• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 168
  • 7
  • 3
  • 2
  • 2
  • Tagged with
  • 183
  • 102
  • 61
  • 43
  • 32
  • 31
  • 26
  • 23
  • 22
  • 22
  • 20
  • 16
  • 13
  • 13
  • 11
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
41

Efeito da imunoterapia com Dermatophagoides pteronyssinus na resposta clínica e imunológica ao camarão / Effect of immunotherapy with Dermatophagoides pteronyssinus in the clinical and immunological response to shrimp

Yang, Ariana Campos 30 July 2009 (has links)
Objetivo: O objetivo desse estudo foi avaliar alterações na resposta clínica e imunológica ao camarão após a imunoterapia com Dermatophagoides pteronyssinus. Métodos: Selecionou-se 35 indivíduos alérgicos a Dermatophagoides pteronyssinus (Der p), os quais foram submetidos a testes cutâneos de leitura imediata para ácaros, baratas, camarão, tropomiosina recombinante, além de cão, gato e fungos. A detecção de IgE espcífica in vitro foi feita para o ácaro, camarão, barata americana e para suas tropomiosinas. Em todos, avaliou-se reatividade clínica ao camarão através de provocação oral. Dez pacientes foram alocados para o grupo controle, e 25 foram submetidos à imunoterapia alérgeno específica para o ácaro. Os testes cutâneos e a dosagem de IgE sérica específica foram repetidas após a indução da imunoterapia, e após 1 ano do início. A reatividade clínica ao camarão foi reavaliada no final do estudo pela provocação oral. Resultados: No grupo dos pacientes que foram submetidos à imunoterapia, observamos diminuição na reatividade nos testes cutâneos e dosagem de IgE específica para Der p, camarão e tropomiosina recombinante. Dos 10 pacientes com testes cutâneos positivos para camarão, 4 foram negativos na dosagem após um ano de imunoterapia (p= 0,04). Quanto à dosagem sérica de IgE para camarão, dos 9 positivos no início, 6 ficaram negativos (p= 0,014). Nenhum paciente submetido a imunoterapia desenvolveu nova sensibilização para camarão. Não houve alteração na reatividade clínica ao camarão após imunoterapia. Conclusão: A imunoterapia para Dermatophagoides pteronyssinus foi acompanhada de diminuição da reatividade imunológica para camarão e clinicamente não houve alteração da sensibilidade a camarão / Objective: The objective of this study was to determine changes in clinical and immunological response to shrimp after immunotherapy with Dermatophagoides pteronyssinus. Methods: We studied 35 allergic subjects to Dermatophagoides pteronyssinus (Der p), submitted to skin tests to mites, cockroach, shrimp, recombinant tropomyosin, and dog, cat and fungi. The detection of serum specific IgE was performed to mite, shrimp, and tropomyosin from American cockroach. In all patients, the clinical reactivity to shrimp was assessed through oral challenge. Ten patients were allocated to the control group, and 25 were submitted to immunotherapy for mite. Skin tests and determination of serum specific IgE were repeated after the induction of immunotherapy (3-4 months) and 1 year after of beginning of the treatment. The clinical reactivity to shrimp was assessed again at the end of the study by oral challenge. Results: In the group of patients who were undergoing immunotherapy, we observed decreased reactivity in the skin tests and specific IgE levels to Der p, shrimp and recombinant tropomyosin. Among the 10 patients with positive skin tests to shrimp, 4 were negative when assessed after one year of immunotherapy (p = 0.04). About serum specific IgE to shrimp, from the 9 positive reactors in the beginning of treatment, 6 became negative (p= 0.014). There was no change in clinical reactivity to shrimp after immunotherapy. Conclusion: The immunotherapy for Dermatophagoides pteronyssinus was accompanied by decreased immune reactivity to shrimp and clinically there was no change in sensitivity to shrimp
42

Efeito da imunoterapia com Dermatophagoides pteronyssinus na resposta clínica e imunológica ao camarão / Effect of immunotherapy with Dermatophagoides pteronyssinus in the clinical and immunological response to shrimp

