Spelling suggestions: "subject:"artes plásticos"" "subject:"artes plástica""
151 |
Experiência moderna nas artes plásticas em Goiás: fronteira, identidade, história (1942 - 1962) / "Modern experience of Plástic Artes in Goiás: border, identities and history"BORELA, Marcela Aguiar 16 November 2010 (has links)
Made available in DSpace on 2014-07-29T16:17:40Z (GMT). No. of bitstreams: 1
Marcela Aguiar Borela.pdf: 4310755 bytes, checksum: 6a6273f2ff5caaa60aa268d97f86d00c (MD5)
Previous issue date: 2010-11-16 / The effort of this text is to identify elements of fundamental analysis to a story of modern art in Goiás, directing the management of historical problems from the notions of identity and border produced by this experience. It shows the configuration of the historical phenomenon defined here as modern experience in the visual arts in Goiás , which temporal cut occurs from the Cultural Baptism of the city of Goiânia in 1942, when the first cultural manifestations start in the modern city . These modern manifestations finished in 1962, when there was a diversity of artists working in the city, beyond the operation of two schools of Fine Arts. The cut is intended to allow the understanding of the aspects of the visual modernist produced in Goiânia from an ionosphere. To this end, it is investigated issues relating to cultural identity before and after the construction of Goiânia. The primary goal is the boundary of the conditions of possibilities and of the major events that constitute the source of the modern experience of the arts in Goiás, understood here from Benjamin‟s perspective. / O esforço deste texto é no sentido de identificar elementos de análise fundamentais para uma história da arte moderna em Goiás, direcionando o tratamento de problemas históricos a partir das noções de identidade e fronteira, produzidas por esta experiência. Apresenta-se a configuração do fenômeno histórico delimitado aqui como experiência moderna nas artes
plásticas em Goiás , cujo recorte temporal se dá a partir do Batismo Cultural da cidade de Goiânia em 1942, quando se iniciam as primeiras manifestações culturais na cidade
moderna , que se encerram em 1962, quando se verifica uma diversidade de artistas atuando na cidade, além do funcionamento de duas Escolas de Belas Artes. O recorte pretende possibilitar a compreensão de aspectos da visualidade modernista produzida em Goiânia a partir de uma iconosfera. Para tanto, investigam-se questões relativas a uma identidade cultural antes e depois da construção de Goiânia. O objetivo fundamental é a delimitação das
condições de possibilidade e dos principais acontecimentos que compõem a origem da experiência moderna nas artes plásticas em Goiás, conceito aqui compreendido a partir de
perspectiva benjaminiana.
|
152 |
As trilhas do torrão comum: um estudo comparado entre Graciliano Ramos e Cândido Portinari / The trails of the common clod: a comparative study between Graciliano Ramos and Candido PortinariFábio José Santos de Oliveira 23 August 2010 (has links)
Nosso estudo aborda a comparação entre Vidas Secas (Graciliano Ramos) e algumas pinturas de Cândido Portinari. Em nossa opinião, há algo em comum nessas obras: o estabelecimento duma relação íntima entre o ambiente e as figuras humanas retratadas. Seria dizermos que os personagens estão impregnados da essência de seu entorno: no caso de Vidas secas, o uso reiterado de animalizações e coisificações; no caso de Portinari, a presença plástica do ambiente nos corpos das figuras, gerando algo que dá a ver seres amarrados ao entorno. Com isso, podemos notar que a diluição do homem por conta dessa relação com o ambiente encontra correspondências com sua própria diluição na sociedade. O que mais interessa nesse caso é o fato de como o homem resiste a tais diluições, ou melhor, o modo como ambos os artistas (de maneira semelhante) expõem essa resistência. / Our study is based on the comparison between a Graciliano Ramoss novel (Vidas secas Droughty lives) and Candido Portinaris paintings. For us, there is something in common between them: the establishing of a deep relation between the ambient and the human figures featured in the referred artistic productions. We say the characters are full of the surrounding essence: with regard to Vidas secas, the reiterated use of the animalization and reification; with regard to Portinari, the plastic presence of the ambient in the figures bodies, producing something that demonstrates beings fastened to what surround them. Then we can observe the human diluting by reason of that relation with the ambient corresponds to a social diluting of the man. In this case the most interesting is the fact of how the man resists to this diluting, that is, the way how both artists expose that man resistance.
