• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 24
  • 12
  • 5
  • 2
  • 1
  • Tagged with
  • 59
  • 28
  • 17
  • 14
  • 14
  • 14
  • 13
  • 12
  • 11
  • 10
  • 10
  • 9
  • 7
  • 6
  • 6
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
41

Ratas lactantes e não lactantes diferem quanto à sensibilidade ao HgCl2: efeito protetor do ZnCl2 / Lactating and no-lactating rats differ in sensitivity to HgCl2: protective effect of ZnCl2

Oliveira, Vitor Antunes de 17 August 2012 (has links)
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / Mercury is a divalent metal found in the liquid state at room temperature without biological function. Occupational exposure to this metal occurs mainly in industrial activities and agriculture. Its toxicity seems to be due to affinity for sulfhydryl groups and oxidative stress induction. Studies show that mercury causes physiological and biochemical changes in animals and humans. Zinc also is a divalent metal, but in contrast, is an essential element for living beings with important metabolic functions. Studies have indicated beneficial effects of this metal against oxidative damage caused by many toxic substances, including mercury. The objective of this study was to investigate the effect of ZnCl2 and HgCl2 on effect markers and oxidative damage of lactating rats (LR) and non-lactating rats (NLR). Adults LR and NLR received one dose of 27 mg/kg of ZnCl2 (subcutaneously) and after 24 hours received one dose of 5 mg/kg HgCl2 (subcutaneously). The animals were killed 24 hours after the last administration. Kidneys, liver, brain and blood were collected to perform the biochemical test. δ-aminolevulinate dehydratase (δ-ALA-D) activity were analyzed in kidney, liver, brain, and blood; non-protein, total thiols ascorbic acid levels in kidney, liver and brain; catalase activity in kidney and liver; serum urea and creatinine levels; and alanine aminotranferase (ALT) activity in serum and liver. The weights of animals and organs were also analyzed. No alterations were observed in the brains of LR and NLR; ascorbic acid levels also was not changed in tissues analyze. LR and NLR exposed to mercury showed a decrease of kidney total SH levels and an increase of urea and creatinine levels. NLR exposed to mercury showed an inhibition of kidney, liver and blood δ-ALA-D activity, and liver catalase activity. LR exposed to mercury showed an inhibition of blood δ-ALA-D activity and serum ALT activity. LR showed a decrease of liver absolute weight and an increase of kidney relative weight. NLR showed no changes in body and organs weights. Zinc per se increased liver non-protein thiols levels in LR and NLR and decreased liver absolute weight in LR. The pre-treatment with zinc prevented the inhibition of kidney (partially), liver and blood δ-ALA-D and liver catalase activity in NLR. Zinc also prevented the inhibition of blood δ-ALA-D, serum ALT (partially), the decrease in non-protein SH levels (partially) and increase relative weight of kidneys in LR. Thus, we suggest that LR and NLR differ as the toxicity caused by mercury, and the NLR are more sensitive to these toxic effects than the LR. Zinc shows promising effects against the toxic effects on analyzed parameters. / O mercúrio é um metal divalente, encontrado no estado líquido à temperatura ambiente e sem funções biológicas. A exposição ocupacional a esse metal ocorre principalmente em atividades industriais e na agricultura. Sugere-se que sua toxicidade é devida, principalmente, à afinidade por grupamentos sulfidrílicos e indução de estresse oxidativo. Estudos demonstram que o mercúrio causa alterações fisiológicas e bioquímicas em animais e humanos. O zinco também é um metal divalente, mas, em contra partida, é um elemento essencial para os seres vivos com importantes funções metabólicas. Estudos tem apontado efeitos benéficos desse metal contra danos oxidativos causados por muitas substâncias tóxicas, inclusive o mercúrio. Assim, o objetivo desse trabalho foi investigar o efeito do ZnCl2 e do HgCl2 sobre marcadores de efeitos e de dano oxidativo em ratas lactantes (RL) e não lactantes (RNL). RL e RNL adultas receberam subcutaneamente uma dose de 27 mg/kg de ZnCl2 e após 24 horas receberam uma dose de 5 mg/kg de HgCl2. Os animais foram mortos 24 horas após a última administração. Rins, fígado, cérebro e sangue foram coletados para realização dos testes bioquímicos. Foram analisados: a atividade da δ-aminolevulinato desidratase (δ-ALA-D) renal, hepática, cerebral e sanguínea; os níveis de tióis totais e não protéicos e ácido ascórbico de rins, fígado e cérebro; atividade da catalase renal e hepática; os níveis séricos de ureia e creatinina; e a atividade da alanina aminotranferase (ALT) de soro e fígado. Os pesos dos animais e órgãos também foram analisados. Não se observou qualquer alteração nos parâmetros de cérebro das RL e RNL, e nos níveis de ácido ascórbico nos tecidos analisados. RL e RNL expostas ao mercúrio apresentaram uma diminuição nos níveis de SH total de rins e um aumento nos níveis de ureia e creatinina. RNL expostas ao mercúrio apresentaram uma inibição da atividade da δ-ALA-D de rins, fígado e sangue e da catalase hepática. RL expostas ao mercúrio tiveram uma inibição da atividade da δ-ALA-D sanguínea e da ALT sérica. Ainda, as RL apresentaram uma diminuição no peso absoluto de fígado e um aumento no peso relativo de rins. RNL não apresentaram alterações do peso corporal e dos órgãos. O zinco per se aumentou os níveis de tióis não protéicos de fígado nas RL e RNL e diminuiu o peso absoluto de fígado nas RL. O pré-tratamento com zinco preveniu a inibição da δ-ALA-D renal (parcialmente), hepática e sanguínea e da catalase hepática nas RNL. O zinco também preveniu a inibição da δ-ALA-D sanguínea, da ALT sérica (parcialmente), a diminuição nos níveis de SH não protéicos (parcialmente) e aumento do peso relativo de rins nas RL. Dessa forma, podemos sugerir que RL e RNL diferem quanto à toxicidade causada pelo mercúrio, visto que as RNL são mais sensíveis a esses efeitos tóxicos do que as RL, e que o zinco apresenta efeitos promissores contra essa ação tóxica na maioria dos parâmetros analisados.
42

Fertilidade, perfil metabólico e aspectos climáticos e nutricionais de novilhas e vacas em lactação tratadas com acetato de buserelina / Effect of buserelin acetate on fertility, metabolic profile and nutritional and climatic aspects of heifers and lactating cows

