Η ψηφιακή εποχή έχει διεισδύσει σε όλες τις πτυχές της ανθρώπινης δραστηριότητας και τις μεταμορφώνει με έναν επαναστατικό και πρωτόγνωρο τρόπο. Ένας ιδιαίτερος ευαίσθητος τομέας για εμάς τους Έλληνες, ο πολιτισμός, δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστος από το κύμα της ψηφιακής εποχής. Η ψηφιακή εποχή έχει μεταμορφώσει τη πολιτιστική κληρονομιά τόσο από άποψη δημιουργίας όσο και από άποψη διατήρησης πολιτισμού. Ενώ κάποτε συλλέγαμε φυσικά αντικείμενα όπως ζωγραφιές, βιβλία και αγάλματα, τώρα πλέον διατηρούμε και ψηφιακές αναπαραστάσεις των πολιτιστικών αντικειμένων. Μέσω των νέων τεχνολογιών της Πληροφορικής και των Επικοινωνιών μπορούν να δημιουργηθούν, ταυτοποιηθούν και να ανακτηθούν τα ψηφιακά αυτά αγαθά. Η πολιτιστική κληρονομιά έχει κερδίσει μεγάλο ενδιαφέρον τα τελευταία χρόνια. Η επιστημονική κοινότητα ερευνά τις πιθανότητες για παροχή κατάλληλων τεχνολογιών για ολοκληρωμένη πρόσβαση στις συλλογές πολιτισμικής κληρονομιάς, ενώ οι οργανισμοί πολιτισμικής κληρονομιάς γίνονται ολοένα πιο πρόθυμοι να συνεργαστούν και να παρέχουν την καλύτερη δυνατή πρόσβαση στις συλλογές τους μέσα από εξατομικευμένη παρουσίαση και πλοήγηση. Ο Σημασιολογικός Ιστός βρίσκεται στο επίκεντρο της προσπάθειας αυτής. Ο Σημασιολογικός Ιστός είναι το επόμενο στάδιο του σημερινού Διαδικτύου κατά το οποίο, τα δεδομένα θα επισημειώνονται με μεταδεδομένα, τα οποία θα επιτρέπουν στις εφαρμογές του Διαδικτύου να προσφέρουν καλύτερες υπηρεσίες αναζήτησης στο χρήστη. Η διπλωματική αυτή πραγματεύεται τη χρήση των τεχνολογιών του Σημασιολογικού Ιστού για την βελτίωση της πρόσβασης σε πολιτισμικά δεδομένα. Έχει ως στόχο την εμβάθυνση στις τεχνολογίες Σημασιολογικού Ιστού, στην ανάπτυξη μιας καινοτόμου εφαρμογής και στην ανάδειξη των πλεονεκτημάτων. Στο δεύτερο κεφάλαιο παρουσιάζεται πως ο Σημασιολογικός Ιστός λύνει το πρόβλημα της συντακτικής συμβατότητας. Συγκεκριμένα, παρουσιάζεται η τεχνολογία της XML και των διάφορων τεχνολογιών γύρω από αυτήν. Στο τρίτο και στο τέταρτο κεφάλαιο παρουσιάζεται πως επιτυγχάνεται η Σημασιολογική Συμβατότητα. Στο τρίτο κεφάλαιο μελετάται το RDF μοντέλο δεδομένων, η μοντελοποίηση δεδομένων στο Σημασιολογικό Ιστό. Παρουσιάζονται οι διάφοροι τρόποι σύνταξης του καθώς και πως γίνεται αναζήτηση σε γράφους RDF με το πρωτόκολλο SPARQL. Στο τέταρτο κεφάλαιο παρουσιάζεται η έννοια της οντολογίας. Παρουσιάζονται διάφορες γλώσσες περιγραφής οντολογιών ενώ μελετάται σε βάθος η OWL. Στο πέμπτο κεφάλαιο παρουσιάζεται ένα σύνολο θησαυρών και οντολογιών που χρησιμοποιούνται περισσότερο από τους οργανισμούς. Παρουσιάζεται η οντολογία SKOS καθώς και μέθοδοι για τη μεταφορά παραδοσιακών θησαυρών στο Σημασιολογικό Ιστό μέσω του SKOS. Τέλος, παρουσιάζεται το CIDOC-CRM ως μία λύση για την ολοκλήρωση θησαυρών ποικιλίας γνωστικών πεδίων. Στο έκτο κεφάλαιο γίνεται μία ανασκόπηση από επιλεγμένα έργα των τελευταίων ετών που χαρακτηρίζονται από την εφαρμογή των τεχνολογιών του Σημασιολογικού Ιστού στο τομέα του Πολιτισμού και της Πολιτισμικής Κληρονομιάς. Τέλος στο έβδομο κεφάλαιο παρουσιάζεται μία εφαρμογή διαχείρισης πολιτιστικών δρώμενων. Επίσης παρουσιάζεται η πρωτοβουλία των Διασυνδεδεμένων Δεδομένων και πως γίνεται η εφαρμογή μας γίνεται μέρος του Σημασιολογικού Ιστού μέσω της πρωτοβουλίας αυτής. / The digital age has influenced every aspect of human activity and has transformed them in a revolutionary, previously unseen way. A special for us Greeks sector, cultural heritage, could not stay unaffected from the wave of the digital age. The Digital age has transformed Cultural Heritage both from the aspect of creation and the aspect of conservation of civilization. While once we collected only physical objects like paintings, books and statues, now we also collect digital representations of cultural objects. Through the new ICTs the objects can be created, authenticated and retrieved. The domain of Cultural Heritage has gained a lot of popularity during the last years. The scientific community researches new possibilities for integrated access of collections of cultural heritage, while the organizations of cultural heritage are increasingly eager to cooperate and provide the best possible access to their collections through personalized presentation and navigation. The Semantic Web stands in the center of this effort. The Semantic Web is the next stage of today’s Internet, in which, data are annotated with metadata that enable novel applications of the Internet to provide better search services to the user. This thesis researches the usage of Semantic Web technologies for the enhancement of the access to cultural data. Its goal is the study of Semantic Web technologies and the development of