|
153 |
Gonzaga Duque: um flâneur brasileiro / Gonzaga Duque: a Brazilian \' flâneur\'Elaine Durigam Ferreira Pessanha 18 July 2008 (has links)
Nesta dissertação apresenta-se uma biografia de Gonzaga Duque, comentários de suas obras, uma fortuna crítica, cujo conteúdo expressa os comentários e estudos feitos por importantes críticos, reconhecendo a importância literária de Gonzaga Duque, sua produção textual, suas tentativas como um artista preocupado com a propagação da arte e suas evoluções, ou mesmo constatando sua existência entre os consagrados pelo paideuma (Machado de Assis, Cruz e Souza, entre outros nomes), sem estar oficialmente presente nesta seleção. Analisou-se o romance de Mocidade morta: sua estrutura textual, seu aspecto simbolista e sua estética, sua crítica à arte e à política da época e suas personagens. Procurou-se demonstrar a importância deste observador da sociedade brasileira, que o menosprezou por não pertencer aos grupos políticos em destaque, sendo um autor corajosamente diferencial e boêmio. / In this paper its been presented a biography of Gonzaga Duque, comments about his works, a fortunate criticism which contents express the comments and studies done by important critics, recognizing the literary importance of Gonzaga Duque, as well as, his textual production, his attempts as an artist worried about the spread of arts e its evolution or even finding out his existence among the prestigious writers by paideuma (Machado de Assis, Cruz e Souza among other names) even without being included in that list. Its been analysed the novel Mocidade morta: its textual structure, its symbolist aspect and aesthetics, its criticism to arts and politics at that time and its characters. Its been demonstrated the importance of this watcher of brazilian society, that despised him because he didnt belong to the most prestigious political groups, being a brave and Bohemian author.
|
154 |
Agentes da modernização: os artistas plásticos e suas atuações na arte, na moda e na imprensa brasileiras dos anos 1950 e 1960Corrêa, Clecius Campos 31 August 2016 (has links)
Submitted by Renata Lopes (renatasil82@gmail.com) on 2017-04-17T11:42:09Z
No. of bitstreams: 1
cleciuscamposcorrea.pdf: 4897242 bytes, checksum: ea16e084b3939092bb26fced236ddcb1 (MD5) / Approved for entry into archive by Adriana Oliveira (adriana.oliveira@ufjf.edu.br) on 2017-04-18T13:38:37Z (GMT) No. of bitstreams: 1
cleciuscamposcorrea.pdf: 4897242 bytes, checksum: ea16e084b3939092bb26fced236ddcb1 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-04-18T13:38:37Z (GMT). No. of bitstreams: 1
cleciuscamposcorrea.pdf: 4897242 bytes, checksum: ea16e084b3939092bb26fced236ddcb1 (MD5)
Previous issue date: 2016-08-31 / Esta dissertação analisa o papel dos artistas plásticos no processo de modernização ocorrido no Brasil após a Segunda Guerra Mundial, especificamente nos anos 1950 e 1960, apresentando-os como agentes desse movimento, particularmente nos domínios da arte, da moda e da imprensa. As principais referências são as reformas gráficas realizadas no Jornal do Brasil e no Correio da Manhã, pelos artistas Amilcar de Castro e Alexandre Wollner, respectivamente, e a obra da artista plástica Olly Reinheimer — desenvolvida entre a arte e a moda. Por meio desses exemplos, investiga-se como as novas correntes estéticas no período — notadamente o Concretismo e o Neoconcretismo — procuraram promover a integração arte e vida, por meio da estetização do cotidiano e dos novos estilos de vida. / This dissertation analyzes the role of plastic artists in the modernization process that occurred in Brazil after World War II, specifically in the 1950s and 1960s, presenting them as agents of this movement, particularly in the fields of art, fashion and the press. The main references are the graphic reforms carried out in the Jornal do Brasil and Correio da Manhã, by the artists Amilcar de Castro e Alexandre Wollner, respectively, and the artwork of the plastic artist Olly Reinheimer — developed between art and fashion. Through these examples, we investigate how the new aesthetic currents in the period — notably Concretism and Neoconcretism — sought to promote the integration of art and life, through the aestheticization of daily life and new lifestyles.
