• Refine Query
  • Source
  • Publication year
  • to
  • Language
  • 562
  • 42
  • 5
  • 5
  • 2
  • 1
  • 1
  • Tagged with
  • 625
  • 367
  • 151
  • 118
  • 75
  • 71
  • 70
  • 67
  • 65
  • 52
  • 46
  • 44
  • 43
  • 40
  • 36
  • About
  • The Global ETD Search service is a free service for researchers to find electronic theses and dissertations. This service is provided by the Networked Digital Library of Theses and Dissertations.
    Our metadata is collected from universities around the world. If you manage a university/consortium/country archive and want to be added, details can be found on the NDLTD website.
301

[en] OBJECT, FORM AND CLARIFICATORY ANALYSIS IN WITTGENSTEIN S TRACTATUS / [pt] OBJETO, FORMA E ANÁLISE CLARIFICATÓRIA NO TRACTATUS DE WITTGENSTEIN

LUIZ HENRIQUE DA SILVA SANTOS 02 June 2021 (has links)
[pt] Abordaremos a noção de objeto no Tractatus Logico-Philosophicus (1921) de Wittgenstein, inicialmente a partir do assim chamado argumento da substância. O discurso sobre as condições necessárias para o sentido proposicional não pode, no Tractatus, ser tratado em termos de verdade ou falsidade sem que isto acarrete um regresso ad infinitum. Uma tal situação é evitada através da postulação de uma substância constituída por objetos simples, garantindo assim o pressuposto da total determinação do sentido. Passagens dos Notebooks (1914-1916) sugerem que a ideia do simples está contida na ideia de análise lógica e é alcançada sem a necessidade de exemplos para objetos. Outras observações do primeiro Wittgenstein, contudo, oferecem exemplos para os objetos pautados em itens de natureza fenomênica, como um ponto no campo visual. Uma analogia importante para a abordagem fenomênica do objeto, encontrada nos aforismos 2.013-2.0131 do Tractatus, apresenta um problema para sua simplicidade absoluta. Este problema envolve a noção de forma, conceito que atribui ao objeto uma dependência ontológica dada por sua capacidade essencial de ocorrência em fatos atômicos. A forma dos objetos resulta da apropriação do Princípio do Contexto utilizado por Frege em seus Grundlagen der Arithmetik (1884) e difere das noções de forma de afiguração e forma lógica. A dependência atribuída ao objeto através de sua forma contradiz a subsistência independente estabelecida por sua simplicidade. O objeto tractariano resulta de demandas necessárias para a determinação do sentido proposicional, alcançadas por meio de uma análise clarificatória que prioriza os modos de análise transformativo e regressivo. Simplicidade e Princípio do Contexto são, sob esta perspectiva, regras de uma sintaxe para um uso lógico ou significativo da linguagem, as quais são refletidas na ontologia tractariana pela ideia de que a investigação lógico-filosófica da linguagem revela aspectos essenciais da estrutura íntima do mundo. / [en] We ll approach the notion of object in Wittgenstein s Tractatus Logico-Philosophicus (1921), initially from the so-called substance argument. The discourse about necessary conditions for the propositional sense cannot be treated in terms of truth or falsity in the Tractatus without resulting in a infinite regress. Such a situation is avoided by postulating a substance made up of simple objects, thus ensuring the assumed total determination of sense. Passages from the Notebooks (1914-1916) suggest that the idea of simples is given in the ideia of logical analysis and is reached without the necessity of examples for objects. Another early Wittgenstein s remarks provide examples for objects based on itens of phenomenical nature, such as a point in the visual field. An important analogy for the phenomenical approach for the object, which is found in the aphorisms 2.013-2.0131 of Tractatus, presents a problem for the absolute simplicity. This problem concerns the notion of form, a concept that attributes an ontological dependence to the object given by its essencial capacity of occurrence in atomic facts. The form of the objects results from an appropriation of the Context Principle used by Frege in his Grundlagen der Arithmetik (1884) and differs from the notions of pictorial form and logical form. The dependence assigned to the object through its form contradicts the independent subsistence established by its simplicity. The Tractarian object results from necessary demands for determination of propositional sense, reached by means of an clarificatory analysis which prioritizes the transformative and regressive modes of analysis. Simplicity and Context Principle are, under this perspective, rules of a syntax for a logical or significative use of language, which are reflected in the Tractarian ontology through the ideia that the logico-philosophical investigation of language reveals essencial aspects of the intimate structure of the world.
302