Maestri, Breno Dalla 19 February 2001 (has links)
Made available in DSpace on 2015-03-26T13:54:42Z (GMT). No. of bitstreams: 1 texto completo.pdf: 293378 bytes, checksum: 291daacfda7315b087b50ed440b52fb7 (MD5) Previous issue date: 2001-02-19 / Conselho Nacional de Desenvolvimento Científico e Tecnológico / This study was carried out at Agropecuária Paraíso, Santa Teresa, ES - Brazil, with the objective to evaluate the effect of the injection of buserelin acetate (BA), an analogue of GnRH, on the fertility of heifers and lactating cows. Eighty two animals, 20 heifers and 62 cows, ½ Holstein/Zebu crossbred to Holstein P.O., were distributed in a completely random design experiment, with four treatments, as follows: T1 - control treatment (5 heifers and 16 cows), received 2.5 mL of physiological solution (SF), intramuscularly (i.m.), at the artificial insemination time (A.I.; d 0); T2 - (5 heifers and 15 cows), received 10 μg of BA (i.m.) at the artificial insemination time (d 0), T3 - (5 heifers and 16 cows), received 10 μg of BA (i.m.) 13 days after A.I. (d 0) and, T4 (=T2 + T3) (5 heifers and 15 cows), received 10 μg of AB (i.m.) on days 0 and 13 da AI. The injection of SF and BA were performed after blood collection. The animals were housed in free-stall with visual heat detection three times a day, each for 15 minutes. Heifers with body weight greater than 300 kg and cows considered able for reproduction, 45 days postpartum, were inseminated at the end of estrus by just one technician, with a semen pool from three differents sires, of proved fertility. Heifers were fed with grounded Pennisetum sp., hay grass, corn silage, orange peel and multiples mixtures and cows with total ration mixture (TMR) with variable quality according to the production. The serum urea concentration, total cholesterol and the plasma progesterone level (P4), and estimated the body condition score (ECC), days open (DPP), index of temperature and humidity (THI), minimum temperature (TMin) e maximum (TMax). The buserelin acetate (AB) did not affected the pregnancy rate of heifers or cows showing values of 100.00 and 37.52 (T1); 20.00 and 33.34 (T2); 100.00 and 31.25 (T3); and 40.00 and 40.00% (T4), respectively. In the heifers the injection of buserelin acetate at the IA time (T2) increased the cholesterol and decreased the P4 concentration when compared to the control heifers, and decreased the cholesterol and P4 concentration in the cows from T2, T3 and T4. The injection of buserelin to heifers and cows on the 13th (T3 and T4) reduced the urea concentration. / O experimento foi conduzido na Agropecuária Paraíso, localizada no município de Santa Teresa, ES, para estudar o efeito do acetato de buserelina (AB), análogo de GnRH, sobre a fertilidade de novilhas e vacas lactantes. Oitenta e dois animais, 20 novilhas e 62 vacas, ½ Holandês/Zebu a Holandês puro de origem (P.O.), foram alocados em um delineamento experimental inteiramente casualizado, em quatro tratamentos, como a seguir: T1 - tratamento controle (5 novilhas e 16 vacas), aplicaram-se 2,5 mL de soro fisiológico (SF), intramuscular (i.m.), no momento da Inseminação Artificial (I.A.) (d 0); T2 - (5 novilhas e 15 vacas), aplicaram- se 10 μg de AB (i.m.) no dia da I.A. (d 0), T3 - (5 novilhas e 16 vacas), com aplicação de 10 μg de AB (i.m.) no 13o dia após a I.A. (d 0); e T4 (= T2 + T3) - (5 novilhas e 15 vacas), com aplicação de 10 μg de AB (i.m.) nos dias 0 e 13 da I.A. (d 0). As aplicações de SF e AB foram feitas após a coleta de sangue para dosagem hormonal e de metabólitos. Os animais foram alojados em free-stall , com observação de estro três vezes ao dia. As novilhas acima de 300 kg de peso vivo e as vacas consideradas aptas à reprodução, a partir de 45 dias no pós-parto, foram inseminadas ao término do estro, por um único técnico, com sêmen da mesma partida de três touros de comprovada fertilidade. As novilhas foram alimentadas com capim-elefante picado, feno de gramíneas, silagem de milho, bagaço de laranja peletizado e mistura múltipla e as vacas, com ração total misturada (TMR) de composição variável de acordo com a produção. Foram dosadas as concentrações séricas de uréia, colesterol total e progesterona (P4) plasmática e determinados o escore de condição corporal (ECC), dias no pós-parto (DPP), índice de temperatura e umidade (THI) e temperaturas mínima (TMín) e máxima (TMáx). O acetato de buserelina (AB) não afetou a taxa de gestação em novilhas e vacas apresentando valores de 100,00 e 37,52 (T1); 20,00 e 33,34 (T2); 100,00 e 31,25 (T3); e 40,00 e 40,00% (T4), respectivamente. Nas novilhas a administração do acetato de buserelina no momento da IA (T2) aumentou a concentração de colesterol e diminuiu a de P4 em relação ao controle e, nas vacas (T2, T3 e T4) diminuiu a concentração de colesterol e de P4. A administração de acetato de buserelina nas novilhas e nas vacas no 13º dia (T3 e T4) reduziu a concentração de uréia.
43

Exigências nutricionais de vacas Nelore em lactação e de bezerros, do nascimento à desmama / Nutritional requirements of Nelore cows and calves, from birth to weaning

