Spelling suggestions: "subject:"narrativa"" "subject:"marrativa""
241 |
La memoria, el testimonio y el hombre capaz como claves en la novela La noche y sus aullidos de Sócrates Zuzunaga HuaitaGarcía Ysla, Eugenio Mario January 2015 (has links)
La tesis a desarrollar propone una lectura de la novela La noche y sus aullidos como un discurso simbólico que, a partir de una historia ficcional, representa el derrotero vital de un sujeto que ha perdido su identidad y pertenencia a una comunidad debido a un acontecimiento violento y que mediante la memoria, el testimonio y la restitución de sus capacidades del ser y el hacer pretende restituir lo perdido, esto entendido como objetivo central de nuestro trabajo. Como un primer objetivo específico, se dará respuesta a las preguntas: ¿Cómo operan las categorías de la memoria, el testimonio y el hombre capaz?2 ¿Cómo se definen el campo de referencia externo, el campo de referencia interno y los mundos posibles o de ficción? Un segundo objetivo específico es relacionar las categorías mencionadas con la historia narrada, de modo que nos sirvan para analizar cada uno de los elementos contenidos en la novela y luego pretender una interpretación que nos lleve a la confirmación de nuestra hipótesis propuesta. Nuestra hipótesis es que en la novela La noche y sus aullidos de Sócrates Zuzunaga Huaita se presenta un sujeto víctima de la violencia política que mediante el ejercicio de la memoria, el testimonio y sus capacidades como hombre capaz, recupera su identidad como persona y su pertenencia a una comunidad, a la vez que restituye sus capacidades como sujeto de derecho y responsable de sus actos. La presente tesis de carácter exploratorio ha sido esquematizada de la siguiente manera: En el CAPÍTULO I, establecido como marco teórico, en primer lugar, describiremos los conceptos de memoria y testimonio desde la perspectiva de Paul Ricoeur tomados de su texto La memoria, la historia, el olvido. Estas categorías nos permitirán analizar la novela estructurada como una narración que parte de la memoria y el testimonio del personaje central dentro de un espacio y tiempo determinados por lo narrado y todo esto enmarcado por la violencia ejercida por Sendero Luminoso y las Fuerzas Armadas, como grupo iniciador de la violencia y como aparato represivo del Estado, respectivamente. En segundo lugar, nos aproximaremos a las categorías de los campos de referencia externa e interna planteados por Benjamín Harshaw y, asimismo, a los mundos de ficción o mundos posibles expuesto por Thomas Pavel; porque consideramos que la novela La noche y sus aullidos describe un mundo posible, pero se apoya en la realidad de la cual extrae los elementos que sirven para otorgarle verosimilitud. En tercer lugar, explicaremos los alcances de la categoría «el hombre capaz» concebida como el conjunto de capacidades que vienen a configurar a la persona humana, alguien que confía en decir, actuar, narrar, ser imputado moralmente y prometer, como lo explica Paul Ricoeur en el Segundo Estudio, Reconocerse a sí mismo, capítulo II, «La fenomenología del hombre capaz» de su libro Caminos del reconocimiento. Tres estudios (2005), puesto que la novela La noche y sus aullidos tiene como personaje principal a un sujeto del enunciado que, debido a un acontecimiento trágico, se ve impedido de consumar sus proyectos de vida, provocando su desarraigo, su marginación, su pérdida de identidad, su incapacidad de poder ser y hacer. El CAPÍTULO II será un acercamiento panorámico al tiempo histórico, social y político, que nos será útil como campo de referencia externa, respecto a la escalada violentista que luego calará en el campo de referencia interna de la historia narrada en la novela La noche y sus aullidos como suceso que impide las libertades, bloquea las capacidades y desaparece la identidad del personaje principal; además, un sucinto repaso de las novelas publicadas, los ensayos y artículos de diversos especialistas, como contexto literario y recepción crítica. Los dos capítulos anteriores serán retomados y aplicados en el CAPÍTULO III, capítulo central de nuestra tesis donde nos detendremos para realizar el análisis del texto y la estructura, como primera instancia; y, luego, procederemos a la aplicación de las categorías mencionadas en procura de llegar al culmen de nuestra hipótesis. Como final de la tesis presente enunciaremos las conclusiones a las que nos han derivado las argumentaciones desarrolladas en los tres capítulos mencionados.