[en] INDEPENDENCE OR DEATH?: A PSYCHOANALYTIC VIEW ON ANOREXIA / [pt] INDEPENDÊNCIA OU MORTE?: UMA VISÃO PSICANALÍTICA SOBRE A ANOREXIA

ALICE GALLAS STEPANSKY 06 May 2021 (has links)
[pt] A presente dissertação consiste em uma análise teórico-psicanalítica da anorexia com enfoque nas questões relacionadas ao amadurecimento emocional na relação mãe-bebê, bem como nas questões envolvendo o trauma no amadurecimento psíquico. Primeiramente, será conceituada a anorexia tanto em sua vertente patológica quanto no uso da doença como uma maneira de manter-se vivo. Posteriormente, serão abordados os conceitos winnicotianos referentes à relação primordial materna com o indivíduo anoréxico. Por fim, serão apresentados os modelos do trauma pelo viés freudiano. O presente estudo discorre sobre a organização psíquica dos sujeitos comprometidos pela anorexia, olhando para as falhas do objeto primordial em um momento precoce do desenrolar psíquico, assim como a necessidade do indivíduo de usar a doença como uma forma de manter-se vivo e de tentar separar-se do objeto externo. / [en] This dissertation consists of a theoretical - psychoanalytic analysis of anorexia with a focus on issues related to emotional maturation in the mother - baby relationship, as well as on issues involving trauma in psychic maturation. Firstly, we will conceptualize anorexia both in its pathological aspect and in the use of the disease as a way of maintaining oneself alive, in order to approach the Winnicotian concepts regarding the maternal primordial relationship with the anorexic individual. And finally, present the models of trauma through the Freudian bias. The present study deals with the psychic organization of the individuals compromised by anorexia, looking at the failures of the primordial object at an early moment of the psychic unfolding, as well as the individual s need to use the illness as a way to stay alive and try to separate from the external object.
303

El "objeto transicional" en la adolescencia

Muro Mesones Valdez, María Lucía 05 September 2014 (has links)
El presente estudio tiene como objetivo indagar acerca de la posible presencia del Objeto Transicional en la adolescencia. Se buscó conocer las características de los adolescentes poseedores de este objeto, así como la vivencia y características de este “Objeto Transicional”. Se trabajó con el concepto propuesto por Winnicott de Objeto Transicional, ya que no se ha encontrado una definición acerca de este fenómeno específica, para etapas posteriores a la infancia. La discusión estuvo enfocada también en la pertinencia de hablar de Objeto Transicional más allá de la niñez, y las implicancias que esto conllevaría. Para ello, se realizó una investigación cualitativa, y se realizó un análisis temático de los relatos brindados por los 7 adolescentes participantes. Las entrevistas giraron en torno a las características del “Objeto Transicional”, historia, función y significado; así como características de ellos mismos. Se encontró que los adolescentes poseedores de un “Objeto Transicional” en la actualidad, parecen presentar características que denotan cierta vulnerabilidad y menos bienestar. Asimismo, los hallazgos se asemejan a los encontrados por investigaciones previas acerca del tema. Finalmente, se consideró que podría resultar conveniente denominar de manera particular a la experiencia de este fenómeno más allá de la infancia, sugiriéndose como alternativa: “Cronificación del Objeto Transicional”. / The present study seeks to investigate the possible presence of the Transitional Object in adolescence. We aimed to investigate the characteristics of the adolescents that have these objects, as well as the experiences and characteristics of the Transitional Object. The concept of the Transitional Object proposed by Winnicott was used, since other specific definitions for this phenomenon in later stages after childhood were not found. The discussion also focused in the pertinence of the concept of Transitional Objects beyond childhood and the significance that this would imply. We performed a qualitative study with a thematic analysis of the reports provided by the 7 adolescent participants. The interviews focused on the characteristics, history, function and meaning of the Transitional Object, as well as the characteristics of their owners. We found that adolescents that have a Transitional Object seem to present characteristics that indicate certain degree of vulnerability and a lower degree of well-being. The results of this study are similar to those found in other previous investigations. We consider that it could be convenient to differentiate the persistence of this phenomenon beyond childhood, proposing as an alternative: Transitional Object Chronification.
304

