• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 7
  • 2
  • 1
  • Tagged with
  • 10
  • 10
  • 7
  • 5
  • 3
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • 2
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
1

O cruzamento de vozes narrativas em La caída de Madrid, de Rafael Chirbes / El cruce de voces narrativas en La caída de Madrid, de Rafael Chirbes

Franco, Gabriele 11 December 2017 (has links)
Esta dissertação tem o objetivo de examinar a construção da memória social como resultado de um confronto de relatos. A hipótese que a orienta é a de que o cruzamento de vozes narrativas possibilita uma multiplicidade de interpretações do passado histórico. Para verificá-la, o trabalho concentra-se na análise das formas mobilizadas pelo texto para plasmar a consciência dos personagens e figurar o narrador, com a finalidade de compreender de que modo é construída a memória social do período da ditadura espanhola na narrativa. O corpus está constituído pelo romance La caída de Madrid (2000), de Rafael Chirbes. / Esta disertación pretende examinar la construcción de la memoria social como resultado de una confrontación de relatos. La hipótesis que la orienta es que el cruce de voces narrativas posibilita una multiplicidad de interpretaciones del pasado histórico. Para verificarla, el trabajo se concentra en el análisis de las formas movilizadas por el texto para plasmar la conciencia de los personajes y figurar el narrador, con la finalidad de comprender como se construye la memoria social del período de la dictadura española en la narrativa. El corpus está constituido por la novela La caída de Madrid (2000), de Rafael Chirbes.
2

O cruzamento de vozes narrativas em La caída de Madrid, de Rafael Chirbes / El cruce de voces narrativas en La caída de Madrid, de Rafael Chirbes

Gabriele Franco 11 December 2017 (has links)
Esta dissertação tem o objetivo de examinar a construção da memória social como resultado de um confronto de relatos. A hipótese que a orienta é a de que o cruzamento de vozes narrativas possibilita uma multiplicidade de interpretações do passado histórico. Para verificá-la, o trabalho concentra-se na análise das formas mobilizadas pelo texto para plasmar a consciência dos personagens e figurar o narrador, com a finalidade de compreender de que modo é construída a memória social do período da ditadura espanhola na narrativa. O corpus está constituído pelo romance La caída de Madrid (2000), de Rafael Chirbes. / Esta disertación pretende examinar la construcción de la memoria social como resultado de una confrontación de relatos. La hipótesis que la orienta es que el cruce de voces narrativas posibilita una multiplicidad de interpretaciones del pasado histórico. Para verificarla, el trabajo se concentra en el análisis de las formas movilizadas por el texto para plasmar la conciencia de los personajes y figurar el narrador, con la finalidad de comprender como se construye la memoria social del período de la dictadura española en la narrativa. El corpus está constituido por la novela La caída de Madrid (2000), de Rafael Chirbes.
3

[en] HORTO FLORESTAL: A MEMORY PLACE OF RIO DE JANEIRO CITY: THE BUILDING OF THE MUSEU DO HORTO AND ITS ASSOCIATED SOCIAL MEMORY PROJECT / [pt] HORTO FLORESTAL: UM LUGAR DE MEMÓRIA DA CIDADE DO RIO DE JANEIRO: A CONSTRUÇÃO DO MUSEU DO HORTO E SEU CORRESPONDENTE PROJETO SOCIAL DE MEMÓRIA