|
242 |
Las imágenes heroicas en la trilogía narrativa de Luis Loayza: El avaro (1955), Una piel de serpiente (1964) y Otras tardes (1985)Chávez Caro, Helen Dianne January 2015 (has links)
Las imágenes heroicas de Loayza han sufrido diversas modificaciones desde sus primeros relatos hasta llegar a consolidarse en Otras tardes, pero siempre han conservado sus rasgos fundamentales. En el siguiente trabajo, nuestra hipótesis es que pese a las diferencias genéricas de sus creaciones, la figura del héroe en el caso de Loayza debe ser vista como una constante cuya función principal se encuentra en llevar a cabo el proceso de desmitificación. En el primer capítulo revisaremos los enfoques a partir de los cuales se ha planteado el origen de las imágenes heroicas desde los mitos de la antigüedad hasta los tiempos actuales. Con ello buscamos presentar un panorama de la evolución de la figura del «héroe» en la literatura. Además haremos la diferenciación entre las categorías de héroe y antihéroe. En el segundo capítulo se incluye una revisión crítica de la obra de Luis Loayza desde los años cincuenta hasta la fecha. Luego se procederá a estudiar los elementos narrativos constantes encontrados en «la trilogía», la cual está conformada por tres de sus obras principales: El avaro, Una piel de serpiente y Otras tardes. Entre los elementos abordados en nuestro trabajo están la soledad, la inacción y la incomunicación. Estas son características propias de las imágenes heroicas de Luis Loayza. Empezaremos el tercer capítulo con un marco metodológico de los conceptos que serán empleados en el análisis de los relatos. Partiremos de la definición de mundos posibles de Lubomír Doležel y continuaremos con la revisión de los conceptos de metaficción estudiados por la investigadora colombiana Clemencia Ardila, puesto que son herramientas que se pueden aplicar a las tres obras a pesar de sus diferencias genéricas. Posteriormente, se realizará el análisis respectivo de cada relato, cuyo objetivo consiste en demostrar la actitud desmitificadora del héroe en la narrativa de Luis Loayza. Para el abordaje del trabajo emplearemos, Relatos tomo donde se reúne la obra narrativa completa del escritor. Este texto fue editado en el año 2010 por la Universidad Ricardo Palma y revisado por Loayza antes de su publicación. A modo de conclusión, señalaremos que el abordaje de los elementos narrativos encontrados en las tres obras es fundamental para determinar la configuración de las imágenes heroicas, ya que de esta forma se establece su rol desmitificador y la figura del «héroe» puede ser vista como una constante narrativa en la obra de Luis Loayza.
|
243 |
Hur efterfrågas historiemedvetande? : En studie om hur gymnasielärares prov och arbetsuppgifter i historia möjliggör för elevers historiemedvetande / How do teachers ask for students’ historical consciousness?Sainmaa, Lina January 2016 (has links)
Syftet med den här studien är att undersöka hur gymnasielärares prov och arbetsuppgifter i historia uppmuntrar eleverna till att svara historiemedvetet. Studien söker svar på: Vilken roll ges eleverna? Vilka narrativ kompetenser efterfrågas? Vilka referensramar görs tillgängliga? Det teoretiska ramverket är kognitivism. Utgångspunkten är den kognitiva historiedidaktiska forskningens begrepp: begreppskunskap av 1:a- och 2:a ordningen samt processkunskap. Därtill förstås den narrativa kompetensen som en pendelrörelse mellan begreppssfärerna och anses som nyckeln till historiemedvetande. Metodologiskt görs en textnära analys genom systemisk-funktionell grammatik på interpersonell nivå. Det innebär textens relationella språk undersöks i skriftliga språkhandlingar, modalitet och modal bedömning. Resultatet visar att uppmaningar och frågor är i majoritet medan påståenden är i minoritet. Däremot förekommer uppmaningarna framförallt genom omgjorda påståenden. Det kan sägas vara ett sätt att väva in olika begreppskunskap för att tillgängliggöra den för eleverna. Även modalitet undersöks och det visar en hög grad av förpliktelse vilket minskar elevernas responsmöjligheter. Sannolikhet förekommer dock också vilket kan sägas öppna upp, men vid närmare titt är den knuten till uppgiften och inte eleven. Slutligen studeras modal bedömning genom talarattityder och subjektivitet. Det visar att referensramar tillgängliggörs via framförallt objektiva subjekt. Talarattityden framkommer framförallt genom förstärkningar vilket ger eleverna olika referenspunkter att reagera på. Att poängtera är dock att eleverna förekommer som subjekt i nästintill alla prov vilket visar att deras identitet tilltalas och därmed kan deras referensramar sägas aktiveras.