Arqueología del objeto encontrado

Alvar Beltrán, Carmen 01 September 2017 (has links)
The aim of the present work, "Archaeology of the found object", is to study and analyze what we know as "objet trouvé". In our way through Art History we will take a pause to see what avant-gardes from the twentieth century and which artists have recovered disused objects and have given them a second life by turning them into works of art. We will analyze their precedents to see how they could have influenced later artistic processes. This journey will inevitably lead us to the beginning of the small museums, and to think about what collectionism means. We will emphasize in the change of value of objects as they become works of art. Across examples of exhibitions of the last recent years and of museums devoted of hosting this type of collections, we will see how found objects are still being used currently for the elaboration of artistic discourses and works. All this will be done from a poetically archaeological look at findings that will conclude in a plastic proposal. An interdisciplinary research Through an almost detective process of that Umberto Eco called "abductive semiosis", our research will seek to elaborate a story, in order to include as an hypothesis the origin and the supposed purpose of an object or a fragment of a found object ¿as it happens in the logical mental process followed by Sherlock Holmes¿ we will see the reasons that have guided my decision to look for, not only the presence of three Ph. D. advisors, but fundamentally their different disciplinary approach, necessary to give coherence to the epistemological thread that sustains my own work. Being an interdisciplinary research I sought the help of three acquaintances specialists in the main topics that are developed in the dissertation. The archaeological and paleontological perspective that is in the basis of the process of looking for, finding, analyzing, and writing / creating from what has been found, that is present throughout the work, has taken as referent both the bibliography and the fieldwork of Professor in Paleontology Juan Luis Arsuaga. The rhetoric of painting as a way of understanding the discipline owes its intellectual position to the book Rhetoric of painting by Alberto Carrere and the director of this research, painter and painting Professor José Saborit. Finally, and to explain the object as a sign within Art History and the importance of the changes of value the contributions of the semiotician and Professor of Theory of Languages and Communication Jenaro Talens have been very important . The three disciplinary fields of my three advisors, articulated among them, have made possible the development of "Archaeology of the found object". / El objetivo del presente trabajo, "Arqueología del objeto encontrado", es estudiar y analizar en qué consiste lo que conocemos como "objet trouvé". Mediante un recorrido por la Historia del Arte nos detendremos para ver qué vanguardias del siglo XX y qué artistas han recuperado objetos en desuso y les han dado una segunda vida para convertirlos en obras de arte. Analizaremos sus precedentes para ver cómo han podido influir en los procesos artísticos posteriores. Este trayecto nos llevará inevitablemente al inicio de los pequeños museos, y a hacer una reflexión sobre lo que supone el coleccionismo. Se hará especial hincapié en el cambio de valor de los objetos al convertirse en obras de arte. A través de ejemplos de exposiciones de los últimos años y museos destinados a albergar colecciones de esta índole, veremos cómo en la actualidad se siguen empleando los objetos encontrados para la elaboración de discursos artísticos y obras. Todo esto se hará a partir de una mirada poéticamente arqueológica en cuanto a hallazgos se refiere que concluirá en una propuesta plástica. Una investigación interdisciplinar Mediante un proceso casi detectivesco de lo que Umberto Eco llamaba "semiosis abductiva" que busca, mediante la elaboración de un relato, que incluya como hipótesis el origen y supuesta finalidad de un objeto o fragmento de objeto encontrado ¿como sucede en el proceso lógico del pensamiento de Sherlock Holmes, veremos la razón que ha guiado, no sólo la presencia de tres directores de