LAURA OLIVIERI CARNEIRO DE SOUZA 12 July 2013 (has links)
[pt] Este trabalho é o resultado acadêmico de três anos de uma pesquisa-ação realizada no Horto Florestal do Rio de Janeiro. A hipótese que norteou esta pesquisa é a de que a população que reside no Horto Florestal é tradicional, sendo, portanto, portadora de uma memória social que precisa ser preservada. Por razões de disputas fundiárias históricas e contemporâneas, esta memória social vem sendo sistematicamente desqualificada pelo discurso hegemônico e seus agentes; negada por representantes dos interesses fundiários no lugar, e mantida no silêncio pela própria população do local como forma de resistência social. Este trabalho buscou contribuir com a reinterpretação da história deste, que consideramos, um lugar de memória da cidade, através de um projeto de memória social, que foi desenvolvido com os moradores da localidade, desde junho de 2008 até fevereiro de 2012. O trabalho de compilação do material documental que sustenta esta tese se desenvolveu em duas frentes: 1) pesquisa em acervos de documentação histórica publicada sobre o Horto e a região da antiga Freguesia da Gávea, tais como: relatos de viajantes e cronistas, publicações oficiais atuais e antigas, fotos, mapas, desenhos, narrativas de época, etc., e 2) pesquisa-ação nos moldes de uma intervenção social que originou, e foi originada, pela construção do Museu do Horto: projeto social de memória, do Horto Florestal do Rio de Janeiro. Este trabalho de campo registrou testemunhos; filmou eventos; percorreu trilhas na mata; fotografou pessoas, edificações, festividades, comidas, ervas, etc., no afã de documentar aspectos culturais intangíveis que resistem ao tempo, ao descrédito e à desqualificação da memória social local. O resultado é uma tese que melhor se apresentaria sob a forma de um hipertexto, permitindo ao leitor circular de um suporte a outro, fazendo falar o não-dito, o mal-dito e o intencionalmente ignorado. Para visibilizar parte do acervo do Museu do Horto, optou-se por formatar o capítulo correspondente como um catálogo de coleção, de acordo às normas internacionais específicas. Contribuíram com esta pesquisa Organizações sem fins lucrativos, como a Associação de Moradores e Amigos do Horto (AMAHOR) e pessoas físicas que defendem o direito à memória, a fim de fortalecer a resistência dessa histórica população, em luta por permanecer no seu lugar de origem. Este trabalho argumenta que o Horto Florestal do Rio de Janeiro tem uma origem que remete ao século XVI, quando a região era sede de importantes engenhos de açúcar e depois de fazendas de café, e que ao longo dos últimos quatro séculos manteve a sua integridade social e importância econômica para a cidade do Rio de Janeiro, sendo digno de reconhecimento como tal: um importante lugar de memória que merece preservação. / [en] This work is the academic outcome of an action-research that lasted three years at the Horto Florestal of Rio de Janeiro. The hypothesis that nurtured the research is that the population that lives at the Horto Florestal is traditional and therefore, it holds a social memory in need to be preserved. Due to historical and contemporary urban land disputes in the area, that social memory has been systematically disqualified by the public transcripts and its agents; denied by the representatives of the land interests upon the place, and kept in the silence by the very local population as a social resistance form. This work meant to contribute with a reinterpretation of the local history, an area understood as a city’s memory place, through a social memory project developed with the local residents, from June, 2008 to February, 2012. The compilation of the documents that provide support to this work was undertake in two lines: 1) research of historical documents about the Horto, and the ancient Freguesia da Gávea in public repositories, gathering documents such as: voyagers and reports and chronics, official recent and ancient printed materials, photographs, maps, drawings, old narratives, etc. and 2) action-research through an social intervention that gave birth, and was shaped by, the construction of the Museu do Horto: social memory project of the Horto Florestal of Rio de Janeiro. The field work recorded hidden transcripts, filmed events; followed tracks within the woods; photographed people, buildings, festivals, food, herbs, etc., to document intangible cultural assets that resisted the time, the lack of credit and the disqualification of the place’s social memory. The result is a dissertation that would better be presented in hypertext, in order to allow the reader to navigate from one support to another, to learn about the non-spoken, the badly[mal]-said[dito] [maldito equal dammed] and the intentionally ignored. To visualize part of the museum’s collection, the associated chapter was formatted as a reference catalog, following specific international norms. This work counted on the participation of NGO´s, such as the Associação de Moradores e Amigos do Horto (AMAHOR) and individuals that support the local population in its struggle to preserve the local social memory as a mean to resist the threat of being removed from their place. This dissertation sustains that the settlement of the Horto Florestal do Rio of Janeiro dates from the 16th. Century, initially as headquarter of important sugar plantations and, latter on, as coffee farms. Furthermore, the local population was able to hold its social integrity and economic importance for the city of Rio de Janeiro through the last four centuries. Therefore, the place deserves the recognition as such: an important memory place in need of preservation.
4

El registro audiovisual para preservar la memoria y cultura: El análisis del documental “Mercado” / The audiovisual record to preserve the memory and culture: The analysis of the documentary "Mercado"

Musso Miranda, Marcelo 04 May 2021 (has links)
En este trabajo de investigación se busca analizar cómo el material audiovisual es una herramienta de preservación de la cultura y la memoria social. Para ello, se tomará como caso de estudio el largometraje documental “Mercado” de la productora enfocada en la preservación cultural “Yapa”. Para realizar un análisis pertinente del desarrollo de este proyecto, por un lado, se deberá primero estudiar la importancia del registro audiovisual como herramienta de preservación y como este permite conservar las historias, cultura y prácticas sociales. Por otro lado, el concepto de memoria social permitirá entender cómo esta se construye y su importancia para un grupo cultural. Es así, mediante el acercamiento al audiovisual, que se busca reafirmar la importancia del registro audiovisual como un medio para preservar la cultura y memoria social en el caso del documental “Mercado” sobre el mercado San Camilo en Arequipa, Perú. / This research seeks to analyze how audiovisual material is a tool for the preservation of culture and social memory. For this, the documentary feature film "Mercado" of the production company focused on cultural preservation "Yapa" will be taken as a case study. In order to carry out a pertinent analysis of the development of this project, on the one hand, the importance of audiovisual registration as a tool of preservation must first be studied and as this allows the preservation of histories, culture and social practices. On the other hand, the concept of social memory will make it possible to understand how it is constructed and its importance for a cultural group. Thus, through the approach to the audiovisual, which seeks to reaffirm the importance of audiovisual registration as a medium to preserve culture and social memory in the case of the documentary "Mercado" on the San Camilo market in Arequipa, Peru. / Trabajo de investigación
5

