submitted to hemorrhagic shock and treated with HS via femoral and jugular access. Methods: In 18 Landrace pigs, divided in 3 groups with 6 animals each (Control, Jugular and Femoral), a non-controlled hypovolemic shock was induced by the rupture of caudal vena cava. The control group (CG) animals were observed during 40 minutes in relation to their hemodynamic pattern of Pulmonary Artery Pressure (PAP), Mean Artery Pressure (MAP), Cardiac Debt (CD) and Portal Vein Flux (PVF), but without volemic replacement. The femoral (FG) and Jugular (JG) groups were treated with 4ml/Kg of 7.5% NaCl (HS) hypertonic solution after twenty minutes of experiment. At the end of the experiment, the abdominal hemorrhage volume was measured. Results: The control group (CG) presented a decrease of the hemodynamic values after 10 minutes and they remained stable up to the end of the experiment. Animals from treatment groups (FG and JG) presented hemodynamic improvement after 30 minutes, without increase of abdominal hemorrhage. Conclusion: Hypertonic NaCl (HS) solution allowed a partial hemodynamic improvement in the hypovolemic shock model, without hemorrhage increase, independent of the access used for the infusion.
5

Estudo experimental do desempenho de um novo filtro de veia cava inferior

Corbellini, Marcelo Peixer January 2012 (has links)
Dissertação (mestrado) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro Tecnológico, Programa de Pós-Graduação em Engenharia Mecânica, Florianópolis, 2012 / Made available in DSpace on 2013-06-25T23:22:52Z (GMT). No. of bitstreams: 1 315065.pdf: 2377308 bytes, checksum: 7183dba97e90a75cd96e56fcf6f6a406 (MD5) / Filtros de veia cava (FVC) são dispositivos médicos implantáveis utilizados na prevenção do tromboembolismo pulmonar (TEP). Este evento é uma desordem potencialmente fatal que ocorre em consequência do desprendimento e migração de um ou mais coágulos sanguíneos (trombos) formados no sistema venoso quando estes obstruem artérias pulmonares. Os filtros de veia cava inferior são empregados em cirurgias minimamente invasivas, ou seja, o filtro é alojado em um cateter que é conduzido por um vaso sanguíneo até a porção inferior da veia cava. O dispositivo consiste em uma estrutura cônica de hastes metálicas que se fixa na parede da veia através de sua base e tem a função de capturar coágulos sanguíneos e evitar sua chegada aos vasos pulmonares. O estudo apresentado neste trabalho é parte do processo de desenvolvimento de um novo filtro de veia cava criado pela empresa Biokyra Pesquisa e Desenvolvimento, onde foram conduzidos experimentos in vitro dos protótipos desenvolvidos. Os testes permitiram a avaliação de quatro fatores fisiológicos simulados: diâmetro da veia cava, vazão sanguínea e diâmetro e comprimento dos coágulos, através de testes de eficiência de captura e medição da pressão diferencial. A eficiência de captura é definida como a razão entre os coágulos inseridos no sistema circulatório simulado e os coágulos capturados pelo filtro e a pressão diferencial é a medida do aumento da pressão hidrostática referente à captura de coágulos pelos filtros de veia cava. Os resultados mostraram forte influência do comprimento dos trombos na eficiência de captura e considerável variação entre os diferentes filtros testados. As distintas geometrias dos filtros influenciaram os resultados de eficiência o que foi sistematicamente confirmado com testes dos variados parâmetros construtivos dos protótipos. Os experimentos permitiram a comparação entre filtros de veia cava comerciais e qualificaram os protótipos desenvolvidos para as etapas seguintes da validação dos dispositivos.<br> / Abstract : Vena cava filters (VCF) are implantable medical devices used in the prevention of the pulmonary thromboembolism (PE). This kind of event is a potentially deadly disorder which occurs in consequence of the dislodgement and migration of one or more blood clots (thrombi) formed in the deep venous system, when the clots obstruct pulmonary arteries. Inferior vena cava filters are employed in minimally invasive intervention, where the filter is housed in a catheter which is conducted through a blood vessel until the inferior portion of the vena cava. The device consists of a conical structure of metal rods fixed on the wall of the vein through its base and serves to capture blood clots preventing them of reaching the pulmonary vessels. The study presented in this paper is part of the product development process of a new vena cava filter designed by Biokyra Research and Development, where experiments were conducted for the in vitro evaluation of the developed prototypes. The test allowed evaluation of four simulated physiological factors: diameter of the vena cava, blood flow and the diameter and length of the clots by testing clot trapping efficacy and differential pressure measurement. The clot trapping efficacy is defined as the ratio of the inserted clots in the circulatory system and the simulated clot captured by the filter and the differential pressure is a measure of the increase in hydrostatic pressure caused by the clot capture in the vena cava filters. The results showed a strong influence of the length of thrombi in the clot trapping efficacy and considerable variation between the tested filters. The different geometries of the filters affected the results that were systematically confirmed with tests of various construction parameters of the prototypes. The experiments allowed comparison between vena cava filters and commercial prototypes and qualified the filters for the next stages validation tests.
6