|
244 |
[en] MANGUE: AN ILUSTRATION OF THE GREAT POST-MODERN NARRATIVE / [pt] MANGUE: UMA ILUSTRAÇÃO DA GRANDE NARRATIVA PÓS-MODERNAROBERTO AZOUBEL DA MOTA SILVEIRA 14 April 2004 (has links)
[pt] A dissertação Mangue: uma ilustração da grande narrativa
pósmoderna investiga o lugar da literatura nas arenas
culturais contemporâneas, tomando como (anti) ilustração o
Mangue, cooperativa cultural surgida no início da década de
noventa na cidade do Recife. O trabalho discute temas
relacionados à literatura e pós-modernidade, mostrando que
a fragmentação dos discursos pós-modernos pode engendrar
uma grande narrativa: a possível inclusão de grupos sociais
e linguagens culturais que até então foram historicamente
colocados à margem pelo ocidente. / [en] The thesis Mangue: an Ilustration of the great post-modern
narrative investigates the place of literature in
contemporary cultural arenas, taking as (non) ilustration
the Mangue, a cultural cooperative inititated in the 90´s
in the city of Recife. This work discusses themes related
to literature and post-modernism, showing that the
fragments of post-modern discourses can produce a great
narrative: the inclusion of social groups and cultural
languages that have been historically set aside by western
cultures.
|
245 |
Estudo narratológico dos discursos de Nícias nos livros 6 e 7 de Tucídides / Narratological study about Nícias\' speeches in Thucydides\' books 6 and 7Benini, Flavia Fernandes 11 April 2019 (has links)
Nos livros 6 e 7 das Histórias, Tucídides narra a expedição de Atenas à Sicília, que terminaria com a desastrosa derrota ateniense diante dos siracusanos e seus aliados. O relato engloba desde a assembleia em Atenas na qual os preparativos são discutidos até a derrota final do exército ateniense. Nota-se o destaque que a personagem Nícias, um dos generais atenienses que comandavam a expedição, tem no relato, pois muitas das suas ações e dos seus discursos são destacados pelo narrador. O objetivo desta dissertação é investigar a construção da personagem ao longo da narrativa e compreender o motivo do seu destaque. Para isso, utilizamos o instrumental da Narratologia, enfatizando o nível da narrativa (narradores primário e secundário) e as diferenças ou semelhanças entre a focalização primária representada pelo narrador primário (que relata a história principal) e a focalização secundária representada por Nícias. Depois de fazer a comparação entre os narradores, pode-se perceber que um narrador valida as informações transmitidas pelo outro, ou seja, as palavras e ações de Nícias ratificam o relato primário e vice-versa. Além disso, funcionam como um fio condutor no efeito interno no relato, proporcionando ao narrador primário a continuidade na sequência lógica do relato, ou seja, a derrota ateniense na Sicília. A caracterização da personagem Nícias é definida pelo seu modo de ação caracterizado como inação e o medo que demonstra diante da opinião pública desde o livro 6 e se intensifica no livro 7. Nícias, tal como retratado por Tucídides, desempenha uma função proléptica, pois, desde o início, o seu comportamento e os seus discursos já sinalizavam a sua dificuldade diante da liderança do exército. A importância de Nícias está no fato de que é por meio da sua focalização que o narrador indica a mudança da sorte ateniense, ao longo dos dois livros, ante a derrota do exército ateniense. A comparação entre o teor dos discursos de Nícias a medida em que a situação ateniense vai se tornando cada vez mais prejudicada, acompanha e intensifica o desânimo representado pela narrativa primária, corroborando assim com o objetivo do narrador primário de narrar, mais do que a expedição, a derrota. / In books 6 and 7 of Histories, Thucydides recounts the expedition of Athenas to Sicily, which would end after the disastrous Athenian defeat before the Siracusans and their allies. The report includes from the assembly in Athens in which the preparations are discussed until the final defeat of the Athenian army in Sicily. It is noteworthy the prominence that the character Nícias, one of the Athenian generals who commanded the expedition, has in the story, since many of his actions and his speeches are highlighted by the narrator. The objective of the dissertation is to investigate the character\'s presentation throughout the narrative of the books 6 and 7 and to understand the reason for its prominence in the narrative. For this, we use the Narratological instruments, emphasizing the narrative level (primary and secondary narrators) and the differences or similarities between the primary focalizer represented by the primary narrator (which reports the main story) and the secondary represented by Nícias. After comparing the narrators, it can be seen that one narrator validates the information transmitted by the other, that is, the words and actions of Nícias ratify the primary narrative and vice versa. Nícias also has the function as a guiding thread in the internal in the narrative, providing the primary narrator with continuity in the logical sequence of the account, that is, the Athenian defeat in Sicily. The construction of the character Nícias, his mode of action characterized as inaction and the fear he proves before public opinion define the performance of the Athenian general since book 6 and intensifies in the book 7. Nícias, as portrayed by Thucydides, plays a proleptic function, since from the beginning his behavior and his speeches already signaled his difficulty before the leadership of the army. The importance of Nícias lies in the fact that it is through his focalization that the narrator indicates the change in Athenian fortunes over the two books of the defeat of the Athenian army. The comparison between the content of the discourses of Nícias as the Athenian situation becomes increasingly impaired, accompanies and intensifies the discouragement represented by the primary narrative, thus corroborating with the primary narrator\'s purpose of narrating, besides the expedition, the defeat.