|
155 |
Macunaíma Daibert de Andrade - a soma de universosDias, Miriam Ribeiro 26 November 2007 (has links)
Submitted by Renata Lopes (renatasil82@gmail.com) on 2017-07-24T14:43:48Z
No. of bitstreams: 1
miriamribeirodias.pdf: 61450709 bytes, checksum: 913d06d806081d9e9840a98d5e7b16b6 (MD5) / Approved for entry into archive by Adriana Oliveira (adriana.oliveira@ufjf.edu.br) on 2017-08-09T13:37:21Z (GMT) No. of bitstreams: 1
miriamribeirodias.pdf: 61450709 bytes, checksum: 913d06d806081d9e9840a98d5e7b16b6 (MD5) / Made available in DSpace on 2017-08-09T13:37:21Z (GMT). No. of bitstreams: 1
miriamribeirodias.pdf: 61450709 bytes, checksum: 913d06d806081d9e9840a98d5e7b16b6 (MD5)
Previous issue date: 2007-11-26 / O presente trabalho se propõe a pensar a copia impressa dos desenhos, colagens, pinturas, etc., do artista plástico juizforano, Arlindo Daibert, em especial, a série Macunaíma de Andrade - norte de nossa investigação entre Macunaíma de Mário de Andrade e Macunaíma de Daibert e/ou outros hipertextos da mesma obra - sob o ponto de vista do diálogo entre textos, seja do cânone pictórico ocidental, seja da literatura ocidental e/ou nacional. A existência de reproduções impressas de obras de artes plásticas não destinadas a livros corrobora com a previsão de Walter Benjamin em "A obra de arte na época de sua reprodutibilidade técnica." A partir de uma reflexão calcada nos postulados de Gérard Genette, no que diz respeito ao texto de segunda mão, investigamos o minucioso trabalho de Arlindo Daibert, que extraiu de hipotextos, do cânone europeu, diversos hipertextos imagéticos que imprimiram em suas obras a visão crítica e questionadora de artista sul-americano. A junção de Arlindo Daibert, artista nato, e Arlindo Daibert, homem de formação literária, gerou as traduções imagéticas das obras: Alice no País das Maravilhas, de Lewis Carroll, Macunaíma de Andrade, de Mário de Andrade e Grande Sertão: Veredas, de João Guimarães Rosa. Comprometido com a preocupação de produzir e incentivar o saber e a cultura, realizou, não ilustrações que acompanham as narrativas, mas hipertextos, que expressam a visão que o artista tinha de cada uma das obras literárias, dos autores, da época em que foram produzidas e, ainda mais, semelhante à voluta barroca, Daibert acrescenta às suas traduções detalhes que dizem respeito a si mesmo, ao seu trabalho, à sua época, ao seu contexto juizforano e brasileiro, tudo isso, num conjunto em forma de espiral que se expande ao infinito. / This work is proposed to consider the printed copies of the drawings, collages, paintings, etc. The visual artist juizforano, Arlindo Daibert, in particular, the series of novel Andrade-north of our investigation between the novel and film Mario de Andrade, Daibert and / or other hypertexts of the same work-from the point of view of the dialogue between texts, is the pictorial Western canon, is the western literature and / or national. The existence of printed reproductions of works of art not intended to books corroborate the estimates of Walter Benjamin in "The work of art at the time of its reproducibility technique." From a reflection inherent in the postulates of Gerard Genette, with regard to the text of second-investigate the meticulous work of Arlindo Daibert, which drew from hipotextos, the European canon, several hypertexts imageticos that printed their works in the critical vision and inquiring of South American artist. The combination of Arlindo Daibert, artist nato, and Arlindo Daibert, man of literary training, imageticas generated translations of works: Alice in Wonderland, Lewis Carroll, Andrade de Andrade, Mario de Andrade and Grande Sertao: Veredas, Joao Guimaraes Rosa. Lynyrd with the aim of producing and encourage knowledge and culture, held, not illustrations accompanying narratives, but hypertexts, which express the view that the artist had each of the literary works of authors, the time in which they were produced and, even more, similar to the volute baroque, Daibert adds to their translations details that relate to yourself, to your work, to your season, its context juizforano and Brazil, all of this, a set-shaped spiral that expands to infinity.