[en] AN ANNOUNCED DISCOVERY: MEMORIES, AMNESIA AND LEGACIES OF THE VALONGO SLAVE MARKET IN RIO DE JANEIRO / [pt] UMA DESCOBERTA ANUNCIADA: LEMBRANÇAS, APAGAMENTOS E HERANÇAS DO MERCADO DE ESCRAVOS DO VALONGO NO RIO DE JANEIRO

ROGÉRIO PACHECO JORDÃO 10 December 2015 (has links)
[pt] No início de 2011, em um expressivo achado arqueológico na zona portuária da cidade do Rio de Janeiro, foram encontradas as pedras do cais por onde desembarcaram centenas de milhares de escravos africanos a serem vendidos no antigo mercado do Valongo, tido como o maior do gênero no Brasil nos séculos XVIII e XIX. Soterrado e apagado do tecido urbano carioca por quase dois séculos, o Valongo se transforma, em 2012, em ponto de um Circuito Histórico e Arqueológico da Celebração da Herança Africana, de cunho pedagógico e turístico, no contexto de uma ampla reforma urbanística da área portuária, o Projeto Porto Maravilha. Esta tese discute as possibilidades de releitura, na atualidade, de uma parte da história da cidade e do País associada ao tráfico negreiro e ao escravismo que, sob muitos aspectos, deixou de ser contada. Investiga, a partir de um lugar geográfico, a inscrição do passado da escravidão no imaginário social da cidade do Rio de Janeiro e do País, visitando diferentes temporalidades históricas. A descoberta contemporânea do antigo cais e mercado de escravos evoca o topos de que a experiência da escravidão no Brasil foi, de diferentes modos, apagada. Nestes termos, a emergência dessas ruínas no século XXI motiva o questionamento sobre como e por quem a história brasileira foi e é configurada. / [en] In early 2011, during an outstanding archeological excavation in the port area of Rio de Janeiro city, stones were found that belonged to the wharf where hundreds of thousands of African slaves disembarked to be sold in the old Valongo market, held to be the largest of its kind in Brazil in the 18th and 19th centuries. Buried and erased from the urban texture of Rio for nearly two centuries, in 2012 Valongo has become a milestone in the Historical and Archeological Circuit of the Celebration of African Legacy, with both educational and tourist characteristics, within the context of a sweeping city-planning reform of the docks area: the Marvellous Port Project. This thesis discusses the possibilities of (re)reading today a part of the history of the city and the country, a history associated with the African slave trade and slavery which in many aspects was not told. Starting from a geographic location, an investigation is made into how the history of slavery has been impressed in the social imaginary of the city of Rio de Janeiro and the country over several historical periods. The contemporary discovery of the old wharf and slave market evokes the topos that the experience of slavery in Brazil was, in many aspects, wiped out. Seen in this light, the emerging of these ruins in the 21st century arouses questions as to how and by whom Brazilian history was and is configured.
6

[en] FRONT PAGE: FROM THE SCREAM OF NEWSPAPERS TO THE SILENCE IN NETWORK JOURNALISM / [pt] PRIMEIRA PÁGINA: DO GRITO NO PAPEL AO SILÊNCIO NO JORNALISMO EM REDE

ADRIANA BARSOTTI VIEIRA 16 October 2018 (has links)
[pt] Do grito no papel ao silêncio no jornalismo em rede, primeiras páginas e home pages expressam dois momentos do jornalismo. Manchetes costumavam seduzir o público nas ruas, contribuindo para o agendamento da sociedade e para a construção da memória, mas hoje a invisibilidade ameaça as home pages. É por links nas redes sociais e mecanismos de busca - ambientes regidos por algoritmos, e não por valores-notícia - que a maioria da população se informa. Para refletir sobre essas duas fases do jornalismo, a tese primeiro mapeia o surgimento da primeira página moderna no Brasil em cinco jornais: Jornal do Brasil, Gazeta de Notícias, O Paiz, Correio do Povo e O Estado de S.Paulo. Em seguida, revela os resultados de estudos etnográficos em duas redações - O Globo e O Estado de S. Paulo - e de análise de conteúdo comparativa de notícias dos três principais jornais de referência do país - Folha de S.Paulo, O Globo e O Estado de S. Paulo - nas redes sociais e em suas primeiras páginas. Apresenta ainda 26 entrevistas em profundidade com editores e ex-editores de primeiras páginas e home pages. Com base na premissa que a crise do jornalismo é fruto da crise da modernidade, o objetivo foi investigar rupturas e continuidades nas práticas jornalísticas. Os resultados revelam que os jornalistas se preocupam com os efeitos da fragmentação na leitura sobre a configuração da agenda e da memória social. Para alcançar o público, eles têm adotado novas rotinas produtivas, publicando notícias propagáveis nas redes sociais, entre outras práticas. Por outro lado, continuam acreditando no compromisso com a prestação de serviço público e com o agendamento da sociedade. / [en] From the scream of headlines in newspapers to the silence of home pages in network journalism, front pages and home pages express two moments in journalism. Headlines used to seduce the readers in the streets and were an agent of agenda-setting and social memory. On the other hand, home pages are threatened nowadays by invisibility because of new reading habits: the majority of people are reaching the news through links distributed in social media and search tools, which aren t guided by newsworthiness, but by algorithms. To expose these two moments in journalism, this thesis first maps the begginings of the modern front page in five Brazilian newspapers: Jornal do Brasil, Gazeta de Notícias, O Paiz, Correio do Povo e O Estado de S.Paulo. Then it presents the results of ethnographic studies in two newsrooms - O Globo e O Estado de S. Paulo - and a content analysis comparing the content posted by the three most influential newspapers in the country - Folha de S.Paulo, O Globo e O Estado de S. Paulo - in their Facebook s pages to that published in their front pages. Finally, it presents 26 in-depth interviews with journalists who edit or have edited front pages and home pages. Based on the premise that the crisis of journalism is the result of the crisis of modernity, the purpose was to investigate ruptures and continuities in journalism practices. The results reveal that journalists are worried about the effects of reading fragmentation over agenda-setting and social memory. To reach the public, they are adopting new productive routines, publishing spreadable news on social media, among other practices. On the other hand, they still believe in their social responsability and their role in agenda-setting.
7