Fonseca, Mozart Alves 29 July 2009 (has links)
Made available in DSpace on 2015-03-26T13:54:58Z (GMT). No. of bitstreams: 1 texto completo.pdf: 1273158 bytes, checksum: 5010e6427deded4bf97c5470c477af80 (MD5) Previous issue date: 2009-07-29 / The experiment was conducted to determine the nutritional requirements (energy, protein, macro minerals) of Nellore cows and their calves from birth to six months of age. A total of 40 Nellore, 20 cows and 20 calves, with average initial weight of 362 ± 25 and 30 ± 3 kg, respectively, were used. The calves were fed individually for periods of 90 to 180 days after calving cows. The cows were divided into maintenance (4) and performance (12) up to 90 days and also from 90 to 180 days postpartum. The calves were divided into 90 and 180 days, without food restriction. Eight animals were used as reference (four cows and four calves) The diet consisted of corn silage (CS) and concentrated with forage to concentrate ratio of 70:30 for the cows, and the CS provided ad libitum together with 0, 5 kg / day of concentrate to calves. The intake of dry matter and nutrients were calculated weekly from the laboratory analysis of food provided and leftovers were computed and discounted. Milk production was determined weekly by the method of weigh-suckle-weigh . Digestibility trials were carried out every 28 days (cattle) and another two for the calves. Fecal excretion was determined using the neutral detergent fiber indigestible (iNDF) as an indicator. Animals weights were taken every 28 days. Milking was performed every 28 days to measure the levels of fat, protein and lactoses in milk. The energy concentration, expressed in TDN was calculated from the nutrients disgestibilities. The diet energy concentration was obtained by the equation DE (Mcal / kg) = 5.65 x CPD + 9.39 x EED + 4.15 NDFD + 4.15 x DNFC. The content of protein, energy and minerals were estimated by the equation Y = a. Xb, where X is the empty body weight (EBW) and, a and b are the parameters of the allometric equation. Relations were obtained for average 0.894 (EBW / BW) and 0.936 (EBW / BWG) for cows and 0.9622 (EBW / BW) and 0.958 (EBW / BWG) for calves, respectively. The net energy for maintenance of cows (NEm) were 97.84 kcal/EBW0, 75 and the metabolizable energy for maintenance (EMm) were 140.17 kcal/EBW0, 75. The efficiencies of energy uses for xi maintenance and weight gain were respectively 0.70 and 0.44. The content of protein and minerals, except calcium, decreased with the increase in BW while the energy increased. The milk of cows had average contents of 3.71, 3.88 and 4.74%, respectively, for crude protein, fat and lactoses. We conclude that the requirements for NEm lactation of cows are 97.84 kcal/PCVZ0,75, while MEm are 140.17 kcal/PCVZ0, 75, the metabolizable protein requirements are 52, 8 g / kg of milk and to produce 1 kg of milk with 4% fat, nursing Nellore cows needs of 0.300 kg of TDN. For calves, the net requirements of protein and energy increased with increasing body weight, while the calcium decreased. The metabolizable protein requirements for gain of 1 kg BW were 216.96 and 261.98 g for calves with100 and 200 kg respectively. It is recommended to use the following equations to estimate the body content of Nelore infants: Protein (g / day) = 0.135 x PCVZ1, 0351; Energy (Mcal / day) = 1.1798 x PCVZ1, 1805; Ca (g / day ) = 0.091 x PCVZ0, 6019, P (g / day) = 0.00894 x PCVZ0, 9629; Na (g / day) = 0.00126 x PCVZ0, 9791, Mg (g / day) = 0.000405 x PCVZ0 , 9827; K (g / day) = 0.00165 x PCVZ0, 9364. / O experimento foi conduzido com o objetivo de determinar as exigências nutricionais (energia, proteína e macrominerais) de vacas de corte em lactação e de suas respectivas crias do nascimento aos seis meses de idade. Foram utilizados 40 animais Nelore, sendo 20 vacas e 20 bezerros, com pesos médios iniciais de 362 ± 25 e 30 ± 3kg, respectivamente. Os bezerros foram alimentados individualmente por períodos de 90 a 180 dias após o parto das vacas. As vacas foram divididas em mantença (4) e desempenho (12) até os 90 dias e igualmente dos 90 aos 180 dias pós-parto. Os bezerros foram distribuídos em 90 e 180 dias, sem a restrição alimentar. Foram utilizados oito animais como referência (quatro vacas e quatro bezerros). A dieta foi composta por silagem de milho (SM) e concentrado, com relação volumoso:concentrado de 70:30 para as vacas, sendo a SM fornecida ad libitum juntamente com 0,5 kg/dia de concentrado para os bezerros. Os consumos de matéria seca e dos nutrientes foram calculados semanalmente a partir da análise laboratorial dos alimentos fornecidos e das sobras. A produção de leite foi determinada semanalmente pelo método de pesagem dos bezerros antes e após a mamada. Ensaios de digestibilidade foram feitos a cada período de 28 dias (vacas) e outros dois para os bezerros. A excreção fecal foi determinada utilizando a fibra em detergente neutro indigestível (FDNi) como indicador. Pesagens dos animais foram efetuadas a cada 28 dias. Foi realizada ordenha manual a cada período de 28 dias para mensuração dos teores de gordura, proteína e lactose do leite. A concentração de energia expressa em NDT foi calculada a partir das disgestibilidades dos nutrientes. A concentração de energia digestível foi obtida pela equação ED (Mcal/Kg) = 5,65 x PBD + 9,39 x EED + 4,15 x FDND + 4,15 CNFD. Os conteúdos corporais de proteína, energia e minerais foram estimados pelo equação Y = a . Xb, sendo X o peso de corpo vazio (PCVZ) e a e b os parâmetros da equação alométrica. Foram obtidas ix relações médias de 0,894 para PCVZ/PC e de 0,936 para GPCVZ/GPC das vacas e 0,9622 e 0,958 para PVCZ/PC e GPCVZ/GPC, para os bezerros, respectivamente. As exigências líquidas de energia para mantença das vacas (ELm) foram de 97,84 kcal/PCVZ0,75 e as de energia metabolizável para mantença (EMm) foram de 140,17 kcal/PCVZ0,75. As eficiências de utilização da energia para mantença e ganho de peso foram, respectivamente, 0,70 e 0,44. Os conteúdos corporais de proteína e minerais, exceto cálcio, diminuíram com o aumento do PC enquanto os de energia aumentaram. O leite das vacas Nelore apresentou teores médios de 3,71, 3,88 e 4,74%, respectivamente, para proteína bruta, gordura e lactose. Conclui-se que as exigências de ELm para lactação de vacas Nelore são de 97,84 kcal/PCVZ0,75 , enquanto que as de EMm são de 140,17 kcal/PCVZ0,75, que as exigências de proteína metabolizável são de 52,8 g/kg de leite e que para produzir 1 kg de leite com 4% de gordura,vacas Nelore necessitam de 0,300 kg de NDT. Para os bezerros, as exigências líquidas de proteína e energia aumentaram com o aumento do peso corporal, enquanto as de cálcio diminuíram. As exigências de proteína metabolizável para ganho de 1 kg de PC foram de 216,96 e 261,98g para bezerros de 100 e 200 kg, respectivamente. Recomenda-se utilizar as seguintes equações para estimar os conteúdos corporais de bezerros Nelore lactentes: Proteína (g/dia) = 0,135 x PCVZ1,0351; Energia (Mcal/dia) = 1,1798 x PCVZ1,1805 ; Ca (g/dia) = 0,091 x PCVZ0,6019; P (g/dia) = 0,00894 x PCVZ0,9629 ; Na (g/dia) = 0,00126 x PCVZ0,9791; Mg (g/dia) = 0,000405 x PCVZ0,9827; K (g/dia) = 0,00165 x PCVZ0,9364.
44

Bem-estar e comportamento de porcas lactantes por 28 dias em função do tipo de maternidade no período do verão / Welfare and behavior of lactating sows for 28 days depending on the type of maternity during the summer