Ariana Campos Yang 30 July 2009 (has links)
Objetivo: O objetivo desse estudo foi avaliar alterações na resposta clínica e imunológica ao camarão após a imunoterapia com Dermatophagoides pteronyssinus. Métodos: Selecionou-se 35 indivíduos alérgicos a Dermatophagoides pteronyssinus (Der p), os quais foram submetidos a testes cutâneos de leitura imediata para ácaros, baratas, camarão, tropomiosina recombinante, além de cão, gato e fungos. A detecção de IgE espcífica in vitro foi feita para o ácaro, camarão, barata americana e para suas tropomiosinas. Em todos, avaliou-se reatividade clínica ao camarão através de provocação oral. Dez pacientes foram alocados para o grupo controle, e 25 foram submetidos à imunoterapia alérgeno específica para o ácaro. Os testes cutâneos e a dosagem de IgE sérica específica foram repetidas após a indução da imunoterapia, e após 1 ano do início. A reatividade clínica ao camarão foi reavaliada no final do estudo pela provocação oral. Resultados: No grupo dos pacientes que foram submetidos à imunoterapia, observamos diminuição na reatividade nos testes cutâneos e dosagem de IgE específica para Der p, camarão e tropomiosina recombinante. Dos 10 pacientes com testes cutâneos positivos para camarão, 4 foram negativos na dosagem após um ano de imunoterapia (p= 0,04). Quanto à dosagem sérica de IgE para camarão, dos 9 positivos no início, 6 ficaram negativos (p= 0,014). Nenhum paciente submetido a imunoterapia desenvolveu nova sensibilização para camarão. Não houve alteração na reatividade clínica ao camarão após imunoterapia. Conclusão: A imunoterapia para Dermatophagoides pteronyssinus foi acompanhada de diminuição da reatividade imunológica para camarão e clinicamente não houve alteração da sensibilidade a camarão / Objective: The objective of this study was to determine changes in clinical and immunological response to shrimp after immunotherapy with Dermatophagoides pteronyssinus. Methods: We studied 35 allergic subjects to Dermatophagoides pteronyssinus (Der p), submitted to skin tests to mites, cockroach, shrimp, recombinant tropomyosin, and dog, cat and fungi. The detection of serum specific IgE was performed to mite, shrimp, and tropomyosin from American cockroach. In all patients, the clinical reactivity to shrimp was assessed through oral challenge. Ten patients were allocated to the control group, and 25 were submitted to immunotherapy for mite. Skin tests and determination of serum specific IgE were repeated after the induction of immunotherapy (3-4 months) and 1 year after of beginning of the treatment. The clinical reactivity to shrimp was assessed again at the end of the study by oral challenge. Results: In the group of patients who were undergoing immunotherapy, we observed decreased reactivity in the skin tests and specific IgE levels to Der p, shrimp and recombinant tropomyosin. Among the 10 patients with positive skin tests to shrimp, 4 were negative when assessed after one year of immunotherapy (p = 0.04). About serum specific IgE to shrimp, from the 9 positive reactors in the beginning of treatment, 6 became negative (p= 0.014). There was no change in clinical reactivity to shrimp after immunotherapy. Conclusion: The immunotherapy for Dermatophagoides pteronyssinus was accompanied by decreased immune reactivity to shrimp and clinically there was no change in sensitivity to shrimp
43

Diagnóstico de alergia por componentes em pacientes adultos com dermatite atópica / Component resolved diagnosis in adult patients with atopic dermatitis

Boufleur, Karine di Latella 22 May 2018 (has links)
Dermatite atópica (DA) é uma dermatose inflamatória, de caráter crônico e recidivante, com alta prevalência mundial, caracterizada por eczema localizado ou generalizado, xerose cutânea e prurido intenso, mais comum em crianças, porém podendo acometer adultos, muitas vezes prejudicando de forma considerável a qualidade de vida dos pacientes e seus familiares. O diagnóstico de alergia inclui testes in vivo (testes cutâneos de hipersensibilidade imediata ou prick test) e testes in vitro com mensuração de anticorpos IgE no sangue. Está disponível método para detecção de alergia baseado no princípio de diagnóstico por componentes, o ImmunoCAP Immunosorbent Allergen CHIP (ImmunoCAP-ISAC) que marca a transição para o diagnóstico molecular de alergia. No presente estudo, tivemos por objetivos determinar o perfil de resposta IgE a alérgenos purificados, naturais ou recombinantes, em pacientes adultos com DA e comparar o valor do diagnóstico de alergia por componentes com métodos diagnósticos existentes. Foram selecionados 39 pacientes adultos com DA dentre aqueles Atendidos nos Ambulatórios de Alergia e Dermatologia do HCFMRP-USP. A idade dos pacientes variou de 14-66 anos (média ± DP 34,3 ± 2.1 anos), 64% mulheres. O tempo médio de doença foi de 16 anos. SCORAD médio foi de 36,6 (2-90). Média geométrica (MG) de IgE total foi 1,963 kU/L (24-63,000 kU/L). Alérgenos de ácaros foram dominantes, com sensibilização a Der p1 e a Der f1, Der p2 e Der f2 em 82% e 85% dos pacientes, com MG 27,6; 50; 39,2; 45,4 ISU-E respectivamente, seguidos de gato (38%), cachorro (36%) e pólen de gramíneas (36%). IgE para alérgenos de baratas, fungos, pólen de árvores, látex e veneno de insetos foi encontrada em menos de 20% dos pacientes em baixos níveis. Sensibilização para castanhas (33%) e camarão (31%) foram os alérgenos mais prevalentes entre os alimentos, enquanto a reatividade IgE para leite e ovo esteve presente em 10% ou menos dos pacientes, com baixos níveis de anticorpos IgE na maioria dos casos. Apenas 6 pacientes (15,4%) apresentaram IgE para o panalérgeno tropomiosina, e 3/39 (7,7%) foram negativos para todos os 112 componentes de alérgenos testados no ImmunoCAP-ISAC, com níveis de IgE total de 24, 38,7 e 156 kU/L. Concluímos que o perfil de sensibilização IgE entre os pacientes adultos com dermatite atópica difere daquele entre os pacientes com alergiarespiratória, apresentando menos sensibilização para baratas e para o panalérgeno tropomiosina, e difere ainda do perfil presente em crianças com DA, com predomínio de sensibilização IgE a castanhas e camarão, e baixa taxa de sensibilização a alérgenos de leite de vaca e ovo. / Atopic dermatitis (AD) is an inflammatory, chronic, relapsing dermatosis with a high global prevalence characterized by localized or generalized eczema, cutaneous xerosis and intense pruritus, more common in children, but it can affect adults, often causing considerable damage to the quality of life of patients and their families. The diagnosis of allergy includes in vivo tests (skin tests of immediate hypersensitivity or prick test) and in vitro tests with measurement of IgE antibodies in the blood. An allergy detection method based on the principle of component diagnosis is available, ImmunoCAP Immunosorbent Allergen CHIP (ImmunoCAP-ISAC), and marks the transition to the molecular diagnosis of allergy. In the present study, we aimed to determine the IgE response profile to purified, natural or recombinant allergens in adult patients with AD and to compare the value of component allergy diagnosis with existing diagnostic methods. Thirty-nine adult patients with AD were selected from among those attending the Outpatient Clinic of Allergy and Dermatology at HCFMRP-USP. The age of the patients ranged from 14-66 years (mean ± SD 34,3 ± 2.1 years), 64% women. The mean duration of illness was 16 years. SCORAD mean was 36,6 (2- 90). Geometric mean (GM) of total IgE was 1,963 kU / L (24-63,000 kU / L). Mite allergens were dominant, with sensitization to Der p1 and Der f1, Der p2 and Der f2 in 82% and 85% of the patients, with GM 27,6; 50; 39.2; 45.4 ISU-E respectively, followed by cat (38%), dog (36%) and grass pollen (36%). IgE for cockroach, fungus, tree pollen, latex and insect venom allergens was found in less than 20% of patients at low levels. Sensitization to nuts (33%) and shrimp (31%) were the most prevalent allergens among foods, while IgE reactivity to milk and egg was present in 10% or less of the patients, with low levels of IgE antibodies in most cases. Only 6 patients (15.4%) presented IgE for the pan-allergen tropomyosin, and 3/39 (7.7%) were negative for all 112 allergen components tested on ImmunoCAP-ISAC, with total IgE levels of 24; 38,7 and 156 kU / L. We concluded that the IgE sensitization profile among adult patients with atopic dermatitis differs from that among patients with respiratory allergy, presenting less sensitization to cockroaches and to the pan-allergen tropomyosin, andalso differs from the profile present in children with AD, with a predominance of IgE sensitization to nuts and shrimp, and low sensitization rate to cow\'s milk and egg allergens.
44