El Cabanyal: permanencias y transformación

Herrero García, Luís Francisco 05 April 2016 (has links)
[EN] From the nineteenth century, the growth of cities will be extended over its municipal limits. Such a growth will leave the municipal approach for planning and henceforth it will be metropolitan. The contemporary urban planning will use high denominator scales for implement a rational scientific-technical point of view that could be useful to think the metropolis. From the typical farsightedness of the urban planners -which are used to think global- the local rules of coherence which are included in old settlements are invisible. Some of these pre-existences are gathered together in historic urban complexes. The production of their spaces is usually based on a timeless construction guided by a particular know-how which put into relation urban morphology and population. It is responsible for the evolution of both identities within a cultural continuum which ensures the conservation of their inherited characteristics according to the specific nature of their urban structure. Looking at the current cartography of the municipality of Valencia from a global approach, it is easy to distinguish some urban fabrics which have a particular morphology compared with the rest. In fact, if we compare those maps with historic cartographies, these particular morphologies usually correspond with the historic centre of several old independence municipalities. From the point of view of the farsightedness of the urban planners -who are generally focus on achieving goals of metropolitan scale in their reports- the response to the presence of these settlements is solved by mechanisms as e.g. defining a limit for protecting the area. This approach vilifies the local rules of coherence previously mentioned, and thus morphology is simply reduced to an object more or less picturesque. In addition, by forgetting the population and its characteristics, the cultural continuum fails and future transformations in the urban fabric can increase the risk of extinction of the pre-existences that explain the urban structure. Firstly, the extinction of these urban fabrics affect directly to their inhabitants but after that also affect to the social memory of the whole city due to their historical value. The aim of this research is to propose a new way of read the context of those historic urban settlements: by arguing these urban structures from themselves, linking spatiality, historicity and sociability -from compatible scales- with their reality as fragments of the city. This particular point of view can be complementary to a global approach: no one pretends to replace farsightedness by nearsightedness, the point is how to develop corrective lenses to focus local values from a global view and vice versa. In other words, this thesis aims to be an useful tool for the transformation of the physical and social identity of historic urban areas, through keeping their inherited characteristics at the same time they assume a major role in solving urban problems in a city scale, as for instance in the city of Valencia. The different characteristics of these historic settlements in the metropolitan area led to particularize the proposed methodology. This research will analyze one of these historic urban complexes: one which has been threatened for 76 years by the idea -supported by city government and by some urban planners- of completing a project called 'Paseo al Mar'. This project was proposed as an urban link between the historic city and the municipality of Pueblo Nuevo del Mar -current neighbourhood of El Cabanyal- after its annexation in 1897. / [ES] A partir de mediados del siglo XIX, el crecimiento de las ciudades desbordará sus respectivos términos municipales. El ámbito del planeamiento de ese crecimiento dejará de ser el municipio y será metropolitano. El urbanismo de la época empleará escalas de alto denominador para implementar una racionalidad científico-técnica útil para pensar globalmente la metrópoli. Las reglas locales de coherencia interna de las preexistencias, serán invisibles para la mirada hipermétrope característica de los planificadores de las reglas de la escala global. Algunas de estas preexistencias se agrupan en conjuntos urbanos. La producción del espacio en esas preexistencias generalmente fundamentada en un modo intemporal de construir, ha sido regulada por un hacer arquitectónico que relaciona morfología y pobladores, y es responsable de la transformación de la identidad de ambos dentro de un continuum cultural que asegura las permanencias que definen su ser en sí idéntico, su característica estructura urbana. Desde la escala de lo global, es fácil distinguir en la cartografía actual del municipio de Valencia, determinadas morfologías que se diferencian de las de su entorno. Si comparamos esta cartografía con otras históricas, se comprende que dichas morfologías se corresponden con los núcleos urbanos de antiguos municipios independientes. Desde la hipermetropía de los planificadores, asociada a los documentos urbanísticos de escala metropolitana, su presencia queda resuelta al delimitar su perímetro y calificarlos como conjuntos históricos protegidos. De esta forma, se vilipendian las mencionadas reglas de coherencia interna de producción del espacio que han regulado su evolución y las estructuras urbanas de las preexistencias quedan reducidas a morfologías, objetos valorables por sus atractivos físicos más o menos pintorescos. Al obviar a sus pobladores y sus características, se