Efeito da orquidectomia e da reposição com testosterona sobre as respostas vasomotoras de veias isoladas de rato a agonistas simpatomiméticos

Rossignoli, Patrícia de Souza [UNESP] 06 February 2009 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:25:26Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2009-02-06Bitstream added on 2014-06-13T20:33:01Z : No. of bitstreams: 1 rossignoli_ps_me_botib.pdf: 490866 bytes, checksum: f176efec33b6a37dac4112f62d7e9225 (MD5) / A aromatização da testosterona a estradiol é essencial para a diferenciação sexual do cérebro, o qual está organizado intrinsecamente no tipo feminino, organizando-o então no tipo masculino. Trabalhos em nosso laboratório, no entanto, apontam para existência de vias metabólicas adicionais para os androgênios neste processo, sugerindo a atuação do hormônio masculino per se. Dessa forma, no presente estudo investigou-se o papel da testosterona, durante a fase crítica de diferenciação sexual hipotalâmica, em ratos machos. Para isso, ratas Wistar prenhes receberam 15mg/kg/dia do anti-androgênico flutamida (grupo Flutamida) ou óleo de amendoim (grupo Controle), s.c., no 19º e no 22º dias de gestação, bem como durante os cinco primeiros dias após o parto. Foram avaliados efeitos imediatos e, principalmente, tardios do bloqueio androgênico sobre parâmetros reprodutivos, sexuais e de desenvolvimento físico da prole masculina. Assim, a exposição perinatal a flutamida levou à redução do peso corporal ao desmame, aumento do peso corporal ao atingir a puberdade, redução da distância anogenital (DAG) ao nascimento, retardo para a instalação da puberdade, diminuição dos pesos úmidos dos testículos e da próstata ventral, aumento do peso úmido do epidídimo e menor índice gônado-somático na vida adulta. Fêmeas não tratadas acasaladas com os machos do grupo Flutamida apresentaram reduzidas taxas de implantação, maiores taxas de perdas pré-implantação e baixa taxa de fertilidade, resultando em reduzido número de descendentes. Frente a uma fêmea receptiva normal, os animais do grupo Flutamida apresentaram maior latência para o início da cópula, realizaram maior número de montas sem intromissão peniana, maior número de intromissões até a 1ª ejaculação, com maior latência para a 1ª ejaculação, além de não ejacularem ou ejacularem... / Studies in our laboratory indicate the existence of additional pathways for androgens in THE process of sexual differentiation, suggesting the importance of the male hormone per se. Thus, the present study investigated the role of testosterone during the critical phase of sexual differentiation of hypothalamus in male rats. Therefore, pregnant Wistar rats received 15mg/kg/day of flutamide (Flutamide group) or peanut oil (Control group), s.c. at day 19 of pregnancy and for the first five postnatal days. The perinatal exposure to flutamide led to a reduction in body weight at weaning, aN augmentation in body weight at puberty, reduction in anogenital distance at birth, delay in the puberty installation, decrease in wet weight of testes and ventral prostate, increase in wet weight of epididymis and decrease in gonadosomatic index. Normal females mated with treated males presented more pre-implantation losses, reduced implantation rates, and consequently reduced offspring size. Flutamide group showed increases in latency to copulatory behavior, number of mounts without penis intromission, number of intromissions until ejaculation, latency to ejaculation, and reduced number of ejaculations. after Castration followed by estrogenization, 45.5% of the animals took lying down the mounts of a non-experimental male. Flutamide treated rats presented reductions in percentage of normal spermatozoa, spermatozoa concentration, and daily testicular sperm production. The height of the epithelium of the ventral prostate was not altered by treatment, although there was a 10% reduction in cell nuclei prostatic epithelial marked positively for androgen receptor (AR) and a 60% reduction in plasma testosterone during the adulthood. Thus, the present results indicated that perinatal androgen blockage damaged differentiation process of the brain and peripheral reproductive structures.Thus, the binding of ... (Complete abstract click electronic access below)
7