a novel application to emphasize its advantages. In the second chapter is presented the XML, which is the vehicle of Semantic Web data representations .In the third chapter , the RDF model is presented. Specifically, the various syntaxes of RDF and how RDF graphs are queried. In the fourth chapter the concept of the ontology is studied. Many ontology description languages are presented and OWL is studied more in depth. In the fifth chapter a number of thesaurus and ontologies are presented that are used by many CH organizations. The SKOS ontology is presented as well as the methods employed to migrate legacy thesauri to the Semantic Web. Also, the CIDOC-CRM ontology is presented as a solution for the integration of various domains. In the sixth chapter a review of selected projects of the last years is presented, that are characterized by the application of the technologies of Semantic Web in the sector of Culture and Cultural heritage. In the last chapter an application of cultural events management is presented. The initiative of Linked Data is also presented and how the application becomes a part of the Semantic Web through this initiative.

Στην παρούσα εργασία προσεγγίζεται η έννοια του ξένου μέσα από τα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Α΄, Β΄ και Γ΄ Γυμνασίου. Έχοντας ως έρεισμα τις πολιτισμικές σπουδές και με βασικό εργαλείο την imagologie/ πολιτισμική εικονολογία, η εργασία αυτή αντιμετωπίζει τη λογοτεχνία ως τομέα διαμόρφωσης της εικόνας «μας» και της εικόνας των «άλλων», αλλά και ως πιθανό πεδίο (ανα)παραγωγής στερεοτύπων. Η κατανόηση του ξένου επιχειρείται καταρχάς ως υποκατηγορία του άλλου και επομένως συνδέεται με ζητήματα ορισμού, συγκρότησης και αναπαραγωγής της ταυτότητας και της ετερότητας. Παράλληλα θίγονται ζητήματα σχετικά με τη δημιουργία και το ρόλο των κοινωνικών στερεοτύπων για την κατασκευή της ταυτότητας. Σε θεωρητικό επίπεδο η προσέγγιση του ξένου γίνεται μέσα από τις επιστήμες της κοινωνιολογίας, της ανθρωπολογίας, της ψυχανάλυσης και άλλων επιστημών του ανθρώπου, χωρίς να οδηγείται τελικά σε έναν απόλυτο και άκαμπτο ορισμό. Βασική παράμετρος πάντως για τον ορισμό του ξένου θεωρείται η σχέση του με τον χώρο/ τη χώρα του άλλου. Σκόπιμα δεν τίθενται εξαρχής ερευνητικά ερωτήματα ώστε να μην επηρεαστεί η οπτική της ερευνήτριας από κάτι που συνειδητά ψάχνει, αλλά να οδηγηθεί σε συμπεράσματα μέσα από το ίδιο το υλικό. Η ανάλυση των κειμένων δομείται σε δύο επίπεδα. Στο πρώτο επίπεδο γίνεται μια κατηγοριοποίηση της έννοιας του ξένου όπως προκύπτει από το υλικό, χωρίς να ακολουθούνται προσχηματισμένες κατηγορίες, έτσι δηλαδή όπως προτείνεται από την grounded theory. Βασικό εργαλείο ανάλυσης των κειμένων στο επίπεδο αυτό είναι η πολιτισμική εικονολογία. Στη συνέχεια η ανάλυση οδηγείται σε ένα δεύτερο επίπεδο στο οποίο απομακρύνεται από το βασικό μεθοδολογικό εργαλείο και επιχειρείται μια διαφορετική προσέγγιση της έννοιας του ξένου με βάση κάποιους θεωρητικούς που παρουσιάζονται στο πρώτο μέρος της εργασίας. / In the dissertation presented, “strange” is approached through Modern Greek Literature texts of High School Classes A, B and C. Having cultural studies as a base and imagologie as a basic tool, this study sees literature as a field that moulds “our” image as well as the image of “the others” and as a potential field where stereotypes are (re)produced. It is firstly attempted to understand strange as a subcategory of the other. Thus, understanding it is connected with the definition, composition and reproduction of identity and diversity. In parallel, issues concerning the creation and the role of social stereotypes to build the identity are touched. Theoretically speaking, strange is approached through sociology, anthropology, psychoanalysis and other human sciences, without eventually being brought to an absolute and firm definition. Its relation with the other’s space and country is considered, though, as a fundamental parameter for its definition. Research questions are deliberately not set in the beginning so that the researcher’s view is not affected by something consciously sought, but will be led to conclusions through the material itself. The analysis of texts is structured on two levels. On the first level, strange is categorized as results by the material, not following preconceived categories, just as it is proposed by grounded theory. On this level imagologie is a significant tool towards the analysis of the text. Analysis is then led to a second level on which it is no longer close to the basic methodology tool. There, a different approach of strange is attempted based on academics presented at the first part of the dissertation.

