Όταν οι άνθρωποι βρίσκονται έξω από το οικείο τους πολιτισμικό περιβάλλον, βιώνουν ένα πολιτισμικό σοκ. Η οικογένεια που μεταναστεύει περνά από διάφορα στάδια μέχρι να κατασταλάξει. Αρχικά, δημιουργείται η πρώτη σκέψη για μετανάστευση που βασανίζει την οικογένεια, μέχρι να παρθεί η οριστική απόφαση και η σκέψη να γίνει πραγματικότητα. Έπειτα, το ταξίδι αυτό καθαυτό μπορεί να είναι πολύ διαφορετικό έως και ψυχοφθόρο για ορισμένους πληθυσμούς, ιδιαίτερα όταν γίνεται κάτω από τραυματικές συνθήκες και κινδύνους, όπως συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις προσφύγων. Στο τρίτο στάδιο η οικογένεια καλείται να εγκατασταθεί στο νέο περιβάλλον, όπου αβίαστα αρχίζει να βιώνει τις απώλειες, το πολιτισμικό σοκ και την αφόρητη πίεση για προσαρμογή και ισορροπία. Τέλος, η σύγκρουση των δύο πολιτισμών, της χώρας προέλευσης και της χώρας υποδοχής μεταφέρεται στην επόμενη γενιά, τα παιδιά των μεταναστών. Κατά τη διάρκεια της ζωής μας, όπου πραγματοποιείται και η εξέλιξη της ταυτότητας κάθε ανθρώπου σε διαδοχικά στάδια, δεχόμαστε διάφορα ερεθίσματα και ερχόμαστε σε επαφή με άλλα άτομα. Αυτή η αλληλεπίδραση με τον οποιοδήποτε άλλο, επιδρά στη διαμόρφωση της ταυτότητάς μας, μιας και συνειδητά καθώς και ασυνείδητα καθένας αφομοιώνει κάποια στοιχεία, ιδιότητες από το άτομα ή τα άτομα που θεωρεί σημαντικά και θαυμάζει. Τα άτομα αυτά λειτουργούν ως μοντέλα, πρότυπα, με τα οποία το άτομο ταυτίζεται και αρχίζει να μιμείται. Μια σειρά από ταυτίσεις και μιμήσεις οδηγεί στην ουσία στη διαμόρφωση της ταυτότητάς μας. Ο αριθμός των παλιννοστούντων και πολιτισμικά διαφορετικών μαθητών στη χώρα μας είναι αρκετά υψηλός και ολοένα αυξάνεται. Σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Παιδείας Ομογενών και Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης του σχολικού έτους 2003-2004, από τους 643.312 μαθητές των δημοτικών σχολείων, οι 58.065 είναι πολιτισμικά διαφορετικοί και οι 9.868 παλιννοστούντες, δηλαδή ποσοστό περίπου 10,5%. Στην παρούσα εργασία θα εξετάσουμε τη δημιουργία προτύπων από μαθητές της Ε’ και Στ’ τάξης Δημοτικού και θα εστιάσουμε στη διαφοροποίηση που υπάρχει στη δημιουργία προτύπων σε πολιτισμικά διαφορετικές ομάδες. / When people are found outside their familiar cultural environment, they experience a cultural shock. The family that migrates passes from various stages until it settle. Initially, the first thought for immigration, that tortures the family is created, until they take the final decision and the thought becomes a reality. Then, this travel can be very different up to painful for certain populations, particularly when it becomes under traumatic conditions and dangers, as it happens in a lot of cases of refugees. In the third stage, the family is called to install itself in the new environment, where effortlessly it begins to experience the losses, the cultural shock and the unbearable pressure for adaptation and balance. Finally, the conflict of the two cultures, that of the country of origin and the country of reception are transported in the next generation, the children of immigrants. During our life, when each person’s identity is being developed in succession stages, they accept various stimuli and come in contact with other individuals. This interaction with other people, affects the configuration of our identity, since consciously as well as unprincipledly each one absorbs certain elements, attributes from the individual or the individuals that he admires and considers important. These individuals function as models, with which the individual is identified and begins to imitate. A line by identifications and imitations leads to the substance to the configuration of our identity. The number of resettler and cultural different students in our country is high enough and is increasing continuously. According to elements of Institute of Education of Fellow countrymen and Cross-cultural Education of school year 2003-2004, from the 643.312 students of municipal schools, the 58.065 are cultural different and the 9.868 resettler, that is to say percentage roughly 10,5%. In the present work we will examine the creation of models from students of E' and F’ class of Primary school and we will focus in the differentiation that exists in the creation of models in cultural different teams.