Estrutura, ultraestrutura e morfometria da aorta e veia cava de paca (Cuniculus paca, Linnaeus, 1766) criada em cativeiro

Garcia Filho, Sérgio Pinter [UNESP] 01 December 2010 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:23:42Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2010-12-01Bitstream added on 2014-06-13T18:51:11Z : No. of bitstreams: 1 garciafilho_sp_me_jabo.pdf: 2459422 bytes, checksum: fe267c637159bc2324aed2f89e379fef (MD5) / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior (CAPES) / Considerando-se que a paca (Cuniculus paca) é o segundo maior roedor da fauna brasileira, a pesquisa sobre estes animais vem tornando-se importante, pois além de haver grande interesse na sua criação comercial, já que apresentam carne de excelente qualidade, sendo roedores, podem vir a tornar-se animais alternativos para a experimentação, e ainda, como poucas são as informações detalhadas sobre sua morfologia, objetivou-se com este trabalho descrever a morfologia, morfometria e a ultraestrutura de segmentos das porções torácica e abdominal da aorta e segmentos das porções cranial e caudal da veia cava de quatro pacas (Cuniculus paca) machos e fêmeas. Parte dos segmentos foi analisada à microscopia de luz e parte, à microscopia eletrônica de varredura. Mensurou-se as espessuras do complexo formado pelas túnicas íntima+média e túnica adventícia da aorta e veia cava e analisou-se os resultados pela estatística descritiva, teste “T” pareado (p<0,05) e teste de Tukey (p<0,05). Em relação à espessura das túnicas estudadas, notou-se que, em todos os animais, os valores referentes à espessura do complexo formado pelas túnicas íntima+média da aorta torácica cranial foram significativamente maiores, quando comparados aos valores dos outros segmentos aórticos analisados; na veia cava comprovou-se que os valores da espessura das túnicas íntima, média e adventícia, para todos os animais, foram significativamente maiores no segmento cranial. As camadas das paredes dos vasos apresentaram variações entre si quanto à estrutura e espessura, supostamente devido a uma adaptação à exigência funcional / Considering that the paca (Cuniculus paca) is the second largest rodent of the Brazilian fauna, researches concerning these animals are becoming important because the wide interest on its commercial production since they have excellent meat quality and as rodents they could become alternatives to animal experimentation. As there is few detailed information on their morphology, the aim of this study is describe the morphology, morphometry and ultrastructure of segments of thoracic and abdominal aorta portions and segments of cranial and caudal vena cava portions in four males and females Cuniculus paca. Part of the segments were examined by light microscopy and part by scanning electron microscopy. Thickness measures of the tunica intima and media complex and tunica adventitia of the aorta and vena cava were taken and analyzed using T test (p <0.05) and Tukey test (p <0.05). In all animals the thickness values for the tunica intima and media complex of the cranial thoracic aorta were significantly higher when compared to the values of other aortic segments analyzed; in vena cava the thickness values of the intima, media and adventitia, for all animals, were significantly higher in the cranial segment. The layers of the vessel walls show variations in structure and thickness, presumably due to an adaptation to functional demand
8

Inferior vena cava filters and postoperative outcomes in patients undergoing bariatric surgery: a meta-analysis / Inferior vena cava filters and bariatric surgery outcomes