Impacto da asma no Brasil : an?lise longitudinal e geogr?fica de uma base de dados governamental

Cardoso, Thiago de Araujo 31 August 2016 (has links)
Submitted by Caroline Xavier (caroline.xavier@pucrs.br) on 2017-06-30T18:50:43Z No. of bitstreams: 1 DIS_THIAGO_DE_ARAUJO_CARDOSO_PARCIAL.pdf: 433423 bytes, checksum: d92b2b78aff1d6d8d7d70ef28db3ccef (MD5) / Approved for entry into archive by Caroline Xavier (caroline.xavier@pucrs.br) on 2017-06-30T18:50:50Z (GMT) No. of bitstreams: 1 DIS_THIAGO_DE_ARAUJO_CARDOSO_PARCIAL.pdf: 433423 bytes, checksum: d92b2b78aff1d6d8d7d70ef28db3ccef (MD5) / Made available in DSpace on 2017-06-30T18:50:59Z (GMT). No. of bitstreams: 1 DIS_THIAGO_DE_ARAUJO_CARDOSO_PARCIAL.pdf: 433423 bytes, checksum: d92b2b78aff1d6d8d7d70ef28db3ccef (MD5) Previous issue date: 2016-08-31 / Conselho Nacional de Pesquisa e Desenvolvimento Cient?fico e Tecnol?gico - CNPq / Introduction: asthma is a chronic disease that affects about of 20,000,000 people in Brazil, representing the third cause of hospitalization in the country. Disease impact data are scarce in the country, but are essential for better management in public health with consequent better control of the disease in the population. Objective: The aim of our study is to present a longitudinal official data about the impact of asthma in Brazil from 2008 to 2013. Methods: We performed a descriptive study from a Brazilian government database (DATASUS), analyzing hospitalizations, the number of deaths from asthma (between 2008 and 2013), and cost of admissions, with a geographical sub-analysis. Results: In the last year analyzed, 2047 people died from asthma in Brazil (5 deaths/day), with more than 120 000 hospitalizations/year. In the whole period analyzed, the absolute number of deaths and hospitalizations decreased 10% and 36%, respectively. However, the mortality rate in hospitalized patients increased by approximately 25% in this period. Analyzing the different regions of the country, the North/Northeast and Southeast regions have the highest rates of hospitalizations for asthma and deaths of hospitalized patients, respectively. When we evaluated representative states of the regions, we also observed discrepancies in hospitalization numbers and percentage of deaths among patients hospitalized. Finally, in the studied period, hospitalizations cost US$ 170 million to the public health system. Conclusions: Although the number of hospitalizations for asthma has decreased in Brazil since 2009, mortality rates have increased, with high budget costs, showing the importance of the burden of asthma in middle-income countries. / Introdu??o: a asma ? uma doen?a cr?nica que acomete cerca de 20 milh?es de pessoas no Brasil, representando a terceira causa de hospitaliza??es no pa?s. Dados de impacto da doen?a s?o escassos no pa?s, mas s?o essenciais para melhor gest?o em sa?de p?blica com consequente melhor controle da doen?a na popula??o. Com isso, o objetivo deste estudo ? apresentar os dados oficiais longitudinais sobre o impacto da asma no Brasil a partir de 2008 a 2013. M?todos: Realizamos um estudo descritivo de um banco de dados do governo brasileiro (DATASUS), analisando as hospitaliza??es, o n?mero de mortes por asma (entre 2008 e 2013) e custo de admiss?es, com uma sub-an?lise geogr?fica. Resultados: No ?ltimo ano analisado, 2047 pessoas morreram de asma no Brasil (5 mortes/dia), com mais de 120 000 hospitaliza??es/ano. Em todo o per?odo analisado, o n?mero absoluto de mortes e interna??es diminuiu 10% e 36%, respectivamente. No entanto, a taxa de mortalidade de pacientes hospitalizados aumentou cerca de 25% neste per?odo. Analisando as diferentes regi?es do pa?s, as regi?es norte/nordeste e sudeste apresentam as maiores taxas de hospitaliza??es por asma e mortes de pacientes hospitalizados, respectivamente. Quando avaliamos os estados, das regi?es, observou-se tamb?m discrep?ncias nos n?meros de hospitaliza??o e a porcentagem de mortes entre pacientes hospitalizados. Finalmente, no per?odo estudado, as interna??es custaram US$ 170 milh?es para o Sistema de Sa?de P?blica. Conclus?es: Embora o n?mero de interna??es por asma tem diminu?do no Brasil desde 2009, as taxas de mortalidade aumentaram, com elevados custos no or?amento, mostrando a import?ncia da carga da asma em pa?ses em desenvolvimento.
45