Η παρούσα εργασία πραγματεύεται το ζήτημα της διαμόρφωσης της επαγγελματικής ταυτότητας των τελειόφοιτων σπουδαστών του Π.Τ.Δ.Ε. και των εκπαιδευτικών, εκκινώντας από τον επαγγελματισμό που διέπει κάθε επαγγελματικό χώρο. Ειδικότερα, αναλύονται οι παράγοντες εκείνοι, που διαμορφώνουν και επηρεάζουν την επαγγελματική ταυτότητα και εν συνεχεία μέσα από την εμπειρική μελέτη προσπαθούμε να καταγράψουμε τις απόψεις των φοιτητών και των εκπαιδευτικών επί του θέματος. Στο θεωρητικό μέρος γίνεται εκτενής αναφορά στην έννοια του επαγγελματισμού, πάνω στην οποία στηρίζεται το οικοδόμημα των επαγγελματικών ταυτοτήτων. Στην εμπειρική μελέτη, κυρίαρχο ζητούμενο είναι αφενός η διερεύνηση της θέσης των ερωτώμενων πάνω στις έννοιες επαγγελματισμός και επαγγελματική ταυτότητα, αλλά και η αναζήτηση των απόψεών τους στο ερώτημα αν η διαμόρφωση της επαγγελματικής ταυτότητας συντελείται καθ' όλη την επαγγελματική πορεία του εκπαιδευτικού ή αφορά μόνον σε ένα χρονικό διάστημα της καριέρας του. / In this work we discuss the issue of the construction of the professional identity and the concept of professionalism of the student teachers' identities, who study at the Department of Primary Education (University of Patras), and of the teachers, starting from the profissionalism which spans every professional area. Specifically, we analyze those factors that construct adn affect the professional identity and then, using empirical study, we attempt to explore students' and teachers' views. In the theoretical part, we extensively examine the notion of professionalism, in which professional identity is based. In the research part of the thesis, we seek to reveal about the notions of the professionalism and professional identity; moreover, we seek to answer the question if the formation of the professional identity takes place during the whole career or refers to only a period of this career.

Έχει παρατηρηθεί ότι η θρησκευτική ταυτότητα είναι στοιχείο του κοινωνικο-πολιτισμικού πλαισίου. Αυτό σημαίνει ότι το κοινωνικό περιβάλλον επηρεάζεται και επηρεάζει τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των ατόμων και κυρίως των Αλλοδαπών στην χώρα εισαγωγής, οι οποίοι προσπαθώντας να προσαρμοστούν και να γίνουν αποδεκτοί από αυτό μπορεί να αλλάζουν την θρησκευτική τους ταυτότητα, ή γίνονται αποδεκτοί με τη συγκεκριμένη τους ταυτότητα. Στη συγκεκριμένη εργασία ερευνάται η θρησκεία και ο ρόλος της σε Έλληνες και Αλλοδαπούς μαθητές της ΣΤ΄ Δημοτικού. Συγκεκριμένα αναφέρονται η θρησκεία και οι θρησκευτικές πεποιθήσεις αυτών των μαθητών και πως αυτές οι πεποιθήσεις επηρεάζουν την καθημερινή τους ζωή. Κατ’ επέκταση γίνεται προσπάθεια να ερευνηθεί ποια είναι η θρησκευτική ταυτότητα των Ελλήνων και των Αλλοδαπών μαθητών, μέσα από τα θρησκευτικά τους πιστεύω, και πως αυτή τους η ταυτότητα επηρεάζει τις καθημερινές τους ενέργειες, τις καθημερινές τους συνήθειες, τις σχέσεις μεταξύ τους , την ευκολία ή δυσκολία προσαρμογής των Αλλοδαπών μαθητών στη χώρα υποδοχής, καθώς επίσης ερευνάται και το πώς η θρησκευτική ταυτότητα των δύο παραπάνω ομάδων, αλλά κυρίως των Αλλοδαπών μαθητών, επηρεάζεται από τις σχέσεις τους με τους συνομίληκούς τους και γενικότερα από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της χώρας υποδοχής, δηλαδή της Ελλάδας. Επομένως μοιράστηκαν ερωτηματολόγια σε 59 μαθητές του Δημοτικού, της ΣΤ΄ Δημοτικού σχετικά με τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, τις καθημερινές τους ενέργειες που σχετίζονται με την θρησκεία τους, καθώς και πως οι θρησκευτικές τους πεποιθήσεις επηρεάζονται και επηρεάζουν τις σχέσεις μεταξύ τους. Αναφορικά με το θεωρητικό μέρος, αυτό χωρίζεται σε τέσσερα κεφάλαια. Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται αποσαφήνιση των όρων θρησκεία, πίστη, θρησκευτική πεποίθηση, θεολογία, ταυτότητα, πολιτισμός. Στο δεύτερο κεφάλαιο δίνονται τα κύρια χαρακτηριστικά των μεγαλύτερων πληθυσμιακά θρησκειών, δηλαδή του Χριστιανισμού, του Ισλαμισμού, του Ιουδαϊσμού και του Βουδισμού. Στο τρίτο κεφάλαιο γίνεται μια εκτενέστερη ανάλυση του όρου «ταυτότητα» μέσα από τις θεωρίες της κοινωνικής ψυχολογίας και αναλύονται οι έννοιες της προσωπικής, της κοινωνικής, της συνειδητής και μη συνειδητής και της πολιτισμικής ταυτότητας, καθώς, επίσης και ο ρόλος και οι μεταβολές της θρησκευτικής ταυτότητας. Στο τελευταίο κεφάλαιο αναφέρονται ορισμένα πολιτισμικά στοιχεία που συνδέονται με την θρησκεία, όπως είναι το φύλο και η εθνικότητα. Στη συνέχεια ακολουθούν οι υποθέσεις, η μεθοδολογία, ο γενικός σκοπός της έρευνας, η ανάλυση και ο σχολιασμός των ερευνητικών δεδομένων μέσα από πίνακες και γραφήματα και τέλος τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τη συγκεκριμένη έρευνα και εργασία. / -

Η διερεύνηση της ταυτότητα αποτελεί ένα καινούριο αντικείμενο ενδιαφέροντος των κοινωνικών επιστημών. Το σύγχρονο ενδιαφέρον για την ταυτότητα οφείλεται στη χρησιμότητα της στη διερεύνηση πολυεθνικών συγκρούσεων στο παγκόσμιο περιεχόμενο. Η Κύπρος, ανάμεσα σε άλλα μέρη του κόσμου, αποτελεί ένα παράδειγμα τόσο εθνικής συνύπαρξης και σύγκρουσης όσο και διακύμανσης της ταυτότητας. Βάση αυτής της εργασίας αποτέλεσαν τρεις βασικές παρατηρήσεις σχετικά με τη συλλογική ταυτότητα των Ελληνοκυπρίων. Πρώτο, οι διαφοροποιημένες επιλογές ταύτισης κατά τις διάφορες χρονικές περιόδους. Δεύτερο, η δημιουργία της ταυτότητας των Ελληνοκύπριων παιδιών με βάση τη διαφοροποίηση τους από τους "άλλους" τους Τούρκους. Τέλος, η επίδραση του de facto διαχωρισμού του νησιού στη διαμόρφωση της ταυτότητα των Ελληνοκυπρίων. Στη βάση αυτών των παρατηρήσεων διαμορφώσαμε τα ερευνητικά μας ερωτήματα ως εξής: 1)Ποιές από τις ταυτότητες -εθνική, θρησκευτική, εδαφική και ευρωπαϊκή - που αποτελούν στοιχεία της ευρύτερης συλλογικής ταυτότητας των Ελληνοκυπρίων, προβάλλονται μέσα από το Αναλυτικό Πρόγραμμα της δημοτικής εκπαίδευσης που χρησιμοποιείται στην ελληνοκυπριακή κοινότητα;2)Πώς παρουσιάζονται οι "άλλοι", οι Τούρκοι; Πώς παρουσιάζεται το Κυπριακό Πρόβλημα; Για την εξέταση του Αναλυτικού Προγράμματος χρησιμοποιήσαμε ποσοτική ανάλυση περιεχομένου, περιγραφική και ερμηνευτική, με μονάδα καταγραφής το "Θέμα" και μονάδα περιεχομένου την "παράγραφο". Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι το Αναλυτικό Πρόγραμμα της Δημοτικής Εκπαίδευσης υιοθετεί ένα εθνικό προσανατολισμό. Αναλυτικά, εξακολουθεί να προβάλλει τα νομιμοποιητικά επιχειρήματα για το δικαίωμα των Ελληνοκυπρίων στον αυτοπροσδιορισμό τους ως Έλληνες, να προωθεί την προβολή όλων εκείνων των κοινών στοιχείων των Ελλήνων και των Ελληνοκυπρίων που φανερώνουν την ελληνική ταυτότητα της ελληνοκυπριακής κοινότητας και να νομιμοποιεί τη θέση των θρησκευτικών, μέσω της σύνδεσης ανάμεσα στη χριστιανική εκπαίδευση και τη διαμόρφωση της εθνικής ταυτότητας. Επιπρόσθετα, το Αναλυτικό Πρόγραμμα, αν και περιλαμβάνει αναφορές στη γνώση και το σεβασμό των άλλων λαών, αποκλείει εκείνο το κομμάτι της κυπριακής πραγματικότητας που αναφέρεται στους Τουρκοκύπριους, λειτουργώντας έτσι ως ανασταλτικός παράγοντας στη δημιουργία μίας κοινής κυπριακής ταυτότητας. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται και στο κυπριακό πρόβλημα, εστιάζοντας κυρίως στα γεγονότα του 1974 και στην καλλιέργεια μίας αγωνιστικής παιδείας για την απελευθέρωση της Κύπρου. / The aim of this study is to examine the Greek Cypriots' collective identity through the Republic of Cyprus's Primary Education Curriculum. For the analysis of the curriculum we use quantitative content analysis, descriptive and interpretive. As a code unit we use the symbolic unit "theme" and as content unit "the paragraph". The results of our research illustrated that the curriculum adopts an ethnic orientation. Analytically, it continues advancing the legitimizing arguments for the right of Greek Cypriots to self - categorization as Greeks, promoting those common elements of Greeks and Greek Cypriots that reveal the Greek identity of the Greek Cypriot community and legalising the place of religious study via the connection of Christian education and the formation of ethnic identity. Furthermore, the curriculum, although it includes references for the knowledge and the respect of nationality, religion and culture of other population, excludes that part of Cypriot reality that refers to Turkish Cypriots, functioning as a suspencive factor in the construction of a common Cypriot identity. Particular attention is paid to the Cyprus Problem, focusing mainly on the events of 1974 and in the cultivation of a "fighting education" for the freedom of Cyprus.