Oliveira Júnior, Gregório Murilo de 16 February 2009 (has links)
Made available in DSpace on 2015-03-26T13:55:17Z (GMT). No. of bitstreams: 1 texto completo.pdf: 397158 bytes, checksum: 754a98044682f177974eea62b2c01fb6 (MD5) Previous issue date: 2009-02-16 / Fundação de Amparo a Pesquisa do Estado de Minas Gerais / An experiment was realized with the objective of study the welfare and the behavior of sows housed in different types of maternity for 28 days in the summer. The matrices of different parturition of orders were distributed in a completely randomized design randomly into three treatments and ten replicates, each animal was considered the experimental unit. Treatment one (T1) was corresponded to the conventional maternity with shelter in creep and birth cage; treatment two (T2) was corresponded to conventional maternity with shelter in creep and birth cage; with the cooling of the floor in the containment of sow and treatment three (T3) was relevant to maternity alternative, and no cage parturition with shelter in creep, allowing it access to sows and piglets to the paddocks. During pregnancy the matrices consumed 3,0 kg of feed per day and in the lactation the intake was ad libitum. The sows and their litters were weighed at birth, 21 and 28 days, which was the weaning. The animals were filmed at seven, 14, 21 and 27 days for 24 hours. The maximum and minimum temperatures were above the zone of comfort. All variables were evaluated by analysis of variance using the SAS program and the F test at 10% probability, being the "number of piglets used as a covariate. In relation to frequency in feeder, the T3 trip showed lower raid (P≤0.10) compared to T1. The fact that the T2 present more frequently (P≤0.10) for the trip feeder is connected to consume these diets throughout the day which is related to better index of welfare. The T1 presented (P≤0.10) more time in other positions and higher frequency the visit to the fountain being indicative of higher degree of stress, directing the anomalous behavior in relation to other treatments. There was no effect (P≥0.10) of treatments on average daily feed intake on the intake of digestible lysine and metabolizable energy, protein and fat body at 21 and 28 days, but the intakes of lysine treatment attended the value minimum of 46 g/day for sows providing similar performance. The treatments affected the physiological parameters and the T2 and T3 showed the better index of welfare. As far as the 21 to 28 days to better energy efficiency was in T2 and T3 in relation to T1. Thus it is concluded that the cooling of the floor of maternity in the summer offers better conditions of welfare and improved energy efficiency in the production of piglets during lactation when compared to conventional maternity and maternity with access to the paddock provide better conditions of welfare and better energy efficiency in the production of piglets during the lactation period in the summer that conventional maternity. / Foi realizado um experimento com o objetivo de estudar o bem-estar e o comportamento de porcas lactantes alojadas em diferentes tipos de maternidade por 28 dias no verão. As matrizes de diversas ordens de parto foram distribuídas em delineamento inteiramente casualizado com três tratamentos e dez repetições; sendo que cada a porca com sua leitegada foi considerado a unidade experimental. O tratamento um (T1) foi correspondente á maternidade convencional com abrigo escamoteador e cela parideira; o tratamento dois (T2) correspondeu á maternidade convencional com abrigo escamoteador e cela parideira com o resfriamento do piso na parte de contenção da porca e o tratamento três (T3) foi correspondente à maternidade alternativa, sem cela parideira e com abrigo escamoteador, permitindo-se o acesso das porcas e dos leitões aos piquetes. Durante a gestação as matrizes consumiram 3,0kg de ração por dia e na lactação o consumo foi à vontade. As porcas e suas leitegadas foram pesadas ao parto, 21 e 28 dias, quando também foi realizado o desmame. Os animais foram filmados aos sete, 14, 21 e 27 dias por 24 horas. As temperaturas máximas e mínimas apresentaram-se acima da zona de conforto. Todas as variáveis obtidas foram avaliadas por meio de análises de variância utilizando-se o programa SAS e o teste F ao nível de 10% de probabilidade, sendo o número de leitões utilizado como covariável. Em relação à frequência no comedouro, os animais do T3 apresentaram (P≤0,10) menor incursão em relação ao T1. O fato das porcas do T2 apresentar (P≤0,10) maior frequência de visita ao comedouro está ligado a estas consumirem ração durante todo o dia, sendo este relacionado à melhor índice de bem-estar. Os animais do T1 apresentaram (P≤0,10) maior tempo em outras posições e maior frequência de visita ao bebedouro, sendo indicativo de maior grau de estresse direcionado a maior presença de comportamentos anômalos em relação aos demais tratamentos. Não houve efeito (P≥0,10) dos tratamentos sobre o consumo de ração médio diário, sobre o consumo de lisina digestível e energia metabolizável, assim como sobre o consumo de proteína e gordura corporal aos 21 e 28 dias, porém os consumos de lisina nos tratamentos atenderam ao valor mínimo de 46 g/dia proporcionando desempenho semelhante. Nesse mesmo sentido, não houve diferença (P≥0,10) em relação aos dados de desempenho das porcas e de suas leitegadas nos diversos tratamentos; com exceção da variação do peso das porcas (P≤0,10). Os tratamentos influenciaram os parâmetros fisiológicos e o T2 e T3 apresentaram melhores índices de bem-estar em relação ao T1. Tanto aos 21 como aos 28 dias, a melhor eficiência energética se deu no T2 e no T3. Assim, conclui-se que o resfriamento do piso da maternidade no verão proporciona melhores condições de bem-estar e melhor eficiência energética no processo de produção de leitões durante a lactação quando comparada a maternidades convencionais e que maternidades com acesso à piquetes proporcionam melhores condições de bem-estar e maior eficiência energética na produção de leitões durante a fase de lactação no período de verão que maternidades convencionais.