Sensibilização ao extrato de Blomia tropicalis, na ausência de alum, requer a molécula adaptadora MyD88. / Sensitization to Blomia tropicalis extract without alum requires Myd88 adaptor molecule.

Yokoyama, Nicole Hune 19 February 2014 (has links)
Exposição a alérgenos de poeira doméstica é fator de risco para o desenvolvimento de doenças alérgicas. Os objetivos foram estudar a resposta inflamatória pulmonar alérgica induzida pela sensibilização i.n. ou s.c. ao extrato do ácaro Blomia tropicalis (Bt) e avaliar a participação da molécula adaptadora Myd88. Animais C57BL/6 sensibilizados com solução de extrato de Bt adsorvido ao alum exibiram altos níveis de IgE e aumento do número de eosinófilos. Contudo, animais sensibilizados apenas com Bt não apresentaram aumento dos níveis de IgE. Assim, animais C57BL/6 ou MyD88KO foram sensibilizados com uma dose maior do extrato de Bt (i.n. ou s.c.) e desafiados i.n. As sensibilizações produziram aumento do número células no BAL e níveis de IgE. Os parâmetros celulares em animais MyD88KO se mostraram inibidos, contudo, os níveis de IgE foram similares aos dos animais WT. Concluindo, o desenvolvimento de inflamação pulmonar alérgica não requer alum e sensibilização i.n. ou s.c. induz o recrutamento de células, dependente de MyD88 e produção de IgE, independe de MyD88. / Exposure to allergens from house dust is a risk factor for the development of allergic diseases. The objectives were to study the allergic lung inflammatory response induced by sensitization i.n. or s.c. to Blomia tropicalis (Bt) extract and determine the role of MyD88 adapter molecule. C57BL/6 mice sensitized with Bt extract solution adsorbed to alum exhibited high levels of IgE and increased numbers of eosinophils. However, animals sensitized only with Bt did not show increased levels of IgE. Thus, C57BL/6 or MyD88KO mice were sensitized with a higher dose of Bt extract (i.n. or s.c.) and challenged i.n. The sensitization produced increased cell number in BAL and IgE serum levels. Cell parameters were inhibited in MyD88KO mice, however, IgE levels were similar to those of WT mice. In conclusion, the development of allergic lung inflammation does not require alum, i.n. or s.c. sensitization induces cell recruitment dependent of MyD88 adaptor molecule and IgE production is independent of MyD88.
46

Estudo da prevalência de fungos em travesseiros de crianças com rinite e, ou, asma