|
156 |
Proceso de Sublimación en artistas plásticos contemporáneos de Lima / Sublimation process in contemporary plastic artists from LimaZecevic Cáceres, Luciana 15 September 2021 (has links)
La sublimación es definida como un proceso de transformación de la fuerza pulsional, no reprimida, hacia una fuerza creativa. En esta investigación, se describe el proceso de sublimación en personas dedicadas a las artes plásticas. Para ello, empleando una metodología de estudio de casos múltiples y los sistemas conversacionales de González Rey, se exploró la historia personal y vivencia artística de 4 artistas limeños entre 24 y 32 años, con formación superior en Artes Plásticas para describir cómo se transforma la pulsión a ser sublimada. Para analizar los resultados obtenidos se parte de la noción teórica de sublimación freudiana (Freud, 1940) para luego complementar con investigaciones empíricas propias del ámbito artístico (Ferre Fernández, 2002). Dicho análisis, permite afirmar que el proceso de sublimación es observable en artistas plásticos y que es propio de cada artista, ya que está enmarcado en sus experiencias pasadas, emociones y vínculos, que generan una manera particular de percibir su entorno y enfrentarse a la realidad a través del arte y la transformación. / Sublimation is defined as a process of transformation of the instinctual force, not repressed, towards a creative force. In this research, the sublimation process is described in people dedicated to the plastic arts. To do this, using a multiple case study methodology and the conversational systems of González Rey. The personal history and artistic experience of 4 Lima artists between 24 and 32 years old, with superior training in Plastic Arts, was explored to describe how the drive to be sublimated is transformed. To analyze the results obtained, we start from the theoretical notion of Freudian sublimation (Freud, 1940) and then complement it with empirical investigations typical of the artistic field (Ferre Fernandez, 2002). This analysis allows us to affirm that the sublimation process is observable in plastic artists and that it is specific to each artist, since it is framed in their past experiences, emotions and links, which generate a particular way of perceiving their environment and facing reality. through art and transformation. / Tesis
|
157 |
Minicrea: Plataforma web de artes plásticas para niños / Business Model Minicrea: Web platform from plastic arts for kidsLiao Gallardo, Jessica Fiorella, Navarro Torres, Kaori Solange, Rojas Rivera, Juana Rosario, Robles Gómez, Vanessa, Velásquez Huerta, Cristhian Manuel 21 June 2021 (has links)
En el presente proyecto, se ha desarrollado una idea de negocio escalable y competitivo en el mercado y que se pueda mantener en el largo plazo. Este proyecto se basa en la comercialización de talleres a través de una plataforma digital, de nombre Minicrea, que ofrece una diversidad de especialidades en talleres recreativos enfocados principalmente en las artes plásticas, considerando dentro de ello, especialidades como pintura al óleo, dibujo, reciclaje artístico, entre otros. Minicrea es un proyecto basado en talleres de aprendizaje en línea, está dirigido a niños entre las edades de 6 a 11 años pertenecientes al nivel socioeconómico A y B.
Este proyecto se inició a través de un proceso creativo en el que se presentaron ideas nuevas e innovadoras, las que dieron lugar a Minicrea. Esta fue validada por un método muy utilizado de recopilación de datos informativos, es decir entrevistas tanto a usuarios que cumplan los requerimientos para calificar como parte de nuestro público objetivo, así como también a expertos cuya información obtenida por parte de estos fue fundamental para la realización del presente proyecto.
Asimismo, el modelo de negocio compuesto por elementos claves para el funcionamiento del presente emprendimiento debe ser validado. Para llevar a cabo esta validación de los supuestos del modelo de negocio, el equipo desarrolló un producto mínimo viable, el cual se presentó a los dos segmentos al que nos dirigimos. Los aprendizajes obtenidos de ello fueron muy importantes para realizar los ajustes correspondientes de acuerdo a las necesidades de los usuarios.
Tras ello, se realizaron cuatro Concierge a lo largo de este proyecto, concluyendo que los talleres de artes plásticas ofrecidos por Minicrea, representan, para los padres de familia un servicio de alto valor debido a la calidad del mismo, por lo que tuvo gran acogida y muy buena aceptación.
Consideramos que esta es una idea sumamente viable debido a las circunstancias que se viven en la actualidad, que a causa del confinamiento, muchos niños presentaron dificultades como afrontar el estrés por permanecer tanto tiempo en casa y las limitaciones que ello trae consigo, como el no poder tomar actividades recreativas al aire libre, sumado a ello, el aprendizaje a distancia y la falta de interacción con otros niños, nos ha llevado a plantear esta idea de negocio escalable y que se ajusta a la nueva normalidad y a las nuevas tendencias del mercado. / In this project, a scalable and competitive business idea has been developed in the market that can be maintained in the long term. This project is based on the commercialization of workshops through a digital platform, called Minicrea, which offers a diversity of specialties in recreational workshops focused mainly on the plastic arts, considering within it, specialties such as oil painting, drawing, recycling artistic, among others. Minicrea is a project based on online learning workshops, it is aimed at children between the ages of 6 to 11 years belonging to socioeconomic level A and B.