Στην παρούσα εργασία επιχειρείται η περιγραφή ενός εθίμου μιας αγροτικής κοινότητας της Ηλείας, των Μακρισίων. Πρόκειται για τα χοιροσφάγια, έθιμο ενταγμένο στον εθιμικό κύκλο της αποκριάς στη συγκεκριμένη κοινότητα. Παράλληλα επιδιώκεται η ανίχνευση της παιδαγωγικής διάστασης που αυτό ενέχει, καθώς αξιολογείται ως σημαντικό γεγονός της πολιτιστικής και κοινωνικής ζωής των κατοίκων. Αρχικά παρουσιάζεται το θεωρητικό και μεθοδολογικό πλαίσιο της έρευνας. Δίνονται οι βασικές αρχές και η θεωρία της κοινωνικής και πολιτισμικής ανθρωπολογίας. Αναζητούνται τα χαρακτηριστικά εκείνα της ανθρώπινης συμπεριφοράς που την εντάσσουν στο πολιτισμικό κεφάλαιο μιας κοινωνικής ομάδας. Καθώς επελέγη η εθνογραφική μέθοδος, ως η πιο κατάλληλη για τη μελέτη μιας κοινωνικής σκηνής στα πλαίσια μιας συλλογικής και διαχρονικής πολιτισμικής εκδήλωσης, περιγράφονται οι βασικές αρχές και τα μεθοδολογικά εργαλεία που αυτή χρησιμοποιεί. Στη συνέχεια γίνεται προσπάθεια καταγραφής κάποιων διαχρονικών πτυχών του εθίμου όπως αυτό παρουσιάζεται στη βιβλιογραφία. Ανιχνεύονται οι γεωγραφικές και πολιτισμικές ιδιαιτερότητες, στη συγχρονία και τη διαχρονία, που καταδεικνύουν την πολυμορφία και την πολυσημία του. Ακολουθεί η περιγραφή του εθίμου, όπως αυτό καταγράφηκε στη συγκεκριμένη κοινότητα. Παρουσιάζονται τα εθνογραφικά δεδομένα που προήλθαν από επιτόπια έρευνα με συμμετοχική παρατήρηση και άτυπες συνεντεύξεις. Η ανάλυση των δεδομένων της έρευνας επικεντρώνεται στον παιδαγωγικό χαρακτήρα του εθίμου. Αναλύονται ο σκοπός, οι παιδαγωγικές πρακτικές, και οι παιδαγωγικοί στόχοι που κατατείνουν να δώσουν χαρακτηριστικά παιδαγωγικής δράσης σε μια εθιμική πολιτισμική δραστηριότητα. / The present paper attempts the description of a custom of an agricultural community of Ilia Prefecture, Makrisia. Specifically, it is about pig slaughter, a custom that forms part of the carnival customary practices, which take place in the aforementioned community. At the same time, it pursues the investigation of its pedagogical dimension, since it is considered an important event of the cultural as well as social life of the residents. Firstly, the theoretical as well as the methodological framework of the investigation are presented. The basic principles and the theory of the social and cultural anthropology are set out and the specific characteristics of the human behavior, which integrate the latter into the cultural background of a social group, are sought. Since it is the ethnographic method that was selected, as the most appropriate one for the study of a social setting in terms of a collective and classical cultural event, the basic principles and the methodological tools that it implements are described. Then, it is the effort to record some classical aspects of the custom, as the latter is presented in the bibliography, which takes place. Its geographical and cultural features, in synchrony as well as in diachrony, which demonstrate the polymorphy and the polysemy of the custom, are investigated. Afterwards, there is the description of the custom as it has been recorded in the specific community and the ethnographic data that derived from an on-the-spot investigation, which involved participative observation and informal interviews, are also cited. The analysis of the data of the investigation focuses on the pedagogical character of the custom. The purpose, the pedagogical practices, as well as the pedagogical goals that tend to offer a customary, cultural activity characteristics of pedagogical effect, are hereby analyzed.