Olbrich, Sandra Regina Leite Rosa [UNESP] 15 October 2010 (has links) (PDF)
Made available in DSpace on 2014-06-11T19:30:57Z (GMT). No. of bitstreams: 0 Previous issue date: 2010-10-15Bitstream added on 2014-06-13T20:01:11Z : No. of bitstreams: 1 olbrich_srlr_dr_botib.pdf: 1124820 bytes, checksum: d6bdfea755aadfb3c11171a7283ac8f6 (MD5) / O crescente interesse por micro-organismos alergênicos, a procura por novos reservatórios, além do interesse em fungos anemófilos, a grande frequência e diversidade, bem como a associação com doenças alérgicas, motivaram o estudo. A identificação e quantificação dos fungos em travesseiros poderão proporcionar avanços no diagnóstico e nas medidas ambientais. Avaliar ocorrência de fungos em travesseiros de crianças alérgicas, o ambiente e os aspectos envolvidos.Pacientes do Ambulatório de Imunologia e Alergia do Hospital das Clínicas de Botucatu preencheram questionário com dados epidemiológicos e clínicos e os travesseiros utilizados pelas crianças foram coletados, na residência, colocados em saco plástico estéril. Para o controle, foram adquiridos três travesseiros novos. Todos foram trazidos ao laboratório de Micologia do Instituto de Biociências de Botucatu - UNESP e foram aspirados, dentro da câmara de fluxo, com amostrador de ar MAS- 100NT® por cinco minutos em cada área- externa e interna. Utilizadas três placas para cada aspirado com três diferentes meios de cultura. As identificações foram feitas pelos métodos micológicos tradicionais e, para alguns, foram realizadas extrações de DNA e sequenciamento. Todos procedentes de diferentes regiões de Botucatu , 4,46% dos pacientes do Ambulatório de Alergia e Imunologia, que realizaram teste de sensibilização, eram positivo para os fungos testados; a maioria dos pacientes era sensibilizada a mais de um alérgeno, os mais frequentes foram: Dermatophagoides Farinae , Dermatophagoides Pteronyssinus , Blomia tropicalis e fungos; 80% dos pacientes tinham rinite e 50% também tinham asma; nenhum ambiente, avaliado no domicílio dos pacientes, revelou-se adequado para pacientes alérgicos; somente dois travesseiros tinham capa adequada e se encontravam visivelmente limpos; todos os travesseiros dos... / The increasing interest in allergenic microorganisms, the search for new reservoirs in addition to the interest in anemophilous fungi, their high frequency and diversity as well their association with allergic diseases motivated this study. Fungal identification and quantification in pillows can lead to advancement in diagnosis and in environmental measures. To evaluate the occurrence of fungi in pillows of allergic children, the environment and the issues involved. Patients from the Immunology and allergy outpatient unit of the Botucatu University Hospital completed a questionnaire with epidemiological and clinical data, and the pillows used by the children were collected from their homes and placed in a sterile plastic bag; three new pillows were acquired for control. All the pillows were brought to the Mycology Laboratory of the Biosciences Institute and aspirated within a flow chamber by an MAS-100NT® air sampler for five minutes on each area – external and internal. Three plates were used for each aspirate with three different culture media. Fungi were identified by conventional mycological methods, and DNA extraction and sequencing were also performed. All the participants were from different regions of Botucatu; 4.46% of the patients from the Immunology and Allergy Outpatient Unit who underwent the sensitization test were positive for the tested fungi; most of the patients were sensitized to more than one allergen, of which the most frequent were: Dermatophagoides Farinae, Dermatophagoides Pteronyssinus, Blomia tropicalis and fungi; 80% of the patients had rhinitis, and 50% also had asthma. None of the environments evaluated at the patients’ homes showed to be adequate for allergic patients; only two pillows had an adequate cover and were visibly clean; all the patients’ pillows were contaminated with fungi and, in some of them, the presence of gram positive bacteria ... (Complete abstract click electronic access below)
47

Expresión de moléculas pro-inflamatorias en modelos caninos de inflamación alérgica in vivo e in vitro