This project began through a creative process in which new and innovative ideas were presented, which gave rise to Minicrea. This was validated by a widely used method of compiling informative data, that is, interviews both with users who meet the requirements to qualify as part of our target audience, as well as with experts whose information obtained from them was essential for the realization of this project.
Likewise, the business model made up of key elements for the operation of this undertaking must be validated. To carry out this validation of the assumptions of the business model, the team developed a minimum viable product, which was presented to the two segments we are targeting. The lessons learned from this were very important to make the corresponding adjustments according to the needs of the users.
After that, four concierges were held throughout this project, concluding that the plastic arts workshops offered by Minicrea represent, for parents, a high value service due to its quality, which is why it was very well received and very good acceptance.
We consider that this is an extremely viable idea due to the circumstances that are lived today, that because of the confinement, many children presented difficulties such as coping with the stress of staying so long at home and the limitations that this brings, such as not Being able to take recreational activities outdoors, added to this, distance learning and the lack of interaction with other children, has led us to propose this scalable business idea that adjusts to the new normal and new market trends. / Trabajo de investigación
|
158 |
La evolución de la danza de tijeras y su interacción con distintas manifestaciones artístico-culturales en el contexto urbano de Lima MetropolitanaBaxerias Ugarte, Francesca Lorena 16 December 2019 (has links)
La danza de tijeras es una práctica ancestral andina originaria de la región Chanka
(Apurímac, Ayacucho y Huancavelica), que ha sido nombrada Patrimonio Cultural Inmaterial
de la Humanidad por la UNESCO. Hoy en día, continúa ejecutándose y en distintos
contextos, ya sean tradicionales como en fiestas costumbristas, o fusiones como en batallas
contra break dance. Como comunicadora y artista escénica, mi interés en la danza de tijeras
radica en las interacciones interculturales en las que participa, pues derivan en una evolución
de la danza que la renueva, mantiene vigente, y difunde. Así, desde la visión de las artes
escénicas -ángulo desde el cual no se ha estudiado previamente-, se analiza esta tradición
como un producto artístico-cultural escénico que se encuentra en constante evolución. De
esta manera, el objetivo de la tesis es analizar la evolución de la danza de tijeras y su
interacción con distintas manifestaciones artístico culturales en el contexto urbano de Lima
Metropolitana. En esta investigación cualitativa se aplican entrevistas a profundidad a
danzantes de tijeras y a exponentes de manifestaciones artístico-culturales urbanas que han
incorporado esta danza en sus productos o procesos creativos; y se realizan etnografías de
presentaciones de danza de tijeras en provincias y Lima, así como de presentaciones de las
manifestaciones artístico-culturales urbanas que la incluyen. De esta manera, se concluye que
la interacción de la danza con el contexto urbano, así como con distintas manifestaciones
artístico-culturales en la capital, genera relaciones de diálogo, adopción, adaptación y fusión,
que deriva en un proceso intercultural que genera una evolución constante en la danza de
tijeras, recontextualizándola y difundiéndola cada vez más.