tesis, sino fundamentalmente su distinta adscripción disciplinar, necesaria para dar coherencia al hilo epistemológico que sustenta nuestra reflexión. Al tratarse de una investigación interdisciplinar busqué la ayuda de tres conocidos especialistas en los temas principales que se desarrollan en la tesis. La parte general de la mirada arqueológica y paleontológica que se le ha querido dar a la investigación y que forma parte de ese proceso de búsqueda, encuentro y análisis y escribir/crear a partir del hallazgo que, está presente a lo largo de todo el trabajo viene estudiada tras las lecturas que ha aportado tanto la bibliografía como el trabajo de campo del catedrático en Paleontología Juan Luis Arsuaga. La retórica de la pintura viene planteada como forma de entender esta disciplina a partir del libro Retórica de la pintura de Alberto Carrere y el director de esta tesis, pintor y catedrático de Pintura José Saborit. Finalmente, y para explicar el objeto como signo dentro de la Historia del Arte y la importancia de los cambios de valor han sido imprescindibles las aportaciones del semiótico y catedrático en Teoría de los lenguajes y Ciencias de la comunicación Jenaro Talens. Los tres campos disciplinares de mis directores, articulándose entre sí, han hecho posible el desarrollo de "Arqueología del objeto encontrado". / L'objectiu del present treball, "Arqueologia de l'objecte trobat", és estudiar i analitzar en què consisteix allò el que coneixem com "objet trouvé". Mitjançant un recorregut a través de la Història de l'Art ens aturarem per veure quines avantguardes del segle XX i quins artistes han recuperat objectes en desús i els han donat una segona vida per convertir-los en obres d'art. Analitzarem els seus precedents per veure com han pogut influir en els processos artístics posteriors. Aquest trajecte ens portarà inevitablement a l'inici dels petits museus, i a fer una reflexió sobre allò que suposa el col¿leccionisme. Es farà especial èmfasi en el canvi de valor dels objectes en convertir-se en obres d'art. A través d'exemples d'exposicions dels últims anys i museus destinats a albirar col¿leccions d'aquesta mena, veurem com en l'actualitat se segueixen emprant els objectes trobats per a l'elaboració de les obres i els discursos artístics. Tot això es farà a partir d'una mirada poèticament arqueològica pel que es refereix a troballes, que conclourà en una proposta plàstica. Una investigació interdisciplinària Mitjançant un procés gairebé detectivesc que Umberto Eco anomenava "semiosi abductiva", que cerca l'elaboració d'un relat, que incloga com a hipòtesi l'origen i suposada finalitat d'un objecte o fragment d'objecte trobat ¿com succeeix en el procés lògic del pensament de Sherlock Holmes¿; veurem la raó que ha guiat, no només la presència de tres directors de tesi, sinó fonamentalment la seua diferent adscripció disciplinar, necessària per donar coherència al fil epistemològic que sustenta la nostra reflexió. En tractar-se d'una investigació interdisciplinària vaig buscar l'ajuda de tres coneguts especialistes en els temes principals que es desenvolupen a la tesi. La part general de la mirada arqueològica i paleontològica que se li ha volgut donar a la investigació i que forma part d'aquest procés de recerca, trobada i anàlisi i escriure / crear a partir de la troballa, que està present al llarg de tot el treball ve estudiada després de les lectures que ha aportat tant la bibliografia com el treball de camp del catedràtic en Paleontologia Juan Luis Arsuaga. La retòrica de la pintura ve plantejada com a forma d'entendre aquesta disciplina a partir del llibre Retòrica de la pintura d'Alberto Carrere i el director d'aquesta tesi, pintor i catedràtic de Pintura José Saborit. Finalment, i per explicar l'objecte com a signe dins de la Història de l'Art i la importància dels canvis de valor han estat imprescindibles les aportacions del semiòtic i catedràtic en Teoria dels llenguatges i Ciències de la comunicació Jenaro Talens. Els tres camps disciplinaris dels meus directors, articulant-se entre si, han fet possible el desenvolupament de "Arqueologia de l'objecte trobat". / Alvar Beltrán, C. (2017). Arqueología del objeto encontrado [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/86150
305