Torres Blanch, Rosa M. 11 July 2003 (has links)
La dermatitis atòpica (DA) és l'expressió clínica d'un procés al.lèrgic en la pell que es manifesta en individus atòpics que entren en contacte amb un al.lergè en front al qual són hipersensibles. La DA es manifesta en l'home i en el gos per l'aparició sobtada de picor i de lesions cutànies immediates (fase primerenca o EAR). A més a més, en un percentatge elevat de pacients, la malaltia evoluciona cap a una fase tardana (LAR) que es sustenta en un procés inflamatori responsable possiblement dels símptomes crònics de la malaltia. En la DA humana i canina la inflamació es constitueix majoritàriament de cèl.lules dendrítiques i limfòcits T. En ambdues espècies s'ha demostrat que la resposta immunitària és inicialment de tipus Th2 i a mesura que la malaltia es fa crònica esdevé de tipus Th1. Durant el reclutament de les cèl.lules inflamatòries, s'activen entre d'altres, les molècules d'adhesió. Probablement en aquesta activitat participen els mastòcits (MC) de la dermis. La població mastocitària es col.loca en un lloc privilegiat per a coordinar el procés inflamatori per la seva situació anatòmica pròxima als vasos sanguinis i pel seu contingut en mediadors pro-inflamatoris. El coneixement dels mecanismes d' instauració de la inflamació en la DA és fonamental per a establir estratègies terapèutiques encaminades a reduir-la. Ens proposàrem estudiar l'expressió de la selectina P, l'ICAM-1 i el TNF-a en la DA, així com la contribució dels MC a la seva inducció en models canins in vitro i in vivo.Es van seleccionar gossos amb DA espontània en l'Hospital Clínic Veterinari de la Universitat Autònoma de Barcelona i es van tractar amb antibiòtics. Mitjançant immunohistoquímica, en les lesions cutànies es va observar una major expressió de selectina P que en les zones no lesionades. Aquest augment es correlacionava amb una adherència incrementada dels leucòcits a l'endoteli vascular. A més a més, mitjançant estudis in vitro amb línies cel.lulars de MC canins i cèl.lules endotelials de caròtida canina, vam demostrar que els mediadors mastocitaris són capaços d'induir l'expressió de selectina P endotelial. Això suggereix una relació funcional entre els MC i les cèl.lules endotelials de la dermis en la DA durant l'establiment del procés inflamatori, i pot reflexar la importància de la selectina P en les fases inicials de la inflamació al.lèrgica. Es va avaluar també l'expressió de TNF-a i ICAM-1 en gossos amb DA espontània. No es va observar un augment significatiu de cap d'aquestes dues molècules en las zones lesionades, però les dades suggereixen que existeix una tendència a la sobre-expressió d'ambdues. També es va observar que en la pell canina els MC són la font fonamental de TNF-a i es va comprobar mitjançant estudis in vitro que el TNF-a mastocitari és capaç d'induir l'expressió d'ICAM-1 endotelial. De nou s'estableix una relació funcional de l'eix MC / TNF-a / ICAM-1 endotelial que pot ser important en la patogènia de la inflamació al.lèrgica en la DA, encara que es requereix de nous experiments per a determinar la seva contribució al procés inflamatori. Les dificultats que impliquen els estudis en gossos amb DA natural i l'interés per avaluar el paper dels MC en aquest procés in vivo, ens va portar a contribuir a la caracterització d'un model caní de dermatitis al.lèrgica: el gos hipersensible a Ascaris suum. La injecció intradèrmica d'antigen (Ag) purificat d'Ascaris indueix una reacció immediata (pàpula) de la que són responsables majoritaris els MC. Vam observar que, a més, es produeix una inflamació en la dermis molt similar a la que s'observa en l'home. En l'establiment del procés inflamatori en aquest model juga un paper important la selectina P, de la que probablement els MC en siguin els inductors.En pell lesionada de gossos amb DA els MC poden ser els responsables de l'expressió de selectina P i d'altres molècules d'adhesió com l'ICAM-1 mitjançant l'alliberació de mediadors pro-inflamatoris com el TNF-a. Un procés inflamatori similar en el que probablement també participen els MC s'observa en el model de gos hipersensible a Ascaris en fer la injecció intradèrmica d'Ag. Aquest model suposa per tant un sistema biològic idoni per a caracteritzar la inflamació al.lèrgica en DA i mitjançant el protocol de sensibilització primària transcutània que hem establert hi haurà més accessibilitat a aquest model d'al.lèrgia cutània canina. / Atopic dermatitis (AD) is an allergic skin condition occurring in predisposed atopic individuals upon contact with an allergen. AD develops in humans and dogs, and appears clinically as an immediate cutaneous lesional reaction and pruritus, the so-called early allergic reaction (EAR). In many individuals, this evolves towards a late allergic reaction (LAR) with an underlying inflammatory process. In both species, human and canine, the primary cells in the inflammatory infiltrate are dendritic cells and T lymphocytes. Also the process switches from a Th2 to a Th1 response along the course of the disease. The cell recruitment is conducted by adhesion molecules and other pro-inflammatory cytokines possibly released by the dermal mast cells (MC) because of their prvivileged location close to the endothelial cells were this migration process takes place. The understanding of the mechanisms leading to allergic inflammation is of outmost relevance to establish future therapeutic strategies. We proposed to study the expression of P-selectin, ICAM-1 and TNF-a in AD and to assess the contribution of MC in canine in vitro and in vivo models.Dogs with spontaneous AD were selected at the Veterinary Teaching Hospital of the Universitat Autònoma de Barcelona. Immunohistochemistry revealed that lesional skin from these dogs had an over-expression of P-selectin when compared to non-lesional skin. This was paralleled by an increased adherence of leukocytes to the vascular endothelium. We also demonstrated in in vitro studies that canine MC were able to up-regulate P-selectin on the carotid endothelial surface. Altogether, this suggests a functional relation between MC and endothelial cells that might be relevant to P-selectin up-regulation in AD. We also assessed the expression of ICAM-1 and TNF-a but no over-expression was detected under our conditions. However, given that the counting showed a higher expression in the lesional sites, we concluded that there is a trend towards an increased expression of both pro-inflammatory molecules. We also observed that MC are the primary soruce of TNF-a in the skin and that, in vitro, such TNF-a is the main inductor of the up-regyulation of ICAM-1 in canine carotid endothelial cells. This in turn suggests a functional relation of the axis MC/TNF-a/ICAM-1 that might be important in the inflammatory process underlying AD. Given the problems associated to the study of the natural disease in dogs, we further characterized a canine model of AD that can provide insights on the relevance of MC to its pathogenesis: the Ascaris suum hypersensitive dog. In this model, the Ag i.d. injection triggers the release of MC vasoactive mediators responsible for the early wheal reaction. In addition, we observed an inflammatory process similar to the one in humans. P-selectin appears to contribute to such process as for the expression in the lesional skin revealed by immunhistochemistry.All this points at a potential role of MC in the LAR through the release of pro-inflammatory mediators such as TNF-a that do up-regulate the expression of adhesion molecules. Among these, P-selectin appears to bear a leading role in the induction of inflammation in AD and should be foreseen as a target when considering new management approaches. This was confirmed by our studies in the Ascaris suum hypersensitive canine model. The potential of such unique model increased in particular since we also propose a way to induce it rather than select the hypersensitive animals.
48