Kaw, Roop, Pasupuleti, Vinay, Overby, D.Wayne, Deshpande, Abhishek, Craig I. Coleman Pharm, John P.A. Ioannidis, Hernández, Adrian V. 09 June 2014 (has links)
Background: Pulmonary embolism (PE) accounts for almost 40% of perioperative deaths after bariatric surgery. Placement of prophylactic inferior vena cava (IVC) filter before bariatric surgery to improve outcomes has shown varied results. We performed a meta-analysis to evaluate postoperative outcomes associated with the preoperative placement of IVC filters in these patients. Methods: A systematic review was conducted by three investigators independently in PubMed, EMBASE, the Web of Science and Scopus until February 28, 2013. Our search was restricted to studies in adult patients undergoing bariatric surgery with and without IVC filters. Primary outcomes were postoperative deep vein thrombosis (DVT), pulmonary embolism (PE), and postoperative mortality. Meta-analysis used random effects models to account for heterogeneity, and Sidik-Jonkman method to account for scarcity of outcomes and studies. Associations are shown as Relative Risks (RR) and 95% Confidence Intervals (CI). Results: Seven observational studies were identified (n=102,767), with weighted average incidences of DVT (0.9%), PE (1.6%), and mortality (1.0%) for a follow-up ranging from 3 weeks to 3 months. Use of IVC filters was associated with an approximately 3-fold higher risk of DVT and death that was nominally significant for the former outcome, but not the latter (RR 2.81, 95%CI 1.33-5.97, p=0.007; and RR 3.27, 95% CI 0.78-13.64, p=0.1, respectively); there was no difference in the risk of PE (RR 1.02, 95%CI 0.31-3.77, p=0.9). Moderate to high heterogeneity of effects was noted across studies. Conclusions: Placement of IVC filter before bariatric surgery is associated with higher risk of postoperative DVT and mortality. A similar risk of PE in patients with and without IVC filter placement cannot exclude a benefit, given the potential large imbalance in risk at baseline. Randomized trials are needed before IVC placement can be recommended. / Revisión por pares
9

Indicadors de la qualitat organolèptica del cava durant la criança i l'emmagatzematge

Bosch Fusté, Juan 27 June 2007 (has links)
El Cava és un vi escumós de qualitat produït en una regió determinada (v.e.c.p.r.d, Council Regulation EC 1493/1999), segons un procés d'elaboració que consta de dos etapes: la vinificació en blanc del raïm i la segona fermentació, en botella tancada, del vi base i posterior criança en contacte amb els llevats de la segona fermentació. Aquesta criança provoca una sèrie de canvis de tipus fisicoquímics i/o biològics, encara molt desconeguts, però que proporcionen aromes que tenen gran acceptació pel consumidor i que justifiquen els llargs períodes de rima (anys) al que es sotmeten els caves d'alta gamma i l'elevat preu. No obstant, no es coneix quin és el límit òptim del temps de criança. Un cop s'han separat els llevats i s'ha addicionat el licor d'expedició comença la vida comercial del cava. Empíricament, els cavistes saben que el temps i les condicions a què és sotmès el cava durant l'emmagatzematge i/o la distribució són factors que juguen en contra de la qualitat organolèptica, que actualment es controla mitjançant l'anàlisi sensorial amb alt component subjectiu. Per aquestes raons, la hipòtesi d'aquesta tesi doctoral és: Proposar marcadors químics de criança i de vida comercial del cava.Per buscar marcadors químics d'envelliment en mostres de cava a temps real de rima i/o emmagatzematge es requereixen anys, un elevat cost i dificultat de monitorització. Així s'han accelerat els processos que es produeixen en el cava, durant la seva criança (fase de rima) o durant la seva distribució (emmagatzematge) mitjançant el disseny d'un test accelerat d'envelliment que utilitza una temperatura moderada (37ºC) i dos condicions d'espai de cap: condicions oxidants (atmosfera d'oxigen) i no oxidants (atmosfera de diòxid de carboni o nitrogen).S'ha caracteritzat el perfil volàtil dels caves durant la criança i vida comercial, mitjançant la tècnica SPME (microextracció en fase sòlida). S'ha detectat un augment de vitispirà, TDN i succinat