Στην παρούσα εργασία προσεγγίζεται η έννοια του ξένου μέσα από τα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Α΄, Β΄ και Γ΄ Γυμνασίου. Έχοντας ως έρεισμα τις πολιτισμικές σπουδές και με βασικό εργαλείο την imagologie/ πολιτισμική εικονολογία, η εργασία αυτή αντιμετωπίζει τη λογοτεχνία ως τομέα διαμόρφωσης της εικόνας «μας» και της εικόνας των «άλλων», αλλά και ως πιθανό πεδίο (ανα)παραγωγής στερεοτύπων. Η κατανόηση του ξένου επιχειρείται καταρχάς ως υποκατηγορία του άλλου και επομένως συνδέεται με ζητήματα ορισμού, συγκρότησης και αναπαραγωγής της ταυτότητας και της ετερότητας. Παράλληλα θίγονται ζητήματα σχετικά με τη δημιουργία και το ρόλο των κοινωνικών στερεοτύπων για την κατασκευή της ταυτότητας. Σε θεωρητικό επίπεδο η προσέγγιση του ξένου γίνεται μέσα από τις επιστήμες της κοινωνιολογίας, της ανθρωπολογίας, της ψυχανάλυσης και άλλων επιστημών του ανθρώπου, χωρίς να οδηγείται τελικά σε έναν απόλυτο και άκαμπτο ορισμό. Βασική παράμετρος πάντως για τον ορισμό του ξένου θεωρείται η σχέση του με τον χώρο/ τη χώρα του άλλου. Σκόπιμα δεν τίθενται εξαρχής ερευνητικά ερωτήματα ώστε να μην επηρεαστεί η οπτική της ερευνήτριας από κάτι που συνειδητά ψάχνει, αλλά να οδηγηθεί σε συμπεράσματα μέσα από το ίδιο το υλικό. Η ανάλυση των κειμένων δομείται σε δύο επίπεδα. Στο πρώτο επίπεδο γίνεται μια κατηγοριοποίηση της έννοιας του ξένου όπως προκύπτει από το υλικό, χωρίς να ακολουθούνται προσχηματισμένες κατηγορίες, έτσι δηλαδή όπως προτείνεται από την grounded theory. Βασικό εργαλείο ανάλυσης των κειμένων στο επίπεδο αυτό είναι η πολιτισμική εικονολογία. Στη συνέχεια η ανάλυση οδηγείται σε ένα δεύτερο επίπεδο στο οποίο απομακρύνεται από το βασικό μεθοδολογικό εργαλείο και επιχειρείται μια διαφορετική προσέγγιση της έννοιας του ξένου με βάση κάποιους θεωρητικούς που παρουσιάζονται στο πρώτο μέρος της εργασίας. / In the dissertation presented, “strange” is approached through Modern Greek Literature texts of High School Classes A, B and C. Having cultural studies as a base and imagologie as a basic tool, this study sees literature as a field that moulds “our” image as well as the image of “the others” and as a potential field where stereotypes are (re)produced. It is firstly attempted to understand strange as a subcategory of the other. Thus, understanding it is connected with the definition, composition and reproduction of identity and diversity. In parallel, issues concerning the creation and the role of social stereotypes to build the identity are touched. Theoretically speaking, strange is approached through sociology, anthropology, psychoanalysis and other human sciences, without eventually being brought to an absolute and firm definition. Its relation with the other’s space and country is considered, though, as a fundamental parameter for its definition. Research questions are deliberately not set in the beginning so that the researcher’s view is not affected by something consciously sought, but will be led to conclusions through the material itself. The analysis of texts is structured on two levels. On the first level, strange is categorized as results by the material, not following preconceived categories, just as it is proposed by grounded theory. On this level imagologie is a significant tool towards the analysis of the text. Analysis is then led to a second level on which it is no longer close to the basic methodology tool. There, a different approach of strange is attempted based on academics presented at the first part of the dissertation.