quiebra el continuum cultural y las transformaciones futuras ponen en riesgo de extinción las permanencias que habían definido su estructura urbana, su ser en sí idéntico. Su extinción afecta en primer lugar a sus pobladores, pero la historicidad de esos conjuntos hace que afecte también a la memoria social de los ciudadanos de la metrópoli. En esta investigación se propone una lectura de esos conjuntos históricos, argumentando su estructura urbana desde sí misma, relacionando espacialidad, historicidad y sociabilidad desde escalas compatibles con su realidad como un fragmento de ciudad. Esta lectura desde lo particular se concibe previa, pero complementaria a la global y en cooperación con ésta: no se trata de sustituir hipermetropía por miopía, sino de utilizar las pertinentes lentes correctoras que permitan a la mirada global enfocar lo local y viceversa, una lectura útil para la transformación de la identidad física y social que no ponga en peligro las características de la estructura urbana de los conjuntos históricos y potencie su papel en la resolución de los problemas urbanos que afectan a la totalidad de Valencia. Las diferentes características de los distintos conjuntos históricos del área metropolitana, hace necesaria sendas particularizaciones de la metodología propuesta. En la investigación analizará uno de estos conjuntos históricos cuya estructura urbana ha estado amenazada durante 76 años por la idea, sustentada por las sucesivas corporaciones municipales y reforzada por los planificadores, de prolongar la traza del Paseo al Mar, concebido a finales del siglo XIX como elemento estructurador del enlace entre la ciudad histórica y el municipio Pueblo Nuevo del Mar, actual barrio de El Cabanyal tras su anexión en 1897. / [CAT] A partir de mitjan del segle XIX, el creixement de les ciutats desbordarà els seus respectius termes municipals. L'àmbit del planejament d'eixe creixement deixarà de ser el municipi i serà metropolità. L'urbanisme de l'època emprarà escales d'alt denominador per a implementar una racionalitat cientificotècnica útil per a pensar globalment la metrópoli. Les regles locals de coherència interna de les preexistències, seran invisibles per a la mirada hipermètropa característica dels planificadors de les regles de l'escala global. Algunes d'estes preexistències s'agrupen en conjunts urbans. La producció de l'espai en eixes preexistències generalment fonamentada en un mode atemporal de construir, ha sigut regulada per un fer arquitectònic que relaciona morfologia i pobladors, i és responsable de la transformació de la identitat d'ambdós dins d'un continuum cultural que assegura les permanències que definixen el seu ser en si idèntic, la seua característica estructura urbana. Des de l'escala del global, és fàcil distingir en la cartografia actual del municipi de València, determinades morfologies que es diferencien de les del seu entorn. Si comparem esta cartografia amb altres històriques, es comprén que les dites morfologies es corresponen amb els nuclis urbans d'antics municipis independents. Des de la hipermetropia dels planificadors, associada als documents urbanístics d'escala metropolitana, la seua presència queda resolta al delimitar el seu perímetre i qualificar-los com a conjunts històrics protegits. D'esta manera, es vilipendien les mencionades regles de coherència interna de producció de l'espai que han regulat la seua evolució i les estructures urbanes de les preexistències queden reduïdes a morfologies, objectes valorables pels seus atractius físics més o menys pintorescos. A l'obviar als seus pobladors i les seues característiques, es trenca el continuum cultural i les transformacions futures posen en risc d'extinció les permanències que havien definit la seua estructura urbana, el seu ser en si idèntic. La seua extinció afecta en primer lloc als seus pobladors, però la historicitat d'eixos conjunts fa que afecte també la memòria social dels ciutadans de la metrópoli. En esta investigació es proposa una lectura d'eixos conjunts històrics, argumentant la seua estructura urbana des de si mateixa, relacionant espacialitat, historicitat i sociabilitat des d'escales compatibles amb la seua realitat com un fragment de ciutat. Esta lectura des del particular es concep prèvia, però complementària a la global i en cooperació amb esta: no es tracta de substituir hipermetropia per miopia, sinó d'utilitzar les pertinents lents correctores que permeten a la mirada global enfocar el local i viceversa, una lectura útil per a la transformació de la identitat física i social que no pose en perill les característiques de l'estructura urbana dels conjunts històrics i potencie el seu paper en la resolució dels problemes urbans que afecten la totalitat de València. Les diferents característiques dels distints conjunts històrics de l'àrea metropolitana, fa necessària sengles particularitzacions de la metodologia proposada. En la investigació analitzarà un d'estos conjunts històrics l'estructura urbana del qual ha estat amenaçada durant 76 anys per la idea, sustentada per les successives corporacions municipals i reforçada pels planificadors, de prolongar el traçat del Passeig al Mar, concebut a finals del segle XIX com a element estructurador de l'enllaç entre la ciutat històrica i el municipi Poble Nou de la Mar, actual barri d'El Cabanyal després de la seua annexió en 1897. / Herrero García, LF. (2016). El Cabanyal: permanencias y transformación [Tesis doctoral no publicada]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/62201 / TESIS
8