|
246 |
Narrativas em hipermídia e tipos de interação / -Damélio, Helena 05 August 2014 (has links)
Dentro do contexto das tecnologias digitais, desenvolve-se um novo tipo de narrativa, com características híbridas e interativas, apontando para um campo a ser explorado, o que abre espaço para análises mais específicas deste gênero no meio digital. O uso de diferentes linguagens, graus de interatividade e de imersão favorecem modos de leitura que vão configurando diferentes formas. Esta tese pretende investigar como as especificidades das mídias digitais possibilitam a construção de sentido narrativo a partir da interação e sinalizam caminhos críticos que sejam próprios para este universo. A tese usa como bases principais teóricas as discussões de Ryan (2001; 2002; 2004; 2006; 2011) sobre os graus de narratividade e as características de imersão e interatividade das narrativas em meio digital. As discussões de Murray (1999; 2013), Laurel (1991), Hayles (2009) e Ryan (2001; 2006) sinalizam as preocupações que se deve ter com as narrativas neste meio e sua preservação de coerência. As caracterizações da materialidade da escrita, as caracterizações de um processo de semiose que constitui sentido no ato de leitura, tomam por base as considerações de Hayles (2002) e de Santaella (2001), levando também em conta o que se discute já desde a poesia concreta, através de Pignatari (1977; 1987). Por meio da pesquisa e leitura das obras em hipermídia, a partir das características de criação, que permitem diferentes modos de interação, buscamos averiguar como este processo interativo revela diferentes tipos de narrativas / In the context of digital technologies, a new type of narrative is developed, with hybrid and interactive characteristics, pointing to a new field to be explored, what gives room for more specific analysis of this genre in the digital media. The use of different languages, degrees of interactivity and immersion promote ways of reading that shape different forms. This thesis intends to investigate how the specificities of digital media allow the construction of narrative meaning through interaction and how they indicate critical paths that are appropriate for this universe. The thesis uses as its main theoretical basis the discussions of Ryan (2001; 2002; 2004; 2006) about the degrees of narrativity and the characteristics of immersion and interactivity of narratives in digital media. The discussions of Murray (1999), Laurel (1991), Hayles (2009) and Ryan (2001; 2006) point to the concerns that one must have with narratives in this medium and its preservation of coherence. The characterization of the materiality of writing, the characterization of a process of semiosis that composes meaning in the act of reading, take as a reference the considerations of Hayles (20002) and Santaella (2001), also taking into account what has been discussed since the concret poetry, through Pignatari (1977; 1987). Through the research and the reading of the hypermedia texts, considering the strategies of their creation, which allow different ways of interaction, we tried to verify how this interactive process reveals different types of narratives.
|
247 |
A terra em Gênesis 1-9: uma leitura microscópica crítica da narrativa / The Earth in Genesis 1-9: a narrative criticism readingNunes Junior, Edson Magalhães 06 December 2017 (has links)
A relação do homem com a terra é vital em toda cultura e também o é na Bíblia Hebraica. O eixo temático Deus-terra-homem é descortinado em Gênesis 1-9 e as bases para as dinâmicas desse víncolo são estabelecidas. O presente trabalho é uma proposta de leitura microscópica da narrativa, contemplando a terra como um personagem. / The relationship between man and earth, is vital in every culture and in the Hebrew Bible. The main theme God-earth-man is presented in Genesis 1-9 and the foundation for its dynamics are established. The present dissertation is a proposal to read the biblical texts from a narative critcism view, taking the earth as character.