Η διπλωματική εργασία «Η ζωή και το τέλος των ηρώων του Γιώργου Χειμωνά στα έργα Πεισίστρατος και Μυθιστόρημα» σκοπεύει στη διερεύνηση της ταυτότητας των λογοτεχνικών προσώπων των συγκεκριμένων αφηγηματικών έργων. Η μέθοδος που ακολουθήθηκε είναι καθαρά κειμενοκεντρική, ενώ εφαρμόστηκαν σαν ερευνητικά εργαλεία κυρίως ορισμένες βασικές ψυχαναλυτικές αρχές. Συγκεκριμένα, όσον αφορά στον Πεισίστρατο, αντιμετωπίστηκε με βάση τη λακανική σύλληψη για το «στάδιο του καθρέφτη» και το Μυθιστόρημα με βάση την πεμπτουσία της φροϋδικής σκέψης περί συνύπαρξης του id, του ego και του superego στην οντότητα άνθρωπος. Ταυτόχρονα, επιχειρήθηκε, κατά το δυνατό, υφολογική ανάλυση των κειμένων, ώστε να καταδειχθεί η γλωσσική και αφηγηματική τεχνική με την οποία μορφοποιούνται οι ήρωες. Ως πρότυπο (και επιστημονικό προηγούμενο) για την ανάλυσή μου παρατίθεται η εφαρμογή του Δημήτρη Τζιόβα «Έρως και θάνατος: Η δυναμική της επιθυμίας στην αφήγηση», στην οποία έχουμε ακριβώς εφαρμογή των ψυχαναλυτικών αρχών σε έργα του Στράτη Μυριβήλη. Ο ίδιος προλογίζοντας την εφαρμογή του τονίζει ότι η ψυχανάλυση είναι κατεξοχήν αφηγηματική τέχνη, διότι ασχολείται με την ανασυγκρότηση του παρελθόντος, «μέσω της δυναμικής της μνήμης και της επιθυμίας», άποψη που καθοδήγησε το παρόν πόνημα. Βέβαια, είναι κοινώς αποδεκτό ότι ο Χειμωνάς προσφέρεται για ψυχαναλυτική εφαρμογή. / -

Στην παρούσα έρευνα μελετήθηκε το είδος των εκπαιδευτικών πρακτικών που προωθούνται σε σχολικά περιβάλλοντα ετερότητας και διερευνήθηκαν οι επιμορφωτικές ανάγκες των εκπαιδευτικών που υπηρετούν σε αυτά. Το ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στη μελέτη περίπτωσης μιας σχολικής μονάδας τσιγγανοπαίδων που βρίσκεται εντός τσιγγάνικου καταυλισμού με αμιγώς τσιγγάνικο μαθητικό πληθυσμό. Η έρευνα, βασισμένη στο θεωρητικό πλαίσιο του Basil Bernstein, υλοποιήθηκε μέσα από σε βάθος συνεντεύξεις και παρατήρηση στο πεδίο. Βασικά ευρήματα αποτελούν τα εξής: α) οι εκπαιδευτικές πρακτικές που προωθούνται στη συγκεκριμένη σχολική μονάδα χαρακτηρίζονται από ασθενή σύνορα ανάμεσα στην καθημερινή γνώση και τη σχολική γνώση, ευελιξία και προσαρμοστικότητα ως προς τον βηματισμό, τη χρονική διάταξη της γνώσης και την αξιολογική διαδικασία καθώς και πρακτικό προσανατολισμό της μαθησιακής διαδικασίας και β) οι εκπαιδευτικοί που υπηρετούν σε αυτήν τη σχολική μονάδα εκφράζουν την ανάγκη να επιμορφωθούν σε ζητήματα που επικεντρώνονται σε βραχυπρόθεσμους στόχους που σχετίζονται με την καθημερινή διδακτική πράξη. Τέλος, η επίτευξη της διαχείρισης της ετερότητας αναδεικνύεται ως ζήτημα καίριο για την επιτυχή συγκρότηση της επαγγελματικής ταυτότητας των εκπαιδευτικών. / This study explores the types of educational practice that are dominant in school settings of diversity and the training needs of teachers who teach there. This research examined the case study of a school that only gypsy students attend, which is situated inside their gypsy encampment. The research, based on the theoretical framework of Basil Bernstein, was conducted through in-depth interviews and participant observation on the spot. This study’s basic results show that a) the educational practice developed in this kind of school is characterized by weak boundaries between everyday knowledge and school knowledge, flexibility and adaptability concerning the pace, the temporal order of knowledge and evaluation process and an emphasis given on students’ practical skills acquisition and b) teachers that teach in this school express the need to be educated on issues that focus on short-term goals related to the daily teaching process. Finally, diversity management seems to be a key issue for a successful teacher professional identity.