[en] GUARDIANS OF THE CURE: THE KNOWLEDGE OF THE HEALERS OF VALE DO PARAÍBA DO SUL FLUMINENSE / [pt] GUARDIÃS DA CURA: O SABER DAS BENZEDEIRAS DO VALE DO PARAÍBA DO SUL FLUMINENSE

NELSON ANTONIO PINHO SANTOS 15 June 2021 (has links)
[pt] A dissertação Guardiãs da cura: o saber das benzedeiras do Vale do Paraíba do Sul Fluminense possui como objetivo central desenvolver argumentos analíticos acerca das práticas e tradições orais de benzedeiras da região do Vale do Paraíba do Sul Fluminense, tendo seu lócus na cidade de Valença, estado do Rio de Janeiro. O trabalho propõe, em um primeiro momento, elaborar uma breve análise da historiografia oficial da região, marcada pela produção cafeeira do período colonial, examinando a hipótese de uma identidade tradicional valenciana, de um passado glorioso. A partir da reflexão e problematização deste passado identitário, elabora-se, em um segundo momento, um percurso por narrativas outras, aquelas apoiadas sobre as tradições de cura e articulações de forças no território do Quilombo São José da Serra, localizado na Serra da Beleza, no distrito de Valença. A pesquisa segue a partir dos registros de experiências individuais e de notas produzidas em estudos de campo junto às benzedeiras da região. Como referencial teórico, a dissertação mobiliza trabalhos de diferentes áreas de conhecimento, como, dentre outros, o uso que faz do conceito expandido de performance, cuja análise auxilia a definir um ponto central neste trabalho: a identificação de formas de resistência e (re)existência de práticas simbólicas tradicionais através de tecnologias orais. Em síntese, o presente estudo consiste no reconhecimento desse conjunto de saberes do benzimento da região como uma costura a contrapelo, que evidencia abismos sociais e culturais através dos encantamentos pela palavra e como estratégia de manutenção da vida. / [en] The dissertation Guardians of the cure: the knowledge of the healers of Vale do Paraíba do Sul Fluminense has as main objective to reflect on the oral practices and traditions of healers in the region of Vale do Paraíba do Sul Fluminense, having its locus in the city of Valença, RJ. First, a brief history of the region is proposed. Marked by coffee production during the imperial period, the present work raises the analysis of whatwould be a traditional Valencian identity; of a glorious; past. Then, the focus passes to the narratives about healing traditions and articulations of forces in the Quilombo São José da Serra territory, also located in the region. With the expanded concept of performance as a theoretical tool, the analysis reaches its main point: the wisdoms that resist and re-exist through oral technology. In retrieving individual experiences and notes taken in field studies, results of research in different areas of knowledge are combined. In summary, the present study consists in the recognition of this set of knowledge of the healers of the region as a seam against the current, which shows social and cultural gaps through the enchantments by the word and as a strategy for maintaining life.
9

Information Needs for Water Resource and Risk Management : Hydro-Meteorological Data Value and Non-Traditional Information / Informationsbehov inom vattenförvaltning och riskhantering : Värdet av hårda hydro-meteorologiska data och mjuk information