45

Adequação protéica em rações com pastagens ou com cana-de-açúcar e efeito de diferentes intervalos entre desfolhas da pastagem de capim Elefante sobre o desempenho lactacional de vacas leiteiras / Protein adequacy of diets for lactating dairy cows grazing pasture or fed chopped sugarcane and effect of interval between defoliation of Elephant grass pasture on lactational performance of dairy cows

Tadeu Vinhas Voltolini 24 April 2006 (has links)
No presente estudo foram efetuados três ensaios. No primeiro, foram comparados os efeitos de teores crescentes de proteína metabolizável (PM), de acordo com o NRC (2001) para vacas lactantes mantidas em pastagens de capim Elefante. Os aumentos em PM foram obtidos com o aumento da proporção de farelo de soja na ração. Foram utilizadas 12 vacas, delineadas em quadrado latino 3 x 3 com quatro repetições, durante 60 dias de avaliação. Não foi observado efeito (P>0,05) sobre a produção de leite e leite corrigido para 3,5% de gordura, teores e produção de gordura, proteína e sólidos totais. Houve aumento linear (P<0,05) nos teores de nitrogênio uréico no leite (11,17; 13,17; 15,63 mg dL-1) e no plasma (18,57; 19,93; 21,99 mg dL-1). No segundo ensaio, foram avaliados os efeitos de dois diferentes intervalos entre desfolhas (95% de interceptação de luz pelo dossel – T1 e 27 dias fixos – T2) das pastagens de capim Elefante sobre o desempenho lactacional de vacas leiteiras. Foram utilizadas oito vacas lactantes, delineadas em cross-over, durante 80 dias. Os dados das pastagens foram analisados através de delineamento inteiramente casualizado com medidas repetidas no tempo. Foi observado maior (P<0,05) altura do dossel em pré (1,03 e 1,21m) e pós-pastejo (0,62 e 0,71m), interceptação de luz pelo dossel (95,47 e 97,91%), teor de fibra em detergente ácido (35,88 e 37,05%) e fibra em detergente neutro (65,08 e 66,99%). Não houve efeito dos tratamentos (P>0,05) sobre a massa de forragem em pré (6.270 e 6.310 kg de MS ha-1) e pós-pastejo (3.580 e 3.850 kg de MS ha-1). Houve tendência de maior produção de leite (16,72 e 14,09 kg dia-1), produção de gordura (0,64 e 0,54 kg dia-1), lactose (0,72 e 0,58 kg dia-1) e de sólidos totais (2,04 e 1,70 kg dia-1) para o T1 em comparação com o T2. No terceiro estudo, foram avaliados os efeitos de três estratégias de suplementação protéica nas rações (isoprotéicas) com cana-de-açúcar para vacas em lactação, em dois níveis de produção, 18 kg dia-1 (T1, T2 e T3) e 10 kg dia-1 (T4, T5 e T6). No T1 e T4, foi usado o teor de 1 kg de uréia para cada 100 kg de cana-de-açúcar in natura, no T2 e T5 as rações foram formuladas com teores ajustados de PM, enquanto no T3 e T6 havia teores excessivos de PM, conforme o NRC (2001), através do aumento em farelo de soja e redução na uréia. Para a análise dos dados foi utilizado o delineamento em quadrado latino 3 x 3 com três replicações. Não houve efeito dos tratamentos (P>0,05) sobre o consumo de matéria seca, produção de leite, teor de gordura, proteína e sólidos totais. Também não houve efeito dos tratamentos (P>0,05) sobre os teores de nitrogênio uréico no leite (13,42; 13,26; 14,03 e 13,62; 13,48; 14,12 mg dL-1) e no plasma (19,03; 19,22; 20,02 e 19,23; 19,32 e 20,12 mg dL-1), para ambos os grupos avaliados. / In the present study three trials were conducted. Trial 1: Three concentrates with increasing metabolizable protein (MP) contents were fed to lactating dairy cows grazing Elephant grass. Extra soybean meal was fed to increase MP in the diet beyond NRC (2001) recommendation. Twelve cows were used in a 3 x 3 latin square design, replicated four times, for 60 days. There were no effects (P>0.05) of treatments on milk yield, 3,5% fat corrected milk, on fat, protein and total solids contents and yields. Milk urea nitrogen and plasma urea nitrogen concentrations increased linearly (P<0.05)(11.17; 13.17; 15.63 and 18.57; 19.93; 21.99 mg dL-1) with increasing concentrate crude protein content. Trial 2: Two different intervals between defoliation (95% of light interception – T1 and 27 days fixed – T2) of Elephant grass pasture were compared for lactating dairy cows. Eight cows were used in a cross-over design during 80 days. The pasture data were analyzed in a complete random design with time repeated measurements. The sward heights pre-grazing (1.03 and 1.21m), and post-grazing (0.62 and 0.71m), light interception (95.47 and 97.91%), acid detergent fiber (35.88 and 37.05%) and neutral detergent fiber (65.08 and 66.99%) were higher for T2 compared to T1. Forage mass pre-grazing (6270 and 6310 kg DM ha-1) and post-grazing (3580 and 3850 kg DM ha-1) were not affected by treatments (P>0.05). There were tendencies for higher milk yield (16.72 and 14.09 kg day-1), fat yield (0.64 and 0.54 kg day-1), lactose yield (0.72 and 0.58 kg day-1) and total solids yield (2.04 and 1.70 kg day-1) for T1 in comparison with T2. Trial 3: Three strategies for protein adequacy in sugarcane based diets were compared for lactating dairy cows producing 18 kg milk day-1 (T1, T2 and T3), or 10 kg of milk day-1 (T4, T5 and T6). In treatment 1 (T1 and T4) urea was added to the diets in the dose of 1% of sugarcane (as fed), as traditionally done in Brazil. In treatment 2 (T2 and T5), diets were formulated according to NRC (2001) to be adequate in MP. In treatment 3 (T3 and T6), MP was fed in excess of NRC (2001) recommendation. All the three diets were isonitrogenous. Increasing soybean meal and decreasing urea in the diets was done to increase MP. Eighteen dairy cows, separated in two groups (10 and 18 kg milk-1 day-1) with nine cows each, were used during sixty days, in a 3 x 3 latin square design replicated three times. There were not effects of treatments (P>0.05) on DMI, milk yield, fat contents and yields, protein contents and yields and total solids contents and yields. There were not effects of treatments (P>0.05) on milk urea nitrogen (13,42; 13,26; 14,03 e 13,62; 13,48; 14,12 mg dL-1) and plasma urea nitrogen (19.03; 19.22; 20.02 and 19.23; 19.32 e 20.02 mg dL-1).
46