LA PLÁSTICA DEL OBJETO ENCONTRADO. Técnicas e ideología en el caso del artista invisible Joan Millet

Marqués Serra, David 06 November 2017 (has links)
The present Doctorate Thesis is circumscribed be the investigation of the technique that Marcel Duchamp denominated ready-made with the objective of gaining an insightful reading that goes beyond the already copious interpretations of this expressive procedure as a straight-forward descontextualization of the found object. We choose to foreground the undercurrents that animate the objet trouvé and in this way emphasize the specific morphologies provided by the ongoing turning-points of similar creative explorations. We have purposely focused our inquiry exclusively on the work of the contemporary, creative artist Joan Millet Bonet (Gandia '58) since his work is so well suited as example by addressing the concerns that will be scrutinized by our analytical and descriptive investigations. Here we show documentation of this investigation into the narrative and conceptual field as well as into the field of technical and procedural methodologies. We are also trying to highlight the underlying relationships that unite them. In so doing, we are trying access the how and why of their final formal structure that may reveal the possible distinctive relevance in the context of contemporary artistic expression. / La presente Tesis Doctoral se circunscribe dentro del estudio de la técnica que Marcel Duchamp denominó ready-made. Con la finalidad de obtener una visión contemporánea que trascienda a la ya extendida concepción de este modo de hacer como una sencilla descontextualización del objeto encontrado, hemos decidido profundizar en las posibles relaciones subyacentes que mueven al objet trouvé a presentar una determinada morfología en las renovaciones actuales de semejantes tipos de abordajes creativos. Para ello, hemos establecido un marco de acción, concentrando nuestros esfuerzos en la obra del creador contemporáneo Joan Millet Bonet (Gandía, 1958), puesto que su producción artística reúne los requisitos necesarios para ejercer de ejemplo, así como de objeto de estudio, en nuestras investigaciones analíticas y descriptivas. En este documento quedan registradas nuestras indagaciones, realizadas tanto en el campo narrativo y conceptual como en aquel vinculado al procedimiento y a la técnica. Además, tratamos de extraer el sustrato relacional que une ambas cuestiones entre sí, con el objetivo dirigido a averiguar la razón morfológica del producto final y su posible vigencia en el contexto artístico actual. / La present Tesi Doctoral se circumscriu dins de l'estudi de la tècnica que Marcel Duchamp va denominar ready-made. Amb la finalitat d'obtindre una visió contemporània que transcendisca a la ja estesa concepció d'aquesta manera de fer com una senzilla descontextualització de l'objecte trobat, hem decidit aprofundir en les possibles relacions subjacents que mouen l'objet trouvé a presentar una determinada morfologia en les renovacions actuals de semblants tipus d'abordatges creatius. Amb eixes intencions, hem establert un marc d'acció i hem concentrat els nostres esforços en l'obra del creador contemporani Joan Millet Bonet (Gandia, 1958), atés que la seua producció artística reuneix els requisits necessaris per tal d'exercir d'exemple, així com d'objecte a estudiar, en les nostres investigacions analítiques i descriptives. En aquest document queden registrades les nostres indagacions, realitzades tant en el camp narratiu i conceptual com en aquell vinculat al procediment i a la tècnica. A més, tractem d'extraure el substrat relacional que uneix ambdós qüestions, amb l'objectiu dirigit a esbrinar la raó morfològica del producte final i la seua possible vigència en el context artístic actual. / Marqués Serra, D. (2017). LA PLÁSTICA DEL OBJETO ENCONTRADO. Técnicas e ideología en el caso del artista invisible Joan Millet [Tesis doctoral]. Universitat Politècnica de València. https://doi.org/10.4995/Thesis/10251/90564
306

[pt] A FUNÇÃO DA FANTASIA EM ANÁLISE / [fr] LA FONCTION DU FANTASME EN ANALYSE

BARBARA PARAISO GARCIA DUARTE DA ROSA 06 February 2017 (has links)
[pt] O objetivo do presente trabalho é definir a função da fantasia em análise, tendo como referência central a perspectiva elaborada por Lacan enquanto uma via de retorno aos textos de Freud. Partiremos de uma montagem da concepção freudiana sobre as fantasias, em seguida, abordaremos a proposta lacaniana segundo a qual a fantasia fundamental é o objeto construído durante a análise. Tendo em vista o conceito de objeto a, forjado por Lacan como o resto da fantasia construída, abordaremos a destituição subjetiva, operada em análise, como um impasse decorrente da identificação do sujeito com esse resto. Finalmente, buscaremos delinear a restituição ontológica operada por Lacan, a partir da qual a destituição subjetiva é tomada como um efeito de ser. / [fr] En avant comme point de départ une montage de la conception freudienne sur les fantasmes, nous soulevons la proposition de Lacan sur le fantasme fondamental en tant q objet à être construit pendant l analyse. Par la suite, en vue de la notion de l objet a, forgée par Lacan comme le reste du fantasme construit, nous aborderons la déstitution subjective, operée dans l analyse, comme un impasse suite à l identification du sujet à ce reste. Finalemet, chercherons des traces de la réstitution ontologique operée par Lacan, par le moyen de laquelle la déstitution subjective est prise comme un effet d être.
307