Στην παρούσα εργασία παρουσιάζεται η ποιοτική προσέγγιση των συνεντεύξεων, τριών Ελλήνων ομοφυλόφιλων ατόμων, που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, της 29χρονης Kacy, του 28χρονου Μανόλη και της 32χρονης Μάρθας. Η έρευνά μας εστιάζει στο αν οι νέοι ομοφυλόφιλοι στην Ελλάδα, αντιμετωπίζουν συμπεριφορές και στάσεις διάκρισης στον εκπαιδευτικό, τον επαγγελματικό χώρο καθώς και την κοινωνική ζωή και πώς αυτή η κατάσταση είναι σε θέση να επηρεάσει την ταυτότητα και τη ζωή αυτών των ατόμων. Τα αποτελέσματα των συνεντεύξεων αναλύονται και περιγράφονται σε έξι βασικές ενότητες με σκοπό την πιο σαφή και εύστοχη επεξεργασία των δεδομένων καθώς και την πιο κατάλληλη τοποθέτησή τους στο χώρο και το χρόνο: 1. Συνειδητοποίηση διαφορετικότητας-η εμπειρία της οικογένειας, 2. διαμόρφωση προσωπικότητας -η εμπειρία του σχολείου, 3. Πρώτες ερωτικές σχέσεις-η εμπειρία του πανεπιστημίου, 4. Η επίδραση της ομοφυλοφιλίας στο μορφωτικό επίπεδο και τις επαγγελματικές επιλογές, 5. Επαγγελματική σταδιοδρομία-η εμπειρία διάκρισης στην εργασία και 6. Η «ιδανική» ζωή. Η επεξεργασία των απαντήσεων των τριών συμμετεχόντων ακολουθεί χρονικά την πορεία της ζωής τους (παιδί, έφηβος, ενήλικας), γιατί θεωρήσαμε σημαντικό να φανεί πώς η διαφοροποίηση της αλληλεπίδρασης στη σχέση του εκάστοτε εξωγενούς περιβάλλοντος με την εκάστοτε ηλικιακή φάση του κάθε ομοφυλόφιλου ατόμου, επηρέασε τα στάδια ωρίμανσής του, καθώς και όλες τις πτυχές της προσωπικής και κοινωνικής ζωής τους. / This paper presents a qualitative approach of the interviews of three Greeks homosexuals, living and working in Greece, 29 year old Kacy, 28 year old Manolis and 32 year old Martha. Our research focuses on whether the young homosexuals in Greece, face anti-gay behaviors and attitudes in education, the workplace and social life and how this state is able to influence the identity and lives of these people. The results of the interviews were categorized into the following basic six sections for a more explicit and targeted processing data and a more appropriate position in space and time: 1. Awareness of diversity-the family experience, 2. Personality shaping- experience of school, 3. Raw sexual relations-the experience of university, 4. The effect of homosexuality in educational attainment and occupational choices, 5. Career experience-discrimination at work and 6. The “ideal” life. The processing of the responses of three participants follows the course of their life (child, teen, adult), because we considered important to reflect on how the modulation of the interaction in the relationship of each exogenous environment with their particular age phase of every gay person, influenced the stages of maturation, as well as all aspects of personal and social life.