Application of an open circuit indirect calorimetry system for gaseous exchange measurements in small ruminant nutrition

Criscioni Ferreira, Patricia Fabiola 16 May 2016 (has links)
[EN] The main objective of this Thesis was to study the energy metabolism in small ruminants under different nutrition sceneries. As methodology we utilized indirect calorimetry instead of direct calorimetry or feeding trials. Within indirect calorimetry we worked with a portable open circuit gas exchange system with a head hood. This open circuit respiration system permitted completed the whole energy balance and evaluate the efficiency of utilization of the energy of the diet for different physiological circumstances as milk production in dairy goats or maintenance in sheep. Besides, we could quantify in each trial some of the wastes related to environmental pollution as CH4 emissions and excretion of nitrogen in feces and urine. In this thesis three experiments were designed, two in dairy goats and other in sheep as we described below. In the first experiment, digestibility, energy balance, carbon and nitrogen balance, milk performance, rumen parameters and milk fatty acids and metabolites were obtained. Metabolic cages and open circuit indirect calorimetry system were the methods applied. Treatments consist in two mixed diets with alfalfa as forage. Within the concentrate, oat grain was replaced with rice bran. No significant differences were found for metabolizable energy intake (MEI), 1254kJ/kg of BW0.75 on average, and heat production (HP); 640 kJ/kg of BW0.75 on average. No differences were obtained for milk production (2.2 kg/d on average) and milk fat was greater in the rice bran diet (6.9% vs. 5.3% for rice bran and oat diets, respectively). Energy balance was positive and milk metabolites correlated these found. Regards to CH4 emissions, determined in vivo by gas exchange indirect calorimetry, goats fed the rice bran significantly reduced methane production (23.2 g/d vs 30.1 g/d). In the second experiment, we also used two types of diets, but in this case we substituted the forage and maintained the same concentrate; in one of the diets a grass (Maralfafa [Pennisetum sp.]- M diet) was used as forage and in the other an extensively used leguminous (Alfalfa [Medicago sativa]- A diet). Methods and analysis were the same that in Experiment 1, and here we include metabolites in urine and blood plasma. The dry matter intake was higher for diet A (1.8 vs 1.6 kg/d, respectively) and digestibility coefficients were higher for diet M. However, no significant differences were shown in MEI (1089 kJ/kg of BW0.75, on average) and HP (639 kJ/kg of BW0.75on average). Higher milk yield was observed in A diet than M diet (1.8 vs. 1.7 kg/d, respectively) and metabolites in urine, plasma and milk indicated better use of diet A than M, while no differences in milk composition were found (5% of fat and 4.3% of protein). Methane production was higher for A diet (28.5 g/d) than M diet (25.9 g/d), although these differences were not statistically significant. In the third experiment, energy partition was compared in two sheep breeds (Manchega vs. Guirra) fed above maintenance. We fed again with mixed diets and metabolic cages, indirect calorimetry, nitrogen balance and integral calculus were the tools used for these energy partitioning approach. An approximation of division of heat production was done. ME for maintenence was estimated at 354 kJ/kg of BW0.75and day, on average for the two breeds. Basal metabolic rate was different between breeds; 270 vs. 247 kJ/kg of BW0.75for Guirra and Manchega, respectively. / [ES] El objetivo principal de esta tesis fue estudiar el metabolismo energético en pequeños rumiantes bajo diferentes escenarios de nutrición. Como metodología se utilizó la calorimetría indirecta en vez de calorimetría directa o pruebas de alimentación. Dentro de la calorimetría indirecta trabajamos con un sistema portátil de circuito abierto de intercambio de gases con una "urna" (Heat hood). Este sistema de circuito abierto de respiración nos permitió completar todo el balance energético y evaluar la eficiencia de la utilización de la energía de la dieta para diferentes estados fisiológicos como producción de leche en cabras u oveja en mantenimiento. Además fue posible cuantificar en cada ensayo algunas perdidas relacionadas con la contaminación ambiental como emisiones de CH4 y la excreción de nitrógeno en heces y orina. En esta tesis se diseñaron tres experimentos, dos en cabras en lactación y otro en ovejas como describimos a continuación. En el primer experimento se han determinado, digestibilidad, balance energético, balance carbono nitrógeno, producción de leche, parámetros ruminales, ácidos grasos y metabolitos en leche. Jaulas metabólicas y un sistema de circuito abierto de calorimetría indirecta fue el método aplicado. Los tratamientos consistieron en dos dietas mixtas con alfalfa como forraje y dentro del concentrado el grano de avena fue reemplazado por cilindro de arroz. No se encontraron diferencias significativas en la energía metabolizable ingerida (MEI) de 1254 kJ/kg PV0.75 en promedio y una producción de calor (HP) de 640 kJ/kg PV0.75 en promedio. La producción de leche no presentó diferencias significativas entre las dos dietas, (2,2 kg/den promedio), la grasa de la leche fue mayor en la dieta de cilindro de arroz (6,9% vs. 5,3% para cilindro de arroz y avena respectivamente). El balance energético fue positivo y correlacionado a los metabolitos en leche determinados. En cuanto a las emisiones de CH4, determinadas en vivo mediante el intercambio de gases por calorimetría indirecta, las cabras alimentadas con el subproducto redujeron significativamente la producción de metano (23,2 g / d vs 30,1 g / d.). En el segundo experimento, también utilizamos dos tipos de dietas, pero en este caso sustituimos los forrajes y mantuvimos el mismo pienso; en una de las dietas se utilizó como forraje una gramínea (Maralfafa [Pennisetum sp.] - dieta M) y en el otro una leguminosa de uso extendido (Alfalfa [Medicago sativa] - dieta A). Los métodos de análisis y análisis fueron los mismos que los utilizados en el Experimento 1, y se incluyeron además análisis de metabolitos en orina y plasma. La materia seca ingerida fue mayor para dieta A (1,8 vs 1,6 kg/d, respectivamente), los coeficientes de digestibilidad fueron mayores para la dieta M. Sin embargo, no se encontraron diferencias significativas en MEI (1089 kJ/kg PV0.75, en promedio) y HP 639 kJ/kg PV0.75, en promedio). La producción de leche fue mayor en la dieta A que la dieta M, (1,8 vs. 1,7 kg/d, respectively) y los metabolitos en orina, plasma y leche indican un mejor aprovechamiento de la dieta A. No se presentaron diferencias en la composición de la leche (5% de grasa and 4.3% de proteína). La producción de metano fue mayor para la dieta A (28,5 g/d) que para la dieta M (25,9 g/d), aunque estas diferencias no fueron estadísticamente significativas. En el tercer experimento se compararon la partición energética en dos razas de ovejas (Manchega vs. Guirra) en mantenimiento. Fueron alimentadas con dietas mixtas en jaulas metabólicas, calorimetría indirecta, balance carbono nitrógeno y cálculos integrales fueron las herramientas utilizadas para un aproximación de la partición energética. Se realizó una aproximación de división de producción de calor. El ME para mantenimiento se estimó en 354 kJ/kg PV0.75/ día, en promedio para las dos razas. Las diferencias en la tasa metabólica basal entre las razas fu / [CAT] El principal objectiu d'aquesta tesi va ser estudiar el metabolism energètic en xicotets ruminants baix diferents escenaris de nutrició. Com a metodologia es va utilitzar la calorimetria indirecta en compte de calorimetria directa o proves d'alimentació. Dins de la calorimetria indirecta treballarem amb un sistema portatil de circuit obert d'intercanvi de gasos amb "urna" (Heat hood). Aquest sistema de respiració de circuit obert ens va permetre completar tot el balanç energètic i avaluar l'eficiència de la utilització de l'energia de la dieta per a diferents circumstàncies fisiològiques com produccion de llet en cabres o manteniment en ovelles. A més va ser possible quantificar en cada assaig algunes perdues relacionades amb la contaminacion ambiental com a emissions de CH4 i l'excreció de nitrogen en femta i orina. En aquesta tesi es van dissenyar tres experiments, dos en cabres en lactación i un altre en ovelles com vam descriure a continuació. En el primer experiment s'han determinat,digestibilidad, balanç energètic, balanç carboni nitrogen, producció de llet, paràmetres ruminales, àcids grassos i metabòlits en llet. Gàbies metabòliques i un sistema de circuit obert de calorimetria indirecta va ser el mètode aplicat. Els tractaments van consistir en dues dietes mixtes amb alfals com a farratge i dins del concentrat el gra de civada va ser reemplaçat per cilindre d'arròs. No es van trobar diferències significatives en l'energia metabolizable ingerida (MEI) de 1254 kJ/kg PV0.75 en mitjana i una producció de calor (HP) de 640 kJ/kg PV0.75 en mitjana. La producció de llet no va presentar diferències significatives entre les dues dietes, (2.2 kg/donen mitjana), el greix de la llet va ser major en la dieta de cilindre d'arròs (6.9% vs. 5.3% per a cilindre d'arròs i civada respectivament). El balanç energètic va ser positiu i correlacionat als metabòlits en llet determinats. Quant a les emissions de CH4, determinades en viu mitjançant l'intercanvi de gasos per calorimetria indirecta, les cabres alimentades amb el subproducte van reduir significativament la producció de metà (23.2 g / d vs 30.1 g / d.).En el segon experiment, també utilitzem dos tipus de dietes, però en aquest cas substituïm els farratges i vam mantenir el mateix pinso; en una de les dietes es va utilitzar com a farratge una gramínea (Maralfafa [Pennisetum sp.] - dieta M) i en l'altre una **leguminosa d'ús estès (Alfals [Medicago sativa] - dieta A). Els mètodes d'anàlisis i anàlisis van ser els mateixos que els utilitzats en l'Experiment 1, i es van incloure a més anàlisi de metabòlits en orina i plasma. La matèria seca ingerida va ser major per a dieta A (1,8 vs 1,6 kg/d, respectivament), els coeficients de digestibilidad van ser majors per a la dieta M. No obstant açò no es van trobar diferències significatives en MEI (1089 kJ/kg PV0.75, en mitjana) i HP 639 kJ/kg PV0.75, en mitjana). La producció de llet va ser major en la dieta Al fet que la dieta M, (1,8 vs. 1,7 kg/d, respectively) i els metabòlits en orina, plasma i llet indiquen un millor aprofitament de la dieta A. No es van presentar diferències en la composició de la llet (5% de greix i 4.3% de proteïna). La producció de metà va ser major per a la dieta A (28,5 g/d) que per a la dieta M (25,9 g/d), encara que aquestes diferències no van anar estadísticament significatives. En el tercer experiment es van comparar la partició energètica en dues races d'ovelles (Manxega vs. Guirra) en manteniment. Van ser alimentades amb dietes mixtes en gàbies metabòliques, calorimetria indirecta, balanç carboni nitrogen i càlculs integrals van ser les eines utilitzades per a un aproximació de la partició energètica. Es va realitzar una aproximació de divisió de producció de calor. L'EM para manteniment es va estimar en 354 kJ/kg PV0.75 / dia, en mitjana per a les dues races. Les diferències en la taxa metabòlica basal entre les races va ser de 2 / Criscioni Ferreira, PF. (2016). Application of an open circuit indirect calorimetry system for gaseous exchange measurements in small ruminant nutrition [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/64069 / TESIS
47

Análise comparativa da efetividade da fibra de volumosos e subprodutos. / Comparative evaluation of fiber effectiveness of forage and byproducts.