Traditionally, tourism was placed second as a priority in the agenda of investors, policy makers, and academics. Nowadays, a significant reappraisal of its role in socioeconomic development is taking place, which values tourism as a source for earning export revenues, generating large numbers of jobs, promoting economic growth and a more services-oriented economy not only in developing but also in developed countries (UNCTAD, 2007). According to World Tourism Organization (WTO), the European Union (EU) numbered six Member States among the top 10 countries in the world welcoming the largest number of international tourist arrivals. Within the EU, receipts from international tourism in 2008 were highest in Spain, France, and Italy, followed by Greece and Portugal. Previous studies have attempted to explain destination and/or firm strategic positions by focusing on (mostly demand and supply side factors) prices, exchange rates, qualitative and other institutional factors. The unique memorable experiences provided to customers directly determine a business’s and ultimately destination’s competitiveness. However, the extant tourism literature has provided limited explanation of the factors that characterize these memorable tourism experiences. Why Experience? ● Because a trip is very high in experiential & hedonic characteristics ● Pine & Gilmore (1999) argued the emerging of an “experience economy” in which: companies personally engage consumers through staged events, experiences become offerings in the marketplace; and consumers’ hearts are captured by the memorability of the experience Subject of Research ● Differences in Competitiveness of Regional Destination ● A business’s competitiveness is directly determined by the unique memorable experiences provided to customers. ● Therefore, it is important to investigate the impact that the experience’s perception and expectations can have on the diversification of tourism product & the competitiveness of international regional destinations It is well known that Traveller’s perceptions of different destinations, their awareness of alternative options and their perception of the extent to which these destination’s services could fulfil their expectations are crucial to tourist flows. A destination’s services should adapt and change in a way that suits the evolving consumer’s preferences in order for these destinations to maintain and/or enhance their competitiveness. Knowledge of tourist’s expectations, motivations, attitudes and differences among different cultural groups can create an environment within which by performing in an adaptive way, destinations will enhance their competitiveness. Therefore this research aims to offer the following contribution: ● Thorough literature review on the global tourism picture & the role of experience ● A novel approach by introducing a tourist’s enhanced role in defining the concept of experience ● Provide industry managers a generalized information on cross cultural differences Intend do so by trying to Evaluate the motivating experience factors that lead travellers from different cultural origins to different preferences when selecting their travel destination. Examine traveller’s anticipations, motivations and attitudes while reinterpreting experiences in a cross cultural setting. Assess the respective relevance and importance of the identified factors in the destination’s competitiveness as well as cross cultural influences and differences that lead to choosing differently while deciding to visit or revisit a destination. This research will also try to address practical and theoretical implications as well as suggestions for future research. / Ο τουρισμός αποτελούσε παραδοσιακά δεύτερη προτεραιότητα στην ατζέντα επενδυτών, υπεύθυνων χάραξης πολιτικής και ακαδημαϊκών. Σήμερα, πραγματοποιείται μια ουσιαστική επανεκτίμηση του ρόλου του στην κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη, θεωρώντας ότι συνιστά πηγή εσόδων, ότι δημιουργεί μεγάλο αριθμό θέσεων εργασίας και ότι προωθεί την οικονομική ανάπτυξη και μια οικονομία περισσότερο προσανατολισμένη στις υπηρεσίες, τόσο στις αναπτυσσόμενες όσο και στις ανεπτυγμένες χώρες (UNCTAD, 2007). Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού (ΠΟΤ), έξι κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) συγκαταλέγονται μεταξύ των δέκα κορυφαίων παγκοσμίως χωρών με τον μεγαλύτερο αριθμό αφίξεων διεθνών τουριστών. Στην ΕΕ, τα έσοδα από τον διεθνή τουρισμό το 2008 ήταν υψηλότερα στην Ισπανία, τη Γαλλία και την Ιταλία, και ακολούθησε η Ελλάδα και η Πορτογαλία. Προηγούμενες μελέτες επιχείρησαν να εξηγήσουν στρατηγικές θέσεις προορισμών και/επιχειρήσεων, εστιάζοντας (κυρίως παράγοντες προσφοράς και ζήτησης) σε τιμές, συναλλαγματικές ισοτιμίες, ποιοτικούς και λοιπούς θεσμικούς παράγοντες. Οι μοναδικές, αξέχαστες εμπειρίες που προσφέρονται απευθείας στους πελάτες καθορίζουν την ανταγωνιστικότητα μιας επιχείρησης και, τελικά, ενός προορισμού. Ωστόσο, η υπάρχουσα βιβλιογραφία για τον τουρισμό δεν έχει εκτενώς επεξηγήσει τους παράγοντες που χαρακτηρίζουν και καθορίζουν αυτές τις αξέχαστες τουριστικές εμπειρίες. Γιατί γίνεται λόγος για εμπειρία ● Γιατί ένα ταξίδι έχει πολλά χαρακτηριστικά εμπειρίας και ηδονής ● Οι Pine & Gilmore (1999) μίλησαν για την εμφάνιση μιας «οικονομίας εμπειρίας»στην οποία οι εταιρείες προσελκύουν προσωπικά τους καταναλωτές μέσω σκηνοθετημένων εκδηλώσεων, όπου οι εμπειρίες γίνονται προσφορές στην αγορά και οι καρδιές των καταναλωτών σαγηνεύονται από την αξέχαστη εμπειρία. Θέμα της Έρευνας ● Διαφορές στην Ανταγωνιστικότητα των Περιφερειακών Προορισμών ● Η ανταγωνιστικότητα μιας επιχείρησης καθορίζεται άμεσα από τις μοναδικές, αξέχαστες εμπειρίες που προσφέρονται στους πελάτες. ● Επομένως, είναι σημαντικό να ερευνηθεί ο αντίκτυπος που μπορεί να έχει η αντίληψη της εμπειρίας και οι προσδοκίες στη διαφοροποίηση του προϊόντος τουρισμού και στην ανταγωνιστικότητα των διεθνών περιφερειακών προορισμών. Είναι ευρέως γνωστό ότι οι αντιλήψεις του ταξιδιώτη για τους διάφορους προορισμούς, η επίγνωση των εναλλακτικών επιλογών που έχει και η αντίληψη του βαθμού στον οποίο οι υπηρεσίες προορισμού θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες του, έχουν αποφασιστική σημασία για τις τουριστικές ροές. Οι υπηρεσίες ενός προορισμού θα πρέπει να προσαρμόζονται και να αλλάζουν σύμφωνα με τις εξελισσόμενες προτιμήσεις του καταναλωτή προκειμένου οι προορισμοί αυτοί να διατηρούν και/ή να ενισχύουν την ανταγωνιστικότητά τους. Η γνώση των προσδοκιών, των κινήτρων, της νοοτροπίας του τουρίστα και των διαφορών μεταξύ διαφορετικών πολιτισμικών ομάδων μπορεί να δημιουργήσει ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο οι προορισμοί, αντιδρώντας κατά τρόπο προσαρμοστικό, θα ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητά τους. Επομένως, σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να παράσχει τα εξής ● εις βάθος εξέταση της βιβλιογραφίας σχετικά με την εικόνα του παγκόσμιου τουρισμού και τον ρόλο της εμπειρίας ● μια καινοτόμα προσέγγιση με την εισαγωγή του ενισχυμένου ρόλου του τουρίστα στον ορισμό της έννοιας της εμπειρίας ● παροχή στους επικεφαλής του κλάδου γενικευμένων πληροφοριών σχετικά με τις διαπολιτισμικές διαφορές Κάτι τέτοιο επιδιώκεται μέσα από τα εξής ● Αξιολόγηση των παραγόντων δημιουργίας κινήτρων για την εμπειρία που οδηγούν τους ταξιδιώτες διαφορετικής πολιτισμικής προέλευσης σε διαφορετικές προτιμήσεις κατά την επιλογή του προορισμού ταξιδιού τους. ● Εξέταση των προσδοκιών, κινήτρων και της νοοτροπίας του ταξιδιώτη, δίνοντας ταυτόχρονα νέα ερμηνεία στις εμπειρίες μέσα από την διαπολιτισμική προοπτική ● Αξιολόγηση της σχετικής συνάφειας και σημασίας των προσδιορισμένων παραγόντων για την ανταγωνιστικότητα του προορισμού ● Αξιολόγηση των διαπολιτισμικών επιδράσεων και των διαφορών που οδηγούν σε διαφορετική επιλογή κατά τη λήψη απόφασης για την επίσκεψη ή την εκ νέου επίσκεψη ενός προορισμού. Η παρούσα έρευνα προσπαθεί επίσης να εξετάσει τις πρακτικές και θεωρητικές επιπτώσεις, καθώς και προτάσεις για μελλοντική έρευνα.

Η εργασία αυτή διαπραγματεύεται το Πρόγραμμα «ΜΕΛΙΝΑ» το οποίο θεωρείται πρωτοποριακό στην Ελλάδα διότι προσφέρει, μέσα από τις δυνατότητες της τέχνης, την ευκαιρία για πολλαπλές αναγνώσεις τόσο των γνωστικών αντικειμένων όσο και των συναισθημάτων των μαθητών που μετέχουν στην επικοινωνία. Η κεντρική ιδέα του προγράμματος είναι το παιδί και η αυτοεκτίμησή του, ο σεβασμός στις ανάγκες του, στις ικανότητές του, στους ρυθμούς και στους χρόνους του, στις ιδιαιτερότητές του. Έτσι, το Πρόγραμμα έχει ως βασικό μέσο τις τέχνες για την προσέγγιση των γνωστικών αντικειμένων, αλλάζοντας τη μεθοδολογία του παραδοσιακού σχολείου και δίνοντας απάντηση στο πώς μπορούν να αναπτυχθούν κανονικά και ισάξια οι γνωστικές, συναισθηματικές, ψυχοκινητικές και κοινωνικές δεξιότητες του παιδιού, παράλληλα με την απελευθέρωση της φαντασίας και της δημιουργικότητάς του. / This paper discusses the "MELINA" Project, which is considered innovative because it offers in Greece, through the possibilities of art, the opportunity for multiple interpretations of both the subjects and the emotions of the students involved in communication. The central idea is the child and his self-esteem, respect their needs, their abilities, and the pace of the times, the peculiarities. Thus, the program is a key instrument for the arts approach of disciplines, changing the methodology of traditional school and giving answer to that can grow normally and equally cognitive, affective, psychomotor and social skills of the child, along with the release imagination and creativity.