Inmunomodulación de la respuesta inmune local y sistémica en un modelo murino de alergia alimentaria a leche bovina

Smaldini, Paola Lorena 30 March 2012 (has links)
La alergia a las proteínas que contiene la leche de vaca (LV) es la alergia alimentaria más frecuente en nuestro país, y en muchas regiones del mundo, y se presenta principalmente en niños menores de 3 años (6 á 8%). La alergia puede presentarse desde los primeros meses de vida debido a la exposición temprana a las proteínas de leche de vaca, y se estima que en el 80-90% de los pacientes aproximadamente se inducen los mecanismos de tolerancia específica a partir de los 3 a 6 años de vida que permiten un adecuado control inmunológico de estos alergenos en la mucosa gastrointestinal. Para su tratamiento la primera elección terapéutica es la dieta de supresión, evitando toda estimulación antigénica. Sin embargo, en lactantes significa una tarea muy difícil y debe reemplazarse por un sustituto lácteo, que generalmente son hidrolizados extensivos de las proteínas de LV. Un sustituto alternativo frecuentemente empleado en nuestro medio son las fórmulas a base de proteínas de soja. Aunque suelen ser tolerados por la mayoría de los pacientes la literatura internacional describe que un 15-40% de los pacientes alérgicos a las proteínas de LV no toleran las proteínas de soja, aún cuando no han sido previamente expuestos a la soja. Nuestro grupo ha descripto la existencia de reactividad cruzada entre las proteínas de LV y de soja lo cual permite explicar la intolerancia descripta (Rozenfeld et al.2002; R Curciarello et al. 2008; Smaldini et al. 2011). Otra dificultad que el médico debe considerar con la familia del chico alérgico, y no es menor, es el hecho que las proteínas de la leche (y de la soja) son frecuentemente utilizadas por la industria alimenticia como suplemento por sus propiedades funcionales. Esto determina que la educación del paciente y su entorno en cuanto a qué alimentos pueden comer y cuáles no es un punto fundamental en el tratamiento. Inclusive estas proteínas también pueden presentarse como alergenos ocultos no declarados por el fabricante, o como contaminantes de un alimento. A partir de estas observaciones, en este trabajo se decidió optimizar un modelo murino de alergia a proteínas de leche bovina, previamente desarrollado por el grupo, para su posterior empleo como herramienta in vivo para distintos tipos de estudios. En este trabajo de tesis, el mismo se ha empleado para evaluar potenciales estrategias terapéuticas basadas en la inmunomodulación. De esta manera hemos logrado re-direccionar el sistema inmune, o la respuesta inmune Th2-dependiente específica de alergenos de la leche bovina administrando por mucosas proteínas de membrana de Brucella abortus, bacterias muertas del género Actinomycetales, y proteínas de leche de vaca o de soja. En los 3 casos los mecanismos inmunológicos inducidos son diferentes, pero tienen en común que cuando el animal alérgico y tratado es expuesto a proteína de leche bovina por vía oral, los síntomas inducidos son más suaves en comparación con un ratón alérgico no tratado. Estos resultados son alentadores para el desarrollo de futuras terapias inmunomodulatorias a aplicar en pacientes con alergia alimentaria explotando la posible modulación de la inmunidad sistémica a través de la manipulación del sistema inmune asociado a mucosas, y de la interconexión que existe entre las mismas. Es importante resaltar que en un individuo no alérgico la tolerancia oral es el proceso que evita la instauración de mecanismos de hipersensibilidad frente a la exposición a antígenos de la dieta y de la flora comensal en la mucosa gastrointestinal. En individuos alérgicos, y por razones aún no completamente dilucidadas, fallas en los mecanismos de tolerancia a los alergenos que ingresan por la vía oral determinan una activación aberrante del sistema inmune local y sistémico, y la consiguiente instauración de un proceso inflamatorio en la mucosa. Hay trabajos que demuestran que el balance tolerancia vs activación en estos pacientes no funciona adecuadamente (Sicherer y Sampson 2006; J. Wang y Sampson 2011) y los estudios aquí planteados podrían ser la base experimental para el desarrollo de futuras terapias preventivas o correctivas.
49

Parámetros inmunopatogénicos en la infección experimental murina con huevos de <i>Toxocara canis</i>