Η εργασία αυτή είναι μια μελέτη για τον τρόπο σχηματισμού της εφηβικής ταυτότητας και έχει στόχο να εγκαινιάσει ένα ψυχο-κοινωνιολογικό μοντέλο για την κατανόησή της. Μέχρι τώρα συνηθίσαμε να μιλάμε για τον έφηβο μέσα από μια βιο-αναπτυξιακή προοπτική μέσω της οποίας επιχειρείται να εξηγηθεί το σύνολο της συμπεριφοράς του, από τον επαγγελματικό του προσανατολισμό και τις σχολικές του επιδόσεις μέχρι τις χρήσεις του ελεύθερου χρόνου του. Την ίδια στιγμή, για καιρό τα περισσότερα ρεύματα της κοινωνικής θεωρίας είτε έδειχναν μια απροθυμία να εννοιολογήσουν την υποκειμενικότητα είτε το έκαναν με αναγωγιστικούς όρους. Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να συγκρίνει τον τρόπο ζωής, τις συνήθειες και τις αντιλήψεις των εφήβων μαθητών/τριών που φοιτούν σε Γενικά, Τεχνικά και Πειραματικά λύκεια μεγάλου Νομού της χώρας και να αναδείξει αφενός τις όποιες ομοιότητες και διαφορές στον τρόπο που αυτές οι διαφορετικές ομάδες εφήβων νοηματοδοτούν και βιώνουν πρόσωπα και πράγματα της καθημερινότητάς τους και αφετέρου τις πρακτικές λογικές που οργανώνουν τους κόσμους τους. Ο προβληματισμός μας έγκειται στο να δούμε πώς μέσα στις αφηγήσεις που οικοδομούν οι έφηβοι εγγράφονται θεσμικές (π.χ. σχολικές, οικογενειακές, ταξικές) διεργασίες, πολιτισμικές αξίες (π.χ. σχέση με σχολική γνώση, φιλοδοξίες, ενδιαφέροντα) και βιογραφικές διαδρομές (π.χ. μετάβαση από γυμνάσιο σε τεχνικό ή γενικό λύκειο) και πώς αυτά τα τρία επίπεδα ανάλυσης (δομής, κουλτούρας, βιογραφίας) σχηματοποιούν τις αφηγήσεις του εαυτού τους και τις αξιώσεις ταυτότητας που οικοδομούν. Αντλώντας από την παράδοση της Συμβολικής Αλληλεπίδρασης και την έννοια του habitus του Bourdieu, η έρευνά μας θέτει σε κίνηση μια ποιοτική μεθοδολογία που έχει στο επίκεντρό της την βιογραφική-αφηγηματική συνέντευξη για την άντληση των δεδομένων και την επεξεργασία τους. Μέσα από μια διετή και εντατική έρευνα πεδίου, φάνηκαν να αναδύονται τέσσερις τύποι (με τη Βεμπεριανή έννοια του όρου) κοινωνικού εαυτού, καθένας από τους οποίους συγκροτείται στη βάση μιας αμφιθυμίας που οφείλει την οργάνωσή της στα βιογραφικά αποθέματα γνώσης των κοινωνικών κόσμων που ζουν και μεγαλώνουν οι έφηβοι. Θέση μας είναι ότι η έννοια αυτή της αμφιθυμικής βιογραφικής ταυτότητας μπορεί να αποτελέσει ένα χρήσιμο αναλυτικό εργαλείο όχι μόνο για την κατανόηση της εξέλιξης της ταυτότητας των εφήβων έτσι όπως αυτή ξεδιπλώνεται στον αντιφατικό και πολύπλοκο κόσμο της εποχής μας αλλά και για την χάραξη μιας εκπαιδευτικής πολιτικής για τη Συμβουλευτική και τον Επαγγελματικό Προσανατολισμό στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. / This research is a study on adolescent identity formation and aims at inaugurating a psycho-sociological model for its understanding. Up to now we are used to talk about adolescents through a bio-developmental perspective by means of which we try to construe every aspect of their existence, from their job aspirations and school attainments to their leisure activities. At the same time, most of the currents of social theory either seem unwilling to conceptualize subjectivity per se or they do it in reductionist terms. The aim of our research contribution is to compare the way of life, the habits and the self-views of adolescents attending General, Vocational and Peiramatika schools, by shedding light not only on the similarities and differences of how these groups of adolescents narrate and experience their everyday lives but also on the practical logics that organize their social worlds. What we try to tap concerns i) how institutional arrangements (school, family, class and gender), cultural values (relation to school knowledge and life ambitions) and biographical trajectories (transition from junior high school to senior high school or to work) are inscribed in their life narratives and ii) how these three levels of analysis (structure, culture and biography) shape their self-understandings and their