Girons Lopez, Marc January 2016 (has links)
Data availability is extremely important for water management. Without data it would not be possible to know how much water is available or how often extreme events are likely to occur. The usually available hydro-meteorological data often have a limited representativeness and are affected by errors and uncertainties. Additionally, their collection is resource-intensive and, thus, many areas of the world are severely under-monitored. Other areas are seeing an unprecedented – yet local – wealth of data in the last decades. Additionally, the spread of new technologies together with the integration of different approaches to water management science and practice have uncovered a large amount of soft information that can potentially complement and expand the possibilities of water management. This thesis presents a series of studies that address data opportunities for water management. Firstly, the hydro-meteorological data needs for correctly estimating key processes for water resource management such as precipitation and discharge were evaluated. Secondly, the use of non-traditional sources of information such as social media and human behaviour to improve the efficiency of flood mitigation actions were explored. The results obtained provide guidelines for determining basic hydro-meteorological data needs. For instance, an upper density of 24 rain gauges per 1000 km2 for spatial precipitation estimation beyond which improvements are negligible was found. Additionally, a larger relative value of discharge data respect to precipitation data for calibrating hydrological models was observed. Regarding non-traditional sources of information, social memory of past flooding events was found to be a relevant factor determining the efficiency of flood early warning systems and therefore their damage mitigation potential. Finally, a new methodology to use social media data for probabilistic estimates of flood extent was put forward and shown to achieve results comparable to traditional approaches. This thesis significantly contributes to integrated water management by improving the understanding of data needs and opportunities of new sources of information thus making water management more efficient and useful for society. / All vattenförvaltning kräver tillgång till data. Data behövs för att kunna fastställa t.ex. hur mycket vatten som finns och sannolikheten för stora översvämningar. De hårda hydro-meteorologiska data som normalt är tillgängliga har inte sällan en begränsad representativitet och påverkas av fel och osäkerheter. Dessutom är datainsamling nästan alltid resurskrävande och därför finns hårda data i begränsad utsträckning, eller inte alls, i stora delar av världen. Samtidigt har man under senaste decennierna fått tillgång till en oöverträffad – men lokal – mängd data i vissa områden. Spridningen av ny teknik har, tillsammans med integreringen av olika vetenskapliga metoder inom vattenförvaltning och praktik, påvisat värdet av mjuk information som potentiellt kan komplettera hårda data och förbättra möjligheterna till en god vattenförvaltning. Denna avhandling presenterar studier som belyser vilka möjligheter vattenförvaltningen har vid olika tillgång på hårda data och mjuk information. Först utvärderades vilka krav som kan ställas på hydro-meteorologiska data för att korrekt kunna beskriva nyckelprocesser som nederbörd och vattenföring vid bestämning av vattenresurser. Därefter utforskades möjligheterna att förbättra översvämningsberäkningar med hjälp av mjuk information från sociala medier och rörande mänskligt beteende. Resultaten gav riktlinjer för att bestämma värdet av hydro-meteorologiska data. Till exempel visades att information om nederbördens rumsliga fördelning inte förbättras nämnvärt vid en mätartäthet över 24 regnmätare per 1000 km2. Det relativa värdet av vattenföring visade sig också vara större än för nederbörd för att kalibrera hydrologiska modeller. Det visade sig att en befolknings minne av tidigare översvämningar påverkar effektiviteten hos tidiga varningssystem för översvämningar och deras möjlighet att begränsa skador. Slutligen har en ny metod föreslagits för att använda sociala medier för sannolikhetsberäkningar av översvämmade områden. Metoden visade sig leda till resultat som var jämförbara med traditionella metoder. Avhandlingens huvudsakliga bidrag till en integrerad vattenförvaltning är att öka förståelsen för vilka data som krävs för olika förvaltningsmål och vilka möjligheter som finns att utnyttja mjuk information för att effektivisera vattenförvaltningen göra den mer användbar för samhället. / La disponibilitat de dades és extremadament important per a la gestió de l’aigua. Sense dades no seria possible conèixer ni la quantitat d'aigua disponible ni la freqüència d’esdeveniments extrems. Les dades hidrometeorològiques normalment disponibles tenen una representativitat limitada, es veuen afectades per errors i incerteses i la seva recol•lecció requereix nombrosos recursos, cosa que produeix que moltes zones del món no estiguin adequadament monitoritzades. Així i tot, en les últimes dècades s’ha generat una quantitat de dades sense precedents però de manera localitzada. A més, la difusió de noves tecnologies, juntament amb la integració de diferents enfocaments han permès utilitzar una gran quantitat de dades “toves” per complementar i ampliar les possibilitats en la gestió de l'aigua. Aquesta tesi presenta estudis que aborden algunes de les oportunitats ofertes per les dades per a millorar la gestió de l'aigua. En primer lloc es va avaluar la quantitat necessària de dades hidrometeorològiques per estimar correctament processos clau per a la gestió dels recursos hídrics. En segon lloc es va explorar l'ús de fonts no tradicionals d'informació per millorar l'eficiència de la mitigació d'inundacions. Per exemple, es va identificar una densitat màxima de 24 pluviòmetres per 1000 km2 per estimar la distribució espacial de precipitació, per sobre de la qual les millores són insignificants. A més, es va observar que les dades d’escorrentia tenen un valor relatiu més gran per al calibratge de models hidrològics que les dades de precipitació. Pel que fa a la informació no tradicional, la memòria social d’anteriors inundacions es va identificar com un factor rellevant per a determinar l'eficiència dels sistemes d'alerta d'inundacions i, per tant, del seu potencial per mitigar danys. Finalment, es va proposar una nova metodologia per utilitzar informació provinent de xarxes socials per a realitzar estimacions probabilístiques d'extensió d’inundacions i es va demostrar el seu potencial per aconseguir resultats comparables als d’enfocaments tradicionals. Aquesta tesi aporta avenços significatius per a la gestió integrada de l'aigua mitjançant la millora de la comprensió de les necessitats de dades i de les oportunitats presentades per noves fonts d'informació. D’aquesta manera contribueix a una gestió de l'aigua més eficient i útil per a la societat. / La disponibilidad de datos es sumamente importante para la gestión del agua. Sin datos no sería posible determinar la cantidad de agua disponible o la frecuencia de eventos extremos. Los datos hidrometeorológicos normalmente disponibles tienen una representatividad limitada, son afectados por errores e incertidumbres y su recolección requiere de abundantes recursos, lo cual causa que muchas zonas del mundo no estén adecuadamente monitorizadas. En contraste, en las últimas décadas se ha generado una cantidad de datos sin precedentes pero de manera localizada. Además, la difusión de nuevas tecnologías, conjuntamente con la integración de distintos enfoques, ha permitido usar una gran cantidad de datos “blandos” para complementar y ampliar las posibilidades en la gestión del agua. Esta tesis presenta estudios que abordan las oportunidades ofrecidas por los datos para mejorar la gestión del agua. En primer lugar se evaluó la cantidad necesaria de datos hidrometeorológicos para estimar correctamente procesos clave para la gestión de recursos hídricos. En segundo lugar se exploró el uso de fuentes no tradicionales de información para mejorar la eficiencia de la mitigación de inundaciones. Por ejemplo, se identificó una densidad máxima de 24 pluviómetros por 1000 km2 para estimar la distribución espacial de precipitación más allá de la cual las mejoras son insignificantes. Además se observó que los datos de escorrentía tienen un mayor valor relativo para la calibración de modelos hidrológicos que el de los datos de precipitación. Respecto a la información no tradicional, la memoria social de inundaciones pasadas fue identificada como un factor relevante para determinar la eficiencia de los sistemas de alerta de inundaciones y, por lo tanto, de su potencial para mitigar daños. Finalmente, se propuso una nueva metodología para usar información proveniente de redes sociales para realizar estimaciones probabilísticas de extensión de inundaciones y se demostró su potencial para conseguir resultados comparables a los de enfoques tradicionales. Esta tesis aporta avances significativos para la gestión integral del agua a través de la mejora de la comprensión de las necesidades de datos y de las oportunidades presentadas por nuevas fuentes de información, contribuyendo a una gestión del agua más eficiente y útil para la sociedad.
10