Βασισμένη στην «κοινωνικό- πολιτισμική, ιστορική προσέγγιση» η παρούσα έρευνα συνιστά μια προσπάθεια αξιοποίησης θεωρητικών εργαλείων και μεθοδολογικών αρχών από το συγκεκριμένο θεωρητικό πλαίσιο κατά την ερευνητική διαδικασία της ανίχνευσης παραστάσεων παιδιών νηπιαγωγείου σε σχέση με τα σύννεφα. Τα επιμέρους ερευνητικά ερωτήματα που τίθενται αφορούν στο πώς αντιλαμβάνονται τα παιδιά του νηπιαγωγείου τα σύννεφα, πώς συγκροτούν τις σχετικές νοητικές τους παραστάσεις και πώς διαχειρίζονται, αναδομούν, μετασχηματίζουν τις παραστάσεις αυτές σε διαφορετικές κοινωνικές περιστάσεις. Δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν δέκα έξι (16) μαθητές δημόσιου νηπιαγωγείου αστικής περιοχής της περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας. Η συλλογή των δεδομένων έγινε μέσω διευρυμένων ανοικτού τύπου συζητήσεων ανά δύο παιδιών του δείγματος και της ερευνήτριας. Η παρατήρηση, ανάλυση και παρουσίαση των αποτελεσμάτων έγινε με άξονα τη «μέθοδο τριπλής εστίασης» της Rogoff (προσωπική εστίαση, διαπροσωπική, πλαισίου). Τα αποτελέσματα που προκύπτουν αφήνουν να διαφανεί, πέραν από τις νοητικές παραστάσεις των παιδιών, ο τρόπος με τον οποίο κοινωνικά- πολιτισμικά και ιστορικά στοιχεία και εργαλεία διαμεσολαβούν στη σκέψη τους και στις διαδικασίες συγκρότησής της. Συμπεραίνεται επομένως πως, μέσω της οπτικής που μελετάται, οδηγούμαστε σε μια διευρυμένη και ολιστική προσέγγιση της παιδικής σκέψης αποκεντρωμένη από την αυστηρά εννοιολογική προοπτική του πιαζετικού προτύπου. Η έρευνα καταλήγει με την ανάδειξη σημαντικών ερευνητικών προοπτικών σε θεωρητικό, εμπειρικό και διδακτικό επίπεδο. / This Master Thesis, based on the “sociocultural-historical” approach on child thought development, constitutes an attempt of exploiting the theoretical tools and methodology principles from this particular theoretical field during research procedures of tracing kinder-garden children views on clouds. The various raised research questions are related to how kinder-garden children comprehend clouds, how they construct cloud-related conceptual schemes and how they manage, restructure and transform these schemes in different social circumstances. The research sample consisted of sixteen (16) public urban-area kinder-garden students in the vicinity of Western Greece. The data collection has been done using expanded, open type, conversations between the sample’s children in pairs and the researcher. The observation, analysis and presentation of results has been done using Rogoff’s “three foci approach” (personal, interpersonal, contextual or cultural-institutional focus of analysis). Through those results, beyond conceptual schemes, the way that socio-cultural and historical elements and tools intercede in children thinking and the process of structuring it, is highlighted. It can be concluded that, through the studied perspective, we are led to an expanded and holistic approach of the sample’s children thinking, which is detached from the strictly conceptual viewpoint. The outcome of the Master Thesis research results has highlighted the important research potentials of the sociocultural approach in theoretical, empirical and didactic level.

Σκοπός της διατριβής ήταν να διερευνηθεί η συγκρότηση των παραδοχών, στάσεων και πρακτικών που συνδέονται με τη διαπολιτισμική ικανότητα των εκπαιδευτών ενηλίκων στο πεδίο της διδασκαλίας της ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας σε μετανάστες εκπαιδευόμενους. Εξετάστηκε η σχέση του βαθμού διαπολιτισμικής ικανότητας των εκπαιδευτών ενηλίκων με τις παραδοχές τους σε σχέση με την επαγγελματική τους ταυτότητα, καθώς και με βασικές αρχές της εκπαίδευσης ενηλίκων. Διερευνήθηκε, επίσης, η συνάφεια της ανάπτυξης της διαπολιτισμικής ικανότητας με επιλογές επαγγελματικής ανάπτυξης που σχετίζονται με θεωρητικές αναφορές σχετιζόμενες με το πλαίσιο της μετασχηματίζουσας μάθησης. Η έρευνα βασίστηκε σε μεθοδολογική τριγωνοποίηση, αξιοποιώντας ερωτηματολόγιο που συμπληρώθηκε από 211 εκπαιδευτές που διδάσκουν την ελληνική γλώσσα ως δεύτερη ή ξένη, παρατήρηση 20 τμημάτων διδασκαλίας, συνεντεύξεις με τους εκπαιδευτές και δείγμα εκπαιδευομένων αυτών των τμημάτων (23 και 47 συνεντεύξεις αντίστοιχα) και συμμετοχική παρατήρηση των συναντήσεων και του εξ αποστάσεως διαλόγου μιας –σε εθελοντική βάση συγκροτημένης– ομάδας 18 εκπαιδευτών. Τα δεδομένα της έρευνας αποτυπώνουν την κυριαρχία, στο μεγαλύτερο μέρος των εκπαιδευτών, μονοπολιτισμικών οπτικών ως προς το στόχο διδασκαλίας της δεύτερης γλώσσας και τη διαχείριση πολιτισμικών πλαισίων αναφοράς. Οι εκπαιδευτές αυτοί υιοθετούν εκπαιδευτικές πρακτικές μετωπικής διδασκαλίας, ενώ, παράλληλα, η διάκριση ανάμεσα σε εκπαιδευόμενους «με» και «χωρίς» κουλτούρα, οδηγεί ένα μέρος τους σε έντονα αρνητικά συναισθήματα και πρακτικές υποτίμησης ορισμένων ομάδων εκπαιδευομένων. Μειοψηφική (της τάξης του 20-25%) εμφανίζεται η ομάδα των εκπαιδευτών που είναι ανοιχτοί στη διαπραγμάτευση των παραδοχών, δημιουργώντας χώρους διαλόγου, αποστασιοποίησης από τις «ασφαλείς παραδοχές» και κριτικού στοχασμού που ενδέχεται να λειτουργήσει μετασχηματιστικά. Οι εκπαιδευτές αυτοί αντιμετωπίζουν τους εκπαιδευόμενους ως ενεργούς συνδημιουργούς γνώσης, υιοθετούν σε μεγαλύτερο βαθμό συμμετοχικές εκπαιδευτικές τεχνικές, ενώ αναζητούν και αξιοποιούν την ανατροφοδότηση από εκπαιδευόμενους και κριτικούς φίλους, σε συνδυασμό με πρακτικές ενδοσκόπησης, ως στοιχεία της επαγγελματικής τους ανάπτυξης. Από τα δεδομένα της έρευνας αναδεικνύεται, τέλος, η συμβατότητα της μεθοδολογίας ανάπτυξης της διαπολιτισμικής ικανότητας με εκείνη που οδηγεί σε μετασχηματίζουσα μάθηση, ως