identity claims. By drawing on Symbolic Interactionism tradition and on Bourdieu’s theory of habitus, our research sets in motion a qualitative methodology having at its center the Biographical-Narrative Interview as far as data collection and data processing is concerned. After a two-year intensive field research, there seemed to emerge four types (in the Weberian sense) of adolescent social self, each of which is made up of an ambivalence that is formed in conjunction with the biographical stocks of knowledge of the social world the adolescents live in. We argue that this concept of ambivalent biographical identity can be used not only as a conceptual tool for interpreting how adolescent identity is evolved within the realms of our contradictory and perplexed era but for implementing educational policies focusing on Counseling and job guidance in secondary education

Η μαζική μετακίνηση των ανθρώπων τόσο μεταξύ των Ευρωπαϊκών όσο και των τρίτων χωρών προς την Ευρώπη, έχουν επηρεάσει τη δημογραφική σύνθεση των χωρών υποδοχής μεταναστών, με αποτέλεσμα την αλλαγή των πολιτισμικών αξιών, την αναδιάρθρωση του δημογραφικού χάρτη και τη μετατροπή των κοινωνιών σε πολυπολιτισμικές. Ανεπηρέαστη δεν έμεινε και η ελληνική κοινωνία, που από μονοπολιτισμική έχει μετατραπεί σε διαπολιτισμική. Οι θεωρίες και οι έρευνες για τη γλώσσα και την ταυτότητα που έχουν διεξαχθεί μέχρι σήμερα σε μονοπολιτισμικά περιβάλλοντα είναι ανεξάντλητες. Ο σκοπός της μεταπτυχιακής εργασίας είναι να εισάγει τον αναγνώστη στα κύρια σημεία της ανάλυσης γύρω από τη σχέση γλώσσας και ταυτότητας, καθώς και η διερεύνηση του βαθμού που η ελληνική γλώσσα επηρεάζει τη διαμόρφωση της εθνικής και πολιτισμικής ταυτότητας των μαθητών που ζουν σε διαπολιτισμικές κοινωνίες. Επίσης, να διερευνηθεί ο ρόλος που διαδραματίζει η ταυτότητα και η γλώσσα σε διαπολιτισμικά περιβάλλοντα, εφόσον οι σημερινές σχολικές τάξεις παρουσιάζουν ανομοιογενή χαρακτήρα εξαιτίας της παρουσίας των πολιτισμικά διαφορετικών μαθητών. Για τη διεξαγωγή της έρευνας, σχεδιάστηκε και χορηγήθηκε ένα ερωτηματολόγιο, το οποίο δόθηκε προς συμπλήρωση στα παιδιά αλλά και στους εκπαιδευτικούς της Ε΄ και Στ΄ Δημοτικού των αντίστοιχων σχολικών μονάδων. Για την ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το Statistical Package for Sciences (S.P.S.S 19.0). Τέλος, παρουσιάζονται διεξοδικά τα αποτελέσματα της έρευνας, όπως και τα συμπεράσματα που προκύπτουν για το πολύκροτο ζήτημα. / The mass movement or people to Europe either from European or from the countries of the Third World have influenced the demographic composition of the host countries, and as a result the cultural values and the demographic map of each country have changed, leading to the transformation of societies into multicultural ones. Of course, the Greek society was not unaffected, being transformed from monoculture to multicultural as well. There have been conducted relentless theories and surveys for the language and identity in monoculture environments so far. The aim of this thesis is to introduce the reader to the main points of the analysis, regarding the relation of language and identity, as well as it investigates to what extent the Greek language influences the formulation of national and multicultural identity of the students who live in multicultural societies. Moreover, it analyses the role of identity and language in intercultural environments provided the current school grades have multicultural character due to the presence of students from different cultural backgrounds. A questionnaire was designed and filled in by students and teachers of fifth and sixth grade of primary school at the respective schools, in order for this survey to be conducted. For the analysis of the data the Statistical Package for Sciences (S.P.S.S 19.0) was used. Finally, the results of the survey are presented thoroughly as well as the final conclusions for this hotly debated issue.