[en] NATIONAL COMMISSION OF TRUTH, ART AND PUBLIC INTERVENTION / [pt] COMISSÃO NACIONAL DA VERDADE, ARTE E INTERVENÇÃO PÚBLICA

ALINE JOBIM E SOUZA 10 July 2018 (has links)
[pt] A dissertação Comissão Nacional da Verdade, Arte e Intervenção Pública pretende estabelecer um diálogo entre design / comunicação visual, arte política e história do período ditatorial no Brasil, tendo como base empírica o Relatório da CNV (especificamente o Volume III: Mortos e Desaparecidos Políticos). A partir da análise do Relatório da Comissão Nacional da Verdade, criamos oficinas de estratégias de comunicação visual no âmbito da intervenção no espaço público, com a participação de jovens na faixa etária de 18 a 22 anos. Nessa pesquisa de campo, a metodologia desenvolvida propõe-se a provocar um debate ético e estético com o público alvo. O processo criativo desenvolvido com os alunos de graduação em design da disciplina de Linguagem e Comunicação Visual II, ministrada pela professora Simone Formiga - 2017.1 - PUC-Rio, proporcionou a construção de narrativas imagéticas sobre questões morais relativas às gravíssimas violações de direitos humanos deflagradas pelo regime ditatorial e expostas no Relatório. Ou seja, a partir dos conteúdos discursivos gerados nesta disciplina, desenvolvemos narrativas visuais ocupando o espaço público, com a finalidade de provocar questionamentos e reflexões na população acerca das vítimas do período do regime militar brasileiro. / [en] The dissertation National Commission of Truth, Art and Public Intervention intends to establish a dialogue between design - visual language -, political art and history of the dictatorial period in Brazil, with empirical basis on the CNV Report (specifically Volume III: Political Dead and Disappeared). Analyzing the work of the National Commission of Truth, we created workshops on visual communication strategies in the framework of artistic intervention in public space, with the participation of a group aged from 18 to 22 years. In the field research, the methodology developed aims to provoke an ethical and aesthetic debate with the target audience. The creative process developed with the undergraduate design students at Language and Visual Communication II discipline, given by Professor Simone Formiga - 2017.1 - PUC-Rio, provided the construction of imaginative narratives on moral issues about the severe violations of human rights triggered by the dictatorial period and exposed in the documents of the National Commission of Truth. So, from the discursive contents generated in this discipline, we developed visual narratives occupying the public space, with the purpose of provoking questions and reflections about the victims of the Brazilian military coup.

Page generated in 0.451 seconds