de dietil relacionat significativament en funció del temps d'envelliment. Aquests indicadors són millors marcadors de la fase de rima, ja que els seus increments semblen estar condicionats pels canvis bioquímics que es produeixen principalment en el vi quan està en contacte amb els llevats. Tanmateix, el TDN pot ser útil pels caves comercials d'alta gamma. S'han aplicat dos mètodes (SDE i CLSA) d'elevada capacitat extractiva que han permès obtenir nous marcadors: compostos de nucli furànic (furfural, 5-metilfurfural, 2-acetilfuran, 2,3,4-trimetilfuran i furoat d'etil) i un compost sofrat (3-(metiltio)propanoat d'etil). Així, s'ha adequat la tècnica SPME per poder determinar-los i s'ha vist que augmenten en funció del temps, actuant com a marcadors de possibles alteracions organolèptiques dels caves comercials.Mitjançant la monitorizació dels compostos fenòlics per HPLC-DAD durant l'envelliment s'ha observat una disminució dels àcids fenòlics i hidroxicinnàmics. Tanmateix, s'ha detectat un compost no identificat que augmenta amb el temps i que és el responsable de l'augment de la absorbància a 280 nm (mesura enològica de l'índex dels compostos fenòlics). S'ha establert que es tracta d'una molècula polihidroxilada de fórmula molecular C6H10O6 i valor de massa exacte 178.0398 i, a més, s'ha obtingut el patró de fragmentació. Finalment, s'ha establert que l'origen de la seva formació són els sucres. Aquest compost té un gran interès com a possible marcador de la qualitat durant la fase de rima i l'emmagatzematge del producte acabat, ja que podria assenyalar alteracions organolèptiques del cava abans que es produeixi una modificació significativa de l'absorbància de la 420 nm (indicador d'enfosquiment) i podria monitoritzar-se fàcilment amb una lectura a 280nm. / Cava is a quality sparkling wine (Certified Brand of Origin) elaborated by the traditional method that consists of a second fermentation followed by biological ageing in contact with lees in anaerobic conditions for at least 9 months (Council Regulation (EC), 1493/1999). This special ageing of cava gives this wine a more complex volatile profile, which is highly appreciated by the consumers, and justify long time of ageing of more expensive cava. However, it is unknown how long could be this ageing. On the other hand, αnologists known that in commercial cava, without yeast and added with expedition liqueur, time and conditions of distribution decreases their quality. Until now, sensory analysis of cava, with high subjective component, made to follow the organoleptic quality. Due to this the aim of this thesis was propose chemical makers of biological ageing and commercial life of cava.To find chemical markers, ageing and distribution of cava was accelerated using a moderated temperature (37ºC) and two headspace conditions: Oxidant with oxygen added and not oxidant with nitrogen or carbon dioxide.Volatile profile of cava during biological ageing and commercial life was obtained using SPME (solid phase microextraction). An increase of Vitispirane, diethyl succinate and TDN was detected and they were correlated (p<0.001) with ageing time. These markers were better correlated with biological ageing than commercial life, despite of TDN that was well correlated with time in commercial cava. Moreover, two extraction methods with high recoveries (SDE and CLSA) were applied in order to obtain new markers of cava as furfural, 5-methylfurfural, 2-acetylfuran, 2,3,4-trimethylfuran, ethyl furoate and ethyl 3-methylthiopropanoate.Finally, phenolic compounds were studied. A compound with &#955;max at 284 nm was the source of the increase of the Abs at 280 nm (phenolic index) observed despite of phenolic and hydroxycinnamic compounds decreases. This compound is a polyhydroxylate structure which have an accurate mass of 178,0398 and a molecular formula of C6H10O6. In addition, the origin of this compound was related with reducing sugars of the cava. So, the easily determination of this compound measuring the Abs at 280nm could be useful to follow the correct evolution of cava during biological ageing and commercial life before a significant colour alteration (Abs 420nm) could be detected.
10