|
248 |
Patrocínio cultural: uma narrativa da organização / Cultural Sponsorship: an organizational narrativeChaves, Natália Cristina Alves Caetano 19 September 2013 (has links)
O patrocínio cultural, muitas vezes, é uma forma de contar histórias da organização. O objetivo deste trabalho é refletir e verificar se o patrocínio cultural é uma narrativa da organização. Para tanto, foi utilizada a análise da antenarrativa de Boje (2001), que analisa a narrativa organizacional a partir das diferentes vozes da organização. O objeto dessa análise foi a narrativa da cultura de três grandes empresas: Vale, Fiat Automóveis e ArcelorMittal Brasil. A antenarrativa permitiu identificar as conexões entre narrativa organizacional e patrocínio cultural. Ao final, concluiu-se que o patrocínio cultural é uma narrativa organizacional. / Cultural sponsorship, it is often a form of storytelling organization. The objective of this work is to reflect, and to verify, if the cultural sponsorship is a narrative of the organization. For this, we used the analysis of antenarrative Boje (2001), which analyzes the organizational narrative from the different voices of the organization. Thus, we analyzed the cultural narratives of three major companies: Vale, Fiat and ArcelorMittal. The antenarrative identified the connections between organizational narrative and cultural sponsorship. At the end, it was concluded that cultural sponsorship is an organizational narrative.
|
249 |
João e o vício: por entre o cuidar de ser / João and the Addiction: through the caring of beingGorenstein, Marcos Geraissate 29 April 2013 (has links)
Este estudo buscou uma compreensão acerca do fenômeno vício. Pela perspectiva da Fenomenologia Existencial, a pergunta sobre o que do ser do vício implica na descrição da forma pela qual este fenômeno se dá a ver, o como. O vício pôde ser explicitado em um caráter singular, pela experiência no contato com um homem viciado em cocaína, João. O percurso desse contato foi narrado a partir das considerações de Walter Benjamin sobre a narrativa e o narrador. O vício pôde ser compreendido como uma experiência dissonante, na qual a emergência da droga dissolve a urgência no cuidado próprio. Inapropriado do cuidado de si, o viciado incumbe àqueles ao redor da responsabilidade para a tarefa, na mesma medida em que se apresenta como uma ferramenta para a droga. Contudo, através dos suportes para sua sustentação, pode lançar-se no angustiante empreendimento de deixar de ser quem é para realizar-se como ser de possibilidades / Through the Existential Phenomenology´s perspective, the question what is the addiction´s being implies on the description over the way this phenomenon appears to sight, the how. The addiction could be made explicit in a singular character, through the experience from the contact with a cocaine addicted man, João. The course of this contact has been narrated using Walter Benjamin´s considerations regarding narrative and narrator. The addiction could be comprehended as a dissonant experience, in which the drugs emergency dissolves the own care´s urgency. Ill-fated on the self care, the addicted delegates to those around the responsibility for this task, to the same extent which he presents himself as a tool for the drug. Nevertheless, through the backings for his sustenance, he can leap into the anguishing enterprise of letting be who he is, to actualize himself as a being made of possibilities
|
250 |
Projetando a subjetividade: a construção social do amor a partir do cinema / Projecting the subjectivity: the social construction of love by the cinemaRossi, Túlio Cunha 22 March 2013 (has links)
Este trabalho investiga discursos e modelos de amor romântico construídos em filmes do cinema hollywoodiano, especialmente nas décadas de 1990 e 2000. Debate-se o papel do cinema na constituição de referências sobre a idealização e a experiência de relacionamentos amorosos e como esse contribui para reproduzir crenças e valores morais a respeito do amor que são pertinentes à modernidade e suas especificidades sociais, culturais e históricas. Nisso, observam-se no período analisado citações constantes de produções de outras épocas, indicando, especialmente em um contexto de grande presença de mídias audiovisuais na vida cotidiana, que o próprio cinema se utiliza como referência ao tratar do tema amor e reproduz isso como algo corriqueiro e culturalmente estabelecido. / This research investigates the discourses and models of romantic love constructed in Hollywood movies, more specifically in the 90s and 2000s. One argue the role of cinema in constituting references about the idealization and experience of love relationships and how this cinema contributes on reproducing beliefs and moral values about love that are pertinent to modernity and its social, cultural and historical specificities. Thus, in the analysed period, it could be observed constant quotations of films from other times, suggesting, especially in a context of great presence of audiovisual medias in everyday life, that cinema uses itself as reference when it comes about love and reproduces it as a commonplace, culturally established.
|
Page generated in 0.0656 seconds