Minvielle, Marta Cecilia January 1997 (has links)
Objetivos del trabajo de tesis: 1- Analizar el ciclo biológico de <i>Toxocara canis</i> mediante infecciones experimentales con huevos del parásito en ratones. 2- Determinar el número de larvas (carga parasitaria) en distintos órganos del ratón luego de su infectación con huevos de <i>Toxocara canis</i> para evaluar la posible relación entre la carga parasitaria y diferentes métodos de inoculación. 3- Desarrollar una técnica serológica para evaluar la respuesta humoral anti-<i>Toxocara canis</i>. 4- Evaluar distintos parámetros inmunológicos celulares y humorales en la infección murina por <i>Toxocara canis</i>.
50

Avaliação da resposta imune de indivíduos asmáticos residentes em área endêmica em Schistosoma mansoni

Figueiredo, Joanemile Pacheco de January 2004 (has links)
Submitted by Hiolanda Rêgo (hiolandarego@gmail.com) on 2016-08-12T16:15:37Z No. of bitstreams: 1 Dissertação_ICS_ Joanemile Pacheco de Figueiredo.pdf: 786075 bytes, checksum: e932bb435d8f92e49c6cdcf62892ceac (MD5) / Approved for entry into archive by Delba Rosa (delba@ufba.br) on 2016-08-23T15:31:26Z (GMT) No. of bitstreams: 1 Dissertação_ICS_ Joanemile Pacheco de Figueiredo.pdf: 786075 bytes, checksum: e932bb435d8f92e49c6cdcf62892ceac (MD5) / Made available in DSpace on 2016-08-23T15:31:26Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Dissertação_ICS_ Joanemile Pacheco de Figueiredo.pdf: 786075 bytes, checksum: e932bb435d8f92e49c6cdcf62892ceac (MD5) / CAPES; CNPq; FAPESB; National Institute of Health; / A prevalência de infecção por helmintos é negativamente associada à prevalência de alergia, e alguns trabalhos têm demonstrado uma inversa associação entre infecções por helmintos e gravidade de asma. Neste trabalho, foi avaliada a resposta imune específica para alérgeno 1 de Dermatophagoides pteronyssinus (Der p 1) em asmáticos infectados com helmintos de uma área endêmica no município do Conde-Bahia (Grupo 1), comparando-se com a resposta em asmáticos não infectados de uma área não endêmica, Salvador-Bahia (Grupo 2). Os indivíduos foram selecionados utilizando-se questionário ISAAC modificado e exames parasitológicos de fezes por meio da técnica de Kato-Katz. Foram realizados testes cutâneos de leitura imediata com aeroalérgenos, dosagem de IgE específica para Der p 1, coleta de amostras de poeira domiciliar para estudo da fauna acarina, além da avaliação da resposta imunológica pela produção de citocinas por células mononucleares do sangue periférico estimuladas, in vitro, com Der p 1. A dosagem de citocinas no sobrenadante das culturas foi realizada pelo método de ELISA, a expressão de IL-4 pela técnica de RT-PCR e a fonte produtora de IL-10 foi avaliada utilizando-se citometria de fluxo. Foi observada menor positividade aos testes cutâneos de leitura imediata com aeroalérgenos nos asmáticos infectados por helmintos, incluindo S. mansoni (grupo 1), quando comparados com asmáticos não infectados. Embora a positividade aos testes cutâneos tenha sido baixa no grupo de asmáticos infectados, em 40,6% dos indivíduos foi observada IgE específica para o Der p 1 acima de 0,70 KU/L (classe II). Com relação à produção de citocinas, observou-se que células de asmáticos infectados pelo S. mansoni produziram baixos níveis de IL-5 em culturas estimuladas com Der p 1, quando comparados à produção desta citocina por células de indivíduos não infectados (p<0,0001). Da mesma forma, a razão da densitometria de IL-4/HPRT no grupo de infectados foi mais baixa do que no grupo de não infectados (p<0,05). Em contraste, os níveis de IL-10 foram altos em cultura de células de asmáticos infectados por S. mansoni e baixos ou indetectáveis no grupo controle (p=0,0018). Observou-se uma associação positiva entre carga parasitária de S. mansoni e níveis de IL-10 em culturas estimuladas com Der p 1 (= 0,3212, p=0,012). A adição de IL-10 recombinante humana (rhIL-10) às culturas de asmáticos não infectados resultou em diminuição na produção de IL-5 (p<0,05). Os indivíduos do grupo 1 foram tratados com anti-helmínticos e houve redução da produção de IL-10 específica para Der p 1 (p<0,05), associada à piora dos sintomas de asma após o tratamento. Por fim, os dados mostraram que, em asmáticos infectados com S. mansoni, a IL-10 foi produzida principalmente por células T CD8+ e monócitos e, no grupo de não infectados, esta citocina foi produzida basicamente por monócitos. Este estudo sugere que a IL-10 é uma citocina supressora da resposta imune inflamatória do tipo Th2 em asmáticos infectados por helmintos, incluindo S. mansoni e que as células T CD8+ constituem uma importante fonte produtora desta citocina nos indivíduos infectados.

Page generated in 0.2386 seconds