[pt] A GOLPES DE MACHADO: FICÇÕES, ESTILOS E OBJETOS / [en] WITH BLOWS FROM MACHADO: FICTIONS, STYLES AND OBJECTS

RAFAEL DE PAULA TAVEIRA RODRIGUEZ MEIRE 24 July 2017 (has links)
[pt] Esta tese propõe investigações sobre as relações entre as noções de estilo e agência dos objetos, tomando como intercessores privilegiados, nos termos de Gilles Deleuze, narrativas curtas e fragmentos da obra de Machado de Assis. A escolha por se trabalhar com contos desse autor se dá pelo fato de, aí, surpreenderem-se linhas de força e problemas que, singularmente corporificados na escrita machadiana, permitem contágios fecundos com certas vertentes do pensamento contemporâneo. A tese explora, em especial, a potência dos contos escolhidos para catalisar os debates hoje travados em torno da revisão filosófica e antropológica da partição natureza-cultura no ocidente. O trabalho de criação teórica aqui empreendido busca relacionar, nesse âmbito, os tópicos da vida dos objetos (agora saídos do mundo dito inanimado e dotados de agência) e do estilo (noção que, na contramão de definições clássicas estritamente textuais, compreende-se agora como embate de forças produzido nas relações entre corpos provenientes de domínios heterogêneos). Em conexão com o trabalho teórico, a tese propõe, ainda, revisões críticas de alguns vetores comumente atribuídos à ficção machadiana, tais como a desvalorização do mundo das aparências, a centralidade de valores eminentemente modernos, e o pessimismo. Buscando alimentar a discussão também por meio de suas próprias estratégias de composição, a tese explora possibilidades de trânsito entre o ensaístico e o epistolar. / [en] This thesis proposes investigations into the relationships between the concepts of style, and the agency of objects, taking as privileged intercessors, in Gilles Deleuze s words, short narratives and fragments from the work of Machado de Assis. The choice of working with this author s short stories is due to the fact that they present guidelines and problems that, uniquely embodied in Machado s writing, allow fertile contagion with certain strands of contemporary thought. The thesis approaches, especially, the strength of the chosen short stories in order to catalyze the debates held today around the philosophical and anthropological revision of the partition between nature and culture in the West. The work of theoretical creation undertaken here seeks to relate, in this context, the topics of the life of objects (now out of the so-called inanimate world and endowed with agency) and style (a notion which, contrary to strictly textual classic definitions, is now understood as a clash of forces produced in the relations between bodies from heterogeneous domains). In connection with the theoretical work, this thesis also proposes critical revisions of certain aspects commonly attributed to Machado s fiction, such as the devaluation of the world of appearances, the centrality of eminently modern values, and pessimism. Seeking to fuel the debate, also by means of its own composition strategies, the thesis explores the possibilities of transit between the essayistic and epistolary genres.
308

O corpo da palavra literária sob o olhar impressionista da pintura, em A carne de Júlio Ribeiro

Pereira, Elizandra 30 September 2009 (has links)
Made available in DSpace on 2016-04-28T19:59:19Z (GMT). No. of bitstreams: 1 Elizandra Pereira.pdf: 5332852 bytes, checksum: ae54f607db4f3feb966110cfff70e0c2 (MD5) Previous issue date: 2009-09-30 / Secretaria da Educação do Estado de São Paulo / This paper has as its aim analyzing the novel A CARNE, by Júlio Ribeiro (1888), according to the Impressionist painting view, in order to revalue it while an esthetic object, under the Naturalism and Impressionism conceptions. The first chapter deals with the analysis perspective which is able to verify the inter-relations between image and word in tension areas of the narrative between narration and description. This favors, at the same time, the perception and the observation of the word that is being read through the application of the artistic and impressionist proceedings on the literary discursive material. The second chapter enlights new possibilities for the plastic-visual articulation, materialized in the literary word by considering the impressions and sensations of the real world as an object. By means of the reflection on the real, the Impressionist artist Claude Monet used to project his painting diagrams on the screen. This way, Júlio Ribeiro s literary word is delegated to the narrator under two proceeding aspects: the scene told as word and the scene shown as image. The third chapter shows that the tension zones are crossed sometimes by the narrator s view and others by the character s one, resulting in the dissociation subject-object in the literary discourse. This is what bases the synthesis word-object beneath the Impressionist perspective between the artist and/or writer s reflections and depuration. In the conclusion, it is finally detached that in A CARNE , by Júlio Ribeiro, the image, together with the word in experimentation, receives an artistic function of presenting the body of the word-object, to the reader, to the literature understood as word-body in an acting of representing the real / A presente dissertação tem por objetivo analisar o romance A CARNE, de Júlio Ribeiro (1888), sob o olhar impressionista da pintura para reavaliá-lo enquanto objeto estético, sob as concepções do Naturalismo e Impressionismo. O Capítulo I trata da perspectiva de análise em adoção que pretende verificar as inter-relações imagem e palavra em áreas de tensão da narrativa entre narração e descrição. O que favorece, a um só tempo, a percepção e a observação da palavra em leitura por meio de procedimentos artísticos impressionistas aplicados ao material discursivo literário. O Capítulo II aclara essas novas possibilidades de articulação do plásticovisual, materializadas na palavra literária pela via das impressões e sensações do mundo real enquanto objeto. Mediante a reflexão do real, é que o artista impressionista Claude Monet projetava os diagramas de suas pinturas em telas. Para tanto, a palavra literária de Júlio Ribeiro é delegada ao narrador sob dois aspectos de procedimento: a cena contada como palavra e a cena mostrada como imagem. O capítulo III mostra que as zonas de tensão são cruzadas ora pelo olhar do narrador, ora pelo olhar da personagem, resultando na dissociação sujeito-objeto no discurso literário. É o que fundamenta a síntese palavra-objeto sob a perspectiva impressionista entre a reflexão e a depuração do artista e/ou do escritor. Na conclusão, destaca-se, afinal, que, em A CARNE , de Júlio Ribeiro, a imagem, junto à palavra em experimentação, recebe a função artística de apresentar o corpo da palavra-objeto, ao leitor, para a literatura entendida como palavra-corpo em ato de representação do real
309