|
159 |
FÉLIX MURCIA Y LA DIRECCIÓN ARTÍSTICA. RELACIONES ENTRE EL CINE Y LAS ARTES PLÁSTICASPalazón Campillo, María Encarnación 21 December 2015 (has links)
[EN] This research entitled Félix Murcia and artistic direction. Relations between cinema and Visual Arts, allows us to approach the research on art to its professional practice and doing so I such a way also capable of marking new possible scopes for new themes and ways of doing. The fact of investigating artistic direction in Félix Murcia is due to two reasons: on the one hand, the importance and recognized prestige that he has had as artistic director, and on the other, the total absence of artistic research into him and his work. From these two observations it has been established as the central problem of this thesis how to enhance his artistic direction. For the enhancement I have started from a premise that is a key all along this thesis: his plastic look. In order tor solve this problem I have chosen an interdisciplinary methodology. This is, so as long as the own artistic direction turns out to be an activity where many other disciplines converge. Respecting this fact has been of the paramount and has necessarily resulted in the methodological coherence that knows how to state the complexity of the issue that has been dealt with. / [ES] La presente investigación titulada Félix Murcia y la dirección artística. Relaciones entre el cine y las artes plásticas, nos permite acercar la investigación en arte hacia su práctica profesional, y realizarlo de un modo que además pueda significar la creación de nuevas posibilidades de enfoque para nuevos temas y modos de hacer. El hecho de investigar la dirección artística en Félix Murcia obedece a dos razones: de un lado, la importancia y el reconocido prestigio que tiene como director artístico, y de otro, la ausencia total de investigaciones artísticas sobre él y su trabajo. A partir de estas dos constataciones se ha establecido como problema central de esta tesis doctoral cómo poner en valor su dirección artística. Para la puesta en valor se ha partido de una premisa que resulta clave durante toda la tesis: su mirada plástica. Para la resolución de este problema se ha apostado por una metodología interdisciplinar. Esto es así, en la medida en la que la propia dirección artística resulta ser una actividad donde convergen otras muchas disciplinas. Respetar este hecho ha sido capital y, necesariamente, se ha traducido en una coherencia metodológica que supiera dar cuentas de la complejidad del tema que se ha abordado. / [CA] Aquesta recerca, titulada Félix Murcia i la direcció artística. Relacions entre el cinema i les arts plàstiques, ens permet acostar la investigació en art cap a la seua pràctica professional, i realitzar-ho d'una manera que a més puga significar la creació de noves possibilitats d'enfocament per a nous temes i modes de fer. El fet d'investigar la direcció artística en Félix Murcia obeeix a dues raons: d'unabanda, la importància i el reconegut prestigi que te com a director artístic, i d'una altra, l'absència total de recerques artístiques sobre ell i el seu treball. A partir d'aquestes dues constatacions, s'ha establit com a problema central d'aquesta tesi doctoralcom posar en valor la seua direcció artística. Per a la posada en valor s'ha partit d'una premissa que resulta clau durant tota la tesi: la seua mirada plàstica. Per a la resolució d'aquest problema s'ha apostat per una metodologia interdisciplinària, en la mesura que la mateixa direcció artística resulta ser una activitat en què convergeixen moltes altres disciplines. Respectar aquest fet ha sigut capital i necessàriament s'ha traduït en una coherència metodològica que sabera retre compte de la complexitat del tema que s'ha abordat. / Palazón Campillo, ME. (2015). FÉLIX MURCIA Y LA DIRECCIÓN ARTÍSTICA. RELACIONES ENTRE EL CINE Y LAS ARTES PLÁSTICAS [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/59069
|
160 |
La incorporación de la abstracción en la Escuela de Artes Plásticas de la PUCP 1939-1964Quintana Flores, Moisés Alejandro 04 March 2022 (has links)
El presente trabajo investigativo tiene como principal finalidad mostrar una
primera etapa del recorrido institucional de uno de los más importantes centros
de formación plástica del Perú: la Escuela de Artes Plásticas de la PUCP,
reconocida históricamente como centro donde se institucionalizó la enseñanza
del lenguaje abstracto expresionista.
Se busca responder las interacciones entre el desarrollo artístico de su fundador,
Adolfo Winternitz, con el proceso de modernización de las artes en Perú, las
nuevas concepciones de una arquitectura ligada a lo humano y los
requerimientos de un arte cristiano contemporáneo consecuente con el
movimiento de pastoral litúrgica fomentado por Pío XII.
La revisión de archivos institucionales y familiares, así como informaciones
hemerográficas, entre los años 1939 y 1962, permiten contextualizar y establecer
conexiones e influencias entre las obras de artistas, docentes y estudiantes de
esta escuela.
De esta manera, se consigue identificar un primer período de una metodología
pedagógica basada en principios modernos de libertad creativa y expresión del
yo interior, a través de un método fundamentado en el estudio de la naturaleza
para, posteriormente, incorporar la abstracción como lenguaje ideal de
representación de conceptos, sentimientos e ideas.
Como resultado final, se consolida la visión de una institución que inicia una
etapa de formación que reconoce en los lenguajes figurativo y abstracto el
fundamento para un arte moderno y nacional. La validación de este modelo
formativo se basará principalmente en el reconocimiento nacional e internacional
de dos de los maestros principales de la escuela: Adolfo Winternitz y Fernando
de Szyszlo.
|
Page generated in 0.1817 seconds