προς χαρακτηριστικά όπως ο βιωματικός προσανατολισμός και η εστίαση στην επεξεργασία των παραδοχών αλλά και στην ανάδυση των συναισθημάτων που τις συνοδεύουν. / The purpose of this thesis was to investigate the formation of assumptions, attitudes and practices related to intercultural competence of adult educators in the field of teaching Greek as a second language to immigrant students. The thesis examined the relationship between the degree of intercultural competence of adult educators and their assumptions in relation to their professional identity and basic principles of adult learning. It also investigated the relevance between the development of intercultural competence and professional development options related to the context of transformative learning. The research was based on a methodological triangulation, utilizing questionnaire completed by 211 educators who teach Greek as a second or foreign language, observation of 20 teaching groups, interviews with trainers and trainees sample of the above mentioned groups (23 and 47 interviews respectively) and participatory observation of the meetings and the distance conversation of a voluntary structured group formed by 18 trainers . The research data illustrate that monocultural views in relation to the target of teaching a second language, as well as management of cultural frames of reference, are common for the majority of trainers. These educators adopt frontal teaching educational practices, while at the same time the distinction between learners 'with' and 'without ' culture leads a number of trainers into intense negative emotions and practices of devaluation of certain groups of learners. The group of educators that appear open to assumptions’ negotiation seems to be a minority (approximately 20-25 %). These educators keep a distance from "consolidated assumptions" and create spaces of dialogue and critical reflection, that may have a transformational effect. They treat students as active co-creators of knowledge and adopt a greater degree of participatory training techniques, while seeking and utilizing feedback from students and “critical friends”, combined with introspection practices, as elements of their professional development. From the research data emerges, finally, the compatibility of the methodology for the development of intercultural competence and the methodology that leads to transformative learning, in terms of characteristics such as experiential orientation and focus on treatment of the assumptions and the emergence of feelings that accompany assumptions.

Η μεταπτυχιακή εργασία αναφέρεται στην ηλεκτρονική διαχείριση εκθεμάτων στα ελληνικά μουσεία μέσω της μελέτης των μουσειακών οργανισμών του νομού Αχαΐας. Η καινοτομία της μελέτης αυτής είναι ότι προσεγγίζει τη λειτουργία του σύγχρονου μουσείου παρουσιάζοντας ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο διαχείρισης. Η έννοια της μουσειακής διαχείρισης αναλύεται όχι μόνο ως προς τη διοικητική, αλλά και ως προς την τεχνολογική, οικονομική και νομική της διάσταση, υπό το πρίσμα της νέας πραγματικότητας που η ψηφιακή εποχή επιβάλει. Παρουσιάζονται οι λειτουργίες του μουσείου (συλλογή, συντήρηση, έρευνα, πληροφόρηση, εκπαίδευση, έκθεση, επικοινωνία-μάρκετινγκ) και τα σύγχρονα εργαλεία που η μουσειακή διοίκηση έχει στη διάθεσή της για να μετατρέψει το μουσείο σε έναν δυναμικό ανταγωνιστικό οργανισμό παγκόσμιας εμβέλειας. Αναλύεται τέλος η έννοια του εικονικού μουσείου, ως κατεξοχήν φορέας ηλεκτρονικής διαχείρισης εκθεμάτων. Στηριζόμενη στην παραπάνω εκτενή βιβλιογραφική ανάλυση η παρούσα μελέτη προσπαθεί να ερευνήσει το πλαίσιο εφαρμογής της ηλεκτρονικής διαχείρισης εκθεμάτων στα μουσεία μέσω της διεξαγωγής έρευνας με ερωτηματολόγιο στους μουσειακούς οργανισμούς της περιοχής. Η έρευνα αυτή πραγματοποιεί συγκριτική αξιολόγηση των μουσείων της περιοχής με βάση συγκεκριμένα κριτήρια και εξάγει πολύτιμα συμπεράσματα σχετικά με τη στάση και τις ικανότητες των μουσείων απέναντι στις δυνατότητες που προσφέρει η ψηφιακή πολιτισμική τεχνολογία και φανερώνει τις τάσεις και τις προοπτικές της μουσειακής διαχείρισης. / The present study refers to the electronic management of exhibits in greek museums focusing on the research of museums of the prefecture of Achaia. The innovation of this study is that it approaches the administration of modern museum presenting a complete frame of management. The significance of museum management is analyzed not only from its administrative aspect, but also from its technological, economic and legal dimension, in the context of new reality that the digital era imposes. The functions of museum (collection, maintainance, research, information, education, exhibition, communication-marketing) are presented such as the modern tools that museum management has in its disposal in order to transform the museum in a dynamic, competitive organisation of world impact. Finally, is analyzed the significance of virtual museum, as the eminent institution of electronic management of exhibits. Supported in the precede extensive bibliographic analysis, the present study tries to explore the context of application of electronic management of exhibits in the museums via the conduct of research with questionnaire to the museums of the region. This research carries out a comparative evaluation of the examined museums using specific criteria and it exports useful conclusions with regard to the attitude and the ability of museums toward the possibilities that the digital cultural technology offers and reveals tendencies and prospects of museum management.