A relação da fantasia com o conceito de objeto a

AMOEDO, Sílvia Helena Facó January 2009 (has links)
AMOEDO, Sílvia Helena Facó. A relação da fantasia com o conceito de objeto a. 2009. 125 f. Dissertação (Mestrado em Psicologia) – Universidade Federal do Ceará, Departamento de Psicologia, Programa de Pós-Graduação em Psicologia, Fortaleza-CE, 2009. / Submitted by moises gomes (celtinha_malvado@hotmail.com) on 2012-05-17T17:32:36Z No. of bitstreams: 1 2009_dis_SHFAmoedo.pdf: 671327 bytes, checksum: cf1e1fb78115931e703b0ce866f58c08 (MD5) / Approved for entry into archive by Maria Josineide Góis(josineide@ufc.br) on 2012-06-15T16:02:05Z (GMT) No. of bitstreams: 1 2009_dis_SHFAmoedo.pdf: 671327 bytes, checksum: cf1e1fb78115931e703b0ce866f58c08 (MD5) / Made available in DSpace on 2012-06-15T16:02:05Z (GMT). No. of bitstreams: 1 2009_dis_SHFAmoedo.pdf: 671327 bytes, checksum: cf1e1fb78115931e703b0ce866f58c08 (MD5) Previous issue date: 2009 / Aborda-se uma investigação acerca da temática da fantasia em psicanálise destacando o modo como a questão da fantasia se introduz e se desenvolve na obra de Freud e evidenciando as modificações introduzidas no conceito de fantasia com a formalização do objeto a criação de Lacan Para isso procede-se ao exame da evolução do conceito de fantasia em Freud desde as primeiras formulações situando-se o momento da emergência desse conceito que corresponde ao abandono da teoria da sedução e à noção de realidade psíquica Em seguida estabelece-se uma distinção entre as fantasias conscientes e a fantasia inconsciente como mostra o exemplo princeps de Freud “Espanca-se uma criança” Em Lacan a fantasia inscreve a relação de dois elementos heterogêneos o sujeito e o objeto Lacan formaliza a fantasia em diferentes momentos de seu ensino articulando-a com os três registros imaginário, simbólico e real Destaca-se em primeiro lugar o deslocamento do imaginário ao simbólico quando Lacan enfatiza a lógica da fantasia definindo-a como axioma em seguida o deslocamento da dimensão simbólica à dimensão real quando o objeto a é concebido no registro do real como causa do desejo A partir da descoberta freudiana e da invenção lacaniana do objeto a a fantasia em sua dimensão real dimensão fundamental constitui-se em uma mudança conceitual com consequências teórico-clínicas / Nous abordons une étude sur la thématique du fantasme en psychanalyse en soulignant la façon dans laquelle la question du fantasme s’introduit et se développe dans l’oeuvre de Freud tout en mettant en évidence les modifications introduites dans le concept du fantasme avec la formalisation de l’objet a création de Lacan Pour cela nous procédons par l’examen de l’évolution du concept du fantasme chez Freud depuis les premières formulations en situant le moment de l’émergence de ce concept, qui correspond à l’abandon de la théorie de la séduction et à la notion de la réalité psychique En suite nous établissons une distinction entre les fantaisies conscientes et le fantasme inconscient comme le montre l’exemple princeps de Freud “On bat un enfant“ Chez Lacan le fantasme inscrit le rapport de deux éléments hétérogènes le sujet et l’objet Lacan formalise le fantasme à différents moments de son enseignement, en l’articulant avec les trois registres l’imaginaire le symbolique et le réel D’abord en premier lieu le déplacement de l’imaginaire vers le symbolique quand Lacan met en relief la logique du fantasme et le définit comme axiome ensuite, le déplacement de la dimension symbolique vers la dimension réelle quand l’objet a est conçu dans le registre du réel comme la cause du désir A partir de la découverte freudienne et de l’invention lacanienne de l’objet a le fantasme dans sa dimension réelle la dimension fondamentale constitue un changement conceptuel avec des conséquences théorique-cliniques
310