Variabilidade da veia cava inferior em pacientes sépticos ventilados artificialmente

Grazziotin, Patrícia January 2016 (has links)
Dissertação (mestrado profissional) - Universidade Federal de Santa Catarina, Centro de Ciências da Saúde, Programa de Pós-Graduação em Cuidados Intensivos e Paliativos, Florianópolis, 2016. / Made available in DSpace on 2017-04-25T04:08:06Z (GMT). No. of bitstreams: 1 344558.pdf: 1077904 bytes, checksum: 0c38ce0d3ee6150cc797334398c6c5f5 (MD5) Previous issue date: 2016 / Introdução: O choque séptico trata-se de uma emergência médica no qual a pronta reposição volêmica é crucial. A avaliação da variabilidade do diâmetro da veia cava inferior (VCI) durante o ciclo respiratório no ecocardiograma a beira leito é um método que tem sido utilizado para determinar a responsividade a volume em pacientes sépticos e sob ventilação mecânica.Objetivo: Avaliar os estudos que determinaram a sensibilidade e especificidade deste método em predizer a responsividade a volume no choque séptico em pacientes sob ventilação mecânica.Métodos: A busca dos estudos nesta revisão sistemática da literatura foi realizada nos seguintes bancos de dados: Pubmed, Embase, Cinahl, Lilacs, Web of Science, Cochrane, Scopus e Open Grey no período de maio a junho de 2016. Os estudos selecionados avaliaram a acurácia do ecocardiograma a beira leito em determinar a responsividade a volume nos pacientes sépticos e sob ventilação mecânica em comparação com métodos considerados bons preditores de responsividade a volume. A qualidade metodológica dos estudos foi avaliada através do QUADAS-2. Resultados: A busca inicial obteve 82 estudos que após análise foram considerados elegíveis 4 deles que envolveram 128 pacientes. A idade variou entre 20 a 82 anos, sendo a maioria do sexo masculino, ventilados mecanicamente e com diagnóstico de choque séptico, internados em ambiente de terapia intensiva. O teste índice foi a variabilidade da VCI no ciclo respiratório obtida através do ecocardiograma transtorácico a beira leito. Foram obtidos os diâmetros máximos e mínimos da VCI durante um ciclo respiratório e calculada a variabilidade destas medidas. Os limites de corte para o teste índice foram definidos em 18% e 12 %entre respondedores e não respondedores conforme a fórmula utilizada. O teste de referência foi realizado através do ecocardiograma transtorácico ou ecocardiograma transesofágico. Foram calculados o volume sistólico, débito cardíaco ou o índice cardíaco dependendo do estudo avaliado. A aplicação dos testes foi realizada imediatamente antes e após a realização da intervenção que foi a administração rápida de volume. A responsividade foi definida pelo teste de referência como melhora maior ou igual a 15% do débito e índice cardíacos ou melhora maior ou igual a 10% no índice do volume sistólico. Sessenta pacientes foram considerados respondedores a fluidoterapia dos 128 avaliados pelo teste de referência. Em dois estudos avaliados foram encontrados como resultados uma sensibilidade acima de 90% para o teste índice e em um terceiro um valor preditivo positivo de 93%. Em um dos estudos houve resultado discrepante com sensibilidade encontrada de 42% para o método. A especificidade variou entre 39 e 90%. A avaliação da qualidade dos estudos de acurácia foi determinada conforme o QUADAS-2 quanto ao risco de viés e aplicabilidade. Conclusão: Nesta ampla e sensível revisão sistemática da literatura, encontrou-se quatro estudos que abordaram a variabilidade da veia cava inferior com o ciclo respiratório no paciente séptico e submetido a ventilação mecânica. Estes estudos podem ser considerados de boa qualidade e apresentaram uma sensibilidade que variou entre 100 e 42% e especificidade que variou entre 91 e 39%.<br> / Abstract : Introduction: The septic shock is about a medical emergency in which fluid replacement is crucial. The assessment of the inferior vena cava variability during the respiratory cicle in the echocardiography point of care is one of the methods that have been used to determine the fluid responsiveness in septic pacients and mechanically ventilation. Objective: This systematic review is to assess the studies that determine the accuracy of this method in predicting fluid responsiveness in the septic patients mechanically ventilated.Méthods: The research for the articles has been fulfilled in the following databade: Pubmed, Embase, Cinahl, Lilacs, Web of Science, Cochrane, Scopus and Open Grey in the period from may to june of 2016. The selected articles evaluated the accuracy of the echocardiography point of care in determine the fluid responsiveness in septic patients mechanically ventilated comparated to good predictors of fluid responsiveness. The methodologic quality of the articles was evaluated by QUADAS-2. Results: The inicial research obtained 82 articles, after analisys, were considered 4 elegible articles that envolved 128 pacients. The age ranged between 20 and 82 years, mostly male, mechanically ventilated and diagnosed with septic shock, admitted to intensive care unit. The index test was the inferior vena cava variability in respiratory cicle obtained by the transthoracic echocardiography point of care. Maximum and minimum diameters values over a single respiratory cicle were collected. The index test cutoff was defined between 18% and 12% among responders and non responders. Reference test was obtained by the transtoracic or transesophageal echocardiography. Stroke volume, cardiac output or cardiac índex were calculated depending of the evaluated articles. The tests achievement was performed before and after the rapid administration of volume. The fluid responsiveness was defined by the índex test as improving greater or equal to 15% in cardiac output and cardiac índex or improving greater ore qual to 10% in the stroke volume índex. Sixty patients were considered responders to fluid therapy of the 128 evaluated by the índex test. A Sensitivity above 90% for the index test was obtained in two evaluated articles and a positive predictive value of 93% was obtained in another article. In one article there was a discrepant result with sensitivity of 42%. The quality evaluation of the accuracy articles was determined according to QUADAS-2 as the risk of bias and applicability. Conclusion: In this systematic review of the literature, found four studies that addressed the variability of the inferior vena cava with the respiratory cycle in septic patients undergoing mechanical ventilation. These studies can be considered of good quality and showed a sensitivity ranging between 100 and 42% and specificity ranging from 91 and 39%.

Page generated in 0.0568 seconds