Lima, Milton Luiz Moreira 11 March 2003 (has links)
Com o objetivo de avaliar a efetividade da fibra de volumosos e subprodutos, foram conduzidos dois experimentos utilizando vacas em lactação. No experimento I, cinco vacas holandesas com cânulas no rúmen e duodeno foram utilizadas em um delineamento quadrado latino 5 x 5 para avaliar a efetividade da fibra da cana-de-açúcar "in natura" (CAN) ou tratada com NaOH (CAS). Duas dietas, uma com baixa e outra alta porcentagem de FDN oriunda de forragem (14 e 22% de FDN na MS a partir de silagem de milho, respectivamente), foram comparadas com dietas balanceadas para conter 14% de FDN de silagem de milho e 8% de FDN proveniente CAN, CAS ou feno de alfafa (FA), em porcentagem da MS. O consumo de matéria seca, produção e composição do leite não foram afetados pela concentração ou fonte de FDN das dietas. O pH ruminal, proporções molares de ácidos graxos voláteis e relação acetato:propionato foram afetados pela concentração e fonte de FDN das dietas. O tempo de mastigação (min./d e min./kg de MS) foi menor na dieta com 14% de FDN, porém não diferiu para as dietas com 22% de FDN de forragem. Considerando os resultados para teor de gordura no leite e comportamento ingestivo foi possível concluir que as forragens avaliadas apresentaram efetividades da fibra equivalentes. No experimento II, seis vacas holandesas com cânulas no rúmen foram utilizadas em um delineamento quadrado latino 6 x 6 para avaliar a importância da presença de linter ou tamanho de partículas da semente de algodão na sustentação da função ruminal e atividade de mastigação em dietas com baixa porcentagem de forragem. Quatro formas de processamento das sementes foram utilizadas e as vacas receberam seis dietas completas que constituíram os seguintes tratamentos: Dieta baixa forragem (DBF) - dieta com 16% de FDN de forragem (FDNF); Dieta alta forragem (DAF) - dieta com 21% de FDNF; linter - dieta com 16% de FDNF + 5% de FDN de sementes de algodão; amido - dieta com 16% de FDNF + 5% de FDN de sementes tratadas com amido gelatinizado de milho; sem linter - dieta com 16% de FDNF + 5% de FDN de sementes sem linter; peletizada - dieta com 16% de FDNF + 5% de FDN de sementes peletizadas. O consumo de matéria seca não foi afetado pela forma de processamento das sementes, porém, foi observado aumento no consumo de MS, quando as dietas com sementes foram comparadas à dieta com 21% de FDN. A produção de leite foi maior para dieta com 16% de FDNF, porém, não houve efeito de tratamento sobre a porcentagem de gordura no leite. Os tempos de ruminação e mastigação (min./kg de MS e min./kg de FDN) foram menores para as dietas com semente de algodão, quando comparadas à dieta com 21% de FDNF. A efetividade da fibra de semente de algodão foi ligeiramente inferior a de forragens, porém, não foi possível definir se linter ou tamanho de partículas foram os fatores determinantes da efetividade. / Two experiments were conducted to evaluate fiber effectiveness of forages and byproducts. In experiment I, five ruminally cannulated Holstein cows were used in a 5 x 5 Latin square design to evaluate fiber effectiveness of sugarcane (SC) and sodium hydroxide treated sugarcane (SHSC). Low and high forage diets (14 and 22% of dietary DM from corn silage NDF, respectively) were compared with diets formulated to contain 14% of DM from corn silage NDF plus 8% of DM from SC NDF or SHSC NDF or alfalfa hay NDF (AF). Dry matter intake, milk yield and composition did not differ across diets. Ruminal pH, VFA and acetate:propionate were affected by level and source of NDF. Chewing time (min./d and min./kg of DMI) was lower for low forage diet but, did not differ between high forage, SC, SHSC and AF diets. The results suggest that SC, SHSC and AF were as effective as corn silage for maintaining milk fat test and stimulating chewing. In experiment II, six ruminally cannulated Holstein cows were used in a 6 x 6 Latin square design to evaluate the role of specific fractions of whole cottonseeds in sustaining rumen function as mesuared by mat consistency, particulate passage rate, and chewing response. Whole cottonseeds (WCS), starch-coated WCS (EAS), mechanically delinted cottonseed (DEL) and pelleted WCS (PEL) were used and the six dietary treatments were: low forage diet (LFD) - 16% of DM from forage NDF (FNDF); high forage diet (HFD) - 21% of DM from FNDF; WCS - 16% FNDF plus 5% of DM from WCS NDF; EAS - 16% FNDF plus 5% of DM from EAS cottonseed; DEL - 16% FNDF plus 5% of DM from DEL cottonseed, and PEL - 16% FNDF plus 5% of DM from DEL cottonseed, and PEL - 16% FDNF plus 5% of DM from pelleted WCS. Dry matter intake did not differ across cottonseed treatments but it was higher than HFD treatment. Milk yield was higher for LFD but, milk fat percentage was not affected treatments. Ruminating and chewing activity were lower for cottonseed diets than HFD. Fiber effectiveness was lower for cottonseed and it was not possible to isolate the role of linter or particle size in sustaining rumen.
48

PRODUTIVIDADE E VALOR NUTRITIVO DE PASTAGENS DE COASTCROSS-1 EM CONSÓRCIO COM DIFERENTES LEGUMINOSAS DE CICLO HIBERNAL / PRODUCTIVITY AND NUTRITIVE VALUE OF COASTCROSS-1 PASTURES MIXED WITH DIFFERENT COOL SEASON LEGUMES

Aguirre, Priscila Flôres 13 February 2014 (has links)
Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / The objective of this research was to evaluate three grazing systems with Coastcross-1 (CC) + 100 kg N/ha/year + common vetch; CC + 100 kg N/ha/year + arrowleaf clover; and CC + 200 kg N/ha/year. Lactating Holstein cows were used in the evaluation. The grazing method was the rotative stocking, with one to two days of occupation. Thirteen grazing cycles were performed during the experimental period (354 days). The actual mean value of forage on offer was 5.3% of body weight. The forage mass, botanical composition, leaf/stem ratio; daily accumulation rate, production and forage intake; grazing efficiency, stocking rate and nutritive value were evaluated. Experimental design was completely randomized with three treatments (grazing systems), three replicates (paddocks) in completely split-plot time (grazing/seasons). The average of forage production and stocking rate were 21.0, 20.3 and 24.3 t/ha/year; 7.0, 6.5 e 7.7 animal units/ha/day, respectively. Crude protein, neutral detergent fiber and in situ digestibility of dry matter average values were 18.1, 16.7 and 17.6%; 57.8, 58.9 and 58.7%; 79.6, 78.9 and 80.6%, for the respective systems. High productivity were found on Coastcross-1 mixed with common vetch + 100 kg N/ha/year and Coastcross-1 alone + 200 kg N/ha/year. Better results to nutritive value were found on winter, especially on Coastcross-1 mixed with common vetch. / Objetivou-se com esta pesquisa avaliar três sistemas forrageiros constituídos por: Coastcross-1(CC) + ervilhaca comum + 100 kg de N/ha/ano; CC + trevo vesiculoso + 100 kg de N/ha/ano e CC + 200 kg de N/ha/ano. Para avaliação foram utilizadas vacas em lactação da raça Holandesa. O método de pastejo utilizado foi o de lotação rotacionada, com um a dois dias de ocupação. Durante o período experimental (345 dias) foram realizados treze pastejos. O valor real médio de oferta de forragem foi de 5,3% do peso corporal. Foram avaliadas a massa de forragem, composição botânica, relação folha/colmo; taxa de acúmulo diário, produção e consumo de foragem; eficiência de pastejo, taxa de lotação e valor nutritivo da forragem. O delineamento experimental utilizado foi o inteiramente casualizado com três tratamentos (sistemas forrageiros), três repetições (piquetes) e parcelas subdivididas no tempo (pastejos/estações). Os valores médios de produção de forragem e taxa de lotação foram de 21,0; 20,3 e 24,3 t/ha/ano; 7,0; 6,5 e 7,7 unidades animais/ha/dia, respectivamente. Para proteína bruta, fibra em detergente neutro e digestibilidade in situ da matéria seca os valores médios obtidos foram de 18,1; 16,7 e 17,6%; 57,8; 58,9 e 58,7%; 79,6; 78,9 e 80,6%, para os respectivos sistemas. Em termos de produtividade melhores resultados foram obtidos no consórcio de ervilhaca comum com CC recebendo 100 kg de N/ha/ano e na pastagem de CC recebendo 200 kg de N/ha/ano. Melhores resultados de valor nutritivo foram obtidos no inverno, em especial para o consórcio de Coastcross-1 com ervilhaca.
49

Produção de forragem e valor nutritivo de pastos de capim elefante sob manejo convencional e orgânico / Forage yield and nutritive value of elephantgrass on conventional and organic systems