Objetos virtuais de aprendizagem aplicados ao ensino de física: uma sequência didática desenvolvida e implementada nos conteúdos programáticos de física ondulatória, em turmas regulares do nível médio de escolarização que utilizam um sistema apostilado

Miranda, Márcio Santos 11 September 2013 (has links)
Made available in DSpace on 2016-06-02T20:02:53Z (GMT). No. of bitstreams: 1 5679.pdf: 4162918 bytes, checksum: ac6b2b355a8fab7b17251dc590282ffb (MD5) Previous issue date: 2013-09-11 / The use of digital learning objects (DLO) in the classroom has become more relevant and frequent. Therefore, reflecting on pupils and teacher s attitude, in real-class situations about the insertion of new educational technologies has proved pertinent and up to date. This paperwork presents a didactic sequence about Physics of Waves using mainly PhET Interactive Simulations. The methodological approach is based on the Meaningful Learning Theory by Ausubel and coworkers and the Face-to-Face Collaborative Method developed by Moreira. The sequence was applied in two Physics classes of two different Brazilian High Schools which use a Teaching Structured System. All the activities are designed in the form of a preliminary, Interaction with the DLO, and outcome and planned for double 45-minute classes. The continuous use of Maps of Concepts in order to follow the evolution of concepts understanding of the student has allowed to conclude that there have been effective learning gains in the process of hierarchical organization and relationship between the concepts involved in the Physics of Waves. The work described here has shown that it is possible successfully insert DLO in the regular classrooms of a traditional private school. However, the most important result from this work has been the change in the attitudes of students and teacher and their behavior in the classroom. After this practice, the teacher has planned the classes more carefully, introducing new teaching initiatives, and the students have experienced a more active and protagonist role in the process of knowledge building. / O uso dos Objetos Virtuais de Aprendizagem (OA) em sala de aula tem se tornado mais relevante e frequente. Portanto, refletir sobre a atitude de alunos e professores, em situações reais de sala de aula e considerando a inserção de novas tecnologias educacionais, torna-se pertinente e atual. Esse trabalho apresenta uma sequência didática sobre Física Ondulatória, construída a partir das simulações disponibilizadas pela Universidade do Colorado (PhET Physics Interactive Simulations). A abordagem metodológica se baseia na Aprendizagem Significativa de Ausubel e no Método Colaborativo Presencial de Moreira. A sequência foi aplicada em aulas de física de duas distintas turmas do Ensino Médio que utilizam como material didático as apostilas do Sistema Anglo de Ensino. Todas as atividades foram construídas apoiadas em três momentos distintos: preliminar, interação e desfecho planejadas para aulas duplas de 45 minutos cada. Foi fundamental, para avaliação da compreensão dos alunos, o uso contínuo de mapas de conceitos. Ademais, pudemos concluir o que de fato eles haviam aprendido quanto à hierarquização e relação entre os conceitos da Física Ondulatória. O trabalho descrito aqui permite evidenciar a possibilidade de inserção de OA em salas de aula regulares de um ensino médio privado. E o resultado mais importante desse trabalho é, enfim, a mudança nas atitudes, tanto de professor, quanto de alunos, em relação ao comportamento em sala de aula. Depois dessa prática, o professor passou a planejar mais cuidadosamente a aula, tornando o processo autoral e os alunos experimentaram uma posição mais ativa e protagonista no processo de construção do conhecimento.

Page generated in 0.0324 seconds