Σήμερα διανύουμε μια νέα εποχή, η οποία χαρακτηρίζεται από πολιτισμική και εθνική ανομοιογένεια. Η πολυπολιτισμική σύνθεση της κοινωνίας και η συνακόλουθη αρχή του σεβασμού της διαφορετικότητας έχουν εμφανέστατα μεταφερθεί στην εκπαίδευση, η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το κοινωνικό περιβάλλον όπου συντελείται. Οι δημογραφικές αλλαγές έχουν προφανώς αντίκτυπο στο εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο καλείται να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη δημιουργία προϋποθέσεων αποδοχής και αναγνώρισης του πλουραλισμού και της ετερότητας ως βασικών γνωρισμάτων των σύγχρονων κοινωνιών. Η εκπλήρωση του ρόλου αυτού απαιτεί προσαρμογή του ίδιου του εκπαιδευτικού συστήματος στα νέα δεδομένα κοινωνικοποίησης που χαρακτηρίζουν την εποχή μας. Απαιτεί ταυτόχρονα πέρα από την αναθεώρηση του νομοθετικού πλαισίου, του Αναλυτικού Προγράμματος και των προσφερόμενων προγραμμάτων και διδακτικού υλικού, τον εφοδιασμό των εκπαιδευτικών και των στελεχών της Εκπαίδευσης με σύγχρονες γνώσεις και δεξιότητες, οι οποίες θα τον καταστήσουν ικανό να χρησιμοποιεί την κατάλληλη μεθοδολογία και να εφαρμόζει τις απαραίτητες στρατηγικές, ώστε το εκπαιδευτικό και διοικητικό του έργο να είναι αποτελεσματικό. Ο ρόλος του Διευθυντή είναι καθοριστικός για την ομαλή και αποφασιστική λειτουργία του σχολείου. Η Διαπολιτισμική εκπαίδευση μπορεί να επιτύχει τους στόχους της αν υπάρξει αλλαγή στάσεων στο εκπαιδευτικό δυναμικό τόσο στο επίπεδο της διοίκησης όσο και στο επίπεδο της διδακτικής και παιδαγωγικής πρακτικής. Στην παρούσα εργασία το ερώτημα που τίθεται είναι αν ο κάθε Διευθυντής της κάθε σχολικής μαινάδας διαθέτει τα απαραίτητα προσόντα και τις ικανότητες να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στο έργο του, δηλαδή αν έχει Διαπολιτισμική και διοικητική επάρκεια και ετοιμότητα σε θέματα που σχετίζονται με την ύπαρξη αλλά και τον τρόπο εργασίας με αλλόγλωσσους μαθητές. / Today we are going through a new area, which is characterized by a cultural and ethnic heterogeneity. The multicultural composure of society and the following principles of respect towards differencicition have obviously transfer to education, which is inseparable linked to the social environment where it takes place. The demographic changes have an obvious impact on the educational system. Which is summoned to a role of creating conditions of acceptance and recognition of pluralism and otherness as the basic characteristics of modern societies. The fulfillment of this role requires adjustments to the educational system itself towards the new data of social inclusion that characterizes our societies. Expect of the simultaneous adjustments to the legal framework, changes are also required concerning the curriculum, the offered programs, the teaching material, the supplement of teachers and executives of education with modern knowledge and abilities which will make them capable of using the right method and following the needed strategies so their educational and leading work is effective. The principals role is defining for the smooth and effective function of a school intercultural education can reach its goals if theirs is a change of attitudes in educational dynamic as much on an executive level as in teaching and educational practice. In this thesis the given question is whether each principal of each school unit has the required qualifications and abilities to react accordingly concerning his work, meaning whether or not he has intercultural and leading capabilities and confidence concerning intercultural issues about working with foreign speaking students.