Simonetti, Gabriela Descovi 15 February 2017 (has links)
The objective of this research was to evaluate the forage yield and nutritive value of elephantgrass on conventional and organic systems. In the organic system, species with complementary growth periods were combined; elephantgrass was planted in lines 3m apart from each other; between the rows of elephantgrass, during the winter period, ryegrass was sown and in the summer period the development of species of spontaneous growth was allowed. In the conventional production, two pastures were studied, one with the same strategy of organic production, but with chemical fertilization and another with elephantgrass cultivated alone. 100 kg of N ha-1 were applied with mineral and organic fertilization (bovine manure and pig slurry) in conventional and organic systems, respectively. Holstein cows receiving 0.9% of body weight complementary concentrate feed were used in the evaluation. The experimental design was completely randomized, with three treatments (forage systems), three repetitions (paddocks) and with repeated measures in time (seasons). Forage mass parameters of pre and post grazing, botanical composition, forage production and nutritive value were evaluated. Forage samples were collected by hand-plucking technique for the determination of organic matter, crude protein and in situ digestibility of organic matter. During the experimental period (337 days) seven grazing cycles were performed. Forage production and stocking rate were 12548; 10270; 19168 kg ha-1 and 3.3; 2.1; 4.5 AU ha-1 dia-1, respectively, for the forage systems. Pastures mixed, on conventional and organic production, present best forage distribution throughout the seasons. Higher value of forage production was observed in elephantgrass cultivated alone, on conventional system. Better value of nutritional value parameters were observed in organic pasture. / O objetivo desta pesquisa foi avaliar a produção de forragem e o valor nutritivo do capim-elefante nos sistemas convencional e orgânico. No sistema orgânico, combinaram-se espécies com períodos de crescimento complementares; o capim-elefante foi plantado em linhas com 3m de distância uma da outra; entre as fileiras de capim-elefante, durante o período de inverno, foi semeado azevém e no período de verão permitiu-se o desenvolvimento de espécies de crescimento espontâneo. Na produção convencional, foram estudadas duas pastagens, uma com a mesma estratégia de produção orgânica, porém com adubação química e outra de capim-elefante sob cultivo singular. Foram aplicados 100 kg de N ha-1 com adubação mineral e orgânica (esterco de bovinos e dejetos de suínos) nos sistemas convencional e orgânico, respectivamente. Como animais experimentais foram utilizados vacas da raça Holandesa, recebendo alimentação complementar na forma de concentrado à razão de 0,9% do peso corporal. O delineamento experimental foi o inteiramente casualizado, com três tratamentos (sistemas forrageiros), três repetições (piquetes) e medidas repetidas no tempo (estações). Foram avaliados os parâmetros de massa de forragem pré e pós-pastejo, composição botânica, produção de forragem e valor nutritivo. Para a determinação de matéria orgânica, proteína bruta e digestibilidade in situ da matéria orgânica, foram coletadas manualmente amostras de forragem mediante técnica de simulação de pastejo. Durante o período experimental (337 dias) foram realizados sete ciclos de pastejo. A produção de forragem e a taxa de lotação foram de 12548; 10270; 19168 kg ha-1 e 3,3; 2,1; 4,5 UA ha-1 dia-1, para os sistemas forrageiros. Pastos com misturas forrageiras, sob produção convencional e orgânica, apresentam a melhor distribuição de forragem ao longo das estações. O maior valor de produção de forragem foi observado em pastagens cultivadas singularmente, no sistema convencional. Melhores parâmetros de valor nutricional foram observados em pastagens orgânicas.
50

Perfil protéico de vacas de grupos genéticos holandês X gir de segunda lactação

Binoti, Dione Henrique Breda 30 August 2011 (has links)
Made available in DSpace on 2016-12-23T13:53:36Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Dione Henrique Breda Binoti.pdf: 341138 bytes, checksum: 6c66646819669adecffe7330b65615a7 (MD5) Previous issue date: 2011-08-30 / Coordenação de Aperfeiçoamento de Pessoal de Nível Superior / The dairy farming is practiced throughout the national territory and approximately 70% of milk production in Brazil comes from crossbred animals derived from European dairy cattle breeds with zebu breeds of excellent adaptation to tropical conditions. Due the metabolic profile studies have focused on specialized pure breeds in this research was aimed to assess the metabolic profile of protein in two genetic groups of Holstein x Gir cows, from the second lactation order, in two periods of lactation, during the dry season. This work was carried out at the Fazenda Santa Luzia, belonging to the Grupo Cabo Verde, Passos - MG. Data were collected between May and August 2009, from ½ HG cows (37) and ¾ HG cows (35). Two periods of lactation were studied: from 28 to 60 and from 110 to 130 days. The feeding of the herd was conducted in accordance with milk production. From each animal, fasting, 10 mL of blood without anticoagulant, and 4.5 mL, with EDTA anticoagulant were collected. Milk yield and body condition score were evaluated and serum levels of urea, albumin, total protein and hemoglobin determined using a manual spectrophotometer, based on specific procedures for each component. Results showed that milk production was higher in animals ¾ HG in both periods of lactation and body condition score higher in the animals of the second period of lactation, but similar when comparing genetic groups. Although had occurred differences among lactation periods to the genetic groups for urea, albumin and total protein, results for these variables were similar as well as for hemoglobin into genetic groups. However genetic groups presented different results from those obtained for purebreds, demonstrating the need particularly to reconsider the nutritional management of these groups, when related to the purebreds. So, it s suggested that others research could be done in these conditions in order to elucidate this uncertain and to enable to construct tables with specific reference values for these genetic groups / A atividade leiteira é praticada em todo o território nacional e aproximadamente 70% da produção de leite do Brasil provem de animais derivados de cruzamentos de raças européias especializadas para produção de leite com raças zebuínas de excelente adaptação às condições tropicais. Estudos de Perfil Metabólico têm se concentrado em raças especializadas puras, assim objetivou-se aferir o perfil metabólico protéico de dois grupos genéticos de vacas Holandês x Gir, de segunda ordem de lactação, em dois períodos da lactação, na estação seca do ano. Também se procurou relacionar os resultados com os de estudos com raças puras. Foi conduzido na Fazenda Santa Luzia, pertencente ao Grupo Cabo Verde, Passos - MG. Os dados foram coletados entre maio e agosto de 2009, em vacas ½ HG (37) e vacas ¾ HG (35). Foram estudados dois períodos da lactação: de 28 a 60 e de 110 a 130 dias. O manejo alimentar do rebanho foi conduzido de acordo com a produção de leite. Foram coletados, de cada animal, em jejum, 10 mL de sangue, sem anticoagulante, e 4,5 mL, com anticoagulante EDTA. Foram avaliados a produção de leite e o escore de condição corporal e determinados os teores séricos de uréia, albumina, proteínas totais e hemoglobina em espectrofotômetro manual, baseado em procedimentos específicos para cada componente. Os resultados mostraram que a produção de leite foi mais elevada em animais ¾ HG, em ambos os períodos da lactação e o escore de condição corporal mais elevado nos animais do segundo período da lactação, mas semelhantes quando se comparam grupos genéticos. Embora entre períodos da lactação tenham ocorrido diferenças dentro de cada grupo genético para uréia, albumina e proteínas totais, entre os dois grupos genéticos os resultados para essas variáveis, assim como para hemoglobina, foram semelhantes. Contudo, os dois grupos genéticos apresentaram resultados distintos dos obtidos com raças puras, demonstrando a necessidade de se reconsiderar o manejo, principalmente nutricional, desses grupos genéticos em relação às raças puras. Assim, sugere-se que outras pesquisas possam ser realizadas, visando a elucidar essa incerteza e possibilitar a construção de tabelas de valores de referência específicas para esses grupos genéticos

Page generated in 0.3234 seconds